Mountainbiken, Turkije

Praktische informatie bij het artikel Saint Paul Trail, maar dan anders (Turkije op z’n best), Op Pad 02 - 2011

Saint Paul Trail Mountainbiken, Turkije

Samenstelling: Roel van den Eijnde Foto: Jan Mark Moquette

De tochten Het gebied Het fietsen Er naar toe Overnachten Beste tijd Eten, drinken en inkopen doen Gezondheid Reispapieren/visa Valuta Uitrusting Kaarten en gidsen Handige adressen De etappes van dag tot dag

De Feiten Activiteit Mountainbiken Land Turkije Het gebied Westelijke Taurusgebergte, tussen het meer van Eg˘irdir en Antalya aan de Middellandse Zee. De tocht Zes fietsdagen tussen Eg˘irdir en Bes¸konak, waarvan twee dagen vanaf standplaats. Tocht loopt zo goed als mogelijk langs en over de gemarkeerde lange afstandswandeling de Saint Paul Trail (totaal bijna 500 km lengte). Dagtochten tussen de 30 en 64 km (zonder asfaltstukken).

De tochten Voordat we aan dit avontuur in Turkije begonnen, wisten we niet wat het ons op zou leveren. Ons uitgangspunt was om de Saint Paul Trail te volgen, een in 2004 gerealiseerde lange afstandswandeling van bijna 500 kilometer. In hoeverre dat mogelijk was, moesten we grotendeels ter plekke uitzoeken. Onmisbare hulp daarbij kregen we van de immer opgewekte Atil Ulas¸ Cüce, gids en ‘Operations Manager’ bij de Turkse reisorganisatie Middle Earth Travel; een belangrijke speler bij het uitzetten van zowel de Lycian Way (populaire lange afstandswandeling langs de kust) als de Saint Paul Trail. De Saint Paul letterlijk volgen bleek als snel onmogelijk te zijn omdat de wandeltocht vaak gebruik maakt van kleine en steile ezelpaden die voor een fietser onneembaar zijn. Eén keer in de route moet bijna een uur worden gesjouwd met de fiets op de nek; dat traject was niet te vermijden. Verder slingert de route over brede, onverharde paden làngs en soms dus òver de Saint Paul Trail. In totaal maakten we zes dagtochten. Twee dagtochten (de eerste twee dagen) maakten we vanaf het schitterende Eg˘irdir Gölü (Eg˘irdir Lake) en gebruikten we om ‘in te komen’. Daarna legden we in vier dagtochten de afstand tussen Eg˘irdir en Bes¸konak af, waarbij we onderweg sliepen in een oude school en eenvoudige pensions. Al met al is het een geweldig afwisselende tocht geworden door een prachtig stuk onbekend Turkije. Mountainbikers die houden van bergen, een andere cultuur en een flinke dosis inspanning, zullen niet teleurgesteld worden. Wie alleen kickt op duur,

Pagina

Turkije


Zwaarte Technisch niet al te moeilijk, maar conditioneel pittig door de lange dagtochten en forse beklimmingen en afdalingen. Het grootste deel van de route is onverhard. Navigeren Geen bewegwijzering, soms volg je de Saint Paul Trail (roodwit). Op www.oppad.nl vind je een onontbeerlijke GPS-track. Middle Earth Travel biedt deze tocht georganiseerd aan. Beste tijd Tot in november kún je geweldig weer hebben. Vanaf eind maart ook uitstekend. Hartje zomer is niet te harden zo heet. Er naar toe Vliegen met Transavia vanaf Eindhoven of Amsterdam. Reken op ca. € 200,- voor een retour (fiets meenemen € 80,- extra). Overnachten Eenvoudige hostals, omgebouwde scholen, privéadressen. Afwisseling gegarandeerd!

Pagina

afstand en technisch moeilijke passages en dus geen oog heeft voor natuur en cultuur, kan beter kiezen voor een andere bestemming. Je kunt deze tocht individueel afleggen met behulp van de GPS-track die we hebben gemaakt en die je op deze site vindt. Heb je geen zin of tijd om ‘alles’ zelf te organiseren, dan kun je met Cycletours mee. Op de site van Cycletours (www.cycletours.nl) vind je alle noodzakelijke informatie. Of kijk in Op Pad 2/2011 of op deze site voor een lezersaanbieding.

Het gebied Het westelijke Taurusgebergte is bekend terrein voor Op Pad. Reeds in 2000 liepen wij hier als één van de eersten de Lycian Way en in 2004 keerden we terug om de toen nieuwe Saint Paul Trail te lopen. De Saint Paul Trail was en is in vele opzichten een heel andere tocht dan de Lycian Way. Sowieso is de Lycian Way in korte tijd enorm populair geworden bij wandelaars. Dat heeft enerzijds te maken met de opzet van de tocht (relatief vlakke paden langs de kust, ruim aanbod aan accommodatie, makkelijk te bereiken en te bereizen) en anderzijds aan de enorme aandacht die die tocht heeft gekregen. De Saint Paul moest het doen met minder aandacht, maar is ook lastiger te belopen en te organiseren. In het dun bevolkte gebergte is er nu eenmaal weinig accommodatie voorhanden (mondjesmaat wordt dat wel beter) en ‘even’ een traject overslaan en elders weer verder lopen is een stuk lastiger te organiseren dan aan de kust. Maar schitterend is het en met een mountainbike heb je ook nog eens het voordeel dat je ‘decor’ haast dagelijks wisselt. Het gebied kent hoge bergen tot bijna 3000 meter en de hele tocht ben je ook in de bergen, of in de dalen tussen de bergen in. Bijna dagelijks klim je over een pas van ruim 2000 meter om via een lange afdaling weer in een dal te komen. En omdat je met de mountainbike bent en soms (on)verharde verbindingswegen neemt, kom je regelmatig in een dorpje terecht waar je thee kunt drinken of de lunch kunt gebruiken.

Het fietsen Zoals gezegd is dit een tocht van mountainbikers die het leuk vinden om rond te trekken in een machtig berggebied, kennis te maken met een andere cultuur en een pittige uitdaging niet uit de weg gaan. De tochten zijn niet loodzwaar en heel technisch is het bijna nergens. Maar de diverse klimmen en afdalingen zijn lang en stevig en je moet echt wel wat kunnen om dagelijks nog fris aan te komen. Juist die combinatie van de hele dag buiten zijn, de natuur en cultuur, de gastvrijheid in de dorpen en ’s avonds bij de Turken thuis, de vaak imposante klimmen en afdalingen maken deze tocht zeer bijzonder.

Er naar toe Je mountainbiketocht begint eigenlijk in Antalya, want daar vlieg je vanuit Nederland heen. Vanuit Antalya reis je verder met een taxibusje of huurauto naar Eg˘irdir. Als je kiest voor een georganiseerde reis via Cycletours, dan wordt aanvullend vervoer voor je geregeld. Antalya is in het hoogseizoen een bestemming waar je dagelijks heen kunt vliegen. Maar juist in het hete hoogseizoen moet je het binnenland mijden omdat het er dan veel te warm is. Vanaf maart/ april en in oktober/ november kun je met Transavia zowel vanaf Eindhoven, Rotterdam als Amsterdam. Niet iedere dag meer zoals in het hoogseizoen en ook niet altijd vanaf iedere luchthaven. Boeken kan rechtstreeks bij Transavia (www.transavia.com). Voor andere vliegtuigmaatschappijen die op Antalya vliegen kun je kijken op www.cheaptickets.nl. Voor het meenemen van een fiets betaal je overigens wel extra. In 2010 was dat € 40,voor een enkele reis. Kijk voor het inpakken van je fiets en het regelen van een fietsdoos op www.oppad.nl.

Pagina

Turkije


Pagina

Overnachten Wij sliepen in Turkije op vijf verschillende plekken. Prijzen voor een overnachting variëren van € 35,- (Eko Motel) tot € 12,- (Sag˘rak Pansiyon). In de kleinere dorpen zit avondeten en een ontbijt bij de prijs in. In Eg˘irdir Lale Pansiyon. I: www.lalehostel.com. Eigenaar Ibrahim Agartan timmert al jaren hard aan de weg om Eg˘irdir op te stoten in de vaart der volkeren. Echt een toeristische topbestemming zal het gemoedelijke stadje aan de oevers van het meer echter nooit worden. Maar toeristen weten wel makkelijk de weg te vinden naar zijn prettige pension en de charme van Ibrahim die ook nog eens soepel Engels spreekt, draagt daar zeker aan toe bij. Een paar jaar geleden opende Ibrahim een restaurant met uitzicht op het water in de buurt van zijn pension, maar ook op de bovenste verdieping van het pension kun je nog steeds eten. Kamers zijn eenvoudig, maar prima net als het avondeten en het ontbijt. Ibrahim weet veel en kent veel mensen, dus als je iets wilt regelen, kun je dat het beste via hem doen. Vorig jaar opende hij een ‘Outdoor Center’ waar je fietsen kunt huren, maar waar ook reparaties uitgevoerd kunnen worden. Ibrahim heeft ook reserveonderdelen op voorraad. Een overnachting kostte ons ca. € 25,- excl. avondeten. In Sag˘rak Voormalige schoolgebouw, nu Sag˘rak Pansiyon geheten. E-mail: [email protected]. T: +90 (0) 246 364 55 47. Dit is een goed voorbeeld van toerisme dat op gang is gekomen ná het tot stand komen van de Saint Paul. Het idee achter de route is ook om de enorme uitvlucht van het platteland naar de stad te stoppen door het toerisme in die streken te stimuleren. Op de Lycian Way is dat zeer behoorlijk gelukt, maar op de Saint Paul kun je niet echt spreken van een gestage stroom wandelaars die de route loopt. Tot 2008 waren het wel veel Israëliërs die de route liepen, maar door een ruzie tussen Turkije en Israël stortte die markt een paar geleden ook in. In Sag˘rak, maar ook op andere plekken, zijn ze dus maar wat blij als er wandelaars of fietsers langskomen die gebruik maken van de speciaal voor de route verbouwde onderkomens. Het gebouw in Sag˘rak is een voormalige lagere school, maar door de ontvolking van het platteland worden de twee (!) schoolgaande kinderen uit het dorp sinds 1995 opgehaald met een busje en naar een centrale school in een ander dorp gebracht. Nu heeft het gebouwtje een centrale eetzaal, een aantal kamers met matrassen en een hete douche die op hout wordt gestookt. Ter plekke worden de maaltijden bereid. De omgeving is prachtig, het dorpje zelf stelt niet veel voor. Een overnachting kostte ca. € 12,-. In Kasmilar Privé-adres St. Paul Pansiyon. I: www.stpaulpansiyon; E: [email protected]; T: +90 (0)246 371 22 18. Hier kwamen we aan na een lange dag met op het einde ook nog een felle klim. Dit is nu echt een privéhuis waarbij de mensen zelf beneden wonen en leven en boven gastenkamers en een badkamer (inclusief net te lage douches) hebben laten bouwen. Het avondeten was geweldig; heerlijke kip, groenten en rijst die we gezamenlijk met de eigenaar en zijn vrouw nuttigden. Op de grond gezeten aan een ronde tafel. De ruimte was bloedheet en na een halve liter bier kropen we doodmoe naar onze (eveneens bloedhete) slaapkamer. De volgende ochtend een geweldig ontbijt met noten, honing en truffels. Overnachting kostte ca. € 12,-.

Pagina

Turkije


Pagina

In Çaltepe Barca Köyeri. E: [email protected]; T: +90 (0) 242 771 10 38. Eigenaar Erdinc is wellicht de aardigste mens die we op de hele route hebben ontmoet. Wat een sympathieke, gastvrije en bescheiden man! Omdat hij zeer behoorlijk Engels spreekt, is het dé mogelijkheid om meer te weten te komen over het leven op het Turkse platteland. Caltepe is een belangrijk centrum voor de pluk van oregano; het halve dorp leeft ervan. Maar ook Çaltepe heeft te maken met ontvolking en vergrijzing. Toen Erdinc in 1985 naar de lagere school ging, zaten daar 120 leerlingen. De lagere school is er nog steeds, maar zijn dochter zit nu met acht andere jongens en meisjes in één klaslokaal en dat is de hele school! Ga even kijken als je de tijd hebt. Het pension is heerlijk. Lekker eten, goede bedden, een warme douche en wie de volgende ochtend het voorrecht heeft te mogen ontbijten op het balkon, is de gelukkigste mens op aarde. Erdinc is ook een reisgids en heeft erg te lijden van het conflict tussen Israël en Turkije. In 2008 liepen er nog 500 Israëliërs over de Saint Paul en langs zijn huis, in 2010 waren het er nog geen 100. Kosten per nacht ca. € 16,-, maar wij zeggen: rondt het vorstelijk naar boven af. In Karabük/ Bes¸konak Eko Motel. I: www.kanyonlodge.com; E: [email protected]; T: +90 (0) 242 765 32 01. Van alle accommodatie op de route is dit de minst authentieke en ook de duurste. Dat komt ook omdat Karabük vlakbij een zeer toeristische plek in de Koprucay rivier ligt bij Bes¸konak. Daar wordt namelijk veel geraft en toeristen worden met buslandingen tegelijk aangevoerd naar de rivier. Een deel daarvan blijft slapen en daar weer een deel van komt terecht in het Eko Motel. Maar het is ook weer een kennismaking met de bewoonde wereld. Op het terrein ligt een grote eetzaal en daar omheen liggen knusse huisjes met een balkon en slaapplaats voor twee personen. Her en der hangen hangmatten en er zijn diverse forellenvijvers. Forel is ook bijna een must om te eten hier, weggespoeld met een veel te dure en ook nog eens matige witte wijn. Het is het einde van de tocht, dus waarom zou je er niet van genieten hier. De rivier ligt vlakbij en met mooi en warm weer kun je wellicht nog zwemmen. Het stralende blauwe zwembad dat op sommige foto’s valt te ontdekken, is in het echt een forellenvijver geworden. Wel zijn er plannen een nieuw zwembad te bouwen op het terrein. Kosten per nacht ca. € 35,-.

Beste tijd De zomermaanden juli en augustus moet je absoluut vermijden. In het Turkse binnenland kunnen de temperaturen dan makkelijk oplopen tot ver boven de veertig graden en dat is onverantwoord om dan zo’n inspanning te leveren. Juni en september kunnen ook al zeer heet zijn, al heb je het voordeel dat je dagelijks op hoogte zit en dus profiteert van de ‘koelte’ van de bergen. Ideale maanden zijn echter april/ mei en oktober/ november. Wij hadden eind oktober/ begin november geweldig weer met overdag alleen maar zon en temperaturen van rond de 23 graden. De nachten zijn dan wel al behoorlijk koud, zeker in de bergen. Maar in de week voordat wij in Turkije aan kwamen had het alleen maar geregend en kwamen de temperaturen overdag niet boven de 15 graden uit. Hetzelfde geldt voor april en mei. Je kunt geweldig warm weer hebben, maar het kan ook regenen en (boven de 2000 meter) zelfs sneeuwen. Het grote nadeel van regen (buiten dat regen tijdens het mountainbiken gewoon niet leuk is) is dat de onverharde paden veranderen in modderpoelen. De kleiachtige substantie die dan aan je mountainbike blijft hangen, maakt het fietsen aanmerkelijk zwaarder, zo niet bij tijd en wijle onmogelijk. Zorg voor voldoende schone en droge fietskleding en voor een warme broek en fleecetrui voor de frisse avonden.

Pagina

Turkije


Pagina

Eten, drinken en inkopen doen Overal in Turkije valt er wel iets te regelen met eten en drinken. Alleen, als je deze tocht op eigen houtje maakt, heb je wél te maken met een ‘waterprobleem’. Niet overal langs de route vind je bronnen en dat betekent dus dat je al het water mee moet slepen of onderweg in een dorp bij moet tanken. Wat niet altijd en overal mogelijk is. Bij een georganiseerde tocht rijdt er een volgauto mee die je op bepaalde punten kan voorzien van nieuw drinkwater. Op al je overnachtingsadressen kun je een lunch organiseren en op de meeste dagen kom je rond het middaguur door een dorpje waar je wat kunt eten. Vaak is er ook een winkeltje bij. Vergis je echter niet. In de bergen is alleen het meest basale verkrijgbaar, naar fietsonderdelen kun je fluiten. Eg˘irdir is daarop een uitzondering. In dit ‘stadje’ vind je een buitensportwinkel en de eigenaar van Lale Pansiyon bezit ook een ‘Outdoor Centre’ met een redelijke sortering aan fietsonderdelen. Hier kun je ook mountainbikes huren.

Gezondheid Vooraf altijd advies inwinnen bij het GG&GD. Inentingen tegen DTP en Hepatitis A worden vaak geadviseerd. Drinkwater in Turkije is in dit gebied veilig, hoewel je vaak leest dat je alleen water uit flessen moet drinken. Misschien is dat zo aan de kust (ivm de toevoeging van chloor), maar wij hebben overal uit de kraan getapt en zijn nooit ziek geworden. Anders dan Marokko, hebben reizigers over het algemeen ook veel minder last van reizigersdiarree door besmet water of voedsel. Een uitgebreide EHBO-kit is raadzaan, net als ontsmettingsvloeistof om je handen goed schoon te kunnen houden. Vergeet ook geen anti-muggenvloeistof, want tot in november kun je last hebben van stekende muggen.

Reispapieren/visa Wie naar Turkije reist, heeft een paspoort nodig dat nog minimaal drie maanden geldig moet zijn als het land weer verlaten wordt. Verder moet een visum worden aangeschaft, maar dat is in Turkije slechts een formaliteit. Je betaalt (contant!) € 15,- bij een loket en daarvoor in ruil krijg je een stempel in je paspoort. Het is zinloos om vooraf een visum te regelen bij het Turkse consulaat.

Valuta (2,15 Turkse Lira = 1 euro) Turkije is binnen korte tijd een behoorlijk modern land geworden. Dat geldt echter vooral voor de steden en grotere plaatsen. Daar is het geen enkel probleem om geld uit een automaat te halen. In de bergen en op het platteland zijn echter geen geldautomaten aanwezig. Zorg dus voor voldoende Turkse Lira’s. In Antalya kun je op een aantal plekken makkelijk met euro’s betalen, buiten de stad is dat (bijna) nergens mogelijk of in ieder geval ongebruikelijk.

Uitrusting Fietskleding: minimaal 2 korte fietsbroeken (lange fietskleding is echt overbodig) en voldoende fietsshirts met korte mouwen. Neem geen dure en dierbare kleding mee. Fietshandschoenen Regenkleding. Helemaal slim is het om een hoes om je rugzak te doen die de inhoud droog houdt. Fietsbril Fietshelm Twee grote bidons Warmere kleding voor ‘s avonds Schoenen of slippers voor ‘s avonds Dagrugzakje voor o.a. water en snacks Voor lensdragers: breng ook een bril mee

Pagina

Turkije


Pagina

Muesli/ energierepen Dunne slaapzak of laken (niet altijd lakens aanwezig) Toiletpapier Zonnebrandolie en lippencrème Medicijnen Zaklantaarn Desinfecterende (handen)gel Vaseline voor schrale dijen en andere ongemakken. Mijn favoriet: Sudocrème! Wasmiddel om handwasjes te kunnen doen Toilettas met een haakje die je overal op kunt hangen Een goed afsluitbare bus of koker waarin je kostbare zaken droog kunt houden Knijpers. Zie ook onze paklijsten op www.oppad.nl

Kaarten en gidsen Kaarten Know How Turkei-Mittelmeerkuste, 1:700.000, € 9.90. Redelijke - niet erg gedetailleerde - kaart van het te belopen gebied. Holiday Map Turkey South Coast, uitg. GeoCenter, 1:600.000. Ter plekke verkrijgbaar voor ca. € 8,-. Gidsen Kate Clow, St Pauls Trail (Turkey’s second long distance Walking Route), € 24.95. Plus ingenaaid een kaart met ingetekend de route, 1.50.000. De enige echte routebeschrijving van de maker van het pad. Gids is onhandig ingedeeld. Kaart is redelijk bruikbaar, vooral om te zien waar kleinere plaatsen liggen, hoewel die juist weer niet heel accuraat zijn ingetekend. In ieder geval is het wel een gedetailleerde kaart. De kaarten en gidsen zijn doorgaans te koop bij elke gespecialiseerde boekhandel. Bron: Geografische Boekhandel Pied à terre, Overtoom 135 - 137, 1054 HG Amsterdam, T:(020) 627 44 55; F:(020) 689 26 66; E:[email protected], I:www.reisboekhandel.nl.

Handige adressen Middle Earth Travel. Gaferli Mah. Cevizler Sok. No: 20 Göreme – Nevsehir/ Turkey. T: ++90 (0)384 271 25 59; I: www.middleearthtravel.com; E: info@middleearthtavel. com. www.stpaultrail.com. Met alle informatie over de Saint Paul Trail. Voor wandelaars weliswaar, maar je vergaart er belangrijke achtergrondinformatie door die voor iedereen van belang is. www.heiligen.net. Voor meer informatie over de apostel Paulus naar wie de Saint Paul Trail is vernoemd.

De etappes van dag tot dag Dag 1: Eg˘irdir – Yukarigökdere, 43 kilometer (als je naar Eg˘irdir terugfietst over het asfalt komt er ca. 25 km bij) Vanaf Lale Pansiyon zuidelijk fietsen en voor het ziekenhuis de afslag naar Akpinar/ Prostanna nemen. Klimmen over het asfalt naar aangenaam dorpje Akpinar (prachtig theehuis!) met schitterend uitzicht over het meer van Eg˘irdir. Hierna houdt de beschaving op en begint een lange, onverharde en niet al te steile klim. Eerst over een klein pasje, langs een militair trainingscomplex waar je omheen moet (geen foto’s maken hier!) richting het Davraz Skistation (geopend in 1999, 1700 meter hoogte). Vanaf hier terugbuigen en een brede weg naar een pas op ongeveer 2100 meter. Lange afdaling naar Yukarigökdere. Hier kun je wat eten en drinken. Nu over de verharde weg terug naar Eg˘irdir (een pittige, licht oplopende 25 km extra) of met de auto.

Pagina

Turkije


Pagina

Dag 2: Eg˘irdir-Beydere-Atabey-Barla, 50 kilometer (als je naar Eg˘irdir terugfietst over het asfalt komt er ca. 25 km bij) Opnieuw van Lale Pansiyon, maar nu in noordelijke richting. Zo veel mogelijk langs het meer en pas vanaf Beydere (Bedre) westelijk afbuigen het binnenland in. Fikse klim naar pas boven Beydere, met hoogtelijn mee naar zuidwesten en dan opnieuw over pas sterk afdalen naar het westen. Uiteindelijke kwamen we via achterafweggetjes door de velden en landerijen terecht in de buitenwijken van de uit de grond gestampte stad Atabey. Vanaf Atabey begint een lange, lange klim naar de prachtige Kaymaz Gegidi-pas op ongeveer 2000 meter. Opmerkelijk is dat in het totale niets opeens een kazernegebouw staat met legervoertuigen ervoor en wachttorens. Net echt, maar toch ontbrak er iets. Militairen. Bleek het om de filmlocatie van de populaire televisieserie Sakarya-Firat te gaan. Een nogal omstreden serie, begrepen wij later, omdat het om de strijd tussen de Turken en de Koerden gaat. Vanaf de pas uitzicht op de 2800 meter hoge Barla Dag˘. Vervolgens een razendsnelle, heerlijke afdaling naar Barla waar winkeltjes en theehuizen zijn. Nu over de verharde weg terug (pittige kleine klimmetjes, zelfde als de heenweg) of met de auto. Dag 3: Serpilkoy-Sag˘rak (Adada), 30 kilometer Deze dag begint met de enige verplaatsing van de tocht, namelijk van Eg˘irdir naar Serpil dat aan de weg ligt die je de eerste dag al een keer hebt gehad. Dit is hét fruitbomengebied van dit deel van Turkije! Vooral appels. Vanaf Serpil is het heel even fietsen, daarna begint al snel een uur lang durende klim te voet over de Saint Paul Trail naar een vlakte. Op die vlakte is soms water (Lake Yuvali), meestal is het een modderig veld. Wel prachtig daarboven! Over een goede, vlakke onverharde weg naar een bredere dirtroad. Daar zuidelijk afbuigen naar Sipahiler. Hier kun je lunchen! Nu ongeveer parallel aan verharde weg richting Sag˘rak door schitterend landschap, later afdalen naar rivierbedding en klimmen naar de verharde weg. Laatste stuk over de verharde weg naar oude Romeinse stad Adada, ooit een machtig centrum in het Byzantijnse Rijk. Wederom een stuk met de fiets lopen, maar dit is geen aangenaam traject. Een alternatief is mogelijk. Over de oude Romeinse weg (niet befietsbaar…) afdalen naar Sag˘rak. Dag 4: Sag˘rak – Tota Yaylasi – Kasimilar, 50 kilometer Eerst nog even de tempels van Adada bezoeken. Vervolgens over schitterende verharde weg naar Yeniköy. Nadeel van deze route is dat je daarna 1,5 uur met je fiets naar een pas moet sjouwen. Beter is om vanaf Sag˘rak naar het zuiden af te buigen en via Bog˘azköy en Saray te rijden. Vervolgens weer naar het noorden en dan de weg oppakken naar Tota Yaylasi. De route naar Tota Yaylasi (een post (enkele huizen, parkeerplaats) voor brandweermannen om de bossen in de gaten te houden) is verrukkelijk mountainbiken. Het eerste stuk is nog wat zoeken, daarna lekkere snelle paden. Bij Tota Yaylasi kun je prima lunchen (water beschikbaar). Heerlijke plek, dito uitzicht. Vanaf hier hebben wij enorm lopen te zoeken, maar dat hoef je nu dus niet meer te doen. Wat volgt is een lange klim door het bos naar een klein pasje. Daar kom je in het machtige berggebied van de Sarp Dag˘ terecht. Vanaf de pas een enorme afdaling naar eerst Bucakdere en later Kasimlar. Waarschijnlijk de mooiste etappe van de hele tocht en achteraf waren we blij dat we al die moeite toch hadden gedaan! Dag 5: Kasimilar – Çaltepe, 64 kilometer Na de enerverende dag gisteren, begint deze nieuwe fietsdag met een ontspannen rit langs de Köprüçay rivier. Veel platanen, notenbomen een geweldig mooi dal en soepel asfalt. Door het dorpje Ibis¸ler en dan 10 kilometer later de verharde weg verlaten en de onverharde pasweg naar Beys¸ihir en Konya volgen. Lange, niet al te steile klim naar de Emirdin Beli pas op zo’n 1800 meter. Daarna komt nog een pas en wat volgt is de langste downhill van de hele route. In totaal daal je zo’n 1000 meter af over (gelukkig) een behoorlijke weg. Uiteindelijk kom je terug op de verharde weg en volg je deze (met wat fikse klimmetjes erin) tot het prachtige Çaltepe.

Pagina

Turkije


Pagina

Dag 6: Çaltepe – Selge – Roman bridge (Eko Motel), 39 kilometer Een relatief ontspannen dag. Eerst nog wel veel klimmen en dalen over de verharde weg en vervolgens door een geweldig berglandschap (veel uitzicht, behoorlijke onverharde weg die redelijk op hoogte blijft) met rotspilaren langs een aantal dorpjes. Uiteindelijk kom je in opnieuw een oude Romeinse stad, Selge. Vooral het theater is zeer behoorlijk intact gebleven. Verder word je, veel meer dan in Adada, lastig gevallen door vrouwen die je iets willen verkopen. Al met al geen plek om heel lang te blijven. Wat volgt is opnieuw een spectaculaire afdaling over een halfverharde weg naar het Eko Motel boven Karabük. Hier eindigt de tocht, maar vergeet de prachtige Romeinse brug over de Köprüçay.

Pagina

Mountainbiken, Turkije

Recommend Documents