Met spelletjes en tv-prograMMa’s van zaterdag en zondag
Actuamagazine bij
6
Zaterdag 22 en zondag 23 maart 2014 | www.gva.be
Peter Vanvelthoven en Wouter Beke
“Ik heb mijn kinderen al veel geknuffeld”
8
Gerolf Annemans vs. Guy Verhofstadt
Zijn economische sancties tegen Poetin gevaarlijk?
10
Na de handelsmissie in Saudi-Arabië
Land van vrouwen zonder gezicht
2 WEEKEND PLUS
Wauters vs. Waes l tom en Koen blikken terug op strijd én vooruit naar tweede seizoen
Alleen maar winnaars
D
e titanenstrijd is beslecht: Tom Waes is na een bikkelharde rolstoelmarathon de winnaar van Wauters vs. Waes. En toch kent deze strijd geen echte verliezer.
l Het meest aangrijpende moment
van alle Wauters vs. Waes-afleveringen was ongetwijfeld toen Koen Wauters gisteren na de marathon in zijn wheeler, zoals zo’n sportrolstoel heet, over de eindstreep bolde en in tranen uitbarstte. “Dat was niet uit ontgoocheling, maar van de uitputting en de emoties”, blikt Koen terug. “Het was trouwens niet de eerste keer. Aan de finish van Parijs-Dakar heb ik ook wel eens een traan gelaten. Het geeft een geweldige ontlading wanneer je een intense inspanning tot een goed einde brengt.” “Ik heb mezelf ook niets te verwijten over die marathon. Ik heb alles gegeven wat ik had, Tom was gewoon de betere”, aldus Wauters. “Ik zit er ook niet mee in om mijn meerdere te erkennen. Waar ik wel nog van wakker heb gelegen, zijn andere proeven: Had ik maar ‘Przewalskipaardenmiddel’ juist geschreven bij het dictee. Of had ik echt niet een paar Sito-sticks meer kunnen maken? Het verschil was 37 satés op 10.000. Belachelijk weinig om mee te verliezen.” Nieuwe reeks in 2015? De uiteindelijke winnaar Tom Waes weigert ook pertinent om Koen Wauters te degraderen tot verliezer. “Toen Koen over de meet kwam, heb ik meteen gezegd: respect, dat meende ik toen en nu nog steeds. Ik weet hoe geweldig wij alle twee hebben afgezien. Daarom ook dat ik het schavot voor de nummer 2 weggooide en Koen vroeg om samen met mij op dat van nummer 1 te staan. Ik realiseer me hoe verdomd close het vaak tussen ons is geweest. Dat maakte Wauters vs. Waes volgens mij ook zo spannend en een succes bij de kijker.” Lovende woorden van Waes maar had hij zich ook bij een verlies kunnen neerleggen? “Mmm, toch niet met een eindstand van 6-3 zoals de einduitslag was geweest met de dubbele punten indien Koen had gewonnen. Maar zonder te liegen: met maar een punt verschil zou ik geen probleem hebben om mijn meerdere in Koen te erkennen.” Wauters vs. Waes kent geen echte verliezer. Tot voor het programma
begon, stond Koen Wauters bekend als “de jongen van de showtrap”, zoals hij het zelf noemde. Dat beeld is compleet veranderd, al werd Koen hier en daar nog voor de start al afgeschreven. “Dat heb ik ook gelezen maar dat trok ik mij niet aan. Ik weet van mezelf dat ik geen watje ben. Die reacties hebben mij wel geprikkeld. En omdat ik toen al enkele duels van Tom had gewonnen, heb ik ook wel gegniffeld bij die artikels: ‘wachten jullie maar eens af’, dacht ik.” Ook bij de zenders is er geen verliezer, want Eén en vtm behaalden schitterende kijkcijfers. Logisch dus dat ze deur naar een tweede seizoen open zetten. Koen Wauters, die momenteel herstelt van een operatie aan de sinussen en volgende maand op tournee gaat met Clouseau, is alvast niet van plan om zijn vernieuwde reputatie te laten vervagen. “Dit opent de deur naar nog meer jongensachtige en avontuurlijke televisie.” Hoe staat het met de kansen dat de twee opnieuw tegenover elkaar komen te staan? “Misschien, als een tweede reeks nog beter wordt”, antwoordden ze vorige week al. “Onze agenda’s laten het ten vroegste vanaf 2015 toe.” Hans Van GoetHem
TelefactsiguntivanavondieeniblikiachterideischermenivaniWauters vs. Waes,i omi21.50iopivtm.
i
Marieke Vervoort “Ik heb me hees geschreeuwd” “Bij de finish liepen er ook tranen over mijn wangen, zo ontroerd was ik”, zegt Marieke Vervoort, de winnares van een gouden en zilveren medaille op de Paralympische Spelen in Londen die winnaar Tom Waes begeleidde. “Ik ben enorm fier op zowel Tom als Koen, zij hebben een niet te onderschatten prestatie neergezet door allebei vol te houden. Toevallig verbleef ik in hetzelfde hotel als hen op Lanzarote, waar ik drie, vier keer per jaar kom trainen. De productie stelde mij voor aan Tom en het klikte meteen.” Marieke Vervoort moest wel vaststellen dat Tom, net als Koen overigens, zichzelf een foute techniek met de wheeler had aangeleerd. “Best grappig maar tegelijkertijd ook jammer. Koen en Tom hadden er veel meer uit kunnen halen. Nu zijn ze vooral op wilskracht tot aan de finish geraakt. Ik zag vooraf dat Tom fysiek de sterkste was, met een bredere borstkas. Dubbel geplooid in de wheeler moet je elke spier waarover je beschikt aanspreken. Ik heb Tom de hele marathon luidkeels aangemoedigd. Achteraf was ik hees, maar ik weet wat voor een steun dat geeft.” “Ik ben Koen en Tom vooral dankbaar voor het beeld dat ze al hun kijkers geven over het leven in een rolstoel”, besluit Marieke Vervoort. “Tom die naar de bovenste rekken in de supermarkt wijst en zegt ‘ik weet wat we vanavond niet zullen eten’, dat is dagelijkse realiteit.” HVGo / foto’s luc daelemans, vtm
ll
ii MariekeihieldihaarieigeniWauters vs. Waes-dagboekibij.i Uivindtihetiopiwielemie.be/dagboek/
Dinsdag 18 maart De krachttoer van Koen Wauters en Tom Waes heeft de aandacht gevestigd op de rolstoelgebruikers en de obstakels waarmee ze dagelijks te maken krijgen. Uw krant ging mee met hen op pad. Tekst: Karin Vanheusden Infografiek: Lynn Schoonbaert
“Wij hebben recht
V
oor een rolstoelgebruiker is elke dag een nieuw gevecht met te hoge drempels, treden, putten en te smalle doorgangen. “Nochtans kunnen kleine ingrepen al een wereld van verschil maken”, zegt Yves Verschaeren van de VFG, de Vereniging van Personen met een Handicap. “De bestaande toegankelijkheidswetgeving legt voor alle nieuwbouw en renovatie bindende regels op die de toegankelijkheid voor rolstoelgebruikers moet verbeteren. Dat is positief, maar niet genoeg en niet snel genoeg. Er is dus meer nood aan sensibilisering en kleine, spontane ingrepen vanuit de privé.”
“Er is nood aan sensibilisering en kleine, spontane ingrepen vanuit de privé.” yves verschaeren vfg
Op basis van de cijfers van het RIZIV en het Vlaamse Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH), zitten naar schatting 140.000 Belgen in een rolstoel, ongeveer 60.000 meer dan veertien jaar geleden. “We beschikken niet over duidelijke, absolute cijfers, maar dat het aantal rolstoelgebruikers behoorlijk is gestegen, klopt”, zegt Karina De Beule, woordvoerster van het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap. “Eerst en vooral
hebben mensen makkelijker de weg gevonden naar de diensten waar ze een tegemoetkoming kunnen krijgen voor hun rolstoel, zijnde het RIZIV voor een nieuwe rolstoel, zij het bij het VAPH, dat tussenkomt voor een tweede of bijkomende rolstoel. Verder willen mensen, veel meer dan vroeger, mobiel en zelfstandig zijn. Met het aanbod supergesofistikeerde modellen dat tegenwoordig op de markt is, kunnen vandaag ook mensen met ernstige beperkingen mobiel zijn.” De mogelijkheid om mobiel te zijn, is er dan wel misschien, maar het ook effectief in de praktijk brengen, blijkt lang niet zo evident. Nochtans zijn er vanuit de overheid al heel wat inspanningen gedaan om de toegankelijkheid van openbare gebouwen te verbeteren. “De wetgeving aangaande de toegankelijkheid van openbare gebouwen is geregeld op niveau van de gewesten”, zegt Yves Verschaeren van VFG. “Bij de uitreiking van bouwvergunningen voor nieuwbouw en renovatie van openbare gebouwen moet rekening worden gehouden met de noden van mensen met een beperking. Dat geldt trouwens ook voor private gebouwen vanaf een bepaalde oppervlakte, bijvoorbeeld grote winkelketens of bioscopen. Die wetgeving is een stap in de goede richting, tenminste als de overheid de regels toepast en ook controleert of ze wel worden toegepast. Van de andere kant
AAntAl rolstoelgebruikers 2000
vrijuit
dossier van de week Toegankelijkheid ‘on wheels’
2014
.23
dinsdag 18 maart 2014
zaterdag 22 en zondag 23 maart 2014
90.000 60.000 140.000 80.000
België
evolutie uitgAven riZiv voor mobiliteitshulpmiddelen in vlAAnderen
terugbetAlingsmodAliteiten
(in vergelijking met 2006, in %)
- Eerste aanspreekpunt: het ziekenfonds in naam van het RIZIV +71,5% +82,2%
+31,6%
- VAPH (Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap) kan, na oordeel van het ziekenfonds, tussenkomen voor bijkomende tussenkomsten
+55,5%
+21,9%
+14,6%
2006
2007
2008
2009
2010
- RIZIV-nomenclatuur: vaste lijst van gesubsidieerde ‘hulpmiddelen’
2011
2012
- voor een tweede rolstoel of voor reparatiekosten komt ook het VAPH tussen
rolstoel door de eeuwen heen 530 voor Christus Afbeelding van een kinderbed op wielen op een Griekse vaas
525 na Christus Afbeelding van een man in een rolstoel op een Chinese vaas
1595 Voor koning Philips II die lijdt aan jicht wordt een houten rolstoel op vier wieltjes gemaakt, met verstelbare rugleuning en beensteunen.
Vlaanderen
WEEKEND PLUS 3
zaterdag 22 en zondag 23 maart 2014
op zelfstandigheid” kunnen we niet genoeg sensibiliseren om de samenleving op alle mogelijke vlakken te overtuigen zelf met kleine, creatieve ingrepen een verschil te maken. Een hellend vlak maken voor de deur van een winkel of een horecazaak is niet zo’n ingewikkelde of dure ingreep, maar het helpt veel mensen wel vooruit.” On wheels Koen Wauters en Tom Waes hebben met hun laatste uitdaging on wheels heel even de volle aandacht getrokken op het probleem waarmee rolstoelgebruikers elke dag worstelen. Michiel Desmet (28) heeft de uitzending niet gezien, maar meent dat elk spatje aandacht de zaak van de rolstoelgebruiker ten goede komt. Bijna een jaar geleden raakte Michiel tijdens een busongeval op vakantie verlamd aan beide benen. Sindsdien zit hij in een rolstoel. “Mijn revalidatie in RevArte van het UZ in Antwerpen heeft 2,5 maand geduurd. Vrij kort, jawel, maar ik heb dan ook van in het begin alles op alles gezet om zo snel mogelijk weer zelfstandig te kunnen zijn. Het is ongelooflijk wat een maand in een ziekenhuisbed met een lichaam doet. Ik heb alles opnieuw moeten leren, net zoals een pasgeboren baby. Hoe kleed ik me aan, hoe geraak ik uit bed, hoe doe ik mijn schoenen aan? Mijn leven opnieuw inrichten van op de hoogte van een rolstoel was ook allesbehalve evident. En zeker de stap zetten om zelfstandig, zonder hulp naar buiten te gaan. De buitenwereld leek op-
eens zo bedreigend. Ik herinner me nog goed die eerste keer... De onzekerheid of het wel zou lukken, de voldoening achteraf toen het gelukt was.” Michiel Desmet heeft enkele maanden geleden On Wheels opgericht. Hij wil, samen met enkele vrienden, een app ontwikkelen die de toegankelijkheid van de Antwerpse binnenstad in kaart brengt. “Of cafés, restaurants of winkels toegankelijk zijn voor een rolstoelgebruiker is zeer moeilijk te achterhalen. De informatie op websites is meestal onvolledig of niet correct. Van McDonald’s bijvoorbeeld wist ik dat er een toilet was voor rolstoelgebruikers. Maar wat bleek ter plaatse? Dat fameuze toilet was op de eerste verdieping en er was geen lift. Toen is het idee gerijpt om de app On Wheels te ontwikkelen.” In Leuven is de vzw Hidden City met iets gelijkaardigs bezig, maar dan wel vertaald naar een website. “Het is de bedoeling dat we in de toekomst samenwerken. Hidden City zorgt voor de website, wij voor de app.” Michiel is pas gestart met het in kaart brengen van alle straten, horecazaken, winkels, musea, bioscopen... in de Antwerpse binnenstad. Omdat de job zo arbeidsintensief is, zoekt hij nog vrijwilligers om dat ook te doen. “We checken niet alleen winkels, cafés en restaurants, maar ook de straten. Veel straten zijn voor rolstoelgebruikers zeer moeilijk toegankelijk omdat de trottoirs te hoog of te gehavend zijn, of wegenwerken doorgang of oversteken onmogelijk maken.”
We nemen de proef op de som en trekken met Michiel naar de Antwerpse binnenstad. Michiel vertelt ondertussen hoe hij, letterlijk met vallen en opstaan, zijn zelfstandigheid weer heeft opgebouwd. “Ik ben ooit eens met mijn rolstoelfiets (een rolstoel waaraan je een voorwiel kan vastklikken, red.) omgekanteld, vlak achter een camionette. De bestuurder zag me niet, hij kon me niet zien. Voor ik uit mijn stoel kon klauteren en me weer recht kon trekken, gingen vele, ellendige minuten voorbij. Zulke dingen maken me kwaad en verdrietig. Of die keer dat ik met een vriend naar huis ben ‘gefietst’ en later in de hal van mijn appartement merkte dat ik de ‘fiets’ niet meer van mijn rolstoel kreeg, er blokkeerde iets. Ik stond nog in de gang en kon dus geen kant op... Ik heb me wel, met veel moeite, kunnen redden, maar zulke momenten zijn wel confronterend.” Dat is het ook wanneer we het Theaterplein proberen te bereiken. “Dit trottoir is te hoog”, zegt Michiel. “Er bestaat een techniek om hoge trottoirs zoals deze op te rijden door een aanloopje te nemen, maar ik heb die nog niet echt onder de knie...” Michiel probeert één, twee, drie keer, maar de situatie is nogal gevaarlijk omdat er te veel auto’s passeren. “We kunnen niet anders dan deze straat helemaal afrijden om dan, hopelijk over 200 meter, via een verlaagd stuk het trottoir op te rijden.”
Lees verder op blz. 4
Soorten rolStoelen Manuele rolstoel (duwmodel)
Manuele actief rolstoel (zelfstandig te gebruiken)
Elektronische rolstoel
Dit model heeft kleine wieltjes, kan in huis worden gebruikt of voor een bezoek waar je met een grotere rolstoel niet terechtkan.
In de zogenaamd handbewogen rolstoelen (via ringen aan de grote wielen) is er keuze tussen een opvouwbaar of vast frame.
De meeste elektronische rolstoelen, die een alternatief zijn voor mensen met een verminderde spierkracht, worden bediend met een joystick. Er zijn elektronische rolstoelen voor binnenshuis en voor buitenshuis en voor allebei.
Basisprijs: 665 EUR Aanpassingen*: 685 EUR Terugbetaling RIZIV: 719,28 EUR
Basisprijs: 2121 EUR Aanpassingen*: 578 EUR Terugbetaling RIZIV: 2121 EUR
Basisprijs: 6242 EUR Aanpassingen*: 1395 EUR Terugbetaling RIZIV: 6242 EUR
*onderste en bovenste ledematen, zit-rug, zitbreedte, veiligheidsriem, antikiepsysteem, besturing, zitkussen, voetplaten...
1655 De 22-jarige Stephen Farfler maakt een rolstoel die hij met twee hendeltjes en een tandwiel kan laten rijden. In plaats van hout wordt riet gebruikt. 1783 John Dawson maakt de eerste strandrolstoel die de gebruiker zelf kan doen rijden.
1881 Er komt op de velgen van de achterwielen een kleiner wiel waardoor modderige banden niet meer moeten worden aangeraakt. 1916 Eerste opvouwbare rolstoel
4 WEEKEND PLUS
zaterdag 22 en zondag 23 maart 2014
dossier Van de week Vervolg van blz. 3 Michiel Desmet: “Kasseien zijn verschrikkelijk lastig” Actieve of zelfstandige rolstoelgebruikers zoals Michiel leren met hun rolstoel eerst op de achterwielen te ‘balanceren’. “Voor een deel is dit een kwestie van behendigheid, voor een deel ervaring natuurlijk”, zegt Michiel en hij balanceert over een kasseien straat. De app On Wheels hanteert drie codes: rood voor totale ontoegankelijkheid, oranje voor toegankelijkheid met hulp van iemand anders, groen voor toegankelijkheid. “Kasseien zijn inderdaad verschrikkelijk lastig en krijgen ongetwijfeld de code rood”, zegt hij. “Als het je lukt om er al balancerend over te geraken, kost het je enorm veel tijd, het gaat echt zeer traag. Ook moet je voortdurend uitkijken dat je kleine wieltjes vooraan niet komen vast te zitten tussen de kasseien. Ook als je geduwd zou worden, is het lastig. Die kasseien zijn misschien wel mooi en authentiek, maar dus zeer vervelend voor rolstoelgebruikers.” Aan het Theaterplein is over de kasseien van de Oudevaartplaats een betonnen strook aangelegd. Voor fietsers, buggy’s en voor rolstoelgebruikers, tenminste als die niet over het hoofd worden gezien. Letterlijk dan. “Mensen zijn het niet gewoon om rekening te houden met mensen in een rolstoel. Het gebeurt geregeld dat ze je niet zien.” In een rolstoel zitten, kan ook problemen opleveren bij het passeren van automatische deuren - “al wuivend lukt het me dan wel om binnen te geraken” - en aan bankautomaten - “als ik me op mijn armen omhoog duw, kan ik geld afhalen.” Hét grote probleem bij winkels, cafés en restaurants is de ingang. Op de Meir valt het nogal mee om winkels binnen te rijden, maar als Michiel een broodje in de Panos wil kopen, lukt het hem niet. “Dit opstapje is te hoog”, zegt hij. “Dikwijls lukt het me dan toch door me vast te houden aan de deurstijlen en me zo naar binnen op te trekken. Maar dan moet de deur de juiste breedte hebben. Hier lukt dat niet. Voor de app On Wheels hanteren wij de volgende criteria: een trapje mag maximum twee centimeter hoog zijn, een deur mag maximum zeventig centimeter breed zijn.” Michiels armspieren zijn goed ontwikkeld. Dat blijkt later ook wanneer hij demonstreert hoe hij de roltrap neemt. Een krachttoer, zonder meer. De kleine voorwieltjes rusten op een trede terwijl de grote achterwielen in de lucht zweven. Intussen houdt hij zich vast aan de leuningen. “Toen ik dit de eerste keer deed, was het wel eng, ja. Nu valt het mee. Als er geen lift is, doe ik het zo.” “Heel dikwijls is het toilet een struikelblok, waardoor veel horecazaken moeilijk toegankelijk zijn”, zegt Michiel. “Het komt erop aan dat niet alleen de deur breed genoeg is om een toilet binnen te geraken, de ruimte zelf moet ook breed genoeg zijn, zodat je je rolstoel naast het toilet kan rollen. Helaas kan dat dikwijls niet. En geen toilet is lastig natuurlijk. Als ik hier in de buurt van de Melkmarkt met vrienden op café ga, kan ik wel altijd in hotel Hilton terecht. De mensen daar zijn zeer vriendelijk.” En hoewel Michiel liever vrij en zelfstandig zijn gangen gaat, zijn mensen wel makkelijk bereid om te helpen. Als we naar de Groenplaats rijden, moeten we door werken op het troittoir via een afgebakende doorgang op straat passeren. “Mooi gedaan”, zegt Michiel. “Een duidelijke aanduiding, een brede doorgang, perfect.” Toch niet helemaal perfect, want op de plaats waar we het trottoir weer op kunnen, is er geen mogelijkheid voor Michiel met zijn rolstoel over de tien centimeter hoge rand te geraken. Als ik hem een zetje wil geven, snelt een andere dame me onmiddellijk te hulp. “Heel vriendelijk natuurlijk, maar ik wil zelfstandig zijn, niet voortdurend moeten rekenen op anderen. Ik meen dat ik daar evenveel recht op heb als een ander.”
“In McDonald’s is een toilet voor gehandicapten. Op de eerste verdieping, zonder lift.” michiel desmet raakte vorig jaar verlamd aan beide benen
Op stap met Michiel Desmet, een parcours met vele hindernissen.
“Het gebeurt vaak dat ik verplicht ben op de weg te rijden, wat behoorlijk gevaarlijk is.” sammy cant zit al zijn hele leven in een rolstoel
Hulp vragen Michiel kan zijn rolstoel zelf aansturen, maar dat is lang niet voor alle rolstoelgebruikers het geval. Sammy Cant (29) zit al zijn hele leven in een rolstoel. “Ik heb een elektronische rolstoel nodig omdat mijn beperking dat vraagt”, zegt hij. “In mijn appartement is alles afgestemd op mijn beperking zodat ik perfect mijn ding kan doen. Als ik naar buiten ga, loopt het wel eens mis. Maar goed, ik ben het intussen gewoon om dagelijks met obstakels onderweg om te gaan. En ja, soms valt het mee, soms niet. Trottoirs die te hoog zijn, trapjes voor de deur, de klassieke dingen. Het gebeurt dus heel dikwijls dat ik verplicht ben op de weg te rijden, wat behoorlijk gevaarlijk is. Niet ideaal dus. Winkelen hier in Schilde is lastig, op de Meir is het dan weer zalig, met al die grote winkels. Gelukkig ben ik mondig genoeg om mensen af en toe om hulp te vragen. Ik heb daar geen problemen mee, want als je dat niet doet, geraak je nergens. Pas op, ik verlang niet dat mensen mijn zware rolstoel optillen, maar de deur openhouden, is dikwijls al een grote hulp. En een dikke pluim voor Koen Wauters en Tom Waes.” Dankzij hun programma is er toch weer wat aandacht voor de problemen waarmee rolstoelgebruikers dagelijks worstelen.”
Wie zin heeft om samen met Michiel Desmet de toegankelijkheid van de Antwerpse binnenstad in beeld te brengen, stuurt een mailtje naar
[email protected]. www.vfg.be, www.vaph.be
ii ii
Sammy Cant zit al zijn hele leven in een rolstoel. “Gelukkig ben ik mondig genoeg om mensen af en toe om hulp te vragen.” Foto’s bert hulselmans, ludo mariën, gva
WEEKEND PLUS 5
zaterdag 22 en zondag 23 maart 2014
Marieke Vervoort: “Obstakels maken onze beperking groter”
A
tlete Marieke Vervoort heeft Tom Waes vorige week naar de overwinning geschreeuwd, en dat heeft ze met plezier gedaan. “Ik vind het schitterend wat Koen en Tom hebben gedaan. Hoe meer aandacht, hoe beter. Problemen met toegankelijkheid kom ik heel erg vaak tegen. Dagelijks, en soms meer dan een keer per dag, vervloek ik te smalle deuren, een toilet dat niet breed genoeg is, een ingang met twee trapjes, putten in de weg, een scheef getrokken fietspad... want geloof me, de Belgische fietspaden, vaak met extreem hoge borduren, zijn uiterst gevaarlijk voor rolstoelgebruikers. In Nederland is dat veel beter georganiseerd.” “Ik woon in Diest, waar er helaas veel gevaarlijke trottoirs liggen, en erg veel kasseien. Echt de hel. Het is toch een kleine moeite, meen ik, om kleine aanpassingen te doen. Bijvoorbeeld met een helling. Het is heel jammer dat ik het moet zeggen, maar we hebben al een beperking, maar de maatschappij maakt die nog veel groter door de ontoegankelijkheid voor rolstoelgebruikers. En ik ben niet de persoon die zich te beroerd voelt om anderen om hulp te vragen, maar je voelt je nog meer ‘gehandicapt’ als je anderen telkens opnieuw moet lastigvallen als je je dagdagelijkse boodschappen doet.”
Annick Sevenans: “Geen gêne om een hulplijn in te roepen”
T
Het nemen van een roltrap is een krachttoer.
SPORTROLSTOELEN Elke sport heeft uiteraard zijn specifieke vereisten. Opvallend bij een sportrolstoel zijn de wielen die extreem scheef staan. rolstoelbasketbal
rolstoelhockey
quad rugby
ennisspeelster Annick Sevenans vindt dat er best wat meer inspanningen mogen gebeuren om het openbare leven toegankelijker te maken voor rolstoelgebruikers. “Zeker wat privézaken betreft, winkels, cafés, restaurants. Er kan in die richting niet genoeg worden gesensibiliseerd voor eigen, creatieve initiatieven. Op het vlak van publieke gebouwen is er al veel verbeterd nu bij nieuwbouw en renovatie de voorschriften inzake toegankelijkheid moeten worden gevolgd. Ik heb dat in mijn eigen gemeente Oud-Turnhout ook mogen ervaren, en dat is heel positief. Desalniettemin kom ik nog elke dag hindernissen tegen. Principieel weiger ik de keuze van waar ik naartoe wil gaan, te laten afhangen van de toegankelijkheid. Als ik zin heb om naar een bepaald restaurant of café te gaan, doe ik dat. Lukt het me niet om binnen te geraken, vraag ik wel hulp. Ik heb daarmee absoluut geen probleem. Als het voor mezelf gemakkelijk is een hulplijn in te roepen, zal ik dat zonder gêne doen.”
wheelen (atletiek)
Slimme rolstoel zoals die van Stephen Hawkings
H rolstoeltennis
rolstoelbadminton rolstoeldansen
handbiken
et mooiste voorbeeld van een slimme rolstoel is die van de Britse wetenschapper Stephen Hawking, die aan de ongeneeslijke ziekte ALS lijdt. In zijn rolstoel is de computer, waarmee hij onder meer via bewegingen met zijn ogen kan spreken, ingebouwd. Vorig jaar ontwikkelden de Japanse bedrijven Fujitsu en Asin Seiki de TAO Aicle. Deze rolstoel kan zelfstandig naar een bepaalde bestemming rijden en mijdt met behulp van sensoren alle obstakels onderweg en stopt ook voor een rood licht. Aan de universiteit van Georgia zijn ze al jaren bezig met de rolstoel die reageert op de bewegingen van de tong. De Tong Drive System wordt met een kleine magnetische tongpiercing bestuurd. Een koptelefoon communiceert met de tongpiercing en detecteert de bewegingen, waarna de rolstoel wordt aangedreven. Om de stigmatisering van de rolstoelgebruiker tegen te gaan, willen de onderzoekers de koptelefoon op den duur vervangen door een speciale beugel die de beweging van de tongpiercing registreert. Het systeem zou enorm gebruiksvriendelijk zijn.