AUSTRALIë
• MELBOURNE - VIC, 4 MEI •
MELBOURNE - VIC, 4 MEI Omdat onze vlucht naar Melbourne in Victoria Australië om 06.30 uur vertrekt (aargh) hebben we voor 04.00 uur vanochtend een taxi besteld. Poeh, da’s best wel vroeg. Op het vliegveld halen we de taxfree gekochte spulletje op bij de DFS winkel. Tijd om NZ vaarwel te zeggen. De vlucht naar Melbourne duurt niet lang. We landen om half negen lokale tijd. De douane controle op Melbourne is streng als altijd. We geven dan ook netjes de spulletjes op die mogelijk voor problemen zouden kunnen zorgen. Blijkt allemaal geen probleem te zijn, dus eigenlijk staan we best snel al weer buiten. Wat betreft vervoer naar de stad hebben ze hier een geweldig systeem: de Red Skybus. Je koopt een kaartje voor AUD16 en een grote bus brengt je naar Southern Cross station aan de rand van de stad. Van daaruit rijden kleinere busjes de stad in om je naar je hotel te brengen. Zit allemaal bij de prijs inbegrepen. Werkt perfect. Aangekomen drinken we eerst een kopje koffie op de straathoek van Queen street. Er zitten hier allemaal gerechtshoven in de buurt en dat is te zien: continu fladderen er mensen in toga met een geinig pruikje op hun hoofd voorbij, op weg
80
naar een rechtszitting. Daar tussendoor lopen dan weer kantoormedewerkers karretjes met dossiers van gebouw A naar gebouw B te duwen. Daarna zoeken we ons hotel op: Leo Pacific hotel op Little Bourke Street. Zit echt in het lelijkste gebouw van de hele stad gevestigd. We hebben weer een studio met keukentje geboekt. De kamer is klein, met uitzicht op een blinde muur. Maakt niet uit. Beter dit, dan uitzicht op een drukke straat. Ook dit hotelletje ligt weer geweldig centraal. We duiken direct de binnenstad in om vast een eerste indruk op te doen en lopen via Elizabeth
• MELBOURNE - VIC, 5 MEI • street naar Flinders Street. Daar staat een prachtig oud treinstation. De mix van oude (Victoriaanse) gebouwen en ultramoderne architectuur, doet op bepaalde punten een beetje aan Rotterdam denken. Zeker omdat er ook overal trams rijden. We eten ‘s avonds bij een Indonesisch restaurantje naast ons hotel. Lekkere saté en roedjak. Is ook wel een beetje Rotterdams, toch?
MELBOURNE - VIC, 5 MEI Na het ontbijt gaan we eerst maar eens op zoek naar goedkoop (of liever gratis) internet. Dat vinden we in het chique warenhuis Australia on Collins (AOC) in de binnenstad. Een paar internet sites worden geblockt, maar verder werkt ‘t prima. Handig! Kunnen we fijn de email weer eens lezen en het wereldnieuws een beetje volgen. Daarna gaan we de grote winkelstraten maar eens verkennen. Je kunt hier echt shop til yah drop. Het barst hier van de warenhuizen, de een nog groter dan de ander. Sommigen beslaan een paar huizenblokken. Enkele centra zijn gehuisvest in prachtige oude winkel arcades met alles nog in de originele Victoriaanse stijl. Waanzinnig werkelijk. Er zijn hier echt duizenden winkels.
81
• MELBOURNE - VIC, 6 MEI • warenhuizen zijn we wel 3 keer volledig doorgelopen op weg naar weer een volgende winkel. En toen.... Tadaaaa.....droomshirt gevonden in een winkel met de ridicule naam “General Pants”. Daarnaast had een goede vriendin van Manon nog gevraagd om te zoeken naar donkergrijze Converse gympjes voor haar zoontje. Daar hadden we in elke grote stad in NZ al naar gezocht, en niet kunnen vinden. Dus Melbourne uitgespit op zoek naar de gympies. Nergens te krijgen, zelfs niet bij Converse zelf. Donkergrijs is “so last season” :-) Roze was wel weer “in”, maar dat kan je zo’n jochie toch niet aandoen. Dus die missie is (nog) niet geslaagd. Gelukkig hebben we een doel. Herman heeft in Dunedin (NZ) een gaaf t-shirt gezien, maar dat hadden ze niet in zijn maat. We hebben sinds Dunedin in elke stad naar het t-shirt gezocht. In Auckland zagen we een man met dit shirt lopen en via hem hebben we het merk weten te krijgen: hij had ‘t in Australië gekocht.... Dus op zoek naar dit merk t-shirt in Melbourne. Nou, dat is nog een hele tour door de stad geworden. Elke winkel die dit merk niet (meer) voerde kende nog wel een andere winkel ergens 6 straten verderop die wellicht nog een exemplaar zou kunnen hebben. Sommige
MELBOURNE - VIC, 6 MEI Vandaag maar eens de wijken buiten het centrum doorgelopen. Ze hebben hier prachtige grote parken en indrukwekkende kerken en overheidsgebouwen. En we stuiten op onze dwaaltocht ook nog op een heus Chinatown, compleet met Chinese bogen en tempels. Altijd weer leuk. Meteen weer een Chinees “wiebelpoppetje” gekocht dat beweegt op zonneenergie. Een rode. Er staat op “Gathers Money”. Leek ons wel handig in deze tijden van financiële crisis :-)
83
• WARRAGUL - VIC, 7 MEI •
WARRAGUL - VIC, 7 MEI
Bij de KEA vestiging in Melbourne halen we vanochtend onze camper op. Het blijkt een oud beestje uit 2006 te zijn met 101.000 km op de teller. Er is ook geen nieuwere beschikbaar. Balen, maar we hebben geen andere keuze. We zien wel wat er gebeurt. Nou, we hoeven niet lang te wachten, want al in de derde bocht dondert de lade met pannen eruit. Slot niet goed. Met de lade achter de bijrijdersstoel rijden we door. Fixen we wel op de camping. Voor de eerste dag pakken we een camping op de route richting de oostkust. We kiezen Warragul uit als overnachtingsplaats. Verder is daar niet veel bijzonders te doen of te zien. Onderweg komen we er overigens ook achter dat er geen cruise control in de camper zit. En ter plekke, als het ‘s avonds koud wordt, komen we tot de conclusie dat de airco/ verwarmingscombinatie ‘t ook niet doet. Brrrr! Dat wordt morgen met de KEA bellen. Dus vroeg onder de warme dekens.
EDEN - NSW, 8 MEI
In New York hadden we al een groene versie gekocht, die houdt ziekte op afstand. Hadden we misschien beter mee op vakantie kunnen nemen om de varkensgriep af te weren. Nou ja, je kunt niet overal aan denken. Hier ook onze eerste kangoeroe gespot, maar dan wel een speelgoedversie. De echte moet helaas nog even wachten. Observatie: er is hier letterlijk geen hond op straat. In 3 dagen Melbourne hebben we geen enkele hond hier gezien (ook geen kat of ander huisdier). Hebben mensen hier geen huisdieren? Bizar. 84
Vanochtend eerst maar eens met KEA gebeld. Wel direct met het hoofdkantoor dat de boeking heeft geregeld. Altijd hoog in de boom beginnen is Herman’s motto :-) Het hoofdkantoor belt weer met
• EDEN - NSW, 9 MEI • Melbourne en die bellen ons weer. Er is geregeld dat we volgende week woensdag (13 mei) in Sydney een andere camper op kunnen halen En verder is de vraag of we naar Melbourne terug willen rijden, kunnen ze de airco maken. Als alternatief kunnen ze ook een monteur naar Warragul sturen, maar dan moeten we daar nog wel een dagje extra blijven staan. Ja, dag! Echt niet. Dat kost teveel tijd. We ruilen de boel wel om in Sydney, wel zo gemakkelijk. Na dit intermezzo rijden we naar het kustplaatsje Eden in de provincie New South Wales. Is wel een forse rit (450 km), maar daar blijven we dan een dagje om bij te komen. We rijden een prachtige route over Princes Highway. Je merkt hier al echt dat je in een ander land bent. De begroeiing is hier zo ontzettend anders. En de zon schijnt weer als vanouds. Heerlijk! Onderweg veel gecontroleerde branden in de omringende bossen. Je ruikt de brandlucht. De rook in de lucht, in combinatie met de rode aarde zorgt ervoor dat het daglicht een lichte rode waas heeft. Prachtig licht, een beetje zoals je aan het eind van een zonnige dag hebt als de zon laag staat. Heel bijzonder. In Eden checken we in bij Twofold Bay Beach Resort. We krijgen voor een spotprijsje (22 AUD per nacht) een ruime plek vlakbij het pad naar de zee. Helemaal toppie! Helaas geen zonsondergang hier aan de oostkust, maar de volle maan later over de Tasmaanse zee is ook een kadootje.
EDEN - NSW, 9 MEI We worden wakker van de kwetterende vogeltjes. Er zijn hier hele zwermen papegaaien en ander vliegend gespuis. En er groeien hier bloemen en planten die je in Nederland alleen voor een fortuin in een gespecialiseerde bloemenzaak kunt kopen. Vandaag hebben we een vrije dag. Eerst maken we een lange strandwandeling. We hebben het hele strand voor onszelf. Er was weer regen voorspeld voor vandaag, maar voila: de zon schijnt volop. De zee is hier ook weer heel helder, alleen zien we wel wat olieresten drijven. Prachtige rotsen op het strand. Een heleboel mensen hebben daar hun namen in gekrast. We vinden er zelfs een uit 1968! Daarna gaat Herman gitaar spelen en Manon werkt aan het verslag. Hard nodig, want we lopen ruim een week achter.
85
