Medisch niet verklaarbare klachten….…. Kitty Groot Psychosomatische klachten. Het kan toch niet zo zijn dat er niets met je aan de hand is? Je lichaam geeft pijnsignalen en pijn is toch een signaal van ziekte?
IN GROOT VERTROUWEN Grutto 1 1613 SB Grootebroek 0228-521173 info@ingrootvertrouwen 29-4-2014
Medisch niet verklaarbare klachten….. begrijp je pijn.
Herken je dit: Je bent bij de huisarts of specialist geweest, je bloed is onderzocht en je hebt allerlei andere (nare) onderzoeken achter de rug. En dan krijg je de uitslag: “Meneer of mevrouw, we kunnen niks vinden, U bent zo gezond als een vis” Of “Alle uitslagen zijn goed, U zult er mee moeten leren leven.”
Maar ondertussen zit jij wel met al die klachten. O zo frustrerend. En wat kan je je onbegrepen voelen…….
…….want als je je prima voelt dan ga je de straat op, je gaat wandelen, misschien sporten, op visite, dansen, noem maar op. Maar niemand ziet dat je de volgende dagen dan heel moe bent of veel pijn hebt, zo erg zelfs dat je veel op de bank ligt of zelfs naar je bed moet gaan. Je moet altijd maar rekening houden met je energie niveau.
Als je bijvoorbeeld donderdagochtend gaat tennissen, lig je de hele middag in bed en durf je voor de vrijdag niks af te spreken… Of zal je wel of niet je vrienden gaan uitnodigen? Je weet nooit van te voren hoe je je voelt en of je dat aankan. Je loopt vast op je werk of in je privéleven. En de dokter zegt dan dat je zo gezond bent als een vis….
Hoe kan dit dan? Wat is er aan de hand met je lichaam? Het zou kunnen komen door langdurige stress of door een trauma.
Wil je hier meer over weten? Blijf lezen….
Medisch niet verklaarbare klachten, de onbegrepen klachten heten in de medische wereld psychosomatische klachten. Psychosomatiek of psychosomatische geneeskunde is een medisch gebied dat zich bezighoudt met de ziektebeelden die zich vooral lichamelijk manifesteren, maar waarbij psychische factoren een duidelijke factor zijn. Voorbeelden van aandoeningen waarbij door de meeste medici een grote psychische component wordt verondersteld zijn: Chronische Vermoeidheid Syndroom (CVS) waarbij het hoofdkenmerk inspanningsintolerantie is: een relatief geringe inspanning leidt al tot uitputting, waarbij bovendien het herstel langer dan 24 uur duurt. Hypoglykemie, je bloedsuikerspiegel is te laag. Hyperventilatie door overbelasting, oververmoeidheid of een paniekaanval, verkeerde ademhalingstechniek, te snel ademen. Benauwdheid. Prikkelbare Darm of vaak in de volksmond de spastische darm genoemd. Fibromyalgie, ook wel weke delen reuma genoemd wat eigenlijk een heel verkeerde naam is, want bij reuma is er sprake van ontsteking en bij fibromyalgie niet. Hoofdpijn, migraine. Overspannenheid, vermoeidheid, burn-out. Gespannen spieren; rugpijn, nek- en schouderpijn. Hartkloppingen. Maag- en darmklachten. Slaapstoornissen.
Hoe ontstaan psychosomatische klachten?
Pijn is een symptoom van een ziekte. Pijn is bedoeld als signalering, dat er iets mis is in je lichaam of in je geest. Pijn roept om veranderingen. Achter elke pijnklacht zit een les, een emotionele oorzaak.
Onze taal geeft het ook zo mooi aan: We kennen allemaal wel die bekende termen: ‘Het ligt zwaar op mijn maag’ Als je iets een erg moeilijk probleem vindt. ‘Wat heb je op je lever?’ Je wilt iets uiten, er is iets dat je heel erg dwars zit en dat gezegd moet worden. ‘Ik moet mijn gal spuwen’ Je keurt iets af en je laat dat duidelijk merken. Gedurende ons leven slaan wij al onze ervaringen op in ons geheugen samen met de gevoelens en gedachten die daarbij horen. We ontwikkelen daarom heen allerlei overtuigingen, scripts en gedragspatronen om met de pijnlijke gebeurtenissen om te gaan en onze veiligheid zeker te stellen. Dit wordt dan onze overlevingsstrategie. En dit geeft stress in het lichaam. Opgeslagen spanning in je lijf. Spanning door onverwerkte trauma’s, maar ook stress vanwege je hypotheek, vanwege je werk, vanwege de zorg om je kinderen, computerstress, stress vanwege studie, vanwege ziekte en ga zo maar door. We krijgen een overdosis aan stress en informatie binnen, elke dag weer. Het zet een systeem in werking wat bijnieruitputting veroorzaakt. Het stressverschijnsel van de 21e eeuw. Bijnieruitputting
Bijnieren, leverancier van de hormonen adrenaline en cortisol
Je bijnieren zijn twee amandelvormige orgaantjes die vlak boven je nieren liggen. Ze produceren of dragen bij aan de productie van zo’n 150 essentiële hormonen. Je bijnieren hebben invloed op alle belangrijke lichaamsprocessen, waaronder de afscheiding van adrenaline en cortisol.
Deze twee hormonen, adrenaline en cortisol helpen je lichaam om te gaan met stress. Cortisol beschermt bovendien het immuunsysteem.
Bij stress komt ook ons reptielenbrein in actie!
Maar wat is dat dan, het reptielenbrein? Even een kort lesje over je brein:
Het 1e brein is het reptielenbrein. Het is de oudste laag in onze hersenen. Het reptielenbrein is verantwoordelijk voor onze primaire overlevingsdrang: “vechten, vluchten of te bevriezen bij gevaar”. Een quantumsprong in de evolutie: wij kregen het emotionele brein, ook wel het zoogdierenbrein genoemd, het 2e brein. Dit gedeelte van ons brein regelt veel onbewuste processen, zoals onze emoties, onze persoonlijkheid en een deel van ons geheugen. En dan nog een grote quantumsprong in de evolutie: bij de hogere zoogdieren, dus de mens, is het 3e brein ontstaan, de neocortex. Hiermee kunnen we o.a. relativeren en logisch denken.
Het autonome zenuwstelsel
Nog meer theorie, we gaan een stapje verder….. Een zeer beknopte uitleg van het zenuwstelsel: Je hebt het centrale en het autonome zenuwstelsel. Over het centrale zenuwstelsel heb je bewuste controle. Het autonome zenuwstelsel werkt als vanzelf, op een onbewust niveau en bestuurt veel van de functies in je lichaam. Mijn uitleg gaat verder over het autonome zenuwstelsel. Het is dat zenuwstelsel dat zorgt dat bijvoorbeeld je bloed wordt rondgepompt, dat je pupillen verwijden of verkleinen, dat je een hap brood in je mond stopt en dat het in een hele andere vorm er weer uitkomt, dat een wond ‘vanzelf’ weer heelt. En nog veel meer. Als dit je interesseert, bekijk het plaatje op de volgende bladzijde maar eens goed. Je bent er niet bewust mee bezig, het gebeurt ‘gewoon’. Als je er bij stilstaat, dan is het lichaam toch een prachtig systeem.
Het autonome zenuwstelsel bestuurt de organen in jouw lichaam.
Het autonome zenuwstelsel bestaat uit twee zenuwstelsels: Het sympathische zenuwstelsel, zie dit als het gaspedaal in je lichaam. Dit zenuwstelsel loopt langs je ruggengraat van je stuit naar je kleine hersenen Het parasympatische zenuwstelsel, het rempedaal in je lichaam. Dit zenuwstelsel zit ter hoogte van je stuit en bij je kleine hersenen.
Ik ga nu een voorbeeld geven. Houdt het plaatje van je brein en het autonome zenuwstelstel in gedachten. Ik had het over het gas- en rempedaal van het autonome zenuwstelsel. Om in die autotermen te blijven…
Stel er komt een auto met hoge snelheid de bocht om gieren. En jij kunt nog net op tijd wegspringen voor die auto je raakt.
Wat gebeurt er dan? 1. Er komt een stoot adrenaline in je lijf, het gaspedaal wordt diep ingedrukt. 2. Je reptielenbrein komt in actie: ik moet vechten, vluchten of bevriezen. In dit geval is vluchten een goede optie: Je springt op de stoep. 3. Dan komt het emotionele brein in actie: je gaat van schrik huilen of je schreeuwt de automobilist allerlei verwensingen toe. 4. Daarna komt de neocortex in actie en je stelt jezelf gerust met bewoordingen als: “dat is goed afgelopen, ik leef nog, rustig maar, er is niets meer aan de hand”. Je staat nog wel na te trillen, maar dan vervolg je je weg. Je vertelt het misschien nog aan iemand en dan vergeet je het voorval. 5. De rempedaal van het autonome zenuwstelsel wordt in gedrukt en het adrenalinegehalte daalt weer.
Niets aan de hand dus, het leven gaat gewoon weer verder……..
…….. maar het kan ook anders verlopen. Het kan zijn dat er een gebeurtenis in je leven is geweest die als een bom is ingeslagen en dan reageert je lichaam anders. Wat gebeurt er dan in je lichaam? Door deze gebeurtenis kreeg je een stoot adrenaline in je lijf, je reptielenbrein kwam in actie om te vechten, te vluchten of te bevriezen. Het verhaal totdat het emotionele brein in actie komt, blijft hetzelfde. Maar dan….. ……. er kwam GEEN gesprekje op gang met je neocortex. En wat voel je dan? Veel mensen vertellen me dan in de praktijk dat ze zo’n onrustig gevoel hebben, zo’n opgejaagd gevoel, vaak in het buikgebied. De adrenaline gaat rond in je lichaam. En dan kom je steeds iets in je leven tegen waardoor je getriggerd wordt. Je wordt steeds maar weer aan deze gebeurtenis herinnerd. Als het bijvoorbeeld een auto ongeluk was, dan kan je getriggerd worden doordat je een ambulance hoort, of je ziet een auto ongeluk op de televisie, of een gesprek gaat hierover. En je lichaam maakt dan bij elke trigger, bij elke herinnering een beetje adrenaline aan. En vele beetjes adrenaline wordt een hele berg. Je kunt het vergelijken met wederom een auto. Een auto die op zijn handrem staat. Je kunt best met deze auto wegrijden, maar goed is het niet voor je auto. Zo ook met je lichaam, steeds maar weer een beetje gas geven, steeds een beetje adrenaline erbij. Je lichaam kan dit lang volhouden, maar goed is het niet voor je lichaam.
Even in de herhaling: Het reptielenbrein stuurt de bijnieren aan en regelt daarmee de productie van adrenaline en cortisol. Het reptielenbrein is altijd alert op onbekende indringers. Als er gevaar dreigt zet hij aan tot de vecht- of vluchtreactie. Maar ook als er via voedsel, water of lucht onbekende stoffen het lichaam binnenkomen, activeert het reptielenbrein het immuunsysteem.
Dat was een fantastische strategie toen voedsel, water en lucht nog zuiver waren en bedreigingen van buitenaf alleen bestonden uit wilde dieren en voedseltekort. Tegenwoordig krijgt ons immuunsysteem te maken met tienduizenden kunstmatig vervaardigde stoffen die aan ons voedsel worden toegevoegd.
Als je bijnieren jaar in jaar uit overuren moeten draaien raken ze uitgeput. Keer op keer moet het reptielenbrein besluiten of er werkelijk gevaar dreigt. Het reptielenbrein moet keer op keer onderscheid maken tussen: Is dit een werkelijke bedreiging, moet ik vechten of vluchten of Is dit de stress van het moderne leven die geen vecht- of vluchtreactie nodig heeft.
Zo’n vals alarm kost psychisch en lichamelijk heel veel. En dit put ons uit op een onzichtbare manier.
De fysieke gevolgen van de vecht en vluchtreactie zijn groot: De hartslag versnelt twee tot drie maal. De bloeddruk neemt toe als gevolg van de verwijding van de kransslagaders. De ademhaling versnelt De spierspanning neemt toe Er worden hormonen zoals adrenaline, noradrenaline, cortisol, oxytocine en vasopressine in de bloedbaan gebracht. De maagwand scheidt zoutzuur af en de lever maakt glucose vrij. Er wordt bloed onttrokken aan de voorste hersendelen en aan de spijsvertering en dat bloed wordt naar de spieren en ledematen toegevoerd om te vechten of te vluchten. De pupillen verwijden zich om het gezichtsvermogen te verbeteren Lichaamsfuncties die niet nodig zijn voor het vechten of vluchten, zoals het immuunsysteem, de spijsvertering en de voortplanting worden bijna stilgelegd. En elke keer als bijvoorbeeld je computer crasht, een vriendin ruzie met je maakt, je man wel heel laat thuis is van zijn werk of je kind loopt te ‘puberen’ gebeurt dit, want het zijn dezelfde systemen die geactiveerd worden als wanneer er een sabeltijger je grot binnenkomt.
Je lichaam is gemaakt voor een wereld die niet meer bestaat!
De psychische gevolgen van stress zijn: Je kunt minder logisch denken waardoor je een vernauwde kijk op de werkelijkheid krijgt. De vechtreactie gaat gepaard met woede of razernij. De vluchtreactie met angst of paniek. Je moet huilen om ‘niets’. Je barst in woede uit om ‘niets’. Een steeds opnieuw geactiveerde stressreactie kan aanleiding geven tot aandoeningen van het immuunsysteem en het autonome zenuwstelsel. Dat houdt in dat we gevoeliger worden voor: Infecties Auto-immuunziekten Chronische angst Chronische vermoeidheid Depressies. Ook kan het vermogen van het lichaam om de belangrijke hormonen adrenaline en cortisol aan te maken aangetast worden. En hoewel een teveel aan cortisol schadelijk is, is een tekort dat ook. Je hebt het stresshormoon namelijk nodig om stress te kunnen verwerken. Het stresshormoon cortisol beschermt je bovendien tegen ontstekingen.
Cortisol is de belangrijkste ontstekingsremmer die het lichaam zelf maakt.
Als je bijnieren door overbelasting uitgeput raken, kan je niet meer goed tegen stress en krijg je last van allerlei kwalen en ziektes.
Wie kent ze niet, die mensen, die jarenlang keihard konden werken, energiek, onkwetsbaar en opeens hebben ze een burn-out en krijgen ze vervolgens de ene kwaal na de andere kwaal. Het kan vele stressvolle jaren duren voordat de bijnieren oververmoeid raken. Voorkomen is beter dan genezen! Voor veel mensen is leven onder hoogspanning zo normaal geworden dat ze niet in de gaten hebben dat ze gestresst zijn. Als je gestresst bent, kan je dat vaak merken aan je ademhaling. De ademhaling is dan snel en oppervlakkig, een hoge ademhaling. Deze vorm van ademen zorgt vaak voor een snelle hartslag en kan zelfs angstsymptomen oproepen en verergeren. Als je ontspannen bent dan zit de ademhaling laag en adem je vanuit je buik.
Zoals stress de ademhaling beïnvloedt, beïnvloed de ademhaling uw stressniveau.
En het goede nieuws is: er is wat aan te doen!
Even terug naar wat ik doe: Ik help mensen met medisch niet verklaarbare klachten om zonder medicatie of een ingreep, maar door het activeren van het zelfhelend vermogen van het lichaam te komen tot klachtenvermindering of om zelfs klachtenvrij te zijn!
Hoe ben ik hier toe gekomen, om hier mijn werk van te maken? Hoe weet ik zo zeker dat het echt mogelijk is, klachtenvermindering of zelfs klachten vrij zijn? Ik ben ervaringsdeskundig, ik heb de hele medische molen doorgelopen. Dan kan je zeggen: “wat voor jou werkt hoeft nog niet voor mij te werken en dat is ook zo!” Maar ik heb mijn methodieken nu al zo’n 10 jaar toegepast op mijn cliënten met goede resultaten.
Er is altijd sprake van klachtenvermindering of misschien beter gezegd klachtenbeheersing. Ik ben dus ervaringsdeskundig en ik heb vele opleidingen, cursussen en bijscholingen gedaan, allen op het gebied van psychosomatische klachten. Ik wil je mijn levensverhaal vertellen. Het gedeelte van mijn leven wat mijn klachten heeft veroorzaakt. Hoe ik van mijn klachten ben afgekomen.
En ook, wat nog belangrijker is: Hoe krijg jij hetzelfde resultaat? Nieuwsgierig? Lees dan vooral verder.
Mijn levensverhaal: · Ik heb een getraumatiseerde jeugd achter de rug. Seksueel misbruik, emotionele verwaarlozing, mijn moeder overleed toen ik 14 jaar was en toen ik net 16 jaar was mijn vader. Ik ontwikkelde een Post Traumatische Stress Stoornis. Het seksueel misbruik had ik altijd geheim gehouden tot mijn 35e jaar. En juist dat geheim houden veroorzaakte nu mijn klachten. Dat ging lang goed, dat geheim houden. Ik was tot mijn 30e fulltime moeder en huisvrouw. Als het niet zo goed met me ging dan ging ik weer naar mijn veilige huis. Vanaf mijn 30e jaar ging ik bij een bank ging werken. En toen werd het anders. Ik werd steeds getriggerd: Iemand met dezelfde stem kwam aan de balie of met ongeveer hetzelfde uiterlijk. Of een collega die een goedbedoelde arm om me hen sloeg. Dit leverde mij spanning op en al deze spanningen gingen zich opslaan in mijn lichaam. Op een gegeven moment kon ik niet meer, mijn lichaam gaf het heel duidelijk aan met pijnklachten. Ik had inmiddels een Prikkelbare Darm en Fibromyalgie (weke delen reuma). Ik ben in therapie gegaan, er over praten helpt. Er over praten is ook helend, op psychisch gebied, maar mijn lichamelijke pijnklachten verdwenen hier niet door. Inmiddels was ik bij de bank weggegaan. Ik ben me gaan omscholen tot activiteitenbegeleidster. Tijdens mijn werk werd ik vaak teruggefloten, want ik was te therapeutisch bezig. Je begrijpt het al: ik ben toen therapeut geworden en ik merkte al gauw:
Therapeut zijn is mijn passie, mijn levensdoel.
Tijdens mijn vele opleidingen werd ik steeds weer binnenste buiten gekeerd. Elke keer weer werd er over mijn trauma’s gepraat. En dit maakte dat mijn klachten van een prikkelbare darm en fibromyalgie steeds erger werden. Er werd, weet ik nu, steeds meer spanning in mijn lichaam opgeslagen. Jarenlang was ik dus over mijn grenzen heen gegaan zonder te luisteren naar mijn lichaam. En mijn lichaam gaf het zo goed aan, maar ja als je er niet naar luistert, dan moet je lichaam er wel een schepje bovenop doen totdat je zegt: “zo kan het niet verder, er moet nu echt iets gebeuren”. Ik was me bewust van hoe die klachten in mijn lichaam waren gekomen, opgeslagen spanning, maar ik wilde weten hoe ze er weer uit konden gaan.
Tijdens een bijscholing kwam ik in aanraking met EMDR, een trauma therapie. Mijn fibromyalgie was inmiddels zo erg, dat we ons huis misschien moesten gaan verkopen, want ik kon bijna niet meer de trap op en mijn praktijk is op de 2e etage. En een dokter had zelfs gezegd dat ik misschien wel in een rolstoel terecht zou komen…..
Tijdens deze bijscholing vroeg de EMDR-therapeut of er iemand in de zaal was die een trauma had meegemaakt en zich als voorbeeld ter plekke wilde laten behandelen. Ik vond het doodeng maar dacht ook: “dit is mijn kans!” En ik heb het gedaan! En na afloop was ik stomverbaasd, want ook daar waren trappen en dit ging opeens veel gemakkelijker! Ik had een sterke overtuiging:
Die pijnklachten zijn in mijn lichaam gekomen, dus kunnen ze er ook weer uit!
En dit was ook zo!
Ik heb in totaal vijf sessies EMDR gehad en er was sprake van een aanzienlijke klachtenvermindering! Dat was interessant! Ik ben me toen gaan specialiseren in EMDR. Zo is het ook gegaan met mijn prikkelbare darm. Jaarlijks moet ik aan bijscholing en intervisie doen en ik zocht hoe ik van die buikklachten af kon komen, zonder medicatie of een ingreep. En ik kwam toen in aanraking met het Mahoneyprogramma. Dit bestaat uit trancesessie, gecombineerd met ademhalings- en ontspanningsoefeningen.
Eerst was ik sceptisch, moet het luisteren naar een verhaal met wat oefeningen mij van mijn buikklachten afhelpen… En ja, het heeft geholpen! Mijn klachten werden veel minder, soms was ik zelfs klachtenvrij en als ze bij spanning weer terugkwamen, dan wist ik hoe ik er weer snel van af kon komen! Ik ging me hier verder in verdiepen. Daarna volgde ik nog een 3-jarige HBO-opleiding, de Malva-opleiding. Ik mag me chakraspecialist noemen. Vanuit een energetische geneeskunde kijken wat je tegen pijnklachten kunt doen. Wat de invloed is van je chakra’s, meridianen en acupressuurpunten op je pijnklachten. Ook leerde ik masseren: ontspannende en dieptemassages. En medische basiskennis. De Malva-opleiding heb ik gedaan omdat ik merkte dat erover praten wel helpt, maar het lichamelijke gedeelte werd overgeslagen en dat is minstens zo belangrijk.
Nu is de cirkel rond. Ik kan je een pakket aanbieden die je van je klachten kan afhelpen. Wat mij uniek maakt is dat ik deze therapieën combineer. Het reguliere met energetisch werk, dat wil zeggen: ·Praten en ook aanraking door bijvoorbeeld een ontspannende massage. Visualisaties gecombineerd met chakratherapie.
Ik geniet weer volop van het leven. Mijn levenskwaliteit is er enorm op vooruitgegaan zonder al die klachten.
En dit is wat ik mensen in mijn praktijk leer:
Klachtenvermindering en klachtenbeheersing door inzichten te geven, door mensen te laten inzien dat lichamelijke klachten voort kunnen komen door hoe je in het leven staat.
Wil je ook inzicht krijgen hoe jouw klachten zijn ontstaan? Wil je ook weten hoe jouw klachten kunnen verdwijnen?
Neem dan contact met me op. Je kunt me bellen: 0228 – 521173 Of het contactformulier invullen, zie bovenaan in het menu.
