MAANDBLAD VAN DE LANDELIJKE BEDIENDENCENTRALE - NATIONAAL VERBOND VOOR KADERPERSONEEL 119DE JAARGANG - NUMMER 9 - NOVEMBER

MAANDBLAD VAN DE LANDELIJKE BEDIENDENCENTRALE - NATIONAAL VERBOND VOOR KADERPERSONEEL 119DE JAARGANG - NUMMER 9 - NOVEMBER 2015

MINDER WERKEN,

© FOTO: PHOTONEWS

BETER LEVEN

COLLECTIEF ONDERHANDELD LOON IS GOEDE ZAAK AKKOORD OVER AANVULLEND PENSIOEN Ons Recht | 119de jaargang | NOVEMBER 2015 | 1

© FOTO: DANIËL RYS

INHOUD

© FOTO: SHUTTERSTOCK

04

© FOTO: PHOTONEWS

11

12 14

06

ONS RECHT VERANTWOORDELIJKE UITGEVER:

HOOFDREDACTEUR: Denis Bouwen

Ons Recht wordt gedrukt op verbeterd krantenpapier. Dit papier wordt gemaakt op basis van gerecycleerd materiaal.

VORMGEVING: Peer De Maeyer

www.lbc-nvk.be

Marijke Persoone Sudermanstraat 5 • 2000 Antwerpen

REDACTIESECRETARIS: Jan Deceunynck DRUKKERIJ: Corelio Printing

REDACTIE EN ADMINISTRATIE:

Sudermanstraat 5- 2000 Antwerpen Tel. 03/220.87.11 • Fax 03/220.89.83 [email protected]

2

03 04

| NOVEMBER 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

08 09 11 12

cOveR Minder werken, beter leven standPUnt

Actie voeren en overleg afdwingen

cOllectieF OndeRHandeld lOOn HeeFt FlinKe vOORdelen

Vakbond denkt aan belang van werknemers én sociale zekerheid snaPsHOts

sOciale veRKiezinGen

“Ballen aan je lijf moet je wel hebben”

sOciale veRKiezinGen

“Tijd van bloempottencomité ligt ver achter ons”

aKKOORd OveR GeGaRandeeRd RendeMent aanvUllend PensiOen “Niet perfect, wel verdedigbaar”

30-URenWeeK als vOltiJdse nORM Femma voegt daad bij het woord

STAND PUNT. ACTIE VOEREN EN OVERLEG AFDWINGEN! Stefaan Decock Algemeen Secretaris


Het klinkt wat contradictorisch maar het is het niet. In één en dezelfde maand een manifestatie organiseren met dik 100.000 mensen en ook met de werkgevers tot akkoorden komen in de Groep van Tien, het kan allemaal.

16 14 16 18 20 21

nOn-PROFit MaaKt zicH OP vOOR nieUWe Witte WOede

Vakbond komt op voor goed werk, op elk moment van je loopbaan

WaaRde landGenOten

Werknemersrechten stoppen niet aan de taalgrens

“iK ben ecHt OPenGeblOeid in belGiË” Erkende vluchteling Suhail droomt van loopbaan in wereld van televisie vRaaG van de Maand activiteitenKalendeR

22

Kan Je WeRK vinden als 50-PlUsseR OF Met een aRbeidsHandicaP?

24

sOciaal OveRleG GestaRt vOOR bedienden biJ vRiJe beROePen

25 26

Bijblijfconsulenten helpen kansengroepen op weg naar werk

Help mee goede functiebeschrijvingen op te stellen!

vast cOntRact is lastiG te vinden biJ cOntactcenteRs

Jaarlijkse campagne om positie werknemers te verbeteren vRiJe tiJd

28

‘cliMate eXPRess’ eist aFsPRaKen OM Planeet leeFbaaR te HOUden

29

MilieU-activisten in GevaaR

30 31 32

Milieu-activisten naar klimaattop in Parijs ‘Stop the killings’ ondersteunt hun strijd Wat Onze lezeRs eRvan denKen UitbetalinG vaKbOndsPReMie vanMOl

Daarmee is ook de vakbondslijn geïllustreerd. Als vakbond willen we ons uit geen enkel overleg laten wegjagen, noch door de politiek, noch door de werkgevers. Over alle sociaaleconomische thema’s zullen we onze zeg doen, de werknemersbelangen voorop stellen, argumenteren en onderhandelen. In geen enkel debat – al zeker niet dat over de pensioenen – zullen we ons laten muilkorven door wat deze regering of werkgevers trachten te dicteren. De afloop van een debat kan mislukken maar wij blijven als vakbond, bij uitbreiding met alle vakbonden, constructief ons ding doen. Het huidige regeerakkoord is sociaaleconomisch hardvochtig, ontwricht de samenleving en vermindert de solidariteit. Besparen is de mantra. Actie voeren zal dan ook permanent ons deel zijn. In de hoop dat ook een politieke oppositie wat flinker uit haar pijp komt, is het onze plicht om de juiste actiemiddelen te zoeken waarmee we het tij kunnen doen keren. Betogen is één van die middelen en we zullen te gepasten tijde blijven tonen dat een groeiend deel van de bevolking er de buik van vol heeft. Naast betogingen moeten we ook andere middelen ontwikkelen. Daar zetten we dan ook volop op in. In de Groep van Tien werden afspraken gemaakt over de rendementsgarantie voor aanvullende pensioenen en over het optrekken van de leeftijd voor de uitbetaling van aanvullende pensioenen. Een moeilijk en erg technisch debat dat in zijn beoordeling geen slogans verdraagt. Verder in dit nummer komen we hierop terug. Er zijn ook afspraken gemaakt over outplacement en beschikbaarheid, over beschikbaarheid bij deeltijdse werknemers met een inkomensgarantie-uitkering, over beschikbaarheid van werknemers die hun rechten op SWT hebben vastgeklikt, over crisiswerkloosheid bij bedienden en over de aanpak van de plannen van Maggie De Block om mensen die langer dan twee maanden arbeidsongeschikt zijn te activeren naar werk. Uiteraard is de uitkomst van deze afspraken niet voor 100 procent naar onze zin, verre van, maar het is absoluut een correctie op het regeringsbeleid en een beveiliging tegen wat ons via deze regering te wachten stond op het vlak van aanvullende pensioenen. Misschien geen topakkoord maar zeer zeker een zinvol akkoord. Overleggen én actie voeren. Ons DNA heeft er nooit anders uit gezien. | Ons Recht | 119de jaargang | NOVEMBER 2015 | 3

Collectief onderhandeld loon heeft flinke voordelen

STELLING 1 Onze lonen worden veel te sterk bepaald door barema’s en sociaal overleg. Er zijn te veel regeltjes en knellende afspraken. De kostprijs van het vaste basisloon swingt de pan uit en is niet beheersbaar. ONJUIST!

VAKBOND DENKT AAN BELANG VAN WERKNEMER ÉN SOCIALE ZEKERHEID

Het klopt dat sectorbarema’s voor werknemers de minimumnorm zijn en dat er een automatische, meestal jaarlijkse, loongroei is bepaald. Per sector zijn er loonafspraken op maat. Zo betalen de rijkere industriële en financiële sectoren gemiddeld betere lonen dan bijvoorbeeld de diensten- en distributiesectoren die traditioneel minder marge hebben. Sectorale lonen verhinderen een overdreven concurrentie op de kap van de werknemers. Tot nu toe was dit ook voor werkgevers een belangrijk motief om minimale sectorlonen af te spreken. Eerlijke concurrentieregels in het belang van een faire concurrentie. Bedrijven die beter willen doen of meer ruimte hebben kunnen boven de sectorale minimumafspraken gaan. Precies omdat sectoren alleen minimumlonen afspreken, is de groei van de sectorale loonbarema’s wel degelijk beheersbaar, in tegenstelling tot wat critici durven te beweren. Werkgevers zullen altijd de door hen betaalde lonen aftoetsen aan wat de concurrentie betaalt, alleen willen ze dat liefst niet meer organiseren via het sociaal overleg. De LBC-NVK komt op voor transparante loonbarema’s die werknemers zekerheid geven, met een automatische en verworven groei van de lonen. We willen ook dat die barema’s collectief worden toegepast.

Stefaan Decock

Een variabel loon en extralegale voordelen, bijvoorbeeld verpakt in zogenaamde cafetariaplannen, zijn in de mode. Althans, dat lees je geregeld in kranten en weekbladen. Volgens diezelfde media zouden werkgevers en werknemers hiervoor massaal vragende partij zijn. Is dat eigenlijk wel zo?

STELLING 2 Werkgevers willen meer flexibiliteit en meer variabel loon dat ze zelf kunnen beïnvloeden. Werknemers kiezen voor zekerheid. JUIST!


Het barema wordt meer en meer aangevallen. Volgens het credo van de werkgevers maakt een barema het onmogelijk om een werknemer opslag te geven voor erg goede prestaties en zijn de loonkosten met het huidige systeem niet beheersbaar. Zij vinden dat de beste presteerders beter moeten worden beloond. De werkgevers vinden dat de automativakbond bekijkt kritisch alle ‘nieuwe trends’ sche stijging van de lonen, meestal per jaar in de loonvorming. Het loon is er niet alleen extra ervaring, moet worden afgeschaft. om de arbeid van werknemers te vergoeden, Geef geen automatische loonsverhoging en het is tot nader order ook de basis voor de zeker niet aan iedere werknemer, klinkt het. financiering van onze sociale zekerheid. Werkgevers pleiten voor een verloning op Wie ‘loonvorming’ zegt, heeft het direct over basis van een beoordeling van de prestaties de inkomens van werknemers en indirect van individuele werknemers of teams, van over de sociale bescherming van alle bur- de bedrijfsresultaten of van wat concurregers bij ziekte, werkloosheid, pensionering. rende bedrijven betalen. Of op basis van een Ons Recht neemt vier stellingen onder de combinatie van deze elementen. loep en bekijkt of ze wel kloppen. Als onze ervaringen eerder negatief zijn, is

D

e pleitbezorgers van de ‘nieuwe trends’ doen ons graag geloven dat collectieve arbeidsovereenkomsten (cao’s) met loonbarema’s te duur, onrechtvaardig, uit de tijd en niet soepel genoeg zijn. Zij beweren dat de klassieke aanpak van loon- en arbeidsvoorwaarden nefast is voor onze economie. Hoe de lonen worden gevormd valt onder de kerntaken van de vakbond. Het loondebat verdient dan ook veel aandacht. De

4


dat steevast omdat de juiste voorwaarden ontbreken. Bij gesloten budgetten gaat wat de ene extra krijgt er af bij iemand anders. In besparingstijden zie je maar al te vaak hoe die ‘communicerende vaten’ werken. Wie bovendien van variabel loon afhankelijk is, wordt bij de minste crisis geraakt in zijn loon door eenzijdige ingrepen van de werkgever. Wie loopt er nu warm voor zo’n inkomensonzekerheid? Soms vaag verwoorde doelstellingen, éénzijdig opgelegd zonder veel inspraak van de werknemer, maken ‘fair’ en ‘objectief’ evalueren erg wankel. De lat wordt ook stelselmatig hoger gelegd. Evaluatieprocedures zijn bovendien tijdrovend, kosten veel geld en hebben vaak een demotiverend effect op werknemers. Een bedrijf als de lingeriefabrikant Van de Velde wil er trouwens komaf mee maken. Lonen al te afhankelijk maken van wankele evaluatiesystemen levert meer ellende op dan tevredenheid en dat kan de bedoeling niet zijn. De LBC-NVK stelt vast dat er één zekerheid is bij variabel loon en prestatie-evaluatie: de onzekerheid over het loon .

STELLING 3 Op korte termijn veel netto incasseren geeft nu zekerheid van inkomen. Cafétariaplannen – menu’s met extralegale voordelen waaruit werknemers een keuze kunnen maken – zijn de toekomst. ONJUIST! Stel dat je een cafetariaplan aangeboden krijgt waarbij je à la carte kan kiezen voor extra’s zoals een wagen die je ook privé mag gebruiken of bijkomende vakantiedagen of extra stortingen in de groepsverzekering. Je moet dan wel weten dat zulke extra’s alleen een netto-voordeel opleveren zolang je aan het werk bent. Als je ziek wordt of de onderneming verlaat of met pensioen gaat, ben je die voordelen kwijt! En ze tellen ook niet mee voor de berekening van je ziekte- , werkloosheids- of pensioenuitkering! Op zich is er geen bezwaar tegen extralegale voordelen bovenop het brutoloon. Máár dikwijls worden die extralegale voordelen (in het kader van kostenoptimalisering) gebruikt als compensatie voor een lager brutoloon. Deze extralegale voordelen helpen je dan niet om sociale zekerheidsrechten op te bouwen voor je wettelijk pensioen, ziekteof werkloosheidsuitkeringen enzovoort. Cafetariaplannen zijn problematisch wanneer ze worden ingevoerd bij lonen beneden de loongrenzen van toepassing binnen de sociale zekerheid, waardoor de sociale bescherming van werknemers hoe dan ook wordt aangetast. Een voorbeeld rond de opbouw van pensioenrechten. Om een zo hoog mogelijk wettelijk pensioen te hebben zou je tijdens je hele loopbaan elke maand zowat 4.075 euro

bruto moeten verdienen. Reken maar even na: haast niemand verkeert in die situatie. Een verloning à la carte kan niet zomaar overal worden ingevoerd. Zoiets moet in orde zijn met de RSZ-regels en de fiscale wetgeving. Het moet ook conform de geldende cao’s zijn. Het kan niet dat een stuk vast, verworven brutoloon wordt opgeofferd om een cafetariaplan te financieren om dan later vast te stellen dat je als werknemer je eigen sociale bescherming hebt afgebouwd. Voor de LBC-NVK is het van belang dat onze degelijke sociale zekerheid behouden blijft. Wij zeggen niet a priori neen tegen cafetariaplannen maar willen wel hierover afspraken maken via cao’s. Zodat de werknemers niet moeten inboeten aan rechten in de sociale zekerheid. Is dat wel het geval? Dan kan er geen sprake zijn van cafetariaplannen die het basisloon van werknemers onderuit halen. Cao-afspraken maken het bovendien mogelijk om de link met de sociale zekerheid te bewaren.

STELLING 4 De spanning tussen laagste en hoogste lonen is veel te groot. JUIST! Een greep uit het jongste officiële overzicht van de maandlonen opgemaakt door de federale overheidsdienst Economie: • een voltijds tewerkgestelde werknemer verdient in ons land gemiddeld 3.300 euro bruto per maand. Dit bedrag onderschat de loonspreiding. Zo verdient 10 procent van de werknemers minder dan 2.049 euro bruto per maand. Daartegenover staat dat 10 procent van de loontrekkenden een bedrag verdient dat hoger ligt dan 5.038 euro. • De mediaan ligt op 2.854 euro bruto per maand. De helft van de werknemers

Onze vakbondsvisie is dat eerlijk loon werkt. Als werknemers genoeg koopkracht hebben, consumeren ze ook en dat is voordelig voor de economie en de tewerkstelling. We zijn koele minnaars van netto extra’s voor werknemers omdat dit geen goede zaak is voor de sociale zekerheid. Besparen op loon is niet onze keuze. De LBC-NVK wil voor grote groepen werknemers over loon- en arbeidsvoorwaarden onderhandelen. Collectief dus. Als vakbond streven wij naar een zo hoog mogelijk bruto baremaloon met sociale en fiscale inhoudingen als basis voor een solidaire samenleving. In elke sector worden minimale arbeidsvoorwaarden afgesproken voor de bedrijven en is een helder barema een noodzaak. Transparante barema’s geven inkomenszekerheid, vermijden sociale dumping door concurrerende bedrijven en zorgen voor stabiele sociale bescherming via de sociale zekerheid. In de ondernemingen en instellingen willen we de onderhandelingen over de arbeidsvoorwaarden afstemmen op de economische en sociale context. verdient dus een maandloon dat onder dat bedrag ligt, terwijl de andere loontrekkenden een hoger salaris krijgen. • De meeste loontrekkenden verdienen tussen de 2.000 en 3.000 euro bruto per maand. De LBC-NVK ijvert voor betere lonen voor werknemers. Helaas is de stijging veel minder groot voor werknemers met een gemiddeld of laag loon dan voor hun collega’s die al een stevig loon hebben. Die ongelijke verdeling kan niet door de beugel. Het zijn de laagste lonen die naar omhoog moeten. |

Ons Recht | 119de jaargang | NOVEMBER 2015 | 5

SNAPSHOTS BETOGEN WERKT ALTIJD

SPREEK JE MEE UIT TEGEN HANDELSAKKOORD TTIP

Betogen werkt altijd. Dat lazen we in oktober in Het Laatste Nieuws, dat aan enkele waarnemers commentaar had gevraagd na de grote en geslaagde vakbondsbetoging van 7 oktober. Sommige regeringspartijen beweerden niet onder de indruk te zijn van de 100.000 betogers in Brussel. “Maar zo’n betoging weegt altijd op de uitvoering van een beleid en op nieuwe beslissingen”, reageerden journalist Paul Goossens en politicoloog Carl Devos. Volgens Paul Goossens gedroegen sommigen in de regering-Michel zich als “nouveaux riches die door het raam van hun salon kijken en zeggen: ‘Kijk eens aan: ‘t wérkvolk’. Zó veel minachting, dat is dom.” En hij zegt ook: “In tijden van digitaal protest is het geen vanzelfsprekende zaak meer om nog bijna 100.000 betogers op de been te krijgen. Dit is wél een duidelijk signaal geweest van grote ongerustheid. Niet alleen van wie onderaan de piramide staat. Ook de middenklasse krijgt het moeilijker. Net als alle andere betogingen, zal ook deze doorwegen.” Ook Carl Devos vond en vindt dat de betoging wel degelijk effect zal hebben. “Maar de regering zal dat nooit toegeven. Als je openlijk het beleid aanpast op punten waarvoor de vakbonden veel volk op straat krijgen, dan maak je jezelf kwetsbaar voor de komende jaren.” Moraal van het verhaal: betogen en actie voeren werkt! En we doen er goed aan om op ons syndicale elan door te gaan, in het belang van de ruimere werkende bevolking, van werkzoekenden, mensen met een leefloon, studenten, gepensioneerden, mensen in armoede, kwetsbaren.

Er is al geruime tijd protest tegen het Transatlantisch handelsakkoord (TTIP). Europa en de VS beogen een akkoord dat volgens de onderhandelaars banen zal scheppen en de economische groei zal aanwakkeren. Een alliantie van 500 Europese organisaties twijfelt daar stevig aan. De organisaties denken dat de macht van multinationals nog groter zal worden en dat de democratie onder druk staat. Om hun ongenoegen aan de Europese Commissie duidelijk te maken lanceerde de alliantie een Europese petitie. Die werd getekend door niet minder dan 3,3 miljoen Europeanen. Nooit eerder zijn via een burgerinitiatief zoveel handtekeningen opgehaald in Europa. Begin oktober werden de handtekeningen overhandigd aan de Europese Commissie. Daar bleef het niet bij. In diverse EU-lidstaten, waaronder België, Nederland, Zweden, Duitsland en Spanje, werd er gemanifesteerd. In Berlijn demonstreerden zelfs 250.000 mensen. Het aantal deelnemers

6


© FOTO: BELGAIMAGE

overtrof er alle verwachtingen. Ondanks het grote maatschappelijke verzet onderhandelt de Europese Commissie nog altijd in het grootste geheim met Amerika over het omstreden handelsverdrag. Het is belangrijk dat de onderhandelingen over TTIP worden gestaakt. Een transparante aanpak om tot afspraken rond internationale handel te komen is nodig. Bijkomende druk om dit te bereiken is broodnodig. Jouw tegenstem kan je alvast nog geven via https://stop-ttip.org/nl.

E-MAILEN TEGEN DISCRIMINATIE OP ARBEIDSMARKT Het actieplatform #praktijktestennu wilde via een massamailactie politici ertoe aansporen om de straffeloosheid op de arbeidsmarkt aan te pakken. De commissie voor Werk van het Vlaams parlement stemde in oktober over de aanpak van discriminatie op de arbeidsmarkt. Volgens de Vlaamse regering moet alles maar worden oplost door ‘zelfregulering’ en voorlichting. Praktijktests zijn uit den boze. “Zonder een handhavingsbeleid met praktijktests blijft discriminatie ongestraft verder woekeren

en onze arbeidsmarkt verzieken”, zegt Hakim Benichou van het actieplatform #praktijktestennu. Met een filmpje en een massamailactie wijst het platform de meerderheidspartijen op hun onbegrijpelijke bochtenwerk in dit dossier. Burgers werden opgeroepen om massaal te mailen naar leden van het Vlaams parlement. Bekijk het filmpje op http://jobdiscriminatie.be/praktijktestennu.

CARREFOUR TEKENT AKKOORD MET VAKBOND UNI

‘TAXSHIFT’ FAALT VOOR SOCIALE LAKMOESPROEF


De verschuiving van belastingen – de niet genoeg opbrengen. Om zo vooral niet ‘taxshift’ – in de versie van de regering- méér te moeten doen. Michel slaagt totaal niet voor de sociale lakDe grote supermarktketen Carrefour moesproef. Dat zeggen onderzoekers van de Lees meer over de bevindingen van tekende begin oktober een mondiaal denktank Poliargus. “Bij deze taxshift zijn Poliargus: akkoord met de internationale dienstenvak- het de smalste schouders die de zwaarste http://poliargus.be/ bond Uni Global Union. Het akkoord is van lasten moeten dragen”, luidt het. “Er zou- de-lasten-en-de-lusten-van-de-tax-shift/ toepassing op alle 380.000 werknemers van den op zijn minst extra compensaties moeCarrefour die tewerkgesteld zijn in 11.900 ten komen voor wie van een uitkering moet winkels in 35 landen. rondkomen; die compensaties kunnen De overeenkomst gaat over het streven eventueel worden gedragen door de vernaar een permanente, constructieve soci- mogenden. Op langere termijn dringt een ale dialoog. Verder is het de bedoeling om volwaardige vermogensbelasting zich op diversiteit en gelijke kansen op het werk te en zal de sociale zekerheid moeten worden promoten door middel van gezamenlijke geherfinancierd.” initiatieven. Tenslotte wordt in de tekst gepleit voor de verdediging en de eerbie- Charles Michel en zijn rechtse regering diging van de fundamentele rechten – vrij- besloten de roerende voorheffing te verhoheid van vereniging en collectieve onder- gen van 25 naar 27 procent en een speculahandelingen – en voor veiligheid en goede tieve beurstaks in te voeren. “Maar die twee werkomstandigheden. Dit laatste geldt niet maatregelen brengen maar een fractie op alleen voor de eigen werknemers maar ook van de inkomsten die de regering wil halen voor leveranciers en franchisenemers. uit de verhoging van btw en accijnzen.” Van Uni sloot al in 2001 een eerste akkoord af een faire belasting op grote vermogens, met Carrefour. Dat akkoord gaf de vakbon- zoals al lang gevraagd door vakbonden en den destijds de kans om bij de groepsdirec- anderen, is zeker geen sprake. De regering tie te lobbyen opdat ze zou bemiddelen in lijkt vooral te willen aantonen dat schucheen sociaal conflict bij Carrefour Colombia. tere maatregeltjes richting vermogens toch Een oefening die succes opleverde. Alles bij elkaar sloot Uni al met 50 multinationals, waaronder Manpower, USG, H&M TUNESISCHE VAKBOND en Allianz, internationale akkoorden af. WINT MEE NOBELPRIJS VOOR DE VREDE Hiermee wil de vakbond de werknemersrechten in deze grote ondernemingen beter beschermen. Vakbonden van over de hele wereld zijn blij overal in de wereld. Ook Houcine Abassi, de omdat UGTT – als één van de partners van algemeen secretaris van UGTT, is erg opgehet ‘Nationale dialoogkwartet’ in Tunesië togen over de erkenning. Hij vindt het hart– de Nobelprijs voor de Vrede (2015) heeft verwarmend dat het Nobelprijscomité het gekregen. Het dialoogkwartet werd in 2013 maatschappelijk middenveld in een land in opgericht als samenwerkingsverband tus- ontwikkeling beloont. sen vakbonden, mensenrechtengroepen Het Nationale dialoogkwartet hielp in en de nationale orde van advocaten. De belangrijke mate mee de nieuwe Tunesische vakbond hielp via het kwartet mee om Grondwet op te stellen. Die Grondwet erkent een vreedzame overgang naar democratie nu ook de vrijheid om zich te verenigen en mogelijk te maken in Tunesië. het recht om te staken. Abassine hoopt dat De prijs onderstreept hoe belangrijk een de prijs een inspiratie kan zijn voor andere goed sociaal overleg is om vooruitgang landen waar democratische hervormingen te realiseren, niet alleen in Tunesië maar dringend nodig zijn.


SOCIALE VERKIEZINGEN (2)

“Ballen aan je lijf moet je wel hebben” MILITANTEN BIJ MAKRO IN MACHELEN SLAAN SPIJKERS MET KOPPEN Denis Bouwen

“Ballen aan je lijf. Die moet je wel hebben als je aan vakbondswerk wil doen. Op de juiste momenten moet je neen kunnen zeggen en durven aangeven dat de dingen anders moeten.” Dat zegt Eddy Jespers, alias ‘de Jeppe’, een pittige en ervaren LBC-NVKmilitant bij de vestiging van Makro in Machelen. Eddy draagt diverse syndicale petten: als werknemersvertegenwoordiger in het preventiecomité (CPBW), als vakbondsafgevaardigde en als lid van de ondernemingsraad. In de loop van 2014 voerde Makro een herstructurering door ‘om zijn commerciële slagkracht te vergroten en zijn kostenstructuur te verbeteren’. “Het personeel werd in een nieuwe structuur gedwongen waarbij bijna iedereen zijn of haar job anders ingevuld zag”, weet Eddy. “De meeste collega’s moesten van de ene dag op de andere iets anders doen zonder daarbij veel begeleiding te krijgen. Wie 56 jaar of ouder was, werd gedwongen om met SWT (brugpensioen) te gaan.” Eddy besloot aan het eind van de jaren ’90 om zich te engageren bij de vakbond. Hij wilde helpen om de vakbondswerking bij Makro zichtbaarder en tastbaarder te maken. Van een nonkel met vakbondsengagement kreeg hij een boek over het Algemeen Reglement voor de Arbeidsbescherming (ARAB). Een militante van de LBC-NVK overtuigde hem om mee kandidaat te zijn voor de sociale verkiezingen (2000). “Aanvankelijk was ik eerste plaatsvervanger, nadien trad ik meer op de voorgrond”, vertelt Eddy. Bij de LBC-NVK vond de Jeppe veel bijscholing over het werk in het preventiecomité. Hij verbeterde zijn kennis gevoelig dankzij het militantenblad ACV-Vakbeweging en tal van brochures. “Geloof me maar: met de 8


vakbond kunnen we hier spijkers met koppen slaan”, luidt het.

TIJD INVESTEREN

overheidsdienst – ging de werkgever toch overstag.” Sommige werknemers moeten soms in erg koude temperaturen werken. Via het CPBW werd ervoor gezorgd dat die werknemers aangepaste werkkleding konden krijgen. In sommige arbeidsomstandigheden bleek speciaal thermisch ondergoed een zinvolle interventie. De versafdelingen (restaurant, bakkerij, visafdeling, groenten & fruit, delicatessen) werden voorzien van nieuwe kleedkamers.

Eddy vindt het belangrijk om genoeg tijd te investeren in zijn vakbondswerk, tijdens en buiten de werkuren. “Je moet vaak onderzoeken wat de wetgeving juist zegt en dat uitspelen in het belang van het personeel. Zonder genoeg kennis kom je niet geloofwaardig over. Vergis je vooral niet: spontaan krijg je weinig cadeaus van de werkgever. DOORDUWEN We beleven bij Makro niet de gemakkelijkste tijden en toch lukt het ons als vakbond “Ieder werkjaar focussen we op vier werkom punten te scoren voor de werknemers.” punten waarrond we resultaten willen boeBij de vestiging van Makro in Machelen ken”, stelt Eddy. “Meestal is het zaak om werken meer dan 380 mensen. Elke maand altijd op dezelfde nagel te blijven kloppen, komen de werknemersvertegenwoordigers en wel bij voorkeur met alle vakbonden uit het CPBW bijeen om belangrijke of drin- samen want zo bereik je het meeste voor gende punten te bespreken. Zo bereiden alle collega’s samen.” ze de maandelijkse vergaderingen van het Als vakbondsman stapt Eddy dikwijls op colcomité beter voor. “Elke winkel van Makro lega’s af om zijn oor te luisteren te leggen en heeft een apart comité dat de noden ter pijnpunten aan te kaarten. “Wanneer nodig plaatse het beste kan inschatten”, legt Eddy ga ik de werkvloer op om aan collega’s uitleg uit. te geven. Ik word ook meer dan eens aangesproken in onze kantine. De LBC-NVK is vertegenwoordigd in zoveel mogelijk afdeREALISATIES lingen en we hebben ook ons syndicaal bord Sinds de sociale verkiezingen van 2012 kon om met de collega’s te communiceren. Voor het CPBW in Machelen al mooie pluimen op heel Makro hebben we ook een vakbondszijn hoed steken. “We konden gedaan krij- nieuwsbrief.” gen dat er na de ingrijpende herstructure- De preventieadviseur van de vestiging is ring een stressenquête werd uitgevoerd bij tijdens de herstructurering ook met SWT werknemers die we zelf mochten selecte- vertrokken. “Door omstandigheden liep ren. Voor een aantal werkposten regelden zijn vervanging wat vertraging op, met als we het zo dat de werknemers elk jaar een gevolg dat ons CPBW in Machelen sinds medische keuring ondergaan; dat is niet januari 2015 verlamd was. Pas onlangs kononbelangrijk voor het geval dat iemand den we de bijeenkomsten hervatten met later een beroep moet doen op het Fonds een nieuwe, voorlopige preventieadviseur. voor Beroepsziekten.” Uiteraard zaten we al die maanden niet stil: Maar er is meer. In de versafdelingen onze syndicale voorvergaderingen gingen in Machelen bestonden geen medische gewoon door en we bleven rondgaan om keuringen. “Wij wezen de werkgever op problemen en risico’s op te sporen. Met het die lacune, aanvankelijk tevergeefs. Na CPBW moeten we nu wel dringend meer dan een bezoek van een inspecteur van het 20 punten bespreken.” Toezicht op het Welzijn op het Werk – een “Vakbondswerk is niet altijd éénvoudig en

best ook vermoeiend”, erkent Eddy. “Maar ik doe voort omdat ik zie dat het ook tot resultaten leidt voor de werknemers. Af en toe komen collega’s je daarvoor ook bedanken. En op hachelijke momenten ervaar je de steun van je vakbondssecretaris.”

UITZENDKRACHTEN

“Tijd van bloempottencomité ligt ver achter ons”

Uitzendkrachten zijn er weinig bij de Makro PSYCHOSOCIAAL WELZIJN in Mechelen. “En dat is ook begrijpelijk”, IS HEEL BELANGRIJK THEMA GEWORDEN BIJ BELFIUS onderstreept Eddy. “De vakbond wil dat mensen zoveel mogelijk vaste contracten krijgen en de kans hebben om hun contrac- Denis Bouwen tegenwoordig Belfius heet. Al in 1987 werd ten met meer uren uit te breiden. Soms moet ze verkozen als vakbondsmilitante en kreeg Marianne Bosteels (56) heeft er al het bedrijf wel een beroep doen op krachten ze een zitje in het comité voor preventie en van het interimbureau en dan nemen wij het heel wat jaartjes ervaringen op bescherming op het werk (CPBW). Sinds ook voor die mensen op. Vanzelfsprekend. zitten als vakbondsvrouw bij de 1999 is Marianne voor de LBC-NVK de coörOok voor interimmers moeten de werk- bank Belfius. Een bank waar ‘verdinator voor het nationale preventiecomité postfiches in orde zijn. En we doen ons best andering de enige constante is’, zo van de bank. om deze collega’s zo gauw mogelijk vast in zeggen de werknemers wel eens. “Toen ik nog een kleuter was, fungeerde dienst te laten treden.” mijn moeder al als vakbondsafgevaardigde Marianne herinnert zich nog levenNog één ding wil Eddy graag kwijt: zijn in de metaalverwerkende industrie”, vertelt fierheid over de diversiteit binnen de LBC- dig hoe het preventiecomité vroeMarianne. “Vakbondswerk werd me met NVK-ploeg in Machelen. “We hebben enkele ger schertsend als ‘het bloempotde paplepel ingegeven. Net als mijn moejonge militanten die erin slagen flink wat tencomité’ werd bestempeld. “Die der verdraag ik geen onrecht en kom ik in jongeren lid te maken. Eén van onze mili- tijd ligt nu wel ver achter ons. Het opstand wanneer ik onaanvaardbare dingen tanten is bijvoorbeeld een toffe Franstalige zie. Voor ik een job vond bij BAC, was ik al psychosociaal welzijn op het werk Belg met Italiaanse én Portugese roots. actief bij de jongeren en de werkzoekenHier in Machelen hebben we ook bijvoor- is een erg belangrijk thema gewordenwerking van het ACV. Op een bepaald beeld Ghanezen, Zimbabwanen, Portugezen, den in de financiële sector.” moment heb ik me kandidaat gesteld bij Marokkanen en Turken onder de collega’s. de sociale verkiezingen en zo ben ik zelf de Die diversiteit willen we ook meer en meer In 1984 ging Marianne aan de slag bij de wereld van het vakbondswerk ingerold.” zichtbaar maken in onze vakbondswerking. coöperatieve bank BAC, één van de finan- Bij Belfius krijgt Marianne veel ruimte om De logica zelve.” | ciële instellingen die opgingen in wat aan vakbondswerk te doen. “Dat geeft me de mogelijkheid om vergaderingen goed voor te bereiden en veel informatie te vergaren.

Vakbondswerk werd me met de paplepel ingegeven.

Naast de bijeenkomsten van het CPBW zijn er ook diverse paritaire commissies. Het is voor onze LBC-NVK-ploeg een erezaak om dat allemaal grondig voor te bereiden, iets wat de kwaliteit van het sociaal overleg vergroot.”

KAPOTTE LAMPEN


Vroeger was het CPBW traditioneel altijd het kleine broertje van de ondernemingsraad. “In onze onderneming spraken ze soms smalend over het bloempottencomité omdat we

Eddy Jespers, vakbondsmilitant bij Makro: “Vakbondswerk is niet altijd éénvoudig en best ook vermoeiend. Maar ik doe voort omdat ik zie dat het ook tot resultaten leidt voor de werknemers.


het hadden over kapotte lampen, knellende deuren en beschadigde stoelen. Mettertijd is de rol van het comité veel belangrijker geworden door de groeiende aandacht voor psychosociaal welzijn op het werk. Zeker na de financiële crisis van 2008 zagen we het aantal klachten en problemen in dat verband sterk toenemen. Als een werknemer bij Belfius zijn functie verliest in het kader van een reorganisatie, komt die persoon in een pool terecht en wordt er naar een andere functie gezocht. Heel wat van deze collega’s gaan te rade bij één van onze vakbondsafgevaardigden.” Marianne kan uren praten over de belangrijke punten die het preventiecomité bij Belfius kon realiseren. “Lang voor het bestaan van cao 100 bestond bij ons al een preventiebeleid rond alcohol- en drugsproblemen en andere verslavingen. Samen met een gespecialiseerde vereniging ontwikkelden we een hele procedure die erop gericht was om collega’s met zulke problemen te laten terugkeren naar de werkvloer. Die procedure bewees haar nut maar is nog altijd te weinig bekend. Ondertussen werd de aanpak wel wat vereenvoudigd.” “We hadden ook een collectieve procedure die werd gevolgd bij ernstige klachten rond

stress en pesterijen. Met die procedure werd in het verleden vaak te weinig gedaan. Via het comité hebben we gedaan gekregen dat er nu na zes maanden wordt nagegaan of de gevolgde procedure wel of geen resultaten opleverde.”

INSPRAAK AFDWINGEN Ook bij het kiezen van externe preventiediensten heeft het CPBW nu inspraak. “Maar die inspraak kwam er niet vanzelf”, stelt Marianne. “We hebben die moeten afdwingen. De ervaring leert dat de afgevaardigden in het comité hun rol binnen het bedrijf moeten opeisen. Als ze dat niet doen, worden hun adviezen gewoon in de wind geslagen.” De vele jaren in het CPBW hebben Marianne tot het besef gebracht dat mooie woorden niet volstaan om een werkgever te overtuigen om ingrepen te doen. “In een directie heb je veel economen en juristen en die overtuig je alleen met harde cijfers en statistieken. Die cijfers zijn hard nodig om je syndicale verhaal te onderbouwen. Het verzamelen van dat materiaal is een werk van lange adem.”

SOCIAAL ENGAGEMENT LBC-NVK-militante Marianne Bosteels: “Net als mijn moeder verdraag ik geen onrecht en kom ik in opstand wanneer ik onaanvaardbare dingen zie.”

10


Vakbondswerk is voor Marianne meer dan alleen maar bezig zijn met loon- en arbeidsvoorwaarden of welzijn op het werk. “In de

loop der jaren ga je meer hooi op je vork nemen. Zo werd ik bijvoorbeeld gevraagd om mee te draaien in een schoolbestuur en in de vrouwenwerking van de vakbond. De huidige stroom van nieuwe vluchtelingen houdt me ook bezig: ik heb thuis een aantal lege bedden, waarom zou ik die niet gebruiken om asielzoekers een plekje te geven? Pleegouderschap is ook iets wat me vroeger aansprak, maar ik heb het nooit gedaan.” Bij Belfius werken vakbondsmensen mee aan diverse acties in het kader van ‘maatschappelijk verantwoord ondernemen’. “Het bedrijf heeft een SOS Fonds waarin personeelsleden elke maand 1 euro kunnen storten. De opbrengst wordt gebruikt voor goede doelen. We zamelen ook elk jaar dekens, kinderkleren, speelgoed en voedsel in voor daklozen in Brussel. Op de Werelddag tegen Armoede, 17 oktober, hielden we een soepactie waarbij we de opbrengst schonken aan de ngo Dokters van de Wereld. En we verkopen ook ‘rode neuzen’ in het kader van een campagne ten bate van jongeren met psychische problemen.” | Zin om kandidaat te zijn bij de sociale verkiezingen in 2016? Surf dan meteen naar www.wordacvkandidaat.be. Daar krijg je antwoorden op vaak gestelde vragen en vind je ook video’s waarin militanten aan het woord komen.

© FOTO: SHUTTERSTOCK

Akkoord over GEGARANDEERD RENDEMENT aanvullend pensioen ‘NIET PERFECT, WEL VERDEDIGBAAR’ Denis Bouwen

Vakbonden en werkgevers hebben midden oktober in de ‘Groep van Tien’ onverwacht een akkoord bereikt over het aanvullend pensioen van werknemers. Het akkoord bepaalt nieuwe regels voor het gegarandeerde rendement op aanvullende pensioenen. De nieuwe afspraken gelden alleen voor de toekomstige opbouw van aanvullend pensioen. Volgens Stefaan Decock, algemeen secretaris van de LBC-NVK, is het akkoord niet perfect maar zeker wel verdedigbaar. De verzekeraars klaagden al langer dat de wettelijk bepaalde ‘rendementsgarantie’ met de huidige lage rentes moeilijk houdbaar was. Ook de werkgevers wilden bijsturen. Zij moeten tekorten bijpassen wanneer de verzekeraar of het pensioenfonds het minimale rendement niet haalt. Tot twee keer toe vroegen vakbonden en werkgevers aan de regering-Michel extra tijd om een akkoord te kunnen bereiken. De N-VA en Open VLD wilden wat graag

vaststellen dat het sociaal overleg dood is zodat het ‘primaat van de politiek’ ten volle kon spelen. “Met het akkoord onderstrepen we de relevantie van het sociaal overleg”, stelt Stefaan Decock. “Een flink deel van de politieke meerderheid wil dat overleg graag zoveel mogelijk uitschakelen.” Wat zegt het nieuwe akkoord? Voor reserves, opgebouwd in het verleden, blijven de contractuele afspraken bestaan, wat in bepaalde gevallen het behoud van hoge rentes tot 3,25 of 4,75 procent kan opleveren. Voor toekomstige stortingen en nieuwe contracten zal het gegarandeerd rendement schommelen tussen minimaal 1,75 en maximaal 3,75 procent. “Om diverse redenen zijn we tevreden dat er een akkoord is”, legt Stefaan Decock uit. “We beschermen hiermee de gemaakte afspraken en rendementsrechten voor de bestaande aanvullende pensioenstelsels. Bovendien zorgen we ervoor dat ook jonge werknemers in de toekomst nog aanvullend pensioen kunnen krijgen. Omdat de rentes zo laag blijven, is het niet vanzelfsprekend om nieuwe contracten af te sluiten in het kader van de tweede pensioenpijler (aanvullend pensioen).” Een kritiek is wel dat de verzekeraars de

hogere rendementen uit het verleden te weinig gebruikten om reserves aan te leggen voor minder goede tijden. “Die kritiek is terecht”, bedenkt Stefaan. Er zijn nog andere nijpende dossiers voor de sociale partners. “In een aantal dossiers willen de vakbonden hoe dan ook correcties realiseren en laten bijsturen.” |

WAT IS HET PRECIES? Een werknemer krijgt later zijn wettelijk pensioen (eerste pijler). Maar soms is er ook een aanvullend pensioen (tweede pijler), georganiseerd door je werkgever of sector. Het aanvullend pensioen is gebaseerd op een groepsverzekering of op een formule via een pensioenfonds. Wat je tijdens je loopbaan aan aanvullend pensioen opbouwt, kan je pas ontvangen wanneer je met pensioen gaat. Ofwel wordt het gespaarde kapitaal in één keer uitgekeerd, ofwel krijg je een maandelijkse rente tot je overlijdt.


30-urenweek als voltijdse norm FEMMA VOEGT DAAD BIJ HET WOORD Ilse en Jeroen onderstre- naast zijn rol als werknemer ook nog ouder pen dat ook onbetaald werk of vrijwilliger is, presteert beter, zo bleek uit De vrouwenbeweging Femma houdt belangrijk is. “Heel vaak is onderzoek”, weet Jeroen. “Er zijn zelfs werksinds enige tijd een vurig pleidooi voor het net die arbeid die de kwali- gevers die hun personeel om die reden stiteit van het leven bepaalt”, zeg- muleren om vrijwilligerswerk te doen, zelfs een 30-urige werkweek, met behoud gen ze. “Die onbetaalde arbeid tijdens de werkuren.” van loon. Het voorstel werd door werkwillen we dus herwaarderen. Een aantal buitenlandse voorbeelden toont geversorganisaties meteen afgeNiet door een loon voor huise- aan dat kortere werkweken invoeren zonder lijke arbeid. Wél door de norm loon in te leveren wel betaalbaar kan zijn. brand als ‘onrealistisch’ en ‘onbevoor een voltijdse job te verlagen. taalbaar’. Maar dat doen ze aan Want dan kan de balans wat meer TOYOTA die kant met zowat alles wat van in evenwicht komen. Steeds meer ouders zijn bovendien alleenstaand. “Bij de servicecentra van Toyota in het ver of dichtbij naar werknemersEn die komen in het huidige model Zweedse Göteborg zijn ze 13 jaar geleden rechten ruikt. Ons Recht was dan altijd iets tekort. Ofwel komen ze overgestapt naar de 30-urenweek, met loonook erg gemotiveerd om toelichgeld tekort om de eindjes aan elkaar behoud”, legt Ilse uit. “Het resultaat is dat te knopen, ofwel hebben ze te wei- het personeel er productiever en gezonder ting te vragen aan Femma. nig tijd om de niet-betaalde zorgta- is. Er is ook minder ziekteverzuim. En de ken te vervullen. Of allebei.” Het is in winst van het bedrijf steeg. In Frankrijk is dat kader dat Femma pleit voor de alge- de veralgemeende 35-urenweek een succes, lse de Vooght en Jeroen Lievens van mene invoering van de 30-urenweek. wat de tegenstanders ook mogen beweren. Femma beklemtonen meteen dat hun De evaluatie door de Franse Senaat, met ideeën verder gaan dan een 30-uren- BETAALBAAR inbreng van 80 arbeidsmarktspecialisten, week. Ze vinden het een beetje jammer dat viel heel positief uit. Als gevolg van de veralleen dat aspect van hun ruimere dossier De commentaar dat die verlaging van de mindering van de arbeidsduur ontstonden ‘Combinatie arbeid en zorg 2.0’ er altijd arbeidsduur ‘onbetaalbaar is’, verwijst er 350.000 nieuwe jobs. En de Franse econowordt uitgelicht. Femma gauw naar de prullenmand. Aan mie verloor niet aan concurrentiekracht. De “Ons uitgangspunt was dat de verhouding het eind van de 19de eeuw waren werkweken combinatie arbeid-gezin verbeterde lichtjes, tussen betaalde en niet-betaalde arbeid van 60 tot 70 uur en werkdagen van 12 tot 13 maar had nog beter gekund. Een minpunt in ons land nog altijd heel ongelijk is ver- uur in de fabrieken de standaard. Sindsdien was dat de werkdruk in kmo’s steeg omdat deeld tussen mannen en vrouwen”, vertel- zakte dat stelselmatig. Desondanks nam voorwaarden zoals verplichte vervanging len Ilse en Jeroen. “Uit tijdsonderzoek blijkt onze economische welvaart in diezelfde werden afgebouwd. Dat is een belangrijk dat mannen wekelijks 6 uur meer betaalde periode gevoelig toe. “Er is geen lineair leerpunt voor een kmo-land als België.” arbeid verrichten dan vrouwen. Maar ook verband tussen productiviteit en het aan- Maar ook in ons eigen land zijn er voordat vrouwen 8 uur per week meer bezig zijn tal werkuren”, merkt Jeroen op. “De Grieken beelden die de meerwaarde van een kormet huishoudelijke taken en 1,5 uur meer hebben in Europa het hoogste aantal werk- tere werkweek bewijzen. Ilse: “In de nonmet het zorgen voor de kinderen. Vlaamse uren maar de laagste productiviteit. Het is profitsector kwam er sinds 2000 een grote vrouwen werken gemiddeld 31,5 uur per niet omdat je veel uren klopt, dat je produc- arbeidsduurvermindering via een kortere week”, rekent Ilse voor. “Slechts 26 procent tiever bent. Dat is een hardnekkig misver- werkduur voor oudere werknemers. Wat van het ouderschapsverlof wordt opgeno- stand. Bovendien maakt een combinatie blijkt nu uit de cijfers? Oudere werknemers men door mannen.” van ‘rollen’ werknemers productiever: wie bleven langer en in betere gezondheid aan Jan Deceunynck

I

12


Een combinatie van ‘rollen’ maakt werknemers productiever. “Wie naast zijn rol als werknemer ook nog ouder of vrijwilliger is, presteert beter, zo blijkt uit onderzoek”, weten ze bij Femma.

het werk. En er werden extra jobs gecreëerd. De bijkomende banen kostten geld maar betekenden ook minder uitgaven voor de sociale zekerheid. Op lange termijn bekeken was de ingreep dus een nuloperatie.”

© FOTO: PHOTONEWS

VOORBEELD GEVEN Femma wil alvast het goede voorbeeld geven. In het beleidsplan voor 2016-2020 staat de overschakeling naar een werkweek van 30 uur ingeschreven. “Dat betekent niet dat we vanaf januari allemaal 30 uur zullen werken”, verduidelijkt Jeroen. “We zijn aan het uitzoeken hoe we dit in de praktijk kunnen uitwerken. We worden in dat proces begeleid door Walter Cornelis en Jan Hertogen, die in het verleden voor de LBCNVK aan de arbeidsduurvermindering in de non-profit hebben gesleuteld. Zij gaan nu ook ons adviseren in ons proces richting 30-urenweek. Ook Flanders Synergy, een organisatie die sleutelt aan nieuwe vormen van arbeidsorganisatie in Vlaanderen, helpt ons. Want de overstap is niet altijd eenvoudig.” Femma telt zowat 60 personeelsleden, maar die werken niet allemaal voltijds. “Eén van de vragen die nu voorliggen, is hoe we daarmee moeten omgaan”, stelt Jeroen. “Als iemand tot nog toe 28 uur werkte, gaat die dan in de toekomst 30 uur werken maar wel voltijds worden betaald? Zo zijn er nog wel een paar knopen die moeten worden ontward. Daar willen we nu rustig de tijd voor nemen. Maar ons beleidsplan is duidelijk: tegen 2020 moet er met de 30-urenweek bij Femma zijn geëxperimenteerd.” |

WAT FEMMA NOG MEER WIL…

ZWEDEN ALS GIDSLAND

Naast de veralgemeende 30-urenweek formuleert Femma nog andere voorstellen om de verhouding tussen betaalde en niet-betaalde arbeid weer meer in balans te brengen voor mannen en vrouwen. • Verplicht geboorteverlof voor vaders en meeouders van 4 weken: 1 op 5 vaders neemt geen vaderschapsverlof op. We willen dat de overheid een signaal geeft dat beide ouders verantwoordelijk zijn voor de zorg voor de kinderen. Bovendien zijn er ook vaders die nu onder druk staan om het niet op te nemen; die druk kan bijvoorbeeld van de werkgever komen. • Vijf maanden ouderschapverlof voor elke ouder: hier redeneert Femma vanuit de invalshoek van het kind. Unicef zegt dat ouders in het eerste levensjaar van een nakomeling de mogelijkheid moeten hebben om bij hun kind te zijn. Door 5 maanden ouderschapsverlof per ouder te combineren met moederschapsrust en geboorteverlof wil Femma dat eerste jaar overbruggen. Het is een optie en geen verplichting. In het ideale geval nemen ouders het ook niet te veel samen op. Anders blijven traditionele rolpatronen doorwegen. • Twaalf maanden mantelzorgverlof voor naasten: dit zorgverlof is individueel en niet overdraagbaar. Het wordt door de overheid vergoed op dezelfde manier als het ouderschapsverlof (82 procent van het brutoloon). Het is flexibel op te nemen in maanden, weken, dagen of zelfs uren.

Een aantal Zweedse bedrijven heeft in de voorbije jaren al volop geëxperimenteerd met de 30-urenweek. Bij app-ontwikkelaar Filimindus stapte het personeel vorig jaar over van de 8-urendag naar de 6-urendag. De overweging daar was dat langer dan 6 uur geconcentreerd werken niet rendeert. Het bedrijf ving de verloren tijd op door minder te vergaderen en afleiding tijdens de zes werkuren te vermijden. Volgens de bedrijfsleiding zorgt de ommezwaai er bijvoorbeeld voor dat er minder conflicten zijn op de werkvloer omdat iedereen meer ontspannen is. Bij de servicentra van Toyota in Göteborg maakten ze de overstap al 13 jaar geleden. De arbeidsduurverkorting ging er gepaard met een omschakeling naar twee ploegen. Het personeel is er nu gelukkiger, waardoor er minder verzuim en verloop is. De winst is met een kwart toegenomen. Bij het internetbedrijf Brath merkten ze dat het personeel door een gelijkaardige arbeidsduurvermindering creatiever werd. En trouwer aan het bedrijf. Een groot voordeel, want ‘ons personeel is het meest waardevolle dat we bezitten’, legt de directie uit.

RUSTHUIS Nog in Göteborg voerde vorig jaar het rust- en verzorgingstehuis Svartedalens de zesurendag in. De arbeidsduurvermindering werd gekoppeld aan de aanwerving van 14 bijkomende verplegers. Het personeel is opgetogen en kan nu meer dan vroeger tijd maken om de bejaarden te verzorgen. En ook het ziekteverzuim is gedaald. Een evaluatie volgt volgend jaar, maar wellicht wordt het project nadien stopgezet. Bij de gemeenteraadsverkiezingen verloren de linkse en centrumpartijen de meerderheid. De nieuwe meerderheid is het project veel minder genegen en voert aan dat de compensatie voor de kosten van de 14 bijkomende aanwervingen niet te becijferen is. Een gelijkaardig experiment werd opgezet in twee Zweedse ziekenhuizen buiten Göteborg (in Umea). Ook daar worden de projecten volgend jaar geëvalueerd. De grootste Zweedse vakbond, LO, is alvast enthousiast wegens de hoge symbolische waarde van de projecten. Er wordt op zijn minst weer in alle openheid gediscussieerd over de vraag of langer werken al of niet nuttig is. Zelfs bij liberalen en conservatieven groeit de acceptatie van korter werken, meent LO-woordvoerder Joa Bergold.


Non-profit maakt zich op voor nieuwe Witte Woede VAKBOND KOMT OP VOOR GOED WERK, OP ELK MOMENT VAN JE LOOPBAAN Denis Bouwen

Maar liefst 270 vakbondsmilitanten van de lbc-nvk uit zorg, welzijn en cultuur hebben op 22 en 23 oktober samen de aftrap gegeven voor de onderhandelingen over een nieuw sociaal akkoord voor alle werknemers uit de non-profit. Op de tweedaagse discussieerden ze levendig over de inhoud en de aanpak van de onderhandelingen, wisselden ze ervaringen uit en maakten ze plannen voor het nieuwe non-profitproject. Ons Recht praatte erover met Mark Selleslach, nationaal secretaris van de lbc-nvk Non-profit.

14


ONS RECHT: En Mark, komt er een sociaal de lonen en arbeidsomstandigheden van de akkoord voor de non-profit? werknemers, bijkomende jobs en de uitbreiMARK SELLESLACH: “Natuurlijk moet er een ding van de sector om optimaal te kunnen sociaal akkoord komen. We verliezen geen inspelen op de groeiende zorgnoden.” tijd om ons af te vragen of dat al dan niet moet. Op ons spandoek staat: wie neemt het SAMEN STERK op voor zorg, welzijn en cultuur? Dat is de vraag die ertoe doet maar die is uiteraard ONS RECHT: Hoe bereiden jullie eigenlijk de niet aan onszelf gericht. Stel je voor hoe onderhandelingen over een akkoord voor? de sector er vandaag zou uitzien zonder de MARK: “In werkgroepen bespreken we hoe sociale akkoorden die de Witte Woede in het er anno 2015 aan toegaat op de werkhet verleden kon afdwingen! Ook vandaag vloer in zorg, welzijn en cultuur. We praten willen we vooruitgang boeken, en geen ach- over de knelpunten en bekommernissen. En teruitgang accepteren.” over de vraag wat wij daaraan zullen doen. “In de visie van onze non-profitbeweging Alle deelsectoren van de non-profit worden zeggen we dat een degelijke zorg onlosma- hierbij betrokken. Kenmerkend voor onze kelijk verbonden is met even degelijke loon- aanpak is dat de non-profit als één solidair en arbeidsvoorwaarden geheel optreedt, het project is van ons allevoor de werknemers die maal.” elke dag de zorg ver- “Voor dit hele proces kunnen we gelukkig strekken. Het één kan rekenen op een breed netwerk van miliniet zonder het ander. tanten uit alle deelsectoren. Met vereende Een sociaal akkoord krachten nemen we het op voor alle werkin de non-profit gaat nemers, in alle functies en in alle beroepsdus tegelijkertijd over groepen. Stuk voor stuk hebben ze hun specifieke en waardevolle plaats in het geheel van zorg, welzijn en cultuur. De overheid moet niet proberen om een spelletje ‘verdeel en heers’ met ons te spelen.”

ONS RECHT: Hebben jullie plannen om actie

te voeren? MARK: “We werken niet alleen aan een stevig inhoudelijk programma maar bedenken ook een plan van aanpak om resultaten te scoren. Maar dat plan van aanpak is veel meer dan alleen maar actievoeren. We willen de werknemers zo breed mogelijk informeren en betrekken om samen aan de kar te trekken en voor de hele sector op te komen. We zijn er vast van overtuigd dat het veel beter is om er samen iets aan te doen dan om stilletjes bij de pakken te blijven zitten.” “Door de vele ervaringen uit het verleden weten we dat de overheid nooit zomaar vanzelf over de brug komt met een sociaal akkoord. Het kost de politiek blijkbaar altijd veel tijd en moeite om dat te doen. Een strijdbare opstelling is dan ook heel belangrijk. Om tot een sociaal akkoord te komen moet je eerst en vooral onderhandelen. Dat is wat we willen. Maar we moesten in de non-profit al dikwijls actie voeren, alleen al om de onderhandelingen met de overheid en de werkgevers te doen starten. Onderhandelingen moeten natuurlijk wel tot resultaten leiden. Als het niet anders kan, krijgt de overheid de acties die ze nodig heeft om tot een sociaal akkoord te komen.”

SPRINGLEVENDE BEWEGING Hoe kijk je zelf naar het resultaat van de discussies? MARK: “De discussies waren heel verrijkend. Het is geweldig om vast te stellen dat de non-profitbeweging nog altijd springlevend is. Ook al staat de Witte Woede al bijna 30 jaar op de barricades. Deze beweging is ook voor de huidige noden een stem en een kanaal om er iets aan te doen. Op de jongste tweedaagse zagen we ook heel wat jongere en nieuwe militanten, iets wat heel belangrijk is. Ik ben apetrots op elke militant die erbij was. Deze mensen dragen zorg, welzijn en cultuur een warm hart toe. Dynamiek en inzet zijn nog altijd het beste medicijn tegen gelatenheid.” ONS RECHT:

ONS RECHT: Kan je al iets vertellen over de inhoud van het nieuwe non-profitprogramma? MARK: “De kern van de zaak is dat we kwaliteitsvolle loopbanen willen voor alle werknemers in de non-profit. Lees: loopbanen die het voor werknemers mogelijk maken om op elke leeftijd en in elke levensfase goed te werken in de sector. Dat is een positief project dat we nu verder in detail moeten uitwerken. We willen bijvoorbeeld de werkdruk op vele punten verminderen en ervoor zorgen dat er overal een gegarandeerde personeelsbezetting is. Verder nemen we het zeker op voor deeltijdse werknemers die méér uren willen krijgen en voor jongeren die vaste contracten willen in plaats van langdurige tijdelijke statuten. We willen ook dat werk en privéleven beter op elkaar kunnen worden afgestemd. In bepaalde periodes hebben werknemers het moeilijker, ook daarvoor is een beleid nodig dat oplossingen mogelijk maakt.”

Inderdaad: de vereiste zorg kwaliteitsvol organiseren kost geld. En dan?

MIDDELEN ZIJN TE VINDEN Is er wel geld voor een nieuw sociaal akkoord? MARK: “We zijn niet blind voor de huidige begrotingssituatie. De vraag hoe de overheid dit alles moet financieren kwam ook aan bod op onze tweedaagse. Van de overheid krijgen de mensen voortdurend hetzelfde refrein te horen: ‘Er is voor niets geld, alles en iedereen moet besparen, er is geen alternatief’. Wij vinden dat we perfect wat meer kritische vragen mogen stellen bij dat deuntje. De huidige regeringen maken politieke keuzes die bijlange niet alles en iedereen doen besparen. Grote vermogens worden vakkundig buiten schot gehouden. ‘Nu hard snoeien, dan zal je het later beter hebben’, nog zo’n refrein dat de bevolking de hele tijd moet aanhoren.” “Volgens bepaalde politici moeten investeringen in zorg, welzijn en cultuur blijkbaar ONS RECHT:

Indien nodig krijgt de overheid de acties die ze nodig heeft om tot een sociaal akkoord te komen.

volledig afhankelijk zijn van de economische conjunctuur, of eraan ondergeschikt zijn. Je zal dan maar pech hebben om net in deze tijd bijvoorbeeld oud of ziek te zijn of andere ondersteuning nodig te hebben. Het is ook een beetje hypocriet. Toen het land er budgettair en economisch beter voor stond, hoorde je de omgekeerde redenering helemaal niet! Ze gingen toch inspelen op de groeiende zorgnoden en de vergrijzingskosten? Of hebben we dat slecht gehoord?” ONS RECHT: Wat moet er dan gebeuren?

MARK: “De realiteit is dat iedereen die van nabij met zorgnoden wordt geconfronteerd, de allerbeste zorg wil krijgen. Alle zorg die nodig is. Dat is de heel terechte verwachting als het je zelf overkomt. Op dat ogenblik geldt dat zelfs voor de politieke roepers die het hardste schreeuwden over besparingen en die altijd beweerden dat er ‘geen geld is’. Inderdaad: de vereiste zorg kwaliteitsvol organiseren kost geld. En dan? Daar is niets mis mee. Met een overheid die zorg en welzijn alleen maar beschouwt als een ‘kostenpost’ ziet het tijdperk van de broeksriem er niet goed uit. We moeten dat niet zomaar slikken. Moeten we dan maar meehollen met een beleid dat ons voorhoudt dat we in de zorg ‘meer met minder moeten doen’? Een beleid dat volhoudt dat alles in minder tijd en met minder volk moet gebeuren, ook al wordt de zorg zwaarder voor een groeiende groep mensen? Klinkt niet gezond als je het mij vraagt.”

ONS RECHT: Wat gebeurt er nu na de startdagen in de non-profit? MARK: “We zijn nu de inhoud en de aanpak van ons project voort aan het uitwerken. In de instellingen en sectoren gaan we nu aan de slag. Dat betekent veel informatie doorspelen, toelichting geven en discussiëren met de werknemers. Uiteraard zal ons project ook formeel op de tafel van de bevoegde bewindslieden worden gelegd. Met de vraag om van start te gaan met de onderhandelingen over een nieuw sociaal akkoord.” |

WAT WIL DE NON-PROFIT? · Kwaliteitsvolle loopbanen voor werknemers · Lagere werkdruk en een gegarandeerde personeelsbezetting · Meer uren voor deeltijdse werknemers die daarom vragen · Vaste contracten voor jongeren in langdurige tijdelijke statuten · Beter evenwicht tussen werk en privé · Bijkomende banen · Goede loon- en arbeidsvoorwaarden

Ons Recht | 119de jaargang | NOVEMBER 2015 |

15

WAARDE 2 LANDGENOTEN

Delphine (links) en Veerle vormden een sterke tandem in de strijd voor het Delhaize-personeel.

WERKNEMERSRECHTEN stoppen niet aan de taalgrens

“EENDRACHT MAAKT MACHT”, ERVAREN VEERLE EN DELPHINE BIJ DELHAIZE Jan Deceunynck

Vakbondswerk houdt geen rekening met landsgrenzen. Laat staan met taalgrenzen. Daarom werkt de LBCNVK almaar vaker en intenser samen met haar Franstalige zusterorganisatie CNE. L’union fait la force. Of: eendracht maakt macht! Dat weet de arbeidersbeweging beter dan wie ook.

E

en mooi voorbeeld van syndicale eendracht is het goed geoliede, tweetalige partnerschap bij Delhaize. Jarenlang was daar al syndicaal samengewerkt, maar dan enigszins onder de radar. Bij de zeer pijnlijke herstructurering in 2014 vonden de christelijke bediendebonden elkaar aan weerskanten van de taalgrens. Samen met de arbeidersbonden bouwden ze een nationale slagkracht uit. De protagonisten waren Veerle Verleyen (LBC-NVK) en Delphine Latawiec (CNE). 16


“Eigenlijk verliep onze samenwerking heel werden gesloten”, zegt Veerle. “Ook in het vlot. Het lag voor de hand om samen te wer- Nederlandstalige landsdeel werd de bevoorken”, herinnert Delphine zich een jaar later. rading vanuit de depots stilgelegd. Delhaize “Om sterk te staan in de onderhandelingen had altijd een traditie van sociaal overleg. was er geen andere keuze”, weet ook Veerle. Maar onze vakbondsafgevaardigden in de “Samen met Nancy Tas en Hilde Verhelst winkels zagen al snel dat er deze keer meer van de arbeiderscentrale ACV Voeding en nodig zou zijn. En ze overtuigden hun colDiensten hielden we elkaar voortdurend lega’s om mee actie te voeren. Met succes. op de hoogte van wat we deden. Belangrijk, Onze lokale militanten versterkten hun want Delhaize probeerde meer dan eens om positie door de acties. Dat belooft voor de ons uit elkaar te spelen of de ene tegen de sociale verkiezingen!” andere op te zetten. De directie beloog ons en trachtte verdeeldheid te zaaien. Maar dat ‘FRONT HARICOT’ lukte dus niet. Integendeel, onze eendracht deed Delhaize pijn en dwong de directie om Terwijl het protest tegen de herstructuecht te onderhandelen.” rering op de werkvloer aanzwol, waakGrote meningsverschillen bleken er nauwe- ten Veerle en Delphine erover dat ze in de lijks tussen Noord en Zuid. “Het klopt dat gesprekken met Delhaize aan hetzelfde zeel er in Wallonië en Brussel wat sneller een bleven trekken. “We onderhielden intense grote bereidheid was om actie te voeren. contacten en communiceerden zoveel In Vlaanderen leefde er aanvankelijk wat mogelijk vanuit ons ‘front haricot’ (lettermeer hoop om de herstructurering puur via lijk: boontjesfront, de Franse benaming voor overleg te counteren. Maar het duurde niet het gemeenschappelijke groene vakbondslang voor er ook aan Vlaamse kant winkels front, nvdr). Een bewuste keuze. Als we niet


Het zuiden des lands lijkt voor sommigen heel ver weg. Maar Wallonië ligt natuurlijk niet op een andere planeet. Ons Recht brengt onze landgenoten uit het zuiden graag een stukje dichterbij.

intensief samenwerkten en duidelijk maak- sleuren, zijn veel minder een probleem in ten dat we samen één team waren, hadden Wallonië. Daar hebben ze die strijd jaren we geen schijn van kans”, weet Delphine. geleden al gewonnen. Verder leeft de disEven belangrijk als de samenwerking over cussie over zondagwerk in het zuiden van de taalgrens was de krachtenbundeling tus- het land veel minder.” sen arbeiders en bedienden. “Delhaize pro- Discussies en pijnpunten worden in de beerde eerst de arbeiders te paaien. Het col- regio’s soms verschillend aangevoeld. “Dat lectief ontslag gold immers niet voor hen. heeft niet zozeer te maken met verschilMaar ook hun loon- en arbeidsvoorwaarden lende visies dan wel met een verschillende werden wel degelijk aangetast. Hun belan- context”, verduidelijkt Veerle. “Maar uitergen waren niet helemaal dezelfde, maar aard overleggen we wel over de taalgrens stonden ook wel op het spel. Daarom was heen over de thema’s die aan bod komen in het van belang om ook de arbeiders aan de ondernemingsraad of in de vakbondsbeide kanten van de taalgrens bij onze acties afvaardiging. Daarover houden we intens te betrekken.” Maar ook de samenwerking contact met elkaar,” vult Delphine aan. “En met Nancy en Hilde van ACV Voeding en meer nog dan vroeger vertellen we aan Diensten verliep voortreffelijk. “Misschien beide kanten van de taalgrens wat er leeft was het wel the female touch”, lacht Delphine. in het andere landsdeel”, stelt Veerle. De taken goed verdelen bleek ook zeer nut- Een nauwere samenwerking tussen militantig. “CNE zorgde grotendeels voor de finan- ten uit Vlaanderen en Wallonië blijft moeicieel-economische analyse van Delhaize lijk. “Het verschil in taal vormt toch nog een maar de collega’s van de LBC-NVK voorza- barrière. En daarnaast is er de afstand. Het gen ons constant van sterke argumenten om personeel van Delhaize werkt erg verspreid, de discussie met de directie te voeren”, legt tot in de verste uithoeken van ons land. Een Veerle uit. “Terwijl ik bijvoorbeeld aan het gemeenschappelijke vergaderplek vinden woord was in de ondernemingsraad, sleu- voor alle Vlaamse militanten is vaak al niet telde Delphine al driftig aan een vakbonds- eenvoudig, laat staan dat we zouden propamflet of persbericht. Of omgekeerd. Zo beren om onze militanten uit heel België konden we meteen na zo’n ondernemings- samen te brengen”, zegt Veerle. Delphine: raad ons pamflet of persbericht de deur uit- “Maar ook de militanten zelf hebben niet sturen. We moesten het alleen nog maar altijd nood aan meer samenwerking. Zoals vertalen. Deze aanpak stelde ons in staat eerder al gezegd, verschillen de thema’s om altijd heel snel op de bal te spelen.” vaak regionaal. Er is wel een gezamenlijke Op de werkvloer mikten de vakbondsmili- basis, maar de concrete realiteit verschilt.” tanten in de eerste plaats op de eigen winkel in de eigen streek. “Het is niet zo dat onze militanten over de taalgrens heen bespre- Grote meningskingen voerden. Dat was ook niet nodig”, verschillen bleken zegt Delphine. “Het belangrijkste was dat we op nationaal niveau voortdurend in con- er nauwelijks tussen tact stonden en de strijd gemeenschappelijk voerden.” “Grote verschillen in visie waren Noord en Zuid. er niet”, vult Veerle aan. “En al zeker niet meer toen het personeel in Wallonië ook Op het niveau van de kaderleden is de de actiebereidheid aan Vlaamse kant zag. samenwerking sterker. “Daar is de taal veel Honderd winkels in Vlaanderen dicht! En minder een barrière”, constateert Delphine. ook de depots bleven niet achter. De bevoor- “De meeste kaderleden werken op het tweerading werd helemaal lamgelegd.” talige hoofdkantoor of bij de centrale diensten en zijn dus veel meer vertrouwd met het Frans en het Nederlands en met elkaar. VERSCHILLENDE REALITEIT Dat maakt het overleg voor hen nog meer Een jaar later zijn alle betrokken vakbonds- vanzelfsprekend en logisch.” Maar ook mensen nog altijd enthousiast over de voor de bedienden en de arbeiders wierp de samenwerking in het herstructurerings- grote samenwerking in de praktijk duidelijk dossier. De samenwerking is een blijvertje. vruchten af. “Sinds er een akkoord is bereikt Toch wordt ze niet doorgetrokken naar de over de herstructurering, werd de samenmilitantenbijeenkomsten of personeels- werking over de taalgrens heen iets minder vergaderingen op de werkvloer. “Voor intens. Maar ze is zeker niet weg”, ondernogal wat vakbondsdossiers is de situatie streept Veerle. “Er zijn nog altijd nauwe conin de regio’s te verschillend. De vaste uur- tacten. Want werknemersrechten veranderoosters waar we in Vlaanderen hard aan ren niet aan de taalgrens!” |

FUSIE MET AHOLD VEROORZAAKT NIEUWE ONZEKERHEID Een paar maanden na het moeizaam bereikte akkoord over de herstructurering kondigde Delhaize aan dat het van plan was om samen te gaan met het Nederlandse Ahold (Albert Heijn). “Na de mokerslag van het collectief ontslag veroorzaakte die aankondiging opnieuw veel onzekerheid”, bedenkt Veerle Verleyen. “Albert Heijn is in België een nieuwe speler die momenteel wordt gekenmerkt door niet al te beste arbeidscontracten en lage baremalonen. De Belgische Mededingingsautoriteit moet de fusie van Ahold en Delhaize nog goedkeuren. Maar die stap zal de internationale fusie niet tegenhouden, liet Delhaize al weten.” Op dit ogenblik is Albert Heijn nog niet actief in het zuiden van ons land en heeft de keten alleen maar vestigingen in het Nederlandstalige landsdeel. Maar ook Wallonië zal ongetwijfeld vroeger of later met de nieuwe speler te maken krijgen. Delphine Latawiec is er klaar voor. “Toen Aldi en Lidl vanuit Duitsland hun eerste stappen zetten op de Belgische markt, waren we ook bang. Maar ondertussen maken we in die bedrijven soms betere afspraken dan bij Carrefour, Colruyt of Delhaize. En dat is niet omdat de Duitse aanpak zoveel milder is dan de Nederlandse.” “Ook Albert Heijn zal het Belgische sociaal overleg moeten respecteren”, gaat Delphine voort. “Albert Heijn is voor de werknemers van Delhaize nu de grote boosdoener, terwijl Delhaize zelf hen net heel hard aangepakt heeft. Het illustreert de grote loyauteit van het Delhaizepersoneel. Maar de huidige directie is niet veel betrouwbaarder. Ook de nieuwe topman van Delhaize, Denis Knoops, boezemt mij nu niet meteen echt veel vertrouwen in.”


“Ik ben echt opengebloeid in België” ERKENDE VLUCHTELING SUHAIL DROOMT VAN LOOPBAAN IN WERELD VAN TELEVISIE

S

uhail staat bij zijn VECHTEN OM TE OVERLEVEN vrienden – in veel Denis Bouwen gevallen Belgen – ONS RECHT: Jarenlang leefde je hier zonder bekend als een erg joviale, papieren. Een weinig benijdenswaardige Vluchtelingen die zich slecht integregedienstige en geëngageerde situatie. ren in ons land? De praktijk is in heel kerel. Tien jaar geleden ont- SUHAIL: “Het was aartsmoeilijk om hier vluchtte hij zijn land omdat hij te overleven zonder wettig verblijf. Soms wat gevallen veel positiever, zoals het echt geen kans zag om daar een lagen er jobs binnen handbereik maar kon verhaal van Suhail Saeed (43) illusnormaal leven te leiden als homo. ik ze niet aanvaarden omdat ik niet de juiste treert. Suhail is al tien jaar in België Hij is zelf moslim. “In een streng papieren had. Ik kon het volhouden door te islamitisch land als Pakistan is improviseren en door hulp te krijgen van en moest keihard knokken om zich het voor mij onmogelijk om een vrienden en kennissen. Daarnaast deed ik staande te houden. Dit jaar werd gewoon bestaan te hebben zonder nogal wat vrijwilligerswerk. Soms waren hij eindelijk erkend als vluchteling. dat ik moet wegsteken wie ik echt er momenten van wanhoop maar gelukkig ben als mens. Homoseksualiteit is niet al te vaak. Ik raakte bijvoorbeeld gede“Ondanks de vele moeilijkheden ben er nog altijd tegen de wet. Als het primeerd wanneer ik ergens een kans om ik hier kunnen openbloeien”, zegt uitkomt, riskeer je 100 zweepslagen te werken zag maar er niet kon op ingaan.” hij zelf. “Tegenwoordig voel ik me en een gevangenisstraf die varieert “Mijn familie, mijn omgeving, mijn vroetussen twee jaar en levenslang. Leef gere school in Pakistan, ik mis het allemaal. meer Belg dan Pakistaan, ook al je in de regio die aanschurkt tegen Alleen kan ik het verdriet over dat gemis heb ik de nationaliteit nog niet.” Afghanistan, dan is het nog erger want meestal goed verbergen.” daar geldt de sharia: als homoseksueel kan je daar worden dood gestenigd.” ONS RECHT: Wanneer heb je je papieren Twee broers van Suhail weten dat hij van gekregen? mannen houdt. “Geen van beiden wil nog SUHAIL: “Op 29 april 2015 heb ik te horen met mij praten”, klinkt het. “Ik heb nog wel gekregen dat mijn situatie eindelijk wettetelefonische contacten met andere fami- lijk in orde zou komen. Ik was heel opgelieleden maar zij weten niets over mijn lucht toen ik dat nieuws vernam. Op somgeaardheid.” mige momenten probeerde de politie Suhail studeerde wetenschappen me thuis op te pakken toen ik nog geen en werkte jarenlang als samen- papieren had. Ik was heel angstig toen dat steller van programma’s en ‘broad- gebeurde. Maar ik las ook veel in de Koran cast engineer’ voor televisiebedrij- in de hoop dat mijn geloof me zou bescherSuhail Saeed: “Heel ven in Pakistan en Thailand. “Om men tegen mogelijk onheil.” wat mensen zonder materiële redenen hoefde ik mijn papieren leven met land niet te verlaten want ik had TOESTROOM spanningen en kamdaar een leven kunnen hebben pen met depressies. zonder financiële zorgen. Ik zag ONS RECHT: Er zijn nu in Europa heel wat Als meer Belgen zouhet gewoon niet zitten om heel mijn vluchtelingen uit Syrië, Irak, Afghanistan. den luisteren naar hun leven in de kast te blijven en een dub- Soms komen ze ook uit Pakistan of uit Afrika. verhalen, zouden ze hen niet meer als ‘een belleven te moeten leiden, met alle Leef je met hen mee? gevaar’ beschouwen.” risico’s van dien.” SUHAIL: “Door mijn eigen ervaringen

18


weet ik maar al te goed wat die men- eigen land was slecht, en hier leven sen allemaal meemaken en voelen. ze ook in armoede. Ze zijn bang van Niet voor niets ben ik in Antwerpen de politie. Geen wonder dat heel wat nog altijd lid van MEZOPA, een wer- sans-papiers met spanningen leven king voor mensen zonder papieren en met depressies kampen. Als meer die gelieerd is met Bond Zonder Belgen zouden luisteren naar hun verhalen, zouden ze hen niet meer Naam.” “Eigenlijk zouden de Verenigde als ‘een gevaar’ beschouwen.” Naties veel grotere inspanningen “Heel wat mensen in Europa moesten moeten doen om de situatie en de in de loop van de geschiedenis ook mensenrechten in een aantal landen naar elders vluchten. Iets wat niet in de wereld te verbeteren. Mensen mag worden vergeten. Onderschat vluchten niet alleen naar hier om ook niet het feit dat vele vluchtelinhier meer geld te verdienen. Ze wil- gen hun land van oorsprong ondanks len ook goed onderwijs, minder cor- alles écht missen.” ruptie, een justitie die haar werk doet, geen geweld tussen diverse ONS RECHT: Hoe zie je jouw toekomst bevolkingsgroepen. De VN lijkt al in België? te vaak op een praatbarak. Er is juist SUHAIL: “Ik ben nu volop Nederlands meer actie nodig.” aan het studeren om mijn kennis van de taal te verbeteren. Eerst wil ik een ONS RECHT: Nogal wat Belgen en betaalde job vinden maar ik zou ook Europeanen zijn bang omdat er nog graag een opleiding volgen. De zoveel vluchtelingen toestromen. wereld van de televisie boeide me Begrijp je dat? al toen ik nog een kind was, en die SUHAIL: “Misschien zijn ze bang passie is zeker niet verdwenen. Het omdat ze denken dat de vluchtelin- zou geweldig zijn om een baan te gen niet veel goeds zullen betekenen vinden in de tv-sector maar mijn voor hun land. Of maken ze zich zor- maatschappelijk assistente zegt dat gen over een nog hogere werkloos- ik dan wel een goed diploma nodig heid. Soms vinden ze vreemdelingen heb. Misschien kan ik in die sector gewoon gevaarlijk, denk ik. Meestal wel een stage doen?” ten onrechte.” RODE DUIVELS MEER LUISTEREN ONS RECHT: En hoe voel je je na al die ONS RECHT: Er zijn in dit land nogal jaren in dit land? wat mensen zonder papieren. Hoe SUHAIL: “Weet je, na tien jaar voel ik moeten we volgens jou met deze me eigenlijk meer Belg dan Pakistaan. groep omgaan? Ik heb hier, weliswaar in moeilijke SUHAIL: “Het gaat om mensen die omstandigheden, de kans gehad om dikwijls niet naar hun land kun- mezelf te zijn. Er is hier veel minnen terugkeren of die dat niet aan- der corruptie dan in Pakistan. Het durven. Officieel mogen ze hier niet onderwijs is heel goed, en dat niet werken maar ze moeten wel probe- alleen in de steden. In Pakistan legren te overleven. Soms hebben ze gen je ouders je op wat je moet doen geen woning of geen geld om de of worden, hier ben je veel vrijer in dokter te betalen. Hun situatie in de keuzes die je maakt. Trouwens: ik heb niks met voetbal maar als de Rode Duivels een match spelen sta ik altijd klaar om te supporteren. En bij het jaarlijkse Eurosongfestival ben ik ook een grote fan van de Belgische inzending (lacht).” |

Zoek je in jouw streek werkgroepen of verenigingen die bezig zijn met vluchtelingen en mensen zonder papieren? Surf dan naar www.vluchtelingenwerk.be/ leden

ACV TREKT ZICH OOK LOT VAN VLUCHTELINGEN AAN De vakbond behartigt in eerste instantie de belangen van zijn leden maar heeft ook bijzondere aandacht voor medemensen in kwetsbare situaties. Mensen in armoede bijvoorbeeld. Maar ook vluchtelingen en mensen zonder papieren. Eva Maria Jimenez Lamas werkt bij het ACV in Brussel. Zij verdedigt de belangen van werknemers zonder papieren en is ook nauw betrokken bij de vele vluchtelingen die nu uit diverse landen in ons land toekomen. “Elke werknemer heeft het recht om te worden verdedigd”, legt Eva uit. “Al in 2008 hebben we in BrusselHalle-Vilvoorde beslist dat ook werknemers zonder papieren lid kunnen worden van onze vakbond. Wij organiseren algemene bijeenkomsten voor migranten die met of zonder papieren werken. We informeren hen over hun rechten en trachten de solidariteit tussen de werknemers met papieren en de groep zonder te vergroten.” Elke maand komen militanten uit deze werking bijeen om activiteiten te plannen en vorming te krijgen. “Samen met andere organisaties vragen we een menselijk migratiebeleid waarbij mensen zonder papieren worden erkend en een regularisatie van hun verblijf kunnen krijgen. Er moeten ook precieze en permanente regularisatiecriteria komen.” Elke maandag houdt Eva in Brussel een permanentie waar leden terecht kunnen met vragen en problemen.

TENTENKAMP Niet zolang geleden stond er in hartje Brussel een heus tentenkamp waar vele vluchtelingen uit Syrië, Irak, Afghanistan en andere landen werden opgevangen door talloze vrijwilligers en het middenveld. “Sommige van onze militanten waren bij de eersten die hulp verleenden”, vertelt Eva. “Zo waren er die mee gingen koken in het tentenkamp. Zelf ben ik betrokken bij de inspanningen om politiek te lobbyen rond de positie van vluchtelingen en sanspapiers.” Eva begrijpt niet goed waarom de komst van Syrische en andere vluchtelingen meteen moest leiden tot een ‘asielcrisis’ in Brussel. “Het was toch al langer duidelijk dat er meer en meer Syriërs naar Europa zouden komen. De federale regering blunderde door vorig jaar het aantal opvangplaatsen voor asielzoekers in te krimpen. Sommige werkgevers tonen zich nu enthousiast over de komst van nieuwe potentiële werknemers maar wij zijn toch voorzichtig: we willen niet dat deze mensen worden uitgebuit. Sommige van de huidige vluchtelingen zijn de mensen zonder papieren van morgen, en het is bekend hoe deze groep vaak wordt misbruikt door werkgevers.” Vakbonden en ziekenfondsen zijn van mening dat de overheid de huidige situatie perfect aan kan als ze structurele maatregelen neemt. Ze onderstrepen dat alle asielzoekers recht hebben op volwaardige opvangplaatsen in gebouwen met de nodige sanitaire voorzieningen. Alle beleidsniveaus moeten hun verantwoordelijkheid blijven opnemen: de federale regering, de regio’s en de gemeenten.


VRAAG VAN DE MAAND

© FOTO: BELGAIMAGE

Hoeveel maaltijdcheques krijg ik als deeltijdse werknemer? Audrey Rottier

Je moet in principe een volwaardige maaltijdcheque krijgen per dag dat je effectief werkt, ongeacht het aantal uren dat je die dag presteert. Bij cao of in het arbeidsreglement kan wel van deze regel worden afgeweken.

heeft op evenveel maaltijdcheques als een werknemer die voltijds werkt.

MOGELIJKE AFWIJKING

Aangezien dit als onrechtvaardig kan worden ervaren, is het voorzien dat van deze regel kan worden afgeweken. Van deze mogelijkheid kan enkel worden gebruik gemaakt in een cao of, als er geen onderMaaltijdcheques zijn eigenlijk een tussen- nemingsraad, comité of vakbondsafvaardikomst van de werkgever in de kostprijs ging is, in het arbeidsreglement. In deze cao van je lunch als hij geen maaltijd voorziet of dit arbeidsreglement kan dan een altervoor het personeel. Een maaltijdcheque is natieve berekeningswijze worden opgenomaximum 7 euro waard (binnenkort 8 euro) men. Die komt erop neer dat men het aanen het deel dat door de werkgever wordt tal door de deeltijdse werknemer effectief betaald bedraagt maximum 5,91 euro (bin- gepresteerde werkuren van dat kwartaal nenkort 6,91 euro). Het gaat om een netto deelt door het aantal werkuren dat normaal loonvoordeel dat bij de werknemer niet per dag wordt gepresteerd in de ondernefiscaal wordt belast en waarop geen soci- ming. Dit getal wordt afgerond naar boven ale zekerheidsbijdrage verschuldigd is, als en wordt beperkt tot het maximum aantal natuurlijk aan alle voorwaarden is voldaan. dagen dat tijdens het kwartaal door een voltijdse werknemer in de onderneming kan Eén van deze voorwaarden is dat het aantal worden gepresteerd. De cao of het arbeidsmaaltijdcheques dat de werknemer krijgt, reglement moet, naast de berekeningswijze, gelijk moet zijn aan het aantal effectief ook het normaal aantal uren per dag in de gewerkte dagen, ongeacht de duur van de onderneming bepalen en de wijze waarop prestaties. Dit betekent dus dat iemand die het maximum aantal werkbare dagen in het een halve dag vakantie neemt, recht heeft kwartaal moet worden berekend. op een maaltijdcheque voor die dag. Dit betekent ook dat een werknemer die deel- Het aantal maaltijdcheques waarop een tijds werkt, maar zijn uren bijvoorbeeld deeltijdse werknemer recht heeft, kan dus spreidt over 5 werkdagen, in principe recht worden verminderd door een cao of in het 20


arbeidsreglement, maar de waarde van de maaltijdcheques mag niet worden verlaagd. |

VOORBEELD BEREKENING: Er wordt in een onderneming gemiddeld 38 uur per week gewerkt in een vijfdagenstelsel, dus 7,6 uur per dag. Mia werkt deeltijds. Ze werkt 19 uur per week gespreid over 5 dagen en heeft 6 dagen vakantie genomen in kwartaal x (13 weken). Alle andere dagen is ze normaal komen werken. Principe: 13 weken x 5 dagen per week gewerkt – 6 dagen vakantie: Mia heeft recht op 59 maaltijdcheques. Alternatieve berekeningswijze: 13 weken van 19 uur is 247 uur – 6 dagen van 3,8 uur vakantie = 224,2u gemiddelde van 7,6u per dag

= 29,5

Dit wordt afgerond naar boven: Mia heeft recht op 30 maaltijdcheques.

ACTIVITEITENKALENDER

www.lbc-nvk.be

INTENSIEVE LOOPBAANBEGELEIDING IN GROEP (DRIEDAAGSE) Loopbaanprogramma voor werkende en werkzoekende ACV-leden. Je wisselt uit met andere groepsleden die net zoals jij beter willen omgaan met hun werksituatie of die willen uitzoeken of een andere werksituatie hen beter zou liggen.

r

e

Vrijdag 4 december 2015, Vrijdag 11 december 2015, Vrijdag 18 december 2015, 9.30u – 16.30u ACV-verbond, Mgr. Broekxplein 6, 3500 Hasselt

r

e

Dinsdag 16 februari 2016, Dinsdag 1 maart 2016, Dinsdag 15 maart 2016, 9.30u – 16.30u ACV-verbond, Poel 7, 9000 Gent

Schrijf in via www.jeloopbaan.be Meer info via 03 / 220 89 50 of [email protected]

WORKSHOPS Workshop ‘visibility’: vrijdag 27 november 2015, 13.30u – 16.30u e LBC-NVK, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen Schrijf in via www.jeloopbaan.be

r

Meer info via 03 / 220 89 50 of lbc-nvk. [email protected] Er zijn ook startbijeenkomsten rond loopbaanbegeleiding in Kortrijk (16 november), Antwerpen (vrijdag 11

december), Gent (maandag 7 december), Hasselt (woensdag 16 december), Herentals (woensdag 25 november) en Leuven (woensdag 2 december).

INFOSESSIE BURN-OUT Je krijgt uitleg over het fenomeen burnout, de diverse aspecten ervan, de symptomen en wat je eraan kunt doen.

r

Woensdag 25 november, 13.30u – 16.00u

e

ACV-verbond, Mgr. Broekxplein 6, 3500 Hasselt

Massale betoging in Brussel

© FOTO: BELGAIMAGE

De eerste ‘verjaardag’ van de regering-Michel bracht op woensdag 7 oktober niet minder dan 100.000 betogers op de been. Enorm veel vakbondsmensen, gewone werknemers, sympathisanten van Hart boven Hard en ook medeburgers zonder papieren. De manifestanten toonden hun verzet tegen de eenzijdige, drieste en weinige sociale besparingspolitiek van Michel en Co. Ze kwamen op voor een andere politiek die de zwaarste lasten op de sterkste schouders legt en werk maakt van een rechtvaardig belastingsysteem. De vakbonden en Hart boven Hard zetten deze strijd voort.


Kan je werk vinden als 50-plusser of met een arbeidshandicap? BIJBLIJFCONSULENTEN HELPEN KANSENGROEPEN OP WEG NAAR WERK

Sebastiaan Kok

Wel 600.000 werkzoekenden en maar een aantal tienduizenden werkaanbiedingen. Er is te weinig werk voor iedereen. Vallen 50-plussers, personen met een arbeidshandicap, mensen met een migratieachtergrond, laaggeschoolden en kansarmen dan niet automatisch uit de boot? De bijblijfconsulenten van het ACV tonen deze mensen de weg naar een nieuwe job. Marijke Van Kerckhove, coördinatrice Bijblijven, legt uit hoe.

22


G

eorge (55) is als gevolg van allerlei reorganisaties werkzoekende. Hij volgt een informatiesessie voor 50-plussers, gegeven door een bijblijfconsulent van het ACV. Hierdoor kent George zijn rechten en plichten en voelt hij zich gesterkt in zijn zoektocht naar werk, samen met de anderen in de sessie. Hij heeft al enkele tijdelijke jobs kunnen uitvoeren, maar nog geen vast werk gevonden. ONS RECHT: Wat is ‘bijblijven’?

“Bijblijfconsulenten maken vooral het verschil voor al wie het moeilijk heeft op de arbeidsmarkt zoals kortgeschoolden, personen met een arbeidshandicap, allochtonen, 50-plussers en werknemers die bedreigd worden met ontslag. Wij helpen deze mensen bij het zoeken naar een (andere) job of een opleiding.” MARIJKE:

Waar zit het verschil met loopbaanbegeleiding? MARIJKE: “Bij loopbaanbegeleiding word je via diverse gesprekken gecoacht naar een nieuwe job, door te bepalen wat je motiveert en te zoeken naar een aangepaste job. Onze bijblijfconsulenten doen geen loopbaanbegeleiding, maar kunnen je wel doorverwijzen naar een loopbaancentrum.” “Dat is wat we doen: mensen de weg wijzen. Zo vertellen we aan 50-plussers van welke tewerkstellingsmaatregelen ze kunnen gebruik maken. Werkzoekenden begeleiden we naar een gepaste trajectbegeleiding bij de VDAB. Mensen met veel werkervaring maar zonder diploma helpen we aan ervaringsattesten. Als dat nodig is, kijken we ook naar je persoonlijke situatie om te kijken welk elementen je belemmeren om werk te vinden. Denk maar aan huisvestings- of verslavingsproblemen. Wij kunnen die niet oplossen, maar weten wel waar deze mensen kunnen worden geholpen, zodat de omstandigheden waarin ze werk zoeken, verbeteren.” ONS RECHT:

Marijke Van Kerckhove: “Bijblijfconsulenten maken vooral het verschil voor al wie het moeilijk heeft op de arbeidsmarkt.”

omscholen met een uitkering, na te zijn ontslagen om medische redenen. Nu studeert Stefanie voor commercieel bediende.

PIONIERSROL Waarom houdt het ACV zich bezig met de bijblijfwerking? MARIJKE: “Heel wat kansengroepen hebben het zeer moeilijk op onze arbeidsmarkt. Als vakbond willen we niet aan de kant staan, maar willen we deze mensen juist actief bijstaan in hun zoektocht naar (ander) werk of naar een opleiding. Door de vinger aan de pols te houden weten we heel goed met welke knelpunten mensen worden geconfronteerd en kunnen we gericht pleiten voor wijzigingen in het beleid.” “In de loop der jaren werd onze opdracht uitgebreider. Twaalf jaar geleden bestond onze opdracht erin om langdurig werklozen toe te leiden naar de Werkwinkel. Ondertussen werd onze toeleidingsopdracht sterk verruimd, organiseren we in samenwerking met de VDAB maandelijks infosessies 50+ en kunnen ook werknemers bij ons terecht.” ONS RECHT:

ONS RECHT: Jullie blijven vernieuwen?

Annemie wou stoppen met werken. Pas tijdens een vertrouwelijk gesprek met de bijblijfconsulente durfde ze het vertellen: haar moeder is zwaar ziek. Een job combineren met de zorg voor haar moeder is onmogelijk. Annemie en de bijblijfconsulente hebben samen gezocht naar oplossingen. Sinds kort verzorgen Annemie en haar zus hun moeder om de beurt. Zo heeft Annemie toch tijd gevonden om geld te verdienen met een job.

WEG WIJZEN MARIJKE: “De meeste mensen komen bij ons terecht via doorverwijzing. We zetten dan ook sterk in op gerichte promotie en op de uitbouw van ons netwerk. We maken onze diensten ruim bekend, met affiches en folders in de dienstencentra van het ACV, artikelen in Visie en berichten op internet en via partnerorganisaties.” “Als iemand bij het ACV komt en aangeeft dat hij of zij geen werk vindt, komt deze persoon met ons in contact. Ook externe organisaties

zoals de Huizen van het Nederlands en de Centra Algemeen Welzijnswerk (CAW) verwijzen mensen naar ons door. Dat zijn niet alleen ACV-leden. Ook niet-leden kunnen bij ons terecht.” ONS RECHT: Over hoeveel mensen gaat het?

MARIJKE: “Vorig jaar hebben we zo’n 7.600 mensen geholpen. 1.370 mensen hebben we individueel begeleid. Via één of twee gesprekken proberen we zicht te krijgen op de situatie van de cliënt. We bepalen wat die wil bereiken en wat de meest aangewezen weg is. Bijna 6.240 mensen hebben we collectief begeleid. Bijvoorbeeld in de informatiesessies voor 50-plussers en de voorbereidingssessies voor de selectieproeven van de politie. Dat zijn behoorlijke aantallen. Gelukkig hebben we 16 bijblijfconsulenten om alles te bolwerken.”

Stefanie is 23 en werkte in een grootkeuken. Maar door een pijnlijke spierziekte kan ze dat werk niet meer doen. De bijblijfconsulente zorgde ervoor dat ze zich kon

MARIJKE: “We hebben altijd gepionierd. Alles wat we doen, moet beantwoorden aan steeds veranderende noden. Als er veel vragen zijn over assertiviteit, dan spelen we daar op in. Zo besteden we aandacht aan het versterken van mensen die een burn-out hebben. In de toekomst zullen we mogelijk ook werken met hoogsensitieve personen (HSP). Bijblijven blijft actueel, maar niet steeds in dezelfde vorm. Het is uitdagend werk dat veel voldoening geeft!”

Marcel heeft jaren gewerkt als heftruckchauffeur. Door omstandigheden zat hij enkele jaren thuis. Toen Marcel opnieuw aan de slag wou, bleken de regels veranderd. Vanaf nu moet je een attest hebben om een vorklift te mogen bedienen. De bijblijfconsulent zorgde ervoor dat Marcels ruime ervaring in een attest werd beschreven door een attestencentrum. Daardoor kon Marcel zijn oude job blijven uitoefenen. | Heb je nood aan begeleiding bij het zoeken naar een (andere) job of opleiding? Of ken je iemand die deze begeleiding kan gebruiken? Op www.acv-bijblijven.be vind je de contactgegevens van de bijblijfconsulent in je buurt. Ook niet-leden kunnen bij ons terecht. Bekijk de reportage over bijblijven op https://youtu.be/7Tk5lXg-7vk.


Sociaal overleg gestart voor bedienden bij vrije beroepen HELP MEE GOEDE FUNCTIEBESCHRIJVINGEN OP TE STELLEN! Jeroen Vandamme

De onderhandelingen over een nieuwe cao voor de bedienden bij de vrije beroepen zijn van start gegaan. Het overleg is van belang voor alle werknemers die werken bij gerechtsdeurwaarders, bedrijfsrevisoren, accountants, boekhouders, landmeters-experts, dierenartsen, advocaten en architecten. De vakbonden hebben aan de werkgevers de onderwerpen meegedeeld waarover ze nog voor eind 2015 een akkoord willen bereiken. Het is hoog tijd om tot een akkoord te komen want in heel wat andere sectoren werden al nieuwe cao’s afgesloten. In het paritair comité voor de bedienden bij vrije beroepen, PC 336, ijveren de bonden in eerste instantie voor betere lonen voor alle werknemers. PC 336 is ook één van die sectoren waar de automatische indexering van de lonen dikwijls niet wordt toegepast. Dat moet dus beter worden geregeld, vindt de vakbond. Net in deze tijden van indexsprong mogen we het belang van dit systeem niet uit het oog verliezen. Een deel van de politiek en werkgeversorganisaties vinden dat werknemers langer moeten werken. De LBC-NVK wil in dat verband ruime afspraken maken rond tijdkrediet en landingsbanen om jobs ook werkbaar te houden. En als de werkgevers het sociaal overleg écht belangrijk vinden, moet er ook een degelijke cao komen om in de ondernemingen een vakbondsafvaardiging te kunnen samenstellen. In de komende weken zijn er diverse overlegmomenten. Het resultaat van het overleg zal je zeker kunnen lezen op http://pc336.lbc-nvk.be.

© FOTO: BELGAIMAGE

JOUW MEDEWERKING GEVRAAGD!

24


Ondertussen maken bonden en werkgevers werk van een sectorale functieclassificatie. Een moeilijke term die gewoon wil zeggen dat ze een algemene functiebeschrijving opstellen voor de meest voorkomende jobs. In die functiebeschrijvingen worden de belangrijkste taken van elke job uitgelegd. De functieclassificatie rangschikt de functies op basis van de bijdrage of zwaarte van elke functie. De functieclassificatie moet als basis dienen om over een sectorbarema te onderhandelen en een aangepast vormingsbeleid uit te werken. Deze rangschikking is dus een heel belangrijk instrument voor verdere onderhandelingen in de sector. Graag nodigen we onze leden in PC 336 uit om mee te werken aan de classificatie. Er zijn al wat ‘ontwerpfunctiebeschrijvingen’ opgesteld op basis van een beperkt aantal interviews. Jouw vakbond wil graag ruimer aftoetsen en vraagt daarom ook jouw mening. Heb je een uitvoerende job in PC 336 en vind je correcte functiebeschrijvingen belangrijk? Stuur dan gauw een e-mailtje naar Annemie Van Gucht via [email protected]. Jouw vakbond bezorgt je dan de stand van zaken en de functiebeschrijvingen zodat je commentaar kan geven. Uiteraard gebeurt dit volledig vertrouwelijk. Hartelijk dank voor je medewerking! |

Vast contract is lastig te vinden bij contactcenters JAARLIJKSE CAMPAGNE OM POSITIE WERKNEMERS TE VERBETEREN Robert Veekman

Een betrouwbaar vast arbeidscontract aan de haak slaan is bijzonder moeilijk geworden in de contactcenters. Sommige uitzendbureaus verkopen interimjobs graag als ‘opstapje naar vast werk’. Bij de contactcenters is dat voor velen dus een fabeltje. Het spreekt vanzelf dat de LBC-NVK geen genoegen neemt met deze situatie. Vanuit die optiek hebben we voluit meegedaan aan de jaarlijkse actieweek van Uni Global, die liep van 19 tot 25 oktober. Elk jaar is er een campagne om de werknemers in contactcenters te ondersteunen en hun belangen te verdedigen. Uni Global is een internationale vakbond die bonden uit de hele wereld verenigt om zo te ijveren voor betere loon- en arbeidsvoorwaarden. De jongste tijd is het moeilijker dan ooit geworden om een vast contract te pakken te krijgen. Werkgevers weigeren om cao’s hierover af te sluiten. Hier en daar zijn er cao’s die duidelijk bepalen dat een uitzendkracht na zoveel maanden een vast contract moet krijgen. Alleen worden die cao’s op een ‘handige’ manier uitgehold of gewoon genegeerd. Gammele arbeidscontracten hebben tot gevolg dat veel jongeren en ook andere werknemers het almaar moeilijker krijgen om financieel de touwtjes aan elkaar te knopen. Maar er is bij de werkgevers ook sprake van een bijkomende, verborgen agenda: ze hopen door hun aanpak elke vorm van eerlijk sociaal overleg uit te sluiten. “Vrijheid blijheid”, allemaal ten voordele van de eigenaars en aandeelhouders.

WOELIGE START Bij de ‘kick-off’ van de nieuwe campagne in de contactcenters trok een zevenkoppige vakbondsdelegatie naar B-Connected met de vraag om daar flyers en gadgets te mogen uitdelen aan de werknemers. De personeelsverantwoordelijke zei dat het gemeenschappelijk vakbondsfront het bedrijfsgebouw moest verlaten. Heel opmerkelijk vermits B-Connected werkt met erg veel uitzendkrachten. Uit wel ingelichte bron weet de vakbond dat er bij het bedrijf heel wat medewerkers zijn met erg lastige werkomstandigheden die dromen van een vast contract. Een behoorlijk aantal werknemers bij IPG, één van de grootste contactcenters van België, legde dan weer spontaan het werk neer toen de vakbonden daar voor het hoofdkantoor stonden om de campagne op gang te trekken. Ook bij IPG leggen sommige opdrachtgevers steeds zwaardere eisen op aan de operatoren. De kruik gaat zolang te water tot ze barst, luidt het gezegde. Volgens de LBC-NVK is de kruik bijna stuk. De vakbond roept alle werknemers op om zich te organiseren en samen de strijd te voeren. In 2016 zijn er nieuwe sociale verkiezingen, een mooie kans die voor het grijpen ligt. Zin om mee op te komen voor de sociale verkiezingen? Laat het ons vooral weten en e-mail naar [email protected]. |

Vakbonden en werknemers, samen op weg naar een betere behandeling van het personeel.


VRIJE TIJD 1

2

3

4

7

5

6

7

8

9

10

2

SUDOKU

11 12

8

1 14

5

9

7

6

1

2

2 5

3

7

13

5

3

1

8

8

4

5

5 9

4

8

8

6 6

9

2

7

7

7 3

2

4

5

9

1

3

2

7

10

4

11

8

1

9

2

6

7

2

3

1

9

10 4

11

18

3 ?

13 6

9

OPLOSSINGEN BEROEPEN EN REKENPUZZEL

Rekenpuzzel oplossing: 4, want 3+1=4, 4+2=6, 6+3=9, 9+4=13, 13+5=18

8 6 3 5

Beroepen 1 Kunstschilder 2 Journalist 3 Handelsingenieur 4 Vakbondsverantwoordelijke

7 9 4

6 7 9 1 3 2 8

3

2

7

6

5

9 4

8

5

2

1

7

8

9

3

4

6

8

1

4

1

6

2

9

5

9 8 1

6 1 3

4 6 2 5 7 3

9 2 8 4 5 7

4

8

9

5

7

2

3

1

5

4

6

7

2

9

8

3

1

6


7

26

3

Door deel te nemen aan de wedstrijd verklaar je je akkoord met het wedstrijdreglement. Dit reglement vind je hier online: bit.ly/wedstrijd-OR

OPLOSSINGEN SUDOKU 5

Stuur je antwoord naar [email protected], ten laatste op 15 november 2015. Of stuur een briefje met de oplossing, naam, adres en lidnummer naar Ons Recht, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen. De winnaar ontvangt een boekenbon van Standaard Boekhandel ter waarde van 20 euro.

Welke beroepen voeren deze mensen uit? Hun naam is een anagram van hun beroep. 1 Kurt N.S. (Schilde) 2 Stijn Larou 3 Hans Lignie (Deurne) 4 Waldo E.E.V. Vanden Bos (Kortrijk)

4

De oplossing van de vorige prijsvraag was ‘MANIFESTATIE’. C.V.C. uit NIEL werd door loting uit de juiste antwoorden getrokken en wint een boekenbon van 20 euro. Proficiat!

REKENPUZZEL

1

PRIJSVRAAG

BEROEPEN

2

verticaal Horizontaal 1. heel goed; gapen (3e pers.) 1. in landen zonder vakbond zitten werknemers in de ...; tijdens de beto- 2. onnatuurlijk, slecht 3. rondhout; noemen (3e pers.); klank ging waren rechtvaardige fiscaliteit 4. ekster (1e 3 letters); nummers (afk.); en betere pensioenen onze ... Sport na School (afk.) 2. overeenkomst 5. eikenschorsen; eenheid van elek3. adres van een computer; bruinige trisch vermogen kleur van ouder foto’s; bluetooth 6. mensen die andere opvolgen (afk.) 7. alle klinkers behalve ‘u’; om lucht 4. persoonlijk voornaamwoord; partij mee te blazen die vakbonden aan banden wil leg8. Ierse terreurorganisatie; het gevoel gen; om te smeren jezelf belangrijk te vinden; ruimte 5. joodse jongensnaam; bijgevolg (Lat.) aan inkom 6. verpleegkundige 7. herkauwer; gas dat irritaties in lucht- 9. standaard deviatie (afk.); aanvoegende wijs (conjunctief) van ‘vrezen’; wegen veroorzaakt gemeenschapsonderwijs (afk.) 8. kunst (Eng.); weefsel van een spin; populair wetenschappelijk magazine 10. regering Michel heeft wel lastenverlaging voor bedrijven ... maar nog 9. rest na verbanding; meisjesnaam; geen jobs. tantalium 11. niet bruto maar ...; iemand van de 10. verlies van werk NSA 11. gelukwensen bij een glas; zacht glanzend schijnen (1e pers. enkelv.)

9

Met de letters van de genummerde vakjes kan je een woord vormen: 1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

UITGAANSTIP

FILM

Suffragette tegen wil en dank (Carey Mulligan).

Suffragette Karin Seberechts

TRAIN WORLD Niemand minder dan koning Filip opende eind september ‘Train World’, het gloednieuwe treinmuseum in Schaarbeek. Voor het eerst is de topcollectie van de Belgische spoorwegen op één plaats te bewonderen. In Train World maak je bijvoorbeeld kennis met de geschiedenis van onze oudste spoorlijnen en met de ‘Pays de Waes’, de oudste, nog bewaarde locomotief op het Europese vasteland. Een andere grote blikvanger is ongetwijfeld de ‘Atlantic’, een locomotief die volledig van Belgische makelij is. Deze locomotief brak in 1939 het snelheidsrecord door op de lijn Brussel-Oostende 120 kilometer per uur te halen. Het museum toont je niet alleen locomotieven maar ook koninklijke rijtuigen, een hospitaaltrein en nog veel meer. De ontvangsthal van het museum is eigenlijk het oude, geklasseerde stationsgebouw van Schaarbeek, met loketten die nog origineel zijn. Wist je overigens dat de oudste spoorlijn van het Europese vasteland in ons land werd geopend? Al in 1835! Die lijn verbond Brussel met Mechelen. WAAR? Prinses Elisabethplein 5, 1030 Schaarbeek. CONTACT? [email protected] of 02 / 224 74 98. Kijk ook op www.trainworld.be

“Wat zou jij nu aanvangen met stemrecht?” De retorische vraag van Sonny Watts aan zijn echtgenote Maud krijgt toch een antwoord: “Hetzelfde als jij, neem ik aan”. In de Londense East End anno 1912 moeten vrouwen niet al te veel complimenten maken. Thuis niet, op het werk niet en zeker in het stemhokje niet, want daar hebben ze niets verloren. Geen wonder dat de wraakroepende levensomstandigheden en immense ongelijkheid deze vrouwen tot verzet aanzetten.

beduimelde troosteloosheid in de weg. Bij nader inzien puurden regisseur Sarah Gavron (‘Brick Lane’) en auteur Abi Morgan, (‘Shame’, ‘The Iron Lady’) echter een merkwaardig kleinood uit het thema. Hun film, die halsstarrig binnen het gezichtsveld blijft van hun activiste-tegenwil-en-dank, oogt rechtlijnig en eenduidig. Maar aan het einde van de rit nemen we hoe dan ook een veelgelaagd beeld mee over het vooroorlogse feminisme.

Tussen Mauds fictieve getuigenis voor het Brits Lagerhuis en Emily Davisons ‘iconische’ doodsstap op de koninklijke paardenrenbaan zit een schrandere kijk op een tijdspanne waarin vrouwen, over de klassen heen, in de clinch gingen met een vrouwmiskennende stand van zaken De vrouwenbeweging, die tot die kennelijk in steen gebeiteld dan toe op vreedzame – meestal stond. ‘Sisters’ Carey Mulligan, hardhandig afgeblokte – manier Anne-Marie Duff en Helena tevergeefs kiesrecht eiste, grijpt Bonham Carter are doin’ it for kort voor de Eerste Wereldoorlog themselves, Ben Whishaw en naar radicalere middelen: hon- Brendan Gleeson geven subtiel gerstakingen en sabotage van tegengas en Meryl Streep komt de communicatiemiddelen. een halve minuut Emmeline Pankhurst nadoen. Wasvrouw Maud Watts sukkelt plompverloren de strijd van de ‘Suffragette’ mag dan al een simsuffragettes in, wanneer ze in pel periodedrama lijken dat niet plaats van haar collega bij minis- ver buiten de eigen lijntjes kleurt, ter Lloyd George de mistoestan- hij is hoe dan ook relevant: vrouden in de wasserij uit de doeken wen moeten namelijk nog altijd mag doen. En dan is er onver- niet àl te veel complimenten hoeds geen weg terug… maken. Niet in verre dictaturen, maar ook niet in onze eigenste ‘Suffragette’ is op het eerste regionen. Lees er, bijvoorbeeld, gezicht geen opzienbarende de sociale media maar even op na. en al zeker geen vernieuwende cinema. De opbouw is conventi- ‘Suffragette’ komt op 11 novemoneel en hier en daar zit een wat ber in de Belgische cinema’s. Ons Recht | 119de jaargang | NOVEMBER 2015 | 27

‘CLIMATE EXPRESS’ eist afspraken om planeet leefbaar te houden MILIEU-ACTIVISTEN NAAR KLIMAATTOP IN PARIJS Jan Deceunynck

Duizenden milieu-activisten uit de hele wereld zakken op zondag 29 november af naar Parijs. In België spoort de ‘Climate Express’ die dag naar Parijs: een trein voor actievoerders die de straten van Parijs tijdens een gigantische optocht zullen overspoelen met hun ecologische eisen en alternatieven. Daags nadien starten daar de internationale klimaatonderhandelingen van de Verenigde Naties. Het is de bedoeling dat er duidelijke afspraken worden gemaakt over hoe we onze planeet met zijn allen leefbaar kunnen houden. Het Kyotoprotocol uit 1997 heeft dringend een opvolger nodig. Nathalie Eggermont van de Climate Express noemt de top ‘een cruciaal moment om de politieke wereld wakker te schudden’. ONS RECHT: Hebben we dat eerder ook al niet gehoord? Waarom is het precies nu een kantelmoment? NATHALI E : “Wereldleiders komen in Parijs samen om een nieuw internationaal klimaatakkoord af te sluiten. Eigenlijk moesten ze dat al in 2009 doen in Kopenhagen, maar toen is het mislukt. De rijke en arme landen raakten het niet eens. Ze hebben dan beslist om het in 2015 opnieuw te proberen.” “Als de politici er niet in slagen om na dertig jaar onderhandelen een ambitieus en rechtvaardig akkoord af te sluiten, dan is het aan de burgers. Meer en meer mensen voelen aan dat er iets moet gebeuren en steken ook zelf de handen uit de mouwen. Op dat vlak is Parijs echt een kantelmoment.”

28


De Climate Express gaat over klimaat en milieu. Maar ook over waardig werk, migratie, mensenrechten, democratie. Wat is de link? NATHALIE: “Wij zien de klimaatverandering niet als een probleem op zich maar als een symptoom van een dieperliggend probleem. Ons economisch systeem zet winst boven waarde en buit mens en natuur uit. De Climate Express komt op voor een maatschappelijke koerswijziging: wij willen dat mens en milieu centraal komen te staan. Het gaat voor ons niet over een zonnepaneel hier en een windmolen daar maar over een maatschappelijke omwenteling. Ook het sociale is van essentieel belang. De Climate Expess steunt daarom ook het sociaal verzet. Het huidige besparingsbeleid knipt ons sociaal weefsel in stukken, zo zullen mensen nooit de sprong naar een duurzame samenleving durven te maken.” ONS RECHT:

OOK ACV GAAT MEE “There are no jobs on a dead planet.” Dus vindt ook het ACV het belangrijk om mee na te denken over hoe het anders kan. Tom Vrijens van ACVJongeren trekt de kar. “Milieu en tewerkstelling zijn nauw met elkaar verbonden. Sommige sectoren zullen er in de toekomst helemaal anders moeten uitzien. Denk maar aan energieverslindende industrietakken. De omschakeling zal ook gevolgen hebben voor heel wat jobs. Daar willen we als vakbond uiteraard graag mee over praten en nadenken.” ONS RECHT: Op de klimaattop van de VN zijn ook vertegenwoordigers van multinationals aanwezig. Is het wel een goede zaak om hen daarbij te betrekken? NATHALIE: “Daar stellen ook wij ons grote vragen bij. Natuurlijk moeten bedrijven worden betrokken. Iedereen moet worden betrokken. Maar de bedrijven mogen niet de spelregels bepalen. Grote bedrijven die de top sponsoren, zoals Engie en BNP Paribas, zijn niet bepaald voortrekkers op het vlak van duurzaamheid maar krijgen nu wel een geprivilegieerde toegang tot de onderhandelingsruimtes. Voor ons moet er een scheiding zijn tussen wie het spel mag meespelen en wie de spelregels bepaalt.” |

MILIEU-ACTIVISTEN in gevaar

‘STOP THE KILLINGS’ ONDERSTEUNT HUN STRIJD Michael Vandenbroucke

Milieu-activisten worden steeds vaker het slachtoffer van (dodelijk) geweld. Vooral inheemse bevolkingsgroepen worden geviseerd. Met een nieuwe campagne en bijhorende mensenrechtenprijs wil het actieplatform ‘Stop The Killings’ aandacht vragen voor deze zorgwekkende evolutie.

milieu. Het gaat om Lumad in de Filipijnen, het arbeiderscomité van de gemeente Palmeiras in Colombia, de plattelandsactiviste Máxima Acuña de Chaupe (Peru) en de Maya-advocaten in Guatemala. Lees meer over de genomineerden op www.stopthekillings.be en stem via de website voor eind november voor één van

deze genomineerden. Op 10 december kan je in Brussel meedoen aan onze actie rond het geweld tegen milieu-activisten, vanaf 18.00u aan het Centraal Station. Na de actie ben je van harte uitgenodigd op de officiele uitreiking van onze mensenrechtenprijs, vanaf 19.00u in gemeenschapscentrum De Markten. |

Volgens een rapport van de ngo Global Witness werden in 2014 maar liefst 116 milieu-activisten vermoord. Dat zijn er gemiddeld meer dan twee per week. Wellicht ligt het aantal slachtoffers zelfs nog hoger. Vaak situeert het geweld zich in afgelegen gebieden en wordt het niet geregistreerd. Ter vergelijking: datzelfde jaar werden 61 journalisten vermoord. Dat is bijna de helft minder. Centraal- en Zuid-Amerika, maar ook ZuidOost-Azië blijken bijzonder gevaarlijk voor milieu-activisten. In deze regio’s zoeken multinationals winst in grootschalige landen mijnbouwprojecten en de bouw van stuwdammen. Lokale overheden doen alles om hun activiteiten te bevorderen.

INHEEMSE GEMEENSCHAPPEN Het zijn in eerste instantie de inheemse gemeenschappen die hier de prijs voor betalen. Hun leefomgeving wordt vervuild en de gronden die ze gebruiken raken uitgeput. Vaak worden ze zelfs van hun historisch grondgebied verdreven, waardoor ze al helemaal niet meer in hun levensonderhoud kunnen voorzien. Verzet wordt dikwijls met geweld in de kiem gesmoord. Activisten worden bedreigd, gearresteerd, mishandeld, vermoord. Over de daders is meestal weinig geweten, behalve dan dat ze vaak ongestraft blijven. In veel gevallen zitten grondeigenaars, politici en zakenmensen vermoedelijk achter het geweld.

WIE VERDIENT EEN PRIJS? ‘Stop the Killings’ wil de strijd van milieuactivisten in het Zuiden ondersteunen door een mensenrechtenprijs uit te reiken. De organisaties die deel uitmaken van het actieplatform nomineerden vier personen of organisaties die zich het afgelopen jaar op een buitengewone manier hebben ingezet voor het Ons Recht | 119de jaargang | NOVEMBER 2015 | 29

WAT ONZE LEZERS ERVAN DENKEN Wil jij graag je mening kwijt over één van de artikelen of berichten in jouw ledenblad? Of zijn er andere gebeurtenissen in de actualiteit die je sterk bezig houden? Alle interessante lezersreacties zijn erg welkom. We kunnen alleen brieven publiceren als we de naam en het adres van de schrijver (m/v) kennen. In principe vermelden we de initialen van de schrijver en zijn of haar woonplaats. Op uitdrukkelijk verzoek kunnen we die informatie weglaten. Soms moeten we een brief inkorten zonder aan de essentie ervan te raken. En als we een brief afdrukken wil dat niet automatisch zeggen dat de redactie het eens is met alles wat erin staat. Je lezersbrief wordt hier met interesse gelezen: Redactie Ons Recht, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen. E-mailen kan uiteraard ook: [email protected].

WAARDE LANDGENOTEN A.V. - LONDERZEEL

Ik heb met belangstelling de eerste aflevering van ‘Waarde landgenoten’ gelezen in Ons Recht. Maar ik ben het niet eens met sommige dingen die ik las. Naar mijn mening verschillen Walen wel degelijk sterk van Vlamingen. Sinds enkele jaren verblijven wij dikwijls aan de kust, in Middelkerke. Je hoort daar tegenwoordig meer Frans dan Nederlands praten. Het zij zo. Wat mij sterk tegen de borst stuit, is dat Franstalige Belgen totaal niet bereid lijken om ook maar één woord Nederlands te praten. Aan de kassa in de supermarkt is het zelfs te veel gevraagd om ‘goedendag’ te zeggen in het Nederlands. In de winkel roepen Franstaligen luidkeels tegen elkaar zodat iedereen hoort ‘dat ze er zijn’. Op de wekelijkse markt hoorde ik hoe een Franstalige vrouwelijke klant boos reageerde toen de verkoopster in alle drukte haar in het Nederlands toesprak. Recent waren we in Nijvel in WaalsBrabant. Toen we daar in een hotel om ‘een fles rode wijn’ vroegen, viel de kelner achterover. De man begreep ons van geen kanten. In een hotel! N.v.d.r. Uiteraard zijn er altijd situaties waarin mensen zich kunnen ergeren aan de reële of vermeende onwil om de taal van het andere landsdeel te spreken. Maar veel Nederlandstalige Belgen

30

kunnen net zo goed getuigen dat ze op veel plaatsen in Wallonië, zeker op toeristische sites, meer en meer in het Nederlands worden geholpen. En op steeds meer plaatsen in Wallonië en Brussel is er tegenwoordig immersieonderwijs om de kennis van het Nederlands te bevorderen. Verschillen qua moedertaal impliceren niet dat mensen andere opinies hebben. Diverse onderzoeken en enquêtes in verkiezingsperiodes hebben heel vaak aangetoond dat Nederlandstalige en Franstalige Belgen op veel domeinen en rond veel thema’s eerder hetzelfde denken, en niet verschillend. Of, zoals het reclamebureau McCannErickson in 2006 vaststelde: “Er zijn verschillen tussen Walen en Vlamingen, maar die zijn veel kleiner dan ze zelf geloven.” Het onderzoek van dit bureau werd gedaan in samenwerking met de onderwijsinstellingen VUB, ULB en Solvay. VLUCHTELINGEN (2) P.V.C. - PER E-MAIL

Ik ben de voorbije weken enkele keren over vluchtelingen gaan spreken bij leerlingen in de klas en heb daar ook met hen het debat gevoerd over het vluchtelingenthema. Buiten de klas heb ik nog met andere kinderen en jongeren gepraat. Tijdens mijn uitwisseling merkte ik dat onze kinderen en jongeren zeker niet massaal tegen vluchtelingen zijn. Als je de nodige uitleg geeft, merk je veel begrip


VLUCHTELINGEN (1) R.M. - PER E-MAIL

In de lezersbrievenrubriek van Ons Recht van oktober stelt de redactie dat ‘onze maatschappij perfect in staat is om de eigen armoede terug te dringen én vluchtelingen waardig op te vangen, op voorwaarde dat de politiek juiste en rechtvaardige keuzes maakt’. Waarom is dat dan al lang niet gebeurd? We hebben generaties armen in België. Er is een schrijnend tekort aan sociale woningen. Het kindergeld is vaak ontoereikend. Zelfs mensen uit de middenklasse zoals ik hebben het heel moeilijk gehad om hun kinderen te laten studeren. En nu zijn onze kinderen niet in staat om een eigen huisje te kopen. De pensioenen zijn veel te laag. Mensen met zwaar gehandicapte kinderen blijven in de kou staan. Hetzelfde geldt voor chronisch zieken. Ik voel me bedrogen door de opeenvolgende regeringen. Altijd is ons wijsgemaakt dat er niet genoeg geld was. Nu blijkt dat niet waar te zijn want de vluchtelingen worden wel opgevangen. Waar komt het geld daarvoor vandaan? Als generatiearmen niet worden geholpen, is dat misschien wel de reden voor de vreemdelingenhaat bij zovelen. De vakbond moet proberen te begrijpen waarom die haat er is en er iets aan doen. Natuurlijk moeten vluchtelingen wel worden geholpen, zoals wij 100 jaar terug. Maar tracht ook de mensen te verstaan die hier al jaren in de kou staan. N.v.d.r. De vakbond deelt uw ergernis over het feit dat er nog altijd betrekkelijk veel armoede in België is. Ook al verklaarde de ene na de andere federale en Vlaamse regering dat ze daar veel wilden aan doen. en solidariteit, ook bij de jeugd. De kinderen blijken er heel rationeel over te kunnen denken. Als je hen de stelling voorlegt

Ook uw vakbond is van mening dat er meer geld moet gaan naar sociale woningen, naar gewone gepensioneerden, naar mensen met gehandicapte kinderen, naar chronisch zieken. De vakbond klopt stelselmatig op tafel om de belangen van al die mensen te verdedigen en om te eisen dat er meer middelen worden uitgetrokken. Wat we nu (moeten) uitgeven voor de extra stroom vluchtelingen, is relatief weinig in vergelijking met de veel grotere investeringen die nodig zijn om de armoede duchtig te verminderen in ons land. Het is en blijft een feit dat regeringen en bewindslieden wel degelijk bij machte zijn om de armoede te verkleinen, zonder vluchtelingen aan hun lot over te laten. Sinds geruime tijd pleiten vakbonden en anderen voor een meer rechtvaardige fiscaliteit, voor een faire taks op grote fortuinen, voor echte jobcreatie, voor hogere sociale uitkeringen. Als de bewindslieden te weinig de juiste beslissingen nemen, is het aan de kiezers om in het stemhokje keuzes te maken waardoor een andere, meer rechtvaardige politiek mogelijk wordt. dat vluchtelingen volgens sommigen grotendeels gelukzoekers zijn, zeggen de kinderen: “Ja en dan? Wij zijn dat ook. Wie een

UITBETALING VAKBONDSPREMIE OPVOEDINGS- EN HUISVESTINGSINSTELLINGEN Bij de opvoedings- en huisvestingsinstellingen (paritair comité 319) wordt in de periode van oktober tot december de vakbondspremie van 75 euro uitbetaald aan leden die de voltijdse bijdrage betalen. Wie een verminderde bijdrage betaalt, krijgt een premie van 37,5 euro. Van de werkgever heb je bij de loonstrook een lichtgroen formulier gekregen dat dient als attest voor de vakbondspremie.

Dit attest moet je bezorgen aan het LBCNVK-secretariaat in jouw streek. Om recht te hebben op de vakbondspremie moet je ten laatste op 1 oktober 2014 lid geworden zijn van de vakbond. Je moet ook in het refertejaar 2015 hebben gewerkt in een opvoedings- en huisvestingsinstelling die erkend is door de Vlaamse overheid.

SCHEIKUNDE In de periode van 1 november 2015 tot 31 januari 2016 krijgen de gesyndiceerde bedienden uit de scheikunde hun vakbondspremie. De premie bedraagt 90 euro. Om er recht op te hebben, moet aan een aantal voorwaarden worden voldaan. Zo moet je in de loop van 2014 gedurende ten minste één maand tewerkgesteld (in dienst) zijn geweest in een onderneming die valt onder het paritair comité voor de bedienden uit de scheikundige nijverheid (PC 207). Ook moet je ten laatste op 1

augustus 2015 lid zijn van het ACV en nog altijd aangesloten zijn op het ogenblik van de uitbetaling. In orde zijn met de betaling van de ledenbijdrage is ook vereist. De premie wordt gestort op de rekening van de rechthebbende. Uitbetaling in speciën of via circulaire cheque is niet mogelijk. De rechthebbende moet zijn of haar attest ingevuld en ondertekend terugsturen naar het plaatselijke LBC-NVKsecretariaat.

VOEDING In de periode van 4 november 2015 tot 4 maart 2016 krijgen de gesyndiceerde bedienden uit de voeding hun vakbondspremie. De premie bedraagt maximaal 135 euro. Het precieze bedrag is afhankelijk van het aantal gewerkte dagen en de duur van het lidmaatschap. Om recht op de vakbondspremie te hebben, moet aan een aantal voorwaarden worden voldaan. Zo moet je tussen 4 april 2014 en 31 maart 2015 minstens elf dagen gewerkt hebben in een onderneming die valt onder het paritair comité voor de

bedienden uit de voeding (PC 220). Ook moet je ten laatste op 1 april 2015 lid zijn van het ACV en nog altijd aangesloten zijn op het ogenblik van de uitbetaling. In orde zijn met de betaling van de ledenbijdrage is ook vereist. De premie wordt gestort op de rekening van de rechthebbende. Uitbetaling in speciën of via circulaire cheque is niet mogelijk. De rechthebbende moet zijn of haar attest ingevuld en ondertekend terugsturen naar het plaatselijke LBC-NVKsecretariaat.

LBC-NVK-SECRETARIATEN EN -STEUNPUNTEN • LBC-NVK AALST-OUDENAARDE Hopmarkt 45 - 9300 Aalst tel. 053/73.45.20 - fax 03/220.88.01 [email protected] Steunpunt: Koningsstraat 5 - 9700 Oudenaarde tel. 053/73.45.25 - fax 03/220.88.03 [email protected] • LBC-NVK ANTWERPEN Nationalestraat 111-113 - 2000 Antwerpen tel. 03/222.70.00 - fax 03/220.88.02 [email protected] • LBC-NVK BRUGGE-OOSTENDE Kan. Dr. L. Colensstraat 7 - 8400 Oostende Steunpunt: Oude Burg 17- 8000 Brugge tel. 059/55.25.54 - fax 03/220.88.15 [email protected] • LBC-NVK BRUSSEL Pletinckxstraat 19 - 1000 Brussel tel. 02/557.86.40 - fax 03/220.88.05 [email protected] • LBC-NVK GENT Poel 7 - 9000 Gent tel. 09/265.43.00 - fax 03/220.88.08 [email protected] • LBC-NVK HALLE Vanden Eeckhoudtstraat 11 - 1500 Halle tel. 02/557.86.70 - fax 03/220.88.06 [email protected] • LBC-NVK HASSELT Mgr. Broekxplein 6 - 3500 Hasselt tel. 011/29.09.61 - fax 03/220.88.09 [email protected] • LBC-NVK KEMPEN Korte Begijnenstraat 20 - 2300 Turnhout tel. 014/44.61.55 - fax 03/220.88.20 [email protected] • LBC-NVK KORTRIJK-ROESELARE-IEPER President Kennedypark 16D - 8500 Kortrijk Steunpunten: H. Horriestraat 31 - 8800 Roeselare St. Jacobsstraat 34 - 8900 Ieper tel. 056/23.55.61 - fax 03/220.88.12 [email protected] • LBC-NVK LEUVEN Martelarenlaan 8 - 3010 Kessel-Lo tel. 016/21.94.30 - fax 03/220.88.13 [email protected] • LBC-NVK MECHELEN-RUPEL Onder Den Toren 5 - 2800 Mechelen-Rupel tel. 015/71.85.00 - fax 03/220.88.14 [email protected] • LBC-NVK VILVOORDE Toekomststraat 17 - 1800 Vilvoorde tel. 02/557.86.80 - fax 03/220.88.07 [email protected] • LBC-NVK WAAS & DENDER H. Heymanplein 7 - 9100 Sint-Niklaas tel. 03/765.23.70 - fax 03/220.88.18 [email protected] Steunpunt: Oude Vest 144/2 - 9200 Dendermonde tel. 03/765.23.71 - fax 03/220.88.19 [email protected]

ALGEMEEN SECRETARIAAT

minimum aan geluk en een normaal leven heeft in zijn eigen land, gaat niet op de vlucht. Kijk maar naar ons.” Kinderen zijn het ook niet eens met de bewering dat België of Europa alle vluchtelingen van de wereld zou opvangen. “De meeste vluchtelingen zwerven rond in hun eigen land of verblijven in buurlanden, al dan niet in een kamp.” Het idee om vluchtelingen zoveel mogelijk

tegen te houden of terug in zee te duwen passeert niet bij de kinderen die ik sprak. “Dat mag niet”, zeggen ze. “Zoiets is geen oplossing. En het is bovendien onmenselijk.” In het algemeen merkte ik dat de kinderen verstandige antwoorden gaven op mijn vragen, kritisch konden denken en oplossingen voorstelden. Meer over de inzichten van de kinderen lees je op deze plek op internet: http://goo.gl/KOPlXM.

Sudermanstraat 5 - 2000 Antwerpen Tel. 03/220.87.11, Fax 03/220.89.83 [email protected] | www.lbc-nvk.be

Missie van de lbc-NVK

De Landelijke Bediendecentrale – Nationaal Verbond voor Kaderpersoneel (LBC-NVK) is een vakbond die als deel van het Algemeen Christelijk Vakverbond (ACV) opkomt voor meer en sterkere rechten voor werknemers (m/v). De LBC-NVK is een onafhankelijke democratische organisatie met leden en militanten, die streeft naar solidariteit onder werknemers. Nationale en internationale solidariteit is een belangrijk doel en bindmiddel. De LBC-NVK staat voor een democratische kijk op de samenleving. Samen met gelijkgezinde bewegingen wil ze een strijdbare tegenmacht zijn.

32


MAANDBLAD VAN DE LANDELIJKE BEDIENDENCENTRALE - NATIONAAL VERBOND VOOR KADERPERSONEEL 119DE JAARGANG - NUMMER 9 - NOVEMBER

Recommend Documents