Kwikvergifting in Suriname: Poëzie en waarheid - Fact and Fancy - Dichtung und Wahrheit

Kwikvergifting in Suriname: Poëzie en waarheid - Fact and Fancy - Dichtung und Wahrheit

Kwikvergifting in Suriname: Poëzie en waarheid Fact and Fancy - Dichtung und Wahrheit An E-mail of 29 August 2002 from the "Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen" (Ministry of Public Health) to the Director of UNEP Chemicals and a big question: What have been done to solve the problem in the last 6 years? In the depths of the internet you find this PDF-File, containing an E-mail of 29 August 2002 from the "Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen" to the Director of UNEP Chemicals, signed by Ir. J.H. Abdul (The Director of Energy, Mining and Water supply). Mr. Abdul describes the situation of mercury pollution in Suriname and informs about activities to find solutions for the problem. When you compare this information with the actual information about the mercury situation given by the Surinamese Ministry of Public Health you are surprised. Are all problems solved? What about the recent news of mercury contamination of a whole village (Apetina) and other places in the interior outside the so called greenstone belt? Is it true what the ministry writes on its website?:

"Kwik is gevaarlijk. Maar voor de gemiddelde inwoner van Suriname is een kwikvergiftiging niet waarschijnlijk. Ook niet als u regelmatig vis eet of in de buurt woont van een goudopkopingsbedrijfje." (Mercury is dangerous. But for the average resident of Suriname a mercury poisoning is unlikely. Even if you regularly eat fish or live near a goldbuying center.) What did Mr. Abdul wrote 2002 to an UN-organization in an official declaration of the Surinamese government?: "The smallscale gold mining sector involves thousands of people of mainly Maroon origin, together with thousand of Brazilian gold diggers (or garimpeiros). The method employed by these miners are in contrast to any modern development and Suriname faces enormous environmental and social problems derived from poor and detrimental mining methods practices. The miners of which most of them are illegal follow a ‘hit and run’ strategy, thus abandoning a deposit prematurely and causing significant large-scale environmental damage. The most common method used to recover fine-grained gold is mercury base.

Roughly speaking, for each kilogram of gold recovered, the same amount of mercury is used of which 95% is released in the atmosphere. The remaining 5% will finds is way to the goldbuying centers in the capital Paramaribo. Gold production is estimated at 15000 kg every year. As a consequence an estimated 135 tonnes of mercury may have been emitted into the forest environment and probably urban atmosphere as well, since the beginning of the gold rush in 1993." Seite 1


"For the average resident of Suriname a mercury poisoning is unlikely" is told today. What did the Surinamese government to take away the mercury from the environment and from the atmosphere? How did the Surinamese government manage that the mercury in the atmosphere did not bother the average Surinamese citizen in Paramaribo or other secure places in the country? And what did the government to assure that no fish or other food is contaminated and if contaminated is not eaten by the average Surinamese resident? Mr. Abdul announced some necessary government activities in his email from 2002 :

"Increased awareness of the population and miners on the dangers of the use of mercury. Improved health, working and living conditions for the local population and the miners. Higher level of organization and participation of the local with regard to new economic activities in their areas. Deadline in and the elimination of the use of mercury in the gold mining sector within a year or two. " Since this email was written 6 long years passed. There is used more mercury in the gold mining sector as ever before. There is no control at all. The average Surinamese citizen does not know if fish or other food is poisoned with mercury. He does not know if the air to breath is contaminated with atmospheric mercury. The indigenous people and maroons in the interior, who live near the gold fields, were contaminated six more years without medical assistance. Since 1993, that means since more than 15 years they live in a poisoned environment as well as the so called average citizen at the coast and in the pristine areas, which cannot be closed and protected from mercury air contamination. The only change you can see is a change of language: Surinamese Poetry -

Surinaamse Poëzie. see the full email and more "poetry" from the website of the ministry of health below:

http://www.chem.unep.ch/mercury/2001-gov-sub/suriname.pdf

E-mail of 29 August 2002 from the Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen to the Director of UNEP Chemicals Subject: info mercury use in Suriname Paramaribo, August 29, 2002 Dear Mr. Willis, We have noticed that there is no contribution of Suriname in the draft report with regard Seite 2


We have noticed that there is no contribution of Suriname in the draft report with regard to the use of mercury. We therefore send to you our contribution with regard to the main source of mercury use in Suriname, that is the artisanal goldmining, which takes place in the interior of the country. Hoping this information will be helpfull. Regards, Ir. J.H. Abdul The Director of Energy, Mining and Watersupply +++++++++++++++++++++++ Mercury use in the Artisanal Goldmining sector in Suriname In Suriname most of the mercury use is related to small scale gold digging activities. The smallscale gold mining sector involves thousands of people of mainly Maroon origin, together with thousand of Brazilian gold diggers (or garimpeiros). The method employed by these miners are in contrast to any modern development and Suriname faces enormous environmental and social problems derived from poor and detrimental mining methods practices. The miners of which most of them are illegal follow a ‘hit and run’ strategy, thus abandoning a deposit prematurely and causing significant large-scale environmental damage. The most common method used to recover fine-grained gold is mercury base. Roughly speaking, for each kilogram of gold recovered, the same amount of mercury is used of which 95% is released in the atmosphere. The remaining 5% will finds is way to the goldbuying centers in the capital Paramaribo. Gold production is estimated at 15000 kg every year. As a consequence an estimated 135 tonnes of mercury may have been emitted into the forest environment and probably urban atmosphere as well, since the beginning of the gold rush in 1993. Past activities Government, non-government and private sector institutions have taken some initiatives in the past to find solutions for the problem. 1. In 1996 the Ministery of Natural Resources (Geological an Mining Department) with financial assistance from the Organisation of American States started a pilot project to introduce retorts to abate mercury pollution. 2. In 1997 the Dutch Government financed an environmental impact study for a smallscale gold miner from the interior. 3. The Ministery of Agriculture and the University of Suriname carried out studies to determine the extant of mercury pollution and its possible threat for the export of fish in the period 1998- 1999. 4. A local toxicologist outlined the effects on humans in a study. The experiences and lessons learned can be summarized as follows. To achieve a Seite 3


The experiences and lessons learned can be summarized as follows. To achieve a sustainable development of the interior: - A link, direct or indirect must be established between the communities in the interior and economic activities in their neighbourhood; this is very important because their existence is at stake. - A higher level of local community participation and initiative in economic activities is required. This can be achieved through education and awareness programs and capacity building and active involvement of their own organisations. - More Government input is required. More precisely there is a need for the Government to established its authority in close co-operation with and involvement of existing traditional authority structures to enforce regulations, law and order. Present activities 1. A project to reduce the negative impacts of artisanal goldmining has been submitted to the O.A.S. for funding. The objective is the introduction of sustainable mining methods in the goldminingsector in Suriname. Execution will take place in 2003 and 2004. The impact of the project on the intended beneficiaries will be: Increased awareness of the population and miners on the dangers of the use of mercury. Improved health, working and living conditions for the local population and the miners. Higher level of organization and participation of the local with regard to new economic activities in their areas. Deadline in and the elimination of the use of mercury in the gold mining sector within a year or two. Increased gold production through the use of more efficient recovery techniques and consequently a higher income for the miners and the Government through higher tax and royalty income. 2. The second project is a bilateral project between Suirname and Brazil, initiated by the offices of the Pan American Health Organization in Suriname and in Brazil. They recently agreed upon a Technical Cooperation project between Countries (TCC)

Website of the Surinamese Health Ministry: Seite 4


Website of the Surinamese Health Ministry: http://www.volksgezondheid.gov.sr/infopatientenkwik.html In ons land komt een belangrijk deel van het kwik in ons milieu terecht via de op kleine tot middelgrote schaal bedreven goudwinning. Bij deze vorm van goudwinning is het gebruik van kwik een belangrijk hulpmiddel. Het goud bindt zich aan het kwik. Vervolgens wordt uit dit mengsel, een goud-kwik amalgaam, door verhitting het kwik verwijderd. Dit wordt op de goudwinningsplekken zelf gedaan. Het op deze manier gewonnen goud wordt in de opkoophuizen in de stad verder gezuiverd, waarbij ook weer kwik kan vrijkomen. Het kwik dat gebruikt wordt is het zogenaamde metallische kwik. Dit is kwik in vloeibare vorm en zilverachtig van kleur. Dit is echter niet de enige manier waarop kwik in het milieu terechtkomt. In het Amazonegebied is van nature een hoeveelheid kwik aanwezig in de bodem. Normaal gesproken levert dit geen gevaar op voor de mens. Maar door ontbossing voor de houtwinning, goudwinning of de aanleg van wegen, natuurlijke erosie, of door de aanleg van een stuwmeer kan het vrijkomen. Ook is er bepaald afval dat kwik bevat, zoals industrieel afval, oude TL buizen, kwiklampen, kwikthermometers of afval van amalgaam vullingen van de tandarts. Het kwik uit al deze verschillende bronnen kan langzaam weglekken uit de bodem, of direct vrijkomen in het water van kreken en rivieren. Er zijn dus allerlei manieren waarop kwik in ons milieu terecht komt. Of dat kwik ook de gezondheid van mensen beïnvloedt, hangt van veel zaken af. Bijvoorbeeld van de lokatie, hoe gemakkelijk het kwik vrij komt en hoe snel het kwik via een natuurlijk proces wordt omgezet in methylkwik en hoe de mens eraan wordt blootgesteld. Naast het inademen van kwikdamp, kan kwik in ons lichaam terecht komen door consumptie van vis. Kleine visjes eten algen en dergelijke die het methylkwik kunnen bevatten. Vervolgens worden de kleine visjes opgegeten door grote en nog weer grotere. Hoe gevaarlijk is kwik voor ons? Kwik is gevaarlijk. Maar voor de gemiddelde inwoner van Suriname is een kwikvergiftiging niet waarschijnlijk. Ook niet als u regelmatig vis eet of in de buurt woont van een goudopkopingsbedrijfje. Er zijn echter groepen in de samenleving die veel directer gevaar lopen. Dit geldt bijvoorbeeld voor de goudwinnaars. Bij de winning en verwerking van goud in het binnenland lopen zij dagelijks het gevaar op blootstelling aan metallisch kwik. Dit gebeurt door inademen en handcontact. Deze beroepsmatige blootstelling kan soms in een keer heel groot zijn als de gouddelver of opzichter vlakbij de verbranding van het goudkwik mengsel staat en direct veel van de damp inademt. De ingeademde kwikdamp wordt heel goed en snel via de longen opgenomen in het lichaam. Dit geeft dan vrij snel klachten die doen denken aan een soort griep: zere keel, hoofdpijn, hoesten, koorts, moeilijk ademhalen.Deze directe symptomen zijn na enige dagen verdwenen. Het kwik is echter nog wel in het lichaam aanwezig.

Waarschijnlijker is echter dat een kleinere hoeveelheid wordt ingeademd, over een langere periode. Deze vorm van blootstelling gebeurt als de gouddelver zelf het Seite 5


langere periode. Deze vorm van blootstelling gebeurt als de gouddelver zelf het kwikgoud mengsel verwerkt of door blootstelling aan damp van de gouddelver die in de buurt bezig is met verbranding. Ook het zuiveren in de lokale winkel in het gouddelverskamp, opkoophuisjes, juweliers dragen ertoe bij. Deze langdurige blootstelling aan kwik geeft geleidelijk aan gezondheidsklachten. De eerste klachten zijn meestal slecht kunnen slapen en een verminderde eetlust. Aangezien deze klachten van allerlei oorzaken het gevolg kunnen zijn, wordt de link met kwik in dit stadium niet altijd gelegd. Bij langdurige hoge blootstelling kunnen specifiekere en ernstigere klachten ontstaan, zoals abnormale speekselproductie, tandvleesontsteking en ongewenste trillingen in het gezicht of van de handen en bewegingen van de ledematen. Bij langdurige zeer hoge blootstelling kunnen er zelfs geestelijke afwijkingen ontstaan, zoals verlegenheid afgewisseld met periodes van onredelijke woede-uitbarstingen. Lang niet alle mensen die beroepsmatig regelmatig worden blootgesteld aan kwik krijgen al deze symptomen. Ook verschilt het per persoon welke op de voorgrond komen. Andersom kan het voorkomen dat de overige bewoners van de kampjes in de winningsplaatsen ook blootgesteld worden zonder dat ze direct met kwik werken. Doordat ze in deze verontreinigde omgeving wonen lopen ze toch risico. For the original text of the email and the government website see below:

Seite 6

E-mail of 29 August 2002 from the Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen to the Director of UNEP Chemicals Subject: info mercury use in Suriname Paramaribo, August 29, 2002 Dear Mr. Willis, We have noticed that there is no contribution of Suriname in the draft report with regard to the use of mercury. We therefore send to you our contribution with regard to the main source of mercury use in Suriname, that is the artisanal goldmining, which takes place in the interior of the country. Hoping this information will be helpfull. Regards, Ir. J.H. Abdul The Director of Energy, Mining and Watersupply +++++++++++++++++++++++ Mercury use in the Artisanal Goldmining sector in Suriname In Suriname most of the mercury use is related to small scale gold digging activities. The smallscale gold mining sector involves thousands of people of mainly Maroon origin, together with thousand of Brazilian gold diggers (or garimpeiros). The method employed by these miners are in contrast to any modern development and Suriname faces enormous environmental and social problems derived from poor and detrimental mining methods practices. The miners of which most of them are illegal follow a ‘hit and run’ strategy, thus abandoning a deposit prematurely and causing significant large-scale environmental damage. The most common method used to recover fine-grained gold is mercury base. Roughly speaking, for each kilogram of gold recovered, the same amount of mercury is used of which 95% is released in the atmosphere. The remaining 5% will finds is way to the goldbuying centers in the capital Paramaribo. Gold production is estimated at 15000 kg every year. As a consequence an estimated 135 tonnes of mercury may have been emitted into the forest environment and probably urban atmosphere as well, since the beginning of the gold rush in 1993. Past activities Government, non-government and private sector institutions have taken some initiatives in the past to find solutions for the problem. 1. In 1996 the Ministery of Natural Resources (Geological an Mining Department) with financial assistance from the Organisation of American States started a pilot project to introduce retorts to abate mercury pollution.

2. In 1997 the Dutch Government financed an environmental impact study for a small-scale gold miner from the interior. 3. The Ministery of Agriculture and the University of Suriname carried out studies to determine the extant of mercury pollution and its possible threat for the export of fish in the period 19981999. 4. A local toxicologist outlined the effects on humans in a study. The experiences and lessons learned can be summarized as follows. To achieve a sustainable development of the interior: - A link, direct or indirect must be established between the communities in the interior and economic activities in their neighbourhood; this is very important because their existence is at stake. - A higher level of local community participation and initiative in economic activities is required. This can be achieved through education and awareness programs and capacity building and active involvement of their own organisations. - More Government input is required. More precisely there is a need for the Government to established its authority in close co-operation with and involvement of existing traditional authority structures to enforce regulations, law and order. Present activities 1. A project to reduce the negative impacts of artisanal goldmining has been submitted to the O.A.S. for funding. The objective is the introduction of sustainable mining methods in the goldminingsector in Suriname. Execution will take place in 2003 and 2004. The impact of the project on the intended beneficiaries will be: Increased awareness of the population and miners on the dangers of the use of mercury. Improved health, working and living conditions for the local population and the miners. Higher level of organization and participation of the local with regard to new economic activities in their areas. Deadline in and the elimination of the use of mercury in the gold mining sector within a year or two. Increased gold production through the use of more efficient recovery techniques and consequently a higher income for the miners and the Government through higher tax and royalty income. 2. The second project is a bilateral project between Suirname and Brazil, initiated by the offices of the Pan American Health Organization in Suriname and in Brazil. They recently agreed upon a Technical Cooperation project between Countries (TCC)

The objective of this project is to reduce the negative impact from Artisanal Goldmining on Health and the Environment. This Technical Coorperation aims to prepare a detailed workplan for three studies on: (a) Research on health and social behavior of artisinal goldminers (b) Bio-accumulation of methylated mercury in the food chain (c) Introduction of sound mining techniques without the use of mercury The specific objectives are: (a) to reduce occupational and general health hazards for the goldminers in the interior of Suriname and their families; (b) to reduce the negative health impact from gold mining on the general population in the affected area and (c) to promote best mining practices with regards to elimination of the use of Mercury among artisanal gold miners. The expected results of this project are: 1. Inventory and review of existing experience and practices in Brazil to: a)

reduce the use of mercury in artisanal gold mining

b)

assess environmental exposure of the population to Mercury

c)

improve health conditions at the mining sites and camps

2. Detailed workplan for the implementation of three sub-studies: a)

Research on health and social behavior of artisanal goldminers

b)

Bio-accumulation of methylated mercury in the food chain

c)

Introduction of sound mining techniques without the use of mercury.

Volksgezondheid in Suriname - Kwik

Page 1 of 2

Zin en onzin over kwik Met enige regelmaat zien we in de media artikelen over kwikvervuiling en de gevaren daarvan voor mens en milieu. Vaak in relatie tot de goudwinning in het binnenland. Het is goed dat mensen bekend zijn met de gevaren van kwik, maar soms leiden artikelen ook tot verwarring. Zeker als veel technische termen gebruikt worden, is het voor de leek lastig te interpreteren waar het nu precies om gaat. Wat is kwik eigenlijk? Waarom en wanneer is het gevaarlijk? En loop ik als gemiddelde inwoner van Suriname eigenlijk direct gevaar? Op deze en andere vragen wil dit artikel antwoord geven. We hopen hiermee wat helderheid te brengen in de materie kwik en de gevaren die daarmee samenhangen. Wat is kwik? Links  Menu overzicht:

Info voor patiënten  HIV AIDS  Kanker

Sommigen zullen zich kwik nog herinneren van scheikundelessen. Een vloeibaar zilverachtig metaal dat op de tafel zo grappig bolvormig eruit zag. De voorraadfles voelde zo oneigenlijk zwaar aan. Er zullen ook mensen zijn die als kind bij het kapot gaan van de thermometer geboeid raakte door het zilverachtige druppeltje dat zo mooi uiteenspatte in heel veel kleine druppeltjes. Inmiddels weten we dat het verstandiger is om niet te spelen met kwik. De damp van kwik is namelijk gevaarlijk voor onze gezondheid. Als kwik (bijvoorbeeld door inademen) in je lichaam terecht komt, raak je het langzaam kwijt. En teveel kwik in je lichaam kan leiden tot schade aan de gezondheid. Hoe komen we in aanraking met kwik?

 Hart- en Vaatziekten  Diabetes  Lepra  Dengue  Malaria  Vogelgriep

In ons land komt een belangrijk deel van het kwik in ons milieu terecht via de op kleine tot middelgrote schaal bedreven goudwinning. Bij deze vorm van goudwinning is het gebruik van kwik een belangrijk hulpmiddel. Het goud bindt zich aan het kwik. Vervolgens wordt uit dit mengsel, een goud-kwik amalgaam, door verhitting het kwik verwijderd. Dit wordt op de goudwinningsplekken zelf gedaan. Het op deze manier gewonnen goud wordt in de opkoophuizen in de stad verder gezuiverd, waarbij ook weer kwik kan vrijkomen. Het kwik dat gebruikt wordt is het zogenaamde metallische kwik. Dit is kwik in vloeibare vorm en zilverachtig van kleur. Dit is echter niet de enige manier waarop kwik in het milieu terechtkomt. In het Amazonegebied is van nature een hoeveelheid kwik aanwezig in de bodem. Normaal gesproken levert dit geen gevaar op voor de mens. Maar door ontbossing voor de houtwinning, goudwinning of de aanleg van wegen, natuurlijke erosie, of door de aanleg van een stuwmeer kan het vrijkomen.

 Kwik  Tuberculose

Ook is er bepaald afval dat kwik bevat, zoals industrieel afval, oude TL buizen, kwiklampen, kwikthermometers of afval van amalgaam vullingen van de tandarts. Het kwik uit al deze verschillende bronnen kan langzaam weglekken uit de bodem, of direct vrijkomen in het water van kreken en rivieren. Er zijn dus allerlei manieren waarop kwik in ons milieu terecht komt. Of dat kwik ook de gezondheid van mensen beïnvloedt, hangt van veel zaken af. Bijvoorbeeld van de lokatie, hoe gemakkelijk het kwik vrij komt en hoe snel het kwik via een natuurlijk proces wordt omgezet in methylkwik en hoe de mens eraan wordt blootgesteld. Naast het inademen van kwikdamp, kan kwik in ons lichaam terecht komen door consumptie van vis. Kleine visjes eten algen en dergelijke die het methylkwik kunnen bevatten. Vervolgens worden de kleine visjes opgegeten door grote en nog weer grotere. Hoe gevaarlijk is kwik voor ons? Kwik is gevaarlijk. Maar voor de gemiddelde inwoner van Suriname is een kwikvergiftiging niet waarschijnlijk. Ook niet als u regelmatig vis eet of in de buurt woont van een goudopkopingsbedrijfje. Er zijn echter groepen in de samenleving die veel directer gevaar lopen. Dit geldt bijvoorbeeld voor de goudwinnaars. Bij de winning en verwerking van goud in het binnenland lopen zij dagelijks het gevaar op blootstelling aan metallisch kwik. Dit gebeurt door inademen en handcontact. Deze beroepsmatige blootstelling kan soms in een keer heel groot zijn als de gouddelver of opzichter vlakbij de verbranding van het goudkwik mengsel staat en direct veel van de damp inademt. De ingeademde kwikdamp wordt heel goed en snel via de longen opgenomen in het lichaam. Dit geeft dan vrij snel klachten die doen denken aan een soort griep: zere keel, hoofdpijn, hoesten, koorts, moeilijk ademhalen.Deze directe symptomen zijn na enige dagen verdwenen. Het kwik is echter nog wel in het lichaam aanwezig.

Waarschijnlijker is echter dat een kleinere hoeveelheid wordt ingeademd, over een langere periode. Deze vorm van blootstelling gebeurt als de gouddelver zelf het kwikgoud mengsel verwerkt of door blootstelling aan damp

http://www.volksgezondheid.gov.sr/infopatientenkwik.html

26.01.2009

Volksgezondheid in Suriname - Kwik

Page 2 of 2

van de gouddelver die in de buurt bezig is met verbranding. Ook het zuiveren in de lokale winkel in het gouddelverskamp, opkoophuisjes, juweliers dragen ertoe bij. Deze langdurige blootstelling aan kwik geeft geleidelijk aan gezondheidsklachten. De eerste klachten zijn meestal slecht kunnen slapen en een verminderde eetlust. Aangezien deze klachten van allerlei oorzaken het gevolg kunnen zijn, wordt de link met kwik in dit stadium niet altijd gelegd. Bij langdurige hoge blootstelling kunnen specifiekere en ernstigere klachten ontstaan, zoals abnormale speekselproductie, tandvleesontsteking en ongewenste trillingen in het gezicht of van de handen en bewegingen van de ledematen. Bij langdurige zeer hoge blootstelling kunnen er zelfs geestelijke afwijkingen ontstaan, zoals verlegenheid afgewisseld met periodes van onredelijke woedeuitbarstingen. Lang niet alle mensen die beroepsmatig regelmatig worden blootgesteld aan kwik krijgen al deze symptomen. Ook verschilt het per persoon welke op de voorgrond komen. Andersom kan het voorkomen dat de overige bewoners van de kampjes in de winningsplaatsen ook blootgesteld worden zonder dat ze direct met kwik werken. Doordat ze in deze verontreinigde omgeving wonen lopen ze toch risico. De gouddelvers bedenken vaak allerlei manieren om hun blootstelling te verminderen: afdekken met bladeren bij de verdamping, uit de wind staan, mondmaskers of een zakdoek voor de mond. Deze zijn niet effectief om de blootstelling te voorkomen. Het enige effectieve middel om blootstelling van de mensen in de kampjes en ook het milieu terug te brengen, is als de goudverwerkers gebruik zouden maken van een retort. Dit is een eenvoudig apparaat waarin alle verdampte kwik wordt opgevangen en via een afvoerbuis in water wordt geleid waardoor het kwik weer neerslaat. Vele vormen zijn hiervan ontwikkeld. Bij de opkoophuizen in de stad gebruikt men een grotere uitvoering van dit systeem. Dit systeem moet echter wel op de juiste manier worden gebruikt. Daarom heeft een werkgroep van de overheid waarin het Ministerie van Volksgezondheid deelneemt, een inspectie van alle goudopkoophuizen in Paramaribo uitgevoerd. Op het Ministerie van Volksgezondheid bestaat er een ‘Toxicologisch Focal Point’. Hier wordt beleid geformuleerd ten aanzien van kwik. Dit beleid moet onder meer aangeven hoe wij om moeten gaan met de gevaren die deze stof voor de algemene gezondheid kan opleveren. Ook onderhoudt het "Toxicologisch Focal Point" de belangrijke internationale contacten op dit vakgebied, zodat Suriname op de hoogte is van recente ontwikkelingen op dit vakgebied. In ons land is de midden- en kleinschalige goudwinning de belangrijkste manier waarop kwik in het milieu terecht komt.

Een retort: hiermee kan voorkomen worden dat kwik voor de goudverwerking in ons milieu terecht komt.

Dr. J. de Kom, Humaan Toxicoloog Toxicologisch Focal Point Ministerie van Volksgezondheid

:: Copyright © 2007 :: Ministry of Health :: © Webdevelopment :: Hosting Provided by HD Web Provider :: Private Policy ::

http://www.volksgezondheid.gov.sr/infopatientenkwik.html

26.01.2009

Kwikvergifting in Suriname: Poëzie en waarheid - Fact and Fancy - Dichtung und Wahrheit

Recommend Documents