KONINKLIJKE HARMONIE. 35 ste jaargang nr.4

(c) 2004-2005 [email protected]

KONINKLIJKE HARMONIE

15 DECEMBER 2004

35ste jaargang nr.4 REDACTIE: Bestuur Koninklijke Harmonie "DE VERBROEDERING" vzw VERANTW. UITGEVER: E. SMITS, Schaarbosstraat 10, 2160 Wommelgem AFGIFTEKANTOOR: 2160 WOMMELGEM OPLAGE: 130 expl. DRIEMAANDELIJKS: 15 december 2004 (Verschijnt op : 15 maart, 15 juni, 15 september, 15 december)

DE VERBROEDERING


KONINKLIJKE HARMONIE

“DE VERBROEDERING” Wommelgem vzw.

VOORZITTER Eddy Smits

Schaarbosstraat 10

Tel.: 03/354.40.72 Fax : 03/354.40.73 E-mail: [email protected]

ONDER VOORZITTER Paul Van Haute

Koolsveldlaan 6

2110 Wijnegem Tel.: 03/353.19.26 E-mail: [email protected]

SECRETARIS Jaklien Langens

Koolsveldlaan 6

2110 Wijnegem Tel.: 03/353.19.26 E-mail: [email protected]

SCHATBEWAARDER Claudia De Cnodder

Wijnegemsesteenweg 40

2160 Wommelgem Tel.: 03/353.98.37 E-mail: [email protected]

MATERIAALBEHEER Gemma Sysmans

Bischoppenhoflaan 407B9

2100 Deurne Tel.: 03/326.14.58 E-mail: [email protected]

LOKAALBEHEERDER Ludo Van Donink

Terstraetenweg 18


HARMONIEORKEST Christel Vissers

Adrinkhovenlaan 92

2150 Borsbeek GSM: 0477/68.66.83 E-mail: [email protected]

SCHRANSERMUZIKANTEN Patrick Van Oosterwijck Speerstraat 39

2160 Wommelgem

2020 Antwerpen Tel.: 03/238.06.79 E-mail: [email protected]

VERJEGRO Thomas Versweyveld

Italiaanse Hoevelaan 70

2940 Stabroek Tel.: 03/568.99.95 E-mail: [email protected]

OPLEIDING Raymond Van Holewinckel

Selsaetenstraat 1


DIRIGENT HARMONIEORKEST Patrick Van Oosterwijck Speerstraat 39 DIRIGENT SCHRANSERMUZIKANTEN Patrick Van Oosterwijck Speerstraat 39 DIRIGENT VERJEGRO Steven Verhelst

‘t Muziekkrantje

Scheidingstraat 13

2020 Antwerpen Tel.: 03/238.06.79 E-mail: [email protected] 2020 Antwerpen Tel.: 03/238.06.79 E-mail: [email protected] 2160 Wilrijk GSM 0486/03.23.65 E-mail: [email protected]

35ste jaargang nr 4

Pagina 2


Editoriaal Uiteindelijk is dan ook de vierde uitgave van ons mededelingenblad van de persen gerold. Veel, héél véél, te laat want dit blad had reeds op 15 december het levenslicht moeten zien. Maar wanneer niemand zich geroepen voelt om onze leden te berichten aangaande de activiteiten in onze vereniging dan blijven deze leden op hun spreekwoordelijke honger zitten. Mogelijk vinden velen dat “iets schrijven” niet zo eenvoudig is. Dat is ook zo! Maar wanneer er geen moeite wordt gedaan, geen inspanning, dan komt er zeker niets van. Mogelijk is er nog een derde dieper liggende reden: zou het zo zijn dat het onze leden niet (meer) interesseert iets te lezen over het leven in de vereniging maar dat enkel de eigen persoon, de eigen wensen van belang zijn? Zolang aan het “ik” in de vereniging voldaan wordt is alles in orde, het “wij - begrip” hoeft niet meer, is verleden tijd…. Toen einde 1969 Eddy Smits, als kersvers bestuurslid, de uitgave van een tweemaandelijks informatieblaadje startte was dit één van z’n eerste bestuursdaden. De reden toen om met een tweemaandelijks informatieblad te beginnen lag in het feit dat de Verbroedering in een moeilijke periode in haar bestaan verkeerde. We citeren uit het eerste artikeltje dat verscheen onder de titel “Een nieuwe start”: Er is besloten om steentje voor steentje terug aan onze harmonie te bouwen, zodat wij in de toekomst met grote trom en vliegend vaandel op uitstap kunnen gaan. Hiervoor is echter op de eerste plaats een goede samenwerking nodig tussen bestuur en leden. Daarom dit blad, wij rekenen op U “ Dit blad zou en moest het “cement” moest worden dat de leden , bestuur , muzikanten en niet-muzikanten aan elkaar deed hechten om alzo één grote verbroederingsfamilie te worden. In het tweede nummer schreef de toenmalige voorzitter Emiel De Prins: “ Onder de impuls van “doordrijvers” en geholpen door enkele bereidwillige jongeren, hoop ik dat we iets kunnen voortbrengen, waardoor er meer leven,

‘t Muziekkrantje

meer ijver onze familie zal doen opgroeien tot opgroeien tot het vast besluit “steeds hogerop”. Tevens in kameraadschap en broederlijkheid zonder onderscheid van rang of mening.” We kunnen ons de vraag stellen of dit blad in al die jaren voldaan heeft aan de doelstelling en , in de huidige context belangrijker nog, of het ook in de toekomst zinvol is hiermee verder te gaan. Als we de evolutie van de Verbroedering bekijken dan kunnen we niet anders dan een volmondig “Ja” zeggen op de eerste vraagstelling. Door de medewerking van vele leden werd het Verbroederingstijdschrift zowat het uithangbord van de vereniging en werd de betrokkenheid tussen muzikanten en nietmuzikanten groter. De spectaculaire groei van de vereniging in de zeventiger en tachtiger jaren is zeker mede te danken aan het bestaan van dit communicatiemiddel. Thans en naar de toekomst toe stellen we vast dat er sinds enkele jaren een zekere stagnatie optreedt in de groei van de vereniging. Maar ook ons “communicatiemiddel” stagneert, meer nog, gaat er gestadig op achteruit. Van een tweemaandelijkse uitgave zijn we overgestapt naar een driemaandelijkse. Met goed geluk staan er dan enkele reportages in over wat voorbij is. Niets echter, over datgene waaraan er gewerkt word, over de evolutie in onze vereniging. Informatie over wat komen gaat beperkt zich meestal tot één agendabladzijde. Hoe kan de Verbroedering zich op deze manier “verkopen” zowel naar de leden die actief betrokken zijn (muzikanten) als naar de leden die niet actief betrokken zijn? En dan spreken we nog niet over derden, hoe denkt u leden te winnen wanneer we niet in staat zijn aan die mogelijke leden te zeggen wat ze mogen verwachten? Eigenlijk is er maar één besluit mogelijk: dit communicatieblad mag en kan niet verdwijnen . Onze leden: bestuur, muzikanten, nietmuzikanten kortom allemaal hebben de plicht aan dit blad mee te werken! Doe het dan ook!!

35ste jaargang nr 4

Pagina 3


Nieuws uit “De Verbroedering” vzw Bericht van de schatbewaarder Geachte leden en vrienden muziekliefhebbers, Ondertussen loopt ons werkjaar ten einde en zijn we weeral toe aan het innen van de lidgelden voor 2005. Voor alle duidelijkheid vermelden we hieronder de bedragen: Van 0 tot en met 6 jaar .............................................................................. 2,50 euro Van 7 tot en met 12 jaar ............................................................................ 6,50 euro Van 13 tot en met 18 jaar en studenten ................................................10,00 euro Actieve en steunende leden, eremuzikanten .......................................15,00 euro Ereleden en herbergiers .......................................................................... 25,00 euro Het bedrag kan gestort worden met bijgevoegd overschrijvingsformulier. Voor mensen die via Pc-banking willen storten vermeld ik nog eens extra het rekeningnummer: 068-0544360-23 op naam van KHDV, Wijnegemsteenweg 40 te 2160 Wommelgem. Mag ik vragen dat u liefst betaalt vóór 31 december? Het bestuur dankt u bij voorbaat Claudia De Cnodder Schatbewaarder

Jaarfeest 6 november 2004 Een verslag kan ik er niet over brengen, want vanwege een aantal andere, vooral muzikale verplichtingen, kon ik helaas niet aanwezig zijn. Echter vragen heel wat mensen zich af: Waarom stonden Eric en Dirk al gedurende twee jaar niet meer op het podium tijdens de bonteavond of showavond, zoals U verkiest? Twee jaar geleden, meer bepaald op zaterdag 16 november 2002 stonden we voor de tiende keer op het podium met een nummer van het overbekende duo Gaston en Leo. Vanaf dat moment beseften we dat 10 voor ons een magisch getal was en dat het tijd werd om afscheid te nemen van dit soort podiumervaring. Toch hebben we tijdens de zomer van 2003 nog even de hoofden bij mekaar gestoken, maar we bleven bij onze eerste conclusie vanwege een te druk programma. In dat beetje vrije tijd, dat er voor ons overbleef, vond Dirk andere interesses en ik heb naast een vrij druk muzikantenleven, leraar notenleer, ook nog sinds december 2001 de taak als dirigent van het Jeugdorkest in Schilde op mij genomen en daar kruipt eveneens veel tijd in. Pas op, versta ons niet verkeerd, wij vinden het nog steeds tof dat er nog heel wat anderen zijn, vooral jonge muzikanten, die bereid zijn om zulke avond in mekaar te steken. Maar voor ons was 10 keer mooi geweest, zeker nadat we de voorbije jaren al de beste nummers van Gaston en Leo live brachten. Misschien vonden we er nog wel eentje, maar je kan wel zeggen dat we op 6 november vrij zijn, maar een nummer brengen vraagt uiteraard. ook de nodige voorbereiding en daar was te weinig tijd en ruimte voor. Jammer dat ik dit jaar niet aanwezig kon zijn, maar ik ben ervan overtuigd dat deze 13de showavond (als ik mij niet vergis) zeer geslaagd was. ERIC


Kerstfeest 2004 Een dertigtal leden en een tiental kinderen waren ook dit jaar present op het jaarlijks kerstfeest van onze vereniging. Enkele muzikanten brachten oudere kerstliedjes ten gehore waarna onder leiding van Ingrid, de kleuterjuf van dienst , de kinderen vergast werden op enkele plezante gezelschapspelletjes. Busjes omver gooien, verloren voorwerpen zoeken, met de knikkers lopen ’t stond ook dit jaar weer allemaal op het programma en aan de gezichtjes van de kinderen te zien vonden ze het héél plezant. Traditioneel was er voor de volwassenen een bingo spelletje met een overvloed aan prijzen en had onze voorzitter nog eens een echte kerstmisquiz in elkaar gestoken. We leerden er zowaar nog wat van bij! Dan was ’t grote moment gekomen. Begeleid door de muzikanten en luid klingelend met z’n bel deed de kerstman z’n intrede. Hier wat angstig , daar met grote vragen in de ogen, werd hij door de kinderen aangekeken. Maar de bollenregen deed alras het ijs smelten en stonden ze te wachten totdat hun naam werd afgeroepen om bij de kerstman te komen. Toen ze één voor één bij hem terecht kwamen en de kerstman voor iedereen niet enkel een vriendelijk woordje , maar ook nog een groot kerstpakket had, verscheen er een gelukkige glimlach op ’t gelaat. Gauw het pakket aangepakt en dan maar neuzen wat er zoal in zat. Pannenkoeken werden dan aangevoerd en voor de volwassen waren er koffiekoeken voorzien. Iedereen liet het zich smaken. Een mooie namiddag was weer eens voorbij! O ja, de uitslag van de kerstquiz….’t Was niet denderend …Paul Van Haute haalde het met dertien juiste antwoorden op twintig.

Prentkaartenwedstrijd En nog vakantiekaartjes …… “ Joanna en Frans Moortgat – Zonnige groeten uit Gran Canaria Dunas de Maspalomas” “Tutti bene!” – Ingrid, Ludo, Nicole en Willy – Gran Canaria Playa de Amadores Dat was de laatste oogst dit jaar. Op dit moment zijn er 20zichtkaartjes binnen gekomen. Tijdens onze Algemene Ledenvergadering op 29 januari staan er enkele mooie prijzen ter beschikken van één van de inzenders. Een onschuldige hand zal het winnende kaartje trekken. Let wel: de deelnemers moeten aanwezig zijn op de algemene vergadering waarop de trekking plaats heeft om hun prijs in ontvangst te kunnen nemen en per deelnemer wordt er slechts 1 prijs toegekend.

Necrologie Na een slepende ziekte overleed op 22 oktober 2004 mevrouw Maria Dams echtgenote van Emiel Wuyts. Maria was een echt “Verbroederingskind”. Geboren op 8 juli 1926 als dochter van Clement Dams, toenmalig trombonist bij “De Verbroedering” kon het niet anders dan dat zij van kindsbeen af met “De Verbroedering” verbonden zou zijn. Trouwens heel de familie Dams was nauw betrokken met onze harmonie. Maria is in haar huwelijk kinderloos gebleven en dat had zijn weerslag op haar leven. Zij zag jonge mensen zo graag en het was dan ook niet verwonderlijk dat zij en haar echtgenoot de stuwende kracht werden achter de drumband ( gesticht in 1965) en het majorettenkorps. Ontelbaar zijn de momenten waarop Maria en Mieleke de kinderen onder hun hoede namen, ze bij bijtende koude even binnen riepen om zich wat op te warmen, hier en daar zelfs een centje toestaken bij de kermis.

‘t Muziekkrantje

35ste jaargang nr 4

Pagina 5


Ook het harmonieorkest kon meermaals profiteren van de gulheid van Maria. Diverse werken voor harmonie werden door haar en haar echtgenoot aan onze vereniging geschonken. Er was toen maar één beperking: het moesten telkens vrolijke, lichtvoetige werken zijn. Wanneer Maria en Mieleke later de vertrouwde Wommelgemse stek verlieten en naar Brecht trokken lieten ze bij ons een leemte achter die niet zo snel werd opgevuld. In den beginne kwamen ze nog regelmatig op bezoek bij de één of andere gelegenheid, maar met de last der jaren bloeide ook dit stilaan dood. Toch bleven ze altijd trouw aan hun Verbroedering en bleven ze de vereniging door dik en dun steunen. Er wordt zo dikwijls gezegd dat degene die achterblijft het meestal het moeilijkste heeft daarom brengen wij aan Mieleke en aan de hele familie, ons diep medeleven over en blijven wij in gedachte bij hen. Wij willen in elk geval dank zeggen aan Maria en Mieleke voor alles wat zijn voor ons betekent en gedaan hebben en dat is héél wat.

We vernamen het overlijden van Mvr. Wiske Verheyen , moeder en schoonmoeder van onze leden Paula en Etienne Swaans – Pelckmans. Wij bieden aan de familie onze christelijke deelneming aan. We vernamen het overlijden van dhr. Albert Van Donink vader, schoonvader en grootvader van onze leden Ludo & Ingrid Van Donink – De Cnodder en kinderen Jurgen en Soraya. Aan de getroffen familie bieden wij onze christelijke deelneming aan.

Vijftig jaar geleden Vijftig jaar geleden kende onze harmonie een nog bloeiende en zeer gewaardeerde toneelafdeling. Deze toneelafdeling bracht op zondag 7 maart 1954 het toneelstuk “ Want ik kan niet buiten je” een blijspel in drie bedrijven door René Bosch. Op zondag 7 april brachten ze “ De ware Jozef”, een komedie geschreven door Joze De Seyn. Van de leden die toen op de planken stonden zijn de meeste reeds overleden. Toch zijn er nog enkele toneelspelers van toen onder onze leden. Zo lazen we dat in “De ware Jozef” de rol van “Fien, meid op de Beukenhoeve” gespeeld werd door Emma Van der Keilen en deze van “Anne-Marie de pleegdochter” door Lydia Bastanie. Later op het jaar op zaterdag 20 en zondag 21 november 1954 brachten ze het toneelstuk “Trouwen is niet makkelijk” voor het voetlicht. In de rolverdeling hier vinden we Juul Versmissen terug in de voor hem zeer toepasselijke rol van “Jan, chaufeur bij William”

Driemaal teleurgesteld...? Ik leefde er met een goed gevoel naartoe. Naar onze wedstrijd in november laatsleden... En ik kwam zwaar teleurgesteld terug. Na een gedegen voorbereiding (een pluim voor onze dirigent!) waarbij moeilijke passages tot vervelens toe herhaald werden maar waarbij ik géén muzikanten heb horen klagen, na enkele openbare uitvoeringen waar ik van collega’s muzikanten gelukwensen aangaande de uitvoering mocht ontvangen, na het optreden op de wedstrijd zelf waar onbevooroordeelde luisteraars mij vertelden dat het schitterend was…na dat alles kwam er een “koude douche”. Nogmaals oordeelde de jury de ons korps thuishoorde in de eerste afdeling. Weer eens géén doorbraak naar die gewenste ‘t Muziekkrantje

35ste jaargang nr 4

Pagina 6


hogere afdeling. En toch …..we speelden, en gezien de reacties nadien “zeer behoorlijk”, werken uit ereafdeling en uitmuntendheid. Zou het dan toch zo zijn dat die afdelingen enkel is weggelegd voor korpsen waar een “beroeps” voor staat? We zouden het nog gaan geloven ook. Onze Verbroedering speelt reeds dertig jaar (!) in eerste afdeling en men maakt mij niet wijs (ook al zijn juryleden professionelen) dat wij er in die dertig jaar niet op vooruit zouden gegaan zijn! Teleurgesteld dus …maar niet in onze muzikanten en noch minder in onze dirigent. Muzikanten en dirigent zeg ik uit het hart een dik proficiat! ’t Was een prachtige prestatie en wat mij betreft gaan we op dezelfde weg verder in de hoop dat het ééns zal lukken. Hoe dikwijls horen we niet uit de mond van ouderen dat onze jeugd voor niks meer deugt? En hoe dikwijls hebben wij al vastgesteld dat deze uitspraak ondoordacht is en helemaal niet met de werkelijkheid strookt. Ook nu weer hebben we moeten vaststellen dat onze jongeren héél wat in hun mars hebben. Het concert ingericht door Verjegro op 5 december laatstleden was een echt hoogtepunt. Er werd door Verjegro en door het jeugdkorps uit Burcht op een hoog niveau gemusiceerd een waar genot om er naar te luisteren . En toch was ik teleurgesteld. Niet over de geleverde prestatie maar wel in onze leden. Zij lieten zich opmerken door hun afwezigheid. Ik begrijp gewoonweg niet hoe het mogelijk is dat de jeugd op zulke manier behandeld wordt. In plaats van fier te zijn over zulke groep jonge, goede muzikanten, en dit ook te tonen op zulke gelegenheid laat men het afweten en zegt men tegen de jongeren zoveel als “jullie interesseren ons niet, doe maar op”. Spijtig, onze jongeren verdienen veel, véél meer dan dat ! Een familie viert op gestelde tijd feest. Ook in de familie die onze “Verbroedering” is wordt er, het is een reeds jarenlange traditie, feest gevierd ter gelegenheid van Kerstmis. Een feest dat op de eerste plaats voor onze allerkleinsten bedoeld is maar waarop ook de leden ouders en grootouders worden verwacht. Het is immers een familiefeest. Maar we stellen vast dat er héél wat familieleden zijn die, om de een of andere reden, niet tot de familie willen behoren. Hoe anders de geringe deelname aan dit feest te verklaren? Wij maken er ons gemakkelijk vanaf met te zeggen : “ja,maar er zijn bijna geen kinderen onder de twaalf in de vereniging”. Dat kan niet ontkent worden , maar is het niet op zulk moment dat wij moeten tonen tot die grote familie te behoren om alzo een signaal naar mogelijke nieuwe familieleden te geven? Teleurgesteld dus, want ik stel gewoon vast, dat bij velen de eigen persoon op de eerste plaats komt en dat heeft in een familie altijd negatieve invloed. Ons dringend herpakken is dus zeker nodig. Driemaal teleurgesteld maar dat weerhoudt mij niet om te kiezen voor de toekomst , te kiezen voor de mooie vereniging die “De Verbroedering” nu reeds 106 jaar is. Ik hoop dat velen in dit nieuwe jaar, mij in deze keuze zullen volgen. Ik wens dan ook iedereen, uit de grond van mijn hart een voorspoedig, vreugdevol, gelukkig en liefdevol 2005 ! Eddy Smits Voorzitter “De Verbroedering” vzw

‘t Muziekkrantje

35ste jaargang nr 4

Pagina 7


HARMONIEORKEST DE VERBROEDERING

Aanwezigheden op de repetitie Tijdens de repetities van het harmonie orkest worden telkens de aanwezigheden genoteerd. Tussen het aperitiefconcert en de wedstrijd hebben we 46 keer gerepeteerd. Niet slecht zou ik zo zeggen. Dat je niet elke week aanwezig kan zijn, dat is heel normaal. Maar toch zijn er een aantal mensen die erin slagen om nog geen vierde aanwezig te zijn en dat is jammer. Anderen slagen er dan weer in om er bijna alle weken present te zijn. Hieronder volgt dan ook de top 3. 45 van de 46 keer aanwezig Gemma Sysmans 44 Maurice Van Oosterwijck, Marcel Verschaeren, Emmy Wuyts 43 Paul Smets, Eddy Smits Proficiat aan deze 6 muzikanten. Tevens wil ik nog iedereen bedanken voor zijn inzet tijdens de voorbereidingen en de uitvoering van de wedstrijd. Diegenen die benieuwd zijn naar de volledige uitslag kunnen deze terugvinden aan het prikbord in het lokaal. Christel

Ideeënbox

Waarom? Ideeën !

Hoe?

Wat gebeurt er mee?

Waarom ?

Om elke muzikant de kans te geven een titel van een werk aan te brengen die hij graag zou spelen met ons orkest .

Waarom ?

Muzikanten die van ergens een volledig muziekwerk kunnen krijgen en met ons orkest willen spelen.

Waarom ?

Muzikanten die zich geroepen voelen om eens een solo werk te spelen samen met ons orkest en

‘t Muziekkrantje

35ste jaargang nr 4

Pagina 8


misschien wel een idee hebben welk werk hij/zij zou willen spelen, zoniet welk instrument en er wordt iets geschikt gezocht in samenspraak met de muziekcommissie.

Waarom ?

Muzikanten die zich geroepen voelen om eens een solo werk te spelen met 2 of 3

samen.

Waarom ?

Om elk niet spelend lid, die ergens een werk heeft gehoord en dit werk door ons orkest

zou willen gespeeld hebben.

Hoe ?

Noteer heel duidelijk, titel, componist en indien mogelijk uitgeverij, van het werk op een briefje of kaartje en deponeer dit in onze ideeënbox.

Waarom ?

Om leden die een thema kunnen bedenken dat kan gebruikt worden voor een

lenteconcert.

Waarom ? Hoe ?

Misschien zijn er bedenkingen over bepaalde muziekwerken die nu gespeeld worden.

Schrijf dit op een briefje of kaartje en deponner in onze Ideeënbox.

Wat gebeurt er mee ?

Deze ideeënbox wordt nagekeken en besproken door de muziekcommissie. Wil je weten wat de resultaten zijn over uw voorstellen, mogelijkheden of haalbaarheid van de gekozen werken, gelieve dan uw naam ergens bij te vermelden, zodat wij contact kunnen opnemen.

Kleine bloemenstoet

Naar jaarlijkse traditie stapten we op in onze Wommelgemse Kleine Bloemenstoet. Hierboven een kiekje genomen tijdens één van de vele “rustpauzes” ter hoogte van de Rijkslagere Gemeenschapsschool in de Lt. K Caluwaertstraat.. ‘t Muziekkrantje

35ste jaargang nr 4

Pagina 9


Concert te Berendrecht Op 5 september gingen we een concert opluisteren te Berendrecht. Dit in het teken van een wederdienst. Dat het daar zeer warm was in de tent zal iedereen die aanwezig was met me eens zijn. Op het programma stonden 2 van de 3 wedstrijdstukken aangevuld met nog enkele stukken van ons vorige lenteconcert. Ook al zat iedereen te puffen van de warmte, we hebben het er toch goed vanaf gebracht. Na ons optreden kwam de voorzitter van de harmonie uit Broechem ons vragen of we ook een concertje konden verzorgen op hun mosselfeesten op 26 september. Er hadden namelijkijk een aantal korpsen afgezegd en de mens zat met de handen in de haren. We vroegen bedenktijd. Uiteindelijk werd er beslist er op in te gaan en hen te vragen om een wederdienst te doen. Zo gezegd zo gedaan.

Concert te Broechem Op 26 sept. reden de muzikanten richting Broechem. Daar hebben we ongeveer hetzelfde repertoire gebracht als te Berendrecht. Het enige verschil was dat we ook ons 3de wedstrijdstuk hebben gespeeld. Ook al waren er een aantal muzikanten nog moe en was het geen al te beste hal voor de akoestiek, toch viel ons optreden nog mee. We weten nu waar we nog aan moeten werken.

Deelname Provinciale Concertwedstrijd te Hoogstraten Op 28 november namen we deel aan het concerttornooi ingericht door de Bestendige Deputatie van de provincie Antwerpen. Aan dit tornooi zijn niet enkel provinciale subsidies verbonden maar het is ook zoiets als een waardemeter, een indicatie van het niveau waarop het orkest zich bevindt. Althans dit zou het moeten zijn maar soms loopt het wel eens mis en dit is steeds ten nadele van het deelnemende korps. Wij traden aan te Hoogstraten voor een optreden in de Raboenizaal van het instituut ’t Spijcker en daar was wel het één en ander mis. Zo waren de inspeellokalen en de gang waarin het korps toch enige tijd moet wachten vooraleer het podium te betreden ijskoud. De zaal daarentegen vrij warm. Dat dit de stemming van het orkest niet ten goede kwam laat u al raden. Vervolgens bleek de akoestiek ook al niet in ons voordeel te spelen. Tijdens de nabespreking werd dit probleem door de jury dan nog bevestigd ook, wij citeren :..” wij hadden dat ook gehoord bij de twee kleinere orkesten , maar met jullie groot orkest was dit nog meer hoorbaar…” einde citaat. Voor ons een voldoende reden om te besluiten dat wij niet op onze werkelijke waarde werden beoordeeld. Buiten dat toch een proficiat aan muzikanten en dirigent : het was een waardig slot aan vele maanden voorafgaande repetitie. Noot van de redaktie

• Na ons optreden was het de beurt aan 2440 Big Band Geel. Op hun website in verband met dit optreden lezen we lezen we : “…… want de akoestiek van de zaal was allesbehalve goed. Veel galm en echo maakten het moeilijk….” En wat verder: “..er is nog veel werk aan de winkel voor het organiserend comité om groepen een goede akoestische zaal te bieden voor de uitvoering van dergelijke test..” • Onlangs vernamen wij dat het inrichtend bestuur van de provincie deze locatie niet meer wenst te gebruiken gezien de akoestische problemen…

‘t Muziekkrantje

35ste jaargang nr 4

Pagina 10


VERJEGRO - Nieuws VERBROEDERINGJEUGDGROEP

Van VERJEGRO hebben we spijtig genoeg geen teksten binnen gekregen. We publiceren dan maar een viertal foto’s van het concert op 5 december laatstleden.

VERJEGRO onder leiding van Steven Verhelst

Het jeugdorkest van de K.K.Fanfare “De Eendracht” – Burcht onder leiding van Dirk Panis.

Met z’n allen op het podium

‘t Muziekkrantje

35ste jaargang nr 4

Pagina 11


“Mieke en An kweten zich op een sublieme wijze van het presenteerwerk”

Muziek opleiding Leysen Eric Brouwerslaan 44 2110 Wijnegem Tel: 03/353.29.17 GSM: 0497/540222

NIEUWS MUZIEKSCHOOL Op zaterdag 16 oktober 2004 begonnen drie nieuwe leerlingen met de cursus eerste jaar notenleer, namelijk Shana, Yenno en Andy Van Oosterwijck. Deze drie nieuwelingen zijn de dochter en twee zonen van Dirk, slagwerker in onze harmonie. Verder beëindigen twee andere leerlingen in de maand december hun noten.leercursus. Na de kerstvakantie, de week van 10 januari 2005, beginnen Vreg en Vagag Andrisyan op een instrument. Vreg koos voor klarinet, Vagag voor altsaxofoon. OVERZICHT LEERLINGEN Af en toe stellen enkele collega's de vraag hoeveel leerlingen er in onze muziekschool nog les volgen. Daarom lijkt het interessant om U een volledig overzicht te geven. Meer bepaald. het overzicht vanaf januari 2005. Leerlingen notenleer : Shana, Yenno en Andy Van Oosterwijck. Leerlingen instrument : Vreg Andrisyan (Alt-sax), Vagag Andrisyan (alt-sax), Lucie Van Den Broek, (dwarsfluit), Joke Van Den Hof (dwarsfluit), Hubert De Wilder (altsax) en Cédric Dupon (slagwerk). Al deze leerlingen wensen wij verder heel veel succes met de verdere studies en U merkt het, in onze muziekschool zitten wij nog steeds niet stil. Ook nog even een woordje van dank aan alle leraars en leraressen, want ook zij offeren veel van hun vrije tijd op om onze leerlingen op goede weg te helpen. TOEKOMST Vanaf januari 2005 kan ik vanwege werkomstandigheden geen notenleerles meer geven op woensdagnamiddag. Wel op zaterdagvoormiddag vanaf 10h00 tot ten laatste 12h00 of op maandag- of dinsdagavond vanaf 19h00.

ERIC ‘t Muziekkrantje

35ste jaargang nr 4

Pagina 12


2de Schranserfestijn met uitgebreid kaasbuffet Het is weeral geruime tijd geleden, namelijk op zaterdag 18 september dat wij voor de tweede keer ons Schranserfestijn organiseerden. Gesteund door het succes van de vorige en eerste uitgave in 2003, hoopte het bestuur van de Schranser Muzikanten dat ook dit tweede Schranserfestijn de nodige bijval zou krijgen. De combinatie van een stukje eten … (soms iets meer) met een slokje drinken …(inderdaad soms ook wat meer) samen met leuke en gevarieerde muziek en af en toe een dansje (dat was iets minder) was vorig jaar blijkbaar in de smaak gevallen. En misschien dat goede mond tot mond reclame meer kan doen dan enkele honderden uitnodigingen of strooibriefjes, want het aantal inschrijvingen steeg dit jaar zelfs boven de honderd uit. We hebben in de organisatie toch wel enige tijd met wat schrik rondgelopen want zowat begin september hadden we nog maar een twintigtal inschrijvingen. Maar eenmaal op gang gekomen was de trein bijna niet meer te stoppen en ik geloof dat er na de einddatum om in te schrijven nog bijna 20 inschrijvingen zijn bijgekomen. Dus zou ik nu toch al een beroep willen doen om een volgende keer wat meer discipline aan de dag te leggen. Na een aperitiefje aangeboden door de Schranser Muzikanten lieten het merendeel van de aanwezigen zich niet de kaas van het brood halen (letterlijk noch figuurlijk), terwijl anderen probeerden uit te zoeken welk vlees we in de kuip hadden. Ik denk dat we ook dit jaar mogen zeggen dat het kaasbuffet er weer prachtig uitzag en bovendien, ook niet onbelangrijk, heel lekker was (bedankt Cindy Smets om eea te regelen). Wat de vleesschotels betreft - niet minder dan 29 – is een woordje van dank zeker gepast aan Christel Vissers die al dat lekkers heeft klaargemaakt. Om nog even terug te komen op de spreekwoorden van hierboven, sommigen van de aanwezigen hebben het vlees ook onder de pekel gehouden (en niet alleen wie een vleesschotel had besteld). Maar versta me niet verkeerd, ik beweer niet dat het vlees te lang onder de pekel werd gehouden, hoewel achteraf toch niet alle muzikale nootjes even zuiver klonken. En zo zijn we dan bij het muzikale gedeelte van de avond gekomen. Wij hadden ook deze keer geopteerd voor de “juke box” formule van vorig jaar, waarbij iedereen voor een halve Euro zijn muziek kon aanvragen (weliswaar beperkt tot een greep uit zo’n 50-tal nummers). Uiteindelijk zat er zo’n kleine 30 Euro in onze juke box – wat gelukkig niet betekende dat we zo’n 60 nummers hebben moeten spelen. En aangezien er toch iemand nodig was om op de financiele situatie te letten en om de muzikale volgorde door te geven aan onze dirigent, toch ook een extra woordje van dank aan Jules Versmissen die mij aan de “grosse caisse” met veel plezier kwam vervangen. En al was het muzikaal gezien dat niet allemaal 100% in orde, ik denk toch dat iedereen met mij akkoord is dat het een heel plezierig optreden was. Aangezien we die avond ook min of meer beschouwen als de afsluiting van het werkjaar voor de Schranser Muzikanten, werd onze dirigent Patrick Van Oosterwijck vanwege alle muzikanten bedankt voor zijn inzet en geduld gedurende het voorbije jaar .


Dat was dan een kort verslag van het 2de Schranserfestijn, maar ik wil toch niet eindigen zonder alle helpers voor/achter/tussen of onder de toog te willen bedanken voor al het werk dat zij die avond of ergens bij de voorbereiding hebben gepresteerd. Paul

DE SCHRANSERMUZIKANTEN NODIGEN U UIT OP ZATERDAG 6 MAART – 11u

Ter gelegenheid van hun welbekende

FRUHSCHOPPEN In de al even bekende zaal “De Verbroedering” Schransweg 32 Wommelgem.

IEDEREEN WELKOM met of zonder GROTE DORST EN HONGER ‘t Muziekkrantje

35ste jaargang nr 4

Pagina 14


Gelukkige Verjaardag December 01 03 10 11 20 28 30

Paul Druyts Jeanne Theys Etienne Swaans Lydia De Swert Marcel Mampay Rita Langens Gaston Paternoster Bierinckx Pol

Januari 02 07 08 09 10 11 13 26 27 28 29

Louis Van Gorp Lieven Lambrecht Lucienne Roorijck Andy Van Oosterwijck Julia Hermans Raisa Van der Avort Jurgen Van Donink Ingrid De Cnodder Pieter Herthogs Frans Moortgat Jan De Wit Mon Cuypers Caroline Willems

Februari 06 11 15

18 19 23 24

Ignaz Van der Avort Guido Volkaerts Raymond Van Holewinckel Rene Van der Avort Klaartje Van Den Bos José Oorts Jos De Cnodder Eddy Priest Eric Wilkinson Guido Bosmans

Maart 01 05 06 11 15 17 19 21 27 29

‘t Muziekkrantje

Jaklien Langens Mia Mertens Dirk Van Oosterwijck Emiel Wuyts Joelika Van Holewinckel Claudia De Cnodder Silke Cauwenberghs Patricia De Cnodder Viviane Van Gorp Leo Langens

35ste jaargang nr 4

Pagina 15


Een oor voor spraak, een voor muziek… Onze twee oren werken niet op dezelfde manier. Wetenschappers ontdekten al eerder dat onze twee hersenhelften geluid op een verschillende manier verwerken. Zo is de linkerhersenhelft dominant bij het ontcijferen van spraak en andere snel veranderende signalen, de rechter bij het verwerken van tonen en muziek. Ons linkeroor, dat met de rechterhelft van onze hersenen verbonden is, is daardoor gevoeliger voor tonen als muziek en ons rechter voor snelle geluiden als spraak. Uit nieuw onderzoek blijkt nu dat de verschillen zich niet zozeer in de hersenen maar in het oor zelf bevinden. Onderzoekers kwamen tot die conclusie toen ze het gehoor van meer dan drieduizend pasgeboren baby's onderzochten. Daarbij plaatsten ze in elk gehoorkanaal een microfoontje om de otoakoestische emissie te meten. Wordt geluid naar de hersenen doorgestuurd, dan wordt het versterkt door kleine celletjes die achtereenvolgens uitzetten en samentrekken. De onderzoekers gebruikten bij de test twee types geluiden. Snelle klikken en onafgebroken tonen die respectievelijk spraak en muziek moesten nabootsen. Tot hun verbazing constateerden ze dat het linkeroor de tonen meer versterkte, het rechteroor deed hetzelfde met de klikken. Dit betekent dat onze oren zo gebouwd zijn dat ze een onderscheid kunnen maken tussen verschillende types geluid en dat ze die naar de juiste plaats in de hersenen kunnen sturen. Dit verklaart meteen ook eerdere vaststellingen dat kinderen met schade aan het rechteroor het moeilijker leken te hebben op school dan kinderen met gehoorverlies in het linkeroor. De resultaten van het onderzoek zijn van groot belang voor de revalidatie van patiënten met gehoorverlies in één of in beide oren en kunnen artsen helpen de spraak- en taalontwikkeling bij gehoorgestoorde baby's te verbeteren. Ook voor het programmeren van een cochleair implantaat kunnen de resultaten belangrijk zijn Bron : EOS – magazine, Nr. 11 – november 2004

Wie toontaal spreekt, heeft sneller absoluut gehoor Wie een toontaal als Mandarijns spreekt, heeft meer kans over een absoluut gehoor te beschikken. Een absoluut gehoor slaagt erin de hoogte van een toon, zonder een andere toon te horen, onmiddellijk correct aan te geven. Kenmerkend voor een toontaal is de melodie. Wie een toontaal als Mandarijns spreekt, heeft meer kans over een absoluut gehoor te beschikken. Een absoluut gehoor slaagt erin de hoogte van een toon, zonder een andere toon te horen, onmiddellijk correct aan te geven. Kenmerkend voor een toontaal is de melodie. Naargelang de intonatie kan éénzelfde woord verschillende betekenissen hebben. Meer dan tweehonderd Chinese en Amerikaanse muziekstudenten moesten van 36 verschillende klaviertonen uit drie octaven de toonhoogte bepalen. De Chinese deelnemers, die allemaal Mandarijns als moedertaal hadden, scoorden veel beter dan de Amerikaanse, van wie niet één een toontaal beheerste. Ook de leeftijd waarop ze hun muzikale opleiding hadden aangevat speelde een belangrijke rol. Ongeveer 60 procent van de Chinese en 14 procent van de Amerikaanse studenten met een absoluut gehoor was daar al op de leeftijd van vier of vijf jaar mee begonnen. Geen enkele van de Amerikanen die pas op zijn achtste of negende was gestart, bezat een absoluut gehoor. Voor de Chinezen bedroeg dat nog altijd 42 procent. In Europa en Noord-Amerika beschikt over het algemeen niet eens één van de 10.000 mensen over een absoluut gehoor. Wel beschikken de meeste kleine kinderen over een absoluut gehoor, wat hen helpt zich een taal eigen te maken. Zonder muzikale opleiding gaat deze vaardigheid bij de meesten weer verloren. Voor sprekers van toontalen is het echter zeer nuttig, waardoor de vaardigheid waarschijnlijk veel vaker behouden blijft. Bron: Diana Deutsch,Universiteit van Californië in San Diego, VS – EOS Magazine December 2004

‘t Muziekkrantje

35ste jaargang nr 4

Pagina 16


Uit de oude doos

Deze foto werd genomen ter gelegenheid van de huldiging van de, nu niet meer bestaande, Harmonie “De Vrijheidsvrienden” uit Wijnegem. Wellicht ging het hier om een hulde ter gelegenheid van de “Koninklijke” benoeming van “De Vrijheidsvrienden”. De foto werd te Wijnegem genomen op het moment dat de Wommelgemse Verbroedering (te herkennen aan de schandpaal op de vlag) voor de gevierde vereniging defileert. Kan iemand deze foto juist situeren in de tijd en herkent u iemand op deze foto ? Informatie mag u altijd naar de redactie doorsturen.

Humor De komische noot •

Er wordt een test uitgevoerd op een podium dat vol ligt met beentjes en met drie honden: de hond van een architect, van een wiskundige en van een muzikant. De hond van de architect komt het podium op en maakt van de beenderen een perfecte replica van de Eifeltoren. Applaus alom. De hond van de wiskundige legt met de beenderen een heel ingewikkelde wiskundige formule op het podium. Alweer applaus en veel `Oehs' en `Ahs'. De hond van de muzikant komt het podium op, eet alle beentjes op, ambeteert de twee andere honden en vraagt door de micro: "Hoe zit da met die drankbonnekes?"

•

"Ik begrijp niet waarom de mensen onze muziek niet mooi vinden", zegt de dirigent van de harmonie, verdrietig na de zoveelste afgang. "Trek het u niet aan, ik ken iemand die er wel duizend euro voor over zou hebben om jullie te horen spelen". "Ah, ja?", roept de dirigent blij verrast uit. "En wie is die bewonderaar dan wel?" - "Ah, die is doof!"

•

Een orkest oefent een werk in, waarin de tuba een solo heeft na 84 maten rust. Op het moment dat hij zijn solo moet beginnen, gebeurt er niets. De dirigent stopt en vraagt de tubaspeler waarom hij niet speelde. "Ik heb 84 maten rust," zei de tubaïst, waarop de dirigent: "Maar we zijn al voorbij die 84 maten!" De tubaïst: "Hoe kon ik dat nu weten?" De dirigent: "Je kan tellen!" De tubaïst: "Noem jij dat rust?"

‘t Muziekkrantje

35ste jaargang nr 4

Pagina 17


•

Een muzikant ligt op sterven en een engel verschijnt aan zijn bed. De stervende man vraagt aan de engel: "Is er in de hemel ook een orkest?" "Ik heb goed en slecht nieuws voor jou," zegt de engel. "Het goede nieuws is dat er in de hemel een goed orkest is. Het slechte nieuws is dat je morgen al moet mee repeteren."

Onzinnen •

Ik zag je op een afstand, maar kwam nooit dichterbij, want wat nooit gebeurd is, gaat ook nooit voorbij.

•

Het raadselachtige aan vrouwen is vooral dat zij van mannen houden.

•

Wie het laatst lacht, sterft vrolijk.

•

Geniet: je bent langer dood dan je leeft.

•

Geld is als sex: onbelangrijk als je er genoeg van hebt.

•

Wie iets wil vindt een middel, wie niets wil vindt een excuus.

•

Ik weet niet of ik wel goed genoeg ben voor een minderwaardigheidscomplex.

•

Verandering, niets is permanent behalve die krul in je haar

•

Cursus lassen voor beginners afgelast

•

Reeds twee maanden na de amputatie van zijn been stak de man op eigen houtje de straat over

•

Amerikaanse buffels hebben iets bijzonders

•

Toen god de vrouw schiep werd Adam uit het paradijs geëvacueerd

•

Fijn zei de zon en ze was in de wolken

•

Als hij niets anders te eten had leefde Godfried van bouillon

•

De kastelein was klein maar tapper

•

Minderjarig: geboren op 29 feb.

•

Toen hij 40jaar nietjes had gemaakt vond hij het welletjes

•

Paasei hetzelfde als ma zei

•

Wie een put graaft voor een ander is een idioot.

•

Mijn schoonmoeder had pijn onder haar linkerborst, het bleek een gezwollen knie te zijn

•

Sla nooit een man met een bril, sla hem met je vuist, dat komt harder aan

•

Hij kon haar niet meer zien staan en liet haar dan maar zitten

•

Ik kan later zoveel worden dat ik mezelf maar blijf

•

Heb ik je vandaag al gezegd datje er goed uit ziet? Nee?! Dan zal ik daar wel een reden voor hebben zeker. Bron: ’t Concordiavriendje / Driemaandelijks tijdschrift van de K.H. Concordiavrienden – Puurs/ Nr. 28

‘t Muziekkrantje

35ste jaargang nr 4

Pagina 18


Oude gezelligheid ... onze kiosken Wat waren ze mooi de muziektempels van vroeger… vaak door anonieme architecten gebouwd op het dorpsplein onder de hoede van de kerktoren, in het centrum van een stadswijk of het park. Naargelang de uitstraling die de bouwheer, de gemeente of stad, wou bereiken kende men muziekkiosken van bescheiden en eenvoudige komaf met een leistenen dak ondersteund door een achttal smeedijzeren zuiltjes of weelderige constructies die de rijkdom van de omgeving moest beklemtonen. Sommige kiosken waren echte kunstwerken. Sierlijk en elegant met verfijnd smeedwerk dat deed denken aan de sprookjes uit “Duizend en één nacht”. Er was ook het luxueus officiële type, dat, naar men zei, de eeuwen zou trotseren. Dit soort kiosk trof men aan op de Groenplaats in Antwerpen. Meestal waren ze identiek gebouwd, in een acht- of zeshoekige vorm, soms een zuivere cirkelvorm. Deze constructie bevorderde het collectief beluisteren van de muziekuitvoering en gaf de luisteraars ook de gelegenheid rond te wandelen tijdens een muziekuitvoering. De vloer bevond zich z’n goede 1,50 meter boven de grond. Dat had niet enkel nut in functie van de muziekuitvoering en de zichtbaarheid op de uitvoerders maar de ruimte onder de vloer kon gebruikt worden voor het opslaan van allerlei materialen onder andere de pupitters. Een hele week heerste er stilte op deze kiosken en waren zij een geliefkoosd onderdak voor allerlei gevogelte maar op zondag in de tijd dat zomers nog echte zomers waren werden zij het middelpunt van het mondaine leven. De muziekuitvoeringen werden druk bijgewoond. Er werd niet enkel geluisterd. De kiosk en haar omgeving was voor de mensen de “place to be” : de gegoede burgerij paradeerde hoofs rondknikkend met loense blik op de medeburger om te zien of haar kleed of kostuum van mijnheer ook van de laatste mode was. Jonge mensen vonden er de ideale plaats om amoureuze afspraakjes na te komen en natuurlijk waren er ook de onvermijdelijke minder mooie kanten zoals bedelaars, zakkenrollers en dies meer. Elke belangrijke Belgische stad heeft reeds gedurende het Hollands bewind haar kiosk, zoals blijkt uit toenmalige steendrukken. In Antwerpen stonden er diverse kiosken waarvan het grootste deel verdwenen is. Thans kennen we nog het moderne gedrocht op de Groenplaats en de meer antieke kiosk in de Dierentuin. Alhoewel het Bestendig Stadsfestival de voortzetting is van de vroegere zondagsconcerten is de sfeer niet meer te vergelijken. Enkele luisteraars blijven staan luisteren maar voor velen is het leven te gehaast om nog enige aandacht te hebben voor datgene wat er op de kiosk gebeurd. Ook de inrichting van muziekwedstrijden uitgevoerd op de kiosk behoort reeds lang tot het verleden. Vroeger nochtans was zulke wedstrijd het hoogtepunt uit de zomerse periode. Drommen mensen stonden en zaten toen “rond de kiosk” om te supporteren voor de vereniging waartoe ze behoorden.

‘t Muziekkrantje

35ste jaargang nr 4

Pagina 19


Wat blijft er over van die oude gezelligheid? Niet veel: een paar gravures, een paar oude prentkaarten, vage herinneringen, vluchtige indrukken die ons nu en dan voor de geest komen en de dagen opfleuren. En elk jaar mogen wij er te Antwerpen nog eens gebruik van maken, van de kiosk…Je moet met je tijd meegaan, zegt men. Betekent dat dan je alles moet opofferen? En mogen de getuigenissen van het verleden dan alleen bestaan in de vorm van die paar beelden die door ons geheugen spoken? De kiosk van vroeger zij was de ideale trefplaats, waar de bewoners van de stad, van het dorp en omliggende dorpen bijeenkwamen, toen men het nog van essentieel belang achtte elkaar te ontmoeten. Welke tegenstrijdigheid bestaat er niet tussen de hedendaagse burger , in zijn zetel weggedoken voor zijn televisiescherm en de gemeenschap die schouder aan schouder rond de kiosk stond. ’t Is slechts één eeuw geleden!

‘t Muziekkrantje

35ste jaargang nr 4

Pagina 20


Koninklijke Harmonie DE VERBROEDERING vzw

Agenda Zaterdag 29 januari: ledenvergadering Zaterdag om 16.00u wordt het reilen en zeilen van onze vereniging van het voorbije jaar uit de doeken gedaan. Iedereen die iets wil vragen, gewoon geïnteresseerd is, of ambities heeft om ons bestuur te versterken, kom zeker naar deze ledenvergadering. Aanvullend is er een broodjesmaaltijd voorzien en we sluiten af met de kaartavond. Inschrijven voor de broodjesmaaltijd kan bij Patricia De Cnodder, 03/353 28 61. De prijs is 3,5 euro.

Zondag 6 februari: spaghettilunch Ten voordele van ons repetitieweekend zal er op zondagmiddag, na de repetitie van Schransers en Verjegro weer een spaghettilunch voorzien worden. Hoe je moet inschrijven, wat het kost enz. vind je in de maandelijkse agenda zeker terug.

Vrijdag, zaterdag en zondag 18, 19 en 20 februari: rep.weekend Naar analogie (en het succes) van vorig jaar wordt het repetitieweekend opnieuw gehouden in ’T Pelterke te Neerpelt. Wij hopen alleen dat het weer het deze keer niet laat afweten. Inschrijven kan reeds bij Patricia De Cnodder, 03/353 28 61. De prijzen zijn dezelfden als vorig jaar nl. 45 euro voor leden, 60 euro voor niet-leden en 32 euro voor onze jeugd (max.18 jaar of nog student)

Zondag 6 maart: Fruhschoppen Onze schransermuzikanten komen eindelijk terug in actie. Na een welverdiende rust openen zij hun jaar met het fruhschoppen, u weet wel, een mengeling van muziek, dans, eten en drinken en dit op zondagochtend. Meer info vind je terug in de maandelijkse agenda van maart.

Verdere data Lenteconcert: 23 april 2005

‘t Muziekkrantje

35ste jaargang nr 4

Pagina 21

KONINKLIJKE HARMONIE. 35 ste jaargang nr.4

Recommend Documents