Kerk aan Huis 159 oktober Kerk aan Huis

Kerk aan Huis Kerk aan Huis 159

oktober 2013

Thema “verlies” Augustinusparochie Breda Parochieblad Parochiekern Bethlehem Nummer 159, oktober 2013

Kerk aan Huis 159

oktober 2013

Kerk aan Huis 159

oktober 2013

Inhoudsopgave Thema: "verlies"

Voorwoord

1

Verlies - (Frans Verkleij)

2

Een steun moge zijn bij verlies (Ad Vermeulen)

3

Je verliezen in Lucas - (Louis Toebak)

4

Gemberthee - (Monique van Dijk)

6

Liturgierooster

8

Lief en leed

10

Vieringen in de Augustinusparochie

11

Kinderpagina

12

In memoriam Jos Zwetsloot - (Wim Goijaarts)

14

Els van ’t Klooster - (interview Frans Verkleij)

19

Financieel nieuws

21

Mutatieformulier

23

Machtigingsformulier 2013

24

Kerk aan Huis 159

1

Voorwoord Dit nummer heeft een nieuwe kaft; in plaats van de Bethlehemkerk staat nu de Lucaskerk afgebeeld. Met het logo van onze nieuwe Augustinusparochie. Hiervoor veel dank aan Jan Bolder. De Lucaskerk is nu ons nieuwe thuis geworden, het voelt inmiddels vertrouwd. Het verlies van de Bethlehemkerk is zo te dragen. Hoe dierbaar de kerk ook is, het blijven toch stenen. Het verlies van een dierbare persoon is van een andere orde. In dit nummer lezen we verhalen over het thema verlies. U leest een mooi in memoriam van oud-pastor Jos Zwetsloot, overleden op 22 augustus; voor veel parochianen een groot verlies. Als in elk jaar vieren we op 2 november ’s avonds Allerzielen, waar we onze dierbare doden gedenken. Het pastoraal team heeft besloten in alle parochiekernen het feest van Allerheiligen te vieren, dit jaar op vrijdag 1 november, U bent van harte uitgenodigd deze eucharistie mee te vieren. De redactie

Wetenswaardig

Kerk aan Huis periodiek van de Augustinusparochie parochiekern Bethlehem verschijnt zes maal per jaar De laatste verschijningsdatum in 2013 is 3/12 redactie Monique van Dijk Frans Lemmens Louis Toebak Frans Verkleij reacties en kopij Lucaskerk Tweeschaar 125, 4822 AS Breda [email protected]

parochiesecretariaat ma t/m vr 9-12uur Tweeschaar 125, 4822 PP Breda tel/fax. (076) 541 01 94 [email protected] website www.augustinusparochiebreda.nl pastoraal team Frans Verkleij, bereikbaar via het secretariaat parochiebijdragen giro 4.470.937 of bank 17.89.89.940 t.n.v. Bethlehemparochie Breda diaconale bijdragen bankrek. 52.08.52.117 t.n.v Caritas Haagse Beemden Breda liturgievieringen Lucaskerk: zo 09.15u

2

okt 2013

Verlies Onlangs was ik bij een bijeenkomst met ouderen. De inleidster vertelde over haar man, die op relatief jonge leeftijd de ziekte van Alzheimer had gekregen. In een proces van vele jaren zag zij hem aftakelen, tot het einde toe. Eerst verzorgde zij hem thuis, en toen dat niet meer ging en hij naar het verpleeghuis ging, bezocht zij hem elke middag, ook in de laatste jaren dat hij haar helemaal niet meer herkende en er zelfs geen enkel contact meer mogelijk was. Om in dit rouwproces van langdurig verlies overeind te blijven heeft zij een levensboek geschreven. Als zij overmand door verdriet weer thuis kwam, schreef zij haar ervaringen op. Tegelijk haalde ze herinneringen van vroeger op, met foto’s en verhalen. Het is een prachtig boek geworden, met liefde en zorg gemaakt. Het bijzondere vond ik dat zij zichzelf een zondagskind noemt. De liefde voor haar man is zo sterk dat zij het verlies kan dragen. Ik vond het mooi om deze persoonlijke geschiedenis te horen. In pastorale gesprekken merk ik hoe moeilijk mensen het hebben als zij een dierbare verloren hebben. Ieder moet zijn eigen weg gaan om het verdriet te verwerken. Er is geen standaardrecept voor. Ik hoop dat mensen bemoediging en troost krijgen binnen onze geloofsgemeenschap. Dat het geloof, met de rituelen en verhalen hen verder brengt. Voor mij zijn de psalmen een onuitputtelijke bron van troost en hoop. Zoals psalm 121, de laatste twee verzen: ‘De HEER behoedt je voor alle kwaad, hij waakt over je leven, de HEER houdt de wacht over je gaan en komen van nu tot in eeuwigheid’. Frans Verkleij

Kerk aan Huis 159

3

Een steun mogen zijn bij verlies Het is een bijzondere ervaring als je de gelegenheid en vertrouwen krijgt om de communie te brengen bij zieke en stervende mensen. In de kerk met een mooi woord aangeduid met Viaticum. Zo deed mijn zus ook een beroep op mij om de communie te brengen bij haar stervende echtgenoot. Samen met haar dochters hebben we gebeden en de communie ontvangen. Toen ze daarna de pastoraal werkster van het verpleegtehuis tegenkwam zei ze – het onderscheid niet kennende – dat ik haar man de ziekenzalf had gegeven. Maar dat kon niet en mocht ik niet doen. Dat zou de Bisschop moeten weten. Diezelfde avond heb ik de pastoraal werkster gebeld en gezegd dat ik het “Viaticum” had gegeven, waarop ze gerust gesteld werd. Laatst zou ik de communie brengen bij een stervende vrouw. Had haar daags van tevoren nog gesproken. Toen we echter bij haar bed stonden stierf ze terwijl haar zoon haar hand vast hield. Heb toen voor haar gebeden en bad samen met hen het 'Wees gegroet' dat toepasselijk eindigt met “en sta ons bij in het uur van de dood.” Weet niet of onze Lieve Heer moe is geworden van al die keren dat ik om zijn Geest en inspiratie vroeg. Dank daarvoor mijn God. Amen. Ad Vermeulen Vrijwilliger parochiekern Franciscus

4

okt 2013

Je verliezen in Lucas In Lucas staan drie passages, waarin een of meer vormen van het werkwoord verliezen voorkomen, namelijk in Lukas 9:24-25, Lukas 15:4, 8, 24, 32 en Lukas 21:18. In deze aflevering van Kerk aan Huis wilde ik met u Lucas 9:23-27 doornemen door me erin te verliezen. De verzen luiden: 23 Tegen allen zei hij: ‘Wie achter mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen en dagelijks zijn kruis op zich nemen en mij volgen. 24 Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen; maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. 25 Wat heeft een mens eraan als hij de hele wereld wint, maar zichzelf verliest of schaadt? 26 Wie zich schaamt voor mij en mijn woorden, zal merken dat de Mensenzoon zich ook voor hem schaamt, wanneer hij komt in de stralende luister die hem, de Vader en de heilige engelen omgeeft. 27 Ik verzeker jullie dat sommigen die hier aanwezig zijn niet zullen sterven voor ze het koninkrijk van God hebben gezien.’ Niet alleen tegen zijn leerlingen, maar ook tegen de overig aanwezigen zegt hij onomwonden wat ze moeten doen om zijn weg te gaan: dag in, dag uit zijn beproevingen/lijden ondergaan en onzelfzuchtig handelen tegenover de medemens door het lagere (het egocentrische aspect) in zich te onderdrukken om het hogere (het dienende aspect) te doen zegevieren om daardoor een rechtvaardig en vredig mens te worden, die passie voor de gerechtigheid heeft, een fiere voorvechter voor vrede en recht is, de ellende van de onderdrukten onderkent, de verworpenen der aarde wil bevrijden, de vernederden uit de drek omhoog wil trekken, verantwoordelijkheid voor zijn medemens wil dragen en zichzelf voor de armen en ontrechten wegcijfert.

Kerk aan Huis 159

5

Naar de mening van Jezus heeft het geen zin om enkel en alleen materiële zaken te koesteren en het geldelijk gewin na te jagen, maar het is beter om ervan af te zien: Het is zaliger te geven dan te ontvangen! Mijn bespiegeling: Bedenk, dat tirannen, uitbuiters, onderdrukkers, mensenrechtenschenders en recht verkrachters de mensheid haar geluk ontnemen door haar voor hun eigen gewin uit te buiten, haar te onteren, de rechten ervan te verachten. Ze stellen hun belangen veilig ten koste van de medemensen, ze zijn jegens hen sluw en meedogenloos en ze buigen krom wat recht is. Als je echter de weg van Jezus met enthousiasme en vol overgave bewandelt, dan ervaar je het Koninkrijk Gods al in het hier en nu. Door je leven (de materiële zaken) te verliezen win je het echte, vreugdevolle leven kennen. Weet dat het aan jou is om aan het wiel van de schepping mee te spinnen, de onderdrukking een halt toe te roepen, je naaste en je vijand lief te hebben, de anti-mens te ontmaskeren. Het is ook aan jou om partij te kiezen voor de vernederden, de geknechten én eenieder te voorzien in zijn basisbehoeften. Louis Toebak

6

okt 2013

Gemberthee De herfst is natuurlijk het seizoen van verlies. Even denk je nog dat de warme zon blijvend is maar voor je het weet struikel je over een kastanje. Je verliest je evenwicht. De ‘R’ is weer in de maand en voor ik het goed en wel besef zet ik weer gemberthee om verkoudheden buiten te sluiten. Ik sluit mijn handen om het warme theeglas en drink ‘troost’ en toast op de herfst. En lees ‘over de vrouw’. Ik vraag me af waar de kerk onderweg ‘de vrouw’ dan heeft verloren. Waar ze haar in een put achterliet? Hoe kom ik op dit onderwerp? U begrijpt het misschien al. Door de nieuwe paus. Paus Franciscus spreekt in een interview over de vrouw in de katholiek kerk. ‘De kerk kan gewoon niet zichzelf zijn zonder de vrouw en haar rol. De vrouw is voor de kerk absoluut noodzakelijk. Maria, een vrouw, is belangrijker dan de bisschoppen.’ Citeer ik uit het interview. Zijn Maria en de bisschoppen wel vergelijkbaar? En stel dat de vergelijking mank gaat maar je stelt hem toch. Kun je dan ook Jezus, een man, ergens mee vergelijken? Ik denk juist dat de katholieke kerk met haar rituelen en sacramenten vrouwelijk is. Maar de eenzijdig mannelijke invulling van het ambt van bisschoppen en priesters ervaar ik als een verlies. Een verlies van vrouwelijke kwaliteiten of zoals de paus het zegt, het vrouwelijke genie.

Kerk aan Huis 159

7

Terwijl ik nog een kop warme thee inschenk borduur ik hierop nog even door. Waarom geen twee pausen denk ik, een man èn een vrouw. Een vrouw als paus en een man als paus. De een als hoeder van de ander. Twee herders van de kudde. Eerst de wonden helen die het verlies van de vrouwelijke inbreng geslagen hebben. Gemberthee is helend voor de ziel geloof ik. Monique Van Dijk De Nederlandse vertaling van het interview met de paus: http://www.streventijdschrift.be/Interview_paus_Franciscus.pdf

8

okt 2013

Rooster liturgie Zondag 6 oktober 2013 27e zondag door het jaar 09.15 u Lucaskerk eucharistie Voorganger: J. Bot m.m.v. Bethlehemkoor Zondag 13 oktober 28e zondag door het jaar 09.15 u Lucaskerk woord- & communieviering voorganger Frans Verkleij mmv cantor A. van der Pool Zondag 20 oktober 29e zondag door het jaar 09.15 u Lucaskerk eucharistieviering Voorgangers Wiel Wiertz en Frans Verkleij Zondag 27 oktober 30e zondag door het jaar 09.15 u Lucaskerk eucharistieviering voorgangers Toon Stoop en Ben Hendriksen mmv Bethlehemkoor Vrijdag 1 november Allerheiligen 10.00u Lucaskerk eucharistieviering Voorgangers Wiel Wiertz en Frans Verkleij Zaterdag 2 november Allerzielen 19.00 u Lucaskerk viering van woord- en gebed voorganger Frans Verkleij mmv Purisima Rodela- Werner, gitaar en zang

31e zondag door het jaar oecumenische viering van woorden gebed voorgangers ds Wim Bisschop en pastor Frans Verkleij

Zondag 3 november 09.15 u Lucaskerk

Kerk aan Huis 159 Zondag 10 november 32e zondag door het jaar 09.15 u Lucaskerk gezinsviering voorganger Frans Verkleij mmv cantor Annemiek van der Pool Zondag 17 november 33e zondag door het jaar 09.15 u Lucaskerk eucharistieviering voorganger Jan Bot mmv Jubilatekoor

Zondag 24 november Christus Koning 09.15 u Lucaskerk eucharistieviering voorganger Wiel Wiertz mmv Bethlehemkoor Zondag 1 december 1e zondag van de advent 09.15 u Lucaskerk eucharistieviering voorgangers Kees Luijkx en Frans Verkleij Zondag 8 december 2e zondag van de advent 09.15 u Lucaskerk woord- en communieviering voorganger Frans Verkleij mv cantor Annemiek van der Pool

9

10

okt 2013 Lief en leed periode 18 augustus tot 28 september

Gedoopt 21 september, Djulièn van der Heijden, Hobokenstraat 2

Overleden Frans Kock, Overleden 25 juli 2013, 70 jaar Crees van der Meij-Winter, Overleden 22 augustus 2013, 79 jaar Jan van de Rijt, Overleden 26 september 2013, 82 jaar

Kerk aan Huis 159

Vieringen in de Augustinusparochie Zaterdag 19.00u Franciscuskerk Breda Noord Zaterdag 19.00u Michaelkerk Hooghout, gebedsdienst Zondag 09.15u Lucaskerk, Haagse Beemden Zondag 08.45u Annakapel, Breda-Oost Zondag 10.00u Franciscuskerk Breda-Noord Zondag 10.00u Willibrorduskerk, Teteringen Zondag 11.30u Michaelkerk Hooghout

11

12

okt 2013

Roos, Nina en Sem Zijn aan het zoeken…. Sem is zijn schoen kwijt weg, kwijt, verloren zucht hij Mama zegt dat schoenen niet uit zichzelf weglopen Dat is slim bedacht van mama zucht Sem opnieuw Dus gaat Sem zoeken onder het bed onder de kast onder de trap Roos en Nina helpen Sem met zoeken

Kerk aan Huis 159

13

Roos vindt de schoen van Sem in zijn voetbaltas Gelukkig zucht Sem ik ben mijn schoen niet verloren en springt een gat in de lucht Spring je mee? Dag, tot volgende keer Daaaaaag……….

14

okt 2013

In memoriam Jos Zwetsloot “Recht van spreken…” Tijdens de drukbezochte afscheidsviering onder leiding van Bernard Zweers in de Bethlehemkerk – voor deze bijzondere gelegenheid nog éénmaal opengesteld op 27 augustus jl. – sprak Trui Zwetsloot, de vrouw van Jos, de volgende woorden:

“Jos was niet de man van het goud. Hij was meer van het zilver. Hij kon zwijgen en luisteren, maar spreken was de hoofdzaak. Spreken over wat hem bezighield, wat er in hem omging. Spreken over zijn geloof, en hoe rijk je daar van kan worden. Hoe geloven mensen gelukkig kan maken en vrijheid geeft. Hoe geloven mensen aanzet tot zorg voor elkaar. Geloven in het goede. Hij inspireerde, en met zijn enthousiasme, zijn manier van spreken, zijn verhalen, zijn aanstekelijke manier van vertellen, bracht hij velen in beweging tot op de dag van vandaag. En dat sterke geloof, en die diepste overtuiging en alles wat Jos daarvan achterlaat, zullen wij koesteren. Het zal ons brood zijn voor onderweg. Voor al die jaren dat wij er nog mogen zijn. Wij zullen blijven delen en het werk van jouw handen, Jos, zal niet verloren gaan.” Op 22 augustus is een bijzonder mens van ons heengegaan: Jos Zwetsloot, geboren te Lisse op 22 januari 1950. Getroffen door kanker moest Jos de strijd dit jaar na maanden van zorgen en verdriet helaas veel te vroeg opgeven. Trui ging dit jaar met pensioen en daarom kochten ze in maart samen nog een tent om de wijde wereld in te trekken. Helaas voor Jos en al zijn dierbaren verliep het einde van zijn levensreis totaal anders dan vooraf bedacht op de leeftijd van pas 63 jaar.

Kerk aan Huis 159

15

Onze wegen kruisten elkaar in augustus 1984 en daar heb ik nooit een moment spijt van gehad. Ik mocht een nieuwe basisschool gaan oprichten in Kesteren, in de Haagse Beemden van Breda en woonde vanaf augustus tot de kerstvakantie van dat jaar op de pastorie – terwijl ons gezin nog in St.-Oedenrode verbleef – omdat we nog geen geschikte woning hadden gevonden. En op de pastorie kwam ik voor het eerst Jos tegen, als ‘ondersteuner’ van onze bouwpastoor Toon Danen, vanuit het Diocesaan Pastoraal Centrum waar Jos werkzaam was. Het parochiewerk beviel Jos steeds meer en per 1 januari 1985 kreeg hij daarom een vaste aanstelling in de Bethlehemparochie en vormde hij samen met pastor Danen een zeer actief duo op pastoraal gebied, op allerlei vlak, maar vooral de aandacht voor de diaconie wil ik niet onvermeld laten. (Ik denk hierbij ook aan het beeld ‘Kwetsbaar’ dat Jos van de parochianen kreeg bij zijn afscheid en dat hij weer teruggaf aan ons.) Daarnaast kon Jos preken alsof je Jezus zelf aan het woord hoorde en zijn woorden raakten je recht in het hart. Jos was een zeer actief baasje en heeft in de startende parochie veel voor elkaar gekregen, samen met heel veel vrijwilligers, die hij met zijn overtuigingskracht en charme wist in te palmen voor de actieve parochie. Na het vertrek van pastor Danen naar Zegge in 1989 kwamen Jos en Trui Zwetsloot samen met hun vier kinderen Simon, Sara, Emma en Josefien op de pastorie wonen. De grote zolderruimte werd vertimmerd, zodat iedereen een eigen slaapplek had en Trui fungeerde naast haar rol als moeder ook als gastvrouw van de parochie op de pastorie. Een rol die zij met erg veel verve heeft vervuld en de parochianen kwamen bij Jos en Trui dan ook nooit aan een gesloten deur. In deze tijd raken ook onze gezinnen meer ‘verweven’ met elkaar, want onze eigen vier kinderen zijn ongeveer van dezelfde leeftijd. Allemaal bewaren ze fijne, warme herinneringen aan die tijd.

16

okt 2013

Naast het talent om te getuigen, verstond Jos de kunst om zijn gedachten en ideeën aan het papier toe te vertrouwen. Hij heeft een aantal prachtige boeken geschreven en ik mag zelf graag op zondag zijn overweging voor de betreffende dag lezen. Jos schreef namelijk voor elke zondag van het (A-B-C) jaar inspirerende overwegingen in toegankelijke beeldende taal. Niet met de nadruk op de exegese van de teksten van die zondag, maar op hun enorme zeggingskracht en op het appel dat ze doen op de gelovige. Mede onder zijn leiding is vanwege schaalvergroting vanuit het bisdom geprobeerd een goede samenwerking te zoeken met de parochie in Prinsenbeek. Nu zouden we het kunnen vertalen als voorloper op de Augustinusparochie. Om bij iedereen begrip te kweken voor het idee van samenwerking richtte hij het blad ‘Van weerskanten’ op. Jammer genoeg hield de samenwerking geen stand. Uit mijn ervaring als lid van het kerkbestuur weet ik dat Prinsenbeek te veeleisend was richting onze pastores, de verschillen waren ook erg groot (stad – dorp / arm – rijk) en dat deed Prinsenbeek besluiten ermee te stoppen.

In de tien werkzame jaren binnen de Bethlehemparochie heeft Jos bij veel mensen een onuitwisbare indruk achtergelaten! En ik denk dat Jos en zijn gezin dit ook zo gevoeld hebben, getuige zijn eigen keus voor de Bethlehemkerk als plaats voor zijn afscheidsviering.

Na 1994 is Jos nog werkzaam geweest in Oosterhout en tot slot in St.-Willebrord. Ook daar nam hij zijn werk weer heel serieus met een enthousiasme en toewijding die zijn hele leven heeft gekenmerkt. Maar in St.-Willebrord kwam Jos op den duur op ‘gespannen voet’ te staan met het kerkbestuur en het bisdom en is er jammer genoeg na 32 jaar als pastor werkzaam te zijn geweest in verschillende parochies en justitiële inrichtingen een einde aan zijn vruchtbare werk als parochiepastor gekomen. Eerlijkheidshalve moet hier gesteld worden dat Jos heus niet altijd even gemakkelijk was voor zijn omgeving, maar ik weet ook dat zijn intenties altijd goed waren en strookten over het algemeen met de overgrote meerderheid van zijn parochianen, die hem

Kerk aan Huis 159

17

altijd op handen hebben gedragen. Je moest dan wel vooruitstrevend zijn in je denkbeelden over kerk en samenleving en eigentijds de Bijbel willen verstaan en daar naar handelen. En Jos was een meester in dat vertalen van de Bijbel naar het leven en de taal van nu. Jammer dat niet iedereen binnen het bisdom dit heeft begrepen en willen zien, maar volgens mij heeft het bisdom wel vaker getalenteerde mensen ‘laten lopen’. Als freelancer is Jos niet bij de pakken neer gaan zitten, maar is hij verder gegaan met het schrijven van boeken en het begeleiden van mensen op hun reis door het leven. Om spiritueel bij te tanken, is Jos ook steeds vaker te vinden in de abdij Maria Toevlucht van de trappisten in Zundert voor gebed en arbeid (ora et labora). Broeder Wiro Fagel van die trappistenabdij zegt over Jos: “Pastor Jos Zwetsloot heeft het vermogen om goed te luisteren naar mensen en wat er leeft in het hart van hun gewone dagdagelijkse bestaan. Dat is zijn geheim, om de woorden en beelden te vinden die voor iedereen herkenbaar zijn. Een vindingrijkheid die zijn boeken zo kostbaar maken voor wie zoekt om Bijbelse woorden voor zichzelf en anderen nabij te brengen.” Als een dierbaar persoon komt te overlijden, worden we graag getroost in woord en gebaar. Onze vriend Jos kan ons nu niet meer omhelzen, maar we kunnen hem nog wel aan het woord laten. Ik wil dat hier doen door het plaatsen van een paar passages uit het slothoofdstuk van zijn laatste boek ‘Vindplaatsen van troost’. Daaruit blijkt eens te meer dat Jos waarachtig ‘recht van spreken’ had. “DOE IETS Buiten onszelf kunnen wij veel troost vinden en van andere mensen kunnen wij veel troost ontvangen. Er is veel, er is genoeg voor wie zoeken wil en voor wie zijn handen opent.

18

okt 2013

Maar de diepste en meest genezende troost ligt verborgen in ons eigen hart. Het is ons hart dat klopt, ons lichaam dat ademt en beweegt, ons hoofd dat denkt, dat van alles verzint, dat piekert of lacht. Het is dat diepe besef dat jij en ik mogen leven, dat ons bestaan gewenst is, dat er iemand is die tegen jou of mij zegt: het is fijn dat je er bent. ………. ”

En het hoofdstuk eindigt met: “……. Op een viaduct in Amsterdam staat met grote letters geschreven: ‘DOE IETS’. Deze aanmaning is voor meerdere uitleg vatbaar, maar het is voor iedereen die langskomt en die het leest een krachtige uitnodiging. Verdriet kan verlammen en we kunnen ons er zelfs behaaglijk in verschuilen. Verlamming en dadenloosheid kunnen leiden tot een akelig ziektebeeld. Elke dag die wij krijgen is een uitnodiging om ons verdriet, ons rotgevoel, onze teleurstelling te overwinnen. De meest simpele manier is om iets te gaan doen. Niet de tijd heelt alle wonden, maar onze creativiteit, onze handen die kunnen werken, ons hart dat kan liefhebben en helpen. Doe iets, verzin iets, bedenk iets, maak iets: allemaal manieren, eerste stappen naar een troostrijk leven. De grootste voorraad troost ligt gewoon in ons eigen hart.”

Heeft u dat nu ook dat als u deze woorden leest dat u Jos’ stem erbij hoort? Op deze manier leeft Jos verder met en onder ons, want ‘wie schrijft, die blijft’! Wim Goijaarts “Vindplaatsen van troost” is een uitgave van Berne Media, Uitgeverij abdij van Berne Heeswijk 2012, ISBN 978-90-8972-051-1. Verkrijgbaar via boekhandel en internetwinkels. Prijs ca. €10,-.

Kerk aan Huis 159

19

Els van ’t Klooster ‘Wij zijn er zelf bij als de kerk stopt of doorgaat’ Geboren in Eemnes. 58 jaar. Burgerlijke staat: alleenstaand. Wijkverpleegkundige, momenteel werkzaam als stafmedewerker bij het Centrum voor Jeugd en Gezin in Rotterdam. Woont in de Haagse Beemden sinds 1985. Betrokken bij de Bethlehemparochie sinds 1988.

‘In Amersfoort heb ik de opleiding tot verpleegkundige en wijkverpleegkundige gevolgd. Ik wilde niet in een ziekenhuis werken, de wijkverpleging trok mij meer. Je komt dan met allerlei mensen in de thuissituatie in aanraking, en er was toen nog meer vrijheid. Mijn eerste baan in de wijkverpleging was in Bodegraven. Een regio waar veel protestanten van zware signatuur woonden. De mensen vonden het belangrijk te weten bij welke kerk ik hoorde; zij moesten eraan wennen dat een katholieke verpleegkundige bij hen thuis kwam. Het werk was breed; in die tijd moest je als wijkverpleegkundige zelfs overledenen afleggen. Ik vond het bijzonder om bij mensen thuis te komen, en het vertrouwen van hen te krijgen. Maar de zware protestantse sfeer begon mij tegen te staan, en ik ben in Breda gaan werken. Ik was daar jeugdverpleegkundige, voor kinderen van nul tot vier jaar. Ik gaf jonge ouders informatie en advies over het opgroeien en opvoeden van hun kinderen, de vragen en problemen waarmee zij kwamen waren vaak psychosociaal van aard. Ik heb in dit werk geleerd oordelen over mensen op te schorten, en meer begrip gekregen waarom mensen zijn zoals ze zijn. Zeker, je kwam bij mensen die de sociale dienst tilden – maar die mensen waren ook gastvrij en warm. Regelmatig kreeg ik te horen dat ik zo direct, zonder omwegen, mensen tegemoet trad. Jij bent zeker van boven de grote rivieren, zei men dan. Nou, dat zal wel. Ik heb ik die zogenaamde Brabantse gezelligheid altijd al een

20

okt 2013

beetje flauwekul gevonden. Althans in Breda – mogelijk bestaat die nog in dorpen. Voor mij was het niet anders dan boven de rivieren. Vanaf 1989 ging ik het werk in de wijk combineren met leiding gevende taken. Ik heb daartoe cursussen gevolgd. Je groeit daar in; je leert mensen aan te sturen in hun werk. Maar het typische managers werk, waarin budgetten en cijfers bepalend zijn, ligt me niet echt.’ ‘Wij waren thuis degelijk katholiek, zonder dat het streng was. Tot mijn achttiende ging ik elke zondag naar de kerk. Leuk was dat aan de kerk een clubhuis voor jongeren verbonden was. Dat maakte de verplichting minder erg. Ik heb goede herinneringen aan de parochie. Vandaar dat ik in Breda ook actief werd in de parochie. Ik heb zo veel leuke mensen leren kennen. Mijn eerste werk was bij de werkgroep voor pubers, op de zolder van de pastorie. Vele jaren heb ik in de stuurgroep diaconie gezeten, met Florentine Marks en anderen. Dat paste goed bij mijn werk als wijkverpleegkundige. Opkomen voor de mensen die niet slagen in het leven, die het niet redden, is een belangrijke opdracht voor de kerk. Ook daar leerde ik mijn eigen standpunten te relativeren. Natuurlijk is het financieel onverantwoord om een eerst communiejurkje van € 250,- te kopen. Maar voor deze mensen is het zo belangrijk dat hun dochter de dag van haar leven krijgt! Na het werk voor de diaconie heb ik zo’n anderhalve termijn, ongeveer zes jaar, in het kerkbestuur gezeten. Ik heb dat altijd met plezier gedaan. Belangrijk is voor mij altijd geweest dat we het leuk met elkaar hadden, dat de sfeer goed was en dat het zinvol was.’ ‘Ik vind het teleurstellend dat zo veel mensen van mijn generatie de parochie in de steek laten. Iedereen heeft hier natuurlijk zijn eigen redenen voort, bijvoorbeeld dat het klimaat in de parochie zo veranderd is. . Maar dat is toch geen excuus om niet meer te komen. Ik ben daar nog steeds verbaasd over. Het is aan de parochiegemeenschap om er iets van te maken met elkaar. Maar ik merk het ook in mijn eigen familie, broers en zussen, neven en nichten. Ik vind het fijn om het geloof met anderen te delen. Een gevoel van verbinding. Een kerkviering is voor mij een uur van bezinning, je neemt vaak wel een soort van boodschap mee naar huis.. Bij de schaalvergroting die nu overal gaande is heb ik wel mijn vraagtekens. Eerlijk gezegd, ik heb niks met Breda-Noord en Teteringen. Maar daar moet ik misschien maar overheen stappen – in feite zijn het slappe excuses, geneuzel, om aan de kant te blijven staan. We zijn er zelf bij als de kerk hier stopt of doorgaat. En daar hoor ik ook bij.’ Interview, Frans Verkleij

Kerk aan Huis 159

21

Financieel nieuws I.v.m. fusie van onze parochie is er een vertraging m.b.t. de incasso’s t.b.v. de parochiebijdrage ontstaan. De incasso van september kunt u binnenkort verwachten. De incasso van de maand oktober begin november en de in incasso van de maand november hopen op het normale tijdstip uit te voeren. Bij dit nummer van Kerk aan Huis ontvangt u de acceptgiro voor het 4e kwartaal 2013, dan wel wordt deze acceptgiro u separaat toegezonden, als u uw bijdrage niet automatisch laat overmaken.

Hoeveel draagt u bij?

Wat u bijdraagt, bepaalt u uiteraard zelf. Als parochie volgen wij de richtlijnen van het Bisdom. Hoe werkt het? Tel het bruto-inkomen van alle gezinsleden boven 18 jaar bij elkaar (studerende kinderen tellen uiteraard niet mee) en u heeft het bruto gezinsinkomen. Als u dit bedrag in de linkerkolom opzoekt, ziet u op dezelfde regel uw maand-, kwartaal- of jaarbijdrage.

Richtlijn parochiebijdrage 2013 Bruto Bijdrage per gezinsinkomen maand kwartaal

jaar

€ 18.350

€ 6,25

€ 18,75

€ 75,00

€ 24.150

€ 9,70

€ 29,10

€ 116,40

€ 36.300

€ 15,30

€ 45,90

€ 183,60

€ 48.322

€ 22,25

€ 66,75

€ 267,00

€ 60.200

€ 30,30

€ 90,90

€ 363,60

€ 72.100

€ 39,95

€ 119,85

€ 479,40

€ 90.500

€ 55,95

€ 167,85

€ 671,40

€ 120.200

€ 81,30

€ 243,90

€ 975,60

22

okt 2013

Om het voor u gemakkelijk te maken, kunt u via gespreide betaling het bedrag maandelijks automatisch laten overmaken. Gemakkelijk voor u en minder administratie (en dus kosten) voor de parochie. Hoeveel u daadwerkelijk overmaakt op de rekening van de parochie bepaalt u zelf. Dat is uw eigen keuze en verantwoording. Wij kunnen dat niet voor u bepalen. Wat voor de één veel is, is voor de ander weinig. Wij rekenen op u! Uw parochie wordt, als deel van de Katholieke Kerk, tot de goede doelen gerekend. Uw giften zijn volgens de geldende belastingregels aftrekbaar. Dat geld ook voor legaten. Als u deelneemt aan een Acte van Schenking (uw bijdragen worden voor 5 jaar vastgelegd bij een notaris) kan uw bijdrage zonder drempel aftrekbaar zijn. Als u bijdraagt aan de parochie, worden uw kosten voor een eventuele viering van huwelijk, jubileum, avondwake en uitvaart verrekend met uw parochiebijdragen over de voorafgaande vijf jaar. Voor doopsel, eerste communie en vormsel geldt een verrekening met de bijdrage van het laatste jaar. Bij vragen of opmerkingen kunt u contact op nemen met via email: [email protected]. U kunt uw bijdrage overmaken op giro 4.470.937 of bank 17.89.89.940 t.n.v. Bethlehemparochie Breda o.v.v. parochiebijdrage 2013. Het Kerkbestuur

Automatisch bijdragen per incasso Gemakkelijk voor u en de parochie. U kunt uw bijdrage daardoor maximaal gespreid door het jaar betalen en u heeft er verder geen omkijken naar. Deze vorm van geldinning bespaart kosten voor de parochie. Op het machtigingsformulier kunt u ook aangeven dat uw bijdrage jaarlijks geïndexeerd mag worden. Ook de parochie ontkomt niet aan de kostenstijging door inflatie. U vindt het machtigingsformulier achter in ‘Kerk aan Huis’. Vul dit nog vandaag in, dan vergeet u het zeker niet.

Kerk aan Huis 159

Extra gift Bethlehem

23

Uw extra gift t.b.v. de Parochiekern Bethlehem kunt u overmaken op girorekening 3.911.003 t.n.v. Bethlehemparochie met vermelding van “gift parochiekern Bethlehem”.

LAAT JE KENNEN! Naam: _____________________________________ Telefoon: ______________________ Adres: (huidig)_____________________________________________________________ Geboren/overleden/vertrokken/ingekomen: (doorhalen wat niet van toepassing is) Naam: __________________________________ M/V Geb.dat: __________ Geloof:_____ Naam: __________________________________ M/V Geb.dat: __________ Geloof:_____ Naam: __________________________________ M/V Geb.dat: __________ Geloof:_____ Naam: __________________________________ M/V Geb.dat: __________ Geloof:_____

Nieuw adres: ____________________________________ Verhuisdatum:_______________ Postkode: ______________ Plaats: ________________________________________

Opsturen: Parochiekern Bethlehem, Tweeschaar 125, 4822 AS BREDA Op onze website www.bethlehemparochie.nl vindt u het digitale formulier.

24

okt 2013

Machtigingsformulier parochiebijdrage Tweeschaar 125, 4822 AS Breda, tel (076) 5410194 *) aankruisen wat van toepassing is

Ik machtig hierbij de Augustinusparochie (Parochiekern Bethlehem) tot wederopzegging om het volgende bedrag: (richtbedragen 2013)



€ 6,25 per maand



€ 18,75 per kwartaal (€ 75,00 per jaar)



€ 9,70 per maand



€ 29,10 per kwartaal (€ 116,40 per jaar)



€ 15,30 per maand



€ 45,90 per kwartaal (€ 183,60 per jaar)



€ 22,25 per maand



€ 66,75 per kwartaal (€ 267,- per jaar)



€ 30,30 per maand



€ 90,90 per kwartaal (€ 363,60 per jaar)



€ 39,95 per maand

 €119,85 per kwartaal (€ 479,40 per jaar)

een ander bedrag:



€___________

 per maand

 per kwartaal

af te schrijven van mijn bank/girorekening ___________________________

 de Augustinusparochie (Parochiekern Bethlehem) mag mijn bijdrage jaarlijks verhogen met het prijsindexcijfer voor consumptie.

 ik heb interesse in een “akte van schenking”  mijn eerdere machtiging komt hiermee te vervallen Naam: _______________________________________________________ Adres: _______________________________________________________ Postcode: __________ Woonplaats: __________________________ datum: _______________ handtekening: ___________________________