KDA Presents. Het SCHEITRECHTERTJE

KDA Presents

Het SCHEITRECHTERTJE BBQ Edition

2008 - 2009

inhoud Praeses Dixit  Scriptores Dixunt Scheikunde sudoku Praesidiumvoorstelling deel 1 Facebook application v/d maand Sudoku De sfeersnuiver Praesidiumvoorstelling deel 2 Arena of Doom Verslagjes Praesidiumvoorstelling deel 3 De sfeersnuiver Wistjedatje jaaroverzicht Poll KDA clublied

Colofon Het scheitrechtertje, clubblad voor de leden van het KDA, verschijnt maandelijks behalve tijdens vakantie- en examenperiode. VU: Lex Depauw Website: www.kda.be E-mail: [email protected] Redactie: Nils Broeckx & Kristof Van Havenbergh Oplage: 150 exemplaren

3 5 7 8 17 18 19 21 28 30 34 43 44 46 47

Praeses dixit Funfunfun!!! Meer woorden zijn er niet nodig om het afgelopen jaar kort mee samen te vatten. Het KDA heeft een fantastisch jaar achter de rug. Om maar een paar zaken te noemen: winst bij de Go-kart race, 2e plek met de 12 uren loop…en voor het 2e jaar op rij een mooie 3e plaats met den interfac… Maar zeker niet te vergeten al de beestige TD’s en cantussen die altijd veel bekend volk richting den KP en Hagar brachten. Het was gewoon een groot feest het hele jaar door. Dit maakt dat voor het komende jaar de lat alweer een stuk hoger is gelegd. Afgelopen jaar was KDA overal goed vertegenwoordigd… en het komende jaar zal het rode leger zeker niet rusten. En met ons groot praesidium gaan we er volledig voor gaan. Nu zijn er een aantal mensen uit het vorige praesidium vertrokken, zij worden alvast bedankt voor de steun en al het harde werk dat zij hebben geleverd gedurende de tijd dat ze actief waren in het praesidium. Met onze schachten beleefde we een ongekend goed jaar, nog nooit zoveel actieve schachten gezien op activiteiten (niet alleen onze activiteiten). Het is dan niet meer dan normaal dat deze nieuwe generatie KDA’ers ook zijn weg vindt naar het praesidium. Om nog niet te zwijgen van de al wat oudere die er ook zijn bij gekomen. Ik zie een jonge groep gemengd met al een paar oudere ervaren mensen en die combinatie kan voor de toekomst niks anders geven dan vuurwerk! Genoeg geslijm…dat is niet zo smakelijk als je aan het eten bent. Als ik het al nog niet gezegd heb… smakelijk eten! Geniet van de muziek, sfeer, vrienden, pintjes…de hemelse zon! En als dan alles eenmaal lekker is verorberd dan is het hoog tijd om te gaan fore zoals we dat alleen bij KDA kennen! Naar jaarlijkse gewoonten is het weer fijn samenwerken met WINAK om voor een geslaagde

3

praeses dixit Jungle TD te zorgen, de TD om het jaar mooi af te ronden. Maar wees niet getreurd! Morgen is er in den Hagar de KDA overdrachtscantus. Kom dus nog een laatste keer genieten van Mattijs die met de hamer zwaait. En geniet weer van het bier, het mooie gezang…en ook natuurlijk van de overdracht! Ik zou dus zeggen feest er nog op los bij deze laatste drie KDA activiteiten voor de vakantie echt begint! Laat verder het eten nog lekker smaken, nog veel plezier deze avond en morgenavond op de cantus… en verder wens ik je nog een fantastische zonnige vakantie toe!!!! P.S.’je Ik kan je al wel verklappen dat tijdens de vakantie we (Annelies en ik) jullie alvast uitnodigen op een speciale KDA vakantiecantus, meer hierover later! Ut Vivat, Crescat et Floreat KDA! Dixit Lex Depauw KDA Praeses 2008-2009

4

Scriptores dixunt Hoi beste vrienden, traditie is goed ... Daarom gaan we ze breken! Sommige onder jullie hebben geen idee van wat de gevolgen zijn als je MC N!LS en DJ K-Lord scriptor van het KDA maakt. Al lang verschuilen er in onze gedachten duistere, ziekelijke en sinistere plannen. Maar vrees niet. Het zal anders

zijn, maar niet per se slechter! Jullie herinneren jullie allemaal, in een vaag verleden, hoe edele Redactor Kevin en nobele Scriptor Jan verschillende, contrasterende visies hadden voor het Scheitrechtertje. Het was een leuke tijd ... maar nu nemen wij de macht over! Wees gewaarschuwd want bij sommigen van jullie zal uit je ogen tranen van bloed stromen tot ze ontploffen. Dit enkel door het aanschouwen van dit epische saga. Het zal soms extreem zijn maar wees verzekerd, we doen dit enkel uit liefde voor het KDA. Zij die ons kennen vrezen onze bestreden, soms ziekelijke fantasie. Maar weet je, je moet mensen aanvaarden zoals ze zijn. Wij zijn zo geboren! Ons doel is pure, onversneden, in maagcapsules geïmporteerde, door maffiakartels goedgekeurde en gecontroleerde, door de douane niet ontdekte en niet aan de fiscus aangegeven ... entertainment. Deze editie is slechts een opwarmertje. Want net zoals de BBQ moeten we eerst de nodige hitte genereren voor we verscheidene reacties kunnen ontketenen. Deze editie staat in het teken van het nieuwe praesidium. Jullie zullen met de nieuwe praesidiumleden kennis maken op een ludieke manier. We hebben namelijk iemand gevonden die bereid was om de verschillende teksten voor ons te typen. We hebben hem die opdracht gegeven uit medelijden. Zijn zielig bestaan wordt omgevormd tot een eervolle dienstplicht voor het KDA. We raden jullie dan ook aan geen medelijden met hem te voelen. Zijn naam is ... Bobo. Aan het einde van het boekje geven we jullie een kort overzicht van dit legend... wait for it ... arische jaar in de

5

Scriptores dixunt gekende wistjedatje stijl. We hebben het gevoel dat onze inleidende woorden jullie al zodanig warm hebben gemaakt dat we het vlees op jullie lichamen kunnen bakken. Hoewel dit aanleiding zou geven tot de orgie waarop we allemaal hopen, is het best dat we jullie nu gewoon leesplezier wensen. Bij deze: Veel leesplezier! Dixunt Kristof Van Havenbergh & Nils Broeckx Scriptoren '08 - '09

KDA reclame

6

scheikunde sudoku Hetzelfde principe als de gewone sudoku, maar dan nu met chemische elementen. Dat is dus dubbel zoveel fun!

7

praesidiumvoorstelling Laten we eerst onszelf even voorstellen: Wij zijn eigenlijk simpele mensen met als levensmotto: Work hard, Party hard ... Die harder (than Bruce Willis)! Op een keer, toen we na een TD (we waren te zat om te herinneren welke) naar huis vertrokken, stonden we aan Kristof’s wheelz te discussiëren over parallelle universa. We hoorden plots gekreun en gemiauw in de struiken achter de sportschool.

Kristof Van Havenbergh Scriptor 2008 - 2009 Nils nam zijn camera in de hoop een extra scene aan zijn pornofilm (in theatres 9/11/2008) te kunnen toevoegen. Tot Nils’ teleurstelling en Kristof’s verbazing lag daar een gebrilde jongeman met bebloede kleren. Naast hem zat een kat zijn wonden te likken. We vroegen naar zijn naam. Met een irritante, monotone stem antwoordde hij: “Ik ben Bobo en dit is mijn kat Hoeba!.” Hij vertelde ons dat hij in elkaar was geslagen door zijn klasgenootjes uit de sportschool die morgen. We brachten hem naar het ziekenhuis en gingen daarna zelf crashen. Enkele weken later kregen we beiden een uitnodiging op MSN van een zekere “[email protected]”. Sociale mensen die we zijn, voegden we hem toe. Het bleek onze vriend Bobo te zijn die ons getraced had. Sindsdien heeft hij ons niet meer met rust gelaten. Toen we tijdens de jaarlijkse skireis aankwamen in Les deux Alpes deden we onze koffers open en uit Nils’ koffer kwam Hoeba! tevoorschijn. Uit mijn koffer kwam Bobo gerold, die alles had ondergescheten. Uit medelijden verstopten we hem in onze kamer.

8

praesidiumvoorstelling

Nils Broeckx Scriptor 2008 - 2009

We beseffen dat wij als trouwe KDA-leden geen eerlijke, objectieve praesidiumvoorstelling zouden kunnen geven. Daarom leek het ons een goed idee om een “buitenstaander” aan het woord te laten. We bevolen Bobo om zijn ervaringen met alle praesidiumleden neer te schrijven vanaf skireis tot nu.

Deel 1: skireis (“The magical journey”) Hallo. Ik ben Bobo en ik ben 18 jaar. Bobo is een mooie naam hé? Ik ben dan ook een mooie jongen. Dat heeft mijn mama me gezegd. Maar dat is niet helemaal juist. Want toen ik een keer ’s avonds laat tv aan het kijken was, vertelden ze in een raar programma (‘open & bloot’) dat jongens een piemeltje hebben en meisjes een spleetje. Ik heb allebei. Dus ik dacht bij mezelf: “Ik ben niet alleen jongen, maar ook een meisje. Een ‘mongen’ of een ‘jeisje’ dus?”. Zonder dat mijn mama het wist, ben ik onze huisarts om raad gaan vragen. Hij zei dat ik m’n broek moest afdoen om het eens te laten zien. Hij bekeek het, sloot zijn ogen en raakte het aan. Hij glimlachte gelukzalig. Hij heeft me toen even in slaap gedaan, want hij moest me nog wat verder onderzoeken, zei hij. Toen ik wakker werd, had ik wel een beetje pijn aan mijn poep, maar de dokter zei dat alles normaal was. “Je bent gewoon een hermafrodietje”, vertelde hij. Hij raadde me wel aan om af en toe nog eens langs te komen voor een regelmatige check-up.

9

praesidiumvoorstelling Maar genoeg over mezelf. Ik wil/moet jullie vertellen over een aantal mensen die me nauw aan het hart liggen. Wisten jullie dat ik heel het praesidium van 2008-2009 ken? Het begon allemaal op skireis. Zonder dat het mocht van Kristof en Nils, ben ik een kijkje gaan nemen in de beruchte Yeti-bar. De muziek die ze er speelden, zoog; geef mij maar Beethoven. Bovendien zat het er stampvol. Ik wou terug naar de kamer gaan, maar toen zag ik tussen al dat schrale volk een megageil meisje staan. Ik was meteen verliefd. Ik durfde haar niet meteen te benaderen, dus heb ik haar heel de avond bespioneerd. Ze was bescheiden, maar toch niet bang om eens wild te doen. Toen ze naar haar kamer terugkeerde, zette ik ongemerkt de achtervolging in. Aan haar manier van lopen, zag ik dat ze straalbezopen was. Dit wond me nog meer op: ze zou zich in die toestand niet verzetten voor wat ik met haar van plan was. Die nacht ben ik de kamer van mijn onbekende deerne binnengedrongen. Ik had een mes meegenomen om een stukje van haar haar af te snijden en als souvenir mee te nemen. Ik moest stil zijn want er sliepen nog mensen op die kamer, waaronder een man die een beetje op kuifje leek. Naast hem sliep een wit hondje. De kamer lag vol lege flessen. Dus ik struikelde en kapte per ongeluk de staart van het hondje eraf. In paniek vluchtte ik de kamer uit. Ik nam het hondje, dat later Bobby bleek te heten, mee om het te verzorgen. Ik bracht Bobby naar Kristof en Nils. Ze zeiden dat ze zich wel zouden ontfermen over het hondje. Later heb ik gehoord dat ze misbruik van die situatie hebben gemaakt, maar dat is een ander verhaal. De volgende dag ben ik mijn onbekende deerne ‘toevallig’ in de lift tegengekomen. Eindelijk waren we alleen. We hadden een leuk gesprek. Haar naam is Stefanie en ze studeert biochemie. Ze is door haar sensuele , opzwepende cheerleadermoves gekroond tot schachtenkoningin. Zo’n vrouw is die titel zeker waardig. Ik wou het ‘aanvragen’. Maar ze koos voor een andere kerel, een zekere Wouter. “Tja, dan zal ik die Wouter maar moeten vermoorden”, dacht ik. Nils en Kristof hebben me dit echter verboden. Ik gehoorzaamde.

10

praesidiumvoorstelling

Stefanie Smolders Mentor Biochemie 2008 - 2009

Robrecht Ebinger Sport 2008 - 2009

Later die dag, ging ik mee skiën met een groepje studenten, geleid door een gekrulde man. Zijn sierlijk geslalom voerde ons door het berglandschap. Het ijs op de rotsen die hij ontweek, was bijna zo ‘cool’ als hijzelf. Zijn naam? Dé Robbe. Ik kon zien dat hij een ervaren organisator en groepsleider is. En inderdaad, toen we een babbeltje deden, kwam ik te weten dat hij een scoutsleider is. Hij is ook nog een verwoed interfaccer. Hij luistert graag naar rock, trance enz; geef mij echter maar Beethoven. We spraken over alledaagse dingen. Maar wanneer ik isomo ter sprake bracht, keek hij me met een verpulverende blik aan. “Spreek nooit meer over isomo in mijn bijzijn”, zei hij op een kalme, dreigende toon en hij skiede verder. Ik voelde me wat schuldig. Dus probeerde ik zijn skiadvies zo goed mogelijk op te volgen om te laten zien dat ik een brave jongen kon zijn. Ik verzorgde mijn techniek om hem te kunnen imponeren, maar zijn aandacht ging naar een meisje, Ines genaamd (aka beertje). Ik hoop dat hij nog steeds mijn vriend wil zijn. Dus Robbe, als je dit leest, geef me dan een teken. Iemand die zoveel schachten kan ronselen, kan ik niet vergeten!

11

praesidiumvoorstelling

Jonathan Pottier Vice-Praeses 2008 - 2009

Op een zekere avond organiseerde men een cantus. Ik wist niet wat dit was, maar besloot toch om mee te doen. Iedereen was na 8 minuten en 47 seconden wasted. Ikzelf had wel 2 pintjes gedronken!!! Ik was knetterzat. Toen iedereen stond te dansen, zag ik in een waas die Wouter. Je weet wel, de kerel die Stefanie van me heeft afgesnoept. Ik goot mijn glas hollands pisbier leeg en smeet het richting Wouter. Maar mijn coördinatievermogen functioneerde slechts 39% waardoor ik per ongeluk het hoofd van iemand anders raakte. Hij moest worden afgevoerd. Ik schoof de schuld af op één of andere zatte fransman. Maar later kreeg ik spijt. Toen die jongen terug was van het ziekenhuis ben ik bij hem gaan opbiechten. Na mijn bekentenis staarde hij me eerst tientallen seconden aan…dan greep hij een skilat en prepareerde zich om de genadeslag te geven. “Nu zal ik GBA nooit meer de finale kunnen zien spelen”, huilde ik. Hij liet de skilat zakken en: “Zedde gij oek ne supporter van den beerschot of wa?”, vroeg hij. “Ja”, antwoordde ik bevend. “Joa mor, dan moet ge ginne schrik hemmen. Kgon e kik ginne medesupporter slagen he”, zei hij geruststellend. We raakten aan de praat. Zijn ouders hadden hem Jonathan genoemd. Wij noemen hem Jona. Hij studeert kinesitherapie. Na veel gesmeek heeft hij me zelfs geleerd hij je een sigaret moet roken. Maar ik moest het roken de volgende dag opgeven, want ik kotste heel het appartement onder. Dat gebeurt wel vaker op skireis, maar dan

12

praesidiumvoorstelling normaal door een of andere alcoholmix. Jona vertelde me dat het dat academiejaar zijn doel als sportpraeses was om scampi…euh ik bedoel campinaria te verslaan op de Go kart-race. En het is nog gelukt ook. Daarom gaat Jona elk jaar rond die periode bloemen op het graf van campi leggen.

Carmen Franken Sport 2008 - 2009

De volgende avond (ergens tegen het einde van de skireis) ging ik tijdens een Yeti-party naar buiten om even af te koelen. Maar in plaats daarvan kreeg ik het nog heter. Ik zag daar namelijk weer zo’n megageil meisje staan. Ze was zat, dus ik moest ze gewoon versieren! Ik zette mezelf in ‘player-mode’ en stapte op haar af. Ik herinner me ons gesprek nog alsof het gisteren was. Het ging zo: Bobo: “What’s up? Ik ben den Bobo. Moet ik u heet meisje noemen, of heb je nog een andere naam?” Carmen: “How yom, ik ben Carmen Franken. Ma ge moogt mij ook Frankske, Franky, Carmender, Charmander, de Franke of Bodemloos vat francke noemen.” Bobo: “Hmmm, ik denk dat ik het bij ‘heet meisje’ ga houden. Luister je graag naar muziek?” Carmen: “How yom, zeker. My friends are into hiphop but I am into folk!” Bobo: “Hmmm, geef mij maar Beethoven. Zeg, misschien kunnen we ooit eens samen naar de film gaan?”

13

praesidiumvoorstelling Carmen: “How yom, dan wel ‘Titanic’ gaan zien he, want de Leonardo doe daar in mee en das ne kei knappe!” Bobo: “Hmmm, geef mij maar Beethoven, de film. Je weet wel, die film over die hond. Wat zijn uw hobby’s?” Carmen: “How yom, ik heb veel hobby’s zulle! Volleybal, Freestyle skiën, tanken, sneltanken, de 100 meter tanken, de 1200 steepletanken, vertanken, speertanken, discustanken, de aflossing, rugtanken en massatanken Bobo: “Dat kan ik niet volgen. Misschien kunnen we samen eens iets gaan eten? Wat is je favoriete eten?” Carmen: “Het atrium menu” Bobo: “Ok……Ik ga nog een plat watertje halen. Blijf je hier wachten?” Carmen: “How yom, een plat watertje? Waarom geen pintje? Beter 1 pint in de hand dan 10 int vat! Maar eentje is geentje! Dus pak er beter 2. En na de 2 komt de 3. Derde keer goeie keer. Dan nog ene om te vieren. Dan nog ene om het af te leren. En dan nog ene om het af te leren. En daarna nog ene om het af te leren….”



Dries Oeyen Schachtentemmer 2008 - 2009

Op dat moment kwam er een kerel bij ons staan. “Hey Dries, kom erbij jong!”, riep Carmen. Dries stelde zich aan me voor: “Jow, ik ben

14

praesidiumvoorstelling den dries, ma ge moogt mij ook de Griese noemen”. Hij gaf me een stevige hand. “Hey Carmen wilt gij effe nog drie pintjes voor ons alle gaan halen? Ik trakteer.”, zei Dries. Hij gaf Carmen z’n Yeti-kaart en mijn nieuwe vlam verdween naar binnen. Een kwartier later was ze nog steeds niet terug. Dries vroeg me of ik anders met hem en nog een paar andere grave kerels (waaronder Kristof) mee wou gaan naar ‘de Brésilienne’. Ik ging mee in de veronderstelling dat dit een gewone club was. Op weg naar de Brésilienne kwam ik te weten dat de Griese graag een quickske doe, maar dat hij ook niet nee zegt tegen een chique restaurant. Oh ja, hij kan ook bangelijk ijshockeyen! Er stak daar zo een stok uit de sneeuw en verder in de straat lag een leeg colablikje op een ijsplek. Dries greep de stok, gleed vlotjes over de ijsvlek en gaf een mep tegen het blikje. Het vloog recht in de uitlaat van een jeep. “Zo doede da”, voegde hij eraan toe. Eenmaal aangekomen bij de Brésilienne betaalde Dries iedereen z’n inkom. We vermaakten ons kostelijk. Ik heb zo hard gelachen dat ik pipivlekken in mijn onderbroek maakte. In de Brésilienne heb ik zelfs een vrouw gekust! Op de mond! Maar iedereen lachte me uit. Ze vertelden me dat de Brésilienne vol zit met travestieten. “Toen ge haar kuste, hebt ge dan ni gezien da ze nen adamsappel had Bobo?”, vroegen ze gierend. En inderdaad…, zij, of beter gezegd , hij had een adamsappel. Ik was woedend. Het wilde maar niet lukken in de liefde. Ik kon Carmen niet meer vinden. En Stefanie was al ingepikt door die Wouter. Frustratie alom, want ik kon er niets aan veranderen. Ik mocht Wouter van Nils en Kristof dan wel niet vermoorden, maar ik kon hem wel kloten. Op de laatste avond zat er genoeg alcohol in zijn lijf om een zebra te vellen. Dit was mijn kans. Ik wachtte tot Dries en co Wouter in de gang van zijn kamer hadden gelegd. Gewapend met een ‘anal probe’ sloop ik de kamer binnen. Ik trok de broek van Stefanie’s vriendje af en begon hem te anal proben. Plots zag ik een grote gestalte achter me opdoemen. “Stop!”, riep hij en sleurde de anal probe uit mijn handen. “Niemand raakt mijn KDA’ers aan!”, zei hij met een triomfantelijke glimlach. Het was Mattijs, de toenmalige praeses van het KDA! Ik liet me vallen op mijn knieën en boog nederig mijn hoofd. “In de hoek”, zei hij, “en wacht daar!”. Hij zette een schijf van

15

praesidiumvoorstelling Linkin Park op en verzorgde rustig de geschonden Wouter. Hij stelpte de bloedingen. Hij deed Wouter’s skibroek bij hem aan en legde hem in bed. Wat een zorgzame man. Trouwens, Wouter, nu weet je ineens hoe het komt dat je toen in je skibroek wakker werd. Daarna stapte Mattijs op me af. “En nu jij”, zei hij met een ontspannen stem. “Luister, skireis vind ik zalig, want skiën vind ik zalig. Ik wil dus rustig van mijn vakantie kunnen genieten. Dat houdt in dat ik geen mensen hoef te executeren voor misdaden tegen het KDA. Ik laat je er dus vanaf

komen met een waarschuwing. Okay?”. Na deze inspirerende woorden van barmhartigheid en compassie, was ik sprakeloos. Ik fluisterde “dank u” en kuste zijn voeten. Ik verzonk in een diepe, euforische droom.

Mattijs Baeten Peter 2008 - 2009

16

facebook application van de maand Aangezien facebook toch wel dé rage is van het moment kon het natuurlijk ook in het scheitrechtertje niet uitblijven. Elke editie zal er een applicatie onder de loep worden

genomen. Mogen wij u voorstellen: Lost Numbers!

We komen er misschien een beetje laat mee, want de examens zijn al achter de rug. Toch zou het de ideale oplossing kunnen zijn voor de mensen die zich mateloos beginnen te vervelen in de vakantie. Het is dus de bedoeling om je volledig in te leven in de bekende serie Lost. Je sluit jezelf op in je kamer voor je pc en je voert zo lang mogelijk de nummers 4 8 15 16 23 42 om de 180 minuten in. Simpel dus en plezier gegarandeerd!

KDA reclame

17

17

sudoku

18

De sfeersnuiver

19

KDA reclame

20

praesidiumvoorstelling Deel 2: Go kart-race, Faute cantus, ... (de post-skireisperiode) Na skireis is mijn hele leven veranderd. Vroeger verzon ik mijn vrienden. Nu had ik een heleboel echte vriendjes leren kennen. En die vriendjes zaten toevallig allemaal in de Kring Der Alchemisten. KDA stond voor mij sinds die dag symbool voor liefde, vriendschap en alcoholgebruik. Als iedereen zich bij het KDA zou aansluiten, dan ben ik ervan overtuigd dat we wereldvrede kunnen bereiken en allemaal de poorten van de Hemel mogen betreden, waar we dan eeuwig kunnen barbecueën. Ik had besloten om volgend jaar chemie én biochemie te gaan studeren, zodat ik dicht bij KDA zou blijven. Maar tot dan besloot ik om alvast naar zoveel mogelijk activiteiten te komen. Ik was als een crackhoertje met extensions, valse nagels en een pooier die me regelmatig bitchslapte. Ik moest mijn dosis KDA geïnjecteerd krijgen, of anders begon ik afkickverschijnselen te vertonen. Mijn KDA-verslaving werd zelfs zo erg dat als ik niet om het kwartier de kleuren rood en wit zag, ik dan een meltdown kreeg. Ik viel dan trillend en in m’n broek schijtend op de grond en begon dan in mijn eigen uitwerpselen te spartelen en te ijlen, terwijl ik urineerde en ejaculeerde tegelijkertijd. Zelfs ik vind dit een beetje f*cked up. Gelukkig is me dit maar 27 keer overkomen. Ik ben naar een aantal activiteiten van het 2de semester geweest en een paar zullen me eeuwig bijblijven. U herinnert zich waarschijnlijk ook nog de ASK Go kart-race, waar KDA uiteraard op aanwezig was. Toen ik op de campus aankwam, was de race al begonnen. Ik was te laat omdat ik nog een paar puisten in mijn gezicht moest uitknijpen. Mijn hoofd was anders te zwaar om op te tillen. Eenmaal gearriveerd, liep ik naar de KDA’ers die aan de pitstop stonden. Maar ik viel op de grond, omdat mijn veter los was. Ik stond terug recht en liep verder. Toen struikelde ik weer over een grindsteentje, maar deze val deed niet zoveel pijn als de eerste. Ik richtte me terug op en zette een spurt in. Toen viel ik weer, omdat ik mijn voet niet goed neerzette. Ik besloot dan maar verder te kruipen. Ik was juist op tijd om de KDA-Kart te zie voorbij vlammen. “Nog 1 toer en dan aflossen!”, riep Jona. Ik zag de

21

praesidiumvoorstelling twee nieuwe rijders zich klaarmaken in de pitstop. De ene was Wouter, maar die negeerde ik sinds skireis. De andere had ik nog niet gezien. Hij leek helemaal niet zenuwachtig en bleef gewoon lachen. Zijn krullen deinden mee met de wind. Net voor hij z’n helm opzette, zei hij: “ If you can imagine it, you can create it. If you can dream it, you can become it. Tijd om Campi het nakijken te geven!”. Ze vertrokken en pas na hun 2de ronde werd ik uiteindelijk wakker uit de roes van bewondering voor die man. Ik vroeg Jona wie die gekrulde jongen was. “Das de Ramses, nen triatlonatleet”, antwoordde hij haastig. Na hun 4de ronde zag ik Wouter geconcentreerd doortrappen. Naast hem zat Ramses, eveneens de kracht van zijn beenspieren aan het loslaten op de pedalen. Wouter zag er moe uit. Ramses bleef gewoon lachen. Terwijl al de rest wenend uit de baarmoeder kwam, is Ramses volgens mij met een lach geboren. Dankzij iedereen die hard heeft gereden voor KDA konden we uiteindelijk de beker en de booze in de wacht slepen. Maar niemand kan ontkennen dat Ramses een grote factor heeft gespeeld in de overwinning. “Geef me een spaghetti en een ice tea, dan ben ik terug opgeladen om campi nog eens mijn stof te laten proeven”, zei hij met een brede smile.

Ramses Snoeckx Ab Actis 2008 - 2009

Maar de race was niet de enigste reden om te komen kijken. Er waren ook nog cheerleaderacts. Die van KDA vond ik de beste. Ik heb de

22

praesidiumvoorstelling muziek ervan op repeat in m’n ipod staan. De KDA-meisjes waren echt goed. Je kon zien dat ze hard getraind hadden. Toen ik zag dat Stefanie ook meedeed, wakkerde mijn liefde voor haar terug aan. Ik voelde een kwijlsliert langs mijn kin in mijn t-shirt over m’n borstkas lopen. Dat gebeurt alleen als ik heel verliefd ben. Gelukkig had ik mijn digitaal fototoestel bij. Ik legde al haar bewegingen vast want ze deed het zo goed. Toen mijn geheugenkaart van 4GB vol was, keerde ik huiswaarts.

Annelies Cassiers Cantor 2008 - 2009

Een andere activiteit die ik nooit zal vergeten is de Faute Cantus. Ik mocht niet in den Hagar binnen mee cantussen. Ik ben immers nog niet gedoopt. Dus ik bleef buiten aan de deur staan afluisteren. Maar ik ben selectief doof. En het enigste wat ik kon horen, was een engelenstem. Later hoorde ik iemand roepen: “Annelies, jij mag het volgende liedje inzetten!”. Opnieuw klonk dezelfde engelenstem. Tijdens de tempus moest en zou ik contact maken. Wanneer iedereen naar buiten kwam gelopen, eerst de mannen met hun charlewieterkes al half uit hun broek, daarna de vrouwen, riep ik ietwat onzeker: “Annelies?”. “Ja, dat ben ik”, weerklonk de engelenstem. Ik draaide me om en daar stond ze. Ik was opslag verliefd. Om haar te paaien bood ik haar radijsjes aan. Die heb ik altijd bij me op zak als snack. “Nee dank u”, zei ze, “want radijsjes doen pijn aan mijn tong”. Ik vond ze maar raar. Toch kon ik mijn liefde voor haar niet ontkennen. Ik kwam te weten dat ze gitaar speelt in een bandje genaamd ‘Road Trip Eleven’. Sindsdien ben ik naar elk optreden gaan kijken. Maar zelfs op het podium doet ze raar. Tijdens de tempus kon ik me niet bedwingen en heb ik om verkering gevraagd. Ze zei dat ze al een

23

praesidiumvoorstelling vriendin had. Weeral mislukt! En deze keer omdat ik een jongen ben. Ik wou haar uitleggen dat ik een hermafrodietje ben, dus een half meisje, en dat het dus misschien wel zou kunnen lukken. Maar Mattijs riep juist iedereen terug naar binnen.

Kevin Hellemans Vice-Praeses 2008 - 2009

Ik bleef aan de poort van den Hagar staan luisteren naar de cantus. Op de duur kreeg ik toch wel bedenkingen bij zulk overmatig drankgebruik. Tijd voor een confrontatie. Bij de volgende tempus sprak ik de eerste, de beste aan. Het was een vrij grote, fout uitziende man. Hij neuriede iets in de aard van: “Ik ben een vracht….wagenchauffeur…”. Hij begaf zich naar de muur van de sportschool en zette zijn sluizen open. Daar vroeg ik: “Wat is uw naam?”. “Ik ben de K-meister, aka Kevin”, was het antwoord. “Ok, K-meister, is het eigenlijk wel verantwoord om zoveel bier te drinken?”, ging ik verder. “Nee, das ni zo gezond, inderdaad, maar zoveel bier drink ik niet hoor. Meestal stop ik al na mijn 4de liter”, zei hij gezellig. Het bleef even stil. Alleen het gespetter van zijn pisstraal tegen de sportschool was te horen. “Maar….bier doodt hersencellen, en als je geen hersencellen hebt, kun je niet studeren. Hoe kun je dan later iets bereiken?!”, vroeg ik gespannen. Waarop hij me geruststelde: “Ik ben er vrij zeker van dat ik later een rijke industrieel met een roze cowboyhoed wordt.”. “Djeezes Christ!”, zei ik gefrustreerd. “Jezus? Jezus can walk on water, but Kevin Hellemans can walk on Jezus.”, zei hij relaxt. Hij zipte zijn rits toe en ging terug naar binnen. Eigenlijk heeft hij gelijk. Zucht.

24

praesidiumvoorstelling Was ik ook maar zo fout als de hellemansenator.

Hans D’Hondt Praegustator 2008 - 2009

Na de faute cantus moest ik even het land uit wegens een iets te verregaand ‘grapje’ van mijn klasgenoten. Ik kan er tegen wanneer ze me in elkaar slaan en dumpen in de bosjes na me te hebben ondergezeken. Ik kan er tegen wanneer ze drugs in mijn rugzak verstoppen en me dan aangeven bij de politie, waardoor ik een paar nachten in de cel moest doorbrengen waar ik brutaal in de douches genomen werd door 3 gespierde, kale neonazi’s met syfilis. Ik kan er zelfs tegen wanneer ze mijn haar in brand steken en dan blussen met een mengsel van rioolwater en zeezout. Maar toen ik hoorde dat ze van plan waren om mijn collectie Beethoven cd’s te stelen om te verkopen zodat ze hun heroïne konden betalen, ben ik met mijn cd-collectie en m’n katje Hoeba! gevlucht naar Moskou voor een paar dagen. Want zo’n streek gaat me net ietsje te ver. In Moskou aangekomen, begon het te regen. Ik moest onderdak zoeken. Ik zag een café. Daar kon ik even wachten tot het terug droog was. Naast het café liep een steegje. Ik zag er Poetin en 2 struise kerels in maatpak staan. Poetin riep iets in het Russisch. De 2 kerels haalden een grote vuilniszak uit de koffer en smeten hem in de vuilniscontainer. Ik herinner het me nog want ik vond het wel grappig. Er staken namelijk nog 2 schoenen uit de vuilzak. Precies een vuilzak met voetjes die kan

25

praesidiumvoorstelling wandelen. Ondertussen was ik al kletsnat. Hoeba! was ook een nat poesje geworden. Ik maakte dat ik binnen was. In het midden van het café stond een tafeltje met een aantal mensen rondom. Op het tafeltje stonden tientallen lege shotglaasjes. Onder het tafeltje lagen een vijftal lege flessen wodka. Aan de ene kant zat een dikke rus met een schele blik. Hij hief trillend met veel moeite een gevuld shotglas naar z’n lippen. Maar net toen hij het wou leegdrinken, sloeg hij achterover. Ding, ding, ding, K.O.! De menigte begon met een Russisch accent te schreeuwen: “HANS, HANS, HANS…!!”. En toen zag ik hem zitten met een brede lach en een rode trui versierd met het KDA-schild. “Wow, dat was bangelijk”, mompelde ik. Hij merkte op dat ik Nederlands sprak. Hij stapte op me af en zei: “Pfff, ik was gewoon even aan het voorproeven.”. “Hoe komt het dat jij KDA-kleren draagt?”, vroeg ik met ontzag. “Omdat ik al 7 jaar in de club zit. Ik ben schachtenkoning, P.R., cantor, tweemaal praeses en tweemaal peter geweest…”, zei hij maar ik onderbrak hem: “WOOOOOOOOOW!!! Ik wou dat ik zo cool als u was!”. “Gewoon volgend jaar u late dopen bij KDA”, knipoogde hij. Ik was echt onder de indruk van Hans, een KDA’er in hart en nieren, en in zijn kleine teen, in zijn grote teen, in zijn lever, enz….Een man met ervaring en gezag.

26

KDA reclame

27

arena of doom

Vs. Naam: Fat Bitch Gewicht: onbekend, geen enkele



menselijke weegschaal was sterk ge noeg Wapens: genetisch gemanipuleerd vet; elke plaats waar ze zich bevindt, wordt een epicentrum voor aardbevingen van 7 op de schaal van richter

Naam: Paris Hilton Gewicht: 19 kilogram Wapens: dikke nek die ze steeds



kan laten groeien; plastieken barbiehuid

Let the battle begin! Nadat we Fat Bitch met een constructiekraan in de arena lieten zakken, stapte Paris uit haar limousine met haar hondje Tinkerbell in de hand. Om de strijd een beetje heftiger te maken, hebben we Fat Bitch al 3 uur geen eten gegeven. Ze is nu waarschijnlijk razend van de honger. DJ K-Lord geeft het startsein. Als een gigantische vleesbol komt Fat Bitch aangerold, voortgestuwd door toxische scheten. Deze giftige gassen konden de poriën van Paris’ plastieken barbiehuid echter niet indringen. Fat Bitch zette meteen haar speciale aardbevingskracht in. Onder het oorverdovende lawaai van haar anale orkaanwinden, begon de grond te beven. Kan Paris dit overleven? De trillingen zijn zo hard dat de botten in Paris’ fragiele, gewaxte beentjes versplinteren. Reutelend rochelt Paris

28

arena of doom bloed over heel haar gezicht. Maar de bloedvlekken vallen niet echt op tussen al die make-up. Fat Bitch kwam nog steeds aangerold, en net voor ze Paris wou bulldozeren, slaakte deze laatste een helse gil. Fat Bitch hield halt en greep met een pijnlijke gelaatsuitdrukking naar haar oren. Tinkerbell begon te keffen. Toen Fat Bitch het hondje opmerkte, graaide ze ernaar met haar salamiworstachtige vingers. Ze pakte het hondje beet, opende haar gigantische muil en liet Tinkerbell in die bodemloze put vallen. Exit Tinkerbell. Paris had geen hondje meer, maar gelukkig had ze nog wel een poesje (zoals we allemaal hebben gezien in ‘one night in paris’). Na deze snack moest Fat Bitch boeren. De ‘burp’ creëerde zo’n enorme schokgolf dat Paris de arena uit werd geslingerd naar de andere kant van de wereld. Net voor we Fat Bitch als winnares wilden uitroepen, landde er plots een privéjet in de arena. De deur opende en Paris kwam naar buiten gestrompeld, volledig gerenoveerd door plastische chirurgie. Wat een comeback! Maar wat kon de magere Paris beginnen tegen zo’n vet wijf? Paris riep: “Time to unleash my special slutty, rich girl powers!” en sprong tegen ieders verwachting in de opstaande kut van Fat Bitch. Eens haar lijfje volledig in Fat Bitch was binnengedrongen, liet Paris haar dikke nek nog meer opzwellen. Fat Bitch begon langzaam uit te zetten. De toeschouwers vluchtten in paniek het stadium uit. Net op tijd, want vlak nadat de laatste toeschouwer naar buiten holde, explodeerde Fat Bitch met een oerknal. Winner: Paris Hilton

(Enkele uren na haar overwinning is Paris overleden aan een zenuwinzinking, wanneer ze haar vertelden dat haar muziekcarrière afgelopen was)

Wil jij één van je superhelden zien vechten in de Arena of Doom? Stuur ons dan een mailtje op [email protected]. Wij contacteren dan jouw superheld en proberen een match vast te leggen.

29

Verslagjes Highland games: Woensdag 7 mei was het zover, de laatste sportactiviteit van het jaar nl. de Highland games! KDA was aanwezig met 3 voltallige ploegen die meestreden in het touwtrekken en vaten rollen. Café ‘Sport’ en het aangename weer, maakten de avond compleet. KDA 1 en 3 begonnen touw te trekken terwijl KDA 2 ging vaten rollen. KDA 1 mocht het al meteen opnemen tegen een zware ploeg en jammer genoeg had Lex dit geweten, hij raakte geblesseerd. Ook al bleven we lachen en strijden om de overwinning, het mocht niet deren. We zagen snel dat touwtrekken niets voor ons was. Het vaten rollen daarentegen ging echter beter en KDA 3 eindigde op de 4de plaats. Naast deze disciplines konden we ook nog boomstam werpen en jawel, Mariska behaalde bij de vrouwen de eerste plaats. Nadat onze spieren die avond genoeg gewerkt hadden, trok iedereen richting Healthcity waar de uitreiking plaatsvond. KDA haalde dit jaar de derde plaats met 245 punten en Jonathan werd verdienstelijk “Sportpraeses van het jaar”. KDA mag zeker terugblikken op een fantastisch sportjaar : 3de plaats in de interfac, 2de plaats met de 12-uren- loop en niet te vergeten 1ste plaats met de Go kartrace. We waren bij elke sport goed vertegenwoordigd en hopelijk zijn jullie er volgend jaar weer bij. Op naar volgend jaar!   Centurion:

Carmen Franken Sport 2008 - 2009

Op 13 mei vond de allerlaatste KDA activiteit voor de examens plaats. Peters Hans en Nils trakteerden alle KDA leden op een waar drankfestijn. Eerst kregen we een glaasje cava voorgeschoteld, terwijl we een

30

Verslagjes fotoreportage te zien kregen van het afgelopen jaar. Een stevig, maar gezond “fondke” kon worden gelegd met allerhande versnaperingen. Vervolgens kon het echte werk beginnen: de centurion. Alle deelnemers kregen een shotglaasje van 5cl. Gedurende 100 minuten moest elke minuut een shotje worden opgedronken. Het spel werd in goede banen geleid door middel van speciaal voor deze gelegenheid ontwikkelde software. Zoals iedereen wel weet draagt diegene die het best kan drinken de broek in het huishouden. Spijtig genoeg voor Timo ging Ellen hem vooraf met maar liefst 10 shotjes meer. Slechts twee zuipschuiten mochten worden bekroond tot de titel van centurion. Onze Kevin behaalde de tweede plaats met 108 shotjes. Alexander van WINAK was onklopbaar en maakte zich meester van maar liefst 120 shotjes. Dit is ongeveer 6 liter bier! En moet u weten: die laatste ging even vlot binnen als de eerste! Kevin had het achteraf net iets moeilijker als Alexander, maar heeft het toch overleefd! Proficiat aan allen die mee hebben gedaan! De volledige top 10, uitgedrukt in aantal shotjes: 10. Ellen sportraad (51), 9. Jan KDA (55), 8. Lex KDA (56), 7. Michael KDA (61), 6. Nick KDA (61), 5. Thomas KDA (65), 4. Jan WINAK (70), 3. Jelle WINAK (82), 2. Kevin KDA (108), 1. Alexander WINAK (120)

 

Kristof Van Havenbergh Scriptor 2008 - 2009

31

kda reclame

32

kda reclame

33

praesidiumvoorstelling Deel 3: Pink TD

Agneta Wyns Feest 2008 - 2009

Ik was net op tijd terug van Moskou om naar de befaamde pink td te kunnen gaan. Ik wou zeker niet te laat komen, dus zat ik al zo’n drietal uurtjes op voorhand klaar in een roos kleedje. Ik had namelijk zelf geen roze kledij, dus heeft mijn mama me een jurk van vroeger gegeven. Na ongeveer een uurtje wachten, zag ik een PAARSE auto komen aanrijden. Een prachtige vrouw stapte uit en mijn mond viel ze ver open dat mijn kaak ontwricht was. Het deed verschrikkelijk veel pijn maar het kon me niet schelen, want ik was verliefd geworden. De vrouw stapte richting de ingang van de konijnepijp, waar ik zat met een loshangende onderkaak. “Ha- -o”, zei ik geforceerd terwijl ik met mijn hand m’n kaakbeen mee bewoog, zodat het leek alsof er niets aan de hand was. Ze lachte en zei vriendelijk ‘hallo’ terug. “wa- is jou naam?”, ging ik verder. “Agneta”, zong ze haast. “Wa -oe jij hie zo v-oeg?”, vroeg ik met tranen in mijn ogen van de pijn, maar ook van ontroering. “Wat ik hier zo vroeg doe? Ik zorg voor de drank en de supplies voor het feestje.”, zei ze oh zo lief. Ze sprak tegen me! Dit was mijn kans om ze te versieren. Ik begon te playen. Eerst bood ik haar een snoepje aan. Ze at het meteen op. Ze is blijkbaar verzot op snoep. Ik merkte ook dat ze volledig was uitgerust met kleren van Tommy Hilfiger. Ik zei dat mijn papa toevallig ook Tommy heette. Het maakte niet echt indruk op haar. “Wa- -eb je van-aag zoal ge-aan?”, vroeg ik in een wanhopige poging om haar aandacht terug te winnen. “Wat ik heb gedaan vandaag? Ik ben heel de dag voor KDA bezig geweest”, antwoordde ze met haar betoverende glimach. “Wa- ga

34

praesidiumvoorstelling je mor-en -oen?”, vroeg ik terwijl ik het bloed in m’n mond proefde door mijn nog steeds ontwrichte kaak. “Morgen? Dan ga ik heel de dag shoppen!”, zei ze dolblij. Maar ze voegde eraan toe dat ze nu verder moest werken. Ik vermelde nog gauw dat ik het volgende jaar ook universiteit ging doen en dat ik haar dan misschien nog wel zou tegenkomen in de gangen ofzo. “Waarschijnlijk niet, want ik studeer chemie op de kdg-hogeschool.”, deelde ze nog mee. Toen verdween ze in de konijnepijp. Het werd me duidelijk dat KDA voor iedereen is. Of je nu studeert aan de unif of aan de hogeschool, of je nu al afgestudeerd bent,…zelfs wanneer je helemaal geen chemie of biochemie studeert…KDA ontvangt je met open armen….behalve als je een psychopaat bent.

Marcel Brouwer Mentor Chemie 2008 - 2009

Ik ging even langs het ziekenhuis om mijn kaak te laten herstellen. Toen ik terugkwam, was de pink td al volop bezig. Toen ik al dat roos zag, kreeg ik de onbedwingbare neiging om eens zot te doen. Dus ik bestelde een pintje! Daarna begaf ik me naar de dansvloer. Daar zag ik een man met een bril zotte moves placeren. Net wat ik nodig had om mijn zotte avond te beginnen, dus ik ging naar hem toe. Ik begon tegen hem te praten. Doorheen de luide, maar vette muziek die de konijnepijp vulde, riep ik: “HALLO! IK BEN BOBO! HOE HEET JIJ?”. “HOI, IK BEN MARCEL! DOE JE MEE LEKKER JIGGY?”, riep hij terug. Zijn naam verstond ik, maar de rest niet. Hij sprak in een vreemd dialect. Maar dan viel mijn euro. Hij komt uit Nederland. Ik wou antwoorden, maar ons gesprek werd steeds onderbroken door mensen die Marcel kwamen begroeten. Het was constant van: ‘Jooo de Marcel, alles goed?’ en ‘Jow

35

praesidiumvoorstelling Marcel, ca va?’ en ‘Aaaah Marcel, hoe ist? Zeg, we gaan vandaag zwaarder feesten dan toen in de Lawine he’. Ik kon maar niet verder socializen, en dat maakte me droevig. Ik dacht aan wat mijn bompa me altijd zei: “Verdriet kan ni zwemmen jongen, zuipen is het beste medicijn.”. Dus ik bestelde wel 2 pintjes! Ik ging in een hoekje zitten en begon te drinken. Marcel had dit opgemerkt en kwam bij me zitten. Hij zei tegen me: “Nou, wat er ook gebeurt, blijf positief. Hier, eet een loempia en kom terug naar de dansvloer.”. Terwijl Marcel een Trance-schijf ging aanvragen, stond ik terug recht. Samen zwierden we alles los. Ik had een nieuwe beste vriend gevonden.

Philippe Vervliet Media / Webmaster 2008 - 2009

Door al dat zwieren gecombineerd met het bier moest ik dringend naar het toilet om te kotsen. Ik liep richting de toiletten met mijn handen voor mijn mond. Maar één of andere peewee had de deur op slot gedaan. Ik keek door het sleutelgat. Tot mijn verbazing zag ik Nils staan met een camera en Kristof met een geluidsstok. Op een chille R&B sound lagen voor hen 2 mensen naakt te acteren. Ik had deze vorm van acteren nog nooit gezien, maar mijn braakneigingen waren anders wel voorbij. Mijn pielemans stond omgekeerd in mijn broek. Ik wachtte buiten. Even later hoorde ik Nils zeggen: “Dorien, Philippe, mooi werk! We hebben genoeg materiaal voorlopig.”. Toen ging de deur open. De vrouw, Dorien, kwam eerst buiten. Ik smolt van verlangen toen ik haar zag. Nu was ik pas écht verliefd. Ik wou haar meteen versieren. “Hey, gaan we dansen?”, zei ik met een ‘Don Juan-air’. “Euhm…nee”, lachte ze en zei dat ze een shift moest draaien. Ze verdween uit m’n gezichtsveld. Ik kon mijn emoties niet verbergen en huilend liep ik naar buiten. Ik wou daar even op m’n eentje gaan zitten, maar plots werd ik de bosjes in getrok-

36

praesidiumvoorstelling ken. Een man hield me stevig vast. Hij fluisterde in mijn oor: “Hallo, ik ben Philippe, maar voor de komende 3 kwartier wil ik dat je me Fluppie noemt.”. Een waarschuwing van Nils flitste door mijn hoofd. Nils had me immers ooit verteld dat hij ook door Philippe de bosjes in werd getrokken. Hij werd toen brutaal verkracht, maar kreeg zo een goede band met Philippe. Nils had me aangeraden dat ik me niet mocht verzetten indien dit mij ooit overkwam. Dat deed ik dus niet. Ik liet Flup mijn broek aftrekken en me brutaal verkrachten. Ondertussen hadden we een ‘diepgaand’ gesprek. Ik kwam te weten dat Philippe en Dorien al lang een koppel zijn. Bovendien delen ze samen een passie voor fotografie. Flup beloofde me dat hij ooit een paar smaakvolle naaktfoto’s van me zou maken. Het viel me wel op dat Flup tijdens de verkrachting steeds de woorden ‘alright’ en ‘giggedy giggedy’ in de mond nam. Daarna nam hij mij in de mond. Hij haalde terwijl een Giant van de Quick uit zijn zak en begon ervan te eten. Zijn andere ‘giant’ zat al in mijn lijf. De Giantsaus (van de Quick) droop in m’n nek. Maar Philippe likte ze netjes op. Hij vertelde dat hij ook houdt van skaten. En dat ik hem nooit mocht ‘dissen’, want dat hij anders een kickflip on my ass zou doen. Na de verkrachting kwamen we als goede vrienden uit de struiken.

Dorien Van Mulders Cultuur 2008 - 2009

Tegelijk kwam Dorien aangewandeld met een cocktail in de hand. “Schat, haast u, ge moet ne shift doen”, zei ze tegen Philippe. Maar die zei: “Wacht, eerst even mijn broek terug aandoen.”. “Ik dacht het niet”, zei Dorien, “KDA is belangrijker. Hup, maken dat je aan je shift

37

praesidiumvoorstelling begint.”. Dus Philippe rende zonder broek de konijnepijp in, na Dorien een kusje te hebben gegeven. Ik wou van de situatie profiteren en maakte ook aanstalten om Dorien een kus te geven. Ze hield me tegen en liet me duidelijk weten: “Kijken mag, aankomen niet…tenzij je Flup bent.”. Dat heb ik dan ook gedaan, kijken bedoel ik. Oh jep, ik heb heel wat mental pictures genomen die nacht. Ik begon een liedje te fluiten. “Hihi, leuk melodieke”, complimenteerde Dorien, “maar die laatste noot was vals.”. Ik vroeg of ze iets van muziek kende. “Ja, ik heb een diploma van de muziekschool, maar ik concentreer me nu eigenlijk vooral op KDA, scoutsleiding…en Flup.”, zei ze met een glimlach. “Ik zie je wel zitten. Wil je anders niet liever mijn vriendinnetje zijn?”, vroeg ik met puppyoogjes. Ze schudde haar hoofd van links naar rechts. Ik begon weer te huilen. Er liep ook een snottebel uit m’n neus. “Kop op, je vindt wel iemand.”, zei ze troostend, en ze gaf me een knuffel. Mijn tranen stopten en ik veegde m’n snottebel af met de broek van Flup, die hij daar had laten liggen. Ze had opnieuw een lach op mijn gezicht getoverd.

Sebastiaan Herregods PR 2008 - 2009

Dorien keerde terug naar binnen. Ik wou ook terug gaan dansen, maar toen merkte ik dat mijn kat Hoeba!, die ik altijd en overal meeneem, verdwenen was. Ik wou ze zoeken, maar dan hoorde ik plots van achter de hoek gebeatbox en tevens de diepzinnigste rhymez die ik ooit had gehoord. Ik ging kijken en daar zag ik een man met een hoedje staan flowen alsof het zo simpel als ademen was. Naast hem zat Hoeba! een paar platen te scratchen. “Hoeba!!”, riep ik, “daar ben je!”. Hoeba! leek goed overeen te komen met de man. “Bedankt om mijn kat terug te vinden,

38

praesidiumvoorstelling mijnheer 2pac”, zei ik terwijl ik Hoeba! in mijn armen nam. “Haha, ik ben 2pac niet. Ik ben Seppie, jongeman”, verbeterde hij. “Maar je rapt toch?”, vroeg ik verward. “Ja, maar dat betekent natuurlijk niet automatisch dat ik 2pac ben. Er zijn verschillende soorten rappers. Ik ben bijvoorbeeld de stichter van de rapgroep ‘het JDT-venootschap’. En wij houden ons niet echt bezig met gangstarap. Wij bieden een meer gevarieerd aanbod.”, legde hij vlotjes uit. Aan zijn gerijm en aan zijn uitleg te horen, voelde ik dat zijn doorbraak eerder een kwestie van tijd dan een kwestie van techniek zou zijn. Dus ik vroeg reeds om een handtekening. “Zeker, zeker, jongeman.”, zei hij en kribbelde op mijn t-shirt. Ik vroeg of hij ook in het KDA zat. Bleek dat hij al een hele tijd in de KDA-funfactory meedraaide. Maar voor hij nog een woord kon uiten, sprongen er drie ninjas’ uit de bosjes. Seppie bleef kalm en ik merkte dat hij een Kempogevechtshouding aannam. In de verboden bibliotheek van mijn Chinese oom had ik ooit eens iets gelezen over Kempo. Het is een oude krijgskunst die je leert om élk lichaamsdeel als wapen te gebruiken tegen mogelijke aanvallers. De eerste ninja stormde op Seppie af. Seppie ontweek de ninja’s dondervuist en gebruikte zijn pink om hem op een dodelijk drukpunt in de nek te raken. De ninja begon te schokken en schuim verscheen op z’n lippen. Hij begon plots te jodelen, ging op z’n kop staan en ontplofte. De twee andere ninja’s begonnen Seppie te omsingelen als haaien. In een soort van zelfbeheersingstrance voelde Seppie de ninja die achter hem stond, op zich af komen. Hij draaide zich om en sneed met de vlijmscherpe haren op zijn hoofd de kop van de ninja eraf. De derde ninja viel uit schrik op zijn reet. Seppie ging ervoor staan, opende zijn gulp en haalde er één van 2 meter lang boven. “Sabbelt hier maar eens aan.”, voegde hij eraan toe en mepte met zijn 2 meter lange op de kop van de ninja tot diens hersenen eruit vlogen. “Ziezo, jongeman.”, zei Seppie tegen me en haalde zijn spel terug naar binnen. Ik bedankte hem voor zijn moed en daar scheidden onze wegen. Ik ging terug in de konijnepijp. Seppie verdween in de nacht.

39

praesidiumvoorstelling

Elizabeth Van Rossem Quaestor 2008 - 2009

Binnen in de konijnepijp merkte ik dat het feestje een beetje dronken op zijn laatste pootjes strompelde. De dansvloer was bijna leeg. Er stond nog maar één meisje wild te dansen. Ik had er zelf ook nog wel zin in dus ik ging ik naast haar staan feesten. Doorheen haar dansbewegingen zag ik in haar ogen een vuur branden. En toen werd ik pas écht écht verliefd. Maar nog voor ik iets kon zeggen, trok iemand me weg van haar. “Pas op!”, zeiden ze, “Dat is elli! En als je zo hard feest als Elli dan kan dat je dood betekenen!”. “Heet ze Elli? Wat een mooie naam”, was het enige dat ik kon antwoorden. “Haar echte naam is eigenlijk Ellibellidellismellisnellispirelligellimozarelliversnellipimpernelli. We noemen haar Elli want dat klinkt vlotter. Maar pas toch op jongen. Als je Elli tijdens het feesten probeert bij te houden, dan kan dat fataal zijn!”. “Kan ze dan echt zo hard feesten?”, vroeg ik toen de waarschuwing doorheen mijn liefde voor Elli was gedrongen. “Ja, Elli is echt hardcore”, werd er mij geantwoord, “Ze is echt op elke KDA activiteit aanwezig en blijft tot het bittere eind. En als ze feest pauzeert ze enkel eventjes wanneer ze een neukjeus heeft. Volgens de legende zou ze zelfs in de konijnepijp aan het feesten zijn wanneer er zelfs geen TD is! Het is slechts een urban legend, maar wees toch maar voorzichtig!”. “Maar ik ben verliefd op haar. Ik wil met haar dansen.”, pruttelde ik tegen. Toen vertelden ze mij dat ze een kaketoe, Arno genaamd, als huisdier heeft. Die vogel is erg gehecht aan Elli en valt naar ’t schijnt elke jongen aan die Elli van hem af wil pakken. Toen stopte de muziek. De Pink td was voorbij. Elli stopte

40

praesidiumvoorstelling echter niet met feesten. Ik besloot haar niet verder te storen. Ik hoorde van andere mensen dat ze normaal wel een heel toffe babbel is. Ik keerde huiswaarts en met Elli in gedachten kroop ik m’n bedje in.

Lex Depauw Praeses 2008 - 2009

Ik lig nu in mijn bed en besef dat ik jullie over 1 praesidiumlid nog niets heb verteld. Ik heb het natuurlijk over de enige, echte Lex Depauw, ook wel bekend als Mr. Gold. Ik heb hem tijdens skireis opgemerkt en sindsdien ben ik hem nooit meer uit het oog verloren. Ik heb hem bijna overal gevolgd en stiekem bespioneerd…ook wanneer hij in de douche stond. Wanneer hij op kot een filmje aan het kijken was, wat hij regelmatig doet, dan keek ik altijd mee door het raam. Wanneer hij aan het koken was, verstopte ik me ergens waar ik de geur van zijn voedsel kon opsnuiven. Vroeger waren de Power Rangers mijn helden, maar nu niet meer. Nu is Lex mij held. Het zit zo: sommige mensen worden geboren om naties te leiden, gebieden te overheersen en een imperium op te bouwen dat millenia lang standhoudt. Sommige mensen worden geboren om dit op kleinere schaal te doen. Zo iemand noemen we een Praeses. Lex is zo iemand. Mijn passie voor Lex begon toen ik hem een keer zag komen aanrijden in zijn gepimpte Bugatti Veyron,de snelste auto ter wereld. Op de zijkant stond geschreven: “The way I are is who I am”. Uit zijn Fusion-luidsprekers klonk de hit van Timbaland ‘The way I are’. In zijn grill zaten een paar brokstukken van zondagsrijders. Tja, hij houdt van snelheid, behalve in bed. Toen stapte hij uit in slowmotion, want dat oogt cooler. De zon schitterde in zijn Armani zonnebril. Thuis deed

41

praesidiumvoorstelling ik een backgroundcheck over hem. Wat ik vond, was een ware ‘rise to glory’. Van schachtenkoning evolueerde hij tot schachtentemmer. Uit schachtentemmer groeide hij uit tot quaestor. En nu…was hij rijp voor het praesesschap. Zonder dat Lex het weet, heb ik eigenlijk al vele diepzinnige gesprekken gehad met hem. Hij praat namelijk in zijn slaap. ’s Nachts drong ik geregeld zijn kot binnen en begon zo met hem te babbelen. Ik ga jullie niet onthullen wat er toen allemaal gezegd is geweest, maar sindsdien is hij mijn absolute held. Ik heb al 4 foto’s van hem laten vergroten in posterformaat. Ik ben zo trots op hem dat hij praeses wordt. Nu kan hij laten zien dat hij die eerbare titel waard is. Ik vind het alleen een beetje jammer dat hij voor Club Brugge supportert; ik ben meer voor GBA. Ach ja, niemand is perfect. Ik heb er het volste vertrouwen in dat hij een goede, rechtschapen praeses wordt. Veel succes! Groetjes van Bobo en Hoeba!

42

De sfeersnuiver

43

Wistjedatje jaaroverzicht … het KDA een bangelijk jaar achter de rug heeft? … het KDA dan ook gewoonweg bangelijk is? … dit ongetwijfeld komt door een bangelijk praesidium? … er zeer veel schachten waren dit jaar? … er veel van deze schachten zeer actief waren? … wij hopen dat er volgend jaar weer zoveel schachten zullen zijn? … het schachtenconvent zo leuk was dat sommige niet-bij-naam-genoemde schachten verslaafd zijn geraakt aan cantussen? … de Robbe toen veel heeft moeten drinken? … den Dries volgend jaar ook veel ga moeten drinken? … zeer veel eerstejaars zich hebben laten dopen dit jaar? … er onder de schachten ook enkele tweedejaars en derdejaars zaten? … de KDA-doop zo legendarisch is dat ze zelfs zijn komen filmen van Koppen? … uw scriptor Nils schachtenkoning werd met de legendarische KDA hiphop … deze wereldhit reeds is uitgebracht in 82 verschillende landen? … er nog steeds geile babes in bikini worden gezocht om de videoclip te maken? … Stefanie schachtenkoningin werd met een geweldige dansact? … er nog vele andere leuke actjes waren? … Mike Jan opvolgde als emmerknuffelaar? … hij zijn emmertje zo graag zag dat hij het nog een paar keer overdeed, ondermeer op skireis en op overdrachtscantus? … Liene voor de eerste keer alcohol heeft gedronken op het bezoek aan de brouwerij De Koninck? … ze nu niet meer van het bier weg te halen is? … ze ’s avonds niet kan slapen zonder haar bolleke? … skireis wederom legendarisch was? … de cantus vrij vroeg gedaan was, omdat onze vaten al leeg waren? … er een aantal tradities is stand zijn gehouden? … Wouter een mooie traditie van wc-crashen heeft overgenomen? … hoedjescantus tot maar liefst 6 uur ‘s morgends is doorgegaan? … Nils nog altijd zijn pimphoedje van Carmen moet terugkrijgen? … KDA de Go Kart-race heeft gewonnen en dus campi heeft verslagen?

44

Wistjedatje jaaroverzicht … dit niet had gekund zonder Wouter en Ramses? … zij letterlijk en figuurlijk het gat van hun lijf hebben getrapt? … we bij deze onze leverancier T. Boonen - nee dat is te duidelijk, laten we hem Tom B. noemen – willen bedanken voor de dopingvoorziening? … we campi net niet versloegen op de 12 urenloop? … we toch een mooie tweede plaats behaalden, samen met WINAK? … Kevin redelijk goed bier kan drinken? … iedereen dit eigenlijk wel al wist? … hij dit desalniettemin toch heeft bewezen op de centurion? … hij daar samen met Alexander van WINAK 5l bier heeft gedronken op 100 minuten? … hij dit zeer goed aan kon en nog mooi met de fiets naar huis is gereden? … dit de versie is die zijn ouders hebben gekregen? … wij wel beter weten? … KDA de 3e plaats behaalde op de interfac net zoals vorig jaar? (proficiat aan Jona en Mariska!) … God ongetwijfeld KDA graag ziet? … het volgend jaar ongetwijfeld een even legendarisch jaar zal worden? … Lex een waardige opvolger zal zijn voor Mattijs? … hij gesteund zal worden door een gemotiveerd praesidium? … wij jullie niet langer gaan ophouden? … wij jullie smakelijk eten wensen? … wij hopen dat jullie je allemaal gaan amuseren op jungle td? … jullie morgen allemaal naar overdrachtscantus moeten komen?

45

Poll Hoeveel tempussen, denk je, zal Dries het uithouden op het schachtenconvent alsvorens zich richting de klimop te begeven? • Hij haalt de eerste tempus niet • Kraakt na de eerste tempus • Hij staat behoorlijk zijn mannetje en haalt de tweede tempus • Hij verrast iedereen en blijft recht tot het bittere einde Gelieve uw antwoord in te vullen op een gele briefkaart en op te sturen naar: KDA Universiteitsplein 1 2610 Wilrijk

46

kda clublied Wij zijn de toffe jongens van het KDA De Kring Der Alchemisten Wij kunnen het beste zuipen van al maar da’s iets dat we al wisten Zuip leeg, zuip leeg Zuip leeg dat vat, zuip leeg En zuipt er nog een ander Zuipt er nog een nieuw Wij zuipen alle vaatjes leeg Wij kunnen zuipen, ja zuipen op ’t KDA Zuipen, ja zuipen op ’t KDA Wij zijn de toffe meisjes van het KDA De Kring Der Alchemisten Wij kunnen het beste zingen van al Maar da’s iets dat we al wisten Zing mee, zing mee Zing mee dat lied, zing mee En zingt er nog een ander Zingt er nog een nieuw Wij zingen alle liedjes mee Wij kunnen zingen, ja zingen op ‘t KDA Zingen, ja zingen op ‘t KDA Wij zijn de toffe jongens van het KDA De Kring Der Alchemisten Wij kunnen het beste vrijen van al Maar da’s iets dat we al wisten Vrij op, vrij op Vrij op die griet, vrij op En vrijt er nog een ander Vrijt er nog een nieuw Wij vrijen al die grietjen op ter nieuw Wij kunnen vrijen, ja vrijen op ‘t KDA Vrijen, ja vrijen op ‘t KDA

47