Juryrapport
Orkestival
19
maart
2012
Eerst
een
paar
algemene
opmerkingen:
De
jury
was
zeer
blij
verrast
met
het
niveau
van
musiceren,
de
geweldige
variatie
in
programmering
het
aanstekelijke
enthousiasme
waarmee
de
werken
werden
uitgevoerd.
We
hebben
ons
geen
moment
verveeld!
Daarom
is
het
des
te
meer
jammer
dat
vooral
de
eerste
drie
scholen
voor
een
wel
heel
lege
grote
zaal
moesten
spelen.
Het
zou
echt
een
geweldige
stimulans
zijn
voor
iedereen
als
de
zaal
van
meet
af
aan
wat
beter
gevuld
is.
Waarschijnlijk
is
het
te
veel
gevraagd
van
scholen
die
van
ver
komen
om
vanaf
het
eerste
moment
present
te
zijn
om
hun
mede‐orkesten
te
horen.
Maar
het
viel
ons
op
dat
veel
scholen
ook
na
hun
optreden
niet
gaan
luisteren
naar
het
volgende
blok.
Onze
vraag
aan
de
scholen
is
om
hier
toch
eens
over
na
te
denken.
Een
ander
idee:
er
is
zo
veel
moois
te
beluisteren,
wellicht
is
het
mogelijk
“extern”
publiek
aan
te
trekken.
Geef
het
publiek
de
mogelijkheid
voor
een
publieksprijs
te
stemmen,
dan
hou
je
de
mensen
ook
vast.
Natuurlijk
realiseren
wij
ons
dat
dat
weer
een
heleboel
organisatie
extra
betekent,
maar:
het
zou
extra
publiek
genereren,
en
dat
komt
iedereen
ten
goede!
Wat
betreft
de
presentatie:
Bij
het
optreden
van
het
Beyers
Naudé
ging
het
orkest
bij
opkomst
van
de
dirigent
staan
om
applaus
in
ontvangst
te
nemen;
toen
realiseerden
wij
ons
dat
dit
klassieke
gebruik
echt
een
doel
dient:
“hier
zijn
wij,
wij
gaan
voor
u,
het
publiek,
spelen
en
dat
alles
begint
NU”.
Het
creëert
verwachting
en
schept
duidelijkheid,
zeker
in
Orkestival
opstelling,
waar
het
podium
soms
zo
vol
is
dat
je
vanuit
de
zaal
niet
kan
zien
waar
het
ene
orkest
ophoudt
en
het
andere
begint.
Ons
advies
aan
alle
scholen:
neem
dit
gebruik
over!
Vossius
Gymnasium
o.l.v.
Coen
Stuit
Het
Vossius
orkest
heeft
een
duidelijke
signatuur:
wij
zijn
een
klassiek
orkest.
En
die
keuze
wordt
met
verve
verdedigd.
Een
mooie
transparante
orkestklank,
die
soms
zo
goed
is
dat
je
vergeet
dat
je
naar
een
schoolorkest
zit
te
luisteren.
De
dramatiek
van
Gluck
komt
goed
over,
de
strijkers
spelen
vurig
in
Saint‐ Saëns.
Opvallend
mooie
hobosolo,
hoornsolo,
pauken
(Saint
Saëns!)
en
uitstekende
concertmeester.
Een
aandachtspunt:
heel
soms
werd
er
te
vroeg
en
rommelig
ingezet;
met
zo’n
duidelijke
dirigent
hoeft
dat
niet
te
gebeuren!
Trinitas
Gymnasium
Almere
o.l.v.
Jake
McKay
Het
begin
was
overrompelend:
hallo
Amsterdam,
oude
stad
met
je
klassieke
Vossius
Orkest,
hier
zijn
wij,
de
nieuwe
stad,
met
nieuwe
muziek:
een
messcherpe
drumsolo
zette
meteen
de
toon!
In
het
eerste
stuk
was
het
nog
wat
zoeken
naar
de
balans,
met
name
de
bassen
waren
wat
zwaar
versterkt,
en
wij
vonden
het
te
lang;
een
coupure
kan
soms
zeer
heilzaam
werken.
Maar
Children
of
Sanchez
swingde
de
pan
uit,
met
wervelende
gitaar‐
en
saxsolo’s.
Erg
sympathiek
om
ook
een
paar
violen
mee
te
laten
doen
in
de
band,
maar
het
zou
goed
zijn
ze
dan
ook
wat
versterking
mee
te
geven;
ze
waren
nauwelijks
te
horen.
Zangeres
bravo!
Maar
ook
hier:
de
versterking
moet
heel
precies,
dan
wordt
het
resultaat
nog
beter.
Eis
twee
minuten
soundcheck
als
je
met
versterking
werkt!!
En
jullie
zaten
toch
al
achter
op
het
podium,
laat
de
zangeres
dan
meer
in
het
midden
voor
het
orkest
staan.
Barlaeus
Gymnasium
Amsterdam
o.l.v.
Ludian
Schaling
Dit
orkest
deed
iets
wat
op
papier
onmogelijk
lijkt:
met
een
veel
te
kleine
bezetting
juist
de
grootste
orkestwerken
uitvoeren.
Maar
wat
zo
mooi
in
het
C.V.
van
het
orkest
staat:
“Dit
jaar
is
de
strijkerspopulatie
een
beetje
te
dun,
maar
dat
wordt
flink
gecompenseerd
door
hun
bevlogen
spel”
blijkt
meer
dan
waar.
Het
werd
een
meeslepende
uitvoering!
En
dat
terwijl
een
derde
van
de
1e
violen
kampte
met
snaarproblemen…..
Bijzonder
mooie
trompetsolo
in
de
grote
poort
van
Kiev.
Coornhert
Gymnasium
Gouda
o.l.v.
André
Bunnik
Compliment
voor
de
repertoirekeus,
en
voor
het
feit
dat
alle
instrumenten
een
plek
krijgen.
Mozart
met
accordeon,
waarom
niet?
Wij
konden
het
geweldige
enthousiasme
van
de
dirigent
niet
altijd
terughoren
in
het
klinkend
resultaat;
een
beetje
meer
durf,
strijkers!
Wees
niet
bang
voor
een
krasje
of
piepje,
laat
horen
en
zien
dat
je
er
lol
in
hebt.
Maar
daar
stond
een
spetterende
ritmesectie
in
Strauss
tegenover,
bravo!
Amphion,
Gemeentelijk
Gymnasium
Hilversum
o.l.v.
Manuel
Visser
Klein
maar
fijn,
zo
willen
wij
dit
ensemble
karakteriseren.
Wat
werd
hier
mooi
en
precies
gespeeld,
geen
speld
tussen
te
krijgen!
Kamermuziek
op
z’n
best.
De
met
afstand
jongste
concertmeester
van
de
dag
voerde
alles
feilloos
aan.
Ook
een
speciaal
compliment
voor
de
cellist,
die
in
z’n
eentje
zorgde
voor
een
solide
basis.
Suite
van
Albert
Dam
bleek
een
geniale
vondst!
Alle
gekke
geluiden
met
veel
gevoel
voor
understatement
gedaan.
Heerlijk.
Gymnasium
Camphusianum
Gorinchem
o.l.v.
Enrico
Hurkmans
Eigenlijk
was
dit
echt
een
groot
kamermuziekensemble:
Enrico
leidde
alles
spelend,
en
hoefde
eigenlijk
niet
te
dirigeren.
Het
hele
orkest
volgde
naadloos,
dit
zat
goed
in
elkaar!
Bravo
voor
alle
arrangementen.
Kleine
kanttekening:
wij
denken
dat,
gezien
hoe
gesmeerd
alles
loopt,
de
arrangementen
best
iets
uitdagender
kunnen,
met
meer
solo’s
en
afwisseling.
Opvallend
hoe
mooi
er
gezongen
werd
in
Kwak,
dat
is
helemaal
niet
makkelijk,
overschakelen
van
spelen
op
zingen.
Eigenlijk
zijn
jullie
ook
een
heel
goed
koor!
De
csardas
werd
met
verve
gespeeld
door
de
concertmeester,
maar
draai
de
volgende
keer
naar
de
zaal
toe!
En
neem
je
applaus,
jij
bent
de
solist!
Gymnasium
Celeanum
Zwolle
o.l.v.
Gerrit
van
der
Horst
Door
een
communicatiefout
kwamen
wij
te
laat
binnen.
We
wisten
niet
wat
we
hoorden:
de
6e
Tschaikowsky
klonk
zo
overtuigend,
geweldig!
Kopersectie
bravo!
Strijkers
waren
in
Grieg
nog
wat
aarzelend,
maar
gaandeweg
viel
alles
op
z’n
plek.
De
lastige
maatsoorten
in
John
Milles
werden
met
speels
gemak
getackled.
Eén
jurylid
schreef
in
hoofdletters
op
zijn
papier:
SPRANKELEND.
Aulos,
Praedinius
Gymnasium
Groningen
o.l.v.
Harko
Smidt
en
Jorien
Roesink
Vanaf
maat
1
werden
de
golven
van
de
Moldau
met
verve
uitgebeeld,
niet
in
de
laatste
plaats
door
de
dirigent
zelf.
Een
genot
om
te
zien
en
horen.
Händel
daarentegen
klonk
wat
vlak.
Dat
werd
gelukkig
meteen
recht
gezet
in
“the
incredibles”:
dat
spetterde,
met
hulde
aan
de
slagwerkers!
Erg
jammer
dat
de
versterking
van
de
zangeres
een
probleem
bleek
bij
de
liedjes
van
de
Beatles;
ook
hier
weer:
Eis
een
soundcheck,
hoe
kort
ook!
Want
deze
zangeres
mag
gehoord
worden,
dat
konden
wij
nou
weer
wel
horen!
Het
orkest
liet
zich
van
zijn
beste
kant
zien
in
de
begeleiding.
Gymnasium
Beyers
Naudé
Leeuwarden
o.l.v.
Johanna
Andonovsky
Zoals
al
in
de
inleiding
gezegd:
bravo
voor
het
initiatief
om
te
gaan
staan
bij
opkomst
van
de
dirigent.
Dat
werkt!!
Powell
klonk
meteen
dynamisch
en
warmbloedig.
De
anderen
werken
werden
met
dezelfde
passie
uitgevoerd.
Het
viel
op
dat
moeilijkheden
niet
uit
de
weg
werden
gegaan:
de
arrangementen
waren
zeer
uitdagend!
Temidden
van
al
het
uitstekende
spel
viel
de
solofluit
extra
op.
Al
met
al
een
zeer
indrukwekkende
pres(en)tatie.
Euterpe
en
Menander,
Stedelijk
Gymnasium
Arnhem
o.l.v.
Hans
Wijnberg
Het
was
van
meet
af
aan
duidelijk
dat
dit
een
goed
ingespeelde
produktie
was.
Koor
en
orkest
functioneerden
als
één
geheel,
alle
karakters
werden
feilloos
neergezet.
Dirigent
Wijnberg
had
alles
strak
in
de
hand.
Wat
een
effectieve
muziek
is
dit
toch!
Mercator
et
Musica,
Stedelijk
Gymnasium
’s
Hertogenbosch
o.l.v.
Roger
van
Straaten
Dit
is
echt
een
orkest
van
deze
tijd:
niet
één
keyboard,
maar
een
keyboardgroep!
Origineel
om
Diepenbrock
op
het
programma
te
zetten.
Leuke
ouverture.
Linard
Vrielink
overtuigde;
om
zo
jong
al
zo’n
mooie
dragende
stem
te
hebben
is
heel
bijzonder.
Erg
jammer
dat
jullie
zo
achter
op
het
podium
geplaatst
waren.
Morricone
werd
loepzuiver
en
ontroerend
gespeeld.
Een
wervelend
optreden!
Gymnasium
Haganum
o.l.v.
Piet
en
Joe
Raphaël
Het
stemmen
duurde
echt
te
lang.
Zoek
daar
een
sneller
en
slimmer
systeem
voor!
Het
is
heel
belangrijk
om
dit
ook
in
de
repetities
te
oefenen.
Hoewel
er
soms
mooie
strijkersmelodiën
konden
opbloeien,
vonden
wij
het
geheel
toch
echt
te
rommelig.
De
grote
lijn
was
aardig,
de
detaillering
schoot
te
kort.
Wat
ook
niet
helpt
is
dat
dirigent
Piet
de
één
consequent
naar
boven
slaat.
Verder
viel
het
ons
op
dat
sommige
spelers
bijna
geen
één
noot
hebben
geraakt
tijdens
het
optreden.
Als
dirigent
moet
je
je
dat
aantrekken
en
een
simpeler
partij
maken,
al
is
het
met
alleen
losse
snaren.
De
jury:
Jan
Insinger
(voorzitter)
Lia
de
Hoog
Pedro
López
López
