Jubileum magazine. Oma s tips & trucs. Interview met markante Huissenaar De heer Bedeaux. met vergeten groenten. ...en nog veel meer!

Nummer 1 | december 2012

Jubileum magazine

1

00

jaa

! n e v e l k r e e n , w n s n a e m e e m nwonen en sam r sa

Interview met markante Huissenaar De heer Bedeaux

Recepten met vergeten groenten

Oma’s tips & trucs ...en nog veel meer!

100 jaar samenwerken, samenwonen en samenleven. Deze speciale jubileumuitgave van ons magazine is opgedragen aan alle bewoners, medewerkers en relaties die zich de afgelopen 100 jaar hebben ingezet voor de woon- en leefkwaliteit in onze regio.

Colofon Redactie - Monique Verbeek - Miriam Croonen - Hanneke Jansen - Lydia Röttjers - Yvonne Kool - Petra van der Graaf (eindredactie) Beeldmateriaal - Foto Mireat, Gendt - medewerkers Waardwonen - Henk Baron, Ooij - Hans van Dijk fotografie - Hollandse Hoogte - Erik Janssen (www.erikjanssen.demon.nl)

Beste mensen, Het zal u niet zijn ontgaan, voor Waardwonen was 2012 een

Als maatschappelijke organisatie streven wij ernaar om zo

feestelijk jaar. Het jaar waarin wij ons 100-jarige bestaan met

dicht mogelijk bij onze bewoners te staan. Dat doen wij door

verschillende activiteiten luister hebben bijgezet. Geïnspi-

regelmatig naar uw mening te vragen in bijvoorbeeld het

reerd door onze maatschappelijke betrokkenheid, dus samen

klanttevredenheidsonderzoek, door periodiek met de huur-

met onze bewoners en voor elk wat wils. Zo hebben wij op

dersorganisaties te overleggen, zichtbaar in wijken aanwezig

onze verjaardag de maatschappelijke hand uit de mouw

te zijn, maar ook tijdens de persoonlijke contacten met u als

gestoken, was er een leuke middag voor de kinderen in twee

bewoner of samenwerkingspartner. Want Waardwonen wil

speeltuinen, waren er Taart Waard bijeenkomsten, gaven

ook de komende 100 jaar op een goede en constructieve

wij een feestelijk tintje aan de uitreiking van de 100e

manier bijdragen aan de maatschappij waarin wij samen-

huurovereenkomst in Millingen aan de Rijn en was er een

werken, samenwonen en samenleven.

jubileumfietstocht. En gezien alle complimenten die wij van u mochten ontvangen was het een jaar waar wij met z’n allen

Ik wens u veel geluk en gezondheid voor het komende jaar

trots op zijn!

en hoop dat u deze jubileumuitgave van ons magazine met veel plezier leest!

In deze speciale jubileumuitgave van het Waardwonen magazine kijken wij terug op 100 jaar samenwonen,

Sije Holwerda

samenleven en samenwerken. Immers, dat is de basis van waaruit wij werken. Het is de rode draad in de geschiedenis van onze organisatie. Niet alleen anno 2012, maar ook 100 jaar geleden al, toen de bedrijfsleider van de scheepswerf in Millingen aan de Rijn een aantal woningen wilde bouwen voor werknemers op de werf en daarvoor Woningbouwvereniging

Directeur-bestuurder

Millingen aan de Rijn oprichtte. Het bieden van goede en betaalbare huurwoningen voor mensen met een lager inkomen is ook nu nog onze belangrijkste taak. Dat is in 100 jaar niet veranderd. 4

100 jaar samenwerken, samenwonen en samenleven


5

Inhoud

2

Voorwoord Sijhe Holwerda

“Waardwonen heeft de ramen en deuren opengezet en wil in gesprek met haar omgevingen en belanghouders” Interview met Sije Holwerda, directeur bestuurder van Waardwonen

05

26

“De rivier is altijd een barrière geweest...” Interview met Jan de Smidt en Heleen Razing

06

Een bloemetje voor de oudste inwoner van de Gemeente Lingewaard Mevrouw Visser-Knipping

29

Recepten met vergeten groenten Heerlijke recepten van vroeger

10

Oma’s tips & trucs Handige huishoud-tips voor in en om het huis

30

Een bloemetje voor enkele van onze oudste bewoners. Waardwonen verraste enkele van haar oudste bewoners met een bloemetje

13

“Als corporatie moet je reëel zijn, je moet je positie kennen” Interview met Corné van Bergen, voorzitter RvC Waardwonen

34

“Waardwonen is de enige partij die investeerd in onze gemeente” Interview met mevrouw Schuurmans, burgemeester van Millingen aan de Rijn

14

Jubileum fietstocht Een overzicht in woord en beeld

36

“Vroeger? Toen ging alles op z’n boerenfluitjes” Interview met markante Huissenaar De heer Bedeaux

18

“Je wordt vaak gebrekkig oud” Interview met Hubert Kolkman directeur van Gasthuis St. Jan de Deo in Millingen aan de Rijn

38

Oudste woningen in ons bezit Van bouwjaar 1938 tot 1957

20

100 jaar Waardwonen, 100 jaar maatschappelijke betrokkenheid Een stukje geschiedenis van de Volkshuisvesting in ons gebied

42

“100 jaar geleden was de werkgever tevens de huurbaas” Interview met Jos van Campen, oud-voorzitter RvC en bestuurslid respectievelijk voorzitter bestuur Volkshuisvesting Millingen aan de Rijn

22

Een maatschappelijke hand uit de mouw steken Een overzicht van een dag

44

Anekdotes van een onderhoudsman Grappige en opmerkelijke gebeurtenissen

24

Dat is een taart waard! Mensen die altijd klaarstaan voor anderen

48

Ondertekening 100e huurovereenkomst Sije Holwerda ging er persoonlijk langs, natuurlijk met een taart

25

Feestelijke opening ‘t Stüpke Met aanwezigheid van de bewoners, medewerkers Waardwonen en genodigden

50



3

Interview met Heleen Razing en Jan de Smidt, voorzitters van de huurdersorganisaties

“ De rivier is altijd een barièrre geweest,behalveiin 1963 want toen kon m en zo naar de overkant lopen”. In het jubileumjaar van Waardwonen zijn de Stichting Bewonersraad Lingewaard en de Huurdersvereniging Millingen aan de Rijn formeel overeengekomen om beleidszaken in een overkoepelende organisatie op te pakken. Deze nieuwe vorm van samenwerking opereert inmiddels onder de naam Huurwaarde LingeRijn. Hoog tijd dus om mevrouw Heleen Razing en de heer Jan de Smidt, de voorzitters van de huurdersorganisaties te vragen naar hun beweegredenen.

Heleen Razing: “Er was een verzoek van Waardwonen of we iets

Wat betreft de thema’s rondom wonen en leven put Jan de Smidt onder

konden ondernemen om de samenwerking te bevorderen. Vervolgens

andere uit zijn eigen ervaring in zowel stad als dorp. “In een grote stad

hebben we er ongeveer twee jaar over gepraat. De achterban was er

zoals bijvoorbeeld Nijmegen is homogeniteit vaak ver te zoeken. Elke

zeer voorzichtig in. Vandaar dat we een overkoepelend geheel hebben

grote stad zou iets kunnen ontlenen van een dorp of gemeenschap als

bedacht, waardoor we op beleidsniveau kunnen samenwerken en toch

Millingen aan de Rijn. Bijvoorbeeld door jezelf open te stellen voor een

onze eigen identiteit kunnen behouden.” Dat men huiverig was wijt

ander, door ook actief aan de slag te gaan.” Jan De Smidt heeft zelf

Heleen Razing aan het feit dat de rivieren tussen beide organisaties in

ervaren hoe dat op prijs wordt gesteld in de tijd dat hij in het centrum

liggen. “Men vroeg zich aan deze kant af wat ze met de andere kant

van Nijmegen woonde.

te maken hadden. Dus moesten we iets bedenken om er letterlijk en figuurlijk overheen te kunnen stappen.”

Heleen Razing vult aan “Er kan ook een aanleiding voor zijn. In mijn eigen buurt is bijvoorbeeld onlangs iemand ziek geworden, maar aan de

Volgens Heleen Razing is de rivier altijd een barrière geweest. Behalve

buitenkant was niets te merken. Totdat er een paar keer een ambulance

in 1963 want toen vroor het zo erg dat men zo naar de overkant kon

in de straat kwam. Dat heeft toch de nodige impact op mensen.”

lopen. Jan de Smidt weet uiteraard meer te vertellen over de mentaliteit in Millingen aan de Rijn: “Je bent pas Millingenaar als je meer dan

Dus soms leidt een aanleiding tot saamhorigheid, maar het blijft moeilijk.

drie generaties in Millingen woont. En als vertegenwoordigers van die

“Men stapt blijkbaar niet meer zo snel op elkaar af” weet Jan de Smidt.

mensen hebben we de eigenheid van de Millingenaren te respecteren.”

“Je kunt niet in het algemeen stellen dat mensen behoefte hebben aan

Om die reden werd de samenwerking tussen beide huurdersorganisa-

saamhorigheid. Ik ken hele groepen die er geen behoefte aan hebben,

ties een tussenoplossing met behoud van identiteit en instandhouding

maar die toch prima functioneren.”

“ We moesten iets bedenken om letterlijk en figuurlijk over de rivier te kunnen stappen. Dat is Huurwaarde LingeRijn geworden.“

van de stichting en de vereniging. Dat is ook het verschil tussen vroeger en nu. Heleen Razing denkt dat Huurwaarde LingeRijn heeft in principe geen identiteit. Het is een

toen men meer is gaan werken, de wereld versneld is veranderd. “Je

beleidsorgaan dat op beleidsniveau praat met de verhuurder, ieder

zit in een soort trein met hoge snelheid en iedereen dendert mee. Men

vanuit zijn eigen achterban. “En samenwerking is krachten bundelen.

steekt elkaar aan, men trekt elkaar mee. Willen of niet willen, je moet

Het is zonde om twee keer het wiel uit te vinden” vult Heleen Razing

wel. Je moet als thuisblijvende moeder tegenwoordig verantwoorden

aan. “In feite spelen dezelfde thema’s in beide gebieden. Daarom kregen

waarom je thuis zit.” Jan de Smidt is het hier gedeeltelijk mee eens. Hij

we een mandaat van beide besturen om beslissingen te nemen, maar

denkt dat het alweer iets aan het veranderen is. Dat de vrouw die niet

hebben we uiteraard een informatieplicht” zegt Jan de Smidt.

buitenshuis werkt ook alweer haar plaats aan het innemen is.

“ Elke grote stad zou iets kunnen ontlenen aan een dorp of gemeenschap als Millingen.”

6


Jan de Smidt: “Mensen die zich in allerlei materiële dingen verplichtingen hebben gestort voelen misschien verkapte jaloezie. Daarnaast gaan we weer terug naar bepaalde facetten uit het verleden zoals mantelzorg. Verplicht ingesteld vanuit het failliet van de gezondheidszorg.” >>>


7

“ Als je twintig jaar geleden naar een bejaardentehuis ging, was het een statussymbool, nu word je weggestopt”

Millingenaren die uitvliegen, voor scholing werk of anderzijds. Millingen vergrijst. Dat betekent dat ook de woonvormen onder de loep genomen moeten worden, aan de veranderende behoefte aangepast worden, levensloopbestendig gemaakt moeten worden, et cetera. Daar stuurt Waardwonen goed op. “In Huissen is Waardwonen in de Van Kleefstraat bezig met een herstructureringsproject” vertelt Heleen Razing. 10 jaar gelden werden er blokken van hetzelfde neergezet en dat was het. Nu kijk je er op een hele andere manier naar. Het moet voldoen aan

Dat is gechargeerd weliswaar, maar op zich heeft Jan de Smidt er

Het fysieke bereikbaar zijn neemt een heleboel barrières weg.

de maatschappelijke eisen van het nu en de toekomst. Dat was in de

geen moeite mee. “Vroeger was het normaal. Toen hoorde het bij de

Dat onderstreept de belofte van Welkom thuis!

opbouwjaren na de oorlog anders. Toen werd er maar rücksichtslos van alles uit grond gestampt. We hadden beton uitgevonden en hatsiekidee!

maatschappij. Kinderen verzorgden de ouders. 100 jaar geleden, maar zelfs minder lang geleden, was het de mores. Als je 20 jaar geleden

Jan de Smidt: “We staan allemaal voor hetzelfde belang: een goede

naar een bejaardenhuis ging, was het een statussymbool. Nu word je

woonomgeving, wooncomfort, samenleving. Dat is hier net zo als waar

Het beleid is in beide gemeenten is hetzelfde. Dat ligt vast in de

weggestopt. Waar sta je dan over 100 jaar? Misschien wel weer terug

dan ook.” En voor een groot gedeelte hebben we het in eigen hand hoe

Portefeuillestrategie en daaraan ten grondslag ligt een woningmarkt-

bij af” zegt Jan de Smidt.

het er over 100 jaar uitziet vinden beide voorzitters. Op de vraag wat ze

verkenningsonderzoek in beide gemeenten. Maar wat je plaatselijk wel

in de toekomst van Waardwonen verwachten toont Heleen Razing zich

kunt sturen zijn bijvoorbeeld verschuivingen van eengezins- naar meer

Wat ook belangrijk is in deze context, is de woonomgeving. Want

tevreden. “Gewoon op dezelfde voet verder” zegt ze. Jan de Smidt is

levensloopbestendige woningen. Mits het in de Portefeuillestrategie

tot mantelzorg behoort ook buurtzorg, noaberschap, je buren en

kritisch. Wat hem betreft mag er meer gedaan worden om met name

past. En hoe groter de kern, des te groter de diversiteit.

de mensen om je heen. Jan de Smidt en Heleen Razing zijn het

de leefbaarheid binnen de gemeenschap goed in de gaten te houden.

er over eens dat de maatschappij zo is veranderd dat het moeilijk

Volgens Jan de Smidt moet daar beleid op worden gemaakt. “Een

wordt om dat op poten te zetten, zeker binnen een wat meer diverse

beetje maatwerk op de woonomgeving, dat zie ik als een belangrijk

woonomgeving. Desondanks blijft Jan de Smidt pleiten voor diversiteit

speerpunt” voegt hij toe. Desondanks pleit hij voor diversiteit. Dat heeft

in elke woonbuurt. Ook financieel. “Dan heb je mensen die net even

volgens hem ook te maken met de locatie, de inhoud, bouwwijze, de

een andere visie hebben binnen de buurt dan een ander” licht Jan de

woningen. “2-onder-1-kap is anders dan woonlagen boven elkaar met

Vanuit hun sociale taak is Waardwonen de maatschappelijke spil in het

Smidt toe. “Daardoor kunnen mensen zich aan elkaar optrekken.” Een

een gezamenlijk portiek. Dan moet je kritisch zijn wie je bij elkaar plaatst.

gebied. Juist daardoor worden de verrichtingen van Waardwonen zo

woonbuurt zou dus een afspiegeling moeten zijn van de maatschappij,

Ik verwacht van een corporatie dat ze dit soort problemen oplossen,

kritisch gevolgd. Jan de Smidt: “Zo is ook de bouw van ’t Stüpke aan

qua kleur, religie, inkomen, leeftijd, gezinsopbouw, enzovoort. “Dat

dat ze dit soort excessen voorkomen. Informeer elkaar zo open en zo

de Heerbaan in Millingen aan de Rijn met argusogen gevolgd, maar is

zou het allermooiste zijn als we dat konden bereiken” zeggen beiden

eerlijk mogelijk. Tweerichtingsverkeer. Dus als je iets verwacht van de

men er achteraf zeer content mee. Maar op z’n Millings hè, dus niet

instemmend. Volgens hen is hierin een belangrijke rol weggelegd voor

corporatie, moet je zelf ook voorbeeldig gedrag vertonen” vindt Jan

al te uitgesproken.” Kortom, Jan de Smidt onderstreept het belang

de woningcorporatie.

de Smidt. Dat de belangenorganisaties hier ook een belangrijke rol in

van samenwerking tussen Millingen aan de Rijn en Lingewaard op de

“ Zo is de bouw van ‘t Stüpke met argusogen gevolgd, maar is men er achteraf zeer content mee.”

kunnen spelen, daar zijn beide vertegenwoordigers zich van bewust.

thema’s wonen en leven. Waardwonen trekt die kar. Een mooi besluit

Maar ze stellen ook dat groepsgedrag enorm bepalend is voor het

“Stuur richting eenheid, laat je zien, toon respect voor de gedachtegang

van een boeiend gesprek tussen twee zeer betrokken huurdersverte-

welslagen hiervan, omdat dit ook remmend kan werken. Jan de Smidt

van mensen. Neem dat serieus. Bedenk maatwerkoplossingen,

genwoordigers. En met enige zelfkennis zegt Jan de Smidt: “Ik ben wel

legt het uit: “We doen teveel wat er van ons verwacht wordt. Daarin

passend bij de heersende mentaliteit want die verander je niet zo maar”

heel veel aan het woord geweest.” Waarop Heleen Razing zegt:

spelen sociale media een grote rol. Je kunt een blauwdruk van iemand

zegt Jan de Smidt “En dat kost tijd” vult Heleen Razing aan.

“Dat zijn we van jou wel gewend, Jan.”

maken door alleen even naar Facebook te gaan of de tweets van

“En voorlopers” besluit Jan de Smidt.

iemand te volgen. Dan denk je dus dat je iemand kent en met dat beeld ga je die persoon benaderen.” Dat vindt Jan de Smidt gevaarlijk. Het is de RTL-isering van Nederland; het gaat tegenwoordig om kijkcijfers.

Jan de Smidt en Heleen Razing Heleen Razing sinds september 2010 voorzitter van de Stichting Bewonersraad Lingewaard. Jan de Smidt is sinds 2008 voorzitter van Huurdersvereniging Millingen aan de Rijn.

“ ...het is in Millingen blijkbaar nog heel normaal dat je voor elkaar zorgt.”

Zelfs op persoonlijk niveau. Jan de Smidt: “Wil je deze spiraal doorbreken, dan zal iedereen zich bewust moeten zijn dat hij of zij onderdeel

Uiteindelijk is dat de essentie van samenwonen, samenleven en samen-

uitmaakt van een groter geheel dan het eigen straatje, dorpje, zelfs

werken. De verhuurder en de huurder trekken samen op, ook met

landoverstijgend. Dat is mijn diepe overtuiging.”

andere maatschappelijke organisaties. Al merkt Jan de Smidt dat laatste nog te weinig. Heleen Razing beaamt dat: “Wij merken hier allerlei

8

Stel dat we anno nu zouden vragen bij wie men huurt. “Bij Waard-

inspanningen om mensen met een beperking te laten integreren. Meer

wonen” zegt Heleen Razing. “Volkshuisvesting!” roept Jan de Smidt.

dan in Millingen aan de Rijn.” Driestroom heeft weliswaar onderzoek

Volgens hem zit dat in de aard van de Millingenaren. “Men kijkt

gedaan naar de zorgbehoefte in Millingen, maar het is er blijkbaar nog

gereserveerd aan tegen alle notabelen, tegen het gezag. Het is een

heel gewoon dat men voor elkaar zorgt. In Millingen zijn dan ook geen

in de genen vastgelegde gezonde afkeer van dat gezag.” Toch wordt

voorzieningen voor mensen met een beperking. “Off the record hoor ik

Waardwonen ook in Millingen goed gewaardeerd. Dus dat zit wel goed.

wel dat er behoefte aan is, maar als het er echt op aankomt schaamt

Maar als je naar het gedrag kijkt, lijkt dat niet in elkaar te passen. Van

men zich bijvoorbeeld voor het feit dat een van de kinderen het wat

oudsher is er in Millingen een arbeidersbevolking met dito mentaliteit.

minder heeft getroffen of dat de ouder dement is” voegt Jan de Smidt

Waardwonen moet volgens Jan de Smidt blijven doen waar ze mee

toe. “Schijnbaar wordt het onderling opgelost, maar het kan natuurlijk

bezig zijn: zich onder de mensen begeven. Ook de ‘kopstukken’ zijn

ook zo zijn dat de acceptatie zo groot is dat het niet opvalt.”

bereikbaar en benaderbaar voor huurders en dat wordt gewaardeerd.

Feit is wel dat Millingen aan de Rijn verandert. Er zijn steeds meer


In de zomer van 2012 was de

feestelijke opening van ‘t Stüpke 100 jaar samenwerken, samenwonen en samenleven

9

Gebakken pastinaken met gember Voor 4 personen Ingrediënten -

500 gr. pastinaken (kort houdbaar) 6 eetlepels milde olie 1 citroen peper en zout koriander gember

Bereidingswijze 1. Verwarmen de oven voor op 180 oC 2. Schrob de pastinaken schoon, schil ze met een dunschiller en snij ze in stukken van 2 cm 3. Rasp de schil van de citroen 4. Giet de olie in een ovenschaal, samen met het citroensap, de gember en de geraspte citroenschil 5. Voeg naar smaak peper en zout toe 6. Zet de schaal 45 minuten in de oven (niet laten drooggaren, anders iets water toevoegen) 7. Garneer met koriander 8. Voeg eventueel wat zeezout toe (naar smaak).

Aardpeer met prei en noten Ingrediënten - 600 gr. aardpeer - 250 gr. prei - 15 gr. noten - kerrie - event. room

Bereidingswijze

Recepten met vergeten groenten 10


1 2 3 4 5 6 7 8

Schil de aardperen, maar snijd ze niet in stukjes. Snijd de prei in stukken van 1 centimeter. Kook de aardpeer beetgaar. LET OP! De aardpeer mag niet zacht worden. Hij is goed als u de vork er met moeite in kunt prikken. Laat de prei 1 minuut meekoken met de aardpeer en haal de prei er met een schuimspaan weer uit. Als de aardpeer klaar is, deze afgieten en in schijven snijden. Hak de noten in grove stukken. Doe olie of boter in de pan en braad de aardpeer schijven met de prei lekker bruin. Doe ook de noten erbij en breng het op smaak met kerrie en eventueel wat room.


11

Schorseneer met peterseliesaus Voor 2 personen Ingrediënten

500 gr. mooie dikke schorseneren 20 gr. boter voor het koken 15 gr. boter voor de saus 15 gr. bloem snufje nootmuskaat wat zout en peper 1 eetl. verse gehakte peterselie 250 ml. kookvocht

Bereidingswijze

Een bloemetje voor enkele van onze oudste bewoners… Waardwonen verraste enkele van haar oudste bewoners met een bloemetje.

1. Week en was het zand af van de schorseneren. Trek handschoenen aan, snijd 1 ½ cm van de bovenkant af en schil met een dunschiller de schorseneren schoon. Schraap met een mesje de pitjes weg. 2. Snijd ze in stukken van ongeveer 10 cm en leg ze gelijk in water met wat azijn om verkleuren te voorkomen. 3. Kook ruim water met wat zout, doe de schorseneren erin met de 20 gr. boter en kook de schorseneren afhankelijk van de dikte in ongeveer 15 minuten gaar. 4. Kneed de boter en bloem tot een deegje en doe dit in een steelpannetje, voeg beetje bij beetje het kookvocht toe terwijl je klopt met een garde. Breng de saus op smaak met peper en zout en voeg er de gehakte peterselie eraan toe.

Ovenschotel met raapstelen Voor 2 personen

Ruim 58 jaar op hetzelfde adres

30-60 minuten bereidingstijd.

Op een zonnige herfstdag gingen wij langs bij de familie Straatman in Huissen. Mevrouw Straatman huurt sinds 20 februari 1954 de huidige woning.

Ingrediënten -

Zij woont dus ruim 58 jaar op één adres en dat

100 gr. cottage cheese (Huttenkase) 75 gr. geraspte Parmezaanse kaas 600 gr. aardappelen 750 gr. raapstelen nootmuskaat zout margarine

vonden wij een bloemetje waard! Vroeger woonde mevrouw er met haar man en vijf kinderen. Tegenwoordig met een van haar zoons en dat bevalt prima.

Bereidingswijze 1 2 3 4 5 6 7

Schil de aardappelen en was ze. Kook ze in weinig water met zout in 15 minuten bijna gaar. Maak de raapstelen schoon door de lelijke bladeren en steeltjes te verwijderen en de wortels eraf te snijden. Verwijder de touwtjes en snijd de raapstelen klein. Was de groente goed. Breng de raapstelen met weinig water op klein vuur aan de kook. Schep de groente af en toe om en laat hem slinken. Doe de raapstelen in een vergiet een laat de groente goed uitlekken. Meng er wat zout en nootmuskaat door. Snijd de aardappelen in dunne plakken. Bestrijk een ovenvaste schaal met wat margarine en schik de helft van de plakken aardappel erin. Vermeng de cottage cheese met de geraspte kaas. Schep de raapstelen op de aardappelen met daarop de helft van het kaasmengsel. Dek dit af met de rest van de plakken aardappelen en verdeel de rest van de kaas erover.

Laat het gerecht in een matig hete oven (175 graden) in 40 minuten gaar worden en lichtbruin kleuren.

Mevrouw Stuart uit Bemmel, 95 jaar “Ik hou van gezelligheid om me heen. Dan voel ik mij het fijnst”.

De heer Dolphijn uit Huissen, 96 jaar.

Mevrouw Van Deelen uit Bemmel, 91 ja

“Oud worden, daar hoef je niets voor te doen d 12



13

Interview met mevrouw Schuurmans, burgemeester in Millingen aan de Rijn

“Waardwonen is de enige partij die investeert in onze gemeente” Stilstaan bij 100 jaar Waardwonen is stilstaan bij de geschiedenis van de regio. Een regio met een aantal dorpskernen, verdeeld over twee gemeenten waar de Waal dwars doorheen loopt. Over de relatie tussen gemeenten en woningcorporaties is veel te doen. Zo’n 10 jaar na de verzelfstandiging van de corporaties staan zij voor een nieuwe professionaliseringsslag naar meer ‘maatschappelijk ondernemen’. Er wordt van de corporaties gevraagd om fors te investeren in nieuwbouw en herstructurering en ze dienen zich uitdrukkelijker bezig te houden met de leefbaarheid van wijken en buurten. Daarbij is de relatie met de gemeenten cruciaal. Wij spreken met mevrouw Marianne Schuurmans, burgemeester in Millingen aan de Rijn, over haar visie op samenwonen, samenleven en samenwerken.

De gemeenten Lingewaard en Millingen aan de Rijn zijn twee verschillende werelden”, vindt de burgemeester. “Het valt mij ook altijd op hoe lang je erover doet om van de ene gemeente naar de andere te komen terwijl we zo dicht bij elkaar liggen. Toeristisch gezien liggen wij in een prachtig rivierlandschap in deze regio. Bestuurlijk gezien en ook qua inwonersuitwisseling is dat toch een stuk lastiger. Dan vormt de rivier een grens die bijna onneembaar tussen ons in ligt”. Volgens mevrouw Schuurmans is de Waal een natuurlijke barrière. “Ik denk dat wij als poldergebied een traditie hebben die ons verbindt met Duitsland. We spreken ook dezelfde taal als in Kleef. Dus Millingen aan de Rijn, en ook Groesbeek en Ubbergen, heeft een natuurlijke verbintenis met het Duitse achterland. Het is echt een hele andere omgeving dan Lingewaard, met een andere cultuur.

14


>>>


15

“ Iedereen die over krimp spreekt, kent niet de ware cijfers wat Millingen betreft.”

Millingen betreft. En ook niet de mogelijkheden om je te profileren als

instrumenten ontbreken om de bijbehorende problematiek op te

een bijzonder aantrekkelijke regio. Ik denk dat dat onze kracht moet zijn;

vangen. “Dat is één van de redenen waarom gemeentelijke herindeling

er is een stad bezig met een hele mooie ontwikkeling en daar hebben

bij ons aan de orde is” verklaart mevrouw Schuurmans. “Het is al

we allemaal baat bij. Het biedt ons positieve impulsen.”

lang niet meer zo dat een ‘lief klein gemeentetje’ alleen ‘lief-kleingemeentetje’ problemen heeft. Dergelijke grootstedelijke vraagstukken

Het besef dat je het met elkaar moet doen is groeiende in de regio.

zijn, zeker als je dicht bij Nijmegen zit, ook onze vraagstukken gewor-

Dat de stad niet kan zonder de omgeving. En woningcorporaties

den. Bovendien zouden we meer kunnen doen als de kwaliteit van de

zouden hierin moeten participeren. Woningcorporaties hebben in deze

woningen beter is. Want dan komen er ook weer andere mensen af op

tijd een hele belangrijke functie om impulsen te geven aan de economie.

onze gemeente. Daarom is het voor ons van essentieel belang dat we

Woningen blijven altijd nodig. Het Rijk zou de ruimte van corporaties om

nog eens goed kijken naar de kwaliteit van ons woningbestand. Maar

te investeren in dorpen niet moeten beperken.

dat vergt investeringen en dat is lastig in deze tijd met alle maatregelen van dien.”

Overleg tussen de corporaties en gemeenten vindt niet plaats over ”In een kleine gemeente als Millingen aan de Rijn vind je nog veel

Mevrouw Schuurmans zou het dus heel plezierig vinden als Millingen de

saamhorigheid. Althans, dat ervaart Waardwonen in een aantal

plek is waar men naar toe komt voor heel specifiek vakwerk. “Daarom

projecten. “Door onze toch wat afgelegen ligging waren wij altijd al

kijken we samen met de stadsregio of we ons als zodanig kunnen

op onszelf aangewezen. Hier hebben mensen een traditie van zelf

profileren dat we die mensen kunnen houden”, verklaart zij. “Daarnaast

doen, want niemand doet het voor ons”, zegt mevrouw Schuurmans.

is toerisme een groeiende tak van sport: Op 6.000 inwoners krijgen we

“Hiervoor was ik bestuurder in Beuningen en als daar bijvoorbeeld een

bijna 100.000 toeristen per jaar die langsfietsen of langslopen.” Dat kan

boom omlag, dan belde je de gemeente. En nu, in Millingen, en dat is

natuurlijk prima samengaan met de ambachtscultuur, dat je als toerist

gewoon aan de andere kant van Nijmegen, merk ik dat men het eerst

ook langs allerlei ambachten gaat omdat je het leuk vindt. “Dat proberen

zelf doet en pas hulp inroept als het echt niet anders kan. Het is echt

we nu van de grond te krijgen”, zegt de burgemeester. “Die initiatieven

opmerkelijk dat op zo’n korte afstand een bevolking zo’n andere inslag

moeten ook uit hunzelf komen en als overheid kun je dat alleen maar

heeft”, aldus de burgemeester.

stimuleren. Ook de tijd van crisis is nu niet ideaal, maar het is wel de richting die we op moeten.”

“Wat ik bijzonder vind”, zegt mevrouw Schuurmans, “is dat veel oud-inwoners aan kinderen beginnen, ze toch terugkeren naar Millingen.

Het is bovendien een middel om mensen het dorp in te krijgen, want nu

Want ze willen graag dat hun kinderen in dezelfde omgeving opgroeien

gaat veel toeristisch verkeer langs Millingen aan de Rijn. “We zien dat

als zij. Met alle nadelen van dien, want die zijn er ook. Voor scholen

het aantal overnachtingen wel toeneemt, maar één van de redenen dat

bijvoorbeeld, moeten wij al naar Nijmegen of Groesbeek. Bemmel heeft

we willen samengaan met andere gemeenten is dat het dagtoerisme

bijvoorbeeld wat dat betreft een hoger voorzieningenniveau en ligt

en het verblijf in de gemeente aantrekkelijker moet worden. Millingen

heel mooi centraal ten opzichte van de steden. Toch zeggen heel veel

aan de Rijn en Lingewaard zijn trouwens beiden aangesloten bij het

mensen dat ze desnoods wat meer heen en weer rijden, Het is een hele

regionaal bureau voor toerisme en die doen op een voortreffelijke manier

veilige, sociale gemeenschap en mensen gunnen hun kinderen dat. Dus

aan regiopromotie. “In deze regio rond Nijmegen is er op dit moment

bij ons komen vrij veel oud-inwoners terug.”

een groot gebrek aan overnachtingsvoorzieningen. “Wij hebben een

regels en de implicaties, maar over vastgoed en ontwikkeling.

Mevrouw Schuurmans is zeer uitgesproken over het feit dat financieel

“In Millingen praten we over datgene waar we invloed op hebben”,

gezonde corporaties opdraaien voor de Vestia’s van deze wereld.

zegt Schuurmans. “Bij ons gaan de gesprekken over kwaliteitsverbe-

En daarmee dus de huurders van Waardwonen. Wat haar betreft had

tering. Hier hebben we nog een relatief oud woningbestand. Mensen

Vestia failliet moeten gaan. “Bij een faillissement zijn het de schuldeisers

hebben echter minder behoefte aan een oud huis, waardoor er huizen

die eronder lijden, maar niet de bewoners. Het zou veel natuurlijker zijn

leegstaan. Waardwonen is nu vooral bezig met het verbeteren van

geweest om Vestia te laten vallen en het vervolgens onderling op te

de woningkwaliteit. Maar helaas zie je dus dat de boel stagneert in

lossen. Nu draaien de corporaties er voor op die juist aan de onderkant

bepaalde wijken die het echt nodig hebben. Daardoor creëer je je eigen

van de samenleving een kwaliteitsimpuls kunnen geven. Zeker in ons

problemen. Want kwalitatief slechte woningen veroorzaken leegstand

gebied,” licht mevrouw Schuurmans toe.

en daardoor krijg je grootstedelijke problemen. Uiteindelijk is dit een vicieuze cirkel naar beneden. Als corporatie moet je kunnen blijven

“Daarbij komt, wij zijn een artikel-12 gemeente, dus wij kunnen niet

investeren in kwaliteit en niet belemmerd worden door Rijksbeleid.”

investeren” zegt de burgemeester. “Er zijn geen particuliere initiatieven, dus als het gaat om de kwaliteitsverbetering in onze gemeente zijn

De grootstedelijke thema’s waar de burgemeester aan refereert zijn

wij totaal afhankelijk van Waardwonen. Waardwonen is de partij die

misschien heel normaal voor andere gemeenten, maar hebben een

als enige investeert in onze gemeente. Zo belangrijk is de rol van een

grotere impact in een kleine gemeente als Millingen aan de Rijn, met

corporatie in een kleine gemeente.”

bijna 6.000 inwoners, waar over het algemeen de middelen en

heel mooi hotel”, geeft Schuurmans aan. “En veel Bed en Breakfasts Toch zijn er ook veel overeenkomsten in beide regio’s. De vraag is of dat

Wij groeien in toeristisch opzicht. Je kunt hier echt een week verblijven

ook geldt voor de thema’s wonen, werken en zorg. Mevrouw Schuur-

en elke dag iets anders doen. Je kunt hier elke dag een heel ander

mans geeft aan dat vergrijzing in dat kader een belangrijk thema is. “De

Nederlands aspect zien en dat is heel bijzonder.”

huidige omstandigheden nopen de gemeente om zich in economisch opzicht te ontwikkelen.” Daar zijn allerlei kansen voor, geeft ze aan. Het

Het gesprek met de burgemeester van Millingen vindt duidelijk plaats

is mevrouw Schuurmans bijvoorbeeld opgevallen dat in Millingen met

vanuit positivisme. Mevrouw Schuurmans spreekt vanuit de kansen

name heel veel vakmensen wonen.

in het gebied. “We zijn hier in het Rijk van Nijmegen”, legt zij uit. “En Nijmegen is één van de belangrijkste steden van Nederland als je

16

Dat stamt nog uit de tijd van de scheepswerven; daar leerde men een

beschouwt wat zij de afgelopen jaren hebben gedaan. Als je kijkt naar

ambacht. “Bij ons zitten bijvoorbeeld een aantal stoffeerders waar men

de uitstraling van die stad en het groeipotentieel. En dat kan alleen als

vanuit heel Nederland naar toekomt”, gaat de burgemeester verder. “Ik

de gemeenten eromheen, wij hier met zijn allen, datgene toevoegen

heb wel eens gezegd dat wij ons eigenlijk zouden moeten profileren

wat de stad nodig heeft. Je hebt in iedere fase van je leven een andere

als de gemeente waar je naar toe gaat om je stoel te laten bekleden.”

behoefte om ergens te wonen: als student in Nijmegen en daarna heb je

Volgens haar zijn die vaklui degenen die bovendien het verenigingsleven

de keuze om in dit gebied iets te kiezen dat past bij je voorkeur. Stad en

levend houden. Zo onderhouden ze bijvoorbeeld zelf hun verenigingsge-

ommeland zijn dus afhankelijk van elkaar geworden, maar mede

bouwen. Helaas zijn veel van die mensen nu gedwongen om buiten de

daardoor is het gebied zo aantrekkelijk”, vindt mevrouw Schuurmans.

gemeente werk te zoeken, omdat het in Millingen niet meer is te vinden.

“Iedereen die over krimp spreekt, kent overigens niet de ware cijfers wat



17

Interview met de heer Gerrit Bedeaux, bekende Huissenaar

‘ Vroeger? Toen ging alles op z’n boerenfluitjes’

“... de bewoners hadden gaas voor de keukenkastjes gemaakt en daar zaten konijnen in...”

Huissen heeft in 100 jaar tijd uiteraard een forse ontwikkeling doorgemaakt. Inmiddels wonen ruim 17.000 inwoners in deze stad. Hieronder bevinden zich naast een aantal bekende Nederlanders, ook een aantal bekende Huissenaren. Mensen die zodanig verbonden zijn met Huissen dat iedereen ze kent. Eén van deze bekende Huissenaren is de heer Gerrit Bedeaux. In Huissen terecht gekomen na zijn trouwen en inmiddels niet meer weg te denken uit deze stad. Daarom hebben wij een afspraak met meneer gemaakt. Wij zijn zeer benieuwd naar zijn verhalen over vroeger…

“Vroeger ging het allemaal heel anders dan tegenwoordig. Wij hadden geen kantoor, hielden onze vergaderingen in de avonduren in de kroeg. Het was allemaal vrijwilligerswerk. Pas toen jaren later een directeur werd aangesteld, ontvingen wij een vergoeding van 2500 gulden per jaar voor onze werkzaamheden.”

De eerste jaren in Huissen

“In 1954 werden de eerste woningen gebouwd aan de Van Gelrestraat.

In 1956 is de heer Bedeaux getrouwd en verhuisd van Nijmegen naar

Deze woningen werden op z’n boerenfluitjes verdeeld, er was sprake

Begin jaren ’90 is de heer Bedeaux gestopt met zijn werkzaamheden

Huissen. “Toen was het normaal dat een vrouw stopte met werken als

van vriendjespolitiek. De voorzitter van de woningstichting was kapper

voor de woningstichting. “De werkzaamheden werden mij teveel en er

zij eenmaal getrouwd was. Ik kreeg een baan als leraar op de lagere

en hij verdeelde de woningen onder zijn klanten in de kapsalon. Dit was

waren inmiddels een aantal andere bestuursleden bijgekomen. Ik vond

school en daarom zijn wij naar Huissen verhuisd. Toen wij hier kwamen

best wel frustrerend”, vertelt meneer. “Gelukkig gaat dat al jaren op een

het mooi geweest”.

wonen kon ik de kinderen in mijn klas niet verstaan vanwege het dialect

eerlijker manier.”

dat zij spraken. Zo kan ik mij nog herinneren dat ik op een blinde kaart

Geen tijd voor de geraniums

van Nederland het Maas en Waal kanaal aanwees en aan de leerlingen

Het bestuur van de woningstichting bestond in die tijd uit vaklui.

De heer Bedeaux is altijd heel actief en betrokken geweest bij de stad

vroeg welk kanaal dat was. Ze bleken het juiste antwoord te geven maar

“Een leraar metselaar, een uitvoerder in de bouw, ze zaten allemaal in

Huissen. Niet alleen als leraar en secretaris voor de woningstichting,

ik kon er niets van maken”, lacht meneer. “In mijn beleving gaven de

het algemeen bestuur en deden tegelijkertijd de onderhoudsdienst.

maar ook als (vice)voorzitter van de stichting “Vrienden van Huissen”,

kinderen als antwoord “Mawwas en Wawwal kanaal. Tja, dat antwoord

Een politieagent die inmiddels met pensioen was haalde wekelijks

als gemeenteraadslid, als lid van de carnavalsvereniging waar hij de

keurde ik natuurlijk niet goed. Uiteindelijk heb ik het Huissens wel

de huurpenningen op.” Na even nadenken komen er nog een paar

carnavalskrant voor schreef, als oprichter van het carnavalskoor en

leren verstaan en spreken. Het is heel simpel, je moet gewoon overal

leuke anekdotes naar boven drijven. “Nooit zal ik vergeten dat we een

nog vele andere activiteiten. Inmiddels heeft hij een aantal van deze

een “w” tussenplakken en dan kom je al een heel eind.” Kort na zijn

huuropzegging binnen kregen van een woning aan de Van Kleefstraat.

activiteiten wel op een lager pitje gezet. “Wel zing ik nog 1 keer per jaar

aanstelling als leraar in Huissen was de heer Bedeaux vastbesloten om

Aangegeven was dat hier een nieuwe keuken geplaatst moest worden.

het Huissens Volkslied. Tja, ik weet niet wat het is, ik trek mensen aan,

zich het dialect snel eigen te maken. “Regelmatig ging ik met een grote

Toen we voor het eerst bij de woning kwamen bleek dat dit inderdaad

ze komen altijd bij mij terecht.”

bandrecorder naar Sancta Maria om daar met de bewoners te praten.

nodig was, de bewoners hadden namelijk gaas voor de keukenkastjes

Ik nam die gesprekken op en thuis luisterde ik de opnames af en ging

gemaakt en daar zaten konijnen in”, lacht meneer Bedeaux. “Of die keer

“We wonen nu in een buitenwijk van Huissen, en ondanks het feit dat wij

ik het napraten. Al snel kon ik horen of de spreker een “Steenover” of

dat we werden gebeld dat het water in de douche niet meer weg liep.

hiervoor altijd in het centrum gewoond hebben, bevalt het ons hier erg

een Groenboer” was, of van ’t Zand kwam.” Hij heeft het dialect zelfs

Toen we daar kwamen bleek dat de bewoners schapen slachtten in de

goed. We willen hier niet meer weg. We gaan maar weinig op vakantie

zo goed leren beheersen, dat hij (onder andere) het boekje Huussese

douchecel… Ja, we hebben veel leuke dingen meegemaakt in die tijd

want anders mis ik de toren van Huissen teveel. Nee, voorlopig zie je mij

hoor!”, vertelt meneer vol enthousiasme.

echt niet achter de geraniums zitten hoor!”

Riemelerèjkes (2008) en vele teksten in het Huissense dialect heeft

Van de Van Gelrestraat verhuisde de familie Bedeaux naar een

geschreven.

nieuwbouwwoning aan de Bredestraat. Vervolgens zijn zij verhuisd naar de Stadswal, de Beukenstraat, de Peperstraat (waar ze 22 jaar

“ ...al snel kon ik horen of de spreker een ‘Steenover’ of een Groenboer” was, of van ’t Zand kwam.” “Vroeger was het ook gebruikelijk dat als je getrouwd was, je bij één van de ouders in ging wonen. Maar omdat ik leraar was, kregen wij een eigen woning aan de Van Gelrestraat. Dit waren destijds hele dure huurwoningen met een huur van 198 gulden per maand. Wisten jullie trouwens dat als je vrijgezel was, je helemaal geen huurwoning kon krijgen? Als je dan al uit huis ging, ging je in de kost bij iemand. Goh, wat zijn de tijden eigenlijk veranderd hé? Daar kun je je nu niets meer bij voorstellen.”

18


gewoond hebben) en uiteindelijk naar Het Bastion aan het Binnenwater, waar ze alweer een aantal jaren met héél veel plezier wonen. Het ontstaan van de woningstichting De heer Bedeaux is niet alleen in Huissen, maar ook bij Waardwonen een bekend gezicht. Hij is vroeger betrokken geweest bij woningstichting St. Joseph Huissen. Begin jaren ’70 werd hij secretaris van de woningstichting die toen zo’n 200 woningen verhuurde. “Jos Paumen deed de administratie voor de woningstichting. Toen er woningen gebouwd werden aan het Brouwersland en de Zilverkamp, vroeg hij of ik hem wilde versterken. En zo raakte ik erbij betrokken als secretaris”, vertelt meneer. Tevens was hij ook verantwoordelijk voor de huuradministratie. Deze werkzaamheden voerde hij uit naast zijn normale baan als leraar aan de LTS in Huissen en de avondschool.


19

De oudste woningen in ons bezit

Arnhemse Poort 67, 71, 73, 75 en Walstraat 47 (gemeente monument) Huissen Bouwjaar 1938

Burgemeester Reijmersstraat 10 t/m 22 Millingen aan de Rijn. Bouwjaar 1953.

20


Van Bronkhorststraat 17 + 17a / 25 + 27 Bemmel Bouwjaar 1947

Rosmolenstraat 21 & 25 Angeren Bouwjaar 1953.

Heerbaan 214 Millingen aan de Rijn. Bouwjaar 1951.

Hofsteestraat 17 + 19 Haalderen Bouwjaar 1953

Heerbaan 80 t/m 100 Millingen aan de Rijn. Bouwjaar 1952

Langeweerdstraat 10 Doornenburg Bouwjaar 1957


21

Interview Jos van Campen, oud-voorzitter RvC en bestuurslid respectievelijk voorzitter bestuur Volkshuisvesting Millingen aan de Rijn

“ 100 jaar geleden was de werkgever tevens de huurbaas” Als iemand veel weet over de maatschappelijke bijdrage van Waardwonen, dan is dat Jos van Campen, oud-voorzitter van de Raad van Commissarissen (RvC) in de periode 1 oktober 2007 tot en met 1 januari 2010 en bestuurslid respectievelijk voorzitter bestuur van 25 april 1991 tot en met 1 oktober 2007 van Volkshuisvesting Millingen aan de Rijn. We spreken met hem over het Waardwonen van vroeger en van nu, over de invloed van bestuurders en het belang van de corporatie voor de gemeenschap. een woonruimteverdeelsysteem toegewezen. Je kunt niet meer zeggen dat een huis in Millingen voor een Millingenaar is en een huis in Bemmel “De heren Arntz senior en junior zijn heel bepalend geweest voor

voor een Bemmelnaar. Als je kijkt naar een dorp als Millingen aan de

Volkshuisvesting in Millingen”, weet Jos van Campen. “Tezamen

Rijn, dan is het de corporatie die er de laatste vier jaar behoorlijk wat

zijn zij circa 60 jaar voorzitter geweest van het bestuur. Dat is

heeft gedaan. Waardwonen kijkt goed naar de huidige en toekomstige

tegenwoordig niet meer mogelijk. De ingevoerde Governancecode

behoefte van de klant. Zo is er prachtige huisvesting voor senioren op

voor Woningcorporaties schrijft namelijk voor dat commissarissen een

de Ravelstraat in de Componistenbuurt gerealiseerd, appartementen en

maximale zittingstermijn hebben. De heren Arntz hebben er indertijd

bedrijfsruimte in ‘t Stüpke dat een aanwinst is voor het centrum van het

voor gezorgd dat de corporatie de woningen van de scheepswerf heeft

dorp en realisatie van de Schoollocatie aan het Gengske. De corporatie

overgenomen. De scheepswerf en steenfabriek waren vroeger namelijk

is momenteel de enige die investeert in het dorp. Als ze dat niet zouden

Jos van Campen staat dan ook vierkant achter de fusie tussen

“Soms moet je risico’s nemen”, vindt Jos van Campen, “maar een boot of

de grootste werkgevers in Millingen aan de Rijn. Indertijd werkten er

doen, lag alles op zijn gat. Er is geen enkele projectontwikkelaar die in

Volkshuisvesting Millingen aan de Rijn en Lingewaard Wonen.

schouwburg hoort daar niet bij. “Schoenmaker blijf bij je leest. Dat geldt

drie- tot vierhonderd mensen op de werf. Daarnaast had je overal langs

deze tijd zo onderneemt.”

“Wat op dit moment ook voor de gemeente Millingen geldt, te klein om

ook voor het thema leefbaarheid. Leefbaarheid staat in relatie tot de plek

zichzelf te kunnen bedruipen en daarom zoekt men aansluiting bij de

van de woning. Want de corporatie levert een bijdrage aan de leefbaar-

andere omliggende gemeentes, gold ook voor Volkshuisvesting Millingen

heid van de omgeving, maar is daarvoor niet verantwoordelijk.

aan de Rijn: zelfstandig konden ze niet verder”, beaamt Jos van Campen.

Dat zijn de bewoners zelf.” Jos van Campen noemt een voorbeeld: “Als

Dus kwam er eerst een samenwerkingsverband en uiteindelijk heeft

een tuin slecht wordt onderhouden, dan doet dat afbreuk aan het gezicht

de rivier steenfabrieken waar de rest van het dorp werkte. De gemeente had ook woningen en uiteindelijk is de corporatie opgericht die de woningen van de gemeente en werf over heeft genomen.” Een langere zittingsduur was destijds geen belemmering om goede zaken voor de sociale volkshuisvesting tot stand te brengen. Zo hebben velen zich in de afgelopen 100 jaar ingezet voor hetgeen Waardwonen nu kan zijn.

22

“ Een corporatie levert een bijdrage aan de leefbaarheid maar een bewoner blijft verantwoordelijk.”

dat geleid tot een fusie naar wat nu Waardwonen is. De fusie heeft tot

van de hele straat. De corporatie onderneemt dan actie, maar het mooiste

Nog steeds volgt Jos van Campen de ontwikkelingen in met name

schaalvergroting geleid en tot een krachtiger speler richting gemeenten,

zou zijn als het onderling wordt opgelost. Dat de buren elkaar aanspreken

Millingen aan de Rijn op de voet. “Tot 2020 is er in Millingen een lichte

marktpartijen en andere corporaties. Daarnaast is door de fusie de

om er iets aan te doen.” En wat hem betreft heeft de woningcorporatie

“100 jaar geleden was er in veel gevallen een verbinding tussen

krimp te verwachten. Als je kijkt naar scholen heeft Millingen de zes jaar

financiële positie en ontwikkelkracht versterkt. Daarin is de rol van een

hierin een faciliterende rol. Vanuit haar maatschappelijke taak, maar

werknemer en werkgever omdat de werkgever tevens de huurbaas

geleden gebouwde school, zeker op een inwonersaantal van 6.000,

directeur-bestuurder enorm belangrijk. “Een goede directeur-bestuurder

binnen de mogelijkheden die ze heeft. En als bewoners tevreden zijn met

was”, vertelt de oud-voorzitter. “Naast verbinding was er ook afhanke-

één van de grootste scholen van Gelderland gebouwd. Nu, zes jaar

ontwikkelt een visie en stuurt daarop”, meent de oud-voorzitter. Maar wat

basale zaken zoals de klachtenafhandeling, dan zal het hun volgens Jos

lijkheid. Nu is er een corporatie als Waardwonen die als taak heeft om

verder, staat er een aantal lokalen leeg en is de verwachting dat dit de

betreft de ideale omvang zet hij zijn vraagtekens bij een te grote schaal.

van Campen een zorg zijn of het onderhoudsbusje uit Huissen komt of uit

mensen in van goed “thuis” te voorzien, zonder dat dit vermengd

komende jaren doorzet. Ook huisartsen zien dat het aantal patiënten

“Waar is nog de binding met je bewoners, met je omgeving als je een

Millingenaan de Rijn. “Daar heb je het klantenonderzoek voor en ik hoor

wordt met andere belangen. Tegenwoordig worden de woningen via

in hun praktijk terugloopt.

omvang hebt van 60 tot 70 duizend woningen?”, vraagt hij zich af.

weinig tot geen negatieve dingen over de corporatie.”



23

Anekdotes van een onderhoudsman... Eén van de oprichters hi elp op vers om -in het ka chillende zate der van onde rdagen rhoud- hout te lappen en en schuren rioleringen aa op n te leggen. Di niks, voor de t allemaal vo gezelligheid en or in het kader elkaar helpen dat de mense . n

In de jaren ’80 hadden wij nog cent (blokverwar rale moederk ming). In Bem etels mel hadden bepaalde st wij in een raat regelmat ig la st dat de ke meer deed. Deze verloor tel het niet water, waa dat er ergens rdoor men da een lek zou cht zi jn . Na weken het lek, kwam zoeken naar en wij er pe r ongeluk ac bewoner zich hter dat een elke ochtend en avond sc water uit de heerde met radiator. het

Vroeger wer d de huur co ntant opgeha van de won ald door iem ingbouw. Dit and kon toen allem erg persoonli aal nog en w jk. In de loop as der jaren is minder gewor het stukken den, wat in pr incipe jamm tijden verand er is, maar eren. Tegenw oordig ontvan huur via de gen wij de bank of de klant komt op kantoor pinnen. In 2008 hebb en we een w in dh oo Bemmel, Ang s gehad in eren en Door Haalderen, nenburg. Met het was bo man en mac uwvakvakan ht, tie , he bben we in doorgewerkt het weekend om de wonin gen waterdi cht te krijgen .

e

Ondertekening 100 huurovereenkomst

Vroeger gaf de corporat ie nieuwe be boekje met woners een tips. O.a. ho e je het best e kan ventile - Zet bij aa ren; nwezigheid altijd een ra ook ‘s nach am pj e op een kier ts. Zijn er m eer mensen? - Voor het Meer ventile slapen gaan ren. 15 à 30 min. de luchten. Da slaapkamer n wel de ther mostaat iets - In de natt lager zetten e ruimte tijde . ns het douc raampje op he n altijd een en anders w erkt het vent - Na het do ilatiekanaal uchen de wan niet. den en het De natte ha gordijn afdr nddoek buite ogen. n de natte ru imte laten dr ogen. In de Flierenh ofstraat was het oude ka in de garage ntoor gemaa van een part kt iculier. Er w materiaal, m as weinig aar de buite nd ie ns t had wel w hang- en slu at hout en itwerk. In de Klappenburgs buitendienst traat kreeg een loods vo de or opslag en al Even later w s werkplaat erd een nieu s. w kantoor ge Karstraat, m bouwd aan et werkplaat de s en loods/g arage. Wij krijgen regelmatig ie ts lekkers bi een tevreden j de koffie klant. Een m van inder tevred heeft een ke en huurder er de auto dwars door het kantoor de voorpui geparkeerd. van

Op 29 maart 2012 is de 100e huurovereenkomst van 2012 in Millingen aan de Rijn uitgereikt. Deze mijlpaal was voor ons aanleiding om de toekomstige bewoners van de Prinses Irenestraat in het zonnetje te zetten.

De nieuwe bewoners zijn tijdens de ondertekening van de huurovereenkomst verrast met bloemen en een taart plus cadeaubonnen te besteden aan huis en tuin. Het moment was tevens de start van een aantal festiviteiten rond ons 100-jarig jubileum.

24



25

Interview met Sije Holwerda, directeur bestuurder van Waardwonen

“ Waardwonen heeft de ramen en deuren opengezet en wil in gesprek zijn met haar omgevingen en belanghouders” Voor de totstandkoming van dit jubileumboekje is onder andere met verschillende belanghouders gesproken over de betekenis van 100 jaar Waardwonen en samenwonen, samenleven en samenwerken. Maar hoe ziet de organisatie de toekomst nu zelf? Hoog tijd om het over een klein stukje geschiedenis maar vooral over de toekomst, ambities en de koers van Waardwonen te hebben. Daarom gingen wij op de koffie bij directeur-bestuurder Sije Holwerda.

Waardwonen is het resultaat van de fusie tussen de corporaties Volks-

vastgoed te ontwikkelen, anderzijds dat wij informatie uitwisselen.

is dat heel anders. “De moderne corporatie is een klantgerichte

“Dus van reactief naar proactief. Wij kunnen snel inspelen op ontwikke-

huisvesting Millingen aan de Rijn en Lingewaard Wonen op 1 januari

Een goed voorbeeld hiervan is onze website www.waardwonen.nl.

organisatie, die luistert naar de behoefte van de klant en kijkt naar wat

lingen en zijn uitstekend op de hoogte van ontwikkelingen in de branche

2010. “Uiteraard bracht de fusie de nodige veranderingen met zich mee

Wij zorgen ervoor dat u hierop altijd actuele informatie vindt. Ook willen

de markt doet. Met het gevolg dat het aantal disciplines is toegenomen.

en in onze interne en externe omgeving. We zijn in staat heel snel te

maar dat is heel goed door de organisatie opgepakt. Het doel van de

wij betrouwbaar en betrokken zijn.” In 2011 is Waardwonen gevisiteerd

De afdeling Financiën is belangrijk geworden, Vastgoed & Ontwikkeling

handelen en weten wat we moeten doen als ons iets overkomt” licht de

fusie was onder andere schaalvergroting waardoor wij een krachtiger

en heeft er een klanttevredenheidsonderzoek plaatsgevonden.

is faciliterend. Hoewel niet iedereen het zo inricht, is het bij Waardwonen

directeur-bestuurder toe. Netwerken en samenwerking zijn noodzakelijk

speler richting gemeenten, marktpartijen en andere corporaties zouden

Daaruit kwam naar voren dat de onafhankelijke visitatiecommissie en

een bewuste keus geweest. De grootste risico’s die we lopen zijn van

om te optimaliseren. Daarom is Waardwonen aangesloten bij KR8 en

worden en dat is gelukt. Tevens staat er een sterkere en professionelere

de samenwerkingspartners Waardwonen met een ruime voldoende

financiële aard, dus dan moet je voorbereid zijn, weten waar de risicos

nemen een aantal collega’s deel aan netwerken op hun vakgebied. Het

organisatie die vroegtijdig anticipeert op ontwikkelingen. Vanuit onze

beoordelen op haar maatschappelijke prestaties. Ook is een klant-

zitten en snel bij kunnen sturen” aldus de directeur-bestuurder.

afgelopen jaar is hard gewerkt aan de ontwikkeling van onze website.

krachtige positie zijn wij beter in staat onze rol als maatschappelijk

tevredenheidsonderzoek gehouden om inzicht te krijgen in de vragen

ondernemer te vervullen. Bovendien is door de fusie de financiële positie

en behoeften van klanten van Waardwonen. Huurders zijn over het

en ontwikkelkracht versterkt. Natuurlijk moesten de medewerkers

algemeen zeer tevreden over Waardwonen. Sije Holwerda merkt op:

wennen aan de veranderingen, maar ik durf met enige trots te stellen

“Ondanks dit mooie resultaat, zien wij blijvend voldoende verbetermo-

dat de organisatie hierdoor volwassen is geworden en met beide benen

gelijkheden om de tevredenheid nog verder te vergroten en toekomst-

stevig op de grond staat. Daar ben ik heel trots op. Wij kunnen oprecht

bestendig te zijn. Bovenal willen wij “echt” zijn, wat betekent dat wij voor

zeggen dat onze nieuwe naam goed ingeburgerd is en prima aansluit bij

u als huurder goed bereikbaar, laagdrempelig en benaderbaar willen zijn.

onze ambities en de waarden die voor onze bewoners belangrijk zijn.”

Waardwonen heeft de ramen en deuren opengezet en wil in gesprek zijn

Aldus een trotse directeur-bestuurder.

met haar omgeving en belanghouders.”

“ Huurders zijn over het algemeen zeer tevreden over Waardwonen.”

“ Een corporatie lijkt rijk en dan willen anderen soms dingen die jij hen kunt bieden Volgens Sije Holwerda moet je je als directeur-bestuurder dan ook

online zaken als huuropzegging en reparatieverzoeken regelen. Sije Holwerda stimuleert dat de Ondernemingsraad (OR) van Waardwonen met OR’s van andere organisaties praat. “Zo hoor je nog eens wat en het verschaft je soms nieuwe of andere inzichten. De organisatie neemt meer eigen initiatief, toont leiderschap en neemt verantwoordelijkheid” licht Holwerda toe.

“ Wij moeten kunnen uitleggen waar we mee bezig zijn, het kunnen verantwoorden en uitleggen wat de keuze is.”

De invloed vanuit de overheid is de afgelopen jaren enorm veranderd.

altijd afvragen wat je doel is. Want daarin worden de grootste fouten

100 jaar geleden bepaalde de overheid wat je moest bouwen. In

gemaakt. “Je wordt snel verleid als corporatie” vindt hij. “Een corporatie

sommige gevallen, zoals bij woningnood, bouwde de gemeente zelf

lijkt rijk en dan willen anderen soms dingen die jij hen kunt bieden. Het

Volgens Sije Holwerda is het geen goed idee dat corporaties onder

De kernwaarden van Waardwonen zijn maatschappelijk gedreven,

woningen en droeg die over aan de corporatie. Sije Holwerda: “We zijn

vermogen van de corporatie zit vooral in de stenen. Maar soms moet je

de overheid komen te vallen, zoals een tijdje terug de discussie was

betrouwbaar, betrokken, inspirerend en respectvol. Sije Holwerda legt

zelfstandige ondernemingen geworden en binnen de gestelde rand-

simpelweg nee zeggen, omdat het niet past bij je verantwoordelijkheid

in het kader van de herziening Woningwet. “Corporaties hebben de

uit waar die waarden nu precies voor staan. “Met maatschappelijk

voorwaarden kunnen we zelf ons eigen beleid uitstippelen. Dat betekent

of je beleid. Bij woningcorporaties beheer je maatschappelijk geld en is

afgelopen 15 jaar ontzettend goed werk verricht. Maar let wel: iedereen

gedreven bedoelen wij dat wij sociaal en midden in de samenleving

overigens niet dat we misbruik moeten maken van het vermogen van

men misschien wel losgeraakt van die maatschappelijke betekenis. Ik

heeft toezicht nodig. Dat prikkelt je ook om je zaken goed te doen, of te

willen staan. Wij zijn bruggenbouwers voor onze huurders, maar

een corporatie; iedereen neemt zijn verantwoordelijkheid en waar we

moet overigens wel zeggen dat dit soort excessen uitzonderingen zijn

verbeteren. Hoe dat toezicht wordt ingericht en hoeveel ruimte je krijgt

ook voor diverse instanties waar wij mee samenwerken en bij het

kunnen, doen we iets extra’s.”

en dat heel veel corporatiedirecteuren heel bewust de samenwerking

ligt volgens hem voor een groot gedeelte ook aan jezelf en hoe je de

realiseren van projecten voor bijvoorbeeld mensen met een specifieke

26

Medio 2013 kunnen onze huurders inloggen via Mijn Waardwonen en

met andere partijen zoeken om dit soort risico’s te vermijden.”

dialoog voert. Waardwonen is open en transparant en neemt mensen

zorgbehoefte. Inspirerend wil enerzijds zeggen dat wij signalen van onze

Vroeger waren corporaties alleen beherend. Vastgoed was de grootste

Door allerlei ontwikkelingen worden corporaties gedwongen steeds

mee in hun overwegingen. Als je dat niet doet, dan ontstaat er een

huurders en andere partijen oppakken en gebruiken om activiteiten of

afdeling waar alles werd bepaald vanuit het woningbezit. Tegenwoordig

sneller te schakelen om te anticiperen en de koers bij te stellen.

situatie van onduidelijkheid en daardoor onzekerheid. >>>



27

“ Als mensen zich thuis voelen, dan kunnen ze ook iets betekenen voor mensen die ze een thuis willen bieden.”

uit eigen bedrijfsexploitatie groeien. Met een slanke organisatie van kwalitatief goeie mensen willen we onze verantwoordelijkheid nemen en het liefst iets extra. Dus meer presteren met minder mensen zodat we financieel meer kwaliteit kunnen genereren en volkshuisvestelijk kunnen investeren.” Waardwonen kan haar eigen keuzes maken. “We zijn kerngezond, kunnen snel acteren en onze klanten zijn tevreden. Maar we moeten niet denken dat we er al zijn, want zodra je het op de rit hebt is de afbraak

Dat moet je niet willen.” Die open houding wordt door velen gewaar-

In 2013 wordt gestart met de herstructurering van de Van Kleefstraat en

alweer begonnen. Wij blijven scherp aan de wind zeilen en zullen

deerd. Ook hardop. Zoals bijvoorbeeld door de vertegenwoordigers van

omgeving. De woningen voldoen niet meer aan de wensen van deze tijd

vroegtijdig, indien nodig, onze koers verleggen. Dus kijken we

de huurdersorganisatie. De directeur-bestuurder weet wel waarom.

en de energielasten zijn hoog. Waardwonen en de architect zijn samen

of we het nog zelfstandig kunnen of dat we andere partijen nodig

“We zijn het niet altijd eens, maar dat hindert niet want we begrijpen

met een aantal bewoners in gesprek over de gewenste woonsfeer.

hebben om nog intensiever samen te werken. Gaan we bepaalde

elkaars belangen. Het zou ook heel gek zijn als wij onze boeken niet

Het resultaat hiervan wordt meegenomen in de verdere uitwerking van

bedrijfsonderdelen gezamenlijk oppakken zoals ICT, treasury, incasso

zouden kunnen openen. Wij moeten kunnen uitleggen waar we mee

het project. Op die manier betrek je de bewoners bij de ontwikkeling

en al dat soort zaken? Iets wat je in den lande ook al ziet. Gaan we met

bezig zijn, het kunnen verantwoorden en uitleggen wat de keuze is.

van hun nieuwe woonomgeving en dat is wat wij graag willen. Mensen

een andere partij fuseren? Op dit moment speelt dat nog niet, maar

Niemand kan ons erop betrappen dat we onjuistheden vertellen” licht

meenemen in het proces.”

het zou op termijn best kunnen. Als we gaan fuseren, wil ik dat als een

hij toe. Een exponent van die openheid is het feit dat Waardwonen onderzoek doet naar haar eigen integriteit. Dat is op zich al een bevestiging dat er integer wordt gehandeld. Juist door een onderzoek te starten en bekend te maken stil je eventuele boze tongen. “We stellen ons kwetsbaar op” legt Sije Holwerda uit.

gelijkwaardig partner doen. Vanuit de wil om samen te werken, omdat

“ Wij zijn investeerder dus lopen we risico. Daar waar alles automatisch gaat, verslapt de situatie.” Waardwonen heeft aandacht voor de thema’s zorg voor ouderen,

onze filosofie hun aanspreekt en omdat we van elkaar kunnen leren en iets kunnen betekenen.” En daarmee blijft Waardwonen trouw aan haar geloof. “Want stabiliteit is een vereiste om in het maatschappelijk veld te acteren” meent Sije Holwerda. “Je hebt met politiek te maken, met overheid, met financiën,

Voorafgaand aan het interview was Sije Holwerda samen met het

mensen met een functiebeperking en de leefbaarheid in de wijken

managementteam (MT) bezig met het nieuwe ondernemingsplan.

en dorpen. Er vindt regelmatig overleg plaats met zorgpartijen zoals

“Ik heb het MT gevraagd wat de burgemeesters er van zouden zeggen

Driestroom en Betuweland die bij ons woonruimte huren of de wens

als we het plan zouden voorleggen. Zijn we nog wel ambitieus genoeg

hebben om te huren. Tijdens deze overleggen wordt onder andere

of doen we gewoon de dingen die we moeten doen als corporatie?

gesproken over visies en ontwikkelingen. Een mooi voorbeeld van de

Wij koersen vooral op drie doelen: de huurder, de woning en de

samenwerking tussen de corporatie en zorgpartijen is de realisatie van

omgeving. Het plan is tot stand gekomen in werkgroepen bestaande

een woonzorgcentrum in de wijk Loovelden in Huissen. Hier is moderne

uit medewerkers van verschillende afdelingen. De doelen komen dus

huisvesting voor mensen met een beperking gerealiseerd. Een ander

uit de organisatie. Dus als de burgemeesters zeggen dat het bij ons

voorbeeld is de samenwerking met Gasthuis St. Jan de Deo in Millingen

past, dan zijn we daar heel blij mee. Doordat het plan uit de organisatie

aan de Rijn. Samen met hun en een aantal andere belanghouders wordt

Medewerkers hebben plezier in hun werk en voelen zich thuis. En als

komt kan iedereen nu ook uitleggen waar we staan, wat de kwaliteit is

bekeken hoe in Millingen aan de Rijn zorg geboden kan worden aan

mensen zich thuis voelen, dan kunnen ze ook iets betekenen voor

van de organisatie, waar we naar toe willen en welke verantwoordelijk-

ouderen. Dat is één van de opties waarbij de maatschappelijke behoefte

mensen die ze een thuis willen bieden. Daar bedank ik de medewerkers

Mevrouw Visser-Knipping is met haar 101 jaar de

heden erbij horen. Op die manier is iedereen betrokken bij de uitvoering

met meerdere partijen in een grotere constellatie wordt ingevuld. Niet

hartelijk voor want dankzij hun tomeloze inzet en betrokkenheid hebben

oudste inwoonster van de gemeente Lingewaard.

van het beleid en onze koers.”

als vangnet, maar als leverancier van voorzieningen waarbij mensen zelf

zij Waardwonen gemaakt wat het nu is. En uiteindelijk is dat ons

met mensen, maar het is vooral een kwestie van combinaties maken en slim nadenken. Je hebt veel invloeden van buitenaf, maar het is niet zo lastig als je je koers maar goed bepaalt. En ik denk dat wij die koers hebben gevonden. Dat maakt ook blij, dat vinden mensen prettig.

“ Dankzij hun tomeloze inzet hebben zij Waardwonen gemaakt tot wat het nu is.”

de keuze dienen te maken. “De ene persoon heeft nou eenmaal een

bestaansrecht. De Duitse dichter Christian Morgenstern heeft het mooi

De belangrijkste taak van een corporatie is het bieden van goede,

andere achtergrond dan de ander. We moeten allereerst kijken waaraan

gezegd “Je voelt je niet thuis waar je woont maar waar ze je begrijpen”

betaalbare huurwoningen voor mensen met een lager inkomen. De

behoefte is. Nu en in de toekomst. Dus wat wil de klant? En dat is echt

besluit Sije Holwerda.

corporatie werkt hard aan haar opgave om voldoende woningen voor

niet zo moeilijk. Kijk om je heen. Wat wil je vader, moeder, oom, tante,

de doelgroep beschikbaar te hebben. Naast het op peil houden van de

enzovoort? En als je tien keer hoort dat ze niet naar een verzorgingste-

bestaande voorraad wil zij ook zorgen voor verversing van de bestaande

huis willen, dan moet je daar wel wat mee doen”. Holwerda schuwt de

voorraad. Dat moet ook om te kunnen voldoen aan de toekomstige

discussie niet. Zelf zegt hij hierover dat je er als corporatiebestuurder er

4 kinderen gekregen en inmiddels 8 kleinkinderen en

woningbehoefte en kwaliteitsvraag. Sije Holwerda legt uit: “Wonen heeft

nooit in moet berusten. “Wij zijn investeerder dus lopen we risico. Daar

12 achterkleinkinderen. Het 12e achterkleinkind, een

volgens mij een andere betekenis gekregen. Mensen willen tegenwoor-

waar alles automatisch gaat, verslapt de situatie.”

meisje, was op de dag van ons bezoek ’s ochtends

dig een plek hebben waar ze zich veilig en thuis voelen. De afgelopen

28

Een bloemetje voor de oudste inwoner van de gemeente Lingewaard

Wij zijn bij haar langs gegaan in het woonzorgcentrum Loovelden in Huisssen met een mooi boeket. Mevrouw was druk met breien want dat is een van haar hobby’s waar ze veel plezier aan beleefd. Zelf is mevrouw de jongste uit een gezin van 12 kinderen. Ze heeft zelf

geboren.

jaren hebben wij behoorlijk wat nieuwbouw gerealiseerd. Zo zijn er

Volgens Sije Holwerda is de klus nog lang niet klaar; er is nog genoeg te

appartementen op de Teselaar in Bemmel, Ravelstraat in Millingen aan

doen. “De corporatie zal voorlopig ook nog een belangrijke discussie-

de Rijn, de Merlijn in Doornenburg, Angrina te Angeren, Bloemstraat in

partner blijven voor veel partijen. Ook in deze crisistijd is samenwerking

Helaas bereikte ons net voor het drukken van dit

Huissen, het centrumplan in Bemmel en ’t Stüpke in Millingen aan de

de beste oplossing om tot betere resultaten te komen. Er is nog ontzet-

magazine het bericht dat mevrouw Visser - Knipping

Rijn gerealiseerd. In Huissen zijn levensloopbestendige woningen aan de

tend veel dynamiek in de omgeving waar we op moeten anticiperen.

Dennenstraat gebouwd. Momenteel worden 12 appartementen aan de

Je hebt niet de stedelijke dynamiek hier maar we kunnen wel veel leren

Prins Bernhardstraat in Angeren en eind december 2012 starten wij met

van wat er daar gebeurt. In vergelijking met steden hebben wij minder

de bouw van 21 appartementen aan het Gengske in Millingen aan de Rijn.

invloeden van buitenaf die ons het werk onmogelijk maken. Wij kunnen


eind oktober 2012 vrij onverwacht is overleden. De familie heeft ons toestemming gegeven het artikel toch te plaatsen.


29

30



31

32



33

Interview met Corné van Bergen, voorzitter RvC Waardwonen

“ Als corporatie moet je reëel zijn. Je moet je positie kennen” Sinds 1 januari 2007 geldt de Governancecode voor Woningcorporaties. De Governancecode Woningcorporaties bevat normen voor goed bestuur en goed intern toezicht, transparantie, externe verantwoording en financiële beheersing, die in acht moeten worden genomen door (leden van) het bestuur en de Raad van Commissarissen (RvC). Wij spreken hierover met Corné van Bergen, voorzitter

“ Je werkt het best samen met partijen die eenzelfde visie hebben op de toekomst.”

RvC Waardwonen.

Eventuele afwijkingen van de bepalingen zijn mogelijk, maar drie

De voorzitter reageert genuanceerd op de vraag wat de rol van een

medewerkers en een RvC versus zijn bestuurder”, aldus de voorzitter.

bepalingen zijn inmiddels dwingend. Eén daarvan is dat commissarissen

corporatie zou moeten zijn om ervoor te zorgen dat een gemeenschap

Uiteraard is er nog voldoende ruimte voor verbetering. Een corporatie

een maximale zittingstermijn van twee periodes van vier jaar wordt

een gemeenschap blijft. ”Per corporatie zijn de opgaven verschillend

moet in staat zijn om zich aan te passen aan de omstandigheden, zoals

toegestaan. In het verleden was er een bestuur waar de voorzitter

en afhankelijk van het leefgebied”, zegt hij. “In sommige plattelands-

nu bijvoorbeeld de economische crisis. “Veel mensen raken hun baan

zomaar decennia in functie kon blijven. De Governancecode voorkomt

gemeentes is er sprake van krimp. In steden speelt bijvoorbeeld de

kwijt en komen in andere omstandigheden terecht. Wat kun je dan

dat individuen een te grote invloed hebben.

stedelijke vernieuwing van wijken. In ons werkgebied hebben we

als corporatie doen om hierop te anticiperen. Om je belofte te blijven

verschillende opgaven. In de gemeente Lingewaard is er nadrukkelijk

waarmaken” zegt Corné van Bergen. “Ook op het gebied van energie

sprake van een nog groeiende vraag naar passende woningen.

en duurzaamheid. Er wordt anders gebouwd dan vroeger. Er is nu

In Millingen aan de Rijn is de situatie duidelijk weer anders.”

rekening te houden met een sneller veranderende vraag. Volgens hem

“ Natuurlijk is er in 100 jaar veel veranderd, maar de kernopgave is nog hetzelfde.”

moet je, gedwongen door de omstandigheden, veel meer kijken naar De corporatie was oorspronkelijk bedoeld voor mensen die niet zelf voor

“Je moet als corporatie reëel zijn”, vindt Corné van Bergen “Je moet je

mogelijkheden van een alternatieve aanwending, liefst al bij de bouw

een huis konden zorgen. Zo was het vroeger en zou het in de basis nog

positie kennen. Je kunt demografische ontwikkelingen niet keren. Krimp

van nieuwe projecten.

steeds moeten zijn. “Natuurlijk is er in 100 jaar veel veranderd, maar

ontstaat demografisch en dan moet je het initiatief nemen om daarop

de kernopgave is nog hetzelfde”, stelt Corné van Bergen. “Die is nog

te anticiperen met partijen die de consequenties van de krimp mee

“Een voorbeeld is het woonzorgcentrum in de wijk Loovelden in

steeds het bieden van woonvoorzieningen aan mensen die dat niet

kunnen opvangen. En dan blijkt dat je ook in krimpgebieden de handen

Huissen. Dat past bij de behoefte van nu, maar is zo gebouwd dat het

zelfstandig of op eigen kracht kunnen realiseren.” Dus wat hem betreft

op elkaar kunt krijgen om de kwaliteit van samenwonen, samenwerken

heel goed is te migreren naar appartementen, als de behoefte rond zorg

is die opgave volledig overeind gebleven.”

en samenleven op het gewenste niveau te houden en soms zelfs te

verandert. De voorzitter benadrukt nogmaals dat een corporatie zich

verbeteren. Dat is de hoofdopgave; je moet als corporatie samenwerken

moet kunnen aanpassen aan de situatie. “Wij moeten als corporatie

en je eigen taak niet te zeer willen verbreden. Je moet niet een te grote

het lef hebben om te investeren in projecten die meerjarig bijdragen

“De omgeving van een corporatie is enorm veranderd en complexer

broek aantrekken als corporatie. Blijf dicht genoeg bij die primaire

aan de primaire doelstelling. Uiteraard passend binnen de financiële

geworden. Als je kijkt naar de positie van Waardwonen ten opzichte

opdracht. In de basis is het simpel maar het is niet simpel om steeds

van 100 jaar geleden, dan geldt nog steeds dat je als corporatie ten

piketpaaltjes.”

de juiste invulling te vinden”, stelt de voorzitter.

behoeve van het samenwonen grote, meerjarige ingrepen doet. Je realiseert niet iets voor een paar jaar; je realiseert iets dat langdurig een plek blijft vormen in een gemeenschap. Als corporatie kijk je waar de behoeftes voor de komende jaren liggen en hoe je daar het beste op kunt inspelen. En onze rol als RvC is toezicht te houden op dit proces.”

“Desalniettemin zijn er voorbeelden te noemen waar men dit probeert

“ Je moet elkaar op integer handelen kunnen bevragen.”

te herstellen”, weet Corné van Bergen. “Er zijn buurt- of wijkinitiatieven waar men vanuit die gemeenschapszin zaken gezamenlijk oppakken. Dat wil je als corporatie ondersteunen of versterken. Zonder dat je te

En wat dat betreft heeft de fusie een positief effect gehad. Volgens

ver af raakt van je hoofdtaak. En soms moet je nee zeggen. Omdat

Corné van Bergen is de schaalgrootte van een corporatie zeker van

de visies te zeer uiteenlopen, dat het beleid niet bij elkaar past. “Je

Volgens Corné van Bergen is samenwerken in dit kader ontzettend

belang. Met andere woorden, welke omvang heb je nodig om je taak

werkt het best samen met partijen die eenzelfde visie hebben op

belangrijk. “Waardwonen kan het niet alleen. Er is input nodig om

te volbrengen? “Ik ben van mening dat het primair aan de bestuurder is

de toekomst. Gelukkig zijn die in het werkgebied van Waardwonen

een juiste visie te vormen op wonen op de lange termijn. Input van

om die vraag op tafel te houden. Met de RvC als sparringpartner. Om in

voldoende beschikbaar. ” Wat dat betreft is en blijft ook een belangrijke

samenwerkingspartners, zoals gemeentes, huurdersorganisaties,

de omstandigheid te blijven om verbinding te maken moet je niet groter

rol weggelegd voor de gemeentes Millingen aan de Rijn en Lingewaard.

zorginstellingen en welzijnsinstellingen. Samen de toekomst in beeld

zijn dan nodig.” Wat hem betreft is de bestuurder het geweten van de

Belangrijke partners waarmee prestatieafspraken worden gemaakt en

krijgen en in de realisatie ook samen optrekken. Daarvoor moet je als

corporatie. En geweten ligt volgens de voorzitter dichtbij integriteit.

nagekomen. Waardwonen heeft in de persoon van directeur-bestuurder

corporatie in staat zijn om te verbinden en op de juiste manier gevoed

“De eindverantwoordelijkheid ligt bij de bestuurder, maar dat ontslaat

Sije Holwerda goede contacten met het College van Burgemeesters

worden. Want als je als maatschappelijke organisatie niet maatschap-

de RvC niet van haar aandacht hiervoor. Het moet goed zitten tot in de

en Wethouders van beide gemeentes. De voorzitter ziet dan ook

pelijk gevoed wordt, dan kom je er te los van en wordt de kans op

vezels van de organisatie. Je moet elkaar op integer handelen kunnen

veel mogelijkheden in de samenwerking met deze beide gemeentes.

ontsporing groter.”

bevragen. Dus medewerkers onderling en een bestuurder versus zijn

“Waarbij de rivier geen barrière vormt, maar een verbinding”, besluit Corné van Bergen treffend.

34



35

Onder de fietsers waren ook 15 kinderen en een papegaai. Die is samen met zijn jonge baasje gestart in Millingen aan de Rijn en heeft achterop de fiets de tocht gemaakt.

Op zaterdag 2 juni 2012 heeft ter afsluiting van de feestweek een jubileumpuzzelfietstocht plaatsgevonden. De tocht verbond onze 2 werkgebieden via 3 pontjes. De deelnemers konden starten bij ons kantoor in Millingen aan de Rijn of bij ons kantoor in Huissen. Van alle antwoordformulieren bleken er drie helemaal juist ingevuld. De drie prijswinnaars wonen in Gendt, Angeren en Millingen aan de Rijn en hebben allemaal een waardebon ontvangen. Ook de kinderen hebben actief meegedaan en de vragenlijst ingevuld. Hier is de prijsvraag gewonnen door een jonge inwoonster van Millingen aan de Rijn en zij heeft ook een cadeaubon ontvangen. De deelnemers vonden het een geweldige dag. “Mooie, goed verzorgde fietstocht, hartstikke bedankt” was een veelgehoorde afscheidszin.

Huissen Na een spetterend startsignaal zijn de ruim 100 deelnemers gestart.

Linge

18

o

Rijn

Waal

Millingen a/d Rijn De fietsers hebben genoten van de zon, de aangename temperatuur en de inhoud van het lunchpakket dat zij bij hun inschrijving hadden ontvangen. 36



37

“Je wordt vaak gebrekkig oud. En dan ligt het eraan welk gebrek je hebt en hoe je dat wilt oplossen

”

Op een wat druilerige dag in september treffen wij Hubert Kolkman, directeur van Gasthuis St. Jan de Deo in Millingen aan de Rijn, op het kantoor van Waardwonen in Huissen. Het Gasthuis werkt samen met Waardwonen op het gebied van wonen en zorg. De samenwerking bestaat inmiddels al 20 jaar. Op het terrein van het Gasthuis, aan het Antoniusplein 4, wat men in de volksmond de “paddestoel” noemt, zijn indertijd de eerste aanleunwoningen gebouwd.

Het Gasthuis heeft een aantal projecten lopen met Waardwonen waar zij de

zorgkant leveren. Hubert Kolkman “Waardwonen zorgt voor een “thuis” waar

mensen kunnen wonen die zorg nodig hebben, wij zorgen dat ze het krijgen.”

Mensen worden ouder, de levensverwachting stijgt. Sommigen blijven heel vitaal,

maar in z’n algemeenheid neemt het aantal gebrekkigheden toe. “Je wordt vaak

gebrekkig oud. En dan ligt het eraan welk gebrek je hebt en hoe je dat wilt

oplossen. In het verleden werd dat opgelost door mensen in een verzorgingstehuis/

verpleeghuis te stoppen. Die tijd is voorbij” licht Hubert Kolkman toe.

>>>

“uiteindelijk heeft iedereen zorg nodig; eens ben je zelf aan de beurt...”

Interview met Hubert Kolkman, directeur van Gasthuis St. Jan de Deo in Millingen aan de Rijn

38



39

“ Millingen vergrijst. Je zou dus verwachten dat de zorgvraag stijgt, maar in Millingen wordt nog heel veel met mantelzorg opgelost.”

Over wat het maatschappelijke aanbod zou moeten zijn zegt de Hubert

zelf wel uitzoeken” zegt hij. Het kwam onder andere aan de oppervlakte

Kolkman: “Ik weet niet of wij met elkaar precies weten wat de vraag is.

toen er sprake was van een gemeentelijke herindeling van Millingen aan

Wij merken zo nu en dan dat mensen zich te laat bij ons aanmelden of

de Rijn met Beek-Ubbergen en Groesbeek.

ons passeren. Niet dat ze niet naar het Gasthuis willen. Integendeel,

Dat veroorzaakte sterke gevoelens onder de Millingenaren. Nu er

wat dat betreft heeft het Gasthuis gewoon een goede naam. Maar

gekeken wordt naar een daadwerkelijke fusie is de kritiek niet van

doodgewoon omdat wij niet op die manier denken en dus niet weten

de lucht: “We zijn Millingenaren en het is ons dorp” verwoordt hij het

waar de behoefte ligt.”

sentiment. Millingen vergelijkt zich dan ook niet met de overkant van de rivier; de rivier is meer dan een fysieke scheiding. “Dat maakt het juist

Hoe de hulp wordt ingevuld is tegenwoordig een prangende vraag, want

Het Gasthuis heeft een goede relatie met Waardwonen. Er worden

de huidige tendens in de samenleving is dat je jezelf maar moet helpen.

gezamenlijk projecten uitgevoerd die de zorgzaamheid en leefbaarheid

Volgens Hubert Kolkman zal de rol van mantelzorgers en vrijwilligers

in het dorp vergroten. De vraag is hoe ver dat moet gaan. Moet

groeien, want de professionele zorg wordt steeds minder. In het

Waardwonen ook altijd voor de speeltuinen zorgen? Waar ligt de grens?

algemeen zullen steeds meer mensen in hun thuissituatie moeten blijven

Hubert Kolkman: “Van vroeger uit is de sociale taak van een corporatie

wonen” vult hij aan. “En de meesten willen dat ook graag om daar dan

om woningen te bouwen voor mensen die niet bij machte zijn om het

ook de zorg te ontvangen. Dat betekent dat woningen daar geschikt

zelf te doen. Dat is een beetje ontspoord in de jaren 70/80 en komt nu

voor moeten zijn. Dat is nu nog niet altijd het geval, maar slechts een

weer in het juiste spoor. De sociale taak wordt alleen maar pregnanter.

kwestie van tijd; bij de aanbouw van nieuwe woningen wordt er al wel

Waardwonen heeft, en dat is landelijk, zich ook aangemeten om niet

rekening mee gehouden. De appartementen aan de Ravelstraat in

alleen woningen te bouwen maar ook aan samenlevingsopbouw te

Millingen aan de Rijn zijn een prachtig voorbeeld van. Dan hoef je echt

doen. En leefbaarheid is mooi, maar het kost wel geld. Daar moet een

niet meer naar een verzorgingshuis.”, zegt Hubert Kolkman.

duidelijke balans in zitten.”

Millingen vergrijst. Je zou dus verwachten dat de zorgvraag stijgt, maar in Millingen wordt nog heel veel met mantelzorg opgelost.

Het gaat dus nooit alleen over stenen, of over zorg, of over leefbaar-

Het Gasthuis merkt dat mensen vrij laat worden aangemeld, danwel dat

heid. De toekomst van een sociale samenwerking is multidisciplinair;

ze worden overgeslagen en rechtstreeks naar een verpleeghuis gaan.

gezamenlijke maatschappelijke behoeften in kaart brengen en deze

Hubert Kolkman erkent dat Millingen een relatief gesloten gemeenschap

gezamenlijk aanbieden. Met name in een begrensd dorp als Millingen

is waar veel onderling wordt opgelost, maar volgens hem leunen ook

aan de Rijn. Het Gasthuis wil daar uiteraard een steentje aan bijdragen;

gemeentes vanuit de Wet Maatschappelijke Opvang WMO te veel op

daar ziet de directeur van het Gasthuis zeker mogelijkheden. “Je

mantelzorg en de inzet van vrijwilligers. Hubert Kolkman: “Wij hebben

moet het samen doen, je kunt het niet alleen. Aanbod moet je samen

daar soms onze bedenkingen bij vanuit kwalitatief oogpunt, omdat iets

formuleren. Het moet niet zo zijn dat het een soort knevel wordt van

meer steun en ondersteuning beter was geweest.”

wij gaan wel even opnemen wat er moet gebeuren. Je kunt het niet voorschrijven.” vult Hubert Kolkman aan.

De samenhang en betrokkenheid in Millingen is vanuit het verleden heel

zo bijzonder dat Volkshuisvesting Millingen aan de Rijn en Lingewaard

groot. Dus mensen kunnen ook langer thuis blijven wonen. Voor elkaar

Wonen indertijd zijn gaan samenwerken” concludeert Hubert Kolkman.

klaarstaan is in Millingen nog heel gewoon. Het percentage mensen van buitenaf die in het dorp komen wonen is niet zo groot. Hubert Kolkman

De woningvoorraad in Millingen is in de loop der jaren min of meer gelijk

bevestigt dat: “Er is betrekkelijk weinig vermenging. Men beschouwt

gebleven. Waardwonen heeft in Millingen in verhouding veel nieuwbouw

Millingen toch als ver weg. Nijmegen is dichterbij Millingen dan andersom.

gepleegd en zal dat nog meer doen. Voorbeelden zijn Schoollocatie

Daarom blijven mensen misschien langer in hun thuissituatie en denken er

fase I en II aan het Gengske, appartementen en bedrijfsruimte op de

niet over na om zorg in te kopen via het Gasthuis of een andere instantie.”

Heerbaan in het Stüpke en de Ravelstraat in de Componistenbuurt. Daar zien wij ook veel doorstroom van ouderen die naar een apparte-

Het Gasthuis probeert uiteraard om midden in de maatschappij te

ment gaan. Die doorstroom is juist wat Waardwonen wil creëren om ook

staan. Iedereen uit Millingen aan de Rijn heeft wel een opa, oma of

jongeren de kans te geven op een huis en daar een gezin te stichten

buurman die in het Gasthuis woont. Kolkman zegt hierover: “Wij willen

zoals de ouderen dat voor hun deden. Waar Waardwonen vooraan

nu juist zelf ook naar buiten toe met de luiken open, juist die samen-

zit in de levenscyclus zit het Gasthuis achteraan. Hubert Kolkman:

werking zoeken. Wij zijn daar beperkt in; wij hebben een kleine club,

“Dat proberen wij wel op te rekken door mensen ook thuis al zorg te

maar vooral met Waardwonen zien wij daar wel mogelijkheden. Immers,

bieden. Zo sluit de zorg goed op elkaar aan en is er een geleidelijke

je hebt een goed gezamenlijk aanbod.” Volgens de directeur van het

overgang. Driestroom heeft onderzoek gedaan naar de behoeften van

Gasthuis gaat het daar uiteindelijk om. Uiteraard kunnen ook andere

Millingenaren rondom zorg en welzijn. De politiek wil dat zoveel mogelijk

organisaties een rol spelen in de keuze. Zoals welzijnsorganisaties.

de thuissituatie wordt gehandhaafd, maar in de praktijk is dat moeilijk

Hubert Kolkman: “Zo zijn wij ook bezig om behalve met Waardwonen

omdat sommigen niet zonder regie kunnen. Die hebben een bescher-

ook met Driestroom te kijken wat wij gezamenlijk kunnen doen. Daar

mende omgeving nodig. Iets wat ook in de thuissituatie

liggen mogelijkheden. Driestroom is ook ervaren op dat gebied, maar

mogelijk is, mede omdat de techniek verder gaat.

nog niet in Millingen.”

“ Woningbouwvereniging ‘Volkshuisvesting’ bouwde vroeger keurig nette woninkjes met een leuk tuintje en de mensen waren tevreden.”

De toekomst laat zich volgens de directeur van het Gasthuis lastig voorspellen. “Je weet nooit wat voor ingrijpende dingen er gebeuren. Niemand had de economische crisis voorzien.” Volgens de directeur van het Gasthuis is de wereld erdoor veranderd maar heeft elke generatie wel een crisis meegemaakt en krabbelen wij ook altijd wel weer op. Wie weet is het over 100 jaar wel weer heel gewoon dat je ouders bij

Toch zijn de thema’s rondom wonen ten opzichte van 100 jaar geleden

je komen wonen. Net als 100 jaar geleden. Het was zelfs een teken

niet eens zo zeer veranderd. Kolkman: “Toen was een goed huis boven

van welvaart. Hubert Kolkman is heel stellig: “Onze samenleving is

je hoofd al heel wat. Woningbouwvereniging “Volkshuisvesting” bouwde

complexer dan 100 jaar geleden. Afstanden tussen mensen, zelfs

vroeger keurig nette woninkjes met een leuk tuintje en de mensen waren

tussen familieleden, is groter. Letterlijk en figuurlijk. Wij zijn heel druk.

tevreden. Ondanks dat de behoefte aan woonkwaliteit wel is veranderd

Hoe wij zaken benaderen of aanpakken heeft heel erg met perspectief

blijft het in de kern wel hetzelfde vindt Hubert Kolkman. “Als corporatie

te maken. Hoe je tegen dingen aankijkt en hoe tolerant je bent,

moet je je sociale taak blijven vervullen voor mensen die niet zo’n brede

et cetera. Ook in het kader van ouderenzorg of zorg voor een ander.

portemonnee hebben” vult hij aan. En dat is in Millingen altijd een thema

Wij willen er geen last van hebben. Dan moet je misschien door een

geweest. Millingen is geen rijk dorp; daar is de levensstandaard over het

periode heen dat je er wel last van hebt om het daarna weer goed met

algemeen lager ten opzichte van het gemiddelde. Dat heeft ook met de

elkaar te kunnen hebben.”

geschiedenis te maken: met een scheepswerf en steenfabrieken had

Het Gasthuis omstreeks 1917

Millingen een grote arbeidersklasse. Je kon prima rondkomen maar het

Want uiteindelijk heeft iedereen zorg nodig; eens ben je zelf aan de

was geen welvarend dorp. En dat geldt eigenlijk nog steeds. Vanuit het

beurt. Sterker nog, je hebt er zelf invloed op over hoe je het later zelf wilt

verleden is sprake van een sterke onderlinge binding in Millingen. En

hebben” vult Hubert Kolkman aan. “Dat besef is bij beide organisaties

nog steeds heeft Millingen een enorm groot verenigingsleven; op 6.000

aanwezig en zowel het Gasthuis als Waardwonen doen hard hun

inwoners zijn wel 60 verenigingen en iedereen is wel lid van minimaal

best om het op de juiste manier te doen. Eigenlijk is dat de kern van

één vereniging. Millingen is volgens Hubert Kolkman altijd een stukje

samenwonen, samenwerken en samenleven.”

eigenwijzer geweest. “De mentaliteit is hier altijd geweest dat wij het

40



41

Deze werd voor 63 cent per vierkante meter aangekocht. De 12

middelen hebben om hier zelf in te voorzien. Daarnaast dragen we bij

woningen werden alleen verhuurd aan arbeiders bij de werf en de

aan een plezierig woon- en leefklimaat, en ondernemen we initiatieven

steenfabriek. Een jaar later werden er nog 14 woningen bijgebouwd

op het gebied van leefbaarheid en wijkontwikkeling. Inmiddels bestaat

en kon men al van een echte woningbouwvereniging spreken.

ons woningbestand uit circa 3.800 woningen. Daarmee zijn we op Nederlandse schaal een relatief kleine woningcorporatie. Het vóórdeel

Tijdens de Eerste Wereldoorlog, tussen 1914 en 1918, werden

van een kleine woningcorporatie is met name de directe betrokkenheid

geen woningen gebouwd. Na de Eerste Wereldoorlog werden

bij de omgeving en dat de inspanningen direct zichtbaar zijn. Met

opnieuw enkele particuliere woningeigenaren door het gemeentebestuur

belanghebbende partijen wordt adequaat ingespeeld op de dynamiek

gesommeerd om het een en ander aan de door hen verhuurde

van de (lokale) maatschappij. Waardering, of gebrek daaraan, wordt in

woningen op te knappen Maar de toen heersende woningnood werd

alle openheid direct gecommuniceerd. Onze belanghouders, waaronder

hiermee niet opgelost. Er moest weer gebouwd worden. Dus werd

ook de huurdersorganisaties, zijn betrokken bij het bepalen van de

besloten om een nieuwe wijk te bouwen. De wijk kreeg de naam Klein

organisatiedoelen en worden op de hoogte gehouden van de realisatie

Amerika, met straatnamen als Rooseveltstraat en Wilsonstraat.

ervan. Op die manier geven we gezamenlijk en op professionele wijze

14 woningen kwamen er te staan die begin 1921 werden opgeleverd.

vorm aan de (lokale) maatschappij.

In de loop van 1921 kwamen er nog eens 24 woningen bij in de wijk.

‘ 100 jaar Waardwonen, 100 jaar maatschappelijke betrokkenheid ’

Projecten Investeringen in woningen is een belangrijke component van onze

In de tuin achter het gemeentehuis aan de St. Willibrordstraat werden

maatschappelijke taak. Zo ook in Millingen aan de Rijn. In september

er in 1922 nog 2 middenstandwoningen gebouwd. Voor deze woningen

2012 is het project ’t Stüpke officieel geopend. Naast 14 appartementen

moest 5 gulden huur in de week worden betaald. Van 1922 tot en

huisvest het markante gebouw onze vestiging in Millingen, een kantoor

met 1935 was het malaise in heel Nederland en hadden veel huurders

van de Rabobank en additionele bedrijfsruimte. Verder is in 2012

te kampen met een flinke huurachterstand. Pas in 1937 werden er 2

Schoollocatie fase I met ruimte voor de kinderopvang van Humanitas en

nieuwe woningen aan de Zalmstraat bijgebouwd. Toen kwam de bouw

20 appartementen opgeleverd. Eind 2012 wordt gestart met de bouw

Het zal niemand zijn ontgaan dat dit jaar een bijzonder jaar voor ons is. Voor onze organisatie, maar ook voor onze bewoners, voor onze

van nieuwe woningen tot 1945 stil te liggen. Ondertussen was in 1940

van fase II waarin 21 appartementen gerealiseerd worden.

belanghouders en voor de regio. Met de viering van ons 100 jarig bestaan vieren we namelijk ook 100 jaar maatschappelijke ontwikkeling in

aan de andere kant van de Waal in Bemmel St. Joseph opgericht.

In Bemmel heeft Waardwonen midden in het gezellige centrum

een uniek deel van Nederland. Een goede reden om stil te staan bij een stukje geschiedenis van de volkshuisvesting in de regio waarin wij

Vernoemd naar de heilige Jozef, patroonheilige van de timmerlieden en

27 appartementen gerealiseerd. De appartementen zijn gelegen op de

actief zijn.

arbeiders en patroon van het huisgezin. Een toepasselijke naam voor

eerste, tweede en derde verdieping. De ruimtes op de begane grond

een woning-corporatie moeten ze ook in Huissen hebben gedacht,

worden verhuurd aan winkeliers.

De geschiedenis van Waardwonen begint in Millingen aan de Rijn.

want daar werd in 1954 een woningcorporatie onder dezelfde naam

In Huissen zijn in de wijk Loovelden 16 appartementen opgeleverd.

Met de invoering van de Woningwet in 1901 werd het welzijn van de

opgericht.

De appartementen zijn onderdeel van een woonzorgcomplex met alle

burgers een zorg voor de overheid die via regelgeving misstanden

medische voorzieningen en zorgwoningen van dien. De 16 huurap-

wilde bestrijden. Gemeenten werden verplicht een bouwverordening

partementen zijn gelegen op de eerste verdieping. Op de begane grond

op te stellen met daarin regels ten aanzien van de kwaliteitseisen aan

bevindt zich het gezondheidscentrum met onder andere een huisartsen-

woningen.

praktijk, een apotheek en fysiotherapie. De zorgwoningen liggen op de 2e en 3e verdieping en worden verhuurd aan de zorgpartijen Stichting Driestroom en Stichting Zorgcentra Betuweland. Tevens zijn in Huissen

Dat was voor het gemeentebestuur in Millingen aanleiding om particuliere woningeigenaren te sommeren de door hen verhuurde

Maatschappelijke onderneming

in de wijk Bloemstraat 32 appartementen gerealiseerd. In Angeren

woningen op te knappen, zodat de bewoners hiervan onder betere

We maken een sprongetje in de tijd. In 2001 is uit de fusie tussen

wordt momenteel gewerkt aan de bouw van 12 appartementen op de

omstandigheden konden wonen.

St. Joseph Bemmel en St. Joseph Huissen Lingewaard Wonen

Prins Bernhardstraat.

ontstaan. Lingewaard Wonen en Volkshuisvesting Millingen aan de Rijn

42

De Woningwet gaf bovendien gemeenten de mogelijkheid tot het

zijn op 1 januari 2010 gefuseerd. Het eerste jaar is onder de tijdelijke

Toekomst

beschikbaar stellen van rijkssubsidies ten behoeve van woningver-

fusienaam Volkshuisvesting Lingewaard Wonen gewerkt.

Om het jaar houden we een klanttevredenheidsonderzoek om inzicht te

betering. Begin 1912 maakte de bedrijfsleider van de scheepswerf in

Vanaf 1 januari 2011 werken wij onder de naam Waardwonen. Iets

krijgen in de vragen en behoeften van onze klanten. Ondanks dat onze

Millingen aan de Rijn van de subsidie gebruik om voor werknemers

recenter, namelijk op 1 januari 2011 zijn Volkshuisvesting Millingen aan

huurders en stakeholders over het algemeen zeer tevreden zijn, zien

op de werf een aantal woningen te bouwen. De voorwaarde voor die

de Rijn en Lingewaard Wonen officieel gefuseerd. De samenwerking

wij voldoende verbetermogelijkheden. Ten aanzien van de toekomst-

financiële bijdrage was dat hiervoor een woningbouwvereniging werd

bestond al sinds 1999, maar de fusie heeft uiteindelijk geleid tot de

bestendigheid van onze maatschappelijke prestaties bijvoorbeeld.

opgericht. Aldus geschiede; Volkshuisvesting was een feit.

huidige organisatie die we inmiddels kennen als Waardwonen. De

En de implicaties hiervan voor het niveau van onze dienstverlening.

naam Waardwonen komt overigens voort uit een prijsvraag onder de

100 jaar is een mijlpaal. Een heugelijk feit dat we op een gepaste manier

Op 30 mei 1912 kwamen een aantal bewoners uit Millingen aan de Rijn

huurders en is een rechtstreekse verwijzing naar het uiterwaardengebied

luister hebben bijgezet. Maar er volgen nog vele jaren waarin wij onze

en omstreken bij elkaar voor de oprichtingsvergadering van Volkshuis-

waarin de organisatie actief is. Het benadrukt tevens de waarde van

maatschappelijke taak richting geven, ondanks de diverse uitdagingen

vesting. Alle leden moesten aandeelhouder zijn, dus een

het gebied om in te wonen, te werken en te leven. En hoewel we de

waar wij zowel intern als extern voor worden gesteld. Om te beginnen

nieuw lid moest eerst een aandeel bemachtigen. Bij de eerste uitgave

Vervolgens begon de zoektocht naar grond op een geschikte plek om

afgelopen jaren organisatorisch al een aantal veranderingen hebben

met een nieuw ondernemingsplan, een nieuwe portefeuillestrategie en

van aandelen werden 58 stuks á 10 gulden uitgegeven zodat

daar de eerste 12 woningen te bouwen. Dit werd de Slagtmans Weide,

doorgemaakt, is onze maatschappelijke opgave in 100 jaar in feite

een solide financieel beleid. Waardwonen is en blijft in ontwikkeling.

Volkshuisvesting een startkapitaal van 580 gulden in kas had.

beter bekend als de Bloedakker.

hetzelfde gebleven: het huisvesten van mensen die niet de financiële

Wij zijn klaar voor de toekomst!



43

Een maatschappelijke hand uit de mouw steken… Wij vinden leefbaarheid van uw woonomgeving een belangrijk aandachtspunt waar wij graag samen met u aan werken. Dat kan alleen gerealiseerd worden als wij ons allemaal maatschappelijk betrokken blijven voelen! Des te meer reden waarom wij op onze verjaardag, woensdag 30 mei 2012, onze “maatschappelijke hand uit de mouw hebben gestoken”. Wij zijn aan de slag gegaan in uw wijk, straat of complex om juist dat beetje extra te doen, waardoor deze dag ook voor u een feestelijk tintje heeft gekregen.

Er zijn veel zaken aangepakt door het “klusteam”. Zo zijn bankjes en picknicktafels geplaatst, achterpaden opgeruimd, er is geholpen bij de dagbesteding van dementerende ouderen, complexen zijn opgefleurd met bloembakken en er is geholpen bij onder andere een interne verhuizing bij een complex met dagbesteding van een zorginstelling. Wij hebben veel leuke en positieve reacties van u mogen ontvangen, zowel op de dag zelf als erna. Naast de hierboven genoemde acties hebben wij deze dag ook aandacht besteed aan de kinderen. Voor hen waren activiteiten georganiseerd in de speeltuinen in Millingen aan de Rijn en Doornenburg. De kinderen zijn verwend met wat te drinken, iets lekkers, ze konden geschminkt worden en mochten mee doen aan de ballonnenwedstrijd. De kinderen waarvan de ballon het verst weg is geland, zijn beloond met een leuke speelgoedbon. Suze uit Millingen aan de Rijn was een van de prijswinnaars en heeft ons persoonlijk gebeld en bedankt met de woorden “Mijn ballon heeft wel 130 kilometer gevlogen! Ik ga fijn samen met papa of mama iets leuks uitzoeken voor de bon. Dank jullie wel.”

“ Wij hebben deze dag ervaren als heel dankbaar! ” 44



45

Belevenissen van medewerkers...

Fleurig en kleurig: complex “Ons Binnenhueske” in de bloemetjes gezet Samen met René en Els van de bewonerscommissie van “Ons Binnenhueske” hebben wij hun complex aan de achterzijde in de bloemetjes gezet. Daarnaast zijn bij de ingang van het gebouw twee grote bakken met buxus geplaatst en in de achtertuin enkele potten gevuld met nieuwe boompjes. Wij zijn door Els verwend met koffie en wat lekkers. Het was een geweldige ochtend waarin wij samen veel werk hebben verzet. De bewoners hebben de hele zomer kunnen genieten van de bloemenpracht.

Een dagje bij de Hofstede in Bemmel Met een team van vier medewerkers hebben we Driestroom (Hofstede Bemmel) een helpende hand geboden. Die bestond uit het meehelpen aan een interne verhuizing, het lakken van tuinmeubilair, onkruid wieden en maaien van het gras. Gedurende de hele dag kregen wij bezoek van de cliënten van de dagopvang die even een kijkje kwamen nemen. We hebben samen met de cliënten koffie gedronken en gegeten. Het was erg leuk om met hen nader kennis te maken. Na een dag hard werken in de tuin van Driestroom konden de cliënten van de dagopvang weer heerlijk gebruik maken van hun mooie tuin. Als dank ontvingen wij een door henzelf gemaakt schilderij met de opdruk “bedankt voor de helpende hand”. Wij hebben deze dag ervaren als heel dankbaar!

Een zware klus, maar wel de moeite waard! Voor de actie “maatschappelijke hand uit de mouw” mochten wij met z’n vieren aan de slag in Millingen aan de Rijn. De bedoeling was dat we in de ochtend ‘even snel’ een bankje zouden plaatsen aan de Lijsterbesstraat. Maar dat viel flink tegen! De grond was keihard en er zat veel puin tussen, waardoor het erg zwaar was om op de juiste diepte te komen. Gelukkig kregen we al snel hulp van onze twee collega’s die op de rijdende klusbus zaten. Met z’n zessen hebben we uiteindelijk de klus geklaard en veel leuke reacties uit de buurt ontvangen. Na de zware klus hebben we genoten van een welverdiende lunch. ’s Middags gingen we met z’n vieren naar de Brahmsstraat. Daar stond het onkruid op de jeu de boules baan erg hoog, en dit hebben we met z’n allen weggehaald. Toen het er weer netjes uitzag zijn we naar de speeltuin Steense gemeente gegaan, waar

Rijdende klusbus……. Het materiaal komt natuurlijk niet vanzelf op alle locaties. Daarom hebben er de hele dag twee teams rondgereden om alles te bezorgen, handen spandiensten te verrichten en al het afval op te halen. Het team dat actief was in de gemeente Lingewaard heeft de dag zo ervaren: Het was een erg leuke en drukke dag. Er is erg veel vuil/ onkruid uit de achterpaden gehaald. Hierover waren we enigszins verbaasd. Totaal hebben we deze dag ruim 75 vuilniszakken met vuil opgehaald en afgevoerd. Verder was het leuk om het enthousiasme bij onze collega’s te zien. De aandacht uit de buurt was wat minder, zoals wij het op de bus hebben ervaren.

we de kinderen geschminkt hebben en met het opblazen van de ballonnen voor de wedstrijd hebben geholpen. Al met al was het een geslaagde dag!

Een maatschappelijke hand van het koffieteam De koffiedames reden de hele dag rond om alle teams van een kopje koffie/thee

Al met al zeker

de moeite waard om een

vergelijkbare actie in de

toekomst nog een keer te doen.

of frisdrank te voorzien……

Wij zijn de mogelijkheden hiervoor aan het

bekijken en er komt mogelijk een vervolg. 46



47

Dat is een taart waard!

Ook deze mensen zijn een taart waard!

U kent ze vast in uw omgeving: mensen die altijd klaarstaan voor anderen of voor de buurt, mensen die op eigen initiatief de

Zo vinden wij bij Waardwonen. Wij hebben vanaf de eerste oproep in

verhaal, of die het gewoon verdienden op een heerlijke taart en een bos

buurt netjes houden, die hun buurtjes helpen met de zware boodschappen, omdat ze het zelf niet meer kunnen, of mensen die

ons magazine van januari 2011 heel veel aanmeldingen ontvangen.

bloemen getrakteerd te worden. Sommige mensen hebben wij samen

op andere manieren de belangen van de buurt behartigen. Oftewel “die mensen” die actief betrokken zijn bij hun buurt en mede

Vanwege onze verjaardag hebben wij nog eens goed naar alle inzen-

met de aanmelders op kantoor uitgenodigd en bij anderen zijn wij

buurtbewoners.

dingen gekeken en een groot deel van de mensen met een bijzonder

persoonlijk langs gegaan.

“ Ik zag de oproep voor deze rubriek

en moest meteen aan Jan denken”

De meesten inwoners van Haalderen kennen hem wel:

Jan woont sinds 8 jaar in de Huchtstraat. Daarvoor woonde hij

Jan Nieuwenhuis uit de Huchtstraat. Een man die altijd voor

met veel plezier in de Vicariestraat. “In die buurt deden we altijd alles

iedereen klaarstaat en moeilijk “nee” kan zeggen. Houdt tuinen

samen, iedereen hielp elkaar waar mogelijk. Dat was ook een fijne

bij, veegt stoepen schoon, houdt de tuin van de begraafplaats

buurt om te wonen.” Omdat de leeftijd toch wat meer parten begon te

bij, kortom: iemand die zeker een taart verdient!

spelen, zijn Jan en zijn vrouw verhuisd naar een mooie seniorenwoning aan de Huchtstraat.

Jan is opgegeven voor deze rubriek door Brigit Huisman. Wij hebben

48

dan ook bij haar thuis afgesproken om de taart aan Jan te overhan-

Eén van Jan’s grootste hobby’s is tuinieren. Jan heeft 25 jaar in de

digen. Brigit heeft hem met een smoes naar haar huis gelokt. Jan is

bouw gewerkt, maar toen hij werd afgekeurd heeft hij van zijn hobby

verrast als hij bij binnenkomst de taart ziet. Brigit: “Ik zag de oproep

zijn werk gemaakt. Totdat hij met de VUT ging, was hij bij zijn werkgever

voor deze rubriek en moest meteen aan Jan denken. Hij is altijd in de

verantwoordelijk voor het aanleggen en onderhouden van tuinen.

weer voor de oudere buurtbewoners. Tuinen bijhouden, het kerkhof

Jan heeft altijd voor iedereen een luisterend oor. “Niet meer dan

verzorgen, planten verzorgen tijdens de vakantie, de stoep schoon-

vanzelfsprekend”, zo zegt hij zelf. Wij willen Jan namens Waardwonen

vegen, niets is hem te gek. En daarom verdient hij zeker een taart!”

nogmaals bedanken voor zijn inzet!



49

Feestelijke opening ’t Stüpke

Een stukje geschiedenis Op 1 januari 1970 is de Stichting Samenwerkende Woningcorporaties Millingen aan de Rijn – Ubbergen opgericht. Deze stichting was het

Op donderdag 13 september 2012 is het complex ’t Stüpke officieel geopend. In aanwezigheid van de bewoners, medewerkers

uitvoerend orgaan van woningbouwvereniging De Goede Woning te

Waardwonen en genodigden hebben burgemeester Marianne Schuurmans van de gemeente Millingen aan de Rijn, directeur-

Ubbergen en woningbouwvereniging Volkshuisvesting te Millingen aan de

bestuurder Sije Holwerda van Waardwonen en de voorzitter van de Huurdersvereniging, de heer Jan de Smidt de gevelsteen op

Rijn. De beide aangesloten verenigingen behouden hun zelfstandigheid.

het gebouw onthuld.

Het doel van de stichting “Samenwerkende woningcorporaties Millingen – Ubbergen” is het verlenen van administratieve en technische diensten aan beide deelnemende verenigingen. De stichting werkte vanuit een kantoor op de Steenheuvelsestraat 62 in Leuth. Bij beide verenigingen leefde de gedachte om de samenwerking uit te breiden tot een fusie. Helaas is dat er nooit van gekomen wegens verschil van inzicht over de nieuwe statuten tussen de gemeentebesturen van Millingen aan de Rijn en Ubbergen. Beide verenigingen zijn vervolgens weer zelfstandig verder gegaan. Op 1 januari 2010 is Volkshuisvesting Millingen aan de Rijn gefuseerd met Lingewaard Wonen uit Huissen. Het eerste jaar is gewerkt onder de tijdelijke fusienaam Volkshuisvesting Lingewaard Wonen. Vanaf 1 januari 2011 werkt de fusiecorporatie onder de nieuwe naam Waardwonen die tot stand is gekomen door een prijsvraag onder de huurders en medewerkers.

Voorafgaand aan de officiële opening hebben inwoners van Millingen aan de Rijn een kijkje genomen in ons nieuwe kantoor op de Heerbaan 170. Alle bezoekers zijn ontvangen door Asterix & Obelix en kregen een “toverdrankje” aangeboden. Na een rondleiding en uitleg hebben wij met velen van u gezellig bijgepraat onder het genot van een kopje koffie/thee en een gebakje.

50



51

Colofon Redactie - Monique Verbeek - Miriam Croonen - Hanneke Jansen - Lydia Röttjers - Yvonne Kool - Petra van der Graaf (eindredactie) Beeldmateriaal - Foto Mireat, Gendt - medewerkers Waardwonen - Henk Baron, Ooij - Hans van Dijk fotografie - Hollandse Hoogte - Erik Janssen (www.erikjanssen.demon.nl)

Nijverheidsstraat 35 Huissen Heerbaan 170 Millingen aan de Rijn Postbus 43 6850 AA Huissen [email protected] www.waardwonen.nl T 0900 - 44 44 555 F 0900 - 44 44 666

Jubileum magazine. Oma s tips & trucs. Interview met markante Huissenaar De heer Bedeaux. met vergeten groenten. ...en nog veel meer!

Recommend Documents