joost posthuma Ingrid Prigge magazine 24 uur per dag VOETBAL GRATIS T.W.V. 75,00

IS GRATRTWO CARDFO€ 75,00 ! . T T.W.VBONNEMEN A BIJ JE

uitgelicht op twentesport.com Het actuele sportnieuws Dagelijks verse column Tweets Twentse topsporters

magazine duikt de diepte in

Steve Mclaren

24 uur per dag VOETBAL

joost posthuma

verlost van maffiabende

Ingrid Prigge

nuchtere, gezellige topatlete

fred rutten Streng maar betrokken

Eddy Achterberg | topzwemster moniek nijhuis | chris david in Londen | jan Sørensen wil terug naar FC Twente Sjaak Sleiderink, Arend & Karl van der Wel, Michel Wuyts, Gert Huzink, Winnie Sorgdrager, TVT Eurosped, Gerard Sanderink, Romeo Zondervan

nr.1 - jaargang 3 - 2013 Losse nummers € 5,95

Inhoudsopgave op de cover

10

10

Groot interview: voetbaltrainer Fred Rutten

21

Reportage: Joost Posthuma is klaar met wielrennen

46

De habitus van hardloopster Ingrid Prigge

57

Familieportret: vader en zoon McClaren

vaste rubrieken Twente 6 SPORT

8 Kort, vlug & vlot nieuws 18, 44, 60, 78 Afscheid: Antoine 'Spitz' Kohn 25 Reportage: Arend van der Wel, zestig jaar voetbal 26 10x de favoriete top -3 van Moniek Nijhuis 30 Grenzeloos: Chris David 32 Iets met topsport? Winnie Sorgdrager 36 Na de topsport… Jan Sørensen 41 Maaike’s sportman: Gert Huzink 51 Sponsor met sporthart: Gerard Sanderink 62 Fast & Fashionable 64 Het wereldelftal van… Eddy Achterberg 68 Reportage: Aparthotel Delden 72 Stichting Topsport Overijssel / Twente 74 Review TwenteSport Magazine 77 Volgende keer + kortste column 82 Toptalent: Sjaak Sleiderink

26 68

51

n Welkom bij twentesport magazine

IS GRATRTWO CARDFO€ 75,00T! . EMEN T.W.V ABONN na 81 i BIJ JE op pag kijk

Eddy van der Ley en Gijs Eijsink, hoofdredactie

columns en opinies 14 Jan Medendorp 17 André Manuel 23 Evert ten Napel

28 René Waning 35 Karen Eshuis 39 Marnix Smit

49 Peter Bonder 55 Henk Kesler 60 Sip Kruze

De Kortste Column van Twente DE NUL Veel voetbaltrainers pronken graag met het aantal keren dat hun elftal 'de nul heeft gehouden'. Volledig misplaatste trots. Het is een totaal irrelevante statistiek in een industrie die zich graag laat voorstaan op z'n hoge entertainment-gehalte. Sterker nog: het zou voor een bestuur een disqualifier moeten zijn. 'Elf keer  de nul gehouden? Gefeliciteerd, maar daar is het gat van de deur!'  Wedden dat veel FC Twentesupporters dit seizoen met liefde een punt of vier hadden ingeleverd voor een 3-3, 2-2 of zelfs een 3-4?  Pieter Jan Roetenberg, oud-voetballer van o.a. HSC’21

7 Twente

Wij Twentenaren kunnen veel. Maar soms hebben we landgenoten van elders nodig om tot succes te komen. Soms is het zelfs een buitenlander die hier zijn favoriete sport bedrijft. Engelsen hebben in Twente ook af en toe iets groots teweeg gebracht. Mooie voorbeelden zijn Horace Colclough die het thans 110-jaar oude Heracles in 1927 naar de landstitel voerde en zijn landgenoot Ron Dellow die de zwartwitten in december 1974 naar een historische bekerzege op topclub Ajax leidde. Veel later – in 2010 – werd FC Twente landskampioen met Steve McClaren aan het roer. Uurtje vliegen en je bent in Engeland, uurtje vliegen en je bent terug. De Noordzee ligt er tussen, maar het blijft dichtbij. We hebben deze TwenteSport Magazine met vader en zoon McClaren, met Jed Kerr en de 98-jarige Dellow, met Sue Benson en de vlak bij Birmingham wonende Jan Sørensen voorzien van een smaakvol Engels sausje. We bezochten de jonge Twentse voetballer Chris David die sinds begin januari in Londen voetbalt en vroegen Jan Vennegoor of Hesselink en Romeo Zondervan een tipje op te lichten van hun voormalige Engelse avontuur. De hoofdmaaltijd is echter net als altijd de Twentse topsport in al haar facetten. Heftig of gemoedelijk, succesvol of nog in ontwikkeling. Voetbalvakman Fred Rutten komt uitgebreid aan het woord, Joost Posthuma die wielrenner af is, vertelt over zijn loopbaan die eindigde in een anticlimax. Van rallycoureur Gert Huzink en vader Arend en zoon Karl van der Wel wilden we bijna alles weten, columnisten als Henk Kesler, Evert ten Napel, Michel Wuyts, André Manuel en Jan Medendorp geven hun mening en topatlete Ingrid Prigge wordt op een bijzondere manier belicht. Eddy Achterberg stelde zijn eigen wereldelftal samen (zijn moeder Gijsje staat in het doel) en Moniek Nijhuis geeft ons een kijkje in haar favoriete keuzes. Naast zwemmen doet ze ook graag aan bankhangen. Dat zijn nog eens ontboezemingen. TwenteSport Magazine staat er weer vol mee. Veel plezier.

SPORT

TWENTESPORT MAGAZINE

Sjaak Sleiderink Twente 8 SPORT

De man en zijn paarden. Grote glimmende statige paarden. Dienstbaar, springend, winnend. Op het veld en daarbuiten, altijd zijn ze samen. En de man voegt naar het dier, hij past zich aan. Vandaag ontspannen in de buitenlucht onder de voorjaarszon. Het is hard werken voor de man. Want hij bepaalt de strategie, hij kiest en koerst, de teugels in zijn handen en stevig in het zadel. Hij stuurt bij waar nodig, gaat soms tot het uiterste maar geeft zijn paarden vooral de ruimte als het kan. De man, de jockey: springruiter Sjaak Sleiderink, nu 20 jaar. Het begon allemaal met de pony’s van grootvader en de rijlessen op woensdagavond bij de manege in zijn geboorteplaats Denekamp. Al tijdens de kinderjaren ontstond een band met de paarden. Misschien kennen man en paard elkaar al langer en gaat hun verbondenheid dieper. Is het meer dan trainen, breder dan talent en groter dan de wedstrijden die ze samen rijden. De man en zijn paarden.

Tekst: Bea te Veldhuis, Fotografie: Ebo Fraterman

SPORT

n TWENTS TOPTALENT

Twente

9

Met dank aan Koopman Mode, Tilligte

Tekst: Marry Dijkshoorn, Fotografie: Stefan Schipper

Twente 10 SPORT

n groot interview

De vijftigjarige Fred Rutten heeft een indrukwekkende voetbalcarrière op zijn naam. Die begon bij de amateurs van VV Alverna, de club die genoemd werd naar het dorp waar hij geboren en getogen is, maar op zijn vijftiende al maakte hij de overstap naar FC Twente. Daar bleef hij tot 1991, toen een heupblessure het einde van zijn spelersloopbaan betekende. Tegenwoordig is hij trainer van Vitesse, nadat hij eerder trainer was bij FC Twente, PSV en Schalke '04. Rutten werd al jong met de neus op de feiten van het leven gedrukt: zijn vader overleed toen hij veertien was, zijn moeder bleef met vijf kinderen achter. Een leven lang voetbal heeft hem harder gemaakt.

U BENT ONLANGS VIJFTIG JAAR GEWORDEN. WAS DAT REDEN OM TE REFLECTEREN OP UW VOETBALLEVEN? ‘Het was wel een moment waarop ik terugkeek op mijn leven, maar niet op mijn voetbalverleden. Ik heb vooral nagedacht over mijn eigen leven en mijn gezin nu. Ik heb twee dochters van 23 en 25 jaar oud. In mijn vak doe je je gezin altijd tekort. Het werk is zo intensief dat je er echt de hele dag mee bezig bent. Het vreet uren. Je vergeet de tijd en voor je het weet, stop je al je tijd in je werk. Dat zijn de offers. Als ik mijn leven over zou kunnen doen zou ik toch andere keuzes maken en meer tijd voor mijn gezin uittrekken. De laatste vier jaar ben ik vrijwel alleen maar onderweg geweest; alleen het laatste halfjaar, bij Vitesse, was dat minder. Ik woon weer bij mijn vrouw en kinderen en dat is heel prettig. Mijn eigen vader is rond zijn vijftigste overleden, daar moest ik natuurlijk aan denken. Niet dat het angsten opriep, maar hij is wel aan kanker overleden en mijn oudste zus ook, dus dat zet je aan het denken. Die periode in mijn jeugd is bepalend geweest

voor mijn leven. Mijn moeder bleef over met vijf kinderen, ik was veertien. Een jaar later ging ik naar FC Twente.’

HEEFT VOETBAL U DOOR DIE NARE PERIODE GESLEEPT? ‘Misschien wel, maar dat was ik me niet bewust. Het ging mij puur om het voetbal zelf. Achteraf zie ik ook wel dat het mij hielp om afstand te nemen van wat het leven toen inhield. De confrontatie met de dood was niet makkelijk, voetbal hielp.’ HEEFT U SPIJT VAN DIE KEUZE VOOR UW CARRIÈRE EN DAT U DAARDOOR ZOVEEL VAN HUIS WAS? ‘Nee, dat is het niet. Wij hebben er bewust voor gekozen om niet de hele tijd met het gezin te verhuizen als ik ergens anders ging werken. Mijn vrouw en ik wilden een stabiele omgeving voor de kinderen en dat betekende dat ik veel ging reizen. Maar ik heb veel gemist van het gezinsleven, zeker toen de kinderen kleiner waren. Nu ze ouder zijn, zijn het echt gesprekspartners geworden. Ze nemen mij niets kwalijk trouwens, veel >>

11 Twente

'IK HEB VEEL GEMIST VAN HET GEZINSLEVEN, ZEKER TOEN DE KINDEREN KLEINER WAREN’

SPORT

VOETBALTRAINER FRED RUTTEN

Twente 12 SPORT

keuzes hebben we in overleg gemaakt, maar ik heb het zelf gemist dat ik vaak niet lijfelijk aanwezig was bij ons gezin. De keren dat ik er wel was maakten we er altijd een feestje van. Vrijdagavond was bij ons familieavond, een pyjamaparty met een goede film en lekkernijen. Daar heb ik mooie herinneringen aan. Bij mij vroeger thuis was het niet anders. Mijn vader werkte vaak in Duitsland in de bouw en kwam alleen op zondag thuis. Mijn moeder deed de opvoeding, dat komt erg overeen met mijn eigen gezinsleven. Het is niet alleen in de voetbal zo; ook managers van grote bedrijven, of politici, maken de keuze voor hun werk en niet voor hun gezin. Ik vraag me nu af of dat inderdaad niet anders kan, of anders zou moeten.’

ALS U WEL OP UW VOETBALCARRIÈRE TERUGKIJKT, WAT ZOU U, MET DE KENNIS VAN NU, ANDERS HEBBEN GEDAAN? ‘Als speler had ik naar het buitenland moeten gaan; dat zou ik nu, als ik jong was, ongetwijfeld hebben gedaan. Dat ik dat toen niet deed, had ook weer met mijn persoonlijke omstandigheden te maken, maar ik sluit niet uit, dat ik nog een keer naar het buitenland ga. Ik ben bijzonder geïnteresseerd in andere culturen. Gelukkig werk ik met jongens die heel diverse

culturele achtergronden hebben, dat vind ik interessant. De kunst is om ondanks die verschillende neuzen dezelfde kant op te krijgen en er één team van te maken. Dat is een permanent proces, het geeft mij veel voldoening.’

IS DAT OOK ÉÉN VAN UW TALENTEN? ‘Ik wil altijd weten hoe iemand denkt en wat hij voelt. Als ik met een Marokkaanse jongen werk, weet ik waar hij vandaan komt en wat zijn achtergrond is. Om me te verdiepen in culturele achtergronden en gewoontes surf ik vaak op internet.’ U BENT EEN STRENGE TRAINER? ‘Streng, maar geen politieagent. Ik verwacht van iedereen commitment en je moet je bij mij aan afspraken houden. Zonder regels wordt het een puinhoop, anarchie. Maar ik realiseer me ook dat empathie belangrijk is. Door me in de ander in te leven, kan ik het maximale uit een talent halen. Ik werk met een andere generatie dan mijn eigen, zij groeien anders op dan wij. Door sociale media zijn grenzen weggevallen, we leven in een global village en aan de andere kant zijn jongeren nu individualistischer dan wij waren. Daar moet ik een team van maken. Dat is de uitdaging. Door kennis te vergaren over bijvoorbeeld psychologie of over het

n groot interview

'Ik kan tegenwoordig heel makkelijk slechtnieuwsgesprekken houden. Dat heb ik geleerd'

EEN TRAINER WERKT NIET ALLEEN MET MENSEN, MAAR MOET OOK DE ORGANISATIE OP ORDE HEBBEN. KUNT U DAT OOK GOED? ‘Daar heb ik me in ontwikkeld. Ik weet hoe ik moet analyseren, niet alleen wedstrijden, maar ook organisaties. Het draait bijna altijd om communicatie. In het veld kun je als het niet goed loopt, heel veel repareren met de juiste communicatie. Het voetbal zit vol belangen en er lopen veel mensen rond met eigen agenda’s. Dat levert gebrekkige communicatie op en veroorzaakt ruis en onrust in veel organisaties. Volgens mij kun je het beste de top zo klein mogelijk houden, zodat er zo min mogelijk ruis kan ontstaan. Voetbal vraagt om daadkracht, dat was ook altijd het sterke punt bij FC Twente.’ HOE DIEP ZIT TWENTE NOG BIJ U? ‘Het is nog altijd mijn club. Dat ik naar Schalke ben gegaan, is mij heel erg kwalijk genomen, maar ik had dat al eerder en duidelijk aangegeven bij de leiding. Toen ik later als trainer van PSV tegen FC Twente speelde, hingen er spandoeken in het stadion die tegen mij waren gericht. Dat heeft mij diep geraakt, daar werd een grens overschreden.’ ZIT DAAR NOG EEN BEETJE RANCUNE? ‘Nee, daar hou ik niet van; het verleden is niet belangrijk, het heden wel. Ik wil geen zure man worden.’ UW VERLEDEN LIGT IN ALVERNA, ONDER NIJMEGEN. DAT IS WEL BELANGRIJK VOOR U GEWEEST, KOMT U ER NOG WEL EENS? ‘Heel af en toe. Maar ik ben een drama met >>

SPORT

HEEFT HET TRAINERSCHAP IETS AAN UW KARAKTER VERANDERD? ‘Zeker in mijn eerste periode als trainer wilde ik alles weten over iedereen. Ik nam ook overal de verantwoordelijkheid voor. Ik was geen control freak, maar wel heel erg betrokken. Nu leg ik meer verantwoordelijkheid bij de spelers en de staf zelf; teambuilding en het stimuleren van eigen verantwoordelijkheid binnen en buiten het veld, zijn belangrijke processen. De keeperstrainer is verantwoordelijk voor de keepers. Hij is de specialist en kan binnen zijn verantwoordelijkheid dus ook problemen oplossen. Ik begeleid hem. Mijn vrouw en kinderen zeggen dat ik veel harder ben geworden. Het is inderdaad waar, dat ik nu makkelijker afscheid neem van een speler die niet functioneert. Ik neem zijn problemen niet meer over. Dat is een groot verschil met vroeger. Als speler kon ik erg kwaad worden als in mijn ogen een andere speler onrecht aangedaan werd. Als trainer ben ik nu veel harder; als ik met iemand klaar ben, ben ik er ook echt klaar mee. Ik kan ook heel makkelijk slechtnieuwsgesprekken houden. Dat heb ik geleerd. Ik denk eigenlijk niet dat een karakter kan veranderen, maar je leert er mee om te gaan. Als beginnend trainer heb ik wel eens nachtenlang niet kunnen slapen door problemen. Na de periode van Hans Meyer bij FC Twente liep het daar even helemaal niet goed. De technisch directeur, Theo Vonk, lag niet goed bij het publiek en dat vond ik vreselijk, daar heb ik echt last van gehad. Dat zou me nu niet meer overkomen, ik ben ouder en wijzer geworden. Ik heb zoveel meegemaakt dat ik steeds meer gegroeid ben

in mijn rol als trainer. Ik ben alweer negen jaar hoofdcoach en dan weet je dat je niet in een verloren wedstrijd moet blijven hangen. Je rouwt 24 uur na een wedstrijd, of viert 24 uur feest. Daarna bereid je de volgende wedstrijd voor. Een trainer is direct na de wedstrijd al bezig met de opstelling van de volgende.’

13 Twente

functioneren van ons brein, kom je heel ver, kun je bepaald gedrag benoemen en herkennen. Ik ben heel erg betrokken geweest bij het hulptraject dat na het drugsgebruik bij Jonathan Reis is ingezet. Ik ben mee geweest naar de behandelende psycholoog en daar heb ik heel veel van geleerd. Dat heeft mij echt wijzer gemaakt. Hersenen zijn toch iets heel aparts.’

Mijn vrouw en ik zitten er wel aan te denken om te gaan reizen, we weten alleen nog niet wanneer.’ verjaardagen, ik weet nog net wanneer mijn vrouw en kinderen jarig zijn, daar houdt het op. Ik neem ook nooit een bloemetje voor mijn vrouw mee. Ik ben niet erg attent met cadeautjes. Op momenten dat mijn vrouw of mijn kinderen mij nodig hebben ben ik er.’

Twente 14

ALS U ZELF EEN TALENT MOCHT KIEZEN, BUITEN VOETBAL, WAT WERD HET DAN? BASSIST IN EEN ROCKBAND? ‘Nee, dat zeker niet, toch in ieder geval iets in de sport. Ik hoef niet zozeer een ander talent, ik zou wel iets aan mijn gedrag willen veranderen. Ik ben namelijk niet echt een avonturier. Ik pak niet spontaan mijn koffer om de boel de boel te laten. Dat zou ik er graag bij willen hebben, dat ik iets avontuurlijker was. Misschien zou ik mijn grote verantwoordelijkheidsgevoel wel iets in willen perken. Ik voelde me verantwoordelijk voor Jonathan Reis, dat heeft me veel energie gekost en ik voel me verantwoordelijk voor Vitesse, ook dat kost heel veel van mijn energie. Daar word je geestelijk moe van, het is emotioneel uitputtend. Ik ben al wel veel harder geworden, kan al makkelijker beslissingen nemen, maar het grote verantwoordelijkheidsgevoel

drukt nog steeds zwaar op mij. Toch ben ik een heel gelukkig mens en heel tevreden met wat ik heb. En misschien ga ik nog wel avonturen beleven; ik wil in ieder geval nog veel van de wereld zien. Mijn dochter is in Thailand geweest, daar wil ik ook naartoe. En naar Zuid-Amerika. Mijn vrouw en ik zitten er wel aan te denken om te gaan reizen, we weten alleen nog niet wanneer.’

UW VROUW IS GELOOF IK NIET ECHT GEÏNTERESSEERD IN VOETBAL? ‘Daar heeft ze weinig mee. Ik vind dat niet erg. Als ik thuis kom, spelen er heel andere dingen en kan ik dus een beetje afstand nemen van mijn werk, dat is prettig. Ik val haar ook niet lastig met de problemen op mijn werk. Ze is ook helemaal geen typische voetbalvrouw, je zou haar beledigen als je dat etiket op haar plakt. Shoppen en Gucci-tasjes interesseren haar helemaal niet. Voor mij is dat heel relativerend. Er is meer in het leven dan voetbal. Als ik de krant opensla, ga ik echt niet gelijk naar het voetbalkatern. Ik wil het nieuws lezen. Gaat de paus vrijwillig weg of is er meer aan de hand? Wat gebeurt er in het Midden-Oosten na de Arabische Lente? Wat is daar loos? Dat wil ik allereerst weten.’

SPORT

janmedendorp

n column

Fish & Chips Go Ahead Eagles wil een meer Engelse sfeer op de Adelaarshorst, met begrippen als ‘matchday, pints en fish&chips’. Ik begrijp dat. Ik ga in Nederland naar veel voetbalwedstrijden, kom bij veel clubs over de vloer, maar mijn sportieve hoogtepunt is toch mijn jaarlijkse bezoek (tijdens Pasen) aan Engeland. Al heel veel jaren reis ik met een groepje vrienden de Noordzee over om daar Scunthorpe tegen Yeovil te zien. Toch wat anders dan Veendam-Almere City. Er is namelijk maar één City en dat is Manchester City de club met de mooie fraaie blauwe shirts die nu weliswaar met olie-ponden wordt besmeurd, maar tot voor kort mijn hart had gestolen. Al was het alleen al omdat Paul Bosvelt daar heeft gespeeld. Die ons ’s avonds na de wedstrijd belde

waar we uithingen, de hele familie zat GTST te kijken en hij dronk liever met ons een pintje. Al eens bij Crewe Alexandra geweest, waar ze speciaal toegangskaarten gingen maken voor ons: alle bezochte wedstrijden hangen bij mij aan de muur. We bezoeken niet alleen wedstrijden, ook stadions – en dat begrijpt ongeveer niemand; trots toonde de stadionmanager ons de plaats in de kleedkamer waar John de Wolf bij The Wolves zich verkleedde. En bij Oldham mochten we bij de lunch een vorkje mee prikken toen we zeiden dat we Michel Vonk tot onze kennissenkring mogen rekenen. Als een Schot in Deventer de pitch wil zien en en passant meldt dat hij Jan Michels bij Motherwell heeft ontmoet en dan een bordje macaroni krijgt…

André Manuel uit Diepenheim is bekend als cabaretier, muzikant, acteur, columnist en sportliefhebber.

Er zijn voetballers die met hun volle verstand al in de vijfde minuut een gele kaart pakken om zo de bankrekening van een Russische gangster te spekken. Dat doet die voetballer voor een luizige duizend euro per kaart. Om zo zijn kinderen in het nieuw te kunnen steken. Of om er een 13-jarig neukertje op na te kunnen houden. Ze hebben allemaal hun eigenaardigheden. Maar die Russen hebben dus pas echt begrepen wat het wezen van kapitalisme is. Want u wilt niet weten wat die Russen aan die gele kaart verdienen. Met al een heel klein beetje geld kun je de arbeiders voor je laten kruipen. En dat doen die arbeiders dan ook aan de lopende band. Want ze weten dat ze dat zijn. Arbeiders. Middelmatigen. Net niet voldoende talent. Net niet die overstap naar de daadwerkelijke wereld van de misdaad kunnen maken. Eén keer in het eerste van FC Twente. Daarna op een hele rare plek in het Nationale Elftal van Qatar. En dan zijn er ook nog de mensen die hun geld hebben verloren, omdat ze hadden gegokt op de eerste gele kaart in de zesde minuut. Ik geef het u op een briefje. Dat zijn ook alleen maar arbeiders. Die zich hebben laten naaien. Die zich dubbel hebben laten naaien. Dat er op dit moment in de wereld voetballers rondlopen die zich hebben verkocht aan de maffia, dat is toch verre van verwonderlijk. Dat zijn mensen. Arme mensen. Maar zoals het klokje ook al tikt in de wereld van de banken, het enige rijtje schuldigen zal over een tijdje bestaan uit arbeiders. De wielrenners van Rabobank. Niet de directeuren. Die hufters die gingen voor een jurkje voor hun dochter, een Playstation voor het kroost. Strooigoed. Niet de hoofdprijs. En zoals we de volslagen belachelijke troonopvolging door Prins Waterhoofd laten passeren, zo zullen we ook dit schandaal in de voetbalwereld aan ons voorbij laten gaan. Want we zouden graag willen protesteren. We hebben daar alleen niet genoeg geld voor. Eind januari werd een meisje verwijderd van een plein. Ze hield een bord in de lucht waarop stond: Weg met de monarchie, het is 2013! En als ik dan zie wat al die belachelijke hoeveelheid geld doet met ons land dan kan ik dat alleen maar beamen. Weg met de monarchie. Het is 2013. U kunt overigens gokken op deze column. Is het een na laatste woord lust. Of schaamte.

17 Twente

Gokken

SPORT

n column

Twente

michelboerebach

n column

Niets voor mij Toen de redactie aan mij vroeg voor deze editie iets over Engeland te schrijven, schoot mij niet veel te binnen. Logisch, want naast het feit dat ik in 2004 met kerst twee wedstrijden live heb gezien, Everton – Manchester City en Manchester City tegen West Bromich Albion (Paul Bosvelt speelde toen bij City), heb ik niet zoveel met Engels voetbal. Ik heb dan ook nooit de ambitie gehad om te voetballen in Engeland, gewoonweg omdat ik daarvoor de speficieke kwaliteiten ontbeerde. Het voetbal is er veel te ‘hotseknotserig’, te druk, te snel. Veel te veel kopduels, tackles en weinig rust. Nee, ik zou in het Engelse voetbal totaal niet uit de verf zijn gekomen, zelfs niet tijdens mijn allerbeste

voetbalperiode. Van ‘box to box’, ik moet er niet aan denken. Lekker in de middencirkel, een beetje strooien met balletjes, zo weinig mogelijk drukte om me heen: dat was mijn stiel. Nee, pfff, ik zou in Albion geen bal raken, ik zou genadeloos door de mand zijn gevallen, was totaal ongeschikt voor ‘kick and rush’. Ben ik te angstig voor, te bleu. Respect heb ik wel voor de Engelse voetballer, daar niet van. Mijn God, wat zijn ze groot en sterk, mannetjesputters zijn het, moordenaars. Stoere Britse verdedigers zonder tanden, ik kijk er letterlijk tegenop. Ik vind het zelfs moeilijk om wedstrijden uit de Premier League op tv te volgen. Wordt er nerveus van, onrustig ook. Engels voetbal? Nee, echt niets voor mij.

18 SPORT

NOODKREET! NOODKREET! NOODKREET! NOODKREET! ONMACHT BIJ HERACLES Al sinds 2008 is Heracles Almelo bezig met plannen voor een groter stadion, maar vijf jaar later is de kloof tussen wens en werkelijkheid nog altijd even groot. De ambtelijke molens verpletteren de illusie dat op korte termijn de eerste schop in de grond staat. Voorzitter Jan Smit is de wanhoop nabij, maar ook de supporters zijn het inmiddels behoorlijk zat. ‘De club bloeit als nooit tevoren, maar we kunnen daar niets mee doen.’ Maar ook duizenden de vaste supporters voelen de onmacht van Smit. Jack Telgenkamp is

voorzitter van supportersclub Hart voor Heracles. ‘Iedereen bij de club doet er alles aan, maar het schiet niet op. Ik begrijp op zich best dat de middenstanders in het centrum bang zijn voor hun eigen hachje (het stadionplan voorziet in detailhandel rond het stadion, red), maar zij moeten toch ook kijken naar de langere termijn. Het stadscentrum is voor funshoppen en horeca. Als ze dit blokkeren gaan de mensen wel naar Hengelo of hun inkopen doen op Internet.’ ‘Als supportersclub hebben we ook in praktisch opzicht

enorm veel last van het uitstellen van de plannen. We zijn met 1600 leden al lang uit ons jasje gegroeid. We hebben nu driehonderd vierkante meter tot onze beschikking en dat is veel te weinig. Een ledenstop hebben we nog niet, maar we gaan ook niet meer actief leden werven. In het nieuwe stadion zouden we makkelijk kunnen doorgroeien naar drie- tot vierduizend leden.’ ‘De club heeft feitelijk hetzelfde probleem. Ze kunnen potentiële sponsors niets bieden en daardoor loop je achter de feiten aan. Het zou toch eeuwig zonde zijn dat Heracles hierdoor niet

kan doorgroeien tot een stabiele eredivisieclub en met wat pech zelfs in de Jupiler League belandt.’ ‘Als supporters kunnen we niet veel meer dan laten zien dat we de club steunen. Al zijn veel supporters ontevreden over de gebrekkige communicatie vanuit de clubleiding. Als zij ons duidelijk kunnen maken wat de plannen zijn met de club en wat er gebeurt met de binnenkomende transfergelden, dan weet ik zeker dat er bij de raadsvergaderingen weer massale steun van de fans zal zijn.’ (RW) 

NOODKREET! NOODKREET! NOODKREET! NOODKREET!

n kort, vlot en vlug nieuws

gedicht

Jan Vennegoor of Hesselink, ex-voetballer van Hull city

DE MARATHONLOPER Ma rgót Veldh

egen de over asfaltw Rent als een hin ertig is ve hij of als t loopt en sprin klap onder handge de jeugd voorbij mak. ge t oo gr et m oruit als een speer vo n de tand geen hinder va Alsof hij danst, derij, de eiken er bo de bij or des tijd, vo de regen eien grazend in t. in een rij, de ko een jong atlee r, ge sti ze als weet hij zichzelf en weer terug ing Glanerbrug Opnieuw richt g Boulevard in ht ric er unt ov dan het kruisp van zijn hart en nz bo elt het een spurt, hij vo pt nog licht. loo hij , in het zicht de finish is al k , er klinkt muzie Er klinkt gejuich en haar lijf n zij uit lt re zweet pa het publiek nd, zwaait naar hij finisht lache nd jaar. lge vo t he n aa er en denkt al we

Was het leven in Hull nog een beetje te doen? ‘Ik hou wel van de Britse manier van leven. De cultuur en de fatsoenlijke manier waarop mensen met elkaar omgaan. Ik woonde op een Estate in een klein dorpje, tussen Hull en Leeds en ik had veel spelers als buren, uit Frankrijk, Egypte, Algerije en zelfs Engeland. Iedereen kende elkaar, dus dat was erg prettig wonen.’

SPORT

Eén seizoen speelde Oldenzaler Jan Vennegoor of Hesselink in het beloofde voetballand. Sportief werd het geen succes voor de Oldenzaalse spits, met Hull City degradeerde hij.

19

ROC-prijs voor springruiter Gerben Morsink Gerben Morsink (24) uit Beuningen is uitgeroepen tot het grootste sporttalent van 2012 in de regio Twente. De springruiter is afgestudeerd aan de UT in twee studies: bedrijfskunde en technische natuurkunde. Hij combineerde studie en topsport op unieke wijze. Wie dat goed kan, komt in

Volg je de club nog steeds? ‘Zeker. Het is niet zo dat zaterdagmiddag meteen kijk op teletekst, maar ik volg het nog wel. Inmiddels is de club weer in rustig vaarwater gekomen. Dat is vooral fijn voor de fans. Die krijgen als ze jong zijn een shirtje en zijn voor de rest van hun leven fan. Voor hen waren het bijzondere jaren, want het was voor het eerst dat Hull op het hoogste niveau speelde.’ (RW) Foto: Lisa Stout

aanmerking voor de jaarlijkse prijs, officieel ROC Sportprijs Regio Twente genaamd. In 2012 won Morsink een bronzen plak op het WK Lanaken met paard het Coursy, brons tijdens de Sires of the World en was hij winnaar van de Flybuster Prijs op het CSI Twente. Hij werd in 2011 met Carthageno Z wereldkampioen  bij de zesjarige springpaarden. Morsink was al eerder genomineerd voor de prijs. Naast de springruiter waren shorttrackster Jorien ter Mors en atleet Dennis Coehoorn kandidaat voor de prijs. Uiteraard was Morsink blij met de uitverkiezing. ‘Ik vind het belangrijk om zo’n prijs te krijgen, want de sport heeft een platform nodig om enthousiasme

uit te stralen naar de mensen en zeker de mensen in deze omgeving’, zei hij na afloop. Symposium

Ruim 125 afgevaardigden van gemeenten, scholen, zorg- en welzijnsinstellingen, sportverenigingen, kennisinstituten en het bedrijfsleven waren voorafgaand aan de uitreiking aanwezig bij de uitreiking, onderdeel van het jaarlijkse symposium ‘Regio Twente: sportief en gezond!’ Thema dit jaar was ‘Technologie in sport’, waarbij de potentie van de regio Twente zich nog verder te ontwikkelen als expertisegebied voor technologie, sport en gezondheid centraal stond. (GE)

Twente

Hoe kijk je terug op je seizoen in Hull? ‘Dat we degradeerden was eigenlijk het enige minpuntje, want het was in alle andere opzichten een fantastisch jaar. Spelen in de Premier League was fantastisch en ook binnen de club was de sfeer prima. Er waren nogal wat financiële perikelen, maar dat ging grotendeels langs ons heen. Het was eigenlijk te snel gegaan met de club. Daarom hadden we ook een veel te grote bij elkaar gekochte selectie, met heel veel verschillende nationaliteiten. Toch klikte het wonderwel.’

uizen

Tekst: Gijs Eijsink, Fotografie: Robert Hoetink

n reportage

‘ONDER BRUYNEEL BIJ RADIOSHACK WAS HET ÉÉN GROTE MAFFIABENDE’

Op zijn erelijst staan mooie overwinningen. Veel profrenners zouden maar wat graag willen ruilen. Joost Posthuma was specialist in de korte etappekoersen. Op zijn naam staan Olympia’s Tour, De Ronde van Thüringen, het Circuit des Mines, de Ronde van Saksen, de Driedaagse van de Panne-Koksijde, de Ronde van Luxemburg en de Ruta del Sol. Verder won hij een aantal etappes en eendagskoersen. Hij reed de Tour de France vijf keer uit en de Ronde van Spanje twee keer. ‘Ik ben daar best tevreden over’, zegt hij. Want Posthuma reed zijn wedstrijden naturel, zo vertelt hij desgevraagd. Epo of andere stimulantia waren niet aan hem besteed.

Ben je nooit in de verleiding gekomen? ‘Ik hoorde als jonge sporter de geruchten en dacht toen ook “dat is niet de wereld die ik voor ogen heb”. Ik heb wel eens een aanbod gekregen om Epo te gaan gebruiken. Ik heb het er met mijn toenmalige bazen over gehad. En ik heb het afgewezen. Ik dacht terug aan een politieagent in burger die me als kleine jongen bij de arm greep toen ik een strijker wilde laten ontploffen op een tijdstip dat het niet mocht. Nee, het was niet mijn manier om aan topsport te doen. Het voelde niet goed. Bij de Rabo-ploeg kregen we vitaminekuren en aminozuren intraveneus toegediend. Maar daarvan wist ik wat ik kreeg. Dat hadden we nodig tijdens de zware wedstrijden en was geen verboden spul.’

De ene renner na de andere bekent nu. Zitten er verrassende namen tussen? ‘Rudie Kemna en Grischa Niermann zijn de grote verrassingen. Rasmussen is twaalf jaar lang in de weer geweest en nooit gepakt. De structuur die daarachter zit, is interessant. Hoe kon dat? Bepaald onkruid roei je nooit uit. Steeds weer steekt het de kop op. Zo is het ook met doping. De wielersport heeft een enorm verleden mede door doping. De banden met de vergiftigde wortels moeten worden doorgesneden, maar hoe doe je dat? Lance Armstrong, hoe kon dat? Het is enorm >>

21 Twente

Joost Posthuma voelt zich met de week trotser. Hoe meer dopingzondaars hun ziel blootleggen, hoe mooier hij zijn eigen palmares vindt. ‘Want’, zegt hij, ‘ik kan met een gerust hart in de spiegel kijken. Ik hoef niet bang te zijn dat over vijf of tien jaar mijn verleden mij gaat inhalen.’ De 32-jarige Enschedeër is per 1 januari beroepsrenner af en kijkt met een fiere glimlach terug op zijn loopbaan.

SPORT

JOOST POSTHUMA IS KLAAR MET WIELRENNEN

'Ik denk dat de leiding van de Rabo-ploeg de kop in het zand stak‘ schokkend wat hij kon doen, want op de gekste tijden had ik de controleurs hier aan de deur staan. Rasmussen heeft structuren blootgelegd. Daar zullen we nog over gaan horen. Dan wordt er meer duidelijk. Boogerd? Ik heb gezegd dat hij en alle jongens die nu bekennen dat ze hebben gebruikt, een deel van hun loon moeten inleveren of een enorme boete moeten krijgen. Ze gaan nu even met de billen bloot, maar ze zijn wel helemaal binnen. Ze leven gewoon weer vrolijk verder. Dat is te gemakkelijk. Dat geld kan dan weer ten goede komen aan de anti-dopingbestrijding.’

Moeten Rabo-ploegleiders als Theo de Rooij of Adrie van Houwelingen niet uit de kast komen? ‘Ik denk dat de leiding van de ploeg de kop in het zand stak. De druk van de sponsor was groot. We moesten het podium van

Twente 22

de Tour halen. Rasmussen vertelde dat ze hem vrij lieten. “Als ik maar goed was in de Tour”, zei hij. Het is lastig voor mij om wat te zeggen over een ander. Vermoedens heb ik zeker, want ik ben niet achterlijk.’

SPORT

Je bent gestopt met een bittere nasmaak over je laatste seizoen. Hoe zit dat? ‘Dat was bij RadioShack-Nissan-Trek, de ploeg die voortkwam uit een fusie van de teams Leopard en RadioShack. Het duurde lang voor we iets wisten. Hoorde je erbij of niet? Ik overleefde de bingo. Waarom weet ik niet. Hoe ze de selectie hebben gedaan, is me nooit verteld. Johan Bruyneel presenteerde zich als de reddende engel. Bij de presentatie ging het een kwartier over hem en vijf minuten over de renners. Dat stoorde iedereen. De grote Johan was onze baas. Of we dat maar even wilden beseffen. Het was een verkeerde start. Zo arrogant. Hij was de loopjongen van Lance Armstrong, maar intussen had hij weinig voor elkaar. In januari kregen we meteen al geen geld. Dus gingen we bellen. Ze mailden terug dat ze zelf wel bepaalden wanneer ze ons zouden gaan betalen. Via een ingreep van de UCI kwam het later goed. Daar merkten we het verschil met de Rabo. Daar was alles altijd goed geregeld.’ Hoe ging het verder met de firma Bruyneel? ‘Het was elke maand aftellen. Aan het eind dachten we dan: “Hè, hè, weer een maand verder.” Het was een grote maffiabende. Ik weet zeker dat het nieuwe RadioShack zonder Bruyneel maar onder leiding van Luca Guercilena een heel andere ploeg zal zijn. Wij kregen van Bruyneel geen jaarplanning. Dat is altijd vervelend. Ik reed goed in Qatar en Oman en zou toen ParijsNice rijden. Maar even later hoorde ik dat ik niet zou rijden. Het was chaos. Ik heb een bepaalde lijn nodig. Dat is een van de redenen dat ik er klaar mee was. De mensen die het laatste jaar het beleid bepaalden, waren kul, Bruyneel en de meeste andere Belgen van de ploeg. De regie was weg. Ik ben tevreden over mijn carrière, maar het laatste jaar past daar niet bij. Dat was vervelend. Vergeleken met het jaar ervoor bij Leopard-Trek was er weinig positief. Dus was de motivatie ver te zoeken. Dan moest je ergens naar toe en even later weer niet. Ik ben geen handelswaar. Ze gaven mij dus gewoon geen kans om te laten zien wat ik kon. Het ergste was nog dat de mecaniciens en verzorgers soms 2 à 3 maanden geen salaris kregen. Dat was bij Rabo perfect. Als je premies had verdiend, stonden ze de andere maand erop. Ik zie het als een levenservaring. Je neemt het mee in je leven.’ Daarvoor verliep je loopbaan goed. Tevreden? ‘Ik kwam uit het mountainbike. Han Vaanhold zette me op een

n reportage

In 2011 stapte je over naar Leopard-Trek. Goede keus? ‘Ja, het was een nieuwe ploeg die op de fundamenten van de Saxo-ploeg werd opgebouwd. De duidelijke lijn van de Raboploeg ontbrak. Het was losser. In de Tour reed ik vaak met de snufferd in de wind. We hadden kanshebbers in de ploeg, zoals de Schlecks. Er was stress. We moesten de koers dragen. We gingen voor de zege en dat was mooi. Na een jaar was het over. We wisten van niks toen we naar Radio-Shack gingen. En dat was dus onder Bruyneel stukken minder.’ Hoe gaat het nu met je? ‘Goed. Ik woon in een soort niemandsland. Ik zit tussen mijn vorige baan als beroepsrenner en een nieuwe job in. Er lopen een paar dingen. Er is nog niets concreet. Ik wil even rondkijken om een goede keuze te maken. Ik gun mezelf de tijd. Ik was in een zeer eenzijdige tak van de maatschappij bezig. Je had voortdurend oogkleppen op. Je bent alleen bezig met de koersen. Na het seizoen had je drie weken vakantie, daarna was de ploegpresentatie en was je weer wielrenner. Ik ben 32 jaar, maar heb geen werkervaring. Ik heb een vwo-diploma. Op de Saxion Hogeschool ga ik een avondopleiding commerciële economie volgen. Ik krijg vrijstellingen vanwege mijn vorige school en ook door de wielercarrière. Ik wil nu echt gaan zien wat er te koop is in de wereld. Sommige bedrijven hebben al interesse getoond in mij. Het komt wel goed.’

De juiste datum weet ik niet meer, maar het jaartal nog wel: 1982. FC Twente zou nooit kunnen degraderen, dacht iedere voetbalkenner. Toch gebeurde het. Het was een rampzalig seizoen waarin de FC zich onder meer had versterkt met Billy Ashcroft. Een grote, sterke, typisch Engelse spits. Maar Billy was meestal geblesseerd en kreeg al snel de titel ‘miskoop’. Daar zijn Hollanders altijd heel snel mee. Om uit de eerste divisie te komen trok FC Twente Fritz Korbach aan. Korbach stond bekend als motivatietrainer en maakte dat waar. Hij kreeg ook Billy Ashcroft aan het voetballen. De bonkige Engelsman werd dat jaar in de eerste divisie topscorer met 21 goals en Twente keerde mede door zijn goals terug op het hoogste niveau. Met Billy Ashcroft ging het daarop volgende jaar weer helemaal niet. Korbach merkte al snel dat Billy tekort kwam op het hoogste niveau en gebruikte hem meer als verdediger. Ik herinner me de nazit van een wedstrijd in het piepkleine spelershome van het oude Diekman, waarin Fritz na heel wat papegaaiendrankjes me toe fluisterde dat Billy er eigenlijk geen hout van kon. Na nog zo’n drankje vroeg Korbach of ik hem even naar zijn auto wilde rijden, die ergens buiten Het Diekman geparkeerd stond. Na een half uur rondrijden wist Fritz nog niet waar zijn auto stond en heb ik hem weer in het spelershome afgeleverd. Fritz is niet meer. Billy Ashcroft is tegenwoordig in zijn woonplaats Southfort rijinstructeur. Tsjonge, als Korbach niet in de ‘houten jas’ (eigen tekst Fritz) had gezeten, zou ik hem onverwijld naar Engeland hebben gereden om nog eens les te nemen bij Billy Ashcroft. Maar vooral om herinneringen op te halen uit de ‘eighties’.

SPORT

Billy Ashcroft

23 Twente

Welke ploegleiders spraken jou aan? ‘Verhoeven had ik bij de amateurploeg van Rabo. Hij was heel betrokken. Je rijdt veel koersen. Hij was dan een soort tweede vader. Hij leerde je rijden, koerstechniek. Van te voren een goed plan, de evaluatie erna. En hij belde je ouders als je gevallen was. Adrie van Houwelingen was ook goed. Geïnteresseerd. Koerstechnisch was hij sterk. Hij zei niet veel, maar als hij wat zei, was het menens. Luca Guercilena was bij RadioShack wel een goede ploegleider. Met hem had ik het vaakst contact. We hadden een klik.’

n column

everttennapel

racefiets. Ik had weinig meegemaakt, geen bergen, geen waaiers. Via Vaanhold en daarna Nico Verhoeven bij de opleidingsploeg van Rabo leerde ik het vak. Ik won vaak. Te midden van mijn lichting met Eltink, Ten Dam, Dekkers, Scheuneman, Weening werd ik wielrenner en winnaar. In de kleine rondes kon ik door een goede tijdrit in de goede positie komen. Het eerste profjaar reed ik al meteen de Ronde van Spanje. Het was de vuurdoop, ik werd tiende in de tijdrit en mocht ook meteen naar het WK. Ik werd daarna een vaste waarde in de Rabo-ploeg en ging regelmatig naar de Tour.’

Tekst: Gijs Eijsink, Fotografie: Privé

n AFSCHEID

‘Zoveel hartverwarmende woorden, zo lief’ Weggaan kun je beschrijven als Een soort van blijven Rutger Kopland

Annette en de zestien jaar oudere Spitz leerden elkaar kennen in 1969. In 1980 gingen ze samenwonen in Brugge, toen Spitz trainer was geworden van Club Brugge. Ze hebben vijftien jaar in Diemen gewoond, toen Spitz in dienst was van Ajax. Hij was er jeugdtrainer, twee keer interim-coach van de A-selectie en trainer van het tweede elftal. In die tijd werden hun twee zonen Nicola en Toine geboren. Voor hen was de dood van hun vader door de talloze reacties ook een eyeopener. ‘Jeetje, was mijn vader zo bekend’, zei Nicola. De telefoon van Toine stroomde over van berichten. Hij kreeg op facebook veel aardige reacties van Ajacieden die door Spitz in de jeugd zijn getraind. Sommigen

Antoine ‘Spitz’ Kohn 1 november 1933 – 24 november 2012 herhaalden karakteristieke uitspraken van hem. Een voorval uit 1988 na afloop van de finale om de Europa Cup 2 in Straatsburg tussen Ajax en KV Mechelen noemt Annette als een van de meest markante. Mechelen won onder leiding van Aad de Mos met 1-0. Danny Blind had al in de beginfase een rode kaart te pakken. ‘Het was een dramatische nederlaag. Spitz en het team hadden zich heel erg gefocust op deze prijs. Maar vanaf het begin ging het fout. Ver na afloop liep hij op de parkeerplaats zo langs mij heen. Hij was enorm aangeslagen. Ik meende zelfs tranen te zien. Ik wilde hem achterna gaan, maar voorzitter Ton Harmsen zei: Laat hem maar even alleen. Zelfs jij kunt hem nu niet helpen.’ Het was de tweede keer dat Kohn een Europese finale verloor. Dat was hem in 1975 ook al met FC Twente overkomen. Desondanks was hij de meest succesvolle oud-trainer van de Enschedese club met onder meer de bekerwinst in 1977 als een ander hoogtepunt. In 2001 gingen ze terug naar Enschede. Nadat hij was gestopt als scout van Heerenveen, wijdde hij zijn leven geheel aan vrouw Annette, aan zijn zonen en sinds maart aan kleinzoon Luuk Antoine. Allerlei ziektes en kwalen overvielen hem de laatste jaren. Vanaf oktober ging het ineens minder met hem. Op een zaterdagmorgen in november overleed hij. ‘We moeten nu alleen verder’, zegt Annette, ‘maar eigenlijk heb ik het gevoel dat hij er nog steeds is.’

25 Twente

De indrukwekkende minuut stilte in de Grolsch Veste op de dag van overlijden. Riemer van der Velde, de oud-voorzitter van SC Heerenveen, beschrijft zijn voormalige scout als een bijzonder aardige en sympathieke vriend, als een voetbalman in hart en nieren en als een vakman ‘waar we veel van geleerd hebben’. Zo ging het maar door in de weken na Kohns overlijden. Veel oud-spelers van FC Twente uit de jaren zeventig, talloze fans van de club, connecties uit het buitenland, o.a. Morten Olsen en een ex-collega uit Brazilië; alleen al van Ajax kreeg de familie meer dan 500 reacties. ‘Zoveel hartverwarmende woorden, zo lief’, zegt Annette, ‘alleen maar goede dingen. Vaak stond erin dat hij een sympathiek mens was en een goede trainer en ook dat hij altijd voor iedereen klaar stond.’ ‘Spitz was een man waarvan er echt maar één bestond. Zijn liefde voor de medemensen was groot. En hij was heel gek met harde werkers. Voor bouwvakkers, toiletjuffrouwen of vuilnismannen had hij diep respect. Ik denk omdat hij in zijn jeugd zelf nog in de Luxemburgse mijnen heeft gewerkt.’

SPORT

Op het kastje in de woonkamer van Annette Kohn staat een mooi portret van haar man. Op het tafeltje bij de bank ligt een magazine van Ajax met een prachtige afscheidscolumn van elftalleider/schrijver David Endt erin en een doos met honderden schriftelijke condoleances. Tel daar de tweets en reacties op facebook nog eens bij. Het afscheid van Antoine ‘Spitz’ Kohn heeft erin gehakt bij vrienden en kennissen en zeker ook in zijn grote voetbal-netwerk.

Tekst: Willem Pfeiffer, Fotografie: Eric Brinkhorst

Amsterdammer Arend van der Wel dient bijna zestig jaar Twents voetbal ‘Een goede voetballer ontdek je niet, die is er’ Op 28 maart wordt hij tachtig, Arend van der Wel. Voor altijd Amsterdammer, maar wel eentje met een groot Twents voetbalhart. Geboren en getogen in Mokum, kind aan huis bij ene Johan Cruijff. In de annalen van Ajax bijgeschreven als de maker van het eerste competitiedoelpunt (tegen VVV) voor de Amsterdammers in het betaalde voetbal. In 1955 zet hij koers naar Sportclub Enschede, vooral omdat hij daar medespeler kan worden van zijn grote idool Abe Lenstra. Hij blijft in Twente voor het leven. En zet zich al bijna zestig jaar lang in voor het Twentse voetbal. Twente 26 SPORT

Het voetballeven van Arend van der Wel begint bij De Volewijckers. “In de jeugd ging mijn moeder altijd met me mee. Ze hield ook een boek bij waarin ze van alle wedstrijden wat noteerde, zoals de uitslagen, wie de doelpunten maakte en zo. Echt uniek.” Ajax haalt hem op zijn veertiende over naar De Meer te komen. In 1950 debuteert hij op zeventienjarige leeftijd als profvoetballer tegen het Heracles met Frits van der Elst. Rinus Michels is een van zijn medespelers. Al een jaar later begint hij aan zijn Twentse avontuur. “In de jeugd ben ik altijd rechts- of linksbinnen geweest en in het eerste jaar bij de profs ook. Maar in het tweede seizoen zou ik rechtsbuiten komen te staan. Ik had de kop nogal gauw dwars en daar voelde ik niet zoveel voor. Ik kon naar Sparta, waar ik een handgeld zou krijgen van 20.000 gulden. Ook Sportclub Enschede wilde me hebben, dat was bereid me 2000 gulden te geven. Abe Lenstra kwam daar spelen. Toen hoefde ik niet meer na te denken. Ik was helemaal idolaat van hem. Abe was een ongelooflijke voetballer. Ik heb ook nog een jaar onder hem getraind bij DOS’19. Dat ging hem een stuk minder goed af.” De keus voor Enschede wordt mede ingegeven door Manus Cruijff, de vader van Johan. “Ik moest naar school, van daar naar huis om de voetbaltas te halen en dan naar de training. Ome Manus Cruijff stelde voor dat ik meteen na school bij

hem thuis kwam om van daaruit te gaan trainen. Hij ging overal met ons naar toe, naar wedstrijden en toernooien. Ik hoorde er daar thuis gewoon bij. Johan heeft geregeld bij me op schoot gezeten. Later kwamen hij en zijn broer Henny in de zomer vaak zes weken bij ons op vakantie in Enschede. We waren gewoon huisvrienden. Oom Manus was er stellig in dat het met een Amsterdammer in Rotterdam nooit zou lukken. Dus werd het Sportclub.” Van der Wel speelt tot 1964 bij de club in Het Diekman. Hij maakte in 1958 onder meer het beslissingsduel om het landskampioenschap mee, tegen DOS uit Utrecht in het Nijmeegse Goffertstadion. Sportclub Enschede verliest met coach Frantisek Fadrhonc met 1-0 door een doelpunt van spits Tonnie van der Linden in de verlenging. “Leo Horn heeft ons die dag een oor aangenaaid”, herinnert Arend van der Wel zich met stelligheid. “Hij was de beste scheidsrechter van het land, maar hij gaf in de eerste helft buitenspel bij een zuivere goal van ons. We zouden duizend gulden de man krijgen als we kampioen zouden worden, nu moesten we het met vijfhonderd doen. Het was een prachtige tijd bij Sportclub met spelers als Dais ter Beek, Jan van der Wint, Joke Weustink, Nols Fröhlich, Joop Janssen (‘Die had een gouden voorzet’), Rinus Schaap, Joop Odenthal, Wim Busscher en Gyula Nemes, Henny Oonk en Gerrit Moddejonge. Ooit heb ik veelvoudig international Fons van Wissen

SPORT

n reportage

Twente

27

nog eens knock-out geschoten. Die was zo onhandig in de muur gaan staan. Hij ging munt en moest van het veld worden gedragen. Zelf heb ik het nooit verder geschopt dan Nederland B, samen met Dicky Reekers tegen Luxemburg uit, dat vond ik al heel wat. Elftallen bleven vroeger jaren bij elkaar. Dat was ook aardig voor supporters. Ik kan hele teams van toen nog zo opnoemen. Mensen kunnen zich tegenwoordig nog amper identificeren met spelers. Als ze er zijn, zijn ze ook al bijna weer weg.” Nadat hij stopt als actief voetballer wordt Arend van der Wel oefenmeester. “Met DOS’19 in mijn woonplaats Denekamp ben ik twee keer gepromoveerd, de laatste keer naar de hoofdklasse. In 1975 kwam Jan Morsing namens Spitz Kohn bij me of ik voor FC Twente de jeugdscouting op poten wilde zetten. Samen met Issy ten Donkelaar, toen nog trainer van de Twentsche Voetbal Bond (TVB), en Jan Olde Kalter hadden we de zaken prima voor elkaar.” Bij de Enschedese fusieclub is Arend van der Wel in vele functies actief. Onder meer als trainer van het tweede team, als elftalbegeleider en als hoofdscout. “Tien jaar lang was ik helemaal gek. Scouten, op zaterdag mee met de jeugd en op zondag met het eerste.”

Zoon Karl (van 17 oktober 1963): “Bij ons was alles voetbal, maar ik heb daar nooit last van gehad. Ik ben opgevoed met sport. Hoe ik ervoor moest leven, me moest voorbereiden, inzicht kreeg. Ben je een jaar of tien, elf, dan wil je leren voetballen. Pa en ik oefenden constant met een bal tegen de muur. Hij trapte die dan vanuit alle hoeken zo hard mogelijk met links en rechts en ik moest dan proberen die zo goed mogelijk te controleren en terug te spelen. Ik ben wat gedrild thuis… Ja, je mag wel zeggen dat ik erg veel getraind heb op mijn tweebenige traptechniek.” Het levert hem bij de clubs DOS’19, Sportclub Enschede, KOSC en het C-team van FC Groningen geen roemruchte voetbalcarrière op. Karl van der Wel: “Ik was denk ik te netjes. Ik had een aardige trap, maar de hele wereld eromheen trok me niet zo. Ik heb ook een paar trainers gehad als Henk Nienhuis en Niels Overweg die je soms helemaal verrot scholden. Daar had ik een broertje dood aan.” Vader Arend vult aan: “Je had best inzicht, maar was wat stijf in je bewegingen, had een te grote pas en te weinig wendbaarheid. Je miste mobiliteit.” Karl prijst het analytisch vermogen van zijn vader, die jonge spelers als René Roord, Fred Rutten, Theo Snelders en >>

Tjalling Dilling een aanbeveling bij FC Twente bezorgde. “Zijn analyses zijn heel intensief. Als kleine jongen ging ik geregeld mee en dan had hij na een kwartier helder voor de geest hoe een elftal precies speelde. Hij tekende zo het hele verhaal uit. Ik merk dat ik nog altijd anders naar voetbal ga dan de meeste toeschouwers. Ik kijk hoe de spelers staan en vind het bijvoorbeeld magnifiek om een warming-up te zien. Die maakt vaak al heel duidelijk hoe een elftal aan een wedstrijd gaat beginnen. Maar zo goed als mijn vader dat kan, daar kom ik niet bij in de buurt. Het grote verschil in kijken tussen ons is dat ik vooral oog heb voor het hele sociale gebeuren eromheen. Ik ben niet zo van alleen maar voetbal. Hij is puur voetbalgek.”

Twente

Er zijn verhalen die willen dat Arend van der Wel ook de voetballer Johan Cruijff heeft ontdekt. Arend: “ Er zijn zelfs boekjes waar dat in staat. Dat is de grootste quatsch die er is. Een goede voetballer ontdek je niet, die is er. En zeker Johan Cruijff, dat jochie kon gewoon ongelooflijk voetballen.”

28 SPORT

renéwaning

n column

Supermooi Misschien wel het mooiste sportinterview van 2012. Christian Kist wint als volstrekte nobody de eerste ronde van de Lakeside Darts en mag voor de microfoon van de BBC verschijnen. Na een vraag van ongeveer een minuut, krabt hij wat nerveus aan zijn bovenarm, kijkt lichtelijk radeloos zijn meegekomen begeleider aan en spreekt dan de onsterfelijke woorden: ‘wazegtie?’. Kist kan namelijk geen Engels, maar via tolk Niels de Ruijter vertrouwt hij de Britse kijker wel toe dat hij het allemaal ‘joahh, supermooi’ vindt. Kist is waarschijnlijk simpelweg geen studiebol en zijn paar jaartjes middelbare school-Engels zijn al weer goeddeels verdampt. Toch moet het ontluisterend zijn geweest voor de Engelsen. Het land van eigenwaan, dat maar niet wil inzien dat het geen wereldmacht meer is. Zelfs de laatste

oer-Britse bastions worden afgebroken. Dat gebeurde al sinds midden jaren negentig toen er plotseling een exotische Haagse postbode Coronation Street kwam binnen wandelen, maar nu is de maat toch wel vol. Een jochie uit fokking Vroemsjoep, dat niet eens hún wereldtaal spreekt. Ergens hoop ik dat Kist daar stug in blijft volharden, maar dat is ijdele hoop. Hij won vorig jaar een cheque van honderdduizend pond en dus zullen de foute managers en mannetjesmakers zich wel voor zijn voordeur verdringen. In het kader van de representativiteit is hem ongetwijfeld aangeraden toch maar wat Engels te leren. Jammer, want het had me wel mooi geleken als over een jaar of wat alle Engelse dartfans op accentloos Vroomshoopse wijze ‘joahh, supermooi’ zouden kunnen zeggen.

1-1 adv Drukkerij Roelofs

Tekst: Elke Agten, Fotografie: Remco Homan

10 X DE FAVORIETE TOP-3 VAN MONIEK NIJHUIS

‘Als ik even niets te doen heb, vind ik het heerlijk om te bankhangen’ Na de Olympische Spelen 2012 twijfelde ze. Moest ze haar zwemcarrière nog een vervolg geven of niet? De schoolslagspecialiste hakte in oktober vorig jaar de knoop door en besloot om na de Spelen van 2016 in Rio pas te stoppen. De 24-jarige Moniek Nijhuis uit Overdinkel schreef in haar carrière tot nu toe al dertig nationale titels op haar naam.

MONIEK NIJHUIS GEEFT VAN TIEN ITEMS UIT HAAR LEVEN HAAR FAVORIETE TOP 3.

Twente 30 SPORT

LANDEN 1. Londen Hier vonden natuurlijk vorig jaar de Olympische Spelen plaats. Er hangt een mooie sfeer in deze stad. 2. Amsterdam Op dit moment woon ik in Amsterdam. Het is er altijd gezellig en ik houd wel van die oude grachtenpanden en straatjes. 3. Barcelona Dit jaar vindt het WK zwemmen plaats in Barcelona. Ik ben er wel eens eerder geweest, maar heb toen niet veel van de stad kunnen zien. Als ik me kwalificeer, ben ik zeker van plan om de stad beter te gaan bekijken. winkels 1. Vero Moda Je vindt hier leuke en betaalbare kleding.. 2. Desigual Een iets duurder merk dat veel aparte kleding verkoopt, daar houd ik wel van. 3. H&M Welke vrouw is nu geen fan van de H&M? zwEMMERS 1. Roeta Meiloetyte Zij won als 15-jarige op de Spelen vorig jaar het goud op de 100 meter schoolslag. Daar heb ik echt respect voor. 2. Ranomi Spreekt voor zich. Echt heel knap Kromowidjojo om als Nederlandse zwemster zo’n

prestatie neer te zetten tijdens de Olympische Spelen. 3. Rebecca Soni Soni is een zwemster die al heel lang enorm goed presteert op de schoolslag.

TV-Programma's 1. Wie is de Mol Een spannend programma omdat je helemaal wordt meegenomen in het spel. 2. The Voice of Holland Ik houd wel van muziek en vind het vermakelijk om te volgen. 3. Expeditie Robinson  Vooral de tactische spelletjes die de expeditieleden spelen, zijn boeiend om te zien. ETEN 1. Pasta Ik maak vaak een eigen recept van pasta met spinazie en zalm. Heel lekker en voedzaam. Pasta is natuurlijk erg goed voor topsporters. 2. Lasagne Erg lekker en ook vol met koolhydraten. 3. Patat met saté Ik eet het niet vaak, maar soms moet je ook gewoon nemen waar je zin in hebt. sporten 1. Zwemmen Spreekt voor zich. Ik vind zwemmen echt het leukste wat er is. 2. Atletiek Ik vind het mooi om naar te kijken,

SPORT

n 10X de favoriete top-3

Twente

31

het is afwisselend en je moet er veel uithoudingsvermogen voor hebben. 3. Voetbal Ik volgde het vroeger meer dan nu. Maar het blijft een leuke sport met als favoriet natuurlijk FC Twente.

Boeken 1. Harry Potter Je wordt helemaal meegenomen in een fantasiewereld. 2. Chick flicks Luchtige vrouwenboeken die lekker weg lezen. Vooral fijn als ik op trainingskamp ben. 3. Da Vinci Code Er zit echt een verhaal in en het is mooi geschreven. vakantielanden 1. Bonaire Een mooi en niet al te groot eiland. Ik ben er afgelopen zomer geweest. Ik wil de rest van de Nederlandse Antillen ook nog een keer bezoeken. 2. Australië Ik ben er nog nooit geweest maar zou er graag een keer op vakantie willen. Volgens mij is het echt een mooi land

met een indrukwekkende natuur 3. Egypte Een prima land om te duiken. Ik maak er graag gebruik van mijn duikbrevet.

vrijetijdsbesteding 1. Bioscoop Ik woon in Amsterdam en heb een pas van Pathé waarmee ik onbeperkt gebruik kan maken van de bioscoop. 2. Winkelen Ik heb niet heel veel tijd om te winkelen maar als ik een keer ga, sla ik zoveel mogelijk in. 3. Bankhangen Als ik even niets te doen heb, vind ik het heerlijk om te bankhangen. Ik kom dan helemaal tot rust. films 1. Intouchables Fantastisch meeslepend verhaal met goede humor. 2. Skyfall Meest recente James Bond film, ik houd wel van actie. 3. Crazy, stupid, love Romantisch komedies zijn altijd goed. Er zit veel humor in deze film.

Tekst: Gijs Eijsink, Fotografie: Lucy Cassioli

CHRIS DAVID (19) RICHT ZICH IN LONDEN WEER OP VOETBAL Jonge Twentse topsporters vinden de club van hun dromen steeds meer over de grens. Een van hen is Chris David uit Enschede. Hij stak begin januari de Noordzee over om in Engeland te realiseren wat al vaak in zijn dromen voorbij was gekomen: voetballen in de Premier League. TwenteSport magazine zocht hem ruim een maand na de oversteek op in Londen.

Twente 32 SPORT

De jonge voetballer begroet ons hartelijk en zelfbewust. Hij heeft in de benedenzaal van het hotel waar hij tijdelijk leeft, een plek uitgekozen op enkele meters van de Theems. Daar vertelt Chris David over het nieuwe avontuur in de wereldstad Londen. Hij voetbalt sinds kort bij Fulham FC in de Premier League en probeert zich intussen in de Britse metropool te settelen. De nieuwe club is bezig een passend appartement te vinden. Een auto is besteld. Nog even is het nieuwe, supersonische hotel met heliport zijn logeeradres. Hij heeft een fraaie kamer, maar verschil moet er zijn, ploeggenoot Mahamadou Diarra woont in het penthouse op de bovenste verdieping van het luxe hotel en kan half Londen overzien.

WESSELERBRINK-LONDEN Bij aanvang van het nieuwe jaar veranderde bijna alles voor de jonge voetballer. Hij is opgegroeid op de Enschedese Wesselerbrink. Hij voetbalde op straat, bij Victoria en Sportclub Enschede en daarna op de voetbalacademie in Hengelo. De loopbaan verliep crescendo. Nationale jeugdelftallen, beste B-junior van Nederland, kampioen van Nederland met de beloften van FC Twente en een diploma op het Johan Cruyff College, wat ook naar de zin van zijn ouders was. Maar dan stagneert de loopbaan van Chris David (19). In de zomer van 2012 mislukken de contractbesprekingen met de club. Hij wordt op non-actief gesteld. Er zit niets anders op dan te vertrekken. Fulham wil het talent graag verder ontwikkelen. David heeft echter een half jaar stil gestaan en moet eerst weer in topconditie zien te komen. Daar komt bij, zo vertelt hij, dat het voetballeven bij Fulham zwaarder is dan het Enschedese. ‘Het is fysiek zwaarder, het is sneller, maar qua voetbal red ik me goed. Ze zijn niet zo gewend aan technische en creatieve spelers. De trainer en de spelers zijn dik tevreden, zo hebben ze mij verteld. Zorg dat je wedstrijdfit wordt, zeiden ze. Ik heb bij FC Twente heel wat wedstrijden gemist. Maar ik kan me hier heel goed op het voetbal richten. Alles wordt voor mij geregeld.’ Hij looft zijn nieuwe werkgever. Het is niet niks, zo’n overstap van Twente naar Londen. David is een heel andere wereld

binnengevallen, maar krijgt steun van alle kanten. ‘Je merkt aan alles dat het een professionele club is. Het is prettig dat de experts die ze hebben, op alles letten. Ze hebben één doel: ze willen dat ik het ga maken. Fulham is een familiaire club. De mensen zijn vriendelijk en warm. Iedereen groet elkaar, ze willen me hier allemaal helpen. Heel fijn.’

VERTROUWEN De familie David in Enschede is enthousiast. Zijn ouders en broers zijn al geweest en hebben gezien hoe het jongste gezinslid acclimatiseert. Alleen moeder David vond het moeilijk dat hij in zijn eentje naar Londen verhuisde. ‘We hebben er lang over gesproken. Het gaat om mijn toekomst, om mijn carrière. Ik zei: als je wilt slagen in het voetbal moet je toch een keer verderop. De anderen, mijn vader en broers, vonden het prachtig. Ik ben goed opgevoed, mijn ouders en oudere broers Johan en Andreas waren en zijn mijn voorbeeld. Ik rookte niet, ik ging niet uit. Ze hebben gezien dat het goed komt. Ik weet dat ik het in eigen hand heb. Ze hebben er nu allemaal vertrouwen in. We skypen dagelijks. Dan is het net of ik thuis in Enschede ben.’ Zijn familie is vol vertrouwen. Dat is prettig voor de jonge voetbalemigrant. Maar zijn eigen motivatie is nog belangrijker. ‘Zeker. Ik heb vertrouwen in mezelf. Wie de top wil bereiken, wordt jarenlang als groot talent gezien. Ik kreeg geen kans bij FC Twente en moest dus op zoek naar iets anders. Als dan trainer Jol komt en Fulham, kies je daar maar al te graag voor. Voor FC Twente voetballen zou ook mooi geweest zijn. Maar zo is het nou eenmaal niet gegaan. Ik ben tevreden over de stap die ik heb gezet. Ajax wilde me ook hebben, maar kwam er met Twente niet uit. Het werd Fulham, Premier League, Martin Jol. Ik voel dat het goed zit, word steeds fitter. Ik heb met de beloften gespeeld. Dat ging de goede kant op. Ik heb nog wat tijd nodig en dan hoop ik op een kans in het eerste elftal.’

KLUIVERT Hij mijmert over wat hij achterliet. Hoe dicht zat hij bij de door hem zo vurig gewenste plek in het eerste elftal van FC

SPORT

n GRENZELOOS

‘Mij gaat het om te voetballen, om de club en de spelers’ Twente. Vorig jaar nam trainer Adriaanse hem mee naar de Europa League-wedstrijd in Krakau. Hij speelde een paar oefenwedstrijden mee. Hij denkt aan het onvergetelijke landskampioenschap met de beloften. Als b-speler was hij de beste van het land, hij kreeg de ROC-prijs als grootste sporttalent van de regio Twente in 2010. ‘Ik zal het allemaal koesteren en nooit vergeten. Of ik nog ooit voor FC Twente zal spelen? Dat weet je nooit. Misschien kan ik nog eens laten zien, dat ik wel niveau genoeg heb voor het eerste elftal. FC Twente zit in mijn hart, ik ben er opgegroeid, mijn familie woont er.’ ‘Welke trainer me veel geleerd heeft? Patrick Kluivert. Hij stond altijd achter me. Hij steunde ook mijn wens om me te mogen bewijzen in het eerste. Maar ze zeiden dat ik in het tweede moest spelen. Patrick maakte vanaf het moment dat hij binnenkwam grote indruk op mij. Het leek of hij een van de spelers was. Je kon lachen met hem en hij liet ons voetballen. We trainden op positiespel en techniek. Barça-achtig, zei hij dan. Patrick gaf me zoveel vertrouwen, je kon bij hem niet slecht spelen. Ik ben zo

blij onder hem gevoetbald te hebben. Van elke trainer heb ik veel geleerd. Ook Frank Tempelman was een goede trainer. Zelfde verhaal. Hij gaf me vertrouwen. Onder hem in de B1 had ik een heel goed jaar. Hij maakte me aanvoerder en gaf me het gevoel dat ik goed kon voetballen.’

GRENZELOOS Chris David is de grenzeloze voetbalwereld ingetrokken. Het begon op de Wesselerbrink. Voetballen op straat met Karim El Ahmadi, met zijn broers, met Tjaronn Chery en andere jongens. Altijd maar voetballen. ‘Sport zit in mijn familie, ik ben ermee opgegroeid.‘ Hij is nog geen twintig jaar en vervolgt zijn veelbelovende loopbaan in Londen. Als het goed gaat volgt wellicht weer een ander land. ‘Mij gaat het om het voetbal, om de club en de spelers. Of het Enschede is of Londen of waar dan ook, is minder belangrijk. Maar als het zo’n mooie stad is als Londen, is dat zeker meegenomen.’

Twente

33

Verlies 8-10% van uw lichaamsgewicht op een gezonde en verantwoorde manier! Nu nieuw in Hengelo! Bij sportcentrum CLUB-LIFE

Afvallen + 2 maanden sporten nu � 69,d.m.v. een persoonlijk voedingsprogramma

• Hierbij inbegrepen 2 consulten* ter waarde van � 65,Dit houdt in een uitgebreide intake waar de doelen bepaald worden.



• Wekelijkse weegmomenten



• Onbeperkt sporten met een schema op maat bij CLUB-LIFE

*Deze zijn te declareren bij uw zorgverzekering, mits u verzekerd bent voor alternatieve geneeswijze. U betaalt dan � 69,- in plaats van � 199,-.

Unieke - niet g oed geld t e ru g garant ie!

Maak nu vrijblijvend een afspraak of kom langs... bij sportcentrum CLUB-LIFE “sporten met een doel”

“Wij zijn zo overtuigt van de werking van dit concept dat wij een unieke niet goed, geld terug garantie bieden”

Wat doet Quantum-fit Ieder mens is uniek en reageert op eigen wijze op een gezondheidsprobleem. QuantumFit geeft een gezonde kijk op voeding, bewegen en emotie en wat dit onderling met elkaar te maken heeft. Binnen onze praktijk kunnen wij op verschillende manieren uw gezondheidsklachten onderzoeken en behandelen. Hierbij zullen wij vooral kijken waar de klachten vandaan komen.

Quantum-Fit Beneluxlaan 20, Hengelo T. 088-3425410 E. [email protected]

www.quantum-fit.nl

n column

Geen Liverpool

Ze lijken op elkaar, Fer en Van der Meyde. Andy had ooit een kameel in zijn garage. Zijn vrouw was een dierentuinmanager. Dat verklaart nog niet waarom er dan een kameel in je garage staat, maar toch. Fer denkt ook met dierenfetisjisme dames te imponeren. Geloof me Leroy, om te imponeren hoef jij slechts je lippen te tuiten. Laat dat paard maar achterwege. Toch kocht hij op een paardenbeurs een paard voor zijn vriendin. Dan vraag ik me af wat Leroy met zijn goddelijke lijf in vredesnaam op een paardenbeurs te zoeken heeft en waarom iemand überhaupt zoveel geld wil neerleggen voor een beest. Pardon, dier. Een vrouw kan wonderlijke dingen losmaken in een man. Leroy kwam na drie dagen bij zinnen. Hij concludeerde dat hij toch echt in een appartement woont en geen ruimte heeft voor een paard. Wat een inzicht. Hij verkocht het beest, zijn vriendin huilde. Waar het paard die drie dagen verbleef, is tot op de dag van vandaag een mysterie.

Karen Eshuis Karen Eshuis uit Hengevelde woont in Beijing. Ze was een aantal jaren toproeister en deed aan wielrennen en triatlons. Ze is journalist, was werkzaam voor het Financieel

De overeenkomst tussen beide voetballers houdt niet op bij beesten. Fer zou tekenen bij Everton, net als Van der Meyde. Op de avond dat de deal volgens FC Twente beklonken was, werd bekend dat Fer moet voorkomen voor ‘een licht vergrijp’. Wat versta je daaronder? Zodra er een rechtbank aan te pas komt, vind ik het vaak niet zo licht meer. Fer heeft - net als Van der Meyde - een vlijmscherp randje. En zodra hij over dat randje tuimelt, is het ravijn diep. ‘When the shit hits the fan’, zeggen ze in Engeland. In Liverpool gold dat voor Andy. Seks, drugs, Ferrari’s, drank achter het stuur, stripclubs. Zijn vrouw huurde een privé-detective in. Waarom kan zo’n voetbalvrouw niet op de man af vragen: ‘En, nog geneukt?’ Andy mocht zijn dochters niet meer zien, de coke kwam ter tafel, hij jatte slaappillen, tikte flessen rum achterover met zijn chick uit de plaatselijke seksclub, reed daarna rechtstreeks naar een training en liep gek genoeg de snelste tijden ooit. Angst maakt vreemde krachten los.

Dagblad, voor het VARA-programma Spijkers met Koppen en is thans correspondent voor de NOS in China.

De wijze les van Andy: “Liverpool is een gevaarlijke stad als je je grenzen niet kent.” Deze “nee” van Munsterman kon wel eens Fer’s redding zijn. Ik heb inmiddels een kopie van ‘Geen Genade’ naar Fer gestuurd. Dat Engeland is niks. Blijf maar mooi in Twente.

35 Twente

Tijdens deze Twents-Engelse transfersoap eind januari las ik toevallig het boek “Geen Genade” van Andy van der Meyde. Buurman Harrie gaf het me. “Van de buren. Groeten, de buren” stond erin met balpen. Zou Fer dit boek ook gelezen hebben?

SPORT

Wat was hij blij. Die grijns. Zijn tong gleed over zijn glimmende, volle lippen en hij wist het: vanaf nu zou de wereld aan zijn voeten liggen. Totdat Munsterman de deal van Leroy Fer met Everton liet schieten. Aanvullende eisen? “Nein”, zei keiharde zakenman Munsterman. Dan maar niet. Fer blijft in Twente.

Tekst: Ben Siemerink, Fotografie: Martin Metsemakers

'Lol is er wel een beetje af voor liefhebber'

‘Outsider’ Winnie Sorgdrager helpt wielersport schoon te maken

Twente

Wanneer Winnie Sorgdrager in haar jonge jaren met haar man op vakantie was in Frankrijk tijdens de Tour de France, dan probeerde ze altijd met de auto zo hoog mogelijk de Alpe d’Huez op te komen. ‘Campingstoeltjes mee, iets te eten en te drinken en dan in de berm wachten tot de renners voorbij kwamen. Geweldig!’ In haar herinnering zijn dit voor Sorgdrager de momenten dat ze het dichtst in de buurt van de renners verkeerde. Van zo dichtbij volgt Sorgdrager de Tour de France al jaren niet meer, maar door een wonderlijke speling van het lot is ze nu opeens heel nauw betrokken bij het professionele wielrennen.

36 SPORT

Winnie Sorgdrager, voor D66 minister van Justitie in het eerste ‘paarse’ kabinet van Wim Kok, werd in december vorig jaar door de KNWU en NOC*NSF benoemd tot voorzitter van een onderzoeks- en adviescommissie antidoping aanpak. De commissie moet mede naar aanleiding van het USADA rapport, dat de ontmaskering van zevenvoudig Tourwinnaar Lance Armstrong als grootste dopingzondaar van zijn generatie inluidde, de dopingcultuur en de antidoping aanpak in de Nederlandse wielersport in kaart brengen. En met aanbevelingen komen, die tot verbetering van de huidige aanpak leiden. Is het niet opmerkelijk, dat de KNWU haar vroeg, dit onderzoek naar deze brisante materie te leiden? Ze heeft immers niet zoveel met topsport in het algemeen en wielrennen in het bijzonder? Sorgdrager, die inmiddels over een schat aan bestuurlijke ervaring beschikt op uiteenlopende terreinen: ‘Misschien ben ik juist daarom wel gevraagd! In elk geval had ik blijkbaar het goede profiel voor de voorzitter die ze zochten.’

‘Lol is er van af’ In dit stadium van het onderzoek – terwijl in Nederland, in navolging van Lance Armstrong, de ene na de andere dopingzondaar publiekelijk te biecht gaat – kan en wil Sorgdrager er inhoudelijk helemaal niets over kwijt. Enkel, dat de commissie uiterlijk 1 juni klaar is met het onderzoek. In z’n algemeenheid hoopt ze met haar commissie

een bijdrage te leveren aan het schoonmaken van het besmeurde blazoen van de wielersport. ‘De lol is er voor heel veel liefhebbers toch wel een beetje af, door al die schandalen. Ik vind het ook heel jammer dat deze sport door dopinggebruik zo in diskrediet is gebracht.’ In de tijd dat Winnie Sorgdrager met haar man nog wel eens een bergetappe in de Tour van dichtbij meemaakte, beleefde ze zelf ook veel plezier aan lange tourtochten op de fiets. De laatste tijd gebeurt dat niet meer zo veel en maakt ze fietstochten in Twente. Maar voornamelijk fietst ze in het weekend in het fitnesscentrum in haar woonplaats Enschede. Door de week is ze meestal in Den Haag, waar ze aan haar lidmaatschap van de eerbiedwaardige Raad van State al een fulltimebaan heeft. Daarnaast vervult Sorgdrager echter nog tal van bestuursfuncties, al dan niet van tijdelijke aard. In haar woonplaats Enschede en op regionaal en provinciaal niveau is ze bestuurlijk nauwelijks meer actief. Dat was in het verleden wel anders. In Enschede, bijvoorbeeld, vervulde Sorgdrager tal van bestuurlijke- of adviesfuncties in de cultuursector, destijds ‘booming’. Hoewel ze er niet meer direct bij betrokken is, ziet Sorgdrager nu met lede ogen aan hoeveel van wat er in de afgelopen jaren is opgebouwd, nu weer wordt afgebroken.

Conservatorium Als klein meisje had Winnie Sorgdrager al meer met muziek

SPORT

n iets met topsport?

Twente

37

dan met sport. Ze zwom en zat een ‘blauwe maandag’ op hockey, maar het liefst wilde ze piano spelen. Ze begon ook met een studie aan het conservatorium, maar die maakte ze niet af, omdat ze ontdekte dat in de muziek wel haar grote passie lag, maar niet haar echte talent. Na haar studie Nederlands recht, maakte Winnie Sorgdrager vanuit Twente snel carrière bij justitie en later – via D66 – ook in de politiek en nog weer later op het bestuurlijke vlak.

FC Twente Met sport houdt ze zich voornamelijk in passieve zin bezig. ‘Ik ben een fan van voetbal, schaatsen en wielrennen. Dat volg ik op tv.’ Haar sympathie voor de lokale voetbaltrots

FC Twente gaat niet zo ver, dat ze er voor naar de Grolsch Veste gaat. ‘Ik ben overigens nog wel als officier van justitie “voetbalofficier” geweest. Toen zat ik wel op de tribune. Maar ik volg de verrichtingen van FC Twente natuurlijk wel op de voet. En dan valt het me op, dat als er over de Grote Drie in het Nederlandse voetbal wordt gesproken, nog altijd Ajax, Feijenoord en PSV als eerste worden genoemd. Dat vind ik heel merkwaardig, want FC Twente behoort toch ook al jaren tot de echte top. Het lijkt wel of “zo’n club uit het oosten” twee keer zo goed moet zijn als de anderen om echt tot de top te worden gerekend. Eigenlijk hetzelfde wat topvrouwen in het bedrijfsleven en de politiek ook nog vaak meemaken…’

sportcorner b

WERKGEVERS, PAS OP MET SPORT!

De werkgever had een personeelsactiviteit georganiseerd waarbij de werknemers op zogenaamde ‘RIB’ boten (Rigid Inflatable Boat, een soort speedboat) een tocht over de rivier maakten. Tijdens deze tochten wordt bewust contact gezocht met golven. In dit geval ging dat mis. De bestuurder van een boot werd – na een golf te hebben overwonnen – verrast door de aanwezigheid van nóg een golf. Door de klap van de golf liepen meerdere opvarenden (werknemers) verwondingen op. Een werkneemster, een intercedente, ervoer pijnklachten en beperkingen aan nek, rug en arm. Deze werkneemster stelde haar werkgever aansprakelijk voor de schade die zij leed, omdat zij van mening was dat de werkgever haar zorgplicht had geschonden. De wet stelt namelijk dat de werkgever onder andere zodanige maatregelen dient te treffen als redelijkerwijs nodig zijn om te voorkomen dat de werknemer in de uitoefening van zijn werkzaamheden schade lijdt. Maar was deze sportactiviteit wel uitgeoefend ‘in de uitoefening van de werkzaamheden’ van de werkneemster? En had de werkgever inderdaad

De werkgever stelde dat zij niet aansprakelijk kon worden gehouden voor de geleden schade, omdat de activiteit op een zaterdag (buiten werktijd dus) werd georganiseerd, de inhoud van het programma puur recreatief was, geen beloning werd ontvangen voor deelname aan de activiteit en er geen verplichting bestond om aan de tocht mee te doen. De rechter dacht hier anders over en overwoog onder meer dat de werknemer de sportactiviteit had uitgeoefend in het kader van haar werkzaamheden nu het een feit van algemene bekendheid is dat een breed netwerk van belang is bij het uitoefenen van de werkzaamheden als intercedent. Ook oordeelde de kantonrechter dat onder meer het met hoge snelheid varen op een speedboot, het daarbij bewust opzoeken van golven en het maken van draaibewegingen met een boot een evident gevaarlijke of althans risicovolle activiteit is wat de werkgever wist of in ieder geval had behoren te weten. De rechter was tot slot van oordeel dat de werkgever de activiteit op een andere manier had moeten organiseren of er helemaal vanaf had moeten zien. De waarschuwing voor een werkgever is duidelijk: ook al organiseert zij een activiteit buiten officiële werktijden om die bovendien niet verplicht is, zoals in de hiervoor besproken kwestie het geval was, dan nog kan een werkgever onder omstandigheden aansprakelijk worden gehouden voor de schade die de werknemer lijdt.

Marnix Smit, [email protected] Advocaat Sportrecht bij KienhuisHoving advocaten en notarissen KienhuisHoving advocaten en notarissen | Pantheon 25 | 7521 PR Enschede | T. 053 – 4804 234

SPORT

Wat was er aan de hand?

onvoldoende gedaan ter voorkoming van schade?

39 Twente

Hoewel werkgevers er niet zo snel bij zullen nadenken, kunnen zij aansprakelijk worden gehouden voor de gevolgen van een door hen voor het personeel georganiseerde sportactiviteit, zo bleek onlangs (weer) uit een uitspraak van de kantonrechter te Utrecht.

Tekst: Gijs Eijsink, Fotografie: Paul Thomas

n NA DE TOPSPORT

JAN SØRENSEN WIL TERUG NAAR ENSCHEDE, NAAR FC TWENTE

41 Twente

Nog regelmatig wordt zijn naam door oudere kenners van het Twentse voetbal met ontzag uitgesproken. Voetballen kon hij zo goed, een betere heeft er in het Diekmanstadion zelden rondgelopen. Rasvoetballer Jan Sørensen degradeerde met FC Twente, maar regisseerde zelf de rentree in de eredivisie. Hij kwam van Denemarken via zes jaar Brugge naar Enschede, ging door naar Rotterdam en Portimão in de Algarve, leerde daar zijn eerste vrouw kennen en vertrok naar haar vaderland Engeland. Zijn tweede vrouw bracht hem naar haar woonplaats Tamworth, waar hij thans enkele huizen bezit en de gezellige pub met naam Prince of Wales. Allemaal leuk en aardig, maar met een paar maanden wil hij terug naar Enschede, naar FC Twente.

SPORT

‘HET HART, DE PROSTAAT EN DE ECHTSCHEIDING, HET ZIT EVEN BEHOORLIJK TEGEN, JA’

Twente 42

HOE HET GAAT MET DE STER VAN WELEER? Hij glimlacht, ziet er eigenlijk goed uit. Maar: ‘Op 20 februari heb ik in het ziekenhuis een prostaatoperatie ondergaan. Ik heb kanker. Ze hebben het weggehaald. Ik hoop dat ik niet aan de chemo moet. Het zit me de laatste jaren niet mee, want ik ben onlangs gescheiden van mijn tweede vrouw. Bovendien ontdekten de dokteren vijf jaar geleden een hartafwijking die ik waarschijnlijk tijdens mijn voetbalcarrière al had. De professor begreep niet dat ik nog leefde. Ik zei : “Ach dokter, ik was altijd een luie voetballer”. Hij zette me een defibrillator in de borst en die heeft al drie keer mijn leven gered. Soms wordt mijn hartslag steeds sneller. Als hij 46 keer hoger is dan 200, gaat de defibrillator aan. Dat is niet fijn. Alsof je een handgranaat hebt ingeslikt. Je ogen vliegen naar voren, je oren scheuren van je kop en je ziet een felblauw licht. Gelukkig is het door medicijnen al twee jaar niet meer voorgekomen. Het hart, de prostaat en de echtscheiding. Het zit even behoorlijk tegen, ja. Dat laatste is het gemakkelijkste. Je zet een handtekening en betaalt een bedrag. Al met al is de kas dan bijna leeg. Daarom ga ik de pub verkopen, de huisjes gaan naar haar.’

SPORT

HOE VERWERK JE ZO’N COMPLEXE SITUATIE MENTAAL? De 57-jarige Sørensen is een positivo. ‘Mijn vrienden zeggen dat ik er heel goed mee omga. Ik ben altijd heel positief geweest. Onder druk kan ik dat goed. Je moet doorleven en het beste eruit halen. Ik heb ook fantastische tijden gekend. Ik moet nu even een mindere tijd doorkomen. Dat accepteer ik.’ JE BENT EIGENAAR VAN EEN GEZELLIGE PUB; MOOI TOCH? Van 2000 tot 2002 was Jan Sørensen technisch directeur van de Deense club Hvidovre IF. Oud-keeper Peter Schmeigel was de eigenaar en wilde een nieuw stadion bouwen. Dat lukte niet en hij verkocht de club weer. Vervolgens kocht Sørensen in Tamworth een kroeg. ‘Ik kende de eigenaar. Die wilde het verkopen. Ik had geen werk en heb het gekocht. Maar het loopt minder goed de laatste tijd. Veel cafés gaan failliet. De

belastingen worden hoger, het bier wordt steeds duurder. Dan krijg je dat mensen, die eerst vier keer per week in de kroeg kwamen, tegenwoordig nog maar twee keer komen.’ JE HEBT AARDIG WAT JOBS GEHAD NA JE VOETBALCARRIÈRE. HOE KWAM DAT? Hij volgde voor hij profvoetballer werd, een opleiding als assistent-accountant. Zijn vader en moeder stonden er op dat hij een goede opleiding volgde. Hij werkte na zijn voetballoopbaan voor bedrijven als manager of regiodirecteur, hij was trainer, hij was directeur van een voetbalclub en kroegbaas. ‘Toen het voetbal afgelopen was, wilde ik bewijzen dat ik ook iets anders kon dan voetballen. In Portugal is bij mij de uitdaging om door te gaan in de voetballerij, uitgewist. Ik moest ook voor de kinderen zorgen. Ik had wel wat geld, maar de echtscheiding gooide roet in het eten. Ik vond het belangrijker dat mijn zonen zich goed zouden ontwikkelen. Ik heb het daarna in die wisselende jobs altijd vrij goed gehad, behalve de laatste paar jaar. Ik ben een flexibel type. Ik heb veel gedaan en heb succes gehad als voetballer en in de commerciële wereld. Wel heb ik nog niet zo lang geleden een hoop geld verloren van mijn opgebouwde pensioen door een Nederlandse adviseur die mij bedonderd heeft.’ JE WILT TERUG NAAR TWENTE. WAAROM? Zijn twee oudste zonen Michael (31) en Brian (29) zijn respectievelijk musicus in Londen en logistiek manager in Malmø. De bijna zestienjarige Oliver golft zeer goed (handicap 4) en gaat komende zomer naar een speciale golfacademie. ‘Ik was een tijdje terug nog in Enschede. Ik heb er nog wat vrienden. We spraken erover met elkaar. Ik voelde me daar destijds heel goed en ga het doen. Ik heb mijn diensten en capaciteiten bij FC Twente aangeboden. Wellicht kan ik voor hen scouten en/of werk doen voor de commerciële of de media-afdeling. Ik heb veel meegemaakt. Ik heb voor Amerikaanse firma’s gewerkt als verkoopdirecteur en zette in mijn sector voor 50 miljoen om. Later deed ik dat bij een bedrijf in tegels. Ik was als aanvoerder van Club Brugge drie keer speler van het jaar en

'Alsof je een handgranaat hebt ingeslikt. Je ogen vliegen naar voren, je oren scheuren van je kop en je ziet een felblauw licht‘

SPORT

n NA DE TOPSPORT

Twente

43

heb in de nationale ploeg van Denemarken gespeeld. Bij FC Twente kennen ze mijn voetbalcapaciteiten nog wel. Ik was aanvoerder van de ploeg in een mindere tijd. Toch had ik het er naar mijn zin.’ JE HEBT DUS MEER DAN 25 JAAR NA JE VERTREK UIT TWENTE NOG STEEDS EEN BEETJE HEIMWEE? ‘Ik kwam van FC Brugge, waar ik een goede relatie had met Spitz Kohn. Ik wilde hem helpen met de poging FC Twente te behouden voor de eredivisie. Dat lukte niet en toen dachten ze: “Die Sørensen zal wel weer vertrekken.” Maar ik wilde

ze meteen weer helpen met promoveren. Daardoor was de verstandhouding tussen mij en de supporters heel goed. Ik heb nog altijd contact met sommigen van hen, trouwens met alle clubs waar ik geweest ben. Ik wil dus graag weer naar Enschede. Ik betaal mezelf terug. Daar ben ik van overtuigd. Als de bazen van FC Twente vinden, dat ik er wat kan doen, ben ik bereid. Als ik weer redelijk hersteld ben en mag reizen, ga ik een afspraak maken. Mijn jongens redden zich inmiddels. Er komt dan een tijd dat je zegt: “Genoeg is genoeg”. Ik heb niet langer zin om hier te blijven. Je moet altijd je hart volgen.

De

geboden van een marathonloper De 5 geboden van een marathonloper door Marti ten Kate uit Enschede, meervoudig Nederlands kampioen, oud-winnaar Enschedese marathon en deelnemer aan de Olympische Spelen in 1988 (vijftiende plaats).

Twente

1. Zorg ervoor om drie maanden voor de marathon op het niveau te zijn door een halve marathon goed uit te kunnen lopen. 2. In de laatste drie maanden moet jouw marathonvoorbereiding centraal staan in het gezin, eerst wordt jouw training gepland, de rest (ook werk) plan je daarom heen. 3. Moet je door drukte een training laten vervallen, laat dan vooral niet de wekelijkse lange duurloop vallen, die moet altijd doorgaan. 4. Maak op avond voor de marathon een race-strategie en hou daarbij rekening met de weersomstandigheden. 5. Hou je tijdens de marathon dan ook aan die zorgvuldige uitgedokterde strategie. Je bent waarschijnlijk superfit, maar ga vooral niet te hard van start!!!.

44 SPORT

PLAKBOEKFOTO Engels getint Heracles 110 jaar oud In deze TwenteSport Magazine hebben sommige artikelen een Engels tintje. Dan kan en mag de Engelse tribune van Heracles niet ontbreken. Het monument bevindt zich thans aan het hoofdveld van de amateurs, nog altijd aan de legendarische Bornsestraat. De club is dit jaar 110 jaar oud en heeft grote

successen gekend onder leiding van Engelse trainers. Onder leiding van Horace Colclough werd de Almelose club Nederlands kampioen in 1927 en Ron Dellow leidde Heracles oa tijdens de historische bekerwedstrijd tegen Ajax in december 1974 (uitslag 4-2). Dellow is 98 jaar en woont nog steeds in Almelo.

n kort, vlot en vlug nieuws

Hoe heb jij in 1982 de overgang van FC Twente naar Engeland ervaren? ‘Als een cultuuromslag. In Nederland speelde ik linksback, bij West Bromwich Albion op het middenveld. Het verschil in snelheid. In Nederland kun je de bal achterin rondschuiven, in Engeland pikken de supporters dat niet.’ Wat was nou een typisch Engelse ervaring? ‘Martin Jol (teamgenoot, red.) en ik vonden het in die tijd heel raar dat de televisie drie kwartier voor de wedstrijd nog aan ging om te gokken op het paardenrennen. Daarna werden de mouwen gewoon opgestroopt. En sommige jongens, waaronder de aanvoerder, namen kort voor de wedstrijd in een naastgelegen kamer een slok whiskey. Vervolgens hoorde je heel hard: 'Come on.' Dan waren ze er klaar voor.’ Engeland leverde je ook een ander bijzonder verhaal op met een pornoband.. “Die jongens van Ipswich Town, waaronder ook de aanvoerder, vroegen aan me: ‘Kun jij niet een paar van die sextapes regelen?’ Dus ik had dat doorgegeven aan mijn maatje Ulrich Wilson. Ik pikte hem op van het vliegveld, maar wij wisten allebei niet dat pornobanden in Engeland bij de wet verboden waren. Ze lagen gewoon in de koffer en dus werden ze onderschept. Ulrich werd gearresteerd, waarna ze mij ook wilden meenemen. Ik had echter m'n zoontje mee, waardoor ik na een boete van honderd pond werd vrijgelaten. Op de middenpagina van tabloidkrant The Sun prijkte de volgende dag een groot verhaal met de kop: ‘Porno King, Romeo Zondervan.’ Nu kan ik er om lachen, maar destijds schaamde ik me kapot.’

lt als euren spee zelfde kl de was in in ad l Ro ta Anfield jullie elf ar t na da van en al ev rtje Lond n busreis Is het to d voor ee ute van ha oe de ro g ro , De n de ? nd woon e zee va Liverpool in Engela maakte di oiste ik n o m t io da ad De n st de jare The Kop. l in het d. aa m ar n wa ee n Maar tijd de meer da vijf uur. nu nog al e de reis de tribun vision. En Di op t rs ts Fi ir sh ds de n, destij League. tribune va de Premier n va e un ib als de tr e mooist lang. Maar de is ook op de he ts sc ir En sh dam naar den rode er en tt iz Ro du n dat iedere ik daar De weg va rme gevoel l zit en wa vo e e eedt. st fd el Ve ik datz field betr Grolsch ar, krijg als hij An wa acks. t gt rj on ij be kr m es o tribun Engeland zwarte b in et m er ns bb fhe et de fa van bloed. voetballie er. Weg m de kleur oi , o m ie e ss pa ho van Hoe roder De kleur oed. het zijn. in overvl st ef li Rood moet t he s, rt hi te-s tribunes Rode Twen , steile e met hoge st Ve komen. er h ov sc de Grol ers kon n kk va Tu g Na De ie in ll wat ju dit land. De voltooi het beste etbal in vo en Een of le al pr d. t is niet Nederlan voor he sfeer van een zegen e . ok st on o ee di m is Het man-sta met de ijke Diek t stadion dat gruwel n Kuip nu he da d el dere wer t totaal an jn in staa de Kop zi in ralen, ol st o ie uit te van Liverp veel pass den fans zo k en ie iz en bl du n De oducere enige pu t ze het luid te pr Vak P, zoveel ge beweerd da dt n zuigen. or ka w e nd un la ib ge tr En die dat in richting t de bal hede. sc En vormen da n va nu de Kop j n mi or vo en weer ee eve McClar St na et m er dat ige club op ik ook mt. De en naar Stiekem ho schede ko En Afgedaald in . r ta aine was Spar bij d r Engelse tr oe te vl ch in di Engelse ie zitten je ll et ju be s, n ee Tukker , hè? llie niet r League. Wisten ju de Jupile d. an sl it dan Du Engeland

ers, Beste Tukk

n n der Kraa Marcel va Telegraaf) actie De (Sportred

SPORT

Zaakwaarnemer en voormalig-voetballer Romeo Zondervan (53) speelde ruim tien jaar in Engeland. Na een periode van twee jaar bij West Bromwich Albion volgden acht seizoenen bij Ipswich Town.

ten s e w e d et wil h it u f e Bri

45 Twente

Bijzondere Engelse jaren voor Romeo Zondervan

Tekst: Gijs Eijsink, Cartoon: Thijs Wessels, Fotografie Kevin van Eijk

ENORM GEMOTIVEERD, MAAR OOK GEZELLIG DE HABITUS VAN HARDLOOPSTER INGRID PRIGGE

Twente

Ze valt onder de categorie laatbloeiers, waar het gaat om de sport waarin ze succes heeft. De langeafstandloopster Ingrid Prigge uit Borne wordt dit jaar 50, maar beoefent de atletieksport pas 15 jaar. Eigenlijk wilde ze weer gaan volleyballen, zoals ze in haar geboorteplaats Haaksbergen ook lange tijd had gedaan, maar door de wachtlijst koos ze voor hardlopen. Dat was een goed besluit, want ze ging op de midden langeafstand wedstrijden steeds harder. Ze begon bij Trios en loopt nu onder de vlag van Laac Twente. In 2005 maakte ze haar debuut op de marathon in Enschede met een tijd van 2.45.28. Haar pr van 2.41.06 liep Prigge in 2006 op de marathon van Amsterdam, waarmee ze toen de beste Nederlandse was. In de afgelopen vijftien jaar liep ze op allerlei afstanden een vracht aan podiumplaatsen bij elkaar. Ze is nationaal kampioene bij de veteranen en een voorbeeld voor veel atleten in den lande. We vroegen een achttal bekenden van Ingrid Prigge naar haar habitus in verschillende situaties van haar drukke leven.

46 SPORT

TIJDENS DE TRAINING SERIEUS EN GEZELLIG. Een topatleet moet goed getraind zijn. Ingrid Prigge bereidt zich altijd consciëntieus voor op de wedstrijden. Clubgenoot, sponsor en trainingsmaat Huub van Langen zegt: ‘Ingrid traint serieus, doet haar loopscholingsoefeningen en volgt de tips van de trainer langs de kant goed op. Ze neemt ze niet alleen aan, maar voert ze ook uit. Ze is heel coachbaar. Maar Ingrid is ook gezellig. Tijdens de tussenfases met dribbelpassen wordt er van alles en nog wat besproken. Dat kan over haar privéleven gaan, maar ook over de wedstrijd die is geweest of eraan komt. Ingrid is een warme vrouw. Ik merk dat de huidige generatie lopers heel gek zijn met haar.’

TIJDENS DE WEDSTRIJD COACHBAAR Almeloër Herman Moelard is de trainer/ coach van Ingrid Prigge. Bij een marathon fietst hij mee en houdt haar in de gaten. Hij zegt: ‘Voor de wedstrijd is ze nogal eens behoudend. “Ik weet niet of het wel kan. Ik weet niet of het goed gaat”, zegt ze dan. Ik gaf haar vorig jaar voor de marathon een schema mee voor een tijd van 2.45 uur. Dan twijfelt ze wel, maar als de wedstrijd begonnen is, is ze heel goed coachbaar en pikt ze de aanwijzingen goed op. Tandje erbij, even drinken, enzovoort. Ze heeft vertrouwen in de coach en luistert goed. Vorig jaar in Enschede had ze beloofd bij 30 km uit te stappen. Ik was er zelf niet bij. Maar

ze liep door en werd de tweede Nederlandse. Ze voelde zich goed en ik vond het geen punt, omdat ze geen marathon in het verschiet had. Soms liet ze zich nog wel eens verleiden om ergens te lopen op uitnodiging. Dan paste dat niet in het schema. Tegenwoordig kent ze zichzelf zo goed, dat ze daar nu goed mee omgaat.’

NA DE WEDSTRIJD VOORBEELD De marathon zit erop, de atleten blazen uit en laten de gelopen tijd op zich inwerken. Hardloopster Arenda Abbink uit Nijverdal zegt: ‘Dan is Ingrid ook spontaan en meestal meteen geïnteresseerd in mijn wedstrijd. Als ze goed gelopen heeft, zie je dat ze blij is, maar ze blijft nuchter, want ze is een echte Twentse. Voor mij is Ingrid een voorbeeld. Ze is net als ik laat begonnen. Ik kreeg altijd bruikbare tips van haar als ik erom vroeg.’ BIJ DE FYSIO PERSOONLIJKHEID Topsporters hebben ook lichamelijke verzorging nodig. Hans Groote Schaarsberg uit Borne begeleidt Ingrid Prigge op manueel-therapeutisch vlak. Hij zegt: ‘Ze heeft een sterk lichaam. Ik begeleid haar grotendeels wanneer ze aangeeft dat haar lichaam iets anders aanvoelt dan normaal. Dan behandel ik haar. Maar laat duidelijk zijn dat ze haar prestaties vooral aan zichzelf te danken heeft. Ze heeft plezier in de sport, is zeer gemotiveerd om haar sport >>

SPORT

n HABITUS

Twente

47

'Je ziet in de topsport vaak egoïstische karakters, maar bij Ingrid is dat totaal niet aan de orde'

Twente 48 SPORT

goed te bedrijven. Je ziet in de topsport vaak egoïstische karakters, maar bij Ingrid is dat totaal niet aan de orde. Ze is een fantastische persoonlijkheid.’

THUIS ONTZETTEND GEMOTIVEERD Ingrid Prigge werkt bij het Integraal Kankercentrum Noord Oost in Enschede, ze is een succesvol atlete en daarbij is ze ook nog de echtgenote van Rudi en de moeder van twee tienerdochters, Fleur en Kim. Rudi Prigge zegt: ‘Ingrid is altijd goed gemutst, ze is

altijd druk en zoals alle moeders is ze zorgzaam. Ze doet met hart en ziel aan hardlopen en haalt daar veel energie uit. Het privéleven lijdt er niet onder. Daar waakte wel voor, ze past het lopen in haar leventje in. Vaak loopt ze ’s morgens naar het werk, doucht zich daar en gaat ’s avonds weer lopend terug. Zo combineert ze haar carrière als atlete met het gezin. Ik heb er veel respect voor dat ze dat zo doet. Daarbij is ze ontzettend gedisciplineerd. Ook in het dagelijkse leven. Ze volgt altijd precies het trainingsschema. Daar zal ze bijna nooit van afwijken.’

n HABITUS

ALS VAKANTIEVRIENDIN PUKKELPAK Op vakantie stopt Ingrid Prigge niet met hardlopen. Vriendin Margreet Faber zegt: ‘Ook dan is ze met de sport bezig, maar ze geniet ook van de vrije tijd. Als ’s morgens iedereen nog op één oor ligt, heeft zij haar rondje al gelopen. Ze is gesteld op haar schema’s. Verder is ze gezellig, humorvol en geniet ze van de vakantie. Ze doorspekt de gesprekken met haar mooie Twentse uitdrukkingen. Bijvoorbeeld pukkelpak. Als het ’s avonds wat kouder wordt en iedereen nog gewoon in een hemdje zit, heeft zij haar pukkelpak aan. Daarmee bedoelt ze kippenvel. Dan doet ze een trui aan.’

49 Twente

ALS COLLEGA NUCHTER EN BESCHEIDEN Ingrid Prigge is een succesvolle atlete. Wat ze de laatste jaren laat zien, is groots. Maar leven kan ze niet van de sport. Collega Brigitte Demmer zegt: ‘Ingrid heeft altijd goede zin en is een doorzetter. Dat moet ook, want er moet veel gespeurd worden in dossiers. Ik heb een goede klik met haar, maar ik ben geen uitzondering. Iedereen kan het goed vinden met haar. Aan de goede sfeer bij ons draagt Ingrid haar steentje zeker bij. Ze is heel gemoedelijk, soms plaatst ze een kwinkslag. Wat haar

sportieve prestaties betreft, ook al heeft Ingrid een superrace gelopen op zondag, dan zal ze daar nooit mee binnenkomen op haar werk. Nuchter en bescheiden als ze is. In de loop van de week komen wij daar dan achter. Als we ernaar vragen, wimpelt ze het bijna weg. Ze loopt er niet mee te koop. Alleen over de leuke dingen uit haar privéleven vertelt ze graag. Het liefst in het Twents of in het Nederlands met een Twents woord ertussen.’

SPORT

ALS MOEDER TIJD VOOR DE KINDEREN De drukke atlete Ingrid Prigge maakt volgens dochter Floor (15) altijd tijd voor de kinderen vrij. ‘Ze is zorgzaam, ze werkt hard, ze traint en is er ook voor ons. Van belangrijke wedstrijden merk je weinig. Dan is ze alleen wat vaker weg om te trainen. Als ze gewonnen heeft, vindt ze dat wel extra leuk om erover te praten. Als ze in de krant staat, word ik er ook regelmatig op aangesproken. Dan willen ze weten of ik haar achterna ga. Maar ik volleybal bij Apollo.’

peterbonder

n column

Joa joa De hoofdredactie vroeg of deze column in de pas kon lopen met het Engeland-thema van dit magazine. Tuurlijk. Makkelijk zat zelfs, want de combinatie van Engels met Twents levert soms verrassende resultaten op. Ik kan er drie noemen. De eerste komt uit de mond van John Heaven, Engelsman van geboorte, fan van Sheffield Wednesday, inwoner van Dortmund en tot enkele jaren geleden hockeyer bij EHV. Een geweldig leuke kerel, we missen 'm allemaal. Niet alleen vanwege zijn typisch Engelse inzet, maar vooral ook om zijn verbale combinaties: big sloerig, don't how'n, dat werk. Nummer twee: Steve McClaren (York, 1961), extrainer van FC Twente en eigenlijk een slecht

voorbeeld, want hij sprak ook in zijn tweede Nederlandse periode nog steeds de taal niet en vrijwel alles wat hij in het Engels zei bestond uit nietszeggende cliché's oftewel “little tile wisdoms” (wat overigens helemaal geen Engels is). Nee, dan Sue Benson, de Engelse parcoursbouwer van de Military in Boekelo. Zij staat op dit hengstenbal al jaren haar mannetje, blijft te midden van alle adrenaline in de organisatie cool en stressbestendig, schuwt in dit bolwerk van tradities de verandering niet. En, ook niet onbelangrijk: ze kan met de Tukkers lezen en schrijven. Ik las een keer een interview met haar en toen wist ik het zeker: dat is er een van ons. Wat ze zei? Dat ze ons door had: “Als jullie joa joa zeggen dan is het nee...”

Tekst: Maaike Heethaar, Fotografie: Eric Brinkhorst

n MAAIKE’S SPORTMAN

Maaike Heethaar was Miss Overijssel, is specialist in public relations en houdt van sport. Ze bevraagt een Twentse sportman naar haar hart. Deze keer rallycoureur Gert Huzink uit Manderveen.

‘ALLES HEBBEN WE ALTIJD KUNNEN OPLOSSEN EN DAN STA JE IN ÉÉN KEER BUITENSPEL’ MAAIKE HEETHAAR BEVRAAGT GERT HUZINK

SPORT

Met zijn eigenwijze willetje haalt de bevlogen Gert Huzink (41) het maximale uit zijn leven. Focus op het hoogst haalbare, zowel voor de Dakar Rally, tussen het oud ijzer en als fan van Heracles Almelo. Grenzen verleggen, pionieren en een echt familiemens. ‘Blijf bij elkaar dan blijf je het sterkste, zei moeders.’

Twente

51

Terug uit Zuid Amerika, welk gevoel overheerst? ‘Dat is een goeie!’ Na een lange stilte: ‘Het was een zware, moeilijke rally. Niet alleen tijdens de rally, maar de hele aanloop naar Dakar ging met horten en stoten.’ Welke hobbels hebben jullie moeten nemen? ‘Midden in de voorbereiding brandde een auto volledig af, dat gaf een hoop stress en extra werk. Mijn broer Richard viel weg uit het team, omdat bij hem een zeer agressieve vorm van kanker is ontdekt. Nota bene één dag voor vertrek viel onze coureur Bernhard ten Brinke af in verband met zijn ernstig zieke moeder.’

Twente 52

Overwogen om helemaal niet meer te gaan? ‘Richard zou me nu nog een schop onder mijn kont geven als we dat gedaan zouden hebben. We hebben het wel besproken. Het hele jaar door hebben we flink geïnvesteerd, inschrijving, inscheping. Maar Richard was voor ons de motor om er maximaal voor te gaan. Resultaat: een afspiegeling van de voorbereiding, we zijn voor het einde uitgevallen.’

SPORT

Wat ging er bij jou niet goed? ‘Vanaf dag één boterde het niet met mijn navigator. Vorig jaar hadden we een klik, maar dit jaar was die er totaal niet. Ik wilde zo spoedig mogelijk naar de finish, maar zij zo spoedig mogelijk naar huis.’ Wat hebben jullie als team voor ogen? ‘Zo’n 25 wagens doen mee voor een topnotering, de anderen willen puur de finish halen. Het Riwald Dakar Team doet niet mee om alleen de finish te halen, we gaan voor het hoogst haalbare. Met 28 personen, van mekaniekers tot chiropractor buffelen we een heel jaar voor het maximale resultaat.’ Toch nog een lichtpuntje? ‘De auto was sterk en dat geeft veel vertrouwen. Ondanks dat we geen fabrieksteam zijn met enorme budgetten, houden ze ons nauwlettend in de gaten. Ze zeggen wel eens Dakar is een speeltje voor rijke mensen. Bij ons gaat het om de sportieve uitdaging, grenzen verleggen, pionieren en meedoen in de meest ultieme en zware rally van de wereld.’ Riwald Recycling, hoe manifesteer jij je binnen het familiebedrijf? ‘Onze zus Irene zit niet in de zaak, maar doet wel allerlei klusjes. Richard is de praktijkman, reist veel en heeft veel kennis van zaken. Ik heb jarenlang met hem rondgezworven.

Ewald is de papierenman, is secuur en brengt structuur aan. Ik zit tussen Ewald en Richard in, heb een breed palet aan verantwoordelijkheden en stuur verkoop en inkoop aan.’

Klinkt als een perfect team? ‘We hebben een enorme klik en lopen elkaar niet voor de voeten. De kracht van een familiebedrijf is dat je dicht op de handel zit. Bij ons gaat geen enkele factuur de deur uit, zonder dat hij door ons is gecontroleerd.’ Zitten jullie altijd op één lijn? ‘Natuurlijk hebben we wel eens een verschil van inzicht. Maar mijn moeder zei op haar sterfbed en dat gaat onbewust vaak door mijn hoofd: zorg dat je bij elkaar blijft, dan blijf je het sterkste.’ De ziekte van Richard zet jullie in deze behoorlijk buitenspel? ‘We hebben al van alles in ons leven meegemaakt. Altijd hebben we het kunnen oplossen en nu kunnen we niets voor hem doen, dat is heel moeilijk om te accepteren.’ Wat doe je als je niet werkt of met de rallysport bezig bent? ‘Voetbal is een grote hobby. We zijn al jarenlang sponsor van

n MAAIKE’S SPORTMAN

Over vrouwen gesproken, hoe staat het thuisfront tegenover al jouw ondernemingen? ‘Ik heb het geluk dat ik een heel lieve en goedwillige vrouw heb, die mij veel gunt. Ze zeurt niet, vraagt niet of ik met het eten thuis ben en geeft mij alle vrijheid.’ Waarin steunt zij jou? ‘Op zakelijk gebied delen we niets, maar op persoonlijk vlak vraag ik haar wel eens om raad en advies. Als ik een discussie heb gehad, vraag ik haar om haar mening en die heeft ze ook altijd en dat is fijn.’ Wie bewonder jij? ‘Momenteel heb ik veel bewondering voor mijn broer hoe hij zijn ziekte draagt, zonder daar de directe naasten ermee te belasten. In algemene zin heb ik bewondering voor mensen die recht door zee zijn. Helaas zie je die steeds minder. De maatschappij brengt dat met zich mee, mensen krijgen steeds meer problemen en draaien om de zaken heen.’ Hoe ga jij met dat soort mensen om? ‘Tot een bepaalde hoogte kan ik daar mee dealen, maar als ze over de schreef gaan, ben ik heel resoluut en dan heb ik er ook geen last meer van, verspilde energie.’

Waar kan jij echt van genieten? ‘Mijn kinderen, Kevin (10) en Mandy (9). Ik ben ontzettend trots op ze. Mandy is recht door zee, een aardige en vlotte meid. Kevin kijkt wat meer de kat uit de boom en heeft een echte winnaarsmentaliteit.’ Echte Huzink genen? ‘Ze hebben ook hele goede eigenschappen van mijn vrouw. Het is wel zo, dat ik ze nooit heb laten winnen met spelletjes. Van jongs af aan moeten ze knokken om te winnen.’

Wat is de sleutel tot succes? ‘Nuchterheid, met beide benen op de grond blijven staan en risico’s durven nemen. Ondernemen is niet makkelijk, keihard werken maar wel met verstand. Ik heb jarenlang in een burgerhuisje gewoond, het verdiende geld stopten we allemaal in de zaak om het eigen vermogen te vergroten. Pas na jarenlange investering heb ik zelf de stap ondernomen om een ander huis te bouwen.’

SPORT

De ondernemingen, de rallysport, voetbal, wat delen jullie niet met elkaar? Glimlachend: ‘De vrouwen! We hebben vroeger één afspraak gemaakt, we moeten de vrouwen erbuiten houden. Gelukkig gaan we allemaal prima met elkaar om, maar wat we als broers ondernemen, doen we zonder de dames.’

Als jij het voor het zeggen hebt in Nederland, wat zou je meteen veranderen? Heel resoluut: ‘Minder regels, hogere lonen, makkelijker ontslag. Ik zou Nederland zien als een bedrijf. Minder regels om de economie te stimuleren. Hogere lonen, dan willen mensen graag en hard voor je werken en als iemand niet meer rendabel is, moet je die ook makkelijk kunnen ontslaan. Door de hogere lonen heeft diegene een buffer opgebouwd, het bedrijf blijft gezond en houdt focus op de zaken waar het zich mee bezig moet houden. En als er rendement gedraaid wordt, sponsoren.’

53

Hoe zou jij jezelf omschrijven? ‘Eigenwijs willetje, iemand die een duidelijke mening heeft, veel heeft geleerd in de loop van de jaren en daardoor is veranderd. Ik heb het geluk dat ik een goede mentaliteit heb en mensen om mij heen die het mij gunnen. Er zijn ook mensen die het mij niet gunnen, maar dat is ook prima. Honderd mensen is nog geen honderd vrienden.’ Een heel ondernemend leven, waar kom je tot rust? ‘In de lucht. Helikoptervliegen is mijn hobby. Normaal kan ik niet stil zitten, maar boven in de lucht is het rustig, heb ik ruimte en is Nederland heel mooi.’ Niet de meest ongevaarlijke hobby’s? ‘Een vriend heeft me er al eens op gewezen dat ik door al mijn hobby’s onder de nul procent scoor als het gaat om risico’s versus overlevingskans. En ja, de Dakar Rally is gevaarlijk, ieder jaar overlijden mensen. Het blijft een rode draad in mijn leven met alles wat ik doe: uitdagingen zoeken, grenzen verleggen en pionieren.’ Hoe ziet de toekomst eruit? Jarenlang hebben we geïnvesteerd en lopen we ver vooruit op alle ontwikkelingen. Riwald Recycling is klaar voor de toekomst. Op sportief gebied: je weet nooit hoe alles loopt, maar we gaan helemaal voor Dakar 2014.’

Twente

Heracles Almelo, een club die met beperkte middelen het maximale eruit haalt, door nuchterheid en sterke mentale kracht. Dat past ook heel goed bij ons bedrijf. Privé ga ik ook graag naar FC Twente, omdat onze zoon Kevin in de jeugdselectie zit.’

n column

Even een paar feiten ter opfrissing van ons geheugen: Er waren een paar Tweede Kamerleden die sterke aanwijzingen hadden dat zulke praktijken zich ook in Nederland zouden afspelen, er kwam een enkele sporter uit de kast die aangaf ook wel eens te zijn benaderd door dubieuze figuren die geld geboden hadden om een wedstrijd te verliezen en tenslotte werden er een paar boeken c.q. rapporten geciteerd met oud nieuws. In vijftien jaar KNVB ben ik maar liefst met drie potentiële gevallen van matchfixing geconfronteerd, die uiteindelijk alle drie broodje-aapverhalen bleken. Ben ik nu naïef? Misschien wel, want ik kan natuurlijk ook niet uitsluiten dat wat elders in de wereld gebeurt, in Nederland niet zal plaatsvinden. Het OM heeft echter tot op heden ook nooit wat kunnen vinden.

Henk Kesler Hendrik Willem Kesler uit Enschede is bekend als voetbalbestuurder. Hij was respectievelijk penningmeester/vicevoorzitter van FC Twente, voorzitter van de KNVB afdeling betaald voetbal en directeur van de dezelfde afdeling. Eerder was hij advocaat.

Ik laat gemakshalve de zogeheten salonremises in de Eredivisie van het voetbal maar even buiten beschouwing. Daar ken ik er vele van, die doorgaans worden gerealiseerd aan het einde van de competitie. Daar wordt ook schande van gesproken, maar wat valt daar nu aan te doen? Beide clubs zijn gebaat met een punt en dan is de conclusie al snel getrokken. Er wordt niet in strijd met de reglementen gehandeld en waarom zou er dan door een van beide partijen betaald worden? Ik herinner me nog goed de wedstrijd FC Groningen – PSV. Groningen had een punt nodig om niet te degraderen en PSV een punt om kampioen te worden. Ik was met de schaal naar Groningen gereisd in de stellige overtuiging dat ik die ook zou gaan uitreiken. In de eerste helft was Mateja Kezman van PSV de opvallendste speler. Hij speelde met een fanatisme en inzet die opmerkelijk was. Hij schoot kiezelhard tegen de lat en werd prompt gewisseld. De tweede helft speelde zich uitsluitend rond de middencirkel af. Resultaat 0-0. Iedereen blij, behalve de politici. Zij vroegen om een onderzoek. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat!

55 Twente

Begin februari werd het spannend in Nederland . De Elfstedentocht ging zoals gebruikelijk weer niet door, dus er moest nieuws worden gecreëerd. Europol liet toen maar weten dat er op grote schaal wereldwijd sportwedstrijden werden gemanipuleerd en dat daar maar liefst zeker vijf Nederlanders bij betrokken waren. Er werd verwezen naar Aziatische criminele bendes die op grote schaal ook wedstrijden in Europa zouden ‘fixen’ en dat daarmee miljarden gemoeid zouden zijn. De publicatie kwam vrijwel onmiddellijk, nadat de ministers Schippers en Opstelten net een grootschalig onderzoek hadden aangekondigd naar mogelijke matchfixing praktijken in Nederland. Dagenlang waren de kranten gevuld met sensationele berichtgeving, kennelijk bij gebrek aan ander zinvol nieuws.

SPORT

Matchfixing…

Tekst Eddy van der Ley, Fotografie: Stefan Schipper

n FAMILIEPORTRET

Vader en zoon McClaren, betoverd en verbonden door het voetbalspelletje

Toch staat je leven in het teken van voetbal. Joe: ‘Oh ja, ik ben voetbalgek.’ Steve: ‘Al vanaf het embryonale stadium, bij wijze van spreken. Toen ik nog voetbalde, namen de spelersvrouwen hun veelal jonge kinderen mee naar de wedstrijden. De meesten kropen rond of deden spelletjes, Joe niet. Als ik mijn vrouw Katherine moet geloven, zat hij op haar schoot negentig minuten lang gebiologeerd naar de wedstrijd te kijken. De totale focus was er toen al. Later ging hij ook altijd mee, naar trainingen, wedstrijden. Hij is altijd ‘into football’ geweest.’ Was je ook steeds voor de club waar je vader werkte? Joe: ‘Meestal wel, al is de passie en het supportersschap voor Derby County – waar mijn vader in mijn prille jeugd gespeeld had - wel heel lang blijven hangen. Ik was gek >>

57 Twente

Na de zoveelste keer door het Engelse journaille te zijn afgemaakt en gevierendeeld, in de nagalm van een matige interland met het Engelse nationale elftal tegen Andorra, vroeg Steve McClaren in 2007 oprecht aan zijn drie zonen Joe, Sam en Josh: ‘Zeggen jullie het maar, zal ik er uit mezelf mee kappen?’ Het antwoord liet aan duidelijkheid niets te wensen over: een driewerf nee. Oudste zoon Joe: ‘Voetbal is de totale passie van mijn vader. Hij legt er heel zijn ziel en zaligheid in. Dan moet je niet zwichten voor de kritiek, hoe vals, hard en massaal die ook is. Die realiteitszin hadden we allemaal, zelfs mijn jongste broer Josh. We beseffen gelukkig dat voetbal niet het echte leven is.’

SPORT

Steve McClaren stapte eind februari op bij FC Twente, zijn oudste zoon Joe bleef bij de club actief als video-analist. Kort voor de ‘scheiding’ had Twentesport Magazine een boeiend gesprek met vader en zoon. Daaruit bleek dat de fascinatie voor voetbal een zware wissel trekt op de privé-tijd. Joe: ‘Mijn vader is dagelijks vierentwintig per uur bezig met voetbal, maar dat ervaar ik niet als een probleem.’ Steve: ‘Door mijn werk heb ik de kinderen welstand en kansen kunnen bieden.’ Boeiend tweegesprek tussen vader en zoon McClaren, kort voor het afscheid van eerstgenoemde bij FC Twente.

Twente 58 SPORT

van die club.’ Steve: ‘Totdat ik bij Manchester United ging werken, als veldtrainer.’ Joe: ‘Toen je dat aankondigde, wilde ik niets van ManU weten. Ik was voor Derby County, daar kon niet aan getornd worden.’ Steve: ‘Maar toen ik er eenmaal zat, was het snel afgelopen. Je verwijderde alle Derby-posters en –sjaals uit je slaapkamer en verving ze voor Manchester United-spullen.’ Joe: ‘Je hebt gelijk, haha. Ik raakte in de ban van Andy Cole, Dwight Yorke, Teddy Sheringham, Ole-Gunnar Solskjaer. Van de ploeg die in 1999 de Champions League won, ten koste van Bayern München. En ik was natuurlijk trots, dat mijn vader als veldtrainer deelgenoot was van het succes.’

Joe: ‘Ik heb niet het gevoel dat ik iets tekort ben gekomen, integendeel. Ik denk dat het mijn leven per saldo verrijkt heeft. Natuurlijk is het pijnlijk om mee te maken dat hij soms keihard wordt aangepakt, tot op het onmenselijke af. En als je ziet waarom: om een balletje dat soms via de paal net buiten het doel verdwijnt. Zo’n kortzichtige en opportunistische wereld is het. Maar we zijn altijd achter hem altijd blijven staan.’

Hoe was het om als zoon van een drukke voetbaltrainer op te groeien?

Steve: ‘In dat proces is de school van de jongens een belangrijke factor geweest. De leiding en de leraren zijn altijd scherp geweest op eventuele pesterijen. Daar is steeds goed contact over geweest en het is uiteindelijk zonder noemenswaardige problemen verlopen. Inderdaad ook omdat we niet in de grote stad wonen, waar het er rauwer aan toegaat. In zijn algemeenheid denk ik dat de jongens er niet minder zijn geworden door het werk en de publieke functie van mij. Natuurlijk, het brengt nadelen met zich mee, maar de voordelen zijn talrijker. Ze zijn mentaal gehard geraakt,

Steve: ‘Voor de kinderen wilde ik stoppen als bondscoach van Engeland’

Heb je er zelf geen last van gehad? Joe: ‘Natuurlijk word je ook aangesproken op de resultaten van de ploegen die je vader coacht, maar omdat we in een rustig dorp wonen in een rustige omgeving, in de buurt van het Noord-Engelse Middlesbrough, valt dat wel mee.’

n FAMILIEPORTRET

Joe: ‘Mijn vader kan niet loskomen van voetbal, over andere dingen praten we nauwelijks’

Hoe is jullie relatie verder? Praten jullie ook veel over de gewone dingen des levens? Joe: ‘Niet echt veel. Het leven van mijn vader staat 24/7 in het teken van voetbal. Daar is hij altijd mee bezig, hij kan er maar niet van loskomen. Het is maar goed dat we in Engeland een huis hebben. Pas als hij in het vliegtuig stapt, kan hij zich enigszins ontspannen. Maar ik voel het niet als een gemis dat we over andere dingen nauwelijks contact hebben, dat is zo gegroeid. Het respect en de liefde voor elkaar is er niet minder om.’ Steve: ‘Joe is ook 25 jaar inmiddels, hè. Hij heeft zijn eigen leven en kan zich prima redden. Maar inderdaad, ik ben altijd druk geweest met mijn vak, waardoor de aandacht en tijd voor de kinderen er soms bij inschiet. In dat verband ben ik mijn vrouw Katherine erg dankbaar: zij heeft veruit het grootste gedeelte van de opvoeding voor haar rekening genomen.’ In hoeverre lijken jullie op elkaar? Steve: ‘Qua karakter zie ik wel een paar verschillen. Joe is een rustige, zachtaardige jongen, die een conflict liever uit de weg gaat.’ Joe: ‘Klopt wel, ben niet zo van de harde confrontatie. Mijn vader is iets temperamentvoller, durft door te pakken en impopulaire beslissingen te nemen. Dat moet ook wel, het hoort bij zijn baan.’

Wat is je meest gelukzalige moment geweest? Joe: ‘Zonder twijfel het moment dat FC Twente kampioen werd, op 2 mei 2010. Dat gaf een onbeschrijfelijk gevoel. We waren met het hele gezin aanwezig bij de wedstrijd en het ongelooflijke werd waarheid. We zijn helemaal gek geworden van geluk, ook in het licht van zijn ontslag bij Engeland, 2,5 jaar daarvoor. Mijn vader werd kampioen van Nederland met FC Twente, geweldig. Het voelde als revanche, ook voor ons.’ Steve: ‘Ergens was het ook een wonder. Maar voor mij was het ook fijn en speciaal dat mijn gezin die middag aanwezig was. Ook gezien de spin-off van het ontslag bij Engeland. Daar komt bij: het kost zoveel offers, dat je zulke momenten juist samen moet beleven. Ook al was er nauwelijks tijd om dat ter plekke te doen, maar dat kwam later wel.’ Een paar dagen later koos je voor VfL Wolfsburg als nieuwe werkgever. Steve: ‘Tja, dat was achteraf een kort avontuur. Joe bleef in Engeland, net als de middelste, maar de jongste ging wel mee. In zijn eentje in Duitsland, weliswaar op een Engelstalige school, heeft-ie daar een paar nuttige levenslessen opgedaan, die hem later nog van pas kunnen komen.’ Joe: ‘Al met al is het een voorrecht dat mijn vader een bekende voetbaltrainer is. Zolang je maar beseft dat de voetballerij niet het echte leven is, maar een schijnwereld. Soms kunnen we daar hartelijk om lachen, maar niet te lang, want dan gaat de focus toch snel weer op het voetbal, het spelletje dat ons beider leven beheerst.’

SPORT

Wat doe je precies? Joe: ‘Ik maak deel uit van het scoutingapparaat en analyseer jeugdspelers en eventueel aan te trekken spelers aan de hand van videobeelden. Daarbij rapporteer ik waar nodig ook aan mijn vader.’ Steve: ‘Dat was wel zo handig, want Joe weet precies hoe ik over voetballers en voetbalsituaties denk. Op het gebied van spelers die ons werden aangeboden, maakte hij eigenlijk al een schifting voordat hij dingen bij mij neerlegde.’

Steve: ‘Als voetballer lijken we wel op elkaar. Al ben ik rechtsen hij linksvoetig. En eigenlijk is Joe een middenvelder, net als ik vroeger.’ Joe: ‘Daar zit wel iets in, maar toch speel ik als vleugelaanvaller. Bij Achilles’12 in Hengelo. Los van het feit ik dat langdurig geblesseerd ben geweest, en nog maar een paar wedstrijden in het eerste elftal heb gespeeld, kostte me het wel echt een gewenningsproces. Net als bij de profs zit er ook bij de amateurs een groot verschil tussen het Engelse en Nederlandse voetbal. Maar toen ik met kerst in Engeland was en met mijn vrienden ging voetballen, vonden ze wel dat ik beter was geworden. ‘Nederlandser’ vooral.’

59 Twente

hebben veel van de wereld gezien. En door mijn welstand zijn ze niets tekort gekomen en hebben ze kansen gekregen. In die zin ben ik vrij ouderwets: als vader en kostwinner in de familie voel ik een grote verantwoordelijkheid. Daarom ben ik ook blij dat Joe nu een baan heeft bij FC Twente.’

sipkruze

n column

Twente 60

Op de stoel van de trainer Zaterdagavond, FC Twente tegen RKC. Snerpend koud. Bekertje koffie voor de handen. Zoon slaat zich manmoedig door een koud biertje heen. We werden niet warm, niet door de koffie, zeker niet door het bier en vooral niet door de wedstrijd. Een week later tegen Feyenoord. Warm binnen, maar niet warm van de wedstrijd. Willem Janssen in de Telegraaf van maandag 28 januari: ‘Het is iets mentaals.’ ‘Het is net alsof we in de wedstrijd niet honderd procent op ons gemak zijn en het echte geloof missen.’ Het antwoord ligt (als uitgangspunt) niet in het mentale, maar in de manier waarop FCTwente voetbalt. Dat heeft een effect voor dat mentale. FC Twente probeert verzorgd te voetballen. Rust

in de opbouw en van daaruit kansen creëren. Het gevolg hiervan is dat dit doorwerkt in je ‘systeem’. Je blijft hangen in de getrainde spelopvatting. Doordat de (inwendige) methode zo sterk is, verdringt het de intuïtie. En daardoor is er veel (relatief) balverlies en te trage balsnelheid. De ‘kop’ is te veel gestructureerd en appelleert niet aan de mogelijkheid om in een flow te komen. Door een veel hogere balsnelheid dwing je de concentratie naar meer snelheid in denken en de focus komt dan meer te liggen op de actie zelf. Daar kun je op trainen. Een ander concept ontwikkelen wat doorwerkt in handelingssnelheid. Je schept meer ruimte voor de actie (of je dwingt andere storende factoren uit je systeem). Voetbal is een spel van inspiratie en intuïtie. Daar bouw je het systeem omheen. Niet andersom.

SPORT

Voetbal in het museum

gedicht r jarno Blues voo John He yman

De komende maanden staat voetbal centraal in het museum TwentseWelle. De tentoonstelling ‘1-1 elf idolen en Jan Mulder’ brengt museum, sport, cultuur en samenleving bij elkaar. Vanaf de allereerste wedstrijd in Nederland, die in Enschede werd gespeeld, tot de maatschappelijke betekenis van het voetbal nu! Een kaartje kost €8,50 voor een volwassene en kinderen kunnen voor €6,- naar binnen. De expositie is te bewonderen tot 20 mei 2013. Kijk voor meer informatie op www.twentsewelle.nl

s

efd n, hij had gele eerder gebore id, he ijk ol vr Was hij ja ren n va ereld, droef sw je ok ro sp n in ee en derlijke kr acht rcus van uitzon rdig aa sw en het reizend ci zi be rk ste man hem maa kte al s ste leur ofd en de jong sje zonder ho staan be n ee naast het mei , en og halen met zijn die kon adem ’s ling van Reve der de uitstra on er , al er hr ov sc rs s steed veel ande bleef hem niet Nu ’. jk ki re er ‘v or t j werd een so er pen op tv, hi w n. am re st ie om sp n bo het slaaf, va iten beeld een spor tief, en bu

n kort, vlot en vlug nieuws

Hoe komt een speler van semiprofclub St. Albans bij Heracles terecht? ‘Dat ging via Paul Kerlin, die speelde bij Heracles en scoutte in de regio waar ik woonde. Ik hoefde niet lang na te denken. Een paar jaar daarvoor had ik Nederland met Cruijff zien spelen op Wembley en was enorm onder de indruk. Nederland had voor mij daarom veel aantrekkingskracht. Als technische speler was het voetbal voor mij ook beter geschikt.’ Wat was je eerste indruk van Heracles? ‘Dat het stadion zo klein was. Ik had in de jeugd gespeeld bij Tottenham en Watford, clubs met enorme stadions. Toch was de eerste divisie leuk, bij clubs als Cambuur, Heerenveen en Fortuna zat het altijd goed vol. Bij Heracles was het vooral gemoedelijk en eigenlijk is dat nog steeds zo.’ Je bent daarna blijven hangen in Nederland. Beviel het zo goed? ‘Het is zo gegroeid. Ik kreeg verkering en van het een komt het ander. Na Heracles kwam ik bij Deto terecht en dat was ook een prima niveau. Hoewel het leven me hier goed bevalt, trekt Engeland nog steeds wel. Vanwege de familie, maar ook de sfeer. Zoals op zaterdagmiddag met kameraden naar de pub. In Nederland komen mensen vooral bij elkaar op visite. Het is ook jammer dat golf hier een elitesport is. In Engeland huur je voor een paar pond een baan, hier is het veel exclusiever.’ (RW) NB De Engelsman en oud-Heracles-speler Paul Kerlin is onlangs op 60-jarige leeftijd overleden.

kers, Beste Tuk

en feit. ermeer e , is zond el vo ingen dat nt m a van Vla ie ver w ll al ju t n a at p a d n ok ik loo Dat ik me graag aa n toch. O neem ik e n g n n ke en di g ei o overgeb wat beter Bij uitbr etje voor e e Tukkers b d e n, t di ke ui k j a n een kl doen. Zi n in de z p binneni e de hande di n, et n m te a v t r n vloek e kop zi wel vake d. Met ee niet op d er e m ke e n g e ll ‘Ze zu in mezelf ’ k ik dan: ie weren. end. Den me jandor al wegtrapp z Ik n. e g zijn stedelin g. Sa men de hoofd ver winnin o e d e di lt diegene dog schui de under en. O wee d n a or v w ie el at sch van jull In de zi we onder het eerst best als de voor or o José De h n, wij op ons Ik nd koerse t trapt. ze ar h ui d et h in lief. ezel ons op ijn reisg nie Kuiper nd van m elper Hen h d ij w uit de m o e g s toe ie had al h liet Cauwer. D bij Raleig nnie zich e H nn. En le a m il e oe st en Knet lde me h als Raas s el r af en g José verte ke k o ende k op stu oor drukd mannen li p : hij ko er jennen d e e m er nog veel , die sto d sé e e Jo d n j, hoe hi or manne na m. José ngzaak vo de oksel di e er kl d n n o e ar e haast Hennie ptouw na n jas die e op slee zwartlere e, ’n ding d n zo na m Henni ke at in ag a a n d in een bl a m gr e h m e k e a en st nnie werd kte. Ik n nkels rei Kleine He e d. e n d o n st a tot a dieus rtrouwen ventig m o jn zelf ve ze Zi n e n. r a v ja in de co mplete n groter een haast p stukke a j kl hi e d d e e r ds er met sé als gi n met Jo groeide e bijeen. s erelijst van elkaar peetvader En d. n s ie Niet og te vr anderso m. zijn nu n la ming. En V Die twee n e e n. or an ziele Tukker vo denheid v kind. Een e verbon di n a d ch, m ooier to m ee n Met welge yts Michel Wu

de groet,

ielerco m ver en w t, schrij is ic bl u p e (Belgisch

mentator)

SPORT

Tussen 1980 en 1984 speelde Jed Kerr voor Heracles. Hij bleef hangen in Nederland en is tegenwoordig trainer van het tweede van Deto.

iden u z e rm a et w h it u f e Bri

61 Twente

Jed Kerr Engelsman in Almelo

Tekst: Eddy van der Ley, Fotografie: p.r.

Centric-topman Gerard Sanderink, kritische sportsponsor

'Door shirtsponsoring zijn mensen me als volwaardig gaan zien' Twente 62

Oer-Tukker Gerard Sanderink, topman van IT-bedrijf Centric en hoog genoteerd in de Quote 500, heeft een kloppend hart voor sport. De bescheiden multimiljonair uit Weerselo, die ook Oranjewoud en Strukton in zijn bezit heeft, was met zijn bedrijven al shirtsponsor van FC Groningen en liefst vier keer van De Graafschap. De grilligheid van zijn relatie met de Superboeren heeft een oorzaak: als Sanderink zich niet serieus genomen voelt, stapt hij op. Een monoloog.

SPORT

‘Eén van de dingen die mijn werkzame leven beslissend hebben beïnvloed, is de shirtsponsoring in het betaalde voetbal. Voordat ik bij De Graafschap op het shirt stond, was ik met Centric niet of nauwelijks bekend bij het grote publiek, maar dat veranderde snel. Ik betaalde in het begin een miljoen gulden per jaar, maar het was de investering dubbel en dwars waard. Shirtsponsoring in de eredivisie is echt de snelste manier om naamsbekendheid te vergaren, daar kwam ik wel achter. Mensen gaan je als volwaardig zien. Ik leerde ook lessen van dat eerste contract. Toen ik dacht ‘laat ik eens een voetbalclub gaan sponsoren’, communiceerde ik dat niet met de andere twee directieleden. Die werden daardoor verrast en lieten dat ook merken. Terecht. Ik had ze erbij moeten betrekken. Die fout heb ik later niet meer gemaakt. Mijn intentie bij het sponsoren van een voetbalclub is duidelijk: je moet er samen beter van worden. Toen ik bij De Graafschap begon, wilde ik dat de club zich zou ontwikkelen, verbeteren. Zoals dat later bij FC Groningen, tussen 2003 en 2007, ook prima lukte. Die club ging van een veertiende naar een zesde plaats, maakte een prachtige groei door. Die opgang hebben we samen beleefd. Ik ben dan ook echt betrokken, ga zelfs naar de A1 kijken, of er nog

talenten rondlopen. Met de mensen bij FC Groningen kon ik goed opschieten, zij vonden het geen probleem dat ik soms mijn mening gaf. Bij De Graafschap werden mijn adviezen niet altijd op prijs gesteld. Als ik dingen zie die verkeerd gaan, dan geef ik mijn mening, in het belang van de club, maar ook omdat ik er zelf baat bij heb. Je wilt als bedrijf liever niet geassocieerd worden met allerlei dingen die bij een club fout lopen, zowel op het veld als qua beleid. Als ze dan niet willen luisteren, tja, dan hebben ze soms een kwaaie aan me. Je kunt op zijn minst toch met elkaar in gesprek gaan om naar oplossingen te zoeken. Het laat onverlet dat ik De Graafschap altijd een warm hart zal toedragen. Ik heb iets met de ‘Superboeren’ en baal er stevig van dat ze nu anoniem in de eerste divisie rondlopen. Begin van dit seizoen heb ik nog kort deel uitgemaakt van de Raad van Commissarissen, ik heb een aantal namen van eventueel te halen spelers aangedragen, maar na één vergadering was ik genezen. Ze weten hoe ik ben, het is graag of helemaal niet. Er zijn shirtsponsors die het geld naar een club schuiven en verder niets. Dat is prima, het hangt van je doelstelling

SPORT

n sponsor met sporthart

Twente

63

af, maar ik zit anders in elkaar. Ik vind dat je er samen voor moet gaan. En ja, ik heb ook een mening over het spel. Soms denk ik: trainer, grijp nou in! Tijdens een wedstrijd, ja. Dan moet hij vanaf de kant kunnen anticiperen, met een wissel of een tactische keuze. Het is een proces dat ik zelf ook meemaak. Als er in één van mijn bedrijven iets fout loopt, moet ik daar ook op anticiperen. Impopulair of niet, dat hoort bij leiderschap.

Op dit moment doe ik niets in sportsponsoring. Ik houd van atletiek, van wielrennen, al zal ik daar voorlopig niet snel iets in doen. Het moet wel clean zijn en bij wielrenners weet je dat niet. Ik vind dat renners ook tegen zichzelf in bescherming moeten worden gekomen, het is levensgevaarlijk wat sommigen doen met doping. Zij vergen echt teveel van zichzelf. Nee, voetbal is het mooiste en beste podium voor sponsoring, maar voorlopig nog even niet.’

Tekst: Luuc Renema, Fotografie: Karin van der Meul

Twente 64 SPORT

SPORT

n fast & fashionable

Twente

65

Spetters

van Eurosped

advertorial b

Eurosped B.V. profileert zich sinds 1993 in de transportwereld als een betrouwbaar verlengstuk van haar opdrachtgevers, welke uit de meest uiteenlopende branches komen, w.o. mode & textiel, groothandel, industrie, chemie, home & garden en farmacie. Het is voor het Oldenzaalse expeditiebedrijf vanzelfsprekend dat de gegarandeerde hoogstaande kwaliteit gekoppeld wordt aan zeer concurrerende tarieven.

Het Eurosped-team biedt haar klanten een uitgebreid scala aan diensten, waarmee letterlijk de hele wereld bediend wordt! Pakketdistributie - palletvervoer -  lucht- & zeevracht -  “expresse”-vervoer -  koeriersritten; voor al deze vervoersopties kunnen de opdrachtgevers bij Eurosped terecht. Ook voor (tijdelijke) opslag en het verrichten van logistieke werkzaamheden, heeft Eurosped dé perfecte oplossingen in huis! “Onze medewerkers beleven hun werk als topsport en zien het als een uitdaging om onze klanten iedere dag in positieve zin te verrassen, door het onmogelijke mogelijk te maken”, aldus directeur Jan Rødel.  

Hiermee is de link naar sportsponsoring snel gelegd “Ja, natuurlijk zijn we gek op alles wat met sport te maken heeft! Ik onderken dat de breedtesport de basis is voor de topsport… maar de sporters, die net als mijn medewerkers, iedere dag top willen presteren en in zichzelf investeren met het doel beter te worden, verdienen mijn sympathie. Daarnaast is het zo, dat topsporters een stimulerende werking hebben op de jeugd; kortom, topsport kan niet zonder breedtesport en andersom.” Op de vraag waarom na drie jaar sponsoring dames eredivisie basketbal (Eurosped Twente in Tubbergen) een overstap gemaakt wordt naar topvolleybal, antwoordt Jan Rødel: “De stichting Topvolleybal in Twente maakte een serieuze en degelijke indruk, met zeer ambitieuze, maar realistische sportieve doelstellingen. Eurosped moet mijns inziens een instituut worden waar de echte toptalenten uit de regio Twente, de mogelijkheden en faciliteiten krijgen om op het hoogste niveau te trainen en spelen, waardoor zij het maximale uit hun mogelijkheden kunnen Jan Rødel halen. En wie weet, waar dit allemaal toe kan leiden?” 

In maart 2013 viert Eurosped B.V. haar 20-jarig jubileum

Scoren doe je met Eurosped!

Jan Rødel: “Tijd vliegt… ik heb het nog steeds over het jonge en enthousiaste Eurosped-team… Dankzij de uitstekende en veelal informele relatie die we met onze opdrachtgevers en zakelijke partners onderhouden, welke gebaseerd is op wederzijds vertrouwen en respect, kunnen we deze maand (maart 2013) terugkijken op twintig succesvolle jaren, waarin we continue zijn blijven investeren en ons zijn blijven ontwikkelen om in te kunnen springen op de veranderende vragen en wensen van onze opdrachtgevers. Onmisbaar daarbij is de inzet van ons huidige team en niet te vergeten, de mensen die in het verleden deel uitmaakten van het Eurosped-team. Wij gaan vol vertrouwen en ambitie de toekomst tegemoet!”

Hanzepoort 23d | 7575 DB Oldenzaal | T: 0541 - 532 222 | F: 0541 - 532 200 | www.eurosped.nl

n fast & fashionable

Vernieuwde toekomst Eurosped TVT in Almelose IISPA Wie op een willekeurige doordeweekse avond rond half zeven de Almelose IISPA binnenstapt, ziet verspreid door de hal overal volleyballende meiden. Sinds de komst van het voormalige Pollux dames 1, dat nu opereert onder de naam Eurosped Topvolleybal Twente, ligt het epicentrum van het Twentse volleybal niet langer in Oldenzaal, maar in Almelo. ‘In Oldenzaal konden we gewoon niet verder’, weet aanvoerster Marlou Sommer.

Toch is er ook plaats voor nieuwe speelsters in het team. Zo kwam Ilona ter Avest afgelopen zomer over van Rivo uit Rijssen. Al snel vond ze een plaatsje in de ploeg die met name in december, januari en februari aan een sterke reeks overwinningen bouwde. ‘Het is bij Eurosped TVT allemaal net wat professioneler’, vertelt de pas 18-jarige middenaanvalster. ‘Dat zit ‘m vooral in kleine dingen, zoals bijvoorbeeld de kleding, maar ook het samen eten voor een wedstrijd of het trainen in een moderne hal. Bij Rivo moesten wij de hal met andere teams delen, maar hier hebben we de hal voor ons alleen. Daardoor kan ik me beter concentreren op mijn eigen spel.’ Het is ongetwijfeld een van de randzaken die ervoor zorgt dat het vernieuwde volleybalteam in het eerste seizoen goed presteert. Zo wisten de volleybalster liefst twaalf wedstrijden in zowel de competitie als de beker ongeslagen te blijven. De reeks kwam ten einde in de bekerfinale, die halverwege februari in het Landstede Sportcentrum na een spannende vijfsetter werd verloren van Alterno. Desalniettemin kijkt het tweetal terug op een geslaagd toernooi. ‘We mogen trots zijn dat we zo ver zijn gekomen’, zegt Ter Avest. ‘Natuurlijk is het jammer dat we die finale niet wonnen, maar toch hebben we als team een mooie prestatie neer gezet.’ De ploeg was waarschijnlijk nooit zo ver gekomen zonder de hulp van Jordy Kamphuis en Kitty van der Linden, die een sterke organisatie neerzetten nadat duidelijk was geworden dat het

Want toekomst is er in Almelo zeker, daar zijn de dames van overtuigd. ‘Een verschil met Pollux is dat we geen vergoeding meer krijgen, maar dat is helemaal niet erg’, vindt Sommer. ‘Volleyballen blijft gewoon heel erg leuk, zeker bij Eurosped TVT’, erkent Ter Avest met een lach van oor tot oor.

SPORT

topvolleybalteam in Oldenzaal geen toekomst had. ‘Zij hebben met een duidelijke visie en toegewijde mensen iets neergezet waar we met zijn allen trots op mogen zijn’, erkent Sommer. ‘Zonder hen hadden we hier waarschijnlijk niet gestaan. Nu we goed presteren komen er ook meer toeschouwers en dat bied perspectief voor de toekomst.’

67 Twente

De 26-jarige middenaanvalster van Team Eurosped speelt al acht jaar in de ploeg van trainer Jan Berendsen en heeft de overstap van het eerste damesteam naar Almelo heel bewust meegemaakt. ‘Eigenlijk valt het wel mee hoeveel er is veranderd door de overstap”, vertelt Sommer. “Er is natuurlijk met Eurosped een nieuwe hoofdsponsor en ook organisatorisch is het allemaal net even wat anders dan toen we nog in Oldenzaal speelden. Verder zijn het grotendeels dezelfde speelsters als pakweg een jaar geleden.’

Gijsje Achterberg-van Straalen

Huub Stevens

Gerard Heylen Anneke Achterberg-Swanink

Twente

Louis van de Bogerd

Rinus van der Meer

Kees Rijvers

Tonnie van der Linden

68 SPORT Piet Lagarde

Leo van Veen

Rudi Assauer

Tekst: Gijs Eijsink, Fotografie: archief, privé; portret Achterberg: Remco Homan

n WERELDELFTAL

Hij is terug op het oude en door hem zo geliefde nest. Eddy Achterberg (66) alias De Keu staat voor de vierde keer op de loonlijst van FC Twente. Na een leven vol afwisseling is hij als medewerker van de commerciële afdeling actief in het werven van sponsors en het onderhouden van de contacten met hen. Dat lijkt een goede greep van de clubleiding, want Achterberg kent de voetbalwereld door en door, maar heeft als voormalig houder van een café en een cafetaria en als vertegenwoordiger van Adidas ook veel ervaring in de wereld van het bedrijfsleven. Geboren Utrechter Evert Cornelis Gerardus Achterberg was profvoetballer voor DOS, FC Twente (van 1967 tot oktober 1976) en FC Groningen. Hij werkte twee periodes als assistent-trainer bij FC Twente en FC Schalke04, één periode bij Roda JC en recentelijk als assistent en later scout bij Red Bull Salzburg. Bij Roda en Schalke was hij een korte periode hoofdcoach. De voormalige middenvelder was één keer reserve bij het Nederlands elftal. Eddy Achterberg stelde zijn eigen wereldelftal op. Welke elf mensen hebben de meeste invloed gehad op zijn lange carrière.

DOEL: GIJSJE ACHTERBERG-VAN STRAALEN ‘Mijn moeder. Ze heeft me op de wereld gezet en was vervolgens mijn trouwste supporter. Ze was heel realistisch. Als mensen zeiden dat ik goed speelde, vond zij het wel meevallen. Ze stimuleerde me altijd. Ook heeft ze me twee keer uit het water gehaald toen ik nog niet kon zwemmen. Ik zet haar in het doel van mijn wereldelftal, omdat mijn leven bij haar begon. Bij de keeper eindigt de verdediging en begint de aanval.’ RECHTSBACK: GERARD HEYLEN ‘Gerard mijn halfbroer. We hebben dezelfde moeder. Gerard is veertien jaar ouder. Hij was mijn steun en toeverlaat. Hij voetbalde ook, was keihard en was een echte winnaar. Overal waar ik ging wonen, kwam hij allerlei dingen regelen, verbouwen en vertimmeren. Hij woont in Breukelen.’ STOPPERSPIL: ANNEKE ACHTERBERG-SWANINK ‘Mijn vrouw Anneke heeft alles opzij gezet voor mijn carrière en voor het opvoeden van onze twee dochters. Ze stond soms aanvankelijk niet achter de dingen die ik naast het voetbal deed, maar zonder haar was het minder goed verlopen. Ze moest mij altijd volgen als ik weer een nieuwe werkgever had. We hebben samen ontzettend hard gewerkt.’

‘NB. Ik pas dus in dit bijzondere elftal het ouderwetse 3-2-5 systeem toe, waarin ik ben begonnen bij DOS.’

LINKSBACK: HUUB STEVENS ‘Van Huub heb ik als jarenlange assistent heel veel geleerd. Ik hoop dat hij ook veel van mij heeft geleerd. Door ons werk zijn we vrienden geworden, maar In Salzburg is onze connectie we door een conflict uit elkaar gevallen. Tot de dag van vandaag weet ik nog niet waarom. Vroeger was Huub een keiharde verdediger en daarom heb ik hem als back opgesteld.’ RECHTSHALF: LOUIS VAN DE BOGERD ‘Was mijn jeugdtrainer en was bij DOS een technisch zeer begaafde voetballer. Bij hem trainde je met veel plezier, hij kon je enorm motiveren. Ik heb veel van hem opgestoken.’ LINKSHALF: RINUS VAN DER MEER ‘Utrechter, destijds de buurman van mijn latere vrouw Anneke. Hij was toneelkapper en grimeur bij Forum in Enschede, reisde elke dag op en neer. Nadat ik medio 1967 in de laatste competitiewedstrijd van DOS (tegen FC Twente) drie keer scoorde, kreeg ik onenigheid over een nieuw contract. Rinus tipte Ton van Dalen die daarna trainer Kees Rijvers belde. Zo is het balletje toen gaan rollen.’ >>

69 Twente

EDDY ACHTERBERG

SPORT

Het wereldelftal van

RECHTSBUITEN PIET LAGARDE ‘Piet is oud-keeper van Sportclub Enschede, nu is hij even rechtsbuiten. Hij werkte als adjunct-directeur bij Adidas. Toen ik mijn been had gebroken, nam hij me vaak mee langs sportzaken. Ik vond het leuk werk. Toen ik in 1977 naar FC Groningen ging waar pas om 5 uur de trainingen begonnen, kreeg een baan bij Adidas.’ RECHTSBINNEN: KEES RIJVERS ‘Heeft me gevormd als voetballer en mens. Door hem veranderde ik van enfant terrible in een redelijk goede voetballer. Ik heb vaak problemen gehad met hem, maar uiteindelijk is hij mijn tweede vader en zijn vrouw Annie mijn tweede moeder geworden. Ze hebben zes dochters en één zoon en dat ben ik.’ Twente 70 SPORT

MIDVOOR: LEO VAN VEEN ‘Bij DOS was hij midvoor en ik rechtsbinnen. Mede door hem verdiende ik een contract op mijn vijftiende en mede door zijn spel maakte ik in de A-jeugd 32 doelpunten. ‘ LINKSBINNEN: TONNIE VAN DER LINDEN ‘Deze oud-international en icoon van het Nederlandse voetbal werd 80 jaar in december. Ik kreeg een uitnodiging voor een huldiging in kleine kring samen met Hans Kraay sr en Henk Temming. Toen ik als zeventienjarige mijn eerste contract kreeg, was Tonnie mijn zeer nuttige adviseur.’ LINKSBUITEN: RUDI ASSAUER ‘De voormalig directeur van Schalke04 heeft me heel veel vertrouwen gegeven. Hij haalde Huub Stevens en een jaar later mij. De contractbesprekingen duurden vijf minuten. Toen ik terug ging naar FC Twente haalde hij me drie jaar later weer op om Jupp Heynckes te assisteren. Die vertrok tussentijds. Assauer wilde mij als interim-hoofdtrainer. Van de zes wedstrijden wonnen we er vijf. Daarna werd ik scout. Al met al heb ik er negen jaar gewerkt dankzij Assauer en dat was buitengewoon plezierig.’

Tekst: Gijs Eijsink, Fotografie: Remco Homan

APARTHOTEL DELDEN, HET UNIEKE CONCEPT VAN HAN WEEGINK De rondgang is indrukwekkend. Binnen en buiten. Hotel, restaurant, zwembad, tennishal, spelenterras, bars, zalen, aangename welness-ruimtes inclusief sauna, hamam en rasul en sinds kort een studio voor personal training; buiten twee perfecte voetbalvelden en de fraaie golfbaan met negen holes. Alles bij de tijd en keurig onderhouden. Onze gids is oud-directeur Han Weegink (68) van het Aparthotel in Delden, hij viert dit jaar zijn zilveren jubileum als eigenaar. Hij legt uit, toont speciale snufjes en ideeën, meestal door hemzelf bedacht. Door zijn woorden klinkt trots door. En voldoening.

Twente 72 SPORT

Hun gedachten gaan nog wel eens terug naar het jaar 2000 als Nederland en België het EK voetbal organiseren. De Turkse bondscoach Mustafa Denizli en zijn selectie plus staf en nog een batterij aan medewerkers hebben het Aparthotel uitgekozen als uitvalsbasis. Denizli zal een onuitwisbare indruk achterlaten bij eigenaar Han Weegink en commercieel-directeur Mirjam Huisken van het Deldense sporthotel. De Turken stellen extreem hoge eisen aan Weegink en zijn mensen, maar ook aan de gemeente en de politie. ‘De veiligheidseisen waren enorm uitgebreid. Ze kamden het hele complex uit. Ze keken nog onder de platen van het plafond. De ME stond op de parkeerplaats. Zoiets hadden we nooit eerder meegemaakt’, staat Weegink nog helder voor de geest. Op een dag besluit Denizli voor de fans een openbare training te doen in het Arke Stadion. Maar als het zover is, verplaatst hij de training naar de velden van het hotel. ‘Wij werden toen bestormd door fans uit Duitsland en Nederland. De ME moest er aan te pas komen om alles in goede banen te leiden. Ambulances werden opgetrommeld. We vonden Denizli een aardige man, maar hij was ook wispelturig. Het leverde de meest bijzondere week op die we tot nu toe hebben meegemaakt’, vertellen Weegink en Huisken.

Stap extra Al jaren lopen voetbalclubs van allerhande niveaus in en uit bij het Deldense sporthotel. Huisken geeft een opsomming. FC Twente, alle jeugdteams van de KNVB, VVV, Roda JC, Helmond Sport, Willem II, Excelsior, de Deense kampioen FC Nordsjælland, Schotse topclubs als Aberdeen en Dunfermline FC, in het voorjaar veel Scandinavische teams van onderafdeling tot het hoogste niveau. De waslijst aan clubs en teams houdt niet op. ‘We stemmen alles af op die teams. Ze krijgen een prima veld,

goed eten, eigen ruimtes voor besprekingen en maaltijden en een persoonlijke benadering. Ze kunnen hier ook van allerlei andere faciliteiten gebruik maken. Dat is ook een pre. We zijn hier altijd bereid om een stap extra te zetten, dat weten ze. We doen alles in eigen beheer, dat is ons voordeel. Gasten vinden, boeien en binden. Dat is ons motto.’

Eén gulden Geboren Almeloër Han Weegink was aanvankelijk gymnastiekleraar. Ruim twintig jaar gaf hij zijn lessen. ‘Door Henny van der Most, een van de meest markante horecaondernemers van ons land, ben ik toen commercieel directeur geworden van de Bonte Wever in Slagharen. Zo vanuit de gymzaal. Ik bleef er drie jaar en leerde ontzettend veel.’ Weegink had de smaak te pakken en toog naar Delden, naar het voormalige recreatiecentrum op de Mors. Na drie jaar kocht hij het complex voor één gulden inclusief de lusten en lasten. Hij zag de mogelijkheden ervan en bouwde het Aparthotel uit tot wat het nu is. ‘Ik moest geld lenen, moest uiteraard een goed plan hebben, moest kansen zien en hard werken. Je moet simpelweg veel gasten zien te krijgen. Zestig procent komt hier om te sporten, maar we hebben ook mensen die van hieruit door Twente gaan fietsen. Zakenlui logeren hier. Ondernemen is continu topsport bedrijven. ’ Weegink is thans nog op de achtergrond aanwezig. Zijn dochter Karin en schoonzoon Jules doen de exploitatie. Golfbaan Met een tevreden blik toont hij ons de laatste grote loot van de accommodatie, de negen holes golfbaan. Op 4 september 1999 was de aanleg van het eerste golfbaantje klaar, een par 3-baan. ‘Het was een gouden greep’, glundert Weegink. ‘Nu we

SPORT

n reportage

Twente

73

‘We zijn hier altijd bereid om een stap extra te zetten’ er intussen­een zeer uitdagende negen holes-baan van gemaakt hebben is het booming geworden.’ Hij vertelt over het ontwerp van architect Frank Pont met veel waterpartijen, met glooiende greens en fairways en andere kleine dingen waaraan de golfer zijn hart kan ophalen. ‘Je komt hier tot beter spel, omdat je bepaalde keuzes moet maken. Van alle kanten heb je steeds een uitdaging. Dat geldt net zo goed voor de heel goede golfer als voor de recreant.’

De golfbaan is commercieel, maar is ook de basis van een club met 450 leden. Omdat men zich niet meer wil binden aan dure lidmaatschappen, is de Deldense baan laagdrempelig. Voor € 299 per jaar ben je lid en bepaal je zelf hoe vaak je speelt. Golfbaan De Lage Mors biedt daarnaast nog diverse andere lidmaatschappen, lespakketten en arrangementen. De nieuwe folder ligt klaar. ‘Wat wij bieden, kennen ze nergens’, zegt Weegink. ‘Zelfs gespreid betalen is mogelijk.’

De Stichting Topsport Overijssel| Twente begeleidt, ondersteunt en adviseert topsporters en talenten. Zij is de bekende spin in het web als het gaat om topsport en talentherkenning in Twente. Directeur: Voorzitter: Adres:

Henk Pieters Frans Willeme Grolsch Veste, Colosseum 87, 7521 PP Enschede

Telefoon: Website: E-mail:

053-851 86 50 www.topsportoverijssel.nl [email protected]

TOPSPORT OVERIJSSEL REGIO TWENTE

Twente 74

Gezondheid + (top)sport + onderwijs + (innoverende) techniek een economische factor van betekenis?

SPORT

Donderdag 7 februari 2013 stond het thema technologie en sport centraal tijdens een symposium in de Grolsch Veste. Vastgesteld werd dat in Twente en zeker op de locatie waar het symposium plaatsvond de in de titel genoemde elementen een heel hoog niveau hebben. Meerdere hoogwaardige ziekenhuizen, een internationaal erkend revalidatiecentrum, een universiteit met als belangrijke aspecten gezondheid en technologie, aan gezondheid en sport gelieerde onderwijsinstellingen, veel kleine flexibele bedrijven op het terrein van innoverende techniek en meerdere topsport accommodaties, evenementen en clubs. Zaak is alleen om deze samenstellende delen op een goede wijze met elkaar te verbinden. Niet de overheden maar het veld zou hierin de regie moeten nemen. De overheden moeten alleen voorwaardenscheppend bezig zijn en onderkennen dat topsport ondersteuning grotendeels het ontwikkelen van talenten en het scheppen van boegbeelden voor de regio is. En dat zijn weer noodzakelijke voorwaarden gebleken voor een natuurlijke ontwikkeling van de breedte sport. Als wij er in Twente erin slagen deze in Twente aanwezige sterke factoren, gezondheid, (top)sport, onderwijs en (innoverende) techniek met elkaar te verbinden, weet ik hoe de in de titel gestelde vraag beantwoord moet worden. U ook? Verandering Er gebeurde meer in de afgelopen maanden. Er zal veel gaan veranderen bij Topsport Twente, omdat het budget waar de stichting normaal over kan beschikken, lager is dan in de vorige jaren. We zitten er momenteel midden in. Hoe Topsport Twente verder gaat, met welke ambities en doelen, hoe we de topsport in Twente en dan vooral de talenten gaan ondersteunen en welke mensen er voortaan aan het roer zullen staan, zullen we uitgebreid via de media en ook in het volgende nummer van TwenteSport Magazine beschrijven. Frans Willeme, Voorzitter Topsport Twente

Voor verdere informatie over het werk van de Stichting kan men terecht op de website te weten: www.topsportoverijssel.nl

n STICHTING TOPSPORT OVERIJSSEL | TWENTE

UNIEKE LINK TUSSEN SPORTVERENIGING EN MIDDELBARE SCHOOL

Twente 05

SPORT

‘Dat zie je inderdaad nergens op dit moment. Studeren naast je sport is erg belangrijk, dat benadrukken wij ook. Er zijn de laatste jaren veel talenten naar voren gekomen die zich uiteindelijk bij de eerste selectie hebben gevoegd. Ook haalde een aantal spelers de eredivisie van het Nederlandse volleybal. Daar doen we het voor.’ Op de foto het eerste team van Twente05, dat in de topdivisie speelt met liefst negen spelers uit eigen opleiding. (EA)

75 Twente

Een volleybalcarrière die start op de middelbare school. Sinds de jaren ’80 is dit al een succesformule in Enschede bij de vereniging Twente 05, die ooit gestart is door gymleraar Dirk van Dijk. Door jonge talentvolle brugklassers in contact te brengen met volleybal, creëerde Van Dijk goede en sterke schoolteams die deelnemen aan de wereldkampioenschappen volleybal voor scholen. ‘Het is destijds begonnen op het Ichthus College’, legt bestuurslid Frank Oort uit. ‘Tegenwoordig werken we samen met het Bonhoeffer College. Zowel de school als de verenging heeft baat bij deze samenwerking. De jeugdopleiding richt zich met name op jongens. Vanaf de brugklas wordt gekeken wie er voldoende potentie heeft om op hoog niveau te volleyballen. Van deze nieuwe talenten worden teams geformeerd die uitkomen voor volleybalvereniging Twente 05. De jeugdteams van Twente 05 zijn de afgelopen jaren meerdere malen Nederlands kampioen geworden en behoren tot de top van het jeugdvolleybal.’ Volgens Oort is vooral de link die de vereniging met school legt, uniek.

‘tien wereldrecords in één jaar’ uit Enschede ook nog eens tweede bij het Nederlands Studentenkampioenschap meerkamp (NSK). Naast atleet is deze bezige bij pupillentrainer en studeert hij Crime Sience op Saxion Hogeschool in Enschede.

Je hebt een topjaar achter de rug? ‘Eigenlijk vond ik het op sportief gebied helemaal niet zo’n geweldig jaar. Dat klinkt raar gezien de resultaten die ik heb geboekt. Echter ben ik ten opzichte van 2011 niet heel veel vooruit gegaan. Tuurlijk ben ik blij met de tien wereldrecords die ik verbroken heb. Maar op het NSK had ik gewoon de eerste plek moeten pakken, daar kan ik nu nog van balen.’

Hij verbrak het afgelopen jaar tien wereldrecords en werd wereldkampioen Tra decathlon, een meerkamp waarin veertien verschillende atletiekonderdelen worden verwerkt. Na dit succes werd Dennis Coehoorn (20)

Je bent een meerkamper, welke discipline leg je het liefst af? ‘Het 20-kamp vind ik toch wel het mooiste om aan deel te nemen. Er komen twintig atletiekonderdelen aan bod waar je ontzettend veel uithoudingsvermogen voor moet hebben. Op het moment dat ik er middenin zit, denk ik altijd: waarom deed ik dit ook alweer? Maar het geeft een enorme kick om >>

n STICHTING TOPSPORT OVERIJSSEL | TWENTE

eraan mee te doen en alle onderdelen goed af te leggen. Helaas kan ik maar sporadisch deelnemen aan een 20-kamp omdat er wereldwijd heel weinig georganiseerd worden. Veel atleten vinden het een te zware discipline en trainen liever voor het 10-kamp.’ Welk atletiekonderdeel is je favoriet?? ‘Daar moet ik toch polsstokhoogspringen op antwoorden. Het is een spectaculair onderdeel waar ik zelf graag naar kijk. Het ligt mij ook beter dan andere atletiekdisciplines. Om alles goed onder de knie te krijgen train ik zes dagen per week zo’n twee uur op een dag. Ik vind het heerlijk om te doen. Met een zak chips op de bank zitten, is niets voor mij. Ik ben graag met mijn sport bezig en wil mezelf blijven verbeteren. Dat kan alleen door hard te trainen.’ Je studeert Crime Sience op het Saxion in Twente 76

Enschede. Is je studie goed te combineren met topsport? ‘Ja, ik ondervind weinig problemen op dat gebied. Ik heb een topsportregeling op het Saxion wat inhoudt dat ik vrij kan vragen voor trainingen en wedstrijden. Tot nu toe is dat nog maar één keer nodig geweest. Leraren vinden het vooral erg leuk en zijn heel geïnteresseerd.’ Wat zijn je doelen voor komend seizoen? ‘Op het gebied van mijn studie zou ik graag een stageplek willen vinden. Ik ben nu vierdejaars student en wil graag mijn opleiding afronden. Ik heb geen zin om schoolvertraging op te lopen dus ik hoop dat het op tijd lukt. Op sportgebied wil ik ten opzichte van vorig jaar betere prestaties neerzetten. Ik wil graag vooruitgang zien en hoop dat ik de records op het 14kamp opnieuw verbeter. En eindelijk goud pakken op het NSK, dat moet in 2013 toch wel gaan lukken.’ (EA)

SPORT

n review

Twee weken later bleek waarom: hij bekende het (kortstondige) gebruik van epo gedurende zijn loopbaan. Martine Smeets (midden, links) vertelde over haar avonturen in het Nederlandse handbalteam, Youri Mulder gaf ten overstaan van hoofdredacteur Gijs Eijsink zijn visie op FC Twente prijs (linksonder) en als klap op de vuurpijl ondervroeg spreekstalmeester Erwin Gevers eigenaar Erwin Schorn van Erma Sport over de succesformule van het bedrijf (rechtsonder). .

77 Twente

De preview van de vorige Twentesport Magazine kan zonder overdrijving als een groot succes worden aangemerkt, niet in de laatste plaats door de sfeerrijke locatie: de sportieve ‘showroom’ van Erma Sport in Almelo. Een kleine honderd aanwezigen luisterden met ingehouden adem naar de interviews op het podium. Zo interviewde hoofdredacteur Eddy van der Ley ex-wielrenner Rudie Kemna (rechtsboven), die sympathiek overkwam, weer wel krampachtig om de hete dopingbrij heen draaide.

SPORT

review TWENTESPORT MAGAZINE

Dankzij Jan Bernard van Heek werd opgericht. 30 Juni 1885 was de datum, EFC

voetballen was ook al bekend in sommige streken

luidde de naam, Enschedesche Football Club. Nog in

van Europa, maar in Nederland bleek tot het voorjaar

hetzelfde jaar, op de vijfde verjaardag van Koningin

van 1885 nauwelijks iemand van deze sport gehoord

Wilhelmina op 31 augustus, volgde de tweede club,

te hebben. Tot Jan Bernard van Heek vanuit Engeland

Prinses Wilhelmina. Op 10 oktober 1988 bracht een

een bal meebracht. Op het Amelink werd met

fusie beide clubs bij elkaar. Als naam werd gekozen

bonenstaken en takken een veld uitgezet en zo kon

“Enschedese Footballclub Prins Wilhelmina” kortweg

Twente

de eerste voetbal in deze regio gaan rollen.

EFC PW. Zo ging dus ook in Nederland via de regio

78

Volgens historische boeken en geschriften is het

SPORT

De bal was allang uitgevonden, dat je ermee kon

Twente de voetbalsport van start. (GE) weiland tegenover Hotel Amelink naast de Jozefkerk aan de Oldenzaalsestraat in Enschede dus de eerste voetbalaccommodatie van Twente. Van een paar bonenstokken werden doelen gefabriceerd en in de grond gestoken takjes gaven de denkbeeldige zij- en doellijnen aan. Jan Bernard van Heek had tijdens zijn studie in Engeland gezien hoe populair het voetbalspel in dat land was en dacht dat het thuisfront in Enschede ook wel behoefte zou hebben aan deze tak van sport. Aldus geschiedde en al gauw bleek dat hij heel wat teweeg had gebracht in Enschede. Enkele Engelse monteurs hadden ruim twintig jaar eerder ook al eens geprobeerd het spel in Enschede te introduceren, maar zij werden meewarig door de bevolking nagekeken. Maar door Van Heeks initiatief zag men op Het Amelink regelmatig jongelui voetballen en het duurde dan ook niet lang meer of de eerste vereniging

n kort, vlot en vlug nieuws

den r o o n e g et ho h it u f e Bri

Hoe is het om elk jaar een paar keer af te reizen naar Twente? ‘Heerlijk. I love it. Het is een mooie wedstrijd om te doen, de mensen van de organisatie zijn altijd buitengewoon gastvrij en aardig en ik vind de omgeving daar prachtig. Voor mij is het bovendien een uitdaging om met de moeilijkheden die er zijn met de verschillende eigenaren van de landerijen tot een goede cross country te komen.’ Die eigenaren maken het dus een beetje minder leuk? ‘Ja. In de laatste zes weken moet er veel gebeuren op de velden. Soms kan ik pas drie dagen voor de wedstrijd de laatste hand leggen aan een hindernis, omdat de mais eerst gemaaid moet worden. Dat is vaak lastig en vereist veel overleg en geduld.’ Wat is uw indruk van het Twentse leven? ‘De mensen zijn ongelooflijk vriendelijk, het eten is van hoge kwaliteit, de mensen spreken allemaal Engels en maken graag een praatje met mij. Het is niet vreemd dat mijn collega Gary Podmore, inmiddels in Boekelo is gaan wonen. De military van 2014 zal vrijwel zeker mijn laatste zijn in Boekelo. Ik zal het gaan missen, maar zal dan ongetwijfeld nog vaak terugkomen als bezoekster van die mooie regio Twente.’ (GE)

daar in chil hem u het vers Zo zie n. ne Friesland r verdie oeven? In e de have nh di de n og ar de ho pa ar Pa knieën n van het gedreu paarden de In se us over ? ie ie en Fr ac tt zi mhoog, gr nd zwarte o ze er an fi gl g of vrouw het hoofd, ik zomerda waarin man p, sorry d ko en kk de re , voortt n jury optrekkend stuurt ee en. Sjezen gras drav n oogwenk ee se al de plaats In m t ar n. he naties na span menne bi m ee w co t te of mins het eenn hoofd de eden op hu ho ol ort, b et m dan als sp folklore ellen! st en op w ts o : en sh st Tw ru or een meer als t mennen , zeker vo jn he ulair is, zi e op t zi p oe o m Ik zichtig deze regi or in vo n nu ne het men decoreerde hoewel ik weet dat e, rijk ge oi Ik o m k. ’n ie in herken et in zo lezerspubl gens. Daar tenaren ni wa en rs Tw ou de nc ige co en al zie je in eenton Friesland r vooral sportend en ss tu sjees, maa rscheid rste onde elo ik het ee y van Boek . e Militar te di en n: Tw ve g blij sportend sport te Tukkers no hippische Friezen en en et ss ni tu er Om bij de rschil ringen rt het ve den. We sp ar n pa ge g n he contrastee re koeste er hogen rper. Wij ing of ov h kl oc d de , veel sche er te et ov n elegan gen ze ni ware lfs in ee ze t Me en . mee, we ja al ts d Nation we de gu an en Gr ss de mi ur zoals in n gelijk als dressu meestal va discipline ruiter – en en. d dwingende nn ar an pa n hun ku chting ga grenzen va de j het t doodsvera bi to – wel je Adriaanse zien, hoe te m rijder o be niveau, Co ig bt dat de En pracht he t. or er p ev ps li l Pure to nstige va van een er ard. pa t betreuren he voor de aakt dan m ak m ds e metafoor o nd fe ef j de een do tr een Twente. Bi nsport is iesland en Fr r wel De paarde en te ss la tu ze zien houdingen rdes, en ho it te voetbalver re li ge ho e menta ze gewoon hou van di Ik in . FC bouwen s, en en ng ri . Trouw er heen sp deren gaat t. an ch n of ze erov ra va rk e kost t een oe niet ten en schuil ve . en mits het te er en He van als FC Tw idenheid en sterk de besche er in en groot ev ij w men, die e zijn hun probl el Eigenlijk omdat te n en m mo gedronge s kennen worden op s on FC Beide club e en di r lksclub is zijn, maa ulaire vo op een wezen niet p e k id ij Dus be een landel geworden. is b Heerenveen n lu ka pc to Twente n erkende de. Wat FC Twente ee t stigde or ve t je nooi ge da de or no 2013 is man) an gevaar vo er en st ve un Velde, M t Heeren r he de n va an n (V lere rsoon te is dat van één pe n FC Twen k va ij n el re nk le afha blijft en kan ie de club t Heerenve at wa ad gr en de dt wor geval van verhoopte et. in het on peer je ni . Vergalop an ta es tb voor list) oet, en journa elijke gr schrijver Met vriend es ri (F a n Keimpem Albert va

SPORT

Sue Benson is een bekend gezicht in de Twentse paardensportkringen. Al dertien jaar steekt de inwoonster van het Engelse Eastcott Devizes een paar keer per jaar de Noordzee over om haar job te doen als parcoursbouwer van de Military in Boekelo.

ers, Beste Tukk

79 Twente

Sue benson Parcoursbouwer Military Boekelo

verkooppunten Twentesport Magazine Almelo AKO Almelo ZGT Boekhandel Almelo Bruna Ellenbroek Fa. Besselink Hilarius Broekhuis Primera Knol Primera Knoop The Read Shop Almelo Vivant Almelo

Zilvermeeuw 1 Grotestraat 20 Rosa Luxemburgstraat 13 Anjelierstraat 2 Koornmarkt 24 Acaciaplein 14 Apollolaan 9 A Ootmarsumsestraat 274 Grotestraat 173-175

T. 088  1338 102 T. 0546-814 687 T. 0546-811 635 T. 0546-812 980 T. 0546-456 717 T. 0546-817 991 T. 0546-812 945 T. 0546 200907 T. 0546-814 359

Boekelo Boekhandel Pasman

Beckumerstraat 17-19

T. 053-428 15 76

Borne Bruna Herman

Grotestraat 195

Delden The Read Shop Delden Denekamp Boekhandel Brummelhuis Boekwinkel Heinink Eibergen The Read Shop Eibergen Twente

Enschede AKO Enschede Klanderij AKO Enschede NS Boekhandel Broekhuis 80 Breaxx Enschede Bruna Postma C1000 Theo Janssen C1000 Wesselerbrink Fa. Sanders Fa. v.d. Esschert Holtslag Gemakswinkel Kiosk Het Hoekje Kroeze V.O.F. Primera ’t Ribbelt Primera Kroezen Primera Ten Vergert Primera Winters Running Center Sigarenwinkel Schepers Tabakorie Kiewik The Read Shop Enschede Vivant Bruinewoud

SPORT

Enter Bruna Waanders

Hellendoorn Primera Hofman

Dorpsstraat 22

T. 0548-654 339

T. 074-266 90 23

Hengelo AKO Hengelo Boehandel Broekhuis Boekhandel Thiemsbrug Bruna Bulder Bruna Einhaus C1000 Boddeman C1000 Marcel Berghuis Fa. Bekker & Zn. Readshop Hasselo Run2Day The Read Shop Hengelo Vrije Tijd Shop Hasselo

Stationsplein 3-23 Wemenstraat 45 Thiemsbrug 57 Willem de Merodestraat 92 Markt 2 Uitslagweg 95-1 Straatsburg 48 Geerdinksweg 1 W v Otterloostraat 29 Bevrijderslaantje 1 Uitslagweg 91-5 C. Langefeldstraat 33

T. 074-2917 813 T. 053-432 52 10 T. 074-250 69 14 T. 074-250 64 42 T. 074-259 43 34 T. 074-2555 480 T. 074-276 11 70 T. 074-291 62 21 T. 074-277 77 27 T. 074-250 0728 T. 074-291 39 10 T. 074-277 35 81

Langestraat 48

T. 074-376 71 88

Holten BoekhandelHeusinkveld

Dorpsstraat 21

T. 0548-361 400

Nicolaasplein 8 Eurowerft 3

T. 0541-351 273 T. 0541-354 071

Lochem Bruna

Bierstraat 11

T. 0573-250 267

B. Leurinkstraat 5 Teylersstraat 7

T. 053-538 72 51 T. 053-744 00 07

Markelo Boekhandel Prins

Grotestraat 16

T. 0547-361 336

Nijverdal Bruna Prinsen CIGO Spithoff Nijverdal Primera Nijverdal Totaal Gemak Spithoff

H. Dunantplein 4 Henry Dunantplein 12 Willem Alexanderstraat 9 Keizerserf 34

T. 0548-615 000 T. 088-1260 944 T. 0548-612 614 T. 0548-619 960

Oldenzaal Boekwinkel Heinink De Aventurijn Ome Toon Kiosk Tabakorie De Smörre VAKO Oldenzaal

In den Vijfhoek 63-65 Johanna van Burenlaan 198 Beukersmolen 43 Burg. Wallerstraat 119 In den Vijfhoek 9

T. 0541-535 398 T. 0541-516 535 T. 0541-535 355 T. 0541-512 263 T. 0541-519 012

Ootmarsum Sigarenspeciaalzaak Jos Brummelhuis

Grotestraat 15

T. 0541-292 723

Raalte Bruna Kolkman Primera Raalte

Herenstraat 19 Marktstraat 10

T. 0572-351 300 T. 0572-352 101

Rijssen CIGO The Read Shop Rijssen

Hogepad 1-25 Haarstraat 44

T. 088-126 09 46 T. 0548-366 687

Tubbergen Boekwinkel Heinink

Grootestraat 55A

T. 0546-623 429

Vriezenveen Boekhandel De Jong

Westeinde 199

T. 0546- 567 172

Vroomshoop Bruna Brinkman CIGO Spithoff

Julianaplein 70 Julianaplein 64

T. 0546-646 285 T. 088-126 10 80

Wierden Boekhandel Reterink The Read Shop Wierden

Stationstraat 3A Marktstraat 11

T. 0546-571 383 T. 0546-621 162

Brink 12

T. 0545-473 635

Klanderij 37 Stationsplein 33 Marktstraat 12 Stationsplein 14 Wesseler-Nering 2D Burg. M. Van Veenlaan 100 Wesselernering 21 WC Stokhorst Pluimstraat 88 Malangstraat 35 Noorderhagen 80 WC Deppenbroek Ribbelerbrinkstraat 33 Veldhoflanden 8-9 G.J. van Heekstraat 253 Zweringweg 222 De Heurne 30 Haaksbergerstraat 310 Faberstraat 24 Noord Esmarkerrondweg 421 Wesseler-Nering 27-28

T. 053-430 3422 T. 053-431 7976 T. 053-432 52 10 T. 053-482 55 43 T. 053-477 66 27 T. 053-475 4000 T. 053-475 30 10 T. 053-435 16 33 T. 053-431 85 17 T. 053-431 66 23 T. 053-430 27 89 T. 053-435 11 32 T. 053-434 91 28 T. 053-478 03 25 T. 053-435 93 66 T. 053-431 01 52 T. 053-430 84 89 T. 053-431 89 62 T. 053-435 40 77 T. 053-434 50 00 T. 053-478 30 50

Dorpsstraat 110

T. 0547-38 12 71

Glanerbrug C1000 Radjen Lochan Primera Jan Haast Bruna Waanders

Schoolstraat 60 Gronaustraat 1120 Dorpsstraat 110

T. 053-460 9060 T. 053-461 30 22 T. 0547-38 12 71

Goor Bruna Tieman CIGO Primera De Bandijk

Grotestraat 101 Grotestraat 56 Grotestraat 135

T. 0547-273 176 T. 088-1261 022 T. 0547-261 144

Haaksbergen Boek en Buro Hardenberg Boekwinkel Heinink

Spoorstraat 67 Markt 23

Losser Primera Marcel Sport-Inn



T. 053-572 35 24 T. 0523-271 983

Voor meer verkoopadressen en actuele abonnementenacties zie ook www.twentesport .com

n REPORTAGE s) op r e m m u n (4 t n e m e rabonn a ja n e e u n ang m v e t e n N o n e 5 ,9 9 1 € ine voor z a g a m t r o p S e t ! Twen GRATIS ) ,5 7 € . .v .w (t O de CARDFORTW

Profiteer van deze kaart en krijg volop korting op diverse plekken in Twente en door heel Nederland. Zoals bij restaurant Bij de Watermölle in Haaksbergen, Bistro De Holterberg, Hotel De Wiemsel in Ootmarsum, diverse golfbanen, theaters, enz.

 Ja, ik neem een abonnement op TwenteSport en ontvang het magazine 4 x per jaar voor

€ 19,95 + een GRATIS Cardfortwo t.w.v. € 75,00!



Naam en voorletters:



Adres:



Postcode & Plaats:



E-mailadres:



Telefoon:

 Hierbij machtig ik TwenteSport magazine om het abonneegeld af te schrijven

van mijn bankrekening.



Bankrekeningnummer (indien automatisch incasso): Ik betaal het bedrag na ontvangst van de factuur



Het abonnement is ook af te sluiten via www.twentesport.com

dhr/mevr

GRATIS

CARDFORTWO

T.W.V. € 75,00

BIJ JE ABONNEMENT!

gijs&eddy

het volgende nummer • Douglas Franco Texeira, Twentse Braziliaan • Kirsten Wild, topwielrenster • Hendrie Kruzen, voetbaldier uit Almelo • Gert-Jan Bruggink en Pia – Luise Aufrecht, springruiters Cartoon: Thomas van Oostrum

Twente 82 SPORT

De Kortste Column van Twente Kuipke Het Kuipke op een grijze zondag.  De luiken toe.  Ik leg het hoofd, met gesloten ogen, tegen de vochtige muur en voel.  Mijn hart klopt op het ritme van een uitzinnige menigte.  Het bloed giert door ‘t lijf, gelijk het geraas van zijden tubes op de houten baan.  De geur van kettingvet, massageolie en verschraald bier prikkelt de neus.  Als de kou langzaam bezit van mij neemt weet ik het zeker, let the games begin! Erik Jan Jansen, schrijver/wielerliefhebber/eigenaar van het eerste Twentse wielermuseum

colofon Van Deinse Media B.V. Postbus 40194 7504 RD Enschede T. 053-4782071 E. [email protected] I. www.vandeinsemedia.nl

Eshuis, Maaike Heethaar, John Heymans, Erik Jan Jansen, Marti ten Kate, Albert van Keimpema, Henk Kesler, Marcel van der Kraan, Sip Kruze, André Manuel, Jan Medendorp, Evert ten Napel, Willem Pfeiffer, Luuc Renema, Ben Siemerink, Bea te Veldhuis, Margôt Veldhuizen en Michel Wuyts.

Uitgever Jeroen Achterberg

Fotografie cover: Stefan Schipper

Bladmanager Marijke van Duuren [email protected]

Fotografie: Eric Brinkhorst, Harry Broeze, Kevin van Eijk, Ebo Fraterman, Robert Hoetink, Remco Homan, Erik Jan Jansen, Martin Metsemakers, Karin van der Meul, Stefan Schipper, Lisa Stout en Paul Thomas.

Hoofdredactie Gijs Eijsink, Eddy van der Ley

Cartoons: Thijs Wessels, Thomas van Oostrum

Redactie: Ferry de Goeijen, René Waning, Wim Neeskens

Vormgeving Eline Knops

Aan dit nummer werkten mee: Elke Agten, Michel Boerebach, Peter Bonder, Marry Dijkshoorn, Karen

Drukwerk Drukkerij Roelofs - www.drukkerij-roelofs.nl

Acquisitie Astrid Achterberg, Jeannette Agterbos, Saskia Dors, Ageeth Comello Advertenties - Van Deinse Media - T.053-4782071 E. [email protected] I. www.vandeinsemedia.nl Informatie voor adverteerders TwenteSport magazine: Een magazine voor iedereen die alles wil weten over Twente en zijn sport(ers). Een magazine dat recht doet aan het hoogwaardige topsportklimaat in deze regio, aan de topsporters, de vele sportclubs en de drommen sportliefhebbers. TwenteSport magazine verschijnt 4 keer per jaar. Oplage: 15.000 exemplaren. Voor meer informatie, tarieven en aanleverspecificaties, neem contact op met accountmanager Jeannette Agterbos. Tel: 053-4782071.

Voor groepsreizen, schoolreizen, meerdaagse excursiereizen en VIP-vervoer. Kopersteden 4, 7547 TK Enschede | Postbus 1200, 7500 BE Enschede T +31 (0)53 48 25 582 | F+31 (0)53 48 25 560 | www.tad-tours.nl