10xRAAK
En op het oogstfeest
“Jij bent een andere ik” (de oude Maya’s)
van de wijk zagen we allerlei moois enthousiasme eenheid kunst en bloemen pratende buren de kinderen waren op vakantie of aan het spelen en we vierden met elkaar het leven in de straat en in de buurt
Dit boekje is een initiatief van WijDeventer. Het gaat over mensen. Tien projecten in de wijk laten zien wat er gebeurt als mensen vanuit zichzelf aan de slag gaan in hun omgeving. Met elkaar.
Etalages gevuld met leegte. En een stad vol kunstenaars. Kunst en leegstand. Een even zo sfeerbepalend als veelbelovend tweetal! In de Boxbergerweg passen ze goed bij elkaar. Beeldend kunstenaar Chris Visser ging met winkeliers en kunstenaars in gesprek over hun etalages, de mogelijkheden, het straatbeeld. En toen: de winkeliersvereniging ontwaakte, de straat werd wakker. Er kwam weer leven. Culturen vonden elkaar. En voor het eerst in 15 jaar was er weer een straatfeest!
Naam van het project: Banjeren
Locatie: Voorstad Centrum
Aard van het project: kinderen ‘banjeren’ door de wijk, onder begeleiding
“De auto’s waren onveilig voor de kinderen. En de kinderen waren onveilig voor de auto’s. Daar kwam het op neer.” (ILhami Erdogan, wijkteamlid)
Resultaat: veilig spelende kinderen, kameraadjes voor het leven en veilig parkeren in de straat
Ban-je-ren banjeren banjeren werkw. ‘ban - je - ren Verbuigingen: banjerde (verl.tijd ) gebanjerd (volt.deelw.) synoniemen: zwerven, slenteren, dwalen, struinen betekenis: zich gedragen als een banjer banjer Spreekwoorden: (1914) Een banjer, d.i. een groot ‘heer’, die zich parmantig aanstelt;
Het was een braakliggend stukje, midden in de wijk. Er groeide van alles: gras, wilde bloemen, onkruid. Een tuin van niemand. Nu is het een tuin van iedereen. Er groeit nog steeds van alles: sla, boontjes, kruiden. Kinderen komen spelen. Volwassenen soms ook, maar meestal zitten ze op het bankje. Ontmoeten elkaar, kijken naar de spelende kinderen. Of oogsten de boontjes en zaaien de sla.
“Kijk, hier is nou een mooi voorbeeld van een burgerinitiatief. In een buurt met veel steen en weinig groen ontstond iets moois. Bloembakken aan lantaarnpalen! Het vrolijkte de buurt enorm op en bewoners staken de handen ineen om dit voor elkaar te krijgen. Een klassieke win-win.” Bas van Solkema Wijkteamlid
“Ik was erg onder de indruk van het feit dat er zoveel kleine kinderen zijn die niet worden voorgelezen. De redenen zijn divers: ouders die analfabeet zijn, geen tijd hebben of gewoonweg een andere cultuur hebben waarin kinderen niet voorgelezen worden. Ik vind het verdrietig en een verarming van de maatschappij. Voorlezen laat de fantasie werken, het verhaal mijmert door in die koppies en het draagt enorm bij aan hun ontwikkeling.” Noor van Beek Wijkteamlid
kindertekening volgt
Wethouder Marco Swart: “Van al de fantastische activiteiten die bewoners in Wij Deventer opzetten is er toch één die als geen ander mijn hart heeft gestolen: de kindervakantie-activiteiten van het Rode Dorp. Mensen uit de buurt doen het zelf in hun vrije tijd, heel kundig, maar ook heel enthousiast. En ze doen het voor kinderen die je echt ziet opbloeien van zo’n feestelijke tijd. Kinderen die niet vanzelf een leuke vakantie hebben.”
Het is leuk op sumercamp heino je kan er hele leuken dingen doen. We komen in er ochtend aan dan hebben alle kinderen de kriebels wat er gaat gebeuren. We mogen weten wie bij wie op de kamer mag. Dan meestal als we ons spullen hebben uitgepakt. Dan mogen we het kamp verkennen. Als we dan klaar zijn gaan we meestal zwemmen. dan als we klaar zijn met zwemmen. gaan we meestal naar het restaurant dan gaan we spelen of naar de bios dan gaan we alweer. naar het restaurant dan is de bank open en dan halen we wat geld op en kopen drinken of snoep. dan is de disco open dan daar kun je dansen of poolen dan komt de begeleiding ons ophalen. rond 12 uur en dan moeten we slapen en dan worden we 7 uur wakker gemaakt en gaan we 8 uur naar het restaurant. dan kunnen we kiessen uit eieren en corn flakes en dan is de bank open en dan gaan we weer zwemmen en dan gaan we naar het restaurant dan krijg je een snack of iets anders de tweede dag hebben gaan we naar het jacobs schat. daar kun je kano boogschieten zwemmen en nog andere dingen dan als we vertreken gaan we weer naar het restaurant daarna gaan we naar een boerderij met kippen lama paarden herten een ezel schapen geiten zelf twee emoe en die mag je dan voeren daarna gaan we meestal weer naar de disco daarna gaan we weer slapen.
daarna worden we zeven uur weer wakker gemaakt en gaan we weer acht uur naar her restaurant en daarna weer. spelen en dan is de bank open en dan gaan we meestal zwemmen daarna hebben hebben we een uitstapje. naar helledoorn of waarbeek daarnainde avond hebben we spooken tocht dan gaan we naar het jacob schat. daar moeten we we een speurtocht houden en dan laat de begleiding ons onder weg schrikken. daarna gaan we slapen dan worden we zeven uur weer waker gemaakt iedereen baalt dan omdat we. de volgende dag alweer gaan we gaan acht uur naar het restaurant daarna is te bank open daarna gaan we zwemmen. dan gaan we dansen in het club huis darna gaan we naar het restaurant daarna naar de bios. daarna gaan we eenstoort raket maken van een fles en dan mogen we hem in de schieten daarna gaan is de. bonte avond daar ga je zingen dansen playbak shoy daarna gaan we weer naar de disco daarna slapen. daarna gaan we naar het restaurant voor de laatste keer en daarna pakken we onze spullen in en gaan we trug naar. deventer groetjes djevano en rivaldo asikan
Een heel leuk project. En een heel leuk resultaat. Kinderen in de wijk werden uitgenodigd om hun fantasie te laten werken. Niet zomaar van de straat geplukt. Nee, een geadresseerde uitnodiging. De uitdaging? Een poortje. De ingrediënten? een tegelknipper, lijm en een heleboel gekleurde tegeltjes. Voeg daar de creativiteit van kinderen tussen 6 en 12 jaar aan toe en de begeleiding van een kunstenaar. Wat ontstaat is een kunstwerk, een prachtig mozaïek. Maar ook een creatieve prikkel. Teamwork onder de jeugd. Een trotse handtekening: “dit tegeltje is door mij gelegd! En déze door mìj!”
Een stukje niemandsland, tussen de straat en het spoor. Een voetbalplek was de wens. Maar ideaal was het niet. Andere ideeën kwamen en de voetbalkinderen stemden in. De hele buurt ging zich ermee bemoeien, een goede zaak. Want het stukje niemandsland is nu een verblijfsplek voor de hele buurt. Jong en oud, veilig omgeven door groen en tentjes van wilgentakken. Een paar keer per uur verstillen de gesprekken. Want dan komt de trein langs.
K A A Rx01
