Jaargang 34 oktober IN DIT NUMMER: De Heilige Koe in: Italië Langs Blauwe Bessenvelden Harry's Jubileumrit

Nummer 122 / Jaargang 34

oktober 2013

IN DIT NUMMER: De Heilige Koe in: Italië Langs Blauwe Bessenvelden Harry's Jubileumrit

COLOFON

INHOUD Het lidmaatschap loopt van 1-1 t/m 31-12 en kost € 45,00 p/j, bij automatische incasso slechts € 40,00 p/j. Opzegging dient voor 1-12 schriftelijk doorgegeven te worden. Na deze datum wordt het lidmaatschap voor 1 jaar verlengd.

Due Posti is het clubblad van het FIAT 124 Sport Spider Register en verschijnt vier maal per jaar.

www.fiat124spiderregister.nl Voorzitter: Jouke de Vries Geurdenhof 49, 5345 BA Oss Telefoon: 0412-650033 E-mail: [email protected] Secretaris: Gaston Lensink Augustinuslaan 1, 1277 AA Huizen Telefoon: 06-43465892, e-mail: [email protected] Penningmeester: Liesbeth Smit St. Antoniusstraat 19C, 5144 AA Waalwijk Telefoon: 06-12261299, e-mail; [email protected] Girorekening 42140 t.n.v. Fiat 124 Sport spider register te Waalwijk Activiteiten commissie: Marc Visser Lekstraat 62, 2314 VH Leiden Tel.: 071-5121999/06-46092544, e-mail: [email protected] Henri Vesseur Van Poelgeestlaan 4, 2396 BC Koudekerk a/d Rijn Telefoon: 071-3415192, e-mail: [email protected] Website, internet commissie: Hans Poulssen Landlust 1, 2134 VZ Hoofddorp Telefoon: 023-5630206, e-mail: [email protected] Technische vragen: Harry Minekus Telefoon: 06-21108638, e-mail: [email protected] Redactie Due Posti: Redactie adres: Geurdenhof 49, 5345 BA Oss Telefoon: 0412-650033, email: [email protected] Hoofdredactie: Elisabeth de Vries Redactieleden: Ina de Bruin, Harry Minekus, Liesbeth Smit, Jouke de Vries Aan dit nummer werkten o.a. mee: Liesbeth Smit, Ina de Bruin, Jos Kouwenhoven, Harry Minekus, Gaston Lensink en Ans Hendriks. Vormgeving/Opmaak/Ontwerp omslag: Paul van der Velde E-mail: [email protected]

2 3 4 6 7 8 11 12 14 16 16 17 19 21 23 24 27 29 30 31 33 35

Colofon Van de voorzitter Langs Blauwe Bessenvelden, verslag Verslag Technodag Agenda De heilige koe in: Italië Korte berichten Rit met Pax Kinderhulp Eemnes Particolarità dell'Italia Oliepomp van de Spider - Techniek Introductie nieuw lid Sauerlandweekend, zondag Memoires - ANWB Alarmcentrale de RMB regeling Uitnodiging Nieuwjaarsborrel Some like it HOT, Harry's Oldtimer Toer Introductie, Een wens waarmaken Pech, balen als een stekker Recepti Picknick rit, verslag Autominiaturen Down on the Junkyard

Bij het omslag: Gaston Lensink maakte deze foto tijdens het Sauerland weekend. Zie voor verslag pagina 17.

VAN DE VOORZITTER Hotels … Laatst toen wij vijf dagen de tijd genomen hadden om wat te gaan toeren en de Eiffel daarvoor uitgekozen hadden, zochten wij de derde avond rond zeven uur een hotel. Wij plannen nooit wat en gaan op zoek naar een hotel wanneer de tijd daar rijp voor is. De eerste avond hadden wij in Monschau geslapen. Super hotel voor € 85,-- incl. parkeerplaats voor de deur en Frühstück om van te smullen in een smalle straat, tegenover een schitterend huis aan een kabbelend riviertje. Je moet er alleen cashen want plastic geld wordt niet geaccepteerd! De tweede nacht hebben we een Burcht op een berg bestormd, die bleken ook prima kamers te hebben voor € 79,--. Tijdens de Frühstück liep het hele dorp binnen om mee te eten, dat bleek traditie op zondag ... Op de avond van de derde dag waren we in de omgeving van de Nürnburgring, hier werden we doodziek van al die racende motoren en een vette Lamborghini die op mijn bumper bleef plakken en mij opjoeg met al zijn geronk om z’n Ego te versterken. Maar het zij zo. Mijn adrenaline gehalte bleef stabiel. Toen wij tegen elkaar zeiden het wordt tijd om op zoek te gaan naar een hotel reden wij twee minuten later in een bocht zowat tegen een gebouw aan waar met grote zwarte letters KRIMI HOTEL op stond. Ik dacht, dat is het, daar moeten we slapen. We parkeerden onze auto wel uit het zicht, want je weet maar nooit. Wij meldden ons keurig bij de “Kriminele” receptie en vroegen of er nog een kamer vrij was. Je wacht….. We konden kiezen uit drie kamers: Miss Marple, John Steed of Sherlock Holmes ??? Wij kozen voor Sherlock Holmes en vroegen of wij de kamer mochten bezichtigen. Door het Krimi Hotel lopend kwamen we wereldberoemde detectives, attributen, affiches en levensgrote poppen tegen van Bond, Miss Marple, Maigret en ga zo maar door tot we bij de Sherlock Holmes suite kwamen. Wij waren zeer onder de indruk van de stijlvolle kamer met de pijpen, de hoed, foto’s en affiches van Sherlock Holmes. Alles was ingericht in Engelse stijl, uniek. Na het in ontvangst nemen van de sleutel ben ik een half uur in de kamer gaan zitten om alles in me op te nemen en te bewonderen. Het koste slechts € 79,00 incl. Frühstück. De volgende morgen ontbeten wij in het er naast gelegen verbouwde klooster met een ontbijt waar je U tegen zegt. De volgende dag richting de Belgische Ardennen gereden om nog enkele vrienden te bezoeken. Ik kom daar graag omdat ik daar vroeger veel gewerkt heb. Maar toen wij dáár een hotel moesten zoeken, viel dat niet mee. Het eerste was in het centrum van Houffalize en koste € 95,00. Het tweede was een B&B en die koste ook al zoiets, kraak nog smaak aan die tent. De derde poging was een fatsoenlijk uitziend hotel in het buitengebied. Toen wij vroegen of er nog een Chambre vrij was en wat die koste keek de eigenaar langs ons heen, zag de Spider staan en zei toen € 85,00. De kamer was oubollig ingericht, de ramen verrot, het vloerkleed doorgesleten. Alleen de badkamer kon er mee door. Dit hotel hadden ze beter Krimineel Hotel kunnen noemen, Krimineel … Le Petit Dejeuner was niet meer dan nodig is en wij zijn dan ook snel weer naar Oss gereden. Volgende keer in Duitsland blijven en het Krimi hotel reserveren …

Jouke de Vries

28 2

3

langs blauwe bessenvelden Verslag van de zomerrit op 25 augustus Rond de klok van 11.00 uur worden we verwacht in Horst/America voor de Blauwe Bessen zomerrit. Een toertocht door het prachtige natuurgebied De Peel en langs blauwe bessenvelden in Noord-Limburg en Noord-Brabant. Deze dag is georganiseerd door Margriet en Thijs Schoeber. Op de kwekerij van de familie Geurts aan de Dorperpeelweg 1 in America staan al een groot aantal Spiders geparkeerd. Snel even tellen. Er blijken 23 auto’s te staan. Bijna geen enkele Spider is hetzelfde. Prachtig gezicht al die mooi gerestaureerde juweeltjes op een rij. Binnen worden we welkom geheten door de Blauwe Bessenteler die met een kistje gevuld met blauwe bessen aan de deur staat waarvan we al mogen proeven. Dan een lekker kopje koffie met een bol gevuld met kwark en blauwe bessen wat ook verrassend lekker is. Het is een gezellige drukte. Leden maken kennis met voor hen nog onbekende mensen die sinds kort lid zijn geworden van de club. Anderen zijn blij hun Spidervrienden weer te ontmoeten en verhalen over de gemaakte vakantiereizen en trips te kunnen delen. Om 11.30 uur vraagt de voorzitter Jouke de Vries het woord. Hij heet iedereen van harte welkom en bedankt de familie Geurts voor de ontvangst. Verder haalt hij Thijs

even naar voren zodat hij de dagindeling kan vertellen. Daarna krijgt Hay Geurts het woord en deze begint met de geschiedenis van zijn bedrijf te vertellen. De kleinschalige start in de 50-er jaren en nu uitgebreid tot een 30 ha areaal met 70 verschillende soorten en een pluk van 750.000 kg. Deze kleine besjes worden geplukt door 100 vrouwenhanden en een enorme grote plukmachine. Het belang voor onze gezondheid van het eten van de blauwe bessen wordt ook door hem ruim toegelicht. Na het bekijken van een promotiefilm gaan we naar buiten waar we in de pluktuin zoveel bessen mogen proeven als we willen. Zeven verschillende rassen staan er en je proeft ook duidelijk het verschil in smaak. Voor het thuisfront kopen we een doos blauwe bessen en dan gaan we op weg om het mooie Limburgse land te bekijken. Via kleine smalle weggetjes komen we langs kleine boerenbedrijfjes maar ook grotere en hele grote veelal varkensbedrijven. In Ysselsteyn passeren we een Duitse Militaire begraafplaats met meer dan 31000 kruisjes in het licht golvend terrein. Margriet en Thijs hebben de rit perfect voorbereid en uitgewerkt. Op papier een duidelijke richtingaanwijzing/ omschrijving met de straatnamen erbij vermeldt zodat je niet kunt verdwalen. We komen langs het Toon Kortoomspark met museum wat de moeite waard is om te bekijken wat blijkt uit de Geboeid luisteren we naar de uitleg van bessenteler Hay Geurts

4

folder die we aangereikt kregen van Margriet bij vertrek uit Horst/America. Verder gaat het door het Peel- en Veenlandschap. Het valt ons op dat er vele fiets- en wandelpaden zijn in deze omgeving. Bij routepunt 16 staat een foto van een plaatsnaambordje Helenaveen genaamd met als omschrijving”terrasje”. Dus stoppen en iets gebruiken. Wat blijkt. Veel Spiders staan hier geparkeerd met hetzelfde idee om de inwendige mens te versterken. Zeker 4 verschillende uitspanningen naast elkaar. Terwijl het dorp langs de Soemeersingel niet groter is dan dat, want bij routepunt 17 verlaten we Helenaveen (ook met foto op papier) alweer. Het water in de singel en vaarten ziet er donker bijna zwart uit. Tekenen van aanwezigheid van veengrond. Dat dit niet alleen te zien is in het water blijkt wel aan de geasfalteerde weg die hier langs loopt. De weg lijkt wel een cakewalk en onze Spider danst erover. Vele rietkragen langs de vaart met kleine houten bruggetjes naar de

Plukken en proeven maar! Hieronder: je gelooft het niet ... een heuse blauwebessenautomaat langs de weg!

snel rijden en alles op je gemak te bekijken. Snel rijden is hier sowieso uit den bozen want de weggetjes zijn smal, bochtig en de asfaltlaag is zichtbaar toe aan vernieuwing. We rijden richting Broekhuizen en zien in de verte aan de overkant van de Maas de bierbrouwerij van Arcen liggen. Aan de rand van het natuurgebied het Schuitwater ligt tussen het groen een theetuin genaamd “De Roode Vennen”. Volgens de folder kun je hier heerlijk genieten van de rust, het uitzicht, de kleuren en het ritme van de seizoenen in tuin en natuur. Het klinkt uitnodigend maar we besluiten door te rijden naar de eindbestemming in

Toon Kortoomspark, erg mooi en goed rustpunt. Margriet en Thijs houden goed in de gaten of de rit wel goed verloopt woningen. Het is prachtig om te zien. Langs een andere weg zien we dat het water tussen bomen en struiken erg hoog staat. Dit verklaart de “spookbomen” in dit gebied. Zwarte stammen en takken zonder bladeren die hoog boven de struiken uitsteken. De rit gaat vervolgens langs de Mariapeel; een uniek en prachtig natuurgebied tussen Helenaveen en Griendtsveen. Via verschillende kleine dorpjes, en die zijn hier nog echt klein, komen we in Lottum de rozentuin van Nederland. Het blijkt, want heerlijke geuren bereiken onze neusgaten. Schitterende percelen met rozenstruiken in allerlei kleurschakeringen. Prachtige liggingen in het landschap omsloten door grote dichte hagen. Het nodigt uit tot niet te

5

agenda

Theetuin“De Roode Vennen”. Schitterend en heerlijk om te relaxen. In "Aardbeienland" werd het ons even rood voor de ogen!

Wat

Wanneer

Waar / Organisator(en)

Nieuwjaarsborrel

19 januari 1914

Jouke en Elisabeth

Ledenvergadering

eind maart 2014

nog onbekend

Buitenland Rit

ca. 29 mei 2014

Elzas

Abarth meeting

juni 2014

bij Michel Pont in Frankrijk

DUE POSTI KOPIJ GEVRAAGD Aardbeienland. Deze uitspanning is werkelijk een aardbeien verrassing. Alles is in aardbeienstijl geschilderd, geplamuurd, ingericht en aangekleed. Aardbeienklimtoestellen voor de kinderen in de speeltuin. Er is zelfs een heus aardbeienmuseum. We zitten heerlijk buiten op het terras in een laat-middagzonnetje. Als alle deelnemers zijn gearriveerd wordt het Chinese buffet geopend. Het eten smaakt voortreffelijk. Als dessert een grote aardbeiensorbet.Tot slot is er een woord van dank door de voorzitter Jouke de Vries. Namens alle deelnemers bedankt hij Margriet en Thijs Schoeber voor de organisatie van de prachtige toertocht door het Limburgse land.

Geconcentreerd smullen, en ... getver ... wat is dat toetje lekker! We hebben genoten van dit mooie stukje Limburg maar ook van het samenzijn met de clubleden. Graag tot een volgende rondrit met de Fiat 124 Spider. Ans Hendriks en Jaap Oosterhaven

Om de Due Posti te maken is er steeds weer kopij nodig. Daarvoor worden mensen gezocht die een stukje willen schrijven (bijv. over zijn of haar bezoek aan een meeting of ander evenement). En natuurlijk is een ieder die iets kan/wil schrijven over een (vakantie)belevenis met zijn of haar Spider, of andere interessante verhalen of info heeft, van harte welkom om dit met ons te delen.

Eventuele foto’s (staande, voor omslag) dienen voor een goede verwerking (ook) apart als JPEG te worden toegezonden. Let op voldoende resolutie! Niet kleiner dan 1600 pixels (breedte of hoogte), liefst groter. De volgende Due Posti zal in februari 2014 verschijnen. Om dit te kunnen realiseren moet echt alle kopij uiterlijk 26 januari 2014 binnen zijn op [email protected] of op het redactieadres (zie colofon).

Maar je hoeft natuurlijk niet tot die datum te wachten met opsturen. Hoe eerder hoe liever.

6

7

De heilige koe in; Italië Stel het je eens voor dat er eens geen auto’s zouden zijn. Toe maar ... Doe je ogen dicht en bedenk wat er allemaal anders zou zijn. Geen sinaasappels uit Spanje, die zouden er te lang over doen om hier te komen. Geen Nederlandse bloemen in New York. Ja, ze moeten ook met het vliegtuig, maar zie ze daar maar eens in grote getallen en met gezwinde spoed te krijgen. Niet even de kleinkinderen bezoeken op 50 km. afstand. Maar ook geen asfalt, geen fijn stof en lawaaierige wegen door de stad. Maar evenveel stank. (Wat denk je van alle paardenpoep?) En geen rijke Arabieren of oliecrises. Misschien dat de emancipatie veel later op gang zou zijn gekomen, misschien zelfs helemaal niet. En het zou kunnen dat mannen minder macho zouden zijn. Want hoe maak je, je status kenbaar als er geen auto’s zouden zijn om mee te pronken. Kortom de auto heeft de psyche van de mens onherroepelijk veranderd. En niets kan hem er meer toe bewegen om het vrijheidsgevoel dat aan het bezit van een eigen auto wordt verleend, op te geven.

Lamborghini 350 GTV Halverwege 1899 werd de eerste Italiaanse automobiel aan het publiek getoond. De auto was een succes en de productie groeide al snel uit zijn jasje. Reden voor de Ceirano broeders om de fabriek van de hand te doen. Deze werd overgenomen door de ingenieur Aristide Faccioli medeoprichter van Fabbrica Automobili Torino, dat een jaar na de oprichting F.I.A.T zou gaan heten.

Toch, ondanks het feit dat in ieder land de auto min of meer als heilige koe wordt beschouwd, gaat iedere natie er op eigen wijze mee om. Ik vind het leuk om mezelf daar eens in te verdiepen en wil jullie graag meenemen op mijn ontdekkingsreis. En waar zou ik anders kunnen beginnen dan in het mooie Italië, het geboorteland van onze Fiat Spider.

Een kleine greep uit de geschiedenis Als men zich in de geschiedenis van de Italiaanse autoindustrie verdiept is het grappig om te lezen dat bijna alle grote automerken op de een of andere manier met elkaar verbonden zijn. Het fundament voor de fabricage van auto’s is gelegd door Giovanni Battista Ceirano, die samen met zijn twee jongere broers Giovanni en Matteo, een grote impuls vormden voor het ontstaan van een levendige auto-industrie in de stad Turijn. Ceirano wist voldoende rijke Italianen te interesseren voor het ontwerp van de Welleyes automobiel. Dat lukte en vanaf 1898 was de firma Accomandita Ceirano & C. een feit.

De gebroeders Ceirano zouden verscheidene keren opnieuw beginnen met een nieuw merk totdat ze rond 1920 definitief van het toneel verdwenen. Inmiddels werkte Vicenzo Lancia bij de firma, en hij bleek

8

een briljant techneut (en autocoureur), die in1906 zijn eigen fabriek oprichtte. Ook Ferruccio Lamborghini en Enzo Ferrari waren bekenden. Zij woonde slechts 40 km. van elkaar. Lamborghini had een fortuin vergaard met tractoren fabriceren. Toen hij zijn teleurstelling uitsprak over de onbetrouwbaarheid van zijn splinternieuwe Ferrari zei Enzo tegen hem: "Ga je maar weer met je tractoren bezighouden en laat het bouwen van sportwagens over aan hen die er verstand van hebben". Dat liet Ferruccio, een Italiaan in hart en nieren, zich niet welgevallen en in drie maanden tijd wist hij een prototype van de Lamborghini 350 GTV te presenteren. Deze supersportwagen, met het radiatorembleem van een aanvallende stier (het logo van de tractorenbouwer) stal de show op de jaarlijkse autosalon van Genève 1963. Het steigerende paard van de Ferrari had er een geduchte concurrent bij.

werden in Modena). Ze staan liever uren in de file dan dat ze gebruik maken van het openbaar vervoer. De auto is voor de gemiddelde Italiaan meer dan een vervoersmiddel. Het is ook een verblijfsplaats, een bewegende weliswaar maar hij doet er meer mee dan zich van A naar B verplaatsen. Hij rijdt ermee naar zijn werk, zijn ouders, zijn lief. Maar het liefst rijdt hij er een beetje in rond om te zien en gezien te worden. Helaas voor de Italiaan dwingt de huidige crisis en de hoge benzineprijs hen om de auto vaker te laten staan. Kunnen beweren dat je nog nooit met de bus geweest was, was heel lang iets om prat op te gaan. Het openbaar vervoer is voor losers die geen auto hebben.

Ferrari zelf had zijn ervaring weer opgedaan bij Alfa Romeo. Alfa ofwel Anonima Lombarda Fabbrica Automobili, is ontstaan uit een overname in 1910 van het merk Darracq. In 1918 werd de naam Romeo toegevoegd. Om de naam meer bekendheid te geven, ging Alfa Romeo deelnemen aan autoraces. Dat lukte en lange tijd was de Alfa Romeo een geduchte naam in de autosport. Meerdere merken volgde dit voorbeeld en de racesport zonder de naam Ferrari is niet meer denkbaar. Natuurlijk is dit niet een volledige opsomming van alle merken in Italië, daarvoor is de ruimte in de Due Posti beperkt.

De heer in het verkeer

Italië was een van de eerste landen met autosnelwegen, al hadden ze dan maar één rijstrook per Design en passie richting. Van het eerste model van Fiat, de 4HP, bestaan nog maar enkele exemplaren Als men bedenkt welke Italiaanse auto’s het De eerste weg was destijds 18 meest succesvol zijn, dan kan het niet kilometer lang en kende bijna anders of met komt tot de conclusie dat daar iets raars geen bochten. Als je de Italianen een beetje kent, krijg je aan de hand is. een flauw vermoeden dat hij voornamelijk is gebouwd Het zijn namelijk de kleine auto’s, zoals de Fiat 500 en om snelheid te kunnen maken. de panda’s aan de ene kant en de supercars zoals Ferrari De meeste Italianen zijn wat anarchistisch ingesteld en en Lamborghini aan de andere kant. gaan er van uit dat regels er alleen zijn om ze te kunnen overtreden. De enige manier om als buitenlander het Maar hoe dan ook, Italianen en auto’s is toch een van de Italiaanse verkeer te overleven is zich daaraan aan te pasbeste combinaties die er bestaat. sen. Dat betekent alle werkmarkeringen, parkeerbeperItalië staat bekend om zijn rijke geschiedenis, het lekkere kingen, snelheidsbeperkingen en verkeerslichten negeren. eten, het temperament van zijn bevolking en zijn gevoel Ook moet je niet te flauw zijn met de claxon. voor mooie dingen. Maar blijf hoffelijk. Een Italiaan kan dan wel toeteren Maar een Italiaan wil niet alleen een design dat mooi is, als hij niet onmiddellijk door kan rijden, hij zal het niet hij wil ook dat het emoties oproept. Romantiek, passie. in zijn hoofd halen zich te ergeren aan anderen. En dat is de relatie die de Italiaanse man met zijn auto Uit je auto springen en een partijtje staan schelden is uit heeft. Hij is verzot op zijn auto en aanbid alles wat den boze. Het verkeer moet worden gezien als een sport ermee te maken heeft (vooral als ze rood zijn en gemaakt waar het recht van de snelste geldt.

9

En Italianen zorgen voor de rest goed voor hun auto. Onderhoud en olie checken worden zelden overgeslagen. Logisch, als je het uiterste van je automobiel vraagt. Nog een leuke anekdote; in Napels worden T-shirts gemaakt, waarop een veiligheidsgordel is afgebeeld. De Napolitaan heeft namelijk een hekel aan de verplichte autogordel en zou met het dragen van zo'n hemd de politie om de tuin leiden.... Het is echter waarschijnlijker dat het gewoon een grap is van berijders van een scooter of zo. In werkelijkheid heeft niemand het T-shirt nodig omdat geen agent in Italië het in zijn hoofd zal halen om iemand te bekeuren die de gordel niet om heeft. Wist je trouwens dat de Renault 17 in Italië de R177 heet. In Italië is 17 wat voor ons 13 is. Een ongeluksgetal dat de Italianen liever niet gebruiken. En voor alle zekerheid hangen ze, met name in Zuid Italië, felrode hoorntjes in de auto. Die zijn er om het ongeluk af te wenden. Of dat ook helpt tegen de massaal door het rode licht rijders? Enfin, mochten jullie nog naar Italië gaan, wees voorzichtig en geniet van al het moois daar.

(De benzine kost 2 euro per liter  -  Ik ga meteen naar de bank voor een hypotheek) Diegene met de hoogste snelheid heeft namelijk voorrang (of degene die het best bluft). Ook bij het parkeren in een te krappe parkeerplaats is het heel gewoon om met een paar kleine tikjes tegen de bumpers van de auto’s voor en achter een beetje plaats te maken. Bij alles wat vrouwelijk of blond is (of beide) trapt men op de rem, om de volle aandacht te kunnen schenken aan benen met hoge hakken. Toch zijn het niet de Italianen die de meeste schade rijden. Helaas voor ons voeren de Nederlanders deze lijst aan.

Groetjes Liesbeth

KORTE BERICHTEN

>>> Harry’s Oldtimer Tour

“Harry’s Oldtimer Tour” oftewel de HOT toer was een groot success, mede doordat er veel leden van het eerste uur aanwezig waren. Het leek wel een reünie! Volgend jaar tijd voor een ZOT toer oftewel: Zomers Oldtimer Toer!

>>> Auto Moto d’Italia is net geweest als deze Due Posti in de bus valt. Er is een herfst stand opgebouwd en veel leden hebben de gang naar deze beurs gevonden. In het volgende nummer een verslag hierover. >>> Mocht je leuke, ontroerende, belachelijke of interessante artikeltjes vinden of schrijven met leuke foto’s!? Stuur die dan naar [email protected] voor plaatsing op de Fiat124sportregister.nl website! Ook voor plaatsing in de Due Posti: [email protected] >>> Volgend jaar willen een aantal leden voor een lang weekend naar de Elzas, wil je mee en heb je goede ideeën, laat het ons weten, Jouke en Elisabeth zijn goed thuis in deze streek en zouden het leuk vinden hierover te brainstormen met andere leden.

10

11

Rit met Pax Kinderhulp Eemnes Een jaar of 6 geleden belde ik Niek van ’t Klooster met de vraag om deel te nemen aan een rit voor het goede doel. Namelijk om 15 kinderen van het begeleidwonen traject van Stichting Sherpa in Huizen een leuke rit met oldtimers te laten meemaken. Het was een groot succes 15 auto’s waaronder 10 Spiders! Ook Niek van ’t Klooster was een enthousiast deelnemer. Twee jaar geleden belde Niek mij of ik mee wilde rijden voor een rit met Pax kinderhulp Eemnes. Zij hadden een groep Poolse kinderen over en net als ik destijds wilde Niek hun een leuke avond bezorgen. Natuurlijk stem ik in en inderdaad het was een leuke avond voor de bestuurders en natuurlijk de kinderen. Mijn vrouw Marian en haar zus verleenden natuurlijk de nodige ondersteuning, tevens de beide echtgenoten natuurlijk. Wij dachten de eerste keer dat wij het wel met een beetje Duits konden redden, maar dat bleek een grote illusie. Het Poolse woord Urlob was Urlaub in het Duits en betekent vakantie, dat was zowel het enige Duitse woord waar de kinderen iets van begrepen. Vanuit de organisatie werd er een simpel woordenboekje ter beschikking gesteld met de meest voorkomende zinnen en uitdrukkingen. Na de eerste keer zeiden wij (Marian en ik) dat indien wij dit serieus willen doen en een nuttige bijdrage aan de organisatie kunnen leveren wij toch wel Pools dienen te spreken, en zo geschiedde. Wij hebben toen met een man of 10 uit Eemnes een 3-tal jaren tijdens herfst/winter elke week Poolse les gevolgd, wat bij één van de cursisten thuis werd gegeven. Marian ging toen ook mee op studiereis naar Polen, bezocht de PAX organisatie in Polen, kindertehuizen en kinderen die in Eemnes op vakantie waren geweest. Ik kreeg het voor elkaar om de Poolse markt voor mijn werk te gaan doen, en een beetje kennis van de Poolse taal heeft ook zakelijk wat successen opgeleverd.   Vanaf begin 90-er jaren waren wij dus een actief echtpaar in de organisatie voor vakanties voor Poolse kinderen, Marian was lid van de club en ik verleende de nodige ondersteuning (wij hadden inmiddels 3 kleine kinderen met een veel buitenhuis zijnde vader). In het begin waren wij gast gezin voor de Poolse begeleiding, toen onze kinderen wat groter waren zijn wij ook een aantal jaren gast gezin

Ook dit jaar belde Niek mij weer en na even puzzelen met de agenda, datum 5 juli, heb ik ja gezegd. Maar dit maal waren het Armeense kinderen die in Eemnes 3 weken kwamen aansterken. 5 Alles klopte. Een mooie avond rit in het Gooi, zwoele zomer avond, kapje open, glunderende kinderen. (hoewel sommigen in slaap vielen onderweg!) Ik vroeg mij af hoe Niek betrokken geraakt was bij Pax kinderhulp. Ik heb hem er naar gevraagd en op mijn verzoek doet Niek hier zijn verhaal…….   "Mijn schoonouders waren één van de eerste gast gezinnen voor wat toen nog Pax Christie heette. Zij begonnen in 1989 om 2 Poolse kinderen voor drie weken in huis te nemen op de boerderij in Eemnes.

12

geweest voor Poolse kinderen. Wij zijn ook een aantal keer met onze kinderen in Polen op vakantie geweest, hebben ook kinderen bezocht die toen bij ons op vakantie waren geweest. Dat was voor onze kinderen best een ervaring om te zien hoe de kinderen in hun eigen land leefden ten opzichte van de situatie in Nederland. Wij hebben nog steeds contact met een aantal inmiddels volwassenen en zijn zelfs op een bruiloft geweest, hebben bij een boer in Polen gekampeerd. Ook is er een gezin (de moeder was in 1989 als kind bij ons te gast) die een paar keer naar Nederland is gekomen om bij ons vakantie te vieren. Een aantal jaren geleden kwamen zelfs 2 kinderen via de PAX in Eemnes op vakantie, hun  moeder was zelf in 1988 bij mijn schoonouders te gast. "History repeats itself " helaas.

en natuurlijk de net gerestaureerd oranje van Niek.   op de website www.paxkinderhulpeemnes.nl vindt je wat meer achtergrond informatie over de organisatie en hoe het met Poolse kinderen begon in 1988."

Zo zie je maar, de Spider is er niet alleen voor ons eigen genot, maar we kunnen er zoveel andere mensen een leuke dag mee bezorgen.

Ik reserveer in ieder geval weer een vrijdag avond in de zomer van 2015!!! Gaston Lensink en Niek van 't Klooster

Niek (rechts op foto) heeft ook een fraaie Dino! Daar wij met eigen ogen hebben kunnen zien wat het de kinderen doet om 3 weken in een andere, gezondere omgeving te gast te zijn, geeft het wel heel veel voldoening als je daar een bijdrage in mag en kan geven.   Van de 20 oldtimers waren drie 124 Spiders aanwezig: de rode van Johan Honderd, de blauwe van Gaston Lensink

13

wordt dat je niet over onuitputtelijke rijkdommen beschikt (we hebben geen geldboom in de tuin staan!). Of je in Orvieto dan wel die extra centen zal vinden is twijfelachtig, maar in ieder geval wel een wonderbaarlijk ingenieuze put! Op youtube staan prachtige filmpjes en is de put “in levende lijve” te zien. Liever een boek lezen, dat kan ook: in “de boekhandelaarster uit Orvieto” verhuist Matilde, een alleenstaande veertiger uit Rome naar Orvieto om haar leven weer op de rit te krijgen. Geschreven door Vallentina Pattavina. En natuurlijk is ook deze Matilde in de ban van deze bijzonder bezienswaardige put!

particolarità dell’Italia Toen de waterput pas voltooid was, bleken de inwoners van Orvieto zo onder de indruk van de diepte dat ze dachten dat de put recht naar het vagevuur leidde, ook al werd er door de ezels geen vuur maar water naar boven gehaald… Een oude legende over de put die bekend stond als “Het vagevuur van Sint-Patricius” leverde de naam voor deze ingenieuze constructie. Het systeem van de gescheiden trappen zou dan weer geïnspireerd zijn op de trappen van een Romeins bordeel, waar de naar binnen en naar buiten gaande bezoekers liever niet met elkaar in contact wilden komen, zo

Pozzo di San Patrizio In deze rubriek belichten we steeds iets bijzonders, dat (nog) niet door het massatoerisme is ontdekt. Deze keer een ingenieuze waterput. Orvieto is een prachtige stad in het zuiden van de regio Umbrië. Net buiten de binnenstad, naast de resten van een Etruskische tempel, ligt de Pozzo di San Patrizio (de waterput van Sint Patrick). Deze waterput uit 1527 is een technisch hoogstandje. Hij is 62 meter diep en wordt omgeven door een schacht met 72 boogvensters die voor natuurlijk licht zorgen. De schacht bevat twee brede, aparte wenteltrappen met telkens 248 treden. De ene trap diende voor het verkeer naar beneden en de andere voor het verkeer naar boven, want het waren de ezels die zorgden voor de waterbevoorrading van de stad en zo konden zij niet met elkaar in botsing komen. Helemaal beneden is er een bruggetje dat de overgang maakt, over het water, van de neergaande naar de opgaande trap. De put heeft een doorsnede van 13 meter. De twee van elkaar gescheiden wenteltrappen worden verlicht door het licht van boven dat door de grote boogvensters valt.

vertelt een lokale gids. Dit trappensysteem is trouwens ook toegepast in het Vaticaans Museum in Rome. In de put hebben de toeristen er profijt van: je loopt elkaar in ieder geval niet voor de voeten! Zeker als je met meerdere mensen in de put bent, kun je het effect goed zien. Door de 'vensters' kun je namelijk mensen volgen omhoog en omlaag en zo zie je ze 'een etage overslaan'. De ingang bevindt zich bij een park aan de rand van Orviëto, dat hoog op een rots ligt. Deze bijzondere put werd aangelegd in opdracht van Paus Clemens VII om in tijden van oorlog (en deze paus had nogal wat vijanden) een watervoorraad te hebben. Clemens VII nam zijn toevlucht tot Orvieto nadat de landsknechten Rome bestormd hadden. De paus was geobsedeerd door het idee dat hij verstoken zou zijn van watervoorzieningen, dus gaf hij architect Antonio da Sangallo de Jongere opdracht een waterput te ontwerpen die een goede watervoorziening garandeerde in geval van een invasie. In Italië is een beroemd gezegde dat ‘je geldzak niet zo diep is als de put van San Patrizio’, waarmee bedoeld

14

15

De Oliepomp van de spider

Sauerland weekend, Zondag

SPIDERTECHNIEK door Harry Minekus Onlangs werd er een spider door een klant gebracht om de remmen te laten nakijken. Toen we de spider naar binnen hadden gereden zag ik dat het oliedruklampje bij het stationair lopen oplichtte. De klant reageerde “oh ja… dat doet hij al een tijdje maar het lampje gaat vanzelf wel uit als je rijdt”.

Dit was bij deze motor ook het geval. We hebben hier een set nieuwe lagers en een nieuwe oliepomp gemonteerd en toen was de oliedruk weer helemaal oké. Rijdt men echter te lang door met een te lage oliedruk, dan beschadig je niet alleen de lagers maar ook de kruktappen van de krukas en dan gaat het pas echt geld kosten…..

Bij mij gaan dan gelijk alle alarmbellen rinkelen. Eenmaal de brug omhoog gedaan bleek mijn vrees bewaarheid…….een flinke deuk in de carterpan. Nu zal de spiderrijder denken “is dat nu zo erg…, dat boeit mij niet zo”. Het geval is dat de opneembuis van de oliepomp zich vlak boven de bodem van de carterpan bevindt. Op het moment dat men bijvoorbeeld extreem hard afremt (bijvoorbeeld bij een verkeersdrempel), duikt de neus van de spider ver naar beneden. De neus dreunt of op de drempel of komt in contact met het asfalt na de drempel. Wat dus super belangrijk is, is dat men hard afremt voor de drempel en dan op het laatste moment de rem loslaat. Op dat moment veert de neus van de spider weer omhoog en heb je de grootste kans dat je de carterpan niet raakt. Een tip van deze spiderman om contact met een verkeersdrempel te voorkomen is om goede wat stuggere schokdempers voor te laten monteren. Nog even terugkomend op de spider die op de brug stond. We hebben de vooras laten zakken en het motorblok opgetakeld om zo de carterpan te kunnen demonteren en om op deze manier bij de oliepomp te komen. De aanzuigbuis van de oliepomp was dus daadwerkelijk van de pomp afgebroken en werd door de deuk in de carterpan op zijn plek gehouden. Door de scheur in de aanzuigbuis werd valse lucht aangezogen waardoor de oliedruk stationair te laag was. Hierdoor ging het oliedruklampje branden. Eenmaal op toeren zuigt de pomp namelijk net genoeg olie op om het oliedruklampje te laten uitgaan.

De boodschap van dit verhaal is dan ook……je oliedruklampje liegt nooit !! Hoe graag mensen dit ook willen geloven. Brandt het oliedruklampje zet dan de motor uit !! Denk niet “ach ik kan vast nog wel even naar huis rijden, het oliedrukzendertje geeft het vast niet goed aan”. Hetzelfde geldt ook voor de temperatuurmeter deze mag in normale situaties niet voorbij de 190 graden Fahrenheit komen. Staat de wijzer op de 0 van het cijfer 190 dan moet de koelvin aanslaan. Wordt de temperatuur hoger dan de 190 dan is dit niet goed!! Laat het koelsysteem dan nazien. Dit verhaal van vandaag is het meest van toepassing voor de twee liter modellen. Dit was het dan weer voor deze keer. Heb je nog vragen of wil je wat verdere uitleg, bel me dan gerust een keer. Mag ook in de avonduren tot 22.00 uur. Mobiel 06 211 086 38 Met hartelijke groet, Harry Minekus

Nog een terugblik op het fantastische weekend wat wij begin juni beleefden. Alweer de laatste dag van dit ontspannen weekend in het mooie Sauerland. Die Sonne war dá! Fantastisch weer en iedereen stond te popelen om de mooie rit te gaan rijden. Eerst nog met z’n allen op de foto, die in de vorige Due Posti stond. Vanwege het stralende weer konden we nu nog meer genieten van de omgeving en pittoreske dorpen waar vakwerkhuizen domineerden en de degelijkheid van het land uitstraalden. Met name in Arnsberg, daar hebben we met een aantal Spideristen een rondwandeling gemaakt en waren verbaasd te zien dat de vakwerkhuizen eeuwen oud waren met teksten in het hout die niet te ontcijferen zijn.

Kijk zo lag Gaston er bij! Het resultaat is de voorplaat van dit blad! Met zes Spiders in het gelid zijn we richting Die Niederlande gereden en hebben wij afscheid van elkaar genomen.

Stevige deuk in de carterpan en afgebroken aanzuigbuis met beschadigde lagerschalen. Op een intiem pleintje werd net een fotoreportage gemaakt van een jonge bruid en haar Ega.

Elisabeth

Een klein wit kerkje trok de aandacht van onze secretaris, Gaston. Hij ging plotseling op de stoep liggen, wij renden naar hem toe, wat is er Gaston, wordt je onwel??? Wel nee, even mijn auto op de gevoelige plaat zetten met dat mooie kerkje op de achtergrond! Het werd zelfs een omslagfoto.

Jullie zullen begrijpen dat door deze minimale oliedruksituatie de lagerschalen van de drijfstangen en krukas in een rap tempo beschadigen.

Na dit intermezzo onze magen gevuld met een lekker kopje koffie en hebben we de route vervolgd naar de grotten.

16

17

Memoires – ANWB Alarmcentrale Begin jaren '80 van de vorige eeuw woonde ik in Den Haag en studeerde ik in Leiden. En hoewel de studiebeurzen toen veel beter waren dan nu, was ik op zoek naar een bijbaantje. Het studentenleven is nu eenmaal duur.

Niets was echter minder waar. Het ging hier om een echte baan bij de Alarmcentrale en wel de afdeling SHV secundaire hulpverlening voertuigen. De Bond was toen al dol op afkortingen. De afdeling SHV is dat deel van de Alarmcentrale dat het meest bekend is van die gele vrachtauto's die naar het buitenland worden gestuurd om beschadigde voertuigen op te halen en weer terug naar Nederland te brengen.

In mijn geval werd het niet een simpel 'baantje', maar een baan en niet eens door mijzelf gevonden. Op een goede morgen vond mijn schoonmama een briefje, een personeelsadvertentie, op de draaideur van de Rotonde van het ANWB Hoofdkantoor in Den Haag (of liever Wassenaar voor de geografisch puristen onder ons). Men zocht mensen voor vakantiewerk.

Maar dat is niet het enige dat wij deden. De afdeling verzorgde ook vervangend vervoer, zorgde ervoor dat achtergebleven bagage werd opgehaald, leverde onderdelen aan bij garagebedrijven in het buitenland en voerde auto's in in het buitenland wanneer ze zodanig gecrashed waren dat repatriering geen zin meer had omdat de vervoerskosten niet zouden opwegen tegen de restwaarde. De afdeling ZS dus, Zware Schade; mijn latere afdeling.

Voor degenen die niet bekend zijn in Den Haag, de Rotonde is een travertijn en bronzen bonboniere die als toegang dient tot het ANWB hoofdkantoor. Een soort Bondstempel waar rondom een heuse binnenvijver een aantal straalkapellen ligt. Kleine balies waar je tercht kon voor advies en waar verzekeringen, kampeerbewijzen en internationale rijbewijzen werden verkocht en natuurlijk de collectie bondsartikelen zoals kaarten, boekjes en reisgidsen. De Rotonde is er nog steeds en bevat nu een ANWB museumpje en de winkel waar de huidige producten worden aangeboden op een meer moderne, open manier. De statige sfeer van toen is weg, maar de architectuur en de prachtige binnenruimte zijn nog steeds een bezoek meer dan waard.

Het werken bij de Alarmcentrale was zeer prettig. Niet zozeer vanwege het verwerken van grote hoeveelheden dossiers; dat bleef voor deel tenslotte "gewoon" administratief werk. Wat het zo leuk maakte is het idee om met elkaar iets te betekenen voor de grote zaak. Wat wij deden, zo voelden wij dat, dat deed ertoe en dat gevoel weer zorgde voor een fantastische onderlinge band tussen collega's. Wij waren de Alarmcentrale. Wat het leven nog leuker maakte was een dienst die met ROV werd aangeduid, Repatriering Onbeschadigd Voertuig. Het ging hier om auto’s die ergens in een buitenland waren achtergebleven, omdat een eigenaar zelf zodanig beschadigd was geraakt dat hij moest worden teruggevlogen. In de winter bijvoorbeeld met een gipsvlucht. Dit terugrijden werd gedaan door een aantal vaste chauffeurs en voor de rest vrijwilligers wij dus - die met een adres (vaak ergens een camping), een vliegticket en een doos contanten op pad werden gestuurd. Zo’n auto bereiken was vaak nog niet eens zo eenvoudig. Alles moest immers met het openbaar vervoer en dan zijn de Pyreneeën ineens knap afgelegen.

Enfin, mijn gedachte op dat moment was advertentie + ANWB + Rotonde, dus een zomerbaantje verzekeringen of reisgidsen verkopen.

De Huchtstraat 3, 1327 EA Almere telefoon: 036 5342343

18

-

www.jave.nl

19

Met die ROV werd een baantje opeens een "baan". Het kwam namelijk regelmatig voor dat alleen de chauffeur van de auto werd gerepatrieerd en de rest van de familie in de auto mee terug moest. In sommige gevallen na een traumatisch ongeval met hun man en vader. Nu was men in de jaren ’80 nog niet zo van de trauma’s enzo en moesten we het maar opknappen en dat deden wij ook.

De MRB regeling De jaarwisseling naar 2014 is in zicht en we zullen met z'n allen te maken krijgen met de nieuwe belastingregeling voor Oldtimers.

Ik heb aan die reizen een groot aantal zeer goede herinneringen. Een aantal zal een aantal graag met u delen.

Nu had ik dat wel vaker gedaan en – in tegenstelling tot veel Nederlanders – vind ik rijden door Parijs geweldig. Als je een beetje door hebt hoe het werkt gaat het prima. Of het met een caravan ook zo’n idee was ben ik tot de dag van vandaag nog niet uit. Waarschijnlijk niet.

Kat in Parijs De tijd dat dit speelde was ik al wat meer ervaren in het repatrieren van auto’s uit het buitenland. Deze betreffende rit was een relatief korte. Een auto met caravan uit Frankrijk ophalen. Dat betekende ’s-ochtends vroeg vliegen op Parijs, dan met binnenlandse vlucht verder en vervolgens op zoek naar de auto. Ik kan mij herinneren dat in dit geval de lokatie met trein en het laatste stukje taxi redelijk te bereiken was. Dan was het zaken regelen met de campingbeheerder en gaan rijden, onderweg overnachten en de volgende middag weer ter plaatse. Auto en caravan waren leeg, want het echtpaar dat bij deze combinatie hoorde was op eigen gelegenheid al met de trein terug naar Amsterdam gereisd. Nu is leeg een relatief begrip. Van de campingeigenaar kreeg ik nog een tas uitgereikt met daarin een kat. “ja het was een lief beest”, en “nee ik zou er helemaal geen last van hebben”, zolang ik de kat maar in de tas liet en af en toe wat aandacht en te eten gaf. Nu moet u weten dat ik wel min of meer weet hoe je met een hond om gaat, maar katten .... nee.

Ook het centrum van Parijs druk die dag en het was een beetje een gevecht om met het verkeer mee te komen met die auto en caravan combinatie. Het koste in ieder geval voldoende concentratie het Place de Clichy te ronden op weg naar de eerstvolgen de oprit van de snelweg. Als je dan al worstelend de Avenue Saint Ouen op probeert te komen, helpt het niet als je in de achteruitkijkspiegel ineens een kat voor het raampje van de caravan ziet zitten. Het monster was ontsnapt. Hij had met zijn nageltjes toch de rits van de tas opengepruts, zo bleek later, en zat dus te genieten van het uitzicht in de lichtstad. Op zo’n moment is er toch niets meer aan te doen dus zijn kat en ik de stad uitgereden en een eind voorbij vliegveld Charles de Gaulle maar eens een parkeerplaats opgereden. Ja, daar is de kat ontsnapt, maar uiteindelijk toch ook weer teruggekomen. Het is mij zelfs gelukt hem weer in die tas te krijgen.

In april 2013 sloot De Alliantie (RAI vereniging, BOVAG, FOCWA, ANWB, KNAC en FEHAC) een akkoord met het Ministerie van Financiën. Dit akkoord is uitgewerkt in een wetsvoorstel als onderdeel van het belastingplan 2014. Deze regeling zoals deze in de vorige Due Posti staat vermeld staat nog steeds overeind, maar de Belangenvereniging Vrijstelling Oldtimer voert nog strijd om het tij te keren. Het 124 Sport Spider Register steunt met donatie deze belangenvereniging.

Wij citeren 50PLUS: "Ondanks het feit dat nu een wat betere regeling voorligt, vragen de leden van de 50PLUSfractie of nut, noodzaak, effectiviteit, en rechtvaardigheid van deze maatregel nader onderbouwd kunnen worden. Zij vragen puntsgewijs in te gaan op de tegen de maatregel aangevoerde argumenten van de Stichting Autobelangen.". Wij zijn natuurlijk bijzonder blij dat de regering nu puntsgewijs moet ingaan op de argumenten die wij hebben aangevoerd!

Hieronder enige quotes van de informatie die men ons toezond.

"Velen van u hebben ons de vraag gesteld of de overheid een dergelijk ingrijpende maatregel eigenlijk wel mag invoeren. En terecht! De meeste oldtimerbezitter hebben in het verleden immers een brief ontvangen waarin stond dat er geen MRB meer betaald hoefde te worden. We stellen vast dat er in deze Oldtimerskwestie zoveel zaken zijn waarvan wij denken dat deze onrechtvaardig zijn of sterke juridische raakvlakken hebben, dat wij besloten hebben om een topadvocaat in te schakelen.

Is alles zeker? "De Raad van State heeft het belastingplan 2014 beoordeeld en was zeer kritisch over de oldtimerregeling (het 40 jaar compromis). Wederom een bevestiging dat de maatregel niet deugt! Uiteraard weer munitie voor ons om dit plan ongedaan te maken".

U ziet dat de strijd zeker nog niet gestreden is en wij blijven doorvechten om deze belachelijke maatregel terug te draaien! Uw steun is van doorslaggevend belang voor het slagen van de actie. Wij willen deze strijd afmaken en winnen. Want dat kan! Wij rekenen op uw steun en vertrouwen!"

PETITIE "Op 8 oktober 2013 boden wij de petitie m.b.t. afschaffing MRB vrijstelling voor oldtimers aan de Kamerleden aan. Gelukkig bleken de Kamerleden geinteresseerd in ons verhaal en zijn daar meteen mee aan de slag gegaan! In het besloten overleg op 10 oktober 2013 hebben de fracties van SP, PvdA, CDA en 50PLUS aanvullende vragen gesteld aan de Staatssecretaris.

Wilt u de actie ook steunen en een donatie doen, ga dan naar: http://www.vrijstellingoldtimer.nl/doneren

De rest van de reis verliep voorspoedig. Zoals je dat doet op de parkeerplaats van het hotel de avond met de kat doorgebracht en kat, caravan en auto de volgende middag braaf afgeleverd in Amsterdam Noord.

Enfin, kat in de tas in de caravan (dat zou beter voor hem zijn dan in de auto) en richting Amsterdam. Onderweg braaf regelmatig gestopt, met de kat gepraat en brokjes gevoerd. Niets aan de hand, totdat de wegen naar – en vooral rond – Parijs volkomen verstopt bleken en ik besloot dan toch maar door de stad te gaan.

Gelukkig was de eerste vraag van de eigenaar hoe het met de kat was .....

Ruud van Etteger

20

21

passie voor auto's?

Wij delen die passie. Daarom is de KNAC de club waar autoliefhebbers zich zo thuisvoelen. verzekeren

•

pechhulp

•

belangenbehartiging

•

clubevenementen

NIEUWJAARSBORREL 2014 Uitnodiging zondag 19 januari 2014 Zoals ondertussen traditie geworden is gaan we elkaar weer gezellig Nieuwjaar toewensen onder het genot van een glas Glühwein vergezeld van Oliebollen en Appelbeignets. Uiteraard zal er weer van een heerlijk Buffet genoten worden met een lekker glas Vino. Jullie zijn welkom vanaf twaalf uur. Om ca. 13.00 uur wordt het Buffet geopend. Gaarne opgeven met hoeveel personen je komt voor 15 januari 2014.

foto met dank aan Joop Venhuis

K N a C ,

v a n z e l f s p r e k e n d

v o o r

a u t o l i e f h e b b e r s

www.knac.nl 070 383 16 12

23

SOME LIKE IT HOT 29 september 2013, ons aller technische steun en toeverlaat Harry Minekus is 30 jaar lid van het Fiat 124 Sport Spider Register, oftewel Onze Club. Om dit te vieren heeft hij samen met Wendy alle andere leden uitgenodigd en een rit uitgezet in het midden van Nederland met de logische naam:



Harry’s Oldtimer Toer.

  Zondag 29 september j.l. ging ik, Jos Kouwenhoven, met een vriend (Ruben Wedding) vanuit Den Haag naar de startlokatie in Huizen. Het weer was fantastisch, dus we genoten direct van deze pretour naar Huizen, de dag begon al goed! Wij arriveerden om 10.30 uur op de parkeerplaats bij het Fletcher Hotel Nautisch kwartier, zeer mooi gelegen aan een haven en tussen nieuw opgetrokken “historische” panden. Maar wat een hoeveelheid Spiders!  Zoveel had ik er nog nooit bij elkaar gezien, het waren er een stuk of 40, allemaal prachtig in het gelid op de kade langs de haven, wauw!   In het Hotel werden we warm onthaald door Harry en Wendy. Onder het genot van een kop koffie met appeltaart bereidden wij ons voor op de rit na ontvangst van het keurig verzorgde routeboekje wat bestond uit diverse

onderdelen; puntaanwijzingen, bolletje-pijltje en full color detailkaarten met ingetekende route. Na uitleg van Harry over de rit gingen wij op pad met de Spider, deze inmiddels getooid met een heus rallyschild! De route ging door Huizen, Blaricum, Laren, langs

Parkeerruimte zat, dus alle spiders op een eindeloze rij gezet, glanzend in de zon. Het was fris, maar de kapjes konden open

24

paleis Soestdijk, Amersfoort enz. via prachtige lanen, langs schitterende landhuizen, idyllische dorpjes en uitnodigende terrasjes, het kon niet op. Op landgoed Den Treek werd er door diverse Spiders gekeerd, men dacht blijkbaar op verboden particulier terrein te zijn beland, maar de route klopte helemaal. Het is wel een particulier landgoed, maar vrij toegankelijk. Onderweg namen veel Spideristi de kans waar om een terrasje te pikken, het weer was natuurlijk ook ideaal! Verder ging het, over de Maarnse Berg naar Doorn, door het Langbroekerwetering gebied met griendbossen, over de Amerongse Berg en door een stukje Gelderse Vallei. Een keur aan afwisselende landschappen trok aan ons voorbij.

Na zo’n 80 km gereden te hebben arriveerden we  op het eindpunt, Hotel Oud Leusden, waar we een aperitief dronken buiten in de niet aflatende middagzon en aansluitend binnen een heerlijk driegangen diner nuttigden. Daar hield Henri Vesseur een speech waarin Harry en Wendy hartelijk bedankt werden, en verblijd met een mooi boek en bloemen voor de organisatie van deze geweldige dag.   Daarna gingen alle Spiders weer tevreden grommend naar huis.   Bedankt,  Jos en Ruben  

Mooi plaatje, daar moet een foto van. Alicia uit Spanje mocht met Jouke mee. Bij Hotel Oud Leusden werden de laatste zonnestralen nog meegepakt.

Harry en Wendy Minekus en ook bezemwagenbestuurder Hans (Alexander wist waar hij zat) werden in het zonnetje gezet.

25

AAndAcht en zorg voor uw klAssieker

Een wens waarmaken Onmogelijke wensen heb ik niet, wel vele, vaak ook weer aangevuld met nieuwe. Maar een daarvan, die al vele tientallen jaren trouw bij mij bleef, kan ik nu van het lijstje afstrepen: het bezitten van een 124 Spider. Mijn naam is Theo Hoving, 51 jaar, al 27 jaar getrouwd met Debora, drie volwassen kinderen en mede-eigenaar van een softwarebedrijf.

Volg ons op Twitter #OldtimerlandNL Vind ons leuk op Facebook

Fiat was het merk waarin mijn vader, later aangevuld met ook een Fiat voor mijn moeder, onafgebroken tot aan halverwege de jaren 80 reed. Als klein kind was ik helemaal gek van auto's. Voor mij was mijn skelter een auto, maakte ik van lego vooral veel straten, waar ik dan met mijn autootjes doorheen kon rijden en later vele bouwpakketten van auto's in elkaar geknutseld. Mijn vader had toen een voorkeur voor Italiaanse auto's, zodat er ook regelmatig folders van mooie Lancia's of Alfa's in huis lagen, maar hij bleef eigenlijk altijd Fiat rijden. Een van de mooiste was toch wel de 128 Rally. Daar heeft hij het nog steeds wel eens over....

Sommigen noemen het de midlife, ik vond ineens dat ik mijn wens om een 124 Spider te bezitten nu moest waarmaken! Rutte en Samson roepen dat we weer moeten uitgeven, dus dat moest dan ook maar gebeuren ;). Al jaren volg ik het Spider aanbod op internet en besloot bij een van de te koop staande auto's te gaan kijken. Het was een blauwe 79-er. Technisch oké, maar moest wel wat worden opgeknapt. Bij het kijken vond ik het erg tegenvallen. De auto reed goed, maar was verre van showroomstaat. Daar moest heel wat aan gebeuren om weer fraai te maken. Dus ben ik verder gaan zoeken.

Rond mijn 15de begon ik schaalmodellen te verzamelen van Italiaanse auto's en dan vooral van Fiats. Niet fanatiek, maar gewoon zo af en toe de collectie uitbreiden. Deze heb ik nog steeds en staan inmiddels op mijn kantoor in een vitrinekast. Een daarvan is een model van de 124 Spider. Naast de in mijn ogen nog mooiere Dino Spider, keek ik altijd met veel

Vervolgens vond ik er een bij Oldtimerland. Met veel Googelen kom je dan telkens de combinatie Oldtimerland/ Harry Minekus tegen, wat een hele goede combinatie lijkt te zijn! Dus met Debora gaan kijken, proefrit gemaakt, elkaar met glimmende ogen aankijken en ter plekke de betreffende Spider gekocht! In de kleur die ikzelf het mooiste vind: rood. Sinds 23 juni dus de trotse eigenaar van een mooie 124 Spider. Het leek mij verstandig om direct lid te worden van de Spider registerclub, zodat ik meer te weten kan komen over de Spider en natuurlijk met "gelijkgestemden" te kunnen babbelen. Zag ik tot mijn vreugde dat er een tourrit werd georganiseerd op 7 juli en nog wel ik de buurt van onze woonplaats Meppel. Ook daar meteen voor aangemeld. Zie het verslag elders in dit nummer.

OLDTIMERLAND CLASSIC

CARS

Onderhoud ~ Reparatie ~ Preparatie ~ Revisie

033 453 15 70

www.oldtimerland.nl ~ [email protected] 26

plezier (en verlangen) naar dit model. Op mijn 19de had ik dan eindelijk mijn eigen auto, een Fiat 128. Daarvoor nog wel een Kever gehad, gekregen van een buurvrouw, maar die was niet geschikt voor de openbare weg. Ook ik heb jarenlang Fiat gereden, vond de modellen van toen en eerder prachtig, ben zelfs lid geweest van de Fiat Club Nederland, maar ben sinds 94 gewisseld naar andere merken. In de klasse waarin ik op dat moment kon rijden, vond ik de Fiats niet meer wat ze geweest waren. Misschien ook wel verandering van eigen smaak. Er zijn bij mij genoeg andere auto's die ik prachtig vind, steeds in een wisselende samenstelling, maar de Fiat modellen tot de jaren 80 roepen bij mij nog steeds warme gevoelens op, in het bijzonder dan de Spiders. Zo is mijn dagelijkse auto een heel ander merk, maar een die bij mij ook hoog op de verlanglijst stond. Voor hier verder niet relevant.

Theo Hoving

27

pech, balen als een stekker Alle vakantieplannen ten spijt, is deze vakantie niets terecht gekomen van mijn enthousiaste plan om met de Spider een ronde door Italië te maken. Ondanks het systematisch enthousiasmeren van mijn vrouw, om 14 dagen van Italiaans hotelletje naar Italiaans hotelletje te rijden, in de sporen van de Mille Miglia, heeft het niet zo mogen zijn.

waardevast met nog eens een extra waarde toekenning voor de gemonteerde Korbler targa hardtop. Alhoewel de waarde van een Spider nog steeds geen vetpot is, sta je in ieder geval niet met lege handen, in het onverhoopte geval er iets mis mocht gaan. En dat zoiets onverwacht kan gebeuren hebben we weer eens mogen ervaren. Na de keuring, nog in mijn sas met de taxatie van mijn Spider, onderweg naar mijn werk in Houten meende ik al dat ik iets rook. Nu kan ik nagenoeg niets ruiken, dus dacht ik dat het inbeelding was. Voor de stoplichten op de Laaggravenseweg bij de afslag naar Houtenseweg ging het nog allemaal goed, totdat we de bocht door gingen. De Spider viel helemaal dood. Niets; geen leven meer, alle systemen dood. Hartstikke dood. Gelukkig was het niet druk dus en kon ik de auto snel naar de parkeerstrook toe duwen. Nadat ik was bijgekomen van deze ongeplande sportieve inspanning , probeerde ik de Spider weer te starten en warempel; hij deed het weer alsof hij mij helemaal niet had laten staan. Alsof ik volledig onnodig de Spider naar de vluchthaven had geduwd. Ook goed, dacht ik nog en reed verder probleemloos naar mijn werk. ’s Avonds zou ik de auto starten en bijna onmiddellijk werd ik door een stevige brandlucht begroet. Een collega van mij, die even met mij mee was gelopen om de auto te bewonderen, wees mij er met klem op dat er toch iets in de fik moest staan. Op het parkeerterrein van de zaak zijn we op zoek gegaan naar wat er nu eigenlijk aan het smeulen was geslagen. Lang hoefden we niet te zoeken; de boosdoener was de stekker die het contactslot aansloot op de rest van de bekabeling. We hebben de auto toen maar naar Nieuwegein gesleept en daar, later in de week, een nieuwe connectoren op de draadboom en het contactslot gemonteerd. Uiteraard vraag je je dan af hoe zoiets van het een op het andere moment, spontaan, kan ontstaan. Tijdens de taxatie, diezelfde morgen, was er immers nog niets aan de hand. Afgelopen zaterdagochtend heb ik de zwartgeblakerde stekker aan Harry Minekus laten zien en hem gevraagd hoe zoiets nu kan ontstaan. Wat blijkt nu; na 31 jaar komt er speling op de connectoren en maken ze minder tot af en toe zelfs geen contact met elkaar. Op de momenten dat het contact tussen beide connectoren slecht is schijnt zich daar een behoorlijke warmte te kunnen ontwikkelingen. Een warmte die zover blijkt op te kunnen lopen dat het spulketje daadwerkelijk begint smeulen en zelfs kan afbranden.

Niet de Spider, maar mijn werkgever gooide roet in het eten, door ondergetekende de jaarlijkse sales incentive voor het “Nederlands territory” toe te kennen. Misschien verklaart het enigszins wanneer ik vertel dat ik in een sales job bij een op en top Amerikaanse Distributeur voor netwerk producten werk. Bij grote Amerikaanse bedrijven komt het nog al eens voor, dat je bij wijze van sales motivator, jaarlijks een (korte) reis naar een zonnig oord kunt winnen als je de gestelde doelstellingen (zwaar) weet te over scoren. Zo kwam het dat mijn betere helft en ikzelf eind mei op het vliegtuig naar Rio de Janeiro zaten. Aangezien wij er toch al waren en de vliegtickets al door de company betaald waren, hebben wij de reis maar naar een tweeënhalve week opgerekt en zo een vroege zomervakantie gehouden. Rio de Janeiro en Ipanima Beach moge dan een geweldige vakantiebestemming zijn; de spider was, buiten zijn jaarlijks onderhoudsbeurt, nog niet echt van zijn plek geweest. De week na terugkomst stond, op aandringen van de verzekeringsmaatschappij, direct de periodieke taxatie gepland. Normaal wordt de Spider tijdens de Fiat Techno dag bij Oldtimerland getaxeerd, maar ja omdat wij, heel vervelend, op 9 juni elders in de Braziliaanse zon op het strand zaten was dat misgelopen. De taxateur was er zeer te spreken over de status van mijn Fiat Sport Spider 2000i en waardeerde de auto

28

29

Zoals gezegd is dit alles met de montage van een (relatief) goedkope connector weer snel verholpen. Afgelopen zondag hebben wij dan ook , voor dit jaar, de eerste rit met de Spider in de nieuwe setup gemaakt. De afgelopen winter aangeschafte Korbler targa hardtop doet zijn job geweldig. Mijn vrouw zit net wat beschutter en in combinatie met de geïnstalleerde iPod interface is zij weer helemaal gelukkig. Zelf vind ik de targa hardtop ook niet verkeerd staan en een leuke afwisseling. Ik heb de Spider sinds 1993 en kan niet ontkennen ’s winters ook wel eens over iets anders na te hebben gedacht. Een Mercedes SL (R 107) uit de periode 19711989 is meer dan eens overwogen. (Ja ik besef dat dit hier vloeken in de kerk is). Maar als ik ’s zomers dan weer in mijn oude vertrouwde Spider rijdt realiseer ik me iedere keer weer wat een prettige auto het is om mee te toeren. Nu, met de taga hardtop, heb ik toch het gevoel wat anders te hebben zonder

picknick-rit Zomerse rit plus picknick bij Giethoorn

afscheid te hoeven nemen van mijn trouwe Italiaanse patent. Het enige wat ik nu nog uit moet zoeken is: “ waarom die verrekte radio blijft clippen als ik het volume harder zet”. Ik durf alle twee mijn schoenen erom te verwedden dat het opnieuw naar versterker (in de kofferbak) brengen van nieuwe draden, in combinatie met een andere (geschakelde) aansluiting van de plus hier verbetering in moet brengen. We gaan het wel weer meemaken.

RECEPTI

Recepti gevuldi boeri brodi

Ingrediënti: 1 bruini boeri broti 1 groti stuki Grana Padano kasi 1 flinki stuki Gorgonzola kasi 1 bossi basilicumi Snijdi di boeri broti overlangsi doordimiddi. Leggi op di ondersti helfti flinki veli gesnedi kasi. Stroii basilicumi bladi eroveri. Bovensti helfti eropi en ini snijdini tot vierkanties. In di overi geduri ca. 20 minuti bij 200 gradi. Warmi serveri alsi bijgerechti miti Italiaansi anti pasti et uni lekkeri vini pinot grigio. Smaki!

Elisabethi di Vriesi

30

Die zondag de 7de juli vertrokken Debora en ik rond 10.00 uur van huis, op weg naar Emmeloord waar de rit begon. Het was prachtig weer dus uiteraard de kap ging naar beneden. Op naar onze eerste clubbijeenkomst. Geen idee wat ons te wachten stond en hoeveel mensen hier nu zouden zijn. Bij aankomst op de parkeerplaats van het hotel in Emmeloord stonden er al een aantal Spiders opgesteld. De eerste kennismaking met de mede clubleden en het bewonderen van de andere Spiders vond op de parkeerplaats plaats. Wat mij vooral opviel is dat geen Spider hetzelfde is, leuk! Het aantal deelnemers aan deze dag viel ons wat tegen. Na de koffie met gebak begon dan het eerste deel van de rit. Een aantal reden op eigen houtje weg om de rit te doen, maar een groot deel vond het leuk om in een stoet achter elkaar aan te rijden. Wij reden tweede en werden gevolgd door een stuk of zes andere Spiders. Wat is dat een mooi gezicht zeg! Dat zag je ook aan de mensen die de Spiders voorbij zagen komen. Door verschillende Friese dorpen met soms onuitspreekbare namen was het genieten van de omgeving, het weer en natuurlijk de Spider. (Eerlijk gezegd geniet ik nu nog vooral van de Spider en heb nog wat minder oog voor de omgeving.) Normaal is het wachten voor een brug vervelend, maar deze keer, volgens mij vijf keer deze dag, alleen maar leuk. Het bolletje pijltje systeem was goed te volgen. Debora zei op een bepaald moment tegen mij: "Nu komt er een ingewikkelde kruising." En prompt reed de voorste Spider verkeerd. Ik heb nog getoeterd, maar dat hoorden ze niet, dus reden wij ineens vooraan. Gekscherend zeiden wij tegen elkaar dat ze het expres deden om ons als nieuwkomers uit te testen. Met een kleine onduidelijkheid in de instructie kwamen wij uit op een mooie open grasveld aan de rand van een bos, waar de picknick plaats vond. Er stonden al andere "Spiders", maar dat waren geen Fiats. Wij waren dus de eersten van de club, de rest volgde spoedig, waarbij sommigen eerst een

Het was zonnig, gezellig en heerlijk. Kortom Top! bezoekje hadden gebracht aan o.a. Joure. Een prachtige picknickplek met alle Spiders bij elkaar. Een erg leuke manier om uitgebreider met elkaar te kletsen, geholpen door het perfecte weer natuurlijk. Na de picknick volgde het tweede deel van de route. De rit ging door onder andere het mooie natuurgebied De Weerribben. Voor ons redelijk bekend terrein, omdat wij er veel vaker geweest zijn, maar het blijft natuurlijk mooi om over de smalle weggetjes tussen het vele riet en over de bruggetjes te rijden. Vanwege het prachtige weer hadden wij heel veel drukte verwacht in Giethoorn waar we verzamelden om een rondvaart te maken. Maar het viel erg mee. Uit ervaring weten wij dat het weleens anders is. We konden gemakkelijk bij het rondvaartbedrijf komen en er was ruimte voor onze Spiders gereserveerd om mooi bij elkaar te parkeren. Ook is Giethoorn voor ons niet onbekend maar het is altijd weer hilarisch om de drukte mee te maken op en naast het water. Er zijn daar altijd genoeg "stuurmannen en -vrouwen" die meer zweet van de stress hebben dan

31

AUTOminiaturen door Harry Minekus Beste Spideristi,

Engeland (RAC) zou de Delta eigenlijk meedoen als proef om te kijken of alles werkte en om de auto af te stellen. Maar in de handen van de meester Henri Toivonen werd dit rallykanon gelijk naar de overwinning gestuurd. Dit zou zeker niet de laatste overwinning worden voor de Delta S4 in zijn prachtige Martini striping. De andere concurrenten van de Lancia waren de Audi Quattro Kurz, de Mini Metro 6R4, de Renault Maxi Turbo, de Peugeot 205 T16, de Ford RS 200 en misschien de enige tweewiel aangedreven Opel Manta 400 die op asfalt nog mee kon komen met deze vierwiel aandrijvers.

In deze Due Posti weer een stukje over modelauto’s. Dit keer niet over de Fiats, maar wel over twee auto’s die tot de Fiat Groep behoren en één die in die tijd nog bij Lancia hoorde.

van de warmte bij pogingen de boot zo goed mogelijk in de smalle grachtjes ongeschonden te laveren. De gids vertelde ondertussen leuke en interessante zaken over het Gieterse.

klaar te maken voor een weekje vakantie in Duitse Saarland, niet met de Spider, want een van onze kinderen ging ook mee. Dat is toch wel wat krap in de Spider en ik zie vooralsnog snelwegritten niet zitten met de oude Spider. Voor ons voorlopig vooral lekker toeren bij mooie dagen.

Veilig terug aan de wal kwam er een bus vol Hongaarse toeristen op de parkeerplaats aan. Ze vonden kennelijk ook onze Spiders een attractie, want er werd flink gefilmd en gefotografeerd, maar ook even in de auto zitten wilde menigeen. Wij vonden het welletjes en zijn als eerste maar vertrokken naar de eindbestemming in Emmeloord waar het diner plaatsvond. Onderweg gestopt om nog even foto's te maken van de andere Spiders op weg naar het diner. Na het voortreffelijke diner huiswaarts gekeerd om ons

Een leuke eerste kennismaking met de Spiderclub. We kijken uit naar een volgende bijeenkomst en hopen wel op een opkomst met nog meer Spiders. Theo Hoving

De auto van de eerste foto is de rood/zwarte Lancia Fulvia HF 1600 van de rallyrijders Simo Lampinen en Sölve Andreasson in 1972 tijdens de rally Du Maroc, met startnummer 1 op de portieren. De tweede Lancia is de 037 van de meer bekende Markku Alén en zijn bijrijder Ilkka Kivimäki die lange tijd voor FIAT hebben gereden in de meeste rally Fiats. Deze Lancia 037 had zijn motor voor de achteras en aandrijving op de achterwielen. De motor was uitgerust met een roots compressor (volumex). Midden jaren ‘80 keek ik veel rallysport op SKY sport en herinner mij het aparte geluid van de “jankende” compressor van de Lancia als hij over het beeldscherm raasde. De Lancia 037 op deze foto, verscheen aan de start in de Tour de Corse in 1984.

Helaas kwam er na een paar seizoenen al een einde aan de Group B-cars. Doordat ze zo snel waren gebeurden er ook een aantal ongevallen met dodelijke afloop. Hierdoor besloot de FIVA te stoppen met de Group B-Cars. Ook mijn rallyidolen Henri Toivonen en Sergio Cresto verloren beiden het leven nadat zij tijdens de Tour de Corse van een berghelling stortten. Tijdens een eerdere spoedreparatie was er geen tijd meer om de bodembeschermplaat terug te monteren. Dit werd de beide mannen fataal. Toen zij van de weg raakten, scheurde de bodemplaat open omdat zij over de boomstronken van de helling afgleden. Onder hun stoelen zaten de brandstoftanks die gelijk ontbranden en het einde betekenden van deze veel te vroeg overleden topcoureurs.

In 1985 verscheen er de beste en snelste Lancia tot nu toe gebouwd. Deze Group B-Car had nu een compressor voor extra vermogen bij lage toeren en een turbo voor de extra power bij hoge toeren. De motor leverde afhankelijk van het parcours tussen de 400 en 600 pk werd er gefluisterd. Deze vierwiel aangedreven Lancia Delta S4 was een super rallykanon die in de handen van Henri Toivonen en zijn navigator Sergio Cresta grote overwinningen behaalde. Deze Lancia had eigenlijk weinig gemeen met de gewone Lancia Delta die je bij de dealer kon kopen. De Delta S4 had een buizenframe met daarover een kunststof carrosserie, die voor en achter bijna geheel open kon worden geklapt zodat bij de servicing snel en goed aan de motor kon worden gewerkt. Bij zijn debuut in de Rally van

32

Hier eindigt voor deze keer mijn stukje over de miniaturen. Kijk ook even op Youtube naar de”tribute of the Group B- cars” of zoek naar Lancia 037 of naar de “tribute of Henri Toivonen”, maar geniet vooral ook van het geluid van deze geweldige supercars.

33

Druk Print

met het oog op de toekomst... advertentie advertentie HORSSEN HORSSEN

Sign

www.allesismogelijk.nl Industrieweg 1 • 4181 CA Waardenburg • Postbus 23 • 4180 BA Waardenburg Tel. (0418) 65 74 00 • Fax (0418) 65 20 16 • E-mail [email protected] Textielweg 18a 4104 AR Culemborg

Industrieweg 1 4181 CA Waardenburg

34 33

33

down on the junkyard Martin Murilee plaatste op het internet "Down On The Junkyard" foto's van een trieste spider die hij aantrof in de US. Zo ver laten we het toch niet komen? Ook op de site stond een link naar naar een reclame filmpje van de Spider 2000. Leuk om te zien! " http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=Ot3INGoc2xM "