Inleiding. Het nut van plannen. Denise Hulst:

Inleiding Welkom in mijn e-book over Plannen. Dit e -boek stel ik je gratis ter beschikking. Gewoon omdat ik denk dat het je kan helpen. En omdat ik graag mijn kennis deel. Zeker als het gaat om plannen, is het belangrijk een aantal basisprincipes te weten. Als je geen rekening houdt met deze basisprincipes, loopt plannen altijd verkeerd af en voordat je het weet ben je een van de mensen die roept dat plannen toch geen zin heeft en voor jou niet werkt. Daarom heb ik dit e- book geschreven. Om je te helpen om een planning te maken die wel voor je werkt. De meeste mensen zijn optimistisch van aard. Daardoor nemen zij niet voldoende tijd voor taken en voor het plannen zelf en komen daardoor regelmatig in de problemen omdat zij hun deadlines niet halen. Sommigen halen hun deadlines net wel en hebben onderweg een flinke hoeveelheid stress verzameld. Komt dat alleen doordat we een verkeerde inschatting maken van de tijd die we nodig denken te hebben? Komt het doordat we de laatste jaren voortdurend aan het versnellen geweest zijn met als neveneffect dat we denken dat hetgeen wij willen ook werkelijk lukken in de tijd die we tot onze beschikking hebben?

Het nut van plannen Regeren is vooruitzien, plannen is vooruitzien. Om de waan van de dag het hoofd te kunnen bieden, is het noodzakelijk om te weten wat je met je tijd wilt doen, hoe je dat wilt doen en wanneer je dat wilt doen. Plannen is een voorwaarde voor efficiënt werken. Veel mensen zien het nut van plannen niet in en zijn de mening toegedaan dat plannen zonde van de tijd is. Niets is minder waar. Plannen maakt dat je aan de juiste zaken werkt en in de juiste volgorde. Plannen maakt dat je kunt voorzien waar de problemen kunnen ontstaan en waar de oplossingen liggen of hoe je kunt anticiperen op remmende factoren. Plannen geeft je overzicht en het gevoel dat je de baas bent over je tijd en energie. Als je niet plant dan werk je op drijfzand. Als je een planning maakt, creëer je duidelijkheid voor jezelf. Deze duidelijkheid stelt je in staat om weloverwogen beslissingen te nemen. Beslissingen over het aannemen van extra werk, het uitstellen van bepaalde werkzaamheden of het laten vervallen van werk. Een planning kan je ook laten zien dat je te veel werk hebt. Plannen schept duidelijkheid op de korte termijn, de middellange termijn en de lange termijn. In dit e- boek lees je onder andere hoe je reëler kunt gaan plannen, hoe je rekening kunt houden met allerlei ad-hoc taken die tussen de bedrijven door opduiken, wat de betekenis is van routines en hoe onze hersenen werken als het gaat om werk. Mocht je denken dan andere mensen in je omgeving wel een beetje hulp kunnen gebruiken, dan kun je ze natuurlijk altijd dit e-boekje toesturen en hen doorverwijzen naar de gratis 3 delige minitraining die ik gemaakt heb gebaseerd op mijn onlangs 10e verschenen boek Timemanagement 3.0, meer breingeluk voor breinwerkers. En verder: in april start ik een gratis Inbox Challenge, omdat email nog steeds voor veel mensen een gevoel van werkdruk veroorzaakt en ik weet dat je met een paar simpele trucjes de hoeveelheid e-mail prima de baas kunt worden waardoor je een stuk minder tijd kwijt bent aan e-mail. Je ontvangt binnenkort meer informatie over de inbox challenge! Voor nu wens ik je veel succes en leesplezier! Met vriendelijke groet Denise Hulst

[email protected] Denise Hulst: 0655707201

Inhoudsopgave Hoofdstuk

Pagina

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

2 3 4 7 10 11 14 16 19 20 21

Bestaat de ideale werkdag? Hoe efficiënt werk jij? Waarom kun je een probleem hebben met plannen? Routinezaken, kerntaken en adhoc werkzaamheden Breng je kerntaken in beeld Breng je routinezaken in beeld Hou rekening met het onverwachte Multitaskers zijn minder productief Plannen voor secretaresses Plannen voor thuis Gratis webinars social media, meditatie en verder


1. Bestaat de ideale werkdag? Ingrediënten De meeste mensen nemen zich elke ochtend opnieuw voor dat de dag die komen gaat een bevredigende werkdag zal worden. Ze zien zichzelf de dingen doen die zij zich voorgenomen hadden binnen de tijd die ze ervoor hadden gereserveerd. Niet alleen het afronden van taken draagt bij aan de idee van een ideale werkdag, ook de omstandigheden waaronder die taken afgerond worden spelen een rol. Inspiratie op kunnen doen, nieuwe ideeën ontwikkelen en communicatie en uitwisseling met collega’s bepalen mede de waarde van een werkdag. Uiteindelijk zal een ideale werkdag voor iedereen anders zijn op bepaalde onderdelen. De gemeenschappelijke voorwaarden zijn echter: doen wat men voorgenomen had, afronden van taken en het oplossen van problemen. De vraag is wat je zelf als ideale werkdag beschouwt en op welke gebieden deze verschilt van een doorsnee werkdag. Het is zinvol om heel concreet te zijn met betrekking tot de ingrediënten van jouw ideale werkdag. Als je deze naast een doorsnee werkdag zet, kun je nadenken over de vraag hoe je dat gat kunt dichten. In dit hoofdstuk komen een aantal zaken aan de orde die je kunnen helpen om duidelijk te krijgen wat je moet veranderen om met een goed gevoel naar huis te kunnen gaan en hoe je dat kunt veranderen.

Mijn ideale werkdag bestaat uit:…………………………………………………….

Een doorsnee werkdag ziet er voor mij als volgt

uit………………………………….

De zaken die ik kan veranderen en beïnvloeden zijn….…………………………….


2. Hoe efficiënt werk jij? Gewoontegedrag Efficiency is een verzameling van Doen & Laten. Helaas kun je niet zeggen dat als je dat ene maar doet en dat andere maar laat, je efficiënt werkt. Wil je efficiënt werken, dan zul je een aantal zaken moeten afschaffen en een aantal zaken op moeten pakken. Uiteindelijk draait het om twee dingen: je eigen gewoontegedrag veranderen en de keuzes die je maakt helder hebben. Planning is een onderdeel van efficiënt werken. Onderstaand tref je een lijst aan met vragen over planning. Als je deze invult kun je zien wat je score is en wat er te verbeteren valt aan je persoonlijke planning.

Ja

Ik heb een duidelijk doel voor ogen als ik met werk begin Ik bepaal mijn eigen deadlines als deze niet door anderen is bepaald Ik reserveer tijd in de agenda voor mijn geplande werkzaamheden Ik kijk aan het eind van de dag wat er is blijven liggen en noteer dat Ik bewaar geen taken of kleine acties in mijn hoofd Ik stel geen zaken ……uit Ik heb een goed overzicht op mijn werklast Ik weet wanneer ik er taken bij kan hebben en wanneer niet Ik reserveer tijd voor routinezaken Ik reserveer tijd voor het afhandelen van mijn e-mail Ik maak dagelijks een planning voor de kleine taakjes Ik plan wekelijks mijn grote taken Ik organiseer stiltetijd om ongestoord te kunnen werken Ik weet hoe ik afspraken moet maken in mijn elektronische agenda Ik heb duidelijke afspraken met degene die mij ondersteunt over het invullen van mijn agenda Ik heb dagelijks overleg met mijn ondersteuner over het verloop van de dag Ik heb reserveer lucht in mijn agenda Ik maak een onderscheid tussen zaken die moeten en zaken die mogen Ik hou rekening met ad-hoc zaken


Nee

Soms

Weet niet

Uitslag

3.

Als je 15 vragen met ja beantwoord hebt, kun je van jezelf zeggen dat je in ieder geval op het gebied van plannen aardig in de richting komt van efficiënt werken. Plannen levert je pas wat op als je dat enkele weken achter elkaar volhoudt. Het heeft weinig zin om een week goed te plannen en vervolgens de twee weken daaropvolgend niet te plannen. Plannen heeft pas effect als het een continuüm is in het ritme van je dagelijkse werkzaamheden, als je het beschouwt als een noodzakelijk instrument en het tot een vaste gewoonte verheft.

Waarom kun je een probleem hebben met planning?

Lineaire tijd Wij productieprocessen beter te laten verlopen: er waren afgebakende tijdsintervallen nodig om machines leven in een lineaire tijd: kloktijd. Dat doen we nog niet zo heel lang. Kloktijd is ontdekt of ontwikkeld om via mechanische processen te kunnen laten produceren. Zo’n 180 jaar geleden is de mens begonnen met het leven naar de lineaire tijd van de klok en niet naar de tijd van de natuur of op basis van het licht/donker ritme. Ook de jaartelling zoals wij die kennen is een kunstmatige: het jaar begint op 1 januari uitsluitend op die dag, omdat in het Romeinse Rijk op 1 januari de nieuwe Prefecten voor het komende jaar benoemd werden door de Keizer. Bij wijze van spreken zou bij ons het nieuwe jaar dan moeten beginnen op de derde dinsdag in september. Tijd zoals wij deze kennen en hoe wij daar mee omgaan is kunstmatig. Het zou een verklaring kunnen zijn waarom de gemiddelde mens regelmatig op gespannen voet met de tijd leeft en waarom sommige mensen weerstand hebben om een goede planning te maken.

Plannen leidt tot frustratie Sommige mensen plannen in het geheel niet omdat de pogingen die zij in het verleden hebben gedaan, tot dusdanige frustraties hebben geleid dat ze bij de gedachte alleen al opnieuw gevoelens van machteloosheid voelen opkomen. Als je vaak in de problemen komt met deadlines kun je de oorzaken proberen te achterhalen. Een aantal staan hieronder genoemd. Andere oorzaken kunnen in jezelf zitten. Voorbeelden zijn: een hoog streefniveau, perfectionisme, geen genoegen kunnen of willen nemen met een acht of de grote behoefte aan suddertijd om een idee te laten beklijven. Dat betekent dat enig zelfinzicht in je functioneren en inzicht in de kwaliteiten die je meebrengt in je werk hulpmiddelen zijn bij het maken van een reële planning.


Drie redenen waarom Plannen mis kan gaan

1

Te optimistisch zijn: bij de leuke taken denken de meeste mensen ‘Dat doe ik wel ‘even’ en dan blijkt dat de taak twee tot drie keer zolang duurt. Dat heeft te maken

met de manier waarop onze geest werkt. Onze geest zal er alles aan doen om te zorgen dat we het naar ons zin hebben. Dat is menselijk. Op onderbewust niveau worden de leuke dingen gemakkelijker (lees: sneller af te handelen) gemaakt, waardoor het makkelijker wordt om jezelf toe te staan om met iets leuks aan de slag te gaan. Daarnaast kan een taak veel langer duren omdat externe factoren een remmende factor zijn waar je geen rekening mee houdt. Je kunt dan denken aan printers die het niet goed doen, een storing in het netwerk, een collega die ziek is en die je gedeeltelijk waar moet nemen. Allemaal zaken die een taak langer laten duren dan je ingeschat had. Het effect is dat je aan de rest van je werk dat je gepland had niet toekomt. Dat roept frustratie op. Wat je kunt doen is standaard twee tot drie keer zoveel tijd reserveren voor dat soort taakjes. Mocht je het ruim binnen de tijd doen, dan is dat alleen maar mooi. Dan kun je de rest van die tijd die je gereserveerd had besteden aan een ander taakje dat je al een tijd van je lijst wilde schrappen.

Geen goede inschatting van de tijd maken.

van de routinetaken is het meestal wel duidelijk hoeveel tijd deze vragen. Het gaat vaak om de taken die je voor het eerst moet doen, of de taken die wel vaker voorkomen, maar in een lage frequentie, zoals een jaarverslag. Het is verstandig om ook voor dit soort taken twee tot drie keer zoveel tijd te reserveren. Als je minder tijd voor nodig hebt om een taak af te ronden dan dat je er voor gepland had, dan is dat mooi meegenomen en kun je alvast met iets anders beginnen. Je kunt dus beter meer tijd dan te weinig tijd voor een taak rekenen.

2

A

3

Geen rekening houden met ad-hoc zaken die aandacht vragen

Als mensen met plannen beginnen, plannen ze vaak hun agenda vol. Dat betekent dat de zaken die opgelost moeten worden op het moment dat ze zich voordoen, altijd als ongewenst en storend ervaren zullen worden. De kunst is om zoveel lucht in de agenda te houden, dat ook de ad-hoc acties de tijd kunnen krijgen die ze nodig hebben, zonder dat het de rest van de planning in de war schopt. Als je dan met een taak bezig bent, kun je op basis van de rest van je dagplanning bedenken of je die vraag op dat moment moet beantwoorden of dat je dat doet als je met je geplande werk klaar bent. Als het goed is heb je elke werkdag een aantal uur vrijgehouden om met ad-hoc zaken bezig te kunnen zijn.


Plannen is een vaardigheid die je kunt leren Als je bepaalde zaken in acht neemt is de kans groot dat het je de rust en het overzicht oplevert die je nodig hebt om je te kunnen concentreren op de werkelijk belangrijke zaken. Bij het plannen van je werk staat een aantal vragen centraal. Het plannen zelf: wat heb je nodig om te kunnen plannen, hoe plan je, wat plan je en wanneer plan je dan? En zoals met zoveel zaken in het leven; oefening baart kunst. Als je in het verleden tot de conclusie gekomen bent dat plannen jou niets oplevert, is de kans groot dat het mis is gegaan door één van de onderstaande redenen.

Wist je dat….. heel veel energie en tijd verloren gaat aan het denken aan en tobben over alle zaken die nog gedaan moeten worden? Als je alle taken die je moet doen plant in je agenda, hoef je je niet meer af te vragen wanneer je nu al dat werk moet doen. In plaats van je tijd en energie aan het gepieker te besteden, kun je nu je tijd aan de taken zelf besteden. Je creëert zelf de rust die je nodig hebt, door je taken een plek in je tijd te geven.

Streefniveau en moderne technologie Frustratie ontstaat onder andere doordat er een gat zit tussen dat wat je op een dag wilt doen en dat wat je daadwerkelijk voor elkaar krijgt. Doordat moderne technologische toepassingen hun intrede in een kantooromgeving hebben gedaan, hebben veel mensen de illusie sneller zaken af te kunnen ronden omdat ze minder afhankelijk worden van collega’s. Het tegendeel blijkt waar te zijn. Pc’s laten zich niet ompraten als er een deadline is. Kapot is kapot. Een netwerk zal niet weer opstarten omdat jij toevallig informatie uit een database moet ophalen om verder te kunnen met je werk. Printers die het niet doen, gaan niet printen omdat je dat laatste rapport nog in moet leveren.


We willen en/of moeten steeds meer in steeds minder tijd. We denken dat dat kan omdat er zoveel apparaten tot onze beschikking staan die ons kunnen helpen. Stress veroorzaakt door computerstoringen of storingen van andere elektronische kantoorapparatuur is stijgende in op de lijst van stressveroorzakers op het werk. Door twee tot drie keer zoveel tijd te nemen voor de taken waarbij je denkt ‘Dat doe ik wel even’ en door lucht te reserveren in je agenda voor zaken die je niet kunt voorzien, voorkom je dat je planning uiteindelijk slechts een pijnlijke herinnering wordt aan alle zaken die je niet gedaan hebt.

De grootste valkuilen valkuilen op een gaat rijtjeom alshet hetmaken gaat om De grootste als het van planning een planning

Niet plannen De hele agenda vol plannen met afspraken en vergaderingen Je perfectionisme niet herkennen en bijsturen

Te optimistisch zijn en daardoor zelf tijdgebrek veroorzaken Je door alles en iedereen van je geplande werkzaamheden laten houden Het feit dat anderen hun doel bereiken belangrijker vinden dan de vraag hoe jij je doel

bereikt

Geen rekening houden met onvoorziene omstandigheden (het is niet belangrijk te weten wat er gaat gebeuren aan onverwachte zaken, het is alleen zeker dát er onverwachte zaken gaan gebeuren. Het gaat dus om de tijd waar je rekening mee houdt en niet met het feit.) Ervan overtuigd zijn dat plannen geen zin heeft

Deze opsomming is niet uitputtend: zoveel mensen zoveel valkuilen!


4.

Routinezaken, kerntaken en adhoc werkzaamheden..

Onderscheid je verschillende werkstromen Om te kunnen plannen moet je inzicht hebben in je werkvoorraad. Je werk bestaat uit verschillende taken en werkzaamheden. Als je een willekeurige stapel papier van je bureau pakt en je loopt de documenten stuk voor stuk door, of als je stuk voor stuk je e-mailberichten opent en bekijkt wat voor soort bericht het is, dan zie je je feitelijke werklast verschijnen. Er zitten zaken bij die je af moet handelen, moet archiveren, weg moet gooien of door moet sturen. Ook zit er werk bij dat hoort bij regelmatig terugkerende zaken zoals vergaderingen en overleggen, bilaterale overleggen of briefings. Daarnaast is er werk waarvoor je tijd moet reserveren omdat dat een taak is die onderdeel is van een project, of een stuk werk dat je toegezegd had. Als je op deze manier kijkt, zul je zien dat je werk bestaat uit de volgende soorten werk: routinewerkzaamheden, eigen werk of kerntaken en ad-hoc zaken. Deze werkzaamheden zijn wezenlijk verschillend van elkaar. Daarom dienen ze ieder ook een eigen behandeling te krijgen. Om goed te kunnen plannen is het belangrijk dat je dat verschil in werkzaamheden herkent en onderkent. De verhouding tussen deze drie verschillende soorten werkzaamheden is 30%-30%-40%. Deze verhouding is een benadering van het gemiddelde. Een secretaresse heeft veel meer ballen in de lucht te houden en ad hoc bezigheden dan een beleidsmedewerker, dus zal de verhouding bij beiden afwijken van het gemiddelde. Mocht je geen idee hebben hoe bij jou de verhouding ligt, dan is het zinvol om het een tijdje te turven. Maak een start met het bundelen van je routinezaken, want het is moeilijk zicht te krijgen op de hoeveelheid tijd die je bijvoorbeeld aan dit soort zaken besteedt als je deze door de dag heen versnipperd tussen allerlei andere taken afhandelt. Bovendien kun je pas echt iets veranderen aan het verloop van je dag en je planning, als je weet hoeveel tijd je nodig hebt om de noodzakelijke routinezaken af te handelen. Het plannen van keien oftewel de kerntaken is belangrijk omdat het werken aan kerntaken in veel gevallen ondergesneeuwd raakt door ad-hoc zaken en routinetaken, terwijl het wel de zaken zijn die gewogen worden in functioneringsgesprekken en waar je op afgerekend wordt. Kerntaken (keien) Je werk bestaat voor een bepaald gedeelte uit kerntaken waar je verantwoordelijk voor bent. Deze kerntaken kunnen bijvoorbeeld voortvloeien uit vergaderingen, deel uitmaken van projectplanningen, of zijn gebaseerd op beleid of producten die ontwikkeld moeten worden. Het is het soort werk dat vaak als eerste erbij inschiet als er druk ontstaat. Het zijn die werkzaamheden waarvan mensen verzuchten: ’Weer niet aan toegekomen vandaag en ik had me nou toch zo voorgenomen om dit te gaan doen.’ Het zijn juist dié werkzaamheden die het werk van de meeste mensen interessant maakt en waar mensen een tevreden gevoel aan over houden als ze daar een start mee hebben gemaakt het deels hebben afgerond en uiteindelijk helemaal hebben afgerond. Eigenlijk zijn het de keien, de grote brokken werk die je in moet plannen.


Plannen & Doen wat je gepland had. Tijd nemen om de randvoorwaarden te organiseren en tijd te investeren in zaken die je uit je werk kunnen halen als je eenmaal gestart bent. Veel medewerkers zeggen dat ze thuis het meeste van hun kerntaken afronden omdat ze daar niet gestoord worden!

5.

Breng je kerntaken in beeld

Wat zijn je kerntaken nu precies? De stukken die je moet produceren? De onderdelen die je moet aanleveren voor een project? Als je in beeld wilt krijgen wat je aan activiteiten moet plannen, kun je de volgende bronnen raadplegen:

o o o o o o o o o o o o o

-

agenda e-mail Twitter/Yammer/ andere social media waarmee je communiceert aantekeningen van vergaderingen afdelingsplan teamverslagen taakomschrijving geheugen functieomschrijving het bedrijfsplan of de strategische planning aantekeningen van gesprekken met medewerkers elektronische takenlijst werkmappen

Als je bovenstaande bronnen doorloopt, en je komt een taak tegen die je af moet ronden of moet starten, of een belofte die je in moet lossen, noteer deze dan op een leeg vel papier. Loop op deze manier alle bovenstaande bronnen door en noteer alles wat je aan taken en taken tegenkomt. Maak een onderscheid in kleine bureautaken en taken waarvoor je echt tijd moet reserveren. Zet de kleine taken op een Te Doen lijst en reserveer tijd in je agenda voor het afhandelen daarvan tijdens het blok bureauwerkzaamheden. Op deze Te Doen lijst zet je de zaken die je binnen drie werkdagen af wilt ronden en die niet langer dan 15 tot 20 minuten duren. De taken waarvoor je meer tijd moet reserveren zet je op je keienlijstje (grote taken).Op het moment dat je al je bronnen doorgewerkt hebt, heb je je achterstanden in kaart gebracht en zijn je taken boven water gekomen. Nu komt het moment om per taak een besluit te nemen: doe je ze wel of doe je ze niet. Timemanagement is namelijk iets anders dan proberen zoveel mogelijk in zo min mogelijk tijd te doen. Het is ook besluiten dat je iets niet doet, delegeert of op een later tijdstip in de toekomst plant. Dus: de eerste zaken die je je af moet vragen zijn:

Deadlines en olifanten Mocht je besluiten dat je bepaalde taken of keien gaat doen, noteer dan de deadline en als er geen deadline is, bepaal dan zelf wanneer je deze taak gedaan wilt hebben. Taken waar geen deadline aan zit, verdwijnen bijna altijd naar het vergeetlaatje en worden daar zelden of nooit meer uitgehaald. Vervolgens kun je per taak gaan bedenken hoeveel tijd je nodig zult hebben om deze af te ronden. Stap niet in de valkuil van ‘Dat doe ik wel even’, maar plan twee tot drie keer zoveel tijd dan dat je in eerste instantie gedaan zou hebben. Als je de hoeveelheid uren bepaald hebt die je nodig hebt om een taak af te ronden, kun je de taak afhankelijk van het aantal uren op gaan delen in overzichtelijke stukjes werk. Met name voor hele grote taken geldt dat je je niet moet gaan blind staren op het


beoogde eindresultaat. De enige manier om een olifant te eten is namelijk hapje voor hapje. Voor die overzichtelijke stukjes werk kun je alvast over een langere periode verspreid, tijd reserveren in je agenda.

6.

Breng je routinewerkzaamheden in beeld

Routinewerkzaamheden zijn taken die regelmatig terugkeren, die altijd moeten gebeuren, waar je geen invloed op uit kunt oefenen en waar soms meerdere personen bij betrokken kunnen zijn. Voorbeelden zijn: -

Post lezen en afhandelen E-mail lezen en afhandelen Telefoontjes plegen Vaste overleggen en vergaderingen Regelzaken

Routinezaken zijn de operationele onderdelen van je werk. Het is de motor achter ‘het grote werk’. Als dit onderdeel van je werk niet als vanzelfsprekend loopt, wordt je arbeidsproces een moeizaam pad waarop je veel beren zult tegenkomen. Deze werkzaamheden moet je doen om verder te kunnen met je echt belangrijke werk. Veel medewerkers doen dit soort werkzaamheden ‘even tussendoor’: even de email lezen, even een telefoontje plegen. Voor je het weet ben je de hele dag taken ‘tussendoor’ aan het doen in een poging zowel grote taken als de lopende zaken af te handelen, zonder dat je werkelijk taken afrondt.

80-20 regel of de Pareto analyse Als je 20% van je tijd effectief voor je kerntaken gebruikt, heb je 80% van je gewenste resultaat gehaald. Dat betekent dat als iemand die vijf dagen per week werkt, twee dagdelen reserveert voor het werken aan kerntaken, 80% van het resultaat gerealiseerd is. De overige 80% van de tijd wordt gebruikt voor de resterende 20% van de resultaten. Deze 80-20 regel is ontwikkeld door Vilfredo Pareto, een Italiaanse econoom. Deze wetmatigheid is ook van toepassing binnen andere gebieden. Voorbeelden zijn: 20% van de producten en 20% van de klanten zorgen voor 80% voor de omzet van een bedrijf, 20% van de medewerkers zorgt voor 80% van de omzet van een bedrijf, 20% van de oorzaken kunnen voor 80% verantwoordelijk zijn voor de fouten die gemaakt worden. Een simpele vergelijking met het thuisfront: 20% van je kleren draag je 80% van de tijd.

Maak een plan en werk dan volgens dat plan De reden zal duidelijk zijn: je kunt beter een collega één keer storen met een verzameling vragen dan dat je per dag negen of tien keer naar iemand toeloopt. Telefoontjes opsparen is ook verstandiger: als je namelijk in een taak zit en je bedenkt dat je Karel even moet bellen, dan haal je jezelf uit je concentratie op het moment dat je zo’n impuls ook in daden omzet. Het is beter om hier een notitie van te maken en het telefoontje aan Karel mee te nemen in je belrondje. Dat geldt ook voor het afhandelen van je e-mail. E-mail is een grote concentratieverstoorder als je op elke melding reageert terwijl je met een concentratietaak bezig bent. Reserveer per dag als vast onderdeel van je dagelijkse routine een blok in je agenda voor het afwikkelen van je bureauwerkzaamheden. Per functie kan de tijd die je nodig hebt voor dit soort werkzaamheden, verschillend zijn. In de ene functie ben je misschien twee keer een uur kwijt aan dit soort routinezaken, in de andere functie heb je misschien twee keer


twee uur nodig. Je komt alleen te weten hoeveel tijd je echt nodig hebt voor deze zaken door er tijd voor te plannen en je aan die tijden te houden. Dan kun je vanzelf de conclusie trekken of de tijd die je gereserveerd hebt een beetje klopt.

Wat heb je nodig om te kunnen plannen? Ten eerste een agenda waarin je een weekoverzicht hebt. Als je een agenda neemt waarin een pagina een dag beslaat, heb je maximaal twee werkdagen naast elkaar. Daardoor heb je geen overzicht over je werkweek en is het moeilijker om je werklast te overzien. Dat is tegelijkertijd ook het nadeel van een elektronische planner. Je kunt dat opvangen door elke week als je je planning hebt gemaakt, een printout te maken van je elektronische agenda van de komende week en een print-out van de komende maand. Dan kun je nog steeds overzien hoe de werklast verspreid is over een week en over een langere periode. Zet daarom ook je elektronische agenda op een weekoverzicht zeker als je aan het

plannen gaat…

Hoe plan je? Ten eerste met gezond verstand en met inachtneming van je zelfkennis. Ten tweede dagelijks en wekelijks, bij voorkeur op vaste tijdstippen. De dagplanning bijvoorbeeld een half uur voordat je naar huis gaat, zodat je je plan voor de volgende dag klaar hebt. Je weekplanning op de laatste dag voordat je weekend begint. Dit om te voorkomen dat je het hele weekend in je achterhoofd bezig bent met de vraag wanneer je bepaalde taken de komende week nou toch moet doen. Je kunt het beter gepland hebben zodat er rust in je hoofd komt. Er zijn zaken die je dagelijks moet doen, wekelijks, maandelijks, per kwartaal, per halfjaar of per jaar. De bronnen waar je uit put zijn de volgende: je email: daar zitten ook vaak taken in die je moet doen of stukken die je moet lezen. In de projectplanningen van de projecten waar jij deel van uitmaakt. Deze moet je vertalen naar je eigen agenda. Ook in de papierstapels op je bureau zitten misschien nog taken die je moet doen of afronden. Zet ze op een lijst, verbindt er een einddatum aan en neem ze op in je agenda.

1. Plan de dag Houd je te doen lijst actueel en bekijk elke dag wat je die dag in ieder geval wilt doen Zet de belangrijkste zaken onder een kopje: ‘Moet vandaag gebeuren’ Zet de zaken die niet noodzakelijkerwijs vandaag moeten gebeuren onder een kopje ‘Mag vandaag gebeuren’     

 


Plan routinezaken in Plan je grote keien in Plan tijd in voor het uitlopen van taken Plan tijd in voor ad-hoc taken Plan twee tot drie keer zoveel tijd in voor taken waarvan je denkt ‘Dat doe ik wel even’ Plan denkwerk in op de momenten dat het het rustigst is en je fris bent Plan ruim vooruit

2. Plan de week en je kerntaken Als het goed is heb je je werklast in beeld gebracht, en weet je welke taken er op je liggen te wachten. Bij elke taak die je opgeschreven hebt, zul je je de vraag moeten stellen wanneer je deze gedaan wilt of moet hebben en hoeveel tijd je nodig hebt om deze af te ronden. Als een taak 12 uur nodig heeft, is het verstandiger om vier blokken van drie uur te plannen, verspreid over twee weken, dan dat je twee dagen van zes uur plant. Het is over het algemeen een illusie om te bedenken dat je zes uur per dag aan een taak kunt werken, omdat je toch andere werkzaamheden tussendoor gaat zitten doen. Stel dat je 36 uur werkt, en je houdt rekening met het feit dat je ad-hoc vragen moet kunnen beantwoorden en ook nog tijd nodig hebt om je routinetaken te kunnen doen, dan betekent dat dat je ongeveer 10 á 12 uur per week zou moeten reserveren voor je grote taken.

Gebruik De Salamietactiek of de Pomodoritechniek: Beiden gaan uit van hetzelfde principe: deel grote taken op een kleine blokken en reserveer verspreidt in de week en de weken daarop tijd voor een klus die meer tijd vraagt.. Je kunt vijf blokken van twee uur reserveren of vier blokken van 3 uur en natuurlijk ook zes blokken van twee uur. Je kunt deze blokken reserveren voor kerntaken en per week bekijken wat je precies in die blokken gaat doen, of je kunt op basis van je deadlines die blokken al direct in plannen tijdens je wekelijkse planmoment. Of je kiest voor blokken van twee of drie uur, hangt af van wat je die week nog meer moet doen en hoelang je je kunt concentreren achter elkaar. Het gemiddelde is ongeveer 1 ½ uur en dan hebben je hersens een ‘break’ nodig. Die break kun je ook het beste inplannen

Tip: Verhef het maken van een planning tot een routinetaak en reserveer er elke week bij voorkeur op hetzelfde moment een half uur voor. Hoe vaker je dit doet, hoe minder tijd het je kost. Kijk 4 tot 6 weken vooruit en zet in je agenda dat wat je weet wat er gaat komen. En: reken terug als je deadlines hebt. Knip grote klussen op in hapklare brokken van 1 tot 2 uur afhankelijk van de aard van de klus. Als je een goede planning maakt voordat je weekend begint, zul je je op je vrije dagen minder afvragen wanneer je nu bepaalde zaken moet doen. Het levert je rust op omdat je het kunt loslaten.


7. Hou rekening met het onverwachte

Shit happens: ad hoc zaken vragen tijd Hoe kun je nu ad-hoc zaken plannen, je weet toch nooit van te voren wat er op je af komt? Dat klopt. De praktijk laat echter zien dat er altijd wel wat op je afkomt en uiteindelijk is het in eerste instantie helemaal niet belangrijk om te weten wat dat nou inhoudelijk precies voor werk is. Wat veel belangrijker is, is het besef dat een bepaald gedeelte van je tijd op zal gaan aan dit soort vragen. Dat betekent ook dat je die tijd niet kunt reserveren voor je keien of kerntaken. Reserveer ongeveer 40% van je week voor ad-hoc zaken. Dan weet je dat je als je aan een taak bezig bent, je de middag hebt om alle vragen te beantwoorden die er in de loop van de ochtend en middag op je bureau of in je e-mail verschijnen. Er is bijna niets dat niet een uurtje kan wachten. Gemiddeld genomen betekent dat dat je elke dag ongeveer drie uur moet reserveren om alle ad-hoc taken te kunnen oppakken en afronden.

3. Plan je routinezaken:

de gouden regels voor het plannen van routinezaken:

Bundel zoveel mogelijk gelijksoortige werkzaamheden zoals telefoon, post, e-mail, printen en lezen en reserveer tijd voor deze taken in je agenda en vat ze samen onder het kopje ‘bureauwerkzaamheden’ Bedenk hoeveel blokken van hoeveel minuten per dag je nodig hebt voor het lezen van je e-mail en andere routinewerkzaamheden en reserveer hier tijd voor Als dit op dagelijkse basis niet mogelijk is reserveer dan een aantal blokken per week Ga Timeboxen en besteed er niet meer tijd aan dan dat je gepland had; morgen is er weer een dag (uitgezonderd de zaken die vandaag moeten gebeuren) Denk goed na over het tijdstip waarop je deze werkzaamheden uitvoert: is het handig om deze werkzaamheden in de piek - of de daluren te plannen? Spaar vragen die je hebt aan een bepaald persoon op en plan dagelijks of wekelijks een overleg waarin je deze vragen stelt (uitgezonderd de vragen die geen uitstel verdragen) Het voordeel van plannen Plannen levert je overzicht op en rust. Op basis van een weekplanning en een dagplanning kun je keuzes maken. Als je bijvoorbeeld op een ochtend gepland had om met een grote taak verder te gaan die over drie weken af moet zijn, en je hebt er echt geen zin in, kun je in je agenda kijken welke taak je ook gepland had voor de komende dagen. Die kan je dan ruilen met de taak die je voor die ochtend gepland had. Een planning geeft je dus de ruimte om te schuiven en uit te wisselen. Een planning maakt je flexibeler omdat je gemotiveerd kunt kiezen het ene te doen of te laten en tegelijkertijd zicht te houden op de consequenties van je keuzes. Als je er voor kiest een taak niet te doen op het moment dat je deze wel in de planning had staan, en er zit een deadline aan vast, dan kun je op basis van de rest van je planning bekijken of er wat te schuiven of te ruilen valt en of je door het niet te doen, in de knel komt met je deadline en jezelf dus onder druk zet.


De ideale werkweek De ideale werkweek is waarschijnlijk makkelijker te realiseren dan een ideale werkdag. Een week geeft je meer marge dan een dag: het geeft namelijk helemaal niet als je een hele dag brandjes hebt lopen blussen, omdat je bijvoorbeeld ook weet dat je vier dagdelen gereserveerd hebt verderop in de week om je grote taken te doen. En het is zeker niet erg als je ook de randvoorwaarden om die taken te kunnen doen goed georganiseerd hebt: je hebt een ochtend thuis werken ingepland, je hebt een dagdeel de kamer van een afwezige collega gereserveerd en je hebt geregeld dat je telefoon doorgeschakeld kan worden naar een bereidwillige collega voor wie jij de vorige week een aantal uur de telefoon hebt beantwoord.

Het juiste moment Niet alle momenten op een dag zijn geschikt voor het afhandelen van deze werkzaamheden. Dat is afhankelijk van het soort telefoontjes, de mensen die je wilt bereiken en drukte op kantoor. Het kan zijn dat tot de conclusie komt dat het niet werkt. De kans is groot dat het komt door het tijdstip dat je uitgekozen hebt en niet met de nieuwe manier van werken. Mensen houden niet van verandering, dus als het bij een eerste poging niet lukt, zal je verstand je vertellen dat het toch allemaal geen nut heeft .Laat je niet van je plan afbrengen door een paar grijze cellen die niet gecharmeerd zijn van het feit dat ze zaken op een andere manier moeten gaan doen.


8. Multitasken Wat ben je aan het doen tijdens het lezen van dit boek? Denk je aan de taken die je vandaag had willen afronden, denk je aan dat telefoongesprek dat je zodadelijk moet gaan voeren? Wellicht komt de vergadering van morgen ook voorbij in gedachten of gaat je mobiele telefoon over en twijfel je of je het gesprek wilt aannemen. De moderne professionals zijn geroutineerde multitaskers. De hedendaagse technologie stelt mensen in staat om op het eerste gezicht verschillende dingen tegelijkertijd te doen en velen hebben de idee omarmd dat multitasken een moderne en effectieve manier is om de productiviteit te verhogen.

Multitasken? Wat betekent ‘multitasken’ nu eigenlijk? De feitelijke vertaling is: meerdere taken tegelijkertijd uitvoeren. In de praktijk is dat niet mogelijk. De mens kan nu eenmaal niet een ingewikkelde berekening uitvoeren en echt op hetzelfde moment een ontslagbrief schrijven. Multitasken is niets meer of minder dan tussen de verschillende taken heen en weer vliegen. Multitasken als efficiënte methode van werken is een uitvinding van de hedendaagse samenleving. Het is een term die uitgevonden werd om binnen de wetenschap van de ICT aan te geven dat binnen een netwerk verschillende computers tegelijkertijd met verschillende zaken bezig kunnen zijn. Kennelijk willen we meer op computers lijken en dichten we de mens eigenschappen toe die niet aansluiten bij de mogelijkheden die onze grijze cellen on op dit moment bieden. Kijk maar naar je eigen dagelijkse praktijk: je bent een e-mail aan het typen en een collega komt naast je staan en begint tegen je te praten. Ben jij dan in staat om op dat moment evenveel aandacht te geven aan je collega als aan de e-mail die je aan het schrijven bent? Nee, dat kun je niet. Dat betekent dat één van de twee niet de aandacht krijgt die op dat moment nodig is. Een andere overtuiging die veel mensen hebben, is dat multitasken efficiënt is en dat het je productiviteit bevordert. Ook dat is niet zo. Wetenschappers hebben onlangs de verborgen kosten berekend die veroorzaakt worden door taakswitching. De resultaten van het onderzoek laten zien dat taakswitching de efficiency juist vermindert. De onderzoekers ontdekten dat er bij alle soorten taken tijdverlies optreedt als medewerkers moeten switchen. Dit tijdverlies of ook wel ‘tijdkosten’ genoemd neemt toe, naarmate de taak ingewikkelder is of als het een nieuwe, onbekende taak betreft. De onderzoekers stellen, dat indien medewerkers zich niet langer dan 10 minuten achter elkaar kunnen concentreren, dit het bedrijf 20 tot 40% efficiencyverlies oplevert. Dit zijn dan de tijdkosten van overschakelen, zoals de onderzoekers dat noemen.


Hoe werkt het menselijk brein? Om te begrijpen waarom het switchen tussen taken veel tijd kost, moet je enige kennis hebben van het functioneren van het menselijke brein. Als je van de ene taak naar de andere taak vliegt, of ‘switcht’ tussen verschillende activiteiten (zoals telefoneren via de carkit tijdens autorijden, je tussen verschillende toepassingen op je computer heen en weer bewegen, een e-mail proberen te schrijven terwijl je een gesprek hebt met je collega), dan gebruik je je ‘besturingssysteem’ ofwel het aansturingsprogramma in je hersens. Je hersens moeten dan bewust het besluit nemen om te willen switchen: ‘Ik wil nu dit doen in plaats van dat’, ten tweede moeten je hersens ook de switch kunnen maken: ’Ik schakel nu de voorwaarden voor deze taak uit en voor de andere taak schakel ik de voorwaarden in’ en ten derde moeten je hersens ‘opwarmen’ voor de taak die je wilt starten of weer opwarmen voor de taak waar je weer naar terug wilt gaan. Bijvoorbeeld: je schrijft er lustig op los voor een evaluatierapport in Word. Dan rinkelt de telefoon en je neemt deze (volstrekt automatisch) aan en je beantwoordt de vraag. Op het moment dat je ophangt, is er een gat tussen wat je aan het doen was. Als je verder wilt gaan met je werk, vraag je je af waar je gebleven was. Het duurt even voordat je weer op het juiste spoor zit en je dat gat dat was ontstaan gedicht hebt. Je kunt het vergelijken met een klein ‘writer’s block’ op het moment dat je weer over moet schakelen. Daarnaast hebben je hersens gemiddeld 10 tot 13 minuten nodig om zich voor te bereiden op een taak en geconcentreerd te raken op datgene waar je mee bezig bent. Het overstappen van de ene naar de andere taak neemt maar de totale tijd kan behoorlijk oplopen als je de hele een aantal tips die je kunnen helpen om te stoppen met datgene waar je mee bezig bent en dat voor langere tijd

enkele tienden van seconden in beslag. Dat lijkt weinig dag door van taak aan het wisselen bent. Onderstaand multitasken, te beginnen met je concentreren op te blijven.

Wist je dat multitaskers 25 tot 30 % MINDER productief zijn dan mensen die monotasken?

Bundel taken. Als je bij elke nieuwe e-mail gaat kijken wat er binnen is gekomen, verstoor je zelf voortdurend je eigen concentratie. Nieuwe e-mail niet onmiddellijk lezen, is voor sommige mensen een onmogelijke opgave. Soms lijkt e-mail zelfs verslavingsgedrag in mensen los te maken en denken zij soms dat ze het niet overleven als ze hun nieuwsgierigheid niet direct kunnen bevredigen. Om je niet uit je concentratie te laten halen, kun je beter de melding ‘You’ve got mail’ uitschakelen (Extra, Opties, E-mailopties, Geavanceerde e-mail opties). Bepaal hoe vaak je per dag je e-mail moet lezen en reserveer daar zoveel mogelijk vaste tijden voor. Op die manier voorkom je dat je ten eerste voortdurend bezig bent met je e-mail en ten tweede hoef je je niet af te vragen wanneer je de tijd hebt om je e-mail te lezen, want als het goed is heb je dat gepland in de agenda.


Concentreer je. Bedenk welke gedachten je uit je concentratie halen en je aandacht vragen. Maak een lijst met de dingen die je doet en die je ook wilt doen, een lijst met dingen die je moet doen, maar waar je eigenlijk geen zin in hebt en een lijst met zaken die je wel zou willen doen maar die je niet doet en waarvan je het jammer vindt dat je ze niet doet. Als laatste kun je een lijst van zaken maken die je niet doet en die je ook niet wilt doen. Het beheer van tijd en energie gaat namelijk niet uitsluitend over de vraag wanneer je wat moet doen, maar uiteindelijk ook over de vraag of je zaken überhaupt wel moet doen. Een taak van je lijst afhalen, is ook een keus. Je kunt je het beste concentreren op zaken die op de tweede en derde lijst staan en dat beschouwen als een methode om de probleemgebieden binnen je werk op een rijtje te krijgen. Als je dat gedaan hebt, zul je zien dat er minder interne dialoog zal plaatsvinden, waardoor je meer ongestoord kunt werken.

Maak keuzes Laat je niet voortdurend naar een zijspoor meetrekken door collega’s, e-mailberichten of telefoontjes. Als je de laatste details voor een rapport bijna getackeld hebt voor een vergadering die over een half uurtje begint, accepteer dan geen verstoringen door een collega die vraagt of je even een momentje hebt. Als collega’s vragen of je een minuutje hebt, bedoelen ze meestal een kwartier of een half uur. Stel voor dat je zelf belt of even langskomt zodra je het stuk werk hebt afgerond waar je mee bezig was. Voorkom dat je jezelf uit je concentratie haalt. De meeste mensen zijn gevoelig voor associaties en losse flodders die door het hoofd schieten. Een impuls reactie van de meeste mensen is om dan ook meteen actie te ondernemen. Voor je het weet, zit je met de telefoon in je handen om Karel te bellen die gevraagd had of je iets voor hem uit wilde zoeken. Op het moment dat je Karel belt, ben je je concentratie definitief kwijt. Controleer zelfverstoringen door op het moment dat jouw geheugen je ergens aan helpt herinneren, dit op te schrijven en de aantekening op te bergen in bijvoorbeeld het mapje dat je hebt gemaakt voor mensen waar je veel mee communiceert. Dat geldt ook voor briljante ideeën en associaties. Keer vervolgens terug naar wat je aan het doen was en bewaar de feitelijke actie van dat andere stukje werk tot later. Gebruik geheugensteuntjes. Niet alleen als je geconcentreerd aan het werkt bent zijn die losse flodders of ideeën concentratieverstoorders. Ook op andere momenten kunnen ze in de weg zitten. Gebruik geheugensteuntjes door alles wat in je opkomt en waar je wat mee moet of wilt op te schrijven. Je hersens zullen je keer op keer blijven herinneren aan datgene wat je nog moet doen. En dat is precies waarvoor je hersens zijn gemaakt. Daarom noemen we een functie die je hersens hebben ook het geheugen. En op zich is dat een goede zaak, maar als je wilt voorkomen dat je geheugen je bij voortduring herinnert aan zaken die je allemaal moet doen, sla dat wat je nog moet doen, op een andere plaats op. Als je al de taken opschrijft registreren je hersens dit als iets dat ‘gedaan’ is. Simpel maar doeltreffend. De belangrijkste en simpelste manier om alle taakjes uit je hoofd te halen en niet te vergeten is ze op te schrijven. Gebruik daarom een Te Doen lijst op papier of de takenlijst in de elektronische agenda. Daarnaast kun je een takenlijst gebruiken waar je taken opschrijft die op termijn gedaan moeten worden, maar waarvoor je nog geen planning hebt gemaakt. Gebruik je hersens om na te denken, niet als opslagmedium.!!


9.

Plannen voor secretaresses Secretaresses hebben een bijzonder beroep… Aan de ene kant wordt er van je verwacht dat je pro actief meedenkt, aan de andere kant wordt er ook van je verwacht dat je stante pede problemen oplost op het moment dat ze zich aandienen. ‘Plannen?’ roepen secretaresses als ze bij mij in een training zitten Mooi niet! Bij ons werkt dat niet!! Soi, het is ook anders voor secretaresses dan voor de gemiddelde medewerker. Helemaal waar. En het is ook waar dat een gedeelte van je werk zich wel laat plannen. Ongeveer 20 tot 30 % van je tijd, daar heb je zeggenschap over. En dan vooral over de momenten dat degenen voor wie je werkt in vergadering zitten en jij er niet bij hoeft te zijn. Dat zijn de momenten waarop je met werk aan de slag zou moeten dat blijft liggen en wat je lastig vindt.

Werk je op een secretariaat? Kijk dan dagelijks wie er behoefte heeft aan een uurtje ongestoord werken en neem dan de telefoon van elkaar over. Wissel af: als jij mij uit de wind houdt, hou ik jou uit de wind. Zoek een plekje waar je ongestoord kunt werken en je zult zien dat dat buitengewoon productieve uurtjes zijn.

Bepaal wekelijks welke klussen er liggen waarvoor je je goed moet kunnen concentreren en maak afspraken met je collega’s over de momenten waarop je apart gaat zitten en wanneer je voor hen de telefoon aanneemt als een van hen een uurtje apart gaat zitten.

Heb je geen collega’s met wie je dit zo kunt regelen? Bespreek dan met je leidinggevende wanneer het schikt om een rustig plekje te zoeken. Loop voordat je begint nog even langs (stuur een mailtje of een smsbericht) om te melden dat je een uurtje niet bereikbaar bent omdat je even flink wat werk wilt wegwerken. Uiteindelijk kun je ook naar trainingen en vergaderingen zonder dat je daar echt gedoe over krijgt. Dus ongestoord kunnen werken draagt alleen maar bij aan het hogere doel. Of als HNW bij jullie in is gevoerd: werk regelmatig thuis en zorg dat je offline kunt zijn.


10. Plannen voor het thuisfront Waarom veel jonge ouders met de tong op de schoenen vaak het einde van de dag halen, heeft te vaak te maken met jeugdige overmoed, een tomeloze ambitie en een grote gedrevenheid om het maximale uit de dag te halen. En wordt een dag volgepland. Om het nou een stukje makkelijker te maken kun je de volgende zaken proberen: Tips 1.

Neem voor verplichte vaste routines 30 % meer tijd. Verplichte vaste routines zijn: kinderen eten geven, aankleden, tanden poetsen en naar het kinderdagverblijf brengen of school. Zet het ook op die manier in je agenda. Denk je dat je een uur nodig hebt? Maak er een uur en 20 minuten van. Pas als de praktijk uitwijst dat het met minder kan, kun je je schema aanpassen. 2.

Hou rekening met het onverwachte ook in de privésfeer. Zorg dat er altijd minstens voor twee dagen aan eten en drinken in huis is. Dan maakt het niet zoveel uit of je in de file terechtkomt. Het is belangrijker dat je op tijd bij je kinderen bent dan dat je elke avond een verse maaltijd op tafel hebt staan. Plan in ieder geval je dag niet vol en hou tussen de verschillende activiteiten altijd een marge van 45 minuten. Dan kan er af en toe wat tegenzitten of anders lopen zonder dat het je onmiddellijk in de problemen brengt.

3.

Manage de verwachtingen van de mensen uit je privésfeer Wees duidelijk over wat je wel en niet kunt doen. Andermans kinderen halen aan het eind van de dag. Wil ik best doen, maar als er iets tussen komt, is het wel handig dat de ouders een plan b hebben waardoor jij je niet in bochten hoeft te wringen als er iets tegenzit.

4.

Hou minstens 2 avonden doordeweeks echt voor jezelf zonder verplichtingen Juist tijdens het spitsuur van je leven is het belangrijk om werkelijk vrije tijd te hebben. De Dikke van Dalen geeft als definitie van vrije tijd: tijd die je vrijelijk tot je beschikking hebt, waarin er geen afspraken of dwingende verplichtingen zijn, waardoor je op het moment zelf kunt bedenken wat je gaat doen.

5.

Loop elk weekend de komende twee weken door met je partner Bekijk wekelijks welke knelpunten er zijn of hoe de komende tijd er uitziet. Je kunt dan op tijd dingen regelen, verplaatsen of afzeggen als je ziet dat het teveel is. Zo…. Dat was het voor deze keer…. Ik hoop dat je er iets aan hebt! Op de volgende pagina staan nog een paar interessante zaken die in de komende maanden gaan plaatsvinden ! Dus lees nog even door!


11. Aankondiging upcoming events! Maart: Gratis Inbox challenge: in 5 werkdagen je postvak in op orde met 5 dagen achter elkaar dagelijks een gratis trainingsvideo over een handige toepassing onder het motto: werk slimmer maar niet harder! April:

Gratis webinars: webinar met Jeanet Bathoorn: De rol van Social Media binnen organisaties, in relatie tot werkdruk en stress en Het Nieuwe Werken webinar met Dolly over het nut van meditatie, werkdruk, stress en het effect van meditatie op de drukte in het hoofd.

Mei:

Lancering online programma Timemanagement 3.0.

Je hebt dit mooie ebook van mij gekregen. Ik hoop werkelijk dat het je helpt.. Zou jij mij willen helpen door collega’s, vrienden of familie naar de gratis online training door te verwijzen als je denkt dat het iets voor hem of haar is? Je doet mij daar een zeer groot plezier mee, en daar bedank ik je dan ook hartelijk voor. Je kunt dit e-book gewoon doorsturen met deze link naar de gratis weggever. Dank je wel! Hou je inbox in de gaten voor de komende webinars en ik hoop je dan in real time te ontmoeten!! Tot dan! Denise Hulst


Inleiding. Het nut van plannen. Denise Hulst:

Recommend Documents