Inleiding. De Hopi indianen voorspelden 5000 jaar geleden: “De geheime mysteries van het Volk zullen worden ontsluierd als de zonen van de blanke mannen kralen en lang haar dragen. De waarheid van deze Heilige Wegen zal worden geopenbaard als de Adelaar op de maan landt.” Ook elders werd voorspeld, dat in het tijdperk van Aquarius alle oude mysteries en hun betekenis aan de gewone man zouden worden geopenbaard. Toen al werd er hoop gezaaid voor de toekomst van onze planeet. Zelfs Jezus verwees met een knipoog naar ‘de man met de kruik’, die zich ‘in een grote zaal’ (het tijdperk van de waterman) zou manifesteren. De oogsttijd is dus aangebroken. In de astrologie wordt het teken van Aquarius verbonden met zowel ‘het individuele’ als met ‘individualiteit’. Het sleutelwoord van de Waterman is: ik weet. Zij zijn de verspreiders van kennis. Aquarius wordt beheerst door Uranus, de grillige revolutionair die het universum op elektrificerende wijze voorziet van energie. Dit derde boek is mijn bescheiden bijdrage. Of ik met dit schrijven ergernis wek of bewondering?… Ik ben er mij van bewust dat beide ervaringen een even sterke beproeving kunnen zijn voor mijn ego. Toch blijf ik ervan uitgaan, dat de dingen die ik totnogtoe zelf heb mogen meemaken en nog steeds meemaak, een bedoeling hebben en dat ze niet louter voor mij alleen zijn bedoeld. Romain Maes. Laten we beginnen met een fantastisch taoïstisch verhaal.
Het paard van een boer is weggelopen. Zijn buren komen en zeggen: ‘Wat een pech’. De boer zegt: ‘Wie weet.’ De volgende dag komt het paard terug in gezelschap van vijf wilde paarden. De buren zeggen:‘Wat een geluk.’ De boer antwoordt: ‘Wie weet.’ De dag daarop breekt de zoon van de boer een been terwijl hij een van de wilde paarden wilde temmen. De buren zeggen: ‘Wat een pech.’ De boer antwoordt: ‘Wie weet.’ De volgende dag arriveren er soldaten in het dorp, op weg naar het front en nemen alle jonge mannen mee – behalve de zoon van de boer – die kunnen ze niet gebruiken omdat hij een gebroken been heeft. En weer komen de buren en zeggen: ‘Wat een geluk.’ En de boer antwoordt: ‘Geluk of ongeluk - wie weet.’ De boer in dit verhaal weet, dat achter alle gebeurtenissen een hogere wijsheid staat, die ook de kant ziet die wij niet kennen. Stel, jij krijgt dit verhaal voor het eerst in jouw leven te horen en je bent er net zoals ik, danig van onder de indruk. Het diepere inzicht laat jou niet los en je gaat ermee slapen. De dag daarop stap je uit tijdverdrijf binnen in een boekhandel, met de absolute intentie, geen boek te kopen want je zegt expliciet tegen jouw partner:: ‘Ik ga vandaag geen boek kopen want ik heb nog te veel ongelezen boeken liggen. Bovendien puilt mijn bibliotheek zowat uit’.
Totdat in die bewuste boekhandel jouw aandacht plots wordt getrokken naar één van de duizenden boeken. Je neemt het in je handen, slaat het onwillekeurig open op een willekeurige pagina en je kijkt niet rechts, niet links vanboven, maar wel pal in het midden van de linkerpagina, en je leest tot jouw verbazing:
Tot jouw ontsteltenis zie je daar letterlijk het hele verhaal staan, dat iemand jou uitgerekend de avond voordien in geuren en kleuren heeft verteld?!? Dát is inderdaad wat mij is overkomen. Ik voelde me als van de hand Gods’ geslagen. Een heuse genadestoot, waarbij ik het warm en koud tegelijkertijd kreeg, ging door mijn hele lichaam. Juist. Jij hebt dit verhaal in jouw eerste boek
‘Er is meer tussen Hemel en Aarde’ reeds neergeschreven. Dat klopt, maar ik vind het de moeite om te herhalen als inleiding in dit boek: ‘De waarheid achter de waarheid.’ Ook omdat jij sindsdien dit fantastische inzicht zelf bent gaan toepassen. Het is een van jouw favoriete wijsheden geworden? Inderdaad. En je kunt niet geloven welke enorme waarheid dit inzicht bevat, en hoe je plots stukken wijzer wordt, als je er op alle vlakken rekening mee leert houden. Elke reactie van eender wie, mag je best even onder de loep nemen om beter te begrijpen. ‘Wat bedoelt die persoon precies met wat ie zegt?’ Vanwaar dat gedrag? Wat is de waarheid achter de waarheid?’ Maar nog belangrijker is, jouw eigen gedrag in vraag te stellen. Waarom doe ik dit? En waarom laat ik dat? Zo is dat. Want aan jezelf ken je de hele wereld. Ken jezelf. Naarmate je jezelf ( je Zelf) beter leert kennen, (door contact te leren maken met je ziel), zul je sneller spiritueel groeien. En daar is het om te doen: Groeien in zijn, eerder dan groeien in hebben! We mogen ervan uitgaan dat het Universum werkt volgens vele principes die wij niet onder controle hebben. Die principes werken totaal onafhankelijk van onze mening, Ze werken zelfs als wij ze niet begrijpen. Is het dan niet van het grootste belang dat wij ons eigen zielenplan trachten te ontdekken? Dat is nu net waar het om draait. Je moet jezelf openstellen en onbewuste krachten de kans geven om in beweging te komen, om jou volop te ondersteunen in je zoektocht. Er is zoveel meer dan het kleine wereldje van je ego. Je moet trachten met de hulp van het Universum, te zijn wat God met jou in gedachten had, toen Hij je schiep. Vraag Hem om alles, wat jou belemmert op jouw weg naar spirituele voltooiing weg te nemen in je leven en laat vooral verandering toe.
Besef daarbij ten volle dat jouw ziel heel goed wist waarom zij incarneerde en wat jou hier op aarde te wachten stond. Jezelf blijven afsluiten is dus uit den boze. Je moet je durven openstellen. Maar je kan nog een stap verder gaan? Klopt, door zelf initiatief te nemen en zelf aandacht te trekken. En dat kan je doen door gewoon jouw gedachtepatroon te veranderen. Ook hier luidt het motto: ‘Energy flows, where the intention goes.’ De energie gaat daar naartoe, waar jij jouw gedachten op richt. Pas dat toe en meteen zul je beseffen dat jij net als iedereen, ongelooflijk maar waar… jouw eigen leefwereld kunt creëren. W.a.w.! (waarheid achter de waarheid) Dus uitlatingen als:‘Ik geloof dat niet, en onmogelijk, en ‘dat kan niet’, moeten voortaan worden geweerd. Jij hebt het door! Ik herinner mij een prachtig Frans gedicht dat wij destijds op college van buiten moesten leren. Vooral toen ik op het punt stond de zaak aan mijn kinderen over te laten heb ik er dikwijls aan teruggedacht. Het liet mij niet los, tot ik het 50 jaren later onder de openingszin die ik nog kende, op internet terugvond : ‘Le travail est un trésor’. Meteen herinnerde ik mij, dat het een fabel was van Jean de La Fontaine, een Franse schrijver, geboren 08.07.1621 !!, die met tal van fabels over dieren, die hij menselijke eigenschappen toedichtte, een en ander in versvorm trachtte duidelijk te maken. (‘De krekel en de mier’ alsook ‘De raaf en de vos’ zijn enkele algemeen gekende fabels van de liefst 243) Ik tracht in mijn boeken duidelijk te maken dat niets vanzelf gaat. Ook onze spirituele groei niet.
We kunnen vrij kiezen tussen mislukking en succes. Alleen moeten we beseffen dat er te kiezen valt, en moeten we bereid zijn de nodige inspanningen te leveren. Het gedicht: ‘Le Laboureur et ses Fils’… of: ‘Le Vieillard et ses Enfants’ genoemd, maakt dit duidelijk. Travaillez, prenez de la peine: c'est le fonds qui manque le moins. Un riche laboureur, sentant sa mort prochaine, fit venir ses enfants, leur parla sans témoins. «Gardez-vous, leur dit-il, de vendre l'héritage que nous ont laissé nos parents: un trésor est caché dedans. Je ne sais pas l'endroit: mais un peu de courage vous le fera trouver: vous en viendrez à bout. Remuez votre champ dès qu'on aura fait l'oût Creusez, fouillez, bêchez: ne laissez nulle place où la main ne passe et repasse.» Le père mort, les fils vous retournent le champ, deçà, delà, partout: si bien qu'au bout de l'an il en rapporta davantage. D'argent, point de caché. Mais le père fut sage de leur montrer, avant sa mort, que le travail est un trésor .
