INFO nr 4 : Augustus-September-Oktober 2011
Aangesloten bij KKUSH onder NR 1007 HS LUPUS – Koekoeklaan z/n – 3545 Halen
HONDENSCHOOL LUPUS
V.Z.W.
Aangesloten bij de Koninklijke Kynologische Unie Sint-Hubertus onder nr. 1007 ---------------------------------------------------------------------------------------
GEHOORZAAMHEID Terreinen: KOEKOEKLAAN Z.N. – 3545 HALEN
RAAD VAN BESTUUR Voorzitter: --------------------------
Freddy Willems ----- 013/46.18.34
Penningmeester: ---------------------
Sylvie Smets ------- 013/46.20.41
Secretaris:---------------------------
An Magdelijns
Commissarissen: ---------------------
Jenny Schroeven Hilde Liefsoens Marcella Wouters
VERANTWOORDELIJKEN ( AANGESTELD DOOR DE RAAD VAN BESTUUR) Verantwoordelijke gehoorzaamheid -----
Johan Baerts
Verantwoordelijke showtraining ---------- Marcella Wouters Verantwoordelijke nevenactiviteiten -----
Freddy Willems
Ledensecretariaat --------------------
An Magdelijns
Materiaalmeester ---------------------
Marc Willems / Hendrik Geijsenbergs
Verantwoordelijke kantine -------------
Freddy Willems
Verantwoordelijke clubblad - website ---
Marcella Wouters
REKENINGNUMMER FINANCIELE INSTELLING KBC: 735–1150883-63 735-1152114-33
INFOLES Alle nieuwe leden worden uitgenodigd op een informatie les die zal doorgaan elke eerste donderdag van de maand om 19.00 uur in de kantine.
DOEL De geleider en de hond op elkaar laten afstemmen en hen met de leerstof in contact brengen om zo er de optimale combinatie uit te halen, voor zichzelf alsook voor een aangename sfeer in de omgeving.
WWW.HSLUPUS.BE
Kalender: 08 en 09/10/2011: Wedstrijd Deb./GP1/GP2 /Sociale test en Brevet! 27/10/2011: Overgangsproeven 30/10/2011: Najaarsbrunch 04/12/2011: Bezoek Sint 19/12/2011: Overgangsproeven Geen les op feestdagen
Tijdens de winterperiode is er GEEN showtraining
Teksten, verslagen, foto’s … voor volgende info sturen naar :
[email protected] of deponeren in de ideeënbus ten laatste op:30/11/ 2011
WELKOM! Volgende mensen heten we in onze hondenschool van harte welkom: Anneleen Buedts met Kayla Katleen Maes met Kyno Evy Bellen met Kaz Karine Thiels met Turbo Tina Tits en Stijn Marechal met Pebbles Johan De Rijcke met Rocky Cappuyns Peter met Renco Roelands Danny met Ziko Van Heukelom Shari met Cliff Christiaens Erik met Wally Goedhuys Mario met Harry Verstappen Myriam met Wolf
Veel leerplezier samen met uw hondje en een fijne tijd bij ons, Hondenschool HS LUPUS! Vanwege het Bestuur en de instructeurs
Show uitslagen Marcella Wouters : Happy (Country Jo’s Faworyt) Luik Gids Mons Vermeire Maastricht Schepers Dortmund Dortmund Sassenberg
24/07
1 EX RCAC/RCACIB
Mr. De
28/08
1 EX RCAC
Mev.
25/09
1 EX CAC/CACIB
Mr.
14/10 16/10
1 EX CAC/BOB 3BIG 1 EX CAC/CACIB/BOB Bundessieger
Mr. Dux Mv.
24/07 28/08
1 ZG 1 EX/CAC
Maskotka: Luik Mons Vermeire
Mr. De Gids Mev.
TEST SOCIAAL GEDRAG Halen 09/10/2011 Wouters Marcella
Happy
geslaagd
Baerts Sieben
Illa
geslaagd
Dirks Heidi
Bedtime stor
geslaagd
Annemans Isolde
Kuna
geslaagd
Mees Bram
Jarco
geslaagd
Van Hal Ricky
Robbedoes
geslaagd
Schodts Stijn
Nero
geslaagd
Gijbels Rani
Lady
geslaagd
Vanhove Corinne
Nel
geslaagd
Bullens Stefanie
Vargo
geslaagd
Deryk Annelies
Canja
geslaagd
Rossenbacker Kathleen
Jamie
geslaagd
Sels Koen
Noor
geslaagd
Cappuyns Peter
Renco
geslaagd
Gijbels Rani (Gysens Dorien)
Lexa
geslaagd
Dirks Heidi
Fairytales
geslaagd
Steenackers Thomas
Qween
geslaagd
Aan iedereen gefeliciteerd!
BREVET Halen 09/10/2011
JENNY MET SCOOBY YANNICK MET ANGEL GIOIA MET JARCKO RIEKY MET RHEA
87,5/100 87/100 70/100 79,5/100
NE DIKKE PROFICIAT!!!!!!!!!
DEBUTANTEN Halen 09/10/2011 Wouters Marcella
Maskotka
64/100
Claes Tony
Maya
82/100
Willems Freddy
Isha
67/100
Standaert Yannick
Duvel
63/100
Liefsoens Hilde
Iggy
34/100
Sallaerts Eddy
Rikkie
74/100
Wouters Marcella
Dunja
84/100
Cox Ria
Fidel
86/100
31/7/2011 Tieltse Hondenvereniging Baerts Johan Hyron Cox Ria Fidel
87/100 78/100
6/8/2011 De Schalkse Alken Baerts Johan Hyron
87/100
21/8/2011 Hondenvrienden Scherpenheuvel Baerts Johan Hyron 89/100 10/9/2011 Hagelandse rasvereniging Baerts Johan Hyron Cox Ria Fidel
97/100 75/100
2/10/2011 Limburgse hondenschool Cox Ria Fidel
71/100
Programma 1 Halen 09/10/2011 Baerts Johan
Hyron
70/100
Halen
Aerts Marie-Paule
Gilayka
63/100
Halen
CLUBMATCH 20 augustus 2011 Pups
Johan met rocky
79/80
A-klas
Annelies met Canja Stefanie met Vargo Ricky met Robbedoes Danny met Ziko Caroline met Nikita
73/80 70/80 69.5/80 51/80 NG
B-klas
Stijn met Nero Rani met Lady
51/90 49/90
C-klas
Jenny met Scooby 97/100 Yanick met Angel 88/100 Marcella met Happy 85/100 Ricky met Rhea 83/100 Sieben met Illa 69/100 Martine met Huck 61/100
Debutanten
Marcella met Dunja 84/100 Tony met Maya 79/100 Yanick met Duvel 51/100
Oud Duitse Herdershond Rasbeschrijving (niet door de FCI erkende rassen)
Beschrijving: De Oud Duitse Herdershond is een ras dat nog niet erkend wordt. Langharige Duitse Herders komen vrij vaak voor in. In 20% van de gevallen zijn pups in een nest langharig. Dit komt doordat bij de ontwikkeling van de Duitse Herdershond honden werden gebruikt die langharig waren. Echter: de Oud Duitse Herdershonden worden bewust gefokt op beharing alsmede de rechte, niet aflopende rug. De Oud Duitse Herdershond zou sterker zijn dan de Duitse Herdershond en zou minder problemen hebben met rug en heupen. Het gangwerk van dit ras straalt een enorme veerkracht en elegantie uit. Het zijn zeer veelzijdige en plezierige honden die veel fijne gedragseigenschappen nog in zich dragen. Gebruik: Familie- en gebruikshond met uitgesproken liefde voor kinderen, een oplettende waker, een opgewekte en gemakkelijk lerende hond, die graag met en voor de baas werkt. Activiteit: De Oud Duitse Herdershond heeft veel beweging nodig en kan goed getraind worden voor allerlei doeleinden. Verschijning: •
Algemeen: De Oud Duitse Herdershond heeft een edel voorkomen en straalt verstand en kracht uit. De hond is sterk en goed in verhoudingen gebouwd. Zijn gang is moeiteloos en trots. Juist het gangwerk si een van de karakteristieken van dit sterke ras. Bij het gaan beslaat de hond veel grond en neemt grote stappen met zowel voor- als achterbenen. De gewrichten en spieren zorgen ervoor dat de gang elastisch en ritmisch kan zijn. Het lichaam is solide met brede en sterke rug.
•
•
•
• •
•
Een aflopende rug is een absolute fout bij dit ras! Naast het gangwerk is juist de rechte rug een van de belangrijkste raskenmerken van de Oud Duitse Herdershond. Stevig bone en goed bespiering. Diepe en brede borst. Schouderbladen zijn lang en schuin geplaatst. Bovenarm staat in een rechte hoek met het schouderblad. De achterhand is van opzij gezien breed met goed bespiering. Middenvoet is sterk en kort. De hals is sterk en gespierd, betrekkelijk lang en licht gebogen. Kleur: Diverse kleurnuances zijn toegestaan. Nuances van zwart met bruin, goudbruin, roodachtig bruin, zilver en creme. Ook mogelijk zijn diverse nuances van goud, zilver, rood, donker bruin, donker grijs en donker zwart. Een witte aftekening op de borst alsmede kleine aftekeningen op de tenen zijn toegestaan. Hoofd en schedel: Het hoofd is breed en edel, licht gewelfd en goed in verhouding tot de rest van het lichaam. De schedel is ongeveer zo breed als zij lang is. De stop is matig aangegeven. De snuit loopt licht schuin af naar de neuspunt toe en donker van kleur. De lengte van de snuit is gelijk aan die van het voorhoofd. De snuit mag niet te smal of te scherp zijn. De ogen zijn gemiddeld groot en amandelvormig, iets schuin geplaatst en niet uitpuilend. De ogen zijn donker tot licht bruin van kleur met intelligente en levendige uitdrukking. Oren zijn matig puntig en goed in proportie met het lichaam en hoofd van de hond, De oren zijn van voren open en worden rechtopstaand gedragen. De hoogte van de oren is minimaal gelijk an de breedte bij de basis. Sterk ontwikkelde kaken en zwarte lippen. Schaargebit met goed ontwikkelde tanden. Staart: De staart reikt tot onder de sprong. De staart is een mooie voortzetting van het kruis en is goed bevederd. In rust hangt de staart in een lichte bocht als een sabel. In beweging of bij opmerkzaamheid wordt de staart hoger gedragen en zal de bocht groter zijn. Voeten: Ovaal, compact met goed gebogen tenen. De voetzooltjes zijn stevig, de nagels donker en sterk. Beharing: De Oud Duitse Herdershond heeft een dichte dubbele vacht van middelgrof bovenhaar en een dichte zachtere ondervacht. Hoofd en snuit, achterkant van de oren en voorkant van de benen zijn bedekt met glad en lang haar. Nek heeft uitgesproken manen die reiken tot de borst. De beharing op het lichaam is niet langer dan 13 cm. Schofthoogte: Reu: minstens 67 cm, Teef: minstens 62 cm
Een reu met een schofthoogte tussen de 65,1 cm. en 67 cm. of een teef met een schofthoogte tussen 60,1 cm en 62 cm. valt automatisch in keurklasse II Aard: • • • • • • •
Moedig Zelfverzekerd Waaks Veelzijdig Stabiel Zacht voor kinderen Niet agressief
Humor De President van Afrika krijgt te horen dat Bil Clinton over 3 weken op staats bezoek komt en vraagt aan alle inwoners als ze alstublieft geen gekken dingen willen doen . dus 3 weken later komt Bil en hij geeft hem een grote rondleiding door zijn mooie staat maar als laatste wilt hij zijn tempel laten zien. Maar achter zijn tempel zit een zwarte naakte vrouw een rode meloen te eten. En hij loopt op haar af en zegt of ze zich wilt aan kleden want Bil staat om de hoek en de vrouw gaat met haar benen wijd zitten en zegt nee. Waarop hij vraagt of ze dan haar benen bij elkaar wilt houden en daarop zegt de vrouw ook nee ,dus op een gegeven moment komt Bil de hoek om zetten en kijkt de zwarte vrouw aan, en krijgt een enorme stijven in zijn broek en vraagt :waarom zit u met uw benen wijd een rode meloen te eten? Waarop de vrouw antwoord :dat houd de vliegen tenminste weg bij mijn meloen Bij een van zijn tochten komt koning Albert II in Nieuwpoort aan. Hij houdt halt bij het standbeeld van wijlen zijn grootvader Albert I, gezeten op zijn paard. Koning Albert II staart naar het standbeeld en droomt even weg. Plots hoort hij een stem : "Berreke, ik heb een nieuw paard nodig." Albert II schrikt en denkt dat hij droomt. Maar dan hoort hij de stem opnieuw en nu heel duidelijk : "Albert, breng mij onmiddellijk een nieuw paard !" De koning rijdt vliegensvlug naar Brussel en vertelt zijn verhaal aan Guy Verhofstadt, de eerste minister. Deze gelooft geen woord van wat koning Albert II zegt en samen rijden ze naar Nieuwpoort. Als ze bij het standbeeld komen klinkt de stem opnieuw maar nu heel boos : "Albert, je moet beter leren luisteren, ik vroeg een nieuw paard, geen ezel !" Twee ambtenaren zitten te zuchten en kreunen op het werk. Ze zouden zo graag een dagje verlof nemen, maar de directeur heeft alle verlof opgeschort omdat er teveel werk is. Plots springt een van de twee recht. "Ik weet een manier om enkele dagen verlof te krijgen!" roept hij. "Hoe dan?" vraagt de ander. De man kijkt snel rond - niets te zien van de directeur. Hij klimt op zijn bureel, neemt enkele tegels van het valse plafond uit, klimt in het plafond. Dan slaat hij zijn benen over een metalen pijp, laat zich zakken en hangt zo met zijn kop naar beneden in het kantoor. Binnen enkele seconden staat de directeur er. "Wat is dat hier allemaal?" wil hij bars weten. "Ik ben een lamp" zegt de man. "Ik denk dat jij een beetje overspannen bent. Maakt dat je wegkomt, en dat is een bevel! Ik wil je hier minstens twee dagen niet zien!" "Ja meneer de directeur" antwoordt de man heel gedienstig; hij springt naar beneden, zet zijn computer af en verdwijnt door de deur. De tweede man zet zijn pc uit en staat ook recht, klaar om te vertrekken. "Hela, waar ga jij naartoe?" vraagt de directeur. "Naar huis. Ik kan niet werken in het donker..." 'Dokter, ik zit eigenlijk met een probleem. Ik praat namelijk veel in mijn slaap,' vertelt de ambtenaar. 'Ach,' zegt de dokter, 'en u slaapt verder goed? Dan is het echt niet zo erg dat u af en toe wat zegt in uw slaap.' 'Dat kan anders soms knap vervelend zijn dokter,' zegt de ambtenaar: 'Gisteren bijvoorbeeld stonden al mijn collega's me hartelijk uit te lachen toen ik wakker schrok!' Waarom doet een dom blondje haar bril af bij een alcoholcontrole ? Dat scheelt weer 2 glazen!
Otterhound Rasbeschrijving (Lopende Honden, Zweethonden en verwante rassen)
Beschrijving:
De Otterhound is een oud Engels ras dat evenals de andere Engelse Lopende honden afstamt van de Chien de Saint-Hubert. Hoe oud het ras precies is is niet bekend. Waarschijnlijk werd vroeger Griffon bloed ingekruist en later ook nog de Harrier en de Bloedhond. De precieze afkomst is onduidelijk. De koning van Engeland Jan zonder Land (1199-1216) had een pack Otterhounds in gebruik. De Otterhound werd gebruikt voor de jacht te water en op land en in bijzonder op de otter. Toen de jacht op otters verboden werd dreigde het ras bijna uit te sterven. Gelukkig hebben fokkers in Engeland ervoor gezorgd dat dit unieke ras bewaard bleef. In 1900 kwam de Otterhound voor het eerst naar de USA. Het ras heeft een bijzondere vacht en vliezen tussen de tenen. De Otterhound is een aantrekkelijke hond met een prettig karakter. Beweging is echter een vereiste om de hond in goede conditie te houden. Tevens dient men te bedenken dat Otterhounds graag hun eigen stem horen. Gebruik: Jachthond. Activiteit: De Otterhound heeft erg veel beweging nodig. Bovendien is een omheinde tuin een noodzaak gezien het karakter van de Otterhound. Verschijning: •
Algemeen: De Otterhound is een grote hond die kracht en waardigheid uitstraalt. De borst is diep en reikt tot de ellebogen. Ribben zijn goed ontwikkeld en gewelfd. Kort en sterk kruis. De ruglijn is recht van de schouders tot de staartaanzet. De
• •
•
•
•
•
schouders zijn krachtig. Matige hoekingen aan schouders en ellebogen. De voorbenen zijn van zwaar bone en recht. De achterbenen zijn goed bespierd. Hubertusklauwen worden meestal verwijderd. De nek is krachtig en loopt vloeiend over in de schouderpartij. Voldoende lengte om de hond een spoor te laten volgen zonder moeilijkheden. Een weinig keelhuid is toegestaan. Kleur: Alle hound kleuren zijn toegestaan. Hoofd en schedel: Het hoofd is groot, redelijk smal en goed bedekt met haar. Het hoofd zal 28 tot 32 cm lang zijn bij een hond met 62 cm schofthoogte. De schedel en snuit is daarbij ongeveer even lang. De schedel is lang gewelfd. De snuit is vierkant zonder oplopende neus. Goed aangegeven stop. Krachtige kaken met stevige lippen. Grote, donkere neus met goed geopende neusgaten. De ogen zijn vol van expressie en vertonen slechts een lichte haw. De oren zijn lang, hangen gevouwen in een plooi langs het hoofd en zijn goed bedekt met haar. De punt van de oren moet zeker de neuspunt raken. Aan een tanggebit wordt de voorkeur gegeven. Staart: Hoog aangezet en lang, reikend tot de sprong. De staart is dikker bij de staartaanzet, en loopt uit in een punt. Goed bevederd. Wanneer de hond in rust is hangt de staart meestal naar beneden. Wanneer de hond alert is wordt de staart in een boog gedragen, echter nooit over de rug. Voeten: Groot, breed en compact wanneer de hond staat. De voeten moeten echter goed kunnen spreiden bij beweging. Dikke voetzolen en goed gebogen tenen. De Otterhound heeft vliezen tussen de tenen. Beharing: De vacht is een van de belangrijkste kenmerken van de Otterhound. De structuur en kwaliteit van de vacht is belangrijker dan lengte. De bovenvacht is dicht, ruw, ruig en weersbestendig. Het haar kan op het hoofd en de onderkant van de benen zachter zijn. De gemiddelde lengte is 5 tot 10 cm op de rug, en korter op de benen. De ondervacht is water-afstotend en van kort wollig enigszins olieachtig haar, hoewel dit in de zomermaanden niet zo hoeft te zijn. De oren zijn goed bedekt met haar en ook de staart is goed bevederd. De Otterhound wordt natuurlijk geshowd en een werkende hond mag in jacht vacht worden voorgebracht. Schofthoogte: Reu: ongeveer 64 cm, Teef: ongeveer 62 cm
Aard: • • • • • •
Zelfstandig Schrander Trouw Vriendelijk Lief voor kinderen Gelijkmatig humeur
Gezondheid Baertest In de Kliniek is het mogelijk een doofheidsonderzoek te laten verrichten bij zowel honden als katten.
Rosa, een Australian Cattle Dog, tijdens het afnemen van de BAER-test. Voor een aantal rassen zoals de Bull Terriër, Dalmatiër en de Australian Shephard Dog is dit onderzoek, de Brainstem Auditory Evoked Response (B.A.E.R.) test, zelfs verplicht. De uitslag van het onderzoek wordt door de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland geregistreerd en gecertificeerd . Voorafgaand aan dit onderzoek wordt met een oorkijker in beide oren gekeken naar onder andere ontstekingsverschijnselen, aanwezigheid van abnormaal grote hoeveelheden oorsmeer en het al dan niet intact zijn van het trommelvlies. Tevens wordt gelet op verschijnselen van een middenoorontsteking. Voor de officiële testen voor de RvB worden de honden gesedeerd om beïnvloeding van de meting, (bijvoorbeeld door veel bewegen van het hoofd) te voorkomen. Het dier krijgt in totaal drie naaldjes onder de huid:één onder elk oor en één in het midden op de kop. Ook wordt een oordopje geplaatst in het te onderzoeken oor.
Via het beeldscherm zijn de potentialen in beeld te brengen.
Maarten Kappen tijdens de BAER-test van Rosa.
Bij de BAER-test wordt de hersenactiviteit zichtbaar gemaakt op een beeldscherm nadat het dier via het oordopje klikgeluiden te horen krijgt. Door klikgeluiden wordt het trommelvlies in beweging gebracht waarna de opgewekte electrische stroompjes gemeten kunnen worden. Op deze manier is erfelijke (congenitale) doofheid aan één of beide oren vast te stellen vanaf 6 weken leeftijd.
Doofheid kan erfelijk verbonden zijn met pigmentatie van de haren. Selectie op haarkleur is dus niet altijd zonder risico. Het merle-gen is een kleurgen dat onder andere bij de Australian Catlle Dog voorkomt. Het merle-gen kan afhankelijk van de wijze waarin het voorkomt een gevlekte of harlekijn tekening geven. Deze honden hebben een verhoogde kans op doofheid als de hoeveelheid wit verhoogd is. Honden met het merle-gen die bijna geheel wit zijn, zijn vaak doof. Ook het piebald-gen, een kleurgen welke verantwoordelijk is voor het witte haar bij bijvoorbeeld de Bull Terriër, kan doofheid veroorzaken. Voor fokkers en eigenaren is het belangrijk te weten of het dier aan één of beide oren doof is. Ook door controle van nakomelingen kan men nagaan of de ouderdieren mogelijk drager van het gen zijn dat doofheid kan veroorzaken. Een dove hond of kat waarvan niet bekend is dat deze doof is, kan op de mens overkomen als een dier met een vervelend gedrag die niet wil luisteren. Met de BAER-test kan vastgesteld worden of ze het gewoon niet kunnen horen! U kunt telefonisch een afspraak maken voor de BEAR-test in onze kliniek.
Anaalklierproblemen Bron: Onze Hond 2004 Auteur: Maarten kappen Een van de meest voorkomende redenen om de dierenarts te consulteren zijn aandoeningen van de anaalklieren bij de hond. Dit zijn twee orgaantjes die direct onder de anus gelegen zijn, waarmee de hond zijn specifieke geurvlag afzet op de ontlasting. Hij doet dit doordat tijdens het persen een beetje van de inhoud van de anaalklier via de afvoergang in de anus op de ontlasting wordt gedrukt. De normale inhoud van de anaalklieren is een sterk geurende (stinkende) penetrante dunne lichtbruine vloeistof. Dat valt de baasjes en hun omgeving direct op. Ook als de hond opgewonden is, bijvoorbeeld tijdens het onderzoek op de spreekkamertafel van de dierenarts, kan er anaalkliervocht vrij komen. Honden met steeds weer terugkerende problemen aan de anaalklieren verspreiden min of meer permanent deze hele nare geur. Bij de minste beweging komt anaalkliervocht rond de anus vrij en kleeft aan de onderzijde van de staart. Ik zal hieronder trachten uit te leggen waarom er zoveel problemen met de anaalklieren voorkomen, waar deze uit bestaan, en wat we er het beste aan kunnen doen. Hoe zijn de anaalklieren opgebouwd? Als je de anus met een klok vergelijkt dan zijn beide anaalklieren te vinden op 5 en op 7 uur. Het zijn twee zakjes die strak tegen het uitwendige spierige gedeelte van de anus liggen en via een dunne afvoergang door deze ring uitmonden in het binnenste van de anus. Daarmee is direct een probleempunt duidelijk: zwellingen van deze ring vanwege irritatie of ontsteking kunnen gemakkelijk leiden tot een geheel of gedeeltelijk dichtdrukken van deze afvoergang. De ergste vorm hiervan zijn de perianale fistels bij o.a. de Duitse Herder, waarbij diepe ontstekingen in de anus leiden tot sterke verdikking. Ook als de geproduceerde anaalkliervloeistof te dik wordt of als er door ontsteking van de klier stolsels of andere stukjes in die vloeistof komen, dan is de afvoergang al gauw te nauw. Er gaat zich meer en meer anaalkliervocht ophopen in de zakjes. Dit leidt tot jeuk en irritatie bij de hond. Bijten naar de staartbasis en de achterbenen is dan het gevolg. Het typische 'sleetje rijden' kan optreden zeker bij kleine honden; ze schuren met het gekromde achterlijf over de grond, terwijl ze met de voorbenen normaal lopen. Door langdurige ophoping kan een bijkomende infectie op treden, welke de zaak nog erger maakt. Veelal wordt de vloeistof anders van samenstelling (dikker), en krijgt de hond meer pijn. Onze patiënt komt dan in een vicieuze cirkel terecht: hij gaat schuren en bijten, waardoor irritatie van de anus en de directe omgeving hiervan optreedt. Ook het ontlasten zelf is pijnlijk. Hierdoor wordt de afvoergang nog meer dichtgedrukt, waardoor een anaalklierabces kan ontstaan. De hond is dan extreem pijnlijk, de minste aanraking in dit gebied leidt vaak tot heftig afwerende reacties. Breekt deze eenmaal door de huid heen, meestal wat verder naast en onder de anus, dan is voor de hond de pijn direct veel minder. Ook gezwellen van de anaalklieren kunnen voorkomen. Meestal worden deze gevonden bij oudere teven. Zij gaan uit van het klierweefsel in de anaalzakjes en zijn in het algemeen kwaadaardig. Deze kunnen ook veranderingen in de rest van het lichaam veroorzaken, doordat zij een bepaald hormoon produceren dat de calciumspiegel in het bloed doet stijgen. Men noemt dit een paraneoplastisch syndroom.
Wat eraan te doen? Het leegdrukken van de beide zakjes is de basis voor elke behandeling, mits er geen sprake is van een abces of een tumor. Dit kan men doen door uitwendig de beide zakjes tussen duim en wijsvinger te drukken en tegelijkertijd de staart goed over de rug naar voren te buigen. Hierdoor komen de beide zakjes optimaal uitpuilend onder de huid te liggen direct onder de anus. Je moet er wel een tissue bijhouden om te voorkomen dat de vloeistof niet door de hele kamer vliegt of -erger nog- in je eigen gezicht. Soms is het lastig dit zo te doen en moet je elk zakje individueel deels inwendig leegdrukken. Dat gebeurt dan door met een wijsvinger in het rectum op het zakje te drukken en tegelijkertijd met de duim uitwendig hetzelfde zakje te fixeren. De verdere behandeling kan dan bestaan uit het schoonspoelen met een fysiologische zoutoplossing met een spuit en een speciale kleine knopsonde via de afvoergang. Ook antibioticahoudende oplossingen of zalven worden hiervoor wel gebruikt. In principe kan dit zonder narcose doch soms is dit wel nodig. In mijn ogen is het belangrijk om ook parenteraal (dus per tablet) antibiotica toe te dienen gedurende minimaal 14 dagen in geval van infectie van de overvulde klier. Een eenmalige injectie tegen de jeukprikkel wordt vaak gegeven. De resultaten bij chronische infecties met al deze maatregelen zijn soms teleurstellend. De problemen kunnen dan na kortere tijd toch weer terug komen. In geval van een abces dient men dit uitwendig te openen en vervolgens veelvuldig te spoelen. Ook de omgeving van de anus kan men het beste goed en regelmatig afdouchen. Antibioticatabletten worden hierbij gegeven gedurende minimaal 10 dagen. In het algemeen is de prognose hiervan redelijk goed. De anaalklieren worden aan beide zijden gespoeld via een sonde, de hond is onder sedatie.
Chirurgie Evenals in het geval van een tumor rest er dan maar één blijvende oplossing: het chirurgisch verwijderen van de beide anaalklieren. Omdat de klieren in een gebied liggen dat vele bloedvaten en zenuwen bevat, dicht tegen de anus liggen, en potentieel geïnfecteerd zijn, is dit niet een eenvoudige ingreep. Nauwkeurig en ervaren prepareren is een vereiste voor het goed doen slagen van deze operatie.
Operatie anaalklier; het anaalklierzakje wordt vrij geprepareerd De klieren worden van uitwendig benaderd door een snede in de huid net naast en onder de anus. De klier wordt hierdoor minutieus vrijgeprepareerd, waarbij er sterk opgelet wordt dat hij gesloten blijft. Anders zou er geïnfecteerde inhoud in het operatiegebied kunnen lopen. De nabehandeling bestaat uit het geven van antibiotica en een middel om de ontlasting slap te houden. Hierdoor hoeft de hond niet zo sterk te persen, waarmee hij de wond zou kunnen beschadigen. De hond krijgt altijd een kraag op zodat hij zelf niet kan likken of bijten aan de wond. De hond kan beide klieren prima missen en is op deze manier verlost van een chronisch probleem!
De operatie is klaar.
