in Caribische sferen Veren, buiken en glitter

Nieuw extra carnavalsavond

www.lesboutonniers.nl

donderdag 23 februari

Ladies Night

zie programma op de achterzijde

“De Knopengeiner” carnavalskrant van Montfoort

Nummer 12

René le Baladin brengt Knopengein

in Caribische sferen “Veren, buiken en glitter”

C

aribean carnaval in Montfoort. Dat thema had ik altijd al in mijn hoofd mocht ik ooit nog eens prins worden. Buikdansende dames met grote veren en veel glitter, dat geeft mij toch wel een echt feestgevoel. Aan het woord is de nieuwe Stadsprins van Les Boutonniers, Prins René le Baladin. Het wordt meteen duidelijk wie thuis de besluiten neemt, want zijn vrouw Nicole is niet gehuld in veren en glitter. Maar het loopt buiten dan ook tegen het vriespunt op het moment dat we de prins interviewen.

M

et Marcel Vendrig er weer eens bij spitten we wat door het verleden van Les Boutonniers. Verhalen komen al snel weer boven. Dat is opmerkelijk, want in mijn ogen is de uitgangssituatie niet ideaal: Marcel bestelt een glaasje water en het bier blijkt niet van Heineken komaf. Maar Marcel herstelt zijn vergissing, de Hertog Jan komt lekker door en al pratende blijken we ons ook nog op historische carnavalsgrond te bevinden. Titus Brandsmastraat 14 is jaren geleden officieel benoemd tot Prinselijke Residentie van de toenmalige prins Frans Jozef Snel, El Tyrador voor de kenners. Prins Jo bleef altijd bij René overnachten als hij de thuisreis naar Oudewater na een zware carnavalsavond onoverbrugbaar vond.

Trappetje

H

et carnaval is René met de paplepel ingegoten, en dan zeker het praalwagen bouwen. De wagens van Kooijman waren jaren een begrip in Knopengein, en René vertelt over een wagen die hij met wat vrienden maakte toen hij een jaar of 16 was. “We hadden een levensechte iglo gemaakt van papier maché. Maar het was dat jaar verschrikkelijk koud, dus ook in de schuur waar we bouwden vroor het dat het kraakte. De papier maché droogde daarom niet, maar bevroor wel. Alleen

Voorwoord van de Burgemeester Beste Knopengeiners,

B

innenkort is het weer zo ver. Op vrijdag 24 februari zal ik op het bordes van het stadskantoor mijn zeggenschap over de stad voor een paar dagen overdragen aan prins René le Baladin, de stadsprins van 2006 in Montfoort. Ik heb er het volste vertrouwen in dat de stad bij hem in goede handen is. Met plezier zal ik de prins met zijn Raad van Elf en zijn enorm grote gevolg op het stadskantoor ontvangen en zal ik hem na een korte ceremonie de sleutel van de stad overhandigen. Daarna barst het carnaval los en is de stad enkele dagen omgebouwd tot feeststad.

net voor de optocht begon het te dooien dus die hele iglo stortte in mekaar”. Hopelijk is René’s technisch inzicht verbeterd, want dit jaar heeft hij de Prinsenwagen van een beweegbare trapconstructie voorzien. Kan niet misgaan, toch?

O

ok Laura en Michélle, de twee dochtertjes van René en Nicole, worden al vroeg met het carnaval geconfronteerd. René: “Toen ik boven het Prinsenpak aan had gedaan, stonden ze toch René le Baladin met raadsheren Leendert en Rick wel even te kijken, of dat toch nou wel echt papa was. Verder doen ze altijd fanatiek mee gehaald. Dat betekent onder meer dat hij 20 meter diep mag aan het playback bij het kindercarnaval.” Op de vraag naar duiken en uiteraard is René dan ook nooit 1 cm dieper geweest. mooie carnavalsherinneringen noemt René meteen het tradi- Om de opgedane kennis in de praktijk te brengen gaat René tionele afzakkertje op zondag avond bij Marcel Hoogenboom deze zomer op duikvakantie naar Curaçao. Als hij maar niet in de Hoogstraat. “Speciaal voor deze gelegenheid liet Marcel verkeerd duikt met al die Caribische dames daar. altijd de kerstboom staan, waar natuurlijk geen naald meer aanzat in februari. Wel lampies, en ook Marcel zelf zette altijd Afwateren zijn lampekap op. Hoe laat het ook was, er viel altijd wel wat te frituren.” n het dagelijks leven runt René een aannemersbedrijf. In de wijde omgeving is hij vooral bezig met grondverzet, sloopwerk, straatwerk en rioleringswerk. Een expert in afwaOnderduiken teren dus. Mocht u naast hem staan in het toilet bij Ekelschot, n navolging van mede Boutonnier Gert Koppers is René schrik dan niet van een flink geklater. Een afwaterspecialist, zich de laatste tijd aan het bekwamen in de duiksport. En die graag duikt en niet vies is van buikdansende vrouwen. Het dan niet het in het kroegduiken, want dat beheerst hij al tot op lijken mij weer prima eigenschappen voor de Stadsprins van het 4 sterren nivo. Maar reddingsduiken vindt hij ook prach- Knopengein!!! Harold Vlooswijk, tig. Daarvoor volgt hij nu een opleiding bij de Nederlandse Carnavalscorrespontent Onderwatersport Bond en heeft hij inmiddels de tweede ster

I

I

L

es Boutonniers hebben voor 2006 als thema gekozen: Caribisch carnaval. Dus Montfoort zal omgetoverd worden tot een tropisch paradijs, waar een zinderend feest wordt gevierd. En of het nu koud is en misschien wel sneeuwt maakt niet uit. De wuivende palmen en pluimen zorgen ongetwijfeld voor de illusie van een zonovergoten sfeertje. Zo vieren we met zijn allen gezellig een groot Caribisch carnavalsfeest. Dit wervelende gebeuren zal gemengd met de rijke traditie van het Montfoortse carnaval, de gemoedelijkheid en gezelligheid naar mijn volle overtuiging ook nu weer leiden tot een spetterend feest. e carnavalsvereniging Les Boutonniers hebben samen met het gemeentebestuur er alles aan gedaan om het Knopengeinse carnaval een succes te laten worden. Zo zijn er afspraken gemaakt om de festiviteiten vlekkeloos en ordentelijk te laten verlopen, op een manier naar ieders tevredenheid. U leest er alles over in deze ‘Knopengeiner’.

D

I

k heb al gezien dat er een zeer uitgebreid programma wordt geboden, met als hoogtepunt natuurlijk op zondag 26 februari de gigantische carnavalsoptocht die langs een uitbundig publiek door de binnenstad zal trekken. Ik hoop dat vele Knopengeiners van deze optocht en alle andere festirgemeester E.L. Jansen viteiten zullen gaan genieten. Bu Ik wens u allen hele plezierige festiviteiten toe, maar doe voorzichtig aan. Houd uw stad schoon en veroorzaak geen overlast voor uw stadsgenoten.

Alaaf !

1

Woordje van de voorzitter ........... V

oor u ligt alweer een nieuwe uitgave van onze Knopengeiner. Deze jaarlijkse carnavalseditie geeft u jaarlijks een kijkje achter de schermen van onze organisatie en blikt ook terug op gebeurtenissen in de geschiedenis van onze vereniging. Al meer dan 40 jaar organiseren de leden van onze vereniging het carnaval met groot plezier. Uiteraard zijn er activiteiten welke niet meer weg te denken zijn tijdens de 5 dagen van feest en plezier. Het kindercarnaval en het feest voor de 55-plussers en senioren uit Montfoort zijn voor ons zeer belangrijk. Wij zijn dan ook zeer trots op het feit dat op zaterdag 18 februari speciaal voor de ouderen uit Montfoort een groots optreden staat gepland van Willeke Alberti.

O

ok wil ik graag het volgende onder uw aandacht brengen. Les Boutonniers organiseert speciaal voor alle dames uit

Knopengein en omgeving een nieuwe feestelijke carnavalsavond! Op donderdagavond 23 februari beleven we de primeur van een echte “Ladies Night“. De naam zegt het al, de toegang is alleen voor dames. In Duitsland organiseert men al jaren met groot succes speciale avonden voor dames en wij zijn er van overtuigd dat de “Ladies“ uit Knopengein ook in de rij zullen staan om een dergelijke carnavalsavond te bezoeken.

U

iteraard zal deze avond in het teken staan van alleen maar dames in de leutbunker! Ja zelfs de leden van Les Boutonniers zijn niet in de feestzaal aanwezig! De leutbunker wordt het domein voor die dames uit Montfoort die nu eens echt een avondje willen carnavallen zonder de mannen om zich heen. We hebben één uitzondering gemaakt en dat is voor onze artiest van deze avond. Niet minder dan Danny de Munck komt een spettert

optreden geven. Toen ik hem vroeg om voor een Ladies Night op te treden was hij direct enthousiast. Dus dames kom naar deze avond en laat je nog verder verrassen. Via de website www.lesboutonniers.nl zullen we u op de hoogte houden.

V

anzelfsprekend zijn er nog vele andere activiteiten tijdens het carnaval en mede namens alle leden van Les Boutonniers wil ik u graag uitnodigen voor een bezoek aan een van onze activiteiten. Met name de grote optocht op zondag belooft weer een spektakel te worden. Het totale programma treft u op de achterzijde van deze Knopengeiner aan en natuurlijk zullen wij u ook informeren via de media en de website.

Leendert Scheel

I

k wens alle belangstellenden een prachtig carnaval toe en hoop u tijdens een van de dagen te kunnen begroeten.

Leendert Scheel, Voorzitter Les Boutonniers

Van Kwakveen naar Knopengein E

lk jaar is er weer een belangrijke bijdrage vanuit Kwakveen, de naam voor Boskoop in carnavalstijd, aan de optocht in Knopengein. Diverse “karren“, zoals ze dat zelf noemen, en andere creaties trekken op carnavalszondag naar Montfoort om met hun deelname de kwaliteit van de optocht in Montfoort te verhogen. Omdat Boskoop in de optocht van Knopengein al weer voor de 11de keer vertegenwoordigd zal zijn, zijn we bij een van de deelnemers op bezoek gegaan.

D

e kosten voor de bouw worden niet gesponsord en vallen nogal mee als ze hoofdelijk omgeslagen worden. De bijkomende kosten, vooral de kleding, maken het meestal duur. Van de wagens van voorgaande jaren wordt meestal niets bewaard en er worden eigenlijk ook geen zaken van elkaar overgenomen.

D

O

nze gesprekspartner was Patrick Pouw van de groep De Morgans. Deze groep is, zoals heel veel groepen uit Boskoop, ontstaan uit de Scouting die zeer actief is in Boskoop.

D

e Morgans hebben voor het eerst een wagen gebouwd in 1994, die toen echter nog zeer eenvoudig van opzet was.In 1996 deden voor het eerst 4 groepen uit Kwakveen mee aan de optocht in Knopengein.De Setons, nu de Jokers genaamd, waren hierin de voortrekkers en zijn tot nu toe elk jaar opnieuw weer aanwezig. Het blijkt, dat veel groepen in Boskoop voortkomen uit scouting, zo ook De Setons (Jokers). In dat eerste jaar was het blijkbaar de deelnemers zo goed bevallen in Montfoort en de mond op mond reclame was zo goed, dat zich in 1997 al 11 groepen uit Boskoop meldden. Een van deze groepen was De Morgans, die besloten hadden om meer werk van hun wagen te maken om ook in Montfoort te kunnen meedoen.

H

et aantal deelnemers uit Boskoop is de laatste jaren nog steeds toegenomen, met het afgelopen jaar maar liefst

20 Boskoopse groepen. Boskoop brengt ook de laatste jaren een soort “alternatieve jury” mee die zich “de huiskamer jury” noemt en opgesteld staat bij de katholieke kerk. Vele groepen wedijveren om de mooiste creatie te maken en een aantal willen dit vaak geheim en verborgen houden voor de andere groepen.

eelnemen aan de optocht in Montfoort vinden ze een waar feest. Ze zijn een paar jaar in konvooi naar Montfoort gekomen, maar dit leverde wat problemen op met de politie en de laatste jaren komen de wagens weer op eigen gelegenheid. Ze zijn ook een paar keer direct vanaf Montfoort met de wagen naar Brabant gegaan, waar hij dan werd gestald, om dan op maandag in Breda deel te nemen.

D

e Morgans hebben een eigen home, waar ze elk jaar bouwen. Er werd gezegd, dat ze in Boskoop bijna het hele jaar aan de wagens bouwen, maar zowel De Morgans als De Jokers beginnen meestal pas in de loop van december te bouwen. Patrick zegt, dat ze een paar keer naar Brabant geweest zijn om te kijken hoe daar gebouwd wordt en om daar technieken van over te nemen, die dan ook weer door andere groepen in Boskoop gebruikt worden.

Z

e werken veel met papier maché, maar maken daarvoor geen gebruik meer van kippengaas, maar van dun ijzer vlechtwerk wat met plakband verbonden wordt en waarover dun karton gespannen wordt. Deze methode bespaart veel tijd. In plaats van schilderen wordt alles in de kleuren gespoten. Ook bij De Morgans komt het bouwen voor het grootste deel neer op een kleine vaste kern, maar op het einde, als de tijd gaat dringen, kunnen er wel 20 – 30 personen aan het werk zijn.

zalencentrum

Restaurant & Stadscafé Hoogstraat 36, 3417 HD Montfoort

2

tel. (0348) 474004

N

a de optocht in Montfoort is er een traditie ontstaan om bij terugkomst gezamenlijk in een “aangeklede” loods een boeren- koolmaaltijd te nuttigen met daarbij één of meer boerenkapellen. Daar worden dan ook de prijzen bekend gemaakt, die door de groepen uit Kwakveen in Knopengein behaald zijn. Patrick Pouw vertelde ook, dat De Morgans er trots op zijn, dat zij in 1998, in de grootste optocht die er in Knopengein geweest is, de eerste prijs behaald hebben, met de creatie Belle en Het Beest.

D

e Morgans zien al weer uit naar de deelname in Knopengein en Patrick Pouw denkt ook, dat weer vele Boskoopse groepen op 26 februari in de Knopen­g einse optocht aanwezig zullen zijn. Gerard Broekman

/ verenigingsgebouw

St. Joseph

Multifunctioneel zalenverhuur voor: • bruiloften / bedrijfsfeesten / recepties • vergaderingen en cursussen • toneeluitvoeringen enz. enz. Zalen voor 5 tot 800 personen, ruime parkeergelegenheid

café - slijterij, biljart - kolfschoten de plaats 2, tel.: 0348 - 471281

IJsselstein - Nieuwegein

Knopen-gein is gelukkig ook KinderCarnaval-gein!

H

et laatste weekeinde van de maand februari wordt zeer waarschijnlijk het leukste feestweekeinde van het jaar. Of “ons Oranje” moet deze zomer in Duitsland 1e worden! Het Bourgondische stadje heeft wel meerdere leuke feestweekeinden en vooral Koninginnedag en het Bloklandse Spruit – feest zijn zeer beroemd en zeer berucht in deze regio. De katholieke plattelands jongeren zullen nu ongetwijfeld met de haren overeind komen en zich lichtelijk verongelijkt afvragen “en onze tentfeesten dan?” En wat te denken van de veren van Les Boutonnierssteken, die sinds twee jaar ook hun feest in de zomertent hebben. Prima feesten, kunnen we als Bourgondische feesttijgers niet buiten, maar het Feest der Feesten in Montfoort blijft natuurlijk de zottige Carnaval – meerdaagse.

lig aan tafel zit voor een lekkere gourmet de volgende vraag nog net niet de rode draad van de avond is: “Hoe meld ik me eind februari minstens drie dagen ziek?” Deze levensvraag had in november tussen de aardappels, de speklappen en de bruine bonen ook al voor enige huiselijke onrust gezorgd. Elke poging om iets feestelijks op tafel te zetten is dan al bijna bij voorbaat ondergeschikt gemaakt aan “Het Probleem Van Het Jaar”. De stukjes vlees, mini - frites en de glazen wijn gingen met gemak naar binnen, maar kwam ook de prangende vraag even gemakkelijk naar buiten: “Wat trek ik tijdens de 4 – daagse aan? En hoe vertel ik mijn school dat ik minstens drie dagen niet op school aanwezig ben?” Of je als ouder het met de laatste mededeling eens bent, wordt al niet eens meer gevraagd! U heeft nog geen kinderen in deze leeftijd? En u denkt nu vast “wat een onzin!” Ik spreek u tegen die tijd nog wel eens. En dan zullen we het er nog eens haarfijn over hebben wie er tijdens de Knopengeinse dagen bepaalt wat er gebeurt. Wie bepaalt wanneer de oudere leerling het Carnavaleske mag gaan ondergaan?

Wintersport

D

it jaar heeft Carnavalsvereniging Les Boutonniers helaas een klein probleem. De scholen hebben hun voorjaarsvakantie gepland voordat het Carnaval op zaterdag in Uivergein en op zondag in Knopengein losbarst. Degene, die van skilatten en van aprés – ski houdt heeft misschien geluk. Hij of zij moet de auto snel weer inpakken en uiterlijk zaterdagmorgen vanuit Kirchberg of Saalbach - Hinterglemm weer naar Knopengein rijden, om zo in de Tocht der Tochten aan te kunnen sluiten. Maar dan moet de volgeladen wagen met ski - verhalen en Carnavalsverwacht­ingen op zondagmorgen voor 12.00 uur de rotonde op Heeswijk hebben kunnen passeren. Ik vrees dat anders alsnog een onvergetelijk carnaval de neus van wintersporters voorbij gaat.

Als ouder word je niks meer gevraagd!

V

oor de MBO - of HBO - scholier, en ik heb er daar twee van thuis op de bank zitten, ontstaat eveneens een vreselijk groot probleem. Na de 11e dag van de 11e maand begon “het probleem” al redelijk te sudderen, maar het hoogtepunt wordt bijna bereikt als op tweede kerstdag, wanneer eindelijk mijn gezin weer eens voltallig en gezel-

moet worden afgeteld? Zal een Montfoortse wagen ooit weer in een eigen categorie kunnen vallen? Ooit bestond de categorie deelnemers uit Montfoort, nu sneeuwen die onder bij de mooie, prachtige, kolossale bijdragen uit Reeuwijk, Bodegraven of bij voorbeeld Boskoop.

tocht en tenslotte bij het scholencarnaval op maandagmiddag konden deze jonge feestnummers aanschuiven in de altijd verrassende en originele polonaise. Ingezet door die rare toeteraars met hun bruine jassen of door een door de basisschool benoemde carnavals diskjockey konden ze in beide basisscholen voorgaan in het feestgedruis. Natuurlijk achtervolgd door de Raad van Elf, die voor de meeste kleuters nog zal worden aangezien als vreemde groep vogels (met enkel en alleen een besmettelijke Carnavals­virus) met prachtige jassen, kleurrijke steken en natuurlijk die onwijs te gekke veren. Heerlijk, onbezonnen genieten van Kinder­Carnaval. De zotten of zottinnen van de toekomst! Misschien staan ze ooit eens op de wagen van de Grote Mannen Raad of rijden ze er met een Kinder – wagen achter? Het is jammer genoeg de basisscholen net niet gelukt om een gezamenlijke Kinderraad te formeren. Eigenlijk te zot voor woorden, dan moet het er volgend jaar maar van komen!

En dan hebben we het nog niet eens over de vraag: “Wie bepaalt hoe laat die voornoemde zot of zottin weer uit één van de Montfoortse leutbunkers huiswaarts moet keren?” Ik denk dat de middelbare scholen in Woerden en de hogere scholen in de omstreken weer redelijk veel absenten zullen kunnen noteren en dat eveneens veel smoezenboeken zullen zijn doorgeworsteld om een en ander met een redelijk Pontius Pilatus – gevoel te verkopen als ouder of verzorger. Carnaval blijft tenslotte van oorsprong een katholiek feest.

O

nwijs genieten van verkleed op school komen, kijken naar of meedoen met de voorronde van de playbackwedstrijden, achter al die grote mensen aanhossen of even nog een jaartje de kat uit de boom kijken vanachter een op een hoek staande hulpouder. Je niet af hoeven vragen waarom de 11e van de 11e ineens een week later in een leutbunker wordt gevierd. Je hoeft niet verbaasd te fronsen als de bekendmaking van de Prins op zaterdagmiddag al in het AD – het Groene Hart is vermeld, terwijl je kaarten hebt om het ’s avonds te mogen gaan mee beleven. En je hoeft je niet in de war te raken aan welk soort Carnaval je nu eigenlijk mee moet doen. Lopen we nu de rondjes of kopen we nu de rondjes in de leutbunker omdat we een Caribbean Carnaval hebben? Of als we de website van Les Boutonniers moeten geloven omdat we plotseling in een Cara-bisch Carnaval gedoken zijn? Natuurlijk ontstaan er tijdens Carnaval overal allerlei kriebels, moet je soms hoesten, heb je het op bepaalde momenten benauwd (zeker als je ’s morgens wakker wordt), maar laten we allemaal nu niet lopen of zitten piepen. Niet kinderachtig doen! Maar lekker genieten van een kinderrijk Carnaval in Knopengein!

Alaaf, Gezellig Car(n)aval!

Kinderraad

H

et leuke van basisschoolleerlingen en hun ouders is dat zij zich hier voorlopig nog helemaal geen zorgen over hoeven te maken. Midden in hun vakantie kunnen ze naar het St. Josephgebouw voor het traditionele Kindercarnaval met daarin natuurlijk de finales van de playbackshows. Deze kindermiddag zal ook weer opgevrolijkt worden door het komische clownsduo, dat vorig jaar voor prima entertainment zorgde. Dit jaar zou voor het eerst een Kinderraad van Elf actief zijn. Op initiatief van c.v. Les Boutonniers is in overleg met drie basisscholen in Montfoort afgesproken om een dergelijke raad samen te stellen. Onder het motto: wie de jeugd heeft……. heeft de toekomst zou er dit jaar een raad van Elf bestaande uit bovenbouwbasisschoolleerlingen van de Heeswijkschool en de Howiblo­s chool een prominente rol gaan krijgen en zou volgend carnavalsjaar de Hobbitstee hier bij aansluiten. Tijdens het Kindercarnaval in het Sint Josephgebouw, bij de sleuteloverhandiging, bij de lampionnenop-

Heerlijk… Kinder Carnaval.

Frans van Vliet, carnavalsonderwijzer

Maak je niet druk!

I

edereen zou gewoon weer twaalf jaar moeten kunnen zijn. Dan hoef je niet druk te maken over de volgende dingen: Kan een tweetal winnaar worden van een act, die eigenlijk voor drie personen bedoeld was? Kunnen we de optredens van de playbackshow naar een hoger niveau tillen zonder het podium 10 centimeter te verhogen? Wie is de schuldige als een mobieltje in carnavalskleding is blijven zitten en bijna vrolijk de wasmachine aan de binnenkant heeft gezien? Zullen de wisselbekers van de playbackwinnaars op tijd zijn opgehaald en binnen één jaar zijn gegraveerd? Worden de snoepzakjes voor de basisscholen weer “vijf voor twaalf” in één grote zak of taartendoos bij de basisscholen gedumpt, zodat met spoed met man en macht per klas

Frans van Vliet

3

11 @-mail vragen aan …… V Henny van de Kamp oor deze jaarlijks terugkerende rubriek interviewden wij Henny van de Kamp. Henny is al jarenlang het vertrouwde gezicht voor zwemmend Montfoort. Menig Montfoorter wordt soms nog badend in het zweet wakker bij de gedachten aan Henny langs de kant van het zwembad met de welbekende haak. Dit is inmiddels verleden tijd. Henny heeft zijn laatste zomercampagne in het zwembad erop zitten en zal over een aantal maanden van een welverdiende VUT gaan genieten.

8 Hoe vier je zelf tegenwoordig carnaval?

D

at doe ik eigenlijk de afgelopen 10 jaar hetzelfde (als ik niet op wintersport ben). Eerst zeg ik tegen Leny: “Dit jaar doe ik er niet aan mee!” Als ik dan op zondag de eerste klanken van de optocht en het live verslag van Radio Stad Montfoort hoor, hol ik naar zolder waar ik mijn kiel tevoorschijn haal en dan ben ik toch al weer snel onderweg naar het centrum om te kijken hoe Montfoort en omstreken zich heeft uitgesloofd om weer betere en mooiere praalwagens te maken. Meestal beland ik erna bij café “De Plaats” of in de Leutbunker “De Gouden Leeuw” waar ik het zeer gezellig vind om oude bekenden tegen te komen en om onder het genot van een biertje herinneringen op te halen.

1 Wie is Henny van de Kamp?

I

k ben 60 jaar geleden geboren in Utrecht en woon inmiddels al zo’n 39 jaar in Montfoort. Ik heb uit een vroeger huwelijk twee kinderen, zoon Rick en dochter Christa. Nu heb ik al héél wat jaren een Lat-relatie met Leny en ook zij heeft een dochter Minou. Minou is ook al moeder van een dochter en ik ben zeer trots op “mijn” kleinkind. De Lat-relatie met Leny gaat trouwens binnenkort veranderen want we vinden dat het inmiddels toch wel tijd geworden is om onze dagen samen te gaan delen. We doen een van de huizen van de hand en in het andere huis gaan we lekker samenwonen.

2 Hoe ben je in Montfoort terecht­ gekomen?

I

k heb een grafische opleiding gedaan en moest daarna in militaire dienst alwaar ik Commando-Marinier ben geworden. Met eind diensttijd in het vooruitzicht ging ik op zoek naar werk en dat was best moeilijk voor een startende tekenaar. Gelukkig kende ik de toenmalige badmeester van het zwembad in Montfoort via de waterpolovereniging waarvan ik lid was. Hij vroeg mij om hem in Montfoort te helpen met de werkzaamheden in het zwembad. Dit wilde ik graag proberen. Toen kreeg ik op de Marinierskazerne in Doorn bezoek uit Montfoort. Het waren de heren dokter Staatsen (senior) en Steding met het verzoek aan mij of ik badmeester wilde worden in Montfoort. Ik moest uiteraard wel naar Montfoort verhuizen en heb dat toen ook gedaan.

3 Hoe kijk je terug op al die jaren badmeester zijn?

M

et heel veel plezier. Ik heb mijn werk altijd graag gedaan. Het zwembad is, en binnenkort moet ik zeggen was, mijn leven. Ik heb altijd geprobeerd een leuke, enthousiaste groep mensen om me heen te verzamelen waarmee ik het werk voor alle personen leuk kon maken. Ik ben er ook best trots op dat het Montfoortse zwembad er nog altijd is. Kijk maar naar de omgeving van Montfoort, er zijn al heel wat buitenbaden verdwenen omdat het niet meer rendabel was. Het Montfoortse zwembad begint nu steeds meer een regiozwembad te worden waar ook mensen uit allerlei omliggende plaatsen naar toe komen om lekker een koele duik te nemen bij heet weer. Verder ben ik er ook zeer blij mee dat het bad 2 jaar geleden mooi gerenoveerd is en wel door een Montfoortse Ondernemer. Er ligt nu een heel mooi, duurzaam bad dat nog jaren mee kan en waar nog heel veel mensen plezier van kunnen beleven.

4 En nu binnenkort met de VUT, en dan?

J

e mag best weten dat ik dan een traantje weg zal moeten pinken. Het zal moeilijk zijn er afstand van te moeten doen, maar het is niet anders. Voor mezelf ben ik blij dat ik naast mijn werk altijd mijn hobby’s heb gehad. Ik mag graag creatief aan het boetseren zijn. In de zomer op vakantie kwam er natuurlijk nooit van maar dat zal ik zeker in gaan halen en in de winter ga ik graag naar Oostenrijk. Verder zie ik het wel zitten om vrijwilligerswerk te gaan doen voor bijvoorbeeld alleenstaanden of ouderen. Ook wil ik wel mijn ideeën, over hoe het volgens mij met Montfoort verder moet, tot uiting brengen binnen een van de politieke partijen in Montfoort.

5 Hoe zie je de toekomst van het Montfoortse Knopenbad?

I

4

k weet dat het goed is dat er andere mensen met nieuwe ideeën aan het roer komen te staan. Ik denk dat met de personen die er nu al een tijdje zijn met name René Peters en Monique Vernooij het absoluut goed moet komen. Ik hoop dat we in Montfoort bespaard blijven van toestanden zoals in het Sloterparkbad (Amsterdam) en dat het vandalisme in het

Henny van de Kamp Knopenbad zoveel mogelijk achterwege blijft. Ik denk dat de Montfoortse ons-kent-ons cultuur met een grote sociale controle dit zal voorkomen.

6 Wat zijn leuke herinneringen aan al die jaren Knopenbad?

H

oe lang mag dit interview worden….? Natuurlijk zijn de verhalen over de nachtelijke zwemmers en zwemsters leuke verhalen. Het was altijd leuk ze te betrappen, ik liet me nooit zien en ging er dan met hun kleren vandoor. Ik vond het schitterend die gezichten te zien als ze tot de ontdekking kwamen dat hun kleren er niet meer waren. Meestal gaf de kleding na hun schrik terug maar soms kwamen de nachtzwemmers de spullen de volgende dag halen met de mededeling dat ze het de vorige dag vergeten waren mee te nemen. Hoe ze ’s nacht thuis zijn gekomen is een raadsel want meestal zaten de huissleutels, etc nog in de kleding. Waarschijnlijk in je blote kont over straat en aanbellen in de hoop dat er iemand was die open wilde doen. k zou een boek kunnen schrijven over mijn ‘zwembad wel en wee’ van al die jaren. Misschien doe ik dat ooit nog wel eens samen met Leny.

I

7 Je bent zelf ooit ook lid geweest van “Les Boutonniers”?

D

at was in 1989, toen was Fré Doop Stadsprins van Montfoort. Ik ben toen bijna 2 jaar lid geweest van “Les Boutonniers”. Dat was toen onder andere samen met Leendert Scheel en Gerard Broekman, mensen die er nu nog altijd bij zijn. Ik hield me toen voornamelijk bezig met de wagenopbouw en ik zat in de commissie die de begrafenis van de Prins moest organiseren. Ik weet dat het heel veel werk was om alles goed voor te bereiden. Daarom vind ik het vaak zo goedkoop van mensen om commentaar op vrijwilligers te hebben. Natuurlijk kan alles beter of anders georganiseerd worden. Maar men moet niet vergeten dat de leden van “Les Boutonniers” het allemaal vrijwillig doen en dat het door de jaren heen toch een heel professioneel georganiseerd feest is geworden.

9 Hoe vind je dat het Carnaval in Montfoort gevierd wordt?

I

k moet zeggen dat voor zo’n kleine gemeenschap als Montfoort het toch groots aangepakt wordt. Het is inmiddels uitgegroeid tot een evenement dat niet meer is weg te denken uit het Montfoortse. Het is voor vele mensen een ontlading na een jaar hard werken. Wat ik altijd opmerkelijk vind is dat de Montfoorter die niets met carnaval heeft in zijn waarde gelaten wordt door de doorgewinterde carnavalsvierder. Andersom moet het ook zo zijn dat de niet vierder het de wel vierder niet onmogelijk moet maken om vier dagen geheel uit zijn dak te gaan. Er zijn bijvoorbeeld Montfoortse bedrijven die sluiten tijdens de Carnaval ook al woont de directie niet in Montfoort. Het onderlinge respect is in deze zeer te prijzen.

10 Heb je onze huidige Stadsprins “René Le Baladin” ook aan je haak gehad?

J

azeker, René heb ik vroeger ook vaak in het zwembad in Montfoort gezien. René was altijd in voor een geintje en haalde altijd wel kattenkwaad uit zonder echt over de schreef te gaan. Ik moet zeggen dat ik natuurlijk heel veel Montfoorters vroeger aan de haak heb gehad die nu e.e.a. zijn gaan betekenen in het Montfoortse leven (Zowel op sociaal als op commercieel vlak). De afgelopen jaren gebeurde het steeds vaker dat ik kinderen in het zwembad krijg en dat ik aan hun koppies zie welk “merk” ze zijn, of een Vendrig, of een Kemp, óf een… etc. etc. Vaak vinden kinderen mij niet zo aardig maar als zij gaan puberen en ik kom ze tegen in het café dan is het “Badmeester: biertje?” en zo gaat het al heel wat generaties lang.

11 Wil je “René Le Baladin” nog iets toewensen?

R

ené, blijf tijdens het carnaval jezelf ondanks dat je geleefd zult worden en probeer zo nu en dan even een stapje naar de zijlijn te doen en te zien hoe mooi het is dat je dit mag meemaken. Jij zult absoluut geen slecht figuur slaan tussen al de mooie foto’s van ex-prinsen welke binnen bij “De Gouden Leeuw” aan de muur hangen en wees er trots op dat ook jij ingelijst aan de rij toegevoegd wordt. Tot slot wil ik alle knopengeiners een mooi carnaval 2006 toewensen. André Brugmans,Carnavalsreporter

In memoriam Tom Bierlaagh

Op 7 september bereikte ons het bericht dat Tom Bierlaagh op 6 september vrij plotseling was overleden op de te jonge leeftijd van 73 jaar.

Vele jaren was hij de hofdichter van de vereniging en schreef hij de teksten voor de openings- en begrafenisceremonie van de prins.

Tom Bierlaagh heeft veel betekend voor het carnaval in Knopengein en voor de vereniging Les Boutonniers in het bijzonder. Op 5 januari 1965 was hij samen met 6 andere Montfoorters één van de oprichters van carnavalsvereniging Les Boutonniers. In 1971 werd hij gekozen tot zevende Stadsprins van Knopengein en zwaaide onder de naam Thomas de Goedgelovige de scepter over Knopengein. Hij is altijd heel nauw betrokken gebleven bij het carnaval.

Tom is ook vele jaren voorzitter geweest van de jury die de deelnemers aan de optocht moest beoordelen. Voor zijn vele verdiensten voor het Montfoortse carnaval droeg Tom de titel van ere-voorzitter. In hem verliezen we een markant figuur, die altijd een warme belangstelling had voor het carnaval en we zullen hem blijven herinneren als één van de grondleggers van het Knopengeinse carnaval. Gerard Broekman, ere-voorzitter

Seniorencarnaval

25 jaar carnaval in je eigen voortuin O

p verzoek van Les Boutonniers kijkt Marjon de Jong, een van de drijvende kracht achter het seniorencarnaval in het “Antoniushof”, samen met Jans Griffioen terug op 25 jaar carnaval in Antoniushof. Jans is ruim 20 jaar de directrice van het Antoniushof geweest.

N

iet alleen de naam van het bejaardenthuis is veranderd in deze 25 jaar, het “Antoniushof” heette eerst “het pension” of “Huize Antonius”, maar ook het “bejaardencarnaval” wordt nu sinds vele jaren seniorencarnaval genoemd. 25 jaar geleden ging het carnaval in Antonius er anders aan toe dan nu. Tegenwoordig moeten we het hebben van sponsors. Dat bestond in die tijd nog niet en was ook niet nodig. Vroeger woonden de mensen in het “pension” en was alles all-inn. De zorg, het wonen maar ook het welzijn. Wonen en zorg is tegenwoordig gescheiden en het welzijn is daardoor een ondergeschoven kindje geworden. Zeker de óude generatie die al in Antonius woonde was dat niet gewend en heeft daar aan moeten wennen. Vroeger kreeg men alles aangeboden. Een gezellige muziekavond met hapje en drankje. Na deze verandering was er geen gezellige muziekavond meer en als er eens wat georganiseerd werd dan moesten de mensen hun eigen portemonnee meenemen. Dit was een hele omschakeling voor de bewoners maar ook voor het personeel en de vrijwilligers.

Carnaval in je eigen voortuin

O

ok tijdens de carnavalsavonden was die omschakeling duidelijk merkbaar. Er kwamen de eerste jaren na de verandering steeds minder mensen vanuit het Antonius. En als ze op de vrijdagavond kwamen dan liep de zaal om een uurtje of 21.30 uur alweer leeg. Voor veel bewoners werd het te laat en sommige hadden nog hulp van de zuster nodig en die werkt tegenwoordig “maar” tot 22.30 uur en wordt daarna overgenomen door een slaapdienst. In het oude Antonius was er een wakkere wacht en vierde ook het personeel carnaval mee met de ouderen, dus een uurtje later naar bed was toen geen probleem. Het gebeurde zelfs, dat de bewoners op bed gebracht moesten worden tussen twee mensen in omdat ze iets te diep in het glaasje gekeken hadden.

I

n het begin van het bejaardencarnaval was Teus van Vliet van Les Boutonniers de drijvende kracht achter het jaarlijkse carnaval op Huize Antonius. Een paar dagen voor de carnavalsavond kwam Teus met mij het programma doornemen.” Aldus Jans. “Hij zorgde voor een avondvullend programma.” De bewoners waren vroeger meer betrokken bij het feest. Ze traden zelfs op als echte artiesten. Daarnaast was er in het programma een aantal vast items met o.a. Dhr. Breedveld (Tandarts) en Geert Donker alias Dorus en niet te vergeten De Knopentoeters.

Z

o’n vier jaar geleden is er in overleg met Les Boutonniers besloten het carnaval te verplaatsen naar de zaterdagmiddag in het Atrium van Antoniushof. Dit is een succes gebleken. Er komen nu weer veel mensen vanuit het huis zelf. De bewoners kunnen er natuurlijk ook niet omheen. Een carnavalsfeest met artiesten in je “eigen voortuin”, waar maak je het mee? Ook mensen uit de Bongerd, Kasteelplein en de rest van de Montfoortse senioren weten tegenwoordig de weg weer te vinden naar het Antoniushof.”

Vrijwilligers

V

roeger werden beroeps (lees: betaalde) krachten ingezet en een handjevol vrijwilligers. Dat is nu omgekeerd. Het draait nu voor een heel groot deel op vrijwilligers. Het leuke is dat de jongens van Les Boutonniers ook de handen uit hun mooie pakken steken tijdens deze carnavalmiddag en niet te vergeten hun partners. Ook zij helpen mee met serveren, afwassen en opruimen. Het plein wordt na afloop weer keurig aangeveegd. Ook vroeger werd de zaal in het oude Antonius versierd door Les Boutonniers. Ieder jaar werd er door de Boutonniers ook iets lekkers aangeboden bij de koffie. Jans herinnert zich nog een jaar dat “de jongens” de zaal binnen kwamen met op hun schouders elf meter krentenbrood. “Het krentenbrood lag op planken van een meter die aan elkaar waren geschroefd. Zo werd er ook een keer een grote stellage de zaal binnengebracht met allemaal verdiepingen waarop gebakjes lagen.” Deze traditie wordt nu nog ieder jaar in ere gehouden.

Hoedjes van papier

E

en ander leuk onderdeel van het seniorencarnaval was het gezamenlijk hoedjes maken, de avond voorafgaand aan het seniorencarnaval. Vroeger was dit jaren lang een succes, en helaas was het van programma verdwenen. Maar sinds twee jaar is dit weer opgepakt in samenwerking met de medewerkers van de deeltijdzorg en het dienstencentrum. Terwijl de mannen van Les Boutonniers het Atrium in carnavalssfeer omtoveren en sjouwen met tafels en stoelen, zijn de Montfoortse senioren welkom in het dienstencentrum van Antonius om onder begeleiding ‘gekke hoofddeksels” te maken voor de carnavalsmiddag. Die avond wordt verzorgd door de partners van de mannen van Les Boutonniers samen met vrijwilligers van Antoniushof. Hapjes en een drankjes worden gratis beschikbaar gesteld. Tijdens de carnavalsmiddag op zaterdagmiddag wordt voor het mooiste en origineelste hoofddeksel een prijsje uitgereikt.

H

laat een van uw kinderen even rijden, want een week later bent u waarschijnlijk aan de beurt om als oppas op te draven wanneer zij zich in het carnavalsfeest willen storten.

Tot ziens, op zaterdag­ middag 18 februari in het St. Joseph

et seniorencarnaval in Antoniushof is voor heel veel mensen een van de hoogtepunten tijdens de carnaval in Montfoort. Hebt u er al zin in en weet u niet hoe u naar Antonius moet komen? Bel dan eens aan bij uw buurman of buurvrouw of nog beter…

Marjon de Jong

Willeke Alberti

treedt op tijdens het seniorencarnaval

Z

oals u waarschijnlijk al heeft gehoord of gelezen zal Willeke Alberti een optreden verzorgen tijdens het seniorencarnaval in Montfoort op zaterdag 18 februari a.s. Les Boutonniers is heel erg blij dat Willeke Alberti speciaal voor de senioren in Montfoort komt optreden. Willeke Alberti, die dit jaar haar 50ste artiesten jubileum viert, neemt haar eigen begeleidingsband van maar liefst 9 personen mee. Ongetwijfeld zal Willeke Alberti tijdens haar voorstelling vele hits ten gehore brengen waarvan u er vele zult herkennen en waarschijnlijk ook kunt meezingen.

D

e toegang voor deze middag is gratis. Om zoveel mogelijk senioren in Montfoort de gelegenheid te geven om dit optreden mee te kunnen maken, zal deze middag plaatsvinden in het St. Joseph gebouw. Het programma van de seniorenmiddag zal beginnen om 13.45 uur en eindigen om ongeveer 15.30 uur. De zaal van het St. Joseph is geopend vanaf 13.00 uur.

D

oor de te verwachten belangstelling heeft Les Boutonniers besloten om in samenwerking met Antioniushof de kaarten te verdelen onder de senioren van Montfoort. Mocht u nog geen kaart hebben dan kunt u zich wenden tot Marijke de Beus van Antioniushof. Mogelijk dat er nog kaarten beschikbaar zijn.

5

De Carnavalsvragen? H

et is onrustig in mijn hoofd, 2006 is nog maar een weekje oud en de carnavalscolumn moet worden ingeleverd. Een column moet eigenlijk actueel zijn, maar in de 50 dagen die nog resten voor de opening van carnaval 2006 kan ik het wel hebben over de kwakkelende winter, actuele natuurrampen of de wegtrekkende angst voor een aanslag maar tegen de tijd dat u dit leest kan de Elfstedentocht verreden zijn, hebben we wellicht allemaal de vogelgriep en is er na Samir A en Ali B misschien een Mohamed C die het nieuws regeert. Geen actualiteiten dus, maar in plaats daarvan zal ik u eens wat carnavalsvragen voorleggen. Vragen, die sinds kort in mijn hoofd rondspoken en waarop de antwoorden in iedere levensfase wellicht anders zullen zijn maar daarom des te interessanter.

Hoeveel dagen gaan we?

N

ooit verwacht dat ik deze vraag nog eens zou stellen. Vroeger was het namelijk niet ‘im frage’. Je moest de dolle carnavalsrit de volle vier dagen uitzitten anders was óf je vriendin afgepakt door je beste vriend, óf je werd met pek en veren uit de vriendenclub gegooid. Vroeger, shit, ik had me nog zo voorgenomen hier niet over het V-woord te beginnen. Ik lijk mijn ouders wel met hun vroeger. Ik ken de preek nog uit mijn hoofd als ik weer het hele weekend de hort op was geweest. “Vroeger was er alleen op zondag dansen bij Stelling”, steevast gevolgd door… “Vroeger hadden we het niet zo makkelijk als jullie” en natuurlijk de alom bekende “ Vroeger gingen we helemaal niet op vakantie en zeker niet naar Spanje” “ Ja, ja, vroeger was toen” dacht ik toen. Tegenwoordig betrap ik mezelf op verjaardagen steeds meer op het “V-woord”. Vroeger in de Kei…, Vroeger schaatsen op de gracht..Vroeger op het voetbalveld.

V

roeger gingen we met z’n allen ook vier dagen carnaval vieren maar inmiddels lijkt het wel epidemisch in mijn vriendenkring; iedereen gaat een dagje minder, alleen op zondag of helemaal niet meer. De eerste keer nog met opgaaf van reden, later zelfs dat niet meer. Carnavalsresultaten uit het verleden blijken geen garantie voor de toekomst te zijn. Het is bijna niet meer in te plannen in een overvolle agenda.

W

e moeten het hele jaar door zoveel, continu kiezend tussen van alles en nog wat; huren of kopen, variabel of rentevast, kinderen of werken. Tussendoor proberen we ook nog een goede ouder, attente vriend en betrouwbare collega te zijn, moeten we carrière maken en natuurlijk niet vergeten te sporten, te lijnen en op wereldreis te gaan. Door zo’n overvolle agenda zijn we welhaast gedongen om keuzes te maken waardoor de carnavalsvierdaagse wordt gehalveerd of zelfs geëlimineerd. En al laten je verlofdagen, het huishoudbudget en je partner het dan eindelijk toe om je carnavalsoutfit aan te trekken dan rijst alweer de volgende vraag:

Wordt het Soos of Ekelschot?

W

anneer komt het punt dat je ’s avonds carnaval gaat vieren bij Ekelschot en tot wanneer mag je ongegeneerd in de Soos hossen en dansen. Wanneer komt het punt dat je de hele munten omruilt voor de halve bonnen, het Amstel in plastic voor het Heineken in glas en Jos Snel voor Ge Looman?

V

roeger, ja daar is dat woord weer, had ik nooit geloofd dat deze vragen ooit door mijn hoofd zouden spoken maar na 15 carnavallen is het er dan toch van gekomen. Kwam het door een gesprek met een 16-jarige nachtvlinder over de aanstaande repetitieweek op de Minkema? Of was het toch de-piercing-in-de-navel-en-Breezer-in-de-hand look die de alcoholische mist in mijn hersenen even deed optrekken toen ik op de dansvloer stond. Feit blijft dat er een helder moment was waarin ik mij realiseerde dat de jongeren in de Soos niet steeds jonger worden maar ik ouder!

O

p zich is het ouder worden nog niet zo’n ramp, wijsheid schijnt immers met de jaren te komen en gezien de snijwonden, kneuzingen en morning after katers die in de loop van de jaren de revue zijn gepasseerd kon ik wel een portie verstand gebruiken. Feit blijft ook dat er bij de meesten ergens een punt komt waarop ze besluiten ’s avonds carnaval te gaan vieren bij Ekel. Wat zijn hun beweegredenen geweest? Kwam de babyfoon niet meer door de metaaldetector? Of is het gewoon niet prettig om met flink teruggetrokken haargrens of blubberbuik tussen de volle haardossen en strakke lijven te hossen? Ik vraag het me af, maar weet het echt niet.

T

erwijl mijn hoofd schreeuwt om een hulplijntje bedenk ik me plots dat het waarschijnlijk wel weer iets zal zijn waarvan men zegt ”dat je het vanzelf wel merkt als je er aan toe bent.” Ja, ja die kennen we. Maar àls dat zo is, vraag ik me weer af hoe ver ik op die tijdbalk ben. Wellicht zit ik in de ontkenningsfase, maar dat is dan gelukkig wel samen met nog heel wat andere hangouderen, die iedere keer weer hun Soos-plek aan de sta-tafel bij de kleine bar innemen. Vorig jaar, ergens laat op dinsdag geloof ik, hebben we deze hangplek omgedoopt de “Snack-bar in den ondeugende smulhoek.” Vernoemd naar de patatgeneratie (geboren tussen 1970 en 1980) en de lol die we altijd hebben terwijl we proberen de hangtafel biervrij te drinken. Om ons heen dansen ‘onze’ dames die, verkleed als krant, tijger of bowlingbal, een mooie buffer vormen met de rest van de Soos en zo onze wereld nog kleiner maken dan die al is. Voor deze groep oudere jongeren voelt deze ‘snackbar’ nog steeds als thuiskomen. Hier liggen herinneringen en is het heilige, met veel bier ingewijde, grond. Een beetje het Wembley van carnaval waarin we allemaal voor vier dagen George Best kunnen zijn.

V

oor mijn generatie is blijkbaar het punt gekomen waarop de “waar gaan we heen” vraag beantwoord moet gaan worden. De afgelopen carnavallen miste ik ’s avonds namelijk een aantal generatiegenoten in de Soos; ze bleken bij Ekel te zitten. Onze carnavalswegen zijn sindsdien gescheiden want als je eenmaal kiest om te gaan is er blijkbaar geen weg meer terug. Dat geeft mij ook wel weer een geruststelling, het is wellicht net als met doodgaan, niemand weet wanneer en niemand vindt het leuk om te gaan, maar uiteindelijk komt niemand terug dus moet het daar wel bevallen.

W

ordt het Soos of Ekelschot? That’s the question. Ga ik het opnemen tegen de MSN-ers in de Soos of wordt het tijd om aansluiting te gaan zoeken bij de babyboomers, ex-hippies en discodansers bij Ekelschot? Wordt het hossen tussen de eerste of laatste eisprong? Waterijsjes of alvast kleingeld gaan sparen voor de toiletjuffrouw? Of, om het tot slot in televisieprogramma’s uit te drukken: Wordt het Spuiten en Slikken, of toch maar polonaise met de Desperate Housewifes? Vooralsnog koop ik maar weer kaarten voor alle leutbunkers, te bang om iets te missen, te bang om keuzes te maken, maar zeker niet te bang om carnaval 2006 weer vol overgave te vieren! Adje Spruit, carnavalscolumnist

DJ en sfeermaker John van der Linden D

isc Jockey John van der Linden brengt al jaren tijdens het carnaval de sfeer erin. Dat dit een vak apart is, daar heeft carnavalsvereniging Les Boutonniers veel waardering voor. Een DJ kan je feest maken of breken Vandaar dit kleine portret.

J

ohn van der Linden (33), in het dagelijks leven audio visueel service engineer, verzorgt al jaren het licht en geluid bij Les Boutonniers. Ook heeft hij samen met Pieter Vernooy en Erwin van Rossum een kleine Drive Inn en daarmee verzorgt hij de complete muziek tijdens het Prinsenbal, het carnaval en het midzomertentfeest. Dat muziek heel belangrijk is tijdens het carnavalsfeest, dat zal iedereen beamen. John herinnert zich nog hoe een aantal jaren geleden de traditionele band plaats maakte voor de Disc Jockey.

O

p zondagmiddag draaide ik in de Soos en op een gegeven moment kwam Rick Verleun uit de leutbunker om mij daar weg te halen. De sfeer op het feest van Les Boutonniers was door toedoen van de band tot een dieptepunt gedaald en de bandleden zaten huilend in de keuken bij Géke Ekelschot. Ik ben toen meteen met mijn platenkoffertje met Rick meegegaan en we hebben er alsnog een feestje van weten te maken. Vanaf die tijd wordt eigenlijk steeds meer gebruik gemaakt van een

DJ tezamen met artiesten in plaats van de traditionele band.

jaar de kar te trekken voor Café Joop. Op 10 december vond de bekendmaking plaats van hun Prins Carnaval 2005. Bij Café Joop gaat het echter vooral om de grap en het feestvieren.

T

ijdens het carnaval is John razend druk om alles wat met licht en geluid te maken heeft tot in de puntjes te regelen. Bij de Boutonniers heeft iedereen zo zijn taak en dan is het natuurlijk prettig als je ervan op aan kunt dat een vakkundig persoon hiervoor de verantwoordelijkheid neemt. Zelf vindt John de maandag de leukste dag. “Je ziet het publiek dat maandagmiddag naar buiten geveegd wordt na het eten gewoon weer binnendruppelen met dezelfde vrolijkheid en zin om een feestje te bouwen”, aldus John.

N

J

John van der Linden

aast zijn werk als DJ is John van der Linden ook een van de vrienden die samen Café Joop vormen (www.cafejoop.nl). Deze vriendenclub, oorspronkelijk ontstaan vanuit de Rowans, kiest ieder jaar tijdens een weekendje weg een alternatieve Prins Carnaval. Deze aangewezen vrijwilliger is ‘de pineut’ om dat

ohn heeft veel respect voor de manier waarop de carnavalsvereniging Les Boutonniers met het carnaval bezig is. “Montfoort is altijd erg trots op het feit dat hier de grootste optocht boven de rivieren plaatsvindt en op hoe het carnaval in Montfoort gevierd wordt. Dit alles zou echter nooit mogelijk zijn zonder een actieve en gedreven carnavalsvereniging als Les Boutonniers en daar mag Montfoort best heel trots op zijn.“ vindt John.

H

et komend carnaval draait John in de leutbunker op zaterdag 25 en maandag 27 februari. Anita Heijdra, carnavalscorrespondent Restaurant

”De Gouden Leeuw”

Party-centrum • Catering Service • Slijterij

6

Ook dit jaar staan wij voor de Stadskelder

Maak het mee!

en op De Plaats tijdens het Carnaval.

Carnaval bij Moeders

Rob van den Berg

De Plaats 5, 0348-471404

Café ”de

posthoorn”

W.J. van Schaik BV Achthoven Oost 28 Tel. 0348 - 471458 / 474450

G.G.C. Ekelschot Hoogstraat 41 Telefoon: 0348 - 471229

Tanken in Montfoort en Tanken in Knopengein H

ét gespreksonderwerp van Mont­ foortse verjaardagsfeesten de afgelopen jaren was ongetwijfeld tanken in Montfoort. Zinderende betogen over de benzine soap heb ik aangehoord. Het werd mij steeds duidelijker: de wereldwijde olieproblematiek stelt niks voor. De echte problemen liggen bij de Montfoortse benzine voorziening.

A

ls in Papekop wonende Knopengeiner ben ik niet op de hoogte van alle details. Ik neem dus maar geen stelling in deze netelige kwestie. Maar één ding weet ik wel: weinig Montfoortenaren krijgen een warm gevoel van binnen als het gaat over tanken in Montfoort. Niet velen zullen op hun werk apetrots vertellen hoe het tanken in Montfoort

door het lokale bestuur adequaat opgepakt is en kordaat geregeld.

Maar, en nu komt het:

H

oe anders is dat rondom het Knopen­ geinse carnaval. Het tanken in Knopengein wordt tot kunst verheven. Alle zeilen worden bijgezet om de hectoliters weg te tanken kostbaar vocht in goede banen te leiden. Als een goed geoliede machine werken Les Boutonniers samen met vele vrijwilligers en de diverse horeca ondernemers. Met doordachte draaiboeken, grote inzet en vooral doorzettingsvermogen, wat vaak hard nodig is om het aangeslagen lichaam nog tot polonaise aan te zetten.

E

n het werkt al jaren prima: Knopengein wordt goed op de kaart gezet. Van heinde en verre, ook uit Papekop, stromen duizenden carnavalstoeristen naar Knopengein. Ze stuwen de Montfoortse economie met hun tankgedrag tot grote hoogten op. De Hoogstraat vol met vrolijk consumerend volk. Problemen en probleempjes worden ter plekke opgelost. Veelvuldig wordt gebruik gemaakt van het verbroederend en verzusterend gerstenat. Als Heineken man zie ik dit graag. Zeker in jaren waarin de bierconsumptie in Nederland eerder af- dan toeneemt. En na het carnaval vertel ik mijn collega’s trots, terwijl ik mijn kater en nadorst wat probeer te verbergen, dat in Knopengein weer één van de grootste praalwagen optochten boven de grote rivieren heeft rondgereden.

E

en voorbeeldfunctie van carnaval is ook de Knopen­geiner, de carnavalskrant van Les Boutonniers. Iedereen is volledig geïnformeerd. En van uur tot uur op de hoogte van wat er gaat gebeuren. Uniek voor een weinig voorspelbaar evenement als carnaval. Mijn ervaring leert dat carnavalsvierders die vóór het weekend op het uur kunnen inschatten wat ze met carnaval gaan doen op één hand te tellen zijn. Ik in ieder geval niet. Ik ben überhaupt al blij als ik met carnaval mijn vingers nog kan tellen. Verder is de Knopengeiner voorzien van scherpe columns en goede interviews. Hoewel iedereen tegenwoordigheid openheid van bestuur predikt, kom je een zo hoogstaande informatievoorziening als de Knopen­geiner maar zelden tegen.

H

et zal u duidelijk zijn: carnaval is gewoon tien keer beter dan het gewone leven. Want je weet tenminste dat de dingen goed geregeld zijn. Daarom denk ik vaak, als ik weer eens een paar uur later dan gepland huiswaarts ga: zullen we die sleutel gewoon maar het hele jaar aan Les Boutonniers geven? Harold Vlooswijk, bierbrouwend carnavalscolumnist

Alweer onze 6e Knoopschat…… Jeanne Ekelschot O

ok vorig jaar heeft carnavalsvereniging “Les Boutonniers” weer hun jaarlijks terugkerende Knoopschat uitgereikt. Deze onderscheiding wordt uitgereikt aan een persoon of instantie die veel voor Montfoort en met name voor het Montfoortse carnaval heeft betekend.

W

e schrijven 5 januari 1965. Een 7-tal Montfoortse feestneuzen besluiten een carnavalsvereniging op te richten. Het zijn Tom Bierlaagh, Jan (Pit) Oostrom, Gerard van Wijngaarden, Fons Pauw, Kees van Rooijen, Piet Kurver en Paul Ekelschot. Al jaren vieren deze vrienden hun feesten in het café van Paul Ekelschot, geheten: “De Gouden Leeuw” aan de Hoogstraat te Montfoort. Ook bezoeken zij graag de carnavalsfeesten in het zuiden van het land en dan in het bijzonder de optocht in Oeteldonk.

A

ls thuishaven voor deze nieuwe vereniging, genaamd “Les Boutonniers”, werd het café “De Gouden Leeuw” zonder tegenstribbelen door Paul Ekelschot beschikbaar gesteld. Nog altijd geldt deze ruimte, inmiddels flink vergroot en aangepast aan de hedendaagse wensen en eisen, als Leutbunker voor de feestvierende Knopengeiners. Tevens stelt Geke Ekelschot, de huidige eigenaar van Restaurant “De Gouden Leeuw” en zoon van de te vroeg overleden Paul Ekelschot, ruimte beschikbaar voor de carnavalsvereniging om hun vergaderingen te houden en hun voorbereidingen te treffen voor de organisatie van het Knopengeinse carnaval.

E

en snelle rekensom leert dat in de afgelopen 40 jaar zo’n 100.000 carnavalsvierders de weg naar “De Gouden Leeuw” hebben weten te vinden om het feest der feesten te vieren.

H

et mag duidelijk zijn, “De Gouden Leeuw” en carnavalsvereniging “Les Boutonniers” zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De samenwerking is altijd prima

en er wordt van beide kanten goed meegedacht om het de ander zo goed mogelijk naar de zin te maken. Zonder deze combinatie kunnen we zeker zeggen dat het Knopengeinse carnaval zeker niet zo groot zou zijn geweest als dat het nu is.

H

et bestuur van “Les Boutonniers” heeft daarom besloten om de Knoopschat 2005 toe te kennen aan onze leut­bunker: Restaurant “De Gouden Leeuw” te Mont­ foort. Daar de familie Ekelschot in deze een zeer belangrijke rol speelt, heeft de voorzitter de Knoopschat uitgereikt aan Jeanne Ekelschot, weduwe van Paul Ekelschot en moeder van Geke Ekelschot. Door Jeanne met deze bijzondere onderscheiding te huldigen willen wij onze dank overbrengen aan “De Gouden Leeuw” en uiteraard daaraan verbonden de Familie Ekelschot!

B

ijna een jaar na de uitreiking van de Knoopschat 2005 zochten wij Jeanne op om te horen hoe zij het ervaren heeft om Knoopschat te zijn. Het valt allereerst niet mee om met haar een afspraak te maken. “Een interview, dat is niets voor mij, vraag Geke maar!” Maar na wat aandringen hebben we haar toch wat vragen kunnen stellen en bleef ze uiteindelijk maar doorpraten over de verhalen van vroeger.

A

lweer 70 jaar geleden geboren als Jeanne Nieuwenhuysen in Utrecht is ze opgevoed met Carnaval. Ze ging met haar ouders als tiener al mee naar het Neuzenbal bij de Muilezels in Tifoli te Utrecht. Op een van deze avonden heeft ze ook haar man, de alweer 7 jaar geleden overleden Paul Ekelschot, ontmoet. Ze was toen 21 en 2 jaar later trouwden ze. Carnaval is als een rode draad door haar leven. Haar dochter Hetty werd geboren op 21 januari, de dag van het Neuzenbal en haar zoon Geke werd geboren op de 11e van de 11e. Kan het gekker?? Verder heeft ze vanaf huwelijksdag 1 natuurlijk meegewerkt met Paul Ekelschot in “De‑Gouden Leeuw” en ook

nu nog komt ze af en toe even snuffelen hoe gezellig het feest heden ten dage is.

A

ls Jeanne verteld over vroeger komt er een glimlach op haar gezicht. Ze weet zich de eerste feestavond van de carnavalsclub nog goed te herinneren. Het was op maandag en er kwamen maar zo’n 50 personen op af. Dit had tot gevolg dat de avond voor de organisatie zeker niet rendabel was en er gelapt moest worden om rond te komen. Ook herinnert Jeanne zich nog de 1e optocht, het was zo koud dat de Raad van Elf lekker warm achter de ramen binnen bleef bij “De Gouden Leeuw” en dat alleen de Stadsprins op een platte kar in de rondte gereden werd.

H

et was in die tijd de gewoonte dat ieder enorm zijn of haar best deed om zo origineel mogelijk verkleed naar het Carnaval te komen. Er speelde meestal een goede Carnavalsband en iedereen was gemaskerd. Het was de bedoeling dat de maskers tot middernacht op bleven en het was een sport om tot die tijd onherkenbaar te blijven. Zo vertelt Jeanne het verhaal over haar zus Nel de Reuver die zo goed verkleed was dat haar eigen man Gijs haar niet herkende. Bij de bar aangekomen moest er natuurlijk hard gelachen worden toen Gijs zijn onherkenbare vrouw een drankje aanbood. Had hij haar toch herkend of dacht hij dat het een andere aantrekkelijke dame was???

O

ok vertelt Jeanne over het eerste carnaval waarbij er maaltijden gemaakt werden zodat de mensen niet tussentijds naar huis toe hoefden te gaan. Er was gerekend dat er misschien een mannetje of 30 zou komen eten. Al snel bleken dit er een kleine 100 te zijn en moest er in razend tempo kilo’s boerenkool bijgemaakt worden.

J

eanne verteld dat het feest zich vroeger ‘s middags altijd afspeelde bij de kroegen op De Plaats en dat ’s avonds “De Gouden Leeuw” pas open ging. Het was altijd een hele

Jeanne Ekelschot strijd om alle Boutonniers naar de eigen leutbunker terug te krijgen. “Als je dacht dat je ze allemaal had, schoot er altijd wel weer een de kroeg in om nog één biertje te drinken.”

J

eanne verteld verder dat ze erg verrast was om vorig jaar tot Knoopschat benoemd te worden. Ze vindt het een grote eer dit te zijn. Normaal gesproken staat Jeanne liever niet in het middelpunt van de belangstelling en haar dochter moest haar vorig jaar bij de uitreiking van de Knoopschat dan ook met een smoes de feestzaal inlokken zodat ze zich niet kon drukken als het bekend gemaakt zou worden. “Vroeger stuurde ik mijn zus naar voren als er iets aan me uitgereikt moest worden, we leken vroeger namelijk heel veel op elkaar, maar nu kon ik me niet uit de voeten maken. Achteraf ben ik blij dat het zo is gelopen.” Jeanne heeft beloofd haar speldje ten teken van het Knoopschat zijn dan ook zeker dit jaar weer op te spelden als het carnaval begint. Er wordt gefluisterd dat het de rest van het jaar boven haar bed hangt, zo trots is ze er op. André Brugmans, carnavalsverslaggever

7

Carnavalsprogramma 2006 Zaterdag 18 februari 2006

13.45-15.30 uur S eniorencarnaval in het St. Joseph met een optreden van Willeke Alberti, zaal open vanaf 13.00 uur. (Toegangskaarten verplicht)

Donderdag 23 februari 2006

Nieuw

21.00 uur Ladies Night in Leutbunker De Gouden Leeuw

Vrijdag 24 februari 2006

12.30-14.30 uur Playbackshow-finale  van de Knopengeinse basisscholen in het St. Joseph 15.00 uur Bezoek aan molen De Valk 16.00 uur Carnaval bij Moeders en Café De Plaats 19.00-23.00 uur Tienerbal in het St. Joseph 19.45 uur Ballonnenoptocht vanaf Leutbunker De Gouden Leeuw naar het Stadskantoor 20.00 uur Sleuteloverhandiging door burgemeester Jansen op het Stadskantoor 20.30 uur Opening Leutbunker De Gouden Leeuw met aansluitend feestavond 21.00 uur Bezoek door Stadsprins en Raad van Elf aan Tienerbal in St. Joseph 21.30 uur Trekking grote loterij door Notaris H.J.Th.G. Tomlow in Leutbunker De Gouden Leeuw 22.00 uur Bekendmaking Knoopschat 2006 22.15 uur Installatie juryleden voor optocht 2006    

Zondag 26 februari 2006

10.00 uur   Carnavalsviering in de RK-kerk St. Johannes de Doper  10.30 uur  Knopengeinsontbijt in Leutbunker De Gouden Leeuw 11.30 uur   Carnaval bij Moeders en Café De Plaats 12.15 uur   Opening Leutbunkers Moeders en De Plaats door Stadsprins 13.00 uur   Carnaval tot in de kleine uurtjes in Leutbunker  De Gouden Leeuw, Moeders, De Plaats en De Posthoorn 13.15 uur Start van de grote carnavalsoptocht in Knopengein (uitslag op www.lesboutonniers.nl ) 14.30 uur   Carnavalsmiddag in St. Joseph 21.00 uur   Soosbal in St. Joseph

Maandag 27 februari 2006

12.00 uur   Carnaval tot in de kleine uurtjes, Café De Plaats en Moeders 12.45 uur   Bezoek door Stadsprins en zijn Raad van Elf aan de basisscholen 15.00 uur   Blauwe maandagbal in Leutbunker De Gouden Leeuw 21.00 uur   Carnavalsdisco in St. Joseph 21.00 uur   Begrafenisbal in Café De Posthoorn 21.30 uur   Carnavalsbal in Leutbunker De Gouden Leeuw.

Dinsdag 28 februari 2006

12.00 uur   Carnaval tot in de kleine uurtjes bij Café De Plaats en Moeders 13.30 uur   Start kroegentochtje Café De Plaats en Moeders door stadsprins Knopengein en zijn raad van Elf 15.00 uur   Finale-bal in Leutbunker De Gouden Leeuw. 20.11 uur   Teruggave stadssleutel aan burgemeester Jansen 21.00 uur   Carnavalsdisco in St. Joseph

Zaterdag 25 februari 2006

14.00 uur Bezoek Stadsprins aan een optocht in de regio 15.00 uur Carnaval bij Moeders en Café De Plaats 16.45 uur Prinselijk bezoek aan Koffiehuis ‘t Hemeltje te Willeskop 21.00 uur Carnavalsbal in het St. Joseph 21.00 uur Carnavalsavond in Café De Posthoorn en Café De Plaats 21.30 uur Groot carnavalsbal in Leutbunker De Gouden Leeuw.

Woensdag 1 maart 2006

20.00-24.00 uur  Haringhappen bij Moeders

Zaterdag 17 juni 2006 Midzomertentfeest

Nieuw in het carnavals­programma van Les Boutonniers Ladies Night Donderdag 23 februari om 21.00 uur in onze Leutbunker De Gouden Leeuw.

Met een speciaal optreden van: Danny de Munk

Met lekkere swingende dansmuziek om de hele avond lekker op te dansen. Neem je vriendinnen mee en laat je verder verrassen deze avond. Kom verkleed in een Caribische outfit, als je durft.

Wilgenweg 8 3421 TV Oudewater Telefoon 0348 - 561779 Fax 0348 - 564655

Stucadoorsmetsel- en voegwerk tel. 472124

Kaartverkoop: Aan de deur, in het St. Joseph of bij Leutbunker De Gouden Leeuw

De carnavalsavonden in onze Leutbunker De Gouden Leeuw worden mede mogelijk gemaakt door:

Heeswijk 88 • Montfoort Tel. 0348 - 471126

Telefoon 0348 - 47 57 27 www.patrickappeldoor n.nl

Telefoon 0348 - 47 57 27 www.patrickappeldoor n.nl

Bouw- & Aannemersbedrijf De Wit IJsselstein B.V.

Achthoven Oost 4–6, Montfoort www.dewitbouw.nl