Wijnkasteel Genoels-Elderen
Het Wijnkasteel Genoels-Elderen in Genoelselderen, een deelgemeente van de Belgische gemeente Riemst, is het enige wijnkasteel in België. Het kasteel ligt aan de oude heerweg die Tongeren met Keulen verbond. In het bos achter het kasteel bevindt zich een Gallo-Romeinse tumulus, de Tumulus van Genoelselderen. Een eerste vermelding van het kasteel dateert van het einde van de dertiende eeuw. Tot 1718 behoorde het kasteel tot de adellijke familie van Elderen, een roemrijk geslacht waarvan de bekendste telg, Johan Lodewijk van Elderen, in de achttiende eeuw prinsbisschop van Luik was. Het kasteel werd verwoest in de Franse Revolutie. Het huidige kasteel werd in 1859 door graaf de Borchgrave gebouwd. De huidige eigenaar Jaap van Rennes, een verre afstammeling Jan III van Renesse van de Guldensporenslag, begon in 1990 een nieuwe wijngaard aan te leggen, die met zijn 22 hectare een van de grootste van België geworden is. Een deel daarvan ligt op het 'Wijngaardveld', een oud toponiem dat erop wijst dat er ook vroeger aan wijnbouw gedaan werd. Kasteel van ’s Herenelderen
Het Kasteel van 's Herenelderen of waterkasteel van Renesse is een kasteel in 's Herenelderen in de Belgische gemeente Tongeren in de provincie Limburg. Het kasteel is gelegen aan de Sint-Stefanusstraat. Aan de andere kant van deze straat ligt de Sint-Stefanuskerk. Het kasteel is een waterburcht en bestaat uit het U-vormige hoofdgebouw omgeven door een gracht en een langwerpige kasteelhoeve die langs de Sint-Stefanusstraat gelegen is. Het wordt omgeven door een park in landschapsstijl met een vijver.
Hoevenaarskasteel / Burcht van Mulken
De ridders van Mulken werden reeds vermeld in 1195. Ze woonden op hun leengoed met versterkte toren al dan niet omgeven door een omwalling. Van het originele goed blijft alleen de tienkantige donjon of meestertoren over. Het nabijgelegen huis stamt deels uit de 18de, deels uit de 19de eeuw. Zoals gebruikelijk in de feodaliteit kon de burcht alleen betreden worden langs een houten trap aan de buitenkant die naar de verdieping leidde. Bij gevaar werd deze trap weggekapt. Binnen kon men dan afdalen langs een stenen trap die, alhoewel sterk uitgesleten, nog steeds aanwezig is. Later werd een deuropening uitgekapt. Kanunnik van Herckenrode die het leengoed kocht op 19 april 1598 vond het gebouw in vervallen staat en liet het restaureren. Boven de deuropening van de stenen binnentrap staat zijn familiewapen met erboven de tekst: “Joannes Herckenroye me fieri curavit anno 1628” en eronder “Veni, vidi, flevi”. De goederen van de toenmalige heerlijkheid omvatten een burchttoren met woonhuis, hoeve met aanhorigheden, tuinen, vijvers, beemden, landerijen en wijngaarden. De beemden werden door de dorpelingen gemeenschappelijk gebruikt en de landbouwgrond werd in cijns afgestaan. Sommige bronnen vermelden dat van onder de toren gangen vertrekken naar de burcht van Kolmont en naar de stad Tongeren. Kasteel van Betho
Het imposante kasteel van Betho is een 17de-eeuws kasteel in Maaslandse stijl. Het vormt een gesloten constructie omgord met vier hoektorens. Het kasteel is gebouwd rond twee binnenhoven. Rond het ene binnenhof staan de residentiele gebouwen; rond het andere de kasteelhoeve. Aan de voorzijde was vroeger een stenen brug die toegang gaf tot het kasteel. De zuidoostelijke hoektoren, opgetrokken in mergelsteen, is aanmerkelijk ouder dan de rest. Hij werd wellicht opgericht in 1478 en vormt het enige overblijfsel van een vorig kasteel. De huidige gebouwen dateren voornamelijk uit de 17de en 18de eeuw.
Onze-Lieve-Vrouwebasiliek (Tongeren)
De Onze-Lieve-Vrouwebasiliek is een kerk in de Belgische stad Tongeren. Het is de grootste kerk van deze stad in het uiterste zuiden van de Belgische provincie Limburg. De kerk kent een zeer lange en verrassende geschiedenis. De huidige benaming van deze kerk is de Onze-Lieve-Vrouw-Geboortebasiliek. Het bouwwerk staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO als onderdeel van de groepsinschrijving Belforten in België en Frankrijk. Stad en wijde omgeving worden gedomineerd door de gotische toren van de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek. Ontegensprekelijk één van de mooiste religieuze bouwwerken die ons land rijk is. De schatkamer van de O.L.V.Basiliek herbergt bovendien een unieke collectie religieuze kunstvoorwerpen gaande van de 6de eeuw tot en met de 19 de eeuw. Kasteel van Gors
Het kasteel van Gors is het meest belangrijke kasteel van Gors-Opleeuw. Het heeft een U-vormige kern uit de 17e eeuw dat aan drie zijden omringd was door grachten. Het kasteel werd volledig verbouwd in 1820 in laatclassicistische Empirestijl. De ronde toren dateert uit 1923. Het kasteel werd in 1986 beschermd als monument. In het kasteel werden onlangs zware renovatiewerken uitgevoerd door de Mechelse zakenman Joris Dillen. De bijbehorende kasteelhoeve werd in 1865 afgebroken en even verderop opnieuw opgebouwd naar de oude plannen. Ook de hoeve werd in 1986 beschermd. Helaas is de staat van dit gebouw de laatste jaren achteruitgegaan. Het huidige kasteel van Opleeuw dateert uit 1874 en werd op dat ogenblik opnieuw opgebouwd in neobarokke stijl naast het vroegere kasteel dat ruim driemaal groter was en eveneens een 17e-eeuwse U-vormige kern had met grachten errond. Het kasteel werd in 2004 samen met de kasteelhoeve beschermd als monument. De omgeving van het kasteel werd dat jaar eveneens beschermd als dorpsgezicht.
Kasteel van Schalkhoven
Het kasteel van Schalkhoven dat oorspronkelijk dateert uit 1588. In 1770 werd het verbouwd in classicistische stijl. Ook de kasteelhoeve dateert uit de 16e eeuw en werd eveneens verbouwd in de 18e eeuw. Alden Biesen
Alden Biesen is de naam van de vroegere landcommanderij van de Duitse Orde in Rijkhoven, Bilzen en tot 1795 de hoofdzetel van de balije Alden Biesen. Alden Biesen is nu uitgebouwd tot een cultuurcentrum van de Vlaamse Overheid. De architecturale uitwerking van het geheel geeft blijk van een verrassende dualiteit tussen enerzijds een middeleeuwse besloten waterburcht met krijgskundige betekenis en anderzijds geeft het geheel vorm aan een weids openliggend classicistisch opgevat kasteel. Kasteel den Hoogenweerth
Dit voormalig jachtkasteel dateert uit 1498. Kasteel de Hoogenweerth ligt op een schiereiland in de Maas bij Maastricht. Het kasteel, dat werd gebruikt voor het organiseren van luxe en feestelijke jachtpartijen, werd in 1754 nog een keer uitgebreid. In de rijke geschiedenis van het kasteel hebben diverse eigenaren er hun intrek genomen.
Kasteel Eijsden
Kasteel Eijsden, ook wel Laag Caestertburg of de Borg genoemd, is een herenhuis met kasteelhoeve gelegen aan de Graaf de Geloeslaan tussen Laag-Caestert en Eijsden in de Nederlands Limburgse gemeente EijsdenMargraten. Het kasteel is gelegen aan de rivier de Maas.Het kasteel is samen met verschillende facetten van het terrein ieder een rijksmonument en behoort tot de Top 100 der Nederlandse UNESCO-monumenten. Villiartshof
Het Sibberhuis, ook Villiartshof of Sibberhuiske genaamd, stamt deels uit de 14e eeuw. In de 15e eeuw diende het als Schoutenhuis. Het is nu een Rijksmonument en in Genève geregistreerd op de internationale lijst van beschermde monumenten. Het is niet te bezichtigen. Kasteel Vaeshartelt
Het prachtig gerestaureerde, 17e-eeuwse Kasteel Vaeshartelt ligt in een ruim park met eeuwenoude bomen, vijvers en rustige zitplekken. Het kasteel beschikt over een restaurant en ligt op 5 km van Maastricht.
