Fundament Nieuws voor en van alumni van de Hoge Hotelschool Maastricht | nummer 31 | december 2010
In dit nummer Bruiloft op Château Bethlehem | Tjade Rohling in de Wending | Terugblik op lustrum| Kees Kramer in the Picture |
3
4
4
Teaching Hotel Château Bethlehem genomineerd voor Beste Hotelconcept 2010
Designed by D/Dock
Designed by Richard Hutten
Het Teaching Hotel is apart en uniek. De hotelgasten zijn over het algemeen uiterst enthousiast en daar is de Hotelschool trots op. Een onverwachte, welkome verrassing was de nominatie door de Venuez Award voor het beste hotelconcept van het jaar 2010. Elk jaar worden door het Venuez Hospitality & Style
Designed by Merkx+Girod
Designed by Gerben van der Molen
magazine awards uitgereikt in 10 verschillende categorieën. Het Teaching Hotel Château Bethlehem was samen met Casa 400 Amsterdam, S.S. de Rotterdam en Hotel ‘Het Paleis’ in Groningen genomineerd in de categorie Hotel Concept of the Year. Alle met ook zeer bijzondere hotelconcepten. Op 29 november vond de uitreiking plaats in Grand Hotel Huis ter Duin. De Award werd uitgereikt aan Hotel Casa 400.
Designed by D/Dock
Wil jij het unieke concept Teaching Hotel Château Bethlehem ook beleven? Een hotelovernachting is al geboekt vanaf e 75 per kamer per nacht. Een verblijf in een deluxe kamer kost e 90 en een suite is yours voor e110 per kamer per nacht. Interesse? Bel met 043-3528282 en één van de studenten die praktijkdienst heeft, beantwoordt alle vragen en maakt graag een reservering. ★
★ | Fundament pagina 1
★ | De Sprong www.hotelschoolmaastricht.nl
door Nicoline Wisse Smit [F 1994]
Ja-woord en het Teaching Hotel Elk jaar nemen zo’n 250 studenten hun Funda in ontvangst. Wat gaan ze daarna doen? Meteen een baan, nog even doorstuderen, of eerst een wereldreis maken? In de Sprong kijken we normaliter naar hoe het leven er na een jaar uitziet. Dit keer echter gaat de Sprong over twee oudstudenten die samen de sprong waagden. Op zaterdag 25 september bezegelden Bas van Vugt [F 2002] en Lisette Gal [F 2000] hun relatie op Château Bethlehem. Bas en Lisette zijn de eersten die hun bruiloft vierden in de omgeving van Teaching Hotel Château Bethlehem. Bas vertelt: ‘We hebben elkaar tijdens ons eerste jaar aan de HHM leren kennen. Na het behalen van onze Funda zijn we verhuisd naar Rotterdam. Maastricht voelt voor ons als thuiskomen. We hebben even overwogen om in het buitenland te trouwen, maar om praktische redenen daar al snel van afgezien. Maastricht biedt het beste uit twee werelden. Hier zijn we thuis en een beetje in het buitenland. Zo voelde het niet alleen voor ons, maar ook voor veel van onze vrienden.’ Vanuit Rotterdam werkt Bas als manager op de financiële afdeling van Heineken. Lisette is na een lange carrière bij ABN-Amro als preferred banker
momenteel opzoek naar een nieuwe baan. Het wettelijk huwelijk werd op vrijdag in hun woonplaats afgesloten. Vervolgens reisde het stel af naar Maastricht. Met een kleine groep verzamelden ze zich in het kasteel. De kerkelijke inzegening vond plaats op het Onze Lieve Vrouweplein. ‘Precies zoals we voor ogen hadden, genoten onze vrienden overdag van Maastricht en verzamelden zich spontaan op een terrasje op het Onze Lieve Vrouweplein. Vanaf het terras liepen ze ongedwongen naar de kerk. Na de inzegening buiten op het plein saxofoonmuziek en een drankje. Dat ontspannen gevoel, deze joie de vivre, kenmerkt de dag.’ Vervolgens toog de groep van circa 100 familieleden en vrienden naar het kasteel. Hier borrelden ze en genoten later op de avond van een diner aan lange tafels op de binnenplaats, schalen met pasta, een houtoven voor pizza’s en een ijscokar. De Franse Zaal deed dienst als feestruimte. Nadat het paar om 1 uur naar hun kamer in het Teaching Hotel was uitgezwaaid, vond er een kleine after party in de bar plaats. ‘We hebben aardig veel tijd gestoken in de organisatie. Lisette en ik wisten precies wat we wilden. Die sfeer, dat gevoel, wilden we ook overbrengen aan de HHM. We zijn een paar keer naar Maastricht afgereisd om alles door te spreken, met mood boards
en al. Je trouwt maar één keer en bovendien realiseerden we ons dat het Teaching Hotel een nieuwe leeromgeving is waar nog niet eerder een huwelijk had plaatsgevonden. Maar ze hebben ons gevoel goed weten op te pakken. Een beetje a ‘one big Italian family’ gevoel. Dat gevoel kwam terug in de Fiat 500 die als bruidsauto diende, het diner aan de lange tafels op de binnenplaats, het samen ontwaken in het Teaching Hotel en met elkaar ontbijten.’ Op de vraag of er een vergelijking te maken is tussen hun huwelijk en de creatieve omgeving van het Teaching Hotel noemt Bas het samen creëren. ‘Dat doe je in een huwelijk, maar wij hebben het ook met de HHM gedaan. Zo hebben we een doek laten spannen over de binnenplaats. Dat hadden ze nog niet eerder gedaan. Dat samen ontdekken is leuk en is zowel synoniem voor het huwelijk als voor het Teaching Hotel. Ook de traditie met een moderne twist die het Teaching Hotel kenmerkt, zie ik in mijn relatie met Lisette terug. De HHM is toch een traditionele opleiding, het Teaching Hotel een onconventionele omgeving. Wij wilden traditioneel trouwen in een kerk, maar ondertussen een eigen gevoel. Dat is goed gelukt. We hebben er onze eigen moderne elementen in weten te brengen.’ ★
★ | Fundament pagina 2
★ | De Wending www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl
Living a dream door Barbara Sassen [F 1995]
Niet al onze afgestudeerden komen in de hotellerie terecht. Sommigen kiezen voor een loopbaan in het bankwezen, de facilitaire dienstverlening of een aanverwante branche. Weer anderen gooien het roer radicaal om. Over deze alumni gaat ‘de Wending’. In dit nummer Tjade Rohling die zijn jongensdroom heeft vervuld: hij is piloot geworden bij CityJet en vliegt vanuit London City naar zakelijke bestemmingen in Europa. Altijd willen vliegen en toch HHM, waarom? ‘Na mijn middelbare school heb ik selectie gedaan voor de luchtmacht en werd afgewezen. Na noodgedwongen een halfjaar rechten studeren in Leiden merkte ik dat dit niet bij mij paste. Ik ben gaan werken in de horeca. Dat beviel goed. Een collega nodigde mij uit eens te komen kijken op ‘haar’ Hotelschool. Het sprak direct aan: gezelligheid en studeren hand in hand! De opleiding was geweldig. Het vliegen bleef echter wel knagen. Tijdens mijn managementstage bij Pino Productions kon ik moeilijk omgaan met de continu veranderende wensen van opdrachtgevers tijdens evenementen. Ik houd van procedures en structuur. Mijn stagebegeleiders maakten graag de grap dat ik beter piloot kon worden: ‘Dan kun je lekker via checklists werken, Tjade!’. Er bleek waarheid te schuilen in die grap... Moet ik dit doen tot mijn pensioen!? Tjade studeerde af in de tijd na 9/11 en SARS. Luchtvaart bleek geen optie. Na een jaar assistent F&B manager bij het Kurhaus zag hij in dat zijn hart niet in de horeca lag: ‘Moet ik dit doen tot mijn pensioen?’. ‘Op een avond vroeg mijn vader: ‘Jongen, wat wil je dan eigenlijk?’. Mijn antwoord was: ‘Dat vliegen lijkt me wel wat, pa!’ Iedere dag van de week kun je veranderen wat je doet, wie je wilt zijn. Het is slechts een kwestie van regelen en durven. Natuurlijk waren er mensen om mij heen die zeiden dat ik gek was, te oud en dat ik een financiële strop om mijn nek knoopte. Het maakte me niets uit. Als je gelukkig wilt zijn, moet je gaan waar je hart ligt.’ De droom waarmaken: investeren De aanname bij een vliegschool bleek een flinke kluif. Behalve dat je de financiën moet rondkrijgen, gelden er strenge toelatingseisen. ‘Tijdens de selectie kijken ze naar je persoonlijkheid en je communicatie- en leiderschapsvaardigheden. Een piloot moet to the point zijn en snel beslissingen nemen. Hotello’s communiceren en werken anders. Ik moest mijzelf dus behoorlijk aanpassen!’ Toegelaten worden bleek achteraf gezien gemakkelijk, vergeleken met de opleiding zelf. ‘De luchtvaartschool is een vakopleiding. Breed georiënteerd, maar specifiek gericht op je verantwoordelijkheid als piloot. Veertien vakken, van aerodynamica en navigatie tot psychologie en wetgeving. Het is intensief: acht maanden theorie, zonder va-
Tjade Rohling
[F 2003]
HHM 1998 – 2003 F&B Supervisor Kurhaus 2003 – 2005 Nationale Luchtvaartschool (NLS) 2005 – 2007 CityJet Air France/KLM 2007 – heden, www.cityjet.com
kanties. Vijf dagen school van 9 tot 5 en ‘s avonds en in het weekend studeren. Hier leer je echt blokken. Bij een gemiddelde onder de 75% wordt je geacht te stoppen. Daarna een jaar lang vliegen om je brevetten te halen - ik vloog in Portugal. Je sociale leven zoals je dat van de HHM kent, gaat op een lager pitje maar, eerlijkheidshalve: het was de investering waard’. Wat heeft het vliegen jou gebracht? ‘Allereerst, mijn vrouw! Zij is piloot bij KLM en ik heb haar leren kennen via de vliegopleiding. Daarnaast mijn huidige baan bij CityJet. Ik doe daar intensieve, korte zakenvluchten vanuit Londen City Airport met collega-piloten uit verschillende landen. Spectaculair en een hoop verantwoordelijkheid. Het heeft mij de ideale baan gebracht.’ Gaat de HHM ook mee de cockpit in? ‘Jazeker! Op de HHM leer je ‘zelfstandig werken in teamverband’. Afgestudeerden van de HHM zijn sociaal sterk, kunnen zich profileren en praten makkelijk over alles en niets. Je moet mensen kunnen inschatten en oog hebben voor cultuurverschillen. In de cockpit is dit allemaal bruikbaar. Iedereen maakt deel uit van het proces en dat moet je overzien voor een optimale en veilige samenwerking. Je zit in een ‘loop’ waar je elkaar constant binnen moet houden. Je moet communiceren op hetzelfde niveau en van elkaar weten wat je aan het doen bent. Daarnaast leer je op de HHM om assertief te zijn, je mening te geven. Hotello’s zijn positief eigenwijs. Handig als je ziet dat je collega iets fout doet of beter kan doen. Echter, op kritische momenten tijdens een vlucht is dit not done. Je gaat dan niet in discussie. Discussiëren doe je op de grond, wel zo veilig. Je moet over je ego heen kunnen stappen - er geldt een chain of command.’ Een doorkijkje naar de toekomst ‘Vanuit de HHM heb ik meegekregen dat de beleving voorop staat. Je zorgt voor een goede samenwerking met als resultaat tevreden passagiers die terugkomen. Vliegen bij een privéjetmaatschappij, waar ik de combinatie kan maken tussen de servicegerichtheid van de HHM en mijn vak als piloot, daar ligt mijn ambitie. Ja en misschien ooit een adviesrol in de hotellerie of de medische wereld met betrekking tot implementatie en standaardisatie van procedures.’ Voorlopig blijft Tjade met zijn hoofd in de wolken, living his dream. ★
★ | Fundament pagina 3
★ | We keep in touch www.hotelschoolmaastricht.nl
Lustrum 10 september
door Nicoline Wisse Smit [F 1994]
Deze foto's zijn beschikbaar gesteld door Studio Richard Hulshof, www.fotorh.nl
Op de HHM zijn er heel veel clubjes, zoals dispuut, jaarclub of gezelschap. Naast officiële verbanden ontstaan er ook veel spontane vriendschappen tijdens de studententijd. In ‘We keep in touch’ staan we stil bij deze vriendschappen voor het leven. Dit keer aandacht voor het weerzien tijdens het lustrum.
60 jaar studenten aan de Hotelschool Vrijdag 10 september jl. opende het Teaching Hotel Château Bethlehem en werd het 60 jarig bestaan van de HHM gevierd. De opening van het hotel vond plaats met een spectaculaire act. Eerstejaars studenten speelde 60 jaar geschiedenis na. Nostalgie, humor en emotie vormden het schouwspel waarbij het kasteel aan de studenten werd teruggegeven. Een kasteel om te werken en te leren. De act sloeg de brug tussen het verleden en het heden, zoals ook Hotello’s door de jaren heen met elkaar verbonden blijven. En die verbinding bleek ook tijdens het lustrumfeest. Disputen, jaarclubs, (oud-)medewerkers en alumni, sommigen zelfs al meer dan 40 jaar afgestudeerd, beleefden vervlogen tijden anno nu. Trots op het kasteel, trots op hun Hotelschool!
1965 v.l.n.r: Gerard van Saarloos, Tom Overmeer en Wim Vogel
Tom en Wim in 2010
Ontmoeting na 44 jaar Ze ontmoetten elkaar in 1963. In 1966 bij het behalen van de Funda zagen zij elkaar voor het laatst. Zo’n 44 jaar later komen ze elkaar bij de opening van het Teaching Hotel tegen, staan oog in oog. Wim Vogel ziet Tom Overmeer als eerste. ‘Wat was dat leuk’, vertelt Tom over hun weerzien. ‘Echt erg, erg leuk! Wim en ik waren tijdens onze studietijd bevriend. Ik herinner me dat we in 1963 samen op de Boschstraat liepen en de docent Duits tegenkwamen. Hij wees mij erop dat het tijd was om mijn best te gaan doen, dat ik het anders na de kerst wel kon schudden. Geschrokken zei ik tegen Wim dat het toch echt tijd was om voldoendes te gaan halen. ’Voldoendes’, antwoordde Wim vragend en vervolgde: ‘We gaan voor tienen.’ Dat kenmerkt Wim. Hij had een Gymnasium achtergrond en betaalde zijn studie zelf. Het is bijzonder om 44 jaar later te ontdekken dat Wim zijn dromen heeft verwezenlijkt. Hij staat op het punt zijn bedrijf in Australië te verkopen. Daarna wil hij naar Maastricht verhuizen. Hij heeft verder geen binding met de stad, maar zijn keuze om zich samen met zijn Amerikaanse echtgenote in Maastricht te vestigen gaan hand in hand met de herinneringen aan de Hotelschool.’
★ | Fundament pagina 4
★ | We keep in touch www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl
Muziek als verbindende factor Het lustrumfeest stond in het teken van 60 jaar Hotelschool. Gedurende de avond passeerden zes decennia de revue. De Down Town Dixie Society gaf invulling aan twee decennia. De band die in 1990 is opgericht en nog steeds regelmatig speelt, was niet van het podium af te krijgen. Het idee van de band ontstond ooit in New York. Ed Bergsma [F 1992, drums] en Hans Spuijbroek [F 1994, wasbord en zang] vatten tijdens hun stage het idee op om terug in Maastricht een band op te richten. De formatie was snel gevonden en de band werd al in 1992 veelvuldig geboekt. Tot vandaag nog brengt Down Town Dixie Society swingende muziek en entertainment op één podium. Een tienkoppige band met een formule die werkt, van Nederland tot Bonaire en van Oman tot Sneek.
50 jaar na Funda terug op Château Bethlehem
Deze foto's zijn beschikbaar gesteld door Studio Richard Hulshof, www.fotorh.nl
Op 28 september kwam een twintigtal Fundalisten uit 1950 met hun partners samen. Zij troffen elkaar in het Teaching Hotel waar zij 50 jaar geleden woonden en studeerden. Jacques Beentjes [F 1960] vertelt: ‘De vriendschap is door de jaren heen behouden. We zijn een hechte groep. In de even jaren komen we bijeen voor een driedaagse reünie. Om deze reünie op het kasteel te beleven is uniek. We hebben genoten, zowel van het hotel, het restaurant, de studenten als van Maastricht. We hebben zelfs nog een bezoek aan de sociëteit gebracht.’ ★
★ | In Memoriam
Het blijft voor ons onwerkelijk… Op 12 oktober 2010 is Stefanie Beaujon overleden. Stef zat op de Hotelschool van 1989 tot 1993 en heeft zich daar altijd met veel plezier ingezet voor de vereniging en haar dispuut. Na het afstuderen heeft Stef haar droom verwezenlijkt om in het buitenland te wonen; als consul werkte ze voor de Nederlandse ambassades in Washington, Angola, Guatemala en Costa Rica. In Washington ontmoette ze Simao uit Portugal, de liefde van haar leven. Ze trouwden in Lissabon en kregen samen twee prachtige kinderen, Isa en Renato. In maart van dit jaar werd bij Stef een hersentumor geconstateerd. Twee dagen later is ze geopereerd en tot ieders grote ontsteltenis is ze daarbij in coma geraakt en er nooit meer uitgekomen. Vrij kort na de operatie is Stef van Costa Rica naar Nederland vervoerd. Ze heeft haar laatste maanden doorgebracht in een hospice in Leiden, waar ze is overleden. Stef is slechts 40 jaar geworden. Stef was een ware vriendin; ze had altijd een luisterend oor voor je, was loyaal in haar vriendschap, warm, had hart voor haar medemens, was een zorgzame partner en moeder, lief, zacht.
Stefanie Beaujon [F 1993]
13/06/1970 - 12/10/2010
Afscheid nemen is met zachte handen verpakken van gedachten tot mooie herinneringen. Afscheid nemen is met voorzichtige handen meedragen van die herinneringen die je voor altijd wilt bewaren. Afscheid nemen is weten dat je iemand niet meer zal zien maar haar altijd in je hart en geheugen aanwezig wil houden. Afscheid nemen van jou, missen van je lach, je gesprekken, je glimmende ogen... Vergeten zullen we je nooit!! Damesdispuut Sconfinato
★ | Fundament pagina 5
★ | Om te weten www.hotelschoolmaastricht.nl
Om te weten
door Leonne Huveners
Ben je verhuisd, heb je promotie gemaakt, een post-hbo op post-universitaire studie afgerond of ben je voor jezelf begonnen, laat het ons weten. ‘Om te weten’ besteedt aandacht aan wetenswaardigheden van de HHM en somt veranderingen en ontwikkelingen op betreffende jouw loopbaan. ‘Om te weten’ staat stil bij het wel en wee van alumni. Feiten en cijfers, geef ze aan ons door!
1
2
3
4
5
9
10
11
12
13
Babies 1 Geboren op 9 maart: Elsie, dochter van Sandra White [F 1999] en Jelle Katsman. 2 Geboren op 28 april: Guusje, dochter van Nicolette de Jager [F 2003] en Jochen Riga [F 2004].
10 Geboren op 29 juli: Sofie, dochter van Marieke Verschuuren [F 2001] en Frédéric Bryselbout. 11 Geboren op 18 augustus: Sara Valerie, dochter van Marieke Honig en Ido Gonen, beiden [F 2001].
12 Geboren op 25 augustus: Rogier, zoon van Richard Munten [F 2001] 3 Geboren op 16 juni: Nicoline en Zoé, dochters van Joyce Mommers [F 2002] en Bregje Munten-Jansen van den Berg, broertje van Olivier. en Hervé Vandendrice. 4 Geboren op 22 juni: Aurely, dochter van Bonny Schaap [F 2005] en Yvo Moonen [F 2005]. 5 Geboren op 3 juli: Lars, zoon van Inge Titulaer [F 2000] en Jordy Pronk. 6 Geboren op 10 juli: Flo, dochter van Tijs van Schagen [F 1999] en Annemarie Smeets.
13 Geboren op 12 oktober: Josephine, dochter van Marie-Simone Stehouwer en Zjèf Stegen, beiden [F 2001], zusje van Sylvester. huwelijk Pim Hofmeester en Alize Hup, beiden [F 1995] zijn op 10 september in het huwelijk getreden.
7 Geboren op 20 juli: Sijmen, zoon van Karin van Zaal [F 2002] en Edwin Heerding. 8 Geboren op 24 juli: Feline, dochter van Mariette van het Kaar [F 2007] en Rogier van de Weerd. 9 Geboren op 26 juli: Sophie, dochter van Nicole Ammerlaan [F 2000] en Wilco Turnhout.
Tony Geerts [F 2007] en Liu Jin Feng zijn op 19 september in Xi’an [China] in het huwelijk getreden.
6
Bas van Vugt [F 2002] en Lisette Gal [F 2000] zijn op 25 september in het huwelijk getreden. Zie ook artikel de Sprong op pagina 2. Eigen bedrijf Willemijn Borghols [F 1998] startte in januari 2010 een eigen evenementenbureau. Lifetime Events helpt bij de ondersteuning van particuliere evenementen in binnen- en buitenland. Een totaal aanbod van evenementen passend bij iedere levensfase, zoals huwelijken, kraamfeesten, verjaardagen en reünies. www.lifetime-events.nl
7
8
Boeken Roel Wolbrink [F 1994] Het Blauwe Boekje [4e editie], stijlgids voor 2011. Stijlgids voor manieren, eten, drinken en kleding. www.hetblauweboekje.nl Joseph Henri Lejeune [F 1961] Donkere Wolken, literaire thriller. Dit is het tweede boek van Joseph Lejeune. ISBN 9789080880122 Jubileum 25 jaar bij HHM
Met haar eigen bedrijf Deksels Hoedenverhuur Amsterdam helpt Nicolette de Jager [F 2003] klanten de perfecte hoed te kiezen. www.hoedhuren.nl Het bedrijf East Village Concepts van Elvira Wilthagen [F 1990] is gespecialiseerd in het herpositioneren van kleinere hotels op het gebied van marketing- en interieur ontwerp. www.eastvillageconcepts.com Esther Slob [F 1996] werkt als weddingplanner op Curacao. Bij Happy! Weddings & Events staan dromen, vertrouwen en genieten centraal. www.happyweddingservices.com
V.l.n.r: Paul Keulemans, in dienst sinds 1 november 1985. Werkzaam als magazijnbeheerder. Eric-Jan van der Heiden, in dienst sinds 1 april 1985. Werkzaam als senior tutor. Ger-Jan Wassink, in dienst sinds 26 augustus 1985. Werkzaam als docent gastvrijheidsmanagement. Sjra Theunissen, in dienst sinds 1 november 1985. Werkzaam als coördinator planning & organisatie en docent gastvrijheidsmanagement.
★ | Fundament pagina 6
★ | In the Picture www.hotelschoolmaastricht.nl
Van Rotterdam tot Karakalpakstan Fundament bevat altijd wel een verhaal over hotello’s die hun loopbaan buiten de hotellerie zoeken. Maar uiteindelijk leidt de school ieder jaar 250 jonge mensen op tot startend hotelmanager. Dat is de kern. Daarom in dit nummer aandacht voor de rijke carrière van een echte hotelman. Het C.V. van Kees Kramer [F 1968] omvat een indrukwekkend palet aan exotische standplaatsen. Thans pendelt hij voor Intercontinental tussen Praag en Bennebroek, maar daarvoor streek hij onder andere neer in Parijs, Riyad, Amman, Tashkent (Oezbekistan), Istanbul en Kiev. Fundament sprak uitgebreid met deze culturele omnivoor. Wat heeft u doen besluiten om voor een internationale loopbaan te kiezen? ‘Na de HHM studeerde ik nog twee jaar economie, maar besloot toch om het hotelvak in te gaan. Ik startte bij Euromotels Skyway in Rotterdam, een onderdeel van Wagons Lits. Inmiddels was ik met mijn huidige vrouw getrouwd, een Française. Mijn baas vroeg me om Wagons Lits te vertegenwoordigen in Parijs. Zo begon mijn eerste buitenlandse avontuur. Na drie jaar werd ik division operations analist voor de Intercontinental Hotel Group, waarvoor ik 22 hotels in Europa bestreek vanuit Parijs en veel reisde. In ’76 kreeg ik het aanbod om Resident Manager te worden in Riyad, Saudi-Arabië. Een moeilijk besluit, want we woonden heerlijk in Parijs en hadden inmiddels twee kleine kinderen.’ Saudi-Arabië was wel een heel andere wereld? ‘In die tijd was het land behoorlijk mondain. Er was weliswaar een religieuze politie, maar tegelijk was er een bruisend nachtleven door de vele buitenlandse bedrijven en expats die er vanwege de olie of bouwwerkzaamheden woonden. Ons hotel was zeer luxueus en beroemd om zijn prachtige gevel met hoge zuilen. We organiseerden grote conferenties en caterden partijen voor het koninklijk Saudisch huis dat, naast toenmalig Koning Khaled, uit 3000 prinsen en prinsessen bestond. We organiseerden festijnen in de woestijn, als bijvoorbeeld Keizer Haile Selassie op bezoek kwam. Daarvoor werd een indrukwekkend wagenpark en een compleet tentendorp ingezet. Tenten zonder dak, want ’s avonds bleef het warm. De gasten dronken eerst thee, zittend in een U-vorm van wel twee straatlengtes. Daarna het diner, aan ronde tafels overladen met de heerlijkste gerechten. Het hoofdgerecht bestond uit geroosterd lam met rijst. Dat eten duurde overigens niet langer dan 15 minuten, dan brak het gezelschap weer op. De bedienden mochten dan de restanten opeten. We verloren voor duizenden dollars aan porselein en bestek dat inderhaast samen met het eten de meegenomen tassen ingeschoven werd! Ik heb er de meest
fantastische feesten meegemaakt, zoals traditionele prinselijke bruiloften, waar mannen en vrouwen gescheiden dansten in de meest prachtige gewaden en de bruidstaart wel 12 étages telde.’ U vertelt vol passie over uw werk. Had u ook nog een gezinsleven? In Riyad hadden we een villa op een compound, met andere gezinnen. Een bont internationaal gezelschap. Onze kinderen gingen er naar een internationaal schooltje. Later hebben mijn kinderen wel gezegd dat ze me vaker gemist hebben, door dat harde werken. Maar het is ook de aard van het beestje. Ik voel me nu eenmaal erg betrokken bij mijn werk. Naast vader van mijn kinderen, was ik ook een soort vader voor alle ‘gastarbeiders’ in het hotel die vaak een eenzaam bestaan leidden en voor wie we daarom allerlei activiteiten organiseerden. Overigens hebben beide kinderen ook veel meegekregen, ze spreken vloeiend hun vreemde talen. Ze zijn allebei goed terechtgekomen hoor.’ U hebt daarnaast ook in andere Arabische landen gewerkt en spreekt zelfs Arabisch. Bent u anders tegen de Arabische cultuur en de Islam gaan aankijken? ‘Absoluut. Ik begrijp de nuances veel beter. Er is niet één soort moslim. Denk aan de verschillen tussen soennieten, sji’ieten, wahabieten. Veel van mijn collega’s waren moslims, ik maakte de drukte rondom de jaarlijkse Hadj naar Mekka mee, maar ook de Ramadan. Dan pasten we ons aan en zorgden we dat er niet gegeten en gedronken werd in het zicht van de vastende gelovigen. Door mijn kennis heb ik ook meer begrip ontwikkeld. We hebben in Nederland de integratie destijds minder goed aangepakt. Stel je voor duizenden mannen die van het platteland in Marokko of Turkije werden geplukt en dan in Nederland gedropt werden en aan hun lot werden overgelaten. Gelukkig zijn de kinderen van heel veel immigranten nu goed geïntegreerd, maar aan beide zijden zijn beslist fouten gemaakt. Als ik stop met werken, wil ik in Leiden dan ook Oost/West studies gaan studeren en me inzetten om het wederzijds begrip te vergroten. Want het is fantastisch als je open kunt staan voor andere culturen. Daar word je absoluut een rijker mens van.’ U hebt jaren in het buitenland gewerkt, en daarna weer afwisselend in Nederland en het buitenland. Raadt u jonge afgestudeerden ook zo’n internationale loopbaan aan? ‘Ik zou zeker naar het buitenland gaan als ik hen was. Dat is juist het mooie van het vak. Op de Hotelschool heb je al gauw een vriendinnetje. Dan is het verleidelijk om in Nederland te blijven plakken. Maar op een gegeven
door Ankie Hoefnagels
Kees Kramer [1968]
Naam: Kees Kramer Geboren op: 27 januari 1947 Burgelijke stand: getrouwd, twee kinderen Opleiding: Bachelor Hotel Management, twee jaar economie Loopbaan: 1970-1973 Cie Int. des Wagons Lits du Tourisme, Hotel attaché Parijs • 19731977 Intercontinental Hotel Group, Operations Analyst Europa/ Midden Oosten • 1977-1984 General Manager Intercontinental, Riyad en Amman • 1984- 1994 General Manager voor Golden Tulip, Sofitel en Dorint • 1994- 1997 Senior Consultant Deloitte & Touche • 19972010 General Manager voor Intercontinental, Den Haag (Des Indes), Tashkent, Istanbul, Amsterdam, Kiev en Praag moment moet je je horizon verbreden. En als je eenmaal in die wereld zit, kan je ook meer sturen. Je komt als het ware in een opwaartse spiraal terecht. En omdat je aardig verdient, kun je je ook een pied à terre op een vaste plek veroorloven, zodat je contact kunt houden met je trouwe vrienden en zelf een trouwe vriend kunt zijn. Overigens bouwden mijn vrouw en ik ook steeds ter plekke een sociaal netwerk op. Door de Nederlandse gemeenschap op te zoeken, de plaatselijke Rotary en de lokale katholieke kerkgemeenschap hadden en hebben we overal vrienden.’ Wat moet een succesvolle internationale hotel manager eigenlijk in huis hebben? ‘Het allerbelangrijkste is natuurlijk dat je kunt luisteren. Daarnaast moet je ondernemend zijn, organisatorisch sterk, extravert, een teamplayer, flexibel, open-minded, je moet je kunnen inleven in alle sociale lagen. Talenkennis is ook erg handig. En financiële kennis is onontbeerlijk om te groeien, al ontwikkel je altijd een bepaald specialisme dat je in je loopbaan met je meedraagt. Bij mij is dat de F&B.’ Wat zijn de belangrijkste ontwikkelingen die u in de hotellerie hebt meegemaakt? Vroeger was de F&B de kern van het product, nu willen de meeste ketens het liefst van hun restaurant af om
★ | Fundament pagina 7
★ | In the Picture
★ | Colofon Nummer 31, december 2010 Fundament is een uitgave van het Alumni Netwerk van de Hoge Hotelschool Maastricht. Afkortingen HHM – Hoge Hotelschool Maastricht
Kees Kramer
Crowne Plaza Istanbul sept 2003
er bijvoorbeeld zalen van te maken. Verder is ook de eigendomsstructuur veranderd; van managed naar franchise. De manier waarop je verantwoording aflegt is totaal anders dan vroeger. Als general manager zit je voor je het weet uren achter je P.C. rapportages te maken. Maar het is juist belangrijk om dat niet te doen, en zichtbaar te zijn voor je personeel en je gasten. Ik ga in de personeelskantine dan ook altijd naast iemand zitten die ik nog niet ken. Zo heb ik de meest interessante gesprekken.’
komt de welvaart steeds meer onder druk te staan. Mede om het toerisme te stimuleren heeft de stichting ‘Friends of Nukus’ samen met verschillende partijen zoals de Unesco, de Wereldbank en de Amerikaanse ambassade er alles aan gedaan om de waardevolle collectie Russische avantgardekunst van de verzamelaar Igor Savitsky onder te brengen in het plaatselijke museum van Nukus. Als bestuurslid draag ik daaraan mijn steentje bij. Begin december komt een deel van de schilderijen trouwens naar een tentoonstelling in het Groninger Museum.’
Tot slot is er ook een onderwerp dat niet direct met hotels te maken heeft, maar u wel aan het hart ligt: de stichting ‘friends of Nukus’. ‘Toen ik in Oezbekistan woonde maakte ik kennis met de zelfstandige deelrepubliek Karakalpakstan. Het is een monocultuur, die economisch afhankelijk is van de katoenteelt. Maar door de uitdroging van het Aral meer, een heuse natuurramp,
U bent bijna met pensioen. Wat als u het over zou mogen doen? ‘Dan zou ik het weer precies hetzelfde doen. Ik heb van geen enkele keuze spijt gehad. Hooguit zou ik mijn studie economie afgemaakt hebben. Maar ja, mijn loopbaan is eigenlijk ook een soort ‘levens-Mba’.’ ★
Redactie Annemiek Geurts, Ankie Hoefnagels (adviseur), Leonne Huveners, Nicoline Wisse Smit Ontwerp Obidesign, Maastricht Redactie-adres Hoge Hotelschool Maastricht Alumni Netwerk Postbus 3900 6202 NX Maastricht T: (043) 352 8282 F: (043) 352 8285
[email protected] De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden stukken te herzien voor publicatie. De meningen en ideeën weergegeven in Fundament komen niet noodzakelijkerwijs overeen met die van de redactie. Copyright is in handen van Fundament en van de individuele auteurs. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd zonder goedkeuring van de redactie.
ISSN: 1876-4088
★ | Fundalisten
Funda-uitreiking 24 september 2010, 180 Fundalisten
Op 24 september hebben 180 studenten hun Funda tijdens een feestelijke zitting in het MECC in ontvangst genomen.
★ | Fundament pagina 8
