Het Initiatief
Trouwen Ieteke & Lukas Jan
28 april 2006
Verliefd-verloofd-getrouwd...whatever?! Een initiatief in mei 2003. Een informele verloving tussen 15 en 28 oktober. Een bruiloft op 28 april. Wat en hoe u zich dat moet voorstellen? Voegt deze vraag iets toe aan de kern van de zaak? Nee? Wacht u dan gewoon rustig en vooral ONTSPANNEN af. Horen en zien doen we vanzelf wel. Begrijpen hoeft niet. Het is per slot van rekening allemaal bijna geheel vrijblijvend en daarbij de normaalste zaak van de wereld. Wie kent dat rijtje immers niet: verliefd – verloofd –getrouwd. Whatever. Het is een mooie gang van zaken. Waar zou je je druk om maken? Aan taart zal het niet ontbreken. Voor ringen is al gezorgd. En de rest blijft onze zaak. Natuurlijk, wij staan open voor een andere kijk op de zaak en nemen daar graag openlijk kennis van. Van perspectief wisselen is betrekkelijk eenvoudig. Echter, aan ons standpunt zal het niet veel veranderen. Dan weet u dat alvast. Tot zover ons eerste punt. Wij naderen punt twee.
Onze trouwdatum is bekend: 28 april 2006. Er wordt aan gewerkt, maar het komt helemaal goed. Wij pogen alvast onze uitersten te verkennen, om niet al te onaardig verrast te worden. Toegegeven, verassingen hebben (aan de andere kant) ook best wat. Dus deze nemen we dan maar op de koop toe. Heel gewoon, door de zaken op hun beloop te laten. Hoe dit beloop verloopt? Kom nou zeg, we gaan toch niet al te concreet worden. Neemt u het volgende maar van ons aan. U bent welkom en als er iets is wat wij doen, is het wel: ons met elkaar vermaken. Wat dat inhoudt: elkaar vermaken? Voor onze omgeving benadert dit het begrip ‘vermakelijk zijn’. Elke ware Havinga en Schoonbeek moet zich daar iets bij kunnen voorstellen.
Citaat van de bruid uit 'De Brandkrant', jaargang 2005, oktobernummer
Het Initiatief
28 april 2006
Maria Iet ‘k Herinner mij geboortepijn de felle wee, dat snelle zijn, een kreet sneedt scherp de wereld in, die donk're blik aan het begin. Het nieuwe kind geniet, het is Maria Iet. Parmantig in Pa’s grote schoenen, beslist geeft zij haar natte zoenen het staartje recht de hoogte in ondeugend volgend eigen zin. Ze zingt haar eigen lied, zo is Maria Iet.
Vol aandacht, elke spier gespannen, zie je haar aan de ringen hangen, de brug, de balk, de lange mat, soepel als een jonge kat, beweegt zij ritmisch op muziek, dat is Maria Iet. Ze davert door het hele huis met machtig veel gedruis, opzij, opzij, want grote haast maakt dat ze door de kamers raast. Een wervelwind, een rappe griet, zo is Maria Iet.
Ja, had je wat?
2
Bewust gaat ze haar vaste gang en rustig klinkt haar heldre zang. Strategisch doet ze zet na zet, want in haar bruist en broeit het. Ach, Lukas Jan, dat grootse initiatief kenmerkt Maria Iet. 28 april 2006
soepel als een jonge kat
Het Initiatief
HEEMSKERKER HERINNERINGEN
28 april 2006
3
Het Initiatief
28 april 2006
Pluuk en de Kletterflat feuilleton- Wouter Op een dag, toen Pluuk net uit bed probeerde te komen, hoorde hij het dichtslaan van een deur. En niet zomaar dichtslaan, nee, het was alsof er een kanon werd afgeschoten. Hij vroeg zich af wat dat nou zou zijn... maar daar had hij niet veel tijd voor, want even later leek het alsof er een wervelwind de trap op kwam gestormd. Alle deuren klapperden, maar gelukkig duurde het maar even. Nog een klap, en het was weer heerlijk stil. Toen hij net aan zijn zevende ontbijtaardappel begon, hoorde Pluuk dat ergens bovenin de flat iemand onder de douche ging. Aangezien maar 1 persoon tegelijk water kon gebruiken (het was nou niet bepaald een geciviliseerde flat), hoopte hij maar dat die persoon dan al onder de douche vandaan was. Hij wou wel wat meer aardappels. En misschien zou hij ook eens onder de douche moeten... dat was nu al zo lang geleden. Maar toen hij klaar was met zijn vijftigste aardappel en koffie wou zetten, zat die bepaalde persoon nog stééds onder de douche. Nou ja, dacht Pluuk, ik heb nog de hele dag. Want werken, ach, daar doen we niet aan, hé? Zo’n studie is toch nergens goed voor. Hij nam nog maar
Lukas Lam zat ’s ochtends te eten Dit nu mag gerust vreten heten Ruim zeventig uur Vrat hij heel secuur Alsof hij nog nooit had ontbeten coproductie : Wouter, Joe en Maarten wat extra aardappels. Toen hij eindelijk koffie had (!!!) én onder de douche was geweest (!!!!!), ging hij weer naar bed. De volgende dag (tenminste, dat nam Pluuk aan), werd er hard op de deur geklopt, terwijl hij net zijn tweede zak aardappelen wou aanbreken. Al voordat Pluuk de deur open had kunnen doen, werd deze met woest geweld open gegooid. In de deuropening stond een feeks. Ze keek in het rond, zei “Zet die
4
aardappelkoker af! Ik moet onder de douche!”, sloeg de deur dicht en stormde weer naar boven (ondertussen klapperden de deuren). Hij had al eerder droog tegen zijn zak aardappelen opgemerkt dat het vast een winderige dag zou worden. Waar Pluuk wakker van was geworden, laat ik aan uw (geachte lezer) verbeelding over. Pluuk dacht er niet over, om zijn aardappelkoker af te zetten. Wat moest hij dan eten? De feeks scheen te denken dat dat zijn probleem was, want nog geen vijf minuten later hoorde Pluuk een wervelwind de trap afkomen, en werd zijn deur met bruut geweld open gegooid. “Ik ben het ZAT, hoor je!” zei de feeks. Pluuk merkte, heel terecht, op: “Wat ben je zat?” De feeks keek hem aan, bloosde, en zei: “uh...jou?” Ze bloosde nog heviger, sloeg de deur achter zich dicht en vloog naar boven. Pluuk vond dat ze er best aantrekkelijk uitzag, wanneer ze er niet als een feeks uit zag. Dat zei hij de volgende ochtend (vermoedde hij) dus ook tegen haar, toen ze weer naar beneden kwam gestormd, omdat ze onder de douche wilde. Ze bloosde op haar hevigst, stamelde “oh, eh, nou ja... he, weet je, ik jou ook!”, en gooide zich in zijn armen. Tsja, dacht Pluuk, daar zit ik nu. Ach, weet je wat, het is ook te veel moeite om me te verzetten. Op de lange, hele lange duur werd hij ook nog eens verliefd op haar. Tenminste, dat zei hij. En ze gingen ook nog eens trouwen. Toch blijft het een feit, dat de feeks (ze heette Ieteke) altijd alles regelde, en Pluuk aardappels at. En, niet te vergeten, Pluuk WERKTE nu! Het schijnt dat Ieteke het wel leuk zou vinden als hij dat ging doen. Dit was de grootste opoffering van Pluuk in zijn héle leven, tot op dat moment. De nuchtere lezer voegt daar in gedachten aan toe: .... en vanaf dat moment... En ze trouwden en leefden nog lang en – hopelijk – gelukkig.
Ieteke komt de trap af
KNAL!!! tap
tap
tap tap
tap
tap
tap
tap
tap
tap
tap
tap Grijp
Maarten
Het Initiatief
28 april 2006
Van Pluuk tot Luuk
Het zal een aantal jaren geleden zijn dat op een donkere koude winteravond Meditatie- Jurren Pluuk thuis kwam met een lekke achterband.. Ontdaan vanwege deze Onze Pluuk verandert. Hij wordt groot. onrechtvaardigheid begon hij al ijsberend Daarmee bedoel ik niet zozeer zijn te overdenken hoe hij dit euvel ongedaan lichamelijke groei, maar juist meer de zou kunnen krijgen. Na een zeer persoonlijke. Pluuk heeft in de loop der jaren een wijsheid gevonden en verder ontwikkeld, die getuigt van inzicht in de dingen van het leven. En vandaag laat hij de jaren waarin hij deze wijsheid ontwikkeld heeft achter zich en stapt een nieuw leven in waarin hij hoopt deze wijsheid als automatisme terug te vinden. Zijn wijsheid is in de kern gebaseerd op de bijbel, al lijkt het in eerste instantie tegenstrijdig. Maar wat is dan toch zijn wijsheid? Wel, eerst een stapje terug in de tijd. De naam van Abram wordt in het oude testament op een bepaald moment door God veranderd in Abraham. De reden hiervoor staat in Genesis 17:5b; ‘want ik maak je de vader van vele volken.’ Pluuk staat vandaag aan de vooravond van de mogelijkheid om vader te worden. Wat overeenkomt is de naamsverandering. Zijn schoonfamilie kent hem namelijk niet als Pluuk, maar als Luuk. Zelfs zijn vrouw spreekt hem aan als Luuk. Bij Abram werd de naam langer, bij Pluuk valt er juist een letter weg. Vanwaar deze gebeurtenis? Wel terugkomend op de ‘Wijsheid van Pluuk’ heeft de naamsverandering er alles mee te maken.
wetenschappelijke uiteenzetting van ongeveer 2 uur kwam hij tot de slotsom dat de fiets wellicht omgedraaid zou moeten worden, om zo de kern van het probleem boven tafel te krijgen. Daar Pluuk dit teveel op werk zou lijken, werd een grote broer opgetrommeld die deze actie voor hem zou uitvoeren. Broerlief gaf hem sleutel 15. De band diende namelijk vervangen te worden. Hij liet
Pluuk vervolgens in het koude schuurtje achter. Weer ging Pluuk zeer wetenschappelijk te werk; het analyseren en beredeneren van nut en noodzaak van ‘Sleutel 15’. Na ongeveer 1,5 uur stond hij, terwijl wij allen het schuurtje binnengingen, op dezelfde plek met Daarover zo meer! Zijn wijsheid kan als volgt worden dezelfde sleutel in handen. Wij allen gaven een staande ovatie aan hem, die samengevat: Minder is meer.
zich in 1 avond de techniek van het sleutelen heeft aangeleerd. Binnen 1,5 uur een band vervangen. Wat een prestatie! Maar helaas, hij had in dit korte tijdsbestek met al zijn wijsheid nog niet de mogelijkheden van ‘Sleutel 15’ in kaart kunnen brengen. De broer gaf het op en verving de band in luttele minuten. Wat gebeurde hier? Wel, dit lijkt niet op ‘minder is meer’. Namelijk, dit kostte Pluuk 1,5 uur blauwbekken en een leven vol opmerkingen over zijn technische capaciteiten. Maar, het leverde hem ook iets anders op. Namelijk dit: Iedere keer dat zijn fiets (of iets anders) kapot ging, werd dit automatisch (!) voor hem gerepareerd. En deze acties breidden zich uit, omdat iedereen op den duur geloofde dat Pluuk niet veel zelfstandig kon. Hij werd overal naar toegebracht, zijn eten werd voor zijn neus gezet, etcetera. Kortom, vanuit Pluuks optiek waren de baten groter dan de kosten. En uitgaande van zijn kosten/baten-analyse is minder meer. Hoe minder ik doe, hoe meer ze voor me doen. Dit mag misschien niet echt bijbels overkomen, maar niets is minder waar. U zult denken aan het ‘ga tot de mier, gij luiaard’, en Pluuk vervolgens als luiaard bestempelen. Maar door Pluuks aanpak zien wij hem niet als luiaard, maar als een ‘praktisch beperkte’. En zoals de armen van geest zalig betiteld worden, zo valt de ‘praktisch beperkte’ als notoir nooddruftig betiteld te worden. En het getuigd van christelijke levensstijl de nooddruftige in al zijn nood van hulp te voorzien. In Pluuks geval levert dit louter praktische hulp op. Minder is meer. Een wijsheid die niet gericht is op eer en trots, het is juist een wijsheid die zeer pragmatisch met de voorkomende situaties in het leven omgaat. Nog één situatie om deze wijsheid te beschrijven: U gaat op fietsvakantie met vrienden. Een kort zinnetje. Wat gaat u doen? U gaat als normaal denkend mens u voorbereiden, Vervolgens fiets klaarmaken en tas inpakken. Hebt u geen fiets, dan regelt u een geschikte fiets. Wel; nu hoe Pluuk het aanpakt. Pluuk gaat op vakantie. Niet de zonet genoemde fietsvakantie, neen, hij gaat met Pa en Ma
5
Het Initiatief
28 april 2006
Schoonbeek mee. Hij laat dit zo ‘P’ en daarmee een vorig leven achter Luuk. Met minder letters, minder overlappen dat hij terugkomt op de dag zich, om een nieuw leven te beginnen als herinneringen aan een leven geteisterd dat de vrienden weg gaan. In uw geval is dit een probleem. Voor Pluuk is dit juist de oplossing. Uitgaande van de wijsheid, minder is meer, neemt Pluuk contact op met zijn vrienden. Deze gaan naar zijn kamer en pakken uit zijn kast, zijn kleren en andere spullen en pakken vervolgens daarmee zijn tas in. Vervolgens belt Pluuk broer 1 om een fiets. Deze rijdt vanuit Groningen met een fiets naar Hoogezand. Maar Pluuk bereidt zich graag goed voor en belt broer 3. Deze komt vanuit Hardenberg met een fiets naar Hoogezand. Fijne familie, toch! Met minimale inzet krijgt Pluuk het voor elkaar dat: 1. hij kan kiezen uit 2 fietsen 2. zijn kleren zijn ingepakt
28/29 april 2006…..koninginnenacht- de nacht van Luuk zijn nieuwe leven
Dit kost hem enkel wat cynische opmerkingen. Het levert hem op dat ie niets hoeft te doen. Terugkomend op zijn naam. Bij Ieteke en bij de rest van de Havinga’s is het Luuk, bij ons Pluuk. Wij hebben hem de naam Pluuk gegeven. Dit heeft hij moedwillig veranderd en ik vermoed om de volgende reden. Uitgaande van zijn wijsheid heeft hij bij het voorstellen bewust de ‘P’ vergeten, immers; minder is meer. Datgene wat meer is, is het feit dat hij in zijn nieuwe leven geen Pluuk meer heet en om die reden niet voortdurend herinnerd wordt aan zijn oude leven. Kortom, met het trouwen laat Pluuk de
6
Het Initiatief
28 april 2006
door cynische opmerkingen. In dit nieuwe leven zal hij bemoederd en verzorgd worden door zijn geliefde Iet. Zij zal de administratie doen (kost Pluuk een paar uur van vertwijfeld kijken naar de rekeningen), zij zal koken (de eerste keer zal hij alles aan laten branden en daar op zijn gebruikelijke manier onnozel bij kijken), zij zal het huis schoonhouden (hij zal de muren stofzuigen en het laminaat water geven) en ga zo maar door. Kortom, ook nu weer zal hij moeten investeren in zijn levenswijsheid. Echter, nu in een situatie waar de liefde zo hecht is, dat cynisme dit keer niet tot het oordeel zal horen. Het enige waar hij niet ‘praktisch beperkt’ in kan zijn is het ‘vaderschap van vele volken’. Verderop in de bijbel staat genoemd dat Jezus ons een nieuwe naam zal geven in het hemelse koninkrijk. Redenerend dat het aardse bestaan niet voor niets is geweest zal het als volgt verlopen: Pluuk, Luuk en dan zult u denken Uuk. Maar neen, in de vervolmaking van Pluuk zal die eerste ‘u’ sneuvelen en zal hij te boek staan als Uk. En die naam voor een hemelse koning is kenmerkend voor zijn wijsheid. U ziet; minder is meer.
CHILI CON CARNE
en meebakken. Azijn en chilipoeder en klein gesneden paprika toevoegen en even meebakken. Tomaten toevoegen. Bruine bonen afgieten en er ook bij doen. Voorzichtig doorroeren en goed warm laten worden.
LEUSDEN – Afgelopen nacht is wederom het “maffia” of “moordspel” gespeeld. Dit lijkt inmiddels een jaarlijks terugkerend fenomeen te worden. De politie tast nog geheel in het duister. Wel onderzoekt zij of deze zaak verband houdt met de verdachte personen die zich ophielden in Dit recept is bedoeld voor 2 personen. Amsterdam. Luuk echter eet dit in z’n eentje op. Uit: ‘het Geheugen, dagblad voor vrienden en oud-klasgenoten’ februari 1999 van onze correspondente Arieke Vreugdenhil AMSTERDAM – Gisterenmiddag werd een verdacht groepje jongeren gesignaleerd die zich ophielden bij het Koninklijk Paleis op de Dam. Ze liepen rond met camera’s en hadden bijzonder veel aandacht voor de kunstvoorwerpen in het Paleis. Verder lachten ze om de professionele rondleiders en gingen ze languit op de vloeren liggen. Nader onderzoek wees echter uit dat het een groep VWO-4 leerlingen betrof uit Amersfoort, die in het kader van KCV (Klassieke Culturele Vorming, red.) de Klassieke elementen van het paleis bestudeerden. Het liggen op de vloer was een geheel en al onschuldige poging om de plafonds te kunnen zien en fotograferen.
DIVERS NIEUWS
Uit: ‘het Geheugen, dagblad voor vrienden en oud-klasgenoten’ 2000
AMSTERDAM – Twee jonge dames hielden zich afgelopen vrijdag verdacht op bij het Centraal Station. Eén van hen stond bij de rondvaartboten, de tweede stond een paar meter verder op. Omdat vermoed werd dat de twee met elkaar te maken hadden, was nader onderzoek gewenst. Hieruit bleek echter dat de twee Je hebt nodig: niets verkeerds in de zin hadden. Ze 200 gr. Rundergehakt hadden gewoon afgesproken elkaar in 1 bl. Bruine bonen Amsterdam te ontmoeten maar hadden 2 uien elkaar al tijden niet gezien. Zo brachten 1 grote paprika zij de verdere middag gezellig kletsend 2 tomaten door op de dam en op een terrasje, 1 eetl. Azijn wisselden zij fotootjes uit en lieten elkaar 1 eetl. Olie de pasfoto’s van hun vriend zien. “Zij 2 volle theelepels chili poeder heeft wel twintig pasfotootjes van Lukas Peper en zout Jan in d’r portemonnee!” aldus een van Verhit de olie in een pan en bak hierin hen. het gehakt rul. Voeg peper en zout naar Uit: ‘het Geheugen, dagblad voor smaak toe. Klein gesneden ui toevoegen vrienden en oud-klasgenoten’ 2005 Als je LJ heel veel plezier wilt doen, moet je chili con carne voor hem koken. Dit eet hij al (bijna) vanaf de tijd dat hij vast voedsel tot zich begon te nemen
IK LEEF ZOALS IK SCHAAK TIJDNOOD
7
Het Initiatief
28 april 2006
Ieteke en ik Memoriaal- Jenny
Hoogtepunt in de hut was dat Ieteke en ik altijd van die lekkere vieze papjes kookten van gestampte biscuit of speculaas met rozijnen en water……
Twee zussen temidden van een grote overmacht van vijf broers.... U kunt zich vast wel voorstellen dat ik altijd erg blij was dat ik een zusje had! En dat was
volgens mij wederzijds. Veel ruzie hebben we dan ook niet gehad, we konden juist erg goed met elkaar opschieten. Zowel echte meidenspelletjes als meer jongensachtige dingen deden we samen. Met de poppen spelen bijvoorbeeld, en ze beschermen tegen de agressie van Matthias, volgens wie poppen niks voelden. Hoe durfde hij! Of –samen met Matthias- grote dorpen bouwen van duplo, blokken en lego, waardoor men niet meer normaal door onze slaapkamer kon lopen zonder daarbij een aardverschuiving teweeg te brengen in ons dorp. Een ander favoriet spel van Ieteke was een hut bouwen, bijvoorbeeld van het stapelbed, of anders buiten bij de glijbaan of op de dijk- een echte boomhut met hulp van Wilke, onze grote broer die alle technische problemen kon oplossen. Daarna gingen we natuurlijk vader-en-moedertje spelen
met Matthias, Johanan en wat poppen erbij, maar helaas kregen vader, moeder en kinderen dan altijd binnen het uur ruzie over wie er de baas was in de hut.
8
Buiten spelen deden we ook veel, en dan hadden wij elkaar natuurlijk nodig voor het democratisch doordrukken van meiden-spelletjes zoals touwtje springen, hinkelen en elastieken. Gelukkig konden we, als de jongens het af lieten weten, goed overweg met elkaars vriendinnen en vonden we dezelfde buurmeisjes aardig, zodat er altijd wel een speelkameraadje te vinden was in de buurt. Maar wilde jongens-spelletjes deden we net zo graag, en Ieteke was daarbij misschien nog wel het wildst van allemaal. Een ware lefgozer! Zij kon als de beste gemeen kijken en lachen als een heks, zodat je bijna vergat dat het je zusje
was en je echt bang werd. Daarom was zij altijd de heks bij een bepaald spel, waarbij ze ons moest vangen en op het vuur ging braden om op te eten. Maar als we dan zaterdagavond samen naar ons favoriete-en enige- tv programma keken: ‘het kleine huis op de prairie’, dan was Ieteke ineens niet zo’n held meer en kon ze vreselijk bang worden van bijv. een enge wolf, zo bang dat ze achter de kast ging staan en ik haar moest roepen als het veilig was en er niemand was opgegeten. Ook als het aankwam op spinnen en wespen, tja, dàn waren we toch wel echte meiden. Echter, in het boompje klimmen, brugleuninkjes lopen en van de dijk afracen met de houten kar deden wij zeker niet onder voor onze broers! Ieteke had dan ook een uitgesproken hekel aan meisjes die laf waren of niet vies wilden worden, en ook aan tuttigheid. Zij was er goed in om tijdens het winkelen –net iets te hardindiscrete opmerkingen te maken over de (parfum)stank, rode lippen of hoge naaldhakken van een dame. Zelf vonden we het erg leuk om ons verschrikkelijk overdreven op te maken en te verkleden en dan als hooghartige tutjes rond te lopen in huis.
We mochten dan niet naar buiten van mama, wat we natuurlijk onbegrijpelijk en erg jammer vonden. Die mevrouwen liepen er toch ook zo bij, nou; wat was het verschil?
Het Initiatief
28 april 2006
PLUUK DE DAG het liefje van
Toen we wat ouder werden, vonden we elkaar in andere gedeelde bezigheden: We speelden beiden viool, vonden beiden turnen en ballet prachtig en lazen graag- dezelfde boeken. Ik bewonderde Ieteke enorm om haar turnprestaties en ging bij alle wedstrijden de hele dag zitten kijken. Zij wilde natuurlijk met de viool net zo goed worden als ik; een moeilijke opdracht aangezien ik jaren eerder begonnen was. We vonden het ook een tijd fantastisch om dezelfde soort kleren te dragen maar dan elk in een andere kleur. Beiden hadden we lang haar, ook iets
waarbij Ieteke mij probeerde in te halen (nu, dat is haar inmiddels gelukt, dunkt me) en konden we daar eindeloos mee tutten. Ik vlocht vaak Ieteke’s haar in en op gegeven moment moest ik het altijd
doen, want dat was het mooist volgens Ieteke, terwijl ze het inmiddels allang zelf even goed kon. Dat had ze toen wel eens vaker- dat ik iets moest doen omdat
zij het niet goed genoeg zou kunnen of niet durfde. Waarschijnlijk een tikje te perfectionistisch of faalangstig af en toe. Gelukkig is dat gauw overgegaan, getuige het feit dat ze (na lang aftasten over en weer) het lef gehad heeft Lukas Jan te vragen voor een fietstocht, twee weken nadat ik wankelmoedig de telefoon had gepakt om Zeger op te bellen voor een afspraak! Misschien heeft de gunstige uitslag van mijn initiatief haar nog bemoedigd? Wie zal het zeggen… In elk geval was het een uitstekend idee om
eens een stukje te fietsen met hem, want het hoge woord kwam er al gauw uit! Ik wens jullie samen veel geluk in Heerenveen, en hoop dat Lukas Jan van gestampte biscuit met rozijnen en water houdt!
SCHAKEN? IK WORD LIEVER GESCHAAKT
9
Het Initiatief
28 april 2006
Zij en Hij
Ieteke in Oldenburg Wist je dat:
Zij had een slapeloze nacht. Hij had haar hoofd op hol gebracht. Ja, ze was dol verliefd op hem, Ook al ontkende ze’t met klem.
Roerend in het verleden Vertrekkend weer naar 't heden En terug en even stille staan Bij wat van jou is weggegaan. En denkend aan de dag van morgen En of je dan die grote zorgen Van zonder vader heen te gaan Wel aan kunt in je pril bestaan.
Maar waarom langer nog geveinsd? Ze had zich suf en moe gepeinsd Om toch een middel te bedenken Dat hem geheel aan haar zou schenken. Ze droomde zoete meisjes dromen… Zou het geluk nu weldra komen? Wat fijn om echt met hem te lopen.— Heur teed’re hartje bloeide open. Ja, zij en hij, ’t zou vast goed lijken, Wat zouden haar vriendinnen kijken! Ze mochten kijken…Zij en hij... En samen in de blijde Mei… Ze kon het langer niet verdragen En zou de grote stap maar wagen Het leven werd haar al te grauw Wanneer ze hem niet krijgen zou! Ze ging – en vroeg — en kreeg haar buit En kwam met deze slanke guit Het is nu echt haar eigen man De onvervalste LUKAS JAN Gedeeltelijk uit Klepelklanken
Oma en Opa wensen jullie in je verdere leven Gods onmisbare Zegen
hoe toepasselijk→
10
LJ altijd gelijk heeft. Wij hem hierin geen gelijk geven. LJ het woord initiatief niet kent. LJ denkt dat dat witte op de bergen cocaine is. LJ regelmatig dronken achter het orgel heeft gezeten. Totdat Ieteke in zijn leven kwam, kocht mevr. Schoonbeek LJ’s zijn kleren Ieteke deze rol nu zal overnemen. Ik weet, het leven is een raar bestaan. LJ 3 jaar geleden mobiel bereikbaar En morgen kan het anders gaan geworden is. dan jij je stil had voorgenomen. Hij hier niet bereikbaarder van is Ik weet, ondanks je stoutste dromen geworden. is dat wat je kan overkomen Je nooit aan LJ merkt dat hij dronken is. En vreselijk is dan het bestaan Dat hij een motorboot heeft gehad, maar om zonder vader zo’n dag in te gaan deze nooit bezocht om hem te verzorgen. en al het kwade te weerstaan LJ Shakira leuk vindt, maar niet om haar muziek. O, Duitsland, soms ben ik je moe LJ houdt van paaldansen in de trein. Ik wil niet lang toch naar je toe LJ kooidanser is geweest in “the Palace”. Een dag of twee is mij genoeg Je dit niet tegen LJ moet zeggen: maar maanden Duitsers voor de boeg… Ik kan niet zonder Maarten, poes en Joe Luuhuuk je moeder. niet zonder Wouter en niet zonder moe LJ op een 5 versnellingen herenfiets op fietsvakantie ging naar Engeland. en missen zal ik pa het meest LJ altijd alles op het laatste moment doet al gedraagt hij zich soms als een beest LJ wacht totdat jij hem belt. Dan kijk ik naar de plaatjes in mijn boek LJ een relatie had met Dineke maar dat niemand dat mocht weten. En weemoed grijpt mij naar de keel Ze altijd samen naar de orthodontist Geen Duitser laat ik nu nog heel gingen. ‘k slik niks voor zoete koek! LJ zijn bretels vroeger zelf niet kon En zittend in mijn pyama vastmaken. - niet zo’n lelijke van de Hema – LJ stiekem naar Kampen is verhuist, en wil ‘k snikkend naar mijn vader toe daarna stiekem door is verhuist naar maar ach, hij woont niet om de hoek. Heerenveen en daar vrienden niet van op *Ieteke kreeg een fotoboek mee toen ze de hoogte heeft gebracht. Wij altijd al voor haar studie een kwartaal lang in wisten dat LJ met Ieteke zou gaan trouwen, maar hij hier niet in wilde Oldenburg studeerde- Ties Havinga geloven. Naast het spelen, nu ook mag zingen in de kerk. LJ al 10 jaar ontkent dat hij rookt. Hij in het begin afgezogen peuken van zijn broers en vader oprookte. Dat Lukas Jan op het strand altijd op zijn buik ligt. Lukas Jan vroeger op zijn tenen liep, maar daar nu vanaf is omdat hij speciale zooltjes heeft. Dat hij vroeger voor de lol vaak de bosjes in reed. Gert-Jan en Jacob-Jan
Het Initiatief
28 april 2006
Vet strak man zo’n hanekam! Een andere kant van die rustige jongen (Paaskamp, 2001)
Hee Iet, wat vind je van m’n nieuwe hoed? (Ergens in de Eiffel, 2003)
Laat die zonnestralen maar komen op mijn gespierde body (Meer van Geneve, 2003)
Nadat Lukas Jan op Vesta 13 zijn plasje had gepleegd, moest Gert-Jan zijn bretels vastmaken...
Zelfs bij het knippen van teennagels heeft Pluuks hulp nodig (Lyon, 2003) ←
11
Het Initiatief
28 april 2006
Docente Duits aan het Gereformeerde Gomarus College zet geregeld de bloemetjes buiten
huilen uit en biechtte haar problemen op: niet alleen was zij gewend om in de weekends regelmatig een kwart glas wijn te drinken (uit glazen die maar liefst 1 deciliter kunnen bevatten!), ook was ze onlangs in het openbaar veel te ver gegaan, door op een feest maar liefst driekwart biertje tot zich te nemen! Zo bont had ze het nog niet eerder gemaakt, wat haar tranen en emotionele instorting begrijpelijk maakten. En dat was nog niet alles, ze had ook nog eens geroken aan een fles whisky, die eigenlijk als verjaarkado voor haar meest geliefde broer bestemd was.
Een docente Duits aan het Gomarus College in Groningen is in opspraak geraakt wegens haar buitensporig alcoholgebruik. Het bestuur van het christelijke (!) college heeft de betreffende medewerkster geschorst hangende het onderzoek. Scholieren uit haar klas hingen het alcoholmisbruik van de 20-jarige docente aan de grote klok, waarna de directie het bewijsmateriaal: ingreep. Onze verslaggever sprak met een boven vóór de van de geschokte (minderjarige) uitspatting, onder ná leerlingen. Ook onderkende mevrouw Havinga dat Wat is er precies gebeurd? Onze docente, mevrouw Havinga, sprak ze door haar eigen in de klas altijd vol vuur over het Duitse alcoholmisbruik extra bier, dat door het befaamde gespitst was op het van 'Reinheitsgebot' (Duits bier mag slechts alcoholgebruik anderen, waarbij ze er water, gemout graan en hop bevatten) vooral op lette dat van een zo geweldige kwaliteit is. Nu vinden wij het überhaupt (sic!) al haar broers niet teveel verdacht dat iemand zo'n Duitsland-fan zouden drinken. Al bij het inschenken is, maar door haar enthousiasme voor het van het eerste of tweede glaasje, volgde Duitse bier werd ons wantrouwen nog onze docente met haar ogen angstig de groter! Mevrouw Havinga gaf ook altijd straal geestrijk vocht, die zoveel ellende duidelijk aan ons eigen vaderlandse bier in haar eigen leven teweegbracht. Als ze absoluut niet heerlijk helder te vinden, dacht dat iemand teveel alcohol binnen maar benoemde dit als 'naplakkend zou krijgen klonk haar vermanende stem… zo projecteerde ze dus bovendien fabrieksnat'. haar eigen problemen op anderen!
Hierdoor
Na het horen van dit intrieste verhaal, besloot de directie om mevrouw Havinga voor psychologisch onderzoek naar het Pieter Baan centrum te sturen, opdat de bekwame artsen aldaar de grootte van haar alcoholprobleem en de psychische gevolgen ervan voor haarzelf en haar omgeving kunnen onderzoeken. Voor de kinderen die bij mevrouw Havinga les hebben gehad, is slachtofferhulp geregeld, opdat de schade aan de tere kinderzieltjes beperkt zou blijven. De directie van het Gomarus College is niet bereikbaar voor commentaar.
gealarmeerd, attendeerden wij de directie, die, gezien de voorbeeldfunctie van de docenten, besloot dit onderwerp in het functioneringsgesprek met mevrouw Havinga aan te kaarten. Na enkele vragen barstte onze docente in Van onze correspondent H.M. Havinga
12
Colofon Uitgave ter gelegenheid van het huwelijk van Ieteke Havinga & Lukas Jan Schoonbeek Redactie en opmaak: Ria HavingaBrand Redactieadres: Elzenweg 11, 9603 DJ Hoogezand Vormgeving : Wilke Havinga Luukjes: Havinga
Cor
Schoonbeek/Johanan
Gratis verspreiding onder bruiloftsgasten. De redactie stelt zich uitdrukkelijk niet aansprakelijk voor hele en halve onwaarheden en inzendingen op persoonlijke titel.
