Hét adres voor al uw DS-onderdelen!

Hét adres voor al uw DS-onderdelen!

Halderstraat 71, 3390 Houwaart. gsm: 0475 / 93 17 89 - fax: 016 / 63 04 44 e-mail: [email protected] INVOERDER VOOR BELGIË VAN “CITRONPIÈCES”

IMPORTATEUR EXCLUSIF POUR LA BELGIQUE DE “CITRONPIÈCES”

Interieurdelen in leer of skaï. Deurpanelen, hoofd- en middenarmsteunen in leer, skaï of stof.

Intérieurs en cuir ou en skai. Panneaux de portes, appuies-tête et accoudoirs en cuir, skai ou tissu. Sphères, tuyaux et autres pièces en caoutchouc. Envoi gratuit du catalogue sur demande.

Veerbollen, leidingen en rubbers. Gratis catalogus wordt u op aanvraag toegestuurd

Nu verkrijgbaar : complete SM uitlaat € 600 Maintenant disponible : échappement complet pour SM 600 € NIEUW: zwart en bruin leer voor Citroën SM stoelen • NOUVEAU: cuir noir et brun pour les sièges SM

Catalogus wordt u gratis toegezonden! Bel! 2

Citroglycerine Editoriaal

p. 5

ICCCR Roma

p. 6 - 17

Hydrolastic

p. 18 - 19

C 60

p. 20 - 21

Conservatoire

p. 24 - 27

Annie in mei

p. 30 - 31

Ciney

p. 34 - 35

Denise

p. 42 - 43

Koopjes / Annonces

p. 48

3

Citroglycerine / N° 90 / 2008

Président / Voorzitter: • Marc Stelleman Rue Beaugrand 30 - 7190 Ecaussines Tél.: 067/33.04.87, gsm: 0477/72.34.71 / e-mail: [email protected] Ondervoorzitter / Vice-Président: • Paul Depoorter Diksmuidse Heerweg 394, 8200 St.Andries-Brugge. Tel.: 050/39.74.60, gsm: 0477/41 25 85 / e-mail: [email protected] • Jean-Marc Ancion Tél.: 04/233.49.61, gsm 0475/52.78.46 / [email protected] Penningmeester / trésorier: • Wouter Couché Serpentsstraat 119, 9700 Oudenaarde-Eine. Tel.: 055/30 47 90, Fax: 055/30 47 70 / e-mail: [email protected] Secretaris / Secrétaire: • Walther Apers, Savooistraat 128, 9600 Ronse. [email protected] Tel.: 055/30.40.50, gsm: 0475/800.845 Redactie / Redaction Citroglycerine: • Marc Roelandt, Rédacteur en chef / Hoofdredacteur d'Overschielaan 29 - 1850 Grimbergen. Tel. & fax: 02/269.86.48, gsm: 0472/903.908 / e-mail: [email protected] • Günther H. Götzfried, redacteur / [email protected] gsm: 0478/377.976 mail uw teksten naar / envoyez vos textes à: [email protected] Clubshop: • Annie Verstraete [email protected] gsm: 0479/39.57.40 Ontwerp en opmaak / Création et mise en page: • Leo Van de Velde Tel.: 0486 96 56 56 / e-mail: [email protected] of [email protected] Website: www.dssmclub.be • Vincent De Potter, webmaster (nl), Oude Houtlei 142, 9000 Gent. Tel.: 0476/31.87.29 / [email protected] • Benjamin Puissant, webmaster (fr) Tél.: 064/44 20 47 / gsm: 0478/99.34.50 / [email protected] Technisch raadgever / Conseiller technique • fr. Carl Dufays: Tél.: 071/52 21 34 ou gsm: 0479/202 602 / [email protected] • nl. Gunter Temmerman: Tel.: 015/41 91 97 ('s avonds) Regionale verantwoordelijken / Responsables régionaux: • Antwerpen: Günther Götzfried, 03/449 11 56 • Brabant: Marc Roelandt, 02/269 86 48 • Hainaut-Namur: Carl Dufays, 071/52 21 34 • Liége-Luxembourg: Jean-Marc Ancion, 04/233 49 61 • Limburg: Jurgen Stelten, 011/66 28 50 / [email protected] • Oost-Vlaanderen: Vincent De Potter, 0476/31.87.29 • West-Vlaanderen: Paul Depoorter, 050/39 74 60 Het jaarlijks lidgeld voor 2007 bedraagt 35 Euro, na 1 juli 20 Euro. Te storten op KBC rek.nr.: 738-1113031-75 van DS/SM Club Belgium. La cotisation annuelle pour 2004 s'élève à 35 Euros (20 Euro dès le mois de juillet) à verser au compte du KBC: 738-1113031-75 du DS/SM Club Belgium. IBAN: BE05 7381 1130 3175 / BIC: KREDBEBB Overname van artikels toegestaan mits bronvermelding. Reproduction d’articles possible en mentionnant la source. Wie doet wat / qui fait quoi spécifiquement? Classic Car Insurance: Réprésentati(e)ion FBVA : Réprésentati(e)ion l'ABCC: Registre/registratie Chapron: Registre/registratie SM:

Walther Apers Marc Roelandt Marc Roelandt et Paul Depoorter Vincent De Potter Marc Roelandt et Annie Verstraete

Editoriaal / Editorial

Wanneer ik deze enkele lijnen schrijf, is de zomervakantie pas begonnen en het weer zit echt niet mee. Hopelijk is dit anders wanneer jullie dit lezen. En ik hoop dat jullie van uw geliefkoosde wagens volop hebben kunnen genieten in de zon dan Het seizoen voor de club is reeds ver gevorderd, maar ik wijs er jullie op dat wij mekaar nog weerzien bij de uitstap van 21 september en op de algemene ledenvergadering van 22 november. Ik ben er mij van bewust dat het officiele gedeelte wat saai is voor sommigen, maar uw aanwezigheid is een steuntje in de rug voor diegenen die zich voor de club inzetten om er van te maken wat hij is vandaag. Voor de kinderen, een prettig einde van de schoolvakantie, en nog veel leesplezier. Marc Stelleman

A l’heure où j’écris ces quelques lignes, les vacances d’été débutent à peine et le temps n’est pas de la partie. J’espère qu’au moment où vous les lirez, il en sera tout autrement. J’espère, également, que vous aurez pu profiter pleinement de vos voitures chéries sous un magnifique soleil. Notre saison du club est déjà bien entamée mais je vous rappelle que nous avons encore l’occasion de nous retrouver lors de la sortie du 21 septembre ainsi que lors notre assemblée générale le 22 novembre. Je sais que la partie officielle est un peu pénible pour certains mais sachez que votre présence est un signe de reconnaissance pour ceux qui s’investissent afin que notre club soit ce qu’il est aujourd’hui. Bonne fin de congés scolaires aux enfants et bonne lecture. Marc Stelleman

Photo cover foto: Dirk Van Ginderachter.

5


Bellissimo! Het ICCCR Italië 2008 Rome ! Er zijn zo van die vaste waarden in het leven van een Citroënliefhebber. Eén daarvan (voor sommigen misschien wel de belangrijkste) is het ICCCR: International Citroën Car Clubs Rally. Een internationaal evenement dat slechts iedere vier jaar ergens op de wereld plaatsvindt. Is het echt al 10 jaar geleden dat we met zovelen naar Chevetogne gingen ??? Inderdaad, wiskundig gezien klopt het niet helemaal maar, na het kleine België was het vier jaar later (2002) de beurt aan het grote USA en aangezien deze oversteek voor velen toch niet echt haalbaar was werd besloten om geen vier jaar te wachten zodat we half augustus 2004 onderweg waren naar Interlaken, Zwitserland. Sindsdien hebben we de stille hoop gekoesterd om er ook dit jaar in Rome opnieuw bij te mogen zijn. Reeds geruime tijd op voorhand hadden Marc en Walter de koppen bijeen gestoken en waren we het erover eens om de heenreis samen aan te vatten. Charlotte zou samen met de meisjes het convooi compleet maken.

Voor de overnachting op de heenreis had Marc een Gästhaus op zowat 5 km voorbij de Gotthard tunnel gevonden waar plaats was voor ons allen, dus dat was dan ook geregeld. En dan is het donderdagochtend 14 juli, kwart voor zes in de ochtend en we rijden richting E19. Het voelt best wel onwennig om op dat uur van een doordeweekse dag met een vakantiegevoel onderweg te zijn tussen al die bouwvakkers, op weg naar hun volgende werf. Marc in zijn SM en Charlotte, die voor de veiligheid en praktische redenen samen met de meisjes voor de XM had geopteerd staan reeds met draaiende motor te wachten. Vallelunga, here we come !!! De rit verloopt volgens schema tot in Straatsburg waar een we mekaar uit het oog verliezen, maar aangezien er afgesproken is om Heiko op de parking t.h.v. Mahlberg op te pikken, kunnen we daar weer herenigen. Terwijl we van de gelegenheid gebruik maken om ons schoofzakje boven te halen krijgen wij het bezoek van Volker Albert en

Na onze beschamende “poging tot kamperen” in Zwitserland (Interlaken) was het al gauw een uitgemaakte zaak dat we ons daar geen tweede keer zouden aan wagen dus werd via internet een hotelkamer gezocht en gevonden. Op slechts een paar kilometer van het circuit verwijderd, schappelijk van prijs door de vroege reservering (december 2007 !!!), voorzien van airco en, wat voor Walter de doorslag gaf, een ondergrondse parkeerplaats voor de SM.

Twee meisjes bij XXL-DS

6


Foto’s: Marijke Depaepe

Roma 2008

7


ICCCR 2008 Ciao Belgio!

8

zijn vriendin die, je raadt het al, in hun SM onderweg zijn richting Rome. Zij maken een tussenstop aan het Lago Majore waar ze afspraak hebben met een Luxemburgse SM en vanwaar ze morgen de reis zullen verder zetten. Met de afspraak 'ginds' mekaar weer op te zoeken vervolgens ze hun weg. Ook wij gaan weer op pad met de laatste parking vóór de Gotthard Tunnel als volgende plaats van afspraak. Onze plannen om niet via de tunnel te gaan maar de pas te nemen moeten we laten varen omdat we, ja ja lach maar, de afslag gemist hebben. Bij het uitkomen van de tunnel zijn we daar echter niet rouwig om want ondertussen is het weer uitermate slecht geworden. Donkere wolken zakken als een deken tussen de bergen en de ruitenwissers worden een eerste keer goed op de proef gesteld. Blij dat we onder deze omstandigheden toch onderweg zijn naar ons hotel weten we gelukkig nog niet “waar” dat hotel gelegen is….. Menig haarspeldbocht en schietgebedje later bereiken we tot onze opluchting Altanca waar we de auto enkele meters voorbij het hotel onder de kerktoren kunnen achterlaten. Gelukkig verstaat de enige andere klant in het etablissement Duits en worden zijn vertalingen in dank afgenomen zodat we zelfs min of meer te weten komen wat er later op de avond op ons bord zal verschijnen. Heel wat later op de avond wel want een kletterend onweer zorgt ervoor dat de elektriciteit uitvalt zodat we de avond het grootste deel bij kaarslicht doorbrengen. Best wel romantisch. Al bij al hebben we daar lekker gegeten, goed geslapen en vangen we na een deugddoend ontbijt de afdaling aan. We maken de afspraak dat we wel hetzelfde traject zullen rijden maar aangezien we nog enkele grote steden moeten kruisen, we niet echt bij elkaar zullen blijven. Marc volgt Charlotte en Heiko en wij vertrekken als laatste. Bij de volgende tankbeurt hebben we en leuke babbel met een Noorse vader en zoon met hun rode CX break. Naargelang de dag vordert stijgt ook de temperatuur. Gelukkig alleen buiten en niet onder de motorkap en ook binnen doet onze 35-jarige airco het niet slecht. Het zal wel ons zesde Citroën zintuig zijn dat ervoor zorgt dat we op dezelfde parking halt houden om te eten. Ook met Marc & C° alles in orde en met vernieuwde energie vatten we de laatste etappe aan. Een etappe die nog enorm zwaar wordt door de immense onweders en plensbuien waardoor het op sommige momenten niet mogelijk is om verder te rijden. Tijdens al deze kommer en kwel krijgen wij een opbeurend berichtje van Paul die ons laat weten dat we verwacht worden en dat er voor de kampeerders zelfs plaats vrijgehouden is. Nu begint het toch wel echt te kriebelen… nog even…. Nieuwsgierig als we zijn willen we absoluut eerst een kijkje ter plaatse nemen. De aanwijzingen volgend naar de inschrijvingstent passeren we de camping met de tenten en de camping van de caravans en campers. Er heerst een voor ons nog onoverzichtelijke Citroën-drukte. Eén ding is zeker : wij hebben onze bestemming bereikt !! Onze ralleyplaat (met nummer 246 !!!) gaat achter de zijruit en met de rest van de documentatie op de achterbank gaan we op zoek naar de anderen. Wat een blij weerzien !! Marie en Paul met de kinderen, Katharina en Piet met de kinderen en Frederik zijn er sinds de

Het Belgische ICCCR-team 9


dag voordien en hebben reeds hun draai gevonden. Marc en Heiko en Charlotte zijn ondertussen ook reeds in de weer met hun tent. Marijke en Wouter en de kinderen en Brecht en Joke hebben, gezien de warmte besloten om hun caravan aan het meer te laten staan. Op de uitnodiging om mee te gaan eten gaan we graag in maar aangezien we nog niet weten in wat voor hotel we gaan terechtkomen spreken we af dat we eerst even gaan inchecken om ons daarna bij de anderen in het restaurant te voegen. Het hotel is inderdaad een absolute meevaller en met een gerust hart gaan we op zoek naar het restaurant dat ondanks de duidelijke uitleg van Frederik en Paul niet zo gemakkelijk te vinden is. Wat ziet alles er anders uit in het donker, meer nog, wat zie je weinig in het donker…. En dan, zonder enige vorm van verwittiging, zonder enige aanleiding slaat het noodlot toe : van het ene moment op het andere geen elektriciteit meer in de wagen !!! Geen lichten, geen richtingaanwijzers, geen motor….. uitgerekend op een druk kruispunt, zonder straatverlichting, in het pikkedonker… terwijl de auto's zonder zelfs maar te vertragen voorbij razen….. Net op dat moment belt Paul met de vraag waar we blijven en mijn poging om op een luchtige manier te doen alsof dat er niets aan de hand is lukt niet. Ik kan de paniek die zich door de machteloze situatie waarin we ons bevinden niet verbergen en in een mum van tijd zijn Paul, Marijke en Mathieu ter plaatse. Walter sluit met startkabels een reservebatterij aan die hij bovenop de motor zet en rijdt met open motorkap onder begeleiding van Marijke naar hun camping die niet zover weg is. Wij rijden achter met het alarmsignaal aan. Eens de auto op een veilige plaats op de parking staat is een zucht van opluchting terecht en heeft Walter opnieuw zijn immer kalme zelf hervonden. Met een “beetje” retard komen we alsnog in het restaurant aan waar men zelfs nog bereid is om voor ons ook nog iets te bereiden. In de wetenschap dat de auto veilig staat en nu Walter weet wat er aan de hand is (kapotte alternator - nieuwe ligt in de koffer !!!) wordt het nog een heel gezellige avond die in grandeur wordt afgesloten want Piet biedt zonder aarzelen aan om ons met zijn C6 naar ons hotel te brengen. Een mens moet er toch wat voor over hebben he, om eens met een C6 te mogen meerijden……. Bij aankomst in het hotel staan er heel wat Citroëns in de garage dus de kans om morgen een lift terug te krijgen is niet onbestaande. Niettegenstaande deze tegenslag slapen we lekker en kijken we al uit naar morgen. Dan gaan we samen proberen om de nieuwe alternator te monteren zodat we opnieuw kunnen rijden. 's Morgens lig ik op de loer om de mensen die vertrekken gade te slaan. De man die we gisteravond aan de balie ontmoet hebben en die na veel gebarentaal en hier en daar een woordje engels duidelijk wist te maken dat hij de voorzitter is van de Italiaanse SM club is mijn eerste prooi. Wat hij juist verstaan heeft weet ik niet precies maar hij is in ieder geval bereid ons een lift te geven naar de plaats waar onze SM staat. Geef toe, het is niet iedereen gegeven om van de voorzitter van de Italiaanse SM-Club een lift te krijgen in een …. VISA twee

10

cilinder !! Maar…. hij rijdt tenminste, en dat kan niet van onze SM gezegd worden… Onze dank en de vraag wat we hem schuldig zijn wuift hij met Italiaanse verve weg en als wij hem later op de dag opnieuw tegenkomen is hij oprecht blij als hij ziet dat we weer rijden. Want rijden doen we weer. Tegen ca. 10u30 is de klus geklaard en kunnen we letterlijk met nieuwe energie opnieuw op weg. De rest van de dag brengen we op en rond het circuit door. Van alles wat er te doen en te zien is genieten we met volle teugen. We rijden rondjes op het circuit waarbij Walter zich toch even moet inhouden om niet eens echt op te trekken….. wij bewonderen al dat moois dat er rijdt en staat. Niettegenstaande de hitte vliegt de dag voorbij. Tegen het vallen van de avond keren we terug naar de camping waar Marijke en Wouter voor een aperitief van de Club gezorgd hebben. Ondertussen hebben ook alle andere clubleden die verspreid over de beide campings zitten zich bij de groep aangesloten en wordt het een leuke, drukke bedoening. We lopen Eric tegen het lijf die er samen met de zoon van JeanMarc, er in zijn Rosalie 6 (zes !!) dagen over gedaan heeft om het circuit te bereiken !!! Prachtig toch !!! Wat een verhalen, wat een avonturen !! Zalig om naar te luisteren. Na het aperitief heeft ieder zo zijn plannen. Sommigen gaan naar het Gala-diner, wat wij iets te duur vonden ( 40 euro per persoon) maar wat naderhand zijn geld meer dan waard bleek te zijn. Sommigen blijven bij de caravan, camper of tent om daar de avond door te brengen. Wij gaan hier en daar nog bij enkele bekenden langs, o.a. Rob en Theo Plasman uit Nederland die hier reeds van vrijdag zijn en morgen reeds op huis aan gaan. Onderweg naar het hotel zijn we zowaar getuige van een echte maansverduistering hoewel dat pas morgenvroeg echt zal doordringen. Aangezien we op zaterdag alles op en rond het circuit hebben gedaan en gezien maken we plannen om zondag samen met Marie, Paul en de kinderen een dagje Rome te doen. In Cesano nemen we de trein richting Roma St. Pietro en na een rit van ca. 40 minuten en een wandeling van ca. 10 minuten staan we waarempel op het Sint Pietersplein. We nemen een ticket voor een sight-seeing bus en spreken af om bij de meest interessante gebouwen of plaatsen af te stappen. Het wordt een fantastische dag waarin we worden ondergedompeld in de cultuur en de geschiedenis van deze eeuwenoude stad waarin zoveel gebeurd en gebouwd is dat het soms moeilijk te vatten valt bij het zien van al dat moois. We slagen erin om de juiste trein terug te nemen en samen met Katharina, Piet, de meisjes en Frederik gaan we eten. Eens terug op de camping stellen we vast dat reeds vele plaatsen leeg zijn. Het geeft een wat troosteloze aanblik maar we laten het niet aan ons hart komen en brengen samen nog enkele gezellige uren door. Als het tijd is om naar het hotel te gaan is het ook tijd om afscheid te nemen. Morgen komen we niet meer terug naar de camping en ook de anderen zullen morgenvroeg na het ontbijt stilaan opbreken en vertrekken. De gelukkigen onder ons hebben nog enkele dagen vakantie tegoed, anderen gaan op huis aan.

Zo ook wij en met een welgemeend DANKJEWEL aan iedereen die van dit weekend voor ons alweer een onvergetelijke ervaring gemaakt hebben laten we Vallelunga achter ons. Bij het inladen van de auto aan het hotel maken we op de valreep nog kennis met een Fin in zijn CX die nog met de wagen tot in Livorno rijdt om van daaruit met de autotrein en aansluitend de boot huiswaarts te gaan. Die is nog niet thuis…. Wij anders ook niet. Vandaag hebben we een rit van ca. 600 km voor de boeg: Rome, Firenze, Bologna, Modena Verona, Bolzano waar we om 19.00 uur de auto op de trein zetten. Onderweg rijden we voorbij een ongeluk waar we een glimp opvangen van een bordeaux SM met de snuit plat… dat ziet er niet goed uit. Zonder noemenswaardige problemen bereiken we tijdig Bolzano en nadat Walter de auto op de trein gereden heeft hebben we nog tijd om te voet het oude stadscentrum te verkennen en nog een laatste keer op Italiaanse bodem te eten.

Stipt op tijd vertrekt de trein en tegen dat we goed en wel aan het rijden zijn is het buiten donker. Wanneer het weer licht wordt zijn we in Duitsland. Een ander landschap, ander weer, een andere drukte, weg vakantiestemming. Enkel de verschillende Citroëns die bij aankomst van de trein bollen herinneren aan de mooie dagen die achter ons liggen. Het is middag als we Düsseldorf uitrijden en hoe dichter we bij huis komen hoe onwezenlijker het voorbije weekend wordt. De eerste gedachte die bij me opkomt als ik eraan terugdenk is dankbaarheid omdat we er weer mochten bijzijn en dankbaarheid omdat iedereen weer gezond en wel is thuisgekomen. Het foldertje dat we toegestopt kregen over het 15° ICCCR in Yorkshire UK, van 16-19 augustus 2012 zal ik de komende jaren zorgvuldig bewaren en koesteren als een droom die hopelijk ook werkelijkheid wordt…..

Annie

ICCCR! A l'heure (tardive) où je vous écris, il n'y a pas bien longtemps que le rideau est tombé sur le 14ème ICCCR. J'en étais bien sûr, avec toute ma petite famille et de nombreux amis et copains du club. Juste quelques lignes pour faire partager un peu de l'ambiance de là-bas à ceux qui ne sont pas partis cette fois-ci. En fait, avec le recul, c'est d'une véritable aventure qu'il a été question. Déjà, l'arrivée. En pleine forme après 1500 bornes au volant de la XM pour ma part, ce sont les 20 derniers miles qui ont véritablement eu ma peau: sitôt sortis de l'autoroute, le ruban qui se présentait à nos roues ne tenait pas tant de la route avec des nids de poule que du nid de nids de poules avec un peu de macadam autour…il va sans dire que les reliefs du champ qui servait de camping étaient à l'avenant et que d'aucuns ont vu leur monture souffrir. Bref, l'amitié citroëniste étant ce qu'elle est, nos tentes furent montées en trois tours de manivelle, et on dormit du sommeil du juste. Au petit matin, point de coq gaulois, mais un astre sacré tapant violemment sur la tente, qui dès sept heures trente est une véritable fournaise. Le temps de faire chauffer le café, dix heures il fait déjà trop chaud à midi, c'est l'enfer sur terre avec un mercure qui avoisine les 40 degrés et pas le moindre coin d'ombre à des lieues à la ronde.

C'est dire le contentement qui fût le nôtre lors de l'étape de retour lorsqu'on put enfin se laver pour du vrai. Mais ceux qui avaient préféré le confort d'un hôtel au charme du camping sauvage n'ont pour autant pas été épargné par dame aventure… On a vu arriver Walter et Annie sur le tard le premier matin: matinée les mains dans le cambouis pour eux, après que l'alternateur ait rendu l'âme. Il y avait beaucoup à voir sur le site, notamment une SM Opéra et des tas de très belles voitures; malgré tout, j'aurais aimé voir une SM Heuliez et ce ne fut pas le cas. Dommage, mais ce n'est que partie remise finalement. Le temps s'est écoulé beaucoup trop vite et je n'ai pas eu l'occasion de rencontrer en vrai les gens que je côtoie tous les jours sur le net, c'est très dommage aussi. Le prochain ICCR est donc déjà attendu avec impatience… Charlotte

L'eau également est une denrée rare. Optimiste comme ils sont (mais enfin, j'ai ouï dire qu'à Clermont-Ferrand, c'était pire), les italiens ont prévu un seul et unique point d'eau pour tout le campement, lequel point d'approvisionnement est muni de 8 robinets…dont les 4 extérieurs ne livrent pas d'eau lorsque les 4 intérieurs sont en activité, faute de pression suffisante! Bonjour les files… Oubliez totalement l'option douche: il faut se taper 500 m jusqu'au circuit, le temps de revenir, avec la sueur et la poussière sèche, on revient plus sale qu'on est parti.

11


ICCCR Rome 2008… het reisverslag van de familie Couché:

Op de camping staat een Nederlander met een DS 21 en caravan. Die is ook op doorreis denken wij, maar niets is minder waar, hij heeft al 6 DS'en opgereden en gaat gewoon met zijn dagdagelijkse auto op reis, met zijn DS dus. Dag 2: zaterdag 2 augustus 2008. Eerst nog naar een Citroëngarage die net om de hoek ligt , want we horen een geluid dat niet echt normaal is. Het zijn de riemen die blijkbaar een beetje versleten zijn. Maar de mecanicien van dienst verzekert ons dat we hierdoor geen problemen zouden mogen krijgen…

12

We vertrekken richting volgende tankbeurt op 73968 km (= 336 km erbij / 40 liter). Met een pauze van 14u37 tot 15u20, want het is broeierig warm buiten en zeker binnen in een DS zonder airco. En je krijgt ook nog eens de warmte van de motor op je schoot cadeau. Het is een warme dag; de vrachtwagens mogen niet door Frankrijk rijden want het is net het drukste weekend (en dat zullen we nooit meer vergeten). Na al vele files (veroorzaakt door die verdomde péages) doorworsteld te hebben, kondigt er zich weer een file van wel 10 km aan. O nee, denk ik, wij halen hier deze avond Nice niet meer. Plotseling, op km 74088, na 120km, begint het bij het oprijden van een helling, aan 20 km/u, naar brand te ruiken … en het onheilspellend geurtje komt vanuit onze motorruimte. “Vlug!” roept Wouter, “neem het brandblusapparaat en trek aan de ontgrendeling.” Daarna snel-snel de driehoek uitstallen en meteen komen vele spottende blikken en commentaren onze kant uit. “Welke zot gaat nu met zoiets op reis”, en zo van : “Natuurlijk … dat moet ervan komen” en meer van dat moois). Terwijl er à volonté auto’s getakeld worden: een BMW, een VW Golf , …. allemaal in panne. Dan doet dat er helemaal niet toe met welke auto je rijdt. File in de hitte, dat vraagt er om.

Roma 2008

Dag 1: vrijdag 1 augustus 2008. We beginnen aan onze reis van Oudenaarde richting Rome met onze DS van 1972. Wouter zit aan het stuur en aan de trekhaak hangt de Constructam-caravan van 1974. ‘s Morgens vroeg om 7u30 moeten we, met de kilometerteller op 72885, nog vlug even naar de Makro want onze frigobox heeft het de avond voordien begeven. Om 8u15 zitten we op de autosnelweg te Eke. Een eerste tankbeurt (42 liter, ding ding ding…), de teller staat op 73224 km en om 12u45 zitten in Reims onze eerste 339 km er al op. Terug op weg rond 13u20 en ‘s avonds stoppen we in Maçon op 73631 km (= 407 km erbij en een tweede tankbeurt van 52 liter). Op het einde van dag 1 hebben we dus 746 km gereden en dat vinden wij al behoorlijk knap.

Boven: opendeurdag ten huize… eh, ten caravan Couché. Je zou voor minder, met die hitte!

13


Pech onderweg. Links Wouter en Frauke Couché. Rechts een ambulance die naar de dokter moet!

Leander en Frauke Couché gezellig samen in Italië.

Iets verderop is er een pechstrook waar we beter zoudenstaan, dus Wouter giet wat water in de radiator en we kunnen net nog een 100 meter naar boven rijden tot juist op de pechstrook, waar we bij nog drie andere voertuigen staan die chaufferen en/of getakeld moeten worden. De riemen van onze DS zijn helemaal doorgebrand maar we staan veilig in AIX de Provence. Onze caravan en DS worden zonder probleem weggetakeld en de kinderen vinden het nog plezant ook want we mogen in de DS bovenop het takelvlak. Dag 3, 4, 5: zondag 3-maandag 4 en dinsdag 5 augustus 2008. Zo blijven we 3 dagen in AIX de Provence, want op zondag is alles dicht, en we moeten wachten…

14

Nog panne: Walter Bogaerts kruipt vakkundig onder de motorkap.

na veel heen en weer getelefoneer met de garagist en de verzekering weet Wouter op maandagnamiddag wat het verdict is : alternator stuk en de riemen doorgebrand. Wouter belt onmiddellijk naar Hans De Coster of hij dat nog liggen heeft. En ja, hoor! Hans stuurt de alternator en de riemen met DHL op en de volgende middag ligt het pakje al in AIX de Provence. Van harte bedankt Hans, dit is een wel héél bijzonder staaltje van 'klantenservice'.

Tegen dinsdagnamiddag is alles gemonteerd en we op woensdagvoormiddag kunnen we al terug verder reizen. Het waren 3 toffe, heerlijke, warme dagen aan het zwembad. Wat wil een mens nog meer.

Ook een accidentje gehad?

Geen botsing, die neus is gewoon zo. Getekend door Flaminio.

Roma 2008 Wat is ‘alternator’ in het Italiaans Wouter?

15

SM zonder dak. Het was toch er warm genoeg!

Maffioso & Deux Cheveaux

So long baby!

16

Dag 6: woensdag 6 augustus 2008. We vertrekken met kilometerteller op 74088 vanuit AIX de Provence richting Rome (waar we ook terecht komen doet er niet meer toe, niets is nog zeker). Bij een volgende tankbeurt nabij Monaco staan we op 74286 km (= 317 km erbij / 40 liter). Na veel stoppen (om de auto en onszelf te laten afkoelen) raken we dan toch nog tot in Genova met de teller op 74486 km (= 199 km erbij). Bovenaan in Genova hebben we een camping gevonden, heel dicht bij de zee, heel erg mooi. Daar staan we naast een Duitser met een Tracion Avant die heel erg blij is nog van die zotten tegen te komen die op weg zijn naar het verre Rome. We eten in een restaurantje met zicht op zee een heerlijke pizza. Wat een feest voor de kids! Dag 7: donderdag 7 augustus 2008. Vanuit Genova vertrekken we rond 10u, teller op 74486 km, richting Rome. Bij de volgende tankbeurt in Pisa staan we op 74644 km (= 358 km erbij). We stoppen rond 12u30 en nemen een uurtje pauze om te eten en om de auto te laten afkoelen. Deze dag is het lastigste voor iedereen omwille van de hoge temperaturen. We moeten heel veel water bijgieten in de radiator om het zaakje af te koelen. Daarna gaan we via Livorno en verder langs Grosseto naar onze eindbestemming: Trevignano Romano. Eindelijk komen we aan met de kilometerstand op 74969 km (= 325 km erbij). In totaal reden we 2401 km naar Rome. Nee, niet de kortste weg, maar dat wisten we vooraf… wel een heel mooi parcours. Marijke Couché -Depaepe

r w alternato u n e r u t s r e v e! Nieuw: wij snelservic t e m n e m en rie

Merci! Bedankt! langs deze weg willen we jullie allemaal bedanken voor het mooie en deugdoende kaartje uit Italië. Verne, Lenn, Mieke en Leo.

17

Citroglycerine / N° 88 90 / 2008

Hydrolastic la solution de BMC / de oplossing van BMC

Georges Stephenson utilisa un système de suspension au gaz (actuellement à la vapeur) pour les locomotives qu'il construisit en 1871 pour les chemins de fer anglais. Mais on n'eut recours à la suspension pneumatique pour des voitures que vers 1896. Cette année-là, l'anglais Heath plaça des éléments pneumatiques annulaires autour des extrémités de l'essieu. Ces poches étaient maintenues sur le châssis à l'aide de boucles métalliques, l'essieu étant lui-même fixé par des courroies oscillantes. Cinq ans plus tard, Yeakley inventait un véhicule dont les quatre roues étaient commandées et suspendues indépendamment par une pression d'air agissant sur des pistons reliés aux essieux. Cette idée fit son chemin Un compresseur était actionné par le moteur, et une commande manuelle permettait de régler la hauteur de la suspension en fonction de la charge. En 1910, une mise à niveau automatique fut préconisée par P.H. de Saint-Senoch, mais de tels systèmes restèrent en suspens jusqu'à l'apparition, en 1954, de la Citroën Traction Avant 15 H, et ensuite la DS en 1955. Par la suite, Ford et General Motors offrirent également des suspensions pneumatiques à basse pression.

et, en fait, roule entre les deux parties. Ce système à basse pression présentait l'inconvénient d'un trop grand encombrement. Dans le système à haute pression, comme celui de la DS en 1955, le diaphragme est maintenu entre les deux moitiés d'une sphère métallique et le gaz, généralement l'azote, est chargé à haute pression dans un côté de la sphère. L'autre côté de la sphère est relié par une soupape d'amortissement à un cylindre contenant de l'huile hydraulique, et un piston de ce cylindre est accouplé aux leviers de la suspension. Ainsi, le mouvement de la suspension est communiquée à un côté du diaphragme par l'huile, et l'azote agit de l'autre côté comme ressort. Un avantage de la suspension au gaz est la progressivité de l'amplitude de ressort avec le mouvement de la suspension. Dans le système 'Hydrolastic' de BMC, le mouvement de la suspension agit directement sur un côté d'un diaphragme cylindrique, tandis que l'autre côté est en contact avec un liquide à viscosité relativement basse qui peut passer à travers une soupape d'amortissement pour agir sur une face d'un ressort à évidement conique, en caoutchouc.

Les suspensions à air comprimé à basse et haute pression dépendent de la loi naturelle qui veut que, si le volume d'une masse de gaz diminue, la pression augmente. Avec le système basse pression, le gaz, ou généralement l'air, est contenu dans un cylindre contourné de caoutchouc renforcé ou encore par un diaphragme de matière similaire. Le diaphragme est généralement de type cylindrique, dans lequel le bourrelet d'une extrémité est fixé au rebord d'un cylindre creux dans lequel un élément analogue à un piston pousse sur le centre du diaphragme. Lorsque le piston se meut dans le cylindre pour comprimer le gaz, le diaphragme fait saillie dans l'espace situé entre le piston et le cylindre En 1973, le système 'Hydragas' également d'origine anglaise, était mis en service. Il est semblable au système 'Hydrolastic' mais le ressort en caoutchouc y est remplacé par un deuxième diaphragme situé au centre d'un cylindre sphérique. Un côté du diaphragme est mis en action par un liquide qui est envoyé à travers la soupape d'amortissement centrale et l'autre qui est actionné par l'azote à raison de 25 kg par cm3, constitue en fait le ressort actuel. Voitures équipées du système Hydrolastic ou Hydragas : • • • • • • • • • 18

BMC 1100 Mini (de 1964 à 1971) Austin 1800 Austin Maxi Austin 3-Litre Austin Metro Rover Metro Rover 100 MGF

Hydrolastic is een type van veersysteem, dat komaf maakt met de klassieke metalen veren, weinig plaats inneemt in de auto en soepel en interactief werkt. Dit systeem werd uitgevonden door de specialist in rubbervering Alex Moulton, ontwerper van de oorspronkelijke vering van de Mini in 1959. Later werkte hij met het team van Alec Issigonis voor de eerste toepassing van Hydrolastic op het model Morris 1100 gelanceerd in 1962, en waarvan 2,1 miljoen exemplaren werden verkocht . Rubbervering, Hydrolastic en Hydragas zijn daarna nog met succes toegepast op andere modellen van BMC - British Leyland - Rover , op méér dan elf miljoen auto's, tot de MGF in 1995 ! Rubbervering op de Mini Alex Moulton is de achterkleinzoon van de rubberpionier Stephen Moulton, die als eerste het gevulcaniseerd rubber, verkregen van de amerikaan Charles Goodyear, in Engeland invoerde. Na de tweede wereldoorlog werkte hij in de familieonderneming George Spencer Moulton & Co. Ltd., gepecialiseerd in rubber vering voor allerlei voertuigen (vrachtwagens, bussen , treinwagons, vliegtuigen). Een van zijn eerste uitvindingen was de toepassing van veringen met rubberelementen in torsie, Flexitor genaamd, die nog steeds gebruikt worden voor aanhangwagens en caravans.

Deze vouwfiets is nog steeds in produktie en de verkoop is in de lift dankzij de rage om je vouwfiets mee te nemen op trein en metro in Engeland. Invloeden van Citroën In verschillende boeken en artikels gaf Moulton te kennen dat hij en Issigonis in de jaren vijftig het veersysteem van de 2 CV hadden bestudeerd, met de mechanische verbinding tussen voor- en achterwielen, maar dat zij echter de rolneigingen van de koets wilden verbeteren ! Uit een ander artikel weten wij dat Issigonis juist voor de tweede wereldoorlog met een Traction Avant reed, en zo zijn ervaring opdeed met voorwielaandrijving en torsiestaafvering, die hij later toepaste op de Morris Minor. Het is ook geweten dat Issigonis en Moulton rond 1955 zelf aan een veersysteem met rubber en vloeistof aan het werken waren (voor een model 1100 cc of 1500 cc dat de Minor zou opvolgen) toen de DS gelanceerd werd. Na een grondige studie van een DS model dat BMC had aangekocht, kwamen zij tot het besluit dat dit hydropneumatische systeem, met een circuit onder hoge druk, wel iets te ingewikkeld en te duur zou worden voor de modellen die zij moesten ontwikkelen. Dus bedacht Moulton een eenvoudiger systeem, met hydraulische interactie tussen de voor-en achterwielen aan één kant, zonder hogedrukpomp echter. Hoe werkt de Hydrolastic ?

Bij het ontwerp van de Mini was de grote uitdaging een compacte vering te maken voor een korte auto met 10 duims wielen, en waarvan de motor vooraan dwars geplaatst was. De oplossing was een rubberen veerelement voor ieder wiel, waarin een konische zuiger hoe verder hij ingedrukt wordt, meer weerstand ondervindt. Hydrolastic en Hydragas zijn twee verdere evoluties van dit eenvoudige principe. Na zijn pensioen, heeft Moulton nog de Moulton Bicycle uitgebracht, een moderne vouwfiets ook weer met rubbervering (Flexitor vooraan en Hydrolastic achteraan) en kleine wielen.

In het systeem zijn de afzonderlijke veren en schokdempers van een conventioneel systeem vervangen door plaatsbesparende veerelementen, met een vloeistof gevuld, die het voorwiel en het achterwiel langs iedere zijde verbinden. Elk veerelement bevat een rubber veer, en het dempen van de schokken wordt bereikt door de vloeistof die door rubberen kleppen gaat. De aldus verplaatste vloeistof gaat naar het veerelement van het andere wiel, en zorgt zo voor een dynamische interactie tussen de voor- en achterwielen. Zonder overdrijving kan gesteld worden dat dankzij de Hydrolastic, de Austin/Morris 1100/1300 de technisch meest geavanceerde wagen was in zijn klasse (voorwielaandrijving en schijfremmen vooraan) gelanceerd in 1962. Jarenlang was dit het meest verkochte model van BMC, tot 14 % van alle verkochte auto's op de britse

markt ! Het model is pas met het verschijnen van de GS in 1970 overtroffen (interactieve vering op de vier wielen en onder hoge druk bekrachtigde schijfremmen op de vier wielen). Hydragas Ook een uitvinding van Alex Moulton, is Hydragas, een evolutie van het vorige Hydrolastic systeem en werd voor het eerst toegepast op de Austin Allegro van

A.Moulton en A.Issigonis (rechts) met Morris 1100

1973, en later op de Princess van 1975. De functie van het rubberen veerelement werd vervangen door gas, en dit was een beparing op gewicht en kost ; op die manier wou men hetzelfde resultaat bereiken als met het hydropneumatische systeem van Citroën, zonder het echter zo ingewikkeldheid te maken, met een door de motor aangedreven hogedrukpomp. Ondanks de eerste problemen op de Allegro, werd Hydragas later volledig betrouwbaar gemaakt en toegepast in de British Leyland- en Rover Groep, op grote auto's zoals de Princess en kleinere zoals de Austin Metro, en de MGF (waarvan de vering door engelse journalisten steeds wordt vergeleken met die van de BX). Auto's die gebruik maken van Hydrolastic of Hydragas : • • • • • • • • •

BMC 1100 Mini (van 1964 tot 1971) Austin 1800 Austin Maxi Austin 3-Litre Austin Metro Rover Metro Rover 100 MGF

Marc R. 19


De ontbrekende schakel: de C60. Het Citroën gamma in de jaren 50.

Wij duiken even terug in de tijd, om u een prototype te tonen dat bewaard is gebleven in het Conservatoire Citroën, en dat de ontbrekende schakel vormt in het Citroëngamma op het einde van de jaren vijftig. Op het eerste gezicht lijkt het op een AMI 6, maar dit is het duidelijk niet, andere stijlelementen doen weer aan de DS denken. Wat is de C60 dan wel ? Tot en met het Salon van oktober 1955 had Citroën maar twee modellen in zijn personenwagengamma : de 2PK die moest zorgen voor het basistransport, en de Traction Avant (in vier- en zescylinder uitvoering) een model dat nog zijn trouwe aanhangers kende, maar toch verouderd was ten opzichte van de concurrentie, zeg maar de Renault Frégate en de Simca Versailles. En dat model werd in één klap vervangen door de DS, die wel de helft meer zou kosten dan een Traction. Om hieraan te verhelpen werd in oktober 1956 de ID voorgesteld als een vereenvoudigde en goedkopere versie, om de Traction klanten niet te verliezen. Toch bleef er grote kloof tussen de hyper comfortabele en ruime DS/ID en de spartaanse 2PK, met de vrees voor Citroën dat de klanten wel eens zouden lonken naar een Simca Aronde, een Peugeot 203 of de nieuw gelanceerde Renault Dauphine die bij het publiek zéér in de smaak viel.

20

ende Ford Consul 315 van 1961. De achterruit wordt niet vuil bij vies winterweer, en een tweede voordeel is natuurlijk een grote vierkante kofferbak. Volgens de voormalige medewerker Robert Opron, droomde Bertoni van een wagen in de klasse van de Aronde, maar dan met de stylistische kenmerken van een echte Citroën ! Voor alle duidelijkheid willen we nogmaals herhalen dat de stijl van de AMI 6 (die nog niet gekend was door het publiek) de middenklasse wagen C60 heeft beïnvloed.

ruime interieur. Vanaf de zitplaats van de chauffeur valt het éénspakige stuur op, en de remknop zoals op een DS. Uit besparingsoverwegingen zijn ook de buitendeurgrepen, de binnendeurgrepen en raamzwengels van de DS gebruikt, met dezelfde dashboard knopjes en zetelstof. Onder de motorkap die naar voor scharniert, zit een luchtgekoelde viercylinder boxermotor, die in twee versies is gemaakt, een 1100 cc en een 1400 cc. Op de motor zit een horizontale koelschroef, en één V-riem drijft deze schroef, de dynamo en de hydraulische pomp aan voor de vering. Waarom dit model niet verder is ontwikkeld en op de markt werd

Technische kenmerken.

De Stijl Bertoni.

Wie het prototype van dichtbij heeft gezien in het Conservatoire, merkt onmiddellijk op dat de wagen in 'position basse' staat, en dus een hydraulische vering heeft; een AMI 6 daarentegen staat (zoals de 2 PK) met zijn neus iets naar beneden en met zijn kontje naar boven !

Het studiebureau kreeg duidelijke aanwijzingen van de grote baas bij Citroën destijds, Pierre Bercot. Het moest het een drievolume wagen worden, een wagen met een koffer dus. Een probleem bij de 2PK was dat volwassenen achteraan met hun hoofd tegen het dak kwamen. Om dit op te lossen tekent de geniale Flaminio Bertoni een achterruit waarvan de helling andersom is, en zo krijgen de achterste passagiers meer comfort, en de vereiste koffer is gered. Daardoor bekomt men een dak- en kofferlijn in de vorm van een letter Z, een stijl die ook is toegepast op de engelse Ford Anglia van 1960 en de minder bek-

De wagen is ook breder, en de neus doet sterk denken aan de DS, schuin naar beneden tot aan de bumper die de volledige frontpartij beslaat. Een absolute nieuwigheid zijn de dubbele horizontale koplampen, zoals later op de Panhard 24 CT, en de DS derde neus vanaf september 1967. Dankzij de bijzondere constructie van het dak, kan men via de achterste portieren gemakkelijk plaats nemen in het

gebracht is een raadsel ; de directie van Citroën heeft er de voorkeur aan gegeven het model AM (série A Milieu de gamme) op de markt te brengen, namelijk een kleinere koets op de verlengde bodemplaat van de 2PK en met een vergrote 602 cc motor. De AMI 6 is een echt schot in de roos geweest voor Citroën, en was zelfs twee jaar achter mekaar het meest verkochte model in Frankrijk (berline en break samen). De slogan voor de verkoop in Frankrijk was: 'le kilomètre confort le moins cher du monde' en in de jaren zes-

tig klopte dit argument, de zuinigheid van een 2PK en confortabele zetels zoals in een ID.Voor sommigen is het model een beetje te barok, maar voor Flaminio Bertoni was het zijn lievelingsmodel !

inversée de l'Ami 6 ou l'avant plongeant de la DS. Il n'a pas hésité à mélanger les gênes de deux engins divergents sur le plan commercial, technique et esthétique ! Osé !

Via F naar G.

Le résultat n'était pas des plus convaincants mais il permettait de cibler idéalement le créneau de ce nouveau modèle. Il aurait pu en outre ouvrir à une plus large clientèle l'accession à la marge.

Dus werd het model F ook opgeborgen, en kon men weer opnieuw van niets herbeginnen, met het Projet G. Met de medewerking van de ingenieurs van Panhard werd een splinternieuwe viercylinder boxermotor ontworpen, met twee bovenliggende nokkenassen aangedreven door een getande riem. In een zeer gestroomlijnde koets, ontworpen door Robert Opron werd dit model in 1970 op de markt gebracht als de GS, die werd uitgeroepen tot Wagen van het Jaar 1970. Tussen 1970 en 1987 werden niet minder dan 2,4 miljoen stuks verkocht van de GS en GSA! Marc

Le Prototype C-60 : entre AMI6 et DS ! Alors que l'Ami 6 n'était pas encore connue du grand public mais gelée au niveau de son style, Flaminio Bertoni se lance dans l'étude du projet c-60, destiné à prendre place entre cette même Ami 6 et la DS … La gamme Citroën, à l'époque comportait un certain nombre de modèles 2 CV, Ami 6 à venir, ID et DS. Il était clair que le futur modèle de la gamme devait insérer entre la petite Ami 6 et la légendaire DS. C'est ainsi qu'est né l'idée de concocter le prototype C-60. Le styliste Bertoni n'hésita à prendre de l'une et de l'autre de ces deux Citroën les caractéristiques de style surprenantes comme la lunette

La cellule centrale, très ressemblante à celle de l'Ami 6 était pourtant dimensionnellement très différente avec notamment des portes arrière très longues augurant d'une accessibilité à bord remarquable. La vitre de custode inversée fut conservée. Ce prototype était roulant, mû par un moteur quatre cylindres à plat prévu en deux cylindrées de 1.100 et 1.400 cm3. Bien évidemment, le C-60 utilisait des matériaux légers comme l'aluminium mais, en tant qu'étude, il ne dépassa jamais le stade de prototype.

La lunette inversée est le seul point commun avec l'Ami 6, car le prototype C60 affiche des dimensions plus généreuses notamment au niveau de l'empattement. Il permettait d'offrir cinq vraies places à bord et une habitabilité presque équivalente à celle d'une DS !

C'est en fait la première réponse de Bertoni au cahier de charges du projet « F ». Ce programme sera rapidement remplacé par l'autre étude de projet « F », qui va s'avérer un vrai calvaire.

La planche de bord est inspirée de l'architecture DS alors que les contre-portes reprennent les poignées de l'ID.

Citroën C60

Aangezien de AMI 6 zo goed verkocht, werd dit prototype C60 opzij geschoven, en werd vlijtig gewerkt aan een prototype Projet F, met een vierkante koets voorzien van een vijfde deur. Naar alle waarschijnlijkheid werden twee verschillende motoren voorzien : een luchtgekoelde viercylinder boxer (zoals in de C60) en een watergekoelde wankelmotor. Toen dit model nog in volle ontwikkeling was, verscheen er echter een kaper op de kust : Renault toonde de eerste foto's van zijn nieuw model R16, dat grote gelijkenissen vertoonde met het model F, en had een patent genomen op de wijze waarop het dak en de deuromkadering op mekaar gelast worden. Citroën had aan een gelijkaardige oplossing gedacht, maar géén sprake van het betalen van rechten aan zijn concurrent.

21


Week-end en Ardennes

Un week-end à la découverte de nos Ardennes, voilà ce qui attendait ceux qui avaient répondu positivement à l'invitation de Charlotte. Samedi 17 mai, nous arrivons à Villersdevant-Orval (bon derniers je pense) pour l'accueil café à l'Auberge de l'Ange Gardien. Comme de coutume, le parking est envahi de Citroën mais exceptionnellement, c'est la SM qui est à l'honneur. J'ai compté une quinzaine de SM pour 4 ou 5 DS. Charlotte avait en effet lancé son invitation tant au DSSM Club Belgium qu'au EuroSM Club (France), bien représenté par une nombreuse délégation. Un petit café dans le ventre, nous prenons la route (à pied) jusqu'à notre premier point de chute 300 mètres plus loin, l'Abbaye d'Orval. Pour la visite des lieux, deux groupes sont constitués (Français / Néerlandais). Impossible de vous restituer tous les informations reçues, tant notre guide fut intarissable. Tout comme la Fontaine Sainte Mathilde d'ailleurs, dont je ne résiste pas à vous raconter la légende : Il y a bien longtemps, au XIe siècle, des moines venus de Calabre arrivèrent à Orval pour y fonder un premier monastère sur des terres offertes par le comte Arnould de Chiny. Le suzerain du comte, Godefroid-leBossu, duc de BasseLorraine et oncle de Godefroid de

22

Bouillon avait épousé Mathilde, comtesse de Toscane. Mariage malheureux, orageux même, et de courte durée car l'époux fut assassiné sur l'ordre du comte de Flandre. Déjà veuve, Mathilde aurait aussi perdu un enfant blessé mortellement en glissant sur les eaux glacées de la Semois. Pour la distraire de ses malheurs, le comte de Chiny l'emmena visiter le monastère et ses environs. Lasse, Mathilde s'assit au bord d'une source d'eau jaillissante et limpide. Voulant y boire, elle y laissa tomber son précieux anneau nuptial. Après de vaines recherches, elle invoqua Notre-Dame et c'est alors qu'une truite sortit de l'eau tenant l'anneau dans sa bouche. Et la comtesse de s'écrier: "Vraiment, c'est ici un Val d'Or ! " En signe de reconnaissance, elle dota richement les moines d'Orval. La prochaine fois que vous dégusterez une Orval, prenez le temps de détailler le verre et vous y retrouverez la truite et l'anneau…

dans les sous-bois et qui nous mène aux ruines du château d'Herbeumont. Nos guides nous ont bien entendu retracé l'histoire de ce château. Depuis le 11 mai 2006 le domaine du château est classé « patrimoine majeur » par la Région Wallonne. D'important travaux de stabilisation ont déjà été réalisés et d'autres sont en prévision pour 2008 et 2009.

A Orval, nous avons grosso modo échappé à la pluie qui a eu la gentillesse de nous oublier totalement pour notre deuxième point de chute, que nous rejoignons en voiture après un parcours d'environ 20 kilomètres : Herbeumont.

La visite des ruines (sous le soleil donc) terminée, tout le groupe redescend au village où le restaurant La Châtelaine nous accueille pour d'excellentes crêpes. Au moment de sortir, la pluie se souvient de nous et c'est donc au galop que les équipages rejoignent leur voiture pour monter vers le sommet du village où se situe notre hôtel, dans le complexe « Village Europe ». Et chacun de prendre le temps de s'installer avant de rejoindre le restaurant de l'hôtel vers 19 heures pour l'apéro et le repas du soir. Ce repas fut le moment choisi par nos confrères Citroënnistes d'outre-Quiévrain pour nous faire un petit discours de remerciement et pour nous offrir une médaille à l'effigie d'André Citroën en guise de souvenir. Notre club a, pour sa part, offert aux 9 équipages français un cristal SM (cfr Club shop) ; petit cadeau très apprécié faut-il le souligner.

C'est là que nous nous parons de chaussures de marche avant de gravir une côte

Certains d'entre nous finiront la soirée au bar de l'hôtel avant de regagner nos

chambres pour une douce et paisible nuit dans un écrin de verdure. Dimanche matin. Après le petit déjeuner, Belges et Français taillent une bavette sur le parking. Inutile d'être devin pour savoir de quoi ils parlent……C'est aussi sur le parking que nos calendriers 2008 trouvent de nombreux acquéreurs. Je pense même qu'Annie s'est retrouvée en rupture de stock tant les commandes étaient nombreuses ! Vers 10h30, Charlotte donne le feu vert du départ pour la première étape de la journée : la Ferme des Fées dans le petit village de « Les Hayons ». Deux artistes ardennais d'adoption nous accueillent en costume d'époque dans leur atelier pour nous conter quelques légendes autour des fées et pour nous faire découvrir leur travail : peinture sur soie, fabrication artisanale de santons, de

sorcières, de fées et d'elfes. Depuis le matin, la météo n'est malheureusement pas très agréable mais elle n'attaque ni notre bonne humeur ni notre envie de poursuivre notre route. Nous quittons la ferme des fées sans avoir subi aucun sortilège et notre convoi se remet en route vers Redu, célèbre village du livre depuis bientôt 25 ans.

recettes, de jardinage, bd, romans, dictionnaires,……

Après un excellent repas au « Fournil » où les équipages belges reçoivent un deuxième cadeau de la part des Français (un T-shirt au logo du EuroSM Club), nous avons pu parcourir à pied les petites rues de ce charmant village et (re)découvrir, parmi les 21 bouquinistes de Redu, tantôt la bouquinerie de l'Escargon, tantôt la librairie ardennaise ou encore l'Archiviste ou la Barque Saoûle. Certains d'entre nous en ont profité pour faire quelques achats intéressants : livre de

Tout à fait, un petit week-end très réussi et bien sympathique, même si le soleil qui nous avait inondés le week-end précédent à Ciney avait beaucoup perdu de sa vitalité et qui nous a permis non seulement de retrouver quelques compagnons de route mais aussi de faire la connaissance de nouveaux.

Petit à petit les Citroën ont quitté Redu car pour certains la route du retour s'annonçait longue, et en particulier pour les Français qui ont une fois de plus tenu à remercier et à féliciter Charlotte pour son invitation et pour ce week-end réussi.

Myriam et Luc

23


Bezoek aan het Conservatoire

Op uitnodiging van Benjamin Puissant hebben wij op 20 juni een bezoek kunnen brengen aan het Conservatoire, gelegen op een PSA productie-site in Aulnay-sous-Bois, ten noorden van Parijs juist voorbij het vliegveld Charles de Gaulle. Onder de benaming 'Conservatoire' heeft Citroën sinds einde 2001 zijn verzameling van archieven, historische voertuigen, prototypes en concept cars die tot dan verspreid was over drie plaatsen in en rond Parijs, samengebracht. Dit met de actieve steun van de toenmalige grote baas van de PSA groep, mijnheer Pierre Peugeot. De verzameling bestaat uit 380 wagens, die vroeger een plaatsje hadden in de kelderverdieping van de oude Quai de Javel fabriek, de oude Levallois fabriek waar de 2 PK werd gemaakt, en het testcircuit van La Ferté-Vidame waar in 1998 nog drie 2 PK's van de preserie 1939 van de zolder werden gehaald. De bekende autojournalist Roger Brioult kon Jacques Wolgensinger, de baas van Public Relations bij Citroën, in het begin van de jaren 1960 ervan overtuigen de meest merkwaardige oudere Citroënauto's aan te kopen; sindsdien werden ook prototypes en maquettes opzij gezet. Zo is Citroën erin geslaagd de allereerste auto die het fabriek van het type A in juni 1919 heeft verkocht, terug te kopen van de eerste eigenaar die er ... 300.000 km mee had gereden ! Dit Conservatoire kan alleen in groep van maximum 40 personen bezocht worden, omdat niet kan voldaan worden aan de regels die gelden voor een museum dat open is voor het publiek (te weinig plaats om te beginnen). Het uitgangspunt van Citroën is dan het volgende : aangezien het publiek niet naar de collectie auto's kan komen, komt de collectie auto's naar het publiek ! Per jaar worden er meer dan 100 auto's uitgeleend voor beurzen zoals Rétromobile in Parijs en Techno Classica in Essen, en tentoonstellingen zoals in het Museum Bertoni in Italië of voor evenementen als Eurocitro en het ICCCR. In de inkomhal staat natuurlijk een buste van de patron, naast een paar tandwielen in pijltand vorm (een brevet dat hij in Polen kocht) waarmee hij zijn eerste 24

industriële activiteiten ontwikkelde. Citroën kon zijn organisatorisch talent volop tonen in de eerste wereldoorlog, door een volledig nieuwe fabriek uit de grond te stampen aan de Quai de Javel, waar eens op kruissnelheid, 50.000 obussen van 75 mm per dag gemaakt werden ! Weinigen weten dat dit het begin was van zijn persoonlijk fortuin.

met chassisnummer 31 - herinner u al de drukte omtrent het chassisnummer 32 dat Marten Boersma meer dan 10 jaar geleden had kunnen kopen. Dan één van mijn favorieten : de C60 of de ontbrekende schakel in het gamma tussen de AMI 6 en de ID/DS, en de voorlopers van de Visa, eentje dat in Roemenië de Oltcit is geworden met de GSA motor, en eentje reeds op de vloerplaat van de Peugeot 104 met een mooier snuitje en voorvleugels zoals een CX. De wankelmotoren zijn ook aanwezig met de M35, GS Birotor en ... de helicopter met een 2,4 liter motor van eigen ontwerp (dus niet de NSU-Comotor type 624 van 1990 cc) die ook in het prototype L (de voorloper van de CX) is uitgetest.

Leuk om zien zijn de bouwdozen van de Jouets Citroën, en de trapauto's uit de jaren '20. ook verschillende prototypes van motoren, zoals de watergekoelde en de luchtgekoelde versies van de zescylinder die voor de DS bestemd waren.

Bij de rallyewagens, verschillende DSsen en SM's met als uitschieter de oranje DS uitgerust met een 250 PK SM motor waarmee Waldegaard in de ronde van Chamonix een band verloor en verder reed op de kale velg, om nog tweede te eindigen.

Aangezien dit voor mij het tweede bezoek was, liet ik de groep met onze gids maar rondgaan, om stil te staan bij de intrigerende plaasteren schaalmodellen : hieronder drie maquettes van Bertoni : voor een restyling van de 2 PK uit 1960 ook nog een restyling van de DS (de zwarte auto) met vierkante clignoteurs in het dak, en een prototype van de serie S uit 1960 (de witte auto) een verre voorloper van de SM.

Om te eindigen vermeld ik nog de indrukwekkende DS présidentielle ... Spijtig dat hij niet in mijn garage past!

Je zou er letterlijk uren in kunnen rondwandelen - dit hangt natuurlijk van je eigen belangstelling af ! Welke eigenaardige modellen staan daar, voor iemand die het gamma van de klassieke, verkochte modellen reeds kent ? Bij de vooroorlogse modellen vallen de Kégresse rupsvoertuigen op, de Rosalie bestelwagens met dieselmotor, de TUB bestelwagen (traction utilitaire basse), en de 2 PK in oervorm, klaar voor het salon van 1939 (dat niet plaatsvond). Tijdens de oorlog werd gewerkt aan een landbouwtractor met de motor van de traction 11 Bij de naoorlogse modellen is helaas geen enkel prototype van de DS bewaard gebleven, wel de waarschijnlijk oudste DS

Vanaf de jaren '70 begint Citroën prototypes te maken van stadswagentjes ; stijlstudies worden gemaakt door externe bureaus zoals Bertone : de GS Camargue, de BX Zabrus. Pure stijlstudies voor de salons zijn de Karin in trapeziumvorm van 1980 de Xenia van 1981, de Eole van 1986, de Activa 2 van 1990. Ze staan er allemaal, naast de meest recente Airdream, C Sportlounge, C Cactus en de bloedmooie Métisse ! Daarna hebben wij de RER (réseau express régional, een snelmetro) genomen tot in het centrum van Parijs, om de showroom C42 te bezoeken op de Champs Elysées. Het contrast was zeer groot : hier enkel op de vijf verschillende ronde vloeren, exemplaren van de nieuwe C5 , waaronder de C5 Airscape ... le dynamisme et le raffinement réunis ! Laat ons voor één keer hopen dat hij ook werkelijk in productie gaat ! Marc.

Het Prototype van de 2 PK, de C 60, trapauto’s uit de jaren ‘20, de Citroën-helicopter en nog heel veel meer moois!

André Citroën.

25


26


L'avenir en héritage

Sous son esthétique industrielle, discrètement niché dans l'enceinte de l'usine PSA Peugeot Citroën d'Aulnaysous-Bois, près de Paris, le bâtiment ne laisse rien filtrer. Pourtant, les 6500 m2 ménagés par la structure métallique pourraient bien abriter le saint des saints de la culture Citroën. Pas un musée, même si l'édifice entrouve ses portes une semaine par mois, une petite dizaine de mois par an, à des groupes journaliers restreints à une quarantaine de visiteurs. Ainsi qu'en atteste une inscription sur le capot de DSpécial accroché dans le hall, ce lieu d'une mémoire bien vivante a été inauguré le 28 novembre 2001. Six ans après, déjà à l'étroit dans ses murs, le Conservatoire Citroën a massé la plus fameuse des collections : plus de 400 modèles, à touche-tout, qui ont fait l'épopée du double chevron, de la Type A de 1919 au plus récent concept car ; des objets liés à l'histoire de la Marque, tels des groupes motopropulseurs, jouets ou maquettes de soufflerie, machines-outils, et enfin, près d'un kilomètre et demi d'archives. Inestimable trésor : esquisses et plans des bureaux d'études Citroën, registres d'immatriculation, affiches, brochures, dossiers de presse, documents techniques, dessins der style, dont des originaux de Bertoni, des pastels de la succursale de Lyon ou d'un point de vente à Constantinople. Gardiens de ce temple : une équipe de quatre personnes, rattachée à la direction de la Communication Citroën : Denis Huille, responsable du Patrimoine Citroën, assisté par Martine Darblade. Deux spécialistes du côté des mécaniciens : Jean-Claude Lannes, par ailleurs responsable opérationnel du Conservatoire, et Yannick Billy. Deux experts du côté des archivistes : Catherine Jeannin et Franck Brison. Pour tous, le sentiment de participer à une mission sans pareille : préserver un legs qui détermine le futur. « Sur le plan technique, il existe une identité Citroën faite d'innovations telles que l'hydraulique et la traction avant. Dans l'atelier du Conservatoire, nous restaurons chaque année un à deux véhicules, dans les règles de l'art, en nous conformant aux recommandations d'époque, en établissant des contacts avec les clubs et les fournisseurs. Nous nous chargeons principalement de la

remise en route technique, les travaux de tôlerie étant sous-traités à l'extérieur », commente Jean-Claude Lannes, entré en 1972 chez Citroën comme mécanicien. Avant tout prêts pour une exposition, de courte ou longue durée, les véhicules sont aussi préparés pour pouvoir redémarrer en cas de besoin. Chaque année, près de 70 voitures du Conservatoire circulent ainsi dans le monde. Après les 75 ans de la Rosalie et les 60 ans du Type H en 2007, nous travaillons aux 2 CV qui célèbreront en 2008 le soixantième anniversaire du modèle au prochain salon Rétromobile et à la Cité des Sciences de Paris » précise Yannick Billy. Constamment mis à niveau, le parc des modèles Citroën constitué au Conservatoire est organisé sur 5000 m_ en grandes décennies, de la Type A aux années 1980. Ensuite, le stockage s'établit autour de thématiques comme le sport, l'aventure, les utilitaires, les véhicules atypiques, les concept cars ou les modèles produits en petite série à l'étranger, par exemple une 2 CV Dolly en Grande-Bretagne, une Axel en Roumanie ou une AX Proton en Malaisie. « Nous avons des pièces miraculeuses, comme un prototype de 2 CV retrouvé sous la poussière d'un grenier sur le site de la Ferté-Vidame. Bien que le reflex patrimonial soit fort dans la communauté Citroën, qui sait si d'autres merveilles ne dorment pas quelque part dans le monde ? » se demande Jean-Claude Lannes.

documents, par exemple, comprennent deux grandes familles, les modèles et les thèmes plus généraux comme la publicité, le sport, les usines ou la communication. Dans le partie « modèles », les documents sont d'abord rangés par types de publication, par exemple les brochures commerciales, et sont ensuite classés chronologiquement. En trois ans, 10.500 pièces ont ainsi été répertoriées, soit 20 % du fonds, avec autant possible la conservation de trois exemplaires de chaque document : un pour l'archivage, un pour le prêt et un pour l'usage courant. Le document reçoit un code-barres correspondant à une fiche informatique, qui consigne sa description physique et thématique, éventuellement le scan de sa couverture, sa disponibilité et son emplacement dans les rayonnages. « Pour chaque document, l'archiviste doit s'interroger avec les mots de celui qui cherchera une information. En tapant « théâtre », par exemple, il faut que j'aie accès à la C6 de sacha Guitry stockée dans notre parc » , commente Catherine Jeannin. Dans cet esprit, une rubrique « identification » a été insérée à la base. Près de 80 % des demandes des collectionneurs concernent en effet les registres où étaient mis en relation, de 1919 à la fin des années 1980, numéros de châssis et de moteurs. Article paru dans CMAG, magazine int ernationale de la culture Citroën, édition février 2008.

Des trésors qui sommeillent, Catherine Jeannin pouvait les imaginer dans une masse de quarante palettes de documents, pour lesquels il s'agissait en 2003 de constituer un système d'indexation. Seuls les films et les photographies, gérés par la médiathèque Citroën, échappent à cette gigantesque base documentaire, approvisionnée par les versements du siège, des directions régionales , du centre technique de Vélizy, du style Citroën, des services des pièces de rechange, de l'après-vente et même de particuliers. Une dizaine de personnes seulement ont accès à la base informatique des archives, organisée en trois catégories : véhicules, objets et documents. L'idée est ensuite d'aller du général au particulier : les 27


Vous laisseriez-vous tenter par un week-end gastronomique dans un cadre verdoyant en province de Namur ?

Luc et Myriam vous proposent de les rejoindre le week-end du 1er au 3 mai 2009 à Heer-sur-Meuse, entre Dinant et Givet, au Castel Les Sorbiers (www.castellessorbiers.be) Dans un souci d'organisation et principalement pour ce qui concerne la réservation des chambres d'hôtels, nous avons besoin de connaître rapidement le nombre de participants. Pour vous mettre l'eau à la bouche, voici dans les grandes lignes, ce qui vous attendra durant ces trois jours. Vendredi 1er mai 2009 : Arrivée vers 12 heures pour un pique-nique Installation à l'hôtel Après - midi : Activité / dégustation (non encore déterminée) Soir : Repas gastronomique 3 services (vin, eau et café compris)

Dimanche 3 mai 2009: Petit-déjeuner buffet Activité Midi : assiette régionale et dessert Après-midi : libre pour une dernière activité et/ou le retour pour les personnes qui viennent de loin. Le coût de ce week-end serait d'environ 200 euros par personne. Pour des raisons pratiques, ce week-end s'adresse aux adultes et aux grands enfants. Un paiement échelonné sera prévu pour ceux qui le souhaitent, par tranche de 50 euros en janvier, février, mars et avril 2009. Luc et Myriam Gérard, rue Aux Terrasses 41 - 4540 AMAY Fax et Tél (en soirée) 085/31.66.95 Gsm : 0485/161.861 [email protected]

Samedi 2 mai 2009 : Nous espérons que vous serez nombreux à nous rejoindre !!! Petit-déjeuner buffet Lunch paquet (très bien garni !!) à emporter afin de pouvoir profiter de toute la journée pour des activités Soir : Cocktail (apéro) et repas gastronomique 3 services (vin, eau et café compris)

Zou een gastronomisch weekend in de groene omgeving van de provincie Namen u kunnen verleiden ?

Luc en Myriam nodigen jullie uit om samen het weekend van 1 tot en met 3 mei 2009 door te brengen in Heer-sur-Meuse, tussen Dinant en Givet, in de Castel les Sorbiers. (www.castellessorbiers.be)

dag kunt genieten van de activiteiten.

Om de organisatie van het weekend naadloos te laten verlopen, voornamelijk wat de resevaties van de hotelkamers betreft, willen we graag het aantal deelnemers zo snel mogelijk kennen.

Zondag 3 mei 2009 :

Om u alvast te laten watertanden, en bij wijze van voorproefje, volgen hierna de grote lijnen wat er tijdens deze drie dagen is gepland. Vrijdag 1 mei 2009 : Aankomst omstreeks 12 uur voor een picknick Inchecken in het hotel. In de namiddag : een activiteit / proeven (nog niet bepaald) 's Avonds : gastronomische driegangenmenu (wijn, water en koffie inbegrepen) Zaterdag 2 mei 2009 : Ontbijtbuffet Lunchpakket (goed belegd !) om mee te nemen zodat u de hele

's Avonds : Cockail en driegangenmenu (wijn, water en koffie inbegrepen)

Ontbijtbuffet Activiteit. Middaglunch : streekbord en toetje. Namiddag : vrij voor een laatste activiteit en/of voor de terugkeer van de mensen die van ver komen. De kosten van dit weekend zullen ongeveer 200 euro per persoon bedragen en om praktische redenen voorzien wij dit evenement enkel voor volwassenen en grote kinderen. Zij die inschrijven zullen de mogelijkheid hebben per schijf van 50 te betalen in januari, februari, maart en april 2009. Luc en Myriam Gérard, rue Aux Terrasses 41 - 4540 Amay Fax en tel ('s avonds) 085/31.66.95 Gsm : 0485/161.861 [email protected] Wij hopen jullie in groot aantal te mogen verwelkomen !

Garage

Dirk OOSTERLINCK NV Zuidleiestraat 2, 9980 Aalter T: 09 / 374 52 02 F: 09 / 374 59 88 [email protected]

Volledige restauratie met originele onderdelen Restauration complète avec des pièces dʼorigine 29


Meimaand, SM-maand !!

Toen Marc ons vertelde dat hij dit jaar niet zou deelnemen aan het Internationale SM-weekend en er ook van de andere SM-rijders niet echt veel respons kwam was er bij ons even de twijfel of wij dan wel zouden deelnemen. Met de vorige deelnames in gedachten hebben we er echter niet lang over gedaan om de knoop door te hakken en ons ook nu weer in te schrijven. Echt goedkoop was het niet en met het ICCCR weekend later dit jaar en de uit de pan swingende benzineprijs hebben we een aanvaardbaar compromis gesloten om in de zomervakantie dan eindelijk maar eens de kelder op te ruimen ; op die manier houden we niet alleen onze bankrekening min of meer in evenwicht maar ook ons schuldgevoel omdat die kelder eigenlijk al jaren wacht op een goede opruimbeurt….. Gastland dit jaar : Zwitserland, meerbepaald Stein am Rhein een klein stadje gelegen in de noordelijke provincie Schaffhausen. Verder dan berekenen hoe lang we er zullen over doen om het traject af te leggen en welke route het kortst is doen we niet. Geen voorbereiding over ligging, geschiedenis e.a. dat laten we ginds wel op ons afkomen. Het weekend vindt plaats van vrijdag 2 mei tot en met zondagmiddag 4 mei. Heel gunstig want van het feest van de arbeid wordt dankbaar gebruik gemaakt om de auto nog een groot nazicht te geven, nog wat strijk in te halen en onze koffers te pakken. Echt zekerheid over het weer ginds is er op geen enkele website te vinden dus wordt er maar van alles wat meegenomen. De gewone vrijdagse verkeersdrukte, overgoten met hier en daar wat wegenwerken, gekruid met een vrachtwagen in panne op net dat stuk autobaan dat geen pechstrook heeft en ook spijtig genoeg een lange file ten gevolge van een kleine kettingbotsing. Voeg hier een temperatuur bij waar we na de winter nog niet echt aan gewoon zijn en je hebt de ideale ingrediënten voor een vermoeiende rit. Hoed af voor Walter ; ik slaag er maar niet in mij de ganse weg wakker te houden. Niettegenstaande we tijdig, zelfs met een ruime marge 's morgens vertrokken waren wordt met het verstrijken van de uren steeds meer duidelijk dat we maar juist tegen het vooropgestelde uur in hotel Chlosterhof zullen arriveren. Bij aankomst worden we probleemloos naar de ondergrondse garage verwezen waar we de auto voor het grootste deel van het weekend zullen moeten achterlaten. Altijd een spannend moment : hoeveel SM's en waar komen ze vandaan ??? Gelukkig is er nog geen Europese nummerplaat ingevoerd zodat we toch nog vlug al een ruwe schatting kunnen maken van het aantal Franse, Duitse, Zwitserse, Nederlandse, en waarachtig ook Finse deelnemers. In het hotel worden we verwelkomd door gastvrouw en -heer van dienst, de heer en mevrouw Muff sr., voormalig voorzitter van de Citroën Maserati Club Schweiz. Inderdaad voormalig want later zou blijken dat ondertussen mr. Muff Jr. het voorzitterschap heeft overgenomen maar, wegens werk, gezin, kinderen…. was de organisatie voor het grootse deel door zijn ouders voor hun rekening genomen. Veel tijd om te bekomen van de toch wel zware rit was er niet want om kwart na 5 was het verzamelen geblazen aan de

30

ingang van het hotel voor een bezoek aan de middeleeuwse binnenstad waar we op een onderhoudende manier door een heel enthousiaste gids door de geschiedenis van deze toch wel overweldigende plaats worden meegevoerd. Overweldigend door haar ligging en haar eeuwenoude gebouwen met hun geschilderde gevels. Moeilijk te beschrijven als je het niet echt hebt gezien. Tegen 18.30 uur worden we door onze gids onopvallend naar het “Bürgerasyl” (een voormalig armenhuis wat nu, gerestaureerd maar met respect voor hoe het ooit geweest is, dienst doet als ontvangstruimte) waar we een receptie aangeboden krijgen door burgemeester Frans Hostettmann, himself. Voor zijn welkomstwoord had hij zich zelfs de moeite getroost om Wikipeda erop na te slaan en ons te bewijzen dat hij meer van een SM weet dan dat het een Citroën is. Een beetje licht in het hoofd slenteren we terug naar het hotel. Genietend van het prachtige lichtspel dat de ondergaande zon tovert op de kleurrijk geschilderde gevels. Om 20.00 uur mogen we aanschuiven aan een verzorgde maaltijd in buffetvorm en krijgen wij voor het eerst echt de kans om met de andere deelnemers nader kennis te maken. Niettegenstaande het grootste deel van de gesprekken over SM gaat (wat had je gedacht) komen naarmate de avond vordert meer en meer ander onderwerpen aan bod en tegen bedtijd hebben we de verschillen tussen Engeland, Nederland en België zo goed als weggepraat ….. Niemand maakt het echt laat en met nog een laatste blik over het ondertussen gitzwarte, muisstille water dat we vanuit onze hotelkamer kunnen zien gaan we slapen. Op zaterdag staat ons een eivol programma te wachten. Na het ontbijt breng een bustocht van ca. een half uur ons naar de beroemde Rheinfall, een rotspartij in het midden van de Rijn, nabij Neuhausen waar we de grootste waterval van Europa kunnen bewonderen. Onder een oorverdovend onophoudend geraas stort hier elke seconde 700 m3 water 23 meter naar beneden. Indrukwekkend is een het enige woord dat in de buurt komt om dit natuurverschijnsel te beschrijven. Wij krijgen de kans om op twee verschillende manieren de waterval te benaderen : ofwel in een boottocht die zo dicht mogelijk het kolkende water nadert ofwel per boot rechtstreeks naar de rotspartij om vanop de top het wilde geweld te beleven. Met het gedruis nog nasuizend in onze oren vangen we na een gezellige lunch per toeristenboot de terugweg aan. Stel je voor, lekker gegeten en gedronken, een stralende zon aan een staalblauwe hemel, lekker languit met een zacht briesje dat voor de nodige verkoeling zorgt terwijl de boot zachtjes zijn weg gaat op het glinsterende water. Slechts één woord is hier op zijn plaats : ZALIG !!! We geraken aan de praat met het echtpaar en hun dochtertje uit Finland. De hete zomers, de harde en lange winters waarin letterlijk naar de auto moet gezocht worden onder een meter sneeuw. In tegenstelling tot de traagheid van de boot vliegt te tijd en voor we er goed en wel erg in hebben meren we terug aan. We zijn vrij tot half acht en onwetend als we zijn willen we na al dat geluier toch ook iets aan onze conditie doen en besluiten we te voet de klim te wagen naar het slot vanwaar het uitzicht schitterend moet zijn. Het uitzicht was inderdaad schitterend maar over hoe we afgezien hebben om er te geraken ga ik hier niet

verder uitweiden. Het schaamrood stijgt ons nog naar de wangen. Door het stralende weer kunnen wij buiten, op de oever van de Rijn aperitieven. Het “gala-diner”; naar goede gewoonte min of meer het hoogtepunt van het weekend vindt plaats in het “Einstein Salon” van het hotel en wordt opgeluisterd door een vierkoppige formatie die ons laat kennis maken met de traditionele “Appenzeller” volksmuziek. Na de maaltijd is het de beurt aan het uitdelen van de gebruikelijke dankbetuigingen van de verschillende uitgenodigde clubs. Wij hebben ons maar wijselijk aangesloten bij de Nederlanders ; de speech van de Nederlandse voorzitter duurde zo lang dat hij gemakkelijk voor Nederland België en Engeland samen kon doorgaan….. Ook kwamen de cijfers aan bod : meeste deelnemers per land, oudste deelnemer (deelneemster in dit geval nl een kranige 80-jarige, weliswaar geen SM rijdster maar reeds meer dan 40 jaar nog dagelijks onderweg met haar DS die ze ooit nieuw had gekocht…. ), jongste deelnemer, langste afstand…. Ook nu weer vliegt de tijd en voor we er goed en wel erg in hebben gaat de klok op middernacht aan. Zondagochtend mogen onze auto's dan eindelijk hun veilige stalling verlaten. Niettegenstaande de stank niet te harden is, is het geluid van enkele tientallen SM's die in een ondergrondse garage gelijktijdig hun motor starten een streling voor het oor. In een mum van tijd is de rust die zo vredig het hotel omringt veranderd in een hectische drukte waar elk vrij plaatsje wordt ingenomen door een SM. Grappig was het moment toen we de politie-agent opmerkten die ijverig van de ene auto naar de andere liep en constant foto's aan het maken was. Even was er de vrees dat we allemaal een parkeerboete zouden krijgen maar met een brede glimlach en in een gezapig Duits/Zwitsers dialect werden we gerustgesteld dat de foto's enkel voor zijn privé-album bestemd waren….. In colonne verlaten we Stein am Rhein om via Steckborn en Herdern onze laatste gezamenlijke bestemming te bereiken : het klooster van Ittingen waar een enthousiaste gids ons terug in de tijd meevoert om een beeld te schetsen van ontstaan, geschiedenis, evolutie en activiteiten van gebouwen en bewoners door de eeuwen heen. Een prachtig complex dat door zoveel pure handenarbeid is tot stand gekomen dat je er best wel stil bij wordt. Ook een beetje stil worden we bij het middagmaal omdat we langzaam maar zeker tot het besef komen dat het einde in zicht is. Met hartverwarmende afscheidsknuffels en de stellige belofte er volgend jaar in Nederland opnieuw bij te zijn gaat iedereen weer zijn eigen weg. Het was weer zo'n prachtige ervaring. Wat hebben we weer genoten …. OPROEP aan alle SM'ers onder ons : volgend jaar heeft de Internationale SM Clubs-meeting plaats in Nederland. Om jullie alvast warm te maken en er tevens voor te zorgen dat U die data reeds kunt reserveren hebben wij de allereerste aankondiging nu al in ons tijdschrift gezet. Maar, wees gerust, we zullen jullie hier zeker met de regelmaat van de klok eraan herinneren want volgend jaar willen we met een zo groot mogelijke Belgische delegatie bij onze noorderburen op bezoek gaan. Marc mag alvast met de voorbereiding van de speech beginnen !!! Verdere informatie volgt…..

MOMENT OM EVEN STIL TE STAAN. Enkele weken na het prachtige weekend in Stein am Rhein bereikte ons het droevige bericht dat de heer Adrian FURTADO overleden is. Als verantwoordelijke voor public relaties van de Internationale Federatie van de Citroën SM Clubs was hij van onschatbare waarde. Perfect engelstalig en franstalig en aldus in staat de vergaderingen van de internationale federatie te leiden. Hij zal niet alleen door zijn familie en vrienden gemist worden. Annie

31


SM V8 motor In verband met de SM motor kan je sinds jaren lezen dat de V6 zou afgeleid zijn van de V8 4,2 liter Indy motor, en dat ingenieur Alfieri de klus zou hebben klaargespeeld in zes weken door er twee cylinders af te zagen ... dit is volledig fout, de V6 is afgeleid van een bestaand ontwerp V8, dat klaar was voor de coupé Tipo 104, en reeds draaide in 1963 ! De Tipo 104 heeft het niet verder gebracht dan één prototype, en daarmee werd de motor ook niet in serie geproduceerd. Wij onthouden enkel dat er reeds een V8 in lichtmetaal bestond, jaren voor Citroën de opdracht gaf een V6 te ontwerpen. Brian Cass kreeg in februari laatstleden een artikel uit het zweedse magazine 'Automobil', over de SM en met een foto van een V8 die zou geplaatst zijn in een SM waarmee Alfieri had gereden. Dit klopt met het verhaal dat al langer bekend was. Volgens het artikel was de V8 van 3,6 liter bedoeld om in de Quattroporte II te steken ; wij weten dat de Quattroporte gebaseerd is op een verlengde SM vloerplaat, en daarop een nieuw, zwaarder koetswerk. Om de prestaties onder dit meergewicht niet te doen lijden, is een V8 met méér PK en een groter koppel volledig logisch, en dit past ook in de traditie van de vorige Quattroporte. Een kleine berekening of de verhouding tussen een V6 met 2,7 en een V8 met 3,6 liter klopt ? De inhoud van elke cylinder in de 2,7 liter motor is 0,45 liter x 8 = 3,6 liter, in de veronderstelling dat dezelfde onderdelen voor de motor gebruikt werden. Zou deze V8 passen in een SM ? Met de gekende verbouwingen die gebruik maken van een DS motor, moet men er van uitgaan dat er wel wat zou moeten verbouwd worden aan het schutbord ; aangezien de V8 30% méér volume heeft, kan men de opbrengst schatten op ongeveer 225 PK, ongeveer wat een Merak SS motor levert ! Andere bronnen, zoals het boek 'Sa Majesté' van Peter Pijlman, vermelden dat de SM met V8 door Alfieri en zijn vrouw gebruikt werd tot in 1979, toen hij de firma Maserati verliet voor Lamborghini ; hij liet de wagen achter bij Maserati maar men weet niet of die nog steeds bestaat. In het boek van Brian Long and Philippe

32

Claverol 'SM Citroën's Maseratiengined supercar' staat dan weer dat Citroën de mogelijkheid onderzocht om een vierdeurs SM door Chausson te laten maken (zie foto van een schaalmodel). Dit idee werd niet uitgewerkt, omdat de boekhouders niet in leefbaarheid van het project geloofden, en de zaak liever overlieten aan Maserati zelf, wat leidde tot de kleine serie Quattroporte II. De auteurs veronderstellen dat deze vierdeurs Chausson met een V8 280 PK motor zou uitgerust worden, wat aannemelijk schijnt, omdat Maserati voor speciale rallyversies uit de drie liter 240, 250, 340 en zelfs 380 PK wist te voorschijn te halen. Nogmaals, wie zal het ons zeggen ? Misschien staat de SM V8 van Alfieri ergens mooi opgeborgen bij een italiaanse verzamelaar, zonder dat iemand er weet van heeft.

SM Royale 009 21 tot 24 mei 2009 Internationale meeting voor Citroën SM Clubs, georganiseerd door de nederlandse Club , in de streek rond Apeldoorn., met bezoek aan : • Het Kröller Muller Museum (schilderijen van Vincent van Gogh) • Het nationaal Park de Hoge Veluwe • Het koninklijk Paleis “Het Loo”

Carrosseries spéciales : les chiffres • Le cabriolet, appelé SM « le Mylord » pour la première puis « Mylord » pour les suivantes, réalisé par Henri Chapron, huit exemplaires. • La limousine à 4 portes appelée Opéra, réalisée par Henri Chapron, neuf exemplaires. • Les SM Présidentielles réalisées par Henri Chapron, deux exemplaires. • La SM Espace réalisée par Heuliez, deux exemplaires. • Les SM raccourcies pour la compétition, ont été réalisées par Citroën, deux exemplaires. • La SM dite « proto d'essai à grande vitesse » réalisée par Citroën, un exemplaire (carrosserie surbaissée en aluminium). • La SM porte-voitures réalisée par Pierre Tissier, un exemplaire. • La SM pick-up réalisée par Jerry Hathaway, un exemplaire.

Des répliques On dénombre un nombre important de répliques de SM Mylord. Certaines sont proches de l'originale. En France, il y en a au moins quatre. En Allemagne on en dénombre aussi quatre et une aux Pays-Bas. Il y a aussi trois répliques du proto d'essai à grande vitesse, dont une seule est très proche de l'authentique, à la matière des éléménts de carrosserie près.

Inlichtingen vanaf het najaar : zie www.citroensmclub.nl

Une réplique de la SM Présidentielle serait en cours de réalisation en Suisse.

SM Royale 009 du 21 au 24 mai 2009

Article extrait du hors-série 2008 du SM Club de France.

Concentration internationale pour les clubs Citroën SM, organisée par le club hollandais, dans la région autour de Apeldoorn, avec visite : • Du musée Kröller Muller (peintures de Vincent van Gogh) • Du Parc national 'De Hoge Veluwe' • Du Palais royal « Het Loo » Renseignements en fin d'année : voir www.citroensmclub.nl

Garage Snoeckx NV Bredabaan 196 2170 Merksem.

tel.: 03/ 645 95 13 Fax: 03/ 647 32 52

C-Design De slede op de foto in bijlage is rood en zilvergrijs en draagt een dubbele chevron : is dit een nieuw item van de dienst accessoires, te gebruiken tijdens de volgende wintervakantie in Sankt Moritz ? Bij nader toezien blijkt de slee volledig gemaakt te zijn uit Citroën onderdelen : een achterzetel uit de C4 Picasso, het stuurwiel van de C3, de dakbogen van de C3 Pluriel en de spoiler van de C4 Coupé. Is dit een late 1 april grap van het huis Citroën ? Evenmin, want met dit ontwerp heeft een Bulgaar de eerste prijs gewonnnen (10.000 euro waard) in de finale van de Citroën C-design wedstrijd, in het engels : Combine, connect, create. Deze wedstrijd was bestemd voor creative geesten, die onderdelen van Citroën voertuigen moesten gebruiken om een voorwerp te ontwerpen, bestemd voor dagelijks gebruik. Uit méér dan 1000 inzendingen koos een jury deze slee uit, voor de innovatie, het visuele impact en de functionaliteit, drie dingen die Citroën zelf hoog in het vaandel voert. (Bron : Citroënian juni 2008)

Nieuw: de C3 Picasso De Citroën C3 Picasso is helemaal nieuw in het assortiment van Citroën. Hij is onderdeel van een grote mpv-familie. Citroën heeft al een korte en een lange C4 Picasso in het programma en een Berlingo en de C8. Vergeet verder niet dat ook de aloude Xsara Picasso er nog is en het oude model Berlingo ook nog als personenwagen wordt geleverd. De nieuwe C3 Picasso is een zuivere B-segmenter. Hij deelt zijn technische basis met de Peugeot 207. De nieuwe Citroën is 4,08 meter lang, 1,73 meter breed en 1,62 meter hoog. De bagageruimte onder de hoedenplank is een forse 500 liter. Ook deze Picasso is een rasechte mpv. Dat bewijzen zijn over 15 centimeter verschuifbare achterbank. Die is overigens ook nog met één hand neer te klappen. Het glazen dak zorgt voor een glasoppervlakte van meer dan 4,5 m2. De C3 Picasso maakt zijndebuut op het Autosalon van Parijs, in oktober. In het eerste kwartaal van 2009 verwachten we dit frisse karretje op de weg. Hij wordt in eerste instantie leverbaar met een 95 en 120 pk VTi-benzinemotor en een 90 en 110 pk sterke HDI. (Bron : www.autoweek.nl)

33


Ciney… en nog veel meer in de maand mei

Na de mooie dagen in Stein am Rhein zijn we de zaterdag daarop alweer met de SM onderweg. Plaats van afspraak is dit keer Ciney waar tijdens het pinksterweekend naar jaarlijkse gewoonte in en rond de gebouwen van de veemarkt het Belgisch blauw wit op 4 poten wordt ingeruild voor oude voertuigen op 2 en 4 wielen en alles wat ermee te maken heeft. Op uitnodiging van Jean-Marc mag onze SM gedurende de beurs op de stand staan. Aangezien de stand samen met de CBAC gehouden wordt, is het aanbod aan Citroëns groot. Vele handen maken licht werk en tegen dat enkele uren later de beurs haar deuren opent mag onze stand gezien worden. Laat de bezoekers maar komen !! Op Pinksterzondag wordt de stand bemand door andere club- en bestuursleden en op pinkstermaandag gaan ook wij weer richting Ciney. Ik hou wel van de sfeer ; flarden van gesprekken die je opvangt, keurende blikken, commentaren van voorbijgangers over hetgeen de stand te bieden heeft, al eens een vraag die je al dan niet kunt beantwoorden. Wij hadden er niet zo'n zicht op, maar volgens de “anciens” was de opkomst dit jaar niet zo bijzonder groot. Het schitterende weer en het feit dat dit jaar het pinksterweekend samenviel met moederdag zal er wel voor iets tussenzitten. Het aantal helpende handen was voor het afbouwen van de stand zo mogelijk nog groter en tegen de tijd dat alles opnieuw ingeladen was hadden Myriam, Michèle en Xavier gezorgd voor een smakelijke en deugddoende maaltijd die we ter plaatse met z'n allen hebben genuttigd. Een gezelliger en meer geslaagd einde van het weekend kunnen wij ons niet voorstellen. Bedankt Jean-Marc & C° dat we erbij mochten zijn. PS. De sla van kip met ananas en peren heeft sindsdien al enkele malen bij ons op het menu gestaan ! Amper vier dagen later ben ik opnieuw aan het inpakken !! Onze jongste zoon, die stilaan begint te overwegen om zelfstandig te gaan wonen, merkt schamper op dat hij net zo goed kan afzien van dat plan aangezien we toch bijna nooit thuis zijn….. Noem het midlifecrisis of onze tweede jeugd, mij om het even, maar wij zijn van mening dat wat je vandaag kunt doen niet moet uitstellen tot morgen of later (vooral de plezante dingen dan….) Dus zijn we inderdaad op zaterdag 17 mei opnieuw onderweg

34

richting Ardennen. Ditmaal voor een weekendje waarvan de organisatie volledig in handen is van Charlotte. Uniek aan dit weekend is, aangezien zij ook lid is van de EuroSM Club, zij niet alleen alle leden van de DM/SM Club heeft uitgenodigd, maar ook alle leden van die EuroSM Club, waardoor er meer SM's dan DS'en aanwezig zijn !! Tegen 10 uur worden we verwacht in de Auberge de l'Ange Gardien te Villers-devant-Orval. Onderweg hebben we Willy en Marcelle gespot en had Marc met zijn SM de achtervolging ingezet. Dat onze Tom Tom er ook zin in had bleek uit het feit dat we via verschillende (onnodige zo bleek later) omwegen toch op tijd ter bestemming waren. Na een deugddoende kop koffie of thee vertrokken we in colonne richting abdij van Orval. Daar werden wij een rondgeleid door een Nederlandse mevrouw die wegens haar reuma normaal gezien deze zware job niet meer aankan maar zo gepassioneerd is door de geschiedenis van de abdij dat ze onmogelijk voorgoed nee kan zeggen tegen het werk. Wij mogen ons gelukkig prijzen om door haar doorheen het verleden geleid te worden. Haar verhalen spreken zo tot de verbeelding dat je je probleemloos in de verschillende tijdsperioden waant. Haar enthousiasme heeft zelfs invloed op het weer want in minder dan geen tijd is het opgehouden met regenen. Bij het verlaten van de abdij zijn we nog getuige van een pas getrouwd paartje dat aan het fotograferen is. Raad eens met welke auto ze zijn….. Het middagmaal is lekker en gezellig. Bij de rit naar het kasteel van Herbeumont proberen we de donkere wolken achter ons te laten en daar slagen we vooralsnog in. Na een fikse klim kunnen we vanop de nog overblijvende ruïnes de prachtige omgeving bewonderen en blijkt eens te meer hoe de natuurlijke aspekten in het landschap mee de geschiedenis van een streek/land/vorstendom bepaald hebben. Dat niet lang hierna de hemelsluizen zich openen kan ons dan niet veel meer deren want wij zitten ondertussen te genieten van een lekkere pannenkoek…. Van de tijd die we hebben tussen het inchecken in het hotel en het avondmaal maken wij gebruik om nog een toertje te maken en de aanwezige SM's op de parking te bewonderen. Tijdens de maaltijd kan er ook even aandacht besteed worden aan de toch wel talrijk opgekomen deelnemers van de Euro SMClub en als getuige van onze wederzijdse waardering worden

De Oude Statie kleine herdenkingsgadgets uitgewisseld. De avond sluiten we af met een gezellige babbel en na nog een laatste “slaapmutsje” gaan we, iets later dan de kippen weliswaar, op stok. De nacht is vredig en stil, vooral stil, altijd een welkom detail wanneer je zoals wij dichtbij een drukke autostrade woont. Na het ontbijt is het op zondagochtend alweer tijd om in te pakken. Van de drukte om en rond de auto's op de parking maak ik gebruik om onze laatste kalenders aan de man/vrouw te brengen. Ik had er zelfs bijna eentje verkocht aan een heel vriendelijk echtpaar uit Nederland, die hem weliswaar “hartstikke mooi” vond maar helaas geen 5 Euro op zak hadden, zij konden enkel “pinnen”, jammer….

Beste, ik heb iets voor jullie. Bij mij in mijn horeca-zaak staat momenteel de enige garage van citroen die ooit gemaakt is in schaal een op twee. De garage is zeer mooi en er steken tal van kleine, leuke detail's in. Echt de moeite om eens met uw club langs te komen. Voor meer info Walther C. Tel.: 011/831123 groetjes. [email protected]

In de voormiddag staat nog een bezoek aan de Ferme des Fées in Les Hayons op het programma. Het is werkelijk een sprookjeswereld waar je binnenstapt waarin de plaatselijke mythen en legenden op een prachtige manier worden uitgebeeld en te koop aangeboden. Bovendien is de gastvrouw ook een ware kunstenares in het zijdeschilderen.

Voor het middagmaal zetten we koers naar Redu, beter bekend als het boekendorp. Tijdens de maaltijd wordt even de tijd genomen om Charlotte meer dan verdiend in de bloemetjes te zetten. Dit moet echter figuurlijk genomen worden, want een bloemenwinkel die op zondagmiddag open is hebben we niet gevonden, maar gelukkig was Marc redder in nood en had die voor een lekkere fles gezorgd. Geleidelijk aan wordt de groep kleiner en wordt er meer en meer afscheid genomen. Zij die niet te ver moeten rijden naar huis kunnen er van profiteren te proberen nog net dat boek op de kop te tikken…. Dank je wel Charlotte (en Heiko) voor dit mooie weekend !! Top !! Wie denkt dat daarmee aan onze meimaand = SM-maand een einde gekomen is heeft het mis, want ook het laatste weekend van mei staat volledig in het teken van SM. Hiervoor hoeven wij ons echter niet te verplaatsen want van vrijdag tot zondag wordt er door het België/Holland SM-team in onze garage in Viersel gesleuteld om een motor opnieuw in te bouwen, wat ondanks de daarbij horende momenten van vreugde en ontgoocheling, gevloek en gelach tegen zondagavond gelukkig gelukt is. Mijn taak beperkt zich hier zoals steeds tot het zorgen voor voldoende menselijke brandstof en slaapruimte. Zoals Marc gevat opmerkte : Waar is de tijd gebleven dat Meimaand Mariamaand genoemd werd, maar ja, de tijden veranderen…..

Annie

35


Alle deksels nog aan toe: velgen! Dankzij Walther Apers komen we deze keer heel wat te weten over velgen en deksels. Voor 1965 heeft elke een velg met centrale wielmoer een diameter van 400 mm Na 1965 is de omtrek 380 mm, dat komt exact overeen met 15 inch. (Aanduiding R15)

Model velg

DS

ID

details

1956-58: turks blauw AC137 / roest AC405 1959: Turks blauw AC137 / roest AC405 / Wolkenblauw AC604 1960-Dec62: Wolkenblauw AC604 / roest AC405

1957-58 wit Paros AC 102 (RAL 7035)

ventilatiespleten

1959-62 Wit Paros AC 102 / wolkenblauw AC 604 (zz)

1963-65 Grijs rosé AC136 / Wit Paros AC 102

3 tapjes voor petje

2 extra gaatjes voor de bevestiging van een 'petje'.

63-65 Grijs rosé AC136 / Wit Paros AC 102

1966-sept 68 Wit Paros AC 102

66-febr.70 Wit Paros AC 102

Rond centraal gaatje

>okt 68 Grijs AC140

>mrt 70 Grijs AC 140

Vierkant centraal gaatje (al dan niet met 2 xtra gaatjes)

WIELDEKSELS: DS / altijd groot • type 1: DS confort • type 2: DS Pallas • type 3: DS Pallas • type 4: DS Confort

2

3

4

1

2

3

4

1956-1965 1965 1966-1975 1966-1975

ID / altijd klein (ID19, ID20, DSpécial, Dsuper, Dsuper5) Ook 4 types. • type 1: 1957 - 1958: microdopje van 5 cm diameter • type "cabochon" Over de centrale naaf/moer • type 2: 1959 - 1961: klein deksel, zonder centrale boutkop • type 3: 1962 - 1965: klein deksel, grote centrale kop • type 4: 1966 - 1975: iets groter, platter, kleine centrale kop

36

1

Foto: Marijke Depaepe


Van Amsterdam naar Lille (Fr) en terug in een C5 Tourer …

Toen ik gevraagd werd of ik een weekend met de nieuwe C5 in Tourer uitvoering wilde gaan rijden hoefde ik daar niet lang over na te denken. Vooral het feit dat ik een auto mee zou krijgen zonder de geliefde veerbollen leek mij een interessante bijkomstigheid. Vanaf een afstand ziet de C5 Tourer er totaal anders uit dan de vorige C5, toen nog break genoemd. De nieuwe Tourer oogt direct dynamisch, sportief, om niet te zeggen imposant. Opvallend is de vrij hoge taille en de aflopende daklijn. In tegenstelling tot eerdere break-modellen lijkt Citroën er voor te kiezen meer de kant van de “lifestyle” break op te gaan dan die van de vroegere pakezels. De vormgeving van de nieuwste telg in het break-geslacht van Citroën oogt geslaagd. De testauto is voorzien van enigszins donkerder getinte achter zijruiten, wat de auto zonder meer goed staat. Bij het instappen valt meteen op dat het dasboard van de C5 bijzonder is. Natuurlijk het uit de C4 reeds bekende stuur met vaste naaf, met daarop de bediening van de (standaard) cruisecontrol, de radio en de telefoon. Achter het stuurwiel zijn gelukkig normale klokken te vinden waarvan de wijzers hun oorsprong niet vinden in de kern, maar aan de buitenrand van iedere meter, zoals op enkele modellen van Mercedes-Benz ook al enige tijd het geval is. Het aflezen van deze meters vraagt enige gewenning, maar het voordeel is dat de binnenkant van de schaalverdeling nu vrij is voor een drietal displays die extra informatie tonen : de meest linkse voor info over cruise-control en koelwatertemperatuur, de middelste geeft info over de snelheid en kilometerstand en boordcomputer, en de meest rechtse geeft de motorolietemperatuur aan. De meters zijn goed afleesbaar en 's avonds is er een black-panel functie, waarbij alleen de analoge snelheidsmeter verlicht wordt. Alles oogt heel mooi. De rest van het dashboard is vooral "opgeruimd". Het aantal knoppen is gering en zelfs de luchtroosters zijn zo geïntegreerd dat ze nauwelijks opvallen. Dat de nieuwe lijnvoering met de aflopende daklijn ruimte kost mag duidelijk zijn. De bagageruimte is merkbaar een stuk kleiner dan bij het vorige model break terwijl de nieuwe C5 in vergelijking met het oude model iets groter is geworden. Met zijn afmetingen L 4,78 m x B 1,86 m x H 1,45 m, bevindt de nieuwe C5 zich in het segment van de grotere auto's, maar vreemd genoeg gingen de interieurmaten er toch lichtjes op achteruit, zowel qua breedte op ellebooghoogte als qua beenruimte achterin. Het ruimtelijk gevoel wat de vorige C5 erg prettig maakte heeft deze nieuwe Tourer niet, en dat is erg jammer. Ondanks dat de nieuwe C5 in Tourer uitvoering een wat kleinere bagageruimte heeft als de vorige C5 break, voor de gemiddelde leaserijder zal het aanbod aan ruimte ruimschoots voldoende zijn. In vergelijking met modellen als de nieuwe Renault Laguna GrandTour en de Peugeot 407 SW biedt de C5 Tourer minstens zoveel ruimte. De interieurruimte in de Tourer komt geheel ten goede aan de bagageruimte, aan de ruimte tot aan de achterbank is niets veranderd ten opzichte van de Berline. De geboden bagageruimte van de Tourer komt eigenlijk aardig in de buurt van de vroegere Xantia Break, al is de hoogte écht minder. Helaas is de opening van de bagageruimte wat klein, dit komt ook door het toepassen van een verlaagde daklijn. Eén ding moet hier toch even worden genoemd en dat is de fragiele sluitconstructie van 38

de bagageruimte afdekhoes : na twee drempels genomen te hebben kwam die los, iets wat zich bleef herhalen. Ook is er in de ruimte voor het reservewiel geen plaats meer voor de gevarendriehoek, die slingert dus los door de auto…. Die ruimte voor het reservewiel lijkt overigens ook wat kleiner als bij het vorige C5 model. Het zou kunnen betekenen dat Lpg rijders het met een kleinere onderbouwtank moeten gaan doen. Het rijden op zich : de testauto is voorzien van de bekende 2.0 liter HDi motor, met 138 pk en 320 Nm koppel. Gekoppeld aan de 6 versnellingsbak een uitstekende krachtbron. De motor heeft geen enkele moeite met de vrij zware C5, maar flitsende prestaties moet u niet verwachten. De tweeliter Hdi doet wat tam aan, iets wat vermoedelijk wordt veroorzaakt door het hoge gewicht en de uitstekende geluidsisolatie. Enkel de krachtigste dieselversie duikt onder een sprinttijd van 10 tellen en dan nog met slechts één tiende marge. Citroën heeft tijdens de ontwikkeling wel het gewicht uit het oog verloren. De topversies zetten daardoor zelfs bijna 1,9 ton op de weegschaal. Een buitensporig gewicht dat behalve op de prestaties ook onmiskenbaar z'n weerslag zal hebben op het verbruik en een bochtengedrag dat snel onderstuur etaleert. Nu heb ik de auto vooral alleen bereden, zonder al te zware belading, maar het lijkt dat deze koppelrijke motor geen grote problemen zal hebben met een volgeladen auto. De 1.6 Hdi motor met 110 pk echter zou wel eens aan de lichte kant kunnen zijn, met name voor volgeladen vakantieritten. De 2 liter Hdi trekt vlot, stil en bovenal soepel op. In de stad is het koppel bij lage toeren erg prettig, schakellui rijden is geen enkel probleem, iets wat in het Amsterdamse Stop and Go verkeer aangenaam is. Het verbruik van de 2 liter diesel laat nogal wat verschillen zien : reden wij op de snelweg met gemak een verbruik van 6 liter op 100 km, in de stad was dit 8 tot 9 liters op 100 km. Het vrij hoge gewicht van dik 1650 kilo zal hier zonder twijfel mee te maken hebben. Al met al is het goed mogelijk om een verbruik van gemiddeld 6,5 tot 7,5 liter op 100 te bereiken. Zonder meer aanvaardbaar, iets wat met de huidige dieselprijzen niet vergeten mag worden….. De C5 met conventionele vering laat zich omschrijven als een dynamische auto, zonder daardoor oncomfortabel te worden. Grote oneffenheden worden perfect verwerkt, en ook verkeersdrempels kunnen nog steeds vlot genomen worden. Het is duidelijk te merken dat Citroën werk gemaakt heeft van de demping, juist om de klanten uit de gevestigde orde als VW, Audi en Opel aan te trekken maar zonder de eigen klanten die op comfort gesteld zijn te vergeten. Het rijden in de bol-loze Tourer is dus zeer zeker geen straf. De auto laat zich zeer soepel en scherp door de bocht loodsen, zonder al te veel over te hellen. De besturing is licht, met een kritische noot bij het ontbreken van gevoel dat je hebt bij het sturen. De communicatie tussen wielen en stuurwiel lijkt wel helemaal weggefilterd te worden. Met name het overhellen en de daardoor lagere bochtsnelheden werden door rijders van andere merken als negatief ervaren bij het rijden met de wat oudere Citroën modellen met veerbollen, en daarvan is bij deze bol-loze versie dan ook nauwelijks nog sprake. Hulde voor het Citroën van vandaag wat ons de keuze kan bieden tussen conventionele vering en de door ons citrofielen zo geliefd hydraulisch veersysteem. Het moderne modulaire bouwsysteem van PSA maakt dit mogelijk.

De afwerking en uitrusting van onze testauto laten zich kortweg omschrijven als zeer goed en compleet. De auto rammelt helemaal niet, nergens is een piepje of kraakje te horen. De gebruikte materialen zijn mooi, het harde plastic van de vorige generatie C5 is verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor een zachtere variant. Wat afwerking betreft laat de nieuwe C5 zich zonder meer vergelijken met de VW Passat , Audi A4 en meer van die concurrenten. De bekleding is van goede kwaliteit en de stoelen zijn een stuk ruimer, steviger en prettiger dan in de voorgaande Citroëns. Het is niet moeilijk om een perfecte zitpositie te vinden. Het stuur en de stoel zijn op heel veel manieren te verstellen. Tijdens onze testrit naar Frankrijk heeft het zitmeubilair van de C5 Tourer zich bewezen als prettig voor de benen en rug. De Tourer in Dynamique uitvoering is compleet uitgerust. Zo is er standaard sprake van een 2-zone airco, 17 inch lichtmetaal, met leer bekleed stuurwiel, mistlampen en een prima radio-cd mp3 speler. Onze testauto was daar bovenop nog eens voorzien van het “pack détection dynamique” : parkeersensoren, met parkeerplaats assistent, bluetooth carkit en het pack protection, een alarmsysteem met zgn supervergrendeling van de portiersloten. Over die parkeersensoren nog even volgende: deze optie is zondermeer van harte aan te bevelen, zonder parkeersensoren is de voorzijde niet in te schatten en zal inparkeren nog wel eens lastig kunnen zijn. …. De hamvraag blijft over, hoe goed of hoe fijn is een C5 Tourer met conventionele vering? Het antwoord is duidelijk: heel goed. Een perfecte reisgenoot ! Je voelt je rijk in de C5, uitkijkend over een prachtig dashboard, met fijne stoelen, een fijn

onderstel en een rijke uitrusting. In tegenstelling tot zijn voorganger is de nieuwe C5 een auto met het karakter van een drivers' car, eerder dan een ideale taxi. De uitrusting en de assemblagekwaliteit passen bij zijn elegante lijnen, net als zijn dynamische kwaliteiten en zijn verfijnde comfort. Het gevolg van dat alles is echter het licht overgewicht. Dat is bijna het enige waarin hij moet onderdoen voor de concurrenten. Is de nieuwe C5 in staat de leaserijder voor zich te winnen? Ik zou zeggen : ga rijden en laat je verleiden. Want dat is het juiste woord: de nieuwe C5 verleidt u. En ik ben benieuwd of u die verleiding zal kunnen weerstaan. Ik niet, ik zou zó een nieuwe C5 Tourer willen hebben! Plus en min : - alweer zwaarder dan voorganger - weinig beenruimte voor achterpassagiers als de voorstoel naar achteren staat - ruwe motorklank - overzicht van de voorzijde - fragiel afdekzeil bagageruimte - wat gevoelloze besturing + + + + + + +

comfort (stoelen, ophanging) geruststellende remmen rustig weggedrag bij hoge snelheid onberispelijke reisauto uitrusting geluiddemping tijl en looks

Met dank aan Citroën Nederland te Amsterdam en Yuri “Waterman” Colman, die hiervoor een vrije zaterdag “opofferde”.

39


Les aventures de Denise en Cornouailles.

La plupart d'entre-vous connaissent Denise, c'est cette DSpécial blanche au toit vinyl rouge, revenue d'Australie en 2003. Pourquoi Denise ? Le propriétaire précédent, un monsieur dans la septantaine, avait insisté pour qu'on lui garde le nom, qui était le deuxième prénom de son épouse. Maintenant que les présentations sont faites, entrons dans le vif du sujet… Chaque année nous passons une semaine de vacances avec mes parents, mes sœurs, leurs maris et leurs enfants, au total, une bande de 8 adultes et 7 enfants. Il y a quelques mois ma mère me dit que tout est réservé pour juillet, en Cornouailles. - « Ah, oui, OK, Cornouailles, c'est où ça encore ? » - « En Angleterre, tout à fait à l'Ouest, quasi à la point sud-ouest, Penzance exactement » Je me dis, chouette, en Angleterre on roule à gauche, prenons Denise puisqu'elle a le volant du bon côté. Tout content de mon idée, je regarde sur Google où se trouve Penzance. Oui, bon, ben, en fait à part l'Ecosse, tu peux pas vraiment trouver plus loin … va falloir un peu de persuasion diplomatique pour rallier la famille au concept longue distance en DS. Finalement, après quelques discussions, on est d'accord, Denise va prendre un peu de vacances chez le garagiste histoire d'être en forme pour les Cornouailles, et on tente le coup.

Catherine me regarde les yeux levés vers le ciel d'un ton légèrement énervé « Hé ben ça commence bien… ». Tout-à-coup je me sens très, très fatigué… Encore un essai, mais toujours tic-tic-tic ,pas vroum-vroum.

Parlant de coup, passons au coût, le petit séjour de remise en forme de Denise arrivait à un montant de 4 chiffres avant la virgule, les deux premiers étaient des « 1 », mais quand même… encore un truc à annoncer avec la certitude de ne pas se rendre populaire à la maison. Enfin, on savait que Denise ne voulait pas toujours démarrer, et qu'avec un nouveau démarreur et un nouveau pot d'échappement (ne cherchez pas le rapport, y'en a pas), tout devrait se passer en douceur. Tiens au fait me dit Catherine, n'as-tu pas une couverture Europ Assistance via le boulot ? Ah oui, tiens, pas con ça, je vais demander. Le lendemain on rajoute Denise à la liste des victimes potentielles de vacances, et elle obtient sa couverture comme tout le monde (on ne sait jamais…). Pour partir encore plus à l'aise, j'envoie un petit mail à Marc Roelandt qui me renseigne tout de suite quelques adresses de garages et membres du Club Citroën anglais, en terminant par « het is niet verboden een klein artikeltje te schrijven » . Voilà Marc, merci beaucoup pour les adresses, je paie la facture en livrant cet article (qui, si ça continue comme ça ne sera pas artikeltje, je me rends compte que je ne suis pas encore arrivé au moment du départ).

Mon égo de mâle mécanicien en poche, je me résous à appeler Europ Assistance, tout en louant Catherine d'avoir eu la bonne idée de penser à affilier Denise. « Oui monsieur, pas de problème, un dépanneur sera là dans 45 minutes au plus ». Génial, 20 minutes plus tard le mec se pointe et bonne nouvelle, il a l'accent ch'ti à fond, on discute deux secondes et il me sort, « Ch'pas chorchier, hein, ch'est botterie, y'a p'us d' botterie, hein ch'est chûr ». Il sort le power pack avec les câbles et Denise démarre au quart de tour. Merci biloute.

Bon, allons-y, le vendredi 11 juillet vers 16h30, départ, on a les bagages, les enfants, les réservations, les passeports, le mail de Marc, l'itinéraire, les boîtes à outil, le manuel de réparation de la DS. On peut y aller. On a sûrement oublié un truc ou deux, mais tant pis, une fois parti, pas de demi-tour. Tout se passe bien jusqu'à Calais, où nous avons réservé une nuit avant de prendre le train dans le Tunnel sous la Manche.

40

L'hôtel étant situé dans un zoning et comme nous arrivons vers 20h00 nous décidons d'aller manger au centre ville. Calais, c'est pas trop moche, mais pas moyen de trouver le centre pittoresque pour chercher un resto sympa. On demande à un type qui nous dit « Centre historique à Calais ? Mais il n'y en a pas monsieur, tout a été détruit pendant la guerre ». Ah, bon, ben euh… Finalement nous trouvons un petit resto correct, où nous goûtons les spécialités locales dont le « potchesvleesch » qui n'est pas comme je le croyais un genre de carbonade flamande, mais bien une assiette de viande froide avec beaucoup de gelée. Petite déception, pas grave, par contre les enfants étaient fort déçus que personne dans le restaurant ne parlait comme dans le film des chtis. Retour à la voiture avec une bonne nuit de repos en perspective, et là, très grosse déception, Denise ne veut pas partir, elle ne fait que tic-tic-tic, le démarreur ne tourne pas.

C'est alors que je me souviens que j'ai une manivelle pour lancer le moteur, essayons donc cette méthode, je réunis et assemble les pièces, mais pas moyen d'enfoncer la foutue tige dans le moteur, en plus on ne voit rien, il faudra que je prenne des cours lors de la prochaine sortie du club.

Après une courte nuit (sur ces entrefaites il était tard), Denise fait sa bonne fille et veut bien m'emmener au garage Citroën le plus proche sans devoir appeler une nouvelle fois Europ Assistance. On lui met une nouvelle « botterie » et en route vers le Tunnel sous la Manche. Après toutes ces émotions et pendant tout le reste des vacances, nous n'avons plus eu de problèmes, à part le moteur qui s'arrête quand elle chauffe dans les embouteillages. Assez embêtant quand il y a un bouchon dans une montée de 4 km sur une autoroute en plein soleil. J'ai bien un temps essayé d'améliorer ma technique de redonner des gaz au moment où le régime moteur descend trop, mais jongler avec cela, le frein à main, le changement de vitesse et ne pas emboutir le gars devant moi, c'était pas trop vacances, alors on a opté pour les routes de campagne. Ceci me mène à notre dernière péripétie mécanique du voyage. Ceux qui ont déjà roulé en Angleterre savent que la notion d'autoroute là-bas est assez vague. Sous le terme « highway » on peut retrouver tout depuis les 3 bandes dans

chaque sens avec berme centrale jusqu'à la jolie petite route de campagne, bordée de talus et de haies, et où il faut parfois se serrer un peu pour se croiser. C'est donc en quittant les embouteillages au retour que nous nous sommes retrouvés sur une telle petite route - la A39 « the atlantic highway » - dans la région absolument superbe de la côte nord des Cornouailles. Une succession de passages dans une contrée vallonnée, puis des vallées étroites menant à l'océan, et des montées abruptes à flanc de falaise directement au-dessus de l'atlantique. A la sortie de Lynmouth, vieux village en bordure d'océan au fond d'un défilé qui tient plus du canyon que de la vallée, le début de la montée annonce un gradient de 25% (en gros, tu avances de 4 mètres, tu montes de 1 mètre). Je ne connais pas la longueur exacte d'une DS mais cela ne doit pas être loin des 4 mètres, imaginez qu'une longueur de DS devant vous, la route monte à peu près au niveau de vos yeux… pas mal. Tout cela évidemment, je ne l'ai réalisé qu'une fois dans la montée, mais Denise nous a mouliné tout cela gentiment en première sans accrocs. Je dois dire que j'étais assez fier de nous (une fois arrivés au sommet). Par contre, là au j'ai été tout de suite moins fier, c'est qu'un peu plus loin il y avait un panneau similaire, 25%. Mais cette fois-ci en descente… Bon, on se calme, on rétrograde en deuxième, ça va aller, au début, pente à 16%, tout va bien. Un peu plus bas, un panneau « cyclists dismount now » (cyclistes, descendez de vélo maintenant), waow, ça se corse. Cela semble encore aller, mais faut quand même aider un peu en freinant. Ensuite, panneau « engage lowest gear », là je dois dire qu'avec l'excitation, j'avais pas bien lu qu'il fallait engager le plus petit rapport, et je suis resté en 2ème au lieu de descendre en première. Grosse erreur, au panneau 25%, je suis en freinage constant et une odeur de brûlé bien distincte commence à envahir l'habitacle. Un petit coup d'œil au rétro révèle deux motards perdus dans une belle fumée bleue. Les pauvres, ça shlinguait tellement et il ne savaient pas se boucher le nez à cause de leur casque. Impossible d'arrêter de freiner, les premières maisons du village en bas sont presque à ma hauteur et évidemment la route se rétrécit encore. Je commence à me dire que Denise va prendre feu. En plus de l'odeur et de la fumée, un sinistre bruit de grincement métallique commence à se faire entendre (le chant de la mort ?). Finalement on arrive sur le plat. Nous voilà quitte avec une piteuse traversée du village dans l'odeur, le bruit et la fumée, qui quand même fini par se dissiper. Deux km plus loin le bruit de grincement qui continuait même quand je ne freinais pas finit lui aussi par disparaître. On a eu chaud… Voilà toutes les péripéties d'un voyage par ailleurs très relaxant dans une superbe région que nous vous invitons à découvrir, cela en vaut vraiment la peine et c'est moins loin que la côte d'azur. En plus début juillet, les enfants anglais sont toujours à l'école et il y a peu de monde, ce qui est encore plus chouette. Voici toujours quelques photos pour vous donner envie d'en savoir plus. A bientôt, lors d'une prochaine sortie. Camille, Victor, Catherine et Christophe.

41


Ditjes en datjes / Ceci et cela NIEUW VERSCHENEN “Un Beau Voyage” - Frankrijkgids voor Citroënrijders 1920-1965 / Rob en Wouter Jansen. - ISBN 978-90-807679-3-5

De uitgever van CITROExpert, het onafhankelijke magazine voor Citroënrijders en -liefhebbers in Nederland én België, heeft een nieuwe Frankrijk-publicatie het licht doen zien: Un Beau Voyage. Als basis is een net vooroorlogse reisgids genomen, die vele aspecten van 'la Douce France' belicht: historie, toeristische bezienswaardigheden en natuurlijk de onvolprezen gastronomie waarmee het land vaak wordt geassocieerd. Per regio wordt vervolgens een aantal plaatsen nader onder de loep genomen, aan de hand van briefkaarten met een begeleidende tekst. Briefkaarten waar altijd wel iets van het merk Citroën op te vinden is: van Traction via 2cv, HY en Ami 6 tot en met de DS. Deze veelal zwart-witfoto's worden verder aangevuld met kleurige toeristische brochures uit de betreffende plaats. Ondanks de voor sommigen wellicht wat exotisch klinkende titel, is het boek geheel in het Nederlands geschreven. Om het geheel voor liefhebbers van de Double Chevron nog extra aantrekkelijk te maken, zijn er nog een twintigtal aparte hoofdstukken toegevoegd. Hierin worden diverse zaken belicht, zoals de historie van de posterijen, de hulpdiensten lang de Route Nationale, het mondaine leven in badplaats Deauville, de benzinedistributie aan het begin van de 20e eeuw en de opkomst van Dijon als mosterdstad. Vanzelfsprekend is bij dit alles een link met Citroën aanwezig. Toch zullen niet alleen Citroën-geïnteresseerden “Un Beau Voyage” als een aangename aanvulling van hun boekenverzameling ervaren. Ook Frankrijkreizigers vol nostalgie en autoliefhebbers in het algemeen vinden er vele uren lees- en kijkplezier in.

2.2 HDI en de 2,7 V6 te laten behandelen. De krachttoename bedraagt na het installeren van de andere software respectievelijk 28 en 32 pk. Voor het oppompen van het vermogen vraagt Musketier 799 euro. De prijzen voor de overige aanpassingen zijn nog niet bekend. www.autoweek.nl

Auteurs Rob en Wouter Jansen publiceren hiermee hun tweede titel in dit genre; het eerste succesvolle boek, Reizen in de Tijd, was al snel uitverkocht. Het gebonden boek Un Beau Voyage telt 240 pagina's, is geheel in kleur uitgevoerd en heeft een harde kaft. Het kost 24,95 euro “Un Beau Voyage” - Frankrijkgids voor Citroënrijders 1920-1965 kan besteld worden via www.citroexpert.nl

De vorige Nederlandse eigenaar heeft mij verteld dat deze wagen recentelijk in België verkocht werd en wist het volgende te vertellen over deze toch wel speciale wagen:

Knalbak!

De SM is deze met chassisnummer 00SB0003, dat wil zeggen het eerst uitgegeven chassisnummer van een "normale SM", want de nummers 00SB0001 en 00SB0002 waren SM chassis met DS carrosserie ( lees het na in de boeken van Peter Pijlman of Olivier de Serres). De historie van deze SM is met enkele onderbrekingen bekend: gebruikt als demonstratiewagen door Citroen België, en verkocht in september 1970 aan de eerste Belgische eigenaar. Daarna in Engeland terchtgekomen, door een engelse eigenaar naar Spanje meegenomen, en uiteindelijke in 1991 naar Nederland. Ik heb deze SM sinds december 2000 in mijn bezit.

Het Duitse tuningsbedrijf Musketier vindt dat de Citroën C5 wel wat aanpassingen kan gebruiken en is er mee aan de slag gegaan. Voor aanscherping van zowel het uiterlijk als de prestaties van de Fransoos heeft Musketier nu een pakketje ontwikkeld. Het exterieur wordt aangepast door een lip onder de voorspoiler te plaatsen, zijskirts te monteren en ook de achterbumper moet het veld ruimen voor een ander exemplaar. Het standaard uitlaatsysteem wordt vervangen door een sportuitlaat met vier einddempers. De auto staat op 20” lichtmetaal met daarom heen banden in de maat 245. Voor wie een C5 heeft met stalen veren, is er de optie om de Duitsers de auto met 35 mm te laten verlagen. Door middel van een ander motormanagement kan het vermogen worden opgekrikt. Op dit moment is het mogelijk om de

42

De oudste Citroën SM ter wereld rijdt in België ( chassisnummer 00SB0003 )

Deze SM heeft een gereviseerde motor van Rootselaar, (één van de beste) die fantastisch loopt, en sinds revisie 10.000 km gelopen heeft. Rootselaar is een eigenzinnige Nederlander die vroeger in

Zaandam zat en nu naar Friesland verhuisd is. Zijn specialiteiten zijn: Wankelmotoren en de motor van de SM. Als je Rootselaar een motor geeft dan maakt hij er perfect werk van, hij weigert het anders te doen dan perfect. Je kunt dat navragen bij mensen die al meer dan 10 jaar een SM hebben, die kennen hem nog wel. Ik heb de factuur van de motorrevisie: De motor is echt compleet gereviseerd: nieuwe zuigers, kleppen, kettingen, spanners, alle lagers vervangen. Ik weet zelfs bij welk kilometrage dat is gebeurd. Er zit wat stof op de motor, maar als je hem met je eigen ogen ziet zul je zien en horen dat hij perfect is, daar kun je met gemak nog 100.000 km mee verder. De carrosserie is tot het blanke metaal afgeschuurd en opnieuw gespoten in de originele kleur: Sable Metallisé. Het Interieur is bruin leer ( het originele !) goed onderhouden en zacht. De vloerbekleding ( moquette) is nieuw. Deze SM is compleet, ik heb hem zelfs weer zoveel mogelijk in uitleveringstaat zoals in 1970 teruggebracht. ( Er zit alleen een elektronische ontsteking in, maar ik heb ook een originele ontsteking). Banden zijn vrijwel nieuw, Michelin XWX, 205/70 voor en 195/70 achter. '

De C6 Pallas heeft goudkleurige lak en in het oog springende zwarte 20 inch wielen. Vanbinnen is hij bekleed met bruin leder. Verder zijn er lcd-schemen met touch screen aan boord waarop de inzittenden op hun gemak een dvd’tje kunnen kijken. De bijzondere C6 is voorzien van de reguliere 2,7-liter V6 diesel. www.autoweek.nl

Nieuwe motor ook voor C4 en Grand C4 Picasso De MPV´s op basis van de C4 krijgen de beschikking over de 120 pk sterke 1.6 16V VTi, die gisteren al aangekondigd is voor de gewone C4. De THP-variant met turbo en 150 pk gaat aan de stoere neuzen van de Picasso en Grand Picasso voorbij. De VTi 120 vervangt de 125 pk sterke 1.8 16V. Citroën koppelt de motor in de Picasso´s aan een handgeschakelde vijfbak. Met een gemiddeld verbruik van 7,5 liter benzine per 100 kilometer is de 1.6 volgens de Fransen 7 procent zuiniger dan de 1.8. Ook bij Citroën staat de fabrieksvakantie voor de deur en da´s een ideaal moment om wijzigingen door te voeren. Vandaar ook het bericht dat er een automatische zesversnellingsbak leverbaar wordt voor de C6 met 173 pk sterke 2.2 HDi, die was er tot nu toe alleen met handbak. www.autoweek.nl

Weet iemand wie in België deze auto gekocht heeft ?

Eddy Muyldermans (eigenaar van een andere SM) [email protected] +32473855727

Nieuwe C3? Deze scoops doen vermoeden dat we binnenkort een nieuwe C3 mogen verwachten. Komt er ook een nieuwe Pluriel?

C6 Pallas Op de autoshow in Londen stond deze Citroën C6 Pallas. Jammer dat het alleen maar een eenmalig initiatief is van de Britse Citroën-importeur. Een dergelijke uitvoering zul je dus nooit in de showrooms zien. Zo’n gedurfde Citroën C6 zie je zelden: de Engelse Citroënimporteur maakte hem speciaal voor de autoshow in Londen. Hij staat er zij aan zij met de C-Surf, een speciaal voor de show omgebouwde C-Crosser.

43


44

Kalender /Calendrier 2008 Clubactiviteiten Activités du Club

Uitstappen en weekends (onder voorbehoud van wijzigingen) zondag 21 september: zaterdag 22 november:

uitstap naar Couvin - Bernard Van Renterghem algemene ledenvergadering te Asse - Marc Stelleman

Sorties et weekends (sous réserve de modifications) dimanche 21 september : samedi 22 novembre:

sortie à Couvin - Bernard Van Renterghem assemblée générale des membres à Asse - Marc Stelleman

Nieuwe leden Nouveaux membres 782 F

BARBIEUX Philippe

Frasnes-lez-Gosselies

783 F

BONNEFOY Vincent

Erquelinnes

784 F

CLUYTENS Willy

Auderghem

785 F

CLUYTENS Frédéric

Auderghem

786 F

VAN BUGGENHOUT Philippe

Overijse

787 F

DUTILLEUX Marc

Oupeye

Welkom in de club - bienvenus au club!

Vanwege de redactie: deadlines voor 2008. nummer 91

grote artikels 31 oktober

laatste correcties 5 november

verzending 20 november

De la part de la rédaction : deadlines pour 2008. numéro 92

grands articles 31 octobre

dernières corrections 5 novembre

envoi 20 novembre

45


Koopjes / annonces

Te koop:

Te koop:

Folders te koop:

1) tabakskleurig lederen interieur met deurpanelen en armsteun met extra (zeer goede) voorzetel , en hoop losse reparatiestukken , stijlbekleding, (lege) hoofdsteunen (hoofdsteunhoes momenteel nog te verkijgen in zelfde leer bij Tom Verheyden !) deurpanelen achter mooi gerestaureerd, voorste nog aan niet helemaal klaar, tweede set erbij voor wisselstukken, incl stoelrails met inox kapjes en chrome bouten en hoogte-regelingskader.

Ik heb 2 achtervleugels van een citroen DS ( 1 linker en 1 rechter), ik denk bouwjaar 1965, kleur zwart, in originele staat, niet beschadigd of geplamuurd, samen te koop voor vaste prijs 100 euro. Voor inlichtingen: De Wilde Georges Meersstraat 30, 9270 Laarne 0476/ 64 10 15

1) Citroën Dyane 1973 6 blz 2) break Ami Super 2 blz 3) Citron 2 PK paraplu op wielen, grote folder die openplooit 1973 6) meerdere dunne folders van 2 pk 7) Citroën Ami 8 1972 6 blz 8) nog een aantal dunne folders van GS,CX 2000, CX

alles samen 280,00 euro 2) DS 21 IE: 1971 met vijfbak , blanc meye , zwart lederen interieur, mooie auto : rijklaar , zeer gaaf chassis (niet gelast !!!!!!) ook geen rottigheid aan structuur of koets; Belgische auto met alle papieren in orde volledig origineel , dus niet verpallast of andere motor of versnellingsbak !!!! ; prijs nog te bekijken ( altijd droog binnen gestaan : staat nu wel vijf jaar stil ) Gunter Temmerman : 015 /41.91.97 s'avonds [email protected] A Vendre: Je vends 2 cx TRD TURBO II une de juillet 1989 full option et une croisette et 1 cx GTI de 1987 avec intérieur cuir en très bon état. Les 3 véhicules peuvent être immatriculé très rapidement. Je demande 2400 euros pour les 3 tel le soir au 0475/52.78.46 Merci d'avance, J-Marc [email protected]

Te koop: 1) Citroen ID van november 1965 ; reeds wielen met 5 bouten, maar nog steeds de oude versnellingsbak en LHS olie.Tussen 50000 en 60000 Km en dat is ook te zien aan het interieur. Auto staat 4 jaar stil, daarvoor gebruikt voor rondritten. Blanc Carrare bordeaux dak en interieur, hij is mooi gelakt. Ik weet niet of hij dezelfde kwaliteit onderhuids heeft. 2) Chassis en de meeste onderdelen van een DS, volgens mij gebouwd in 1957. Hij had nog zo een zwartegelakte panneau de custode i.p.v. dat geribbelde aluminium. Chassisbalk aan chauffeurkant is inderdaad gedeukt. Reeds 20 jaar in mijn bezit, en gebruikt voor sommige onderdelen. (Geen radiator, alternator (6V) stuurbalk.) Paul Van Roey Mobile: +32 (0) 475 26.76.33 [email protected] Te koop: CITROEN VISA In zeer goede staat, 23 jaar oud en gekeurd zonder opmerkingen. Inlichtingen : STEVENS Eddy 0474/82.72.08

indien interesse, contacteer mij via e-mail [email protected] - Aalst A Vendre pièces neuves pour Citroën: -

Visa GS GSA de 74 à 85 Dyane 4/6 de 68 à 76 2CV + affiches d'usine Ami 6/8 de 69 à 76 ID-DS de 66 à 74 2DS pour pièces en septembre CX de 74 à 89

N'hésitez pas a me contacter par mail pour plus de renseignement et je peux envoyer une liste détaillé du modèle demandé. [email protected] Te koop: CITROEN 2PK OLDTIMER Volledig Gerestaureerd door iemand die 40 jaar in garage gewerkt heeft !! Zwart, met nieuw dak, alles in zeer goede staat. Vraagprijs : 6.000,- euro Inlichtingen : CALLAERT Guido : 0486/52.57.17

Ontdek onze vakkennis en service op www.cqsbelgium.be Premium solutions for your classic car

Atelier / Onderdelen / Verkoop

BEZOEK ONS OP ONZE NIEUWE LOCATIE!

DS, SM, 2CV, TRACTION AVANT, MEHARI, HY, GSA, CX, BX, XM … CQS, Wulmersumsesteenweg 155, Industriezone Oost-Leeuwerik, B-3300 Tienen. T: +32 (0)16 62 42 15 I F: +32 (0)16 62 42 16 [email protected] I www.cqsbelgium.be

Kijk voor de recentste lading Franse wagens op www.cqsbelgium.be

Hét adres voor al uw DS-onderdelen!

Recommend Documents