Hellevoetse onderwatersport vereniging
OKÈ Wij wensen jullie allemaal fijne dagen en een goed duikjaar 2008
LET OP - LET OP - LET OP NIEUWJAARSDUIK 06-01-2008
Hellevoetse Onderwatersport Vereniging Oké Secretariaat: Courteniusstraat 10 3223 HD Hellevoetsluis tel: 0181- 320704
Postbank Giro: 7236298 Rabobank Rek.nr.34.48.18.500
═════════════════════════════════════════════════════════════ Voorzitter: Henk de Jong 0181 - 326299 Secretaris: Hans Willegers 0181 - 321067 Penningmeester: Nils Beek 0181 - 633727
[email protected] Bestuurslid: Cor Terlouw 0181 - 317984 Bestuurslid: Cor v.d. Jagt 0181 - 315888 Bestuurslid: Peter Maasland 0181 - 312198 Bestuurslid: Arie Dekker 0181 - 484734 Alle bestuursleden:
[email protected] ═════════════════════════════════════════════════════════════ Conditietrainers: Guido Levels 0181 - 320704 Arie Dekker 0181 - 484734 Arno Pronk 0181 - 487055
[email protected] Opleidingen: Teun Roest 0181 – 327078
[email protected] ═════════════════════════════════════════════════════════════ Redactie: Sjaan & Cor Terlouw 0181 - 317984
[email protected] ═════════════════════════════════════════════════════════════ Kascontrole: Enno Collij 0181 – 412504 Albert Postma 0181 – 312083 ═════════════════════════════════════════════════════════════ Lief & Leed:
[email protected] ═════════════════════════════════════════════════════════════ Ledenadministratie: Luc Coenen 0181 - 322811
[email protected] ═════════════════════════════════════════════════════════════ NUMMER KAMER VAN KOOPHANDEL ROTTERDAM: 40386029 INSCHRIJFNUMMER NOB: 122 KWARTAALCONTRIBUTIE VERENIGING € 41,60 REKENINGNUMMER RABOBANK: 34.48.18.500 GIRONUMMER POSTBANK: 7236298 WEBSITE: www.duikvereniging-oke.nl WEBMASTER:
[email protected] ADVERTENTIES: € 45,-(A4), € 22,50(A5), € 11,25(½A5) ═════════════════════════════════════════════════════════════
Van de Voorzitter,
Het Oostvoornsemeer is binnen onze vereniging aardig in populariteit toegenomen. Tenminste als je terug kijkt op de decompressie duikopleiding die door menig lid werd gevolgd. Week na week werden er meerdere duiken gemaakt om de vaardigheden op een hoger plan te brengen. Maar ja wat heb je daar nu te zoeken in dit meer met een kale bodem, waarbij op grotere diepte de schimmel rijkelijk aanwezig is. Toch is het maar net hoe je kijkt. Ik ben er in ieder geval wel van onder de indruk geraakt. Na een duik bovenkomen met een staalblauwe lucht en een heerlijk zonnetje. Je kijkt dan om je heen en ziet in de industriële omgeving van de Maasvlakte een oase van pure natuur. En op de bodem zie je natuurlijk de vele attracties waar elke duiker in welke fase van zijn persoonlijke duikontwikkeling dan ook plezier aan kan beleven . En aan de wal de vele voorzieningen voor duikers, surfers en andere water- en natuurliefhebbers die het verblijf wat aangenamer moeten maken. En zeg nou zelf. Wat is er nou leuker dan tussen de twee duiken door heerlijk op het terras in het zonnetje te zitten en uit te kijken over het meer. Kortom een prachtige plek, waar veel duikers uit heel Nederland plezier kunnen hebben, maar ja het onderwatermilieu. … Gelukkig heeft Rijkswaterstaat dat ook ingezien. Binnenkort wordt de afsluiter opengedraaid en zal het zoute water worden doorgelaten in het meer . Ik ben benieuwd hoe snel het onderwatermilieu zich zal ontwikkelen. Ik zal het in ieder geval nauwkeurig in de gaten houden. Ik wens u allen een prettige feestdagen en goed en veilig Nieuwjaar. Met vriendelijke groet, Namens het bestuur, Henk de Jong
Wat staat je te wachten na een duikongeval? Na een duikongeval komen betrokkenen in een stroomversnelling terecht. Hulpdiensten, politie, verzekering en pers hebben allemaal hun aandacht nodig. En dan is er ook nog het thuisfront dat ingelicht moet worden. En liefst als eerste! Het is denkbaar dat niet alle duikverenigingen goed op de hoogte zijn van de gang van zaken na een ernstig duikongeval. Daarom hier, in zeer compact formaat, een aantal zaken die na een ongeval op je af komen. Hoe vervelend ook, het is nuttige informatie, waarvan ik hoop dat je dit nooit nodig zult hebben. Een duikongeval is altijd een buitengewoon enerverende zaak. Bij een verenigingsduik is er natuurlijk altijd een oppervlaktecoördinator. Dat is de aangewezen persoon om hulpacties op elkaar af te stemmen. De aard van die hulpacties hangt volledig af van de ernst van het ongeval. Het is ondoenlijk om hier alle soorten duikongevallen te beschrijven en daar de bijbehorende hulpacties voor aan te geven. Het ergste dat kan gebeuren is een ongeval met dodelijke afloop, een ernstig duikongeval dus. Hieronder staat aangegeven wat je in dit soort gevallen kunt verwachten, wat je moet doen en ook wat je moet laten. Met dank aan Frank van de Vegte, het KLPD Waterpolitie en sectrataris van de DOSA. We gaan uit van een ongeval, waarbij het slachtoffer aan de kant gebracht is. Als eerste zal het slachtoffer eerste hulp, gevolgd door deskundige (medische) hulp geboden moeten worden. Dat betekent dat, in geval van (ernstig) letsel een ambulance opgeroepen moet worden. Verstrek alle gevraagde informatie en als er apparatuur (bijvoorbeeld een duikcomputer) meegenomen wordt naar een ziekenhuis of politiebureau, schrijf dan op aan wie je dit afgeeft. Noteer altijd namen en tijdstippen, zo je vergeet niets en kun je de gegevens later gebruiken bij een melding aan de verzekeringsmaatschappij. Als apparatuur in beslag wordt genomen, wordt er door de politie een Bewijs van Ontvangst aan de eigenaar toegezonden. Bij een ernstig duikongeval zal de politie een onderzoek instellen. Dit onderzoek is er op gericht vast te stellen of er een strafbaar feit is gepleegd of niet. Hierbij worden verklaringen van betrokkenen en getuigen genoteerd en kan duikapparatuur ingenomen worden om door deskundigen onderzocht te worden. Dit is wat men noemt het ‘strafrechtelijk onderzoek’. De verzekeringsmaatschappijen kunnen deze gegevens opvragen bij Justitie. Zij kunnen gebruik maken van alles wat hierin vermeld is voor een eventuele Civiele Procedure.
Als vereniging of duiker zul je de verzekeringsmaatschappij in de regel binnen 48 uur na het ongeval in kennis gesteld moeten hebben. Ook de verzekering zal in de regel een onderzoek naar het ongeval instellen. Houdt de maatschappij daarom goed op de hoogte en vraag vanaf het begin om de naam van de contactpersoon waarmee je alles doorspreekt. Bij een dodelijk ongeval moet de melding plaats vinden binnen 48 uur doch in ieder geval vóór de crematie of begrafenis. Indien hier niet aan voldaan wordt, behoudt de verzekeraar zich het recht voor om niet tot uitkering over te gaan. Bij (mogelijke) blijvende invaliditeit eindigt de meldingstermijn drie maanden nadat het ongeval heeft plaatsgevonden. De betrokkene is verplicht zich direct na het ongeval onder geneeskundige behandeling te stellen en de voorschriften van de geneeskundige te volgen. Bij een ongeval met dodelijke afloop wordt, als de politie klaar is met het onderzoek, het stoffelijk overschot vrijgegeven door de Officier van Justitie. Vanaf dat moment kunnen nabestaanden er over beschikken. Als er door Justitie geen obductie is gedaan omdat dat vanuit strafrechtelijk oogpunt geen meerwaarde heeft, is het verstandig dit met nabestaanden en verzekering door te spreken omdat de verzekering kan vragen om het nauwkeurig vaststellen van de doodsoorzaak. Dit kan door middel van een medische obductie waarvoor toestemming verleend dient te worden door de nabestaanden. Dit kan van invloed zijn bij het bepalen van het wel of niet uitbetalen door een verzekering. Maak tevoren schriftelijke afspraken over de (aanzienlijke) kosten voor een dergelijk onderzoek met de verzekering of, beter nog, laat de verzekeringsmaatschappij dit regelen als zij dit noodzakelijk vinden. De familie moet toestemming geven. Denk er aan dat begrafenisondernemers de nabestaanden kunnen helpen met de papierwinkel rond een sterfgeval. Hun ervaring op dit gebied kan veel betekenen. Nabestaanden of de begrafenisondernemer moet de eventuele begrafenisverzekering direct in kennis stellen. De buddy, betrokkenen, clubleden en familie willen graag direct weten wat er is gebeurd. Dat is logisch. Onderzoek naar de ware toedracht heeft echter tijd nodig. Laat je niet verleiden uitspraken te doen over de toedracht als je daar geen feiten uit eigen ervaring over kent. Druk dit iedereen op het hart, men is geneigd snel een conclusie te trekken zonder alle feiten te kennen. Doe dat niet. Merk je dat mensen problemen hebben met de verwerking van een (dodelijk)ongeval, neem dan contact op met huisarts, slachtofferhulp of RIAGG.
Meld ieder ongeval of incident aan de DOSA (DuikOngevallen Statistiek en Analyse) zodat een onafhankelijk onderzoek naar de toedracht ingesteld kan worden. Dat is iets waar iedereen in de duiksport uiteindelijk van profiteert. Op verzoek kan door medewerkers van DOSA een uitleg gegeven worden over de feiten en omstandigheden die hebben geleid tot het ongeval of incident om zo betrokkenen meer inzicht te geven. Ook de pers speelt in dit soort gevallen altijd een belangrijk rol. Laat je niet verleiden tot uitspraken waar je later spijt van krijgt. Zorg er als vereniging voor een crisisplan te hebben, een soort draaiboek waarin aangegeven is wie waarvoor verantwoordelijk is. Benoem een woordvoerder en zorg dat die in ieder geval iets te vertellen heeft. Een woordvoerder die niets zegt heeft geen enkele zin. Een mediatraining voor zo’n woordvoerder gaat misschien wat ver, maar zou wel uiterst nuttig zijn. Zie ook hoofdstuk 2 van de reader ‘Omgaan met de Pers’. (Op te vragen bij het Bondsbureau) Bron NOB http://www.onderwatersport.org/Aleenduikbrevet/Hoeduikikveilig/tabid/133/ ItemId/337/Default.aspx
Hoi zwembadders, De laatste training van 2007 zal wederom een speciale training gaan worden: bij de meeste van jullie bekend als de EERSTSPECIALTRAINING. Ook dit jaar heeft de organisatie geprobeerd nieuwe waterraces te bedenken. En dat is denken wij gelukt. Noteer daarom 18 december in je agenda als de trainingsavond van het jaar die je zeker niet mag missen. Je hebt die avond naast je snorkeluitrusting, ook een duikfles en een ow-lamp nodig. Er zal gestreden worden in twee Oketeams, waarbij het team dat jij gaat versterken bepaald zal worden door een golfbal. De training begint op de normale tijd. Om 22.00 uur gaat het licht uit en de ow-verlichting aan en beginnen de verschillende races. Rond 23.00 uur sluiten we deze avond af met oliebollen en Glühwein. Als je alvast stiekem wil gaan oefenen, dan moet je rekening houden met de volgende onderdelen:
een KERSTSLINGERRACE, een KERSTBALLENVERZAMELRACE, het KERSTSTAPELGEKSPEL en een KERSTKRIBBETRANSPORTRACE.
met vriendelijke duikgroet, Luc Coenen, Guido Levels en Jan Pluim Hellevoetse Onderwatersport Vereniging Oké
Klaar voor de winter?
Zorg goed voor je accupack! Met de winter in aantocht worden veel duikuitrustingen winterklaar gemaakt. Nog een keer goed spoelen en drogen, o-ringen invetten, rits insmeren etc. Maar wat doe je met je duiklamp na het spoelen? Het beste winter onderhoud voor je duiklamp begint met een maandelijks terugkerende herinnering in je telefoon, Outlook, PDA of waar je dan ook je agenda beheert. Die herinnering zorgt er namelijk voor dat je ELKE MAAND je duiklamp oplaadt. NiMh batterijen hebben een zelfontladingseigenschap. Dat houdt in dat het batterypack vanzelf leeg loopt. Met ongeveer 2% per dag, afhankelijk van de omgevingstemperatuur. Nadat de lamp ontladen is treedt diepontlading op en dat is funest voor het batterypack. De enige remedie is dus regelmatig te laden, ook als de lamp niet gebruikt wordt. NiHh batterypacks hoeven niet eerst ontladen te worden. Gewoon 1 x per maand het batterypack laden!
Deco specialty Na flink te hebben geoefend was het dan eindelijk zover Zaterdag 28-07-2007 hadden Leo Langedoen en Arie de Labye / Magda Langedoen en Cor v/d Jagt het recht om de eerste proeven af te nemen.. Teun Roest met Jan Pluim waren de eerste die zover waren samen met John Brokling en Cor Terlouw. Teun en Jan waren ingedeeld bij Arie en Leo,wij John en Cor bij Magda en Cor. Sjaan was onze coördinator en Arie dekker was met zijn boot aanwezig. We waren er al voor 09.00 uur in de morgen. Na alles te hebben doorgenomen en hier en daar wat te hebben bijgesteld gingen we dan te water om bij de Bergeend eerst ong.12 min. te snorkelen inmiddels was Arie daar al met zijn boot die geholpen werd door Leo. Waar de boot was geankerd kwam precies overeen met onze snorkeltijd 13 min, dus moesten we in de buurt zijn waar het over de 30 meter diep is. John kampten nog wat met klaren dus spraken we af om langs de ankerlijn te gaan zakken en met wat meer bubbelchecks zakten we af in de koude donkere diepte van het Voornsemeer. Het klaren van John verliep prima dus eenmaal beneden aangekomen bleven we net boven de bodem om op de 33 meter te blijven en gingen vast richting kant na 7 min. duiktijd gaven we elkaar een sein dat we over 1 min. aan de opstijging moesten beginnen. Zogezegd zo gedaan op naar onze eerste dieptestop daarna de tweede en gevolgd door de veiligheidstop om daarna weer boven te komen. Na de deco ballon te hebben opgerold en weggeborgen te hebben zetten we weer koers naar de kant. De tweede duik verliep ook volgens plan zij het dat Cor v/d Jagt even van vest moest wisselen omdat zijn Air 2 kapot was gegaan en zijn vest volliep. Verder verliep deze duik ook volgens plan. Door de deco stop en de veiligheid stop moesten we 12 min. op 3 meter blijven doordat we elkaar constant seinde (nog 10 min nog 8 min. enz) verliep onze stop toch sneller dan we dachten. Na het evalueren nog even bij Arie Dekker op het terras napraten en even van Joke`s cake genieten zat de eerste duikdag er op. Wel moesten we onze planning bij stellen want 16L/min was toch niet echt haalbaar dus zijn we de tweede duik uitgegaan van 18L/min. Daar John op vakantie ging en Cor met zijn werk nooit weet wanneer hij thuis is werd er besloten om als het kon maandag middag/avond de tweede duikdag te gaan realiseren. Maandag 30-07-2007 De eerste duik was gepland om 16.00 uur, de duikplanning was als de eerste maar met aanpassing van het lucht verbruik. Want wat nu goed naar voren komt is toch dat bijna iedereen ong. 18L/Min. verbruikt.
Onze eerste duik was met Cor en de tweede met Leo. Alles ging als gepland dus voor ons zit het er op. Wij vonden het een nuttige specialisatie, zeker als je eenmaal gaat zien dat wat je hebt uitgerekend ook uit komt, en als je dan je computer ziet zie je ook dat het heel erg veilig is als je op je deco tabel duikt, dus eigenlijk duik je met je computer tijdens een deco duik altijd op het randje. Ook na deze duik was de cake al weer gebakken bij Arie en Joke in Oostvoorne. Zaterdag 04-08-2007 onze trouwdag was het ook voor mij zover de eerste duikdag die werd afgenomen door Cor v/d Jagt als eerste duik en Magda de tweede duik. Samen met Wietse 3 maanden geoefend en toen eindelijk was het zover eerst de berekening samen doen bij mijn thuis en doorgestuurd naar onze instructeurs. Na wat dingen te hebben gecorrigeerd was het dan zover. Om 9 uur bij de Bergeend briefing en doornemen hoe we onze duik gepland hadden gingen we te water best wel spannend. Na wat snorkelen door golvend water (10 min. snorkelen) het was super mooi weer maar er stond wel wat wind. Alles ging goed dus op naar de 2e duik bij de stormvogel 2 ½ uur later gingen we ook daar weer met spanning en golven te water maar deze ging ook goed. Gezien het luchtverbruik wat anders was hebben we die allebei opnieuw berekend en op naar 11 aug. De 2e duikdag. Weer heel mooi weer maar nu zonder golven dus konden we iets korter zwemmen deze keer afgenomen door Teun en Magda en ook dit keer ging het goed. Bij de 2e duik kwam Magda met allebei haar duimen onhoog boven en Wietse en ik YES we hebben het gehaald het vele oefenen was niet voor niks geweest.
Om het te vieren zijn we nog wat gaan drinken bij de stormvogel.
Hierbij willen wij iedereen bedanken die ons geholpen heeft bij deze specialisatie. Verder wilde wij de instructeurs bedanken voor hun tijd en zin om mee te gaan duiken in de koude donkere diepte van het Voornsemeer. Sjaan en Cor.T.
Beste duikvrienden, op zaterdagavond 15 december hopen wij weer de jaarlijkse kaart en spelletjesavond te kunnen organiseren. Komt allen naar deze gezellige avond,waar ook wat prijzen aan verbonden zijn,vooral voor degenen die het klaverjassen beheersen, zodat we een leuk aantal tafels kunnen vullen. Verder hebben we natuurlijk nog het bekende voetbalspel waar meestal veel animo voor is.Bij voldoende animo kan er ook nog hartenjagen gespeeld worden.Aanvang van dit alles om ong. 20:00h in het clubhuis de Okeet aan de Haring in Hellevoetsluis. Geopend vanaf 19:15h. Geeft u allen op bij de evenementencomm. zodat wij alvast een indeling kunnen maken over de verschillende spelletjes. Verder is de evenementencomm. op zoek naar leden die interesse hebben om deze commissie te komen versterken bij de organisatie van de diverse evenementen. Als u belangstelling heeft kunt u zich aanmelden bij de evenementencomm. of bij het bestuur. Namens de evenment.comm. Arie Dekker.
VAN HET NET Wildlife Foto Twee jaar lang heeft Amos Nachoum op deze foto gewacht. Het is niet alleen wachten op het moment dat de witte haai het wateroppervlak doorbreekt; je moet als fotograaf dan ook klaar zijn om de opname te kunnen maken. Het is de Amerikaan gelukt en hij wint hiermee in de Wildlife Photographer of the Year contest in de categorie Dierengedrag. De jury viel voor de enorme kracht die het enorme dier uitstraalt en tegelijkertijd de efficiëntie waarmee het zijn prooi aanvalt. Duikponcho Deed de foto van de baby in duikponcho bij jou ook de ‘oooh’ van vertedering oproepen? En zag je het meteen als leuk kraamcadeautje voor de volgende baby die in je omgeving geboren wordt/is? Briefschrijfster Annelie is voor je op zoek gegaan naar verkoopadressen, hierbij haar tips. «Onze vrienden hebben de poncho van de foto gekocht in een winkel in het winkelcentrum Bizonspoor, te Maarssen (UT). Het merk van de poncho is ‘Name it’, website: www.exitkids.com. Na een beetje zoeken op internet vond ik nog de volgende poncho’s: www.adairskids.com.au/product.php?id=138 www.achildscloset.com/index.asp?PageAction=VIEWCATS&C ategory=1106 en www.elteas.com/Home.html.» Haai aan mes Een groep duikers zwemt met een metersgrote haai door het water van de Rode Zee. Een merkwaardig gezicht. Als de groep dichterbij komt, doet het zelfs luguber aan. De witte haai is namelijk doorboort met een mes… We zijn getuigen van het ceremonieel plaatsen van het eerste Shark Monument door Hepca en Sharkproject. De haai is gemaakt door kunstenaar Rudi Reinstadler uit München en is bedoeld om aandacht te vragen voor de vervuiling van de oceanen. Ga je nu te water in het Egyptische Nationaal Park van Giftun Island bij Hurghada dan sta je vanzelf even stil bij het afslachten van de haaien en de ecologische problemen die dit met zich meebrengt. Meer info op www.hepca.com en www.sharkproject.org.
Walvissen en Dolfijnen Walvissen en dolfijnen zijn zoogdieren. Ze moeten regelmatig naar de oppervlakte om te ademen. Dat doen ze met het spuitgat boven op hun kop. Grote walvissen kunnen in een paar seconden tijd zo'n tweeduizend liter lucht in- en uitademen. Dat kun je al van ver zien door het bekende 'fonteintje'. Walvissen hebben een dikke onderhuidse speklaag. Daardoor blijven ze warm in het koude water van de oceanen. Het spek geeft ze hun gestroomlijnde vorm. Bovendien kunnen ze met het spek als reserve enkele dagen zonder voedsel. Een walvissenjong komt ter wereld na een zwangerschap van tien tot zestien maanden. De moeder duwt het jong meteen naar de oppervlakte. Zo kan het voor het eerst ademen. Jonge blauwe vinvissen zijn bij hun geboorte zeven meter lang. In de eerste maanden komen ze negentig kilo per dag aan. Walvissen maken geluiden die klinken als piepende deuren, kreunen, ratelen of fluiten. Zo communiceren ze met elkaar over kilometers afstand. Tandwalvissen maken bovendien snelle klikgeluiden en luisteren dan naar de echo. Deze 'echolocatie' is hun manier om voedsel te vinden of hindernissen te ontwijken. Vanaf het noordelijk halfrond trekken walvissen in de herfst naar de evenaar. In de noordelijke zeeën kunnen ze in de winter onvoldoende voedsel vinden. Bij de evenaar overwinteren ze, ze paren er en werpen hun jongen. Walvissen die op het zuidelijk halfrond leven, vertrekken als hun winter begint. Zij zwemmen in april naar de evenaar. Dolfijnen Dolfijnen zijn over de hele wereld te vinden in oceanen, maar ook in sommige zoetwaterrivieren en in meren. Er zijn zo'n 50 verschillende soorten, zoals de tuimelaar (bekend van de tv-serie Flipper), de beloega, de gewone dolfijn, de Atlantische gevlekte dolfijn en allerlei soorten bruinvissen en rivierdolfijnen. Vroeger zwommen er volop tuimelaars en bruinvissen in de Noordzee, de Waddenzee en de Zuiderzee (dat is nu het IJsselmeer). Tegenwoordig zijn er veel minder dolfijnen, onder andere door de vervuiling en omdat er niet genoeg voedsel meer is. Ook verdrinken veel dolfijnen in netten van trawlers die vissen naar makreel en andere vissoorten. De meeste dolfijnen zoeken naar eten door te klikken. Ze zenden klikgeluiden uit en luisteren hoe het geluid wordt teruggekaatst, bijvoorbeeld van een school vissen. Soorten walvissen en dolfijnen Walvissen kun je onderverdelen in tandwalvissen en baard- of baleinwalvissen. Dolfijnen en orka's zijn tandwalvissen. Ze hebben sterke, scherpe tanden en één spuitgat. Vinvissen zijn baardwalvissen. Zij hebben geen tanden maar baleinen. Daarmee zeven ze het voedsel uit het water. Deze walvissoort heeft twee spuitgaten. Over de hele wereld zijn er wel 75 soorten walvissen te vinden. Hieronder hebben we er een aantal op rij gezet.
1. Tandwalvissen Potvis De bekendste: Moby Dick. Kan 20 meter lang worden. Weegt tot 60.000 kg en wordt maximaal 60 jaar. Dankzij een speciale vloeistof in het enorme hoofd kan de potvis heel diep duiken.
Op een diepte van 1 á 2 km jaagt hij op inktvis. Deze walvis kan wel twee uur onder water blijven. Dwergpotvis Rechthoekige kop, net zoals de potvis. De bovenkaak is langer dan de onderkaak. De dwergpotvis wordt maximaal 3,7 meter lang. Zwarte zwaardwalvis Kleiner dan de orka en erg acrobatisch. Wordt maximaal 6 meter lang. Bijzonder sociaal. Zwemt in scholen van enkele honderden soortgenoten. Stranden soms massaal, vooral als ze zich in ondiep water wagen. Narwal Kleine tandwalvis. Wordt 4 tot 5 meter. Het mannetje heeft een geducht wapen: een spiraalvormig gedraaide tand die tot 2 meter lang kan zijn. Een narwal eet inktvis en schaaldieren. Is niet erg schuw en dus een makkelijke prooi voor jagers. Beloega Ook wel zeekanarie genoemd: maakt veel geluiden. Is als jong grijs of gevlekt en parelwit als volwassen beloega. Maximaal 6 meter lang, 1.500 kg zwaar en 50 jaar oud. Eet vis en garnalen. Komt voor langs kusten in het arctisch gebied. Zakt soms af naar het zuiden. In 1966 zwom een beloega de Rijn op tot Bonn. Gewone dolfijn Snelle zwemmer, haalt 60 km per uur. Wordt niet langer dan 2,5 meter en tot 75 kg zwaar. Dolfijnen leven in groepen. Ze zijn vaak te zien in de boeggolf van een schip. Een dolfijn springt regelmatig uit het water en slaat dan met zijn staart op het oppervlak.
Cuvier dolfijn Zwemt bij voorkeur in diepe, gematigde en tropische wateren. Het mannetje heeft twee tanden in de onderkaak. Wordt 7 meter lang. Kan tot 40 minuten onder water blijven. Jaagt op inktvis en diepzeevis. Gewone spitssnuitdolfijn Mijdt schepen en is erg moeilijk te zien. Wordt maximaal 5,5 meter lang en 1.500 kg zwaar. Zwemt langzaam, gebruikt de buikvinnen niet. Het mannetje heeft in de onderkaak een kleine driehoekige tand extra. Butskop Zwemt in groepen van 5 tot 15 dieren. Laat soortgenoten niet in de steek. Kan net als een potvis erg lang en diep duiken. Trekt jaarlijks van de arctische wateren naar het zuiden. Kan 10 meter lang worden en ruim 3.000 kg zwaar. Wordt maximaal 40 jaar. Gestreepte dolfijn Opvallende acrobaat. Herkenbaar aan de streep. Is 2 tot 3 meter lang. Komt voor in scholen van een paar honderd. Zwemt vaak mee met een school tonijnen. Griend Echt groepsdier. Strandt daarom soms massaal. Kan gemakkelijk worden gevangen. Inwoners van de Faeröer-eilanden slachten jaarlijks een kudde grienden af voor het vlees. Gemiddeld is een griend 7 meter lang. Kan 3.000 kg wegen en 50 jaar worden. Orka (of zwaardwalvis) Eet vis, zeevogels, walvissen en zeehonden. Valt zelfs grotere soorten aan. Breekt door het poolijs heen om een zeehond te vangen.
De orka zwemt in groepen van 5 tot 20, is gemiddeld 8 meter lang en 6.000 kg zwaar. Orka's worden gemiddeld 50 jaar. Valt op door scherpe zwart-wit kleurtegenstelling en lange rugvin. Witsnuitdolfijn Krachtige, onstuimige zwemmer. Komt vaak recht omhoog uit het water en landt weer met een klap. Lengte 3 meter, gewicht 200 kg. Kan 40 jaar worden. Witflankdolfijn Heeft een okergele streep op het achterlijf. Wordt tot 3 meter lang en 250 kg zwaar. Komt in het noorden van de Noordzee voor. Soms in scholen van 1.000 dieren of meer.
Grijze dolfijn Wordt gemiddeld 3 meter lang en weegt 400 kg. Bij de geboorte is deze dolfijn donkergrijs. Later wordt hij lichter, soms bijna wit. Tuimelaar Komt af op schepen en surft mee op de boeggolf.
Springt vaak hoog op uit het water. Gemiddeld 3 meter lang en ruim 200 kg zwaar. Wordt tot 40 jaar oud. Bruinvis Zwemt bij voorkeur in ondiepe kustwateren. In de jaren vijftig waren bruinvissen vanaf het Noordzeestrand te zien. Komt nog steeds veel voor in de Noordzee. Wordt zo'n 1,5 meter lang en 60 kg zwaar. Tot 15 jaar oud. 2. Baardwalvissen Blauwe vinvis Grootste zoogdier dat ooit heeft geleefd. Tot 27 meter lang en 120.000 kg zwaar. Deze leiblauwe walvis heeft een hart zo groot als een paard. Het vrouwtje is groter dan het mannetje. Zij zoogt het jong een jaar lang. In dat jaar groeit het jong van zo'n 3.000 kg tot 27.000 kg. Gewone vinvis De grootste walvis na de blauwe vinvis. Opvallend: rechteronderkaak is wit, de linker zwart. Trekt van de poolzee naar de evenaar. Kan afstanden tot 20.000 km afleggen. Ruim 20 meter lang en gemiddeld 40.000 kg zwaar. Wordt maximaal 100 jaar oud. Bryde's walvis Weegt tot 20.000 kg en kan 15 meter lang worden. Leeft in (sub)tropische wateren. Wordt ongeveer 50 jaar oud. Deze baardwalvis duikt tot 300 meter diep en eet scholen kleine vis. Noordse vinvis Net iets kleiner dan de gewone vinvis. Leeft in kleine groepen van 3 tot 5 dieren. Soms ook alleen. Gemiddeld 15 meter lang, 13.000 kg zwaar en tot 70 jaar oud. Dwergvinvis De kleinste baardwalvis. Noren en Japanners jagen bij voorkeur op deze walvissoort. Kan 10 meter lang en 9.000 kg zwaar worden. Blauwgrijs, met grote witte vlekken op de vinnen. De
dwergvinvis eet vis en krill (een soort plankton). Hij wordt tot 50 jaar oud. Bultrug Deze vinvis kromt zijn rug voor hij duikt. Vandaar de naam bultrug. Vangt een hele school vissen, door ze met luchtbellen naar één plek te drijven. Knobbelige huid, erg lange borstvinnen.
Wordt tot 19 meter lang en 35.000 kg zwaar. Legt afstanden af tot 8.000 km. Grijze walvis De huid is bedekt met zeepokken. Wordt 12 tot 16 meter lang en 25.000 kg zwaar. eeft een speklaag van 20 cm. De grijze walvis beweegt zich langzaam door het water, maar zo legt hij wel 20.000 km af.
?????? NIEUWS ?????? Britse duikt 90 meter diep De Britse Sara Campbell brak onlangs het wereldrecord freediving met constant gewicht door af te dalen tot 90 meter. De duik kostte haar 3 minuten en 46 seconden en was bovendien slechts één van de drie records die ze vestigde tijdens het Wereldkampioenschap freediving in Egypte. De grootste verrassing: Sara begon pas een jaar geleden met freediving. Het was een yoga-leraar die merkte dat de vrouw ongelooflijk lang haar adem kon inhouden. De langste duik ooit bedroeg 4 minuten en 30 seconden. Ze wil nu als eerste vrouw de grens van 100 meter doorbreken.
Beste onderwaterfilms zijn Belgisch Twee Belgische onderwaterfilms werden op het toonaangevende Festival Mondial de l'Image Sous-marine onderscheiden met de eerste en tweede prijs in de categorie onafhankelijke filmmakers. Winnaar werd Danny van Belle met zijn film 'Les fenetres de la vie' die vooral werd geroemd om zijn prachtige macro-opnamen. De tweede prijs ging naar 'Secrets de rivière' van Philippe Laforge en Jean-Claude Micha, een film die voor het grootse deel in de Ardennen is opgenomen. Danny van Belle kreeg ook de Brigitte Cruickshank Award en de prijs voor de beste soundscore, die werd gecomponeerd door Eric Bettens.
Scheepswrak uit 1868 gevonden in Alska Amerikaanse duikers hebben in Cook Inlet, een baai van Alaska, het wrak ontdekt van The Torrent, een schip dat in 1868 zonk. Het is het oudste Amerikaanse scheepswrak dat ooit werd gevonden voor de kust van Alaska dat tot 1967 een Russische kolonie was. The Torrent had 130 soldaten en hun familieleden aan boord toen het zonk. Er vielen geen slachtoffers.
?????? NIEUWS ?????? Het scheepswrak zal waarschijnlijk worden opgenomen in het National Registry of Historic Places.
Diepe duiken veiliger gemaakt Russische onderzoekers hebben materiaal ontwikkeld waarmee diepe duiken veiliger worden gemaakt. Het materiaal is in de eerste plaats bestemd voor reddingswerkers. Het werd al getest in de Barentszee bij temperaturen in de buurt van 0°C. Duikers daalden ermee af naar 60 meter dankzij een speciale reserve "zuurstofcilinder" die gemonteerd is op het nieuwe materiaal. Volgens de testduikers is de uitrusting lichter dan alle bestaande alternatieven en kan het van de noordpool tot aan de tropen worden gebruikt. Nochtans is het maar half zo duur als bestaande uitrustingen. De Russen hebben al laten weten dat ze niet van plan zijn de knowhow te delen met andere landen.
Verlamde Brit geneest door duiken Een Brit die lijdt aan spina bifida, beter bekend als 'open rug', kon plots opnieuw lopen na een duik. Nochtans was de man onder de heup helemaal verlamd. Mark is 45 en lijdt sinds zijn geboorte aan spina bifida. De problemen begonnen toen hij taalf was en sinds zijn 34ste zit hij gekluisterd aan een rolstoel... tot hij tijdens een vakantie in Club Med besloot een scubacursus te volgen. Mark kwam uit het water en bleek plots te kunnen lopen. Drie dagen later bleek hij opnieuw beroofd van alle gevoel in zijn onderlichaam maar na elke duik blijkt Mark opnieuw te kunnen lopen. Hij heeft intussen zelfs gemerkt dat het effect langer duurt naargelang hij dieper afdaalt. Na een duik
?????? NIEUWS ?????? naar 50 meter kon hij 8 maanden lopen. De voorbije twaalf maanden heeft Mark zijn rolstoel zijn twee keer moeten gebruiken. De behandelende artsen staan voor een raadsel. De enige verklaring die zij hebben is dat de extra zuurstof die Mark binnenkrijgt op grote diepte een heilzaam effect heeft op zijn zenuwencellen.
Oceanic lanceert masker met ingebouwde duikcomputer DataMask, zo heet het gloednieuwe masker van Oceanic. Het bevat een klein LCD-scherm waarop je diepte, duiktijd, resterende lucht en resterende duiktijd kan aflezen. Het masker werd ontwikkeld in samenwerking met het U.S. Navy's Coastal Systems Station (CSS). De voorbije maanden werd het maker uitvoerig getest door sportduikers en de reacties zijn naar verluidt fenomenaal. Het masker met toebehoren kost wel 1.495 dollar. Het is nog onduidelijk wanneer het product beschikbaar zal worden op de Belgische markt. Meer info: Oceanic Worldwide - Research and Compare the latest Scuba Diving Equipment and Snorkeling Gear
Noordzeester Ben Stiefelhagen Ben. 53 jaar. Eigenaar van Duikschool Get Wet. Duikervaring 33 jaar en meer dan 3200 duiken wereldwijd. Gespecialiseerd in wrakduiken. Begon met duiken op 18-jarige leeftijd bij het Korps Mariniers en daarna bij de Brandweer als duiker/instructeur. Heeft inmiddels meer dan 1000 duiken in de Noordzee gemaakt. Onderwatervervuiling Op de bodem van de Noordzee liggen meer dan 10.000 scheepswrakken of delen daarvan. Soms zijn ze in goede staat en duidelijk als schip te herkennen, maar vaak liggen ze half onder het zand verborgen en uit elkaar gerukt door mijnen of torpedo's of door een aanvaring. In de loop van de jaren neemt de zee bezit van het wrak en is deze totaal overwoekerd met anemonen, dodemansduim en wiersoorten. Een prachtig gekleurd schouwspel, vooral als het zicht meer dan 10 meter is, wat regelmatig voorkomt. De wrakken dienen als kraamkamer voor de jonge vissen die hier, in de veilige beschutting van een wrak, volwassen en geslachtsrijp kunnen worden. Deze 'kunstriffen' zijn erg belangrijk voor het voortbestaan van de meeste vissoorten die in de Noordzee voorkomen. Het is daarom verbijsterend om te zien hoe sommige mensen bij deze kraamkamers rotzooi achterlaten en de omgeving vervuilen. Op de meeste wrakken is het, ook door jarenlang sportvissen, inmiddels een chaos. Iedere sportvisser breekt bij het vissen op de wrakken talloze keren zijn visdraad, waarbij tientallen meters van deze lijn, voorzien van blinkers en loodjes, op de wrakken terecht komen. Onverwoestbare nylonlijnen die kriskras over het wrak lopen, zijn niet alleen gevaarlijk voor de duikers die erin kunnen blijven hangen, maar vooral voor het onderwaterleven. Krabben en kreeften komen af op de vissen die in de netten verstrikt zitten en raken op hun beurt weer vast in de lijnen. Per visdag moet er in Nederland kilometers visdraad, honderden blinkers en kilo's lood op de zeebodem terechtkomen. Een bijkomend probleem is dat het lood door de tand des tijds wordt aangetast en tientallen jaren de omgeving van het wrak blijft vergiftigen. Als sportduiker proberen we onder water zoveel mogelijk vislijnen door te snijden en lood en blinkers op te ruimen, wat niet meevalt op een diepte van 30 meter. Vaak is het ook een druppel op een gloeiende plaat; als we een paar weken later het wrak opnieuw beduiken is alles weer voor niets geweest. Opnieuw hangen overal vislijnen en liggen er weer stukken lood. Kunnen sportvissers geen gietijzeren gewichtjes gebruiken in plaats van lood? Dit is veel minder vervuilend en valt na een paar jaar uit elkaar.
Laten we met zijn allen proberen de Noordzee wat minder te
Noordzeester Ben Stiefelhagen vervuilen en beter te beseffen dat een afgebroken vislijntje, met alles wat er aanhangt, tientallen jaren lang een verwoestende invloed heeft op het onderwaterleven van de Noordzee. Laten we proberen samen de Noordzee gezond te houden. Stichting De Noordzee / North Sea Foundation Drieharingstraat 25, 3511 BH Utrecht telefoon: 030-2340016, fax: 030-2302830, email:
[email protected] lid Stichting Waterpakt, Participant organisation Seas at Risk
