Grote Klokke. December-januari-februari Driemaandelijks huiskrantje- Woonzorgcentrum Onze LieveVrouw ter Westroze

Grote Klokke December-januari-februari 2014-2015

Driemaandelijks huiskrantje- Woonzorgcentrum Onze LieveVrouw ter Westroze Dorpsstraat 67 - Westrozebeke [email protected] www.terwestroze.be

Wensen Beste Bewoners, familie, vrijwilligers en medewerkers, 2014 is weer voorbij, de deur van het nieuwe jaar 2015 staat reeds open. Bij het nieuwe jaar hebben we voor jullie een aantal wensen klaar; Ik wens jullie: - Tijd om van de kleine dingen te genieten. - Rust om stil te staan bij mooie momenten. - Sterkte om tegenslagen te overwinnen. - Vriendschap om je hart te verwarmen. - Humor om wat somber is te kleuren. - Een glimlach om elke dag mee te beginnen.

Ook in 2015 willen wij voor jullie een thuis betekenen: -

Waar het goed is om te zijn. - Waar je kunt zijn wie je bent. - Waar je je veilig en geborgen voelt.

Voorwoord Dag Allemaal, Aan de start van een nieuw jaar hebben we altijd het gevoel dat we aan een nieuw begin staan. We maken volop plannen van wat we in het komende jaar willen realiseren. We hopen een aantal dromen te kunnen waarmaken en een aantal ongerealiseerde zaken te kunnen afwerken. Ook in ons woonzorgcentrum brengt het nieuwe jaar een nieuwe start. In 2014 zijn we volop aan de voorbereidingen begonnen om vanaf 19 januari 2015 onze werking meer op de afdeling/leegroep uit te bouwen. We willen nog meer een thuis creeëren voor onze bewoners in een vertrouwde omgeving. We willen voor hen een plek bieden waar ze steeds welkom zijn en in contact kunnen komen met andere bewoners. Op leefgroep 1 wordt de centrale ruimte de woonkamer op leefgroep 2 wordt de centrale ruimte de klaproos. We duiden onze nieuwe werking op een familie avond op 5 maart 2015. Op deze avond lichten we ook de resultaten van de bewoners en familie bevraging toe. Om dit alles organisatorisch mogelijk te maken werden reeds een aantal infrastructurele aanpassingen gedaan. De muur van de klaproos werd uitgebroken zodat er een grotere open ruimte ontstaat. Het kapsalon is verhuisd naar de vroegere kamer 1.23 en de verpleegpost op leefgroep 2 is verhuisd naar de kamer tegenover de lift. Binnenkort starten de werken aan de burelen en aan de woonkamer. Het is de bedoeling om de woonkamer ruimer te maken om de werking op de leefgroep te kunnen uitbouwen. De cafetaria op zondag gaat vanaf 18 januari 2015 door in de Rinuszaal. 2015 wordt alvast een jaar vol uitdagingen voor het woonzorgcentrum Lien Vandamme

Irene Roelens Vanaf 11 september verwelkomden we Irene Roelens. Irene Roelens is gehuwd met Michel Vandierendonck. Samen hebben ze drie kinderen. Ze werkte vroeger bij de boer in de serre en op het land. Irene is altijd van werken in de tuin blijven houden. Je kan haar steeds een plezier doen met een bloem. Na het werken op de boerderij was ze huisvrouw. Ze hield het meest van koken. Irene leest nog graag de krant en heeft een bijzondere interesse in het koningshuis. Irene, we wensen je een warme welkom toe…

Laura Vandenbulcke Op 12 september verhuisde Laura Vandenbulcke van de serviceflats naar het woonzorgcentrum hier bij ons. Laura was gehuwd met Hector en hadden samen 5 kinderen. Laura was huisvrouw maar zeer betrokken bij het sociale leven in Langemark. Ze was er lid van de gemeenteraad voor de CVP. En actief in verschillende lokale verenigingen zoals ziekenzorg en de Okra. Ze richtte ook de plaatselijke KAV afdeling op. Iets om trots op te zijn Laura. Koken is eveneens iets dat Laura aanspreekt. Vele keren werd ze gevraagd om te koken op huwelijken, communies,… Werken met hart en ziel, dat was haar motto. Laura, we wensen je hier van hartelijk welkom en dat je hier nog je talenten kan gebruiken en waarderen. André Verhelle Op 22 september kwam André Verhelle bij ons wonen. Ook welgekend als ‘smetje’ van Westrozebeke. Een man, een dakwerker, die hield van zijn werk. Samen met zijn enige zoon werkte hij samen dag in en dag uit. Hij hield ook van zijn moestuin met de bijhorende bloemen en planten. De zondag bewaarde hij om met het gezin een uitstap te maken, dit het liefst zijn met de auto. André we hopen dat je hier ook een warme thuis kan vinden en genieten van de kleine dingen rondom je, welkom.

Michel Van Isacker Op 26 september kwam Michel Van Isacker naar ons woonzorgcentrum. Hij is geboren in Staden en huwde later met Irene Degrave. Ze woonden op ’t hof in de Kleine Roeselarestraat te Westrozebeke. Daar kregen ze drie kinderen: Marnik, Christine en Martine. Ondertussen is hij fiere opa van zeven kleinkinderen. Hij heeft in zijn leven gewerkt als landbouwer en veekweker (rundvee en varkens). Hij was graag thuis en ontving graag bezoek. Michel, we hopen dat je hier kan blijven genieten van een bezoek en het praten over de boerenstiel. Andrea Derck Andrea is bij ons komen wonen op 4 november. Ze is de vierde uit een kinderrij van zeven kinderen. Ze heeft altijd voor haar ouders gezorgd en is later in het ouderlijk huis blijven wonen met haar oudere zus Maria. Waar Maria méér instond voor het huishouden, heeft Andrea 40 jaar dienst gedaan in Roeselare. Haar jobs, ondermeer zorgen voor ‘Alain’ en werken bij Soubry, liggen haar nauw aan het hart. Andrea, moge je hier met een glimlach terugdenken ‘aan de goeie ouwe tijd’ en tevens blijven genieten van de kleine dingen des levens.

Zuster Bernard (Godelieve Deceuninck) Vanaf 9 oktober mochten we zuster Bernard bij ons welkom heten. Ze is ingetreden in het klooster van Onze Lieve Vrouw Ter Westroze. Bij ons heeft ze vele klusjes gedaan zoals naamlintjes, naaiwerk, kapster, bezoekjes bij bewoners,… Ze heeft twee broers (tweeling) en een zus. Zuster Bernard is zelf zeer graag gezien door anderen, is graag onder de mensen en geniet van sociaal contact. Met het klooster maakte ze vele reizen naar Congo om daar de plaatselijke bevolking te helpen. Zuster Bernard, hopelijk kunnen wij u nu helpen en een warme thuis aanbieden zoals jij ook voor anderen deed, welkom.

Cecile Huyghe Vanaf 6 november kwam Cecile bij ons wonen. Cecile is afkomstig van Westrozebeke en is getrouwd met Robert. Samen hebben ze 1 zoon. Ze is een bezige bij en kan moeilijk stilzitten. Vroeger ging Cecile naar de snit- en naaischool vooraleer ze ging werken bij familiehulp en later huisvrouw werd.

Cecile hield ervan om te wandelen in Roeselare. Daar ging ze ook steevast een tearoom binnen. Je kan haar dus altijd plezier doen met een pot koffie en iets zoets. Cecile we wensen je hier een warme thuis toe, tezamen met de zorg van je man en je familie.

Marcel Derck en Magdalena Parmentier Op 9 december mochten we een koppel verwelkomen in ons woonzorgcentrum. Ze hebben samen één dochter Martine Derck, met 1 kleinzoon Jonas Debaecke. Magdalena had 40 jaar lang een café de zwaan in Westrozebeke.Ze heeft dat altijd zeer graag gedaan. Het waren geen klanten maar vrienden die kwamen. Zij houdt van breien, muziek en een goede babbel. Marcel was eerst vrachtwagenchauffeur en kreeg dan een benoeming in de gemeente als arbeider.Hij is ook een groot liefhebber van de Koers en zat in het sportcomité. Marcel dronk graag dagelijks een pintje in het café van zijn vrouw. Marcel en Magdalena, we hopen dat je hier samen kan genieten van een nieuwe thuis, omringd door je familie.

Roger Verschoore kwam vanaf 1 oktober wonen in de serviceflats van het Onze Lieve Vrouw Ter Westroze.

Overlijdens

Zr. Marie-Jeanne(Desseyn Simonne Andrea) Geboren op 11/11/1923 Gestorven op 29/11/2014

Veilig in Jezus zijn armen, veilig aan Jezus zijn hart.

Zr.Marie Christine (Terryn Rosa) Geboren op 02/09/1928 Gestorven op 11/12/2014

Wie voor zichzelf leeft, leeft maar half; zij leefde voor anderen.

Zr.Aleydis (Lepoudre Anna) Geboren op 01/02/1930 Gestorven op 15/12/2014

Moge de ontmoeting met God, je gelukkig maken.

Huyghe Annie Geboren op 01/09/1933 Gestorven op 31/12/2014

Voor altijd uit het oog, maar voor altijd in het hart.

Uleyn Pieter Geboren op 12/01/1926 Gestorven op 01/01/2015

In zoveel mooie herinneringen, blijf je bij ons.

Devolder Gabriël Geborenop 01/05/1931 Gestorven op 03/01/2015

Rust nu maar zacht, je hebt je strijd gestreden.

Seniorenweek 2014 In onze seniorenviertiendaagse waren al onze bewoners te gast in ons hotel ‘Carpe Diem’, waar verwenzorg centraal stond. Kortom ons motto is: - Het zit ‘em in de kleine dingen - Doe het zeker niet alleen; je kunt rekenen op medecollega’s, familie, vrijwilligers,… - Maak van een gewoon moment iets bijzonders. Het was een zeer leuke en aangename ervaring voor allen. We hopen dan ook dit motto en deze visie door trekken naar gans het jaar door… Daarom was er het project ‘doe het niet alleen’, waar iedere medewerker willekeurig een naam van een bewoner in zijn vakje kreeg die hij tijdens deze periode meer in de watten moest leggen. Ze konden op zoek gaan en ervarennaar hoe je verwenzorg meer in je houding kan integreren, kan toepassen bij bewoner(s) (belevingsgericht, vraaggestuurd werken). Wat prikkelt je bewoner? Wat doet hem of haar lachen?,… In de teams staan we hier nog even bij stil. Verschillende activiteiten werden aangeboden doorheen de seniorenweek. Het was een leuke start met een toneel en spel.

Om de sfeer nog wat aangenamer te maken in de verschillende dagbestedingvormen en bij het maaltijdmoment werden er herfstbloemstukjes gemaakt om op tafel te zetten.

Een lekker feestontbijt kon zeker niet ontbreken in ons hotel. Alle bewoners konden proeven van veel lekkers, zowel in groep als op kamer. Er werd even stilgestaan bij het ‘waarom’ van ons feesten aan de hand van een kleine viering. Het verhaal van ‘Kana’ werd onder handen genomen met de bijhorende rustige achtergrond muziek. Muziek; een bron van vreugde en emoties kon niet ontbreken. In de dagbestedingvormen kon men genieten van een harpoptreden waar je tot rust kon komen of een accordeonoptreden om alle remmen even los te laten.

Zowel de dames als de heren konden zich laten verwennen in het beautysalon (nagels lakken, voetbad, schmink, massages, pittenzakken,…) en herenkapsalon (haren in de wax en gel, scheren, massages,…). Met een leuke inkleding en muziek werd de Rinus en het kapsalon een gezellig samenzijn.

Als afsluiter was er een live optreden van Johan, die met zijn synthesizer oude liedjes terug tot leven bracht. Velen zongen mee met Johan en konden herinneringen ophalen en beleven.

Verhalen uit de oorlog... Een kerst zonder vijand In augustus 1914 begon de Grote Oorlog, en honderdduizenden soldaten trokken naar de loopgraven, het noodlot tegemoet. Al gauw bleek dat een snelle overwinning ondenkbaar was, en het Westelijke Front werd de dodelijkste plaats ter wereld. Maar in december volgde een onwaarschijnlijke overwinning. Het was geen overwinning van generaals of van wapens, maar een overwinning, zoals de wereld er nog nooit één gezien had... WO I ging de geschiedenis in als het ultieme voorbeeld van de gruwel en zinloosheid van oorlog. De zwaarste gevechten vonden plaats op een dunne strook land tussen Duitsland, Frankrijk en België. Deze oorlogszone werd vereeuwigd als het Westelijke Front. Iedereen dacht dat deze oorlog slechts een kwestie van maanden zou zijn. Tegen dat de eerste Britse troepen aan het front aankwamen, hadden de Duitsers het grootste deel van België en de Franse grens bezet. Maar door de komst van de Britse troepen werd hun opmars tot stilstand gebracht. De geallieerden groeven zich in, en tegen de late herfst werd het duidelijk dat de geallieerden de Duitsers niet konden terugdringen. Maar al snel ontdekten de vijanden dat hun grootste vijand het weer is. Het was eind november, en door de overvloedige regen stonden de loopgraven onder water. De soldaten hadden echter geen keuze, en omdat zij dagen en weken doorbrachten onder die barre omstandigheden werden ze al snel ziek; bevroren ledematen, koudvuur en voetrot kostten meer levens dan de vijand. In een misplaatste poging om het moreel op te krikken, lanceerden de geallieerden op 19 december een groot offensief. Zowel Duitse als geallieerde troepen stierven in nooit gekende aantallen, en het moreel van de overlevenden zakte tot een dieptepunt.

Op een dag gebeurde iets vreemds in de Duitse linies. Er klinken geluiden, die ze nooit verwacht hadden. De Duitsers zijn aan het zingen! Is dit weer een list? De geallieerde soldaten reageerden op de enige manier die ze konden: ze zongen terug. Al snel zongen beide kampen dezelfde liederen, ieder in hun eigen taal. De Duitsers introduceerden de wereld aan iets geheel nieuws: kerstbomen en de Kerstman. En dan gebeurde het vreemdste van allemaal: de Duitsers nodigden hun vijanden uit om samen met hen kerst te vieren. Het geallieerde hoofdkwartier was woedend. Verbroedering met de vijand was ontoelaatbaar, en moest onmiddellijk stopgezet worden. Maar de officieren in het hoofdkwartier, die zich aan het kerstbuffet zetten, waren veraf voor de soldaten. De soldaten besloten dat kerst belangrijker was dan bevelen. "Er lagen twee Franse doden tussen onze linies, en de Duitsers hielpen ons om een graf te graven. Eén van de officieren leidde de begrafenisplechtigheid. Dat was iets dat ik nooit zou vergeten. Zowel Duitsers als Britten die de laatste groet brachten aan Franse doden." Soldaat Alex Walker Achtentachtig jaar later vond er op de slagvelden rond Ieper een nieuwe ontmoeting plaats. Rudolf Zemisch en Barbara Littlejohn hadden beiden de verhalen gehoord van hun vader. Achtentachtig jaar geleden legden hun vaders de wapens neer en ontmoetten elkaar tussen de linies. Alhoewel Rudolf en Barbara elkaar nog nooit ontmoet hadden, vertelden ze beiden hetzelfde verhaal, en vulden bij elkaar de kleine details aan van hoe hun vaders elkaar de hand schudden.

"Beste papa, mama en de meisjes, Ik schrijf jullie gewoon om te zeggen dat ik een hele leuke kerst heb gehad. Dit was het mooiste voorbeeld van vrede en goede wil dat ik ooit gezien heb. Eén van onze officieren nam een foto van Duitsers en geallieerden samen. Mensen van beide linies ontmoetten elkaar in niemandsland, en we brachten er de dag door. We ruilden sigaretten. Het was een beetje zoals het volk bij een voetbalwedstrijd, weet je. En we ruilden allerlei dingetjes om te eten, net zoals schooljongens thuis." Uit een brief van soldaat Leslie Walkinton Maar aan de vrede kwam een einde. De veldofficieren werden onder druk gezet door de hoofdkwartieren, en de geallieerde officieren kregen het bevel om onmiddellijk het vuur te openen op de vijand. Op vele plaatsen werden ongewapende Duitse soldaten afgemaakt, en dikwijls stierven zowel Duitsers als geallieerde soldaten onder het vuur van hun officieren. Tegen de helft van januari 1915 was de oorlog langs het volledige front hervat. "Wij Duitsers hebben goed gelachen toen de Schotten onthulden dat ze geen ondergoed droegen onder hun kilt. We floten en riepen, telkens als we een blik opvingen van het blote achterste van gisteren's vijand." Soldaat HamidMaulid Alhoewel de kerstvrede van 1914 hier en daar een vervolg vond tijdens de volgende kerstdagen van WO I, was er nooit meer dat gevoel van vertrouwen. De jaren die volgden brachten alle gruwelen van de moderne oorlog naar boven: tanks, gifgas en luchtbombardementen. De gruwel van WO I zal nooit vergeten worden. De kerstvrede van 1914 ook niet...

Familienieuws

Op 20 november 2014 werd Rachelle Staelens de stammoeder van een flink viergeslacht. Haar oudste kleindochter en tevens metekind , Inge, beviel van een flinke dochter Fenna. De kleine meid woog bij de geboorte 3.350kg en 52cm lang. Natuurlijk was de mama van Inge, Nicole ook apetrots. Reden genoeg dus om op 10 december even de kleine spruit aan oma Rachelle voor te stellen.

Uitstap naar Nieuwpoort Op 9 september, al vroeg in de morgen, zat het zonneke uit. We waren zeer blij, want vandaag stond onze uitstap naar Nieuwpoort gepland. Met een volle autobus vertrokken we ’s middags richting ’t zeetje. We starten onze wandeling op de staketsels van Nieuwpoort. Een mooie plaats om eens lekker uit te waaien. We eindigden op de Pier midden in de middellandse zee.

Daarna was het tijd voor een plaspauze, en natuurlijk gezellig met koffie en taart. Nadat we nog even hebben genoten van het zicht op zee, was de bus daar terug om ons veilig en wel naar huis te brengen.

Dierendag 2014 Op woensdag 8 oktober toverden we ons woonzorgcentrum om tot een dierenpark van ‘Rozebeke’. Allerlei dieren kwamen op bezoek om onze bewoners een toffe namiddag te doen beleven. Verschillende honden, katten, cavia’s, een konijn, vogels, een schildpad, en tenslotte een paard. Het werd er beestig leuk en we willen iedereen bedanken die zich ingezet heeft om de dieren tot hier te krijgen en ze hier te begeleiden. Onze bewoners hebben er zeker en vast van genoten!

Pompoensoep Hieronder vindt u het recept van pompoensoep. Dit recept werd klaargemaakt op 26 november in woonkamer, klaproos en Rinus. Smakelijk! Ingrediënten  2 kilogram pompoen  4 paprika  4 uitjes  6 aardappelen  6 bouillonblokjes  Boter  4 theelepel gemberpoeder  6 theelepels gemalen koriander  Peper en zout  Room Bereiding  De ui pellen en snipperen.  Paprika wassen,schoonmakenen in kleine stukjes snijden  Aardappelen schillen en in stukjes snijden.  Pompoen ontpitten en pompoenvlees in stukjes snijden.  In een soeppan boter verhitten en de ui en paprika 2 minuten fruiten.  Gemberpoeder, komijn en koriander erdoor roeren.  De pompoen, aardappel, bouillonblokjes en 4 liter water toevoegen.  De soep aan de kook brengen en ongeveer 20 minuten laten koken.  De soep met een staafmixer pureren.  Op smaak brengen met peper, zout, sambal en kookroom.

Eetfestijn 2014 Op zondag 5 oktober ging voor de vierde maal het eetfestijn van het woonzorgcentrum ‘Onze-Lieve-Vrouw Ter Westroze’ door in De Nestel. Dit maal stond warme beenham met groenten en frieten op het menu. Het werd een groot succes want het festijn was volledig uitverkocht met ruim 400 kaarten. Door het aangename weer konden kinderen genieten van het springkasteel en de visput. Er was een leuke sfeer en iedereen was in goed gezelschap. Een aantal bewoners waren blij om met hun familie te genieten van een aperitief, lekker maal en dessertbord. Met dank aan de medewerkers en de vrijwilligers van het woonzorgcentrum die klaar stonden om te helpen werd de 4e editie opnieuw een topper. Alles voor een zinvol doel! De opbrengt wordt gebruikt ten voordele van de dagbesteding, kortom voor onze bewoners. Bedankt aan de aanwezigen!

De hongerigen spijzen en de dorstigen laven : een werk van barmhartigheid ? Het loopt op het einde van het jaar en de feestdagen komen er aan. Met ons allen zullen we weer verschillende keren aan de feesttafels zitten. Als goede Belgen zijn we echte Bourgondiërs die graag genieten van onze maaltijd. Tijd om eens stil te staan bij het maaltijdgebeuren in ons WZC. Ik wil het in dit artikel even hebben over hoe we hier kijken tegenover maaltijdzorg bij onze bewoners en hoe kunnen we omgaan met voeding en vocht op het einde van het leven.

Wat als eten een zorg wordt ? Maaltijdzorg betekent zoveel meer dan “eten geven”. Dieren worden gevoederd, mensen daarentegen gebruiken een maaltijd. Het is niet alleen eten omdat dit nodig is maar een maaltijd is ook een sociaal gebeuren : we kunnen samen eten, dat is gezelliger. Het geeft zin en structuur aan het dagelijks leven. We kunnen er creatief mee omgaan : soms nemen we ontbijt, soms een warme maaltijd, er is variatie in wat we eten. Er bestaat een hele cultuur rond eten (kijk maar naar alle boeken en programma’s die bestaan rond eten). Helpen bij dit maaltijdgebeuren drukt bekommernis en respect naar de bewoner uit. Het is belangrijk dat we hierbij rekening houden met verschillende aspecten van de maaltijdzorg en de bewoner moet als een persoon beschouwd worden. Het is op de eerste plaats natuurlijk belangrijk dat de bewoner genoeg eet. Hiervoor moet hij voldoende tijd krijgen. We zorgen er voor dat de voeding er aantrekkelijk uitziet en lekker ruikt. Soms kan het helpen om “fingerfood” aan te bieden : voeding waarvoor je geen bestek nodig hebt. Aandacht wordt gegeven aan slikproblemen of mondinfecties. Hierbij kan het nuttig zijn een tandarts of logopedist te raadplegen.

Omdat de bewoner zich goed zou voelen is het van belang dat hij kan eten in een aangename en gezellige omgeving. Samen eten is een ideaal moment om met andere bewoners in contact te komen. Er kan ook een speciale band ontstaan tussen de hulpverlener en de oudere. Als familieleden dit willen kunnen ze ook ingeschakeld worden in de maaltijdzorg. Voor sommigen is het een manier om voor hun familielid te zorgen. Dit kan, maar is zeker geen verplichting. Het is ook belangrijk om de oudere als een autonome persoon te zien, die zelf keuzes kan maken. Ook als hij zich niet meer kan uitdrukken, had hij toch zijn eigen voorkeuren, waar rekening kan meegehouden worden. Zo kan het zijn dat we afwijken van bepaalde strikte diëten (suikerarm, zoutarm) omdat de bewoner daar zelf (vroeger of nu) voor gekozen heeft. Dit kan natuurlijk niet als dit zware gevolgen op de gezondheid van de oudere heeft. Het is aan te raden ook hier vroegtijdig de gewoontes en voorkeuren van de bewoner in kaart te brengen. De bedoeling is om het gewoon eten zo lang mogelijk in stand te houden en kunstmatige voedsel- en vochttoediening als laatste strohalm te beschouwen.

Voeding en vocht op het einde van het leven De vraag die we hier willen stellen : Is het zinvol kunstmatig voeding en vocht toe te dienen op het einde van het leven ? Als mensen sterk achteruit gaan, zowel lichamelijk of mentaal, dan weten we dat het eetpatroon verandert. Er kunnen slikproblemen optreden die dan weer aanleiding kunnen geven tot complicaties zoals longontsteking. Het komt vaak voor dat ouderen op het einde van hun leven elke vorm van voeding en vocht weigeren. Uit onderzoek weten we dat kunstmatig voeding en vocht toedienen zelden het comfort verbetert en eerder oorzaak is van bijkomend lijden. Zo wordt het gevoel van dorst en een droge mond wel verbetert door een goeie mondverzorging, maar verandert dit gevoel niet door kunstmatige vocht en voedseltoediening.

Nochtans is het voor familie en hulpverleners soms een hele stap om te beslissen kunstmatig vocht en voedsel niet toe te dienen. Als een baby pas geboren is, is het eerste dat we doen eten geven. Het is een vorm van zorgen. Het is moeilijk om dit bij onze bejaarde familieleden op te geven. Het is alsof je niet goed meer zou zorgen. Op het einde van het leven is comfort echter het belangrijkste en dan is stoppen of niet starten met kunstmatige vocht en voedseltoediening meestal beter. Er bestaan ook nog vele andere manieren om voor een oudere te “zorgen” zoals zorgen voor een goeie mondhygiëne, op bezoek komen en er gewoon “zijn”. Het is niet onze bedoeling het leven te rekken als dit oncomfortabel is voor de oudere.

Besluit We vinden het belangrijk dat we het natuurlijk eetpatroon bij de bewoner zo lang mogelijk in stand kunnen houden door te zorgen voor een goeie maaltijdzorg. Op het einde van het leven verkiezen we meestal geen kunstmatige vocht en voedseltoediening op te starten omdat dit oncomfortabel is voor de bewoner en oorzaak kan zijn van bijkomend lijden. Ik wens jullie verder een prettig eindejaar en geniet er van ! Anne Desodt CRA

Kerstzoeker

VRIJWILLIGERS IN ONS WOONZORGCENTRUM Beste vrijwilliger, De donkerste dagen van het jaar hebben hun intrede gedaan. Koude wind en de grauwe wolken buitenshuis doen ons genieten van de warmte binnenshuis. Samenkomen bij de kerstboom, een glaasje drinken in aangenaam gezelschap, dit zijn redenen te meer om deze winterdagen te laten schitteren. Eerst willen we graag jullie allen nog eens van harte bedanken. Jullie helpende hand was weer talrijk deze voorbije maanden: de Beenhesp, de Seniorenweken, enkele dagelijkse activiteiten,… Jullie hebben telkens het verschil gemaakt naar een succesvol en mooi moment. Om het nieuwe jaar 2015 goed in te zetten, plannen we voor al onze vrijwilligers een gezellig nieuwjaarsfeest op 15 januari. Je bent welkom!! Uitnodiging en inschrijvingsstrookje volgt nog. Voor ieder van jullie een hartverwarmd jaar en alle goeds! Het woonleefteam

Heb je Interesse of vragen ivm vrijwilligerswerk? 051/591276 [email protected]

Er is een ster voor iedereen die zoekt naar wegen en naar woorden om de ander tegemoet te gaan. Er is een ster voor degene die zoals een herder zijn tred vertraagt en zich ontfermt over zij die het moeilijker hebben. Er een ster voor wie naamloos licht in zich draagt en overal vuurtjes tracht aan te maken waaraan men zich verwarmen kan. Er is een ster voor wie de wijsheid en de eenvoud leert om in een doodgewoon gebeuren het buitengewone van menszijn te ontdekken. We wensen van harte dat iedereen deze schitterende sterren koesteren mag.

Verjaardagen bewoners December 2014 03/12 14/12 15/12 30/12

Aurel Werbrouck Michel Van Isacker Ivonne Lein Leon Verlinde

79 82 87 80

jaar jaar jaar jaar

74 68 91 87 70 88 86 85 99 87

jaar jaar jaar jaar jaar jaar jaar jaar jaar jaar

88 93 94 89 94 85 92 87

jaar jaar jaar jaar jaar jaar jaar jaar

Januari 2015 01/01 05/01 07/01 08/01 08/01 11/01 12/01 22/01 23/01 30/01

Monique Veracx Cecille Huyghe Georgetta Francoys Magdalena Dumortier Andrea Lesage Laura Vanhalst Lucette Deckmyn Maria Vermeersch Marcel Crabbe Germana Alliet

Februari 2015 02/02 13/02 16/02 16/02 18/02 21/02 28/02 29/02

Gabriella Desnouck Raphaella Depreetere Urbain Moyaert Georgette Quaghebeur Michel Parrein Simonne Sesier Anna Logghe Ivonne Hartschene

Verjaardagen personeel December 2014 02/12 04/12 05/12 07/12 08/12 19/12 24/12 24/12 25/12

Josiane De Kock Evy Andries Katleen Vanpeteghem Annick Hoorelbeke Veerle Cremmery Katleen Borry Marie Laure Cappelle Sofie Terryn Mieke Buyse

60 28 46 47 33 44 25 30 51

jaar jaar jaar jaar jaar jaar jaar jaar jaar

53 40 50 57

jaar jaar jaar jaar

Januari 2015 02/01 08/01 26/01 31/01

Christine Muyssen Nancy Debaenst Tine Maertens Maddy Declerck

Februari 2015 04/02 06/02 20/02

Shauni D’Herck Evelien Vandamme Evelien Vanhove

22 jaar 24 jaar 28 jaar

Wat komen zal Januari Donderdag 15 januari: Nieuwjaarsreceptie vrijwilligers.

Februari Woensdag 4 februari: Lichtmisviering om 14u15 + pannenkoeken (communicanten). Donderdag 5 februari: Kampioenenviering kaarters. Vrijdag 13 februari: Carnaval. Dinsdag 17 februari: Vette dinsdag: Boules de Berlin. Woensdag 18 februari: Gebedsviering met uitreiking van askruisje om 14u15.

Maart Dinsdag 3 maart: Bewonersraad. Vrijdag 6 maart: Bewonersraad serviceflats.