Golfclub De Merwelanden

Golfclub De Merwelanden

Digitale Clubblad > Golfclub De Merwelanden > editie nr. 1 - april 2011

Colofon Inhoudsopgave editie nummer 1 Clubblad GC de Merwelanden:

l Voorwoord l Interview met onze voorzitter l Competitie 2011 l In gesprek met de sponsor Heren 1 l De Pen l Tip van de Pro l Column l Een groentje bij Dames 1

Redactie Annelies en Piet van Putten: [email protected] Ada en Wim Tijssen: [email protected] Het clubblad……..jouw blad!!! Heb je een bijdrage aan dit blad, schroom dan niet je stuk te mailen aan de redactie. Ook jouw suggestie voor een naam voor dit blad kan je aan de redactie doorgeven.

2

Het digitale clublad > Golfclub De Merwelanden

Het digitale clubblad Hier is hij dan eindelijk: Het digitale clubblad. Lang is erover gesproken. Wordt het een digitaal clubblad of blijft het een papieren versie. In deze tijd kan het eigenlijk niet anders of je gaat digitaal. Maar ja, ook een papieren clubblad heeft zo zijn charmes. Daar wij het heel belangrijk vinden wat de leden willen, hebben wij hen d.m.v. een enquete gevraagd om hun mening te geven en op te sturen. Dit is gebeurd en de uitslag was overduidelijk. Men koos veelvuldig voor het digitale clubblad. Wat gaat er allemaal in komen? Oude vertrouwde rubrieken als “Ik geef de pen aan ….”. Maar ook nieuwe rubrieken zoals: De Tip van de Pro. Iedere keer zullen wij aan een Pro vragen om ons een tip te geven die we allemaal kunnen gebruiken. De vraag aan het Bestuur. Het is de bedoeling dat de leden vragen bij de redactiecommissie inleveren die zij graag beantwoord willen hebben. Wij zullen deze vragen aan het bestuur voorleggen. Interview met…… Dit kan met een lid van de vereniging zijn met een interessant beroep o.i.d. of met een bestuurslid. Maar ook tips voor het spelen op andere banen komen erin. Dus heeft u ergens op een leuke of bijzondere baan gespeeld in het binnen- of buitenland laat het ons weten. Mocht u nog iets anders leuks of bijzonders weten, schroom niet maar vertel het ons en wij maken het wereldkundig. De naam van het nieuwe clubblad. Deze hebben we nog niet maar wij vragen u er samen met ons over na te denken. Diegene die de leukste naam verzint verdient een prijsje. Nu komen wij op het punt wie zijn wij. Wij zijn de redactiecommissie bestaande uit: Piet en Annelies van Putten, Wim en Ada Tijssen.

De meeste mensen zullen ons wel kennen. Wij zijn er bijna iedere zaterdag en zondag. Wij gaan in ieder geval ons best doen om er een leuk clubblad van te maken. Rest ons nu u heel veel leesplezier toe te wensen. De Redactiecommissie.

3


In gesprek met onze voorzitter Niek Drieënhuizen: bij de waterpoloclub De Wiekslag actief. Maar aan alles komt een eind. En zo besloot Niek op een gegeven moment zich in de hockeywereld te

Na nu ongeveer een jaar als voorzitter actief te zijn geweest, maar ook ter gelegenheid van het eerste digitale clubblad, leek het ons een goed idee om eens met Niek te praten over hemzelf, zijn activiteiten, hobby’s en vooral over GC de Merwelanden. Na een van de herendagen, ‘s middags, onder het genot van een goed glas bier, hem het hemd van het lijf gevraagd. Niek is op 21 januari 1944 in de Bilt geboren. Volgde daar, wat we tegenwoordig noemen het basisonderwijs en ging daarna naar de HBS. Op zijn achttiende levensjaar, verliet hij het beschermde huis en ging in Arnhem de vier jaar durende opleiding Lichamelijke Opvoeding volgen. Tijdens deze opleiding (in het derde jaar), ontmoette hij zijn huidige echtgenote Paula. Na de studie in Arnhem, zoals zo velen destijds, de dienstplicht vervullen. Niek koos ervoor om er dan maar het beste van te maken en volgde de officiersopleiding. In 1968 trouwden Paula en Niek. En daarna werden twee kinderen, een zoon en een dochter, geboren. En gingen zij in Rotterdam Ommoord wonen. Hier vond Niek zijn eerst baan bij de Christelijke LTS aan de Gordelweg. En daarna, tot grote schrik van

zijn toenmalige werkgever, vertrok hij naar het Rooms Katholieke St. Laurens College, waar hij les ging geven in biologie en lichamelijke opvoeding. Ofwel gymnastiek. En geloof het of niet, Niek maakt heden ten dage nog net zo gemakkelijk een vogelnestje in de ringen als toen! In 1970 werd er een huis in Alblasserdam gekocht. Alwaar zij tot op heden met veel plezier wonen. En in 1976 werd Niek, tot aan zijn pensioen, schooldecaan voor de bovenbouw.

Naast zijn normale dagelijkse leven, was Niek ook op sportgebied actief. Als keeper van de waterpolovereniging SVH, verdedigde hij met verve het doel. Op nationaal niveau alsook tijdens vele buitenlandse trips bij internationale toernooien. Was daarnaast een poosje trainer/coach, gaf zwemles en nam naderhand ook nog plaats in het bestuur. Ook in Alblasserdam was hij nog als keeper

4

storten. Niet meer in een van de topteams bij Souburgh, maar in een van de veteranenteams. Dat uiteindelijk het balletje toch nog best fanatiek over het veld lieten rollen. En ook hier heeft hij naast sporten meer gedaan. Zo werd hij in 1988 voorzitter. Heeft dat tien jaar volgehouden. Is daarna gestopt met hockeyen en toen was er…………………………….. GOLF! Aanvankelijk speelden Paula en Niek nog alleen met een jaarkaart. Maar goed, zij ontdekten dat het toch wel leuk is om lid van de Merwelanden te zijn. Konden ze tenminste met alle activiteiten meedoen. Dus in 2002, niet langer gewacht en lid geworden. En van het een kwam het ander. Niek heeft een tijdje activiteiten gedaan voor de Herencommissie. En daarna, na lang nadenken, voorzitter geworden van ons cluppie. Hoezo lang nadenken? Is het dan moeilijk? Of wat was dan ook de reden van zijn twijfel? Nou, gemakkelijk is het in ieder geval nooit om een bestuursfunctie bij een sportclub te hebben. Maar daar Niek altijd sport heeft bedreven/bestuurder is geweest in teamverband, vroeg hij zich af of hij ditzelfde bij een golfclub, waar toch uiteindelijk zeer individueel wordt gesport, aan kon.


De uitdaging was echter te groot. En vooral daar tijdens de verkennende gesprekken m.b.t. zijn voorzitterschap duidelijk werd dat het (nieuwe) bestuur duidelijk beleidsplannen voor de langere termijn wilde ontwikkelen, was hij om. Doelstelling daar waar mogelijk is om Topsport te bedrijven. En in het kader van “wie de jeugd heeft, heeft de toekomst” kunnen ook onze jeugdleden zich verheugen op meer dan gemiddelde belangstelling en ondersteuning vanuit het bestuur en de jeugdcommissie. Zijn ook de activiteiten en steun richting onze topteams (dames/heren 1 + 2) doorontwikkeld vanuit de stichting Topgolf. Zorgen maakt Niek zich over de maatschappelijke ontwikkeling in relatie tot de golfsport. Vooral met (achter ons?) de financiële crisis, zijn sponsors ook kritischer m.b.t. hun financiële ondersteuning. Maar ook leden haken af. Gewoon omdat men het te duur vindt worden. Ook op dit gebied is het bestuur bezig te zoeken naar oplossingen zoals bijvoorbeeld de jaarkaart/ contributie in termijnen te laten betalen. Nieuwe leden trachten aan te trekken met bijvoorbeeld, zoals je veel bij sportscholen ziet, een try-out periode voor een aantrekkelijke prijs. Businessleden meer bij de club betrekken. Maar vooral, proberen er een leuke en gezellige club van te maken.

als hoogtepunt tot op heden zag. En met stip op nummer één eindigde de Lustrumweek. Veel leden hebben zich in die periode uitgesloofd en genoten van alle activiteiten. Natuurlijk, realiseert Niek zich, dat dit een heel speciaal iets was, maar als de club zich zou kunnen richten op meer leuke dingen, dan komen de leden wellicht ook meer. En daarnaast natuurlijk, trots als een pauw, dat Merwelanden met een dames- en een herenteam op het hoogste landelijke niveau speelt. Hij spreekt dan ook de hoop uit, dat onze jongens en meiden hun mannetje/vrouwtje zullen staan in de voor ons liggende competitie. En natuurlijk wenst hij ook alle andere vertegenwoordigende teams heel veel succes toe!

ver niet. Maar muziek dan weer wel. Vroeger speelde hij zelfs in de Koninklijke Biltse Harmonie de piston. Een klein blaasinstrument. Naast luisteren naar muziek van Brass Bands (het liefst nog vanaf oud vinyl) hoort hij ook graag country & western of een mooi klassiek stuk muziek. TV programma’s als X-Factor, So you think…. enz. vindt hij helemaal niets. Dit is dus een beeld van onze voorzitter. Zo heeft u hem wat beter leren kennen. En wij zijn van plan, deze interviews door te zetten met andere (bestuurs)leden. Wie het de volgende keer wordt? Dat houden wij nog even als verrassing.

Vanuit golf, kom je, omdat dit bij veel clubs echt goed is, uit op horeca. Niet dat Niek in een kroeg of restaurant heeft gewerkt, maar meer in het kader van zelf koken. Lekker wijntje erbij enz. M.a.w., vindt hij koken leuk? Is-ie een hobby kok? En jawel, hij kookt graag. En is een liefhebber van de Duitse-, Oostenrijkse- en Zwitserse keuken. Landen waar hij ook graag op vakantie gaat. Hobby’s? Ja, dat is eigenlijk golfen geworden. Maar ook bridgen. Lezen lie-

Over het punt aandeel/jaarkaart en allerlei vragen c.q. indianenverhalen hierover (het toch nog moeten afnemen van een jaarkaart als je van je aandeel af wilt) , zei Niek “Voor wat betreft het deelnamebewijs en het afnemen van een jaarkaart, is het bestuur nog in beraad. Nieuwe ontwikkelingen worden verwacht. Zorgvuldigheid en volledigheid spelen hierin een belangrijke rol. Het bestuur zal op niet al te lange termijn met mededelingen komen”. Onze volgende vraag was, wat hij in de periode dat hij nu voorzitter is, hij

5


Technische commissie: de Competitie 2011 De eerste voortekenen van de lente staan weer boven de grond, de winterslaap is achter de rug en hoezo “slaap”, er is al volop getraind in de winter, om bij de aanvang van de competitie zo goed mogelijk voorbereid op de eerste T-box te staan. Voor zowel dames 1 als heren 1 is die eerste afslag nog wel onder wintertijd, want dan is de zomertijd nog niet ingegaan.

De jeugdcompetitie met onze twee jeugdteams spelen in de maanden juni en september op zondag in de opencompetitie (zonder handicap verrekening).

Dit jaar nemen 16 teams deel aan de NGF competitie, dat zijn er twee minder dan vorig jaar: - de eerste teams ( dames en heren) spelen op zaterdagen, - drie herenteams en twee jeugdteams op zondagen, - drie damesteams op dinsdagen, - twee damessenioren teams op donderdagen en - vier herensenioren teams op vrijdagen.

De samenstelling van het team met captain Regina de Groot is dit jaar: Kim Kuijsters, Denise van Baaren, Valerie Fonhof, Tiny Verbree en voor het eerst onze eigen Aniek van Wijngaarden. De reserves zijn Jose Meiners en Liesbeth Groeneweg. Onze dames spelen weer tegen de topteams van Nederland en wel: de Kennemer, Noordwijk, Wouwse Plantage, Prise d’Eau, Amelisweerd en Houtrak. Thuis zijn zij gastvrouw op zaterdag 30 april.

Ons eerste teams, zowel de dames als de heren, beginnen op zaterdag 26 maart en de laatste speeldag is op zondag 8 mei.

Dames 1 Ons eerste damesteam speelt voor het 7de achtereenvolgende jaar in de Hoofdklasse. Een fantastische prestatie.

Heren 1 Dit jaar speelt ons eerste herenteam voor het eerst in de Hoofdklasse en mag het opnemen tegen de eerste

6

teams van Houtrak, Broekpolder, De Pan, Noord Nederlandse, Koninklijke Haagse en de Hoge Kleij. Het team bestaat uit captain Jordy Kuijsters, Gert Baas, Harry van der Laan, Jeroen Bekker, Laurens Wittens en Jeroen den Dubbelden die dit jaar weer voor onze club beschikbaar is. Heren 1 is gastheer op zaterdag 23 april. Heren 2 Voor heren 2 wordt het dit jaar een uitdaging om te proberen naar de hoogste klasse van de reserve afdeling te promoveren. Het team onder leiding van Remon Scheper krijgt versterking van onze voormalige eerste teamcaptain Leon Moor die samen met Rik Maaskant, Cock van As jr, Ronald Weterings, Diederick van Eijk en Kevin Blom voor de moeilijke opgave staat dit te bewerkstelligen. Op zondagen spelen nu alleen drie herenteams, t.w. heren 2 onder leiding van Remon Scheper ( 2e reserve klasse), heren 3 onder leiding van Ton Wierks ( 4de reserve klasse) en heren 4 onder leiding van Ken Lam ( 5de reserve klasse). Dames 2, dat vorig jaar ook op zondag speelde, is gedeeltelijk op-


gegaan in dames 1 en gedeeltelijk in dames senioren 1. Damesdinsdag Op dinsdag zullen drie damesteams aan de competitie gaan deelnemen, zij spelen in een nieuwe competitie, de zogenaamde Dinsdag Competitie. Vanuit deze dinsdagcompetitie kan niet meer gepromoveerd worden naar de zondag. Het is een Open klasse, die dit eerste jaar twee klassen kent, de 1ste en de 2de en waarin 9 holes 4bbb en 18 holes single gespeeld worden. Onze drie dinsdagteams komen allen uit in de 2de klasse, het 1ste team onder leiding van Ans de Haan, het 2de onder leiding van Hanny Paans en het 3de team onder leiding van Trudy de Ruijter die dit jaar voor het eerst competitie spelen. Senioren Op donderdag spelen wederom twee dames senioren teams. Dat zijn het 1ste team onder leiding van Heleen Klijn in de 4de klasse en het 2de dames senioren team in de klasse met handicapverrekening onder leiding van Annemarie van Helden. Op vrijdag spelen vier heren senioren teams.

Het 1ste onder leiding van John van de Linden in de 3de klasse, het 2de onder leiding van Ron van Westerlaak in de 4de klasse, het 3de onder leiding van Sjaak van Herwijnen in de 5de klasse en het 4de onder leiding van onze voorzitter Niek Drieënhuizen ook in de 5de klasse. Jeugd De jeugd speelt op zondagen en start met de competitie op 5 juni. Zij spelen in de maand juni tot half juli en in de maand september. Het 1ste team staat onder leiding van Aniek van Wijngaarden in de 3de klasse en het 2de team onder leiding van haar zusje Roely van Wijngaarden in de 4de klasse. De NGF organiseert geen 50+ competitie wedstrijden meer op de woensdagmiddagen in juni en september vandaar dat deze competitie teams niet meer genoemd worden. Op de site van onze club kunt u zien welk team wanneer en waar speelt. Ga naar http://www.gcmerwelanden.nl/Wedstrijden/NGF-Competitie-2011/Wanneer%252C-wie%252Cwaar-.html

7

Wij wensen alle competitiespelers heel veel succes, veel plezier en bovenal een sportief competitie verloop. Ook zouden wij het bijzonder op prijs stellen als onze vlaggenschepen Dames 1 en Heren 1 zich gesteund weten bij hun wedstrijden door een grote schare meelopende supporters. namens TC Heleen Klijn.


In gesprek met de sponsor Dinsdag 8 maart 2011 had uw redacteur een afspraak met één van de grootste sponsoren van onze Golfclub de Merwelanden: Hans de Zeeuw, 49 jaar en directeur/eigenaar van het snel groeiende bedrijf Hagero. Hagero is met haar 40 mensen specialist als het gaat om het verzorgen en beheren van de complete documentenstroom binnen een organisatie en het optimaliseren van de ICT structuur. MFP (multifunctionele printers) en kopieersystemen vormen de basis. Met de juiste en vaak zelf ontwikkelde software worden deze (en andere opgestelde) machines op afstand beheerd. Dat scheelt heel wat in de kosten en vooral in het werk. Dat is ook Hans’ streven: ontzorgen zodat medewerkers van de klant dat kunnen doen waar zij voor aangenomen zijn.

Dat die filosofie aanslaat blijkt wel uit de gezonde groei die Hagero ondergaat. In 1991 is Hans bij Hagero begonnen als verkoper, groeide met het bedrijf mee, nam in 1998 een groot deel van de aandelen over en in 2001 het totale aandelenpakket. Met toen zo’n 14 mensen achter zich én een zeer heldere ondernemersvisie bouwde Hans het bedrijf in snel tempo uit tot wat het nu is: een belangrijk speler op de Nederlandse markt waar merkfabrikanten graag zaken mee doen. Inderdaad, de bedrijfsresultaten van Hagero zijn zonder meer goed te noemen. Daarmee is de organisatie in staat die groei beheersbaar en bovenal gezond te houden. Zelfs is Hans in staat te groeien door middel van acquisitie. Zo heeft hij in november 2010 het bedrijf PMS in Lelystad gekocht en per 1 april 2011 zal een fy-

8

sieke Hagero onderneming in Zwolle realiteit worden. Landelijke dekking dus en ondertussen 40 betrouwbare mensen in vaste dienst. Inderdaad, Hans is iemand die niet stil zit dus en golf speelt puur en alleen voor zijn ontspanning. Met die ontspanning heeft hij wel hc 16 achter zijn naam staan. Dat was enkele jaren geleden 12, toen hij ook nog de ambitie had door te groeien naar single handicap. Maar dat fanatisme is nu van de baan. Hij vindt het heerlijk om een ongelofelijk klap tegen de golfbal te geven en als die dan ook nog op de fairway ligt is het helemaal super. En wat het betekent voor zijn netwerk? “Ach,” antwoordde Hans, Marjan (de partner van Hans) en ik zijn ervan overtuigd dat je om te netwerken geen lid van welke club dan ook


hoeft te zijn. Gewoon vriendelijkheid en belangstelling voor en in mensen hebben. Dat is wat ons betreft het ware netwerken.” Ook over GC de Merwelanden denkt Hans graag mee. “We moeten een manier vinden om nieuwe leden te werven en jong bloed in de vereniging te krijgen. Trots zijn op onze club. Gelukkig hebben we een goed bestuur maar waar blijft de jongere garde? Natuurlijk, dat is een landelijk probleem, maar als we dat accepteren betekent het zeker dat we geen vooruitgang boeken.” Al pratend komen er bij Hans allerlei ideeën boven drijven. Onder andere: “We moeten ons als vereniging meer profileren! De naam Crayestein voor het voetlicht brengen bij evenementen en noem maar op. Meer doen aan positieve PR. Zorgen dat onze leden het een voorrecht vinden om hun klanten hier uit te nodigen voor een drankje en een hapje. Natuurlijk, dat

zijn geen nieuwe dingen, maar wel hele belangrijke. Enthousiasme genoeg wat Hans ook op een positieve manier op mijzelf overbrengt. En passant vertelt hij dat hij volgende week een afspraak heeft op “De Dutch”. “Je gaat ons toch niet verlaten hè?” vroeg ik geschrokken. “Nee, zo’n vaart zal het niet lopen” was zijn antwoord. Gelukkig maar want Hans heeft veel hart voor de club. Dit bleek wel uit de opmerking waarmee hij bij de lezersenquête (die de redactie gehouden heeft) aangaf dat hij liever een ‘fysiek clubblad’ ziet. Lekker een beetje bladeren, op mijn gemak lezen over het wel en wee binnen de club. Best een bijzondere opmerking voor een man die gespecialiseerd is in IT oplossingen. Het toont zijn gevoel voor menselijke waarde. Ik heb Hans leren kennen als een ‘mensen mens’. Zo merkte hij op dat het jammer is dat we tijdens de

9

speech op de nieuwjaarsreceptie onze overleden leden niet hebben herdacht. Natuurlijk wordt dat gedaan tijdens de jaarvergadering maar daar zijn helaas maar heel weinig leden bij aanwezig. Een grote man die weet dat het in de kleine dingen zit.


En toen ..........!? Was er golf! Ons golf leven in een dop! Op een doordeweekse dag in 2007 werd ik gebeld door mijn zus: Zeg Robert, Toon (mijn zwager) gaat golflessen nemen. Even was ik stil, en geloof mij dat gebeurt niet snel…… Ik vroeg aan mijn zus waar Toon op dat moment was. Hij zit naast mij op de bank! Hoezo? Mag ik hem dan even aan de telefoon??? Natuurlijk, hier komt hij. Zeg Toon, wij hadden toch iets afgesproken? Wij gaan pas golfen als wij niet zouden hockeyen. Wat is dit voor slap gedrag? Ja maar Robert, het is toch leuk en gezellig om met z’n allen te golfen. Ja Toon dat zal wel, maar we hadden een afspraak. Maar oké als jij les neemt, dan zal ik wel meegaan. Mijn zus Lydia en mijn vrouw Nicoline hadden al een half jaar eerder les genomen en het GVB gehaald. Keith Davis was het slachtoffer om ons les te geven. “The worst speaking Dutchman” wist met zijn Engelse humor bij ons de spirit erin te houden. Al redelijk snel mochten wij de baan in. En werd het GVB gehaald. Langzamerhand begonnen we de toernooitjes binnen de club te spelen en te waarderen. Ouder/kind dag, maandbeker,

winterkoning/koningin en natuurlijk niet te vergeten de batlle of the sexes en de echtparenwedstrijd. Ondertussen werden we “als vanzelf” opgenomen binnen de vereniging alsof we er al jaren rondlopen. Een gezellige “normale” vereniging waar sfeer de drijfveer is. En dat past ons wel! Ondertussen spelen Nicoline (mijn vrouw, ook wel Hare Majesteit genoemd), Lydia (mijn zus), Toon (de al eerder genoemde zwager), Louis (mijn vader), Carla (mijn moeder) en ikzelf allemaal in dezelfde vereniging. Wie had dat 34 jaar geleden kunnen denken, toen ik met hockey als sport begon. De familieband is hierdoor alleen maar sterker geworden. Golftoernooitjes in Friesland, tegen de ”Friese” familie worden nu afgewerkt. Sport verbroedert! Zelfs met Friezen! In de 3,5 jaar dat ik golf, heb ik aardig wat vrienden waarmee er golfweek-

10

eindjes worden gehouden. We doen dit natuurlijk met “frisse tegenzin”. En zit golf al helemaal in ons systeem. Er gaat, bijna, geen week voorbij dat we niet hebben gespeeld. Of zelfs een aantal keer! Vergeet ik bijna te zeggen dat de natuur in, op en om de banen ons ook kan bekoren. Ieder seizoen zijn eigen gezicht. Als je zoals Nicoline en ik minstens 5 dagen per week in een winkelpand in Utrecht aan de Oudegracht herenkleding verkoopt en nooit echt naar buiten kunt, gaat de natuur nog meer aanspreken.Wij hopen nog velen jaren bij De Merwelanden plezier te hebben met u allen. Dat het sfeertje zo mag blijven. En dat het goed tussen de oortjes blijft als we weer op de baan staan. Het blijft tenslotte golf! Wat kan het leven toch mooi zijn! Robert Gout Ik geef de pen door aan Sonja Mudde.


Tip van een Pro

Moppen Kijken in de binnenzak: Komt een man een bar binnen en neemt een borrel. Kijkt na z’n eerste glas in zijn binnenzak. En bestelt nog een borrel. Kijkt daarna weer in zijn binnenzak en dat gaat zo een tijdje door. Vraagt de barkeeper, wat zit je toch steeds in je binnenzak te kijken? Nou, zegt de man, daarin zit een foto van mijn vrouw. Zodra zij er goed uit gaat zien, weet ik dat het tijd is om naar huis te gaan.

In deze rubriek komen de golfprofessionals van Crayestein aan het woord. Vandaag de tip van Cees van den Berg. Tip nr.1: Balpositie bij het innemen van uw stand bij het spelen van een ijzer (rechtshandige spelers). - 1e De bal ligt altijd 10 cm rechts vanaf de binnenkant van uw linkervoet. - 2e Bij het spelen van de hoge ijzers (8, 9) staan uw voeten 20 cm uit elkaar. - 3e Bij het spelen van de mid-ijzers (5,6 en 7) staan uw voeten 30 cm uit elkaar. - 4e Bij het spelen van de lage ijzers (3, 4) staan uw voeten 35-40 cm uit elkaar. In het kort: Bij het innemen van uw stand ligt de bal dus altijd 10 cm vanaf de binnenkant van uw linkervoet en verplaatst dus u alleen uw rechtervoet, afhankelijk van het soort ijzer dat u speelt.

Balpositie t.a.v. de binnenkant van uw linkervoet

Balpositie t.a.v. de binnenkant van uw rechtervoet

IJzer 8,9 10 cm

10 cm

IJzer 5,6,7 20 cm

Hole in one: Een man speelt een wedstrijdje golf met zijn vriend en staat als hij van de 16e naar de 17e hole gaat achter. Dan zit er ineens een engeltje op z’n schouder en die vraagt: Zou je een hole in one willen slaan?. Waarop de man vraagt, daar zullen vast voorwaarden aan verbonden zijn?” Een half jaar geen seks, zegt de engel. Dat is best een opgave, zegt de man. Maar je wilt tocht winnen, zegt de engel. O.k. dan zegt de man en jawel, hij slaat een hole in one. Publiek gaat helemaal uit z’n dak, want de spanning is terug! Vlak voordat de man wil afslaan op de teebox van hole 18, zit die engel weer op z’n schouder en die zegt, wil je nu eens iets doen wat bijna niemand heeft gedaan? Twee holes in one achter elkaar slaan? Nou, lijkt me wel wat, zegt de man. Maar ook hier zullen wel weer voorwaarden aan vast zitten? Klopt, zegt de engel. Nog een half jaar lang geen seks. Dus beroemd worden, de wedstrijd winnen, maar een jaar lang geen seks. Dat lukt toch niemand, zegt de man op zijn beurt. Een jaar lang? Bedenk eens joh, je foto in alle kranten, je komt in het gouden golfersboek, je wordt beroemd! O.k., ik doe het! En de man slaat opnieuw z’n hole in one en heeft gewonnen. Publiek is helemaal wild, neemt hem op de schouders en dragen hem naar het clubhuis. Feest, champagne, foto’s en verslaggevers. Vraagt een van hen, wat is uw naam ook weer? Waarop de man antwoordt, Jansen. En wat voor werk doet U? Zegt de man, pastoor.

IJzer 3,4

Slechte dag: Een golfer komt thuis met een slecht humeur. “Ik heb vandaag maar twee ballen goed geraakt!” zegt-ie tegen zijn vrouw. “En dat was nog bij de bunker ook, toen ik op de hark stapte”.

25 - 30 cm

11


Column Hey Merwelander, We gaan weer een nieuw hoofdstuk schrijven in de rijke geschiedenis van onze mooie club. We hebben nu een digitaal clubblad. Door middel van een enquête onder de leden onderzocht en op democratische wijze besloten dat we voortaan digitaal gaan in plaats van gedrukt. De redactie bestaat uit de uiterst actieve leden Ada en Wim Tijssen en Annelies en Piet van Putten. Dus je kunt erop rekenen dat de continuïteit gewaarborgd is. Zo’n clubblad bestaat uit ad hoc artikelen en uit een aantal vaste rubrieken. Het is mij een eer en genoegen dat de redactie mij heeft gevraagd om in iedere editie een column te schrijven. Dus wordt deze column ook een vast onderdeel van het clubblad. Altijd al willen worden: columnist. Proberen iets te melden in een beperkt aantal woorden en in een beperkte ruimte. En ieder onderwerp mag je aanroeren. Vrijheid, blijheid. Als het maar een beetje betrekking heeft op onze club of sport. Geen punt redactie!! De competitie is begonnen. Tenminste voor de vlaggenteams. De andere teams gaan vanaf deze week van start. Onze club is altijd rijk vertegenwoordigd in de NGF-competities. Voor de meeste deelnemers is het een mix van presteren en plezier hebben. Verliezen en winnen liggen dicht tegen elkaar en dat moet je kunnen accepteren. Je hebt een rot gevoel als je verliest van een tegenstander waarvan je voelt dat je had kunnen winnen, daartegenover ben je euforisch als je hebt gewonnen van een sterker geachte opponent. In de kleedkamers kan je die emoties goed voelen. Zo

heb ik een grote kerel, goede golfer en mentaal heel sterk eens een uur lang met een handdoekje voor zijn gezicht zien zitten na een onbegrijpelijke nederlaag (3 up met vier te gaan en dan 4 holes op rij verliezen). Helemaal kapot was hij. En dan is het de taak van het team om bijstand te verlenen in de vorm van peptalk. Want volgende week heb je hem wel weer nodig natuurlijk. Hoe win je een wedstrijd van een veel sterkere golfer? Het kan wel als je de goede voorwaarden schept en als je tegenstander een beetje gevoelig is. Dan ga je over op de psychologische oorlogsvoering. Allereerst moet je zelf natuurlijk je niveau halen. Daar begint het mee. Alhoewel dat niveau normaal gesproken te laag is voor de overwinning (de opponent is immers sterker) kan je dan een beetje druk zetten. Ten tweede ga je de druk opvoeren door andere wapens in de strijd te gooien. Deze zijn volkomen legaal en kunnen wel eens werken. Laten we beginnen met de “strategie van het slopen”. Dat is er één die in perfectie wordt uitgevoerd door de captain van Heren Senioren 1 onze onvolprezen John van der Linden. Ik heb een aantal malen bij hem in een team mogen spelen en heb hem de meest onwaarschijnlijke overwinnin-

12

gen zien behalen. John stond vaak op single 1 gezien zijn lage handicap en mocht het dan opnemen tegen een nog lagere handicapper. Als John had geslagen dan stond hij onmiddellijk al weer klaar om in een hoog tempo naar zijn bal te lopen. John kan wandelen met een tred die voor een normale golfer overeenkomt met een forse trainingsloop. De tegenstanders zijn dat hoge tempo niet gewend maar willen wel bijblijven natuurlijk. Na 13-14 holes (dan komt de cruciale fase in een matchplay wedstrijd) is de opponent totaal gesloopt en dan slaat John toe. Een mooie doeltreffende strategie voor de spelers en speelsters met conditie en een hoog loopritme. Heb je dat talent niet dan kan je ook “de strategie van de underdog” proberen. Deze is met name geschikt voor de acteurs onder de competitiespelers. Je begint al op de eerste T-Box te klagen over een blessure. Tegenstander wil graag golfen en als het een liefhebber is ook graag langer dan 10 holes en met jouw klachten verwacht hij geen lange pot en dat vind hij/zij eigenlijk niet leuk. Tijdens de wedstrijd klaag je nog een beetje over een trekkende pijn als je moet chippen en af en toe grijp je eens naar je rug. Ondertussen pak je een holetje, verlies je een holetje en je tegenstander denkt dat het nog steeds een Het digitale clublad > Golfclub De Merwelanden

simpel potje is. Totdat blijkt dat het met nog zo’n 5 holes te spelen nog steeds gelijk staat. Dan zeg je gewoon dat het eigenlijk best wel meevalt en bedank je de tegenstander voor het geduld. Daarna veeg je het potje bij elkaar en trakteer je de verbouwereerde tegenstander een drankje aan de bar. “Goh, dat ik de wedstrijd nog heb gewonnen zeg, dat had ik niet verwacht” zeg je er nog even bij. Ook een aardige tactiek is de “strategie van het prijzen”. Je kent ze wel , die longhitters die zo achterlijk ver slaan dat de moed je op de T-Box al in de schoenen zakt. Hoe krijg je het ooit voor elkaar om een holetje te winnen? Steeds lig je 40-50 meter achter en iedere keer heeft hij/zij als tweede slag een simpel stokje en jij een hout of lang ijzer. Mentaal sloopt dat, en daarom ga je proberen dat om te draaien. Na een paar holes ga je de tegenstander prijzen met die ongelooflijk verre slagen, je loopt samen op en als je hebt geslagen (als eerste weer helaas) loop je samen naar de bal van de opponent. “Sjonge zeg, wat kan jij die bal ver slaan, moet je me toch eens uitleggen na de wedstrijd”. Als je dat een paar keer zegt

heb je grote kans dat je tegenstander zich nog iets extra wil manifesteren op de Tee en kan je daarna regelmatig helpen mee zoeken naar ballen in de rough, takken, waterhindernissen of anderszins. Probeer het maar, niet geschoten is altijd mis. Lukt dat allemaal niet dan heb je nog de “strategie van de afleiding”. Maak er een gezellige wedstrijd van en praat lekker veel. Over van alles natuurlijk, maar niet over golf. Zo heb ik een keer tegen een student gegolfd met een vervelende lage handicap. Na 6 holes stond ik 3 down en niet echt zicht op enige verbetering van de stand. Ik kwam er, tijdens de praatjes gedurende het oplopen naar de bal, achter dat zijn verkering net uit was. Alle medeleven dat ik kon geven heeft hij gekregen. Ondertussen won ik het potje op 16. Kansloos was hij.

Zo hoort golfcompetitie te zijn en het is jammer genoeg zo dat het niet meer overal zo is. De Merwelanden teams echter staan zoals gebruikelijk bekend om hun gezelligheid en teamspirit. We zijn de beste gastheer van de competitie, we hebben de beste competitielunch en we weten hoe het hoort. Winnen of verliezen hoort bij de sport evenals de gastvrijheid van het ontvangende team. Als we daar goed in scoren hebben we al meer dan de helft gewonnen. Ik wens alle competitiespelers veel plezier en succes. Inmiddels hebben Heren 1 en Dames 1 hun eerste wedstrijd jammer genoeg verloren maar we zijn ervan overtuigd dat ze zich terugvechten in de competitie. Groetjes van uw columnist.

Voor de rest is competitie spelen gewoon heel leuk en na afloop ook nog eens buitengewoon gezellig. Traditioneel dineren de teams gezamenlijk en wordt door de gastheer de officiële uitslag voorgelezen waarna de captains van alle teams de gastheer bedanken voor de gastvrijheid. Tevens worden de andere teams in de speeches op de hak genomen.

13


Een groentje bij Dames 1 Een groentje bij de toppers van Dames 1.

van het vliegtuig geplakt, tot grote pret van het cabine personeel.

Dinsdag 15 maart is Dames 1 vertrokken naar Cambrils voor een trainingsstage. We troffen elkaar in de middag op Eindhoven Airport. Henk Kuijsters, Frank Kuijsters en Piet Metselaar hadden de zware taak het team enigszins in het gareel te houden. Wat onwennig en met een overspannen gezicht op het vliegveld achtergelaten met koffer en golftas kon het grote avontuur beginnen. Ik zat naast Regina in het vliegtuig die vriendelijk vroeg of ik bij het raam wilde zitten. Vond ik niet nodig, na 3 kwartier vliegen en kwekken kwamen we er achter dat we in een rij zaten waar helemaal geen raam zat! Beetje saai uitzicht, dus hebben we maar een leuk plaatje uit een tijdschrift gescheurd en dat op de wand

Bij het naderen van Barcelona/Reus kwam de regen met bakken uit de hemel, terwijl mij toch echt verzekerd was dat het niet nodig was paraplu en regenkleding mee te nemen…. Bij het uitstappen regende het pijpenstelen, maar de lol werd er niet minder om. Spullen opgehaald en daarna de auto’s ingestapt bij Erna en Gerard. Bij Erna en Gerard thuis werden we hartelijk welkom geheten met een hapje en een drankje. Vervolgens aan tafel en slapen. De volgende dag vroeg uit de veren, want er moest ontbeten worden. Broodjes bakken, eitjes koken, roereieren bakken en thee zetten. Kim pakte de auto’s in en met genoeg energie reden we naar golfbaan Porta

Ventura om te beginnen aan onze eerste 18 holes. Een prachtig clubhuis en een uitdagende baan stonden ons te wachten. Broodjes en volkoren koekjes in de tas en vlammen maar. Na de eerste 18 holes stond Regina aan kop, met Tiny en Valerie als 2e en 3e. Snel iets drinken en heel jammer, maar in de regen naar de driving range, chipping green en putting green. Als groentje werd me verzocht om nog even in de bunker te oefenen, waardoor ik ’s avonds nog aan het tandenknarsen was. Maar wat opbouwende kritiek kan nooit kwaad. Na het spelen gauw douchen, haar in de krullenwax en eten, thuisgekomen nog even met Gerard en Erna nagepraat waardoor het weer een kort nachtje werd. De volgende morgen vroeg aan de bak, maar met een andere flight indeling. Het weer was inmiddels opgeknapt maar wel veel wind. In de middag werd ik van de driving range afgehaald, omdat het te veel van het goede werd. Dus dan maar even chippen en putten. Na dag 2 was de stand nog ongewijzigd, Regina aan kop gevolgd door Tiny en Valerie. ’s Avonds heerlijk gegeten met allerlei tapas en fondue. De meiden vertelden dat de baan die wij vrijdag zouden spelen een uitdaging zou worden met enorme hoogte verschillen en lastige greens. ’s Morgens naar Bonmont Golfclub gereden. Omdat we pas om half 2 konden starten hebben we eerst de chip en putt course gespeeld, waar je door de enorme wind een volle ijzer 5 moest slaan om 100 meter te overbruggen. Dat beloofde wat voor de middag. Aangekomen bij Bonmont stond ik perplex van de schoonheid van de baan, clubhuis en het uitzicht op de zee. Even inslaan en wat tips van Henk en Frank, tas op de rug en

14


knallen maar. Ik speelde met Henk, Piet en Denise, en we zouden skinnen. Met Denise onder 1 hoedje gespeeld, en op de laatste hole zaten er 3 skins in de pot. De heren lagen voor par, en Denise en ik voor birdie. Denise put eerst en maakt haar birdie, wij kijken elkaar aan, en ik besluit op dat moment om mis te putten zodat de skins niet blijven staan en alsnog voor ons zijn. Enorme pret, en verongelijkte gezichten bij de mannen, die door hadden dat ze bedonderd waren. Maar het was wel goed voor de teamspirit. De uiteindelijke winnares was Regina op de voet gevolgd door Valerie die goed op tik was. Voor het spelen hadden we het plan opgevat om de laatste avond passend af te sluiten door even de kroeg in te duiken, maar dat idee is na het diner snel van tafel geveegd, wat waren we moe! Thuisgekomen

nog even een afsluitende borrel en nabeppen, en de trainingsstage zat er al weer op. Spierpijn van het lachen, moe van de wind, en voldaan van alle tips die ik heb gekregen. Ik vond het leuk om als team een aantal dagen elkaar zo mee te mogen maken, en heb van iedereen veel geleerd, en met allemaal enorm gelachen. Onze dank gaat uit naar onze sponsor Demeter, en in het bijzonder naar Gerard en Erna voor hun gastvrijheid, naar (stichting) Piet voor het regelen van allerlei zaken en het rijden van en naar golfbanen en restaurants, naar Henk en Frank voor de trainingen (en in mijn geval het geduld). Teambuilding, en vooral veel, heel veel golf….. je kunt het groentje geen groter plezier doen! 9 letters, 1 woord……SUPERTEAM

15


Golfclub De Merwelanden Baanhoekweg 50, 3313 LP Dordrecht Verenigingsbureau: Tel. 078 – 6 21 51 71 Email: [email protected]

16


Golfclub De Merwelanden

Recommend Documents