Goedemiddag, beste broeders en zusters in Christus en een warme groet uit ons land, de Filippijnen!

Gebedsdag 12 juni 2011 – Beurs van Berlage – Stichting Vrouwe van alle Volkeren – www.devrouwevanallevolkeren.nl

Voordracht van Tony en Chona Montinola Goedemiddag, beste broeders en zusters in Christus en een warme groet uit ons land, de Filippijnen! We zijn in Zuidoost-Azië, 14 uur vliegen van Amsterdam. Enkele van onze buurlanden zijn Korea, Taiwan, Indonesië, Vietnam en het machtige China. Onze 7100 mooie eilanden liggen verspreid over een lange strook van noord naar zuid. In de 16e eeuw arriveerden de Spanjaarden en brachten het christendom. De lokale bevolking omarmde de nieuwe religie, maar her en der was er ook tegenstand. Een van de oudste relicten uit dit tijdperk is het alom vereerde miraculeuze beeld van Santo Nino, het kindje Jezus. Ons land telt nu ongeveer 90 miljoen inwoners van wie 81% katholiek is. Hier kunt u zien dat we graag openlijk uiting geven aan ons geloof. Onze mensen hebben een grote devotie tot de Moeder van God, die we liefdevol ‘Mama Maria’ noemen. Ze is immers onze patrones, als de Onbevlekte Ontvangenis en als Onze Lieve Vrouwe van Guadalupe. In onze armoede en eenvoud wenden wij ons tot God voor al onze behoeften, en vragen onze hemelse Moeder om haar voorspraak. We wisten van de gebeurtenissen in Akita, maar pas later hoorden we van de Vrouwe van alle Volkeren. Bisschop John Ito van Japan bezocht in 1991 de Filippijnen en vertelde ons dat Akita zijn oorsprong had in Amsterdam en dat we daar absoluut naartoe moesten. Vrij snel daarna bezochten we Amsterdam. We ontmoetten Ida en vroegen haar toestemming om het gebed en de boodschappen van de Vrouwe van alle Volkeren te mogen drukken. Zodra we de Boodschappen lazen, voelden we in ons hart dat dit werkelijk Maria was die ons vroeg iets te doen; we beseften dat de Boodschappen zeer, zeer belangrijk waren. We begonnen met het drukken en aan iedereen die geïnteresseerd was gaven we het prentje en de Boodschappen . Aanvankelijk leek er niet veel belangstelling te zijn. De Vrouwe van alle Volkeren was onbekend, en op dat moment was er veel opwinding over andere mariale gebeurtenissen. …Individuele personen en groepen begonnen zich te interesseren en te helpen de devotie te propageren. Zo gaf kardinaal Vidal van het aartsbisdom Cebu het groene licht voor de verspreiding van de devotie, en dit opende de deur naar alle parochies, alle particuliere en openbare scholen, en alle andere instellingen in het aartsbisdom. Deze afbeelding staat op de internationale luchthaven van Cebu en wordt door velen gezien.

1


Kardinaal Vidals opvolger, aartsbisschop Jose Palma, geeft ons ook veel steun. In zijn vorige aartsbisdom wees hij drie aan Maria toegewijde parochies aan, om van daaruit de devotie tot de Vrouwe van alle Volkeren te verspreiden. Graag willen we u wat foto’s laten zien van de activiteiten van onze helpers. De kwaliteit is niet altijd even goed, maar ze geven een idee van wat er gebeurt.

We ontvingen onlangs deze brief: ‘Beste Tony en Chona, Ik beschouw het als een groot voorrecht om de Vrouwe van alle Volkeren in onze stad te dienen. Zodra ik van jullie materiaal kreeg toegestuurd, heb ik geprobeerd om onder zo veel mogelijk mensen in de kerk, op scholen en in religieuze organisaties novenen, prentjes en boekjes over de Boodschappen te verspreiden. Ik vraag iedereen het gebed dagelijks te bidden. Ik stel mezelf en dit apostolaat onder de hoede van Maria , onze lieve hemelse Moeder, de Vrouwe van alle Volkeren, en ik, als haar trouwe dienaar, wil mijn leven, mijn familie en hen die haar dienen, toewijden aan Jezus door Maria.’ Dit is vaak wat onze helpers ervaren: ze voelen zich enorm bevoorrecht om voor de Vrouwe te mogen werken en deel te nemen aan de grote wereldactie die bedoeld is voor iedereen en waarbij ze vaak grote persoonlijke offers brengen. Er zijn nu vele helpers, zowel groepen als individuele personen, in bijna alle delen van het land. Zij zetten zich vol vuur in voor de verspreiding van de devotie, en hun aantal neemt toe. In ons werk benadrukken wij de waarde van het verlossende lijden en van het aanbieden van onszelf voor het heil van de zielen. Dit geeft nieuwe betekenis aan het leven van mensen. Het is hartverwarmend te zien dat veel mensen uit andere organisaties ook achter de Vrouwe van alle Volkeren staan. Zo heeft (48) het Marialegioen veel geholpen, vooral in het noorden. De Ridders van Columbus hebben meer dan een miljoen rozenkransboekjes gedrukt met daarop de afbeelding en het gebed van de Vrouwe van alle Volkeren. Ook krijgen we steun van de Birhen Sa Barangay, een plaatselijke mariale vereniging.Dit is onze maagd Maria, typisch Filippijns gekleed. Zo is er een stad waar enkele Barangay-leden elke ochtend om zes uur de rozenkrans bidden , waarbij ze een nogal luide omroepinstallatie gebruiken. Bij elke tientje bidden ze in het plaatselijke dialect met groot vuur: ‘Heer Jezus Christus, zend nú Uw Geest over de aarde …!’

2


Hoewel er een broederschap van de Vrouwe van alle Volkeren is, is er geen organisatie die de verschillende activiteiten landelijk coördineert. Het is de hemelse Moeder die alles leidt en orkestreert. De helpers doen hun werk naargelang hun specifieke inspiratie en capaciteiten. Het kan zijn dat ze op missie gaan, lezingen geven, hun apostolaat via de media verrichten of alleen maar bidden voor de verwezenlijking van de wensen van de Vrouwe. Deze kapel is door iemand aan de Vrouwe van alle Volkeren gewijd. In verschillende steden worden gebedsdagen gehouden, meestal in mei. In sommige plaatsen gaat altijd een negendaagse novene met dagelijks een mis vooraf aan de feestelijke hoogmis op 31 mei. In Manilla is de viering elke keer een beetje anders. De grootste viering was in 2001, toen dankzij aartsbisschop Arguelles meer dan 20 bisschoppen aanwezig waren! Andere plaatsen vieren de dag op hun heel eigen manier, maar altijd met een heilige Mis. We houden ook mariale bijeenkomsten met gastsprekers over de Vrouwe van alle Volkeren en het gewenste vijfde mariale dogma. Na dergelijke bijeenkomsten zijn mensen meestal vol vuur en aangestoken door de ‘dogmakoorts’ , maar belangrijk is dat het vuur brandende wordt gehouden . We hebben de afgelopen jaren steeds contact gehad met onze bisschoppen, en ze op de hoogte gehouden van de laatste ontwikkelingen. De meesten van hen hebben in hun bisdommen, in meer of mindere mate, de devotie tot de Vrouwe van alle Volkeren toegestaan of ondersteund. En vaak hebben ze voor hen die zich hiervoor inzetten een woord van bemoediging of dank. Voor zover wij weten zijn er nu drie nieuwe parochies met de Vrouwe van alle Volkeren als patrones. Een ervan is in het aartsbisdom Lipa, en misschien kan Mgr. Arguelles ons daarover iets vertellen, maar hier zijn enkele foto’s. De parochiepriester Milo, met het ontwerp van de kerk. Het is een rustige, landelijke omgeving, met heuvels en palmbomen in de verte. Het officiële begin van de werkzaamheden . Heel veel mensen op de achtergrond. Een sprong in de tijd. Zo ziet het er nu uit. In Bukidnon, in het zuiden, is een andere parochie. De pastoor, Fr. Jojo, is zeer mariaal en een heel enthousiast medewerker. Een spandoek met welkomstgroet. De officiële start van de werkzaamheden met de bisschop. Er is echter niet alleen goed nieuws. Dit zou een parochie van de Vrouwe van alle Volkeren worden, maar de nieuwe bisschop heeft andere plannen. Maar het bord is er nog steeds en ook de grote afbeelding staat nog altijd in het parochiekantoor. Zo nu en dan zijn er problemen over de Boodschappen, meestal over de term ‘Medeverlosseres’. Vóór de verandering van het gebed waren er soms ook bezwaren tegen de zinsnede ‘die eens Maria was’. Eenvoudige mensen begrijpen heel goed de rol van onze Moeder. Ze weten en aanvaarden dat Maria voor ons lijdt, dat ze bij haar Zoon voor ons ten beste spreekt, en dat ze van Jezus genaden voor ons verkrijgt. Voor hen is Maria de altijd bezorgde Moeder die onze behoeften kent en altijd klaarstaat om ons te helpen. We weten niet waar al die bidprentjes en al het andere materiaal uiteindelijk belanden, maar het sterkt ons als zo nu en dan bij het uitdelen van de prentjes iemand ons vertelt: ‘O ja, ik bid

3


dit gebed elke dag, en veel anderen doen dat ook!’ Geleidelijk heeft de beeltenis van de Vrouwe van alle Volkeren zijn weg gevonden naar plekken waar mensen komen bidden: de 1 bij 1½ meter afbeelding op doek voor de parochiekerken, de kleinere platen voor de kapellen en een reeks andere maten en vormen van de beeltenis. Toen we voor het eerst deze afbeelding op doek naar een stad brachten, waren de priesters daar bijeen met hun aartsbisschop. Toen ze de afbeelding van de Vrouwe zagen, wilden ze er allemaal een voor hun parochie. Er waren ongeveer 40 priesters. Kort daarna vroeg het aartsbisdom Cebu om 200 van deze grote doeken, 2000 posters van 1 meter en 300.000 bidprentjes. En men wilde ze snel hebben, voor de volgende maandelijkse priesterbijeenkomst! De Vrouwe heeft gezegd dat haar beeltenis van stad naar stad moeten worden gebracht. (102) De helpers brengen de Vrouwe van de ene plaats naar de andere, over land, door de lucht en over zee, weer of geen weer... De Vrouwe van alle Volkeren opent de harten van de mensen en ze verwelkomen haar en de boodschappers met liefde. Onze Moeder komt ze echt bezoeken in hun stad of parochie, of bij hen thuis, en dus is de vreugde groot. Soms komt onze Moeder over slechte wegen of langs bergpaden. En zelfs over een slingerende hangbrug! Na een lange dag op missie rusten de helpers uit in de achterbak van een kleine vrachtauto. Enige tijd geleden gebeurde er iets vreemds, toen aartsbisschop Arguelles legerbisschop was. Hij wilde een heiligdom voor de H. Theresia bouwen en daarin de Vrouwe van alle Volkeren een ereplaats geven. De architect vertelde hoe groot de afbeelding moest zijn. Dat leek ons veel te groot en we dachten dat er iets fout was gegaan, maar goed, we zorgden ervoor dat er zo’n afbeelding kwam. Toen het heiligdom ten slotte af was - u raadt het al - was het doek inderdaad te groot voor de plek waar het had moeten komen, dus moesten ze een andere muur vinden om het op te hangen. Het is echt vreemd, maar misschien heeft de Heer een bedoeling met deze beeltenis. Dit zijn dr. Mark Miravalle en Mgr. Arthur Calkins aan de voet van het olieverfschilderij van 4 bij 8 meter van de Vrouwe. Het is interessant hoe op nogal wat plaatsen de beeltenis van de Vrouwe naast die van de Barmhartige Jezus staat. Ook zien we de Vrouwe van alle Volkeren graag dicht bij onze Middelares van alle Genaden. Er zijn meldingen geweest van speciale gunsten, ontvangen op voorspraak van de Vrouwe van alle Volkeren. Dit is er een van: Een driejarige jongen had koorts en ’s avonds liep hij plotseling blauw aan. Zijn moeder en een paar buren probeerden hem twintig minuten lang te reanimeren, want hij was gestopt met ademhalen. Toen herinnerde de oma zich het prentje van de Vrouwe van alle Volkeren dat ze onlangs had gekregen. Ze rende naar hun huisaltaar, pakte het prentje en legde het op de borst van het kind. Onmiddellijk begon het levenloze kind weer te bewegen. De buren stonden stomverbaasd, want ze waren erbij toen de jongen stopte met ademhalen. De missie van de Filippino’s voor de Vrouwe van alle Volkeren gaat tot ver over onze

4


landsgrenzen. Een aantal dappere vrouwen en hun vriendinnen verspreiden de devotie in Thailand, waar christenen een minderheid vormen. Ze houden al sinds 2001 elk jaar een gebedsdag. Hier een beeld van hun kleurrijke vieringen. Vrienden van de Vrouwe hebben ook afbeeldingen van haar naar Californië gebracht. Dit is een bijeenkomst van Filippijnse migranten. In New York brengen Elena Starr en andere ijveraars de Vrouwe van alle Volkeren op verschillende manieren onder de aandacht. Ze delen prentjes uit en organiseren gebedswaken, processies en mariale conferenties. Het is hard werken, en het vraagt veel moed en opoffering, maar ze gaan door. Ook zij hebben ons gebed nodig. In 1995 kwam bij een aantal Filippino’s het idee op om een heiligdom voor de Vrouwe van alle Volkeren te bouwen in Polen, in het stadje Domacyno in Kosjalin. P. Paul Maria zag de tekeningen in Manilla. Voor het einde van het jaar werd het bronzen beeld gezegend door verschillende Poolse en drie van onze eigen bisschoppen, onder wie kardinaal Vidal. Het was een mooie en ontroerende viering, met groepen pelgrims die van heinde en ver te voet hierheen waren gekomen. Het gebeuren trok ook de aandacht van de lokale media. De Vrouwe staat met haar gezicht naar Rusland. Mensen komen haar nu op deze plaats vereren. Hier zien we een groep Filippino’s die zich laten zegenen. Filippino’s vinden het altijd leuk om dingen te versieren en kunnen behoorlijk creatief zijn. Zo is er een dame die haar eigen wenskaarten ontwerpt. Dit is een uitnodiging voor een evenement rond de Vrouwe van alle Volkeren. En moet u dit zien. Deze ijveraarster voor de Vrouwe houdt zo veel van haar hemelse moeder dat ze ter gelegenheid van een processie de beeltenis helemaal heeft bedekt met glitter! Moet u zich voorstellen: al die sterretjes en steentjes heeft ze er een voor een op geplakt! Ze heeft haar zelfs een kroon gegeven en een medaillon! Denkt u nu alstublieft niet dat u bij ons in de Filipijnen de Vrouwe van alle Volkeren op elke straathoek tegenkomt. Er is nog heel veel te doen. Maar we worden ook geregeld aangenaam verrast. Deze kleine tuin ligt een beetje verscholen naast een terrein van de parochie. Een kunstenaar van eigen bodem nam een kwast en wat goedkope verf en … Voila! Een Moeder Maria met interessante oosterse trekken! Soms zijn we niet helemaal tevreden met maar één beeltenis. Twee is beter dan één … en waarom niet nog meer? Ziet u alle drie de afbeeldingen? Het is fiëstatijd ! En iedereen is uitgenodigd! De vrouw die hier woont plakte afbeeldingen van haar favoriete devoties strategisch op de hoek van de muur rond haar huis. Ook dit kun je tegenkomen. Of zoiets. Hier ziet u een afgelegen plek waar u dit beeld kunt aantreffen. Het staat hier dank zij de noeste

5


arbeid en de toewijding van Moeder Maria’s kinderen en dankzij hun gemeenschapsgeest. Zoals wel wordt gezegd, is het werk van een moeder nooit af. De missie gaat dus door. Het hele jaar door wordt er materiaal over de Vrouwe van alle Volkeren verstuurd naar helpers, gelovigen, mensen die zich hopelijk later ook geroepen zullen voelen om bij de verspreiding te helpen, en naar iedereen die erom vraagt. Hier maken we pakketten klaar voor de helpers, die we regelmatig van nieuw materiaal voorzien. Deze arme jongen van het koeriersbedrijf moet voor elk pakket een aparte factuur maken. De uitvoering van ons nieuwste idee, zo omvangrijk dat het nog steeds niet af is: vrijwilligers die de verklaring van Mgr. Punt van 31 mei 2002 voegen bij het nieuwe magazine, de brochure en de prentjes. En brieven aan alle parochiepriesters in het land, en aan alle huizen van alle congregaties van mannelijke en vrouwelijke religieuzen, plus de diocesane seminaries. Er zijn meer dan 3000 parochies verdeeld over 86 bisdommen, en heel veel congregaties. Deze dozen staan klaar voor verzending, één doos per bisdom. We kunnen onze ijveraars voor de Vrouwe niet genoeg bedanken voor hun trouw, en ook u allen willen wij bedanken. Het is het werk van de Vrouwe, wij allen zijn niet meer dan haar nederige dienaars en dienaressen. Momenteel wordt ons geliefde land geconfronteerd met ernstige bedreigingen, niet in de laatste plaats door het zogenoemde wetsvoorstel Reproductieve Gezondheid. Het is een hoogst immoreel wetsvoorstel en een aantal machtige politici zijn vastbesloten het tot wet te maken. Het is een hevige geestelijke strijd, waarbij de plaatselijke kerk voorop gaat in de strijd tegen de wet. De Vrouwe van alle Volkeren is er ook. Hier is ze in het gebouw van het Congres, tijdens een pro-life heilige mis, opgedragen door aartsbisschop Paciano Aniceto. Tot slot bidden wij: Moge de Vrouwe van alle Volkeren onze Voorspreekster zijn, opdat wij bewaard mogen blijven voor nog meer verwording, nog meer rampen en nog meer oorlogen. Amen!

6


7

Goedemiddag, beste broeders en zusters in Christus en een warme groet uit ons land, de Filippijnen!

Recommend Documents