Geschiedenis van de voetbalvereniging Arnemuiden

Geschiedenis van de voetbalvereniging

Arnemuiden @ Wim Bil Juni 2016

De geschiedenis van de voetbalvereniging Arnemuiden In dit document wordt een overzicht gegeven van de geschiedenis van de voetbalvereniging Arnemuiden. De vereniging is opgericht op 26 november 1945 maar vóór de tweede wereldoorlog werd er in Arnemuiden al gevoetbald. U vindt hiervan een korte beschrijving. Verder is er van elke seizoen een verslag gemaakt met waar mogelijk foto’s bijgevoegd. In de jaren na de eeuwwisseling wordt een overzicht gegeven van de prestaties van het eerste elftal.

Het vooroorlogse "Arnemuiden" Iedereen weet, dat er in Arnemuiden voor de oorlog (in de dertiger jaren) een voetbalclub heeft bestaan, die tijdens de mobilisatie 1939-1940 of in het begin van de oorlog ter ziele is gegaan. Speurend in de archieven van de Z.V.B. (Zeeuwsche Voetbal Bond) kom je wat gegevens van de voorganger tegen. Hoe de club in Arnemuiden ook genoemd werd, (V.V.A. ? of A.S.C. ?), bij de Z.V.B. stond hij bekend als "Arnemuiden". In het jaarverslag 1930-1931 van de Z.V.B. wordt melding gemaakt van een besluit tot invoering van een competitie voor zaterdagmiddagvoetballers. Tot de ploegen die in competitieverband deelnamen aan de zaterdagcompetitie behoorden o.a. Goesche Boys, Kats, Wissenkerke en Waarde. Pas in het seizoen 1933-1934 komt de club "Arnemuiden" voor in de boeken van de Z.V.B., namelijk bij de specificatie Rekening Couranthouders groot ƒ 6,70 en de specificatie Waarborgfonds ƒ 5,--. Volgens de Z.V.B. is de financiële toestand bij de clubs niet rooskleurig. In het seizoen 1934-1935 is er inderdaad gevoetbald in competitieverband getuige de eindstand in het jaarverslag. Waarschijnlijk uit die periode stamt onderstaande foto van het eerste elftal.

Geschiedenis van de v.v. Arnemuiden

1

Eindstand zaterdagcompetitie afdeling Walcheren: Oostkapelle Serooskerke Arnemuiden R.C.V. I Veere II L.V.V. I S.M.Z. I

12 12 12 12 12 12 12

9 7 6 5 6 4 1

2 1 1 3 0 0 1

1 4 5 4 6 8 10

20 15 13 13 12 8 3

41-17 40-21 52-29 41-31 40-34 26-53 21-76

De ploegen R.C.V., L.V.V. en S.M.Z. kwamen allen uit Vlissingen. Veere II mocht meedoen omdat het eerste team in de zondagcompetitie speelde. In het seizoen 1935-1936 werden twee kleine competities afgewerkt. Een winter- en een zomercompetitie. In de wintercompetitie werd "Arnemuiden" kampioen voor R.C.V., Serooskerke, S.M.Z., Oostkapelle en L.V.V. Arnemuiden bleef ongeslagen en had een doelsaldo van 48-13. In de zomercompetitie werd een derde plaats behaald achter R.C.V. en Serooskerke. Ook in het seizoen 1936-1937 was Arnemuiden weer eens de sterkste. In een nek aan nek race won Arnemuiden met één punt verschil de titel voor R.C.V. In het jaarverslag van de Z.V.B. lazen wij het volgende bericht: "Arnemuiden was weer eens de sterkste in deze afdeling. Het is eigenlijk een uitzondering als dit elftal niet meespreekt bij de verdeling van de beste plaatsen. R.C.V. was echter ook een ernstig gegadigde en tenslotte kwam het met één puntje verschil tot een kampioenschap voor de jongens uit de oude Arnestad". In het seizoen 1937-1938 werd Arnemuiden kampioen van Zeeland door in twee beslissingswedstrijden Krabbendijke te verslaan. Het seizoen 1938-1939 werd voor de jeugdige Arnemuiden ploeg een grote teleurstelling. In de competitie eindigden Arnemuiden en een team bestaande uit oude K.N.V.B.-spelers van Vlissingen samen op de eerste plaats. Een beslissingswedstrijd tussen beide ploegen werd door de oudjes gewonnen in de allerlaatste ogenblikken (1-2). In het jaarverslag van de Z.V.B. lazen wij hierover het volgende: 'Het is wel tekenend, dat een veteranen elftal weet te zegevieren over een jeugdige ploeg. Een duidelijk bewijs ook, dat technische scholing meer dan ooit de aandacht van de clubbesturen verdient". Hierna wordt het stil rond het vooroorlogse Arnemuiden. In de jaarverslagen van de Z.V.B. wordt met geen woord meer gerept over de club. De mobilisatie en de oorlog zijn daar mogelijk debet aan geweest. In de oorlogsjaren is er wel gevoetbald. De Z.V.B. werd ontbonden en opgenomen in de N.V.B. (Nederlandse Voetbal Bond) als afdeling Zeeland. In Arnemuiden werd er uiteraard ook gevoetbald, doch niet in competitieverband.


2

Arnemuiden en zijn Historie 1945-1960 Op 26 november 1945 werd "Arnemuiden" opgericht na vijf lange oorlogsjaren, waarbij de nodige wilskracht moest worden opgebracht om de voetbalmachine weer aan het rollen te brengen. Samen met Lewedorpse Boys meldde men zich bij de afdeling Zeeland van de K.N.V.B. Na het storten van een verplichte waarborgsom van ƒ 10,-- startte men en ging onder het aloude devies "Luctor Et Emergo" deelnemen aan de competitie. Het was meteen raak. Arnemuiden herrees en werd kampioen. De eindstanden van de eerste en tweede klas waren toen: Krabbendijke 1 Kloetinge 1 Wemeldinge 1 Rilland Bath 1 Nieuwdorp 1 Kattendijke 1 De Bevelanders 1 Wissenkerke 1

14-25 14-21 14-18 14-16 14-13 14-10 14-5 14-2

Arnemuiden 1 Yerseke 3 Krabbendijke 2 Kruiningen 3 ’s Heer Arendskerke Rilland Bath 2 Nieuwdorp 2

12-22 12-17 12-15 12-11 12-7 12-6 12-0

In een promotie/degradatie/competitie tussen Arnemuiden en Wissenkerke wonnen beide teams éénmaal. In de derde wedstrijd won Arnemuiden met 5-0 en promoveerde daardoor naar de eerste klas. C.de Nooijer werd de eerste gekozen voorzitter. De elftalcommissie had al problemen met de opstelling. 1946-1947 Het seizoen zal worden geboekstaafd als het seizoen van de recordwinter, waardoor de competitie onmogelijk lang werd gerekt. Arnemuiden I behaalde een tweede plaats achter Wemeldinge, dat met één punt verschil kampioen werd van de eerste klas. De wedstrijd tegen aartsrivaal Nieuwdorp werd gestaakt. Nieuwdorp kreeg daardoor twee punten in mindering. Voor het eerst kreeg Arnemuiden een tweede team, dat uitkwam in de tweede klas. In deze klas speelde o.a. Colijnsplaatse Boys I, Kapelle I, Wolphaartsdijk I, Kruiningen, Wissenkerke I en Krabbendijk 2. Ons tweede team behaalde een zesde plaats. De uitrusting (voetbalschoenen waren schaars) werd aanmerkelijk verbeterd, maar was nog niet ideaal. De zaaltraining geschiedde in het verenigingsgebouw aan de Burgemeester Langebekestraat. Tot vice-voorzitter werd J. Theune gekozen. Een zogenaamde "balhouder" werd aangesteld in de persoon van B. Meulmeester. De eerste kaartverkopers werden benoemd t.w. J. Jobse, de Ridder en L. Theune. Jan Allaart werd secretaris.


3

1947-1948 Arnemuiden I, behaalde een zesde plaats. Wemeldinge werd kampioen en Krabbendijk I werd tweede. Arnemuiden 2 werd eveneens zesde en Cortgene I pakte het kampioenschap. Voor Arnemuiden en andere clubs was het reisbudget een punt, dat veel hoofdbrekens kostte. Het spelmateriaal, o.a. ballen, doelnetten, alsmede voetbalschoenen, vormde kennelijk geen probleem meer, al waren de prijzen erg hoog. Met de shirts, die de ploegen droegen, was het minder goed gesteld. Volgens de afdeling Zeeland liepen vooral de jeugdspelers er onverzorgd bij. Dit was te wijten aan de textieldistributie en de hoge prijzen van de sportkleding. Leen Grootjans bedankte als bode. Kaartverkoop op het veld verliep prima. Enkele leden kregen reisgeld aangeboden en dat leverde problemen op in het bestuur. P.de Meulmeester werd de nieuwe bode en tevens de nieuwe voorzitter. K.van Belzen werd de eerste consul. Het bestuur was van mening dat een trainer aangesteld diende te worden. G.de Nooijer was lid van de elftalcommissie. De spelers Izak van Belzen, Jan Meerman, Ko de Ridder, Jaap de Ridder, Rinus Meulmeester en Willem Hoebeke bewezen uit het goede voetbalhout te zijn gesneden. 1948-1949 Voor de tweede maal in haar jonge bestaan werd Arnemuiden I kampioen van de eerste klas. Het had zes punten voorsprong op Rillandia I. In de tweede klas C werd Arnemuiden 2 derde met 17 punten. Nieuwdorp werd in deze klas kampioen. In de bekercompetitie won Arnemuiden I met 1-2 van Veere I en met 8-3 van Bevelanders I Via overwinningen op Nieuwdorp I (0-2) Wissenkerke I (6-2) werd er in de finale verloren van Rillandia met 1-3. Arnemuiden 2 won voor de beker achtereenvolgens van Serooskerke 2 met 7-1 en van Kloetinge 2 met 0-4. In de volgende wedstrijd verloor men van bekerfinalist Rillandia met 11-2. Door invoering van identiteitskaarten probeerde men spelersfraude voorkomen. J. Grootjans werd de nieuwe secretaris. De zaaltraining nam een aanvang. Aanschaf van shirts en broekjes leverde problemen op. Keeper Tinus Witte en spits Cees van Dalen gaven hun presentje regelmatig af, evenals Adrie de Nooijer. 1949-1950 De vermakelijkheidsbelasting deed zijn intrede. De Heer Jobse zorgde voor het voetbalveld, nadat er vragen waren gekomen bij het bestuur over de aanstelling van een terreinknecht. Tegen de elftalcommissie werd een motie van wantrouwen ingediend. Vaste grensrechters werden aangesteld (Joh. de Ridder bij het eerste). In het bestuur waren er problemen m.b.t. opstelling eerste elftal, omdat enkelen wilden, dat verjonging moest plaatsvinden. In de afdeling Zeeland werd het


4

pupillenvoetbal ingevoerd. De "Beren" uit Baarland en V.S.C. uit Vrouwenpolder werden lid van de afdeling. Arnemuiden I werd tweede achter Krabbendijke I. Ons tweede team werd voor de eerste keer kampioen vóór Nieuwland I. Promotie naar de.eerste klas was niet mogelijk. De junioren deden voor de eerste maal in hun bestaan mee aan de competitie en werden achtste. Het team van de Zeeuwen werd kampioen. Voor de bekercompetitie verloor Arnemuiden weer van Rillandia met 1-3. De V-1 -schoten van Henk van Waarde troffen regelmatig hun doel. Het bestuur maakte bekend dat de contributiebetaling niet op tijd geschiedde. 1950-1951 De toneel vereniging "het overschotje" uit Middelburg trad op. In café Hamelink werden de opstellingen gemaakt door de elftalcommissie. De jeugd kwam onder de hoede van L. Theune. De verenigingsbesturen hadden de grootste moeite om een elftal op te stellen, omdat sommige spelers liever naar het strand gingen. De geselecteerde spelers voor het Zeeuws elftal mochten geen verletkosten in rekening brengen. Arnemuiden I behaalde een verdienstelijke tweede plaats achter Nieuwdorp I. Wolphaartsdijk degradeerde naar de tweede klas. Het tweede team eindigde gelijk met 's-Heer-Arendskerke 2. Volgens de gegevens uit het jaarverslag van de afdeling Zeeland werd Arnemuiden 2 toch de kampioen genoemd van de tweede klas C. De junioren behaalden een vierde plaats. Middelburg AI werd in deze klas kampioen voor RCS AI. Het Zeeuwse elftal, waarin spelers van Arnemuiden waren opgenomen, zorgde voor een unicum in de geschiedenis van de afdeling Zeeland door in de finale Utrecht te verslaan met 3-2. Tegen de jeugd moest krachtiger worden opgetreden wanneer zij zich misdroegen, aldus het bestuur. 1951-1952 Voor de tweede achtereenvolgende maal werd Nieuwdorp 1 kampioen van de eerste klas. Arnemuiden 1 werd tweede met zes punten achterstand. Arnemuiden 2 eindigde samen met Yerseke 3 op de eerste plaats van de tweede klas B en verloor daarna de beslissingswedstrijd van Yerseke 3 met 8-3. Een stuk van het voetbalveld (een hoek) werd gebruikt als oefenveld. De voorbereidingen voor de aanleg van een nieuw veld verliepen voortvarend. De opkomst tijdens de vergadering was groots, n.l. 52 leden. De strafcommissie van de vereniging had veel werk. De bouw van de kleedkamers kwam aan de orde. De A-junioren werden tweede achter het sterke junioren-team van Vlissingen. In de bekercompetitie verloor Arnemuiden 1 van Colijnsplaatse Boys met 0-3. Door de afdeling Zeeland werden vele verenigingen aangeschreven om verbeteringen aan te brengen aan het veld en/of het kleedgebouw. De afdeling Zeeland wilde tevens centrale trainingen gaan inlassen i.v.m. de tegenvallende resultaten van de vertegenwoordigende teams. Een uitgave van een clubblad werd door het bestuur gewenst.


5

1952-1953 De bouw van een kleedgelegenheid is in volle gang. De plaatsing van een waterplaats (urinoir) kwam aan de orde in een bestuursvergadering. Door de rampzalige gebeurtenissen in de nacht van 1 februari 1953 werden een aantal Schouwen- en Duivelandse verenigingen gedwongen hun competitie te staken i.v.m. verlies van hun velden, alsmede door de evacuatie. In de eerste klas werd Arnemuiden I tweede achter Krabbendijk I. Ons tweede team werd eerste, maar nu alleen. Als een echte kampioen bleef het V.C.K.2 liefst zeven punten voor. De strafcommissie, waarvan ons aller J. Allaart secretaris was, deed een beroep op de verenigingsbesturen om de spelers goed op te voeden en zelf het goede voorbeeld te geven. In de junioren topklas Zeeland behaalden de A-junioren een verdienstelijke derde plaats achter Vlissingen en de Zeeuwen. J. Siereveld werd de nieuwe voorzitter. Het bestuur besliste, dat de kampioensfoto van het tweede elftal niet gratis verstrekt mocht worden. 1953-1954 De medische sportkeuring werd verplicht gesteld voor spelende leden. Op doktersadvies kon er een enkelkous worden besteld op kosten van de vereniging. Dit seizoen leverde alles voor Arnemuiden op. In de eerste klas werd Arnemuiden kampioen, gevolgd door Krabbendijke en Rillandia. In de tweede klas behaalde Arnemuiden 2 eveneens een kampioenschap, gevolgd door Nieuwdorp 2. In de bekercompetitie won Arnemuiden I van Middelburg 4 en Terneuzense Boys I en won in de finale uiteindelijk van Rillandia met 5-0. Vooral de wedstrijd om het kampioenschap in- en tegen Krabbendijke, was voor de vele toeschouwers, die met bussen waren aangevoerd, een historische wedstrijd, die uiteindelijk met 2-4 werd gewonnen. De A-junioren behaalden een derde plaats en R.C.S. werd kampioen. Een prikkeldraadafrastering, aangebracht op de Poldersedijk, met de bedoeling om "illegale" toeschouwers te weren, zette geen zoden aan de dijk. 1954-1955 Volgens de afdeling namen vele verenigingsbesturen niet voldoende kennis van publicaties in het officiële mededelingenblad. In de eerste klas werd ons eerste team tweede achter Terneuzense Boys I. In dat jaar waren de doelcijfers van kampioen Terneuzense Boys 69-36, terwijl Arnemuiden I een saldo had van 110-39. Arnemuiden 2 was weer


6

ongenaakbaar en werd kampioen. Achter het ongeslagen Arnemuiden 2 werd Kapelle 2 tweede. Voor de eerste maal verscheen er een derde team binnen de lijnen. Zij werden tweede achter Yerseke 2. In de topklas junioren werd Arnemuiden A1 tweede achter Vlissingen. Zij lieten gerenommeerde ploegen als De Zeeuwen, R.C.S., en Middelburg achter zich. In de competitie lieten 27 elftallen verstek gaan en kwamen, wanneer zij moesten spelen, gewoon niet opdagen. Enkele spelende leden stoorden zich eraan, dat de kleedkamers te laat werden geopend. Tevens vond men het niet gepast, dat de doelnetten pas op het allerlaatste moment nog aangebracht moesten worden. 1955-1956 In de vereniging werd verzocht om de spelers meer op het stoppen van de bal te laten trainen. Arnemuiden I werd kampioen van de eerste klas met één punt voorsprong op Nieuwdorp. Het tweede team wilde niet achterblijven en werd ook kampioen. Wemeldinge 2 werd tweede met acht punten achterstand. De A-junioren speelden een matig seizoen en eindigden samen met Walcheren A1 op de laatste plaats. De B-junioren verschenen aan het firmament. Zij behaalden in de sterke Bklas een zesde plaats; Middelburg BI werd kampioen. In de competitie behaalde Arnemuiden I een monsterscore op Wemeldinge van 12-1. De ordehandhaving op het veld liet wel eens te wensen over. 1956-1957 De competitieleider van de afdeling, onze Jan Allaart kampte met vele problemen, omdat de velden ook werden gebruikt voor handen korfbalwedstrijden. Het gemeentebestuur gaf geen toestemming voor de aanleg van een tweede sportveld. C. Meerman bedankte als balhouder. De toegangsprijs werd vastgesteld op ƒ 0,40. Vanwege de hoge kosten moest het tweede team op de fiets naar Nieuwdorp. De secretaris van de afdeling Zeeland, J.Allaart, hoopte op meer eenheid en vertrouwen in elkaar. Arnemuiden I pakte de titel in de eerste klas voor aartsvijand Nieuwdorp. Ons eerste team kon niet promoveren, omdat in de K.N.V.B. hiervoor nog geen regeling was gecreëerd. Ons tweede team werd derde. Veere I behaalde het kampioenschap. De B-junioren behaalden een zeer goed resultaat door als derde te eindigen achter Vlissingen en Zeelandia B1. Voor de bekercompetitie won Arnemuiden I van Zierikzee 4 met maar liefst 21-1. (een recordzege). In de tweede ronde verloor men van Colijnsplaatse Boys. In het schoolvoetbal werd de O.L.S. van Arnemuiden kampioen van Walcheren. 1957-1958 De z.g. voetbalpool werd een zaak voor J. Mesu. De trainer Cor van der Weele werd geadviseerd over te gaan tot het spelen van het stopperspilsysteem. Het aanbieden van een sigarettenkoker aan spelers was geen gelukkige keus. Door het behalen van een tweede plaats achter kampioen Nieuwdorp promoveerde Arnemuiden I eindelijk naar de vierde klas K.N.V.B. De ploegen A.Z.V.V. en Colijnsplaatse Boys promoveerden eveneens naar de K.N.V.B.. Voor Arnemuiden betekende de promotie een mijlpaal in de geschiedenis. Arnemuiden 2 bleef niet achter en werd voor de zoveelste maal kampioen. Nieuwdorp 2 werd tweede. Arnemuiden 3 werd derde in haar klas. De B-junioren behaalden een keurige derde plaats. Kampioen werd het team van Vlissingen. In de bekercompetitie won Arnemuiden achtereenvolgens van Veere I (7-1), V.C.K.I (1-6), Rillandia (2-1) en Wemeldinge (3-8). Door dit resultaat won Arnemuiden voor de tweede maal de


7

beker van Zeeland. In het schoolvoetbal werd de O.L.S. van Arnemuiden kampioen van Zeeland. (In het team bevonden zich veel voetballertjes, die later in Arnemuiden furore zouden maken). 1958-1959 Volgens de afdeling Zeeland moet de gastvrijheid worden opgevoerd. Het is toch niet teveel gevraagd, om de spelers gelegenheid te geven zich van de modder te ontdoen, alvorens zij hun kleren aantrekken ? Geadviseerd wordt om per vereniging twee melkbussen aan te schaffen, zodat er toch enigszins gewassen kan worden. Het eerste elftal behaalde een verdienstelijke vijfde plaats in de vierde klas KNVB. SSC werd kampioen. Ons tweede team werd zesde en Veere I werd kampioen. De A-junioren werden derde in de topklas Zeeland. Na het winnen van de beslissingswedstrijd tegen Patrijzen werden de B-junioren kampioen (9-1). Voor de beker verloor Arnemuiden I van Veere I met 0-1. 1959-1960 De voorvechters van het amateurisme leden een nederlaag, want enkele verenigingen schonken de spelers shirts, schoenen en andere attributen. In het bestuur werd gesproken over de bouw van een kleedkamer voor de voet- en korfbalclub. Arnemuiden werd tweede in de vierde klas, terwijl Good Luck kampioen werd. In Arnemuiden leed Good Luck een zware nederlaag tegen de rood-gelen van 7-0. Bevelanders I werd kampioen in de tweede klas en ons tweede team werd zesde. De A-junioren werden derde, terwijl de B-junioren op de vijfde plaats eindigden. De pas gevormde B2-juniorenploeg werd meten kampioen. In de landelijke bekercompetitie verloor Arnemuiden met 2-4 van SHO. Op het half verharde oefenveld (Arodaveld) te Vlissingen speelden de junioren een oefenwedstrijd tegen Walcheren. Daarbij bleek dat het veld niet geschikt was voor competitiewedstrijden. 1960-1961 De voetbalverenigingen werd geadviseerd een prikrol aan te schaffen, maar er kon ook volstaan worden om wekelijks na de wedstrijd de gemaakte gaten in het veld dicht te trappen. Volgens het bestuur moeten de "zwartkijkers" op de Poldersedijk aangepakt worden. In de vierde klas werd Arnemuiden I kampioen, maar kon helaas niet promoveren. Het tweede elftal werd derde en VCK I werd kampioen van de tweede klas afdeling. De Ajunioren behaalden een derde plaats en de B-junioren, uitkomende in de Zuid Bevelandse klas, werden weer eens kampioen. Het bestuur was van mening, dat trainer Cor v.d. Weel uit Middelburg goed werk verrichtte voor de club.


8

1961-1962 Voor de tweede achtereenvolgende keer werd Arnemuiden I kampioen van de vierde klas K.N.V.B. Nog steeds was promotie naar de derde klas niet mogelijk. De kampioenswedstrijd tegen V.V.N. uit Klundert werd met 1-0 gewonnen. Het tweede team werd tweede achter Meeuwen I. De A-junioren behaalden een vierde plaats, terwijl Middelburg A1 kampioen werd. De B-junioren werden vijfde en Vlissingen BI werd kampioen. Van echte nood op het gebied van de sportvelden was geen sprake meer. Wel was de toestand van de kleedaccommodatie bij de meeste clubs nog miserabel. De scheidsrechters, die moesten fluiten op Schouwen en Duiveland, waren soms 12 uur onderweg. Het gymnastiekgebouw kon als trainingsruimte worden gebruikt. Voorzitter J.J.de Nooijer was eveneens totohouder. Een voorstel om spelers een klontje suiker en vaseline te verstrekken werd afgewezen. 1962-1963 Voor Arnemuiden I was dat jaar een derde plaats weggelegd. A.Z.V.V. uit Axel werd kampioen en Dinteloord werd tweede. Door een versterkte promotieregeling gingen de eerste drie over naar de derde klas K.N.V.B. In deze competitie won Arnemuiden de thuiswedstrijd tegen aartsrivaal Nieuwdorp met 6-0. Andere ploegen in de klas, waarin Arnemuiden I derde werd, waren: Chrislandia, Mevo, Middelburg 5 (eerste zaterdagelftal), Spui, Terneuzense Boys, V.V.N., S.V.V.54, Zwaluwse Boys. Volgens de K.N.V.B. schonken de provinciale- en gemeentelijke overheden te weinig aandacht aan de wensen van de clubs. Door de strenge winter werd de competitie pas 22 juni 1963 beëindigd. Het A-junioren team werd kampioen, voor Serooskerke A1. De B-junioren behaalden een tweede plaats, terwijl R.C.S. B1 kampioen werd. De aanleg van een verlichting op de oefenstrook werd na langdurig vergaderen door het bestuur afgewezen. 1963-1964 In de derde klas K.N.V.B. eindigden S.S.C. en Arnemuiden op een gedeelde eerste plaats. De beslissingswedstrijd in het Red Band-stadion te Roosendaal verloor Arnemuiden met 2-3. In deze wedstrijd miste Arnemuiden één van zijn beste voetballers, namelijk Klaas Poortvliet. Ondanks medische hulp van verzorger De Leeuw uit Middelburg, was Klaas niet volledig speelbaar te krijgen. Arnemuiden 2 werd negende en Zaamslag I werd kampioen van de tweede klas afdeling. Het A-junioren elftal werd vijfde, terwijl Middelburg A1 kampioen werd. In de B-junioren klas werd Walcheren BI kampioen en onze eigen junioren werden vijfde. De toto opbrengst was dat seizoen liefst ƒ 3679,50! Volgens de tokohouder leverde de verkoop van consumpties geen winst meer op. Volgens het bestuur moet het kalken van het veld geschieden door drie


9

personen. De KNVB eiste, dat er een toilet aangebracht moest worden op het sportterrein. Onze eigen "kweek" J. Grootjans was trainer van de eerste selectie.

1964-1965 Na het succesvolle vorige seizoen draaide Arnemuiden I nu veel minder. Een vijfde plaats werd behaald achter Roda Boys (kampioen), Sprang, Dinteloord en The Gunners. Het tweede team werd derde, terwijl Kloetinge I kampioen werd van de tweede klas afdeling. De A-junioren werden derde en Aardenburg I werd kampioen. In de B-junioren competitie, groep BIl, werd B1 kampioen, terwijl Bevelanders B1 tweede werd. Ons aller Jan Allaart vertrok naar Amsterdam en liet bij de afdeling Zeeland een leegte achter. Jaap van Maris werd de nieuwe trainer. Het bestuur trad af en Marien van Belzen werd de nieuwe voorzitter. Er werd besloten tot aanschaf van een lederen wedstrijdbal (een z.g. tv-bal). De supportersvereniging "Rood Geel" bloeide en Wim van Belzen kwam tijd te kort. Leen Grootjans verzette bergen werk voor de club. 1965-1966 In de derde klas K.N.V.B. werd A.Z.V.V. uit Axel kampioen, terwijl ons eerste team vierde werd. Arnemuiden 2 werd kampioen van de tweede klas afdeling en promoveerde naar de eerste klas afdeling. Uitzonderlijke uitslagen: Arnemuiden 2 Wolphaartsdijk 2 15-1; terwijl het kampioenselftal in Wolphaartsdijk met 7-1 verloor. In Rotterdam won Arnemuiden met 0-6 van zaterdag tweede klasser Doto (Pernis). Het derde team werd vierde achter Zeeland Sport 4. De A-junioren werden tweede en Vlissingen A1 werd kampioen. In de B-junioren klas behaalde ons B-team een vijfde plaats en Middelburg B1 werd kampioen. In het bestuur werd er gesproken over de bouw van een nieuwe kleedkamer. Marien Snoek ging de thee verzorgen. Het 20-jarig bestaan van de club werd gevierd met de aanwezigheid van beroepsartiesten. Er was sprake van een cursus voor jeugdleiders.


10

1966-1967 Een sterk spelend Arnemuiden I werd kampioen van de derde klas. Thuis werd niet verloren, terwijl ook de derby tegen de Meeuwen tweemaal winst opleverde (5-1 en 1-2). Door dat resultaat promoveerde Arnemuiden naar de top van het Nederlandse zaterdagvoetbal. Geen gemakkelijke opdracht, omdat het vorig seizoen gepromoveerde A.Z.V.V. na een jaar topvoetbal degradeerde. Enkele ploegen waren toen: Roda Boys, Woudrichem, Dinteloord, Aalburg, Good Luck, Seolto, S.V.V.54 en Sprang. Arnemuiden 2 werd derde in de eerste klas, terwijl Wissenkerke I kampioen werd. Een leuke uitslag gaf de wedstrijd tegen Beren (Baarland) 9-1 voor Arnemuiden 2, terwijl de uitwedstrijd verloren ging met 2-1. Ons derde team eindigde op de vijfde plaats en hier werd Middelburg 6 kampioen. De Ajunioren werden derde en Middelburg A1 werd kampioen. In de B-junioren klas werd B1 kampioen voor Walcheren en Noormannen B1. De "stoptijd" bij de Raayberg werd door het bestuur vastgesteld op 45 minuten. Arnemuiden I kreeg shirts met rugnummers. Er verscheen een clubblad onder redactie van J.J.de Ridder, B.v.d.Ketterij, W.Schuit, W.v.d.Voorde, Klaas van Belzen en J.van Maris. Klaas Poortvliet werd gehuldigd. De zelfbouw van de kleedkamers is begonnen. Tevens de aanleg van een nieuw veld. Dies van Belzen was als grensrechter zeer actief. 1967-1968 In de hoogste klas van het vaderlandse zaterdagvoetbal behaalde Arnemuiden I een fraaie derde plaats. De regionale- en nationale pers besteedde veel aandacht aan de Zeeuwse topper. Bekende ploegen als Noordwijk, Kozakken Boys, SSC, SHO, RVVH, Doto, Ter Leede, SSS, 's-Gravezande SV, Heerjansdam, Excelsior M, Amstelveen verkeken zich op de kwaliteiten van ons eerste team. Vooral de overwinning op landskampioen RVVH sprak in voetbalkringen aan. Maar ook de overwinning op Kozakken Boys mocht er zijn.


11

Ons tweede team werd zevende en Meeuwen 2 werd kampioen. Het derde werd vierde en Vlissingen 6 werd hier de kampioen. De A-junioren werden kampioen voor RCS A1, terwijl de B-junioren een zesde plaats behaalden. In het kader van de visserijfeesten won Arnemuiden van de Zeeuwse topclub Vlissingen met 3-2 voor een talrijk opgekomen publiek. Tegen de NAC-amateurs speelde het eerste team 2-2. Evenals in 1966 won Klaas Poortvliet een cross voor voetballers. Het verharde trainingsveld was gereed. Er werd een directiekeet ingericht als bestuurskamer. Een opstellingsprogramma werd uitgebracht. De "kleintjes" Rinus van Belzen en Klaas Schroevers lieten zien wat zij konden. 1968-1969 Excelsior Maassluis werd kampioen van de tweede klas en ons eerste team behaalde een zesde plaats. IJsselmeervogels werd tweede en SHO won de KNVBbeker. In Vlissingen werd door het eerste team een zaalvoetbaltoernooi gewonnen, waarbij de topteams Middelburg, Vlissingen en de Meeuwen aanwezig waren. Het tweede team werd tweede en Hoek werd hier de kampioen. Het derde elftal werd eveneens derde en hier werd Sluis kampioen. In de Zeeuwse topklas junioren werd ons A-team vijfde, terwijl Vlissingen A1 kampioen werd. Een vijfde plaats was ook weggelegd voor ons B-junioren team. Een C-junioren team werd tweede, terwijl Middelburg C1 kampioen werd. In de tweede klas van het zaterdagvoetbal werd Joost de Ridder door de verdedigers gevreesd om zijn enorme kracht en doelpunteninstinct. Oprichting van een jeugdcommissie o.l.v. J.J.de Ridder werd een feit. De voorbereiding op de thuiswedstrijden van Arnemuiden I geschiedde bij Huvers te Dishoek.


12

1969-1970 Het zaterdagvoetbal werd gereorganiseerd. Voor de eerste vier ploegen was kans op promotie naar de nieuw te vormen eerste klas aanwezig. Arnemuiden was minder op dreef dan voorgaande jaren en werd achtste. Noordwijk werd kampioen en promoveerde met Zwart Wit 28, Ter Leede en de Zwerver, naar de topklas van het zaterdagvoetbal. Arnemuiden 2 werd vijfde en Nieuwdorp werd kampioen. Ons derde elftal werd derde en hier werd ZSC kampioen van de derde klas afdeling. Een vierde elftal verscheen aan het firmament en behaalde een zevende plaats. In de topklas juniorenvoetbal werd A1 achtste en Middelburg A1 kampioen. De B-junioren werden kampioen, evenals de C1-junioren van Arnemuiden. De C-2 junioren van eindigden op de voorlaatste plaats. Een B2-juniorenteam behaalde een vijfde plaats. In een officiële wedstrijd werd er gewonnen van een Engels legerelftal met 8-2, terwijl op 2 juli 1969 van een Nederlands militair elftal (met Jan van Beveren op doel) met 0-6 werd verloren voor circa 2500 toeschouwers. Het zaalvoetbal deed zijn intrede.

Het damesvoetbalteam "Minerva" wilde gebruik maken van onze sportaccommodatie. Het bestuur met het trio P.Boone, P.Koppejan en R. Schroevers aan het hoofd verrichtte baanbrekend werk voor de club. Klaas van Belzen verzorgde de blessures van de spelers.


13

1970-1971 Ons eerste team werd vijfde en RVVH werd kampioen. Het tweede team werd achtste en Wolphaartsdijk werd kampioen, terwijl het derde elftal tweede werd achter SSV. Onze vierlingen werden derde. In de topklas junioren behaalden de Ajunioren een tiende plaats in de eindrangschikking, terwijl Terneuzen A1 kampioen werd. De B1-junioren eindigden op de tweede en de B-2 junioren op de vijfde plaats. Het 25 jarig jubileum van de vereniging werd gevierd op 19 november 1970. Steef Alberts en Ko de Ridder werden lid van verdienste. Douches en kleedkamers werden geïnstalleerd. Trainer van Maris zorgde voor een aantal lichtmasten. Na een actieve periode in allerlei functies trad Henk Marijs af als bestuurslid. Cor de Ridder kreeg een uitnodiging voor KNVB-selectie deelname. 1971-1972 Arnemuiden behaalde een vierde plaats en de Zwerver uit Kinderdijk behaalde de titel voor Spijkenisse, SSC en C.S.V.D. In de eerste klas afdeling werd Kloetinge kampioen en werd het tweede elftal zesde. In de derde klas afdeling werd ons derde team ongeslagen kampioen. Het vierde team werd tweede en promoveerde door dat resultaat naar de derde klas afdeling. De A-junioren werden kampioen van Zeeland in de Zeeuwse topklas. De A-2 junioren eindigden op de vierde plaats. B1junioren en de B2-junioren eindigden respectievelijk op de zevende en achtste plaats. De twee C-junioren teams eindigden op de zesde plaats. Arnemuiden I speelde een oefenwedstrijd tegen de eredivisie-club NAC uit Breda, terwijl de A-junioren tegen het team van Feyenoord een schitterende overwinning boekten. Wim Oreel stopte als consul en A. Leenhouts nam deze taak over. Het plaatsen van dug-outs kwam aan de orde. Voor de bouw van een kantine werd een tekening ontworpen. De gemeente Arnemuiden schonk de club een renteloze lening van ƒ 20.000 voor de bouw van een kantine. Ben van de Ketterij werd de eerste gediplomeerde trainer van de club bij de jeugd. 1972-1973 RVVH werd kampioen van de tweede klas KNVB en ons eerste werd vijfde. Van het Zeeuwse KNVB-elftal werd verloren met 0-3. Het tweede team werd negende, terwijl Nieuwland I kampioen werd van de eerste klas. Arnemuiden 3 startte in zijn eerste jaar prima en werd meteen kampioen, doch kon niet promoveren naar de eerste klas afdeling, omdat het tweede team reeds in die klas speelde. Arnemuiden 4 werd zevende in de derde klas en GPC I werd kampioen. Zierikzee werd eerste in de topklas Zeeland bij de A-junioren en ons eigen A-team werd zevende. De A-2 junioren werden zesde. De B-junioren werden vierde in de Zeeuwse topklas en Vlissingen werd kampioen. B2 werd negende en het pas opgerichte B-3 juniorenteam eindigde op de derde plaats. Het damesvoetbal kreeg een volwaardig bestaan. Feyenoord toonde belangstelling voor Jan Poortvliet. De gemeente verleende een bouwvergunning voor de kantine. Het trainersduo J. van Maris en J. van de Dries kondigde aan Arnemuiden te gaan verlaten. De bouw van de kantine is in volle gang. In het stadion van Beveren speelde het eerste team een oefenwedstrijd. Voor velen een onvergetelijke dag. P.S.V. uit Eindhoven nam Jan Poortvliet over en bood hem een jeugdcontract aan. Op 22 juni 1973 opende burgemeester A. Hack de kantine en op 23 juni speelde het eerste team tegen SHO.


14

Koen Pruijsers is al een echte Arnemuidenaar geworden. Arnemuiden I ging zich voorbereiden op het "Zilveren Schor". De gebroeders Joost en Cor de Ridder vormden de as in het eerste team. 1973-1974 In de tweede klas werd NSVV kampioen en eindigde Arnemuiden I op de tweede plaats. Dat resultaat werd behaald op de laatste competitiedag door zelf te winnen van Zwaluwen, terwijl onze aartsrivaal Meeuwen, Rijsoord uitschakelde voor de tweede plaats en zichzelf in veiligheid bracht. Dat schitterende resultaat werd in beeld gebracht door de KRO televisie. Arnemuiden was weer topclub van Zeeland geworden en voor Gerard Olijhoek een schitterend resultaat. Arnemuiden 2 werd derde en Zaamslag kampioen. Het derde elftal eindigde op de vierde plaats en Bruse Boys I werd kampioen, terwijl Serooskerke I tweede werd in de tweede klas afdeling. Het vierde elftal werd achtste en VCK 2 werd kampioen. Ons A1-jeugdteam werd zesde en Terneuzen A1 werd kampioen voor Axel A1. A2 werd keurig derde en Veere A1 werd kampioen. GPC B1 greep de titel in de topklas B-junioren en ons B-team werd derde. B2 werd vijfde, terwijl Middelburg B3 kampioen werd. De B3-junioren eindigden op de vierde plaats. De olieboycot zorgde voor vele problemen. Huib Poortvliet en Chris Blok zorgden voor een prijzenkast. De huur van de reclameborden werd vastgesteld op ƒ 150,-per jaar. Het bestuur had twee keer overleg met de gemeente over de toestand van de sportaccommodatie. De voorzitter Piet Boone genoot van een autoloze zondag. De KRO zond de film "de beuk erin" uit met beelden over de voetbalclub Arnemuiden. Het besluit tot aanschaf van pupillendoeltjes werd aangenomen. 1974-1975 Voor de eerste keer in de geschiedenis van Arnemuiden degradeerde het eerste elftal. In de eerste klas werd men laatste en Spijkenisse werd kampioen. Trainer Gerard Olijhoek werd tussentijds ontslagen. De degradatie zorgde voor veel ellende en Klaas Poortvliet werd interim-trainer. Het tweede elftal werd negende en Sluis werd kampioen. Arnemuiden 3 degradeerde uit de tweede klas en Serooskerke I werd kampioen. Ook Arnemuiden 4 degradeerde uit de derde klas afdeling. Voor de senioren-teams was het seizoen een rampjaar. De A1-junioren eindigden op de derde plaats en Terneuzen A1 werd weer eens kampioen. A2 werd derde en A3 behaalde een vijfde plaats. De B1 junioren werden vierde en B2 eindigde op de zevende plaats. De C-junioren werden vijfde en Middelburg C1 werd kampioen. De D-pupillen teams eindigden respectievelijk op de tweede en derde plaats. Jaap Meerman werd gekozen in het Nederlands Amateur elftal. Jack Schipper werd benoemd tot nieuwe trainer. Het bestuur sprak over eventuele aanschaf van een geluidsinstallatie. Voorstel tot de bouw van dug-outs. Jaap Meerman, Rinus van Belzen, Lieven van Belzen, J. Meerman, J. Marijs, Joost de Ridder, H. Meerman, Coen Pruijsers, Jaap de Ridder werden opgenomen in vertegenwoordigende selecties. 1975-1976 Arnemuiden werd vijfde in de eindrangschikking en Zwaluwen werd kampioen. Arnemuiden 2 werd derde en Bruse Boys I kon de kampioensvlag hijsen in de eerste klas afdeling. Ons derde team herwon zijn positie en kwam weer in de tweede klas afdeling door kampioen te worden. Het vierde team werd zesde. De Ajunioren kwamen niet verder dan de derde plaats, terwijl Steen A1 kampioen werd.


15

De A2-junioren werden vierde. De B1-junioren werden tweede achter kampioen Middelburg B1, terwijl B2 derde werd. De D-pupillen teams D1 en D2 werden allebei kampioen. De E1-pupillen werden derde en in de voorjaarscompetitie zelfs kampioen. De E2-pupillen behaalden een tweede en een derde plaats. Jan Poortvliet kwam uit in het Nederlands elftal en werd daarmede de tweede Zeeuwse profvoetballer na Frans de Munck, die dat bereikte . 1976-1977 Nieuw Lekkerland werd de nieuwe kampioen in de tweede klas KNVB, terwijl Arnemuiden andermaal een vijfde plaats behaalde. Ons tweede team werd ook vijfde en in deze klas werd de vroegere tegenstander van ons eerste team, Nieuwdorp, kampioen. Het derde team degradeerde weer naar de derde klas afdeling en Oostkapelle I werd kampioen. In de vierde klas B behaalde Oostkapelle 2 de titel voor Arnemuiden 4, terwijl in de vierde klas C, Oostkapelle 3 kampioen en ons vijfde team zesde werd. De A1-junioren werden zesde en Terneuzen A1 werd kampioen. BI eindigde op de zesde plaats en Vlissingen BI werd kampioen. De C1-junioren werden zesde. De D1-pupillen werden kampioen en in het voorjaar werden zij tweede. D2 behaalde een zesde en een zevende plaats in de competitie. De E-pupillen behaalden een zesde en een derde plaats. De zaalvoetbalteams I en 2 behaalden respectievelijk een tweede en een zesde plaats. 1977-1978

Arnemuiden I behaalde een vierde plaats en KSVV pakte de titel. Op 8 oktober 1977 werd in de bekerstrijd op sensationele wijze na verlenging verloren van Serooskerke. In de competitie werd op 1 april 1978 kansloos verloren van AZVV. Arnemuiden 2 werd kampioen van de eerste klas afdeling en promoveerde hierdoor naar de reserve derde klas KNVB. Wemeldinge en Oostkapelle I werden


16

respectievelijk tweede en derde. Ons derde team werd achtste en Nieuwland 2 werd kampioen. Het vierde elftal bezorgde de club toch een kampioenschap en promoveerde hierdoor naar de derde klas afdeling. Ons vijfde elftal werd vijfde, terwijl Vlissingen kampioen werd. De A1juniorenploeg werd kampioen voor het sterke A-team van Terneuzen. A2 eindigde op de vijfde plaats. C1- en C2 juniorenploegen werden allebei vijfde. Onze Jan Poortvliet maakte furore in Argentinië tijdens het wereldkampioenschap voetbal. Wim Schuit voerde het beleid in de club. 1978-1979 Altena werd kampioen en zorgde er later voor dat Arnemuiden I niet in aanmerking zou komen voor promotie naar de eerste klas KNVB. Het eerste team eindigde op de derde plaats. In de competitie werd gelijk gespeeld tegen Krabbendijke en van SSS met 2-1 gewonnen. Op eigen veld werd in de beslissende fase met 1-2 verloren van Oranje Wit. Het tweede elftal werd meteen kampioen van de reserve derde klas KNVB. Promotie naar de reserve tweede klas was dat jaar niet mogelijk. Arnemuiden 3 werd tweede en promoveerde daardoor naar de reserve eerste klas afdeling. Ons vierde team werd zevende en het vijfde elftal behaalde een vijfde plaats. Ons hoogste A-team degradeerde uit de topklas Zeeland en Terneuzen werd weer kampioen. De B-junioren werden kampioen in de ZuidBevelandse klas. C1 behaalde een vijfde en C2 een tweede plaats. De invoering van het strafbankje bij de jeugd werd een feit. De zaalvoetballers werden zesde en zevende. De jeugdsecretaris J.J. Marteijn moest lang zoeken naar vervanging van de jeugdleiders. Op 21 juli 1979 kwam PSV op bezoek in Arnemuiden, waarbij Klaas Poortvliet tegen zijn zoon Jan in het veld


17

kwam.

1979-1980 In dat jaar werd Arnemuiden I vierde en SSS werd kampioen. De uitwedstrijd tegen Hoek werd met 0-1 gewonnen en thuis werd tegen WHS met 1-1 gelijk gespeeld., Arnemuiden 2 behaalde een tweede plaats in de reserve derde klas en door dat resultaat promoveerde men naar de reserve tweede klas KNVB. Arnemuiden 3 werd vijfde in de reserve eerste klas. Het vierde en vijfde team eindigden allebei op de derde plaats. De A-junioren herwonnen hun verloren terrein en werden kampioen. Door promotiewedstrijden te winnen kwam men weer in de hoofdklas terecht. De Bjunioren eindigden op de achtste plaats en Zeeland Sport B1 werd kampioen. In de C-junioren klas werd Arnemuiden C1 ongeslagen kampioen. De D1 en D2pupillenteams eindigden respectievelijk op de derde en tweede plaats. Op zaterdag 21 juni 1980 zorgde Arnemuiden I voor een historische dag door op het schitterende complex te Heerjansdam, DOVO uit Veenendaal met 2-0 te verslaan. Naar Heerjansdam reisden ongeveer 500 supporters mee en zorgden daar voor een grote Zeeuwse happening. Vooral de aanwezigheid van het gemeentebestuur werd zeer gewaardeerd. Deze bekerfinale werd gehaald, nadat Arnemuiden de eerste Geschiedenis van de v.v. Arnemuiden

18

klassers Kozakken Boys, Heerjansdam en Volendam in de voorronden had uitgeschakeld. Ook op de radio werd uitvoerig aandacht geschonken aan deze finale. Ook de wedstrijd tegen de bekerwinnaar van de zondag amateurs, Desk uit Kaatsheuvel, leverde spektakel op. Voor een


19

groot aantal toeschouwers verloor Arnemuiden met 1-2. Door het winnen van de landelijke zaterdagvoetbalbeker mocht Arnemuiden in het seizoen 1980-1981 uitkomen in de strijd om de KNVB-beker betaald voetbal. De bouw van de kleedkamers vorderde gestaag. Een verlichting werd aangebracht op het trainingshoekje. Maartense Tapijt werd de nieuwe sponsor. Kees Theune werd penningmeester. 1980-1981 In de strijd om de KNVB-beker lootte Arnemuiden I FC-Amsterdam. De semi-profs mochten van de KNVB hun verplicht nummer opvoeren in een thuiswedstrijd. In een ongelijke wedstrijd verloor het eerste elftal met 8-1. Voor vele spelers betekende de wedstrijd een voetbaldroom. Want wie had ooit gedacht, dat dit eens zou gebeuren? In de competitie werd Arnemuiden I achtste en NSVV werd kampioen. In de reserve tweede klas werd Arnemuiden 2 meteen kampioen, maar kon niet promoveren naar de eerste klas. Het derde elftal werd zesde, terwijl het vierde elftal negende werd in de eindrangschikking. Het A-junioren team werd kampioen in de hoofdklas voor Zierikzee. Ons B-team werd tweede achter SSV B1. De Cjunioren werden zevende en hier werd Middelburg C1 kampioen. De zaalvoetballers eindigden op de zevende plaats. De slechte afrastering van het hoofdveld kwam aan de orde. De vrouwen hielden de kleedkamers schoon. Karel van de Gruiter stopte als trainer van de 2e selectie. Piet Slabber bleef aan, als secretaris ondanks vele problemen. Een team van spelers uit het tweede en derde elftal speelde in Aalter (België) een wedstrijd tegen de plaatselijke voetbalvereniging.


20

1981-1982 Arnemuiden eindigde weer op de achtste plaats en Heerjansdam werd kampioen voor RVVH en WHS. In de reserve tweede klas eindigde Arnemuiden 2 op de achtste plaats en SSC 2 werd kampioen. Arnemuiden 3 eindigde op de 2e plaats achter Kapelle 2. Het vierde team behaalde een vierde plaats en het vijfde team kwam op de derde plaats terecht. De A-junioren wonnen de beker van Zeeland en eindigden in de competitie op de tweede plaats achter Middelburg A1. Arnemuiden B1 werd kampioen voor Noormannen B1. De beide C-teams eindigden respectievelijk op de derde en vijfde plaats. De KNVB nam een besluit tot invoering van shirtreclame. 1982-1983 Via een nieuwe indeling in de top van het zaterdagvoetbal was in de tweede klas een versterkte promotieregeling mogelijk. ASWH werd kampioen en Arnemuiden en Altena moesten in een beslissingswedstrijd uitmaken, wie rechtstreeks overging naar de eerste klas. In Roosendaal verloor Arnemuiden ongelukkig met 0-1 van Altena. In een extra promotiecompetitie met Be Fair en Valleivogels kon Arnemuiden het weer niet waarmaken. Een schitterende kans om eerste klasser te worden ging voorbij. Arnemuiden 2 behaalde een tweede plaats en het derde werd vijfde. Het vierde team werd tweede in de derde klas achter Bevelanders 2. Ons vijfde team eindigde op de tweede plaats in de vierde klas afdeling. De A-junioren werden achtste, terwijl Zierikzee kampioen werd. Het B-elftal eindigde op de derde plaats achter RCS B1, terwijl de beide C-teams respectievelijk op de voorlaatste- en tweede plaats eindigden. De zaalvoetballers voetbalden in de derde klas. Aart van Sliedrecht stopte als consul. 1983-1984 Oostkapelle behaalde het kampioenschap in de tweede klas en Arnemuiden I werd zevende. In de reserve tweede klas behaalde Arnemuiden 2 een zesde plaats, terwijl ons derde elftal degradeerde uit de reserve eerste klas. Het vierde elftal werd kampioen van de derde klas voor Borssele I en promoveerde daardoor naar de tweede klas afdeling. Ons vijfde elftal werd tweede in de vierde klas afdeling. De A-junioren werden vijfde en RCS A1 werd kampioen. Een voorlaatste plaats was het resultaat van de B-junioren groep, terwijl de beide Cteams respectievelijk op de zevende laatste plaats eindigden. Karel van de Gruiter werd de nieuwe trainer van onze club. Voorzitter Schuit trad af en Joost van Belzen werd de nieuwe eerste man. Huib Poortvliet werd de nieuwe consul. Rien Moerland vertrok als leider van het tweede elftal. Het jeugdveld deed dienst als trainingsveld. Het reserve staan bij andere elftallen leverde veel


21

problemen op. De secretaris Peter Korstanje vond dat een ieder zijn plichten beter na moest komen. Jaap Koppejan verzorgde vele blessures. Jo de Nooijer, Dies van Belzen en Adrie van Belzen lieten zien hoe, en wat je moet doen, om een vereniging draaiende te houden. Het beheer van de kantine is in uitstekende handen van Jaap en Annelies Schroevers. De financiële positie van de vereniging begint zich positief te ontwikkelen. Vele vrijwilligers dragen hun steentje daarbij toe. Piet Moerland houdt m.b.t. de financiën een oogje in het zeil. 1984-1985 Ook in dat seizoen was er voor het eerste elftal geen kampioenschap weggelegd. In het begin liep het stroef. Pas op het eind kon een goede middenmoot positie worden bereikt. Arnemuiden 2 eindigde in de reserve tweede klas op de zevende plaats. Kampioen werd A.Z.V.V. In de reserve tweede klas A eindigde het derde team op de derde plaats en Wissenkerke 1 werd kampioen. Het vierde elftal werd achtste en hier werd Middelburg 1 kampioen. In de topklas junioren werd Kloetinge A1 kampioen. Samen met Vlissingen A1 gaat het team naar de jeugdcompetitie betaald voetbal over. In de B-afdeling behaalde het B-team een vijfde plaats en Colijnsplaatse Boys werd kampioen. De beide C-teams eindigden respectievelijk op de voorlaatste en tweede plaats. Stoffels Holding BV werd de nieuwe sponsor. Karel van de Gruiter, Koen Pruijsers en Klaas Poortvliet bleven aan als trainer. Een jubileumcommissie t.b.v. het 40-jarig bestaan werd in het leven geroepen. Het hoofdveld werd gerenoveerd. Er werd een plan gemaakt tot realisering van de bouw van kleedkamers en een nieuwe kantine. De D1-pupillen werden najaarskampioen en de E1-pupillen werden voorjaarskampioen. De reünie op 1 juni 1985 werd een succes, wat niet gauw vergeten zal worden. Peter Witte had veel werk met de reclameborden op het hoofdveld. Joop van Belzen en Rien Moerland werden met algemene stemmen gekozen als nieuwe bestuursleden. 1985-1986 Nadat in 7 oefenwedstrijden 20 keer was gescoord begon Arnemuiden met veel optimisme aan het nieuwe seizoen. Het ging echter in de allereerste wedstrijd al fout doordat met 0-1 werd verloren van Altena. Ook tegen SSS ging het mis want met een 1-0 nederlaag werd de ploeg van trainer Karel van de Gruiter naar huis gestuurd. De drie volgende partijen konden wel in winst worden omgezet. Tegen SSC ’55 werd het 2-1, tegen Good Luck 0-3 en tegen Hoek 2-1. Een smetje op deze reeks was de nederlaag tegen Herovina (1-0) maar daarna werden in zes wedstrijden 10 punten gepakt. Overwinningen waren er tegen Heukelum (2-3), De Zwerver (3-0), AZVV (0-3) en Altena (0-2) terwijl er werd gelijk


22

gespeeld tegen Dinteloord (0-0) en Everstein (0-0). Weer een smet op deze goede reeks was de forse nederlaag op eigen veld tegen SSS (0-5) maar daar volgden weer twee overwinningen op tegen SSC ’55 (0-3) en Good Luck (5-0). De laatste nederlaag van dit seizoen werd geleden tegen Hoek (2-1) maar met overwinningen op Herovina (4-1), Heukelum (1-0), Everstein (3-6) en AZVV (1-0) en gelijke spelen tegen De Zwerver (0-0) en Dinteloord (0-0) eindigde Arnemuiden op een prima tweede plaats achter kampioen Altena. Uit 22 de wedstrijden werden 30 punten behaald en het doelsaldo was 41-20 waarvan er 21 door Hugo Crucq werden gemaakt. 1986-1987 De eerste wedstrijd leverde gelijk een grote verrassing op want in Rotterdam wist Arnemuiden met 1-2 van Zwart Wit ’28 te winnen. Een week later werd een 5-1 overwinning geboekt tegen Bruse Boys. In de daarop volgende 8 wedstrijden bleef Arnemuiden ook ongeslagen. Gewonnen werd er van SSS (2-1), Tricht (0-5), AZVV (2-1), Good Luck (3-1) en SSC ’55 (1-0) terwijl er werd gelijk gespeeld tegen Everstein (1-1), Rozenburg (1-1) en Serooskerke (1-1). Zodoende voerde Arnemuiden zelfs een paar weken de ranglijst aan. De elfde partij leverde de eerste nederlaag op. In Hoek werd Arnemuiden met 2-1 verslagen. Na een overwinning op Dinteloord (2-0) en een gelijkspel tegen Zwart Wit ’28 (0-0) volgde de tweede nederlaag tegen Bruse Boys (1-0). Na een gelijkspel tegen Everstein (2-2) volgde weer een nederlaag. Nu was SSS met 3-0 te sterk. De volgende twee partijen leverden wel 4 punten op want er werd gewonnen van Tricht (4-1) en van AZVV (01). Na een week rust volgde een matige reeks van zes wedstrijden want er werden maar 2 punten bij gesprokkeld door gelijke spelen tegen Serooskerke (2-2) en SSC ’55 (0-0). Verloren werd er van Good Luck (3-1), Rozenburg (0-2), Hoek (0-1) en Dinteloord (1-0). Zodoende eindigde Arnemuiden op een 4 e plaats achter kampioen Rozenburg met 27 punten uit 24 wedstrijden. Het doelsaldo was 36-25. In de bekerstrijd werd Arnemuiden in de 2e ronde uitgeschakeld door Hoek met 1-2. 1987-1988 De equipe van trainer Jack Schipper begon deze competitie met een gelijkspel tegen Zwart Wit ’28 (0-0) maar in de uitwedstrijd tegen Hoek werd met maar liefst 2-5 gewonnen. Daarna volgde een afwisselende reeks met overwinningen op SSC ’55 (3-1), Wilhelmina ’26 (2-0 en 0-1), Kloetinge (1-0), Dinteloord (0-4 en 4-2) en Hoek (2-1), gelijke spelen tegen Serooskerke (1-1 en 2-2), AZVV (1-1), Everstein (11), Zwart Wit ’28 (3-3), SSC ’55 (0-0), Oostkapelle (1-1) en nederlagen tegen Altena (2-1 en 1-3), Oostkapelle (5-4), AZVV (5-1), Everstein (0-1) en Kloetinge (3-0). Vooral de wedstrijd in Oostkapelle was memorabel. Arnemuiden ging daar met 5-4 ten onder, mede door 4 doelpunten van Marien de Meij. Vlak voor de winterstop had Arnemuiden evenveel punten als koploper Zwart Wit ’28 met één wedstrijd meer gespeeld. Na de winterstop kwam de klad er een beetje in.


23

Arnemuiden eindigde op een 6e plaats met 24 punten uit 22 wedstrijden en een doelsaldo van 38-34. 1988 -1989 Dat seizoen beschikte Arnemuiden over een trainersduo: Dick van Westen en Jaap van Maris. Het sterk verjongde team begon de competitie met een 0-2 overwinning bij SSC’55. De tweede wedstrijd tegen AZVV werd met 3-1 gewonnen zodat de koppositie werd ingenomen maar in de derde partij tegen Serooskerke moest die alweer verlaten worden doordat er met 1-2 verloren werd. De twee wedstrijden tegen Kloetinge eindigden allebei in een gelijkspel (3-3 en 2-2) en tegen AZVV kwam de toen 41jarige Ben Meulmeester onder de lat te staan door een langdurige blessure van de eerste doelman en een schorsing van de tweede doelman. De uitslag van deze partij was 0-1. Andere overwinningen werden behaald tegen Wilhelmina (0-2 en 20), Altena (3-2) en Nieuw Lekkerland (3-2). Er werd maar liefst 8 keer gelijk gespeeld waaronder de twee partijen tegen Kloetinge. De andere gelijke spelen werden behaald tegen De Zwerver (twee keer 2-2), Achilles Veen (1-1), Altena (22), SSC ’55 (0-0) en PTT Breda (1-1). Verloren werd er verder nog van PTT Breda (0-1), Achilles Veen (4-1), Hoek (2-4 en 2-1), Serooskerke (2-1) en Nieuw Lekkerland (4-1). De thuiswedstrijd tegen Kloetinge (2-2) betekende degradatie voor de Bevelandse ploeg. Arnemuiden eindigde op de 5 e plaats met 22 punten en een doelsaldo van 36-37. 1989-1990 Onder leiding van Dick van Westen begon Arnemuiden de competitie met de wedstrijd tegen Nieuw Lekkerland. De nog jonge ploeg wist een 2-1 overwinning te behalen. Daarna volgden echter nederlagen tegen SSC ‘55 (2-0), Wilhelmina (4-2) en koploper Altena (1-2). Van Bevelanders werd met 1-0 gewonnen maar van RVVH werd weer met 2-0 verloren. Tegen Oranje Wit konden twee punten gepakt worden (32-) maar deze overwinning werd gevolgd door twee nederlagen (Serooskerke 2-0 en Veen 1-2). In de uitwedstrijd tegen PTT Breda wist Arnemuiden een 0-2 overwinning te behalen en ook tegen


24

Herovina werden twee punten aan het totaal toegevoegd (1-0). Nieuw Lekkerland was in de daarop volgende partij te sterk (1-) maar van mede degradatiekandidaat SSC ’55 werd met 2-0 gewonnen. De latere kampioen Altena walste met 6-0 over Arnemuiden heen maar in de volgende drie partijen konden 4 punten toegevoegd worden. Tegen Wilhelmina ’26 wist men een 2-0 overwinning te boeken en tegen Bevelanders (0-0) en RVVH (1-1) werd gelijk gespeeld. Van Oranje Wit (2-1) en Serooskerke (0-2) werd verloren maar de partijen tegen Veen (0-0) en Herovina (00) eindigden gelijk en tegen PTT Breda wist men een 1-0 overwinning te boeken. Daardoor ontsnapte Arnemuiden aan degradatie en eindigde op een 7 e plaats met 20 punten uit 22 wedstrijden en een doelsaldo van 28-29. Altena werd zoals gezegd kampioen en Serooskerke promoveerde doordat het op de 2e plaats eindigde. De wedstrijd tegen RVVH moest op twee zaterdagen afgewerkt worden. Na 45 minuten voetbal bij een stand van 0-1 raakte scheidsrechter Jan Jasperse geblesseerd en er was aan de Van Cittersweg geen vervanger beschikbaar. De week erna werd het restant gespeeld en wist Arnemuiden nog op gelijke hoogte te komen. Het duel werd aan het einde helaas ontsierd door een vechtpartij. Dick van Westen nam afscheid van Arnemuiden. 1990-1991 Wim Ovaa was aangesteld als trainer voor dit seizoen en zijn ploeg begon de competitie met nederlagen tegen Bevelanders (1-4), Capelle (4-0), Hoek (1-3) en Zwart Wit ’28 (3-0) en gelijke spelen tegen SSS (0-0) en RVVH (1-1). Tegen HVO werd een 2-0 overwinning geboekt. Vervolgens werden er weer weinig punten gehaald. Tegenover de nederlagen tegen Strijen (2-1), WHS (0-1), Bevelanders (20), Hoek (2-1) en Capelle (0-4) werden alleen gelijke spelen gehaald tegen Kloetinge (1-1), RVVH (2-2) en HVO (1-1) en een overwinning tegen TOGR (1-2). Het degradatiegevaar stak de kop weer op maar een eindsprint met overwinningen tegen Kloetinge (0-3), Strijen (1-0), Zwart Wit ’28 (4-1), WHS (1-2) en SSS (1-0) leverde zelfs de 3e periodetitel op. De laatste partij werd met 1-3 verloren van TOGR. In de nacompetitie werd echter met 3-0 van Hoek verloren en met 0-4 van Capelle. 1991-1992 Een voortvarende start met een 2-1 overwinning op Everstein werd gevolgd door een flink aantal nederlagen en slechts één gelijkspel. Verloren werd van Bevelanders (2-0), Roda Boys (30), Herovina (2-1), Achilles Veen (1-0), Kloetinge (0-3) en Hoek (1-3) terwijl tegen Bruse Boys een 1-1 gelijkspel uit het vuur werd gesleept. Dit betekende dat Arnemuiden op de laatste plaats terecht kwam na 8 wedstrijden. Na nog een paar nederlagen tegen Yerseke (04) en Everstein (3-1) en gelijke spelen tegen Wilhelmina ’26 (1-1) en Oranje Wit (1-1) nam Karel van de Gruiter het roer over van Wim Ovaa. Na eerst een nederlaag tegen Bevelanders (0-2) speelde Arnemuiden als herboren en werden overwinningen behaald tegen Roda Boys (1-


25

0), Bruse Boys (0-2), Herovina (2-0) en Kloetinge (0-1). Dit betekende dat Arnemuiden van de laatste plaats af was. Van Achilles Veen werd vervolgens met 0-2 verloren en van Hoek met 1-0 maar de laatste drie partijen leverden 5 punten op. Tegen Oranje Wit werd een 1-1 gelijkspel behaald en van Yerseke en Wilhelmina werd allebei de keren met 3-1 gewonnen. Arnemuiden had het vege lijf gered en bleef tweede klasser. De ploeg eindigde op de 9 e plaats met 18 punten en een doelsaldo van 21-33. 1992-1993 Nog steeds onder leiding van Karel van de Gruiter begon Arnemuiden het seizoen tegen debutant Tholense Boys. Het werd een verrassende 1-3 nederlaag. Ook de volgende partijen leverden weinig punten op. Tegen Wilhelmina (1-1) en SHO (0-0) werd nog gelijk gespeeld maar de partijen tegen Bevelanders (2-0), ASWH (3-0), Kloetinge (0-4), Achilles Veen (1-3) en Altena (1-3) werden verloren. Weliswaar pakte Arnemuiden tegen VVC ’68 de volle winst (2-0) maar daarna werden weer veel verliespunten geleden. Gelijke spelen waren er tegen SSC ’65 (2-2 en 0-0), VVC ’68 (0-0), ASWH (0-0 en 1-1), Tholense Boys (1-1), Bevelanders (0-0), Wilhelmina ‘26 (1-1) en NSVV (1-1) maar verloren werd er van NSVV (2-0), SHO (41) en Kloetinge (2-0). Gelukkig werd nog de volle winst gepakt tegen Achilles Veen (2-3) en in de laatste partij tegen Altena (0-1). Een beslissingswedstrijd tegen Tholense Boys werd noodzakelijk om uit te maken wie er zou degraderen naar de derde klasse. In Yerseke werd Tholense Boys naar een kansloze 4-1 nederlaag gespeeld zodat Arnemuiden in de tweede klasse bleef. De ploeg behaalde 16 punten uit 22 wedstrijden en een doelsaldo van 17-35. 1993-1994 De competitie begon slecht voor Arnemuiden. In de thuiswedstrijd tegen het net gedegradeerde Serooskerke had Arnemuiden een enorm overwicht maar via een gelukkig doelpunt ging Serooskerke er met de winst vandoor. In de daarop volgende uitwedstrijd tegen Roda Boys werd wel de volle winst gepakt. Met 0-2 zegevierde de ploeg van Karel van de Gruiter over de ook net uit de eerste klasse gedegradeerde ploeg uit Aalst. Daarna volgde een 3-3 gelijkspel tegen BLC (3-3) waarbij zich helaas enkele ongeregeldheden voor deden die niet door de beugel konden. Bij Bevelanders werd met 0-1 gewonnen en tegen RVVH werd met 1-1 gelijk gespeeld. Daarna volgden nederlagen tegen LRC (3-1), Achilles Veen (4-1), Altena (2-1) en VVC ’68 (3-1) en gelijke spelen tegen Serooskerke (0-0) en Roda Boys (3-3). De partijen tegen Bevelanders (2-1) en Veere (2-1) werden weer in winst omgezet maar tegen RVVH werd een kansloze 5-0 nederlaag geleden. Tegen Kloetinge (1-1), BLC (2-2) en VVC ’68 (0-0) werden vier punten gepakt maar de wedstrijden tegen koploper Achilles Veen (0-3), Kloetinge (4-1), Veere (3-1), Altena (1-3) en LRC (3-4) leverden geen punten op. Zodoende eindigde Arnemuiden op de 11 e plaats met 15 punten en een doelsaldo van 27-54 en degradeerde naar de derde klasse.


26

1994-1995 Onder leiding van de nieuwe trainer Cees Houtepen begon Arnemuiden aan het seizoen met een wedstrijd tegen Oostkapelle. Ondanks de goede resultaten in de voorbereiding ging Arnemuiden met 1-3 kopje onder tegen een gretig spelend Oostkapelle. In de volgende wedstrijden werden ook al weinig punten gepakt. Tegen Rillandia werd met 3-1 verloren, van Middelburg wist men met maar liefst 6-0 te winnen en tegen Bevelanders kon men met één punt op zak terug naar huis (0-

0). Tegen Bruse Boys werd op eigen veld met 1-3 verloren en ook in de volgende drie partijen werd Arnemuiden op nederlagen getrakteerd (Kapelle 2-1, AZVV 1-2, Tholense Boys 2-1). De ommekeer kwam tegen WHS. Met een 0-3 overwinning op zak kon men terug naar huis en ook de wedstrijden daarna leverden veel punten op. Overwinningen waren er tegen Colijnsplaatse Boys (2-1 en 0-1), Yerseke (0-1), Oostkapelle (0-1), Middelburg (0-4) en AZVV(0-1) en gelijke spelen tegen Rillandia (0-0), Bevelanders (0-0), Bruse Boys (1-1), Kapelle (1-1), Tholense Boys (1-1), WHS (1-1) en Colijnsplaatse Boys (0-1). In de laatste partij thuis tegen Yerseke werd de equipe van Cees Houtepen op een forse nederlaag getrakteerd (0-7). Arnemuiden eindigde op de 8e plaats met 23 punten en een doelsaldo van 29-27. In de nacompetitie verloor Arnemuiden van AZVV met 2-0 en speelde het gelijk tegen Yerseke (2-2). 1995-1996 Het seizoen begon slecht want in Oostkapelle ging de ploeg van Cees Houtepen met 4-0 onderuit. De volgende vijf partijen werden in winst omgezet. Tegen Kapelle werd het 2-1, tegen Yerseke 0-1, tegen Tholense Boys 3-2, tegen Dauwendaele 2-3 en tegen Colijnsplaatse Boys 3-0. Daarna werd er gelijk gespeeld tegen VVC ’68 (33) en vervolgens ging men thuis met 2-3 ten onder tegen AZVV. Een forse overwinning met 0-6 werd er geboekt bij Serooskerke maar tegen WHS thuis verloor de vissersploeg met 0-2. In Rilland trok men met 1-3 aan het langste eind en tegen Oostkapelle werd thuis met 1-1 gelijk gespeeld. Vier punten werden er gepakt tegen Kapelle (1-3) en Tholense Boys (0-3) en twee punt tegen Yerseke (0-0) en Dauwendaele (1-1). Van Colijnsplaatse Boys werd verrassend met 3-1 verloren en


27

ook tegen VVC ’68 ging het mis (0-2). De laatste drie partijen leverden slechts 3 punten op want tegenover de overwinning op Serooskerke (3-2) en het gelijke spel tegen AZVV (1-1) stonden de nederlagen tegen WHS (3-2) en Rillandia (1-4). Arnemuiden eindigde op de 5e plaats met 35 punten en een doelsaldo van 42-36. In de nacompetitie werd gelijk gespeeld tegen VVC ’68 (1-1) en verloren van Oostkapelle (2-1). 1996-1997 In de vierde ronde van de bekerstrijd liep Arnemuiden tegen een 4-2 nederlaag op tegen Patrijzen. De competitiestart was goed want met overwinningen tegen AZVV (1-3), Bruse Boys (4-2), WHS (0-5), Kapelle (4-1), Middelburg (0-1) en SSV ‘65 (0-

2), een gelijkspel tegen Rillandia (2-2) en een verrassende nederlaag van 3-4 tegen ’s Heer Arendskerke pakte Arnemuiden in de thuiswedstrijd tegen Serooskerke met een 1-0 overwinning de eerste periodetitel. De topper tegen Dauwendaele ging met 2-1 verloren en ook de uitwedstrijd tegen Bruse Boys werd verloren (4-2). Tegen WHS werd de draad weer een beetje opgepakt (2-2) maar in de uitwedstrijd tegen Kapelle werden de rood-gelen op een grote nederlaag getrakteerd (5-0). Tegen VVC ‘68 werd weer gelijkgespeeld (1-1) maar daarna volgden weer twee overwinningen tegen SSV ’65 (2-0) en ’s Heer Arendskerke (0-1) waardoor Arnemuiden de koppositie overnam van Dauwendaele. Na 19 speeldagen moest die koppositie overgedaan worden aan WHS want een overwinning tegen AZVV (4-2), een nederlaag tegen Middelburg (1-3) en een gelijkspel tegen Rillandia (2-2) waren niet genoeg om bovenaan te blijven staan. Een week later waren de rollen weer omgedraaid want WHS verloor verrassend op eigen veld van Kapelle en Arnemuiden wist de winst te pakken tegen Serooskerke (1-3). De voorlaatste speeldag leverde weer een overwinning op tegen Dauwendaele (2-0) terwijl WHS weer punten liet liggen door een gelijkspel tegen SSV ’65. De laatste wedstrijd tegen VVC ’68 in Halsteren moest de beslissing brengen. Via een doelpunt van Cor Schroevers werd met 0-1 gewonnen en kon het feest beginnen. Met 43 punten uit


28

22 wedstrijden en een doelsaldo van 47-32 eindigde Arnemuiden dus op de 1e plaats.

1997-1998 Als debutant in de eerste klasse kan Arnemuiden terugzien op een goed seizoen. Voor de winterstop ging het zelfs erg goed en stond Arnemuiden op een 3 e plaats achter VVGZ en Rijsoord. Verloren werd er van Kloetinge (2-4) en van Oostkapelle (0-1). Daartegen over stonden overwinningen op Altena (0-3), PTT Breda (0-1), Rijsoord (3-2), Wilhelmina ’26 (1-3), VVGZ (2-1) en Seolto (0-5) en gelijke spelen tegen Veere (2-2), Dinteloord (4-4) en Roda Boys (1-1). Na de winterstop werden de resultaten minder. Gewonnen werd er nog van Veere (1-2), van Altena (2-0) en PTT Breda (2-0) maar verloren werd er van Kloetinge (2-1), Dinteloord (3-0) en Roda Boys (0-1) en gelijk gespeeld tegen Rijsoord (1-1). Op wedstrijddag 20 verloor de equipe van Rens Griep met 3-1 van koploper VVGZ. Er was nog wel een sprankje hoop op deelname aan de nacompetitie maar door een gelijkspel tegen Wilhelmina ’26 (1-1), een overwinning van 1-0 op Seolto en op de laatste speeldag een nederlaag tegen Oostkapelle (2-1) ging dat feest niet door. Arnemuiden eindigde op de 5e plaats met 35 punten. Van de 22 wedstrijden werden er 10 gewonnen, werd er 5 keer gelijk gespeeld en 7 partijen werden verloren. Het doelsaldo was 37-29. PTT Breda en Seolto degradeerden naar de 2e klasse. Het tweede elftal eindigde op de 9e plaats in de hoofdklasse voor reserveteams met 23 punten uit 22 wedstrijden. 1998-1999 Onder leiding van Rens Griep begon Arnemuiden dit seizoen met een prima overwinning van 4-0 tegen Bruse Boys. Ook de tweede partij werd winnend afgesloten. In Rijsoord werd het 0-3. De volgende wedstrijd tegen ASWH eindigde in een 0-0 gelijkspel waarna tegen Altena de eerste nederlaag volgde (2-1). Tegen Vuren werd een 1-1 gelijkspel uit het vuur gesleept, mede door een volle


29

ziekenboeg. De wedstrijd tegen Veere werd ontsierd door de rode kaart die scheidsrechter Harold van de Ketterij aan Bertus Siereveld uitdeelde en wat laatstgenoemde op een schorsing van 8 wedstrijden kwam te staan. De uitslag van deze beladen partij, waarin Arnemuiden ook nog eens een penalty werd onthouden, was 1-1. In de wedstrijden daarna werden ook niet veel punten behaald. Tegen Roda Boys werd thuis met 0-3 verloren en ook tegen Oostkapelle werd thuis een nederlaag geleden (1-2). De partij tegen Bruse Boys eindigde in 1-1 en tegen koploper ASWH werd ook al weer een nederlaag geleden (3-1), waardoor Arnemuiden naar de 10e plaats op de ranglijst zakte. Enig herstel trad op tegen Groote Lindt want met een 03 overwinning steeg de ploeg twee plaatsen. Na de winterstop werd een 1-1 gelijkspel behaald tegen Altena maar werd met 0-2 thuis verloren van Dinteloord. De partij tegen Rijsoord werd winnend afgesloten (3-1) en ook tegen Vuren wisten de rood-gelen met 0-2 te winnen. De uitwedstrijd tegen Wilhelmina ’26 leverde 0 punten op (1-0 verlies) maar in de thuiswedstrijd tegen Veere konden weer 2 punten aan het totaal toegevoegd worden door een 1-0 overwinning. In de daarop volgende wedstrijd verloor een goed spelend Arnemuiden echter tegen de verhouding in met 2-1 van Roda Boys. De kans op een periodetitel werd daarna door overwinningen tegen Wilhelmina ’26 (2-0), Oostkapelle (0-1) en Groote Lindt (1-0) heel groot, mede omdat concurrent Dinteloord punten liet liggen. De laatste wedstrijd in Dinteloord moest de beslissing brengen. Door een 2-2 gelijkspel kon Arnemuiden zich opmaken voor de nacompetitie. De droom van een promotie werd echter een nachtmerrie want in de wedstrijd tegen Altena werd een zekere overwinning in de extra 10 minuten, die scheidsrechter Van Heusden er bij telde, uit handen gegeven. Met een 1-2 nederlaag moest er ruim van Roda Boys gewonnen worden. Helaas werd dit een 4-2 nederlaag zodat het seizoen niet met een promotie kon worden afgesloten. In de eindstand werd Arnemuiden 6e met 33 punten en een doelsaldo van 31-23. Rens Griep nam afscheid van de vissersploeg. 1999-2000 Met Adriaan Nieuwenhuijse als trainer begon Arnemuiden deze competitie met een thuiswedstrijd tegen Rijsoord. Het werd een 2-0 nederlaag en ook in de tweede partij tegen LRC ging Arnemuiden met 4-0 onderuit. De derde wedstrijd tegen Altena eindigde in 0-0 zodat Arnemuiden na 3 wedstrijden nog geen doelpunt had weten te scoren. In de vierde partij tegen VVGZ was het dan wel raak maar toch ging men met een 2-1 nederlaag naar huis, mede door een dubieuze beslissing van scheidsrechter Van der Werf. Tegen SSC ’55 behaalde Arnemuiden een 1-1 gelijkspel maar met 2 punten uit 5 wedstrijden bezette het team de laatste plaats. Daar kwam op speeldag zes geen verandering in want er werd met 3-2 van Dinteloord verloren maar de week daarna wisten de rood-gelen met 3-0 van Oostkapelle te winnen. In een degradatieduel tegen Veere werd in de slotminuut een zekere overwinning uit handen gegeven. Met een 2-2 mocht Veere blij zijn en baalde Arnemuiden. Door twee volgende nederlagen tegen Roda Boys (1-2) en


30

VVC (3-0) bleef Arnemuiden op de laatste plaats staan, die gedeeld werd met SSC’55. Tegen Wilhelmina ’26 kon men gelukkig 3 punten toevoegen aan het totaal (1-0 overwinning) en kon de laatste plaats verlaten worden. Helaas volgden daarna weer nederlagen tegen Rijsoord (2-0), LRC (0-2) en Altena (2-0) waardoor Arnemuiden na 15 wedstrijden met 10 punten onderaan stond en had slechts 11 doelpunten gescoord.. Na de winterstop begon Arnemuiden met een 0-0 tegen Dinteloord, een 2-1 nederlaag tegen Oostkapelle en een 0-0 gelijkspel tegen VVGZ. Een 1-0 overwinning op Veere, een 1-2 overwinning tegen SSC ’55 en een 2-2 gelijkspel tegen Roda Boys deden de hoop op lijfsbehoud toenemen. Een overwinning op de voorlaatste wedstrijddag tegen VVC ’68 (1-0) bracht Arnemuiden zelfs op een tweede plaats in de derde periode maar de nederlaag in de laatste wedstrijd tegen Wilhelmina ’26 werd de ploeg fataal. Arnemuiden degradeerde samen met Veere naar de tweede klasse. 2000-2001 In de tweede klasse begon Arnemuiden voortvarend met een 4-0 overwinning op ’s Heer Arendskerke en een 1-4 overwinning op Veere. Tegen Yerseke werd een 1-1 gelijkspel behaald. De vierde partij tegen Rillandia werd met een 0-4 overwinning afgesloten. In wedstrijd nummer 5 tegen Tholense Boys werd in blessure tijd een voorsprong van 2-1 uit handen gegeven en moest men genoegen nemen met een 2-2 gelijkspel. Wat volgde waren een gelijkspel tegen Kogelvangers (1-1) en een overwinning op SSV ’65 (3-1). Wedstrijd nummer 8 tegen SSC ’55 leverde een overwinning op (1-2) en tevens de eerste periodetitel. Direct daarna werd er verloren van Dauwendaele (2-3) en moest men de koppositie weer afstaan aan Terneuzense Boys. Tegen Bruse Boys werd het 1-1 en toen volgde de wedstrijd tegen de koploper uit Terneuzen. De twee ploegen hielden elkaar in evenwicht (1-1). Tegen ’s Heer Arendskerke werd een 0-1 overwinning in de wacht gesleept en de topper tegen Veere eindigde onbeslist (0-0). De winterstop ving aan met vier ploegen op kop. Veere, SSV ’65, Arnemuiden en Terneuzense Boys


31

stonden alle vier op 24 punten. Na de winterstop wist Arnemuiden met 0-1 te winnen van Tholense Boys maar tegen Kogelvangers ging het mis. Thuis werd een 1-3 nederlaag geïncasseerd. Tegen Rillandia werd vervolgens met 4-0 gewonnen en ook tegen Yerseke wist men een 0-1 overwinning te behalen. In de wedstrijd tegen SSV’65 gaf Arnemuiden de hoop op een kampioenschap op want er werd met 2-0 verloren. Ook tegen SSC 55 wist de ploeg van Adriaan Nieuwenhuijse niet te winnen. Het werd een 2-3 nederlaag. Tegen Dauwendaele werd met 1-2 gewonnen maar een week later werd een pijnlijke 5-2 nederlaag geleden tegen het gedegradeerde Bruse Boys. De laatste wedstrijd tegen Terneuzense Boys werd besloten met een 2-2 gelijkspel. Met een 3e plaats achter kampioen SSV ’65 en Veere werd de competitie besloten. In de nacompetitie wist Arnemuiden tegen Oranje Wit thuis met 1-0 te winnen. De uitwedstrijd werd door Oranje Wit gebruikt om een aantal spelers van Arnemuiden moedwillig te blesseren maar scheidsrechter Sardjoe trad prima op tegen de provocaties van de spelers uit Dordrecht en gaf drie maal rood. De volgende wedstrijden tegen Dinteloord leverden Arnemuiden helaas geen ticket op voor de eerste klasse. In Dinteloord werd nog gelijk gespeeld (1-1) maar de thuiswedstrijd werd met 0-2 verloren, mede omdat er twee strafschoppen werden gemist. Op 22 mei speelde Arnemuiden een benefietwedstrijd tegen FC Den Bosch ten bate van de slachtoffers van de cafébrand in Volendam. Gastspelers waren Gerrie Mühren, Peter van Vossen, Gérard de Nooijer en Arjan Human.


32

2001-2002 Dit seizoen stond in het teken van de vele langdurige blessures. Joan van Belzen, Leon van Belzen, Peter Bil, Nilles Pruimboom en Cor Schroevers moesten vele wedstrijden aan hun neus voorbij laten gaan, waardoor trainer Adriaan Nieuwenhuijse noodgedwongen moest improviseren. Uiteindelijk ontkwamen alle vijf de spelers niet aan een operatie, iets wat in de geschiedenis van Arnemuiden nog nooit was voorgekomen. De competitiestart was tegen Rillandia en de wedstrijd eindigde zoals die begon. In de volgende wedstrijd tegen Oranje Wit behaalde de ploeg een 1-0 overwinning. Tegen Veere wist Arnemuiden met 2-1 te winnen en ook tegen ’s Heer Arendskerke werd een 1-3 overwinning behaald. Die week daarna verloor koploper Kogelvangers van Dauwendaele terwijl Arnemuiden met 2-0 van Tholense Boys won, zodat de rood-gelen de koppositie overnamen. In de volgende twee partijen ging het echter mis. Een gelijkspel tegen VVC ’68 (1-1) en een nederlaag op eigen veld tegen AZVV (0-2) brachten Kogelvangers weer aan kop. Tegen Seolto werd een 0-1 overwinning geboekt maar thuis tegen Dauwendaele werd een zekere overwinning in de laatste minuut uit handen gegeven doordat scheidsrechter Linstee een strafschop aan de bezoekers gaf (1-1). De topper in Willemstad tegen Kogelvangers werd een prooi voor Arnemuiden. Met een 0-2 overwinning zorgde de vissersploeg ervoor dat drie ploegen aan de leiding gingen met 21 punten uit 10 wedstrijden, Kogelvangers, Oranje Wit en Arnemuiden, gevolgd door Terneuzense Boys op één punt achterstand. Helaas kon in de volgende drie partijen slechts twee punten aan dit totaal worden toegevoegd. De wedstrijd tegen Terneuzense Boys werd een bloedeloze 0-0, van Oranje Wit werd kansloos met 3-0 verloren en tegen Veere werd het ook een 0-0 gelijkspel. Gelukkig konden daarna weer zes overwinningen bijgeschreven worden. De partij tegen ’s Heer Arendskerke eindigde in 3-1, bij Tholense Boys werd met 0-2 gewonnen en thuis werd Rillandia met 3-1 aan de zegekar gebonden. De klapper volgde tegen VVC’68. Met een 10-0 nederlaag konden de gasten uit Halsteren weer terug naar huis. In Axel werd een 0-2


33

overwinning behaald en ook Seolto kon de overwinningsgolf van Arnemuiden niet stuiten. Het duel eindigde in 2-0. Omdat koploper Oranje Wit ook bleef winnen kon Arnemuiden de achterstand van 4 punten met een wedstrijd meer gespeeld niet inlopen. Wedstrijd nummer 20 begon Arnemuiden met 5 punten achterstand op de koploper. Oranje Wit verloor verrassend van Kogelvangers met 6-4 maar Arnemuiden kon niet profiteren want men ging bij Dauwendaele met 3-1 het schip in. Met nog twee partijen voor de boeg was een achterstand van 5 punten vrijwel niet meer in te halen. Tegen Kogelvangers wist men nog wel met 4-2 te winnen maar de laatste partij tegen Terneuzense Boys werd een 1-0 nederlaag. Toch kon men zich gaan opmaken voor de nacompetitie door de tweede plaats in de eindrangschikking met 44 punten uit 22 wedstrijden en een doelsaldo van 41-28. De eerste wedstrijd thuis tegen Nivo Sparta werd onverdiend met 0-1 verloren maar in de uitwedstrijd in Zaltbommel werd Arnemuiden op een kansloze 5-2 nederlaag getrakteerd. De rentree naar de eerste klasse moest weer worden uitgesteld. Aan het einde van het seizoen werd nog een afscheidswedstrijd georganiseerd voor Ronnie en Adrie van Belzen. 2002-2003 Arnemuiden begon dit seizoen als één van de favorieten voor de titel. De equipe van trainer Wim Davidse moest in de eerste wedstrijd aantreden tegen debutant NOAD ’67. In een spijkerhard duel werd een 0-2 overwinning behaald. De topper tegen mede titelkandidaat Rillandia eindigde in een 1-1 gelijkspel. De uitwedstrijd tegen Seolto werd gewonnen met 0-3 en ook de partij tegen Dauwendaele leverde 3 punten op (1-0). Door het gelijke spel van Rillandia kwam Arnemuiden alleen aan kop. Een week later werd die voorsprong uitgebreid tot 4 punten door een overwinning op Dinteloord (0-1) en het derde gelijke spel van Rillandia. Tegen ’s Heer Arendskerke kwam men vervolgens thuis niet verder dan een gelijkspel (00) maar de uitwedstrijd tegen Kapelle was wel de beste partij van het hele seizoen. Met 1-5 zegevierde de ploeg van Wim Davidse over de ploeg van Alexander van Keulen. De wedstrijd tegen Terneuzense Boys eindigde in een teleurstellende 1-1 maar de eerste periodetitel was binnen. Een week later speelden de rood-gelen met 1-1 gelijk tegen AZVV en daardoor wist Rillandia op gelijke hoogte te komen in de rangschikking. Door het 5e gelijke spel van Arnemuiden op wedstrijddag


34

10 kwam Rillandia alleen aan de leiding. De wedstrijd tegen Tholense Boys eindigde in 1-1. Het 6e gelijke spel werd behaald tegen NOAD ’67 (2-2) en Arnemuiden zakte naar de derde plaats. In de partij tegen Seolto werd een overtuigende 5-3 zege behaald en ook tegen Dauwendaele liep de score voor Arnemuidse begrippen hoog op (1-4). De topper tegen Rillandia was een matige vertoning, waarschijnlijk mede door het harde veld, en eindigde net als de eerste wedstrijd in een 1-1 gelijkspel. Door een nederlaag tegen ’s Heer Arendskerke (2-0) werd het verschil met Rillandia wel erg groot: 8 punten met een wedstrijd minder gespeeld. Dit bleef in de wedstrijd daarna zo want Arnemuiden speelde gelijk tegen Dinteloord (0-0) en Rillandia liet punten liggen tegen Terneuzense Boys (2-2). Tegen Kapelle werd nog een 1-0 overwinning geboekt maar de uitwedstrijd tegen Zaamslag werd met 2-1 verloren, mede door een dubieuze beslissing van scheidsrechter Harry van Meerkerk. Bij Terneuzense Boys werd een 0-1 overwinning geboekt en ook tegen Zaamslag konden weer 3 punten bijgeschreven worden maar omdat Rillandia op eigen veld met 1-4 ten onder ging tegen Dinteloord was er nog een kleine kans op een kampioenschap. Die werd thuis tegen AZVV volledig teniet gedaan want men ging met 0-2 onderuit. De laatste wedstrijd tegen Tholense Boys had eigenlijk weinig waarde maar met een 1-6 overwinning kun je toch thuiskomen. Arnemuiden eindigde op de 2e plaats in de rangschikking met 41 punten, een doelsaldo van 40-21 en opvallend veel gelijke spelen (8). In de nacompetitie moest eerst op eigen veld aangetreden worden tegen Tricht. Opvallende aanwezige was deze keer doelman Joan van Belzen na meer dan een jaar afwezigheid. Een veel sterker Arnemuiden kon alleen via een strafschop scoren en met een 1-0 overwinning moest een week later de reis naar Tricht gemaakt worden. Na een 0-0 ruststand en een redelijk overwicht nam Arnemuiden in de 50e minuut een voorsprong. Een voorzet van de opkomende Peter Bil werd na een subliem overstapje van Jacky de Smit door John Crucq binnen geschoten. Arnemuiden domineerde maar in de 74e minuut wist Tricht door een lucky goal op gelijke hoogte te komen. Een keihard slotoffensief van Tricht deed Arnemuiden in zijn voegen kraken maar hield wel stand. De volgende tegenstander was Groote Lindt en de eerste wedstrijd werd in Zwijndrecht gespeeld. Een in de eerste helft goed spelend Arnemuiden deed absoluut niet onder voor de eerste klasser. Arnemuiden was zeker in het eerste half uur beter maar vergat te scoren. Dat deed Groote Lindt na een half uur spelen wel maar door een doelpunt van Cor Schroevers kwam de ploeg nog voor de rust langszij. In de tweede helft waren er nog weinig kansen voor beide ploegen zodat op Hemelvaartsdag 29 mei de beslissing moest vallen. Ook nu weer was Arnemuiden iets beter dan de tegenstander maar wist zich weinig kansen te creëren. Het liep dus uit op strafschoppen en daar was Groote Lindt beter in. Arnemuiden bleef tweede klasser.


35

2003-2004 Ook dit seizoen begon Arnemuiden als één van de kanshebbers voor de titel maar net zoals in het seizoen 20012002 waren er oom nu weer veel spelers die met een korte of langdurige blessure te maken hadden. De pechvogels waren Walter Crucq, Leon van Belzen, Joan van Belzen, Marinus Baas, Cor Schroevers, Arjen Reijnoudt, Jack de Smit, John Crucq, Remy Meerman, Jeannot Wolf, Corné van Belzen en aan dit lijstje werden in de laatste wedstrijden van de nacompetitie nog Jaco Moerdijk en Peter Bil toegevoegd. Het seizoen begon met een aantal oefenwedstrijden. De allereerste partij werd met 1-2 gewonnen van NSVV door doelpunten van Peter Bil en Arjen Reijnoudt. In Domburg werd het 1-1 door een doelpunt van John Cruq en van Apollo werd met 03 gewonnen door doelpunten van Arjen Reijnoudt(2) en Patrick Siereveld. Op 30 augustus werd de eerste bekerwedstrijd afgewerkt tegen Veere. Middels een benutte strafschop van John Crucq werd de eindstand 1-1. Na een tussendoortje tegen Heinkenszand (0-4) werd de tweede bekerwedstrijd met 5-0 gewonnen van MZVC. De doelpunten kwamen van Arjen Reijnoudt, Cor Schroevers(2), Jaco Moerdijk en Jack de Smit. Doordat ook de partij tegen Zeelandia/Middelburg met 03 winnend werd afgesloten (Arjen Reijnoudt 2 en Marinus Baas) kon Arnemuiden door naar de volgende ronde. Op 13 september begon de competitie met een uitwedstrijd tegen AZVV. Pas in de tweede helft wisten John Crucq, Cor Schroevers en Corné van Belzen het doel te vinden en konden we met een 0-3 overwinning naar huis terug. In de daaropvolgende thuiswedstrijd tegen Terneuzense Boys wisten we maar ternauwernood een 1-1 gelijkspel uit het vuur te slepen. Een vlak voor tijd gekregen vrije trap werd door Corjan Marijs binnen geschoten. De derby tegen Nieuwdorp begon zeer voortvarend. Al in de eerste minuut verdween een voorzet van Corné van Belzen rechtstreeks in het doel. Jack de Smit, Arjen Reijnoudt en John Crucq bepaalden de eindstand op 1-4. Op 4 oktober stond de topper tegen Groote Lindt op het programma. Deze ploeg stond fier bovenaan met 12 punten uit 4 duels en een doelsaldo van 11 voor en 1 tegen. De ploeg van Wim Davidse was op de eerste tien minuten na heer en meester en door doelpunten van Arjen


36

Reijnoudt, Corné van Belzen en Cor Schroevers stond na 90 minuten de 0-3 op het scorebord. De 3 wedstrijden daarna leverden echter maar 2 punten op. Tegen ’s Heer Arendskerke kwam de ploeg niet verder dan een 1-1 gelijkspel door een doelpunt van Arjen Reijnoudt, tegen Seolto werd het een bloedeloze 0-0 en tegen Kapelle moesten we de eerste nederlaag slikken. Met 1-4 trok Kapelle aan het langste eind. Het doelpunt kwam op naam van Jack de Smit uit een strafschop. Tussendoor werd op 18 oktober de bekerwedstrijd tegen Domburg afgewerkt. In een matige partij werd het toch een 0-1 overwinning door een doelpunt van Arjen Reijnoudt en drongen we door tot de volgende ronde. Na het vele puntverlies in de voorgaande 3 wedstrijden kon de partij tegen NOAD gelukkig weer wel in winst worden omgezet. Door doelpunten van Jack de Smit en Cor Schroevers werd het 12. Die week daarna werd ook Kogelvangers verslagen. Door doelpunten van Corjan Marijs, Arjen Reijnoudt, Pierre LaGrand en Remy Meerman werd het 4-0. De wedstrijd tegen Dinteloord op 22 november stevende regelrecht af op een gelijkspel totdat een kwartier voor tijd Arjen Reijnoudt in het strafschopgebied volkomen onnodig werd vastgepakt. Jack de Smit schoot de toegekende strafschop binnen en bepaalde de eindstand op 0-1.Op 29 november volgde de bekerwedstrijd tegen Duiveland in de derde ronde. De trotse koploper uit de vierde klasse werd met 6-1 verslagen. De doelpunten kwamen op naam van John Crucq, Jack de Smit, Peter Bil, en Cor Schroevers (3). In de wedstrijd tegen Zaamslag was een hoofdrol weggelegd voor de scheidsrechter. Na een doelpunt van Jack de Smit verzuimde deze man vervolgens om aan Arnemuiden een penalty toe te kennen. Zaamslag kwam op gelijke hoogte en wist de wedstrijd naar zich toe te trekken. Met een 3-1 nederlaag kon Arnemuiden naar huis. De thuiswedstrijd tegen AZVV zal bij Joan van Belzen nog lang in zijn geheugen gegrift staan. Een zeer verre uittrap in de achtste minuut na rust stuiterde over de verkeerd opgesteld keeper van AZVV en verdween pardoes in het doel. Cor Schroevers maakte er vlak voor tijd nog 0-2 van. De laatste wedstrijd voor de winterstop moest er weer tegen Zaamslag aangetreden worden. Ondanks een overwicht wist Arnemuiden niet verder te komen dan een 1-1 gelijkspel. Met 25 punten uit 13 wedstrijden stond Arnemuiden op een 4e plaats achter Groote Lindt, Kapelle en Terneuzense Boys. Op 24 januari stond het duel tegen Nieuwdorp op het programma. Dit zou een gedenkwaardig duel worden omdat arbiter Berendsen er in de 61e minuut een einde aan maakte. Een correct uitgevoerde sliding van Corjan Marijs in het strafschopgebied werd door deze man volkomen verkeerd beoordeeld. De ergens op de middellijn vertoevende arbiter floot voor een overtreding van Corjan en gaf een penalty. Bovendien werd Corjan getrakteerd op een rode kaart. Zelfs de supporters uit Nieuwdorp konden hun ogen niet geloven. In het tumult dat daarop ontstond voelde de arme man zich zo bedreigd dat hij er mee stopte. Op 7 februari kwam koploper Groote Lindt op bezoek. Deze ploeg was sinds de vorige confrontatie op zijn hoede. Dat nam niet weg dat Arnemuiden via een vrije trap van Remy Meerman op een 1-0 voorsprong kwam. Groote Lindt haalde de trukendoos uit de kast en liep uit naar 1-3. Corné van Belzen bracht 3 minuten voor tijd de spanning nog wat terug maar Groote Lindt had het laatste woord (2-4). Na een vriendschappelijke wedstrijd tegen GPC, die in een 1-1 gelijkspel eindigde door een doelpunt van Arjen Reijnoudt volgde op 6 maart de uitwedstrijd tegen ’s Heer Arendskerke. Het werd een onverwacht grote overwinning want door doelpunten van Arjen Reijnoudt (2), Jack de Smit, Mario de Nooijer en Leon van Belzen werd het 1-5. De partij tegen Seolto eindigde net zoals de uitwedstrijd: 0-0. Scoren tegen deze ploeg was dit seizoen dus onmogelijk.


37

Op 16 maart werd op het terrein van Zeelandia/Middelburg de bekerwedstrijd tegen Halsteren afgewerkt. De rust ging in met een 0-2 achterstand maar Arnemuiden herstelde zich knap. Door doelpunten van Mario de Nooijer en Remy Meerman werd de eindstand bepaald op 2-2. Halsteren was beter in het nemen van strafschoppen en voor Arnemuiden zat het bekeravontuur erop. De zaterdag daarna moest de ploeg aantreden tegen Terneuzense Boys. Met veel invallers wist Arnemuiden lange tijd stand te houden maar toch ging de winst naar de thuisploeg, die daarmee goede zaken deed voor een periodetitel. Op 27 maart was er dan de revanche tegen Kapelle. Door doelpunten van Marinus Baas (2) en Pierre LaGrand werd het 0-3 en Kapelle kon de titel ook wel vergeten. De wedstrijd tegen NOAD werd 0-0 mede door prima keeperswerk van de doelman van NOAD. Op 12 april werd het vervolg gespeeld van het gestaakte duel tegen Nieuwdorp. De ploeg van trainer Ad Poortvliet mocht beginnen met een strafschop maar Joan van Belzen wist de bal uit zijn doel te ranselen. Daarna werd er niet meer gescoord en bleef het dus 0-0. In Willemstad werd de wedstrijd tegen Kogelvangers vrij gemakkelijk gewonnen. Door doelpunten van Corjan Marijs, Marinus Baas en Jack de Smit werd het 1-3. De laatste partij van de competitie tegen Dinteloord zou beslissend worden voor de overname van een periodetitel. Ook Dinteloord had nog een kleine kans op een periodetitel maar dan moest er wel gewonnen worden. Arnemuiden was in deze wedstrijd de betere ploeg en na 19 minuten schoot Peter Bil de 1-0 binnen. Arjen Reijnoudt maakte er vlak voor de rust 2-0 van en schoot in de tweede helft ook nummer 3 binnen. Zodoende kon men zich (weer) op gaan maken voor de nacompetitie. Velen waren van mening dat dit een lekker toetje was want met zoveel geblesseerde spelers dit seizoen had vrijwel niemand hier nog op gerekend. Twee jaar geleden was een seizoen met veel blessureleed maar dat werd dit seizoen nog eens overtroffen. De nacompetitie begon met de wedstrijden tegen SV Capelle. Leon van Belzen en Arjen Reijnoudt zorgden met hun doelpunten voor een 2-0 overwinning in de thuiswedstrijd. De uitwedstrijd werd een lastige maar Arnemuiden haalde ongeschonden de rust. Na rust claimde Arnemuiden een penalty maar de arbiter liet gewoon doorspelen. In de daaropvolgende tegenstoot scoorde Capelle en werd de druk steeds groter. Een schitterend doelpunt van Patrick Siereveld nam alle spanning weg. De volgende tegenstander was Terneuzense Boys. Ook nu mocht Arnemuiden thuis beginnen en door een doelpunt van Marinus Baas werd het 1-0. De uitwedstrijd leverde een prima 0-3 overwinning op door doelpunten van Jack de Smit en Mario de Nooijer (2). Als de beslissende wedstrijd tegen VVGZ in winst kon worden omgezet zou Arnemuiden weer naar de 1e klasse promoveren. Het mocht echter niet zo zijn. Al binnen de minuut keken we tegen een 1-0 achterstand aan en na 17 minuten was dit al opgelopen tot 3-0. Arjen Reijnoudt kon voor de rust de stand nog wat draaglijker maken maar vijf minuten voor tijd besliste VVGZ de partij definitief. Met een 4-1 nederlaag werd Arnemuiden veroordeeld tot weer een jaar spelen in de tweede klasse.


38

2004-2005 Na de degradatie in 2000 is het in het jubileumjaar 2005 toch gelukt om terug te keren naar de eerste klasse. Met enkele personele wijzigingen begon Wim Davidse aan de voorbereiding van het seizoen 2004-2005. Nieuw waren Bart van Steveninck, Arjen Kats en Leon van Belzen II. Cor Schroevers moest noodgedwongen een jaar verstek laten gaan en Peter Bil ging in verband met een studie lager spelen. Joan van Belzen verrok naar Kloetinge. De selectie bestond uit: Roy den Dunnen, Corjan Marijs, Jaco Moerdijk, Jos Poortvliet, Walter Crucq, Corné van Belzen, Leon van Belzen I, Leon van Belzen II, Arjen Kats, Marvin Meerman, Patrick Siereveld, Arjen Reijnoudt, Bart van Steveninck, Jack de Smit, John Crucq, Marinus Baas, Raymond de Nooijer, Remy Meerman, Michel Carol en Rudy van Belzen. Ook nieuw was verzorger Jaap Oele. De eerste twee oefenwedstrijden verliepen niet best. Eerst werd met 2-1 verloren van Steen (doelpunt Bart) en 3 dagen later met dezelfde cijfers van RCS (doelpunt van Arjen R). Op 21 augustus nam Arnemuiden revanche door Zuidland met 6-1 onder de voet te lopen. De doelpunten kwamen op naam van Arjen R, Raymond, Arjen K, Jack en Bart (2). Ook tegen Walcheren wist men 6 maal het net te vinden. Het lukte Bart 3 keer, Arjen 2 keer en Patrick 1 keer. In de beker werden alle drie de wedstrijden winnend afgesloten. Eerst werd op 28 augustus met 5-2 van MZVC gewonnen (doelpunten Remy 2 en Bart 3), vervolgens wist men met 2-3 in ’s Heerenhoek te winnen van Patrijzen (doelpunten Bart 2 en Jack) en op 7 september werd met maar liefst 6-1 Oostkapelle terug naar huis gestuurd. De doelpunten waren van Marvin, Raymond, Bart, Leon II (2) en Arjen R.


39

De competitiestart was veelbelovend. De uitwedstrijd tegen Zwaluwe werd door een doelpunt van Bart met 0-1 gewonnen en de tweede partij tegen Kapelle werd een 40 overwinning door doelpunten van Bart (2) en Arjen R (2). De Sloedamderby tegen Nieuwdorp werd een teleurstellende nederlaag. Na een niet geheel verdiende voorsprong voor de bezoekers wist Bart de gelijkmaker te scoren. Zes minuten voor tijd sloeg Nieuwdorp toe en ging er met de 3 punten vandoor. Een week later ging het weer mis. De wedstrijd tegen AZVV in Axel ging door een gebrek aan zelfvertrouwen en een sterk opererend middenveld van AZVV met 2-0 verloren. Een fikse opleving was er op 2 oktober. Of het nu kwam door de speech in de kleedkamer of door de zwakke tegenstand laten we hier in het midden. Feit is dat NOAD met 7-0 naar huis werd gestuurd. Na een half uur stond er al 5-0 op het nog niet aanwezige scorebord. Bart (3), Leon I en Corné waren de doelpuntenmakers. Na de rust werd er nog gescoord door Leon II en Ronnie Moerdijk. Die week daarna ging het tegen Terneuzense Boys weer mis. Door een doelpunt van Arjen K ging de rust in met een 0-1 voorsprong maar de tegenstander wist binnen 10 minuten tweemaal te scoren en de derde nederlaag in zes wedstrijden was een feit. Kapelle ging fier aan de leiding met 15 punten en Arnemuiden stond met 6 punten achterstand op de 5e plaats. Op 16 oktober stond de bekerwedstrijd tegen GPC op het programma. Deze ploeg had al aangegeven dat hun doel promotie naar de tweede klasse was en met een tweede klasser als tegenstander ontbreekt het niet aan motivatie. Met 0-1 zegevierde de Vlissingse ploeg (de wens van GPC om komend seizoen terug te komen voor een competitiewedstrijd tegen Arnemuiden zal gelukkig niet doorgaan). Tegen De Meeuwen werd een ruime 4-1 overwinning geboekt door doelpunten van Bart (2) en Corné van Belzen (2). Kapelle was de koppositie kwijtgeraakt aan De Zwerver doordat in een onderling duel met 1-4 werd verloren. Arnemuiden moest die week daarna bij De Zwerver op bezoek. Het werd een gedenkwaardige wedstrijd. Steeds moest de equipe van Wim Davidse proberen een achterstand weg te werken tot aan de 3-3. Toen nam Arnemuiden een voorsprong en gaf die niet meer weg. Met een 4-5 overwinning werd de achterstand op de koplopers terug gebracht tot 3 punten. De doelpunten kwamen op naam van Bart (3), Arjen R. en Corjan. Kapelle was Arnemuiden dankbaar want doordat het zelf van Dinteloord wist te winnen pakten zij de eerste periodetitel. Door deze overwinning kwam Arnemuiden in de winning mood. Dinteloord werd op 6 november met 3-2 verslagen (doelpunten van Bart, Arjen R en Jack) en de week daarna leverde een 0-2 overwinning op tegen ’s Gravendeel door doelpunten van Jaco en Bart. Op 4 december pakte Arnemuiden de koppositie door zelf met 1-0 van Zwaluwe te winnen (Bart) terwijl De Zwerver met 3-2 onderuit ging bij De Meeuwen. Ook tegen Kapelle ging het goed. Via een prachtige goal van Patrick nam Arnemuiden in de 22e minuut de leiding en Bart vergrootte de voorsprong 2 minuten later. Door een eigen doelpunt van een speler van Kapelle werd de eindstand 1-3.


40

Na de winterstop volgden drie overwinningen met in totaal 16 doelpunten. Nieuwdorp werd op eigen veld met 0-7 te kijk gezet door doelpunten van Arjen R (3), Bart (2) en Jack (2). AZVV, met trainer Ad Roovers die volgend seizoen bij Arnemuiden aan de slag gaat, werd met een 4-1 nederlaag terug naar Axel gestuurd door doelpunten van Bart (3) en Jack. Ook NOAD moest er aan geloven. Vier doelpunten van Bart en één van Arjen R leverden een 1-5 overwinning op. Na deze negen overwinningen op rij volgde tegen Zaamslag een teleurstellende nederlaag. Arnemuiden wist tot tweemaal toe een achterstand weg te werken. Na de 2-2 (doelpunten van Arjen R. en Bart) probeerden de rood-gelen alsnog een overwinning uit het vuur te slepen. Achteraf gezegd een verkeerde inschatting want door twee counters ging Zaamslag er met een 2-4 overwinning vandoor. Tegen Terneuzense Boys werd de draad weer opgepakt. Door een doelpunt van Jack werden weer drie punten aan het totaal toegevoegd. Op 12 maart moest men op bezoek bij De Meeuwen. Door drie doelpunten van Corjan werd een eindstand bereikt van 1-2 en had Arnemuiden ondertussen een voorsprong van 9 punten op De Zwerver. Deze ploeg had dan wel 2 wedstrijden minder gespeeld. Op 19 maart kon deze voorsprong vergroot worden want de achtervolger kwam op bezoek. De wedstrijd begon enerverend. Aan allebei de kanten ontstonden doelkansen maar gescoord werd er niet. In de 39e minuut schoot Leon van ver buiten het strafschopgebied de bal hard in het doel en dat betekende 1-0. Na ruim een uur spelen schoot Bart zijn 27e competitiedoelpunt binnen. De Zwerver kreeg in de laatste minuut nog wel een penalty maar deze overwinning bracht Arnemuiden wel op een comfortabele voorsprong van 12 punten op deze concurrent. Dinteloord pakte de tweede plaats met 11 punten achterstand en net zoveel wedstrijden als Arnemuiden. Op 2 april was het dan zover. Voor velen nog geheel onverwachts maar het kampioenschap van de tweede klasse werd behaald en keert de ploeg terug in de eerste klasse waar het 5 jaar geleden uit degradeerde. Door doelpunten van Jack en Bart wist de vissersploeg een 1-2 overwinning te boeken op Dinteloord en omdat De Zwerver thuis punten liet liggen tegen AZVV kon er feest gevierd worden. De laatste twee wedstrijden leverden ook nog overwinningen op. Door een doelpunt van Jack werd met 1-0 gewonnen van ’s Gravendeel en door een doelpunt van Marinus werd met 0-1 van Zaamslag gewonnen.


41

Het tweede elftal onder leiding van Jaap Meerman en Lein de Vos eindigt op een keurige vierde plaats in de competitie achter ASWH 2, Hoek 2 en Groote Lindt 2. In de bekercompetitie weet de ploeg de finale te halen na o.a. winst op Hoek 2, Rillandia 2 en Kloetinge 2. De finale tegen HVV '24 2 werd gespeeld op het veld van Terneuzen. De beste kansen waren voor Arnemuiden maar na 90 minuten voetbal stond er nog 0-0 op het bord. In de verlenging mocht Arnemuiden een strafschop nemen maar deze werd gemist. Ook in de strafschoppenserie bleken de rood-gelen niet over het juiste vizier te beschikken en de beker werd een prooi voor HVV. 2005-2006

De nieuwe trainer Ad Roovers begon met de volgende spelers: Patrick Siereveld, Corné van Belzen, Walter Crucq, Leon van Belzen II, Marvin Meerman, Jarco Siereveld, Bart van Steveninck, Corjan Marijs, Jaco Moerdijk, Leon van Belzen I, Arjan Kats, Pierre LaGrand, Raijmond de Nooijer, Peter Bil, Frank Davidse, Roy den Dunnen en John Crucq. Vlak voor de winterstop werd Marinus nog aan de selectie toegevoegd.


42

In de aanloop naar de competitie werd in het kader van het 60-jarig jubileum een wedstrijd gespeeld tegen Ajax A1 wat onder leiding staat van Sonny Silooy. De Amsterdammers wonnen geflatteerd met 0-3. Op 9 augustus begon de voorbereiding met een wedstrijden tegen AZVV. Door doelpunten van Frank (3) en Arjan (1) werd het 4-1. Tegen BCVB werd een 2-3 nederlaag geleden waarbij alleen Leon I wist te scoren. De ander goal kwam op naam van een tegenstander. Op 16 augustus kwam Terneuzen op bezoek. Via goals van Bart, Arjen Reijnoudt en Jack (2) werd de uitslag 4-2. Op 23 augustus begon het bekertoernooi met een wedstrijd tegen Dauwendaele. Door doelpunten van Bart en Jack (2) werd het 1-3 voor de rood-gelen. De volgende partij tegen GPC eindigde in 2-2 (Corjan 2 keer) waardoor de laatste wedstrijd tegen Vlissingen met 5 doelpunten verschil gewonnen moest worden om door te kunnen gaan. Het werd echter maar 41 zodat het bekeravontuur al vroegtijdig over was. De competitie begon op zaterdag 3 september gelijk met een derby. Oostkapelle kwam op bezoek maar liet duidelijk blijken dat Arnemuiden uit een ander vaatje zal moeten tappen om punten te kunnen gaan halen. De uitslag was 0-3. De tweede partij in Zwijndrecht tegen VVGZ werd na 39 minuten bij een 0-0 stand door scheidsrechter Harold van de Ketterij gestaakt wegens hevige onweersbuien en lichtflitsen. Op 17 september kwam Roda Boys op bezoek. Deze ploeg had uit de eerste twee partijen nog geen punt behaald maar Arnemuiden was er niet tegen opgewassen. De eerste 20 minuten was Arnemuiden de betere ploeg maar daarna nam Roda Boys het initiatief en werd Arnemuiden op een 1-2 nederlaag getrakteerd (doelpunt Arjan). Tegen SSV had Arnemuiden niets in te brengen en werd het een verdiende 4-1


43

overwinning voor de ploeg van Cees Houtepen. Het eerste punt (1-1) werd behaald in de uitwedstrijd tegen LRC. Pierre tekende voor de enige treffer en de laatste plaats werd overgedragen aan Groote Lindt. Op 8 oktober kwam deze ploeg naar Arnemuiden en dit was natuurlijk de kans om nog meer afstand te nemen. Helaas mocht het niet zo zijn. Arnemuiden was veel beter maar ging slordig met de kansen om. De tegenstander deed dat beter en wist driemaal raak te schieten uit evenzoveel kansen. Alleen Corjan en Jarco Siereveld wisten het net te vinden en met 1 punt uit 5 wedstrijden begint het er somber uit te zien. De week erna ging Arnemuiden op bezoek bij Nieuw Lekkerland. Dit was één van de partijen uit deze competitie, waar meer dan 1 punt had ingezeten. Arnemuiden speelde een sterke partij en kwam door een doelpunt van Arjan op voorsprong. Direct daarna werd het 1-1 maar een vrije trap van Corjan betekende 1-2. Het had in de tweede helft 1-3 kunnen worden maar na een schot van Corné kwam de bal via de binnenkant van de paal weer terug het veld in. Twee minuten later lag de bal aan de ander kant van het veld wel in het doel en was de stand ineens 2-2 i.p.v. 1-3. Twee weken later werd er weer een punt toegevoegd aan het totaal door een 0-0 gelijkspel tegen GJS. Kansen waren er genoeg maar het benutten hiervan kost de nodige moeite. Ook in de volgende wedstrijd tegen Achilles Veen had er meer ingezeten dan de 5-3 nederlaag doet vermoeden. Arnemuiden kwam in de zesde minuut al op een 1-0 achterstand door knullig verdedigen maar na een half uur spelen bracht Peter de stand in evenwicht. Ongeveer 12 minuten later keek de ploeg van Ad Roovers tegen een 1-3 achterstand aan door weer twee verdedigingsfouten. Vlak voor rust bracht Arnemuiden binnen 3 minuten de stand echter weer in evenwicht door treffers van Bart en Walter. In de tweede helft was Arnemuiden zeker niet de mindere maar de vierde verdedigingsfout betekende wel een 4-3 achterstand. De rood-gelen wisten niet meer de kracht op te brengen om nogmaals op gelijke hoogte te komen en in blessuretijd werd het dan ook nog 5-3. Op 12 november kwam Rijsoord op bezoek en deze ploeg behoort toch ook niet tot de toppers in deze eerste klasse. Maar ondanks het harde werken bleef Arnemuiden met lege handen achter en zijn er in 9 wedstrijden maar 3 punten behaald. Dit betekende het einde voor trainer Ad Roovers bij Arnemuiden. Assistent trainer Jos Poortvliet nam tijdelijk het roer over en onder zijn leiding werd een week later met 1-3 gewonnen van Dinteloord na wel eerst met 1-0 achter te hebben


44

gestaan en nadat er eerst een paar hanen van het veld waren verwijderd. Pas in de laatste 10 minuten werd er gescoord door Marinus, Pierre en Patrick. In de daarop volgende week werd bekend dat Jan Poortvliet de rest van het seizoen als trainer aan de slag zou gaan bij Arnemuiden. Er stond gelijk al een leuke derby op het programma want er moest in Oostkapelle aangetreden worden. In een matige partij met enkele merkwaardige momenten wist Leon II in blessuretijd de gelijkmaker binnen te tikken. Het puntentotaal kwam daarmee op 7 en lieten we Groote Lindt en Dinteloord achter ons. De thuiswedstrijd tegen VVGZ leverde weer een punt op (1-1 door een doelpunt van Corjan) maar Groote Lindt kwam op gelijke hoogte door winst op Dinteloord. Met 8 punten uit 12 wedstrijden begon de winterstop. Op 7 januari werd in een oefenwedstrijd tegen Meto met 6-0 gewonnen door doelpunten van Marvin, Pierre, Frank en Bart (3) en een week later moest er tegen Roda Boys aangetreden worden. Het 0-0 gelijke spel betekende dat er voor de vierde keer op rij niet verloren werd. Tegen de latere kampioen SSV ’65 ging het mis. De ploeg uit Goes is duidelijk verder dan Arnemuiden en met een 1-3 nederlaag viel de schade uiteindelijk nog mee. De punten moeten natuurlijk gepakt worden tegen de concurrenten in de onderste regionen en één


45

daarvan is Groote Lindt wat op 11 februari de tegenstander was. Een beter spelend Arnemuiden wist echter niet te scoren en een 2-0 nederlaag was het resultaat. Dat ging in een oefenpartij tegen Terneuzense Boys beter en door doelpunten van Bart (2) en Marinus werd er met 3-1 gewonnen. In de partij tegen Nieuw Lekkerland bracht Marinus in de 20e minuut de stand op 1-0. Even later werd een speler van Nieuw Lekkerland om onduidelijke redenen uit het veld gestuurd maar Arnemuiden wist er niet van te profiteren. Een verdedigingsfout halverwege de tweede helft betekende 1-1 en het toch al weinige zelfvertrouwen kreeg weer een flinke dreun te verwerken. Een week later tegen GJS herhaalde dit scenario zich en eigenlijk was het nog erger. Een 0-2 voorsprong (2 maal Frank) en weer een tegenstander die van het veld werd gezonden waren geen garantie voor een overwinning. In blessuretijd ging het nog mis en werd het 2-2. Deze laatst genoemde twee wedstrijden tegen Nieuw Lekkerland en GJS hadden eigenlijk 6 punten moeten opleveren. De thuiswedstrijd tegen Achilles Veen op 1 april leek op een gelijkspel af te stevenen maar één minuut voor het einde sloeg het noodlot toe. Onzekerheid in de defensie betekende een 0-1 nederlaag maar het gebrek aan scorend vermogen droeg daar ook zeker aan bij. Kansen genoeg maar die leverden geen doelpunten op. De KNVB had in al zijn wijsheid besloten dat de gestaakte wedstrijd tegen VVGZ op een doordeweekse avond moest worden uitgespeeld. Leuk als je als amateur eerder moet stoppen met werken om op tijd in Zwijdrecht te kunnen zijn. Maar goed, ook nu weer hetzelfde verhaal: wel kansen maar geen doelpunten terwijl de tegenstander het enige schot op doel wel wist te verzilveren. De wedstrijd tegen Rijsoord ging kansloos met 3-0 verloren en het degradatiespook was al tot over de Sloedam genaderd. Het was net alsof er een last van de schouders van de Arnemuiden spelers was afgevallen want de laatste twee partijen werden winnend afgesloten. Tegen LRC werd het door doelpunten van Marvin en Marinus 2-0 en tegen Dinteloord werd het 3-0 door doelpunten van Marinus (2) en A-junior Roland van Belzen. Omdat op de laatste speeldag Groote Lindt een punt wist te pakken tegen Achilles Veen werd het een rechtstreekse degradatie naar de tweede klasse. Het verblijf was dus van korte duur.


46

Het tweede elftal onder leiding van Jaap Meerman en Lein de Vos behaalden in de competitie een prima tweede plaats achter kampioen ASWH 2. In de bekercompetitie werd net als vorig jaar de finale gehaald. Nu was de tegenstander Steen 2 en deze ploeg was duidelijk een maatje te klein voor de reserves van Arnemuiden. Met een overduidelijke 9-1 overwinning ging de beker mee naar Arnemuiden.

2006-2007 Trainer Jan Poortvliet begon de competitie met de volgende spelers: Marinus Baas, Leon van Belzen I, Leon van Belzen II, Ruud van Belzen, Corné van Belzen, Werner van Belzen, Peter Bil, John Crucq, Walter Crucq, Frank Davidse, Roy den Dunnen, Arjen Kats, Bart-Jan Kroes, Corjan Marijs, Marvin Meerman, Jaco Moerdijk, Serge Nöthen, Patrick Siereveld, Jarco Siereveld en Bart van Steveninck. Aan het eind van de competitie werd Cor Schroevers daar nog aan toegevoegd. Op 8 augustus werd begonnen met een vriendschappelijk potje tegen Axel en de overwinning van 7-1 mocht er wezen (doelpunten van Frank, Jarco,


47

Patrick, Leon II (3) en Serge). Op 12 augustus stond een toernooi gepland in Hendrik Ido Ambacht maar de regen werd spelbreker. Het veld werd afgekeurd maar Internos stelde voor om dan maar in Etten-Leur verder te gaan. ASWH bleef thuis maar er kon toch gespeeld worden tegen Internos (0-0) en Katwijk. In deze laatste wedstrijd werd knap gelijk gespeeld (1-1) door een doelpunt van Marinus. Op 15 augustus werd tegen Serooskerke met 4-4 weer gelijk gespeeld. De doelpunten waren deze keer van Bart (2), Leon II en Marinus. In de bekercompetitie werd met 5-3 gewonnen van Veere (Bart 2 en Marinus 3), met 2-0 verloren van Steen en met 2-4 gewonnen van RCS (Arjen, Marinus, Marvin en Leon). Het bekeravontuur was weer snel voorbij. Op 2 september begon dan de competitie met een thuiswedstrijd tegen Tholense Boys. Een enorm overwicht werd niet goed afgestraft en alleen Bart wist het net te vinden. In de laatste minuut kwamen de bezoekers eindelijk een keer bij het doel van Arnemuiden maar het betekende wel gelijk een 1-1 eindstand. Een week later werd bij Kapelle een 0-2 overwinning geboekt middels doelpunten van Bart en Marinus. De derde wedstrijd tegen Dinteloord werd met 2-1 winnend afgesloten (2x Marinus) en bij Zaamslag werd het enorme overwicht eindelijk in meer doelpunten omgezet. Met een uitslag van 05 (Marinus 3, Marvin en Patrick) mochten de gastheren nog blij zijn. Op 30 september stond de topper tegen GPC op het programma. Vlak voor rust kwam GPC op een 0-1 voorsprong maar in de tweede helft nam Arnemuiden het initiatief en probeerde de bakens te verzetten. Dat lukte pas 10 minuten vóór tijd toen Bart de 1-1 binnen kopte. Via Marinus werd het zelfs nog 2-1 en kwam Arnemuiden alleen aan kop. In de uitwedstrijd tegen Heinenoord wisten de rood-gelen het klassenverschil ook weer in ruime cijfers uit te drukken. Door doelpunten van Marinus (2), Marvin, Frank en Leon II werd het een 0-5 overwinning. De week erna tegen Rillandia werd het slechts 3-0 door doelpunten van Patrick en Marinus (2). De uitwedstrijd op 28 oktober tegen Meeuwen werd een 1-3 overwinning door doelpunten van Patrick en Marinus (2) en met een voorsprong van 3 punten op GPC pakte Arnemuiden de eerste periodetitel.


48

Op 4 november kwam AZVV naar Arnemuiden en de ploeg uit Axel had lange tijd hoop op een goed resultaat. Na een uur voetballen stond er immers nog een 1-1 stand op het bord (doelpunt van Marinus). Arjen, Bart-Jan en weer Marinus zorgden echter voor een 4-2 overwinning de voorsprong op GPC bleef gehandhaafd. Bruse Boys werd op 11 november met 5-0 terug naar huis gestuurd door doelpunten van Bart-Jan, Corné, Leon II, Pierre en Jarco maar de uitwedstrijd tegen Zwaluwe leverde een teleurstellend 0-0 gelijkspel op. Op 25 november werd vriendschappelijk tegen Nieuwdorp gespeeld en ook dat leverde slechts een gelijkspel op. Door 2 doelpunten van Bart eindigde de wedstrijd in 2-2. Diezelfde eindstand werd ook bereikt in de uitwedstrijd tegen Tholense Boys door doelpunten van Marinus en Corné maar het betekende ook gelijk het einde van het seizoen voor Bart. Met een gebroken kuitbeen werd hij naar het ziekenhuis afgevoerd en in het vervolg van de competitie kon er geen beroep meer op hem gedaan worden. Deze uitslag betekende ook dat GPC tot op één punt genaderd was. De laatste wedstrijd vóór de jaarwisseling werd nog een simpele overwinning behaald van 3-0 op Kapelle door doelpunten van Jarco, Marinus en Patrick. Het nieuwe jaar begon op 6 januari met een wedstrijd tegen de andere ploeg van Jan Poortvliet nl. Nuenen. Het werd een 1-0 overwinning voor de Brabanders. Op 13 januari kwam hoofdklasser SSV ’65 naar Arnemuiden. De rust ging in met een 01 voorsprong voor de spelers uit Goes maar na de rust kwam Arnemuiden op stoom. Eerst verdween een voorzet vanaf de middellijn van Peter pardoes in het doel en vervolgens zorgden Arjen, Marinus (2) en Marvin voor een 5-1 overwinning. De competitie begon op 27 januari met een wedstrijd tegen Zaamslag en net als in de uitwedstrijd eindigde deze ook in 50. De doelpunten waren van Patrick, Marinus (2), Leon II en Corjan. Tegen Dinteloord werd een moeizame 1-2 overwinning behaald door doelpunten van Marvin en Leon II maar die week daarna stond de topper tegen GPC weer op het programma. In de stromende regen ging de overwinning verdiend naar de ploeg uit Vlissingen. Binnen aan half uur keken de rood-gelen tegen een 3-0 achterstand aan maar na de 3-1 van Marinus gloorde er weer hoop in de harten van de supporters. Robin de Pagter maakte echter een kwartier vóór tijd uit een vrije trap zijn derde doelpunt en de 4-1


49

achterstand kon niet meer goedgemaakt worden. Peter maakte er met een knal van ongeveer 30 meter nog wel 4-2 van maar GPC nam de koppositie over. Een vriendschappelijke partij op 20 februari in en tegen Hoek werd met 4-0 verloren en de zaterdag daarna wist Arnemuiden wel in een oefenpotje van VVC ’68 te winnen met 3-2 door doelpunten van Marinus en Arjen. De competitie werd op 10 maart hervat tegen Rillandia en pas in de tweede helft wist Arnemuiden afstand te nemen door doelpunten van Corné en Marinus (2). In deze partij werd Roy nog uit het veld gestuurd omdat hij hands zou hebben gemaakt buiten het strafschopgebied. BartJan verving hem verdienstelijk. Tegen Heinenoord leverde Arnemuiden een zwakke prestatie en mocht nog blij zijn dat de stand op 1-1 bleef steken (doelpunt Marinus). Omdat ook GPC punten liet liggen bleef het verschil 2 punten in het voordeel van de Vlissingers. Op 24 maart kwam Meeuwen op visite en de ploeg van Wim Davidse bood vooral in de eerste helft goed tegenstand. Het meespelen van Arjen beperkte zich helaas tot ongeveer een kwartier want na twee gele kaarten vlak achter elkaar kon hij vertrekken. Arnemuiden herstelde zich goed en door doelpunten van Leon en Marinus werd er toch nog een 2-0 overwinning in de wacht gesleept. In Axel werd moeizaam gewonnen met 0-1 door een doelpunt van Frank maar omdat GPC punten liet liggen tegen Dinteloord kwamen beide ploegen op gelijk hoogte. Een beter doelsaldo bracht Arnemuiden op de eerste plaats maar het verschil was slechts één doelpunt met nog twee wedstrijden te spelen. De afloop werd nog twee weken uitgesteld en in die periode speelde Arnemuiden twee oefenpartijen. De eerste tegen Terneuzense Boys werd met 1-0 verloren en in de tweede partij tegen Krabbendijke werd het op de valreep nog 4-3. De doelpunten waren van Jarco en Marinus (3). Op 21 april viel de uiteindelijke beslissing. GPC behaalde een zwaar bevochten overwinning op Zaamslag maar Arnemuiden bleef in Bruinisse op 0-0 steken. Een week later wist Arnemuiden nog wel met 2-0 (Marinus en Marvin) van Zwaluwe te winnen maar omdat GPC weliswaar moeizaam met 21 van Bruse Boys won ging het kampioenschap naar de Vlissingers. Arnemuiden kon gaan proberen om via de nacompetitie alsnog promotie af te dwingen. Dit werd dan de achtste poging en ook deze keer is het niet gelukt. De eerste tegenstander was Sliedrecht. Thuis werd het een 10 overwinning door een doelpunt van Leon en in de uitwedstrijd


50

lieten de rood-gelen er geen misverstand over bestaan wie de betere ploeg was. Met een 0-3 overwinning door doelpunten van Marinus (2) en Corné kon naar de volgende wedstrijd toegeleefd worden. Er was nog wel een tegenslag te incasseren: Serge brak zijn enkel en moest in Dordrecht geopereerd worden. De volgende wedstrijd was de nummer 10 van de eerste klasse Meerkerk en er moest eerst uit gespeeld worden. Meerkerk nam halverwege de eerste helft een 1-0 voorsprong maar een knappe combinatie vlak voor rust tussen Cor en Marinus werd door laatst genoemde prima afgerond. Vlak na de pauze kwam Meerkerk weer op voorsprong en gaf die niet meer uit handen. In de thuiswedstrijd moest het dan maar gebeuren. In de eerste helft nam Meerkerk een afwachtende houding aan en Arnemuiden wist geen bres te slaan in de verdediging. Vlak na de rust kopte Corjan een hoekschop van Arjen hard in de touwen en was de achterstand weggewerkt. Meerkerk moest komen en deed dat ook. Na een paar goede mogelijkheden wisten ze 20 minuten vóór tijd het net wel te vinden en Arnemuiden kon weer van voren af aan beginnen. De spelers probeerden nog wel, Leon II kreeg nog een goede kans maar het zat er niet meer in. De ploeg van de scheidende trainer Jan Poortvliet zal volgend jaar weer in de tweede klasse moeten opereren.


51

2007-2008 Trainer Jan Poortvliet vertrok naar Helmond Sport en werd opgevolgd door Henk Ottens. Hij begon de competitie met de volgende spelers: Marinus Baas, Leon van Belzen I, Leon van Belzen II, Corné van Belzen, Werner van Belzen, Peter Bil, Maarten Brasser, John Crucq, Roy den Dunnen, Arjen Kats, Bart-Jan Kroes, Corjan Marijs, Marvin Meerman, Serge Nöthen, Patrick Siereveld en Jarco Siereveld. Cor Schroevers hoorde daar in eerste instantie ook bij maar die viel al snel af vanwege lichamelijke klachten. Jannick Schaier werd later in het seizoen toegevoegd aan de selectie en wist zich al gauw een basisplaats te verwerven.

Op 4 augustus werd begonnen met een vriendschappelijk potje tegen BVCB en door een doelpunt van Arjen Kats werd een 1-1 eindstand overeen gekomen. In de voorbereiding waren ook twee wedstrijden gepland tegen komende tegenstanders in de competitie. Op 11 augustus werd met 4-3 van Serooskerke verloren (alle doelpunten van Marinus) en op 14 augustus werd het tegen Nieuwdorp 1-1 door een doelpunt van Maarten. Tussendoor werd nog met 1-2 van Spirit gewonnen (doelpunt van John en een eigen doelpunt). In het bekertoernooi was de KNVB zo goed geweest om Arnemuiden in te delen in een poule met twee hoofdklassers (ASWH en Hoek) en een eerste klasser (Unitas ’30). Het was niet verwonderlijk dat Arnemuiden niet verder wist te komen maar er werd niet slecht gepresteerd. Vooral de overwinning van 1-3 bij Unitas ’30 mocht er zijn. De doelpunten waren van Maarten, Jarco en Marinus. Tegen Hoek werd het een 4-2 nederlaag (doelpunten van Marinus) en de wedstrijd tegen ASWH ging met 1-3 verloren (doelpunt van Jarco). Op 1 september begon dan de competitie met een uitwedstrijd tegen Zaamslag. Turkije heeft sinds de EK de naam maar Arnemuiden deed het al in deze eerste partij, namelijk winnen in de slotminuten. Na een 2-0 achterstand wisten de roodgelen in de laatste tien minuten op gelijke hoogte te komen door doelpunten van Marinus en Maarten. In blessuretijd werd nog de volle winst gepakt doordat invaller Jeannot Marinus op maat bediende. De tweede wedstrijd tegen Terneuzense Boys eindigde in een 1-1 gelijkspel. Marinus schoot de 1-0 binnen maar in het begin van de tweede helft kwamen de Terneuzenaren op 1-1 door een omstreden strafschop te verzilveren. Promovendus Serooskerke was de volgende tegenstander en na een goede start van Arnemuiden bloedde de wedstrijd dood en


52

bleef de stand op 0-0 steken. In de thuiswedstrijd tegen Zwaluwe op 2 september wist Marinus drie maal te scoren en met nog een doelpunt van Marvin eindigde deze partij in een 4-0 overwinning. De uitwedstrijd tegen Nieuwdorp was er weer één met een “Turks” karakter. Na 89 minuten spelen was de stand 2-0 voor de thuisploeg maar invaller Jeannot Wolf bepaalde de eindstand op 2-2. De gelijkmaker werd pas in de 96e minuut gescoord. Arnemuiden kwam dus met de schrik vrij maar had nog maar 9 punten na 5 wedstrijden spelen. De zesde wedstrijd kwam daar weer slechts één punt bij doordat er thuis tegen Dinteloord met 0-0 werd gelijk gespeeld in een slechte wedstrijd. De slechte vertoning werd de week daarna weer goed gemaakt door de supporters een goed partij voor te schotelen tegen Kapelle. In een eenzijdige wedstrijd was Arnemuiden heer en meester en door doelpunten van Marinus, Maarten (2), Leon, Jarco, Arjen en Marvin werd het uiteindelijk 7-0. Een derde plaats op de ranglijst met 13 punten uit 7 wedstrijden was de beloning.

Het was inmiddels 27 oktober toen er in Axel tegen AZVV gespeeld moest worden. Het werd een magere 0-0 hoewel een overwinning er in had gezeten maar Marinus wist een toegekende strafschop niet te verzilveren. De week erna werd er gelukkig weer een goede partij op de mat gelegd waarvan VVC’68 het slachtoffer werd. Met een 5-0 nederlaag na doelpunten van Marinus (3), Thijs en Arjen werden de bezoekers terug naar Halsteren gestuurd.

Bruse Boys wist Arnemuiden op 10 november de eerste nederlaag van het seizoen toe te brengen. In een gelijkopgaande wedstrijd waren er kansen over en weer maar een vlak na de rust toegekende strafschop werd Arnemuiden fataal. De week erna wist ook Oostkapelle van Arnemuiden te winnen. De rood-gelen begonnen sterk maar de kansen werden helaas niet benut. In de tweede helft trok Oostkapelle de wedstrijd naar zich toe en trok met 1-3 aan het langste eind. De enige goal kwam op naam van Marinus. De verrassende koploper Zaamslag had ondertussen een voorsprong van 7 punten op Arnemuiden en kwam op 1 december op bezoek. De rood-gelen startten goed en met veel inzet werden de gasten uit Zaamslag bestreden. Het leverde na ongeveer een half uur spelen een voorsprong op door een omstreden doelpunt van Maarten. De voordeelregel werd hier volgens de Zeeuws Vlamingen door de scheidsrechter niet op de juiste manier toegepast maar dat deerde Arnemuiden dus niet. Het werd er echter niet gemakkelijker op toen Peter en


53

Corné met blessures moesten uitvallen en in de tweede helft werd de stand dan ook gelijk getrokken door een benutte strafschop. Tranier Henk Ottens had wel een vooruitziende blik want volgens hem moest Arnemuiden het kampioenschap maar even uit het hoofd zetten en het hoogst haalbare zou een periodetitel kunnen zijn. Hij zou later zijn gelijk krijgen. Het gat met de koploper bleef dus 7 punten met nog 10 wedstrijden te gaan. De winterstop werd gebruikt om een aantal oefenpartijen te spelen. Tegen Krabbendijke werd met 3-2 verloren, tegen Veere met 1-1 gelijk gespeeld en van Wolfaartsdijk werd tijdens een trainingsweekend met 5-1 gewonnen. Ook tegen de latere promovendus van de derde klasse VCK werd met 4-2 verloren. Op 26 januari begon de competitie weer met een thuiswedstrijd tegen Serooskerke. Een beter strijdend Serooskerke trok met 02 aan het langste eind. De week erna moest er tegen koploper Terneuzense Boys gespeeld worden. Arnemuiden voetbalde wel beter dan tegen Serooskerke maar ondanks een snelle goal van Maarten ging Terneuzense Boys er met de overwinning vandoor. Arnemuiden zakte nu wel heel erg op de ranglijst want de bovenste plaats in het rechterrijtje is nu niet echt een plek om te willen bivakkeren. Het is Arnemuiden onwaardig. Op 16 februari werd dat weer enigszins hersteld want doordat er met 0-2 van Zwaluwe werd gewonnen na doelpunten van Maarten en Bart-Jan belandde men op de onderste plaats in het linkerrijtje. De week erna werd het nog slechter. Na een 1-2 nederlaag tegen Nieuwdorp (doelpunt Marinus) zag men Arnemuiden terug op de vijfde plaats van onderen. Daar moest natuurlijk iets aan gedaan worden en op 8 maart werd Dinteloord daar het slachtoffer van. Met een 0-5 overwinning door doelpunten van Marinus (2), Jarco, Corné en Marvin steeg men één plaats op de ranglijst, waarbij aangetekend moet worden dat het verschil met nummer drie maar 4 punten bedroeg. De week erna werd er weer een overwinning aan de lijst toegevoegd want door een benutte strafschop van Marinus ging Arnemuiden met een 0-1 overwinning tegen Kapelle naar huis. De opleving was echter van korte duur. Na een vriendschappelijke partij tegen Meeuwen (5-0 overwinning) kwam op 29 maart AZVV op bezoek. Ondanks een benutte strafschop van Marinus gingen de Axelaars toch met een 1-3 overwinning naar huis. De wedstrijd in Halsteren tegen VVC’68 kon Arnemuiden moeizaam winnen middels een doelpunt van Jarco en om nog een kansje te maken op een periodetitel zou er dan op 19 april toch echt van Bruse Boys gewonnen moeten worden. Dat lukte gelukkig doordat Leon uit een pass van Jarco raak wist te schieten.


54

De laatste speeldag zou dus de beslissing moeten brengen. Arnemuiden zou moeten winnen van Oostkapelle en Nieuwdorp zou moeten verliezen van Terneuzense Boys. Dit scenario voltrok zich gelukkig ook. Nieuwdorp had geen schijn van kans (6-0 nederlaag) en Arnemuiden won met 0-2 door doelpunten van Marinus en Thijs. Oostkapelle had geen antwoord op het goede spel van Arnemuiden en de overwinning was dan ook verdiend. In deze wedstrijd speelde Peter Bil voor de laatste keer in het eerste team van Arnemuiden. In verband met zijn werk kan hij niet meer wekelijks aanwezig zijn en daarom heeft hij besloten om lager te gaan spelen. De nacompetitie was deze keer van korte duur. Slechts twee wedstrijden waren er nodig om Arnemuiden volgend seizoen weer in de tweede klasse te laten voetballen. Almkerk kwam op 3 mei op bezoek en liet er geen gras over groeien. Met een duidelijke 0-3 voorsprong werd de kleedkamer opgezocht. Arnemuiden speelde dan wel niet slecht maar de drie kansen voor Almkerk leverde wel drie doelpunten op. In de tweede helft gloorde er nog hoop voor een goed vervolg van deze nacompetitie. Eerst werd er door Marvin nog een strafschop gemist maar door twee doelpunten van Maarten eindigde de wedstrijd in 2-3 en was er nog vertrouwen voor de uitwedstrijd. De gerechtigheid zegevierde echter niet op 10 mei. Een beter spelend Arnemuiden wist vlak voor rust op een 0-1 voorsprong te komen door een doelpunt van Marinus. Direct in de tweede helft werd deze voorsprong echter teniet gedaan doordat een vrije trap hard in de kruising verdween. Arnemuiden nam het heft weer in handen maar een ware stormloop in de laatste 20 minuten mocht helaas niet baten. Almkerk kon alleen nog maar verdedigen maar mocht na 90 minuten toch constateren dat het benutten van de kansen in de eerste helft in Arnemuiden van onschatbare waarde bleek te zijn. Velen gingen met een kwaad gevoel over zoveel onrecht terug naar Arnemuiden. Dit was dan ook tevens de laatste wedstrijd van Marinus Baas voor de v.v. Arnemuiden. Marinus gaat zijn geluk beproeven bij Kloetinge.


55

2008-2009 Dit seizoen eindigde nogal teleurstellend omdat de competitie voor Arnemuiden al op 2 mei 2009 was afgelopen. Een vijfde plaats in de eindrangschikking en geen nacompetitie. Na een jarenlange verwennerij op dat gebied viel het voor de supporters niet mee om al vanaf die datum te moeten gaan wachten op het begin van het volgende seizoen. Zoals de afgelopen jaren gebruikelijk volgt hier een overzicht van het seizoen. Het begon op 5 augustus met een oefenpotje tegen Zierikzee. Met een 1-2 overwinning (Thijs en Maarten) kon men tevreden zijn. De volgende opponenten waren een maatje te groot want tegen Spirit werd met 0-2 verloren en ook de wedstrijd tegen Nuenen leverde een 0-4 nederlaag op. Dit was tevens de afscheidswedstrijd van John Crucq en Peter Bil. Ook tegen Zeelandia/Middelburg werd een pijnlijke nederlaag geleden (6-3). In de bekercompetitie ging het gelukkig beter want met een overwinning op Heinkenszand (4-2, Leon 2x, Maarten en Jarco) en Goes (1-0, Jarco) startte de equipe van Henk Ottens voortvarend. De 4-1 nederlaag tegen Zaamslag (Arjen Kats) betekende echter een voortijdig einde van het bekeravontuur. Op 6 september begon de competitie met een thuiswedstrijd tegen Dinteloord. Door doelpunten van Leon en Corjan werd de tegenstander weer naar huis gestuurd. De volgende partij tegen SSV ’65 werd met 0-3 gewonnen via doelpunten van Maarten en Patrick en een eigen doelpunt van de tegenstander. Zes punten uit twee wedstrijden is geen slecht begin maar tegen Duiveland en VVC ‘68 ging het helaas mis. Duiveland ging met een 1-2 overwinning terug naar Schouwen (doelpunt Jarco) en VVC bleef in eigen huis met 2-1 de baas (doelpunt Arjen Reijnoudt). Het puntentotaal bleef dus steken op 6 maar dan nu uit 4 wedstrijden. De volgende partijen leverden gelukkig weer 6 punten op want thuis werd gewonnen van Nieuwdorp (1-0, Corjan) en uit werd overtuigend gewonnen van Bruse Boys (1-4, Maarten 2x, Corné en Mario). Op 25 oktober kwam hekkensluiter VCK op bezoek en deze promovendus wist met een 2-4 overwinning aan de haal te gaan. Een slappe eerste helft werd Arnemuiden fataal. Met een 03 stand ging men de rust in. Dat werd dus een zware klus in de tweede helft. De achterstand kon niet meer goed gemaakt worden. Nadat Jarco en Corné de stand op 2-3 wisten te brengen schoot VCK enkele minuten later weer raak. De strijd was gestreden en Arnemuiden bleef met een kater achter. De volgende drie partijen leverden 7 punten op. Na een 0-1 overwinning bij Serooskerke (Maarten) en een 3-0 overwinning tegen Oranje Wit (Maarten 2x, Jarco) volgde de eerste remise in deze competitie. Uit bij Seolto werd het 2-2 (Maarten 2x).


56

Tegen Oostkapelle werd op 29 november een onterechte nederlaag gelden. In de eerste helft was Arnemuiden sterker dan de opponent en doelman Roy den Dunnen had bijna niets te doen. Ook in de tweede helft wist Oostkapelle vrijwel geen gevaar te stichten maar Arnemuiden wist de kansen niet te benutten. Een voetbalwet zegt dan dat als je ze er zelf niet in schiet de tegenstander dit wel voor je doet. Een om onduidelijke reden toegekende vrije trap werd licht aangeraakt en verdween pardoes in het doel. Arnemuiden wist deze tegenslag niet meer te boven te komen en de nederlaag was een feit. Na een knappe overwinning op Dinteloord (0-1 Marvin) volgde een 1-2 nederlaag tegen SSV ’65 (Bart Jan). Op 24 januari moest aangetreden worden tegen koploper Duiveland. In een aantrekkelijke wedstrijd met vaak pittige duels trok Arnemuiden aan het langste eind. Door doelpunten van Leon en Maarten (3) werd het 2-4 en kreeg Arnemuiden weer aansluiting met de top. De volgende 3 partijen behoren tot de categorie vriendschappelijk en hebben meestal geen waarde. Een 3-4 overwinning bij Veere op een koude doordeweekse avond werd gevolgd door een 5-0 nederlaag tegen Kloetinge en een 6-3 nederlaag tegen Terneuzense Boys. Op 14 februari ging men op bezoek bij Nieuwdorp en met een 1-2 overwinning (Bart Jan en Maarten) konden weer 3 punten toegevoegd worden. In een vriendschappelijke partij tegen Sliedrecht gingen de rood-gelen met 0-3 ten onder alvorens er weer een competitiewedstrijd op het programma stond. Voor de tweede keer dit seizoen wist men van Bruse Boys te winnen. Nu werd het door doelpunten van Jarco en Maarten 2-1. Op 14 maart toog men naar Koudekerke om de strijd weer aan te binden met de promovendus. Deze keer een iets beter resultaat maar het 1-1 gelijke spel (Patrick) betekende wel dat men tegen deze tegenstander maar 1 punt wist te behalen. Twee weken later werd het nog gekker want de thuiswedstrijd tegen VVC ’68 resulteerde in een 2-3 nederlaag (Maarten 2x) ondanks het feit dat Arnemuiden over de gehele wedstrijd sterker was. Het betekende wel 0 punten in beide partijen tegen deze middelmatige ploeg uit Halsteren, die overigens op slechts 3 punten van Arnemuiden eindigde. De laatste 3 wedstrijden wist Arnemuiden nog slecht 2 punten aan het totaal toe te voegen en dat was veel te weinig om nog een periodetitel te pakken. De thuiswedstrijd tegen Serooskerke werd met 2-2 afgesloten (Maarten en Leon) en tegen degradant Seolto werd een smadelijke 2-3 nederlaag geleden.(Bart Jan en Joab). Een ware afgang want een periodetitel was nog niet helemaal uit het zicht. In de laatste partij van het seizoen tegen Oostkapelle kwamen beide ploegen een remise overeen (2-2, Maarten en Corné) maar de teleurstelling was groot en dan ook vooral voor de supporters. Zij moeten het sinds lange tijd zonder nacompetitie doen. Nu is wel bekend dat zo’n nacompetitie voor Arnemuiden nooit goed is afgelopen maar een paar extra partijen was toch wel leuk geweest.


57

2009-2010 Het seizoen 2009-2010 kan de boeken in als een teleurstellend seizoen. Geen nacompetitie en steeds maar weer bivakkeren in het rechter rijtje met aan het eind van de competitie een achtste plaats. Dat is in jaren niet meer voorgekomen. Met slechts 6 overwinningen en 8 gelijke spelen kwam het aantal punten op 26 en het negatieve doelsaldo van 32 voor en 37 tegen was reden om dit seizoen maar gauw te vergeten en de blik maar snel op het nieuwe seizoen te richten. Zoals elk jaar werd er eerst een drietal wedstrijden voor de beker gespeeld. Tegen Terneuzen werd een knappe 2-1 overwinning behaald. De wedstrijd tegen Noormannen werd met een 3-3 gelijkspel afgesloten en tegen Aardenburg werd een forse nederlaag geleden (7-3). Weer werd er vroegtijdig afscheid genomen van die bekercompetitie. De competitie begon ontzettend slecht. De eerste partij tegen Dauwendaele leverde 1 punt op omdat er met 2-2 werd gelijk gespeeld (doelpunten Arjen Kats) maar de volgende 4 partijen leverden geen punten op. Thuis tegen Bruse Boys werd met 1-2 verloren (doelpunt Maarten Brasser), tegen Zaamslag werd met 3-1 verloren (Jarco Siereveld) en de partij tegen Wieldrecht leverde zelfs een forse nederlaag op. Leon van Belzen wist één keer het net te vinden maar daar stelde Wieldrecht zes voltreffers tegenover. De partij tegen SSV ’65 leverde een 0-2 nederlaag op. Het tweede punt werd behaald op 17 oktober toen er met 0-0 werd gelijk gespeeld tegen Zwaluwe. Op 24 oktober kwam Veere op visite en deze zevende partij van de competitie werd met 2-1 winnend afgesloten. De doelpunten kwamen op naam van Jarco Siereveld en Arjen Reijnoudt. De week daarop volgde de derby tegen Serooskerke en met een 0-1 nederlaag bleef het aantal punten op 5 staan. Maar op 7 november stond de wedstrijd tegen Duiveland op het programma. De eerste helft werd onder natte omstandigheden afgewerkt en met een fraaie vrije trap van Corjan Marijs ging men rusten met een 0-1 voorsprong. Fraai keeperswerk van Niels Meesen voorkwam dat Duiveland op gelijke hoogte kwam. Na de rust waren de weersomstandigheden beter en ook het voetbal van de rood-gelen werd beter. Maikel Moerings zorgde voor de 0-2 en Arjen Kats bepaalde de eindstand op 0-3. De week erna werd er helaas weer verloren. In Arnemuiden was SSV ’65 te sterk en ging met een 1-3 overwinning terug naar Goes. Het doelpunt was van de voet van Thijs Roovers. De vriendschappelijke partij op 21 november tegen VCK (3-2 overwinning) was een goed opwarmer voor de wedstrijd tegen Oostkapelle. Door doelpunten van Thijs Roovers en Arjen Kats ging met een 0-2 overwinning en 3 punten op zak weer terug naar Arnemuiden. In de laatste wedstrijd van het jaar 2009 tegen Dauwendaele ging de equipe van Henk Ottens met 1-2 ten onder. Leon van Belzen scoorde het enige doelpunt. Het jaar 2010 begon voor Arnemuiden erg goed. Zes wedstrijden op rij werd er niet verloren. Pas op 27 maart werd thuis van de latere kampioen Zaamslag met 0-5 verloren. Daarvoor werden er drie overwinningen achter elkaar behaald tegen Bruse


58

Boys (2-3, Corné van Belzen, Thijs Roovers en Maarten Brasser waren de doelpuntenmakers), Wieldrecht (2-0 door doelpunten van Corné van Belzen en Jesper Poortvliet) en Veere (0-5 door doelpunten van Corné van Belzen, Leon van Belzen II en 3 van Arjen Reinoudt). Hierna volgende drie gelijke spelen die allen drie in een 1-1 stand eindigden. Tegen SSV scoorde Serge Nöthen, tegen Zwaluwe Leon van Belzen en tegen Serooskerke Thijs Roovers. Zoals gezegd was Zaamslag op 27 maart veel te sterk. Arnemuiden speelde lange tijd met 10 man en bij de rust was de stand al 0-4. Dat er in de tweede helft nog slechts één keer werd gescoord mag een verdienste genoemd worden van de roodgelen. De laatste drie partijen leverden ook weer drie gelijke spelen op en werden dus drie punten aan het totaal nog toegevoegd waardoor dit op 26 kwam. De gelijke spelen werden behaald tegen Duiveland (2-2 door doelpunten van Jesper Poortvliet), tegen VVC’68 (ook 2-2 door doelpunten van Yannick Schaier) en tegen Oostkapelle (1-1 door een doelpunt van Maarten Brasser). Arnemuiden heeft dus totaal geen rol van betekenis kunnen spelen in het afgelopen seizoen en de hoop is dan ook gevestigd op het nieuwe seizoen. Een aantal spelers zijn gestopt of vertrokken (Bart Jan Kroes, Corné van Belzen, Niels Meesen, Maarten Brasser, Arjen Kats en Corjan Marijs) en ook trainer Henk Ottens en de verzorger Jaap Oele zijn vertrokken. Met een aantal nieuwe spelers erbij en een andere trainer hopen we weer mee te doen in de bovenste regionen van de tweede klasse. Op 22 mei werd er nog een afscheidswedstrijd gespeeld tussen de huidige eerste elftal spelers aangevuld met de teruggekeerden Marinus Baas en Patrick Siereveld en een aantal oud eerste elftal spelers aangevuld met de vertrekkende spelers. Van de oudgedienden waren aanwezig Jack de Smit, John Crucq, Walter Crucq, Raymond de Nooijer, Remy Meerman, Kees Davidse, Peter Bil, Cor Schroevers, Wilbert Kusse en Lennart Meulmeester. De oudjes zijn het voetballen nog niet verleerd want met een 3-0 overwinning werd de jeugd aan de kant gezet. Jack de Smit scoorde in de eerste helft de 1-0 en vlak na rust bracht Peter Bil met een droge schuiver de stand op 2-0. Corné van Belzen bepaalde de eindstand op 3-0.


59

2010-2011 Heel even heeft Arnemuiden mogen ruiken aan het kampioenschap van het seizoen 2010-2011. Die periode was echter van zeer korte duur. Slechts 5 minuten was het Arnemuiden gegund om zich te gaan opmaken voor een feest maar VVV’68 dacht daar anders over. Toen Arjen Reijnoudt de score opende tegen Nieuwdorp was de stand bij Pelikaan-VVC’68 nog 1-1 en die stand betekende dat Arnemuiden over VVC’68 heen ging in de eindklassering. Maar 5 minuten na dat openingsdoelpunt sloeg de feeststemming in Arnemuiden om in mineur. VVC’68 had een penalty meegekregen en deze werd verzilverd waardoor Arnemuiden dus weer 1 punt te kort kwam. Deze uitslagen stonden na 90 minuten ook op het scorebord en Arnemuiden kon zich gaan opmaken voor weer een periodestrijd. Deze verliep net zoals de vorige 10 in de afgelopen 16 jaar en weer was er geen promotie voor de rood-gelen. Het nieuwe seizoen begon hoopgevend. De eerste drie partijen werden gewonnen al was de derde tegen Pelikaan wel wat moeizaam. De eerste partij was thuis tegen Duiveland. Met een duidelijke 3-0 overwinning werd de ploeg teruggestuurd naar de andere kant van de Oosterschelde. Uit bij Serooskerke werd een magere 0-1 overwinning uit het vuur gesleept en tegen Pelikaan trok de ploeg van trainer Groeneveld met 2-3 aan het langste eind. Met 9 punten uit 3 wedstrijden stond Arnemuiden aan kop van de ranglijst. Maar helaas volgden daarna 5 wedstrijden waarbij slecht 2 punten werden behaald. Dat was een wel heel magere score en op de ranglijst was men ver terug gezakt. Het begon op 25 september met een 2-0 nederlaag tegen Internos. Op 2 oktober volgde een 2-4 nederlaag tegen Dinteloord na eerst met 2-0 te hebben voor gestaan. De week daarna volgde een 1-1 gelijkspel tegen de latere concurrent VVC’68 en weer een week later moest men bij DFC in Dordrecht met 4-1 het onderspit delven. Twee weken later kon men dan weer 1 punt bijschrijven doordat SSV ’65 op 2-2 werd gehouden. De laatste 3 wedstrijden van 2010 leverden gelukkig 9 punten op. Eerst werd er in Oostkapelle met 1-2 gewonnen, vervolgens kon in Axel tegen AZVV ook weer een overwinning bijgeschreven worden en tenslotte moest op 11 december ook Nieuwdorp er aan geloven. Met een 0-2 overwinning werd het jaar afgesloten. Dat de ploeg erg wisselvallig presteert bleek ook maar weer eens in het nieuwe jaar. Nadat Zwaluwe op 15 januari met een 3-2 nederlaag naar huis werd gestuurd volgden 2 nederlagen. De eerste was op 22 januari waarbij Duiveland veel te sterk was voor Arnemuiden en de vissersploeg maar liefst 5 doelpunten moest incasseren. De nederlaag tegen Pelikaan was met 3-2 iets dragelijker maar het leverde weer geen punten op. Daar moest nodig verandering in komen en dat gebeurde dan ook. De ploeg ging weer punten pakken en nadat eerst op 12 februari de partij tegen Internos door een blessure van de scheidsrechter gestaakt moest worden kon er in de daaropvolgende drie partijen weer 7 punten toegevoegd worden aan het totaal.


60

Deze werden behaald door een 3-4 overwinning op Dinteloord, een 3-0 overwinning op VVC’68 en een 1-1 gelijkspel tegen Noormannen. Op 19 maart kwam DFC op bezoek en net als in de heenwedstrijd was ook deze keer de ploeg uit Dordrecht te sterk voor Arnemuiden. Met een 0-3 overwinning was de Dordrechtsche Football Club de enige ploeg die dit seizoen twee keer van Arnemuiden wist te winnen. Het was tevens de laatste nederlaag van het seizoen. Met nog 8 wedstrijden te gaan kon er nog van alles gebeuren. Veel ploegen waren nog in de race voor het kampioenschap omdat iedereen van iedereen wist te verliezen. Maar Arnemuiden plaatste een eindsprint en begon aan de lopende band punten te pakken. Eerst moest SSV’65 er aan geloven en kreeg een 1-3 nederlaag te slikken. Vervolgens werd Serooskerke met een 5-2 nederlaag terug naar huis gestuurd. Oostkapelle wist Arnemuiden nog op 2-2 te houden maar de laatste 5 wedstrijden leverden maar liefst 15 punten op. Overwinningen waren er op Noormannen (1-2) en AZVV (4-1). Het restant tegen Internos leverde nog 2 doelpunten op waardoor de eindstand op 4-1 werd bepaald. De uitwedstrijd tegen Zwaluwe werd afgeblazen bij een 0-3 stand en toen kwam de laatste speeldag in zicht. Het verschil tussen VVC’68 uit Halsteren en Arnemuiden bedroeg slechts één punt. Arnemuiden moest winnen om aanspraak te kunnen maken op de titel maar dan moest VVC’68 wel punten verliezen. En dat Nieuwdorp geen cadeau zou uitdelen was van te voren wel te verwachten. In deze Sloedamderby had Arnemuiden veel moeite met een stugge tegenstander, die niet voor niets ook hoog op de ranglijst was geëindigd. Nieuwdorp was zelfs lange tijd de betere ploeg maar wist niet te scoren. Ook Arnemuiden kreeg een aantal goede mogelijkheden maar het duurde tot de 86 e minuut voordat er eindelijk gescoord werd. Arjen Reijnoudt was in de ploeg gekomen voor Leon II en na enkele minuten schoot hij een voorzet van Thijs Roovers binnen. Groot feest natuurlijk want bij Pelikaan – VVC’68 was de stand nog 1-1 en dat betekende dat er promotie zou volgen. De feestvreugde was van korte duur want VVC’68 wist vlak voor tijd een toegekende strafschop te benutten en het feest werd dus in Halsteren gevierd. Arnemuiden mocht gaan proberen om via de nacompetitie alsnog promotie af te dwingen. Deze 11e poging in 17 jaar tijd eindigde net als de vorige 10 pogingen in een teleurstelling. In de uitwedstrijd tegen Schelluinen ging de ploeg van Marco Groeneveld met 3-1 ten onder. De thuiswedstrijd werd nog met optimisme tegemoet gezien en nadat Marinus Baas in de 4 e minuut een penalty verzilverde gloorde er nog hoop. Schelluinen beschikte echter over een paar goede voetballers die een wedstrijd zomaar kunnen beslissen. Na ruim een kwartier spelen mocht Rick Adjei dwars door de defensie van Arnemuiden lopen en met een laag schot in de verre hoek bracht hij de stand op 1-1. Na de rust bracht diezelfde speler de


61

stand op 1-2 en de moed zonk de Arnemuidenaren in de schoenen. Met een schitterend schot vanaf de rechterkant bepaalde Bart van de Bosch de eindstand op 1-3 en veroordeelde daarmee Arnemuiden tot weer een seizoen in de tweede klasse. De doelpunten in de competitie en de nacompetitie werden dit seizoen gemaakt door: Marinus Baas (20), Mark van Haneghem(13), Leon van Belzen I (7), Leon van Belzen II (5), Thijs Roovers (3), Micheal Moerings (2), Arjen Reijnoudt (2), Davy Schroevers (1), Joab Ventevogel (1), Marvin Meerman (1), Max Roovers (1), Jesper Poortvliet (1), Jasper Pruijsers (1).

2011-2012 De kans op een kampioenschap was dit seizoen niet erg hoog omdat vrijwel iedereen Terneuzense Boys als de enige titelkandidaat beschouwde. Deze ploeg maakte zijn favorietenrol meer dan waar en was al ruim voor het einde van de competitie kampioen. De uiteindelijke voorsprong op nummer twee bedroeg 19 punten. Voor Arnemuiden zou een periodetitel het hoogst haalbare kunnen zijn maar dat doel werd helaas niet gehaald. Met 40 punten eindigde de ploeg van trainer Marco Groeneveld op een zesde plaats. De selectie bestond uit de volgende spelers: Max Roovers, Marco Moerland, Marvin Meerman, Thijs Roovers, Marinus Baas, Werner van Belzen, Janick Schaier, Bennie de Looff, George Marteijn, Daan van Belzen, Davey Schroevers, Rick Balk, Michel van de Ketterij, Serge Nöthen, Patrick Siereveld, Leon van Belzen, Joab Ventevogel, Mark van Haneghem, Leon van Belzen 2, Bastiaan Grootjans en Jasper Pruijsers. Na een aantal oefenwedstrijden tegen RCS (1-3), HVV ‘24 (3-3), Luctor ’88 (3-2) en Stellendam (6-0) begon op 20 augustus de bekercompetitie met een wedstrijd tegen Domburg. Het resultaat (2-2) stemde niet iedereen bij Arnemuiden tevreden. Ook de volgende partij tegen Zeelandia Middelburg eindigde in een 2-2 gelijkspel en kon als een tegenvaller genoteerd worden. Omdat de wedstrijd tegen Noad ’67 met 3-1 werd gewonnen gingen de rood-gelen door naar de volgende ronde. Daar stuitte men op Kloetinge en dat was nu net een maatje te groot. Met 4-1 nam men afscheid van het bekeravontuur. De competitie startte op 3 september met een wedstrijd tegen Yerseke. Door doelpunten van Marc en Marinus (2) werd deze eerste partij met 3-2 gewonnen. Na het 2-2 gelijke spel tegen DFS volgden echter 4 nederlagen, waardoor na 6 wedstrijden nog maar 4 punten waren verzameld. Tegen Duiveland incasseerde de vissersploeg op eigen veld een 1-3 nederlaag. Bij Terneuzense Boys werd nipt met 1-0 verloren maar de nederlagen thuis tegen Dauwendaele (2-4) en uit bij Nieuwdorp (5-1) waren fors te noemen. Op 15 oktober kon eindelijk weer een overwinning genoteerd worden omdat thuis Zwaluwe met 4-1 werd verslagen. Na de hierboven genoemde bekernederlaag tegen Kloetinge volgden weer een paar wisselende resultaten. Op 29 oktober werd verloren


62

van Klundert (4-2), de week erna werd met 3-2 van Bruse Boys gewonnen maar deze overwinning werd weer gevolgd door een nederlaag tegen Internos (2-1). Op 19 november begon Arnemuiden aan een mooie reeks. In de volgende 9 wedstrijden werd nl. geen nederlaag meer geleden. Door 6 overwinningen en 3 gelijke spelen konden maar liefst 21 punten toegevoegd worden aan de tot dan toe behaalde 10 punten. Overwinningen waren er tegen SV ’65 (1-4), Serooskerke (3-1), DFS (3-2), Duiveland (2-3), Dauwendaele (1-2) en Nieuwdorp (1-0). De 3 gelijke spelen werden behaald tegen Dinteloord (2-2), Zwaluwe (2-2) en Klundert (1-1). Op 31 maart 2012 werd deze reeks onderbroken door een nederlaag bij Bruse Boijs (2-1) en een week later volgde een oorwassing tegen Terneuzense Boys. Met 2-6 moest men het onderspit delven tegen de toen al kampioen zijnde ploeg uit Zeeuws Vlaanderen. De resterende 5 wedstrijden leverden nog 3 overwinningen op. De overwinningen werden gevierd tegen Internos (4-0), Serooskerke (1-2) en Dinteloord (3-0) maar de nederlagen van 0-2 op eigen veld tegen SSV ’65 en in Yerseke met 4-0 werden de ploeg fataal voor een eventueel periodekampioenschap. Zoals gezegd een 6e plaats in de eindrangschikking met 11 overwinningen, 4 gelijke spelen en 10 nederlagen. Het negatieve doelsaldo 49 voor en 53 tegen zegt eigenlijk genoeg. Het tweede elftal eindigde op een negende plaats met 26 punten en bleef daardoor gelukkig in de reserve eerste klasse. Het was een moeizaam seizoen en pas op de voorlaatste speeldag wist men het eersteklasserschap veilig te stellen. Het derde elftal presteerde het om het kampioenschap van de reserve tweede klasse in de wacht te slepen en daardoor te promoveren naar dezelfde klasse als waar het tweede in speelt. Een prachtige prestatie van deze mix van jeugd en routiniers. 2012-2013 Een bar slecht seizoen voor de v.v. Arnemuiden want op maandag 20 mei 2013 degradeerde het eerste elftal naar de 3e klasse. In het verleden was Arnemuiden ook al niet succesvol met het spelen van nacompetitiewedstrijden maar dan ging het nog om promotie. Dit seizoen ging het helaas om degradatie en ook nu liep het slecht af. Na twee wedstrijden tegen Tholense Boys viel op die bewuste pinksterdag het doek voor de eerste selectie. In de voorbereiding zag het er best goed uit. Gelijke spelen tegen Zaamslag (2-2) en Zeelandia Middelburg (1-1) alsmede overwinningen op Jong Ambon (0-4) en MZC (63) gaven de burger moed voor de competitie. Ook in het bekertoernooi ging het goed. De drie partijen in de voorronde werden alle drie gewonnen. Bij Meto werd het 0-2, de wedstrijd thuis tegen Yerseke eindigde in 3-1 en uit bij ’s Heer Arendskerke werd het zelfs 0-4. In de volgende ronde op 23 oktober 2012 moest de ploeg aantreden tegen Hoek 2. Door een doelpunt van Jarco Siereveld eindigde de partij in


63

een 0-1 overwinning. Op 18 december was de volgende tegenstander Vlissingen. Dat het moeilijk zou worden was op voorhand al ingecalculeerd maar het werd slechts een 3-2 nederlaag en men kon met opgeheven hoofd het bekertoernooi verlaten. Thijs Roovers en Yannick Schaier tekenden voor de doelpunten. De start van de competitie was minder goed. De eerste partij tegen Zwaluwe werd met 4-2 verloren en de twee daaropvolgende wedstrijden leverden slechts een gelijkspel op. Tegen VCK werd het 0-0 en tegen VVC’68 werd het 3-3. Op 22 september moest de ploeg van Evert Wisse aantreden tegen de (naar later bleek) zwakste broeder van de tweede klasse, Heinkenszand. Joab Ventevogel en Collin van Koeveringe (2) bepaalden de eindstand op 3-1. Op 29 september reisden de mannen af naar Bruinisse om het op te nemen tegen de plaatselijke Boys. Men moest met 2-0 het onderspit delven en zodoende leverden de eerste 5 partijen 5 punten op. Of anders gezegd: 10 verliespunten. Arnemuiden herstelde zich hierna enigszins want de wedstrijden tegen Dauwendaele en Serooskerke werden met respectievelijk 4-1 en 1-2 gewonnen. Thijs Roovers (2), Sjoerd de Ridder en Maikel Moerings waren de doelpuntenmakers tegen Dauwendaele en Thijs Roovers scoorde beide doelpunten tegen Serooskerke. Na de reeds genoemde bekerwedstrijd tegen Hoek 2 kwam op 27 oktober Oostkapelle op bezoek. De bezoekers gingen met een 1-2 overwinning naar huis en Arnemuiden bleef steken op 11 punten uit 8 wedstrijden. Omdat ook de volgende partijen tegen Zaamslag (3-1) en SSV (0-1) verloren gingen kwam de teller te staan op 19 verliespunten in 10 wedstrijden. Gelukkig trad er een kentering op want voordat er Nieuwjaar gevierd kon worden werden er 7 punten uit 3 partijen aan het totaal toegevoegd. Eerst werd Duiveland met 2-1 terzijde geschoven door doelpunten van Maikel Moerings en Jaco Siereveld en ook de latere kampioen Klundert moest zijn meerdere erkennen. Leon van Belzen wist het net een keer te vinden en omdat een speler van Klundert zijn eigen doelman passeerde eindigde de partij in 2-1. Tussen deze twee wedstrijden door werd er nog een keer met 0-0 gelijk gespeeld tegen Dinteloord. Na een paar oefenpotjes tijdens een lange winterstop werd de competitie weer hervat op 16 februari met de return tegen Zwaluwe. Na het verlies van vorige keer wist men deze keer 1 punt aan de confrontatie over te houden. Ook de volgende twee partijen tegen respectievelijk Bruse Boys en Dauwendaele leverden een gelijkspel op. Tegen de ploeg uit Bruinisse bleef het 0-0 en tegen de Middelburgers zorgde Jarco Siereveld voor de 1-1. En toen begon een zwakke periode. Tegen de drie concurrenten voor de onderste plaatsen, Serooskerke, Oostkapelle en VCK wist men slechts één punt uit het vuur te slepen. Een zeer slecht resultaat want daarmee kwam het degradatiespook in zicht. Thuis tegen Serooskerke werd een slechte prestatie geleverd want de blauwhemden gingen er met een 0-3 zege vandoor. Ook de partij in Oostkapelle werd met 2-0 een regelrechte afgang. Of zoals de vaste verslaggever het verwoordde: “Eiscout slegt”.


64

Tegen de derde concurrent VCK kon men nog een puntje veilig stellen, maar een overwinning had wat meer lucht gegeven. Op 1 april verloor de rood-gele formatie gelukkig niet zijn bril maar dankzij een 0-2 overwinning konden 3 punten worden toegevoegd aan het schamele totaal. Tegen de steeds beter in vorm komende ploeg uit Zaamslag had men weinig in te brengen en de 1-3 nederlaag was terecht. In de laatste vijf wedstrijden moest het dan maar gebeuren. Toen hadden er nog flink wat punten behaald moeten worden, maar de realiteit is anders. Net als in de eerste vijf partijen leverden ook de laatste vijf slecht 5 punten op. In Goes werd tegen SSV nog een knappe overwinning behaald (1-2). Tegen Dinteloord (1-1) en en VVC ’68 (0-0) werd gelijk gespeeld maar de wedstrijden tegen Duiveland en Klundert gingen jammerlijk verloren. En omdat de concurrenten VCK en Serooskerke op de valreep nog wel punten wisten te behalen eindigde de ploeg van de inmiddels opgestapte trainer Evert Wisse op een teleurstellende 12 e plaats. Die plek betekende dat er voor lijfsbehoud gestreden moest gaan worden. De eerste tegenstander waarmee afgerekend moest gaan worden was Tholense Boys. Op 18 mei stond de thuiswedstrijd op het programma. En het moet gezegd: het zat Arnemuiden niet mee op deze late zaterdagmiddag. Na 3 minuten spelen kwam Arnemuiden op voorsprong door een doelpunt van Jasper Pruijssers maar in de 19 e minuut werd de gelijkmaker binnen gekopt. In de 41e minuut wist Jasper weer het net te vinden na een goede voorzet van Sjoerd de Ridder. Er leek geen vuiltje aan de lucht en deze voorsprong moest toch zeker tot aan de rust vastgehouden kunnen worden. Dat lukte ook wel maar vlak voor de rust verloor keeper Rick Balk zijn zelfbeheersing en kon met een rode kaart vroegtijdig gaan douchen. De voorsprong moest dus in de tweede helft met 10 man verdedigd worden. Dit lukte lange tijd maar in de 79e minuut moest Marvin Meerman geblesseerd van het veld. Omdat er al 3 wisselspelers ingezet waren moesten de overgebleven 9 spelers nog minstens 11 minuten stand zien te houden. Ook dat lukte maar er werden nog enkele minuten blessuretijd bijgetrokken en die werden de roodgelen fataal. In de allerlaatste seconde scoorden de Boys de gelijkmaker en de moegestreden spelers vielen zwaar teleurgesteld ter aarde. Op tweede pinksterdag werd toch met het nodige optimisme de reis naar Tholen aanvaardt. In de reguliere speeltijd wist men de stand gelijk te houden, maar in de verlenging werd het vonnis voltrokken. De 2-1 nederlaag betekende dat het seizoen 2013-2014 wordt ingegaan als een derde klasser. Het tweede elftal had het zwaar in de reserve 1 e klasse A. De jeugdige ploeg van de leiders Kees Davidse en Lein de Vos bivakkeerden lang in de onderste regionen van de ranglijst. Twee maanden voor het einde van de competitie werden Arjen Reinoudt, Cor Schroevers en Peter Bil uit het derde opgeroepen om de ploeg te steunen en dat lukte wonderwel. Er werd zelfs een keer gewonnen van koploper GPC en die overwinning was dik verdiend. In de eindstand bezet Arnemuiden 2 een 9 e plaats en dat betekende behoud voor de 1e klasse.


65

Het derde elftal is helaas wel gedegradeerd uit de reserve 1 e klasse B. De ploeg moest in de beginfase 2 keer verstek laten gaan en dat leverde 6 punten in mindering op. Maar zelfs deze 6 punten hadden de ploeg niet kunnen redden. De elfde plek op de ranglijst betekende een stapje terug naar de reserve 2 e klasse.

2013-2014 Voor het eerst sinds vele jaren speelde Arnemuiden dit seizoen in de derde klasse. Iedereen binnen de v.v. Arnemuiden was het er over eens dat dit niet lang moest duren en er werd dan ook een kampioenschap verwacht maar in ieder geval promotie. Het was te hopen dat de ploeg van trainer Carlos de Jonge met deze druk kon omgaan. Het seizoen begon met enkele oefenpartijen, die niet allemaal even vlekkeloos verliepen. Er werden nederlagen genoteerd tegen Zeelandia/Middelburg (0-1), Serooskerke (1-5) en Vlissingen (0-6) en een overwinning tegen Nieuwdorp (0-3). Op 24 augustus begon de bekercompetitie met een wedstrijd tegen Halsteren. De overwinning van 6-1 gaf de burger moed evenals de overwinning van 3-1 tegen de Meeuwen. En met een 2-2 gelijkspel tegen Hontenisse werd de volgende ronde bereikt. Op 22 oktober was Steen de tegenstander en ook tegen deze ploeg werd een ruime 0-7 overwinning behaald. Op 23 november was het sprookje over want met een 0-2 nederlaag tegen Duiveland werd afscheid genomen van de bekercompetitie. De reguliere competitie begon op 7 september met een uitwedstrijd tegen Heinkenszand. Door doelpunten van Yannick Schaier (2), Collin van Koeveringe, Werner van Belzen en Marvin Meerman werd deze eerste wedstrijd afgesloten met een ruime 1-5 overwinning. De week erna kwam MZC ’11 op bezoek en dit team was van een ander kaliber. Met een 1-1 gelijkspel (Yannick) tegen deze betere ploeg kon men tevreden zijn. Dat was men duidelijk niet op 21 september toen de Sloedam derby op het programma stond. Met een verdiende 3-0 nederlaag op zak kon men terug naar Arnemuiden. Met 4 punten uit 3 partijen was de start dus niet goed te noemen. Ook twee wedstrijden later kon men nog steeds niet tevreden zijn. Eerst was er een 2-1 overwinning op Nieuwland (Marvin Meerman, Bastiaan Grootjans) maar thuis tegen Oostkapelle kon de tweede nederlaag genoteerd worden. Jimmy de Nooijer wist eénmaal het net te vinden maar Oostkapelle schoot twee keer raak. Met 7 punten uit 5 wedstrijden moest er uit een ander vaatje getapt gaan worden. En dat deed men dan ook. De volgende 10 (!) wedstrijden werden allemaal gewonnen. Slachtoffers van de dadendrang van Arnemuiden waren achtereenvolgens: Veere 2-6 (Bastiaan 4, Collin 2), Spui 8-1 (Bastiaan 2, Joab 2, Leon, Collin, Davy, Yannick), Noormannen 1-2 (Jesper, Davy), Walcheren 3-1 (Leon II 2, Bastiaan), DFS 0-2 (Yannick, Jesper), VCK 3-0 (Davy, Max, Bastiaan), Domburg 0-6 (Jesper, Collin, Max 2, Thijs, Bastiaan), Axel 2-1 (Collin, Bastiaan),


66

Heinkenszand 3-1 (Jesper, Leon II 2) en tenslotte MZC ’11 0-1 (Bastiaan). Voorwaar een klinkend resultaat waarmee de ploeg op 37 punten kwam uit 15 wedstrijden. Spelbreker in deze fantastische reeks was op 1 februari Nieuwdorp. Net als de uitwedstrijd ging ook deze partij verloren. Leon II en Collin wisten 2 maal het net te vinden maar Nieuwdorp schoot 3 keer raak en liet Arnemuiden met lege handen achter. Op 15 februari trad de ploeg in Nieuwland aan tegen de plaatselijke voetbalclub en men pakte de draad van overwinningen weer op. Door doelpunten van Yannick en Collin werd het een 0-2 overwinning. De uitwedstrijd op 22 februari tegen Oostkapelle leverde een revanche op voor de thuisnederlaag. Leon, Bastiaan en Collin zorgden voor een 0-3 overwinning. De volgende tegenstander die er aan moest geloven was Veere. Net als in de uitwedstrijd werd er nu ook driftig op los gescoord. Het werd uiteindelijk 5-1 door doelpunten van Collin 3x, Davy en Bastiaan. Tegen Spui bleef de doelpuntenmachine een beetje haperen want men wist slechts 2 keer het net te vinden (Davy en Max). Op 22 maart kwam Noormannen op bezoek en na 90 minuten konden ze met een 3-1 nederlaag weer naar Westkapelle terug. Yannick, Bastiaan en Thijs zorgden voor de doelpunten. De rood-gelen lagen nu goed op koers voor een kampioenschap maar Walcheren zorgde op 5 april voor een deceptie want de ploeg uit Arnemuiden werd op een 2-1 nederlaag getrakteerd. Geen moment kon men aanspraak maken op de overwinning want Walcheren was zonder meer de betere ploeg. Het einde van de competitie naderde en MZC gaf elke week geen duimbreed toe. Het verschil tussen de nummer 1 (MZC) en de nummer 2 (Arnemuiden) bedroeg slechts één punt. Op 12 april nam Arnemuiden de koppositie over van MZC door zelf met 2-1 (Collin, Michel) te winnen van DFS, terwijl MZC thuis met 1-2 verloor van Axel. De laatste 3 wedstrijden moesten dus allemaal gewonnen worden om kampioen te kunnen worden. De uitwedstrijd tegen VCK leverde geen problemen op. Door doelpunten van Michel, Thijs en Leon II werd het een 1-3 overwinning. Ook de volgende partij tegen Domburg werd winnend afgesloten. Een magere 0-1 overwinning door een doelpunt van Collin leverde toch de broodnodige 3 punten op. Omdat MZC ook bleef winnen zou op de laatste dag van de competitie de ontknoping plaats vinden. Arnemuiden moest op die zaterdag de 10e mei naar Axel toe en MZC ontving Nieuwdorp. Arnemuiden trof in Axel een sterke tegenstander en wist helaas niet tot winst te komen. Het werd uiteindelijk een 1-0 nederlaag en omdat MZC met maar liefst 7-1 wist te winnen van Nieuwdorp kon de ploeg uit Zierikzee een feestje gaan bouwen en werd Arnemuiden veroordeeld tot het spelen van nacompetitie. Dit zou dan de 13 e keer worden in de afgelopen 20 seizoenen. Omdat het de voorgaande 12 keer steeds niet gelukt was en het nummer 13 als een ongeluksgetal wordt bestempeld zag menigeen het somber in. Maar de mannen van trainer De Jonge geloofden er gelukkig heilig in. De eerste tegenstander in de nacompetitie was NOAD. De thuiswedstrijd eindigde in een 1-1 gelijkspel (Maikel) en dat beloofde niet veel goeds voor de uitwedstrijd. Maar zie daar: doelpunten van Davy 2x en Maurice leverden een 1-3 overwinning op en de nodige hoop voor de volgende 2 wedstrijden.


67

Op 29 mei kwam De Fendert op bezoek en Arnemuiden liet duidelijk blijken wat hun doelstelling was, nl promoveren. Door doelpunten van Leon II 2x en Maurice werd het een 3-1 overwinning. De uitwedstrijd bleek achteraf ook niet moeilijk want door een doelpunt van Jasper en twee van Leon II kon het feest beginnen. Na 13 keer in 20 seizoenen meegedaan te hebben aan een nacompetitie lukte het eindelijk om deze winnend af te sluiten. De deelname in de derde klasse beperkte zich gelukkig tot slechts één seizoen en is Arnemuiden weer terug in de klasse waar het hoort, nl. de 2e.

2014-2015 Het seizoen begon zoals gewoonlijk met enkele oefenpartijen, Nieuwdorp (1-1), Dauwendaele (0-2 verlies), RCS (1-0) en Vlissingen zat (5-0). Op 23 augustus begon de bekercompetitie met een wedstrijd tegen Noormannen, welke met 3-0 werd gewonnen. De volgende twee tegen Duiveland en Terneuzen werden verloren met respectievelijk 1-4 en 3-2. Dat avontuur was dus gelijk over. Op 6 september startte de competitie met een wedstrijd tegen WHS. De overwinning van 1-3 was een prima start maar thuis werd vervolgens wel met 1-2 van (naar later bleek) concurrent Oostkapelle verloren. Verrassend voor mij was wel de overwinning van 1-2 op Dauwendaele, maar de volgende drie partijen leverden één schamel punt op. Thuis kon GPC op 1-1 worden gehouden maar zowel tegen Zwaluwe als Bruse Boys moest een nederlaag geïncasseerd worden (2-1 en 0-1). Dat betekende dus 7 punten uit 6 wedstrijden. In een vriendschappelijke wedstrijd tegen ’s Heer Arendskerke werd er 6 maal gescoord en moest de doelman 2x de bal uit het net halen. Op 25 oktober werd in Goes aangetreden tegen SSV ’65 en helaas trokken de roodgelen met één doelpunt verschil aan het kortste eind (4-3). Tegen de andere concurrent voor de onderste plaatsen Tholense Boys konden er gelukkig weer 3 punten aan het totaal worden toegevoegd. De Tholenaren werden met een 4-1 nederlaag naar huis gestuurd. Hoe anders was het tegen de volgende concurrent VVC ’68. Na 2 x 45 minuten spelen in Halsteren kon de terugreis worden aanvaard met een 1-0 nederlaag. Ook de volgende competitiewedstrijden was het de ene week niks en de andere week hosanna: Meeuwen (3-2 winst), MCZ (2-0 nederlaag), Zaamslag (0-0) en Terneuzense Boys (1-0 nederlaag). Opgeteld dus 4 punten uit evenzoveel wedstrijden. Na enkele weken van rust en oefenpartijtjes begon de competitie weer op 21 februari met een thuiswedstrijd tegen Zwaluwe. Net als in de uitwedstrijd werd er met één doelpunt verschil verloren (2-3). De uitwedstrijd tegen de latere kampioen Bruse Boys had ik zelf al genoteerd als nederlaag en dat kwam wel uit. Maar dat het een zevenklapper werd was niet bepaald leuk te noemen. Ook SSV was de week erna te sterk (1-2 verlies) en wat mij dan weer zeer verbaasde was de 2e overwinning in


68

deze competitie op Dauwendaele. Ook deze keer werd het 2-1 en dat was een knappe overwinning. Om nog in de 2e klasse te mogen blijven spelen was 21 maart een overwinning op Tholense Boys dringend noodzakelijk net als op 28 maart tegen VVC’68 en op 4 april tegen Oostkapelle. Duidelijk is wel dat deze drie nederlagen achter elkaar tegen concurrenten voor de onderste plaatsen cruciaal zijn geweest voor de latere degradatie. Als je dan vervolgens de laatste 5 partijen allemaal in winst weet om te zetten kun je alleen maar de conclusie trekken dat de eindsprint een week te laat werd ingezet. Meeuwen werd met 2-3 verslagen, Terneuzense Boys met 1-0, WHS met 2-0, Zaamslag met 0-4 en MZC met 2-0, al vond ik MZC in die laatste partij niet echt veel tegenstand bieden. Eén overwinning meer en de 2e klasse was veilig gesteld. Vorig jaar schreef ik dat de deelname in de derde klasse zich gelukkig beperkte tot slechts één seizoen maar nu moet ik concluderen dat de deelname in de tweede klasse zich HELAAS beperkte tot slechts één seizoen. Uithuilen en opnieuw beginnen. Dat zal beslist niet meevallen. 2015-2016 De doelstelling was duidelijk: zo snel mogelijk terugkeren naar de 2 e klasse. Is het niet door rechtstreekse promotie dan maar via de nacompetitie. En het scheelde ook niet zo veel maar in de laatste wedstrijd van de nacompetitie moest men het onderspit delven tegen Den Bommel. Een 2-4 nederlaag op eigen veld betekende dat het verblijf in de 3e klasse met minstens een jaar werd verlengd. Hoe is het de ploeg van scheidend trainer Carlos de Jonge vergaan in dit afgelopen seizoen. Een overzicht: Net als vorig jaar bleef de bekercompetitie voor Arnemuiden beperkt tot 3 poule wedstrijden. Tegen Beek Vooruit werd met 4-4 gelijk gespeeld, van Axel werd met 20 gewonnen maar tegen Zundert werd een forse nederlaag geleden (8-3). De competitie begon op 5 september met een thuiswedstrijd tegen MZVC. Doelpunten van Ronaldo Meijer (2), Maikel Moerings en Yannick Schaier leverden een 4-2 overwinning op. Een week later zorgden Marinus Baas (2) en Bastiaan Grootjans er voor dat Kruiningen met 0-3 werd verslagen. Het derde slachtoffer van deze sterke start was VCK. Door doelpunten van Maikel Moerings, Max Roovers (2) en Thijs Roovers werd een nipte 3-4 overwinning behaald maar de 3 punten gingen mee naar huis. De zegereeks werd vervolgd door achtereenvolgens overwinningen op Walcheren (0-2, Marinus Baas en Max Roovers), Nieuwland (0-6, Marinus Baas 2, Leon van Belzen 2, Ronaldo Meijer en Jesper Schuit), Veere (4-0, Leon van Belzen 3 en Yannick Schaier) en tenslotte Krabbendijke (1-3, Marinus Baas 3). Deze 7 overwinningen leverden een eerste plaats op met 21 punten. Op 31 oktober kwam naaste belager Serooskerke op bezoek. Arnemuiden begon slecht en leed in het begin veel balverlies. Na een omzetting van Carlos werd Arnemuiden iets gevaarlijker en kreeg nog een goede kans om de score te openen. De verdediging van Serooskerke stond als een huis en het aantal van 4


69

tegendoelpunten in 7 wedstrijden zegt genoeg. Nog voor de rust kwam Serooskerke op een 0-1 voorsprong uit een vrije trap. Ook in de tweede helft kon Arnemuiden het net niet vinden terwijl Serooskerke de marge wist te verdubbelen. Door deze verdiende overwinning kwam Serooskerke op gelijke hoogte in de stand maar vanwege een beter doelsaldo pakte Arnemuiden toch de eerste periode. De volgende twee partijen werden weer in winst omgezet. ’s Heer Arendskerke en Domburg moesten er respectievelijk met 0-5 (Jordi van Koeveringe 3, Yannick Schaier, Ronaldo Meijer) en 60 (Marinus Baas 2, Leon van Belzen II, Danny van der Ketterij en Jordi van Koeveringe 2 ) aan geloven. Op 28 november moest er tegen Jong Ambon aangetreden worden. Een totale off-day van de hele ploeg leverde een 1-0 nederlaag op. Door dit verlies en de winst van de concurrenten heeft Serooskerke de koppositie overgenomen en zijn Yerseke en Walcheren dichterbij gekomen. De twee daarop volgende wedstrijden werden wel weer in winst omgezet. Op 5 december werd Kapelle met 4-0 verslagen (Ronaldo Meijer, Thijs Roovers, Marinus Baas en Jordy van Koeveringe) en een week later werd concurrent Yerseke door een benutte strafschop van Yannick Schaier met 0-1 op een thuisnederlaag getrakteerd. Tijd voor een winterstop en de nodige oefenpotjes. Op 23 januari werd de competitie hervat met een thuiswedstrijd tegen Kruiningen. Het leverde een doelpuntrijke wedstrijd op maar door het gelijke spel van 4-4 ook slechts één punt. De doelpuntenmakers waren Yannick Schaier, Leon van Belzen II, Jordy van Koeveringe en een eigen doelpunt. Na twee weken rust moest er op 23 februari aangetreden worden tegen Walcheren, ook een concurrent voor de bovenste plaatsen. Het werd een nipte 3-2 nederlaag (Marinus Baas en Yannick Schaier). Voor de neutrale toeschouwer was het een vermakelijke wedstrijd en het aanzien zeker waard maar doordat Serooskerke geen fout maakte is het verschil opgelopen tot 8 punten en is Walcheren op gelijke hoogte gekomen. De volgende 4 partijen verliepen ook niet zoals gewenst was. Met 2 nederlagen en 2 overwinningen werden er slechts 6 punten toegevoegd aan het totaal en was een titel ver uit het zicht verdwenen. De overwinningen werden behaald tegen Nieuwland (3-0, Marinus Baas 2 en Jordi van Koeveringe) en tegen Veere (0-3, Thijs Roovers, Marinus Baas en Ronaldo Meijer) en de nederlagen waren er tegen VCK (2-3, Yannick Schaier) en tegen Krabbendijke (1-3, Marinus Baas). Op 19 maart toog het gezelschap naar Serooskerke voor de belangrijke wedstrijd tegen de koploper. De wedstrijd eindigde in een teleurstellend gelijkspel 0-0 en zodoende bleef de afstand in punten gelijk. De titelrace moest als verloren worden beschouwd en men kon de blik op de nacompetitie gaan werpen. Er volgden nog wel 5 wedstrijden waarin 3 keer werd gewonnen en 2 keer werd verloren. Overwinningen werden er behaald op ’s Heer Arendskerke (2-0, Marinus Baas en Max Roovers), op Domburg (1-6, Marinus Baas, Jasper Pruijssers, Jordi van Koeveringe en 2 maal eigen doelpunt) en op MZVC (0-4, Jordi van Koeveringe, Marinus Baas, Yannick Schaier en Thijs Roovers). Nederlagen waren er tegen Jong Ambon (0-1) en Yerseke (1-3, Jordi van Koeveringe). Serooskerke werd met 65 punten kampioen, Yerseke bleef daar één punt achter en Arnemuiden eindigde op een derde plaats met 50


70

punten. Tijd voor de nacompetitie. Deze begon met 2 wedstrijden tegen GPC, die allebei in winst werden omgezet. Thuis werd met 3-1 gewonnen door doelpunten van Jordy van Koeveringe, Marinus Baas, Leon van Belzen en uit werd met 1-2 gewonnen door doelpunten van Marinus Baas, Davy Schroevers. Arnemuiden kwam terecht in een poule van 3 ploegen met als tegenstanders De Zwerver en Den Bommel. Tegen eerstgenoemde ploeg werd een 2-2 gelijkspel behaald (Marinus Baas en Yannick Schaier) en op 4 juni moest het dan gebeuren tegen Den Bommel. Alleen een overwinning zou promotie betekenen maar het werd een desillusie. Het spitsenduo van Den Bommel was uiterst effectief en kreeg Arnemuiden op de knieën. De ploeg van Carlos de Jonge was zeker niet minder maar de broertjes Bakker (gezamenlijk goed voor meer dan 40 doelpunten) velden het vonnis. Arnemuiden zal volgend seizoen weer moeten proberen om uit die derde klasse te komen. Het tweede elftal heeft opnieuw beslag weten te leggen op de beker voor reserve teams. Op het terrein van ODIO wist de ploeg in een spannende ontmoeting Internos zondag 2 met 2-0 te verslaan. Bij de rust was de stand nog in evenwicht: 0-0. Davey Schroevers en Benjamin Dijjke zorgden in de tweede helft voor de doelpunten. De zege was verdiend. De finale werd bereikt door in de poule fase Kloetingen 2, Krabbendijke 2 en Dauwendaele 2 achter zich te laten. Kloetingen had evenveel punten als Arnemuiden maar het doelsaldo gaf de doorslag. Arnemuiden ontdeed zich daarna van Bruse Boys 2 (4-6), Steen 2 (3-0), SSV 65 2 (0-2) en Serooskerke 2 (30). Ook in het seizoen 2014-2015 won Arnemuiden 2 de beker voor reserve teams. Toen won het in Yerseke met 3-2 van DOSKO 2.


71

Geschiedenis van de voetbalvereniging Arnemuiden

Recommend Documents