gemeenschapskrant van jaargang 5, nr 1 januari 2004 tweemaandelijks tijdschrift (niet in juli-augustus)

drogenbos

afgiftekantoor drogenbos

gemeenschapskrant van

de kaaskrabber jaargang 5, nr 1 • januari 2004 • tweemaandelijks tijdschrift (niet in juli-augustus)

Schepen Myriam Claessens over jongeren, sport en sociale zaken 2-3

Meester Manu kiest voor Drogenbos en indianen 5

Feestelijke Intro in Museum Felix De Boeck 6

De schutters van de Sint-Sebastiaansgilde 8-9

UIT DE GEMEENTE 2-3 Schepen Myriam Claessens over jongeren, sport en sociale zaken / 4 Uit de gemeenteraad / 5 Meester Manu kiest voor Drogenbos en indianen / 6-7 Feestelijke Intro in Museum Felix De Boeck / 7 In De Welkom – Sinterklaas bezocht Drogenbos VERENIGINGSNIEUWS 8-9 De schutters van de Sint-Sebastiaansgilde / 10 Cultuurraad - Davidsfonds - Groen! / 11 KAV - KBG RAND-NIEUWS 12 Een Huis van het Nederlands - vzw ‘de Rand’ tekent bezwaar aan tegen provinciaal structuurplan / 13 Provincie wil aantal betaalbare woningen in de rand verhogen - Kunstbende - Vlaams parlement wil splitsing kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde COLUMN 15 ’t Komt in ort / 16 Snapshot BURENGERUCHT 14 De Boesdaalhoeve Sint-Genesius-Rode / De Moelie Linkebeek

UIT DE GEMEENTE 02 aan de politieke pols

“Ik droom van een sociaal huis” Schepen Claessens over het nut van sociale contacten “Mensen zeggen altijd dat Drogenbos een slaapgemeente is. Maar als ik er aan denk hoeveel werk zich opdringt, zie ik niet in wanneer ik zou gaan slapen”, lacht schepen Myriam Claessens. Activiteiten voor jongeren, daar kunnen menige uurtjes in kruipen. En de schepen droomt ook luidop van een sociaal huis in de gemeente. Schepen Myriam Claessens (48) heeft met jeugd, sport, sociale aangelegenheden en burgerlijke stand wat ze zelf noemt “leuke bevoegdheden”. “Ze vergen veel contacten. Dat ligt mij wel. Bovendien kan ik activiteiten organiseren en daar ben ik ontzettend graag mee bezig.” Als dochter van een zelfstandige én actief in talloze verenigingen is Myriam Claessens zeer gekend in Drogenbos. “De burgemeester polste naar mijn interesse om in de politiek te stappen. Na een jaartje als gemeenteraadslid werd ik na het overlijden van Constant Teghem al meteen schepen. Dat was snel. Ik dacht eerst wat ervaring op te doen in de gemeenteraad. Maar het was een goede leerschool. En ik kreeg veel hulp van de toenmalige schepen van cultuur, Marie-Elise De Sutter.” Speelpleinen Nu is Claessens aan haar tweede ambtstermijn bezig. En er ligt nog heel wat brood op de plank. “We zijn goed op weg met de vakantiespeelpleinen. We werken

DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 1 januari 2004

aan statuten voor vzw ‘De Krabbers’. Maar voor de jeugd vanaf zestien jaar zijn er hiaten. We proberen dat tekort op te vullen met de jeugdactiviteit in mei, waarop we ook speciale speeltuigen voorzien voor ‘oudere jongeren’, maar dat is onvoldoende.” Fuiven bijvoorbeeld komen niet goed van de grond in Drogenbos. “De meeste jongeren trekken daarvoor naar Sint-PietersLeeuw of Beersel. Er zijn nochtans genoeg zalen in Drogenbos, maar dat blijkt onvoldoende te zijn om de locomotief op gang te trekken. In mijn jeugd lokte een bal nochtans altijd veel volk. Vroeger droegen de verenigingen de organisatie ervan en dat gebeurt nu niet meer, misschien ligt daar de sleutel”, vraagt Myriam Claessens zich af. Het antwoord op het probleem ligt niet meteen voor het rapen. “Een jeugdhuis uitbouwen is moeilijk in deze regio. Dan lokken we automatisch volk uit Brussel en dat zorgt om de één of andere reden altijd voor problemen. Ook nu duiken ‘ze’ soms op aan het Paviljoen. Maar dat houdt ons niet tegen een nieuwe, grote en veilige

zaal neer te zetten in plaats van het Paviljoen.” Playback Contact tussen verenigingen vindt schepen Claessens essentieel. “Ik organiseer al enkele jaren een playback voor kinderen tot zestien jaar. Dit jaar bemanden de voorzitters van verschillende lokale verenigingen de jury. Zo komen ze met elkaar in contact. En ook het Sinterklaasfeest trekken we open. Wij betrekken de hele bevolking bij dit typische kinderfeest door met een stoet alle straten van Drogenbos aan te doen. En dan moet je de bejaarden van het rusthuis zien kijken van achter het raam!” Om de jongere gepensioneerden naar buiten te lokken, plant Claessens educatieve namiddagen, zoals KAV ook al op poten zette met bijvoorbeeld een voordracht over GSM-gebruik. Binnen haar bevoegdheid sociale zaken is Myriam Claessens trots op de invoering van de stadswachten. Die bestaan bijna twee jaar. “Daar was echt nood aan. Vooral

UIT DE GEMEENTE aan de politieke pols 03 om de kinderen van onze twee scholen ‘s ochtends en ‘s avonds veilig te laten oversteken. De scholen staan aan gevaarlijke straten. Voorts wandelen de stadswachten door de gemeente en melden ze bijvoorbeeld sluikstorten, kapotte straatverlichting of een wagen die er al een week verlaten bijstaat.” De grote droom van Myriam Claessens is de oprichting van een sociaal huis. “Voor het OCMW en de sociale diensten van de gemeente. De realisatie ervan zal niet voor morgen zijn. Maar als iets in mijn hoofd zit, laat ik het niet meer los.” FC Drogenbos “De sport draait momenteel goed in onze gemeente. We hebben zopas een vzw opgericht voor FC Drogenbos. Zo is de voetbalploeg in een vaste structuur gegoten en is de voorzitter beschermd”, aldus Myriam Claessens, die er prat op gaat dat er binnen de bevoegdheid sport geen andere grote behoeften zijn. Buiten haar eigen bevoegdheden vindt de schepen dat vooral de veiligheid aangepakt moet worden. “Zowel de criminaliteit als de verkeersonveiligheid. Beide kunnen worden opgelost met meer politie. Die zou er in 2004 komen met een aantal extra hulpagenten.” Aan verkeersveiligheid wordt gewerkt met het opstellen van een mobiliteitsplan. Intussen kwamen er bloembakken in de Nieuwstraat en de Sterstraat. “Hoewel er in deze laatste straat nog altijd geregeld ongevallen gebeuren, vind ik het systeem van bloembakken goed. Ook al betekent dit dat ik moet zigzaggen om naar Beersel te rijden. Borden plaatsen met een snelheidsbeperking van 50 km/u werkt niet. Die lappen de automobilisten aan hun laars.” Verkeersonveiligheid heeft ook vaak met een subjectief gevoel te maken, vindt Myriam Claessens. “Je zou denken dat er op de Grote Baan te hard wordt gereden. Wel, de gemeente deed er snelheidscontroles en wat bleek? De hoogst genoteerde snelheid was 80 km/u. Niet zoveel als je zou verwachten dus. Maar als bestuur is het belangrijk om over die gegevens te beschikken. Anders reageer je te snel vanuit de buik en neem je misschien onterechte maatregelen.” Vrachtwagens Aan het sluipverkeer valt niet veel te doen, vreest Claessens. “Iedereen moet door

onze gemeente. Drogenbos is nu eenmaal langwerpig van vorm, met een centrale straat. De vrachtwagens die door de dorpskom rijden, vind ik soms storend. Om 17u raak je de gemeente nauwelijks buiten. Maar wat kan je daaraan doen? Zwaar vervoer uit de gemeente weren? Als alle gemeenten dat doen, raken de vrachtwagens niet meer op hun bestemming.” Myriam Claessens werkt al dertig jaar als bediende bij autoconstructeur Peugeot. “Je begrijpt dat ik vanuit dat opzicht moeilijk tegen al die autoshowrooms in Drogenbos kan zijn”, glimlacht de schepen. “Deze autowinkels storen mij echter vooral niet omdat ze niet in de dorpskern liggen, maar afgezonderd in een soort industriezone.” De plaats die ze inpalmen, ontwricht volgens de schepen het sociaal weefsel in Drogenbos niet. Door de eigenheid van de gemeente is het als bestuur niet altijd makkelijk werken. “Typisch voor Drogenbos is dat er veel verloop is in de bevolking. De meeste bewoners blijven hier maar enkele jaren.

Gevolg: op een activiteit zie je veel nieuwe gezichten. Dat kan je natuurlijk ook positief bekijken, niet? Want het betekent dat de mensen naar buiten komen.” En die mensen zal de schepen altijd eerst in het Nederlands aanspreken. “Hier zijn eigenlijk niet veel problemen met faciliteiten. Allicht vooral omdat we er zelf geen probleem van maken. Wanneer ik iemand in het Nederlands aanspreek en die blijkt Franstalig te zijn, dan schakel ik over. Maar Nederlands is mijn moedertaal. Toch krijg ik dikwijls de stempel opgedrukt een Franstalige schepen te zijn. Hoe dat komt, is voor mij een raadsel. De lijst van de burgemeester is toch geen Franstalige lijst. Die uitspraken komen veelal van mensen die mij niet kennen. Ze doen zelfs een beetje pijn”, aldus Myriam Claessens. An Van hamme


UIT DE GEMEENTE 04 aan de politieke pols

Het vernieuwde Paviljoen wordt dure zaak Uit de gemeenteraad van 4 december 2003 > De lening voor de financiering van de studiekosten voor het ‘nieuwe’ Paviljoen werd meerderheid tegen minderheid goed gekeurd. De lening bedraagt 100.000 euro en loopt over drie jaar. De nieuwbouw krijgt een prijskaartje mee van 750.000 euro. Raadslid Marc Verhellen (Accent) vroeg of er al een subsidiedossier werd ingediend bij het Vlaamse Gewest. Hij vindt het bedrag van 750.000 euro veel te hoog om alleen gedragen te worden door de plaatselijke belastingbetaler. Burgemeester Jean Calmeyn vindt het te vroeg om een subsidiedossier in te dienen. Hij verkiest eerst een ontwerper aan te duiden om dan nadien het ontwerp te bespreken in de bevoegde gemeentelijke commissie. Daarna is er volgens hem nog voldoende tijd om eventueel een subsidiedossier in te dienen bij de Vlaamse overheid. > De gemeente Drogenbos koopt opnieuw de gronden aan die een aantal jaren


geleden bij de aanleg van de E19 en de Brusselse ring werden onteigend en er nu ongebruikt en onbebouwd bijliggen. De gronden zullen gebruikt worden voor een nieuwe verkaveling, zodat jonge Drogenbossenaren aan betaalbare prijzen een bouwgrond zouden kunnen verwerven. De gemeenteraad besliste alvast twee gronden van 425m2 en 417m2 oppervlakte terug aan te kopen. Om deze aankoop te financieren wordt een lening aangegaan van 112.000 euro over vijf jaar. Raadslid Marc Verhellen (Accent) stelde naar aanleiding van dit punt dat het hoog tijd wordt dat de gemeente Drogenbos een actieve woonpolitiek voert. Paul Smets (Accent) wees er op dat niet elke open ruimte absoluut moet worden volgebouwd. > Voor de uitvoering van riolerings- en verbeteringswerken aan de Groot-Bijgaardenstraat moet de gemeente 430.025,34 euro ophoesten, of 78.000 euro méér dan oorspronkelijk gepland.

Burgemeester Calmeyn wijt dit aan bijkomende riolering, het plaatsen van bijkomende betonzuilen en het aanbrengen van stutten. De oppositie wees er op dat de werken drie weken hadden stilgelegen omdat een ongebruikte elektriciteitskabel onder stroom (!) werd gevonden en niemand wist wie hiervoor verantwoordelijk was. De meerkost hiervan beloopt 1/3de van de 78.000 euro. De gemeente zal dit bedrag trachten te recupereren. > De gemeenteraad ging akkoord met de reglementering voor de brandveiligheid in horecazaken. Deze hebben tot 1 december 2008 om hun zaak comform de nieuwe reglementering te maken. Paul Smets (Accent) wees er op dat een opvolgingscommissie nodig is om een en ander in het oog te houden en op te volgen.

Hugo Devillé

UIT DE GEMEENTE m/v van de maand 05

Meester Manu kiest voor indianen en Drogenbos Als kersvers afgestudeerd onderwijzer kon Manu Coone of ‘Meester Manu’ uit Lot als taakleraar aan de slag in de gemeentelijke basisschool van Drogenbos. Deze ‘geboren leraar’ hield het echter verrassend genoeg al na één jaar voor bekeken. In september 2000 vertrok hij als onbezoldigd vrijwilliger voor Inti Sisa naar de streek van Guamote in Ecuador. Hij stelde er twee jaar zijn kennis als onderwijzer ten dienste van de plaatselijke indianengemeenschap. “Enige tijd geleden kreeg ik in het vierde Hoe het begon leerjaar van de basisschool in Drogenbos Inti Sisa kocht in Guamote een gebouw twaalf vrijgekomen uren toegewezen, dit in dat dringend aan restauratie toe was. “Op het vooruitzicht van een voltijdse vaste benoeming. Maar of ik nu definitief in Drogenbos blijf, durf ik niet met zekerheid zeggen, al werd de eerste stap tot een voltijdse vaste benoeming alvast gezet”, reageert Manu Coone op zijn terugkeer. Manu Coone werkte de voorbije twee jaar als vrijwilliger in het educatief centrum van Inti Sisa in centraal Ecuador. Dit centrum wil het arme Indigenavolk helpen. Daarvoor Meester Manu met de kinderen van de vierde klas. starten ze cursussen,huistaakbegeleiding, een bibliotheek, een het moment dat er twee lokaaltjes afgekleutertuin op. Manu werd ingeschakeld in werkt waren, gingen wij aan de slag. Verde dagelijkse werking van Inti Sisa. Van de volgens brachten wij een kleine slaapzaal indianen bleef Manu vooral de gedrevenheid en keuken in orde, openden een winkeltje om te leren bij. en zorgden voor een bibliotheek. “Zowel de kinderen als de volwassenen Inmiddels konden de kinderen, indien nodig, zijn er echt op uit om kennis op te doen. ook blijven slapen”, vertelt Coone. Dankzij Zelfs wanneer zij niet verplicht waren, allerhande giften uit België kon de stichbleven sommigen na om bij te leren. Soms ting een bouwgrond aankopen waarop een reed ik met de bromfiets de bergen in, tweede gebouw werd neergezet. “Op de naar de mensen die afgelegen wonen. Zo gelijkvloerse verdieping realiseerden wij klopte ik lange dagen. Om 7u uit de veren een multifunctionele zaal waar kan geen tot 22u in de weer!” speeld worden en aan huiswerkbegeleiding In het centrum waar Manu aan de slag wordt gedaan. Op de bovenverdieping werd was, werden vroeger alleen computerer een muziekatelier gebouwd en ruimten lessen gegeven. Na een tijdje kwam er een voor vergaderingen en conferenties. Aan bibliotheek, lessen in snit en naad en de achterzijde werd begonnen met het Engels voor kinderen en volwassenen. bouwen van toeristenkamers die normaal Manu en zijn collega Esther leerden de met Pasen 2004 afgewerkt zouden moeten leerkrachten didactisch materiaal te zijn. Zo proberen we zelf inkomsten te vermaken. werven. Want nog niet veel mensen weten het, maar op toeristisch vlak biedt deze regio in Ecuador grote mogelijkheden!”

Hemelsbreed verschil Wat is nu het verschil tussen hier voor de klas staan en in Ecuador? “Eerst en vooral heb je hier heel wat meer mogelijkheden. Op vlak van materiaal raak je hier aan alles wat je maar wil, uiteraard als de inrichtende macht ermee akkoord gaat. Ginds mag je al blij zijn wanneer je over een bord en krijt kunt beschikken. Boeken? Vergeet het maar!” “Wanneer je hier huistaken geeft, verwacht je ook dat ze gemaakt worden. In Guamote beginnen de kinderen pas aan hun huiswerk wanneer het te donker wordt om op het veld te werken. De Belgische kinderen beseffen niet hoe goed ze het hebben!” Manu Coone heeft nog steeds veel contacten in Guamote. “Da’s normaal, want ik ben er nog niet zo lang weg. Ik hou contact via e-mail. Ik heb er ook mijn vakantie doorgebracht en mijn petekindje bezocht. Met de paasvakantie ga ik voor veertien dagen terug. Dankzij een inzamelactie door de Chiro van Lot en enkele dia-en voordrachtavonden hoop ik nog wat geld bijeen te krijgen. We plannen immers om een peutertuin uit te bouwen en daar is heel wat voor nodig.” Hugo Devillé Wie meer wil weten over de school in Guamote, Ecuador, kan contact opnemen met Manu Coone, tel. 0473 66 14 82 of een kijkje nemen op www.intisisa.org.


UIT DE GEMEENTE 06

Feestelijke Intro in Museum Felix De Boeck 16 januari - 19u30 De Genesisperiode van Felix De Boeck Tijdelijke tentoonstelling

Elk jaar organiseert het Museum Felix De Boeck midden januari een feestelijk startmoment. De datum van deze ‘Intro’ valt steeds tussen 12 en 18 januari, respectievelijk de geboortedag en sterftedatum van Felix De Boeck. Dit jaar wordt op 16 januari een borst-beeld van Felix De Boeck onthuld en een concert gegeven door drie gerenommeerde muzikanten. Borstbeeld In de eerste helft van de jaren twintig maakte Gustaaf Van Gompel een reeks plaasteren borstbeelden van bevriende kunstenaars zoals Maurice Carême en Felix De Boeck. Felix De Boeck verwierf dit borstbeeld rechtsreeks van de beeldhouwer en schonk het in 1972 aan het toenmalige Ministerie van Nationale Opvoeding en Nederlandse Cultuur. Gezien de kwetsbaarheid van het materiaal besloot het museum dit beeld in brons te laten afgieten. Het is dit bronzen beeld dat onthuld zal worden tijdens Intro 2004. Orgeltrio Drie gerenommeerde musici uit de streek brengen muziek voor orgel, viool en sopraan van Johann Sebastian Bach (1685-1750). Jozef Sluys is Bach-specialist en organisttitularis van de Sint-Michiels- en SintGoedelekathedraal in Brussel. Erik Sluys is leraar Viool aan de Kunsthumaniora te Brussel en violist in het Symfonieorkest van Vlaanderen. Greta De Reyghere is professor Zang aan het Conservatorium van Luik.

Intro 2004 Vrijdag 16 januari - 19u30 Vrije toegang, mits voorafgaande reservatie via mail, telefoon of fax. DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 1 januari 2004

Felix De Boeck (1898-1995) staat algemeen bekend als één van de belangrijkste grondleggers van de abstracte schilderkunst in België. Een stroming die vooral in de vroege jaren twintig van groot belang was. Met zijn abstracte werken reageerde Felix De Boeck tegen de gruwelijkheden van de Eerste Wereldoorlog. Hij zei daar zelf over: “Er moest een nieuwe wereld geboren worden, de maatschappij moest geherstructureerd worden en ook de kunst moest vernieuwd worden. Aan die vernieuwing wilde ik meewerken. In jeugdige overmoed heb ik gezegd: tabula rasa en alles herleiden tot het nulpunt.” De abstracte periode van Felix De Boeck duurde ongeveer drie jaar, van eind 1919 tot 1922. Op een bepaald moment kon hij zich echter niet meer vinden in wat hij maakte. “Na drie jaar abstract te hebben geschilderd, vond ik het niet menselijk meer om op die manier verder te schilderen. Als landbouwer bleef ik verbonden met de aarde, met de natuur, en was ik er om den brode afhankelijk van.” Vanaf 1923 ging De Boeck zijn abstracte landschappen bevolken met dieren en insecten. Zo verschenen er onder meer de mier, de zwaluw, de spin, de stier, de vlinder, de regenworm en het varken. Felix De Boeck bracht het figuratieve binnen in zijn abstracte werk. Deze periode werd door de Franse dichter Henri Pichette de ‘Genesis’ genoemd: het scheppen van een nieuwe, mogelijke wereld. De Genesisperiode eindigt met ‘De levenssynthese’. In dat schilderij integreert Felix De Boeck niet enkel dieren, maar ook moeder en kind in zijn abstracte landschap. Van dan af zal de mens centraal staan in het oeuvre van Felix De Boeck. Van zaterdag 17 januari tot zondag 21 maart Open van dinsdag tot vrijdag van 13u tot 17u. Op zaterdag en zondag van 14u tot 17u. Inkom: 3,75 euro (individueel bezoek), 2,50 euro (reductie) Er is een beknopte folder met uitleg over de thematentoonstelling voorhanden. Aangepaste rondleidingen zijn mogelijk op aanvraag.

Het zout der aarde Lezing over het onvermoede belang van zout voor de ontwikkeling van de kunsten in het verleden door dr. ir. André De Moor Zout heeft een belangrijke stempel gedrukt op onze wereldgeschiedenis. Juist omdat het onontbeerlijk is voor mens en dier om te overleven, maar ook omdat het een onmisbaar conserveringsmiddel is, ligt de handel in zout aan de basis van vele nederzettingen, dorpen, steden en culturen. Het is tegelijk de directe aanleiding geweest tot tal van oorlogen en staatkundige twisten. De impact van zout beperkte zich echter niet tot louter staatkundige of economische kwesties. Tijdens deze lezing zal duidelijk worden dat zout in het verleden ook een belangrijk effect had op de culturele en artistieke bedrijvigheid van onze verre en nabije voorouders. Dr. ir. André De Moor geeft deze lezing. Hij is voorzitter van de vzw Museum Felix De Boeck en was lange tijd directeur-generaal van de Belgische en Franse tak van de multinational Akzo (heden Akzo Nobel), de grootste zoutproducent ter wereld. Vrijdag 13 februari - 19u30 Tickets: 2,50 euro Voor en na de lezing is het museum vrij toegankelijk voor de bezoekers.

UIT DE GEMEENTE kort 07 In De Welkom

Jaarprogramma Museum Felix De Boeck Januari > vrijdag 16 januari - 19u30 Intro 2004. Jaarlijks startmoment > zaterdag 17 januari tot zondag 21 maart Thematentoonstelling ‘De Genesisperiode’ van Felix De Boeck Februari > vrijdag 13 februari - 19u30 ‘Kunst en Cultuur: Het zout der aarde’. Lezing door dr. ir. André De Moor Maart > ‘Creatief met Felix’. Creatieve doe-opdracht voor de leerlingen van het basisonderwijs > vrijdag 19 maart - 20u Passieconcert door ‘Laudato Si’ (B) > zaterdag 27 maart tot zondag 27 juni ‘Ontmoeting met Felix: Hélène Riedel’, kunstschilder en tijdgenote van Felix De Boeck April > maandag 5 april - 20u Koorconcert door ‘Le bonheur est dans le chant’ (F) > zondag 18 april - 10u-18u Erfgoeddag met reconstructie van de stamboom Familie De Boeck + Muzikale intermezzo’s Mei > zaterdag 1 mei tot zondag 31 oktober ‘Vierkant, driehoek en cirkel’. Expositie in de Beeldentuin met werk van zeven kunstenaars > zaterdag 8 mei - 20u Concert door het harmonieorkest ‘Kreato’ (B) > zondag 16 mei - 14u Familiewandeling. Het Herman Teirlinck - Felix De Boeck wandelpad > donderdag 20 mei + vrijdag 21 mei - 10u-16u30 Hildegard van Bingen. Cursus over mystiek door Boris Todoroff. > zaterdag 22 mei - 14u-15u30 ‘De mystiek in het oeuvre van Felix De Boeck’ door Jan De Kelver. Wandelvoordracht. Juni > vrijdag 25 juni - 19u-21u Buurtnocturne September > Expositieproject in de Lounge > Concert (Festival van Vlaanderen) Oktober > zaterdag 9 oktober tot zondag 19 december ‘Ontmoeting met Felix: Thomas Defays’, hedendaags kunstfotograaf November > Uitreiking Felix De Boeckprijs > Nocturne > Kinderactiviteit December > Najaarsconcert door het pianotrio ‘Narziss und Goldmund’ (B) > ‘Kunst en cultuur buiten Europa’ (lezing) Museum Felix De Boeck Kuikenstraat 6, 1620 Drogenbos Tel. 02 377 57 22, fax 02 377 29 15 E-mail: [email protected]

In Drogenbos, vooraan in de Langestraat, vind je een kruidenier. De enige in de gemeente. Sinds 1976 baten Lutgart en Johan Willems ‘In De Welkom’ uit. Je vindt er alles wat een gezin dagelijks nodig heeft. Een pakje sigaretten, een lekkere fles drank, fruit en groenten, brood en beleg, kortom, alles wat een kruidenier hebben moet. Heel de week en zelfs ‘s zondagsvoormiddag zijn Lutgart en Johan actief in hun zaak. En zo een winkel is meer dan alleen maar een leverancier van goederen. Het is ook een ontmoetingsplaats voor vele Drogenbossenaren. Een plaats waar zij vele nieuwtjes uit hun gemeente kunnen vertellen of vernemen. “In het verstedelijkte Drogenbos, waar men alleen nog maar oog heeft voor grootwarenhuizen en grote winkels bieden wij de mensen nog persoonlijke service, een vriendelijk woord en een gezellige babbel”, aldus Johan. Wij hopen dat zij het nog vele jaren zullen volhouden, want wees er zeker van: iedereen is steeds welkom bij ‘In De Welkom’.

Sinterklaas bezoekt de kinderen van Drogenbos

Op zondagnamiddag 30 november trokken de Sint en zijn Pieten door onze gemeente. Na een rondgang door alle straten van Drogenbos, in een prachtige rode oldtimer, werd de kindervriend door een goed gevulde gemeentezaal opgewacht. De zaal was volgelopen met jongens, meisjes, papa’s, mama’s en grootouders die samen met de Sint een prachtig circusspektakel te zien kregen. Als afsluiter van zijn bezoek kon elk kind op de foto of op de schoot van Sinterklaas en gingen ze naar huis met wat lekkers. Tot volgend jaar Sinterklaas. DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 1 januari 2004

VERENIGINGSNIEUWS 08 vereniging in de kijker

De schutters van de Sint-Sebastiaansgilde Een gesprek met Bob Vander Oost en Pierre Kestemont over de staande en de liggende wip De schuttersgilde Sint-Sebastiaan uit Drogenbos bestaat al sinds de zestiende eeuw en is de oudste vereniging van onze gemeente. De laatste jaren is het stil rond deze beweging, maar achter de schermen blijft bij een harde kern een gedreven enthousiasme bestaan. Hoofdman, zeg maar voorzitter, Bob Vander Oost en penningmeester Pierre Kestemont doen er alles aan om hun gilde opnieuw leven in te blazen. De schuttersgilde kent een eeuwenoude geschiedenis. We schrijven 1523. Bob Vander Oost: “Uit dat jaar dateert een eerste vermelding van onze vereniging, zo blijkt uit geschriften en registers. In 1629 zou er een naamswijziging hebben plaatsgehad; de eigenlijke naam luidde ‘De Gilde van Sint-Nicolaas’. Het is gebruikelijk in het gildenwezen dat op een bepaald moment alle handbooggilden de naam Sint-Sebastiaan als patroonheilige hanteren. Dat zien we duidelijk op de vlag, waarin het oorspronkelijke medaillon is weggeveegd. Sint-Nicolaas moest de plaats ruimen voor Sint-Sebastiaan. Onder het medaillon is er een wapenschild afgebeeld, omringd door een halsketting van een Ridder van het


Gulden Vlies. Daarnaast merken we het wapen in de vlag op. Dat heeft een betekenis. Wanneer een gilde een prestatie leverde voor een kasteelheer of ridder, moest die gilde onder diens wapenschild strijden en mocht nadien als bewezen dienst en als teken van eer dit wapenschild behouden.” Samenloop van omstandigheden We draaien de klok zovele honderden jaren verder en komen uit op vandaag. Het bestuur bestaat momenteel uit een beperkt comité, onder andere door een aantal overlijdens en doordat een aantal mensen ontslag heeft gegeven. “Bob’s voorzitterstitel is een erfenis van zijn vader, die

jarenlang schoolhoofd in Drogenbos was. Na zijn overlijden nam hij in 1984 de scepter over en legde als hoofdman van de Gilde van Drogenbos de gildebroederseed af. De laatste officiële schieting dateert van 1998. Sindsdien stapelden de problemen met de locatie zich op. Omwille van veranderingen van eigenaar vinden we geen geschikte ruimte.” “Weet je, tijdens één van onze maandelijkse schietingen in café Het Centrum ging het er zeer hilarisch toe. De zaal was te kort. Letterlijk. De wip stond op het podium en wij schoten vanuit de deuropening. De lampen en spiegelbollen aan het plafond moesten er meer dan eens aan geloven. Met alle mogelijke gevolgen

VERENIGINGSNIEUWS vereniging in de kijker 09

vandien”, lacht Pierre Kestemont. “Eind jaren ‘90 vonden we onze intrek in de parochielokalen, de huidige Regenboog. Ook daar was improviseren de boodschap. De ruimte leende zich er niet toe, waardoor de wip in de toiletten moest worden geplaatst. Evenmin ideaal dus.” “Iedereen die de tradities van de gilde in ere houdt en geboeid is door het schieten met pijl en boog, is welkom. Dit alles onder leiding van ervaren schutters natuurlijk. De evolutie van de bogen is nog amper bij te houden. Door de jaren heen veranderde heel wat. De bogen uit de jaren ‘60 bijvoorbeeld waren haast alle dezelfde. Tegenwoordig zijn de bogen zonder katrol, stabilisator of vizier nauwelijks nog weg te denken uit de schutterswereld. Mét de nodige bescherming voor handen, gezicht en voorarmen.” Oefening baart kunst Een goed zicht en concentratie zijn dé eigenschappen waarover

verdeeld. Pierre Kestemont: “De hoge wip met z’n 25 à 28 meter hoogte vind ik de moeilijkste wat de schiethouding betreft, maar mijn voorkeur gaat uit naar de lage wip (17 à 18 meter). De houdingen zijn hierbij veel natuurlijker. Je hoeft enkel recht voor je uit te kijken. Het mikken is hier echter niet eenvoudig en vergt veel oefening. Bij het schieten op de hoge wip wordt ook ander materiaal gebruikt. De snelheid van de pijl en de kracht van de boog bepalen heel wat.” Volgens Bob Vander Oost is het mikken op de liggende wip veel moeilijker. “Omdat je meer rekening moet houden met de zwaartekracht. Vergeet daarenboven de factor zijwind niet. Het komt erop aan doel-gerichter te schieten. De techniek is ook licht verschillend: bij de staande wip wordt de pijl tot op de schouder getrokken en fungeert deze als vizier. Je kan haast op voorhand voorspellen waar de pijl zal terechtkomen.” Belangstelling De Sint-Sebastiaansgilde hoopt vandaag of morgen een geschikte locatie te kunnen vinden om weer uit de startblokken te schieten. “We hebben onlangs een initiatief genomen om terug te starten op de plaats waar nu de Aldi is gevestigd, maar sinds de komst van dat warenhuis heeft alles een andere wending gekregen. De hoge wip staat er nog altijd ietwat verdrukt achter het kerkhof en naast de Zenne en kan na reparatie eventueel weer worden gebruikt, maar de veiligheidsoverwegingen laten ons er anders over denken. Er bestaat geen twijfel over dat er nog interesse bestaat bij de vroegere leden en zelfs bij de jeugd. Op dat vlak zit het dus snor”, besluiten Pierre Kestemont en Bob Vander Oost. Niko Lerminiaux

een goed schutter moet beschikken. “Bij een gewone gildeschieting wordt door alle schutters een inzet betaald die verdeeld wordt over het aantal beschikbare vogels op de wip. Telkens een vogel wordt afgeschoten ontvangt men de er aan toegekende waarde. Bij de schieting op de staande wip gaat het er bij de Koningsschieting enkel om wie de hoofdvogel afschiet. Wie de papegaai of de hoofdvogel afschiet, wordt koning gedurende het volgende jaar. Keizer wordt diegene die drie opeenvolgende jaren koning is.” Over de moeilijkheidsgraad van de staande en de liggende wip zijn de meningen bij Pierre Kestemont en Bob Vander Oost

Sint-Sebastiaansgilde Drogenbos Bob Vander Oost Frankveld 10 1620 Drogenbos Tel. 02 377 02 55


VERENIGINGSNIEUWS 10 Nieuws van de cultuurraad Eerst een kleine rechtzetting. Door de zetduivel werd in vorig nummer geschreven dat het vuurwerk op 11 juli niet doorging. Dit is niet correct. Iedereen heeft gehoord dat het een knallende show was, maar de geplande verlichting van het museum met vuurwerk en Bengaals vuur, zoals voorzien, mocht niet doorgaan wegens brandgevaar. Desondanks was het toch een mooi spektakel. Al heel wat mensen hebben hun notaboekje afgehaald op het museum. Er zijn er nog enkele beschikbaar. Wie er nog graag een krijgt, is welkom bij de baliebediende van het museum. Tot slot: niet op 15 mei maar op zaterdag 8 mei om 20u treedt het Halse muziekensemble Kreato op in het Felix De Boeckmuseum. Wij beloven je een schitterende muziekavond. Pas dus je agenda aan.

Familiefeest Davidsfonds 18 januari - 14u Na de feestdagen wordt ook onze afdeling weer actief. Wij starten met ons familiefeest op zondag 18 januari. Het is nu al een traditie die meer dan twintig jaar standhoudt. Elk jaar wordt getracht weer wat nieuws te brengen. Dit jaar wordt vooral aan de jongeren gedacht, of beter gezegd, aan al wie zich nog jong voelt, wat wij gaan ‘karten’! Rondjes rijden in kleine autootjes op een gesloten circuit. Niet gevaarlijk, wel heel aangenaam. Wij hebben de kartingbaan Indoor Carting Halle-Beersel aan de Vaucampslaan 26 in Huizingen voor één uur afgehuurd. Van 14u30 af kunnen wij ons uitleven. Jong en oud, iedereen die een sensatie wil beleven kan en mag meerijden. Voor de enen zal het om ter vlugst zijn, voor de anderen zal het de sensatie zijn om in een opgefokte grasmachine op een circuit rond te rijden. Wist je dat zelfs Michael Schumacher zijn carrière op de karting-baan begon? Dus... Supporters en passieve sportievelingen kunnen vanuit de cafetaria de kunsten van de rijders bewonderen tijdens het nuttigen van een koffie of een pint. Na dit uurtje sport gaan wij naar ons vertrouwde restaurant Hof ter Nering waar Luk zal zorgen voor een aperitief en een lekkere warme maaltijd. Wij zorgen voor de ambiance en de gezelligheid en jij zorgt ervoor dat wij het nieuwe jaar samen prettig kunnen inzetten. Koken kost natuurlijk geld, maar voor onze leden doen wij een inspanning. Diegenen die willen genieten van het autorennen, het aperitief en de maaltijd vragen wij een bijdrage van 20 euro. Voor wie enkel komt supporteren en eten vragen wij een bijdrage van 13 euro. Kinderen jonger dan drie betalen niets en jonger dan tien de helft van de prijs. Dit is natuurlijk enkel voor onze leden. Niet-leden van het Davidsfonds, die toch eens willen proeven van wat onze vereniging te bieden heeft en willen kennis maken met onze groep, zijn welkom, maar zij betalen wel de volle prijs: 70 euro voor alles, 50 euro voor de karting. Praktische info Inschrijven en betalen gebeurt bij de voorzitter (02 331 14 41) of bij één van de bestuursleden. Wij sluiten de inschrijvingen af op 15 januari. DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 1 januari 2004

Afspraak om 14u aan de kartingbaan van Buizingen. Om 16u samenkomst in Hof ter Nering in Beersel. Wij vertrekken samen vanuit Buizingen na het karten, de anderen komen op eigen kracht naar Beersel. Rond 17u30 is het aperitief en om 18u gaan we aan tafel.

De juiste prijs Hoeveel betaal je voor je energie? Info-avond over goedkope en milieuvriendelijke energie 17 februari - 20u Hoe ziet onze nieuwe energiemarkt eruit? Is het interessant om van stroomleverancier te veranderen? Welke voordelen levert dat op? Hoe milieuvriendelijk zijn de nieuwe leveranciers? Welke garanties bieden die nieuwe verdelers? Zijn er kleine lettertjes in hun contracten? Groen! Drogenbos geeft het woord aan vertegenwoordigers van drie groene en goedkope stroomleveranciers (Ecopower, Nuon-Belgium en WattPlus-groen), maar ook aan Test-Aankoop en Greenpeace. Wie zijn energiefactuur meebrengt, kan door de drie aanwezige leveranciers laten berekenen hoeveel hij bij hen zou betalen. We geven ook informatie over de belastingvoordelen die je kan verkrijgen door het beter isoleren van je woning. Tot slot geven we tips om het energiegebruik te beperken. Iedereen is welkom. De toegang is gratis. Er wordt nog een geschikte locatie gezocht. Info: Fatima Boudjaoui, 0475 76 43 77, [email protected]

Davidsfondskwis 5 maart - 19u30 Nog zo een traditie. Reeds voor de achtste maal kwissen wij samen in de gemeentelijke feestzaal op vrijdag 5 maart om 19u30. Ploegen van telkens drie mensen nemen het tegen mekaar op in een spannende en speelse kwis. Wie al eens meedeed, kent het, maar iedereen is uiteraard welkom. Graag vooraf verwittigen bij de voorzitter of bij Paula Walgraeve, 02 331 12 76. Ook supporters zijn welkom. Op dinsdag 9 maart gaan wij het atelier van kunstenaar Alexander Ketele bezoeken. Deze kunstenaar, die werkt met glas, papier, gietijzer en staal, en evenzeer monumentale werken als kleine juweeltjes maakt, nodigt ons uit in zijn atelier. Wie interesse heeft, geeft best een seintje aan de voorzitter om concreet af te spreken. In het weekeind van 13 en 14 maart geeft Imago Tijl zijn Première 2004. Wie graag naar Neerpelt meegaat om deze groep nog eens terug te zien in zijn eigen zaal neemt best contact op met de voorzitter. Info: Myriam Govers, voorzitter, tel. 02 331 14 41, fax 02 378 36 46.

VERENIGINGSNIEUWS 11 KAV

In de novembereditie van de kaaskrabber verscheen een artikel over de Ecoscore of de ecologische voetafdruk. Deze voetafdruk duidt de hoeveelheid grondstoffen aan die we verbruiken, of m.a.w. hoeveel we van de aarde ‘opslorpen’. De ecologische voetafdruk was ook het thema van het ontmoetingsfeest van de KAV op 5 december 2003. Reeds vanaf 19u stroomden de eerste leden toe en mocht iedereen zijn eigen voetafdruk (schoenmaat) kiezen. Daar was een woordje uitleg bij nodig. Over het gebruik van energiebronnen. Over hoe dat verbruik erg verschilt van land tot land. Ook de omkadering en de ontspanning leunden bij dit thema aan. De eenvoudige en originele tafelversiering (een idee van Jong-KAV) werd door de aanwezigen zeer geapprecieerd. Na de lekkere, warme maaltijd werd op een ludieke manier overgeschakeld naar de studio van TV1 voor het kookprogramma ‘1.000 seconden met Felice en Herwig Van Hove’. Herwig gaf eenvoudige tips om onze ‘ecologische voetafdruk’ te verkleinen: minder energie verbruiken, zuinig zijn met water, seizoensgebonden groenten en fruit gebruiken, producten aankopen van Fair Trade of eerlijke handel uit de Derde Wereld via de OxfamWereldwinkels, biologische streekproducten van onze eigen boeren, afval beperken. Met artisanaal hoeve-ijs uit eigen streek werd het menu afgesloten. KAV sluit zich aan bij het artikel in de kaaskrabber. Willen wij onze aarde niet verder uitputten, moeten wij bewust anders gaan leven. De avond werd afgesloten met een korte bezinning en met het aangepaste liedje van Louis Neefs. “Laat ons een bloem en wat gras dat nog groen is. Laat ons een boom en het zicht op de zee. Vergeet voor één keer hoeveel geld een miljoen is. De wereld die moet nog een eeuwigheid mee.” Wij hopen dat de vijftig aanwezigen en de lezers van dit artikel er ook af en toe eens aan denken!

Haal eruit wat er erin zit KBG en KAV Het paviljoentje was te klein voor de vijftig deelnemers aan de infonamiddag over het gebruik van de GSM op 24 november 2003. Bob sleurde stoelen aan en het duurde even voor iedereen zijn plaats had gevonden en zijn zegje met zijn buur had gedaan. Zeg maar buur’man’, want er waren opvallend meer mannen dan gewoonlijk. ‘Haal eruit wat erin zit’ was een goed thema. Bij sommige aanwezigen - ook bij mij - zat er naar eigen zeggen niet veel in. Lesgever Herman Van Herp haalde het er wel degelijk uit! De moeilijkheid was ten eerste dat we met zovele waren en dat iedereen zijn eigen vragen had, en ten tweede dat er wel vijf verschillende merken van GSM waren, die allemaal andere symbooltjes en bewerkingen bevatten. Het was niet makkelijk om het ingewikkelde gebruik van het ‘menu’, berichtjes zenden, intoetsen, pijltjes gebruiken, hekjes, cijfers tellen, enzovoort, in ons al grijzend hoofd te prenten. Het kopje koffie tussendoor was dan ook een welgekomen rustpauze. Maar veel tijd werd er niet verloren. Er waren nog te veel vragen die beantwoord moesten worden. Oefenen is nu de boodschap. Hoe moet ik weer ‘beste wensen’ sms’en? Nog even proberen en ‘klaar is Kees’. Nee, verkeerd, het is niet Kees, maar ... Anna De strijd om het Witte Huis Voordracht door Evita Neefs, chef buitenland van De Standaard 19 februari - 13u20 Deze bijeenkomst heeft plaats in het ACV-dienstencentrum in Halle op donderdag 19 februari van 14u tot 16u30. Vertrek om 13u20 aan de parking van het ontmoetingscentrum ‘Het Paviljoen’. KBG-leden betalen 4,00 euro, niet-leden 5,00 euro. Tot dan!

KAV-programma tot eind maart 31-01 Abdijen, werkende stilte (bezoek, bezinning) 12-02 Leer jezelf lachen (Paviljoen) 22-02 Winterwandeling 12-03 Freestyle dance (Regenboog) 13-03 Carnavalspecial (Regenboog)


RAND-NIEUWS 12 Een Huis van het Nederlands Nederlands zit in de lift. In de regio Halle-Vilvoorde studeren momenteel 4.600 mensen Nederlands. In Brussel zijn er nog eens 7.200 cursisten Nederlands. Voor de Spanjaard, de Duitser, Pool of Turk die hier pas aankomt, is het echter niet eenvoudig om een voor hem geschikte cursus te vinden. Heeft hij veel of weinig tijd? Wil hij Nederlands leren om beroepsredenen of gewoon voor een praatje met de buren? Het maakt een verschil. Met een jaarlijkse informatiecampagne probeert de provincie Vlaams-Brabant bij de start van het nieuwe schooljaar anderstaligen te sensibiliseren voor cursussen Nederlands. En op de website www.infonl.be staat het volledige overzicht van het aanbod in Vlaams-Brabant. Maar van een gecoördineerde aanpak en een permanent laagdrempelig informatiepunt is er tot nu toe geen sprake. Geen overbodige luxe in een Vlaamse regio waar 10% van de inwoners niet de Belgische nationaliteit heeft en volgens schattingen één derde van de bevolking het Nederlands niet als moedertaal heeft. Een doelgroep van 120.000 mensen waarvan momenteel slechts een 4% bereikt wordt; daar moeten toch groeimogelijkheden in zitten? De doelgroep voor Nederlandse taalcursussen is in de rand veel ruimer dan de ‘klassieke’ migranten en nieuwkomers in de rest van Vlaanderen. De grote groep Franstalige Belgen en internationalen vindt te weinig de weg naar het aanbod NT2 (Nederlands tweede taal). Hun integratie laat dan ook vaak te wensen over. De omvang en de kenmerken van de doelgroep in de rand dringen een eigen aanpak op. Een Huis van het Nederlands in de rand zou een stap in de goede richting zijn. Het huis zou het aanbod NT2 kunnen promoten, ontsluiten, het aanbod coördineren, en de NT2-noden kunnen inventariseren zodat ook taalscholen er beter kunnen op inspelen. Minister Vanderpoorten heeft een voorontwerp van decreet klaar waarin de Huizen van het Nederlands gekoppeld worden aan het inburgeringsbeleid. De minister stelt één Huis van het Nederlands voor per provincie en één per grote stad (Gent, Antwerpen en Brussel). Voor Vlaams-Brabant komt het Huis in Leuven. Daarmee speelt de Vlaamse minister niet in op de specifieke situatie van de rand. Het inburgeringsdecreet heeft bovendien vooral oog voor de ‘klassieke’ migranten of nieuwkomers. Hogergeschoolde Europese of internationale inwijkelingen en Franstalige Belgen die zich in Vlaams-Brabant komen vestigen, zijn echter net zo goed ‘nieuwkomers’. Ook zij moeten snel Nederlands kunnen leren. Tenminste als we willen dat ze zich integreren. Voor deze groep kan dat zonder de dure trajectbegeleiding die het inburgeringsbeleid voor kansarmen voorstelt. Voor minister Vanderpoorten behoeft deze doelgroep echter géén extra aanmoediging. Dit is onbegrijpelijk voor de inwoners van de rand, die dagelijks geconfronteerd worden met de gebrekkige kennis van het Nederlands van zeer vele anderstaligen in de regio.


Stedelijk gebied of groene gordel? Vzw ‘de Rand’ tekent bezwaar aan tegen het provinciaal structuurplan

Op 1 juli 2003 keurde de provincieraad van Vlaams-Brabant het ontwerp van het nieuwe structuurplan goed. Dit structuurplan beschrijft hoe de provincie en haar inwoners de ruimte in Vlaams-Brabant in de toekomst zo goed mogelijk kunnen gebruiken. Het plan verfijnt de principes van het ruimtelijk structuurplan voor Vlaanderen en vormt meteen ook het kader voor de beoordeling van de gemeentelijke structuurplannen. De website van de provincie (www.vlaamsbrabant.be/objects/ deelsite-structuurplan) geeft hierover uitgebreid informatie. Van 1 september tot en met 1 december 2003 kreeg iedere inwoner of vereniging de mogelijkheid om bezwaren of opmerkingen door te spelen aan het provinciebestuur. Vzw ‘de Rand’ heeft, net als bijvoorbeeld het actiecomité Halle-Vilvoorde, van deze mogelijkheid gebruikgemaakt. Het structuurplan spreekt namelijk over een ‘Vlaams stedelijk gebied in de rand rond Brussel’, een karakterisering van de Vlaamse rand waarmee vzw ‘de Rand’ niet akkoord kan gaan. De vzw ontkent niet dat de Vlaamse rand de invloed van de nabijheid van Brussel ondergaat op politiek, economisch en sociaal vlak. Toch vindt zij het erg belangrijk om de eigen kenmerken van de Vlaamse rand, als onderdeel van Vlaams-Brabant, voortdurend te benadrukken. De rand is groen, landschappelijk, Vlaams en cultuurhistorisch boeiend. Door de Vlaamse rand een Vlaams stedelijk gebied te noemen, wekt het structuurplan de indruk dat de rand louter in functie van de hoofdstad gezien wordt. Zo formuleert het plan een aantal opties in verband met de economische ontwikkeling van de rand die een ontwikkeling als ‘groene gordel’ in de weg kunnen staan. Vzw ‘de Rand’ stelt dan ook voor om niet te spreken over een ‘Vlaams stedelijk gebied’, maar liever over de ‘Vlaamse rand als groene gordel’. Zij vindt het belangrijk om zowel het groene karakter als het Nederlandstalige karakter van de rand in stand te houden en om het cultureel erfgoed in de rand naar waarde te schatten. Het vervangen van de term ‘stedelijk gebied’ door het voorstel van vzw ‘de Rand’ zou duidelijk maken dat men met deze wens ook in het structuurplan rekening houdt.

RAND-NIEUWS 13 Aantal woningen opkrikken door nieuw provinciaal reglement

Kunstbende Wedstrijd in kunst voor 13 tot 19 jaar Kunstbende? Nooit van gehoord? Op 4 jaar tijd hebben circa 9.000 jongeren meegedaan aan Kunstbende. Waar is het Kunstbende om te doen? Jong kunsttalent stimuleren. Niet meer, niet minder. Ben je tussen 13 en 19 jaar? Dan krijg je een stevig ‘podium’ voor je ideeën, omdat Kunstbende jouw geluid belangrijk vindt. Je kan je ding doen in één of meer van volgende disciplines: performance, ontwerpen, nieuwe media, video, txt on stage, txt, muziek, dans en fotgrafie. Het is een wedstrijd. Iedereen krijgt dezelfde wapens: een leeg podium of een lege muur. Winnaars van de voor-rondes trekken naar de finale. Een jury kiest en geeft feed-back. Je maakt kans op boekenbons, tickets, gratis workshops, atletische ateliers in Vlaanderen of een weekje buitenlandse kunstervaring. Op 7 februari wordt een voorronde georganiseerd in Leuven, op 30 maart in Brussel. Zorg dat je erbij bent! Info: www.kunstbende.be

Het tekort aan sociale huurwoningen in Vlaams-Brabant is een heikel punt. Het aanbod is veel te klein. Volgens recente gegevens betrekt 3,57% van de huishoudens in Vlaams-Brabant een sociale huurwoning. Dit is beduidend lager dan op Vlaams niveau (5,45%). Van de nieuwe sociale huurwoningen gebouwd in de periode 1999-2003 werden er slechts 10% gerealiseerd in Vlaams-Brabant. Met een nieuw ‘provinciaal reglement ter stimulering van huisvestingsinitiatieven’ wil de provincie VlaamsBrabant het aanbod opkrikken. “De bedoeling is nieuwe woonprojecten te stimuleren”, aldus de bevoegde gedeputeerde Toine De Coninck. Hoe gebeurt dat? De provincie voorziet ruime subsidies voor bijkomende huurwoningen. De subsidie per gerealiseerde huurwoning bedraagt 20.000 euro. Afhankelijk van de evolutie van de prijzen op de woningmarkt in de gemeente kan de subsidie oplopen tot 26.000 euro. Wie komt in aanmerking voor deze projectsubsidie? Gemeenten, OCMW´s, sociale bouwmaatschappijen, sociale verhuurkantoren, ... Enkel zuiver particuliere initiatieven worden uitgesloten. Vooral kleinschalige initiatieven krijgen de voorkeur. Bij de toekenning van de subsidie wordt ook rekening gehouden met het wegwerken van de ongelijke spreiding van sociale huurwoningen in onze provincie. De aandacht gaat daarbij uit naar die gemeenten die momenteel weinig of geen sociale huurwoningen hebben. Een tweede aandachtspunt van de provincie is de woningkwaliteit. Naast bijkomende huurwoningen wil de provincie ook renovatiewerken, die nodig zijn om de woning geschikt te maken voor verhuur, financieel ondersteunen. Dezelfde initiatiefnemers kunnen een renteloze lening krijgen tot 12.390 euro per woning. Voorts kan de provincie samenwerkingsverbanden aangaan met een initiatiefnemer voor de realisatie van één of meerdere huur-, koopwoningen of kavels. De voorwaarden voor deze samenwerking zullen telkens apart bepaald worden volgens de criteria van het nieuwe reglement. Nu reeds werkt de provincie een project uit in de gemeente Asse. Op de woonzone van het PIVO in Relegem wordt de bouw van een tachtigtal huur- en koopwoningen voorbereid. Info: Tom Raes, dienst huisvesting provincie Vlaams-Brabant, tel. 016 26 73 17, [email protected]

Vlaams parlement wil splitsing kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde Op 10 december 2003 keurde het Vlaams parlement een resolutie goed die oproept om voor de verkiezingen van 13 juni 2004 de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde (BHV) en het gerechtelijk arrondissement Brussel te splitsen. De resolutie vraagt de Vlaamse regering het regeerakkoord van 1999, waarin de splitsing werd aangekondigd, toe te passen. Alle partijen steunen deze resolutie, uitgezonderd de vertegenwoordiger van het Union Francophone. Reeds veertig jaar wordt er geijverd voor de splitsing van de kieskring BHV. Zonder resultaat. Dat betekent dat Franstalige partijen zich in Vlaams-Brabant nog steeds kunnen presenteren aan de kiezer. Dat gaat helemaal in tegen de logica van onze staatshervorming. De burgemeesters van Halle-Vilvoorde, met uitzondering van de burgemeesters van de faciliteitegemeenten, staken de koppen bij elkaar en stelden een actieplan voor op hun Staten-Generaal van 10 oktober 2003. Volgens hen is de kieskring BHV in strijd met de Grondwet. Ook het Arbitragehof ziet in de regeling voor BHV een discriminatie ten opzichte van de andere provincies. De burgemeesters willen een duurzame oplossing die moet uitgaan van de eerbiediging van de grenzen van de taalgebieden, de gewesten en de provincies. Zij stellen voor de kieskring BHV te splitsen volgens de taal-, gewesten provinciegrens. De kieskring Halle-Vilvoorde wordt dan bij de Vlaamse kieskring gevoegd (voor senaat en Europees parlement) en bij de provinciale kieskring Vlaams-Brabant voor de parlementsverkiezingen (met arrondissementen Leuven en HalleVilvoorde). Bijkomend wordt een verbinding voorzien tussen de Vlaamse lijsten in Brussel en de (uitsluitend Vlaamse) lijsten in Vlaams-Brabant, en tussen de Franstalige lijsten in Brussel en de lijsten in Waals-Brabant. Hoewel de burgemeesters een slag om de arm houden, zijn ze vastberaden om de splitsing eindelijk te forceren, zo bleek uit de bespreking in het Vlaams parlement. Sommigen willen de eerstvolgende Europese verkiezingen niet organiseren indien er geen oplossing voor de provincie VlaamsBrabant wordt gevonden. Afwachten wat dat wordt. Nu is het federale niveau aan zet. DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 1 januari 2004

BURENGERUCHT 14 SINT-GENESIUS-RODE

LINKEBEEK

Duo Roosemeyers Jewish Soul Music 18 januari - 11u30

Koppentheater Toneelkring Harlekijn Fanta... Zie wat ik zie 14 januari - 14u

Klezmer is de traditionele volksmuziek tijdens bruiloften en feesten van de Oost-Europese Joodse gemeenschap. Klezmer, ‘muziek’ in het Yiddisch, bereikte de Verenigde Staten met de grote golf van Joodse immigratie tussen 1880 en 1920. Pas in de jaren zeventig kende deze muziek een revival en werd Klezmer eigennaam voor het genre. Het echte begin van klezmer ligt bij de rondreizende joodse muzikanten die deze Oost-Europese instrumentale dansmuziek doorgaven. Klarinettist Peter Merckx en pianist Alex Roosemeyers raakten gefascineerd door het muziekgenre omdat de manier van interpretatie uiterst belangrijk is. Meer dan een melodie is klezmer de stem van de innerlijke ziel. Een ideale uitgangspositie voor een duo waarvan de muzikale aanpak steeds spontaan en vrij van alle principiële benaderingen is. Muziek om de muziek, van hart tot hart, als een avontuur met voortdurend wisselende karakters, tempi en bezettingen. Tickets: 9,00 euro (kassa), 7,00 euro (vvk), 5,00 euro (abo)

Koppentheater ‘Harlekijn’ uit Mollem presenteert een origineel theaterstuk met verschillende poppen en één acteur. Het decor is een speeltuin en dromerige videobeelden. Het verhaal gaat over Tuur, een jongen die zich steeds verveelt. Hij heeft nochtans bergen speelgoed, maar kan niet meer ‘spelen’. Tot op een dag Fantazieke hem komt redden. Ze neemt hem mee naar een speeltuin en leert hem zijn eigen fantasie te gebruiken. Zo ziet Tuur hoe een schommel plots veranderd in een straalvliegtuig, een glijbaan wordt ineens een autoracebaan en een saai klimrek blijkt een echt oerwoud te zijn met wilde tijgers. Maar... in de zandbak van de speeltuin wonen drie wilde ‘zandrakkers’ die al dat drukke gedoe helemaal niet zo fijn vinden. Daarom besluiten ze Fantazieke te ontvoeren. Zal Tuur er uiteindelijk in slagen om met wat ‘fantasie’ en met de hulp van de kinderen in de zaal Fantazieke te bevrijden? Tickets: 5,00 euro (kassa), 4,00 euro (abo en vvk)

Raf Coppens Tien jaar Coppens 30 januari - 20u

Bonjour Micro 23 januari - 20u30

Raf Coppens heeft iets te vieren. Hij staat tien jaar op de planken als stand-up comedian. In deze productie blikt hij terug op de meest memorabele, maar ook op de meest pijnlijke momenten uit zijn carrière. Coppens loopt kriskras door zijn repertoire en serveert naast een ‘best of’ ook een reeks nieuwe grappen en observaties. Zoals we van hem gewend zijn, gebeurt dat in een razende vaart en vlijmscherp. Ondertussen brengt hij een mix van imitaties (wie herinnert zich zijn Johan Museeuw en Robert Waseige niet?) en schitterende muzikale parodieën. Ook nu blijft er geen enkel heilig huisje overeind! Tickets: 10,00 euro (kassa), 8,00 euro (vvk), 6,00 euro (abo en leden Jeugdhuis Animoro)

Marlène Dorcena Mèsy 20 februari - 20u Marlène Dorcena werd in Haïti geboren en groeide op in Les Cayes, in het zuidwesten van het land. Ze vormt haar stem met het zingen van gospels in de kerk en Franse liederen op school. Tijdens haar studies ‘communicatie en levende talen’ groeit haar liefde voor haar geboorteland en de drang om die vreugde in songs te uiten. Marlène zet zich actief in voor de verbetering van de levensvoorwaarden van de Haïtiaanse vrouwen en straatkinderen. Tijdens de vastenactie van Broederlijk Delen in België laat ze het publiek door haar muziek delen in haar ervaringen. Sinds ‘91 werkt ze als actrice mee aan een toneelstuk van het Mechels Miniatuur Teater ‘Mèsy Bondye Verdomme’ in een regie van René Verreth. Marlène Dorcena zong op de Gentse Feesten, op de Feesten van Wallonië, in de Sounds in Brussel, op het Zavelfeest en ten bate van Amnesty International. Ze toerde ook in Parijs, Keulen en Amsterdam. Van haar doorleefde gospelsongs, negrospirituals en Haïtiaanse volksmuziek krijg je kippenvel. Tickets: 11,00 euro (kassa), 9,00 euro (vvk), 7,00 euro (abo) Info en tickets: De Boesdaalhoeve, Hoevestraat 67, 1640 Sint-Genesius-Rode, tel. 02 381 14 51, www.deboesdaalhoeve.be, [email protected] DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 1 januari 2004

Stand-up comedy behoeft stilaan geen introductie meer. Het collectief Bonjour Micro heeft ‘het verschijnsel’ in Vlaanderen tot een begrip gemaakt. Een avondje Bonjour Micro bestaat uit optredens van een aantal top-comedians die in wisselende samenstelling optreden. Behoren o.a. tot het collectief: Thomas Smith, Piv Huvluv, Brik Van Dyck, Vitalski en Wim Helsen. Stand-up comedy is de puurste, meest meedogenloze en moeilijkste vorm van entertainment: alles valt of staat met de reacties van het publiek. Spannend en kwetsbaar tegelijk. De Britse krant The Independant noemde stand-up comedy zelfs “de rock’n’roll van de humor”. Bonjour Micro is het levende bewijs dat een kwaliteitsvolle (humor)productie een eigen publiek kan opbouwen, enkel door de mond-aan-mond-reclame! Tickets: 11,00 euro (kassa), 9,00 euro (vvk), 7,00 euro (abo)

Raymond van het Groenewoud Een avond met Raymond 13 februari - 20u30 Omdat er maar één is, met een schatkist van 400 liedjes, unieke muziek, tijdloos overeind. Op één podium met zijn groep, en met een instrument alleen, akoestisch en groots. Laat je meeslepen door de Meesters eigen mix, ontstaan in de opwelling van het moment, spontaan, elke avond anders, van intiem tot uitbundig. Deel in zijn blijdschap, zijn wanhoop en zijn liefde. Laat je beroeren, ontroeren door zijn heldere kijk en enig geluid. Er is er maar één zoveel tegelijk en hij trekt al de registers open, op de avonden met Raymond. Tickets: 16,00 euro (kassa), 14,00 euro (vvk), 12,00 euro (abo) Info en tickets: De Moelie, Sint-Sebastiaanstraat 14, 1630 Linkebeek, tel. 02 380 77 51, fax 02 380 40 10, [email protected], www.demoelie.be

COLUMN 15

‘t Komt in ort Dry-Wood, stad aan de Zenne Successoap, jg. 25, aflevering 10.538

Wat vooraf ging: De ambitie van JC om in 2016 de Olympische zomerspelen te organiseren in zijn stad nemen megalomane proporties aan. Er breekt een regelrechte burgeroorlog uit met Beersel want, de naburige gemeente heeft ook de ambitie de Olympische zomerspelen te organiseren en maakt daarbij handig gebruik van dezelfde werkwoordsvervoegingsregel om hun gemeente te ‘upgraden’ tot stad. De gemeente Beersel is echter geen stedelijke maar een landelijke gemeente waardoor Beersel uitgeroepen wordt tot het LAND Gebeerseld. En land zijn, is toch nog altijd een stuk straffer dan stad. Of niet? “Nieuwjaarke zoete, ons varken heeft vier voeten.” “Stop met zingen Axel, we zitten hier nu al drie weken in deze loopgracht de komst van ‘den Beerselaar’ af te wachten en ik kan je gekeel bij een temperatuur van -10° C niet meer verdragen”, zucht JC himself. “Hoe ziet dat er uit, ‘nen Beerselaar’?”, vraagt zoontjelief Axel met plotselinge panische angst in de oogjes, “want er komt iets de Nieuwstraat afgelopen, iets rosgevlekt met vier poten en een snoet.” “Dat is ons Minou, klein kind. ‘Nen Beerselaar’ woont in zijn vervallen kasteel en ziet eruit als een kruising tussen een opgeschoten Noorman en een bomlustige Palestijn, met haar met blonde mechkes op zijn tanden en zes vingers aan zijn vier linkerhanden en je moet goed luisteren want ze spreken Vlaams.” “Wat is dat Vlaams”, klinkt het plots in koor vanachter de glascontainer waar twee assistenten in de veiligheid en hygiëne, kortweg stadswachten, geniepig de restjes uit gedumpte flessen cognac trachten te persen. “Ik versta dat barbaars taaltje, laat die wilden maar komen”, grinnikt Axel. “Ik schiet ze nat met mijn waterpistool van de Sint voor ze ‘Skild en vrind’ uit hun strot genepen krijgen!” Drie weken later zitten JC en zijn zoon nog steeds op uitkijk in hun loopgracht. ‘Den Beerselaar’ heeft zich nog steeds niet laten zien. Per abuus, want ze spraken geen Vlaams, spoot Axel reeds ‘Ne Rodenaar’, twee Linkebeekenaren en acht azielzoekers nat. Met wat aandringen werd er geen klacht ingediend bij het

hoog secretariaat voor vreemdelingenzaken en werd de zaak in den minne geregeld. De weken kruipen voorbij tot plots: “Papa, als ‘den Beerselaar’ nu eens niet naar ons komt, maar stillekes op ons zit te wachten in zijn versterkt kasteel van Suske en Wiske?”, vraagt Axel bezorgd. “Dan kunnen we hier inderdaad nog lang wortel schieten, mijn zoon. En zoals de bekende krijgsheer Flahaut ooit zei, den atak is den beste defence.” JC voert prompt de daad bij het woord en vordert een bus gepensioneerden uit Dry-wood op. Zijn plan is even eenvoudig als geniaal. Door middel van de bus gepensioneerden zal hij trachten op ‘paard-van-trojaanse-wijze’ en in het geniep, maar wel met een reglementair bekomen kaartje, met de opa’s en oma’s binnen te dringen in het kasteel van Beersel. Oma’s aan de top, alshetware. “En, eens binnen spuit ik ‘den Beerselaar’ nat. Victorie en eeuwige roem zullen mijn deel zijn. Het volk aan mijn voeten”, bazelt Axel. “We annexeren Beersel, hun plattekaas met radijsjes en hun Kriek van ‘t vat”, watertandt JC. “Ik voel het. We zijn goed bezig. ‘t Komt in ort.” Volgende keer, beste inwoner van dit kleine landelijke dorp, correctie, stad aan de Zenne, lees je hoe dit spannende verhaal zich verder ontwikkelt richting climax. De familie JC heeft dan twee kastelen in haar bezit, maar het noodlot slaat toe. JC ontvangt een brief waarin hij vriendelijk maar met aandrang verzocht wordt binnen de maand de boete te betalen voor de leegstand en verkrotting van een Kasteel gelegen te Beersel en dat sinds de 14de eeuw. Het bedrag loopt op tot het equivalent van het BNP van een klein Afrikaans land, en dit zonder rekening te houden met de intresten sinds het jaar 1376. Maar, een oplossing is in de maak. JC kondigt aan: “Schepen van Financiën, we verhogen de gemeentebelasting in 2004. Pak uw toeter en licht de gemeenschap in!” De teenkaaskrabber DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 1 januari 2004

DE KAASKRABBER is een uitgave van vzw ‘de Rand’.

Snapshot Tram 52

De kaaskrabber komt tot stand met de steun van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant REDACTIE Marc Huys André Lerminiaux Niko Lerminiaux Paul Smets Eric Van der Oost Jacky Van Kelst FOTO’S Joris Herpol Nand Sluys Jacky Van Kelst Verenigingen

Eind 1938 begonnen de eerste rioleringswerken zodat de Rodtswijk verbonden kon worden met de Sint-Nikolaaskerk en de Grote Baan. Begin 1948 werden de werken in de Kerkstraat beëindigd en kon tram 52 doorrijden tot aan de terminus voor het kasteel van Calmeyn. De komst van de tram beantwoordde aan een sociale en culturele nood. Hij bracht een rechtstreekse verbinding tot stand met het centrum van Brussel. Niettemin moest in de beginperiode 50 centiemen extra betaald worden tussen de Stallestraat en het eindstation. Een soort van moderne tol om tot in Drogenbos te raken... Vanaf 1952 betaalt iedereen hetzelfde bedrag, ook diegenen die tot aan het eindstation rijden. Enkele jaren terug hebben we de ‘werf van de eeuw’ gekend. Twee jaar zonder tram, twee jaar zonder straat! Nu heeft de MIVB nieuwe plannen om een snelle verbinding met Brussel te maken. Jacky Van Kelst

EINDREDACTIE Geert Selleslach Kaasmarkt 75 1780 Wemmel 02 456 97 98 [email protected] REDACTIEADRES Kaasmarkt 75 1780 Wemmel tel 02 456 97 98 fax 02 456 97 81 [email protected] Verantwoordelijke uitgever Eddy Frans Kaasmarkt 75 1780 Wemmel

WWW.APPLAUS.BE

WWW.DERAND.BE

gemeenschapskrant van jaargang 5, nr 1 januari 2004 tweemaandelijks tijdschrift (niet in juli-augustus)

Recommend Documents