gemeenschapskrant van jaargang 5, nr 3 mei 2004 tweemaandelijks tijdschrift (niet in juli-augustus)

drogenbos

afgiftekantoor drogenbos

gemeenschapskrant van

de kaaskrabber jaargang 5, nr 3 • mei 2004 • tweemaandelijks tijdschrift (niet in juli-augustus)

Gemeentesecretaris verlaat Drogenbos 2-3

Museum Felix De Boeck nodigt buren uit 8

Jeugdvereniging Drogenbos amuseert kinderen

Het papier en karton van Catala 9

10

UIT DE GEMEENTE 2-3 Gemeentesecretaris Thierry Bruier-Desmeth verlaat Drogenbos / 3 Speelplein De Krabbers / 4 Uit de gemeenteraad / Burgemeesters weigeren informatie - Sluikstort - Geen rommelmarkt - Dagbladhandel Wim / 6-7 Activiteiten in Museum Felix De Boeck / 8 Museum nodigt buren uit / 9 Catala VERENIGINGSNIEUWS 10 Jeugdvereniging Drogenbos / 11 FC Drogenbos fusioneert met SK Beersel - KBG / 14 Vrienden Felix De Boeck - KAV Cultuurraad - Davidsfonds RAND-NIEUWS 12 Lief en leed aan de ‘steenweg’ - Tele-Onthaal - Vragen over de taalwetgeving - fuifpunt.be / 13 Meerderheid tegen verfransing Vlaamse rand - RandRevue zoekt acteurs en koren COLUMN 15 ’t Komt in ort / 16 Koppen uit Drogenbos

UIT DE GEMEENTE 02 aan de politieke pols

“Drogenbos is een familiale gemeente” Gemeentesecretaris Thierry Bruier-Desmeth vertrekt na tien jaar dienst Een nieuwe uitdaging lonkt voor gemeentesecretaris Thierry Bruier-Desmeth (40). Hij ruilde Drogenbos begin mei voor de grotere gemeenteadministratie van Ukkel. “Ik wil absoluut in een bi-communautaire omgeving verder werken”, zegt hij. In Ukkel wordt Thierry Bruier-Desmeth adjunct-gemeentesecretaris. En dat is in deze grotere gemeente geen degradatie maar een promotie. “De stap naar een Brusselse gemeente ligt voor de hand”, meent hij. “Wie al in een faciliteitengemeente werkt en gewoon is met beide taalgemeenschappen samen te werken en die gemeenschappen ook goed kent, kan makkelijk in Brussel aan de slag. Voor mij kadert het ook in mijn filosofie als inwoner van het Brussels Gewest (Jette). Ik had nooit de intentie naar een andere Vlaamse gemeente te trekken. Ik wil in een bicommunautaire sfeer werken. Ik ga graag om met mensen van verschillende oorsprong en achtergrond.” Nummer twee Dat Bruier de nummer twee wordt in de Ukkelse gemeenteadministratie vindt hij een voordeel. “Je kan dus nog altijd nummer één worden,” lacht hij. “Maar

zeker is dat niet, want de politiek speelt natuurlijk ook. De functie van gemeentesecretaris evolueert zo snel dat het zoeken wordt naar witte raven. Je moet een juridische vorming hebben, goed beslagen zijn in de politieke materie én manager. In Ukkel lossen ze dat op door het takenpakket te spreiden over twee personen.” Een gemeentesecretaris moet van alle markten thuis zijn, maar dat betekent ook dat hij zich nauwelijks in iets kan specialiseren, meent Thierry Bruier. “Behalve dan in de gemeentebegroting en het personeelsstatuut. Een kleine gemeente als Drogenbos is een goede leerschool. Je leert er alle deelaspecten van de job. Werken in een faciliteitengemeente is nochtans niet altijd evident. Wat mij vooral stoorde, was dat de werknemers hier voor 99% Nederlandstalig zijn, een zwaar taalexamen moeten afleggen om benoemd te kunnen worden en dat zij daar toch geen taalpremie voor in ruil krijgen.

Als je die premie in Brussel wél krijgt, dan ligt het voor de hand dat er in Drogenbos problemen bestaan om voldoende geschikte mensen te rekruteren.” Opvolger Voormalig OCMW-secretaris Sonja Dedoncker volgt Thierry Bruier-Desmeth op als gemeentesecretaris van Drogenbos. “Wijze raad heeft ze wellicht niet nodig, want ze was al OCMW-secretaris. Ik denk dat ze in dezelfde geest zal werken als ik. In een kleine administratie is de werksfeer uitermate belangrijk om te bereiken dat sommigen soms twee tot drie functies tegelijk uitoefenen. Specialisatie kan in een dergelijke gemeente moeilijk. Je moet de personeelsleden dus voldoende bewegingsvrijheid geven.” Goede herinneringen De gemeentesecretaris vertrekt met een doos vol goede herinneringen. “Ik moet

Thierry Bruier-Desmeth: “In een kleine administratie is de werksfeer uitermate belangrijk. Specialisatie kan bijna niet. Dus moet je de personeelsleden voldoende vrijheid geven.” DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 3 mei 2004

UIT DE GEMEENTE 03

Speelplein ‘De Krabbers’ 5 juli tot 27 augustus

nog altijd lachen met sommige collega’s. Ik ging hier aan de slag in juli 1994, net voor de gemeenteraadsverkiezingen. Begin 1995 moest de gemeenteraad worden geïnstalleerd. Ik hoorde van collega’s dat zoiets doorgaans ettelijke uren in beslag neemt. Daarom had ik alles tot in de puntjes voorbereid, met een scenario van hoe die installatie moest gebeuren. Wel, in Drogenbos was het op twintig minuutjes geklonken. Iedereen legde gewoon de eed af zonder zijn politiek programma nogmaals kenbaar te maken. De raadsleden feliciteerden elkaar zelfs met hun mandaat. Zoiets kom je nog zelden tegen.” Voor hij in 1994 gemeentesecretaris werd in Drogenbos, was Thierry Bruier bestuurssecretaris financiën in Vorst. “Dat was eigenlijk een vooraf uitgestippeld administratief parcours dat veel tijd in beslag neemt. Ik wou een functie met wat meer verantwoordelijkheid waar ik enkele zaken kon opstarten. Daarom werd ik gemeentesecretaris. In Drogenbos kon ik het nieuwe personeelsstatuut introduceren, werken aan het dossier van de verbrandingsoven en aan de nieuwe boekhouding. Het gaat er hier familiaal aan toe, redelijk informeel. Er bestaat geen grote kloof met de burger. Noem het gerust een open administratie.” Daardoor kreeg de gemeentesecretaris ook geregeld inwoners over de vloer. “Ik ontving hen altijd met plezier, want ze waren vriendelijk en beleefd. Het is niet omdat je met een probleem zit dat je dat niet op een geciviliseerde manier kan aankaarten. Ik kon hier altijd in de beste omstandigheden werken en zal mijn collega’s beslist missen. Ik wil er direct voor tekenen om het werkklimaat van Drogenbos mee te nemen naar de grotere administratie in Ukkel”, besluit Thierry Bruier-Desmeth.

kinderen naar het zwembad. Eén dag speelplein kost 4 euro, alles inbegrepen (begeleiding, verzekering, vieruurtje, drankje, speelplezier). Kinderen die dat wensen, kunnen ‘s middags een warme maaltijd krijgen op het speelplein (2,5 euro).

Kinderen, hou jullie klaar! De zomer komt eraan… dus ook het speelplein ‘De Krabbers’. Speelplein ‘De Krabbers’ zorgt er van 5 juli tot 27 augustus voor dat je je niet zal vervelen. De kinderen worden verdeeld in vier leeftijdsgroepen, telkens begeleid door twee animatoren. De activiteiten zijn aangepast aan de leeftijd en de interesses van de kinderen: ochtendgym, schmink, toneel, bosspelen, knutselactiviteiten, sport, ravotten, bouwen, zoektochten, ... Het geheel wordt begeleid door een ervaren hoofdanimator bij wie je altijd terecht kan met vragen, opmerkingen en suggesties. De speelpleinwerking vindt plaats in het Paviljoen aan de Grote Baan (tegenover het gemeentehuis). Elke werkdag staan tien animatoren en één hoofdanimator van 9u tot 16u paraat om de kinderen op te vangen en te animeren. Er wordt opvang voorzien vanaf 7u30 en tot 17u30. Om de twee weken wordt er ook een uitstap georganiseerd (met de bus trekken we dan naar een speeltuin ergens in België). Voor deze uitstap, die ruim op voorhand wordt meegedeeld, wordt 5 euro gevraagd. Tijdens de weken waarop er geen uitstappen zijn, trekken we met de grootste

Krab+ Nieuw dit jaar is dat het speelplein acht weken open is. Ook nieuw is Krab+, het activiteitenaanbod voor kinderen ouder dan 12 jaar. Elke vrijdag trekken Sebastien, Kirsten, Ellen of Dieter er op uit met een groepje 12 tot 15-jarigen. Paardrijden, een stadsspel in Brussel, een speelpleinkrant maken, kajakken, een actie voor het goede doel, een dagje naar zee, een pretpark, enzovoort. Inschrijven voor Krab+ kan in de loop van de week voor de vrijdagactiviteit. Naargelang de activiteit wordt er 5 tot 10 euro aangerekend. Met Krab+ hopen we dat ook de jongeren vanaf 12 jaar en ouder zich thuis zullen voelen in Drogenbos! Gezocht Jongeren vanaf 16 jaar, liefst met opleiding, die monitor(-trice) willen zijn tijdens de vakantieperiode juli-augustus op het speelplein ‘De Krabbers’ in Drogenbos, kunnen contact opnemen met Myriam Claessens, 0475 36 97 08 of [email protected] Wie nog een opleiding wil volgen, kan terecht bij Geoffrey Heyrbaut, [email protected] Info: Myriam Claessens, tel. 0475 36 97 08.

An Van hamme DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 3 mei 2004

UIT DE GEMEENTE 04 aan de politieke pols

Over ratten, luizen en computers Uit de gemeenteraad van 31 maart

> Moet de OCMW-voorzitter en/of OCMWontvanger op de gemeenteraad aanwezig zijn bij de voorstelling en stemming van de OCMW-begroting? Volgens de Accentoppositie wel, volgens burgemeester Jean Calmeyn (LB) niet. Als eerste punt van de openbare zitting legde Linda Beirens, schepen van financiën, de rekening 2002 van het OCMW ter stemming. Volgens raadslid Marc Verhellen (Accent), hierin bijgetreden door Paul Smets (Accent) en Johan Dereymaeker (LB), moest deze begroting toegelicht worden door de gewestelijke ontvanger en wanneer deze niet aanwezig kan zijn, door de voorzitter van het OCMW. Dit werd ontkend door de burgemeester en de gemeentesecretaris. Dat is wel zo voor de OCMW-raad, niet voor de gemeenteraad. De oppositie hield voet bij stuk en wees erop dat zij op deze manier hun controletaak niet naar behoren konden uitvoeren. Schepen Beirens kon niet op al hun vragen antwoorden. Ook Johan Dereymaeker voelde zich beknot in zijn taak als gemeenteraadslid. Uiteindelijk werd de rekening 2002 van het OCMW goedgekeurd door de aanwezige leden van de meerderheid, behalve Johan Dereymaeker. Hij stemde, samen met Marc Verhellen en Paul Smets, tegen. > Paul Smets (Accent) vond de meerderheid te voortvarend met het vervangen van het informaticamateriaal voor de gemeentelijke administratie. De gemeente wil 10 nieuwe desktops en digitale fotokopieertoestellen voor de gemeentelijke administratie en de gemeentescholen aankopen. Schepen Linda Beirens (LB) vond de kost voor nieuwe apparatuur wel DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 3 mei 2004

verantwoord, alleen al om de ogen van de personeelsleden te beschermen. Raadslid Johan Dereymaeker (LB) had liever eerst een behoeftenonderzoek gezien. Uiteindelijk werden de lastenboeken meerderheid tegen oppositie goedgekeurd.

peld. Deze gronden blijken bovendien geen eigendom te zijn van Net Brussel. “Burgemeester Calmeyn had tot 31 maart de tijd om dit samen met Net Brussel op te lossen. Vandaag moet ik vaststellen dat er nog niets veranderd is”, aldus Smets.

> Het prijskaartje voor de laatste fase van het vernieuwen van het buitenschrijnwerk van de Franstalige basisschool tikt af op 40.000 euro. De gemeente gaat hiervoor subsidies aanvragen. Paul Smets (Accent) maakte de gemeente erop attent dat, wanneer ze ramen met hogere isolatiewaarde kiest, ze ook hogere subsidies kan krijgen. De meerderheid beloofde dit verder te onderzoeken.

> Het inrichten van speelstraten tijdens de vakantiemaanden, kan blijkbaar niet. Volgens de meerderheid is geen enkele straat in Drogenbos geschikt voor een speelstraat. Het blijkt onmogelijk te zijn om straten af te sluiten omwille van de geparkeerde wagens.

> De gemeente zit in de knoop met de vuilniszakken. Onlangs zaten de handelaars drie weken zonder voorraad van restafvalzakken. Het bestuur gaf de toelating om tijdens deze periode van drie weken gewone grijze zakken te gebruiken. Dit betekende een verlies aan inkomsten voor de gemeente. Ook vroeger werden er reeds inkomsten verloren doordat rollen van 25 zakken verkocht werden aan de prijs van 10 zakken. Raadslid Smets (Accent) betreurt dat de gemeente zo slordig omspringt met het correcte gebruik van de huisvuilzakken. > Het vroegere rusthuis aan de Langestraat 48 wordt momenteel omgebouwd tot zes appartementen met een wel erg ruim berekende parkeerruimte voor elf wagens. Volgens de meerderheid zijn er echter zoveel parkeerplaatsen nodig “omdat elk gezin nu eenmaal twee wagens bezit”. De werken zijn gestart zonder de nodige bouwvergunningen en zonder de aanvraag van een bestemmingswijziging in te dienen.

> Het gevaar van mogelijke legionellabesmetting in openbare gebouwen zoals de scholen en de sporthal wordt eindelijk aangepakt, aldus burgemeester Calmeyn. > Tussen de Kuikenstraat en Langestraat hebben de bewoners af te rekenen met een heuse rattenplaag. Raadslid Paul Smets (Accent) wees erop dat het uitdelen van rattenvergif géén oplossing is. Volgens hem neemt de plaag zo’n omvang dat een gespecialiseerde firma ingeschakeld moet worden. Burgemeester Jean Calmeyn beloofde contact op te nemen met de technische dienst. > Er doen ook nog andere vervelende diertjes de ronde. Naar verluidt heeft de Franstalige school af te rekenen met luizen. Burgemeester Jean Calmeyn beloofde de nodige maatregelen. Raadslid Paul Smets (Accent) wees erop dat de luizenplaag al van veel langer dan de 31ste maart dateerde en dat de directie er al drie maanden van op de hoogte was. Op zijn vraag waarom het schepencollege nu pas op de hoogte werd gebracht, kon niemand antwoorden. Hugo Devillé

> Raadslid Smets (Accent) merkt op dat de stankproblemen van Net Brussel niet zijn opgelost ondanks de beloftes van burgemeester Calmeyn. Er liggen tonnen gerecycleerde compost op een ongeschikte plaats dichtbij de woonhuizen opgesta-

UIT DE GEMEENTE 05

Burgemeesters weigeren informatie te verspreiden Vlaams Minister van Leefmilieu Jef Tavernier (Groen!) vraagt de faciliteitengemeenten nogmaals de informatie over de Groenbon aan hun inwoners te willen verspreiden. De Groenbon geeft mensen die hun straat groener willen maken een financiële steun van 250 euro. Begin maart bleek dat Drogenbos en Linkebeek deze Groenbon niet willen verspreiden omdat hij enkel in het Nederlands is gesteld. “Wie de informatie in het Frans wil, kan die krijgen op aanvraag”, zegt Tavernier. “Het interesseert mij niet of er in Drogenbos ‘un chêne’ dan wel ‘een eik’ wordt aangeplant, als er maar meer groen in de gemeente komt. Ik meen wél dat de inwoners van de faciliteitengemeenten dezelfde rechten hebben als de inwoners van de andere Vlaamse gemeenten. Dat kan pas als ze er ook over geïnformeerd worden. Enkele burgemeesters beslissen blijkbaar dat niemand in hun gemeente mag weten dat de Groenbon of voordien ook de brochure ‘Adem Diep In’, met tips over gezonde lucht, bestaat. Ik betwijfel of dat goed burgemeesterschap is. Ik zou net proberen om zoveel mogelijk mensen te informeren over de stimulansen die de Vlaamse overheid hen aanbiedt.” De burgemeesters van Linkebeek en Drogenbos baseren hun weigering op artikel 24 en artikel 34 par. 1 van de wetten op het gebruik der talen in bestuurszaken. “De plaatselijke diensten die gevestigd zijn in de randgemeenten stellen de berichten, mededelingen en formulieren, die voor het publiek bestemd zijn, in het Nederlands én het Frans op”, zo lieten de burgemeesters weten. Nochtans is de omzendbrief van 7 oktober 1997 klaar en duidelijk: publicaties van de Vlaamse overheid moeten altijd in het Nederlands worden verspreid. Indien inwoners van de faciliteitengemeenten erom verzoeken, kunnen zij een vertaling krijgen. De weigering van Calmeyn en Van Eyken bewijst nogmaals dat zij het niet nodig achten om hun inwoners correct te informeren. Zo ontnemen ze natuurlijk ook de Franstalige inwoners de mogelijkheid om diezelfde brochures in vertaling aan te vragen, want ze weten niet eens dat ze bestaan. “De Groenbon groeit uit tot een echt succes. Het concept is eenvoudig. De mensen voelen zich aangesproken. Dat maakt het des te erger dat de burgemeesters ze om communautaire redenen niet willen verspreiden. Een goede burgervader zou het anders aanpakken”, concludeert Tavernier.

Dagbladhandel Wim Op de hoek van de Beersellaan en de Grote Baan lopen wij even binnen bij Wim. Voor lezers een paradijs, maar ook voor snoepers, rokers en spelers de grot van Ali Baba. Vanaf zes uur ’s morgens kan je er al terecht voor je krant of tijdschrift. Je kan er een assortiment van 600 titels vinden. En wat niet in de rekken ligt, kan je bestellen. Wim verzet desnoods hemel en aarde om het je te bezorgen. Dat er ook lottowinnaars in onze gemeente wonen, kan Wim getuigen. Eén van zijn klanten mocht twee en een half miljoen op zijn rekening laten overschrijven dankzij winst met een Jokerformulier. Onlangs nam hij er ook nog de verantwoordelijkheid van een Kiala-

relaispunt bij, een afhaaldienst van pakjes voor mensen die nooit thuis zijn op een moment dat de normale leveringsdienst functioneert. Wim sluit op weekdagen om 19u en op zaterdag om 14u af. Dan wacht hem nog een pak andere taken. Nee, het werk is nooit gedaan.

Sluikstort

Ook Drogenbos blijft er niet van gespaard. Nog steeds zijn er mensen die alles wat niet te zwaar of te heet is in een goedgekozen berm kieperen. Oef, we zijn er vanaf. Containerpark? Al ooit van gehoord?

Geen rommelmarkt dit jaar De jaarlijkse rommelmarkt was voorzien op zondag 13 juni 2004. Op die dag vinden echter ook de regionale en Europese verkiezingen plaats. Resultaat: geen rommelmarkt in 2004. En dat is jammer, want de rommelmarkt brengt elk jaar behoorlijk wat volk op de been. Vorig jaar waren er zelfs een driehonderdtal ingeschrevenen. Volgens het gemeentebestuur kunnen de straten tijdens de verkiezingsdag niet afgesloten worden voor de rommelmarkt. Bovendien is de beambte die de rommelmarkt organiseert ook verantwoordelijk voor de organisatie van de verkiezingen. Deze twee taken zijn blijkbaar niet combineerbaar. De rommelmarkt op een andere dag organiseren, is volgens de bewindvoerders evenmin mogelijk omdat de kermis niet verplaatst kan worden.

DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 3 mei 2004

UIT DE GEMEENTE 06

Activiteiten in het Museum Felix De Boeck Hélène Riedel met Hoogtepunten Nog tot 27 juni

scheidene privé-collecties. Voor het eerst zullen er ook enkele kledingstukken te zien zijn die de kunstenares voor zichzelf ontwierp. Nog tot zondag 27 juni Open van dinsdag tot vrijdag van 13u tot 17u, zaterdag en zondag van 14u tot 17u. Gesloten op maandag en feestdagen. Tickets: 3,75 euro (individueel bezoek), 2,50 euro (reductie), gratis (-12 jaar, begeleiders groepen) Een bijbehorende catalogus en een uitgebreide monografie over het werk van Hélène Riedel zijn te koop aan de balie van het museum. Aangepaste rondleidingen kunnen op aanvraag (ook buiten de openingsuren).

Op deze tijdelijke tentoonstelling van de Brusselse kunstenares Hélène Riedel (1901-1991) kan je een vijftigtal van haar topwerken uit de periode 1943-1990 zien. Hélène Riedel bekleedt een bijzondere plaats in de schilderkunst van haar tijd. Op eigenzinnige wijze heeft ze immers een eigen stijl en een hoogst persoonlijke thematiek ontwikkeld, los van de toen heersende kunststromingen. Net als Felix De Boeck maakt Hélène Riedel daarbij overvloedig gebruik van cirkels en verticale of horizontale lijnen. Ook haar manier van verfzetting kent gelijkenissen met de soms zeer plastische manier waarop Felix De Boeck te werk ging. Felix De Boeck en Hélène Riedel exposeerden meermaals samen en kenden elkaar persoonlijk. Ondanks gedeelde interesses en vormelijke overeenkomsten stippelden ze echter elk een eigen artistieke weg uit. Aan de hand van een vijftigtal topwerken van Hélène Riedel wordt nu een overzichtelijk beeld geschetst van haar artistieke oeuvre. Voor deze tijdelijke tentoonstelling mochten we een uitzonderlijke greep doen uit verDE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 3 mei 2004

Vierkant + driehoek + cirkel Hedendaagse kunst in beeldentuin 2 mei tot 31 oktober

Aan zeven hedendaagse beeldhouwers (Hilde Van Sumere, Patrick Crombé, Christian Nicaes, Elise Delbrassinne, Jean Mathot, Etienne Desmet, Renée Rohr (F)) werd gevraagd nieuw of recent werk te presenteren rond het thema ‘Vierkant + driehoek + cirkel’. Dit is een unieke gelegenheid om kennis te maken met het werk van deze zeven kunstenaars. Daarnaast maakt de expo ook een dialoog mogelijk met het oeuvre van Felix De Boeck. Het vierkant, de driehoek en de cirkel spelen immers een belangrijke rol in het werk van De Boeck. Hoe verwerken hedendaagse kunstenaars deze drie geometrische figuren in hun eigen beeldend werk? Open van dinsdag tot vrijdag van 13u tot 17u, zaterdag en zondag van 14u tot 17u. Gesloten op maandag en feestdagen. Gesloten van 15 juli tot 15 augustus. Tickets: 3,75 euro (individueel bezoek), 2,50 euro (reductie), gratis (-12 jaar, begeleiders groepen). Naar aanleiding van deze tentoonstelling

is de exclusieve publicatie met door de kunstenaars geschreven teksten te koop aan de balie van het museum. Aangepaste rondleidingen kunnen op aanvraag (ook buiten de openingsuren).

Herman Teirlinck - Felix De Boeckwandelpad Familiewandeling 16 mei - 14u30

In 1974 werd het ‘Herman Teirlinck - Felix De Boeckwandelpad’ plechtig ingewandeld. Anno 2004 willen we de hernieuwde wandeling opnieuw onder de aandacht brengen. Het lusvormige wandelpad, dat het Museum Felix De Boeck in Drogenbos verbindt met het Herman Teirlinckhuis in Beersel, kan in twee richtingen worden afgelegd. Ervaren VTB-VAB-gidsen staan in voor de begeleiding. Op verscheidene plaatsen langs het parcours staan natuurgidsen klaar om uitleg te verschaffen. Vooraleer de wandeling begint, zal er een gratis bus tussen beide vertrekplaatsen pendelen om iedereen naar de juiste plek te brengen. Nadien zal deze bus de deelnemers indien nodig ook terugbrengen. De wandeling is ongeveer 4,5 km. Deelname en bus zijn gratis; op voorhand inschrijven is niet nodig. > Vertrekplaats 1: Museum Felix De Boeck (Kuikenstraat 6, 1620 Drogenbos). > Aanvang wandeling: 14u30. > Vertrek bus (richting Beersel): 14u. > Het traject van Drogenbos naar Beersel is voor iedereen vlot toegankelijk (inclusief kinderwagens, mindervaliden, …). > Vertrekplaats 2: Sint-Lambertuskerk (Beersel). > Aanvang wandeling: 14u30. > Vertrek bus (richting Drogenbos): 14u15. > Het traject van Beersel naar Drogenbos is meer avontuurlijk van aard. Organisatie: Museum Felix De Boeck in samenwerking met de gemeente Drogenbos en Beersel, VTB-VAB, de Cultuurraden van Drogenbos en Beersel, VVV Pajottenland en Zennevallei, de natuurgidsen en Zenne & Zoniën.

UIT DE GEMEENTE 07 Buurtnocturne 25 juni - 19u tot 21u

Breng de buren dichter bij het museum. Dat is ons uitgangspunt om alle inwoners van de Kuikenstraat, Kerkstraat en Grote Baan in Drogenbos persoonlijk uit te nodigen op de ‘finissage’ ter afsluiting van de overzichtstentoonstelling over Hélène Riedel. Na een kort onthaal worden ze vergast op een gemoedelijke drink. Uiteraard mogen ook vrienden of familieleden meegebracht worden. Nocturne en drink zijn gratis; op voorhand inschrijven is niet nodig.

Hildegard Van Bingen 20 en 21 mei - 10u tot 16u30

De middeleeuwse mystica Hildegard Van Bingen (1098-1179) werd op achtjarige leeftijd opgenomen in een kleine communauteit van zusters in Disibodeberg. In 1147 stichtte ze een eigen klooster op de Rupertsberg. Wat Hildegard onderscheidt van haar tijdgenoten Bernardus van Clairvaux of de Victorijnen is haar bewering dat ze een rechtstreekse openbaring kreeg van God. De werken die voortkomen uit deze visioenen zijn doordrongen van een onmiskenbare apocalyptische tendens. Lesgever Boris Todoroff volgde klassieke filologie in Leuven en Middeleeuwse Studies in Leuven en Nijmegen. Hij is medewerker van Klara en publiceerde recent een overzicht van de westerse mystiek van het begin tot nu. Donderdag 20 en vrijdag 21 mei, telkens van 10u tot 16u30 in het Auditorium van het museum.

Inkom: 41 euro (leden Amarant), 47 euro (niet-leden); 5 euro korting voor wie vroegtijdig inschrijft. Info en reservatie: Amarant vzw, Hoogpoort 50, 9000 Gent, tel. 09 269 17 40, fax 09 233 42 36, [email protected], www.amarant.be

Mystiek in het oeuvre van Felix De Boeck 22 mei - 14u tot 15u30

Aansluitend op de cursus over Hildegard Van Bingen organiseert het museum een wandelvoordracht doorheen haar vaste collectie. Conservator Jan De Kelver zal daarbij specifiek aandacht hebben voor de mystieke dimensie in het werk van Felix De Boeck. De wandelvoordracht is vlot te volgen, ook voor wie niet heeft deelgenomen aan de cursus. Inkom: 2,50 euro, gratis voor Vrienden van Felix De Boeck. Gelieve op voorhand te reserveren.

Kunst-Kijken 6 en 7 juli - 10u tot 16u30

Vaak roept hedendaagse kunst bij bezoekers vragen op als ‘Is dit nu kunst?’ Hedendaagse kunst vraagt echter een andere manier van kijken dan we doorgaans gewoon zijn. Precies over dat ‘anders kijken’ gaat deze cursus. Na enkele inhoudelijke sessies neemt docent Damien Deceuninck (Amarant) ons mee naar het MuHKA, waar we de opgedane kennis toetsen aan de praktijk. Een fascinerende combinatie die in het verleden reeds op veel bijval kon rekenen! Dinsdag 6 en woensdag 7 juli van 10u tot 16u30 in het auditorium van het museum. Woensdagnamiddag bezoek aan het MuHKA. Inkom: 44 euro (leden Amarant), 50 euro (niet-leden); 5 euro korting voor wie vroegtijdig inschrijft. Info en reservatie: Amarant vzw, Hoogpoort 50, 9000 Gent, tel. 09 269 17 40, fax 09 233 42 36, [email protected], www.amarant.be

Overzicht: > EXPO:

‘Hélène Riedel - Hoogtepunten’

(tot 27 juni 2004)

> EXPO:

‘vierkant + driehoek + cirkel’

(2 mei - 31 oktober)

> FAMILIEWANDELING:

‘Herman Teirlinck – Felix De Boeck’

(16 mei)

> CURSUS:

‘Hildegard Van Bingen – Mystiek’

(20-21 mei)

> WANDELVOORDRACHT:

‘Mystiek in het oeuvre van Felix De Boeck’

(22 mei)

> NOCTURNE:

‘Buurtnocturne’

(25 juni)

> CURSUS:

‘Kunst-Kijken’

(6-7 juli)

Info en reservatie: Museum Felix De Boeck, Kuikenstraat 6, 1620 Drogenbos, tel. 02 377 57 22, fax 02 377 29 15, [email protected], www.museumfelixdeboeck.be DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 3 mei 2004

UIT DE GEMEENTE 08

“Felix was een heel gewone man” Museum Felix De Boeck nodigt buren uit op 25 juni De woonkamer van Mariette Vanden Bogaerd hangt vol met werken van Felix De Boeck. Op een centrale plaats hangt haar innigste werk: een portret van haar man René Spileers. “Felix stond hier op een dag aan de deur, met het schilderij tussen twee kranten gerold”, mijmert ze. Het Museum Felix De Boeck nodigt op 25 juni de buurtbewoners uit op een ‘Buurtnocturne’. Geen slecht idee, vindt Mariette, want nog weinig van de nieuwe inwoners van Drogenbos hebben een band met de ‘Picasso van het Noorden’.

Voor de eerste keer nodigt het Museum Felix De Boeck de buurtbewoners uit op een heus feest. Op 25 juni is iedereen uit de directe omgeving van 19u tot 21u welkom. De kunstschilder stierf in 1995, maar toch leeft hij nog in veel harten van de mensen in Drogenbos. De woonkamer van Mariette Vanden Bogaerd in de Kerkstraat hangt vol met werken van Felix. Het kleinste meet amper vijf op vijftien centimeter. Het meest indrukwekkende werk hangt op een centrale plaats. Het is een portret van haar man zaliger. René Spileers was achttien jaar lang schepen in de gemeente. Hij overleed in 1987 en was een goede vriend van de kunstenaar. “Felix was een heel gewone man”, vertelt Mariette, terwijl ze haar schilderijen met haar ogen overloopt. “Hij bleef steeds met zijn voeten op de grond, ook al was hij een wereldbefaamde kunstenaar. Hij sprak met iedereen en maakte geen onderscheid tussen de mensen. Zijn dochter Marcelleke DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 3 mei 2004

was even oud als mijn man. Het arme kind had een mentale handicap. Mijn man en Felix waren vrienden. Op een dag stond Felix aan de deur. ‘Ik wil u schilderen’, zei hij. Mijn man wilde eerst niet, maar uiteindelijk gaf hij toch een paar foto’s. Later kwam hij dan met het schilderij langs, tussen twee kranten gerold. Hij zei dat het werk tegen onze rode muur moest komen. Dan kwamen de kleuren beter uit. Felix stond wel vaker met een schilderij voor de deur.” Ook in de woonkamer van Pierre Vandersmissen in de Bosstraat hangt een roestbruin portret van de hand van Felix De Boeck. “Mijn vader”, vertelt de gepensioneerde groenteboer. “Felix heeft hem geportretteerd na zijn dood. Dat werk hangt op een ereplaats.” Niet alleen vader Jean Vandersmissen had een speciale band met Felix. Ook Pierre zelf kende de kunstschilder persoonlijk. “Op zondag gingen we steeds zijn vrouw Marieke halen om

naar de mis te gaan. Felix zelf wilde niet in de wagen stappen. Hij ging altijd te voet.” Mariette herinnert zich de plaats waar de kunstenaar zat. “Altijd achteraan in de kerk, tijdens de eucharistieviering van 6.30 uur ’s ochtends. Zondag was trouwens zijn dag om te schilderen. De andere dagen van de week boerde hij.” Pierre is lid van de vzw Vrienden van Felix De Boeck. Die vzw heeft als doel het werk van de schilder te promoten. Een museum past perfect in dat kraam. Hij vindt een museum een prima zaak om de herinnering aan de grote kunstenaar levend te houden. Ook Mariette is het daarmee eens. “Want Drogenbos is steeds meer een slaapgemeente”, vindt ze. “Mensen komen hier slapen, meer niet. Ze werken en leven in Brussel. De nieuwe bewoners hebben nog weinig met het dorpsleven in Drogenbos te maken. Vroeger had je hier veel winkeltjes en cafés. Nu is er nog één kruidenier. Vroeger waren de mensen ook vriendelijk tegen elkaar, en iedereen kende wel iedereen. Nu ken ik de mensen die in het huis hiernaast wonen niet eens meer. Hoe zou je dan willen dat ze een band hebben met Felix De Boeck? Sinds de verfransing hier begonnen is, gaat de geest van Drogenbos verloren. Dat is spijtig. ” Een buurtfeest van en aan het Museum Felix De Boeck is dan ook een goed idee. “Maar het wordt nooit meer zoals vroeger”, zucht Mariette. “Ook Felix had daar niets aan kunnen veranderen. Ook hij voelde hoe zijn dorp veranderde. Felix niet, die bleef altijd dezelfde. Hij kreeg wel vaker hoog bezoek. Er was ooit eens een minister of een andere hooggeplaatste persoon op bezoek, maar Felix hield gewoon zijn klompen aan. Dat mocht nu de koning zelf zijn, dan nog zou hij zijn klompen niet uitgedaan hebben. Zo was hij.” Bart Claes

UIT DE GEMEENTE 09

Catala of het verhaal van de lege doos Het verhaal van Drogenbos is voor een stuk ook het verhaal van Catala. De oude fabrieksgebouwen beheersen de Beemd in ‘laag Drogenbos’ en de hele oppervlakte van Catala beslaat niet minder dan 50 ha. Drogenbossenaar Adolphe Mary, veiligheidscoördinator en al 54 jaar werknemer van het bedrijf, is onze gids.

Adolphe Mary: “Wat in de plaats van de oude fabrieksgebouwen aan de Beemd zal komen, is voorlopig nog niet uitgemaakt.”

Het was in 1792 dat Anna Van Haelen, weduwe Joseph Wittouck, een octrooi bekwam van de Oostenrijkse overheid om een watermolen uit te baten op de Zenne. Aanvankelijk werd de molen gebruikt om graan te malen en olie te persen. Na haar overlijden kwam de molen in het bezit van Charles de Liagre en Georges Stevens. Eerstgenoemde baatte al een papiermolen (Driesmolen) uit in Brussel. In 1804 werd de graan- en oliepersmolen in Drogenbos getransformeerd tot een papiermolen. Na het overlijden van Charles de Liagre werd Georges Stevens de enige eigenaar van de molen op de Zenne. Hij zorgde ervoor dat de activiteiten op korte tijd snel de hoogte inschoten en meer en meer die van de Brusselse Driesmolen overnamen. Een tweede gebouw waarin het papier met een stoommachine vervaardigd en gezuiverd werd, werd opgericht. De familie Stevens kwam ook in de gemeentepolitiek terecht. Van 1857 tot 1870 was Charles-François Stevens burgemeester van Drogenbos. Hem werd door de toenmalige gouverneur gevraagd de nodige maatregelen te treffen om de vervuiling van de Zenne te stoppen. Er kwamen burelen in het kasteel, bijkomende magazijnen en zelfs een eigen

elektrische centrale. De afgewerkte producten werden met vrachtwagens, getrokken door paarden, getransporteerd naar het station van Ruisbroek. De familie Catala verschijnt ten tonele in 1927. Ze neemt de meerderheid van de maatschappij in handen. Op 15 oktober 1929 wordt de nieuwe naam van de maatschappij ‘Papeteries Catala’. Vanaf dan produceert men papier en verpakkingskarton. Na de Tweede Wereldoorlog wordt op de eigendom van de firma ook een watertoren voor eigen gebruik gebouwd. Adolphe Mary: “De activiteiten van Catala namen steeds maar toe, wat uiteraard de plaatselijke tewerkstelling ten goede kwam. Ook de Groep Empain deed zijn intrede, M. D’Hayer werd benoemd tot administratief directeur. Vandaag wordt de firma geleid door Pierre-Marie Rodelet, 29 jaar, die me vroeg nog wat aan de slag te blijven om hem, gezien mijn jarenlange ervaring, de kans te geven zich vlotter in te werken.” Catala werd ook eigenaar van de papierfabriek van Huizingen en Novarode in Sint-Genesius-Rode. Beide fabrieken staan momenteel te koop. “Ook de fabrieksgebouwen aan de Beemd worden afgebroken. Wat er zal gebeuren met de

vrijgekomen ruimte, is voorlopig nog niet uitgemaakt”, aldus Adolphe Mary. Inmiddels raakte het machinepark verouderd. Voor de nieuwe uitrusting werd te diep in de geldbeugel getast, zodat de fabrieksleiding besloot af te zien van de papierproductie en over te schakelen op de productie van gegolfd karton. De machines werden vervangen door de modernste apparatuur. “Oorspronkelijk bedroeg de dagproductie 75 ton; alles met de hand gemaakt. Vandaag produceren we 300 ton, alles volledig machinaal en computergestuurd, maar we stellen toch nog steeds meer dan 300 mensen tewerk.” Naast de productie bestemd voor het binnenland, wordt er ook heel wat uitgevoerd naar vooral Frankrijk, Nederland en Luxemburg. Het gegolfd karton wordt verwerkt tot grote en kleine dozen en ander verpakkingsmateriaal. “De rollen karton worden op de gewenste breedte en dikte vooraan in de machine ingebracht en komen er als volledig afgewerkte bedrukte doos achteraan uit.” Hugo Devillé

DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 3 mei 2004

VERENIGINGSNIEUWS 10 vereniging in de kijker

Jeugdvereniging Drogenbos biedt kinderen amusement Drogenbos telt vandaag nog welgeteld één jeugdbeweging, in de letterlijke betekenis. De Jeugdvereniging Drogenbos (JVD) zal in 2005 al 10 jaar lang activiteiten voor haar leden organiseren. Alle ogen en vooral oren zijn gericht op Anne-Laure Gerin en Davy Deneys, twee van de vijf gemotiveerde monitoren. Een zonnige zaterdagnamiddag, iets vóór 14u. Een kleurrijk en leuk ingericht gedeelte van lokaal De Regenboog aan de Grote Baan doet dienst als plaats van samenkomst. Langzamerhand zetten de mama’s en de papa’s er hun jonge oogappels af. Op het programma staat een leuke namiddag sport en spel met vrienden en vriendinnetjes tussen 6 en 12 jaar. AnneLaure Gerin en Davy Deneys: “Gelukkig valt het weer vandaag, voor het eerst sinds lang, goed mee en kunnen we naar buiten. Ons lokaaltje is wat krap om er met zovelen te vertoeven. We zijn al sinds lang tevergeefs op zoek naar een ruimer lokaal. We organiseerden hiervoor al een heuse petitie, samen met andere verenigingen. Voorlopig evenwel zonder resultaat. Jammer!” Met een rede over het afkalvende verenigingsleven in deze gemeente wordt een open deur ingetrapt. Door de nabijheid van andere gemeenten met hun eigen jongerenverenigingen is het voor de Jeugdvereniging Drogenbos evenmin makkelijk leden te werven. “We doen nochtans ons uiterste best. Tijdens het jaarlijkse schoolfeest van de Nederlandstalige gemeenteschool, bij de speel-

pleinwerking tijdens de zomermaanden, via affiches, folders en zo meer worden kinderen aangespoord zich bij ons aan te sluiten. We zijn absoluut niet veeleisend en hebben één belangrijk doel voor ogen: kinderen de kans geven zich in hun vrije tijd te amuseren.” Eigenheid De Jeugdvereniging Drogenbos, die in 1995 boven de doopvont werd gehouden door een paar plaatselijke jongeren, is geen erkende vereniging, maar wordt wel via de Vlaamse Gemeenschap gesubsidieerd en maakt ook deel uit van de plaatselijke Cultuurraad. “Onze vereniging organiseert geen eetfestijnen of wat dan ook en dus vormen de subsidies onze enige bron van inkomsten. Omdat deze ontoereikend zijn, wordt bij de start van het nieuwe werkjaar in september inschrijvingsgeld gevraagd. Een klein bedrag, net genoeg om de werkingskosten ietwat te drukken. We roeien doelbewust met de financiële riemen die we hebben en gaan prat op onze onafhankelijkheid. Aansluiting bij andere groepen - zoals scouts of chiro zweren we daarom af”, zegt Davy. “Het

ledenaantal is na al die jaren systematisch toegenomen en we hebben min of meer een vaste kern. Hopelijk kunnen we nog lang op deze ingeslagen weg verder gaan, maar ook voor ons komt er ooit een tijd van gaan. Hier denken we liever nog niet aan, maar toch is het noodzakelijk opvolgers te vinden. Deze club opdoeken, is het laatste wat we willen laten gebeuren”, vertrouwt Anne-Laure me toe. Jeugdvereniging Drogenbos zal in 2005, hét jaar vol feestelijkheden, de champagnekurken laten knallen. “Nog tijd zat, maar we denken stiekem al aan de eerste voorbereidingen van grootse activiteiten. Een 10-jarig bestaan onopgemerkt laten voorbijgaan, kan toch onmogelijk! Waarschijnlijk blijft het programma voor jong en minder jong een verrassing. Afspraak volgend jaar, maar ‘zelfde plaats zelfde tijd’ garanderen we nu niet”, aldus nog Anne-Laure en Davy. Niko Lerminiaux Jeugdvereniging Drogenbos www.jvddrogenbos.be.tf

Anne-Laure Gerin: “Wij hebben één doel voor ogen: kinderen de kans geven zich in hun vrije tijd te amuseren.” DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 3 mei 2004

VERENIGINGSNIEUWS 11 FC Drogenbos en SK Beersel fusioneren

Vlnr.: Gilbert Houben, Myriam Claessens en Alexis Buelens.

Op sportief vlak speelde FC Drogenbos een zorgeloos seizoen in derde provinciale. Op bestuurlijk vlak lag dat anders. Slechts op het laatste nippertje vormde de club zich om in een vzw en werd vermeden dat het gemeentebestuur de deuren van de voetbalkantine sloot. Even later raakte bekend dat FC Drogenbos en SK Beersel voortaan samen door het voetballeven zullen gaan. Was een fusie nodig? Alexis Buelens, voorzitter FC Drogenbos: “FC Drogenbos was geen vragende partij. Wij hadden alles wat ons sportieve hartje lustte. Bij Beersel lag dat enigszins anders. De vraag voor een fusie komt van hen”. Gilbert Houben, Beersels schepen en penningmeester van de nieuwe club SK Beersel-Drogenbos: “Onze accommodatie laat te wensen over voor een ploeg uit eerste provinciale. In Drogenbos valt er op de accommodatie niets aan te merken. Pogingen om in Beersel fusies te smeden, lukten niet. En vermits tussen de voetbalterreinen van Drogenbos en Beersel slechts een goede drie kilometer ligt, kwamen we in Drogenbos terecht. Het

bestuur van Drogenbos had niets tegen een fusie. De deal was vlug beklonken.” Ook voor beide gemeentebesturen waren er geen onoverkomelijke hindernissen. Myriam Claessens, schepen van sport in Drogenbos: “Voor de gemeente Drogenbos betekent dit geen grotere financiële inspanningen. Het terrein en de accommodaties worden verder onderhouden zoals voorheen en de jeugd blijft spelen waar ze nu speelt”. Beersel is een Vlaamse gemeente, Drogenbos een Vlaamse gemeente met faciliteiten. Zal dat niet voor problemen zorgen? Alexis Buelens: “Ook Drogenbos ligt in Vlaanderen. In de nieuwe club zullen alle officiële documenten in het Nederlands opgesteld worden. Met de komst van SK Beersel zal volgens mij de integratie van onze Franstalige spelers ook vlotter verlopen”. “SK Beersel zal FC Drogenbos niet opslorpen, zoals sommigen denken”, aldus Gilbert Houben. “Iedereen is gelijk bij SK Beersel-Drogenbos. Wel willen wij kwalitatief vooruit, zowel bij de jeugd als de eerste ploeg. Kan SK Beersel zich handhaven in eerste provinciale dan is dat aardig meegenomen; volgt de degradatie, dan zullen wij er alles aan doen om onze verloren plaats in eerste provinciale zo vlug mogelijk terug in te nemen.” Trainer van de eerste ploeg blijft Alain Cneudt. Het bestuur van SK Beersel-Drogenbos is samengesteld uit Alexis Buelens en Alain Wouters van Drogenbos, Pierre Sleewaegen, Gilbert Houben, Frank Steens, Corneel Holemans, Fred Denayer en Jean Pierre Vandriessche van Beersel. Hugo Devillé

KBG Drogenbos Programma > 8 juni: ledenvergadering met koffietafel om 14u30 in ‘Au Garçon Brasseur’. > 16 juni: namiddaguitstap naar Oudenaarde i.s.m. het ontmoetingscentrum ‘Het Paviljoen’. > 21 juni: wandelen op de langste dag van het jaar. We wandelen door Tervuren met: een ‘dauwwandeling’ (6u30), ontbijt (8u30), begeleide wandelingen (voor- en namiddag), avondwandeling (17u30), avondmaal (20u), randactiviteiten (jogging, petanque, …). Deelnemingsprijs: 2 euro (leden), 3 euro (nietleden), vervoer en maaltijden niet inbegrepen. > 19 juli: daguitstap naar Calais, Cap Griz-Nez, Cap Blanc-Nez en Wissant. Prijs: 44 euro. Dit is een verbondsinitiatief waarvoor reeds 15 leden inschreven. Op dit ogenblik is jammer genoeg alles reeds volzet. Seniorenacademie De voordrachtenreeks voor dit seizoen is afgesloten. Vijftien senioren van Drogenbos namen hieraan deel, met een gemiddelde van tien personen per lezing. Zodra we meer nieuws hebben over de voordrachten voor 2004-2005 laten wij dit weten. Dansgroep ‘De Solsleutel’ Elke dinsdag en vrijdag van 14u tot 17u danst De Solsleutel in het ontmoetingscentrum ‘Het Paviljoen’.

Alexis Buelens: “FC Drogenbos was geen vragende partij voor een fusie, maar het komt ons ook niet slecht uit.”

Info: 02 377 05 96, 02 378 08 81. DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 3 mei 2004

RAND-NIEUWS 12 Lief en leed aan de steenweg 1 tot 23 mei - Jezus-Eik

Tele-Onthaal zoekt nieuwe vrijwilligers Elk jaar bellen er zo’n 120.000 mensen naar het nummer 106 van Tele-Onthaal. Omdat ze met iemand over hun zorgen, angsten of problemen willen praten. Dag en nacht zit er iemand klaar om te luisteren naar een medemens in nood. De telefonische opvang gebeurt door vrijwillige medewerkers. Wil ook jij graag een verschil maken in onze maatschappij? Wij staan klaar om je te verwelkomen. Diploma’s vragen we niet. Betrokkenheid, luisterbereidheid en een engagement van enkele uren per week wel. We beloven je van onze kant een gerichte opleiding, blijvende begeleiding en een aangename werkomgeving. Bel 106 of schrijf naar PB 1869, 1000 Brussel, e-mail: [email protected]

Steenwegen: het blijven rare dingen. Buurtbewoners klagen over de geluidsoverlast en de verkeerschaos op deze belangrijke verbindingswegen. Tegelijkertijd trekken heel veel mensen naar diezelfde steenweg om er te wonen, te werken en te winkelen. Zes cultuur- en gemeenschapscentra uit Vlaams-Brabant (Beersel, Kraainem, Jezus-Eik, Haacht, Bierbeek en Halle) besloten het fenomeen ‘steenwegen’ onder de loep te nemen en er een sociaal-artistiek project rond uit te werken. Ondanks een gemeenschappelijk uitgangspunt - alle projecten vinden plaats langs een steenweg - geeft elke gemeente het project een lokale invulling. Het verhaal van gewone mensen staat centraal. Het project van Jezus-Eik bestaat uit drie luiken. Eerst en vooral organiseert de Bosuil een informatieve tentoonstelling over de geschiedenis, de evolutie en de toekomst van de N4. Zowel de pro’s als de contra’s van de steenweg worden daarbij belicht. Hoe is de Brusselsesteenweg ontstaan? Hoe groot zijn de economische belangen van deze verbindingsweg? Hoeveel auto’s passeren dagelijks langs die steenweg? Hoe zien de bestaande plannen eruit van de herinrichting van de N4? Al deze vragen krijgen in dit informatieve project een antwoord en worden duidelijk geïllustreerd aan de hand van historische foto’s, landkaarten en postkaarten. De tentoonstelling vindt plaats van 1 t.e.m. 23 mei in de tentoonstellingsruimte van de Bosuil. De lokale fotoclub werkt een artistiek project uit. De vereniging portretteert enkele bewoners van de steenweg. De beelden, die sterk lijken op verkiezingsfoto’s, worden begin mei op grote verkiezingspanelen langs de steenweg tentoongesteld. De onderliggende boodschap luidt ‘Kies voor ons, voor de mensen die hier wonen.’ De onpersoonlijke steenweg krijgt op die manier een menselijk karakter. Tot slot wordt op 1 mei een grote volkshappening georganiseerd. Alle bewoners van Jezus-Eik worden uitgenodigd om samen aan tafel te gaan … op de steenweg! Voor deze speciale gelegenheid wordt een deel van de Brusselsesteenweg afgesloten en voor één dag omgetoverd tot een wandelwinkelstraat. Lokale verenigingen verzorgen de animatie op de steenweg : de chiro zorgt voor kinderanimatie, de fanfare geeft een optreden en de lokale toneelkring speelt een wagenspel. De namiddag wordt afgesloten met een sfeervol optreden. DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 3 mei 2004

Welke taal wanneer? Vragen over de taalwetgeving Met de complexe taalwetgeving in ons land worden vooral mensen uit Brussel, de faciliteitengemeenten of de Vlaamse rand geconfronteerd. Maar niet uitsluitend. Wat bijvoorbeeld als je een campagne wilt voeren waarmee je de anderstalige inwoners van je gemeente wilt bereiken? Wat met een folder voor een toeristische stadswandeling? Wanneer moet het in het Nederlands, wanneer heeft iemand het recht om in een andere taal te worden geholpen en welke taalverplichtingen hebben bedrijven of scholen? De regels zijn niet eenvoudig en het antwoord is soms moeilijk te vinden. Bij het Steunpunt Taalwetwijzer geeft een specialist een objectief, juridisch onderbouwd en gedocumenteerd antwoord op specifieke vragen. Het is op werkdagen van 9u tot 19u bereikbaar via de Vlaamse Infolijn, 0800 3 02 01, of via het e-mailadres [email protected] Via de Vlaamse Infolijn kan je ook de gratis brochure ‘De taalwetwijzer. Welke taal wanneer?’ bestellen. Op www.taalwetwijzer.be staan de belangrijkste regels bondig uitgelegd. Informatie over het gebruik van talen kan ook bij: [email protected]

www.fuifpunt.be maakt fuif organiseren makkelijker Organisatoren van fuiven en feesten kunnen voortaan met hun vragen terecht op www.fuifpunt.be. Ze vinden er organisatietips en informatie over regelgeving, veiligheid en preventie. De site is de eerste realisatie van een samenwerkingsverband van verschillende jongerenorganisaties, met steun van de Vlaamse overheid. Het is immers al lang een veelgehoorde klacht van jongeren dat een fuif organiseren zo moeilijk is. Vanaf september komt er on-line-informatie voor jeugdraden, schepenen van jeugd, burgemeesters, politie, preventiediensten en dergelijke. In december kunnen tenslotte ook zaaluitbaters op de website terecht. Info: www.fuifpunt.be

RAND-NIEUWS 13 Overgrote meerderheid tegen verdere verfransing Vlaamse rand Enquête Halle-Vilvoorde Komitee geeft sensationele cijfers De verfransing van de rand. Als inwoners van de rand dit onderwerp ter sprake brengen, worden ze door mensen die wat verderop wonen meewarig aangekeken. ‘Zo’n vaart zal dat wel niet lopen.’ Ook de politiek gaat er in een wijde boog omheen. Het Halle-Vilvoorde Komitee, moe van al dat gepraat, wilde eindelijk eens weten wat de houding van de bewoners uit de rand is ten aanzien van de Franstalige migratie vanuit Brussel. Op 10 maart werden de resultaten van de bevraging door het peilingsbureau ITC naar buiten gebracht. De resultaten kunnen ronduit sensationeel genoemd worden. Bijna 77% van de ondervraagden vindt dat de migratie van Franstaligen afgeremd moet worden. Bij de Nederlandstaligen loopt dit cijfer op tot 82%. Ook 26% van de Franstaligen in de rand is niet blij met de Franstalige migratie en vindt dat die afgeremd moet worden. De meeste mensen zijn bang voor een verdere verfransing (68%) en de mentaliteit van Franstaligen (51%). Ze hebben schrik dat ze zich met de tijd een vreemde in de eigen gemeente zullen voelen. Opvallend is nog dat 38,6% van de Franstaligen in Asse-Halle-Vilvoorde zich ‘Vlaming’ voelt en dus stelt zich te willen integreren in de Vlaamse rand. Mensen die de migratie van Franstaligen willen promoten, zien dit vooral als “de situatie behouden zoals ze is” of willen een culturele diversiteit. “Opmerkelijk is dat elke ondervraagde een uitgesproken mening heeft gegeven. Niemand maakte gebruik van ‘geen mening’ en dat is werkelijk uitzonderlijk in dergelijke enquêtes. Dit wil zeggen dat deze problematiek de inwoners sterk bezighoudt”, stelde onderzoeker Geert Suvée van ITC vast. Opvallend is ook dat de prijzen van huizen en gronden pas als vijfde argument wordt gegeven voor het afremmen van de Franstalige migratie, terwijl op het terrein toch dikwijls blijkt dat (jonge) Nederlandstaligen om die reden hun gemeente verlaten. De emotioneel-psychologische argumenten over franstaligheid wegen dus blijkbaar nog sterker door. Met de resultaten van deze enquête in de hand vraagt het Halle-Vilvoorde Komitee dat de beleidsmakers rekening houden met deze gevoeligheden en de verfransing in de rand afremt. Dat kan door maatregelen op vlak van ruimtelijke ordening, maar ook door de splitsing van de kieskring Brussel-HalleVilvoorde en het gerechtelijk arrondissement Brussel. Nu blijkt dat de bevolking van de rand wel degelijk wakker ligt van de verfransing in haar regio pleit het Halle-Vilvoorde Komitee voor een krachtiger en gecoördineerder beleid voor de Vlaamse rand.

RandRevue zoekt acteurs en kinderkoren

RandRevue, een wervelend totaalspektakel gemaakt door mensen uit de rand, staat in het voorjaar 2005 op de planken van de zes centra van vzw ‘de Rand’. Verschillende podiumkunstenaars brengen in verscheidene kunststijlen een ambitieus theaterproject. Al zingend, dansend, acterend, musicerend... wandelen ze langs de absurde, diep menselijke paden van het leven. Het zijn stuk voor stuk gemotiveerde professionele amateurs uit verschillende verenigingen van de rand. Voor hen geen grenzen, maar samenwerking, creativiteit en plezier. Het resultaat zal een verrassend beeld opleveren van het podiumtalent uit de rand. > RandRevue is nog op zoek naar acteurs en kinderkoren. Meer bepaald een achttal acteurs (vier mannen en vier vrouwen) die op vrije basis en met talent willen meewerken. Acteurs die promotioneel, voor hun vereniging of voor zichzelf, hun acteerkunsten willen tonen voor een ruim publiek. De acteurs die we zoeken, moeten een monoloog of dialoog kunnen dragen en uitstralen (+/- 5 minuten), op 10 juni van 18u tot 22u een eerste werkmoment meemaken in gemeenschapscentrum De Bosuil in Jezus-Eik, vanaf september 2004 minstens eenmaal per week kunnen repeteren, de week van 14 februari 2005 tot 17 februari 2005 de avonden vrijhouden voor de laatste repetities en - natuurlijk - ook kunnen optreden op de volgende data: 18 februari 2005 in De Zandloper in Wemmel, 19 februari 2005 in De Bosuil in Jezus-Eik, 25 februari 2005 in De Kam in Wezembeek-Oppem, 26 februari 2005 in De Lijsterbes in Kraainem, 4 maart 2005 in De Moelie in Linkebeek, 5 maart 2005 in De Boesdaalhoeve in Sint-Genesius-Rode. > RandRevue zoekt ook zes kinderkoren samengesteld uit 10 à 15 kinderen uit de 3de graad LO en een enthousiaste leerkracht, die tijdens het optreden in de eigen gemeente zouden meewerken aan RandRevue. Wie wil deelnemen aan dit unieke project neemt contact op met Johan Waegeman, 02 452 33 43, [email protected] De RandRevue is een samenwerking van verenigingen en de gemeenschapscentra uit Wemmel, Jezus-Eik, Linkebeek, Wezembeek-Oppem, Kraainem, Drogenbos en Sint-Genesius-Rode. DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 3 mei 2004

VERENIGINGSNIEUWS 14 Vrienden Felix De Boeck

Nieuws uit de cultuurraad

De vzw ‘Vrienden Felix De Boeck’ heeft als doel het werk van onze dorpsgenoot te promoten. Nu werd een nieuw initiatief genomen. Er werd een prachtig kunstboek ‘Felix De Boeck, monografie’ met 150 illustraties en een drietalige tekst van Raoul Maria de Puydt uitgegeven. De publieksprijs is 59,90 euro. Het boek kan besteld worden bij de vereniging. Mensen die lid willen worden van deze vzw kunnen contact opnemen met: vzw ‘Vrienden Felix De Boeck’, Gentsesteenweg 1140/12, 1082 Brussel, [email protected]

Viering Feest van de Vlaamse Gemeenschap Op 11 juli is Sint-Genesius-Rode aan de beurt om het Feest van de Vlaamse Gemeenschap voor de drie zuidelijke faciliteitengemeenten te organiseren. Maar wij willen toch ook niet achterblijven. Daarom zal op zondag 11 juli om 21u in de cafetaria van het Museum Felix De Boeck een receptie plaatsvinden waarop iedere Drogenbossenaar welkom is om iets te drinken en een babbeltje te slaan, met een muziekje als achtergrond. Dit alles om in de stemming te komen want om 23u wordt naar jaarlijkse gewoonte in de tuinen van het museum een vuurwerk afgestoken. Genieten van mooie dingen kan je beter in groep, dus kom vooraf iets drinken en samen feestvieren. Iedereen is welkom, en het is nog gratis ook!

KAV vierde carnaval

Algemene vergadering Op donderdag 17 juni om 20u30 vindt in de vergaderzaal van het museum de algemene vergadering van de Cultuurraad Drogenbos plaats. Alle leden krijgen nog een persoonlijke uitnodiging, maar noteer alvast deze datum in je agenda. De Muze Er komt eindelijk schot in de afwerking van ons gemeenschapscentrum de Muze. Voorlopige plannen spreken van afwerking van de gebouwen en ingebruikname tegen het einde van dit jaar. Wij durven het nog steeds hopen. De Kaaskrabber Wil iemand een extra exemplaar van onze gemeenschapskrant? Dat kan. Aan de balie van het museum liggen steeds nummers ter beschikking voor wie er nog graag eentje heeft. De baliebediende zal je met de glimlach helpen.

Davidsfonds Drogenbos

Op zaterdag 13 maart vierde KAV Drogenbos carnaval. De verklede kindjes werden in groepen verdeeld en deden volgende activiteiten: knutselen, dansen en zich laten schminken. Er werden maskers en carnavalkwastjes geknutseld. De carnavalsdansen werden aangeleerd op een speelse en toffe manier. De schminksters deden hun uiterste best om jong en oud om te toveren tot prinses, piraat, clown en nog veel meer. Ook de ouderen deden hun best om zich te verkleden. De kinderen hebben heel veel plezier beleefd aan deze toffe carnavalsdag. Tegen de avond kon de jeugd zich uitleven op de carnavalsfuif.

Op het moment dat je dit leest, is het Dertig Hespenfeest reeds voorbij. Als je erbij was, kan je oordelen over hoe het is geweest. Ook het optreden van het Ensemble Kreato uit Halle, dat in samenwerking met de Cultuurraad werd gebracht, is voorbij. De jaarlijkse kwis die dit jaar voor het eerst in het museum plaatsvond, was eveneens een succes. Vijftien ploegen streden om de eer en de prijzen. En de beste heeft weer gewonnen. De ploegen van Drogenbos eindigden dit jaar vooraan in het klassement. Nog wat geduld en een ploeg uit onze eigen gemeente zal de beste zijn. In afwachting blijven wij oefenen en vooral veel pret beleven aan deze kwis. En voor de liefhebbers van kunst: op vrijdag 4 juni gaan wij naar kunstenaar Alexander Ketele in Ternat. Hij zal ons ontvangen in zijn atelier en ons rondleiden in zijn wereld van kunst in staal en glas. Wie meewil, moet vooraf inschrijven bij onze voorzitter Myriam. Vertrek op de parking van het speelplein om 19u. Info: Myriam Lerminiaux-Govers, tel. 02 331 14 41.

DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 3 mei 2004

COLUMN 15

‘t Komt in ort Dry-Wood, koninkrijk aan de Zenne Successoap, jg. 25, aflevering 10.540

Wat vooraf ging: Nadat JC zichzelf kroonde tot ‘JC den Eerste’, koning van het onafhankelijke koninkrijk Dry-Wood krijgt de oppositie ook ambitie. Barney Accent en de zijnen wensen de oprichting van de eerste ondemocratische republiek Dry-Wood. Maar de rest van de aardklootbevolking mengt zich in hun plannen. Twee dagen later, ten huize van het (witte) huis van president Klush, de machtigste man ter land, ter zee en in de lucht. President Klush heeft de Belgische Minister van Buitenlandse Zaken, Lowieke Micheline bij zich ontboden, want de verzamelde westerse wereld maakt zich zorgen over het kruitvat Dry-Wood. “Say nu once, dear Lowieke, moet ik Dry-Wood aankruisen op mijn zwarte lijst van de As van het kwaad?”, vraagt G. dubbeljoe Klush. “En zo ja, valt dit patato-gat dan onder de rubriek bananenrepubliek, kernmachtmogendheid of ‘plat-te-bombarderen-natieke-als-ik-op-een-zondag-morgen-niets-beter-te-doenheb-en-me-wat-meer-populair-wil-maken-bij-God-en-kleinpierke’ of... hebben ze misschien grotten met mannen van Al-Quatachoko?” “Veel vragen, heel veel vragen, mijnheer de president,” knikkebolt Lowieke. “Ik stel voor VN-lichtblauw-helmen te sturen. U kan zich best inbeelden dat wij, de Belgische regering, ook niet gelukkig zijn met de actuele situatie. Drywood scheurt zich af als onafhankelijk koninkrijk en straks krijgen nog andere gemeenten dezelfde zotte gedachten. Voor we het weten, eisen ze zelfs een scheiding van het kiesdistrict Brussel-Halle-Vilvoorde. Stel je voor!” “Hmm”, pruttelt Klush, terwijl hij op de landkaart nog steeds vruchteloos op zoek is naar de stip Dry-Wood. “Very ambetante situation en ik betrek Koffie met Jam, den baas van de VN, niet graag in onze plannen om het spel plat te bombarderen want van die mannen mag ik nooit my goesting do.” “Bombarderen mijnheer de president”, slikt Lowieke Micheline. “De Guy, Albert twee, Catala en Dieteren gaan dat niet tof vinden. En daarbij, plat smijten kan niet want ze hebben daar beschermde monumenten, een open monumentendag en een monumentaal museum. Dan zwijg ik nog over Schepen Klaasensen haar geklasseerde plébek en haar werelderfgoed art-deco gebouw met de naam Paviljoen, waarvan afbreken zelfs geen sprake kan zijn. Stel je voor dat al die dansende en gepensioneerde gebruikers van deze cultuurtempel ergens anders, in de gemeentezaal bijvoorbeeld, gekazerneerd moeten worden. Het Paviljoen platsmijten, met alle respect mijnheer de president daar kan geen sprake van zijn; dat wordt een ware volksverhui-

zing, een exodus, een deportatie.” “Weet je wat Lowie, ik zal diene JC en zijn gemeenteradijzen (spreek uit: gemeenteraadswijzen) eens uitnodigen op ne pannenkoekenbak hier in mijn wit huis. Maar waarschuw ze nu al dat ik gene gemakkelijke ben want ik eis dat ze hun schoenen uit doen om binnen te komen”. Zo gezegd, zo gedaan. 24 uur later staat JC met de verzamelde schepenschepsels Bodwulf, Klaasensen en Bijwens, evenals zijn 11 gemeenteradijzen waaronder Barney Accent en Polle Smetskoph klaar op de tarmac van Brussels-Zout om te decoleren met Virgin (en niet Express). Nog eens 12 uur later worden ze door president Klush aan zijn witte voordeur ontvangen. Klush verwelkomt het comité met “Welcome in my home, maar doet wel uw schoenen uit”, waarop JC bij het binnenstappen gevat repliceert “Geen probleem, wij hebben ook nen Home in de Fleurbeekstraat en daar moet je ook pantoffelkes aandoen.” Hierop begint Klaasensen het Amerikaans volkslied te playbacken, Bodwulf juridisch financieel recht en links te spreken (zonder dat hij het woord had), terwijl schepen Bijwens zich schaamt voor haar fijne collegae spijswaren die zich gedragen als hansworsten. Iedereen neemt plaats in het ovale kantoor behalve... Barney Accent en een Virgin-stewardess die ze ondertussen reeds kwijtspeelden in de taxfree en Polle Smetskoph die het te druk heeft met het beantwoorden van de vraag hoe die Amerikaanders door middel van biologisch tuinieren en zonder groenbon het immense grasperk voor de deur distelvrij kunnen houden. President Klush kraakt zijn vinger- en teenkootjes en steekt van wal. ”Dear schepen en gemeenteradijzen, we smijten alles behalve het Paviljoen plat. Is that in ort?” “Ah, als ’t zo zit, zijn we goe bezig. ’t Komt in ort,” roepen de DryWood vertegenwoordigers in koor. De teenkaaskrabber In de volgende aflevering, beste inwoner van het landelijke, groenbonloze, maar binnenkort blauwhelmrijke Dry-Wood, het verslag van de buitengewone gemeenteraad vanuit dat witte krot van president G. dubbeljoe Klush en de oplossing van een paar mysteries rond grasperken zonder distels en accentloze virginstewardessen. Als je de volgende nachten een vliegtuig over je dak hoort scheren, kijk dan goed of het een DHL-nachtvlucht of een B52-bommenwerper is. In beide gevallen is het aangeraden voorlopig te schuilen in het met gewapend beton versterkte Paviljoen. DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 3 mei 2004

DE KAASKRABBER is een uitgave van vzw ‘de Rand’.

Koppen uit Drogenbos

De kaaskrabber komt tot stand met de steun van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant REDACTIE Marc Huys André Lerminiaux Niko Lerminiaux Paul Smets Eric Van der Oost Jacky Van Kelst FOTO’S Nand Sluys Jacky Van Kelst Verenigingen EINDREDACTIE Geert Selleslach Kaasmarkt 75 1780 Wemmel 02 456 97 98 [email protected] REDACTIEADRES Kaasmarkt 75 1780 Wemmel tel 02 456 97 98 fax 02 456 97 81 [email protected] Verantwoordelijke uitgever Eddy Frans Kaasmarkt 75 1780 Wemmel

WWW.APPLAUS.BE

WWW.DERAND.BE