Gedichten van 7 Stadsdichters Innovation Expo 2016 Sustainable Urban Delta
Verder met Duurzaamheid
Langdurig, duurzaam, duur. Het zijn woorden die van waarde blijken als we er wat nader naar willen kijken. Tijd speelt een rol, evenals beleid en zuinigheid. Maar bovendien, de wil om in te zien, dat betrokkenheid gewis noodzakelijk is om duurzaam met elkaar op pad te gaan. En dat begint met informeren, inspireren, innoveren en bovenal, het stappen in anders durven denken accepteren. Schone lucht, schoon water, niet alleen voor vandaag of morgen of volgende maand, maar ook voor tal van jaren later en verdergaand. Afvalverwerking, openbare ruimte, mobiliteit, het zijn zaken die ons allemaal raken, tijdens ons werk of huiselijke taken of gewoon in onze vrije tijd. Economie, natuurbeheer, voedselvoorziening, energie, het zijn vaak alledaagse dingen die om herbezinnen vragen en aandringen op beleid, dat verspilling en verkwisting, ook straks bestrijdt. Dus aandacht en dadendrang graag voor elke activiteit die duurzaamheid verspreidt. Ook na vandaag.
Gerard Beense Stadsdichter van Lelystad
Twenty first Back to the future Ik woon nog zelfstandig In een Sustainable Urban Delta Van een urban popup Loft2Go Verhuisd naar een Biobased solar-powered huis Waar afval grondstof wordt Mijn auto op H2 Rijdt zelf over 3d geprinte bruggen Ik leef healthy van mijn dakakkerproducten Drink hemelswater Socialize op een hartenbankje Een man komt naast mij zitten Back to reality Heftig, die innovaties Ben ik wel future proof? Zijn mijn leerlingen dat? Doe je boek open op bladzijde 21 De gepamperde trophykids volgen gedwee Help! We moeten naar de bladzijde van de 21ste eeuw Geen Hansje Brinkervaardigheden meer Maar bagage bieden voor onbekend toekomstfunctioneren Om te overleven moeten we anders gaan kijken Anders leren Leren plannen, kritisch denken Samenwerken en communiceren Probleemoplossend vermogen Digitale geletterdheid Cultuureducatie Als juf spring ik op de barricade Schop heilige lerarenhuisjes omver Van allesweter naar begeleidersrol Ieder kind zijn eigen leerroute Ik ontwaar een revolutie in onderwijsland Dat vraagt om lef Investeren Pecunia Vooral dáárvan veel Pas dán neem je de Sustainable Urban Delta Mét haar mensen écht serieus Back to the future Nog even Heel even Niet voor de coole innovaties Maar voor mijzelf Nieuwsgierig naar de man Naast mij op het hartenbankje Ook een technisch hoogstandje? Nee…gelukkig niet Wij blijven mensen van vlees en bloed Vol geloof, hoop en liefde
Jeanette Loos dorpsdichter gemeente Lisse
Poëzie van de techniek Innovatie is de poëzie van de techniek, motor van een beter leven. De uitvinder weet hoe hij wil dat de wereld er uit zal zien; staat in dienst van een droom. Zoals een idee zoekt naar het hoofd van een dichter, om woorden te vangen voor het gevoel dat schemert onder zijn hersenpan. Hij maakt poëzie van fluisterklanken in zijn hart. Zoals een chefkok een nieuw gerecht samenstelt, waarvan de smaken boven zijn palet zweven. De geur verwent zijn neusgaten. De smaakbom streelt zijn tong, al kent hij de ingrediënten niet. Zo laat innovatie haar dromen los op de realiteit. Ze pakt wat ze pakken kan om ons leven fijner te maken, ideeën hun waarde te laten houden en de manier van denken fundamenteel te veranderen.
Gerhard te Winkel Stadsdichter Leusden
Het innovatieland onder de zon Als een wezen van zonlicht gemaakt wandelde ik een nieuw land binnen, de Duurzame Delta van alfa tot omega, om met planten spreken. Want wat zon betekent, kan elke plant je vertellen: uit niets dan lucht en water tovert de zon de grondstof van het leven, ons voedsel en al wat branden kan. Wij eten levend zonlicht, onze brandstof is licht dat gestorven is, de zon ontsteekt het vuur van ons verstand. In dit wonderlijk innovatieland van Oz rollen de zonnepanelen zich voor mij uit als paden, een zonbeschenen gele weg, waar geruisloze auto's, geurend naar aftersun, het land zullen voeden via oplaadpalen, met straatlampen die 's nachts zonlicht geven. In die nieuwe wereld zal ik wonen in een plantaardig gebouw, met uitzicht op groene gevels vanaf mijn groeiend balkon, en ik zal oogsten op mijn eigen dak, de nieuwe hangende tuinen van Babylon. En in de zomer zal ik reizen naar drijvende eilanden van kunststof dat is vergaard op de Stille Oceaan door kilometerswijde zonnearmen die alle golven van plastic hebben ontdaan, en ik zal daar gaan met een kleine rugzak op mijn rug, en in die rugzak een plant, niet om de schone lucht nog schoner te maken, maar om mij zijn groene geheim te vertellen, en in de schaduw van bloeiende bomen zal ik uitkijken over een schone oceaan met walvissen in de verte, en boven mij de albatrossen, hun magen niet langer gevuld met plastic tassen, en ik zal lange brieven schrijven naar het heden op papier van steen, en op het zonbeschenen blad, waarvoor nooit een boom verdween, zal ik schrijven aan mijzelf: dit is de toekomst, kom hierheen.
Alexis de Roode, Gildemeester Utrechts Stadsdichtersgilde Met dank voor de inspiratie aan: Drijvend Park, Ocean Cleanup Project, SolaRoad, Stone Paper, iGreen, Car as Powerplant, Recycled Park, Biobased House, Healthy Urban Living Lab, De Blije Stadsakker, DakAkkers en Vehicle to Grid Laadpalen.
Woord en daad Ik schreef aanvankelijk een gewichtig gedicht over innoveren in het volle licht van duurzaam leven. Het was een fantastisch vergezicht. Ik zag circulaire economie leven op daken, een verspillingsfabriek voor papier van steen, een verticaal stadspark met gezuiverd regenwater en fietsers zwetend op verwarmde paden, stadslandbouw op koffiedik en lichtgevende planten voor donkere straten. Het kon niet op, ik zie me het nóg schrijven, o zo mooi en daarom zo gênant, ik was er weer ingetrapt: in woorden verliezen waar het om gaat, de daad – nu, nu wat bewaren voor later.
Leo Lotterman stadsdichter Roosendaal
Dromen is twijfelen aan de werkelijkheid Stel je voor dat de geboden van vooruitgang in alle tonen overlopen van vernieuwing, dat ze verhalen van goed zaaigoed Stel je voor dat je tot achter de gedachte komen kunt Die betoverende beweging van mijmeren tot oogst Stel je voor vandaag te verlossen van alles wat tot last Het blijft een warm klimaat voor molenstenen en maar malen Alles wat wij weten kraakt van daargelaten mogelijkheden Weet toch hoe de kracht van mededogen een kantlijn splijten kan Stel je voor dat we elkaar niet langer overschreeuwen met de last van een waarheid die afleidt van waarde Kansen liggen in stilte te wachten op vernieuwende gedachten Stel je voor dat de vloer waarop we voortgaan onderstreept dat traagheid verraadt wat deze aarde beweegt Stel je voor niet langer op te gaan in de eigenaardigheid die wij voor werkelijkheid houden, waar ligt dan de innovatie? Stel je voor dat een gedicht de wereld veranderen kan Of een leeg vel papier om te beginnen
Kees-Jan Sierhuis Stadsdichter Zaanstad
PowerWindow
1H plus 1H geeft 2 H plus positron plus neutrino plus 1H geeft 3He Plus foton plus 3He geeft 4He plus 1H plus 1H En dat is alles Voor je vertrekt 8 minuten verderop om gebroken door wolken en damp kringen in mijn woonkamer te schilderen Maar voor je mijn hart volstort met warmte vang ik je met mijn raam dat uitkijkt op de toekomst
Ruud Broekhuizen Gouda
