Hielkje.eu
Frankrijk 2016 met de Hielkje donderdag 09 juni 2016 Laatst geupdate op woensdag 22 juni 2016
Zomer 2016 met de Hielkje naar Noord- Frankrijk Nog maar net op aarde geland na de “roze wolk” van 2013 toen we ruim 10 weken onderweg waren met de Hielkje in Frankrijk mogen we nu alweer! Ik ben met werken gestopt en Hannie kan het regelen dat zij 8 weken weg kan. Hoever kun je komen in die tijd? Hoe rustig kunnen we zijn en blij zijn met een klein vaarplan? Wat bewaren we voor de volgende keren? Wat zijn de prioriteiten? Gaat het om varen in Frankrijk of varen i.h.a. ? Frankrijk! Want de vaarwegen zijn rustig, prachtig, ruim aanwezig met een prettige beheerder: de VNF. En het is goed inkopen doen met allerlei lekkernijen zoals eendenborst, vissoep, stokbrood, rillettes enzo. En wat willen we dan varen? Wat heeft een hoge prioriteit? Canal des Ardennes horen we van Sasja en Ekko. Dan moeten we een bekend traject varen om er te komen en dat is niet erg want het Maasdal door is prachtig. En via Reims naar Epernay en verder is ook aantrekkelijk.En dan zien we wel of we Parijs doorvaren of dat we naar de Somme gaan. 4 juni vertrek. Hoosbuien in Duitsland en Nederland hebben geleid tot een hoge waterstand. Alle stuwen in de Nederrijn staan open en op de Maas is een hoogwaterregime. Dus een ander plan: we laten ons meevoeren met de stroom (“ Take the current when it serves, or lose our venture”, Shakespeare) en zo varen we vrijdagavond 3 juni al weg uit Arnhem om een paar kilometer verder voorbij de sluis in Driel vast te maken aan een ponton bij kasteel Doorwerth. Geen verbinding met de wal door t hoge water maar het Klontje bewijst goede diensten. En zo ontvluchten we de lawaaibelasting van Free Your Mind in de Haven van Coers met achterlating van buurttuinplannen, referendum over Stadsblokken-Meinerswijk, koren, buren en vrienden. En zo is het goed, want we willen onze hoofden weer eens leeg maken. Varen is daar een beproefde methode voor. Leeg ponton beneden de sluis bij Driel. Klontje te water. Ook Joppie erin en dat gaat goed. Zo zijn we weg. Zaterdag 4 juni
Heerlijk stil maar ook mist. Varen is niet mogelijk. HET middel om te onthaasten. En dat hebben we (nog steeds) nodig. Joppie en wij in ’t Klontje en naar de dijk. Lopen door pollenwolken waar Hannie het snot en de nies van krijgt. Acacia van ’t kasteel bewonderd die als 300-jarige boom met touw is versterkt. Ouderenzorg. Afvaart rond 9 u. Op een nog steeds beetje mistige Benedenrijn. Rustig varend halen we zo 16-17 km per uur, zodat we in Wijk bij Duurstede even wat middeltjes tegen hooikoorts kunnen kopen, en kersen en een fietsslot want ik had de sleutseltjes laten liggen. Verder. Amsterdam-Rijnkanaal naar de Waal. Niet zo druk maar toch weer opletten. Soms 18 km/u.! Dus op tijd in Woerkom waar een slepertje ligt op de plek die ons was beloofd. De havenmeester brengt uitkomst en zo kunnen we toch op deze toplocatie ligen. Bio-varkensrollade, broccoli, gebakken aardappeltjes met uit en knoflook, en frisse salade.... En daarna de zon die in vol ornaat voor ons onder gaat. Kink in de kabel is een plekje op mijn rug dat er niet goedaardig uitziet.. Daar moet ik iets mee en dat kan niet op zaterdag of zondag. Dus ergens wachten op maandag en dan contact zoeken met de dermatoloog en zien wat mogelijk is. First things first.... Frankrijk wacht wel en Nederland is prachtig. De Viskeete in Yerseke afgezegd en besproken in Woudrichem omdat ook hier oesters en Oosterscheldekreeft op het menu staan. Joppie doet t goed als scheepshond. Zwemvest aan als hij buiten is op Groot Water, en anders op z’n kleedje op de bak in het stuurhuis. Hij geniet ook. Zondag 5 juni
Woudrichem dus voor vandaag. Prachtig weer. Pal aan de Waal maar niet in de golven van de grootste binnenvaartschepen die er zijn en van de veerdienst op de nog-net-niet-Merwede. Joppie en onze conditie vragen om aandacht en dat wordt dus wandelen. http://www.hielkje.eu
Powered by Joomla!
Gegenereerd op: 24 June, 2016, 11:23
Hielkje.eu
Door Woudrichem langs de jachthaven via de dijk naar de brug bij Giessen. Voor een deel gedeeld met auto’s maar daarna met alleen fietsers en weinig wandelaars, En zo een rondje Loevestein gewandeld (10 km) met als slot een brocante markt binnen de slotmuren. Hondje moet lopen en wij ook. 6 nep-zilveren messen gekocht om mooi te zijn aan tafel. (Aan boord scherp geslepen) Heerlijk gegeten wat wij anders in Yerseke hadden genoten: Oosterscheldekreeft en vooraf een paar oesters, in een onterecht uitgestorven restaurant maar heerlijk buiten en prettig bediend (Kruiden & Jasmijn). En dat slaapt wel. Maandag 6 juni
Niet vreemd dat ik al op tijd wakker en op ben om vanaf 8 uur klaar te zijn om de dermatoloog te bellen. Dat lukt vanaf half negen en vlot. Ik stuur een foto en t verhaal op en de geruststelling volgt binnen een uur. Bevrijdend! Inmiddels varen we al op het Hollands Diep onder de Moerdijk door naar Zeeland en België. Wel huidkanker ws maar geen uitbreiding noch haast. Augustus verder. In volle zon en met weinig schepen de Volkeraksluizen door, Schelde-Rijnkanaal, langs Tholen de Bergsche Schutsluis in naar Yerseke. Beetje tijdsdruk omdat we nog willen bunkeren en dat zou tot 17-1730 kunnen. We varen de vissershaven in maar dat leidt tot niets. Uiteindelijk biedt een telefoontje van de havenmeester uitkomst: de bunkerboot komt om 19 u langszij een levert 513 liter diesel voor een nette prijs. Vol. Hannie haalt kibbeling in de Viskeete en ik maak aioli en groentensalade met stokbrood. Feestmaal, maar daar hadden we na een paar dagen rats wel behoefte aan. Watertank vol. Accuwater bijgevuld. Walstroom. Donkere luchten waaruit weinig regen bij ons valt, elders meer!(het toekomstig vaargebied!) Joppie speelt en zwemt heerlijk met een retriever-pup. Het leven is mooi. Rekenen hoe het tij is in Hansweert levert ons op waar we naartoe gaan: via Terneuzen naar Gent, de Leie en NoordFrankrijk in. “Time and tide serve no man”, maar geven aanzienlijk richting. Rekenen betekent dat we voor 10 u in Terneuzen moeten zijn om van de ebstroom te kunnen profiteren. Dus 0730 vertrek Yerseke. Zwoele klamme nacht. Dinsdag 7 juni
Ik houd het niet in bed als ik allerlei bedrijvigheid en scheepsmotoren hoor. Ik ga eruit en laat Joppie uit, ontrukt aan zijn slaap maar hij doet t braaf en wat ie moet doen. Machinekamercheck en vetpot aan. Walstroom los. Touwtjes bijna allemaal los. Hannie aan dek. 0650 varen. Ebstroom mee. Kanaal door Zuid-Beveland. Vlot geschut in Hansweert. De Schede op. Weinig wind en de ebstroom stevig mee. Dat schiet op. In de verte giga-zeeschepen die snel dichtbij komen van allerlei kanten en dat geeft iets extra’s maar geen zorgen. We pakken hun golven prima op kop en kont en zo zijn we mooi op tijd in d Oostkolk in Terneuzen, naar het Kanaal van Gent naar Terneuzen. Daar zijn we de eerste maar uiteindelijk varen we als laatste de kolk in na de beroepsvaart. Er is nog een klein plekje over voor ons bij de deur. En dan komt er ook nog een niet aangemelde motorkruiser uit Zwolle bij die al aan ons vastmaakt voordat wij goed vast liggen. Twee vooruit draaiende schroeven op een spring is teveel. Die knapt. Chaos, schade bij hem, brandwonden in mijn handen om te tros weer onder controle te krijgen. Geen woord van excuus, maar wel veel waardering van een Fries op de kant en de eigenaar van de beroepsvaart voor ons. Berusting en koeling. Uitvaart in een nog steeds warm drukkende atmosfeer. Het kost gewoon een paar uur, maar haast hebben we niet. “ Zwollo” draait af naar Terneuzen en wij gaan rustig door naar “ Hent”. Joppie zoekt de minst warme plekjes in stuurhuis en aan dek. Valt niet mee. Rond een uur of vier vinden we een plekje na de Meulenstede spoorwegbrug in de buurt van de Tolhuiskaai waar we het vignet moeten kopen voor Vlaanderen. Daar kunnen we blijven liggen (gratis) onder toezicht van een oude Vlaamsche binnenvaartschipper met veel verhalen. Vignet gekocht, Gent in met St Baaf, Drieluik van Van Eijck, ijsje en de vaststelling dat t zo wel weer genoeg is met de stad. http://www.hielkje.eu
Powered by Joomla!
Gegenereerd op: 24 June, 2016, 11:23
Hielkje.eu
Morgen verder door Gent en de Leie op tot in Frankrijk. Per mail bericht van onze dierbare vrienden dat het op de Maas een chaos is. Eerst stakingen en toen extreem hoog water. De regio ontregeld en hun vaarschema ook. Hun conclusie: laissez-faire.... Zoals ik het leerde bij mijn training: niet streven... Hier en nu. Aandacht voor het moment. Maar wij hebben het hier makkelijk. Gegrillde kip en gesmoorde groenten met als voorafje getoast olijfbrood met kabeljauwlever. We leven als godin en god, maar nog een paar dagen niet in Frankrijk. En nog steeds hier geen code geel groen of rood. Woensdag 8 juni Gent- St Mertens- Leerne
Rustig-aan betekent ontbijt met eitje. En jus d’orange en zo. En dan de afvaart richting centrum Gent (Portus Ganda). Mooi om te zien hoe het oude havengebied van Gent wordt ontwikkeld. Nieuwe bruggen die niet open maar een beetje hoger gaan. Een spitsenhaven. En dan komen we voor een brug die te laag is, voor ons. Dus de brugwachter gebeld. En die is druk met twee sluizen en deze brug, en dat is een beetje veel. Maar t lukt toch om verder te gaan: niet door t centrum van Gent naar de Leie maar via de Ringvaart vanwege t hoge water. Er zijn wolkbreuken en windstoten geweest. 6000 bomen om en hoge waterstanden. Spitsuur dus bij Merelbeke en dat ondergaan wij rustig! Uiteindelijk gaan we de prachtige parkachtige Leie op, de kronkelingen volgend. Vrijwel geen plaatsen om vast te maken. Landgoederen van verleden en heden. Hier geen geldgebrek, noch crisis. Gemaaide gazons, strakke gevels, gevoelloze nederzettingen maar een prachtige rivier! Uiteindelijk vinden we een mooi plekje aan een steiger in St. Martens-Leerne. Ruimte voor hond en baasjes. Hier de overgebleven kip in een salade verwerkt En met olijfolie-stokbrood en aioli een tweede “leven” voor de kip uit de Steenstraat in Arnhem. Joppie en onszelf uitgelaten langs de Leie en de uitbundige villa’s.
Donderdag 9 juni
De Leie is iets gezakt maar stroomt nog hard. Ruime wandeling gemaakt en rond 1030 afgevaren langs landhuizen, kastelen en restaurants. Veel speedboten liggen afgemeerd waar niet hard mag worden gevaren. Grasrobots helpen de baasjes in de competitie voor het gladste gazon. Sluis bij Astene spuit. Ophaalbrug opent op verzoek. Deinze ook. Daarna het gekanaliseerde deel van de Leie. Strak kanaal maar toch IJsvogels en kuifeendjes. De sluis delen met de beroepsvaart is weer even wennen als ze de schroef niet uit zetten maar t lukt. En dan Kortrijk-Courtrai(?). Duidelijk in de opknap met visie, en hoogwater. Kanaal Bossuit-Kortrijk lijkt eruit te liggen? Dode Leie-tak aan de bovenkant biedt een mooie ligplaats voor 8 euro en water. De stad bewandeld en verkend hoe dat met t bijna-dooie kanaal moet. Telefoonnummer en tijden genoteerd. Ws. De shift van 1030 u. Morgen. Belfort, Begijnhof en de rest van Kortrijk genoten. Eendenborst met gebakken aardappeltjes en spinazie genoten in de aflopende zon van het achterdek. Volle zuiging van de scheepvaart waaronder gelukkig veel spitsen! Kortrijk is een lang leven beschoren met deze stedenbouwkundige realisatie van visie en durf: mooie oevers voor mensen, kunst en rivier. Bewaren van mooie dingen en aanpassingen aan de vraag van nu. Arnhem....? Maartje (Sr....!) vandaag jarig. Hieperdepiep naar Thailand. In de wilde buurttuin aan de overkant laten we Joppie uit en doen we inspiratie op voor later en thuis. Nog altijd zomers weer...
Vrijdag 10 juni Kortrijk - Pecq. (Schelde)
Met de van Petra gekregen inlogcodes voor de omzetbelasting die ik moet betalen voor 4 gesprekken met huisartsen per jaar eindelijk aangifte kunnen doen. En nu maar hopen dat opgelegde boetes en enorme naheffing weer ingetrokken worden. Afspraak gemaakt voor de schutting van 10.30oodschappen gedaan, water getankt, nog even in de mooie buurttuin rondgelopen en om 10.15 u afgevaren, achteruit de Leie op. Gaat best tot de stroom ons te pakken krijgt, maar daar was ik op voorbereid en dus gas en roer en de kop de goede kant uit. Op naar onze afspraak bij de sluis. Klokslag halfelf is de mevrouw er en draaien de begroeide deuren voor ons open. Weer even wennen zo’n spitsensluis van http://www.hielkje.eu
Powered by Joomla!
Gegenereerd op: 24 June, 2016, 11:23
Hielkje.eu
5 meter breed en “ maar “ 38 meter lang. ’T Voelt ook weer heel vertrouwd. En zo krijgen we er drie achter elkaar. De mevrouw gaat mee en wij draaien mee open en dicht. Kristalhelder water. Deze drie sluizen horen bij erfgoed en er is verzet tegen een grote sluis voor grotere maten en het nieuwe traject. Zoals altijd en overal. Na de derde sluis gaan we verder naar het grotere werk met groot verval en drijvende bolders. Ook vandaag een half uurtje alleen maar Frans spreken om alvast te oefenen. Dat werkt prima. Omgeving wisselend industrieel maar ook heuvelachtig en prachtig. Een paar uur later en drie sluizen verder zijn we op de Schelde bij Bossuit. ’T Stroomt een beetje en er drijft hout in maar toch goed vaarbaar. Hoever gaan we vandaag? Even een Joppie-stop bij Bossuit. Mooie oplossing voor een kerk-teveel: maak er weer een goed onderhouden ruïne van ter nagedachtenis aan oorlogen die ook hier woedden. ’T Kerkhof spreekt ook een duidelijke taal, al zwijgen de graven. Idee voor de Eusebius in Arnhem? De eerste sluis in Wallonie. Mijn papieren van 3 jaar geleden helpen en de registratie is vlot voor elkaar. Allervriendelijkst en ’t kost weer niks. Het wordt drukkend en we hebben geen haast. Prachtige nieuwe kade bij Warcoing en Joppieveldjes zonder auto’s betekenen het einde van het varen. Jamie’s pastasaus en salade in de zon voor t stuurhuis op ons klossenbankje. Joppie op de kant want daar is-ie blij mee. De boeren halen hun gemaaide gras binnen want er wordt regen verwacht. Het is nog steeds drukkend dus wij vinden het best. Morgen La Douce France, maar eerst een promenade du soir aux bords du canal, en regardant les peniches qui passent.... Zaterdag 11 juni Pecq- Fresnes Nee, ’t was Warcoing niet maar Pecq. Vastgemaakt aan prachtige nieuwe kades voor de beroepsvaart maar ruimte genoeg. Aangelegd met Europees geld vertellen de borden. Dus. ’T was een mooie wandeling gisterenavond maar nu willen we toch wel eens een keertje naar Frankrijk. Dus even met Joppie aan de stok(ken) en dan los. Mooi de ruimte in de sluis opgevuld met onze bescheiden maten en zo boert het vooruit naar Doornik dat hier vooral Tournai heet. De Kattedraal (Grumpy Cat) lijkt door Christo ingepakt. Verder is er vooral textielmarkt en niet iets dat wij om t lijf zouden willen hebben. Toch mooi om geweest te zijn. Eenrichtingsverkeer voor de vaart is nodig wegens een beperkte doorvaartbreedte door een oude stadspoort! Op naar de Franse grens. Gelukkig nog een bunkerstation dat ons voor een keurige prijs weer voltankt met witte diesel, dat net zo ruikt en vlekt. En zo geraken we rond 14 u in Mortange, de eerste Franse plaats. En daar willen we rechtsaf (stuurboord-uit) La Scarpe op. Verwarrende betonning levert beperkte aanrakingen met de Scheldebodem op maar we komen in de opvaart van de Scarpe. Worstelen ons door de eerste brug tegen de stroom in en geraken op een amazone-rivier totdat de sluis bij Thun ons beperkt. Geen wachter noch enige mededeling. Ook niet van een enkele visser. Dus de fietsen van het dek op de kant. Mandje achterop en Joppie erin en naar de volgende sluis, en vooral de “ jachthaven” in St Amand-les-Eaux. Fijn gefietst en ze willen ons daar graag hebben maar wij willen doorvaren naar Douai en dat kan niet dus dan maar weer terug op de fiets en per Hielkje. Alternatieve route is beschikbaar om naar de Somme te komen. Dikke tien kilometer Schelde opgevaren tot Fresnes dat we kennen. Ponton vlak voor de meldsluis vrij. Loopplank voor Joppie uitgelegd. Hannie gewerkt(hard), ik gekookt (lekker) terwijl de eerste bui overkomt. Welkom! Morgen de sluis in, melden bij de meester en dan door via het Canal de Sensee naar t Canal du Nord. Vanuit het stuurhuis kijken we zo t afgesloten canal naar Pommereul in. Dat zou zo handig zijn als dat weer open ging... Zondag 12 juni Fresnes- Bassin Rond Er is vannacht een spits achter ons komen te liggen. De sluis kapte ermee om 2030 en begint vandaag om 9 u. Hannie haalt croissants en laat Joppie rennen. Ik maak de rest van t ontbijt met een zondagseitje. Ruim voor negenen maakt de spits al los. Wij treffen dus ook maar onze voorbereidingen om mee te kunnen gaan. En zo liggen we iets na 9 u alweer te schutten. Even het vignet laten zien als bewijs van betaling en een babbeltje gemaakt. La Scarpe is al jaren niet bevaarbaar. Er is onenigheid over terwijl er Europees geld in de eerste twee sluizen is geïnvesteerd. De rest vlot niet. Vreemd dat de VNF dit niet laat zien op hun site en dat de boeken en kaarten het ook niet vermelden. Steeds samen schuttend met dezelfde spits, en later een pousseur erbij (twee gekoppelde spitsen achter elkaar) zijn we rond 14 u bij de splitsing van Schelde en Canal de la Sensee. Daar is een oude kanaal met breedte en ruimte: het Bassin Rond. Prima plekje aan een ponton en mooie gelegenheid om te wandelen met Joppie. Wel gaat het dan regenen maar dat drukt de pret niet. Vele oude spitsen liggen hier en daar is volop ruimte voor. Ook verwaarloosde jachtjes en dromen..... Het is erg rustig op het water. Voetbal-rust? Schrik voor hoogwater? Vandaag geen pleziervaart gezien. Gisteren een We wandelen wat rond. Hoog campinggehalte en twee bruiloften. Plan voor morgen: op naar de Somme, en daarvoor moeten we een stevig stuk Canal du Nord varen met meer dan 10 sluizen. Dus op tijd op en op tijd te kooi. Maar eerst crab-soep, restjes en andere lekkere dingen. Maandag 13 juni Joppie uit, de ander maakt t ontbijt klaar. Vetpot aan olie goed? Filters helder? Vlak droog? Koelwater op peil. Start! Om 7.30 u varen we weg, het Bassin uit, via het Canal de la Sensee naar Arleux aan het Canal du Nord. Daar even vastgemaakt om inkopen te doen. Gaat mooi met het fietskarretje achter de fiets want t zou te ver zijn geweest om te lopen. Vele spitsen liggen hier afgemeerd en veel ervan zijn te koop. In alle glorie en triesteloosheid. De eerste sluis naar boven, en dan zien we weat we ons te weinig realiseerden: het Canal du Nord is een belangrijke noord-zuid-verbinding maar nog steeds op spitsenbreedte van 5.05 m. We kunnen twee (gekoppelde) spitsen de sluizen in maar bredere schepen niet. Wat een beperking! Maar ook: wat een mooi beeld om dit kanaal te delen met aslleen maar spitsen en een enkel jacht. Met dat enkele jacht gaan we door de tunnel van Ruyaulcourt: een richtingsverkeer en dus met lichten http://www.hielkje.eu
Powered by Joomla!
Gegenereerd op: 24 June, 2016, 11:23
Hielkje.eu
geregeld en een passeerstrook midden in de tunnel. Verlicht en goed vaarbaar ruim 4 km lang door de berg. Sneu: middenin de tunnel drijft een dood reeënjong. En daarna de berg weer af. Nu samen met een jacht in de sluis, omlaag. Veel makkelijker. Rond half zes nog twee sluizen te gaan voor we naar de Somme kunnen afslaan. Een telefoontje helpt ons te stoppen met varen want we kunnen pas morgenochtend de Somme op vanaf half negen. In een wijde bocht met goed bolders wordt t al snel rustig als de sluis om 1900 u ermee op houdt. Alleen nog vogels, Joppie en wij. En het ruisen der bomen. Spaanse gehaktballetjes. Mmmm. Joppie langs het jaagpad op vele konijntjes gewezen maar hij vind stokken die wij gooien veel interessanter. De wereld is ver weg. Hier wordt niet gevoetbald. Dinsdag 14 juni Peronne- Eclusiers Vaux Somme Niet eens gewekt door gehaaste spitsen of pousseurs gaan we geleidelijk aan de gang. Ontbijt maken, Joppie uit, schip klaar maken en zo zien we rond half negen de sluis omhoog komen terwijl wij omlaag willen. De pousseur vaart uit en wij in. Even later nog zo’n sluis zonder drijfbolders. De Hielkje wordt vies van alle aanslag die op schip wrijfhouten en touwwerk komt maar dat komt wel goed. We gaan omlaag. Een nieuw ontdekt telefoonnummer om de Somme op te komen levert weinig op dan een mevrouw die mijn nummer vraagt en ik geef iets dat niet klopt. Zij zal mij terug laten bellen. Misschien slaapt zij nu weken niet rustig meer. Aangekomen bij de eerste sluis is er een bord met een nummer dat tot niets leidt, maar bij de ingang van de Somme staat het goede nummer en dat helpt! Er komt een sluismeneer en die helpt ons verder in dit paradijslijk vaargebied! Niet breed, bomen, rust. En daar komen wij voor. De amazone in de poolstreken. We maken contact met de meneer van de sluizen die met een oranje auto onze weg vervolgt en dat gaat goed. Zo belanden we in Eclusiers-Vaux op een plekje dat mooi maar niet diep en wel verlaten is. Toeval? We maken uithouders van de vaarboom en de pikhaak en zo liggen we goed. Mooie wandeling langs uitzichten over de slagvelden van de Somme. Manfred von Richthofen stortte hier finaal neer en de strijd in La Grande Guerre werd naar het noorden verplaatst. Maar toch prachtig, heuvelachtig, groen, rustig, regen en zon. Joppie blij en wij ook. Lekker gewandeld en op tijd terug voor een power-nap en een restjes-diner met taartjes van aubergine-kaas-courgette-champignons en pepertjes. En dat met die Spaanse gehaktballetjes van gisteren! De vogels zingen na de regenbui. Van Sasja en Ekko horen we dat het in het Maasdal nog ellende is, niet door hoog water maar nu door stakingen van de VNF. Wat een ellende en wat een geluk hebben wij! Morgen wandelen lezen en muziek. Take the current when it serves... Woensdag 15 juni Eclusiers- Froissy Het is een beetje marginaal zoals we liggen: met pikhaak en vaarboom als uithouders proberen we vrij te blijven en Hannie slaapt daar niet lekker van. ’T Water kan zomaar zakken na een schutting. En dan liggen we aan de grond. Dus: weg hier hoe mooi ook. De meneer gebeld en dat werkt: de brugwachter is er snel en wij kunnen verder. Geen moeite met loskomen want we zitten niet aan de grond. Zo varen we met 6 km/u verder, voor een deel door dikke waterplanten en dan vlak voor een sluis heeft de schroef iets te pakken. Ik denk waterplanten. En doe achtereenvolgens voor en achteruit en dat helpt. We zien een dikke plastic toestand bovenkomen, te zwaar voor de pikhaak. Voedsel voor de forensic mind maar we geven het over aan de sluiswachters die ermee moeten leven. Er wordt gewerkt aan het opruimen van de overtollige waterplanten en dat geeft troebel water maar toch prettig om te varen. Na de sluis bij Froissy maken we vast. Goede kade en diep genoeg. Joppie en wij aan de wandel naar Bray-sur-Somme en weer terug. En dan ligt er een klein overnaads zeilbootje voor ons. Natuurlijk Engelsen met een mast hoger dan 3,50. Wel een zelfgebouwd overnaads Ian Oughtred scheepje, kopergeklonken, en op weg naar de Middellandse Zee in iets minder dan 2 maanden. Charming natuurlijk, en miscommunicatie met de sluiswachters maar toch. We bieden info en shelter en ze gaan verder na de lunch van de sluiswachters. Brave and charming... Ik ga op de fiets naar Albert om het museum te bezoeken over de Slag bij de Somme in 1916. Mooie fietstocht en mooi museum diep onder de grond dat de waanzin van zo’n loopgravenoorlog zichtbaar maakt. Wist ik al maar als ik door zo’n gebied vaar wil ik dat weer ondergaan. Hannie heeft ondertussen hard gewerkt en ik ben mooi op tijd om te koken: gemarineerde runderreepjes van Veld en Beek met een Franse Pot au Feu. Forse regenbui met volledige Arc en Ciel en daarna de zon alsof de zondvloed goedgemaakt moet worden. Stilte want er wordt gevoetbald. Vogels profiteren. Wat een mooie muziek! Op de achtergrond stromend water van een overlopende sluis. Strijklicht. Toch nog warmte van de zon. Het leven is goed. Donderdag 16 juni Froissy- Mericourt-sur-Somme Stortregen op ons plafond maar we komen er toch uit en ontbijten rustig want ook dit hoort erbij. En dan houdt de regen op en beginnen wij. 15 km gewandeld door kletsnat gras langs de Somme, en daarna via een boog weer terug. Koffie in een plaatselijk cafe met de plaatselijke stamgasten.... Halfweg komt er bij de volgende sluis een Duits Waarscheepje door met een jachtenmastje. Dus een sluiswachter. We spreken af dat we er morgen om 9 u doorheen willen en dat staat. Beetje, maar erg lekkere, inkopen in Bray-sur-Somme. En weer terug aan boord. En dan gaat het weer regenen. Prima. Als de belendende buurman zijn nachthouten kachel aanvuurt is het voor ons tijd om dat uurtje te varen: sluis- en brugloos tot onze afspraak van morgen. Adembenemend mooi en stil. Ruijsdael-luchten in Frankrijk, ooievaar en reiger, kikker en krekel. Gerookte maigret de canard, soep van allerlei paddestoelen, aioli, rillettes, stokbrood. 1+1=meer dan twee. Dit is wat wij zoeken. En toch willen we morgen weer verder. We hebben ons Russisch repertoire vanmiddag opgepoetst: Borodin en Tanayev. Dus weemoed, heftigheid en melancholie zijn binnen. De juiste stemming voor deze omgeving. De avond vertraagt voor ons waardoor het genieten kan voortduren, tot de slaap erop volgt, met een kleine escapade met Joppie als laatste landcontact voor de dag. http://www.hielkje.eu
Powered by Joomla!
Gegenereerd op: 24 June, 2016, 11:23
Hielkje.eu
Vrijdag 17 juni Mericourt- Corbie Al om half negen is de sluiswachter er en hij draait de sluis open, dus dan moeten wij erin natuurlijk. Ontbijt al varend. Eigenlijk houden we daar wel van. Het blijft prachtig op de Somme, met alle waterpartijen van de oude rivierloop aan beide zijden, vooral in de buitenbochten. En dus vissers, maar die zijn niet geïrriteerd (zoals in Nederland) als je hun water doorvaart. Vriendelijk zwaaiend varen we in een paar uur naar Corbie. Daar zou een plek zijn met drinkwater en dat mag wel weer eens. Onderweg een tegenligger gezien maar dat is t dan ook. Hier in Corbie liggen wel jachten aan de kade maar er is plaats voor ons en voor € 2 kunnen we 4 uur water en stroom tanken. Tank en accu’s weer vol. Op de fiets naar de Lidl met t karretje vanwege de zware dingen en dat gaat goed. Af en toe een bui maar ook zon. Babbeltje met de “medeliggers” Belg, Frans, Engels, Duits, gezellig. Het dorp doorgelopen en dat was ooit de moeite waard met een grote kerk en een statig oud Hotel de Ville, allemaal overblijfselen van een eeuwenoude abdij. Maar als ’t geld op is..... Hannie favoriete gerecht: pasta met broccoli waarover een romige saus met gorgonzola, en een frisse salade. We zien een muskusrat zwemmen en zien hoe een Vlaamse Gaai een Kraai aanvalt die ws een van zijn jongen zit op te eten. Ik lees nog eens over hoe de Engelsen Bill en Laurel Cooper in 1994 (!) met hun Hosanna deze tocht over de Somme maakten. Veel is nog hetzelfde maar Europees geld heeft hier ook veel verbeterd. Vrijdag 18 juni Corbie-Amiens Vanaf half negen is de”verkeerscontrole” van de Somme te bellen. Het duurt dus even voor ik ze te pakken heb maar dan gaat t weer vlot: om 9.15 worden we geschut met Amiens als doel.Ook andere schepen gaan varen maar die varen naar boven en wij naar beneden. Soms een behoorlijke dwarsstroom maar steeds goed op te vangen. Afwisselend landschap met nog steeds veel meertjes aan de andere kant van de oever, maar ook dorpjes, landhuizen en steeds meer “leven” als we dichter bij Amiens komen na 3-4 uur varen en twee sluizen. De “ Hortillonages” zijn mooi om te zien: de oude tuinbouwgebieden van Amiens die net als in Waterland per bootje bereikbaar waren, en nog. Beetje industrie, trein en dan de stad. De eerste afmeerplek varen we voorbij omdat we van anderen en ook van de sluiswachters hoorden dat hier dronken jongeren lastig doen, en dus schutten we, in de stromende regen naar de benedenstroomse plek. Volop ruimte. Prima. Rondje met t hondje. Hij lijkt moe, eet gelukkig weer beter. ’T Lijkt of hij heeft moeten wennen aan dit bestaan. Zit tijdens t varen eigenwijs rond te kijken vanaf t voordek. Blijft netjes aan boord, blaft niet hinderlijk. Goed scheepshondje! Toppie-Joppie! Hij past op t schip en krijgt even rust terwijl we Amiens bekijken. Alles op loopafstand: Kathedraal, Belford, terrassen, supermarkt. De oude wijk St Leu nog bewandeld. Free-wifi gezocht en gevonden maar niet genoeg prik om even alles up te daten. Op aanraden van een sluiswachter maken we een afspraak met het restaurant aan de sluis, tegenover hun hoofdkantoor. Alles “dela-maison” voor een bon prix en tres bien! Wij gaan het proeven. In Amiens al verlekkerd gekeken naar zeebanket, charcuterie, kaas enzo in een voor Frankrijk heel gewone markthal. In St Valery mogen we vast wel weer wat zeebanket proeven.
Voor ons aan de late kant maar voor de Fransen is 19 u vroeg voor het diner, dus zijn we ruimschoots de eerste gasten. Vriendelijke sfeer. We gaan op de voorstellen van de mevrouw af: een cocktail om te beginnen, en dan de Cassoulet de la Maison met een stevige Cahors erbij. Ze raadt ons een voorgerecht af omdat het hoofdgerecht ws wel voldoende is. Het tafeltje naast ons wordt gereed gemaakt en dan komt er een grote ovenbak met veel witte bonen, eend, lam, varken en worst. Onze borden worden voor ons opgeschept. Het is heerlijk maar ook une grande bouffe.... Een paar keer wordt ons gezegd dat ze het heel gewoon vinden als we wat over is mee willen nemen maar dat doen we niet. We komen een heel eind maar geven ons dan toch gewonnen. De patron komt ons nog vertellen hoe hij dit in 48 u maakt, en wij verzekeren hem dat het heeel lekker is. Een decafe en dan ook nog een digestif van meneer zelf, en dan op hus an. En dan komen even langs de opvarenden van de Shell 5 die we al zagen liggen. Een opgebouwd bunkerschip met Hollandse vlag. Ze komen even binnen en al snel blijkt dat zij al lang varen en heel veel. We zullen ze nog wel vaker zien. Ze hebben de Coopers gekend en zijn lid van de DBA (Dutch Barge Association) en die houden reünies. En ze gaan ook nog naar Vreeswijk voor de jaarbijeenkomst van de LVBHB, enzo.... Wij maar niet. Zondag 19 juniAmiens- Cocquerel (Long) Gewekt door de zon en dat is al even niet gebeurd. Heerlijk om de warmte weer te voelen. Al ontbijtend de PCE gebeld en snel de touwtjes los want in 20 min kunnen we geschut worden bij de volgende sluis en daar staat een langere vaartijd voor. We zijn er 5 min later en bedanken de eclusier (die van gisteren) voor zijn goede restaurantadvies. Daar is-ie blij mee. Het stroomt fors dus ’t gaat hard stroomafwaarts. Oppassen om niet uit de bocht te vliegen en toch ook om geen tegenligger te verrassen. Prachtig open landschap, dorpjes, moerassen, heuvelen, vissers, en heel veel “faire du sports” op het jaagpad. Iedereen http://www.hielkje.eu
Powered by Joomla!
Gegenereerd op: 24 June, 2016, 11:23
Hielkje.eu
even vriendelijk. Veel foto’s van ons gemaakt. En dan het “arret du midi” van de sluismensen dus we moeten een plekje vinden om de volgende sluis af te wachten en dat lukt niet anders dan vlak voor die sluis zelf, in Long. Als we er bijna zijn worden we aangeroepen door een stel op het jaagpad dat ons maant te vertragen en dat dan vertelt dat zij daar al vlak voor de sluis liggen met z’n tweeën en dat het heel moeilijk is allemaal, maar ook dat we langszij kunnen en dat ze gaan helpen. Engelsen, Roger en Margaret Millin blijkt later. Heel beheerst komen we langszij in een inderdaad sterke en verraderlijke dwarsstroom. En als we bijna vastliggen aan hen draait de kont weg omdat Margaret voor al vast heeft gemaakt voor we achter vastliggen. En dan is het halen en keren maar dat lukt met vereende krachten. En zo liggen we naast een Engels snijpakket met daarvoor een kopie van Fransen waarmee ze samen opvaren. Gezellige gesprekken en veel dank van onze kant. En zo wachten we de sluisbediening af. Iedereen maakt zich zorgen of t wel zal gaan maar de sluiswachter niet als t zover is. Dan gaan we, en goed voorbereid geen centje pijn. 3 KM verder maken we vast middenin de natuur en dat is heerlijk. We wandelen terug naar Long met zijn chateau en mooie kerk, en weer terug naar de Hielkje. Joppie lekker uitgelaten. Morgen rust- en fietsdag. We willen Abbeville verkennen voor we er naartoe varen. Kunnen we wel ergens draaien? Ja, er is een zwaaikom maar hoe gaat dat op stroom? De Franse voorburen van de Engelsen komen langs wandelen om de volgende sluis te verkennen maar dat komt niet zover. Ze blijven even hangen en dat is goed voor ons Frans. Hannie maakt risotto van de paddestoelen die we in de markthal in Amiens kochten. Vandaag even geen vlees na de bouffe van gisteren is helemaal goed. Maandag 20 juniCocquerel Een ligdag voorde Hielkje. Wij gaan Abbeville op de fiets verkennen en vooral de komende “gevaarlijke”? sluis in Pont Remy. Het lijkt een regendag te worden maar daar willen we niet voor thuisblijven. Joppie in de aanhanger en op weg. Al gauw is t meer dan motregen dus capes en pak aan. De sluis in Pont-Remy ligt krap naast een stuw die zuigt maar net als we denken dat we t wel durven komt een sluiswachter om een opvarend schip te gaan schutten. Hij draait de stuw daar niet voor dicht, maar dat zou hij wel doen bij afvaart. Dat stelt gerust. Het schip dat uiteindelijk komt, de “Bolleke” heeft nergens moeite mee. Goed zo. Verder naar Abbeville en de regen op een steeds drukkere weg. De kade is vrij, de sluis is rustig, de oude kade is niet meer in gebruik en de uitvaart naar de Somme lijkt geen probleem. Dus kunnen we aan de koffie en een ficelle de Picardie. Abbeville hebben we gezien. Niet de moeite waard om vast te maken. Terug naar “huis”. Lekker onder de warme douche, en daarna even naar de Engelsen gewandeld om te vertellen. Die hebben een heel avontuur achter de rug met Nederlanders die daar hebben vastgemaakt. Geen goed voorbeeld van onze landgenoten. Wij kennen daar helaas ook voorbeelden van. Lekkere hapjes van ham, pate, kaas, paddestoelen en aioli. Een avondwandeling en voor t eerst deze vakantie een film gekeken: “Broken Flowers”. Wat traag acteerwerk en niet helmaal bevredigend slot. Dan maar naar bed Dinsdag 21 juniCocquerel- St Valery sur Somme Als we om half negen bellen om de sluizen en bruggen af te spreken is t weer vlot geregeld: 9.15 u Pont-Remy en ze zullen de barrage even sluiten om de invaart naar de sluis niet gevaarlijk te maken. Omdat we ons ervan bewust zijn dat met deze stroom mee te vroeg aankomen zonder plek om vast te maken voor de sluis een risico is komen we bewust iets te laat.... En dat is te zien aan de overs want de sluiswachter heeft de barrage al 10 minuten dicht en nu overstromen de overs... Onze schuld. Wij bieden verontschuldigingen aan en dat hoeft niet want hij vindt t prima. Maar wel eerst de barrage weer open en dan onze schutting. ’T Geeft de prioriteiten goed weer. Brug- en sluisloos verder naar Abbeville met koffie en een heerlijke chocoladebom. Goed sturen om niet uit de bocht te vliegen met deze crue mee van 3-4 km/u en smal vaarwater. En zo zijn we ruim op tijd in Abbeville. Er is nog niemand bij de sluis dus we melden maar per telefoon dat we er zijn. Merci beaucoup en even later komt er weer een nieuwe sluiswachter. Vlot geschut en de doorvaarthoogte van de brug is 3,6 m. Daar kunnen wij goed onderdoor met onze vanmorgen opnieuw-maar-even gemeten kruiphoogte van 3,2 m. Koers St Valery. Al snel de eerste draaibrug die ze met z’n tweeën moeten opendraaien. Niks stroom. Met stroom op de kont op je plaats blijven is even anders maar gaat prima. En weer door. Dan de lunchpauze dus een plek aan een ponton aangewezen gekregen en om 14 u weer verder. De sluiswachter wacht ons op om een touwtje aan te pakken. Geweldig! Joppie helemaal blij aan de kant. Schip schoongespoten van afgewaaid gebladerte. Oude brugwachterswoning bewonderd (pontier!). http://www.hielkje.eu
Powered by Joomla!
Gegenereerd op: 24 June, 2016, 11:23
Hielkje.eu
En dan komt de brugwachter weer om verder te gaan. Hij vertelt waar we in St V kunnen liggen en als we daar zijn staat hij al weer klaar! Om verlegen van te worden. Een prive-ponton met afsluitbaar hekje. Geen stroom of water maar we kunnen wel even zonder. 1 km van het dorp en dat vinden we juist heerlijk. Wandelschoenen aan en de kuier naar St Valery. De zeesluis is nu bruikbaar want de spuien staan dicht. Maar geen schip. Wel een stoomtreintje dat een frequente verbinding onderhoudt met t plaatsje aan de overkant van de baai. Jachthaven aan de zeekant en eindelijk de geur van zout. En dan wil een oester er wel in. Op een mooi gelegen terras met meer grijze genotvogels en hondjes genieten we ervan. Teruglopend kijken we waar we vanavond gaan eten. We moeten vieren dat we t eind van de Somme hebben bereikt. Mooi shirt gekocht. Boodschappen gedaan en weer aan boord. De sluiswachters komen nog even langs. Handen schudden en overleg want t water is hoog en dat heeft gevolgen: een keer per dag naar Abbeville en verder, dus wanneer willen wij? Vrijdag. OK. Op de fiets weer en nu zonder Joppie naar t restaurant. Le Drakkar suggereert dat de Noormannen hier ook ooit waren. Eten valt wat tegen. Daarna nog even in een prachtig laagstaand licht over de promenade gefietst en aan boord en naar bed. Dinsdag 22 juni Nu is het echt zomer natuurlijk? Grijze lucht, drukkend. Boodschappen bij de Lidl. App’s ge-upate bij de MacDo. Hielkje met de kop op de stroom gelegd. We schatten in dat we vandaag buren krijgen en dan is dat makkelijker bij afvaart. En dan na de koffie op de fiets met Joppie in z’n mandje achterop naar de zuidkant van de Baie de la Somme. Middeleeuwse deel van St Valery bekeken en dat is schilderachtig. Via een kustpad en binnenwegen komen we bij Le Hourdel. Haventje, vuurtoren, de baai aan de ene kant en de volle zee aan de andere. Je zou New York kunnen zien.... Strand van dikke kiezels, en prachtig weer. Dat vraagt om Moulesfrites op een terras. Verder de kust gevolgd langs slufters en duinen naar Cayeux sur Mer en dat is een rare badplaats met een boulevard achter rijen strandhuisjes. En aan de zeekant een steil kiezelstrand. Mensen ontbreken. Weinig sfeer. Langs binnenwegen terug met Joppie heel braaf in z’n mandje. 35 km in drukkend warm weer. Geen buren gekregen. Wel komt Roger even buurten en als hij te lang wegblijft ook Margaret. Gezellig gebabbeld over varen en pensioen, werkgeverschap en oude ouders. Even aan de zwemtrap in de Somme gehangen, maar t stroomt te hard om echt te zwemmen. Bleu d’Auvergne, Camembert, pate en frisse salade met geroosterd brood als diner is heerlijk na de lunch. Uitzicht op een zilverreiger, en blauwe, een kwikstaart een een prachtige bisamrat. Dreigende luchten en wind voor de regen maar t blijft bij dreigen.
http://www.hielkje.eu
Powered by Joomla!
Gegenereerd op: 24 June, 2016, 11:23
