FILMSPOT. Officieel orgaan van de Videofilmgroep Saenden Uitgave mei Voorzitter

FILMSPOT Officieel orgaan van de Videofilmgroep Saenden

Uitgave mei 2016

Voorzitter Huub Kersten Noordwachter 46 1503 VJ Zaandam 075 - 6178597 [email protected]

Videofilmgroep Saenden sinds 23 mei 1933, KvK nr. 40618122

Secretaris Arend Boer Lijsterstraat 56 1521 XC Wormerveer 075 - 6218538 [email protected]

Lidmaatschap € 70,- per jaar, rek. NL95INGB0003266531, t.n.v. Videofilmgroep Saenden, Acaciastraat 47, 1505 TG Zaandam.

De clubavonden worden om de week gehouden op dinsdagavond in gebouw ‘De Binding’, Bristolroodstraat 93,1503 NW Zaandam, 075 - 6701704 (achter sporthal ’De Vang’)

Beheer filmarchief Jan van Zeelt Film archivaris Arend Boer Web site www.videofilmgroepsaenden.nl Webmaster Ann Bens Kopij naar Huub Kersten Lay-out Filmspot Hans Dorland Filmspot drukwerk en verspreiding Arend Boer

Penningmeester Jim Kitzen Acaciastraat 47 1505 TG Zaandam 075 - 6178133 [email protected] Commissaris Remmet Ouwejan Triangelhof 141 1544 WX Zaandijk 075 - 6166083 Filmspot pagina 1

AGENDA Bijeenkomsten Saenden eerste halfjaar 2016 05-01-2016 Nieuwjaarsreceptie Verzorgd door Theo en Janny Slagter 19-01-2016 Videoclub Ronde Venen op bezoek 02-02-2016 Filmanalyse: Documentaires 16-02-2016 Tweede wedstrijdavond 01-03-2016 Algemene ledenvergadering 15-03-2016 Finaleavond met rondreisjury 29-03-2016 Bert Nieboer: Audacity 12-04-2016 Wedstrijdfilms nader toegelicht 26-04-2016 Schrijver en filmpionier Dick Laan 10-05-2016 Groene avond Externe activiteiten 15-03-2016 Rondreisjury bij Saenden 04-04-2016 UNICA-films 2015 bij Aalsmeer 13-04-2016 NH´63-Voorjaarsvergadering 23-04-2016 NH’63-Regiofestival in Hillegom 30-04-2016 NOVA 1-minuutfestival in De Cantharel in Uchgelen 19 t/m 25-08-2016 UNICA in Roemenië 02-10-2016 Nationaal speelfilmfestival in Sneek 13-10-2016 “In de hoofdrol” bij Velsen 29/30-10-2016

NOVA Filmfestival in Heerenveen

16-11-2016 NH’63-Najaarsvergadering 26-11-2016 NH’63-Interclubontmoeting

Hoe spannend kan het zijn in Hillegom Natuurlijk hopen we in de prijzen te vallen op het Regiofestival van NH’63 maar het loopt wel heel anders dan we gedacht hadden. De jury is soms zuinig met de waarderingen en dat heeft zo z’n onverwachte gevolgen. Na het vertonen van alle films wordt de uitslag bekend gemaakt door de voorzitter van NH’63, Kees Tervoort. Bij de speelfilms krijgt De Belofte (Pro Deo AMFI’66) een waardering van 217 punten en dat is goed voor de 2e prijs. Kees draait er een beetje omheen waarom er geen eerste prijs is. Ik denk: zou men 217 een beetje te weinig vinden voor een eerste prijs? Verwarrend. Maar onze speelfilm What Goes around van Martijn en Sue, die door de Rondreisjury gewaardeerd werd met ruim Zilver+ (235 punten) wordt helemaal niet genoemd. Zou hij per ongeluk in de verkeerde categorie ingedeeld zijn? Of… Zo wordt het wel heel spannend. Dan de categorie Informatieve films. Op de Finaleavond kreeg Ann Bens van de Rondreisjury GOUD voor haar prachtige documentaire Tadao Ando architect met een waardering van 244 punten. Onze verwachtingen bij dit Regiofestival zijn dan ook hoog gespannen. Maar het loopt anders. Tadao Ando architect, gaat 19 punten terug van 244 naar 225 punten. Dat levert een 3e prijs op en gelukkig nog nét voldoende punten voor een Nominatie voor de Nationale wedstrijd van de NOVA. Maar hoe zou onze documentaire Tussen Kunst en Kamera gewaardeerd zijn? Deze film, die door Ann op een andere manier in elkaar gestoken is en gemonteerd dan de film die we op het opdrachtfestival gedraaid hebben wordt niet genoemd, terwijl hij bij de Rondreisjury nog goed was voor een ruime Zilver+ (236 punten). Zou hij nu minder dan 225 punten hebben of…. nee niet aan denken. Nu wordt het wel heel spannend. Zou What Goes around, of Tussen Kunst en Kamera misschien Laureaat krijgen? Het zou toch niet waar zijn? De ontknoping kwam snel maar het lijkt wel een eeuwigheid. Na het altijd weer spannende vertonen van de eerste beelden is het duidelijk: LAUREAAT voor What Goes around! Zilver+ met 231 punten. Voor het eerst sinds 2003, toen Saenden met De Disc het Laureaat veroverde, valt nu deze grote eer weer aan ons te beurt. Geweldig. De trotse Martijn mag twee keer op het podium komen. Eén keer voor het Laureaat en één keer, namens Sue Ann Yeho, voor de prijs “beste actrice”. Foto’s, vele handen schudden, het kan niet meer stuk. Eindelijk een doorbraak. Als we bij de uitgang de Palmares ontvangen wordt het duidelijk hoe het met Tussen Kunst en Kamera, is gegaan. Men heeft kennelijk besloten dat dit een soortgelijke film is als Tussen Kunst en Kitsch en niet als een nieuwe film wordt beoordeeld. De jury kan de film bovendien niet zo bekoren en devalueert hem 29 punten van Zilver+ (236) naar Brons+ (207). Door al deze verwikkelingen is het een extra spannende dag geworden, en dat heeft natuurlijk ook z’n charme. En natuurlijk, jury-uitslagen mag je niet vergelijken. Film is KUNST en dus moeilijk of niet te meten. Dat schreef Piet van Eerden al in 2005 in het leerzame boekje ‘Een boekje opendoen over jureren’.

Huub Kersten

Filmspot pagina 2

De finale avond met de NH’63 jury En die bestond vanavond uit Marion van Leeuwen, Cor v.d. Plaat en Gerard v. Schie.

eigendommen van Saenden, wat weer een geluk bij een ongeluk was. Inmiddels hadden de mannen achter de knoppen door slim programmeerwerk het beeld in de juiste proporties weten te prutsen. De hartslag van Theo was weer wat gezakt want In Amsterdam Noord werd probleemloos getoond. In de korte pauze die volgde ging de jury vast de eerste twee films bespreken in het zweetkamertje alhoewel door de kapotte ruit de temperatuur niet al te hoog was. Om vijf voor tien werd gestart met de volgende film What goes around, de projectie vertoonde gelukkig geen kuren meer en ook de volgende films, Ik wist van niets, Tussen kunst en Kamera en de laatste film Tadao Ando architect draaiden allemaal perfect door onze installatie.

Wat de NH’63 jury er van vond. De eerste film Tingieterij Holland van Bob v.d. Kolk en Geen mededelingen vooraf maar meteen aan de slag zijn team. met de eerste film Tingieterij Holland. Het oude ambacht leeft als nooit tevoren, de kamera De projectie hikte een keer want 16:9 wilde niet meteen uitvoering met twee kamera´s redelijk maar stabiel. Het lukken, grootzigheid dacht iedereen want de film draaide blijft een vraag welke gereedschapjes er bij het draaien er probleemloos door. gebruikt worden; dit wordt gemist in de close ups. Bij We hadden ons vergist want het pechduiveltje had zich de intro vertelt de dame zoveel dat je de aandacht kwijt in onze installatie genesteld en de film In Amsterdam raakt. Jammer ook dat het begin wat rommelig overkomt Noord kreeg niet het juiste formaat mee. door de man die door het beeld loopt. De blu-rayspeler en de projector wilden elkaar niet De commentaarstem is duidelijk en goed te verstaan. De begrijpen en het goede formaat wilde niet op het doek belichting is goed. Wel wordt het maken van het handvat verschijnen. van de kan gemist. Wordt dat ook door het zelfde bedrijf Onze beeldtechnici zweetten peentjes het wilde niet erg gedaan? lukken. Theo probeerde de jury te vriend te houden en Kortom een interessante film om naar te kijken met een voorzitter Huub bleef maar roepen dat dit anders nooit puntentotaal van 212 punten en de waardering Zilver. gebeurde. Om negen uur nog steeds geen goed beeld en De tweede film In Amsterdam Noord van Theo Slagter. bovendien liet de wet van Murphy zich ook nog gelden: De film bestaat uit twee lagen: de zanger die zijn lied politie aan de deur want er was ingebroken bij ons zingt en door middel van chroma key over de film heen gebouw, en was van alles ontvreemd, overigens geen zit. De verandering van Amsterdam Noord van toen naar Filmspot pagina 3

nu is goed in beeld gebracht. De chroma key is van heel goede kwaliteit, heel knap en creatief gedaan. Jammer dat de oude beelden niet gestoken scherp zijn, de geluidskwaliteit is goed. Jammer van deze videoclip dat het geluid niet spat synchroon zit. Goede onderhoudende videoclip. Het lied wordt goed ondersteund door de beelden. Het totaal aantal punten is 212 met een waardering van Zilver. De derde film What goes Around van Martijn de Boer en Sue ann yeoh. Er kunnen allerlei spreekwoorden op deze film losgelaten worden zoals boontje komt om zijn loontje, wie de bal kaatst, kortom het gaat duidelijk over pesten, wat heel goed overkomt. Hele mooie opbouw in het intro, mise en scène goed opgezet, creatieve titel behandeling prachtig en speels. Kameravoering realistisch, je bent er helemaal bij betrokken als kijker. De belichting bij de aanranding is te vlak, bij meer aandacht aan de belichting was het geheel nog dramatischer overgekomen. Muziek goed gekozen en draagt bij aan de spanningsopbouw. Spel van de dames heel goed alhoewel het aangerande meisje wel wat heftiger had kunnen reageren en de scène is iets te lang. De jongen reageert wat traag door knoopje voor knoopje het bloesje los te knopen. Goede onderhoudende spannende film die geloofwaardig over komt. Kleine kanttekening: er zijn regels voor de ondertiteling, waarom alles in hoofdletters? Op internet zijn regels voor ondertiteling te vinden waarin ook staat dat alles in hoofdletters uit den boze is. De punten: totaal 235 met een waardering Zilver+ en een nominatie om te draaien op het festival. u

Saenden te gast bij de Landelijke Film Kring

Film nummer vier Ik wist van niets van Theo Slagter. Weer een videoclip met als strekking Menten, Waldheim en Bernhard die helemaal van niets wisten. Door picture in picture en chroma key een film met dramatische kracht. Kameravoering stabiel en toch eenvoudig. Montage goed uitgevoerd, chroma key belichting ook goed uitgevoerd. Geluid van goede kwaliteit. Door de nadruk op het lied te leggen moet het wel spat synchroon zitten. En daar mankeerde wat aan. De zanger wist de tekst niet en had een blikrichting naar de plaats waar hij de tekst kon lezen. Daardoor miste hij de synchroniteit en zat niet goed in zijn tekst. En ga je als kijker iets missen, de zanger zijn play back is niet goed en dat is wel de performance van het lied. De punten, totaal 217 en de waardering Zilver. De vijfde film Tussen kunst en kamera van Ann Bens. Een bijna waarheidsgetrouwe persiflage van het programma tussen Kunst en Kitsch. Mise en scène is heel goed opgezet, intro en de bespreking van de Askania kamera is heel mooi gedaan, prachtige shots met veel afwisseling. De beelden ondersteunen goed wat de kijker wil zien, het geluid zeer toepasselijk en de belichting heel goed. Het spel komt zeer geloofwaardig over bij dit interessante en goed gekozen onderwerp, prettig om naar te kijken. Nieuwsgierig was men wel wie het boek had meegenomen dat plotseling bij de deskundige terecht kwam, waar kwam het vandaan? Het maakte het totaal er niet minder op. Totaal aantal punten 236 met een waardering Zilver+ en een nominatie. De zesde en laatste film van deze avond Tadao Ando architect van Ann Bens. Prachtig werk van de architect Ando in mooie composities tot diep in de ziel weergegeven. Een prachtige intro over zijn leven passend bij de stijl

Er is heel lang uitgekeken naar 20 maart 2016, een bijzondere datum voor zowel Videofilmgroep Saenden als voor de LFK-leden. Het is de eerste keer, dat zij een filmclub uit de Zaanstreek ontvangen. Dit is tot stand gekomen door bemiddeling van ons erelid: Remmet Ouwejan. Ook onze voorzitter Huub Kersten, die speciaal door Remmet is meegenomen voor de Nieuwjaars/ oliebollen receptie, om het één en ander vooraf te bespreken, heeft hiertoe bijgedragen. Zondagochtend, 20 maart: bewolkte lucht, afgewisseld met af en toe wat zon. Zo rond 9.15 uur verzamelen acht Saendenleden zich voor de flat Noordwachter, om daar in twee auto’s te stappen, en zich door Huub Kersten en Dick Ham op comfortabele wijze te laten vervoeren naar de “Prinsenhof ” in Buren, waar het allemaal zal gebeuren. van de film, kameravoering heel mooi, montage goed ritmisch niets is te lang. Voice over stem en woordkeuze erg goed en prettig om naar te luisteren. Muziekkeuze heel goed en met zorg gedaan. Kortom een documentaire van de juiste lengte rustig en mooi van licht. Deze prachtige film verdient ook prachtige punten totaal 244 met een Gouden waardering en een nominatie voor het festival. Een geweldige finale avond met zes films waarvan de helft een nominatie behaalde om te draaien op het NH’63 festival dat gehouden wordt op 23 april in Hillegom. Verslag van Willem Kleijn Filmspot pagina 4

Vooraf aan ons bezoek, heeft Saenden’s - pr. man een persbericht verstuurd, waarin een kort historisch overzicht van onze club staat beschreven. Bij het binnenkomen worden wij hartelijk verwelkomd u

door het bestuur, waarna vele handen van zowel LFK mensen als van Saendenleden worden geschud, en hierdoor gelijk een gemoedelijke sfeer ontstaat. “Ouwe jongens, krentenbrood” zullen we maar zeggen! In het evenementengebouw is bovendien een heel goede keuken aanwezig, die voor de lunchpauze zeer belangrijk is voor mensen met een hongerige maag, en waar de aanwezigen gelijk de lunch kunnen bestellen door de genoteerde bestelling af te geven bij de bar. Wie schets onze verbazing…???….? De lunch, die rond één uur plaats zal vinden, wordt ons gratis aangeboden door de LFK. Zo’n spontaan aanbod hebben we nog nooit eerder meegemaakt. Onze hartelijke en welgemeende dank hiervoor. Men was diep onder de indruk van deze geste. Aangezien er op deze ontmoetingsdag een vol programma aanbod was, werd om precies elf uur begonnen. In de eerste plaats heette de voorzitter van LFK, Rudie Kreunen, de acht Saendenleden van harte welkom op deze ontmoetingsdag. Daarna was het de beurt aan de technische man, Henk Doeve, die de video- en de 16 mm. projector, bediende. Begonnen werd, zoals gebruikelijk bij de LFK, met een 16 mm. film uit het verleden. Daarna was het tijd om de Saenden filmproductie te starten met de film van Ann Bens: “Stichting Hoop”. Gelijk bij de eerste beelden van deze videofilm spatten de kleuren als het ware van het doek. Wat ook het geval was bij de volgende te vertonen video beelden. Opvallend tijdens al deze projecties waren de grote scherpte en mooie kleurrijke beelden op het grote scherm. En dat op een scherm, dat veel groter van formaat is dan dat van onze club. Voor de lunchpauze werden de volgende films vertoond: “Dit brengt ons samen” , een clubfilm opdracht van NH’63, “De geschiedenis van kamp Westerbork” van Dick Ham, “Museumstoomtram Hoorn – Medemblik”, van Bob v.d. Kolk/Dick Ham/ Jos Mol/Louis Koers. “Beste wensen”

van Han v.d. Stok, “Illuminatie” van Theo Slagter en “Tijd heelt” van Ann Bens. En toen was er pauze. Om 14.00 uur werd een aanvang gemaakt met het tweede deel van de middag, door middel van zwaar trommelgeluid uit de film van Jim Kitzen “Drums from Beijin”. De politiefilm: “Baantjer en de rat”, een filmcollectief o.a bestaande uit : Han v.d. Stok, Arend Boer, Steven Geldof en Hans Dorland. “Moderne klassiekers” van Hans v.d. Stolk. “De vroegere Hollandsche kolonie van Jan van Riebeeck” van Dick Ham. “ Villa Comunale” van Huub Kersten. “Norma” van: Bob vd. Kolk, Jos Mol, Dick Ham. En tot slot: “Abyaneh” van Ann Bens. Na afloop van elke vertoonde film bestond de mogelijkheid om van gedachten te wisselen, waar van tijd tot tijd dan ook gebruik van werd gemaakt. De LFKleden waren toch wel behoorlijk onder de indruk van wat zij op deze dag hadden gezien. Na afloop bedankte de voorzitter Rudie Kreunen Saenden hartelijk voor het geboden op deze dag. Met nog wat nazitten in de gelagkamer, besloten de 8 Saendenleden om ca. 17.00 uur weer in de auto te kruipen, richting Zaanstreek. Al met al een gezellige en geslaagde dag mogen wij constateren. Verslag van Remmet Ouwejan.

Verbeteren van geluid met Audacity

Clubavond op 29 maart 2016. Gastspreker: Bert Nieboer

je deze het beste vooraf kunt installeren. Als alle laptops een plaatsje hebben gekregen kan het feest beginnen. Audacity is een gratis computerprogramma waar je allerlei problemen in geluidsopnamen mee kunt verhelpen. Maar dat is achteraf als het leed al is geschied… Het is natuurlijk veel beter als je weet waar de problemen door veroorzaakt worden. Dan kun je er iets aan doen om ze te voorkomen. Dit is nu precies het onderwerp waar Bert helemaal in thuis is. We krijgen een stortvloed van praktische tips en trucs. Met legio voorbeelden van YouTube en niet te vergeten z’n eigen ervaringen. Een feest om van te smullen. Bij het maken van een film wil je natuurlijk dat de gesproken tekst goed verstaanbaar is. Dat is relatief makkelijk als de microfoon in beeld mag zijn of door de geluidsman buiten beeld gehouden kan worden. Sommigen kiezen voor het gemak een dasspeldmicrofoon, ook Lavalier genoemd, die soms onzichtbaar onder de kleding wordt verstopt. Maar dan wordt het oppassen. Het microfoontje én het kabeltje vereisen veel zorg anders hoor je geknisper, gekraak en geschuur als de persoon zich beweegt. Bert geeft vele praktische tips hoe je deze problemen kan voorkomen. Het YouTube-filmpje “7 ways to hide a Lavalier microphone” brengt dit ook duidelijk in beeld.

Speciaal plakband (Gaffer tape) doet wonderen bij het vastplakken van microfoon en kabeltje en laat geen We hebben weer eens een echte DOE-avond. Normaal lijmresten na. neemt men dan camera’s mee maar in dit geval gaan Als een acteur bewegingsvrijheid nodig heeft wordt er de laptops mee naar het clubhuis. Bert Nieboer heeft vaak een microfoon met zender en ontvanger gebruikt. ons prima voorbereid via een e-mail met links naar de Een andere mogelijkheid is het geluid op te nemen met programma’s die gedownload moeten worden omdat we een klein recordertje (fa. Zoom). Bert wijst ook op de die we gaan gebruiken. Ook krijgen we aanwijzingen hoe mogelijkheden van de Smartphone, die velen toch al u Filmspot pagina 5

bij zich hebben. Hier heeft RØDE een speciaal Lavalier microfoontje voor, de Smartlav+. De prijs is aantrekkelijk: € 69. Een geschikt appje voor Android is de Voicepro; kost € 9,90. Maar als er ondanks alle goede tips en voorzorgsmaatregelen toch storende zaken in het geluid zitten die weggepoetst moeten worden, dan komt Audacity heel goed van pas. Bert heeft hier voorbeelden van meegestuurd en op papier gezet hoe je dit aan moet pakken. Je moet er wel op letten dat een storend geluidje niet simpel weggeknipt mag worden want dan is je filmpje al gauw niet meer lipsynchroon. Wat je er uit knipt vervang je door set-noise of ander geluid dat er onopvallend voor in de plaats gezet kan worden. Dat is de truc. Een stukje geluid dat te hard staat kun je gewoon markeren en zachter zetten. Opvallende ruis kun je verzwakken met de functie ‘Noise gate’. Mogelijkheden van Audacity zijn er teveel om op te noemen. Oefening baart kunst maar er gaat al gauw een hoop tijd in zitten als het storende geluid precies op het moment komt dat er iets belangrijks gezegd wordt. Dan wordt het lastig. Als je liever je tijd besteedt aan filmen dan aan correcties van geluid dan is het toch handiger om bij het filmen een goede geluidsman te hebben en ook naar hem te luisteren! De avond is omgevlogen. Aan mij de eer om Bert namens ons allen zeer te bedanken voor het verzorgen van deze leerzame avond. Een doos heerlijke bonbons gaat met hem mee naar huis. Als bijna iedereen al naar huis is staan enkele Saendenleden nog lekker na te keuvelen met Bert. Over film en geluid natuurlijk. Maar als hij vertelt over z’n belevenissen bij de Marine zijn we

een en al oor en vergeten we al gauw de tijd. Twee dagen later stuurt Bert ons nóg een e-mailtje. Nog meer links en instelwaarden voor Audacity. Het wordt bijna een boekwerkje. Bert, bedankt. Het was fantastisch! Verslag van Huub Kersten

Wedstrijdfilms nader toegelicht Clubavond 12 april

Na een royaal Zaans kwartiertje opende Huub om 20.20 uur de avond met de mededelingen: De geluidboxen, die bij de inbraak van twee weken geleden niet waren gestolen (te zwaar?), zijn nu aan de voorzijde gemerkt door er met een mal SAENDEN op te spuiten. Aan de zijkanten is ‘Saenden’ in het hout gefreesd en op de achterzijde is een politiesticker geplakt. Dit om het allemaal minder interessant te maken voor dieven en helers. De andere apparatuur is met kunst en vliegwerk vervangen. Een professionele draadloze microfoon is voor onbepaalde tijd door Johan Schenk aan ons uitgeleend. Het gevolg van het één en ander is dat het bestuur heeft moeten besluiten dat de apparatuur elke clubavond mee naar huis genomen moet worden. Dit kan niet door één persoon gedaan worden, en ook voor het transport naar de auto en naar huis vise-versa moet wat Filmspot pagina 6

bedacht worden, b.v. een steekwagentje en (aluminium) koffers. De beamer is door Huub uitgebreid getest om dat deze de avond dat de rondreisjury op bezoek was nogal kuren had. De beamer is ‘ziek’ en dit wordt nog verder uitgezocht. Verder zijn er veel afberichten binnengekomen waardoor we met 13 personen begonnen, maar om 21.00 uur kwamen Bob v.d. Kolk en Dick Ham de gelederen versterken waardoor we toch nog op 15 man kwamen. Rem Ouwejan attendeert ons op een tentoonstelling in museum Hilversum waar abstracte kunst van Jaap Drupsteen wordt getoond. Drupsteen is bekend van De VPRO televisie, de tentoonstelling duurt tot eind mei. Hierna neemt Arend Boer het over en vertelt dat we een aantal films gaan bekijken die al eerder zijn gedraaid en beoordeeld. Het probleem was toen dat er op de beoordelingsbriefjes wel een cijfer werd gegeven maar op de achterzijde weinig of geen commentaar werd genoteerd waardoor de makers er niet veel aan hadden. Commentaar zou kunnen helpen om de film te verbeteren. Daarom vraagt Arend om na iedere film commentaar te leveren. De eerste film is van Willem Kleijn met de titel:”A4”. De film gaat over de ontwikkeling van de raket in Duitsland. Hij laat zien dat de basis van de huidige ruimtevaart gelegd is door een u

groep techneuten onder leiding van Werner von Braun. Het idee was om met een raket de post op moeilijk te bereiken plekken, zoals de Waddeneilanden te bezorgen. Toen de oorlog uitbrak en de regering en het leger interesse kregen, kwam er genoeg geld vrij om de V1 en later de V2 te ontwikkelen. Willem vertelt uitgebreid hoe de film gemaakt is, namelijk door heel veel zoekwerk op internet, en speciale excursiereizen naar nog bestaande locaties. Het verzamelen van al die gegevens is volgens Willem het leukste van het hele proces van film maken. De interesse voor dit onderwerp is bij Willem ontstaan door de technische hoogstandjes die nodig waren om de raketten te ontwikkelen. In 1930 is door Fritz Lang al een film gemaakt over een reis naar de maan “Frau im mond” Die ging al over een reis naar de maan per raket. Het gevraagde commentaar: - Er is grote waardering voor de gedetailleerde afbeeldingen en beschrijvingen. - Het is een film voor een klein publiek. - Al vind je zelf de inhoud van de film niet interessant het kan toch een goede film zijn. - Het is moeilijk te zeggen hoe de jury er over zal oordelen, want hoe beleven ze het op dat moment? - Film is educatief vooral als je zelf die tijd niet meegemaakt hebt. - Filmisch slordigheidje: er zat af en toe een wit randje om het beeld. Om 21.30 wordt er een pauze van een half uurtje ingelast. De tweede film van deze avond is ook van Willem Kleijn, en gaat over de jaarlijkse “Stoomdag” in maart 2016. Het is een deel van 7 minuten uit een film van 20 minuten. De film laat een aantal werkende machines zien zoals

een slijpbank een schaafbank en een draaibank, allemaal Hembrug producten. De machines zijn op een schaal van 1 op 10 gemaakt, en het frame is gegoten in gietijzer of aluminium. Er moet dus eerst een gietmal van het te gieten onderdeel gemaakt worden, waarna een gieterij, bijvoorbeeld Dijkkamp in Zaandam, het frame of onderdeel kan gieten. Er was een vraag of Willem over de machines beschikt om deze metalen modellen te maken, bijvoorbeeld een draaibank, een boormachine en een slijpbank. Ja die zijn allemaal aanwezig.Er was veel waardering voor dit verborgen talent van Willem.Een puntje van kritiek, het geluid van de film was overstuurd.

- Er was zelfs iemand die de film niet nog een keer wilde zien omdat hij te emotioneel zou zijn, wat aangeeft dat de boodschap wel over kwam. - Strekking van de film: het pesten gebeurt ook in de werkelijkheid. - Een puntje van kritiek is: de ondertiteling is in hoofdletter dat zou betekenen dat er geschreeuwd wordt. Dit kan helaas niet meer worden aangepast.

De derde film is van de hand van Theo Slagter en gaat over de onlangs overleden protest zanger c.q. accordeonist, Jos de Rooij. Het begint met twee minuten uit het ATV nieuws waarin Jos de Rooij wordt herdacht door middel van een interview in een café op de Amsterdamse Zeedijk, waarin ook stukjes van de film worden vertoond die Theo nog niet zo lang geleden had gemaakt in Amsterdam Noord. Hierna volgt de hele clip “In Amsterdam Noord” Bij de opnamen van deze muziekclip is veelvuldig gebruik gemaakt van het chroma key systeem en is met twee tot drie camera’s gewerkt. Commentaar: Perfect filmpje, chroma key prima, en is geschikt voor een groter publiek.

Verslag van Dick Hoogenkamp

De vierde en laatste film is ingebracht door Martijn de Boer en duurt 9.41 min. en is getiteld “What goes around”. In deze film vervult Martijn verschillende disciplines, onder andere de productie, ook is hij betrokken geweest bij de casting en de montage. De film behandelt een actueel onderwerp, namelijk het pesten op school. - Er is bewondering voor het spel van de “meiden”. Filmspot pagina 7

Tegen 23.00 uur gaf Arend de microfoon weer over aan Huub die de historische woorden sprak: Allemaal wel thuis. En wat doen we de volgende keer? Dat zien we dan wel weer.

Videofilmgroep Saenden weer in de top Wat wij bij Saenden niet voor mogelijk hielden, is op zaterdag, 23 april 2016, bewaarheid in Bloemswaard te Hillegom, waar het NH’63-Regiofestival werd gehouden. Deze filmdag is door veel enthousiaste cineasten bezocht. Ook is er een aantal filmacteurs op af gekomen, om hun prestaties terug te zien op het witte doek. Er heerste meteen al een prettige sfeer bij het binnenkomen. Van onze club waren 11 man aanwezig, te weten: Jim Kitzen, Willem Kleijn met echtgenote, Bob v.d. Kolk, Arend Boer, Huub Kersten met echtgenote, Han v.d. Stok, Martijn de Boer, Louis Koers en Remmet Ouwejan. Helaas moest Theo Slagter afbericht sturen vanwege een onverwachte hartstoring. Wij wensen hem en zijn vrouw veel sterkte. De vaste NH’63 technische dienst zorgde voor een u

feilloze projectie. Onze welgemeende dank hiervoor. Zoals gebruikelijk heette de voorzitter, Kees Tervoort, iedereen hartelijk welkom, waarna het vertonen der films een aanvang nam. Na elke vertoonde film werd door Kees het juryrapport voorgelezen, maar nog geen waardering uitgesproken.

tromgeroffel met de daarbij behorende trompetters luidkeels door de zaal, en verscheen voor het laatst op deze dag, op het grote witte filmscherm, wie oh wie de: LAUREAAT winnaar zou worden in 2016. Niemand onder ons kon zijn ogen bijna geloven, toen stond te lezen,dat: onze MARTIJN DE BOER de LAUREAAT-houder 2016 is geworden. Bij de Saenden-bezoekers klonk een luid hoera !! Logisch toch. Dit had niemand voorzien. Zeker niet na de vele discussies die hieraan vooraf zijn gegaan. Martijn stond te glanzen en te schitteren en werd door ons allen omarmd en gefeliciteerd. Het is hem van harte gegund.

Tussen elk filmblok van 6 films was er een koffiepauze, en rond 12 uur een lunchpauze. In die lunchperiode zaten mensen aan de tafeltjes druk te discussiëren over de reeds vertoonde films.“Wie zal het toch worden?” hoorde je regelmatig over de grote nog onbeantwoorde vraag. De catering was lekker en goed verzorgd. Na de inwendige mens te hebben verzorgd, begon om 13:15 uur het middag programma. Je voelde de spanning in de filmzaal stijgen. Rond de klok van half vijf werd het muisstil, toen Kees Tervoort met een indrukwekkende stapel nominatiepapieren en een lijst van prijswinnaars, het podium betrad. Iedereen zat gespannen te luisteren naar wat hij ons over de uitslag had te vertellen. Je kon een speld horen vallen. Allereerst kwam de categorie informatieve films ter sprake, waarbij de film van Ann Bens “Tadao Ando – architect”, de derde prijs kreeg (225 punten / Zilver+)

en een nominatie voor de NOVA ontving. Onze welgemeende felicitaties voor dit prachtige behaalde succes. Maar de grootste klapper op dit festival kwam toch helemaal aan het eind van dit intieme filmfeest...! Met de bekende woorden: AND THE WINNER IS ….. hield Kees de zaal een moment in spanning, klonk het Filmspot pagina 8

Zo rond half zes was deze fijne en geslaagde NH’63dag ten einde, en probeerde men, vanwege het grote Bloemencorso dat ook door Hillegom trok op weg naar Haarlem, via andere wegen huiswaarts te gaan. Zal Saenden het volgend jaar weer met goede films tevoorschijn komen? Dat lot ligt in handen van onze Saenden-leden. Verslag van Remmet Ouwejan.

Schrijver en filmpionier Dick Laan

Dick Laan was de zoon van een van de belangrijke ondernemers in de Zaanstreek. Het palmolie verwerkende bedrijf Loders Croklaan in Wormerveer is hieruit ontstaan. Voor Dick was filmen een uit de handen gelopen hobby. In deze mooie documentaire zien we veel fragmenten uit een groot aantal speelfilms en documentaires, waarin Dick regelmatig zelf een hoofdrol speelde. Goed wordt in beeld gebracht hoe hedendaagse historici en conservators op zoek zijn gegaan naar verloren gewaande films en een manier vinden om zijn nalatenschap te bewaren.

Avond verzorgd door Arend Boer op 26 april

Het is ca 20.10 uur en ik tel 16 koppen +voorzitter dus een redelijke bezette avond. Huub opent de avond met de mooie berichten over de behaalde resultaten van onze clubfilmers op het NH’63 Regiofestival. Martijn de Boer behaalde met What goes around het Laureaat, Zilver+ en een nominatie voor het NOVA Festival. En ook nog met de beste actrice gemaakt. Ans Bens behaalde met haar film Tadao Ando, architect Zilver+ en een nominatie voor het NOVA Festival. Met Tussen Kunst en Kamera, met haar eigen montage, scoorde zij Brons+. Beiden krijgen een groot waarderend applaus van de aanwezige leden.

schaal 1 op 10. In gietijzer, waarmee werd gewerkt bij Ann krijgt gelijk haar verdiende wisselbeker voor het Eurometaal. behaalde clubkampioenschap 2016. Het model waar het over ging heeft hij vanavond Jammer dat Theo er niet bij kan zijn wegens een strijd meegenomen. Zes maanden vakwerk, schitterend. tegen zijn hartprobleem. Een hart dat op de goede plaats Willem geeft er mooie rustige presentatie over met zit maar gedotterd dient te worden. Hopelijk is hij er uitleg. Een nieuw project staat alweer op stapel. binnenkort weer bij... Sterkte. Dan valt het op dat de geluidsinstallatie perfect werkt De rest van de avond geeft Arend een presentatie over met een nieuwe microfoon. de schrijver en filmpionier Dick Laan (1894 – 1973), Ook is het probleem met de Blu-ray speler of de beamer geestelijke vader van Pinkeltje. door onze voorzitter Huub na vele uren speuren Arend heeft een documentaire van 40 min. opgelost. En zo is de eventueel nieuw aan te schaffen meegenomen: Dick Laan en de verdwenen films, een beamer uitgesteld, of nog niet nodig. film van Annelotte Verhagen over de amateurfilmers die zich in Haarlem thuis voelden en waar de eerste Arend krijgt het woord en begint om ca 20.30, op Nederlandse speelfilms gemaakt werden. Verbluffend verzoek van Willem Kleijn, met de “Stoomdag”. Deze 4:3 hoe deze gemaakt werden met de apparatuur van voor film heeft Willem geschikt gemaakt voor directe 16:9 de oorlog. In1918 startte het met houten camera’s in de projectie en dat gaat prima. Haarlemse filmfabriek Hollandia. Films zonder geluid; de We zien dat Willem, voor mij verborgen talenten heeft: spelers moesten met een bijzonder mimiek uitbeelden het met de hand namaken van precisiemachines, wat de bedoeling was van de regisseur. Filmspot pagina 9

Dan pauze, een drankje en een lekker hapje, dit verzorgd door onze cateringbeheerder Jim. We ondertekenen een verjaardagskaart voor Jan van Zeelt. Hij is donderdag jarig maar wegens omstandigheden vanavond niet aanwezig. De avond wordt voortgezet met een documentaire van het Kijkhuis Haarlem: Filmfabriek Hollandia. We zien hoe het filmen zich ontwikkelt en dat kleuren in de zwart/wit films mee gaan spreken om een bepaalde invloed uit te oefenen op de situatie. Weer komt naar voren dat toen de mimiek en de klederdracht zeer belangrijke aspecten waren in deze films. Een slogan is bij mij blijven hangen: IETS HOEFT NIET MOOI TE ZIJN, OM ONS TE VERMAKEN OF TE BOEIEN. Weer een zeer mooie presentatie, de moeite waard. Arend bedankt. Om ca 10.45 wordt de avond door Huub afgesloten . Verslag van Ton Sickmann

De snelheidsnoteringen voor SD-geheugenkaarten verduidelijkt? Misschien ken je het probleem wel. Je koopt een nieuwe videocamera en vraagt je af wat voor type SDgeheugenkaart jouw nieuwe aanwinst nodig heeft. Uiteraard zoek je dat eerst in de handleiding op, maar eerlijk gezegd vind je daar lang niet altijd de oplossing. Ik heb als test een aantal ‘manuals’ van populaire camera’s van Canon, Sony en Panasonic gedownload en bekeken. En eerlijk gezegd werd ik daar niet veel wijzer van. Laat staan dat ik nu weet wat hèt beste SD-geheugenkaartje voor de betreffende videocamera is. De labels van de geheugenkaartjes zijn voorzien van allerlei onduidelijke en per merk verschillende aanduidingen in de vorm van cijfers, symbolen en codes. Maar laten we eerst een kijken wat SD betekent. SD is de afkorting van Secure Digital. De benaming ‘secure’ heeft te maken met kopieerbeveiliging: gegevens kunnen zodanig op een SD-geheugenkaart worden opgeslagen dat ze niet met een computer of ander apparaat gekopieerd kunnen worden. De muziekindustrie zou bijvoorbeeld muziek op SD-geheugenkaarten kunnen verkopen, zodanig dat de consument de muziek wel kan afspelen, maar niet digitaal kan kopiëren. Maar in de praktijk worden SD-geheugenkaarten vrijwel niet gebruikt voor het verkopen van muziek. De SD-kaart is een geheugenkaart die is opgebouwd met flashgeheugen. De gegevens worden er digitaal in opgeslagen. Dat verklaart meteen de benaming ‘digital’. De SD-geheugenkaarten kunnen o.a. gebruikt worden in smartphones, tablets, Blu-ray players, HDTV’s, audio

spelers, navigatie systemen, (draagbare) computer’s, digitale foto- en video camera’s, enzovoorts. SD-geheugenkaarten bestaan in drie afmetingen (zie de afbeelding links) en 3 diktes. Standaard, Mini en Micro, resp. variërend in dikte van 2,1 mm, 1,4 mm en 1 mm. Met behulp van adapters kan het formaat van een Micro SDgeheugenkaart vergroot en dan gebruikt worden in apparatuur dat het betreffende fysieke formaat ondersteunt. In 1999 kwam de eerste SD geheugenkaart met opslag capaciteiten van 128MB tot 2GB en met een FAT16 formattering op de markt. In 2006 zag de SD High Capacity (SDHC) geheugenkaart het daglicht. Een SD geheugen kaart met opslag capaciteiten van 4GB tot 32GB, maar nu met FAT32 formattering. Omdat SDHC anders werkt dan de standaard SD geheugenkaarten, is dit nieuwere formaat niet backwards compatibel met apparaten die enkel SD (128MB - 2GB) kaarten kunnen gebruiken. In 2009 kwam de SD eXtended Capacity (SDXC) kaart op Filmspot pagina 10

de markt met opslag capaciteiten van 64GB tot maximaal 2TB (TeraByte) met een exFAT formattering op de markt. Voordelen van de exFAT formatering zijn o.a. dat er geen limiet meer is van de 4GB bestandsgrootte en het bevordert de uitwisselbaarheid tussen Mac en PC aangezien beide systemen exFat (kunnen) ondersteunen. Waren de DV-cassette en Compact Flash kaart (de laatste vooral in de fotografie) een veel gebruikt opname medium, inmiddels is de SD-geheugenkaart al lang een industrie standaard. Mede door de populariteit (lage prijs), maar ook door het lage stroomverbruik. Fabrikanten streven er naar een zo laag mogelijk stroomverbruik van hun apparatuur. En de (kleinere) SD geheugenkaart gebruikt minder stroom dan de duurdere en grotere Compact Flash geheugenkaart (36,4 x 42,8 x 3,3 of 5 mm dik). Logo’s. Op de twee voorbeelden van SDgeheugenkaarten (links) zien we een SDXC logo staan. Hier kan echter ook een SD logo òf een SDHC logo staan. Maar, wacht even, we zijn er nog lang niet. Om het geheel nog verwarrender te maken, komt de SD Association in 2009 met een uitbreiding op (alleen) de SDHC en SDXC busarchitectuur met twee Ultra High Speed (UHS) specificaties, te weten Fase I en II. De UHS-I specificatie definieert twee bus ontwerpen voor maximaal 50MB/s en 104MB/s data overdrachtssnelheid. De UHS-II specificatie definieert een busarchitectuur voor maximaal 156MB/s en 312MB/s. Dit zijn theoretische maximum limieten en de daadwerkelijke maximale u

prestatie voor een specifieke kaart wordt gedefinieerd op het label van de geheugenkaart. Als een Ultra High Speed geheugenkaart gebruikt wordt in een niet-UHS apparaat, zullen het apparaat en de geheugen kaart de langzamere SD snelheid gebruiken. Het UHS-II type kaart is aan de achterzijde duidelijk herkenbaar door de dubbele rij pinnen. Op het label vinden we dan een romeinse cijfer II, rechts van het logo. Aan de buitenzijde lijken UHS-I type kaart UHS-II type kaart de SD-geheugen kaarten (behalve UHS type II) op elkaar. Maar vergis je je niet. Ze werken met verschillende kloksnelheid en soms wordt zelfs de voltage, waar de geheugenkaart mee werkt, gewijzigd.

Snelheidsnoteringen De SD Association probeert het gebruikers makkelijk(er) te maken om de juiste SD-geheugenkaart voor hun fotoen videoapparatuur te kiezen. Tot nu toe waren er twee snelheidsnoteringen voor SD-geheugenkaarten.

1. Speed Class.

Een ‘2, 4, 6 en 10 Class’ indeling, waarbij ieder getal verwijst naar het gegarandeerde minimum aantal MegaBytes (MB/s) dat per seconde continue naar een SD geheugenkaart geschreven wordt. Het is belangrijk om bits en bytes niet te verwarren. Bits worden afgekort met een kleine letter ‘b’ (als in Mb/s), terwijl bytes worden afgekort met een hoofdletter ‘B’ (MB/s). Er gaan 8 bits in een byte. Vaak worden bij videocodecs de snelheid in bits per seconde uitgedrukt, terwijl bij geheugenkaarten de snelheid in bytes per seconde wordt aangegeven. Dus wanneer een camera in 100 Mb/s kan opnemen, bedenk dan dat het 12,5 MB/s. De Speed Class classificatie werd in eerste instantie voor digitale fotocamera’s ingevoerd. Op het label van de SD geheugen kaart wordt dit aangegeven door een ‘C’ met daarin het cijfer dat de klasse aangeeft.

2. UHS Speed Class. Daarna kwam de Ultra High Speed 1 en 3 snelheidsnotering voor alleen de SDHC en SDXC geheugenkaarten in de vorm van een ‘U’ met daarin een 1 (min. 10MB/s) of een 3 (min. 10MB/s). Heel misleidend. Je kan dus bijvoorbeeld een SDHC geheugenkaart type UHS-I hebben met een UHS 3 ‘UHS speed class’ snelheidsnotering. Sinds maart 2016 heeft de SD Assocation weer een nieuwe standaard geïntroduceerd, dit keer specifiek voor video, te weten:

SD, SDHC of SDXC logo

Type kaart: UHS-1 (I)of UHS-2 (II).

Leessnelheid Opslagcapaciteit

3. Video Speed Class protocol SD 5.0.

Bij deze voor video toepassingen bedoelde labeling worden de aanduidingen V6, V10, V30, V60 en V90 gebruikt. Het getal achter de V geeft de minimum continue schrijfssnelheid waaraan de geheugenkaart volgens de fabrikant aan voldoet. Hierbij zijn de hoogste V-snelheids noteringen bedoeld voor 4K, 8K, 3D en 360 graden video. De vraag is nu wat de fabrikanten van de geheugenkaarten op de labels van hun geheugenkaarten gaan zetten. Blijft de verwarring op de labels nog steeds zo groot? Bij V30, V60 en V90 is de ‘Speed Class’ immers altijd klasse 10 en de UHS Speed Class altijd U-3 omdat deze snelheidsnoteringen in deze klassen niet hoger gaan. Waarom deze dan nog steeds vermelden? Filmspot pagina 11

© Saenden

Class speed. Een ‘C’ met daarin een 2, 4, 6 of 10

Ultra High Speed class: een ‘U’ met daarin een 1 (min. 10MB/s) of een 3 (min. 30MB/s) Een geheugenkaart heeft een bepaalde leessnelheid, maar ook een (langzamere) schrijfsnelheid. De leessnelheid van een SD-geheugenkaart kan op verschillende manier worden aangeduid. Eén van deze manieren is in megabytes per seconde (MB/s). Hoe hoger het getal, hoe sneller de geheugenkaart data kan lezen en wegschrijven. Een andere aanduiding is in ‘speed’, dit wordt meestal geschreven als ‘x’. De x staat dan voor 150 kilobyte per seconde (KB/s), dus een geheugenkaart van bijvoorbeeld 300x heeft dan een snelheid van 300 x 150 = 45000 KB/s = ongeveer 45 MB/s. Bedenk ook dat er een groot verschil kan zitten tussen de lees- en schrijfsnelheid. Onderstaand voorbeeld vond ik op de Lexar website: SDXC UHS-I (U3), Class 10 256GB—up to 95MB/s read, 45MB/s write Hans Dorland