Afscheid van Annemieke Gloudemans – Boonman 16 oktober 2010
Openingsmuziek bij binnenkomst in aula "At Least We Tried" van Moby. De muziek van Moby staat ook gemonteerd onder de vakantievideo van Nieuw Zeeland. Muziek die fijne herinneringen oproept. Welkom en openingswoord Een welkom aan allen door Frans van Balveren. Hij spreekt over de totstandkoming van deze afscheidsdienst. Aansteken van kaarsen bij de baar Roel, Tim, Emile, Marie-José, Harry, Marc, Susan en Femke gaan bij de baar van Annemieke een lichtje aansteken. De brandende kaarsen symboliseren de warmte en de liefde die jullie Annemieke willen toezenden, het zoeken naar kracht en moed om door te gaan, de verbintenis met elkaar. Zij zeggen nog eens hoeveel zij voor jullie betekende. De vlam van Roel symboliseert eeuwige liefde, dankbaarheid en trouw. Ook onvoorwaardelijke liefde voor elkaar en de dankbaarheid voor de jaren samen waarin jullie van en met elkaar genoten hebben en waarin jullie van elkaar een beter mens hebben gemaakt. Het vlammetje van Tim symboliseert de warmte en de liefde die hij mama wil toezenden. Annemieke zal in de toekomst voor jou gaan leven door de vele verhalen die aan je worden verteld. Annemieke, de moeder die intens van je hield, een moeder die er nog jaren voor je had willen zijn. Kortom, een moeder die je niet wil vergeten.
1
De vlam van Emile, vader van Annemieke, staat symbool voor het licht van haar geboorte, de liefdevolle omgeving waarin zij opgroeide, de ruim 35 jaar waarin jullie als ouder en kind met elkaar verbonden waren en de warmte en zorg die zij had voor de mensen die haar dierbaar waren. De vlam van Marie-José staat symbool voor de rijkdom en pracht van ieder mens waarin Annemieke geloofde en waar zijzelf in haar doen en laten voor stond. Het geloof in de universele liefde en het vertrouwen dat het leven doorgaat. De vlam van Harry staat voor persoonlijke ontwikkeling en kracht. Haar helpende handen, haar gedachten en inzichten op persoonlijk en wetenschappelijk terrein hebben vele mensen goedgedaan. De vlam van Marc symboliseert haar reislust en nieuwsgierigheid naar het onbekende. Naar talloze verre bestemmingen ging Annemieke jullie voor en maakte ze samen met jullie ontdekkingstochten te voet door de natuur en het leven. Ze deelde met velen ook haar ontdekkingen in de wetenschap, altijd op zoek naar het nieuwe licht in de duisternis. Ze was een voorbeeld en leidraad voor velen en zal als gids altijd blijven leiden naar het nieuwe. De vlam van Susan staat symbool voor verbondenheid. Een alsmaar groeiende verbondenheid die in dit leven plots verbroken is. Verbondenheid kent echter geen grenzen. Zij zal voortbestaan in woorden, gedachten en binnenkort in een nieuw leven waar Annemieke zo betrokken bij was en van mee wilde genieten. De vreugde, liefde en warmte die jullie als zussen hebben gedeeld, geven jullie hem of haar mee. Voor jou Susan zal Annemieke dit nieuwe leven daarin ook
2
begeleiden. Haar reis is niet ten einde, jullie volgen en bewonderen haar voetsporen. De vlam van Femke staat voor de openheid waar Femke en Annemieke samen aan hebben gewerkt en die ze veel goeds heeft gebracht. Wij hebben nu acht kaarsen laten branden. Acht kaarsen die verwant zijn aan Annemieke. Laten we deze herinnering met ons meenemen. Filmfragment 1 – Queen Charlotte Sound Een reportage gemaakt door Annemieke over de wandeltocht in de "Queen Charlotte Sound" in het noorden van het Nieuw Zeelandse zuidereiland. Voor Annemieke was deze 3-daagse wandeltocht de wandeltocht van haar leven. Ze wil ook dat een gedeelte van haar as hier wordt verspreid. Toespraak: in vogelvlucht het leven van Annemieke Namens Roel wordt een beeld geschetst van het leven en het karakter van Annemieke. Filmfragment 2 – Earth From Above & Frans Jozef We zien de bijdrage van Annemieke aan de National Geographic Channel documentaire ‘Earth From Above’. Het tweede stukje van deze film is haar trip naar de Frans Jozef gletsjer in Nieuw Zeeland. Hier is ze zelf ook nog gefilmd door een andere toerist. Een uitstapje waar ze het vaak over had. Eerste deel sprekers
3
Filmfragment 3 – Lord of the Rings We zien een helikopter/auto trip vanuit Wanaka - Nieuw Zeeland. Het is een excursie voor ‘Lord of the Rings’ fans. Een halve dag per helikopter en een halve dag met de auto. Het was wat Roel betreft een van de mooiste dagen van hun leven. Van die mooiste dagen is dit de enige die op film is vastgelegd. Tweede deel sprekers Slotgedachte De tekst die nu volgt is geïnspireerd op delen van Augustinus' (354nChr) Epistula 263. Dit is een troostbrief van Augustinus aan Sapida wier broer onlangs overleden is. Ween niet. De dood is niets. Ik ben slechts naar de andere kant. Ik ben mezelf, jij bent jezelf. Wat we voor elkaar waren, zijn we nog altijd. Noem me zoals je me steeds genoemd hebt. Spreek tegen me zoals weleer, op dezelfde toon, niet plechtig, niet triest. Lach om me wat ons samen heeft doen lachen. Denk aan mij. Spreek mijn naam uit thuis, zoals je altijd gedaan hebt zonder hem te benadrukken, zonder een zweem van droefheid. Het leven is wat het altijd is geweest. De draad is niet gebroken. Waarom zou ik uit je gedachten zijn? Omdat je me niet meer ziet? Nee, ik ben niet ver, juist aan de andere kant van de weg. Zie je, alles is goed. Je zult mijn hart opnieuw ontdekken en er de tederheid terugvinden. Dus, droog je tranen en ween niet, als je van me houdt.
4
Muziek We luisteren naar ‘The Sun Never Stops Setting’ van Moby. De CD met dit nummer is de laatste die Roel voor Annemieke heeft gekocht. Roel heeft hier afgelopen zaterdag naar zitten luisteren, terwijl Annemieke sliep en hij langdurig naar haar keek beseffende wat er komen ging. Dankwoord Roel spreekt een dankwoord uit. Foto’s en slotmuziek Foto's van Annemieke op haar gelukkigst. Terwijl we kijken naar de foto’s luisteren we naar ‘Everloving’ van Moby, een mooi rustig muziekstuk. Roel heeft het uitgekozen vanwege de titel. ‘Evenstar’ van Howard Shore (instrumentaal, uit de film Lord of the Rings; Two Towers). De tekst in het Sindarin, verwijst naar de liefde van Aragorn en Arwen - Into the West. Het is een mooi lied over de dood en wordt gebruikt aan het einde van de laatste Lord of the Rings film. Het lied heeft voor Roel een bijzondere betekenis. Al 3 jaar loopt hij met het gevoel rond dat hij dit nummer nodig zou hebben bij een uitvaart. Hij geeft aan al die jaren nooit naar het lied heeft kunnen luisteren zonder tranen in de ogen te krijgen. Voor degenen die de tekst mee willen lezen, is deze integraal opgenomen. Na de foto’s is eveneens muziek gemonteerd uit ‘Lord of the Rings’. Het stuk ‘Grey Havens’ is een instrumentaal stuk. Het thema is de plaats waar de Elven naar het westen varen. (analogie voor sterven).
5
Into the West Lay down Your sweet and weary head The night is falling You have come to journey's end Sleep now And dream of the ones who came before They are calling From across the distant shore Why do you weep? What are these tears upon your face? Soon you will see All of your fears will pass away Safe in my arms You're only sleeping What can you see On the horizon? Why do the white gulls call? Across the sea A pale moon rises The ships have come to carry you home And all will turn To silver glass A light on the water All Souls pass Hope fades Into the world of night Through shadows falling
6
Out of memory and time Don't say We have come now to the end White shores are calling You and I will meet again And you'll be here in my arms Just sleeping What can you see On the horizon? Why do the white gulls call? Across the sea A pale moon rises The ships have come to carry you home And all will turn To silver glass A light on the water Grey ships pass Into the West (door: Annie Lennox, Fran Walsh, Howard Shore; gepubliceerd: November 2003)
7
