België-Belgique P.B-P.P 3001 Leuven 1 BC 11344
Een uitgave van het Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
www.lvsvleuven.be In dit nummer : Over kosten en baten van een muntunie
Waarom vrouwen geen vrouwenquota willen Het Vermaledijde Neoliberalisme Conflictbeheersing en militaire interventies: een staatsmonopolie? De kracht van de markt
Jaargang 39, 2011-2012, Nummer 3 Uitgave datum: September 2011 Verantwoordelijke uitgever: Kevin Wielockx P.209234 Tiensestraat 114, 3000 Leuven Afgiftekantoor Leuven 1 Trimestrieel: Juli, Augustus, September
Inhoudsopgave: _______________________________________________________________________________________
Voorwoord van de Voorzitter
4
Editoriaal
5
Opinie Over kosten en baten van een muntunie—Gertjan Van Speybroeck
7
Waarom vrouwen geen vrouwenquota willen—Nathalie Smuha
9
Het Vermaledijde Neoliberalisme—Gilles Verstraeten
11
Conflictbeheersing en militaire interventies: een staatsmonopolie? —Jan Reyntjens Quota en discriminatie—Niels Appermont
15 19
Pleidooi voor een open en neutraal internet met een competitieve markt in Vlaanderen—Bob van der Vleuten
23
Kruistocht tegen de rokers—Gilbert M. Nijs
25
De kracht van de markt—Niels Leemput
28
Verantwoordelijkheid en vrijheid—Lode Cossaer
32
Kapitalisme in de uitverkoop—Lorin Parys
35
Recensies Rechtvaardigheid en solidariteit—Felix Cock
38
Nothing More Important—Lawrence W. Reed
40
Foto‟s
41
LVSV Informatie
43
Galerij der Ereleden
47
Sponsors en disclaimer
49
Voorwoord van de Voorzitter Beste leden, ereleden en sympathisanten, Het LVSV Leuven zit reeds in volle voorbereiding om bij de start van het nieuwe academiejaar het politiek-ideologisch debat bij de studenten te brengen. Dit jaar is het 39ste jaar in het bestaan van ons studentenverbond. Wij kunnen dan ook uit de ervaring van het verleden putten voor onze actieve werking. Op 5 oktober gaan we van start met ons traditioneel openingsdebat waar al de Vlaamse partijen zijn uitgenodigd. Vanaf 10 oktober hervatten wij onze traditionele Blauwe Maandagen. Deze zullen doorgaan in de Agora, op de grote markt van Leuven. Zowel politici, academici en ondernemers komen aan bod om hun ervaringen met ons te delen. Daarnaast besteden we eveneens aandacht aan de standpunten van onze leden. We gaan daarvoor één Blauwe Maandag omvormen tot een discussieavond. Verder zal dit semester tijd gemaakt worden om de Kamer, de Senaat en het Europees Parlement te bezoeken. Aangezien wij een studentenvereniging zijn, mag een cantus zeker niet aan de agenda ontbreken. Het is mijn hoop dat we op deze activiteiten ten gronde de problemen kunnen bespreken waar onze samenleving voor staat. Ik ben ervan overtuigd dat de meeste studenten na jaren institutionele spanningen niet langer geïnteresseerd zijn of de sfeer aan de onderhandelingstafel goed is. Des te meer zou men zich moeten bekommeren over het pad dat ons land opgaat. Volgen we het Duitse of het Griekse voorbeeld? Het LVSV Leuven tracht onder andere via Blauwdruk duidelijk te maken wat het pad naar het liberalisme zowel in abstracto als in concreto inhoudt. Naar mijn overtuiging overstijgt het maken van deze maatschappelijke keuzes de nood aan een regering op korte termijn. Verschillende Vlaamse partijen hebben het goed voor met het productieve deel van onze samenleving. Het zou zonde zijn als deze partijen verdeeld zouden raken omwille van vrees voor electorale verliezen en doordat zij streven naar dezelfde doelen maar via andere middelen. Het zou zonde zijn als al deze partijen door een gebrek aan samenwerking de strijd verlie-
4
zen aan belastingverhogingen, begrotingstekorten en een verdere inperking van de individuele vrijheid. Daarom zou het debat nu meer dan ooit over inhoud moet gaan. Want nadat het beleid voor de komende decennia is vastgelegd, is het immers te laat. Een gevaar voor het liberalisme is de keuze voor een collectieve verantwoordelijkheid voor risico‟s. Met vrijheid komt verantwoordelijkheid. Wanneer mensen handelen, verdienen zij de opbrengsten van hun activiteiten maar moeten ook de kosten aanvaarden wanneer iets fout loopt. Dit geldt volgens mij zowel voor de aandeelhouders van banken als voor iemand die zijn werk verliest. Het is niet de verantwoordelijkheid van de samenleving maar de individuele verantwoordelijkheid om uw eigen leven vorm te geven. De samenleving zou daarbij hoogstens moeten faciliteren. De UK riots zijn volgens mij een uiting van de mentaliteit van collectieve verantwoordelijkheid voor risico‟s. De jongeren die gingen roven en plunderen zien de samenleving als de verantwoordelijke voor hun problemen. Als liberalen zouden we duidelijk moeten maken dat de voornaamste verantwoordelijkheid bij ieder individu zelf ligt. Niet enkel het geweld moet streng veroordeeld worden. Ook de legitimatie van het geweld moeten wij verwerpen. De vrijheid om uw eigen leven in te richten betekent dat sommigen meer rijkdom zullen verwerven dan anderen. Verschil tussen rijk en arm is op zich geen onrechtvaardigheid. Dat moet aan die jongeren duidelijk gemaakt worden. Deze spanningen zijn altijd aanwezig maar door de economische crisis is er een sterkere polarisatie. Meer dan ooit bestaat de taak van het LVSV Leuven erin om te strijden voor vrijheid en verantwoordelijkheid. Samen met het hele bestuur zullen we de taak ter harte nemen om het liberalisme verder te verspreiden. Libertas Vincit! Kevin Wielockx Voorzitter LVSV Leuven
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Editoriaal Beste lezer, Beste lezer, Enkele recente gebeurtenissen zijn enkele LVSV-ers duidelijk in het oog gesprongen en hebben hen aangezet hun gedachten neer te pennen. De vrouwenquota voor private bedrijven zijn waarschijnlijk weinigen liberalen ontgaan als een zoveelste voorbeeld van symptoonbestrijding. Zowel LVSV -bestuurslid Nathalie Smuha als Hasselts LVSV-bestuurslid Niels Appermont hebben hun ongenoegen hierover neergeschreven, elk vanuit hun standpunt. De input van de vrienden uit Hasselt blijft niet bij deze ene tekst. Bestuurslid Bob van der Vleuten heeft het ook over de door ons gekoesterde vrijheid, hij heeft een pleidooi voor een open en neutraal internet neergeschreven. Dit lijkt voor velen vanzelfsprekend, maar aandacht voor deze principes is zeker op zijn plaats. Voorzitter Gilbert Nijs gaat verder over een andere inperking van de vrijheid waar het laatste woord nog niet is over gezegd, namelijk het rookverbod in de horeca. Inspiratie omtrent vrijheid is er in overvloed, want ook MRI-lid Lode Cossaer heeft het hierover, en koppelt de vrijheid de daar inherent, bijhorende verantwoordelijkheid. Deze beide begrippen vormen een belangrijk fundament in het liberalisme; wat voor de lezer uiteraard geen nieuws is. Bestuurslid Gilles Verstraeten gaat in op het liberalisme zelf en de misverstanden omtrent het zogehete „neoliberalisme‟. Deze term wordt maar al te graag door onze niet-liberale vrienden gebruikt, zonder enige vorm van onderbouwing. Erelid Lorin Parys heeft het ook over een van de liberalisme zelf, meer bepaald over het kapitalisme en de teloorgang hiervan in de westerse samenleving. De internationale input van Lawrence W. Reed gaat ook de ethisch-ideologische toer op. Het opiniestuk gaat over de integriteit of het karakter van de mens, en de noodzaak aan personen met een sterk karakter.
stuurslid Felix Cock heeft een recensie geschreven over het boek „Rechtvaardigheid en solidariteit‟. Dit boek is trouwens online te verkrijgen via internet, wat nog eens aantoont hoe de informatica ons toelaat om het liberale gedachtengoed op een efficiente manier te verspreiden. Naast al deze ethische en ideologische opinies is er uiteraard nog ruimte voor de economische zijde van het verhaal. Bestuurslid Jan Reyntjens heeft het over private militaire ondernemingen in het verleden en het heden. Deze sector is veel meer is dan een allegaartje van roekeloze huurlingen, en heeft in de recente geschiedenis vaak een cruciale rol gespeeld in internationale conflicten. De input van de ondergetekende bestaat uit een opiniestuk over de kracht van de marktprincipes, als duiding bij de wederkerende argumenten en twijfel van sommigen over de wenselijkheid en haalbaarheid van een echt vrije markt. Zoals u merkt is het aanbod weer zeer groot en divers, dankzij de input van hoogstaande teksten door leden en ereleden. Veel leesplezier toegewenst aan u allen! Niels Leemput Hoofdredacteur ‘Blauwdruk’
[email protected]
Hiernaast duiken we ook weer in de literatuur, waarbij Frédéric Bastiat een geliefd auteur blijkt te zijn onder liberalen. Be-
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
5
Opinie “Do not fear to be eccentric in opinion, for every opinion now accepted was once eccentric.” - Bertrand Russell
6
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Over kosten en baten van een muntunie. _________________________________________________________________________________________
“Monetair beleid is een thema dat onder liberalen veel losmaakt. Bestuurslid Gertjan Van Speybroek maakt de kosten-baten analyse.” Het valt mij op dat wanneer mensen de Euro willen beoordelen ze meestal niet weten hoe ze dit moeten doen en maar wat naast de kwestie praten of alsmaar dezelfde argumenten blijven aanhalen. Als econoom zou ik dan ook graag meer gefundeerde pleidooien, zowel voor als tegen, wensen te horen.
behandeld en dat de baten altijd nog meer kunnen doorwegen dan de kosten wanneer we de eindbalans opmaken.
Een muntunie brengt ook belangrijke voordelen met zich mee. Ten eerste reduceert een gemeenschappelijke munt transactiekosten. Naast de directe voordelen die dit met zich meebrengt zijn er ook indirecte Bij het schrijven van deze tekst zal ik mij ba- voordelen zoals een stimulus voor economiseren op het boek 'Economics of a monetary sche integratie van Europa. Ten tweede zal union' door Paul De Grauwe. Ik zal kort ver- een gemeenschappelijke munt door een tellen over baten en kosten die een gemeen- mindere prijsonzekerheid de allocatieve effischappelijke munt met zich meebrengt en ciëntie van het prijsmechanisme ten goede afronden met een korte vergelijking. komen. Dit verhoogt de welvaart. Ten derde is er een grote baat die voortvloeit uit het Laten we beginnen met wegvallen van wisselde kosten. In een vollediExtreme wissel“Een land dat toetreedt koersen. ge muntunie verliest de koersbewegingen worden nationale bank (bvb. van tot een muntunie verliest namelijk geëlimineerd. België) zijn macht groten- een instrument van eco- Vroeger waren deze er deels of houdt zelf op wel en dit resulteerde in nomisch beleid.” met bestaan. Dit heeft als g r o t e m a c r o gevolg dat een land dat economische verstorintoetreedt tot een muntunie een instrument gen. Ten vierde, de grotere prijstransparanvan economisch beleid verliest. Net hieruit tie die een monetaire unie met zich mee zal het zijn dat de kosten voortvloeien. brengt zal waarschijnlijk competitie doen toenemen en zo uiteindelijk de consument Niemand kan ontkennen dat er verschillen ten goede komen. tussen landen bestaan. Landen kunnen voor Naargelang de verschillende kosten en badeze verschillen corrigeren door middel van ten voor een land zal monetaire unificatie een nationaal monetair beleid. Hieronder beter uitkomen voor het ene land dan het valt onder andere de wisselkoers. Wanneer andere. Landen voor wie het eerst voordelig een land dit niet meer onder controle heeft, was om bij de muntunie te komen kunnen zoals in een muntunie, bestaat er hier een bedrogen uitkomen wanneer de unie fors alternatief voor. Bijvoorbeeld bij een verlies wordt uitgebreid. De balans van hun kostenaan competitiviteit ten opzichte van het bui- batenanalyse zou wel eens gevoelig kunnen tenland kunnen landen dit proberen onge- verschuiven. daan te maken door prijzen en lonen te doen zakken. Dit zijn echter wel maatrege- We hebben het nu enkel over kosten en balen die niet zonder slag of stoot genomen ten gehad, maar landen kunnen ook beslisworden en bijgevolg „pijn‟ kunne doen. Voor sen om een monetaire unie te vormen om zover deze alternatieve remedies meer andere redenen. Zo bijvoorbeeld kan het schade aanrichten dan een wisselkoersaan- een eerste stap zijn richting een politieke passing zal dit specifieke land niet winnen unie. bij het opgeven van zijn munt en dus beter niet bij een muntunie toetreden. Vergeet wel Voor lezers die de smaak te pakken hebben niet dat we hier de baten nog niet hebben en in een volgende discussie met gefun-
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
7
deerde argumenten de tegenstand te lijf wilt gaan raad ik ten zeerste aan het boek 'Economics of a monetary union' door Paul De Grauwe te Lezen. Hierin wordt elke bewering die hier gedaan is in detail uitgewerkt. Het is heel toegankelijk en dus niet enkel te begrijpen door economen.
8
Gertjan Van Speybroeck Bestuurslid LVSV Leuven
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Waarom vrouwen geen vrouwenquota willen _________________________________________________________________________________________
“ De beruchte quota voor vrouwen in bestuursraden doen bij liberalen de wenkbrauwen fronsen. Vrouwelijk bestuurslid Nathalie Smuha geeft haar mening over deze maatregel.” In november diende Groen, met steun van het bedrijf weet dat ze enkel is aangenomen de socialisten en christendemocraten, een omdat ze vrouw is en past in het legale wetsvoorstel in om een genderquota in te plaatje. En voor elke intelligente vrouw zal voeren in beursgenoteerde en overheidsbe- dat tweede antwoord parten spelen. En troudrijven, naar voorbeeld van het Noorse mo- wens, als er dan toch al een vrouw aangedel. In deze bedrijven zouden, over een ter- nomen moet worden, waarom dan niet één mijn van vijf jaar, de bestuursleden voor die een extra grote troef heeft om op de onminstens één derde van een verschillend derhandelingstafel te smijten, een grote Cgeslacht moeten zijn. Het wetsvoorstel werd cup bijvoorbeeld? begin april door de rechtse partijen op de Naar mijn bescheiden mening, kunnen vroulange baan geschoven door advies in te roe- wen die willen met alle gemak aan een toppen bij de Raad van State, en daarna een functie geraken. Vrouwen zijn ambitieus, evocatie uit te lokken in de Senaat. Ook bin- weten wat ze willen, zijn geëmancipeerd en nen de liberale partij is er onenigheid over vrijgevochten, gebruiken volop hun charmes de aanpak van het voostel: voor of tegen? en andere troeven en zijn even intelligent en Ikzelf zou graag met een aantal argumenten capabel als mannen. Waarom is in die catewillen pleiten tegen dit wetsgorie van beursgenoteerde voorstel. dan maar 1 op de “Zal een vrouw bedrijven 10 een vrouw? Simpel, omdat gelukkiger zijn maar 1 op de 10 vrouwen zin Het Liberale Argument Ondernemen in Vlaanderen met de quota, als heeft om de 9 to 5 job op haar is niet evident. Initiatieven buik te schrijven, soms tot een vanuit de overheid om de die haar aan een stuk in de nacht te vergadeVlaming hierin te stimuleren, ren, en haar kinderen pas te job helpen?” zijn weinig succesvol, en de zien als ze al uren slapen. En, vele formele vormvereisten schrikken crea- omdat in vele gevallen hun man tot een stuk tievelingen af. De aanhoudende politieke cri- in de nacht zit te vergaderen, en ze dus wel sis houdt buitenlandse investeerders buiten, thuis moet zijn voor haar kinderen. Of voor en de zich langzaam herstellende economi- het eten. Of de strijk. Of de was. Wat ons sche crisis zorgt in binnenland voor onrust. brengt naar de oorzaak van het probleem. Chapeau voor de hardwerkende mensen die er met bloed, zweet en tranen toch geraken, Het argument van de oorzaak en blijven volhouden, ondanks het geknoei De overheid ziet een probleem. Te weinig van de overheid. Diezelfde overheid, die diversiteit in de bestuursraden. Mannelijke door zijn vaak ondoordacht ingrijpen of com- overheersing. Ongelijke kansen op de arpleet zinloos nalaten het de ondernemingen beidsmarkt. En hoe wil ze dat oplossen? zo moeilijk maakt, zou nu, alweer, hun vrij- Door de invoering van de magische quota. heid beperken. Autonoom beslissen over je “Te weinig vrouwen in de bestuursraden. werknemers, wordt zwaar gehypothekeerd Waarom? Dat maakt ons niets uit, laten we door deze toekomstige quota. maar gewoon wettelijk invoeren dat het er meer moeten zijn, en dan komt het wel in orde!” Een weinig doordachte ad hoc oplosHet argument van de vrouw Zal een vrouw gelukkiger zijn met de quota, sing. Want die raakt allerminst de kern van als die haar aan een job helpen? Die vraag het probleem, waardoor het kunstmatig is, kan op tweevoudige manier beantwoord en niet bepaald het gewenste effect zal hebworden. Ja, als ze ermee rond komt. Maar ben. Waar ligt dan wel de oorzaak van dat absoluut nee, als ze, net als de anderen in “vrouwentekort”?
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
9
maal uit de weg helpen door in de privébeTen eerste, zoals ik in het vorige argument drijven ook meteen een vreemdelingenquota al even aanhaalde, speelt er nog steeds een in te voeren? We zitten toch in een multiculbepaalde mentaliteit een grote rol in de turele samenleving waar iedereen aan bod meeste vrouwenlevens, en in die van hun moet komen? Lak aan duurzame oplossinpartners. De vrouw zorgt voor de kinderen, gen. Leve de snel in het leven ingeroepen en de man zorgt voor het geld. Ze mag best quota die wonderen zullen verrichten. Want een carrière maken, maar als ze die nog als 1 op de 3 bestuursleden voortaan steeds wil najagen als ze al een kind baar- vreemdeling is, zal discriminatie toch vanzelf de, is ze een immorele en onverantwoorde- ophouden, niet waar? lijke moeder. Bij verassend veel mensen, is dit nog steeds het evidente. Het is waar, va- Tot slot wil ik meegeven dat als deze quota derschapsverlof wordt steeds meer de mo- er toch mocht komen, ik -en waarschijnlijk de, maar is nog lang niet ingeburgerd. En menig ander vrouw- hier ten zeerste mishoe kan het ook anders; eeuwenlang over- bruik van zal maken ten koste van de mangeleverd gedachtegoed zal nelijke studenten die ook nooit eensklaps een bocht graag een topfunctie in “Zolang niet meer van 180° kunnen maken. een beursgenoteerd bedrijf In de 21e eeuw zitten we vrouwen voor een op- willen. En nee, het zal me volop in de bocht, maar parten spelen dat ik leiding kiezen waar- niet hebben we nog een lange hoogstwaarschijnlijk aanweg te gaan. En in de mee ze kunnen door- genomen wordt omdat ik meeste derde wereldlan- stoten naar de top van een vrouw ben. Ik heb den, moet die weg nog gegeen geweten. Hé, worden een bedrijf, zullen ze zo de vrouwen met geweplaveid worden. ten niet benadeeld tegendat ook niet doen.” De tweede oorzaak maniover de gewetensloze festeert zich bij de opleiding. Het is een feit, vrouwen? Ik ruik een quota… dat in de wetenschapsfaculteit, het merendeel van het mannelijke geslacht is. Elk jaar studeren er aan de KULeuven dubbel zoveel mannen af aan de faculteit Economie, Nathalie Smuha dan vrouwen. De cijfers van 2009-2010 Bestuurslid spreken voor zich. In dat jaar bedroeg de afLVSV Leuven deling van bijvoorbeeld ingenieurstudies 3119 mannen, tegenover 980 vrouwen. Zolang niet meer vrouwen voor een opleiding kiezen waarmee ze kunnen doorstoten naar de top van een bedrijf, zullen ze dat ook niet doen. Er zijn nu eenmaal opleidingen waartoe vrouwen eerder of net minder geneigd zijn, zoals dat ook geldt voor mannen. Wat mij naar het laatste punt brengt. Het argument van de discriminatie Als we in de beursgenoteerde bedrijven een quota invoeren voor vrouwen, is het dan niet compleet onrechtvaardig om niet hetzelfde te doen voor mannen, in bijvoorbeeld, de verpleegsector? En de cijfers van verschillende universiteiten leren ons dat 4 op de 5 psychologiestudenten een vrouw is. Zullen we dan naar de toekomst alvast een quota klaarmaken voor psycholoog-praktijken? En als we dan toch al bezig zijn met ons te moeien; zullen we de discriminatie niet hele-
10
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Het Vermaledijde Neoliberalisme _________________________________________________________________________________________
“De term Neoliberalisme wordt vaak naar het hoofd van liberalen geslingerd in debatten en discussies met niet-liberalen. Bestuurslid Gilles Verstreaten denkt er het zijne van en geeft zijn mening in deze tekst” Een spook waart door Europa, een gevaarlij- want het impliceert immers dat deze kritiek ke kracht verziekt de verhoudingen en de effectief op het klassiek of consequent libebalans onzer wereld. Opiniepagina‟s van rale denken van toepassing is. Quod non! kranten, pamfletten van partijen, de monden Want als men de kritiek even analyseert van vertegenwoordigers van bonden aller- komt men tot verrassende conclusies, die hande vloeien ervan over: het neoliberalis- mogelijk kunnen dienen als richtlijnen voor me is een vernietigende ideologie die het zij die het liberalisme ter harte nemen en de welzijn van de mensen en de vezels van waarden die er de kern van uitmaken bij een onze maatschappelijke structuur aantast. groter publiek willen verspreiden. Het veroorzaakt fundamentele ongelijkheid in kans en resultaat tussen individuen bin- De Kern van de Kritiek nen het Westen, en grote onrechtvaardig- Laten we een voorbeeld nemen dat zich heid in de Derde Wereld, alwaar mensen dicht bij huis bevindt. Legio zijn de filosofen, worden uitgebuit ter wille van de winst van sociologen, politicologen en sociaal geïnspibedrijven, en het vernietigt reerde politici die in de Euroauthentieke cultuur om het te pese Unie de gewetensloze “Het klopt dat vervangen door een imperiamotor zien van het neoliberalistisch Westerse monocul„neoliberalisme‟ lisme. Men beschuldigt in grotuur die elke diepgang en te lijnen de EU ervan dat het doorgaans gewaarde mist. Of ook nog: het als ondoorzichtig orgaan met veroorzaakt oorlog, moord en een gebrekkige democratibruikt wordt als misdaad, een quasiapocalyplegitimatie beslissingen een eerder linkse sche tische vervuiling en de corneemt die een te grote naruptie van volledige staatsapschurkenterm” druk leggen op deregulering, paraten. Kortom: aan gewichvrije markt en zich teveel laat tige beschuldigingen aan de leiden door economische modeur van deze ideologie geen gebrek. Maar tieven zonder rekening te houden met de als men even door alle beschuldigingen, zo sociale gevolgen daarvan. Het Europees divers als de bomen in een bos, effectief het beleid wordt te (neo-)liberaal bevonden. bos zelf probeert te zien valt het volgende Meer dan eens wordt deze kritiek gevolgd zeer sterk op: men slaagt er doorgaans niet door een weerlegging van de stoutmoedige in om een sluitende definitie of een logische liberaal, die integendeel beweert dat de EU omschrijving te geven van deze geduchte net niet liberaal genoeg is! Verbijstering, vijand van mens en maatschappij. spraakverwarring, onbegrip, woedende en vlammende discussie. Welles! Nietes! De Voor vele liberalen die zichzelf associëren grappige tragiek hiervan is dat beide partijen met de meer klassieke opvattingen van het waarschijnlijk meer gemeen hebben dan ze liberalisme, doorgaans met een sterke na- zelf beseffen. druk op het vrijemarktsdenken als uitvloeier, ervaren de aanvallen op het neoliberalisme Welk beleid wordt hier in feite bekritiseerd? vaak als een aanval op de eigen waarden. Brussel staat erom bekend een Mekka te Het klopt dat „neoliberalisme‟ doorgaans ge- zijn van lobbywerk. Als thuisbasis van bruikt wordt als een eerder linkse schurken- 15.000 lobbyisten en 2600 permanent in term, en in de mond genomen wordt door Brussel gevestigde belangengroeperingen mensen met een radicaal andere visie op wordt er vergaderd, beïnvloed, handjegemens en samenleving. Toch is het aange- schud en gegoocheld met statistiek en data wezen om met deze houding op te letten, bij de vleet. Het is een niet onbekend pro-
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
11
bleem voor liberalen: privébedrijven en pri- ven de belangen van het individu. De basis vate belangen proberen altijd hun invloed te voor dergelijke contraproductieve beslissinhanteren om overheden ertoe te brengen gen zijn ons ook niet onbekend: economibeslissingen te nemen of privileges te verle- sche denkfouten op basis van een verabsonen in hun voordeel, liefst overgoten met lutering van econometrische modellen en een smakelijk sausje van „algemeen belang‟. statistiek. En hoe groter het bedrijf, hoe groter hun vloot lobbyisten. „Als u wat protectionisme Op het niveau van de lidstaten is het niet toestaat in onze sector, dan zal dit ten goe- anders, en meer dan eens begaat men deze de komen aan alle Europese burgers‟ of „Als denkfouten met de gewillige hulp van die u overheidssteun in deze partijen die zichzelf als libebedrijven toestaat, zal dit “Men verabsoluteert raal omschrijven. Immers, de economie een nieuwe als zelfverklaarde liberalen economisch rationa- beginnen te beweren dat boost geven en welvaart creëren‟. Ik hoef niet uit te listische overwegin- het „nationaliseren van banleggen aan de doorwinterken eigenlijk liberaal is‟ kan gen en laat zich bede liberaal dat deze redemen zich serieuze vragen neringen logische denkfou- goochelen door eco- beginnen stellen. Om enketen zijn. Ze komen doorvoorbeelden te geven: nometrie en statis- le gaans aan gevestigde beSchrootpremies om een langen van een paar grote tiek.“ niet concurrentiële autobedrijven ten goede, maar industrie te steunen, hangaan ten koste van de andere -vaak kleinere denvol overheidsgeld om slecht beheerde - bedrijven en consumenten. Nochtans banken te redden, overheden die het handje schering en inslag bij de Europese Unie. boven het hoofd van bepaalde energie- of Landbouwsubsidies, gereguleerd protectio- telecombedrijven houden en zo prijzen nisme, monetair en bancair wankel beleid. kunstmatig hoog houden, fiscale aftrekposEen ander element dat opvalt is dat de be- ten die in feite alleen het groot kapitaal ten langen van de lidstaten (lees: van de over- goede komen, maar nooit de kleine zelfstanheden daarvan) die zichzelf in budgettaire dige of spaarder… Het rijtje gaat eindeloos problemen werken doorgaans primeren bo- door. En laat dit nu zijn waar vele moderne
12
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
liberalen zich schuldig aan maken. Men verabsoluteert economisch rationalistische overwegingen en laat zich begoochelen door econometrie en statistiek die interventies verantwoorden die compleet los staan van de waarden die men beweert te vertegenwoordigen.
en hinder door anderen ook impliceert dat men vrij is om zich te verenigen, te handelen, eigendom te verwerven en door te geven ontstaat de vrije markt.
In omgekeerde richting kan men ook het beperken van de werking van vrije markt zien als bijgevolg zijnde een beperking voor de Als vakbondslieden kritiek geven op het ne- fundamentele vrijheid van het individu. Het oliberalisme komt men, na enige fikse woor- is niet zozeer de beperking van de markt denwisseling, er vaak op uit dat het in feite ann sich die het probleem uitmaakt, wel de deze methoden zijn die men bekritiseert. Het inherente gevolgen die de beperking impliis ongelofelijk bevreemdend om te moeten ceert voor de vrijheid van de mens om over vaststellen dat je na een uur over en weer eigen lot en middelen te beslissen. Het is op elkaar te vitten eigenlijk exact dezelfde belangrijk dat we daar in onze communicatie kritiek als de vakbondsman op dezelfde pro- ook helder over zijn. Al veel te lang vulgariblemen zit te geven, maar in andere be- seert het liberalisme zichzelf met het idee woordingen, de één in sociale termen en de dat de marktlogica de centrale these is, en ander in individualistische termen. Beide dat we door een zuiver marktdenken de vrijkritiek op een overheidsbeleid dat conse- heid zullen realiseren. In feite een denkfout, quent de belangen van het grote bedrijf en want de reden dat de markt zo goed werkt is kapitaal beschermt ten koste een gevolg van de correctheid van het individu. De echte “De vrije mens van het mensbeeld dat we voorschuldigen in dit verhaal zijn die staan. maakt de moderne „liberalen‟ die hun eigen ideologie en traditie, al dan markt, en niet De vrije mens maakt de markt, niet malafide, niet langer beniet noodzakelijk omgekeerd. noodzakelijk en heersen, en denken dat alles De markt is misschien het beste wat goed is voor bedrijven libeomgekeerd. “ en meest duidelijke bewijsmidraal is. In feite zou het correcter del voor het welslagen van onze zijn om het vermaledijde „neoliberalisme‟ te op de eerste plaats morele theorie, maar het omschrijven als een vorm van geglobali- kan deze theorie geenszins vervangen. Laseerd staatskapitalisme. Het onder één ten we zo bijvoorbeeld niet vergeten dat een hoedje spelen van grote bedrijven en over- zich vrij ontwikkelende civil society of bürheid, tegenwoordig ook op enorme en inter- gerliche Gesellschaft, zichzelf scheppend nationale schaal. Des te gevaarlijker dus. rond een sterke individuele verantwoordelijkheidszin, spontane regels en afspraken en wederzijds respect even belangrijk is voor De Fundamentele Les Het is misschien belangrijk om even een het welslagen van een liberale samenleving. aantal centrale theses van het liberalisme zo En dat de logica in deze meer draait om culhelder mogelijk te herhalen, en te contraste- tuur en waarden dan om zuiver economiren met de fouten uit het verleden en heden, sche overwegingen. die tot de alomtegenwoordige kritiek op het neoliberalisme, en de associatie daarvan Uit dat al dan niet bewuste vergeten vloeit met het „echte‟ liberalisme hebben geleid. de „neoliberale‟ fout dan ook voort. De aard van de overheid en de middelen die haar ter Ten eerste mogen we nooit of te nimmer beschikking staan zijn grondig veranderd vergeten dat de markt in feite maar secun- sinds het prille ontstaan van onze ideologie dair is voor een consequent liberalisme. Dit als een volwaardig denken. Is het meer moimpliceert wel te verstaan niet dat de markt gelijk geworden om de markt in bepaalde onbelangrijk is, integendeel, maar het is se- richtingen te sturen? cundair in de betekenis dat de markt geen centrale liberale premisse is, maar één van De meningen zijn verdeeld, zeker als het de conclusies van het enige „absolute‟ dat gaat over de vraag of een dergelijk sturen we kennen: de individuele vrijheid. Net om- „iedereen‟ of het „algemeen belang‟ ten goedat deze fundamentele vrijheid van dwang de kan komen. Wij zijn er eerder van over-
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
13
tuigd dat dit fundamenteel niet zo is. Wat wel vaststaat is dat het mogelijk is om met elkaar gecoördineerde monetaire, juridische en praktische maatregelen te treffen die bepaalde grote bedrijven en overheden zeer sterk ten goede kunnen komen, wat vaak de illusie creëert van een gezonde stabiele economie en een functionerende vrije markt. Veel liberalen laten zich in deze illusie vangen, en worden daarom ook terecht het mikpunt van kritiek van de linkerzijde. In het nahollen van een logica die feitelijk vooral grote bedrijven ten goede komt durft men maar al te vaak het individu en zijn menselijke vrijheid en waardigheid te vergeten. Want in feite verkleinen hun maatregelen, die doorgaans uit privileges of zeer concreet gerichte interventies en niet uit algemeen geldende
abstracte regels bestaan, de kansen van Jan met de Pet, die simpelweg vergeten wordt. Een echte liberaal deelt mijns inziens die kritiek met de linkerzijde, maar verschilt weliswaar radicaal van mening over de oplossingen die het best werken om deze problemen tegen te gaan. Namelijk de terugkeer naar een consequent liberalisme, niet langer halfslachtig, opnieuw geschoold in een meer volledige en ruime filosofie, met een heldere en verdedigbare visie op mens, samenleving, staat én economie. Gilles Verstraeten PR & Communicatie verantwoordelijke LVSV Leuven
“In order to get power and retain it, it is necessary to love power; but love of power is not connected with goodness but with qualities that are the opposite of goodness, such as pride, cunning, and cruelty.” - Leo Tolstoy
14
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Conflictbeheersing en militaire interventies: een staatsmonopolie? _________________________________________________________________________________________
“Private personen of bedrijven die militaire diensten leveren bestaan al veel langer dan velen vermoeden. In deze tekst licht LVSV-bestuurslid Jan Reyntjens hun rol n het verleden en heden. ” Het debat over de kerntaken van de overheid blijft een moeilijk thema dat als geen ander de rangen der liberalen weet te verdelen. Van deze taken lijkt defensie nog het meest noodzakelijk om in de handen van de staat te houden, want we kunnen ons amper een wereld voorstellen waarin landsverdediging en conflictbeheersing door privébedrijven wordt georganiseerd. Toch is het concept van nationale legers onder controle van de staat pas relatief laat in onze geschiedenis opgedoken. Daar waar we zouden denken dat oorlogen in het verleden werden uitgevochten door legers van opgeroepen burgers in dienst van vorst en vaderland, werd er in feite meestal door betaalde groepen huurlingen “Al in 2000 slag geleverd.
zijn regelmatig betrokken geweest in een groot aantal conflictgebieden sinds 1989. De verklaring voor de terugkeer van dit fenomeen ligt in enerzijds in de verlaging van de defensiebudgetten van onder meer de Sovjet-Unie en de VS toen de oorlogsdreiging afnam, en anderzijds aan het groot aantal militaire apparatuur dat aan dumpingprijzen op de markt kwam, voornamelijk uit de voormalige Sovjet-Unie. Men kan het ook zien als de culminatie van de privatiseringsgolf die in de jaren ‟80 werd ingezet door Margaret Thatcher.
Het woord „huurling‟ is hier echter niet meer op zijn plaats aangezien foute beelden opwerpt voor Chris- het van gewelddadige en getus zijn bronnen terug wetenloze gelukzoekers Al in 2000 voor Christus voor de juiste prijs tot te vinden van konin- die zijn bronnen terug te vinalles bereid zijn, en ook den van koningen die man- gen die mannen inhu- verenging is van het soort nen inhuren om voor hen ren om voor hen ten werk dat zij leveren. In werten strijde te trekken. Het kelijkheid zijn deze Private strijde te trekken.“ kwam een vorst vaak ook Military Firms (PMF‟s) zeer veel beter uit om professioveelzijdige organisaties die nele soldaten met kennis van militaire tech- een grote keuze aan militairgerelateerde nologie in te huren dan tijd en middelen te diensten aanbieden. PMF‟s zijn ook geen ad verspillen aan het opleiden van burgers die -hoc samengestelde groepjes ex-militairen, veel productievere taken kunnen vervullen maar gestructureerde bedrijven met vaste dan vechten. Het is pas na de uitvinding van hoofdzetels en aandeelhouders vergaderinde musket, die eenvoudig te bedienen was, gen van verschillende omvang en specialidat het oproepen van dienstplichtigen een satie. Deze bedrijven kunnen worden onderecht bruikbaar alternatief voor huurlingen gebracht in drie categorieën, afhankelijk van werd. Toch zou het nog tot de 19de eeuw het soort diensten die zij leveren. duren voor de huurlingen grotendeels van het toneel verdwenen. Sindsdien zijn militai- De eerste categorie bestaat uit de zogere interventies in de handen van nationale naamde military support firms, die het minst legers gebleven, waar ze schijnbaar niet met de eigenlijke gevechten te maken hebweg te denken zijn. ben. Deze bedrijven bieden een brede waaier van diensten aan die noodzakelijk zijn Vanaf het einde van de Koude Oorlog echter voor het onderhoud van een leger maar niet steken huurlingen echter weer de kop op, en zozeer militair van aard zijn, zoals bereiding
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
15
van maaltijden, aanleg van kampen, onderhoud van voertuigen, bevoorrading en nog tal van andere logistieke taken. De support firms nemen met andere woorden de rotklusjes op zich die vroeger met veel tegenzin door de soldaten werden gedaan, maar ook de grotere projecten waar ingenieurs en andere specialisten voor nodig zijn. Hierdoor worden zij door de soldaten graag gezien, en zijn ze ook beter aanvaard dan andere soorten PFM‟s. Zij worden dan ook al vrij lang op grote schaal gebruikt door allerlei overheden, en zijn ook nu actief bij de ondersteuning van de militaire operaties in Irak en Afghanistan. Een voorbeeld van een support firm is Brown & Root Services, een dochter van Halliburton dat de meesten wellicht kennen als het bedrijf waar Dick Cheney CEO van was voor hij Vice-President van George W. Bush werd. Een tweede, al wat minder makkelijk aanvaarde soort is de military consultancy firm. Zoals de naam al doet vermoeden geven zij voornamelijk militair advies aan hun cliënten. Dit advies neemt echter vele vormen
16
aan en kan gaan het maken van strategische studies, over het opleiden van legeren politiemachten tot het volledig plannen van militaire operaties. Zij nemen dus ook niet rechtstreeks deel aan conflicten, maar zorgen er voor dat hun cliënten beter voorbereidt zijn om deze conflicten het hoofd te bieden. Met de toenemende informatisering van oorlogvoering hebben de consultancy firms zich ook gespecialiseerd in allerlei vormen van spionage, informatieverzameling en cyberbeveiliging. Een bekend speler in deze categorie is Military Professional Resources Incorporated (MPRI), een firma die quasi uitsluitend met Amerikaanse exmilitairen werkt, waarvan een groot deel vroegere topofficieren en bovendien een uitstekende reputatie geniet bij het Pentagon. Tenslotte is er nog de meest controversiële categorie: de military provider firm. In tegenstelling tot de vorige twee soorten mengen provider firms zich wel expliciet in gevechten, want zij specialiseren zich vooral in het leveren van troepen en wapenmateriaal aan hun cliënten. Hun grootste troef is de ge-
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
vechtservaring die hun personeel kan voorleggen, en de grote variatie aan wapens die zij ter beschikking hebben. Afhankelijk van hun grootte zijn provider firms in staat tot het mobiliseren van kleine commandoteams tot volledige brigades inclusief straaljagers en helikopters. Deze diensten worden zowel als substituut en als aanvulling voor nationale legers aangekocht, en bleken in het verleden meermaals een gamechanger in verloren gewaande conflicten. Het bekendste en wellicht ook ophefmakendste voorbeeld is de PMF Executive Outcomes, een ZuidAfrikaanse firma die in de jaren ‟90 actief was op het Afrikaanse continent.
gevingen voor de arbeiders en gaf investeerders opnieuw meer vertrouwen in deze landen.
Het zijn bovendien niet alleen staten die gebruik kunnen maken van PMF‟s, maar ook andere bedrijven, NGO‟s en andere internationale organisaties. Ook hier slagen PMF‟s er in om gaten te vullen die nationale legers achterlaten. In failed states en andere staten met zwakke legers bijvoorbeeld kunnen PMF‟s zorgen voor de veiligheid van bedrijven en hun werknemers, en de regio zo van binnenuit versterken. Maar het zijn niet alleen bedrijven die bescherming nodig hebben want jammer genoeg worden ook werkneHoewel vele mensen van nature huiverach- mers van humanitaire organisaties en andetig staan tegenover het idee van dergelijke re hulpverleners steeds vaker het slachtoffer militaire macht in de handen van private fir- van moord, verkrachting en ander geweld. ma‟s bieden PMF‟s vaak oplossingen daar Eens te meer blijken nationale legers niet waar overheden en de internationale ge- bereid of niet in staat dit geweld in bedwang meenschap falen. De laatste jaren neemt de te houden. Opnieuw schitteren hier de PMsteun van de publieke opiF‟s, die de laatste tijd renie voor militaire interven“PMF‟s bieden vaak gelmatiger ingeschakeld ties zienderogen af, en worden door allerlei NGO‟s oplossingen daar zien de grootmachten zich en internationale organisasteeds meer verplicht om waar overheden en de ties om het goede verloop zich afzijdig te houden bij van de hulpverlening in internationale geallerlei conflicten waarbij conflictgebieden te verzede mensenrechten met de keren. Enkele jaren gelemeenschap falen.” voeten getreden worden. den nog werd de PMF MiOok de Verenigde Naties blijken in deze ge- ne-tech ingehuurd om wegen te ontmijnen in vallen vaak een log, bureaucratisch appa- het na-oorlogse Mozambique, het zoveelste raat dat net het niveau van een veredelde voorbeeld van de brede specialisatie van debatclub haalt. Het zijn vooral in dergelijke deze industrie. Zelfs de VN doet de laatste situaties dat PMF‟s kunnen schitteren, daar tijd meer en meer beroep op de private miliwaar zonder hen deze conflicten enkel tot taire industrie om haar operaties te ondermeer bloedvergieten zouden leiden. Een steunen. treffend voorbeeld hiervan is de succesvolle interventie van Executive Outcomes in de Dit zijn maar enkele voorbeelden van de dinBurgeroorlogen van Angola en Sierra Leo- gen die PMF‟s kunnen bereiken en waar ne. In beide gevallen wist EO in een record- men bezwaarlijk iets tegen kan hebben. Natijd het tij te keren in een verloren gewaande tuurlijk is deze jonge industrie niet perfect, strijd tegen moordende en plunderende re- want net zoals in het leger zijn voor PMF‟s bellen. Zij slaagden erin tienduizenden men- ook gevallen bekend waar zijn hun boekje te sen te redden van een gewisse dood en buiten gingen, soms met tragische gevolkonden deze landen voldoende stabiliseren gen. In 2001 bijvoorbeeld, schoot de CIA per voor democratische verkiezingen. Het zal vergissing een vliegtuig met Amerikaanse dus weinigen verbazen dat deze missionarissen neer in het Peruaanse lucht“huurlingen” ginder als ware helden onthaald ruim. De informatie waarop zij zich baseerwerden. EO speelde eveneens op econo- den was geleverd door een klein militair bemisch vlak een stabiliserende rol, daar zij drijfje gespecialiseerd in aerial surveillance. ook verantwoordelijk was voor de bevrijding Ook verloopt de samenwerking tussen PMen bescherming van verschillende diamant- F‟s en de legers die zij geacht worden te onmijnen. Dit zorgde voor een veilige werkom- dersteunen niet altijd even vlot, en staat de
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
17
bestraffing van werknemers van deze bedrijven die zich misdragen niet helemaal op punt. Dit heeft echter veel te maken met het feit dat PMF‟s nog niet zo lang deel uitmaken van het moderne slagveld, waardoor militaire planners niet altijd weten hoe zij op deze private actoren moeten reageren, en welke regels er voor hen gelden. Gelukkig worden excessen grotendeels vermeden aangezien er in de private militaire industrie een belangrijke vorm van zelfcontrole heerst. PMF‟s willen ten allen koste het klassieke beeld van genadeloze huurlingen vermijden, en houden zich dan aan een beroepscode. Samenwerking met moordlustige dictators en plunderende rebellen is dus uitgesloten. Een slechte reputatie is in deze business namelijk nefast, want het sluit hen uit van lucratieve overheidscontracten, wat uiteindelijk de zaken niet ten goede komt. Ook de VN speelt een rol in het geven van positieve incentives aan PMF‟s die zich goed gedragen, en zorgt op haar beurt dan
18
weer voor een grotere legitimiteit voor de sector. Hoewel er voor de private militaire industrie nog veel ruimte is voor verbetering staat één ding vast: ze heeft haar plaats in de 21ste eeuw veroverd, en zal daar ongetwijfeld nog een lange tijd blijven bestaan. PMF‟s hebben alvast bewezen dat zij zelfs in alle smart van oorlogen en conflicten een positief verhaal kunnen schrijven, en zullen dit ongetwijfeld ook in de toekomst blijven doen.
Jan Reyntjens Secretaris LVSV Leuven
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Quota en discriminatie _________________________________________________________________________________________
“ De quota maken vele emoties los in de liberale gelederen. Hasselt’s LVSV bestuurslid Niels Appermont heeft zijn mening hierover neergeschreven in de onderstaande tekst.” Anno 2011 is discriminatie nog steeds een hot topic, ook op de werkvloer. Hiervan getuigt het voorstel dat door de bevoegde Kamercommissie in het Federaal parlement werd aangenomen. Over een aantal jaren zullen alle beursgenoteerde bedrijven voor minstens 30% vrouwen in hun raad van bestuur moeten hebben.
sen krijgen op het werk? Men moet er immers wat voor over hebben om te kunnen doorgroeien in een carrière. Dit gaat op professioneel vlak vaak gepaard met het presteren van veel uren en hard werk. In de praktijk ziet men dat vrouwen vaak gebruik maken van de vele sociale gunstregelingen die bestaan op arbeidsrechtelijk vlak: deeltijds werk, tijdskrediet, loopbaanonderbreking en dergelijke meer. Ook het aantal vrouwen dat voltijds werkt is al redelijk beperkt. In Nederland werkt bijvoorbeeld circa 25% van de vrouwen voltijds, omdat veel vrouwen nu eenmaal een gezinsleven combineren met een professionele carrière.
Deze maatregel kadert in de strijd tegen het zogenoemde “glazen plafond”, een vaak wederkerend onderwerp. Vrouwen worden grotendeels uitgesloten van topfuncties, zo beweert men. Er kunnen daarvoor allerhande redenen worden aangehaald, maar een vaak gehoorde aanklacht is dat de bedrijfswereld, en zeker op het topniveau nog steeds een mannenaangelegenheid zou In het leven moet men nu eenmaal keuzes zijn. Vrouwen zouden schromelijk onderver- maken en veel vrouwen lijken in alle vrijheid tegenwoordigd zijn op bete kiezen voor het eerste, stuursfuncties in onderneoverigens niets mis “In de praktijk ziet waar mingen. mee is. Men kan zich wel de men dat vrouwen vraag gaan stellen hoeveel De feiten onderschrijven dit echt carrièregericht vaak gebruik maken vrouwen fenomeen ook. Slechts een zijn en dit ook blijven gedukleine hoeveelheid van de van de vele sociale rende hun gehele loopbaan, topfuncties binnen bedrijven gunstregelingen.” men begint niet aan de top. worden uitgeoefend door vrouwen. In België zou dit Als men ervoor pleit dat de circa 10% bedragen. De twee logische vra- maatschappelijke realiteit beter weerspiegen die men hierbij kan stellen zijn: geld moet worden, moet men mee in reke“waarom?” en “wat kan hieraan worden ge- ning nemen dat misschien niet alle vrouwen daan? dezelfde keuzes maken en dat dit best wordt meegenomen in het trachten te realiOp de eerste vraag worden, zoals gezegd, seren van die maatschappelijke afspiegemeerdere antwoorden gegeven. Veel moge- ling, voor zover het al noodzakelijk is om ze lijke verklaringen die men aanhaalt komen te laten weerspiegelen in de raden van beer op neer dat het probleem bij de mannen stuur van bedrijven. ligt. Men zou vrouwen ten onrechte ongeschikt achten om zulke functies te bekleden Over het antwoord op de tweede vraag zijn en de voorkeur geven aan mannelijke werk- de meningen vaak minder verdeeld. Zulk nemers om verder door te groeien binnen een scheeftrekking is maatschappelijk ongede onderneming. Ook de loonkloof die nog wenst en het is de taak van de overheid om steeds bestaat tussen veel mannelijke en hier in te grijpen, vaak door middel van quovrouwelijke werknemers is hieraan te wijten. ta: het verplichten van bedrijven om een minimaal aantal vrouwelijke bestuurders in hun Is het nu werkelijk zo dat vrouwen geen kan- raad van bestuur op te nemen. Immers, als
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
19
vrouwen de kansen niet vanzelf krijgen zit er niets anders op als bedrijven te verplichten ze kansen (of beter: betrekkingen) te geven. In principe zijn quota een vorm van wat men “positieve discriminatie” of “positieve actie” noemt.
zal men overal wel ongelijkheden vinden en kan men beginnen pleiten voor quota‟s ten voordele van groepen die men graag beschermd wil zien, om geen andere reden dan dat men er een persoonlijke affiniteit voor heeft. Dit gaat evenzeer op voor politici die zulke voorstellen doen. Uiteindelijk is het Discriminatie is het maken van een niet ob- willen realiseren van een maatschappelijke jectief gerechtvaardigd onderscheid op ba- afspiegeling evenzeer arbitrair en evenmin sis van een bepaald persoonskenmerk. Po- objectief: het is niets meer als een beleidssitieve discriminatie daarentegen is een ma- keuze. Daarmee is ook het probleem van de nier om groepen die in het verleden het toetsing door de rechter verklaard. Men aanslachtoffer zijn van discriminatie zijn ge- vaardt zulke doelstellingen als “objectief” en weest een duwtje in de rug te geven door ze “gerechtvaardigd” in het kader van positieve een voorkeursbehandeling te geven. Daar actie omdat het aan geen enkele rechter komt “positieve actie” immers op neer: dis- toekomt om beleidskeuzes te maken in de criminatie van een groep waarvan men het plaats van de overheid. Maar door dit objecblijkbaar niet erg vindt dat tief te noemen vertroebelt ze wordt gediscrimineerd, de werkelijkheid. “Als men goed genoeg men ten voordele van een anEens men dit inziet wringt zoekt zal men overal het nog meer dat een dere groep, die vaak zelf het slachtoffer is van bewel ongelijkheden vin- maatregel die discriminanadeling of discriminatie. tie tegen vrouwen toeden en kan men begin- staat wel direct als verboNu kan het misschien nen pleiten voor quota‟s den discriminatie wordt raar overkomen dat men beschouwd. Als het hebten voordele van groe- ben van een maatschapeen maatschappelijk ongewenst fenomeen tracht pen die men graag be- pelijke afspiegeling een te bestrijden door hetzelfbeleidskeuze is, is het schermd wil zien.” de fenomeen toe te pastegengaan van maatsen tegen een andere schappelijke afspiegeling groep, maar dit lijkt de meeste voorstanders dat ook, maar dat laatste wordt (terecht) niet van positieve discriminatie niet te storen. aanvaard als rechtvaardiging. In principe Volgens de definitie is een onderscheid komt de “objectieve rechtvaardiging” dus slechts discriminatie als het ook neer op wat beleidsmakers en rechters “ongeoorloofd” of “ niet objectief gerecht- “goed” vinden, maar dat is in wezen arbitrair vaardigd” is, wat dat ook moge betekenen. en nauwelijks objectief. Het is op zijn zachtst gezegd opvallend dat een onderscheid ongeoorloofd zou zijn wan- Ook over de keuze om die maatschappelijk neer het vrouwen betreft, maar wel geoor- afspiegeling via de overheid te bewerkstelloofd wanneer het mannen betreft. Beiden lingen valt wat te zeggen, zij maakte zich in zijn immers discriminatie op basis van ge- het verleden namelijk het meest van al slacht. Nu kan men dat wel doen met goede schuldig aan discriminatie tegen vrouwen: bedoelingen of om een bepaalde reden, ze genoten gedurende lange tijd geen stemmaar dat neemt niet weg dat men nog recht, allerhande familierechtelijke, ondernesteeds één groep benadeelt ten voordele mingsrechtelijke en arbeidsrechtelijke regevan een andere om iets wat men zelf een lingen, zoals het niet vrij mogen uitoefenen nobel doel of een goede reden vindt. van een beroep door een gehuwde vrouw, het vermoeden van ondergeschiktheid wanDit gebeurt immers op redelijk arbitraire neer ze haar echtgenoot helpt in een hangronden, afhankelijk van persoonlijke more- delszaak, enzovoort. Het zijn allemaal vorle oordelen en voorkeuren. Waarom zouden men van discriminatie door de overheid. enkel vrouwen recht hebben op bestuursfuncties? Zijn holebi‟s wel representatief ver- Er zijn nog meer bezwaren tegen quota: zijn tegenwoordigd? Hoe zit het met allochtonen zij die de voordelen genieten ook diegenen en topfuncties? Als men goed genoeg zoekt die het slachtoffer waren van discriminatie?
20
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Met andere woorden: zijn de vrouwen die dankzij de quota in een topfunctie geraken op enig moment slachtoffer geweest van discriminatie? En wie garandeert de betrekking voor diegenen die dat wel waren? Zijn de mannen die het nadeel ervan ondervinden op een of andere manier schuldig aan het initiële probleem? Zo nee, waarom hen dan straffen voor iets waar anderen schuld aan hebben? Mag men zelf niet meer kiezen wie men functies met verantwoordelijkheid toebedeelt in “Zijn zij een bedrijf?
meer de nadruk op de verschillen tussen geslachten als tegenstanders van quota en impliciet geven zij net toe aan te nemen dat de groep die men wilt beschermen zelf niets aan de situatie kan doen. In de voorgaande jaren is toch gebleken dat acties van vrouwen de voorgenoemde wettelijke discriminatoire regels hebben kunnen doen verdwijnen. Men kan zich dus afvragen of zij dan niet diegenen zijn met het negatieve idee over vrouwen als ze geloven dat vrouwen quota en dergedie de nodig hebben om erkenvoordelen genieten lijke ning te krijgen voor hun werk ook diegenen die en talent. Men maakt zich zelf schuldig aan hethet slachtoffer wa- dus geen dat men anderen verren van discrimina- wijt
Wat zullen de collega‟s hiervan vinden? Het is immers goed denkbaar dat deze vrouwen (ook al is het ten onrechte) zullen beschouwd tie?” worden als excuustruzen en Uiteindelijk is de kritiek niet vestigt men des te meer de dat een systeem met quota aandacht op het stigma dat men trachtte te niet werkt, want de beoogde resultaten worvermijden. Men loopt dan het risico dat ge- den wel bereikt, zij het dwangmatig. De kridreven en getalenteerde vrouwen zullen be- tiek heeft te maken met de wenselijkheid schouwd worden als iemand die „er alleen ervan en de motieven waardoor ze zijn ingemaar zit omdat ze een vrouw is”, waarbij geven, en die laatste zijn niet altijd even lowordt voorbijgegaan aan haar werkelijk ta- venswaardig lent voor de job. Wat opvalt is ook dat het discours van voorstanders van quota er vaak lijkt van uit te gaan dat vrouwen op zichzelf niet bij machte zijn om op eigen kracht te geraken waar ze willen, en dat daarom de overheid moet ingrijpen voor hen. Eigenlijk leggen zij net veel
Niels Appermont Bestuurslid LVSV Leuven
“Concentrated power is not rendered harmless by the good intentions of those who create it.” - Milton Friedman
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
21
22
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Pleidooi voor een open en neutraal internet met een competitieve markt in Vlaanderen _________________________________________________________________________________________
“Het vrije gebruik van het internet staat onder druk, en dit door verschillende partijen zoals Internet Service Providers. Bestuurslid Bob van der Vleuten van LVSV-Hasselt geeft er zijn opinie over.” Een open en neutraal internet Vrijheid vormt een van de belangrijkste aspecten van de filosofie achter het internet. Het internet is zo opgebouwd en op een dergelijke manier gegroeid dat het opleggen van sterke restricties bijkomende negatieve bijwerkingen met zich meebrengen en tevens moeilijk zijn om te implementeren. Doch is het beperken van de vrijheid van de eindgebruikers (wij allen) door een Internet Service Provider (Telenet, Belgacom,etc.) een fluitje van een cent.
streuze gevolgen kan hebben voor concurrentie tussen internet bedrijven en voor innovatie in deze branche in het algemeen. Laat ons nog een voorbeeld bekijken van een potentieel probleem in deze context: Telenet Yelo. Ik beschrijf even de hypothese: als Telenet een uitzondering gaat maken in zake het meetellen van Yelo in hun downloadlimieten (Telemeter) doet zich het beschreven hypothetische scenario voor, met als gevolg dat andere diensten die een soortgelijk aanbod doen beperkt worden in hun aanbod naar Telenet klanten. Als u het mij vraagt kunnen we dat benoemen met twee woorden: oneerlijke concurrentie.
ISP‟s zou je moeten kunnen vergelijken met de bedrijven die zorgen dat er water uit je kraan komt thuis. Wat jij met dat water doet gaat hen niets “Vrijheid vormt een Wat is hier de oplossing aan zo lang je er maar een voor? Ik stel voor dat de correcte prijs voor betaalt. van de belangrijkste ISP‟s onderling een charter Spijtig genoeg is het maken aspecten van de fi- aangaan waarin zij zelf ook van deze vergelijking niet mopleiten voor de neutraliteit gelijk in Vlaanderen. ISP‟s losofie achter het in- van een ISP t.o.v. hun eindbepalen nu al wat een pergebruikers en spelers op de ternet.“ soon mag doen met een ininternet markt. Enkel op die ternetaansluiting. Zo blokkeert Telenet bij- manier kan het internet blijven wat het movoorbeeld alle poorten tussen 0 en 1024 wat menteel is: een baken van vrijheid, innovatie er bijvoorbeeld voor zorgt dat je geen eigen en mogelijkheden. Ook voor de ISP‟s zal dit FTP-server toegankelijk kan maken volgens op lange termijn een eerlijkere strijd betekede standaard poort. Natuurlijk is dit een nen, een strijd op basis van kwaliteit danwel voorbeeld waar eenvoudige work-arounds de hoeveelheid extra diensten. Hier kan Euvoor bestaan maar het toont wel aan dat ropa bijspringen door strikt toe te zien op ISP‟s de mogelijkheid bezitten van onder- “het recht op een open en neutraal internet” scheid te maken tussen soorten trafiek op dat eindgebruikers en bedrijven bezitten volbasis van verschillende criteria. gens Neelie Kroes. Dat recht zal beschermd worden door nieuwe regels voor de telecomStel u bijvoorbeeld het volgende hypothe- sector die ingaan op 25 mei 2011. tisch scenario voor: Een ISP heeft sterke banden met een bepaald bedrijf dat content Een competitieve markt in Vlaanderen en services aanbiedt op het internet. Om dit bedrijf een groter marktaandeel te bezorgen Belgacom en Telenet bezitten vandaag nog sluit het een akkoord af met de ISP: bevoor- steeds een ongezond groot marktaandeel in deel de trafiek naar onze servers boven an- zake internetaansluitingen. Sterker nog, als dere trafiek. Dit is momenteel nog niet voor- we die markt opsplitsen op basis van het gekomen maar het is een scenario dat desa- type aansluiting dan heeft Telenet een puur
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
23
monopolie op internet via de kabel. Dit kun- haar netwerk, net zoals Belgacom dat moet. nen we gelukkig niet meer zeggen van Dit zou er voor kunnen zorgen dat ook op Belgacom, zij moeten hun netwerk van tele- het kabelsegment van de markt van ISP‟s in foonlijnen openstellen voor andere ISP‟s. Vlaanderen er een sterke concurrentie zou Het positieve gevolg van een dergelijke zijn. openstelling is de toename van andere ISP‟s op die infrastructuur en een Ook hier is de oplossing bredere, gezondere keuze “Telenet heeft een puur eenvoudig: ervoor zorgen voor de consument. Het dat ook de kabelinfrastrucspoort ISP‟s ook aan om monopolie op internet tuur moet opengesteld worsteeds te blijven innoveren den voor andere spelers. via de kabel.” en te verbeteren. Ook de Belgische telecomregulator is er vragende partij voor maar tot Doch, internet via de kabel is nu eenmaal nu toe is die vraag in dovemansoren gevalsneller, daar kunnen we niet om heen. Die len. infrastructuur laat nu eenmaal toe dat er meer data sneller uitgewisseld wordt. Wie daar van wil genieten heeft bij ons echter maar één keuze: Telenet. Dat bedrijf bezit Bob van der Vleuten zo goed als alle koperaansluitingen die bij Bestuurslid gezinnen de huiskamer binnenkomt. Een LVSV-Hasselt netwerk dat ooit door de overheid werd aangelegd en voor een appel en een ei werd verkocht aan het toenmalige Telenet Vlaanderen, om niet te zeggen dat het cadeau werd gedaan. Het is mijns inziens een grove fout geweest dat men bij die overeenkomst geen clausule heeft toegevoegd waarbij Telenet andere spelers zou moeten toelaten op
24
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Kruistocht tegen de rokers _________________________________________________________________________________________
“Het rookverbod in de horeca heeft onder liberalen al voor vele discussies gezorgd. Gilbert Nijs, voorzitter van LVSV-Hasselt duidt de huidige situatie.” Het thema rookverbod is weer brandend ac- hele horecasector? Er zou immers iemand tueel. De Europese Commissie werkt al ge- in een -idealiter- rookvrij lokaal een ongeruime tijd aan een voorstel om het roken in zonde hoeveelheid alcohol kunnen consualle openbare plaatsen te verbieden, en ui- meren wegens peer pressure. Laten we er teraard bij wijze van Europese eenheid, zal niet aan denken om deze denkpiste door te dit verbod in alle EU-landen zonder pardon trekken naar domeinen zoals bv. verkeersen uitzonderingen gelden. Hier ten lande veiligheid. Bijgevolg kan de conclusie gewerd het rookverbod alvast uitgebreid naar trokken worden dat de overheid, zo graag alle horeca-etablissementen, ook vanwege deze het ook zou willen, onmogelijk haar het gelijkheidsprincipe. Ja inderdaad, ook onderdanen in alle mogelijke materies kan, die kleine, gezellige cafeetjes om de hoek, en trouwens moet, verpamperen. Een appel daar waar het volk nog bij elkaar komt en aan het gezond verstand van de burgers boer, mijn excuses, agrariër Frans zijn pijp, kan soms reeds wonderen doen. Nadelen kassierster Anita uit de buurtsupermarkt zegt u? Ja, inderdaad, bij nader inzien zulhaar sigaretje en de lolen zulke appels doorkale dorpstycoon Jean- “Echter niet getreurd, de wegen op de begroting, Luc zijn sigaar rookt, immers vloeit er minder overheid meent het toch geld in de vorm van boeblijven niet meer gespaard. Echter niet geenkel goed met ons! Of tes naar vader staat. treurd, de overheid toch de zoveelste vorm Nu is er uiteraard nog meent het toch enkel goed met ons! Of toch van onnodig overheidspa- het werkvolk in de horede zoveelste vorm van casector. Ook aan deze ternalisme?” onnodig overheidspatergroep zou duidelijk genalisme? Laten we in maakt moeten worden of deze kwestie even enkele aspecten op een roken geduld wordt in het pand waar deze rij zetten. tewerkgesteld zullen worden. Op basis hiervan kunnen zij bepalen of zij een specifieke De Belgische overheid wil via haar nieuwe job wensen aan te nemen. Bijgevolg wordt wet betreffende het rookverbod niet enkel niemand verplicht, ook niet de klanten, om de gezondheid van de horeca-bezoeker, sigarettenrook te moeten inhaleren in de maar ook die van het personeel dat er werkt horeca, dit echter in tegenstelling tot openbeschermen. Persoonlijk ben ik echter van bare plaatsen zoals treinstations, gemeentemening, dat beide groepen zelf perfect in huizen en dergelijke, waar een rookverbod staat zijn om voor zichzelf te zorgen. mijn inziens wel verantwoord is. Bestaat Laten we beginnen met de horeca-klanten. echter niet de kans dat mensen omwille van Als elk horeca-etablissement duidelijk te geldnood toch een job in een rokerszaak kennen geeft aan haar potentiële klanten aannemen, alhoewel dat zij hiervoor anders dat er al dan niet gerookt wordt in het lokaal, niet te vinden zouden zijn? Deze kans bebijvoorbeeld door middel van een soort la- staat, maar deze situatie kan ook in andere bel, dan is de klant op de hoogte van de si- sectoren worden terug gevonden, denken tuatie en kan op dat ogenblik beslissen om we bij wijze van voorbeeld aan de gevaarlijwel of niet in te keren in deze zaak. Bestaat ke en ongezonde jobs in de industriële omde kans dat personen omwille van groeps- geving. Uiteindelijk is het ook aan de vrije druk een etablissement zullen bezoeken dat markt om hierop te anticiperen. zij normaal niet zouden bezoeken? Ja, vanzelfsprekend. Wil dit echter zeggen dat de Momenteel bestaat er ook enkel de discusoverheid dan ook alcohol moet weren uit de sie in België of kleine cafés vrij mogen kie-
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
25
zen om roken toe te laten of niet. Ik stel mij m o e t e n v e r p l i c h t e n . echter de vraag waarom enkel deze kleine Bovendien halen bepaalde volksvertegencafés die beslissing zouden mogen maken woordigers maar al te graag het argument en bevoorrecht zouden worden ten opzichte aan dat cafés door het uitgebreide rookvervan bijvoorbeeld restaurantuitbaters. Waar bod ook eten mogen serveren en via deze is dan hier het gelijkheidsbeginsel terug te weg extra inkomsten kunnen vergaren. Lavinden? Eigen baas in eigen huis! Laat de ten we echter niet vergeten dat men om eigenaars vrij kiezen, of zij nu etenswaren eten te kunnen bereiden een zekere ruimte serveren die voorverpakt en minstens drie voor de voorziening van een keuken nodig maanden houdbaar zijn of niet. Tenslotte, heeft en net daar knelt het schoentje opwie is de overheid om een eigenaar het rus- nieuw. De meeste cafés hebben al geen tig genot van zijn eigendommen te verbie- plaats om rooktenten of rookluifels te plaatden, indien dit geen negatieve gevolgen sen of de middelen om deze überhaupt te heeft op de omgeving of maatschappij? De kunnen bekostigen, maar een professionele reactie hierop dat rokers de ziekenkassen keuken van ettelijke duizenden Euro‟s en een pak geld kosten en bijgevolg indirect een illegale uitbouw naar achteren om de wel schade berokken aan de gemeenschap, keuken te kunnen plaatsen zou er wel in behoort volgens mij tot een heel andere dis- moeten zitten. cussie, namelijk of de overheid zo consequent zou moeten zijn om tabaksproducten De hele kwestie rond het rookverbod in helemaal te verbieden. Bovendien, als de openbare plaatsen heeft gelukkig ook nog rokers hun nood aan nicotine een ludieke kant. Op verschilniet in het etablissement zelf lende plaatsen bevecht men “Eigen baas in kunnen verhelpen, doen zij dit absurditeit met, inderdaad, abvoor de deur van het lokaal of eigen huis! Laat surditeit. In het bondsland Baythuis. bijvoorbeeld heeft een de eigenaars vrij ern kroegeigenaar korte metten kiezen.” Verder trachten bepaalde poligemaakt met de nieuwe wet tieke partijen op basis van die er van kracht werd. Zijn schijnargumenten de uitbaters van kleine kroeg is nu geen “Kneipe” (taverne) meer, cafés te winnen voor hun rookverbod. Zo maar een succesvol theater. Dat blijkt ten wordt er gesteld dat de caféeigenaars, wan- minste uit de duur van het toneelstuk “Das neer er niet meer gerookt mag worden in Leben vor dem Rauchverbot” (het leven hun zaak, uit twee vijvers van klanten kun- voor het rookverbod) dat nu al ruim tweeënnen vissen, namelijk die van de rokers en eenhalf jaar elke dag opnieuw wordt opgevan de niet-rokers. Het potentiele aantal voerd. Heel avant-gardistisch, want het puklanten neemt met een veelvoud toe, im- bliek, vanaf het moment dat het de deur van mers is slechts een minderheid van de hore- de kroeg, erratum theater, passeert, speelt ca-klanten van de mening overtuigd hun li- mee in elke opvoering. De uitbater is erin chaam op regelmatige tijdstippen van een geslaagd om de wet te omzeilen door zich te dosis nicotine te moeten voorzien. Ten eer- beroepen op de vrijheid van expressie voor ste is het in deze kwestie, zoals reeds ver- kunstenaars. Persoonlijk kan ik deze vinduidelijkt, helemaal niet nodig dat een meer- dingrijkheid enkel toejuichen. Echter dient derheid een minderheid moet regeren. De wel de vraag gesteld te worden of een kunstaat moet geen caféeigenaars voor hun stenaar meer vrijheden mag genieten dan rookverbod winnen, daar er helemaal geen de gewone burger. nood voor deze uitgebreide wet is. Ten tweede zijn mij genoeg bedrijven bekend die Ondertussen vernemen we dat zowel Nefantastische resultaten neerleggen door zich derland als Duitsland het rookverbod terug toe te spitsen op bepaalde nichemarkten. gaan versoepelen. Beide landen hebben Trouwens, momenteel zijn er naar mijn me- gefundeerde argumenten om deze stap te ning nog voldoende rokers onder ons en kan zetten, maar België schijnt het wiel liever er in dit geval nog niet echt gesproken wor- een tweede maal te willen uitvinden, bij wijden van een nichemarkt. Bijgevolg is er ze van onafhankelijkheid en eigen identiteit. geen enkele reden om een horeca-uitbater Inderdaad, die Europese eenheid laten we tot zijn, volgens sommige politici, “geluk” te nu eens even links liggen, dan kan er later
26
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
nog wat belastinggeld aan onnodige studies uitgegeven worden à la “De negatieve gevolgen voor de Belgische cafésector door het rookverbod”.
drich II., die zonder oorlog erin slaagde dat zowel de Christenen als Moslims voor enige tijd vreedzaam in het Heilige Land naast elkaar leefden. Trouwens, Friedrich II. voerde de kruistocht wegens een belofte aan de Misschien bestaat er echter nog hoop voor Paus in Rome die hij diende na te komen. onze geliefkoosde cafeetjes en kan een golf Merk de parallellen op in dit verhaal met de van faillissementen afgewend verhouding tussen België en worden. Een eerste mogelijkEuropa, en rokers en nietheid bestaat erin dat de “If smoking is not rokers. Ook ons land belet UNESCO de Belgische kroe- allowed in heaven, niets om de gezondheid van gen en cafés uitroept tot wede niet rokenden te bescherI shall not go.” relderfgoed. Ten tweede zou men zoals het “Heilige Eurode overheid een massacampa” dit wil, echter staat het pagne kunnen lanceren om rokers over te België vrij om met dezelfde wapens als Friehalen toch eindelijk hun verstand te willen drich II. te vechten, de diplomatie. gebruiken en op snuiftabak te willen overstappen, zodoende kan het uitgebreide Laten we eindigen met een quote van Mark rookverbod zonder verliezen aan cafés Twain, in de hoop dat de politiek zich zal doorgevoerd worden. Een laatste oplossing, blijven focussen op de aardse materies: “If en waarschijnlijk de meest voor de hand lig- smoking is not allowed in heaven, I shall not gende, is dat alle cafés, kroegen en soortge- go.” lijke zich omvormen tot sigaren- of sigarettenbars. Ik kan mij immers niet voorstellen dat de politiek erin slaagt om dit soort etablissementen via een wet te kunnen verbieGilbert M. Nijs den zonder te raken aan de Grondwet. Voorzitter LVSV Hasselt Voor mij mag de overheid haar kruistocht tegen de rokers hebben, maar dan wel in analogie met de kruistocht van Koning Frie-
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
27
De kracht van de markt ___________________________________________________________________ “Het geloof in de werking van de vrije markt ligt vele liberalen nauw aan het hart. Er wordt echter nog steeds vanuit verschillende hoeken hierop kritiek geleverd. Hoofdredacteur Niels Leemput legt uit waarom de marktwerking de voorkeur geniet.” De vrije markt wordt zeer vaak bekritiseerd vanuit de linkse kerk, steeds met dezelfde argumenten die terugkeren. Deze argumenten gebruikt men om aan te tonen dat interventies van de overheid in de economie niet alleen aanvaardbaar zijn, maar fundamenteel noodzakelijk. Sta me toe om in deze tekst toe te lichten waarom de vrije markt fundamenteel beter functioneert dan een planeconomie van een of andere vorm, ook in de niet-perfecte realiteit.
ten met een lagere bereidheid tot betalen niet. Voor producenten geldt dat diegenen die het product verkopen in de markt dit konden aanbieden aan een prijs die kleiner of gelijk is aan de marktprijs. Dit mechanisme is efficiënt omdat enkel de kwantiteit wordt verhandelt waarvoor er een bereidheid is om dit te produceren en consumeren aan de marktprijs. Deze schoolse uiteenzetting van het evenwicht tussen vraag en aanbod toont mooi de kracht van het mechanisme aan.
Laat ik beginnen bij de prijsvorming in de Omdat het evenwicht bepaald wordt door vrije markt. Het lijkt misschien triviaal om het gedrag van alle consumenten en produhierop in te gaan omdat wij nu eenmaal ge- centen, geeft de prijs weer wat de waarde wend zijn aan prijzen voor, maar het prijs van het goed binnen de markt is. Er zijn signaal is een zeer effectief middel om de geen omvangrijke overheidsinstanties nodig waarde van goederen die aan iedereen gaan en diensten te bepalen. “Sommige consumenten vragen hoeveel zij voor De prijs komt tot stand het product willen betazijn bereid om meer te door het evenwicht tuslen of ervoor willen ontsen de vraagfunctie van betalen dan anderen, om- vangen. De prijs komt tot alle consumenten en de stand door een aggregadat ze meer waarde aanbodsfunctie van alle tie van de kennis die geproducenten. Consu- hechten aan het product.“ distribueerd aanwezig is menten drukken hun bij alle producenten en voorkeur voor een product uit door een be- consumenten. De geschiedenis heeft troureidheid tot betalen, die verschillend zal zijn wens al uitgewezen dat andere pogingen om voor iedereen. Sommige consumenten zijn de waarden van producten te bepalen zeer bereid om meer te betalen dan anderen, om- inefficiënt zijn. Een centrale planning van dat ze meer waarde hechten aan het pro- prijzen is ten eerste praktisch onmogelijk, duct. Gelijkaardig is het voor producenten, omdat je dan in theorie iedereen zou moeten maar dan aan de aanbodzijde. De ene pro- bevragen en dit telkens opnieuw doen om in ducent zal goedkoper het product aanbieden te spelen op de veranderingen in vraag en dan de andere, of de volgende eenheid die aanbod in te calculeren. Deze veranderinwordt aangeboden kan duurder zijn. Indien gen kunnen er aan de consumentenzijde de vraagfuncties van alle consumenten wor- komen door veranderende noden van de den gesorteerd van hoog naar laag en de consumenten. Aan de producentenzijde kan aanbodfuncties van de producenten van innovatie ervoor zorgen dat men goedkoper laag naar hoog, dan wordt de marktprijs en een product kan aanbieden. hoeveelheid bepaald door het snijpunt van beide functies. Bij centrale planning voor prijvorming komt men altijd dezelfde problemen tegen: een Dit betekent dat iedereen die bereid was om enorm grote administratie die prijzen bepaminstens de vraagprijs te betalen, in de len die niet overeenkomen met de marktmarkt het product zal kopen en consumen- waarde. Het gevolg is dat er een mismatch
28
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
is tussen vraag een aanbod, wat resulteert in tekorten van het ene en overschotten van het andere product. In een vrije markt daarentegen is er geen behoefte aan een centralisatie van kennis, de som van alle individuele keuzes zorgen voor het marktevenwicht. Het grote verschil is dan ook dat men niet op voorhand weet waar het evenwicht zal liggen, men kan het alleen maar vaststellen bij de prijsvorming. Dit is een situatie die overheden niet zo graag zien als ze grootse (megalomane) plannen opstellen waarin men zoveel mogelijk controle wil hebben over de samenleving. Als een overheid veel geld uitgeeft, wil ze graag een overzicht hebben van hoeveel middelen ze kunnen onttrekken uit de samenleving in de toekomst, het is dan ook niet toevallig dat planeconomie in één of andere vorm bij grote overheden altijd aanwezig is.
lingen handelen volgens de marktmechanismen. Principes zoals bereidheid tot betalen blijven het handelen van mensen sturen, ook al schakel je de vrije markt uit of functioneert de markt niet perfect.
Dit brengt mij tot een vaak wederkerend punt van marktwerking: de niet-perfecte markt. Het mag duidelijk zijn dat in de realiteit niets perfect is, ook niet de randvoorwaarden voor een perfecte vrije markt. Er is namelijk altijd een bepaalde asymmetrie in de informatie tussen verschillende marktspelers, en niet elke handeling van personen in de markt is zuiver rationeel. De inherente imperfectie van de realiteit halen tegenstanders van de vrije markt dan aan om andere systemen te rechtvaardigen. Falende planeconomie uit het verleden wordt dan ook afgedaan als niet perfect, en er wordt vanuit gegaan dat het perfecte systeem wel zou Maar het is onmogelijk om accurate voor- werken. Of men merkt anderzijds op dat als spellingen over toekomstige perfect niet bestaat, waarom prijzen te doen, aangezien “In niet-perfecte dan nog het marktprincipe blijniemand de wijsheid in pacht ven verdedigen? Zoals ik heeft om de evoluties in vraag markten, zelfs in reeds heb aangehaald zit het en aanbod van een product te niet-markten, zijn verschil erin dat in nietvoorspellen. Grote technologiperfecte markten, zelfs in nietsche innovaties of maatschap- de marktprincipes markten, de marktprincipes pelijke evoluties die de funcaltijd aanwezig.” altijd aanwezig zijn. Deze geties veranderen hebben de dragingen behoren als het waneiging om vrij plots en onverwacht te ko- re tot de basis van het menselijk economen. De introductie van gsm, internet, tablet misch gedrag. Een economisch systeem dat -pc's, smartphones... zijn allemaal op relatief deze principes gebruikt in plaats van ze prokorte periodes gebeurd. Dit zijn allen innova- beren te onderdrukken of ontkennen, zal in tieve producten die een significante invloed de niet-perfecte realiteit steeds beter functiohebben op ons dagelijks leven, maar geen neren. Als ik voor de overtuiging van het bevan deze producten zijn gepland of voor- staan van deze marktprincipes wordt gecaspeld door één of ander ministerie. Ook op- talogiseerd als 'marktfundamentalist', dan is merkelijk is dat deze producten en de bijbe- dat maar zo. Maar dan ben ik eveneens een horende diensten niet tot stand zijn geko- zwaartekracht-, wiskunde- en natuurkunde men door grootste gesubsidieerde innovatie- fundamentalist omdat ik de principes van plannen, maar door bedrijven die deze pro- deze disciplines niet in twijfel trek. ducten ontwikkelen om de concurrentie een stap voor te zijn en zo meer winst te maken. Daarenboven wordt marktwerking vaak afHet fundamenteel menselijke gedrag om gedaan als 'asociaal', omdat personen wiens eigenbelang na te streven wordt in de vrije bereidheid tot betalen lager dan de marktmarkt gebruikt om een efficiënt economisch prijs is geen toegang tot het product hebben. systeem te realiseren. Dit gedrag gebruiken Deze kritiek gaat dan vaak over producten in plaats van het te willen tegenwerken die als levensnoodzakelijk beschouwd wormaakt volgens mij dat het principe van een den. Maar men doet aan symptoombestrijvrije markt superieur is aan een systeem ding als men de markt aanvalt omdat somwaarbij inmenging van de overheid noodza- mige personen niet in hun eigen levensonkelijk is. Systemen die uitgaan van “de idea- derhoud kunnen voorzien. Wil men dit oplosle mens” die solidair en altruïstisch is, falen sen, dan moet men naar de oorzaak van dit omdat mensen in hun economische hande- onvermogen gaan zoeken in plaats van het
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
29
resultaat van prijsvorming te manipuleren. Dit onvermogen kan liggen aan het feit dat door belastingen voor producenten en consumenten de aanbodsfunctie duurder wordt en de vraagfunctie lager ligt, waardoor minder mensen binnen het marktevenwicht toegang tot het product hebben. Het kan ook zijn dat bepaalde personen inderdaad niet in de hoedanigheid zijn om zelfredzaam te zijn, afhankelijk van het product en de markt. Maar dit staat los van het marktprincipe en indien er een maatschappelijke nood is om deze mensen te helpen, gebeurt dit best via methodes die niet rechtstreeks ingrijpen op het vrije markt systeem. De maatschappelijke doelstelling is namelijk iets compleet anders dan het economische middel. Concreet voorbeeld: stel dat iedereen akkoord zou zijn met een bepaalde dienst die de overheid moet uitvoeren, neem bijvoorbeeld openbaar vervoer of sociale zekerheid. (De vraag of dit al dan niet taken voor de overheid zijn laat ik hier in het midden, dat is namelijk een hele discussie op zich.) Het aanbieden van dergelijke diensten neemt niet weg dat de marktprincipes er zijn en dat men deze kan benutten om tot een efficiënt systeem te komen. Het is niet om-
30
dat je sociale zekerheid wil voorzien voor je burgers, dat je daarom al die ziekenhuizen als overheid zelf moet uitbaten. De financiering van het systeem van sociale zekerheid of openbaar vervoer voor burgers laat nog altijd toe dat de ziekenhuizen of buslijnen door private bedrijven worden gerund. Met dit voorbeeld wil ik besluiten door duidelijk te maken dat men methodes en doelstelling best niet met elkaar verwart in het debat. De perfecte markt bestaat inderdaad niet en zal waarschijnlijk ook nooit bestaan omdat niets perfect is, maar de mechanismen ontkennen toont een gebrek aan inzicht en kennis.
Niels Leemput Hoofdredacteur „Blauwdruk‟
[email protected]
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
31
Verantwoordelijkheid en vrijheid _________________________________________________________________________________________
“In deze tekst gaat MRI-lid Lode Cossaer in op twee fundamentele en bij elkaar horende begrippen in het libaralisme.” Een veel gehoorde liberale benadering van ne variant van het klassiek liberalisme durft vrijheid is de issue van „positieve‟ en al eens stellen dat dit zuiver subjectief is, „negatieve‟ vrijheid, waarbij de meer klassiek maar dat is een stelling waar ik niet volledig liberale benadering eerder opteert voor een mee akkoord ga, maar dat zou deze tekst te (quasi-)volledige benadering van het libera- ver brengen.) Waar ik het in deze tekst over lisme door middel van „negatieve vrijheid‟ en wens te hebben is wat de correcte visie is de meer sociaal-liberale visie door middel op wat „perfecte‟ rechtvaardigheid vereist. van een combinatie van zowel positieve als (Incidenteel is dit, natuurlijk in de ‘liberale’ negatieve vrijheid. Positieve vrijheid staat traditie van het denken, maar het liberalisme voor de mogelijkheid om zaken, plannen, als politieke filosofie is een gevolg van de projecten te kunnen verwezenlijken in het analyse van recht- en rechtvaardigheid en leven, en negatieve vrijheid impliceert dat geen bron van analyse.) mensen vooral niet beperkt mogen worden door (illegitieme) handelingen van anderen De kernvraag is dus: wat het betekent om bij hun eigen projecten, zonder dat er echt mensen te respecteren volgens de eisen een „positieve‟ plicht is om anderen te assis- van „perfecte rechtvaardigheid‟, wat beteteren bij hun projecten. kent het om mensen te In deze tekst zal ik respecteren? Op zijn trachten mijn „probleem‟ “De kernvraag is dus: wat minst betekent dit om met deze benadering het betekent om mensen hun handelingen en voor te stellen door midmiddelen te respectedel van een andere be- te respecteren volgens de ren. Het traditionele nadering te presenteeisen van perfecte recht- „homesteadingsprincipe‟ ren, een summiere sazoals eerst verkondigt vaardigheid.” menvatting van wat, door John Locke klopt overigens, in essentie in die zin dat het vermijn afstudeer thesis zal zijn. werven of het incorporeren van een res nulius in de plannen en projecten van mensen De fundamentele kern van ethiek, zover ik deze dingen veranderen in praxeologische het zie, is de vraag naar hoe behoor ik te middelen, en dus betekenis en zin krijgen, handelen en wat betekent het om anderen door de handeling die mensen er mee stelte respecteren. Dat is de fundamentele len. Daarom, in een notendop, is het dat we vraag die ethiek in het algemeen en rechtsfi- rechtmatig verworven eigendomstitels beholosofie in het bijzonder tracht op te lossen. ren te respecteren; het verwerven van eiDaarbij kan er een onderscheid gemaakt gendom gebeurt door betekenisvolle handeworden tussen de „perfecte‟ en „imperfecte‟ lingen. Het heeft geen zin om te spreken eisen van rechtvaardigheid. In een meer be- over „het respecteren van mensen‟ zonder kende formulering wordt er met „perfecte‟ dat dit respect voor hun handelingen en dus eisen van rechtvaardigheid bedoeld wat de ook hun eigendom zou impliceren. Handefundamentele rechtsaanspraken zijn die lingen, middelen en het fysieke lichaam zelf mensen rechtmatig vinden. Ik behoor funda- zijn verbonden door de betekenis die menmenteel uw eigendom te respecteren, dat is sen aan hun eigen levensplan geven. Zegde perfecte eis van rechtvaardigheid. Wat gen dat je iemand respecteert, maar ingrijde „imperfecte‟ eisen worden genoemd, zijn pen in zijn levensplan,en dus zijn middelen de handelingen die ik behoor te stellen op en handelingen schenden, is verkeerd. Iebasis van de eigen prudente inschattingen mand respecteren impliceert iemand resi.e. wat traditioneel onder de zaken van soli- pecteren, i.e. het geheel van zijn lichaam, dariteit en vrijwillige hulp vallen. (De moder- handelingen en projecten, en dus eigendom,
32
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
te respecteren. Dit impliceert dat anderen niet kunnen kiezen wat ik behoor te doen met mijn handelingen en met mijn middelen. De rechten die ik heb door de eisen van ethiek, i.e. de eis dat we anderen behoren te respecteren, werken in de bekende terminologie van Robert Nozick als side-constraints op wat we mogen doen. We mogen doen wat we willen, behoudens dat we de rechten van anderen en dus de side constraints blijven respecteren, zoals geformuleerd door de eisen van de ethiek. Indien andere mensen onze middelen en lichamen doelbewust hanteren voor hun eigen plannen, doelen en wensen dan schenden ze onze rechten – dan schenden ze de side constraints – en handelen ze onrechtmatig. Tot dus ver heb ik voor velen niets „anders‟ gezegd dan de traditionele doctrine die vaak als „liberalisme‟ (of „libertarisme‟, als we de esthetisch lelijke naam wensen te gebruiken) wordt omschreven. Echter; Ik ben er van overtuigd dat er een belangrijke modificator behoort te zijn op de traditionele doctrine. De reden waarom ik hier boven zo heb gefocust is op het doelbewuste karakter van een beslissing van anderen om mijn middelen voor zijn doelen te gebruiken, ook al zijn deze doelen „altruïstisch‟ geïnspireerd. De eisen van het recht verbieden dat anderen mij en mijn middelen gebruiken als middelen voor zijn eigen doelen. Zelfs als iemand de arme bedelaar op straat wenst te helpen, betekent dat niet dat hij zomaar mijn middelen daarvoor mag nemen. (Waarmee we ineens de volledige wijsgerige „rechtvaardigingen‟ voor de welvaartsstaat hebben onder uit gehaald als zijnde een institutioneel systeem dat mensen behandelt als middelen in de poging om een wereld te creëren die meer naar de zin is van de politieke leiders.) Echter; wat ik tot nu toe (kort en summier) heb bewezen is dat het idee van een doelbewust gekozen positieve verplichting niet kan bestaan in een rechtvaardige wereld, maar het idee van een ongekozen positieve verplichting is daarbij niet van de baan.
betekent om andere mensen te respecteren. Vermits dit impliceert dat we hun handelingen en projecten moeten respecteren, kunnen we hen niet gebruiken als (doelbewuste) middelen in onze eigen plannen, kunnen we hen geen positieve verplichtingen op leggen die ze niet zelf hebben gekozen, maar door anderen zijn gekozen. Er zijn echter situaties waar het respecteren van anderen impliceert dat er positieve handelingen van ons verwacht mogen worden zonder dat dit doelbewust gekozen is door een bepaald iemand. Als er iemand in een welbepaalde noodsituatie is en ik ben de enige die deze persoon kan helpen (aan een lage kost aan mezelf) zonder dat er doelbewust gekozen wordt dat ik de enige persoon ben die deze persoon kan helpen, dan impliceert de eis van het respecteren van anderen dat ik deze persoon help. Alweer; het niet bewuste karakter van deze aanspraak is hierbij centraal. De aanwezigheid van het element keuze, i.e. dat bepaalde mensen de situatie zodanig hebben gecreëerd dat „ik‟ de verplichting zou hebben, annuleert de aanwezigheid van die verplichting. Van zodra iemand een situatie creëert, doelbewust, kan deze situatie niet tot gevolg hebben dat ik een welbepaalde positieve verplichting zou hebben. (Bijvoorbeeld; een bedelaar die doelbewust voor een bepaald huis gaat liggen, om de bewoners daarvan een schuldgevoel aan te praten en dan eist dat zijn de positieve verplichting aangaan wordt hierdoor niet gelegitimeerd.) Dit is in essentie de theorie van rechtvaardigheid die ik zou verdedigen. Respecteer anderen. Behandel mensen en hun middelen niet als middelen voor jouw eigen doelen. Maar indien de situatie het vereist, heb je wel een verplichting om iemand te helpen, als en slechts als deze positieve verplichting ontstaat door de specifieke onvoorspelbare omstandigheden van wat het geval is en niet door de doelbewuste keuzes van anderen.
Lode Cossaer Lid Murray Rothbard Institute (MRI)
We herhalen ons centrale ethisch punt: ethiek beantwoordt de vraag van wat het
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
33
34
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Kapitalisme in de uitverkoop ________________________________________________________________________________________.
“Het kapitalisme boet in aan populariteit. Een wereldwijde opiniepeiling legt het afbrokkelend enthousiasme voor het systeem bloot. LVSV-erelid Loryn Parys neemt het hieronder op voor het kapitalisme en het enorme potentieel tot welvaartscreatie ervan.” De dalende populariteit is het meest opmerkelijk in het land dat wij associëren met de meest ongebreidelde vorm er van. In 2002 zei 80% van de Amerikanen dat de vrije markt het beste systeem was om vooruitgang te creëren. Vorig jaar was dat aantal geslonken tot minder dan 60%. Of nog: terwijl in 2009 bijna drie kwart van de Amerikaanse vrouwen enthousiast was, is dat een jaar later nog maar iets meer dan de helft.
Die negatieve evolutie is niet alleen vreemd maar ook onrustwekkend. Vreemd omdat we de positieve effecten van de vrije markt als vanzelfsprekend zijn gaan beschouwen. Miljoenen mensen ter wereld hebben door de introductie van een economie die steunt op privé en niet op overheidsbezit een loon gekregen dat hen uit de armoede heeft getrokken. Micro-leningen in arme landen zorgen voor nieuwe ondernemers die hun gezin van een inkomen voorzien.
Chinezen & Amerikanen Ondertussen valt bijna 70% van de inwo- Bij ons is onze oude dag voor een groot ners van communistisch China voor het ka- deel afhankelijk van de opbrengsten van pitalistisch systeem als beste manier om de aandelen en obligaties. Stuk voor stuk mawereld te leiden. De nieren waarop wij delen Chinezen kloppen de in de winst van bedrijven Amerikanen dus in hun “Het systeem zit met een of leningen aan hen toeenthousiasme voor het imago probleem. En dat staan. Onze sociale zeuit de Verenigde Staten is deels gebouwd terwijl we nog nooit zo kerheid geïmporteerd idee van op de bijdragen die kapiweinig kapitalistisch zijn talistische bedrijven in de de vrije markt. Ironischer kan het haast geweest en moeten spre- pot storten. En kapitalisniet. De Brazilianen en me ligt aan de basis van de Duitsers ronden de ken over een gemengde onze vrijheid omdat het top drie van de sterkste ondernemerschap boeren economie.” supporters van de vrije en handelaars toeliet zelf markt af. In Frankrijk geld te verdienen, de feozegt minder dan 8% een grote gelover in het dale macht te breken, gelijke rechten voor systeem te zijn. Dat alles blijkt uit ruim iedereen na te streven en het realiseren van 12.000 interviews in 25 landen. In het alge- persoonlijk potentieel ten dienste te stellen meen is maar de helft van de ondervraag- van de gehele maatschappij. den positief. Katholieke cultuur En toch vinden we het een „vies' systeem Nog nooit zo weing kapitalisme Over de resultaten van zo'n onderzoek bij verantwoordelijk voor excessieve bonussen ons, hoeven we niet te speculeren. Weinig in het Westen, zweetfabrieken in het Zuiden Vlamingen zouden zich resoluut bekennen en uitbuiting in het Verre Oosten. Hebzucht tot het kapitalistisch gild. Het woord alleen al heeft kapitalisme een slechte reputatie geroept bij veel mensen afschuw op. Kapitalist, geven. De vraag is of die het resultaat is van rijmt dat niet op egoïst? Het systeem zit met een systeem of een uitwas van alle tijden en een imago probleem. En dat terwijl we nog systemen wanneer de menselijke natuur nooit zo weinig kapitalistisch zijn geweest en zonder controlemechanismes mag operemoeten spreken over een „gemengde eco- ren? Tenslotte helpt onze katholieke cultuur nomie'. die zelfopoffering voor zelfrealisatie plaatst, niet om vrijheid en ondernemerschap posi-
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
35
tief en in het algemeen belang te zien. Sociaal contract Die negatieve perceptie van de vrije markt is onrustwekkend. Als mensen niet langer geloven dat door hard te werken, te investeren en te innoveren ze hun lot kunnen verbeteren, ondermijnt die connotatie ons sociaal contract. Ik weet het, het systeem is ver van perfect maar het verdient zijn slechte reputa-
36
tie niet want relatief hebben we het nog nooit zo goed gehad. Als iemand ondertussen een beter idee heeft, hoor ik het graag.
Lorin Parys Erelid LVSV-Leuven
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Recensies “I find television to be very educating. Every time somebody turns on the set, I go in the other room and read a book.” - Groucho Marx
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
37
Recensie: Rechtvaardigheid en solidariteit _________________________________________________________________________________________
Frédéric Bastiat Tweede publicatie in de reeks “Cruciale inzichten voor onze samenleving” Murray Rothbard Instituut ISBN 978-90-79481-03-3 Online versie: www.rothbard.be/boeken __________________________________________________________________________ “Begin dit jaar heeft het Murray Rothbard Instituut twee teksten van Bastiat, „Justice et Fraternité‟ en „Ce qu‟in voit et ce qu‟on ne voit pas‟ in vertaling gebundeld en uitgegeven als tweede publicatie in hun reeks „Cruciale inzichten voor onze samenleving‟. Bestuurslid Felix Cock bespreekt dit boek.” Claude Frédéric Bastiat (1801-1850) werd in 1848 verkozen als parlementslid in de „Assemblée Constituante‟ en in 1849 als lid van de „Assemblée Législative‟. Zijn politieke en econmische stijd richtte zicht op de verdediging van de persoonlijke vrijheden tegen de groei van staatsinmenging, en tegen alle totalitaire utopieën van zijn tijd. Het begin van de negentiende eeuw in Frankrijk wordt gekenmerkt door vele regimewissels. Na de val van Napoléon in 1815 bij Waterloo heeft men een tijdlang, onder Lodewijk XVIII en daarna onder Karel X, een „laksere versie van de monararchie‟ proberen in stand te houden. Na de revolutie van 1830 kon Lodewijk Filips het spel verder spelen op voorwaarde dat de statuten werden aangepast. Er werd gesproken van „de koning van de Fransen‟ en niet „de koning van Frankrijk‟. In 1848 blijkt het beter om te opteren voor een 2de Republiek. Het is in deze staatsvorm dat Bastiat ook magistraat is geweest. Van 1852 tot 1870 installeert Napoléon III toch maar weer een keizerrijk. Zelfs een vrouw die haar kleren uitkiest zou verontwaardigd bij dergelijke besluiteloosheid. Laat staan dat politiek geëngageerde mannen hier geen voedingsbodem zouden vinden voor ideologische creativiteit en idealisme. In de wantoestanden die her er der de kop opstaken en de dooropvolgende on-
38
gemakken voor het volk, heeft men bedacht dat iedereen werk, onderdak, voedsel en een „aangenaam leven‟ zou moeten hebben. Dit zou gegarandeerd moeten worden door „één centrale organisatie‟. De onmiddellijke tegenwerping is dan: Hoe moet de organisatie die garantie bieden? Moet mensen met tegenslag hulp geboden worden met middelen, afgedwongen van of vrijwillig afgestaan door, zij die, door hard werk of „geluk‟, voorspoed kennen? Hoogstwaarschijnlijk is met de formulering van deze doelstelling de grootste gemene deler op vlak van visie op de maatschappij gevonden. De ideologische paden splitsen zich op het punt van de verwezenlijking. Bastiat formuleert, als een van zijn creatieve speerpunten, waar zijn teksten bol van staan en waarbij iedere lezer zich duimen en vingers bij aflikt, de oorsprong van het dovemansgesprek bij de interpretatie van het doel van de wet. De wet zou volgens socialisten bedoeld zijn als raamwerk waarbinnen de maatschappij zich mag ontvouwen. Wil men dus bekomen dat iedereen een aangenaam leven te wachten staat (zonder voorwaarden…), dan moet hét raamwerk (de wet, de sociale zekerheid o.a.) dit voorzien. Volgens de econoom (Bastiat‟s eufemisme
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
voor de trotsere term „Liberaal‟) heeft de wet enkel tot doel, grenzen te stellen, afspraken te eisen en bedrog, geweld en fraude te voorkomen en te bestraffen. Het (esoterisch) pijnpunt in deze minimalistische wet, is de afwezigheid van solidariteit. Echter duidt Bastiat erop dat solidariteit, per definitie, een spontane actie is. Paranoïde socialisten willen solidariteit in de wet verankeren, anderen vinden dit overbodig en beklemmend. Fundamenteel ligt het probleem bij het definiëren van hét correcte „raamwerk‟ (dus Staatsorgaan). Al dan niet tot grote spijt en ongenoegen ís de wetgeving 150 jaar later, in zijn huidige vorm, uitgegroeid tot het gevreesde raamwerk dat iedere economische of sociale transactie reguleert en uitstippelt. Doorheen staatshervormingen en reguleringsniveau verschuivingen zoekt men naar het best mogelijke systeem.
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
De teksten die Frédéric Bastiat 150 jaar geleden geproduceerd heeft in haarfijne formuleringen, kunnen en moeten m.i., als voedingsbodem dienen om de geest te sterken in de strijd om het tafelkleed naar de juiste kant te trekken. Net het feit dat deze tekst zo lang bestaat, maar blijkbaar nog altijd precies verwoordt waar de socialist het onderscheid tussen bos en boom verliest, duidt U erop dat dit boekje het lezen waard is.
Felix Cock Oud-bestuurslid LVSV Leuven
39
Internationaal: Nothing More Important Lawrence W. Reed www.mackinac.org 18/04/2011 _________________________________________________________________________________________
What‟s the most important element in forming a successful career and a happy life? Well, here‟s one that is so important that without it, you ain‟t goin‟ anywhere. Some might call it integrity, others might call it character. I use the two terms interchangeably here. No matter which one you prefer, I recommend that you bulk up on it; if you do, you‟ll be amazed at how most if not all of the other elements of a rewarding life and career will eventually fall into place. On frequent occasions it will more than compensate for mistakes and shortcomings in other areas. From an employer‟s perspective, Warren Buffett makes the point plainly: “In looking for people to hire, you look for three qualities: integrity, intelligence, and energy. And if they don‟t have the first, the other two will kill you.” Integrity is more important than all the good grades or degrees you‟ve earned, more important than all management courses you could possibly take, and more important than all the knowledge that you could absorb on any subject. It‟s something over which every responsible, thinking adult has total, personal control, and yet millions of people every year sacrifice it for very little. It will not only define and shape your future, it will put both a concrete floor under it and an iron ceiling over it. It‟s what others will more likely remember you for than your looks, your talents, your smarts or your rhetoric. If you lose it, it will taint everything else you accomplish.
leadership. If you‟ve got character, others will look upon you as a leader. When a person spurns his conscience and fails to do what he knows is right, he subtracts from his character. When he evades his responsibilities, succumbs to temptation, foists his problems and burdens on others, acts as though the world owes him a living, or fails to exert self-discipline, he subtracts from his character. A free society flourishes when people aspire to be models of honor, honesty and propriety at whatever the cost in material wealth, social status or popularity. Without strong character widely practiced, a free society just isn‟t possible.
Lawrence W. Reed is president emeritus of the Mackinac Center for Public Policy and president of the Foundation for Economic Education in Irvington, N.Y., and Atlanta, Ga.
Your character is the sum of your choices. You can‟t choose your height or race or other physical traits, but you fine-tune your character every time you decide right from wrong and what you personally are going to do about it. Your character is further defined by how you choose to interact with others and the standards of speech and conduct you practice. Character is a prerequisite to
40
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Foto’s “Een beeld is een gedicht zonder woorden.” - Horatius
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
41
42
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
LVSV Informatie _________________________________________________________________________________________
Wenst u lid te worden van het LVSV Leuven? Iedere student die geïnteresseerd is in de ideologie van het liberalisme kan lid worden van het LVSV Leuven. Voor het symbolische bedrag van 5 euro geniet je als lid van LVSV Leuven van de talrijke voordelen die we je bieden. Zo krijg je onder meer een jaarabonnement op het ledenblad Blauwdruk, uitnodigingen voor al onze activiteiten (Blauwe Maandagen, debatten, discussieavonden, cantussen, bezoeken en uitstapjes), krijg je korting op de aankoop van liberale boeken en maak je automatisch deel uit van ons zeer uitgebreide netwerk van liberalen. Je kan je inschrijven als lid via de website van het LVSV Leuven, maar je kan uiteraard ook altijd één van onze bestuursleden aanspreken. Zoals het een liberale vereniging betaamt heeft het lidmaatschap of deelname aan onze activiteiten geen enkele verplichting als gevolg. Als je geïnteresseerd bent om actiever mee te werken dan is een bestuursfunctie iets voor jou. Spreek ons aan op onze activiteiten!
Abonnement Blauwdruk Heeft u interesse in het liberaal gedachtegoed en wenst u het magazine Blauwdruk op regelmatige basis persoonlijk te ontvangen? Dan is er goed nieuws. Het is mogelijk om u te abonneren op Blauwdruk, zonder lid of erelid te worden. Het magazine verschijnt drie maal per academiejaar. De prijs van dit jaarlijks abonnement bedraagt 25 euro. Voor meer informatie kunt u onze secretaris contacteren via
[email protected] of één van onze bestuursleden aanspreken. U kan ook gewoon 25 euro op onze rekening storten met vermelding "jaarabonnement blauwdruk". Ons rekeningnummer is 734-0096923-29. Leden en ereleden van LVSV Leuven ontvangen sowieso een gratis abonnement op Blauwdruk.
Sponsoring Bent u liberaal gezind en zou u graag willen bijdragen aan het voortbestaan van het LVSV, dan kan dat door een kleine bijdrage te storten. Bovendien is LVSV Leuven steeds op zoek naar bedrijven die geïnteresseerd zijn om actief de organisatie te steunen onder de vorm van sponsoring. LVSV Leuven biedt aantrekkelijke sponsor- en exposure-pakketten die op uw organisatie, budget en wensen afgestemd kunnen worden, hoe groot uw bijdrage ook is. LVSV Leuven stelt zich in zijn sponsorbeleid tot doel een zo goed mogelijke samenwerking te bekomen tussen uw bedrijf en onze vereniging, waarbij een maximale opbrengst van de samenwerking zowel voor uw bedrijf als LVSV Leuven steeds voorop staat. U kunt altijd met de afdeling sponsoring contact opnemen voor meer informatie over onze, voor u zeer interessante, promotiemogelijkheden. Adverteren in ons ledenblad Blauwdruk behoort ook tot de vele mogelijkheden. Dit ledenblad verschijnt drie maal per academiejaar in een grote oplage en wordt onder andere verdeeld onder de abonnees, leden en ereleden, nationale en regionale pers en media, verschillende politieke partijen en parlementen en verschillende universiteiten. Voor een eenmalig bedrag (afhankelijk van de advertentiegrootte) zetten wij uw logo/ advertentie een jaar lang in alle oplagen van ons ledenblad. Bovendien vermelden wij uw logo met link naar uw website op onze website indien u dat wenst.
[email protected]
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
43
44
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Bestuursleden _________________________________________________________________________________________
Voorzitter:
Ondervoorzitter:
Kevin WIELOCKX
Nick ROSKAMS
[email protected]
[email protected]
Secretaris:
Politiek Secretaris:
Jan REYNTJENS
Thomas MARCKX
[email protected]
[email protected]
PR & Communicatie:
Hoofdredacteur „Blauwdruk‟:
Gilles VERSTRAETEN
Niels LEEMPUT
[email protected]
[email protected]
Sponsoring:
Penningmeester:
Thomas COPPENS
Harald SMEETS
[email protected]
[email protected]
Onderhoud website: Jasper YSEBAERT
[email protected]
Bestuursleden:
Kwinten VAN GEIT
Niels APPERMONT
[email protected]
[email protected]
Loïc MOUREAU
Nathalie SMUHA
[email protected]
[email protected]
ALLE LEDEN DIE GEÎNTERESSEERD ZIJN OM MEE TE WERKEN IN DE BESTUURSPLOEG MOGEN DIT STEEDS LATEN WETEN OP ONZE ACTIVITEITEN OF DOOR EEN MAILTJE TE STUREN NAAR
[email protected].
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
45
Contactgegevens Wenst u ons te contacteren dan kan u dit via e-mail, telefoon of brief: E-MAIL:
[email protected]
TELEFOON:
Voorzitter: Kevin Wielockx
ADRES:
Tiensestraat 114 B-3000 Leuven
+32(0)472/59 16 49
Aarzel niet! Wij staan volledig ter uwer beschikking!
Erelidmaatschap Het erelidmaatschap van het LVSV is de mogelijkheid die wij bieden aan niet-studenten om hun sympathie voor onze vereniging te uiten en om hen de kans te geven zich nauwer bij onze vereniging te betrekken. Deze leden verdienen ons respect vanwege hun steun aan het LVSV en worden ook dusdanig behandeld. Dit betekent dat alle ereleden steeds persoonlijk worden uitgenodigd voor al onze activiteiten (zowel de politieke als de studentikoze activiteiten). Zij ontvangen gratis alle exemplaren van ons ledenblad de Blauwdruk en zij worden (indien gewenst) opgenomen in de galerij der ereleden op onze website. Erelid wordt u door een bijdrage vanaf 35 Euro te storten op rekeningnummer: 734 -0096923-29. Indien u meer informatie wenst omtrent het erelidmaatschap, contacteer onze secretaris Jan Reyntjens,
[email protected].
Uw tekst in Blauwdruk? Bent u gebeten door het liberalisme? Heeft u een tekst die u wil verspreiden onder de Leuvense studenten? Dan is dit uw kans! Het LVSV Leuven geeft al haar leden en ereleden de mogelijkheid om hun tekst te publiceren in Blauwdruk. U kunt al uw teksten en vragen omtrent Blauwdruk sturen naar:
[email protected]
46
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Galerij der Ereleden _________________________________________________________________________________________
Het LVSV Leuven bedankt haar ereleden van 2010-2011 voor hun steun. Els Ampe Brussels Volksvertegenwoordier Open VLD
Karel De Gucht Europees Commissaris voor Handel
Frank Beckx Voorzitter Oudledenbond LVSV Leuven
Irina De Knop Vlaams Volksvertegenwoordiger Open VLD
Boudewijn Bouckaert Professor Rechten UGent
Lucas De Nolf Oud-bestuurslid LVSV Leuven
Sabine Bovend'aerde OCMW-raadslid Leuven Open VLD
Annick De Ridder Vlaams Volksvertegenwoordiger Open VLD
Hans Bracquené Gemeenteraadslid Leuven Open VLD
Vincent De Roeck Oud-bestuurslid LVSV Leuven
Luc Bungeneers Schepen Antwerpen Open VLD
Gunther Debois Oud-bestuurslid LVSV Leuven
Véronique Caerts Schepen Lommel
Julien Dekeyser Gedeputeerde Vlaams-Brabant Open VLD
Philippe Caeymaex Oud-Voorzitter LVSV Leuven
Nico Demeyere Oud-bestuurslid LVSV Leuven
Patricia Ceysens Vlaams Volksvertegenwoordiger Open VLD
Chris Demeyere Oud-bestuurslid LVSV Leuven
Pieter Cleppe Oud-Voorzitter LVSV Leuven
Christophe Depreter Voorzitter Sabam
Jetti Coppenolle Oud-bestuurslid LVSV Leuven
Patrick Dewael Federaal Volksvertegenwoordiger Open VLD
Willem Coppenolle Oud-bestuurslid LVSV Leuven
Chris Gaethofs Schepen Tessenderlo
Rik Daems Kamerlid Open VLD
Sven Gatz Vlaams volksvertegenwoordier Open VLD
Katrien De Bie Oud-bestuurslid LVSV Leuven
Joost Germis Manager Ondernemingsrelaties
Alexander De Croo Voorzitter Open VLD
Evert Gruyaert Oud-Voorzitter LVSV Leuven
Herman De Croo Minister van Staat
Johan Hanssens Kabinetchef partijvoorzitter Open VLD
Jean-Jacques De Gucht Senator Open VLD
Clemence Hayen Gewezen schepen Nieuwerkerken
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
47
Jan Hayen Oud-Voorzitter LVSV Leuven
Luc Rochtus Oud-bestuurslid LVSV-Leuven
Tim Herzeel Notaris
Gwendolyn Rutten Federaal Volksvertegenwoordiger Open VLD
Michel Heuvelmans Ondernemer
Karel Servranckx Burgemeester Steenokkerzeel
Marc Honorez Gemeenteraadslid Tienen Open VLD
Achiel Six Bestuurder Open VLD Leuven
Koenraad Keignaert Oud-Voorzitter LVSV Leuven
Bart Somers Vlaams volksvertegenwoordier Open VLD
Christiane Kindekens Gemeenteraadslid en provincieraadslid
Martine Taelman Senator Open VLD
Georges Lenssen Burgemeester Maasmechelen
Luc Van Braekel Blogger lvb.net
Christian Leysen Voorzitter van Ahlers en Xylos.
Denis Van den Weghe Oud-bestuurslid LVSV Leuven
Bram Machtelinckx Oud-Voorzitter LVSV Leuven
Freddy Van Gaever Gemeenteraadslid Wommelgem Vlaams Belang
Jens Moens Oud-Voorzitter LVSV Leuven
Guy Vanhengel Federaal Vice-Eerste Minister
Brandaan Mombaers Oud-Voorzitter LVSV Leuven
Simon Van Wambeke Oud-bestuurslid LVSV Leuven
Annemie Neyts-Uyttebroeck Voorzitter ELDR
Vincent Van Quickenborne Federaal minister van Economie
Bart Paeleman Oud-bestuurslid LVSV Leuven
Carl Vereecke Burgemeester Kuurne
Lorin Parys Voorzitter Flanders DC
Godelieve Versavel Bestuurder Open VLD Leuven
Lydia Peeters Vlaams volksvertegenwoordier Open VLD Jan Peumans Voorzitter Vlaams Parlement
Kristof Willekens Oud-bestuurslid LVSV Leuven Christophe Wuyts Zaakvoerder C&W Services
Luc Ponsaerts Gemeenteraadslid Leuven Open VLD Sebastiaan Pot Oud-bestuurslid LVSV Leuven Peter Reekmans Vlaams volksvertegenwoordier LDD
48
Liberaal Vlaams StudentenVerbond Leuven
Sponsors _________________________________________________________________________________________
Naast onze ereleden worden wij ook gesponsord door onderstaande bedrijven, aan allen onze hartelijke dank! Hoofdsponsors: Café Den Boule Augustijnenstraat 2 3000 Leuven www.denboule.be
InBev Belgium NV Brouwerijplein 1 3000 Leuven www.stella-artois.be
Cellcom Communications Sint-Annastraat 19 3000 Leuven www.cellcom.be
Mobile Vikings Kempische Steenweg 293/12 3500 Hasselt mobilevikings.com
Sponsors: A.C.L.V.B. Zone Vlaams-Brabant Beauduinstraat 34 3300 Tienen www.aclvb.be
Procopia NV Ambachtenlaan 29 3001 Heverlee www.procopia.be
Van Eyck Tiensestraat 15 3000 Leuven www.van-eyck.be
Brasserie De Lange Trappen Mathieu de Layensplein 1 3000 Leuven www.resto.com/delangetrappen
Mont Café Alfons Smetsplein 1 3000 Leuven www.montcafe.be
Alle teksten in dit magazine vertolken uitsluitend de mening van hun respectievelijke auteurs en niet die van het LVSV Leuven tenzij anders vermeld.
Blauwdruk 2011 - 2012 nr. 3
49
De zwaarste lasten op de jongste schouders? Teken onze petitie!
socialeonzekerheid.be