Nieuwsbrief Juli 2013
Een nieuwsbrief met een feestelijk tintje….. de stichting bestaat nl 10 jaar. 10 jaar geleden………… Een gewone doordeweekse avond na de zoveelste les op de manege, opeens komt het ter sprake….. dat ene paard waar iedereen weleens op gelest heeft, wat altijd klaar staat, nooit protesteerde en iedereen als een echte leermeester geduldig op zijn rug ronddroeg…. Hij of zij moet weg en 9 van de 10 keer betekende dat de slacht. Jarenlang zijn best gedaan; honderden mensen, jong en oud plezier rijplezier gegeven. Maar nu kan hij niet meer, zijn benen worden stram, zijn rug zo pijnlijk door al die verschillende mensen die allemaal weer anders zitten en meebewegen. Kortom het werk in de manege wordt te zwaar. In zijn hoofd wil hij nog van alles, maar zijn lijf wilt niet meer mee. Een gewone doordeweekse avond, na de zoveelste les zit een groepje ruiters bij elkaar, kan dat nou echt niet anders, hij heeft ons zoveel plezier gebracht… Rusthuizen voor paarden zijn er genoeg in Nederland, maar puur voor werkpaarden, dat nog niet, en zo werd een gesprek een plan, een plan werd een doelstelling, en de doelstelling werd werkelijkheid. Sinds 9 mei 2003 is het manegepaardenpensioenfonds een feit! Wij zijn een rusthuis voor werkpaarden uit heel Nederland of het nu: manegepaarden, politiepaarden, of draaimolenpony’s zijn, elk paard wat zijn leven lang keihard heeft gewerkt om de mens te plezieren en brood op de plank te brengen is welkom en krijgt bij de stichting zijn welverdiende rust. Gewoon lekker nog een aantal jaren paard mogen zijn, op de wei met je collega’s, niets meer moeten, alleen nog maar genieten dat hebben ze immers verdiend. Stichting manegepaardenpensioenfonds geeft deze paarden met behulp van donateurs nog een paardwaardige oude dag, een cadeautje, als dank voor hun jarenlange inzet. Gelukkig zien we de laatste jaren een positieve verandering in de samenleving en de paardenhouderij! Ook veel manege’s nemen nu zelf actief deel aan het sponsoren van een uitgewerkt manegepaard. Of vragen hun klanten mee te sparen aan het pensioen voor hun lievelingspaard. Zo wordt het een gezamenlijke missie om hun trouwe manegepaard een welverdiend pensioen te garanderen.
Tien jaar geleden was het een wens om voor zoveel mogelijk paarden en pony’s een pensioen te kunnen realiseren, het is maar een puntje van de spreekwoordelijke ijsberg, maar 10 jaar later kunnen we met trots zeggen dat we al voor ruim 40 paarden en pony’s het verschil hebben betekend tussen leven en dood. Op 9 mei 2013 bestond het manegepaardenpensioenfonds 10 jaar, en het eind is nog lang niet in zicht, er zijn nog zoveel doelstellingen te halen. We gaan gewoon door: voor de paarden, voor de pony’s…. gewoon omdat ze het verdienen! Velen van u zijn ons vanaf het ontstaan van de stichting blijven steunen en volgen, en wat is er afgelopen jaren verschrikkelijk veel gebeurd. We zijn door diepe dalen gegaan en hebben over de toppen gelopen maar altijd met hetzelfde doel voor ogen, de oude paarden een pensioen te kunnen geven als dank voor hun vaak jarenlange inzet. We gaan nu op naar de toekomst en de volgende 10 jaren. Omdat onze oudjes natuurlijk diegenen zijn die echt in de schijnwerpers horen te staan hebben we hun eigen wall of fame gemaakt, en van elk paard hun verhaal opgeschreven in een korte versie. Met 42 paarden zijn er teveel verhalen om ze ook in de nieuwsbrief te verwerken, maar mocht u de wall of fame verhalen graag willen lezen laat me dit dan weten via de mail
[email protected] onder vermelding van wall of fame, ik stuur ze u graag per mail toe.
Onlangs hebben we weer velen van u op bezoek gehad bij de paarden tijdens de paardenpicknick. Met een opkomst van 142 mensen hadden onze oudjes geen tekort aan aandacht. Om 8 uur smorgens werden de vers afgebakken luxe broodjes geleverd door de bakker en konden we beginnen met het smeren en beleggen volgens de lekkerste recepten! Een gezellige en wederom geslaagde dag in het teken van de pensionados!
Tijdens deze dag kon iedereen ook kennis maken met Dave, het laatste paardje wat van de wachtlijst afkon en bij ons kon komen voor zijn oude dag. Dave is een Andalusier, nog niet zo heel erg oud, maar doordat er tumoren in zijn lippen zitten is het onmogelijk om hem een bit in te doen. Dit doet hem verschrikkelijk veel pijn, en daarom mag hij bij ons zijn oude dag slijten. Dave is een super vriendelijk paardje, zoals vele Andalusiers is zijn leven begonnen in Spanje, en is hij op latere leeftijd naar Nederland gekomen. Sinds een aantal weken is het weer goed genoeg voor de oudjes om lekker buiten te verblijven op de wei, en daar geniet hij van met volle teugen, meestal
dicht in de buurt van Odin, dat is zijn maatje geworden, samen grazen ze en spelen ze de hele dag door.
U bent misschien ook wel benieuwd hoe het met Ivo gaat, gelukkig kan ik zeggen heel goed, een paar maanden geleden had ik nog flinke zorgen om hem omdat hij duidelijk niet op zijn plek was bij de stal waar de andere paarden staan, te veel paarden, te veel mensen en daardoor te veel indrukken die hij op een of andere manier niet kon verwerken. Hij werd steeds treuriger, stond achterin in stal in een hoekje en had duidelijk geen plezier in zijn leven. Na overleg met de dierenartsen van paardenpraktijk West Brabant is besloten hem nog een kans te geven bij de praktijk, ze hadden daar nog een stalletje over en er stond nog een ander paardje van 28 jaar. Als het daar niet zou gaan dan zou er niets anders op zitten dan afscheid te nemen van Ivo, maar gelukkig gaat het vanaf dag 1 hartstikke goed met hem, hij heeft nog wel een keer zijn hoofd gestoten, want hij ziet en hoort allemaal niet zo goed meer dus dat moest gehecht worden, maar hij is gewoon helemaal op zijn gemak en zit weer veel lekkerder in zijn vel. Zelfs een paar kilo zwaarder geworden, en mag dagelijks naar buiten met zijn vriendje ( ook 28 jaar ) van de praktijk. Een afloop die ik een paar maanden geleden niets eens kon durven hopen, maar ontzettend blij dat ik die beslissing genomen heb om het toch eens te proberen op een andere plek en die kans ook heb gekregen van de Paardenpraktijk West brabant.
Iedereen die de nieuwsbrieven vaak leest weet dat manege de Hoge Devel veel voor hun paarden doet, ook als ze met pensioen zijn, regelmatig worden daar dagen georganiseerd speciaal voor de oudjes die ze met pensioen hebben gestuurd. Maar ook manege de Scheldestad uit Vlissingen vergeet hun oude paarden niet. Regelmatig organiseren zij wedstrijden waarvan een deel van het inschrijfgeld naar de stichting gaat ten behoeve van Bravour en Gabber, 2 paardjes die al jaren bij ons zijn en genieten van hun oude dag. Onlangs zijn er zelfs een 40 tal sieraden beschikbaar gesteld om te verkopen op de manege tbv het potje voor de paarden. Het is geweldig dat ook deze manege hun verantwoording neemt en voor de paarden blijven klaar staan ook als ze met pensioen zijn, hun oudjes worden niet vergeten! Namens alle oudjes wil ik de manege’s, hun ruiters en initiatiefnemers hartelijk danken voor hun inzet. Ook Merel de Groot wil ik hartelijk danken, een van onze jongste fans, ze heeft haar spreekbeurt nl gedaan over het manegepaardenpensioenfonds op school en daarmee een dikke 9 gehaald. Super dat zulke jonge meiden onze oudjes bij meer mensen onder de aandacht willen brengen, die 9 is dan ook dik verdiend, dank je wel Merel! En natuurlijk al die andere mensen die de stichting een warm hart toedragen, zonder uw steun en inzet kunnen wij deze paarden niet zo’n fijne oude dag geven. Hartelijk dank.
Hannelore
De laatste werkdag voor de vakantie, op mijn werk de laatste dingen nog even bijwerken, afmaken en opruimen. Om 11.23 belt Ingeborg het gaat niet goed met Hannelore……………………… Ik had echt alles verwacht behalve dat het niet goed zou gaan met Hannelore. Een van de fitste en gezondste en sterkste merries van de hele kudde. Ik vraag dus 2 x Hannelore ? Hoe kan dat nou, ik heb deze week helemaal niets aan haar gemerkt? Maar het ging inderdaad echt om Hannelore, ze lag plat in de wei op een manier die er niet goed uitzag, ze hadden geprobeerd haar terug recht te zetten, maar toen ze even stond zakte ze weer door haar voorbenen heen, strompelde naar voren en viel daarbij in het greppeltje naast de wei. Gelukkig hebben ze haar daar uit kunnen halen, en op haar andere zij kunnen rollen, maar ondertussen was ook de dierenarts al gebeld want dit was niet goed. 12.18 belt Angelique zelf, en als Angelique zelf belt is het niet goed, dat was ook het eerste wat ik zei, als jij belt is het niet goed he? Ik kreeg alleen een bevestigend antwoord, ze kregen haar niet omhoog, Hannelore was de strijd aan het opgeven. Een onverwachte strijd want ze ziet er super uit, blakend van gezondheid, vanmorgen nog helemaal niets aan de hand. Ze lag nu plat uitgestrekt op de grond, te klappertanden en te knarsetanden, en oneerlijke strijd voor deze geweldige merrie die liever haar tong zou afbijten dan dat ze zou laten zien dat ze pijn had. Haar zo snel mogelijk laten verlossen van deze verschrikkelijke pijn was het enige wat we voor haar konden doen. 12.38 ik zit nog steeds op mijn werk, ik kon niet bij het laatste afscheid van Hannelore zijn, het zou te lang duren voor ik er kon zijn, en dat wilde ik haar niet aandoen, de paarden voorop. Ze is op haar vertrouwde plekje te midden van haar kudde ingeslapen en ik kan het me nog steeds niet voorstellen zo onverwachts, zo oneerlijk zoveel vragen en gedachten die nu door mijn hoofd spelen. De enige fijne gedachte die af en toe ook tussendoor komt is de gedachte dat de 2 beste
vriendinnen nu weer samen zijn. Hannelore en Diana jarenlang elkaars steun en toeverlaat, hopelijk moederen ze nu met hun beitjes over de andere oudjes waarvan we eerder ook al afscheid moesten nemen. Wat een gemis……… Maar ondanks het gemis en verdriet gaat het voor de andere paarden natuurlijk gewoon door. Voor het overlijden van hannelore hadden we van een geweldige familie in Duitsland een plekje aangeboden gekregen voor als we een oud ex manegepaardje op de lijst hadden. Liefst een merrie ivm hun dominante ruin naar andere ruinen. En toevallig hadden we dat, manege de Vijfsprong te Rucphen was overgenomen door Hippisch centrum Rucphen, en voor een van de oude paardjes daar zochten de dames die de manege hadden overgenomen nog een fijne plek. Een merrietje van ca 33 jaar ( waarschijnlijk wel ouder ) genaamd Likkie. Zij had haar nodige werkjaren erop zitten. Omdat de plek die was aangeboden een waar paardenparadijs was hebben wij Likkie opgehaald, zijn ermee langs de paardenpraktijk gereden waar ze nog even is nagekeken door de dierenarts, en toen op naar Duitsland voor een warm welkom. Inmiddels kunnen we zegen dat zowel de familie als Likkie al enorm aan elkaar gehecht zijn, en dat het allemaal goed gaat. Likkie hoort gewoon bij de stichting, maar heeft haar eigen adoptieadres elders waar ze de extra aandacht krijgt die ze verdiend dankzij Ineke en haar gezin, Angela en Sophie en Margreet van Alona!
Huijbergsepaarden3daagse en 2ehandspaardenspullenmarkt Net als voorgaande jaren organiseren we wederom een paarden3daagse, al 4 jaar een geweldig succes met veel gezelligheid en paardenliefhebbers. Ook dit jaar staat er weer een paarden3daagse gepland en wel op 4, 5 en 6 Oktober. U kunt nog inschrijven om mee te doen aan dit leukste paardenevenement van Huijbergen, maar u bent uiteraard ook van harte welkom om gewoon even sfeer te komen proeven op zaterdag of zondag, waarbij de afsluiting van de hele stoet deelnemers door het dorp natuurlijk niet mag ontbreken.
Komt u de deelnemers binnenhalen ? De toegang tot het terrein is en blijft gratis, en er is op zondag de mogelijkheid om zelf te ervaren wat onze deelnemers ervaren door een ritje te maken in de paardentram die vanaf u vanaf het dorp naar het start/finish terrein vervoerd! Vanaf Juni is de stichting weer begonnen met het inzamelen van gebruikte paardenspullen als kleding, halsters, dekjes, tuigage, boeken, laarzen etc kortom alles wat met paarden te maken heeft en nog netjes en bruikbaar is. Dit wordt vervolgens uitgezocht en gesorteerd en tijdens de paarden3daagse ( een evenement welke op zichzelf al een bezoekje waard is ) uitgestald in een grote tent waar iedereen op zijn of haar gemak kan snuffelen voor bruikbare spulletjes tegen prijzen die niet alleen voor uw portemonnaie erg vriendelijk zijn, maar ook nog eens ten goede komen aan het manegepaardenpensioenfonds. Met uw aankoop maakt u dus niet alleen u zelf maar ook de paarden in de opvang blij. Misschien heeft u onlangs ook de kast of zolder opgeruimd en heeft u wat spulletjes die u wilt doneren aan het pensioenfonds, er zijn diverse inzameladressen onder andere in Bergen op Zoom, Roosendaal, Huijbergen, of Sint Maartensdijk ( neem voor de adresgegevens aub contact op via
[email protected] ) Op 21 augustus & 11 september van 19.00 tot en met 20.15 kunt u ook terecht bij de bibliotheek van Huijbergen om de spullen af te geven. Uiteraard kunt u ook op zaterdag en zondag 5 en 6 oktober nog paardenspullen langsbrengen, en gelijk even van de gelegenheid gebruik maken om zelf tussen de spulletjes te neuzen of om de sfeer te komen proeven op het terrein en te genieten van het tijdelijke paardendorp. Geef uw paardenspullen nog een 2e leven en de opvangpaarden daarmee een fijne oude dag!!
