Al meer dan 40 jaar voor sociale contacten met een cultureel en sportief tintje
2014 De Nieuwe Sociëteit Opgericht 24 november 1972 De Nieuwe Sociëteit Voor nadere inlichtingen: zie secretariaat Opgericht 24 november 1972
Volgende uitgave Soosbulletin apri 2014 Voor nadere inlichtingen: zie secretariaat
2013 juli januari
Nieuwjaarsreceptie 2014 Afgelopen zondag 5 januari, was de traditionele Nieuwjaarsborrel van DNS. Rond 16.00 u verzamelden zich in korte tijd, zoals in de uitnodiging werd verzocht, een grote groep (58) van onze leden in de zaal van De Draak, waar rond half 5 de voorzitter een nieuwjaarswens uitsprak en het glas hief met alle aanwezigen. Iedereen was blij om elkaar, na korte of langere tijd, te ontmoeten en bij te kunnen praten. Ik vond het fijn, na 4 maanden voor het eerst in de buitenwereld, er weer bij te zijn. Het voelde als thuiskomen. Napeinzend: Over een jaar verspreid kent DNS maar 4 bijeenkomsten (Nieuwjaarsborrel, Jaarvergadering, Koningsborrel en Eindejaarsfeest), waar iedereen elkaar ontmoet en waar het verbindende element gevoed kan worden. Is het een idee, als bij die bijeenkomsten uitgebreid gesproken wordt over onze sociëteitsgedachte en het wel en wee van de leden? Misschien een podium bieden aan iedereen die wat te melden heeft? En muziek? Een vrolijk, levendig nieuw jaar voor “onze soos”.
Activiteitenkalender 2014 Vrijdag 28 februari We gaan weer achter de muziek aan en wel “achter ‘t Ravelijn”. Eerst een “boerenmaaltijd” start ongeveer 19.30uur en dan om 21.00uur de stad in. Nadere gegevens omtrent kosten en locatie volgen nog. Zondag 9 maart Algemene ledenvergadering Locatie: De Draak Aanvang: 15.00uur Zondag 30 maart Geplande activiteit nog een verrassing Maandag 28 april Koningsborrel Locatie: De Draak Aanvang: 16.00uur
Ria Huijbers.
Aanmelden bij: Cor en Corrie Schats per e-mail:
[email protected] of telefonisch 0164-233112 Betaling naar NL91ABNA0487486196 BIC: ABNANL2A t.n.v. De Nieuwe Sociëteit
De gemaakte foto gaf nog een heel ander beeld, alsof je op de rand van de steil naar beneden lopende trap stond. Ook het verschil tussen klein en groot in de geblokte ‘kamer’ deed ons zeer verwonderen! Deze laatste twee exposities konden we lekker in ons eigen tempo bekijken, we namen de tijd, maar onze magen gingen uiteindelijk knorren, dus op naar het museumrestaurant voor een lekkere lunch. Er werd ondertussen weer heel wat afgekletst over het museum en wat we gezien hebben en uiteraard ook nog andere belangrijke zaken. Met de bus gingen we weer terug naar het Transferium en we waren zonder files op tijd terug in Bergen op Zoom. Ria en Riëtte, het was weer een hele leerzame en gezellige dag, bedankt! Namens allen, José de Looff
Hondenshow Onze buren hebben twee honden. Ze hebben geen kinderen. Hun honden zijn hun kinderen. Ze zijn er gek mee. Vooral met de kleinste. Ik weet niet wat voor ‘merk’ het is, maar ze lopen met dat ding alle hondententoonstellingen af. Ik vind het een beetje overdreven, maar ach ja; ‘ieder dierke zijn plezierke’. Laatst sprak ik mijn buurvrouw toen we onze groene containers toevallig allebei op hetzelfde tijdstip buiten zetten. U mag raden waar ze over begon? Precies!! Over haar hondjes en dan speciaal over dat kleine ding, want daar was ze net weer mee naar een tentoonstelling geweest, helemaal in Keulen. Ze vertelde, dat haar lieve, mooie, fantastische hondje daar tot haar grote teleurstelling géén prijs had gewonnen. Dat lag natuurlijk aan de jury, tenminste, dat vond zij. Al pratend daarover zag ik ze steeds kwader worden. Ze zei: ”Weet je waarom mijn hondje niet in de prijzen is gevallen? De heren van de jury vonden dat zijn pootjes te kort waren”. Ik zei: ”Nou, dan hebben ze er geen verstand van, want zelfs ík zie, dat ze alle vier op de grond komen”. Ze keek me teleurgesteld aan en liep kwaad naar binnen. © Paul Asselbergs
Lita Cabellut is geboren in Barcelona, een straatkind, op haar 13e geadopteerd, bezoekt het Prado en weet dan dat zij ook kan en wil schilderen. Ze is alleen rustig te houden door te schilderen. Op haar 19e vertrekt ze naar Nederland om het mooie licht, ze is gebleven en woont en werkt al jaren in Den Haag. Janine van den Ende had in vijf jaar tijd 13 doeken van haar gekocht, w.o. vier schilderijen van Coco Chanel ( uit de collectie van 55 stuks uit de Parijse Opera) voor het theater Lope de Vega in Madrid. Het zijn krachtige portretten vol dramatiek … theatraal… Toets de naam van Lita Cabellut in op je pc, bekijk de filmpjes en lees alles over haar leven! Het laatste deel van ons bezoek was de tentoonstelling: Gezichtsbedrog, of te wel Trompe l'oeil. Schilderijtjes met erop papiertjes, veertjes, plaatjes, knipsels, fotootjes, geschilderd op een manier alsof ze een beetje los zitten, er bijna vanaf kunnen vallen, je ze eraf kan plukken. Geniaal! We kennen ook allemaal wel de schilderingen op muren alsof er een deur of raam is, plafonds in kerken met engelen die eraf lijken te vallen, gordijnen en draperieën. Hier zijn op de vloer dikke strepen in grijs en wit geschilderd en als je op de rode stip gaat staan en door een groot vergrootglas kijkt, lijkt 't of je in een diepte kijkt met aan vier zijden een trap naar beneden.
Organiseer Uw feest in één van de zalen van Hotel De Draak, dan maakt U kans op een Citroën C 1
Miniconcert zondag 17 november 2013 Op deze wat grijze zondagochtend togen zo’n 50 leden van DNS naar de Draak om daar te luisteren naar het spel van de harpiste Annemijn Franken en de pianist Sybren Zondervan. Ik kende hen niet, had om eerlijk te zijn nog nooit van hen gehoord, en omdat ik niet uitsluit dat het sommigen (velen?) van ons ook zo gegaan is, ben ik op zoek gegaan naar wat gegevens over deze talentvolle jonge musici. Annemijn zit in 2-havo en studeert 5 jaar harp aan het Centrum voor de Kunsten in Bergen op Zoom. Zij is al vier keer op TV geweest , heeft twee keer deelgenomen aan een masterclass van de topharpiste Lavinia Meijer en heeft de finale bereikt van het door het CKB georganiseerde KNA-concours. Sybren is leerling van 5-gym, studeert 10 jaar piano aan het CKB en heeft het KNA-concours tweemaal gewonnen. Jan Vayne, wie kent hem niet, heeft hem een masterclass gegeven en behalve dat Sybren meermaals op het podium van De Maagd heeft gestaan, heeft hij ook mogen spelen in de grote zaal van de Rotterdamse Doelen. Terwijl ik naar het harp- en pianospel zat te luisteren, kreeg ik de gedachte dat het toch wel heel mooi van DNS is dat wij senioren een podium bieden aan jong talent. De door hen ten gehore gebrachte muziek van eigentijdse componisten viel bij mij in de smaak. Maar nu ik nog eens naar het concert terugkijk, kies ik toch een andere formulering. Het is een hele eer voor ons dat Annemijn en Sybren voor ons hebben willen spelen. Zomaar op die grijze ochtend, boden zij ons toch maar een inspirerende start van de zondag. Dat smaakt naar meer, activiteitencommissie! Er is beslist nog meer jong talent van velerlei kunne. En tot slot een eerlijke vraag, die ik ook aan mezelf stel: Velen van ons hebben kleinkinderen waar we trots op zijn. Wie zou hen niet op ons podium willen zien om na hun optreden mee te genieten van het applaus? Ons welgemeende applaus dat Annemijn en Sybren ten deel viel bevat het antwoord. Hans van Aalzum
De wanden van de blauwe salon zijn versierd met blauw damast en er hangt een bijzonder schilderijtje van een meisje op een stoel en een blauwe doek. De vraag was, of ons iets opviel. Het bleek 'm in de proporties van het meisje ten opzichte van het meubilair te zitten. Omdat de fotografie na 1850 zijn intrede deed, is dit schilderijtje tot stand gekomen zoals wij nu bijvoorbeeld met behulp van de pc iets kopiëren en plakken. Simpel gezegd… een deel van een schilderij op of in een ander schilderij schilderen. Via de hal, waar een schilderij hangt van het stadswapen van Bergen op Zoom (‘ wie weet waar de drie kruizen voor staan?’, vraagt de gids …, niemand weet het!) komen we langs een design klok: een door de kunstenaar met een brander bewerkte staande klok en daarna ingesmeerd met een coating(?) . Wat een lelijk ding roept iedereen en echt geen design. De met goudkleurige draden versierde klok werd beter gewaardeerd: De “ Floating frames wallclock” van Kiki van Eijk. Langs vele kleurrijke schilderijen van Sluiters gaat het. Diverse stromingen heeft hij doorgemaakt, die nodig waren voor zijn ontwikkeling: kubisme, pointillisme, realisme, luminisme. Zijn tijdgenoot Wiegersma heeft meer somber gekleurde werken gemaakt. Neef Friso Wiegersma ( Ja… partner van Wim Sonnevelt) heeft een prachtige oude poppenkast geschonken. Een haarscherp schilderij van een jonge beeldhouwer bij zijn Romeinse beeld lijkt wel een foto. Dan komen we via de Tilburgse school met figuratief abstract werk: esdoornhout ingelegd op palissander, zo fijn en dun uitgesneden zijn de skeletten te zien van vogels, schildpadden, giraffes, zeepaardjes enz…, heel bijzonder. Er was uiteraard ook een kinderdeel in het museum een interactief plateau, waarop de kinderen (en de volwassenen ook hoor) bezig konden zijn met alles wat betreft de schilderkunst. Verderop ook een grote hoek. Jong geleerd, oud gedaan toch? Via de glazen hal kwamen we in het Stedelijk, waar de expositie van Lita Cabellut met haar grote imponerende doeken van sterke persoonlijkheden hing. “Trilogie van de twijfel” , angstaanjagende schilderijen met bloot en dood. Verder een paus, een twijfelaar en twee arbeiders. En “Sterke vrouwen”, portretten van Sylvia Kristel, zuster Theresa, Anne Frank, Billy Holiday Coco Chanel… , prachtig !!
Op 5 November naar Het Noord Brabants Museum in Den Bosch Met 14 dames, verdeeld over drie auto`s vertrokken we naar Den Bosch. En zonder eerst een Bossche Bol gegeten te hebben kan je echt geen museumbezoek doen, dus enkele van ons bestelden die Bossche lekkernij. Geen probleem als een hele teveel is, ze snijden hem netjes doormidden en serveren de twee helften keurig op twee bordjes. Kopje koffie erbij en daarna zijn we klaar om met de gids een rondleiding te maken door het prachtig gerenoveerde en gerestaureerde, in mei door prinses Beatrix geopende museum. Het Noord Brabants Museum is tegenwoordig verbonden met het Stedelijk, zo kan je in één keer allebei de musea bezoeken. Het NBM richt zich op kunst en erfgoed van Noord Brabant en de Zuidelijke Nederlanden. Het Stedelijk Museum 's Hertogenbosch toont hedendaagse beeldende kunst en design en bezit unieke collecties sieraden en keramiek. De twee gebouwen zijn om de monumentale binnentuin verbonden door een glazen gang. Iedereen kan zonder kaartje in de binnentuin wandelen, de museumwinkel bezoeken of een kop koffie drinken in het museumcafé. Het doel waarom we hier zijn is vooral om de schilderijen van Lita Cabellut te gaan bekijken, maar de uitleg van Mieke onze gids over het gebouw, de bouwstijlen, de wandversieringen en de vele schilderijen die hier hangen is evengoed zeer interessant. Het museum is gevestigd in het voormalig Militair Gouvernement, een monumentaal 18e eeuws stadspaleis. Het bijzondere plafond in het museumrestaurant is van Rijksbouwmeester Lockhorst en Kiki van Eijk staat garant voor de koningsblauwe wandversiering in de Statenzaal. Een in rood gestikte omtrek van een menselijk figuur erop geeft het een modern tintje. De schouw is versierd met de beelden : geloof, hoop en liefde. Het schilderij met een spittende boer met een schop is een rechtstreekse verwijzing naar de naam van de stad Grave. We wandelen de verschillende zalen door. Mede door sponsoring van bedrijven kon de restauratie tot stand komen. Deze zalen dragen dan ook de namen van deze bedrijven, ik zag Durea en Rabobank, verder heb ik er niet meer opgelet.
