Ethiopië Een land in Oost-Afrika Bijna 27x zo groot als Nederland Hoofdstad: Addis Abeba 90.873.739 inwoners (2011) Straatarm land, afhankelijk van landbouw Taal: Amhaars Munteenheid: birr (ETB) Bijna 39% van de bevolking leeft onder de armoedegrens (2005/2006) Partnerorganisatie Hope Enterprises
Cultuur Tropisch moesson klimaat, het regenseizoen is van juni tot augustus. Ruim 43% is orthodox, 34% moslim en 18,6 % protestant.
Een traditioneel recept is Injera, een soort pannenkoek van brood. Dit wordt veel gegeten met kip.
Jaartelling
Ethiopië heeft een andere jaartelling, ze loopt zeven jaar en acht maanden achter op onze kalender
Ethiopië gebruikt de Juliaanse kalender, wij gebruiken de Gregoriaanse. De Juliaanse kalender verdeelt het jaar in 12 maanden van 30 dagen en één maand van 5 of 6 dagen. De jaartelling loopt dan ook 7 jaar en 8 maanden achter op die van ons. Op 11 september 2002 begon in Ethiopië het jaar 1995. Nieuwjaarsdag valt dus op 11 september, Kerst op 7 januari. De dag in Ethiopië begint om 6 uur 's morgens, zodat de officiële tijd 6 uur achterloopt bij de onze. Meestal wordt bij zakelijke afspraken de Westerse tijd gehanteerd, maar pas op: als iemand met u afspreekt om 3 uur 's middags. Het kan namelijk zijn dat hij om 9 uur 's ochtends op de stoep staat. Het tijdsverschil met Nederland bedraagt 1 of 2 uur zomer- of wintertijd.
Straatbeeld
Hope Enterprises Hope is een lokale partnerorganisatie van Woord en Daad. Woord en Daad biedt via Hope bijna 2.500 kinderen christelijk onderwijs, kleding, voedsel en indien nodig medische zorg. De steun wordt geboden via een scholen in Dessie, Gambella, Addis Abeba, Assosa en Roggie.
Hope Enterprises
Vakanties Vakanties Zomervakantie: juli en augustus Voorjaarsvakantie: 1 week in februari Nationale feestdagen: Ethiopisch kerstfeest, Pasen en Goede Vrijdag etc.
Dessie
Mekonnen Mekonnen, oud-student van Hope en nu medewerker van de vakschool van Hope: ‘Twintig jaar geleden was ik een van de leerlingen van Hope. Als ik terugkijk is mijn leven hierdoor veranderd, dank aan God! Ik heb op de vakschool gestudeerd in de richting mechanica. Nadat ik slaagde, ben ik gaan werken in de particuliere sector. Later ben ik bij Hope in Dessie in dienst gekomen. Ik werk hier nu ongeveer zeven jaar. Ik heb mijn eigen werkplaats en begeleid zeven medewerkers. Nu heb ik een goed leven met mijn vrouw en twee kinderen. Ik kan zeggen dat dit een gevolg is van de hulp van Hope in mijn leven.’ Dessie
Gambella
Kleuterschool Gambella
Manamagna ‘Ik ben 14 jaar en mag u iets over mijzelf vertellen. Toen ik nog heel klein was is mijn moeder gestorven. Ik vind het erg dat ik haar niet gekend heb; ik heb zelfs geen foto van haar. Toen ik in de eerste klas zat, is ook mijn vader overleden. Mijn broer en ik zijn toen bij mijn oom gaan wonen, die erg arm is. Gelukkig zit ik op de school van Hope! Ik heb het daar erg goed naar mijn zin, want voordat ik naar school ging had ik gebrek aan alles: onderwijs, kleding en dagelijks brood. Nu mag ik alles ontvangen op school, en ik krijg daar zelfs twee maaltijden per dag! Ik ben blij met Hope, de onderwijzers zijn goed voor ons. In mijn vrije tijd poets ik schoenen om zo nog wat te verdienen voor mijn familie.’
Gambella
Addis Abeba
Tizazu Hoe vindt u het om bij Hope te werken? Ik ben heel blij dat ik een medewerker mag zijn van deze grote hulpverleningsorganisatie Hope Enterprises. Ik voel me nuttig in mijn land, omdat ik mag werken voor de allerarmsten. Maar vooral geeft het mij voldoening als ik zie hoe de kinderen en de ouders gelukkig worden als zij geholpen worden door Hope.
Kunt u iets meer vertellen over uw werk bij Hope? Ik ben sociaal werker in de kinderzorg in het project in Addis Ababa. Ik heb verschillende taken zoals: kinderen helpen bij het lezen en beantwoorden van de brieven van hun sponsorouders. Ik ga op bezoek bij de gezinnen van de kinderen. Als ik hoor van gezinnen waar grote nood is, ga ik ze opzoeken en soms kunnen de kinderen dan worden opgenomen in het project. En zo zijn er nog veel meer mooie taken!
Addis Abeba
Assosa Linksboven: eten Linksonder: in de klas Rechtsboven: lesgeven
Rechtsonder: handen wassen voor het eten
Sori Sori is twaalf jaar. Zijn moeder stierf toen hij vijf maanden oud was. Wie zijn vader is, is onbekend. Na het overlijden van zijn moeder, kwam Sori bij zijn tante terecht. Hij hielp haar met het verzamelen van brandhout om dat op de markt te verkopen. Dit leven was erg zwaar en moeilijk voor Sori. Op een dag - toen hij aan het bamboe zoeken was - is hij op zijn hoofd gevallen. Met een grote wond aan zijn hoofd is hij toch verdergegaan met bamboe sjouwen en verkopen. Een van de mensen aan wie hij bamboe verkocht, nam hem op in haar huis en verzorgde hem. Zij bracht hem in 2004 naar het project van Hope. Helaas werd Sori door de kinderen van zijn pleegmoeder niet geaccepteerd. Hierdoor voelde hij zich erg ongelukkig. Een vriendin van zijn pleegmoeder nam hem daarna bij zich in huis. Helaas is de gezondheid van zijn nieuwe pleegmoeder erg slecht. Zij is hivpositief. De toekomst ziet er somber uit voor Sori. Maar dankzij Hope is er toch hoop. Daarover vertelt Sori: ‘De school is als een thuis voor mij. Ik krijg er alles wat ik nodig heb, ik kan er leren, mijn pleegmoeder krijgt wat geld en ze zorgen voor mijn gezondheid. Ik hou van Hope.’
Assosa
Roggie
Bereket Bereket, kun je iets vertellen over jouw familie? Ik heb twee broers en een zus. Mijn vader is evangelist en is bijna altijd in de kerk te vinden. Mijn moeder zorgt voor de huishouding. Met mijn familie woon ik in een hut, met één kamer. Hoe kwam je bij de Hope School terecht? Mijn vader heeft mij aangemeld bij het plaatselijke administratiekantoor. Op een dag kwam één van de leerkrachten naar ons huis en vroeg mij of ik van leren hield. Ik zei natuurlijk: Ja. Vervolgens mocht ik naar school. Wat zijn de grootste veranderingen in jouw leven sinds je naar school gaat? Ik krijg onderwijs, ontbijt en lunch. Ook krijg ik lesboeken, een pen, potloden en een schooluniform. Wil je iets zeggen tegen jouw sponsor? Sponsor, hartelijk dank en ik houd van u!
Roggie
