Een divemaster opleiding is een zeer interessante opleiding, zeker als je de buitenwater scenario’s in Egypte kan doen…… Welnu dat geluk hadden wij... Mariëlle, Marcel, Eric, Edwin en natuurlijk onze instructeur Dick. En ‘Last but not leased’ Jolanda onze eigen huis, tuin en keuken drenkeling, oefenpop, buddy en fotografe tijdens de scenario’s ☺ Na enkele maanden lang zwembad sessies te hebben volbracht en kilo’s boeken te hebben doorgeworsteld was het eindelijk zo ver: 6 Juni 2008 op naar Safaga (Egypte) om onze divemastercursus af te ronden in het warme water van de Rode zee. Dit alles natuurlijk in combinatie met ook wat vrije duiken en een vakantiegevoel ☺ Vrijdag 6 Juni 2008 (dag 1), de dag van vertrek: ’s Morgens richting Schiphol met de taxi, tezamen met Mariëlle, Marcel en Jolanda (onze mentale coach….) Eenmaal op Schiphol aangekomen sloten Eric en Dick zich bij ons aan, nog even een ‘vette’ hap (en een sigaret) naar binnen werken en vervolgens het vliegtuig in. Na een voorspoedige reis komen we op het vliegveld van Hurghada aan vanwaar we vervolgens per touringcar vertrekken richting ons hotel Shams Safaga, deze trip zal i.v.m. enkele stops bij andere hotels een uurtje duren. Deze tijd hebben wij daarom maar benut om de reisleider ervan te overtuigen dat wij zeker niet van plan waren om hem 20 Euro voor het visum (wat we zelf voor 10 Euro hadden gekocht) wilden betalen en dat we ook geen 5 euro aan fooi vooraf wilden geven…….. Dit was volgens hem namelijk een door de reisorganisatie vastgesteld bedrag….. Ech Nie!!!!! Maar goed, uiteindelijk komen we rond 23:00 uur locale tijd aan in het hotel. We nemen dus (ZONDER FOOI ☺) afscheid van de reisleider. (De enige TIP die we voor hem hadden was die van hiernaast…) We melden ons vervolgens bij de receptie. Deze was direct zeer vriendelijk en gaf ons 3 bungalows direct naast het ‘Diving center’ ! Nadat onze spullen naar de kamer waren gebracht nog even het terrein verkennen en een ‘late night’ snack naar binnen gewerkt alvorens we moe maar voldaan te bed zijn gegaan. 7 Juni 2008 (dag 2): 35 graden en windkracht 5……of toch 6… Na het ontbijt vonden we het tijd worden om het duikcenter ook eens bij daglicht te bekijken. Het center bevind zich direct aan het strand en zoals eerder gezegd op zo’n 30 meter afstand van onze bungalows. Errug ver lopen bij 35 graden….!!!
Onze bungalow
Na een warm onthaal van Björn, een Duitse medewerker die vloeiend Nederlands spreekt, hebben wij ons direct ingeschreven en werden wij voorzien van lood en flessen en instructies. Het huisrif ligt op 50 meter afstand direct voor het duikcenter, dus dan eerst maar even een ‘checkdive’ maken !! Nou dat viel even tegen……de harde wind en golven hadden ervoor gezorgd dat het zicht niet veel beter was als op een gemiddelde dag in Oostvoorne…… +/- 1 meter…… Gelukkig klaarde het op een diepte van 10 meter redelijk op en was het zicht zo’n 15 meter.
Het huisrif zelf blijkt helaas ook geleden te hebben onder de weersomstandigheden, deze was namelijk veelal bedekt met een laag zand. Desalniettemin een leuke duik met redelijk wat naaktslakjes en vissen, het huisrif loopt door tot een diepte van ongeveer 18 meter waar het zicht in ieder geval steeds beter werd. Kortom een leuk duikje om de boel te verkennen zullen we maar zeggen, en dat bij een watertemperatuur van zo’n 25 graden is dat best wel leuk…… Eenmaal boven even de uitrusting in het ‘drooghok’ gehangen en vervolgens lekker loungen aan het strand bij het duikcenter. Ja ja, het leven van een divemaster in spe gaat niet over rozen….. Vervolgens nog even het ‘plan de campagne’ voor de volgende dag doorgenomen onder het genot van een koud biertje (wat hebben we het toch slecht) ’s Avond in het hotel gegeten, en daarna nog even gezellig een ‘borreltje’ gedronken op het terras. Toen naar bed en direct slapen….. Dick verwacht ons morgen namelijk weer vroeg aan het ontbijt ☺ 8 Juni 2008 (Dag 3) Zoals gezegd vroeg op….. 09:00 uur ontbijt ☺ Er staat nog steeds een flinke wind (kracht 5 tot 6 schat ik in) Vervolgens richting duikcenter, waar ditmaal Danielle ons opwacht. Danielle is Nederlands en is de tijdelijke bedrijfsleidster tezamen met Björn. Ons ook nog even ingeschreven voor de bootduik naar de Salem Express voor de volgende dag. (Mits de wind gaat liggen…) Als eerste staan de briefings op papier.
Ik bijt het spits af met een ‘Scuba review’ briefing, vervolgens zal Marcel een ‘Skindiver’ briefing geven, Mariëlle een ‘DSD’ en Eric tot slot een ‘Discover Local diving’ briefing. Dit alles natuurlijk onder het kritische oog van Dick die maar aantekeningen bleef maken…. Nou het viel niet tegen moet ik zeggen, het leek wel of we allemaal al jaaaaren niets anders hadden gedaan…. m.a.w. aan ons gelul zal het niet liggen. Het was hier dat Dick voor het eerst kennis maakte met een ‘zeer ervaren’ duiker met 20 duiken…….. ☺
Maar goed, we moeten ook nog het water in, bovenstaande onderwerpen kan je nu eenmaal niet alleen met een briefing af doen. Daar gaan we dan:, hooveren, vol masker klaren en ademen uit blazende automaat enz. enz. Wow…dat viel niet mee Maar snel naar de lunch, en even bijkomen in het zonnetje ☺. Zo dan de 2e duik van de dag, we beginnen met een ‘skindiver’ scenario van Marcel. Na een paar snorkel oefeningen en hoekduiken gooien we onze sets om, om vervolgens de duik te beginnen. Daar gaan we weer 5 punts op- / afdaling, pivoteren, alternatief stationair en persluchtset uit/aan onder water …..
Hé wat is dat? Pottenkijkers ??...... Ja hoor, het is Henrietta, de ‘huisschildpad’ van zo’n 1.5 meter !!! Dus je zal begrijpen dat we even een kleine onderbreking in de scenario’s hadden…… Nadat we Henrietta allemaal begroet hebben en haar even op de foto hebben gezet gaan we weer verder met de orde van de dag: Snorkel/automaat wissel in kompas richting en persluchtset uit/aan aan de oppervlakte enz. enz. Nog even wat metingen voor de onderwaterkaart en de duik zit er al weer op. Terug naar het duikcenter voor de de-briefing en natuurlijk nog even een uurtje op het strand ☺ Vanavond gaan we naar Safaga (downtown) om te dineren, op aanraden van Danielle gaan we naar restaurant ‘Ali Baba’. Nadat we ons met zijn zessen in een taxi busje hadden gepropt gaan we op weg naar Safaga, deze reis duurde ongeveer 10 minuten (maar voor ons gevoel een uur….) Gelukkig hadden we ARKO (Alle Ramen Kunnen Open) in het busje, hier bleef het niet bij want ook de schuifdeur stond open (en kon waarschijnlijk ook niet meer dicht….) Maar goed, daar waren we dan restaurant ‘Ali Baba 1’ ….. ‘1’….??? Zijn er meer dan ??? Jawel hoor we zaten natuurlijk bij de verkeerde, maar goed niet getreurd eten met die hap. Na een voortreffelijk diner konden wij het natuurlijk niet nalaten om er nog even een dessert achteraan te gooien. Hier was het dat Eric voor het eerst in aanraking kwam met ‘Ommali’ beter bekend als ‘ Ome Ali’ . Dit is een dubieuze (Egyptische) beschuitpap…. Als dat maar goed gaat…..(Later meer) Goed, om nog een afzakkertje te halen moeten we helaas terug naar het hotel, Safaga is (nog) niet verwesterd en om die reden is er dus ook geen alcohol te verkrijgen
Dus maar weer het busje in om nog even een borrel op het terras drinken, onder het genot van een biertje en een buikdanseres dus nog even op het terras. Daarna te bed, was best een vermoeiende dag en morgen vroeg weer op voor de boottrip naar de Salem Express. 9 Juni 2008 (Dag 4): Vroeg op, de boot vertrekt om 7 uur, gelukkig wel aan boord ontbijten! Wind stil en een strakke zee !! Na een tochtje van zo’n 5 kwartier komen we op de plaats van bestemming aan: ‘De Salem Express’ Een duik die ik altijd al heb willen maken en nu was het zo ver. Het is rustig we zijn de 2e boot, vanaf de boot kan je direct al de contouren van de Salem zien. We liggen er pal boven. Daar gaan we dan, we dalen in eerste instantie af tot boven op het schip. Omdat deze op zijn zijkant ligt is dit maar een meter of 10. We vervolgen onze weg over het schip naar de boeg.
We zwemmen langs een boeket dat waarschijnlijk door nabestaanden aan de reling is vastgemaakt (even krijg ik kippenvel….) Ik vervolg mijn weg over het schip, ……bij een patrijspoortje waar het glas nog in zit schiet even door mijn hoofd wat zich hier in 1991 heeft afgespeeld. Heel even dwalen mijn gedachten af naar wat zich achter deze patrijspoort zal bevinden….. Op zo’n moment besef je pas echt dat er destijds meer dan 1000 mensen in het schip zijn achtergebleven….. Maar goed, even bij de les blijven, Ik vervolg mijn duik over het boeganker waar je ook gelijk de schade kan bekijken van de aanvaring met het rif. Hierna dalen we gezamenlijk af naast de boeg tot een diepte van zo’n 30 meter. Vanaf dit punt kan je de stuurhut en de totale omvang van het schip goed zien. We zwemmen nu weer terug in de richting van de achterkant van het schip en duiken onder de stuurhut door. De bodem ligt bezaaid met golfplaten, de scheepsbel ligt ook nog op zijn plaats. Naast het schip zie je ook persoonlijke bezittingen van de passagiers liggen; enkele radio’s, een kinderwagen en diversen koffers zijn de stille getuigen van de tragedie die zich hier heeft afgespeeld.
Nadat ik onder de stuurhut ben doorgedoken even iets opstijgen, ik moet nu eenmaal rekening houden met de deco tijden, nog even een kijkje nemen bij de schoorstenen, deze zijn voorzien het logo van het schip, een grote ‘S’ .
We vervolgen de duik naar de achtersteven waar een grote hekdeur op de bodem ligt, hierdoor kan je het schip een klein stukje binnen gaan. Je komt dan in het achterste laadruim waar verder niet veel te zien is, de diepte hier is zo’n 22 meter. Andere ingangen zijn volledig afgesloten, daar het niet is toegestaan het schip binnen te gaan. Ik vervolg mijn duik naar de andere zijde van het schip, dit is dus eigenlijk de bodem van het schip, om de schroeven te bekijken. De onderste schroef bevind zich op zo’n 23 meter diepte de bovenste op zo’n 15 meter. Hier stijgen we langzaam op totdat we ons weer op de zijkant van het wrak bevinden.
Een koppel anemoon visjes houd ons nog even zoet, nadat we nog even wat ‘overview’ foto’s hebben gemaakt van het schip en alvast wat overtollig stikstof zijn kwijtgeraakt is het tijd om de ‘Salem’ te verlaten. Tijdens de 3 minuten stop hangen we pal boven het schip, een prachtig wrak wat inmiddels al redelijk begroeid begint te raken, maar welke wel met respect behandeld dient te worden. Luguber? , zeg het maar…..maar ik had deze duik voor geen goud willen missen.
Nadat we onze ervaringen hebben uitgewisseld even wat tijd om bij te kleuren. Een paar uurtjes in de zon terwijl de kapitein ons naar de volgende duikstek vaart: ‘Shaab Hamdalla’, slechts een klein stukje van de Salem verwijderd. Het verhaal gaat dat dit het rif is waar de Salem Express op is gevaren, een groot stuk schroot op de boden zou van de Salem afkomstig zijn. Shaab Hamdalla is het meest zuidelijke rif welke vanaf Safaga wordt aangedaan. Het is een prachtig rif met diverse grote blokken die vol zitten met harden softkoralen.
Het zit er vol met vis, scholen butterfly’s, stonefish, murenes, Jackfish, tandbaarzen en op deze duik ook nog een Napoleon. Kortom een prachtige duik! Eenmaal weer aan boord is het weer tijd voor een dutje…. Had ik al gezegd dat het leven van een divemaster in spe niet over rozen ging…… ☺
Na een tochtje van zo’n anderhalf uur komen we weer bij het hotel aan. Nog even lekker op het strand de planning voor morgen doornemen, tevens hebben we ons nog even ingeschreven voor de nachtduik van morgen en vervolgens maken we ons klaar voor het diner dat we ditmaal in het hotel zullen nuttigen. Na het diner nog even op het terras onder het genot van een koud biertje kijken hoe het Nederlands elftal Italië een afstraffing geeft op het EK en vervolgens te bed. Ja ja, Dick heeft er weer zin in, dus we worden om 9 uur aan de ontbijttafel verwacht ☺
10 Juni 2008 (Dag 5): Na het ontbijt direct naar het duikcenter en vervolgens te water, we hebben een drukke scenario dag voor de boeg! Daar gaan we weer; 5-punts afdaling en pivoteren, zwemmen zonder masker en kompas navigatie onder water, bewegingloos zweven en opstijging met alternatief, Snorkel/automaat wissel in kompas richting en persluchtset uit/aan aan de oppervlakte enz. enz. En dan…… de ‘Stresstest’ !!! Marcel en Eric mogen het spits afbijten. Voor de duidelijkheid de stresstest houd in dat men de uitrusting onderwater wisselt terwijl je buddybreath !! Het begin was goed, alleen kwamen Marcel en Eric tot de conclusie dat een bijna lege 12 liter aluminium tank weldegelijk drijfvermogen heeft, dit in combinatie met iets te weinig lood zorgt er voor dat je de stresstest al zwevend dient uit te voeren. Dit bleek iets te veel van het goede…. hangend aan 2 duiksets was Eric niet van plan om Marcel nog van lucht te voorzien….. Marcel op zijn beurt begon inmiddels al redelijk paars aan te lopen en besloot hierop toch maar wat lucht bij Dick te lenen……. STRESS !!! Operatie geslaagd, patiënt overleden zullen we maar zeggen ☺ Nog even wat meetpunten voor de OW kaart en dan maar snel het strand op en even een colaatje drinken om bij te komen….. Mariëlle en ik hebben hier natuurlijk ons voordeel mee gedaan, in ons achterhoofd wetende dat wij ook nog een stresstest moeten doen bespreken wij onze tactiek; we nemen wat extra lood mee ;-) , 4 kilo p.p. wel te verstaan !!! Na de lunch zijn we er weer klaar voor (ook Marcel heeft inmiddels weer wat meer kleur gekregen, tevens heeft hij besloten dat Eric toch nog zijn buddy mocht zijn tijdens deze cursus) Dus gaan we wederom naar de waterkant voor de volgende duik: zwemmen van een rechthoek op kompas, duiker in nood onder water, zoeken en bergen, groter wordend vierkant, uitloden (2x), spel met blokje lood onder water, 3 min. veiligheidsstop enz. enz.
En dan geheel onverwacht…..natuurlijk de stresstest !! Ditmaal voor Mariëlle en mij. Onze ‘lood’ tactiek blijkt te werken, we blijven in ieder geval als een blok beton op de bodem zitten. Verder verloopt de test verrassend goed, zonder al te grote problemen wurm ik mijzelf in het vest van Mariëlle (maatje XS….) Mariëlle verzuipt bijna alsnog……alleen dan in mijn vest ☺
Al met al een geslaagde oefening! Nog even wat metingen voor de onderwaterkaart en de scenario’s zitten er op !!! Op naar het strand….. even de-briefen en dan weer naar de boot voor de nachtduik. Mariëlle gaat niet mee (moest waarschijnlijk haar stresstest nog verwerken ☺ ) Dus met 5 man (inclusief Jolanda…) richting “Tobia Island” een kleine 30 minuten varen vanaf het hotel. Na zo’n uur wachten ging dan eindelijk de zon onder…. dus te water !! Mooie duik gemaakt op een ondiep rif van zo’n 15 meter. De duik bestaat eigenlijk uit een groot blok waar je omheen kan, je hebt tevens de mogelijkheid om vanaf dit blok verder te zwemmen richting het rif dat tegen Tobio Island aan ligt. Wij vonden dat niet nodig en hebben ons (en de kamera’s) gefocust op het blok naast de boot. Hier vonden we vele lionfishes, murene’s, boxfishes, puffers, kwallen en vele koralen.
Als klap op de vuurpijl ook nog een Spaanse danseres tegengekomen, mijn dansschoenen had ik helaas niet bij me dus bleef het bij een paar foto’s…..
Na een klein uurtje weer naar boven en terug naar het hotel Mariëlle staat ons al op te wachten, dus spullen af en direct door naar de eetzaal voor het diner. Na het diner nog maar even een afzakkertje en dan maar naar bed, morgen weer vroeg op voor een bootduik naar ‘Abu Gafan”. O ja, nog even langs de receptie om een taart te regelen….straks meer…
11 Juni 2008 (Dag 6): Er is er een jarig HOERA, HOERA….. dat kun je wel zien dat is…… MARIËLLE !!! Na de gebruikelijke felicitaties op naar het ontbijt, vervolgens om 8 uur de boot op. We gaan richting ‘Abu Gafan’ een van de buitenste riffen van Safaga waar je alleen met goed weer kan duiken. En goed weer is het deze dag, niet te veel wind en met een graad of 35 in de morgen…niet slecht… Eric heeft inmiddels last gekregen van zijn ‘Ome Ali’ , of om in Eric’s eigen woorden te blijven: ‘Ome Ali’ wil er met een rotgang uit !! Tja, dat krijg je van die locale gerechten…….. De eerste duik maken we op ‘Abu Gafan North’ een prachtige drop-off naar een klein plateau van c.a. 15 meter breed op een diepte van zo’n 20 a 30 meter. Naast het plateau een drop-off naar 600 meter (niet aan te bevelen…) Jolanda blijft deze duik aan boord, het deinen van de zee heeft haar de kleur van een wit laken gegeven dat regelmatig omslaat in groen…… tevens heeft zij een innige relatie met het toilet… We starten de duik in Noordelijke richting een prachtig rif met zeer veel vis en koralen. Halverwege worden we nog ingehaald door een schildpad welke erg fotogeniek blijkt te zijn, met 100 bar in de tank besluiten we om terug te keren. Op de terugreis hebben we onder andere nog een ontmoeting met een grote Blue triggerfish, een zeeslang en een familie anemoonvissen die zich in een prachtige vuurrode anemoon hebben gevestigd.
Tijd om weer aan boord te gaan. Eenmaal aan boord staat er vrijwel direct een lunch op ons te wachten waar we gretig aanvallen (Jolanda en Eric even niet…..). Nadat de boot een paar honderd meter is verplaatst gaan we de 2e duik maken op ‘Abu Gafan South’ . Wederom een drop-off alleen ditmaal geen plateau maar zo’n 600 meter Rode zee water onder je vinnen…. Na een uurtje slapen is Jolanda ditmaal ook weer van de partij )Haar relatie met het toilet heeft ze verbroken)
Ook dit was weer een prachtige duik, met mooie overhangende rotsen en een kleine cave waarin zich een murene had verscholen. Aan het eind van het rif bevond zich een klein zandplateau vanwaar je ‘The Blue’ in kon kijken op zoek naar grote vis. M.u.v. een paar grote barracuda’s van zo’n 2 meter geen monsters gezien.
100 bar, dus weer tijd om terug te keren. De wall is prachtig begroeid met hard en softkoralen, met name de laatste laat zich in alle kleuren en vormen zien. Macroleven is er ook veelvuldig aanwezig en bezorgen ons ook heel wat ‘kodak’ momentjes…. Weer aan boord wordt er direct koers gezet voor Shams Safaga wat toch al snel een kleine 2 uur varen is. Zoals eerder vermeld hadden we een jarige in ons midden, Jawel Mariëlle was weer een jaartje ouder geworden, 33 zegt ze zelf…..wij houden het op 35 ☺ Gisteravond hadden wij bij de receptie een taart geregeld welke om 7 uur bezorgd zou worden bij haar bungalow. Dus na de de-briefing, een koud biertje en een uurtje op het strand gezamenlijk naar het huisje gegaan. En wat denk je, daar staan 2 man sterk met een prachtige taart op ons te wachten. Toch nog even het ‘feestgevoel’ voor Mariëlle. Na het Egyptische ‘lang zal ze leven’ (inclusief Egyptische dans) hebben we de taart gezamenlijk geslacht en verorberd….. Goed, even opfrissen en vervolgens naar ‘ Ali Baba 2’ op uitnodiging van Mariëlle. Dit restaurant bevond zich tussen het hotel en Safaga stad in. Bij aankomst volgde vrijwel direct een geheimzinnig gesprek tussen de restaurant eigenaar en mijnspersoon, hierna zijn we aan tafel gegaan voor een prima diner. Het ‘geheimzinnige gesprek’ resulteerde in een “Total blackout” van de verlichting in het restaurant, gevolgd door 7 verschillende versies (en talen) van ‘lang zal ze leven’ en 8 man personeel in de polonaise, dit alles onder leiding van onze eigen dirigent: Dick en… ja hoor… wederom een TAART !!! Nou die hadden we nog niet gehad vandaag… ☺ In ieder geval was dit een goede compensatie voor de fles wijn die we ook hier niet konden krijgen…. Het was een gezellige avond, die we nadat we met 7 personen in een Renault 16 gepropt waren, afsloten in het hotel onder het genot van: Jawel een biertje !!
12 Juni 2008 (Dag 7): De laatste duikdag Eric heeft nog steeds wat last van ‘Ome Ali’ , (Tja, van je familie moet je het maar hebben…) Vandaag staat wederom een bootduik op het programma. Ditmaal gaat de reis naar het meest Noordelijke rif van Safaga: ‘ Shaab Saiman’ wederom een duikplaats waar alleen gedoken kan worden met goede weersomstandigheden. Met uitzondering van wat wind was dit gelukkig het geval. Een tocht langs de kust van c.a. 1 ½ uur bracht ons uiteindelijk op Shaab Saiman en we bereiden ons voor op de duik. De duikplaats bestaat uit een gigantische koraaltuin met een maximale diepte van c.a. 20 meter. Eigenlijk bestaat het geheel uit een aaneenschakeling van koraal, de hard en soft koralen wisselen elkaar af en het zit er bomvol met diverse vissoorten zoals murene’s, scholen yellow goatfish, Blue spotted stingray’s, jackfish, stonefish, te veel om op te noemen. Een uurtje later, nadat we allemaal ons geheugenkaartje vol hadden geschoten was het alweer tijd om aan boord te gaan. Even in het zonnetje liggen, voor de welbekende ‘zebra tint’ , daarna lunchen en vervolgens naar de 2e duikstek van de dag varen welke op een paar honderd meter afstand van de huidige duikstek lag, te weten: ‘ Abu Soma Garden’. Een driftduik langs een rif dat direct aan de kust ligt. Een drop-off van de boot welke ons verderop op zal pikken. We starten de duik rond de 20 meter en vervolgen deze langs het rif om vervolgens wat minder diep te eindigen.
Wederom een mooie duik met veel vis en jawel een heuse octopus die zich gewillig liet fotograferen en filmen.
Na een minuut of 60 waren we toch wel enigszins benieuwd waar de boot zich nu eigenlijk bevond…..maar van de boot nog geen spoor te verkennen….. Ehhhh, doet me aan een film denken….
Dus dan maar vrolijk doorpeddelen, na 70 minuten werd de luchtvoorraad toch enigszins krap en is Eric maar eens even naar de oppervlakte gegaan om de boot te spotten….. Hij gebaard dat het nog een klein stukje is en we vervolgen onze duik. En jawel hoor na ruim 75 minuten onderwater vinden we de boot, ‘50 bar’ omhoog was voor de meeste van ons een ruim begrip tijdens deze duik, en daar zullen we het dan verder ook maar niet over hebben… ;-)
De laatste duik van de vakantie zit er op. Eenmaal aan boord natuurlijk nog even het gebruikelijke middagdutje, en na zo’n 1 ½ uur liggen we weer voor het hotel.
Nog even ‘on the beach’ en vervolgens douchen, make-up straktrekken, schone string aan en richting Safaga voor het diner. Nog even een ‘snelle’ (pffff….) stop bij een lederzaak, de dames zijn namelijk op tassenjacht…. Een uurtje later zijn we wederom op weg naar het restaurant. Dit maal bij restaurant ‘Deep Blue’ , een aanrader! Een prima maaltijd, én voor het eerst in mijn leven kamelen steak op. Tussen neus en lippen door vond Eric het nodig om nog even zijn kies af te breken op een stukje pizza ?!? Tevens waagt hij zich wederom aan ‘Ome Ali’ (hard leers ??). Dick heeft op zijn beurt nog een verassing in petto en trakteert ons op dit fantastische diner !! Zo zie je maar, altijd handig om een instructeur bij je te hebben !! Eric hier nog MET kies… Nadat we gezellig nagetafeld hebben is het tijd voor een borrel (we vonden gewoon dat we dat wel hadden verdiend) Eric (nu zonder kies) en Dick houden het voor gezien en reizen af naar het hotel.
Wij vervolgen met zijn vieren onze ‘kroegentocht’ naar het ENIGE ‘café’ waar alcohol geschonken wordt, te weten het ‘Divers house’. Dit gezellige café bevind zich op 200 meter lopen van het restaurant, daar aangekomen komen we Björn met zijn vriendin en zijn broer tegen. ‘Beat’ een andere diveguide van Shams was ook aanwezig. Dus we schuiven gezellig aan, de kaart bestaat uit diverse cocktails in alle soorten en maten….hier hebben we dankbaar gebruik van gemaakt !! Na een zeer gezellig verblijf dan toch maar terug naar het hotel waar we om de een of andere reden snel in slaap vielen…… 12 Juni 2008 (Dag 8): De laatste dag…… Na het ontbijt even loungen bij het duikcenter alwaar we tevens onze ‘schulden’ aflossen. Bekomen van de schrik nog even de onderwaterkaart en het nood assistentieplan aan Dick voorgelegd. Dan is het al weer lunchtijd. Na de lunch nog even op het strand bakken, ik besluit om mijn bril en snorkel nog even mee te nemen om Henrietta nog even gedag te zeggen. Dus gewapend met mijn bril, snorkel en camera het water in. Nadat ik 10 minuten was achtervolgd door vissen die niets anders wilden dat zich aan mij vast te zuigen… had ik prijs, Henrietta lag op mij te wachten. Na een paar hoekduiken van mijn kant besloot Henrietta mij tegemoet te komen en zwom tezamen met mij naar de oppervlakte waar zij zich gedurende 5 minuten rustig naast me lag en ze zich door mij liet filmen en fotograferen. Na het afscheid met Henrietta nog even opdrogen aan het strand alvorens we de koffers gaan pakken. Rond 6 uur worden we opgehaald voor ons vertrek richting Hurghada airport. Op het vliegveld nog even shoppen en wat eten, daarna vertrekken we weer richting Nederland. Na een voorspoedige vlucht arriveren we weer op Schiphol waar onze wegen zich scheiden, onze taxi staat reeds te wachten en brengt ons naar huis. Het is 5 uur in de morgen, we gaan slapen………..
Via deze weg wil ik iedereen bedanken voor hun bijdrage aan deze fantastische 8 dagen. Met name Dick, die dit alles mogelijk heeft gemaakt. Tevens wil ik hem bedanken voor al zijn geduld en inzet tijdens de gehele cursus. Helaas ziet het er naar uit dat we allemaal geslaagd zijn…… Dus een herexamen in Safaga zit er niet in ;-) Mocht je overwegen om een divemaster cursus te gaan volgen, is deze manier van cursus krijgen toch zeker wel een aanrader !!! Edwin van Eeuwen Tot slot nog even een paar tips voor Safaga: De reis: Als duiker ben je gebaat om met Arkefly te vliegen daar je bij deze maatschappij als duiker (kostenloos) 10 kg extra bagage mee mag nemen. Transavia kent deze regel helaas niet. Zoals ook wij ondervonden (sky tours) zijn er reisorganisatie die hun eigen regels erop nahouden m.b.t. je visa en de fooien. Trap hier niet in! Bij binnenkomst op Hurghada airport zijn er direct diverse kleine loketten van o.a. James Cook bank waar je in ons geval voor 10,50 euro een visum aan kan schaffen. Indien je aansluit in de (lange) rij bij je reisorganisatie kost dit je 20 euro !! Fooi is gebruikelijk in Egypte, maar wel iets waarvan je zelf bepaald of je dit wilt geven of niet en aan wie, laat je dus niets opdringen door de reisorganisatie! Hotel Shams Safaga: Prima hotel, met een ruime opzet, een groot eigen strand voorzien van ligbedden met kussens en parasols. Eten is er prima, zeer uitgebreid en prima van kwaliteit, de ‘all inclusieve’ formule werkt hier perfect. Hou er wel rekening mee dat buitenlandse alcoholica betaald dient te worden. Indien je de mogelijkheid hebt om een bungalow te boeken zou ik dat zeker aanraden. Voor slechts enkele euro’s meer heb je een eigen huisje ter beschikking met goede sanitaire voorzieningen, eigen airco en je eigen patio !! Er is ’s avonds gelegenheid om geld te wisselen in een klein wisselkantoor in de lobby van het hotel. Goedkoper is het pinnen van Egyptische ponden. In het naastgelegen Holiday Inn hotel bevind zich een pinautomaat waar je met bijna iedere bankpas / creditcard geld kan pinnen. Meer informatie: http://www.shams-dive.com/Shams_Safaga_Hotel.asp
Duikcenter: Shams Safaga diving: Duikcenter bevind zich op het Shams Safaga ressort. Prima duikcenter met goede voorzieningen en materialen. Engels, Duits en Nederlandstalig personeel. Gratis nitrox tot 32 % Helaas niet een van de goedkoopste! In ons geval voor:5 duiken op het huisrif, 6 bootduiken en 1 boot / nachtduik +/- 225,- euro p.p. Prijzen van cursussen zijn vergelijkbaar met Nederland. Ben je van plan om hier te gaan duiken meld je dan van te voren via de website / mail aan, dit geeft je direct een korting van c.a. 10%.
Meer informatie: http://www.shams-dive.com/ Safaga: Een klein vissersdorpje met weinig toeristische invloeden en ligt c.a. 60 kilometer onder Hurghada. Toeristisch gezien niet erg aantrekkelijk, verwacht dus geen 2e Hurghada. Er zijn slechts enkele restaurants waar wij toeristen terecht kunnen, hou er rekening mee dat alle restaurants alcoholvrij zijn, een wijntje bij het eten is dus niet mogelijk. Enkele tips zijn: Restaurants: ‘Ali baba 1 en 2’ en ‘Deep Blue ‘ Cafés: ‘Diver house’ (Enige café waar alcohol wordt verkocht) (http://diver-house.com/)
De temperatuur in Safaga: Tijdens ons verblijf (Juni) was de temperatuur redelijk hoog. ’s Morgens rond 9 uur liep het kwik al snel op naar zo’n 35 graden. ’s Middags hebben wij in de schaduw (en op de boot) rond de 45 graden gemeten. Kosten: Safaga is nog steeds erg goedkoop. Een paar voorbeelden: Een compleet diner met 2 voorgerechten (altijd lekker) een hoofdgerecht een dessert en 2 drankjes kost je c.a. 6 euro. Een flesje fris kost je c.a. 40 cent. Pakje sigaretten: c.a. 80 cent Taxi ritje naar Safaga voor 6 personen (c.a. 10 km.) 2 euro. (Hurghada 60 km c.a. 10 euro) (Duik) T-shirt van goede kwaliteit c.a. 3 euro.
