^é' . ti?ij7'^ . ' ^ .-,- I SL

^91 18de Jaargang No. 29-30 Juli 19 38

HET WEEKBLAD CIMEMA8. 15 THEATER

HET WEEKBLAD CIMEMAS.

THEATER

VEMCHUNT WEKELIJKS - PRIJS PER KWARTAAL f. l.K _ RED ADM. GALGEWATER 21, LEIDEN. TEL. 7M. POSTREKENING 41

EN

HARRY BAUR IN DE NOVA-FILM „DE PATRIOT" ■

r

/

.

^é'

ti?iJ7'^

. '^

, .-,-

I I ULY BOUWMEESTER

■SL

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE

F D L NI

IN A

<***

fiift

DOLLY

>-

SIMONE SIMON

HUGH SINCLAIR

ALBIN SKODA

werd te Marseille geboren. Zij was beeldhouwster, toen lij door regisseur Victor Tourjansky voor de film werd ontdekt. Zij speelde in Frankrijk de hoofdrol in zeven films, waaronder ,,Lac aux dames" en vertrok toen naar Hollywood. Zij werd door de 20th Century Fox-film geëngageerd en behoort thans tot de meest vooraanstaande sterren in Amerika.

aanschouwde In 1903 te Londen het levenslicht. Hij kreeg zijn artistieke opleiding op de Royal Academy of Dramatic Art. Regisseur Karl Grune koos hem uit voor de rolprent ,.The marriage of Corbal". Daarna maakte hij een toon eel-tournee door Amerika en bij zijn terugkomst werd hem door Paul dinner een belangrijke rol toevertrouwd in de film ,,Escape me never", waarin hij de partner van Elisabeth Bergner was.

bezocht te Weencn de tooneelschool van het Burgtheater en debuteerde aan fact Deutsche Theater te Praag. Nadat hij In verscheidene Duitsche provinciesteden gespeeld had, kreeg hij de gelegenheid te Berlijn op te treden. Zijn vriend Erich Ponto nam hem eens mee naar Ncu-Babelsberg en Skoda had geluk, hij werd door de Ufa geëngageerd. In ,.Liefde, dood en duivel" vervulde hij een belangrijke rol. Nu speelt hij weer veel tooneel en filmt weinig.

i/ä

m ■

IVEN SIMPSON werd in 1875 geboren. In 1915 debuteerde hij in de film ,,The dictator". Hij oogstte veel succes en speelde daarna een belangrijke rol in ..The reckless hour". In de films ,.Thc lost lady" en ..Burnt offering" trad hij eveneens op den voorgrond. Thans is hij aan de Metro-Goldwyn-Mayer verbonden.

DIANA SINCLAIR is afkomstig uit Paramaribo. Zij is de dochter van een Hollandschen vader en een Spaansche moeder. Zij ging te Chicago op school en na deze verlaten te hebben, verhuisde zij naar Hollywood en werd voor de film ..Washington masquerade" geëngageerd. Daarna sloot zij een contract met de Columbia en vervulde de hoofdrol in ,.Dangerous cross-roads".

ROBERT SIODMAK,

ALISON SKIPWORTH

die thans te Parijs werkzaam is, behoort tot de talentvolste Duitsche filmregisseurs. Hij sloot een contract met de Ufa en zette de film ..Abschied" in scène, een werk. dat zoowel in binnen- als buitenland opzien baarde. Zeer veel succes oogstte hij ook met de Emil Jannings-film „Stürme der Leidenschaft". In Frankrijk heeft hij echter nog niet veel geluk gehad.

Haar ware naam Is Markham-Skipworth. Zij debuteerde in ,,The artist's model". Zij had succes en speelde nadien in „Raffles". ..Du Barry", ..The road to Singapore" en „The sporting widow". Zij sloot een contract met de Paramount en bij deze maatschappij is zij nog steeds werkzaam. Alison werd te Londen geboren.

JEAN SINOEL

is te Chicago ter wereld gekomen. Zij was achtereenvolgens als winkelmeisje, mannequin en als model bij een reclame-fotograaf werkzaam. Louis B. Mayer zag een van haar foto's. Het haar naar Hollywood komen en een proeffilm van haar vervaardigen. Daarna werd zij bij de MetroGoldwyn-Maycr geëngageerd. Ze is ontelbare malen gefotografeerd, maar heeft weinig gefilmd.

MARTHA SLEEPER is te Parijs geboren. Hij bezocht er een tooneelschool en trad er vele 'jaren op als tooncelspeler en in revues. Nadat René Clair hem voor de film had ontdekt, werd hij door Günther Stapenhorst voor de A.C.E. geëngageerd. Gerhard Lamprecht gaf hem bij die maatschappij een rol in „Turandot, princesse de Chine". Nadien heeft hi) weinig meer gefilmd.

^nzo landgenoote, de lilmacI trice Dolly Mollinger, is thans een der vooraanstaande figuren in de Fransche filmstudio's geworden. In de film „Altitude" speelde zij onder leiding van den regisseur Jean Benoit-Levy een belangrijke rol. Haar partner was Jean Louis Barrault. Thaos is Dolly door regisseur Carl Lamac geëngageerd om in zijn film „Place de la Concorde" een rol te vervullen. Niemand minder dan de beroemde filmacteur Albert Préjean is haar tegenspeler. De film behandelt de geschiedenis van een Hongaarsch plattelands meisje, dat naar Parijs komt. Ze beleeft er de dolste dingen, wordt dirigente van een zigeuner-orkest tot zij eindelijk op de „Place de la Concorde" den prins van haar droomen ontmoet.

0"

(Fran^oice Ros en Irene von Meyendortl).

■>€P

l1

S

TOBIS-FILM

i

REGIE: •

•

1

f

ff

JACQUES

Vprcuidirecteur Barlay ..... ■

Yï0

""j zijn dpchfr, Suzanne

>

FEYDER

■

Herbert Hübner Iren. ,. M^endor« r. M Ulla Gauglitz

Flora, dierentemster . J

Marcel, haar zoon

.

Frangoise Rosay

.

Hannes Stelzer

Fernand, haar man .

7

Pepita, kunstrijdster

.

Hans Albers

.

.Camilla Hom

Barlay, directeur van een groot

us. trekt, vergezeld van zijn twee dochters, Yvonne en ■

Suzanne, steeds van stad tot sta

Allen huizen in woonwagens, ook dus Flora, de dieren-

/ temster, en Marcel, haar zoon. Op oen van deze r«fz^wordt het circus door de politie aangehouden, die opsporingen doet naar een ontvluchten gevangene.

Het onderzoek levert niet veel resultaten op, ofschoon de

vluchteling, Fernand genaamd, zich in den wagen van zijn vroegere echtgenoote. Hora, bevindt en door haar verborgen wordt gehouden '^V. Marcel weet niet, dat Fernand zijn vader is, en deze laatste heeft moeten j?eloven, dat, wit hij in het circus mogen, blijven, hij zich niet aan zijn zoon bekend zal maken. Hij wordt nu stalmeester, oefent meer van dergelijke baantjes uit en maakt zich op allerlei wijze nuttig. Dan doet het verleden zich gelden Vroegere gaÉ^igenen dwingen ham er toe een roofoverval in het circus te plegen. Ofschoon

Fernand «r zich

eerst tegen verzet,

moet hij toch

meedoe^ De politie komt hem echter met op 't spoor en zoo blijft Fernand nog steeds in het circus, waar hij wil trachten, zijn zoon. die liefde hteft opgevat voor Yvonne, voor V

een dergelijk leven als hijzelf leüdft. te vrijwaren. Hij bevrijdt hem uit den valstrik van misdadige menschen en onttrekt hem tevens aan den gevaarlijken

' .'•i Hans Albers Fernand.

als

invloed van de kunstrijdster Pepita. Pepita wreekt zich echter en geeft Fernand bij de politie aan. En

terwijl zijn

zoon

in het circus een groote voorstefftng

geeft, wordt Fernand,

na

een

opwinnende vlucht

over de daken, door de politie neer-

W

Fernand vraagt Flora hem in haar wagen te verbergen.

KLEINEKINDEREN WORDEN GROOT dm Mijlinguelt, da Sosioohoen.n van Soar«. karta an alia overig, machtdragan, groot« toawani. ichitt.rendo starren, ilaunpllaran van da ma.Uchapplj . .. rijn... aanmaal... Jong «awaait, zéér jong, onbegrijpelijk jong an tear an liefelijk an onichuldig. Hat li haait nlal ta geloovanl Wia al dia ridderkruisen zial, (chitterend op dia braada borsten, da dlapa rimpels In da voorhooMan, da lakpumpi aan da voatan. hat aarbiadwaardiga dlar vaalal kala kruinan, da krachtige ilagan mat dan voorxlttarshamar. of da ontalbara endere taakanan van hat rljp an volwasian iljn ... dia vraagt zich moalzaam al; „Hebbon dezulken inderdaad In dan kinderstoel gezeten, spelend met aan rammelaar, zuigend op wal zij maar kondan grijpen, zoodat da inderhaast toaschiatenda moeder verontwaardigd uitriep: „Niet in Ja mondjal..." Dit opent wijsgeerige vanchlatan, waarheen we niet al te lang zullen staren. Géén dar hoogwaardlgheldsbaklaade^ orkastdirlgenlen, kemarhaaran in bultengawonen dienst, onbezoldigde rljksvaldwachtars, tandtachnlkers, filmregisseurs, gediplomeerde buiksprekers, regenten van strafgevangenissen en recordhouders vindt bat bovendien p r a 11 f g, ar aan ta worden herinnerd, dat zij eenmaal In aan wieg lagen en naar hun taanan g rapen ... Dit alias: tar Inleiding van aan star, Aria Whalan, jong.

NIEUWS UIT DE STUDIO'S ?rS,Fn"ailyAf,l.MiClla^?09,,rth Vert0lken de hoofdrollen Jn de Fransche film „Alerte en Médilerranée", welke door Léo Joannon In scène wordt gezet.

Wendy Barrie en Edward O. Robinson spelen de belangrijkste rollen in de Columbia-film „Outside the, law".

Maria Cebotari, de zangeres-filmster, Is met den Diessl in het huwelijk getreden.

filmacteur

Gusta

Riaa Glgli, de dochter van den filmzanger Benjamino Gigli, is te Rome met Graaf Loronzelli in het huwelijksbootje gestapt.

• Waifer Janssen werd door productie-leider Schreiber voor de Tobis-film „Twee vrouwen" geëngageerd.

n A I RS

• f ■ •"«•"••* "Emest Ie Rebelle". De hoofdrollen worden gespeeld door Fernandel, Guillaume de Saxe, Alcover en Mona Goya llTi t

!?aJIBq,1?

• Frank Lloyd zal, zoodra hij gereed is met de productie van „Als Ik koning was een aanvang maken met de verfilming van „Het leven van Lady Hamilton , waarvoor de scenario-schrijvers de voorbereidende werkzaamheden reeds zijn begonnen. De opnamen zullen in den herfst in de Paramount Studio's te Hollywood aanvangen.

Regie: KARL HEINZ MARTIN In de hoofdrollen: FRITZ IMHOFF HANS THIMIG ALFRED ABEL RUDOLF CARL FRIEDL CZEPA ANNIE ROSAR WOLF ALBACH-RETTY

• Dr. Peter Paul Brauer zal de Ufa-film „Das scène zetten.

Verlegenheitskind"

in

Charlotte Sasa vervult een belangrijke rol in de film „Napoleon ist an allem schuld".

• Armin Schweizer werd door de Ufa voor de film „Nanon" geëngageerd.

• Bob Hope, in Nederland geïntroduceerd in „Paramount Follies of 1938" heeft ,n Amerika een snelle carrière gemaakt, en als gevolg van zijn' groote populariteit in radio en film heeft Paramount hem een nieuw contract aangeboden, volgens hetwelk hij als „star" zal optreden met Shirley Ross in „Thanks for the Memory". Alvorens de opnamen beginnen, zal Bob eerst nog een tournee door Amerika maken met Jackie Coogan als partner.

Hans Thimig (de bioer van den bekenden acteur Hennann Tbimig) en Filedl Czepa.

• Mijnheer da Minister-President, Mljnh de Directeur Generaal, de directrice van halgroota Ziekenhuis, Mijnheer de Assistent-Resident, de Doualriéra van Molleneer de Vlugt-Hoeuvall. da WalEd.Gestr. Heer Kapitein-Adjudant, da waraldbaroam-

IJzel, een zeldzaam voorkomend verschijnsel in Hollywood met zijn subtropisch klimaat veroorzaakte een vertraging van drie dagen in de productie van het avonturendrama uit Alaska „Spawn of the North" De ijze zette zich vast op een kunstmatigen ijsberg, die den last van het echte IJS met kon dragen en in 'n vijver op hel studio-terrein stortte.

• Maurice Cammage ensceneert de film „Vacances payees", waarvoor Jean Rioux het scenario schreef. De belangrijkste rollen zijn in handen van Duvallès en Christiane Delyne.

• mooi, bekoorlijk ... èllai, wat een ster maar moet zijn. maar . ., zij is nèg Jonger geweest, del zou niemand raden, die bijgaande foto's niet ziet. Hier zien wij deze 20th Cenlury-Fox-actriee In vroeger perioden. En wij zeggen ar niets van. Natuurlijk zouden we iets kunnen naarM schrijven van „schattig ■ an zoo maar. maar W dat vindt Arleen niet prettig. Dat vindt niemand van ons prettig. Als wa zoo'n oud portret van onszelf In handen krijgen, zwijgen wij, kijken heimelijk en stoppen hel dan weer weg. Liefst zouden wa hal verbranden, dal brokje zorgelooze jeugd, dal stukje onschuld, die zoete herinnering. En wij leven vWrt en worden ouder, beroemder, geleerder, voornemer. Ook voor Arleen Is zulk een toekomst weggelegd. Daarom plaatsen wij deze vier foto's. Vier mijlpalen op den weg naar laterI... Zooalt ze nu fa.

Ray Milland treedt momenteel op in „Men with Wings", een luchtvaart-drama, dat in technicolor wordt oogenomen onder regie van William Wellman. Fred MacMurray en Louise Campbell hebben de andere twee hoofdrollen in deze productie.

«uwliese Uhlig, Mady Rahl en Ellen Bang soelen onder regie van

„Dat Is het geld. dat Ik hebl" (Frltz Annle Hosai

kleinste In huis Imhoif, en Ru-

dolf Carl)

Harald Paulsen In de Terra-film „Die Stimme aus dem Aether"

Carl Boese ensceneert de rolprent. „Steputat & Co". Hij engageerde voor de belangrijkste rollen Hans Brauseweiter, Käthe Haack en Hildegard Barko.

Clandette Colbert zal de hoofdrol vervullen in , Midnight", een film die bij herhaling als Mariene Dietrichs nieuwste rolprent is aangekondigd. Hel stuk Is een moderne romantische comedle. geschreven door Edwin Justus Mayer en Franz Schultz. Arthur Hornblow is productieleider, Mitchell Leisen regisseur.

NOVA-FILM

De „millionnairs" geven een grandioos feest.

In een Weenschen muziekwinkel werkt een jongeman, Fredie Binder, die veel talent heeft als componist van echt Weensche schlagers. Aan het hoofd der zaak staat de Heer Dollereder, geassisteerd door den procuratiehouder Freundlich. Eveneens zijn aan de zaak verbonden als magazijn-boekhouder de vader van Fredie, die bevriend is met Hautzinger, een komische, pootige expeditieknecht. Fredie is verliefd op Clary, de dochter van den Heer Dollereder. maar durft haar niet te vragen, gezien het groote verschil in maatschappelijke positie. Binder Sr. en Hautzinger krijgen van Clary 50 schilling cadeau op voorwaarde, dat zij haar mee uit nemen. Zij verkeert namelijk in de veronderstelling, dat Fredie ook van de partij zal zijn, maar deze ontwijkt haar. Als zij na een flinke fuif terugkeeren, weet Papa Binder niets beters te bedenken om aan zijn vrouw de afwezigheid van zijn portie van 50 schilling te verklaren, dan te zeggen, dat zij er een loterijbriefje voor hebben gekocht. De nummers zijn gekozen volgens het systeem van het „Egyptische droomboek" van Hautzinger. Het toeval wil, dat inderdaad op dat nummer de hoofdprijs van ettelijke millioenen valt. Maar nu beginnen pas recht de moeilijkheden. De moeder van Fredie, die begrijpelijkerwijze veronderstelt millionnairsvrouw te zijn. doet de meest buitensporige uitgaven en geeft een grandioos feest. Binder en Hautzinger durven haar echter de vreeselijke waarheid niet te zeggen, omdat de moeder zoo iets misschien niet zou overleven en Fredie. die ook niet beter weet, waarschijnlijk niet langer in de zaak zou willen blijven. Freundlich speelt een minder fijne rol als hij zoogenaamd om de zaak, welke erg zwak staat, te redden een compositie van Fredie voor een groot bedrag verkoopt en tegen Fredie zegt, dat niemand er interesse voor heeft. Als P ! * »Freundlich op het feest onthult, dat de heele loterijgeschiedenis onwaar is, grijpt Clary in, daar zij te weten is gekomen, dat Freundlich, teneinde de familie Binder en in het bijzonder zijn gehaten rivaal Fredie onmogelijk te maken, diens vader geld heeft gegeven om de comedie vol te houden. Clary weet thans ook af van het bedrog met het lied, dat verkocht is voor een enorm bedrag. Freundlich wordt ontmaskerd. Fredie krijgt hetgeen hem toekomt: zijn eerlijk verdiende auteursrechten — een compagnonschap in de zaak en niet te vergeten . . . Clary.

ACNTI

,*>f^

«^

^Av t\Qts}&Q ßßO^-FlLM t Jerry wordt tot vijf jaar vangenisstraf in Sing-Sing oordeeld. Zijn opbruisende tuur en zijn gevoel onschu veroordeeld te zijn, maken

iet leven in de gevangenis zeer noeilijk. Hij heeft het nu leterlijk met iedereen aan den stok, )ok met den braven aalmoezelier, Vader Neil Connor, een

r-v

I iiMmtiMitiniMtiit

"V^

', i'

Kay bezoekt Jerry in de gevangenis.

Jerry Davis verdacht.

^

Jerry Davis (Dick Foran) is een vechtersbaas! Higenlijk is hij vrachtautobestuurder, doch vechten en boksen is zijn luSt en zijn leven. Hij zou veel liever in den boksring den kost verdie nen, dan op dien eentonigen wagen. Zijn meisje, Kay Norton (June Travis), heeft het echter niet op boksen begrepen. Zij wil niet, dat hij in aanraking komt met het ongure slag menschen, dat be staat uit boksmanagers, book makers, enzoovoorts. Eddy Edwards (Ward Rond>, een onbetrouwbaar type, wiens middel van bestaan niemand begrypt, heeft jeny beloofd, dat' hij in een Jerry, eindelijk uit de gevangenis ontslagen, zingt voor de radio. boksmatch mag uitkomen. Met. een van zijn gangster vrienden, Ace Scanion (Dick Purcell) besluit Edwards tot een belangrijke match, waarop Jerrv mag uitkomen tegen een zwaargewicht bokser, handlanger van Scanion. Beiden - Ace en Eddie - hebben echter besloten, dat Jerry moet verliezen, daar zij op zijn tegenstander gewed hebben Daarom knjgt de tegenpartij door Eddie's toedoen een stuk lood in zijn bokshandschoenenen jerry is m de eerste vier seconden reeds knockout geslagen. Als hij uit zijn bezwijmmg ontwaakt, vertelt men hem van het stuk lood in de handschoenen. In plaats van deze zaak aan een onpartijdig comité voor te leggen, vliegt Terry naar Eddie om hem een flink pak slaag te geven. Eddie bevindt zich bij zijn vriend Ace. HIJ krijgt een flinken slag van den diep beleedigden Jerry en valt tegen den haard. Ace wil hem graag uit den weg ruimen, daar Eddie te veel van hem weet. Jerry is naar huis gegaan, doch wordt gearresteerd. Eddie is namelijk vermoord en hij, Jerry wordt er van beschuldigd. In werkelijkheid echter heeft Ace hem den genadeslag toegebracht.

££\

-f

2*

„«'o

**

ouden bekende van hem. Deze laatste begint echter belang in Jerry te stellen en neemt hem als solist op in zijn kerkkoor, lederen Zondag wordt het zingen door de radio uitge zonden en Jerry wint honderden vrienden met zijn prachtigen bariton. Gyp (G. E. Stone), een der handlangers van Scanion, wordt tot gevangenisstraf vers oordeeld en bij een machine -'^*^. ongeluk ernstig gewond. Op w -" '^MÜ^ülSSSII^^^^^^^^^M^^^^^' ' '^I^^B^ zijn sterfbed bekent hij Jerry, dat Scanion de moordenaar van Eddie was. Nu begrijpt Jerry pas de gehee'e t »edracht der zaak. ~ Kay, Jerry's meisje, is in betrekking gegaan bij ScanJerry verzoekt zijn verdediger zijn onschuld te bewijzen. Ion om te trachten bewijzen van Jerry's onschuld in handen te krijgen. Dit lukt haar door middel van Scanlons vriendin, die hem zijn misdaad verwijt op het moment, dat hij haar aan den dijk zet. Jerry staat intusschen zeer gunstig bekend in Sing-Sing. Hij helpt op de ziekenzaal en wordt voor alle mogelijke boodschappen, ook buiten de gevangenis, gebruikt. Op zekeren dag moet hij bij een begrafenis tegenwoordig zijn en hij maakt van de gelegenheid gebruik om naar Scanion te gaan en dezen een bekentenis af te dwingen. iMiddelerwijl is Kay Norton met haar bewijzen naar den gouverneur gegaan. Bij Scanion heeft een hevige scène plaats, waarbij ook vader Connor tegenwoordig is, tot de politie verschijnt en den moordenaar arresteert. En wederom zal Jerry voor de radio zingen. Doch dezen keer is het eerst de gouverneur, die spreekt, om gedaan onrecht te herJerry heeft Eddy een flink stellen en Je rry geluk te wenschen met zijn invrijpak slaag gegeven. heidsstelling. /

^

wordt van moord

■'

•

f C«cU B. d« MUI» si|n ^ iiIbro«k en jade-groens stikt sl|n keurig al répd...

'V■i\

.een .

\ i

»

f ^vv ■4ÄU.

.X>-<•

ft ,.,:

ui

•

BEGIfiT

Een van de paradoxen van Hollywood, dat toch zoon voorkeur heeft voor uiterlijk vertoon, is, dat men een werk van 200 enormen omvang als een film zoo onopvallend, bijna heimelijk, begint. Een camera wordt voor drie of vier spelers geschoven, zij wordt gericht terwijl nauwelijks iemand kijkt, iemand roept „cuts" en een onderneming, waar een millioen dollar mee gemoeid is, is begonnen. Werd er zooveel geld belegd in een tunnel, een brug of een wolkenkrabber — er zou minstens een flesch champagne of een vuurwerk aan gespendeerd worden, en iemand met een hoogen hoed W.W.GHIFFITII zou eenige vormelijke opmerkingen maken. In de filmwereld gaat dat anders. De eerste opname — first shot, D. W. GrUflth begon msl brommende zeggen we in Hollywood — wordt zonder ceremonieel gemaakt, contrabassen. hoewel de van te voren door de pers gelanceerd? berichten de film1 enthousiasten in alle deelen der wereld, zoowel in Oslo als in Singapore reeds in spanning hebben gebracht. Het is niet altijd zoo geweest. In de dagen van de zwijgendefilm, die nu reeds in een grijs verleden schijnen te liggen, was er schittering en ritueel. En de lampen deden het hunne — knetterende boogen mercuriuslampen, in het licht waarvan iedereen er blauwachtig of groen uitzag, met purperen aderen onder een afschuweErnst LubiUcb hield ▼em Wags«» TIOOIlijken make-up. De regisseurs leken toen wel half-goden, die zelfs passages. een orkest lieten aanrukken om het plechtige moment met muziek op te luisteren. De muziek was een factor van groote cmotioneelc kracht. D. W. Griffith begon met brommende contrabassen en piccolo's. Ernst Lubitsch hield meer van Wagners vioolpassages. ; De meest gebruikte ouverture was evenwel „Hearts and Flowers', welker accoorden in staat waren tot tranen toe te ontroeren. De groote mannen van den studio kwamen binnen en overal werden er handen geschud. De uitvinding van de geluidsfilm maakte echter een einde aan al deze gebruiken. De microfoon, gevoelig voor kuchen en niezen, voor het knetteren van de booglampen en het kraken van schoenen, bleek een tyran te zijn, die met allen eerbied behandeld moest worden. De eerste opname moet gemaakt worden in een stilte, die ons eerder aan een kliniek dan aan een studio herinnert. Bezoekers wordt beleefd, maar beslist de toegang geweigerd. De hooge officials staan op een veiligen afstand op een kleed, met het strikte bevel, niet te hoesten. Roode lichten aan den buitenkant van het gebouw waarschuwen onbevoegden, niet naderbij te komen! Strijk een lucifer aan en U wordt zoo beschuldigend aangekeken alsof u iemands zak hebt gerold ... Neen, de eerste opname is tegenwoordig wel heel iets anders.*' Cecil B. de Mille houdt evenwel nog vast aan een schijn van ceremonieel. Zijn rijbroek en jade-groene shirt met bijpassende ringen zijn keurig als altijd. Hij let er op, dat er wat handen geschud worden. Zijn „priyé-stoelendrager ', zijn legertje secretarissen, allen met potlooden gewapend, zwermen nog wel om hem heen, dat doen ze ook bij andere opnamen. Zijn eerste opnamen vinden meestal plaats zonder toeschouwers. Later noodigt hij alle journalisten van Hollywood uit, om het opnemen van een of andere groote scène bij te wonen. Waarom echter nog niemand in Hollywood op het idee gekomen is, toch eerst een orkest te laten spelen, de noodigc handen te schudden en toespraken te houden en d a n pas den microfoon in te schakelen ... ja, dat weten we ook niet. Zou men misschien blij zijn dat al die ceremoniën van de baan zijn?

^

k '

I

:

- •

. ••

K ■w-e/'

•■«*

;^,**f'

--* -

ä?^ ^ -1

•-»»•

H^f*^' 't-

i INK

*;**?

•5^^

^m

%.%;

,.»,-' -^

z&mÊm

■

• ; ,-

'm • n* \ y

-.i

■

#^-*-d%ii

.JW

Wm'

fïïp** -

BOERINNETJE ■ ■■•r

rv

'' "'-»^'■^

VAN LEZER TOT LEZER Op deze pagina kunnen onze abonné's, onder de „Ruilrubriek", gratis een advertentie plaatsen, waarin zij iets aanbieden in ruil voor iets anders. Deze plaatsing is geheel gratis, maximaal 10 regels per advertentie. Advertenties, waarin voorwerpen te koop worden aangeboden of gevraagd, woningen te huur worden gevraagd of te huur aangeboden, diensten worden aangeboden, enzoovoort, enzoovoort, worden onder de rubrieken „Te koop aangeboden", „Te koop gevraagd" en „Diversen" geplaatst en berekend tegen S cts. per regel, minimum vijf regels.

TE KOOP AANGEBODEN Te koop aangeboden : een in goeden st. zijnde 2-pers. kano met toebehooren. Te zien aan de kanostalling ,,de Binkhorst"; Den Haag. Adres : Gerritsen. Te koop : een radiotoestei, Telefunken. Te bezichtigen P. S. Bakker, Charlotte de Bourbonstr. 54-1, A'dam. Te koop : Damesrijwiel, z. g. a. n. ƒ 15.—. N. v. Geluk. Gr. Wittenbur gerstr. 50 I. A'dam. Te koop aangeb. : nieuwe drijfas, lang 2 M., diam. 4 cM. of 2 ringsmeerlagers ƒ 11.—, drijfas lang 7.50 M. op 7 stoelen m, 5 riemschijven ƒ35.—. Cirkelzaagmachine m. 2 zagen, diam. 32 cM. ƒ25.—. Vlakschaafmachine belters 13 cM. met boorkop ƒ27.—. Schuurmachine ƒ5.—. Houten riemschijf diam. 1 M. ƒ4.50. 3 Cirkelzagen, diam. 7349-39 cM. resp. ƒ 12.—, ƒ5.—, ƒ4.—. Zoo goed als nieuwe Buitenboordmotor Jonson sea horse 3.5 p.k. ƒ57.—, heeft gekost ƒ225.—. Glijbootje, lang 4 M., br. 1.05 M. ƒ19.—. 2-pers. kano ƒ 11.—. Nieuw stel tuinmeubels ƒ 12.50. Kampeertent compleet 8-pers. ƒ11.—, 4-pers. ƒ7.—, 3-pers. ƒ5.—. 2 primussen ä ƒ1.—, alles in prima staat, franco plaats v. best. Helfenrath, Kroostweg 44, Zeist.

Te koop aangeboden : 2 groote inmaakpotten, 1 groote waschteil, 1 vuilnisbak en een groote eiken linnenkast. O. Roos, Tesselschestraat 106c, Scheveningen. A.V. R.O.-album tekoop. Mebuswaarde ƒ 25, voor slechts ƒ12. Koopje. W.Peeters, Oude Weurtsche weg 5, Nijmegen. Te koop : 20 stuks fonkelnieuwe gramofoonpl. 40 ct. per stuk, alle te zamen ƒ7.—. Zend postwissel en u ontvangt ommeg. aan uw adres. J.Wentink, Hooggravenscheweg 57. Utrecht. Te koop aangeb. : eiken hangboekenrekje ƒ3.—, kinderstoel ƒ2.—, een stilleven ƒ2.50. Mevr B. Vennius, Hoofdweg 99 beletage. A'dam.

RUILRUBRIEK Wié ruilt pr. snoekhehgel voor tennis-rack., en een lampek., geh. van gebrand glas, voor electr. kroontje of perkam. lampek. Marnixstr. 401 boVenh., A'dam (C). 's Avonds tusschen 7 en 8 uur. Wie ruilt mijn pr., en zuiver schietende windbuks voor koffergram. of iets anders. H. Graeff, Tollensstr. 111-11,A'dam (W.). Wie ruilt mijn geh. nwe 1-pers. spiraalmatr. v. opklapbed voor 2-pers. ? Adr. : Mercatorkade 2II, A'dam (W.).

OOGM/

OOG

DIVERSEN

meh de „ dieren

Postzegels binnen- en buitenlandsche, ook gewone, gevraagd ten bate van verpleging T. B.C.patiënten te Nijmegen. Zendingen aan : W. Peeters, O. Weurtscheweg 5, Nijmegen. Wie heeft voor een arme vrouw een paar gedragen schoenen, m. 43 ? In ruil daarvoor kunt u Radionb. krijgen. O. de L., Holl.str. 87a, R'dam (Z.). Postzegel voor antw. insl. s.v.p.

Het oog is de spiegel von de ziel! Zietdaar een bekend gezegde, dat door de meeste menschen als juist wordt aanvaard, muar dat de wetenschap naar het rijk der sprookjes heeft verwezen! In plaats van een spiegel, waarin men verschillende gemoedsaandoeningen zou kunnen waarnemen, is het oog volgens haar niets anders dan een uitdrukkingsloos optisch apparaat, dat, hoe bewonderenswaardig fijn ook van bouw, nooit verandert, welke stormen er in het binnenste van het schepsel ook woeden! Wel is waar kunnen bij sommige oogen de pupillen zich verwijden of vernauwen, maar deze uiterlijke verandering van het oog hangt in geen enkel opzicht samen met een bepaalde gemoedsgesteldheid, doch wordt geheel onwillekeurig voltrokken, 'en houdt slechts verband mot de sterkte van het licht, dat er in het oog valt. Be weergave van een bepaalde gemoedsgesteldheid, zooals wij dit bij den mensch en de hoogere diersoorten kennen, wordt uitsluitend veroorzaakt door de verandering der gelaatstrekken, dus door de mimiek van het gezicht. Met de oogen heeft dit niets te maken! Deze bewering zal den leek natuurlijk ongeloofwaardig voorkomen, doch een bepaalde proef kan hem van de waarheid er van overtuigen. Achter een gordijn laat men telkens iemand op zoodanige wijze plaatsnemen, dat door twee gaatjes alleen de oogen te zien zijn. Mèèr dan de oogballen mag men echter in geen geval kunnen zien; van wenkbrauwen of oogleden mag er niets zichtbaar wezen. Behalve nu, dat men reeds zeer moeilijk alleen aan de oogen vast kan stellen, wie er achter het gordijn staat, — iets wat

Gratis kunt u gangbare bonnen die u niet spaart rullen voor wat u wèl spaart en tekort komt. Bij zending postzegel insluiten voor terugsturen. Wed. S. v. Zanten, Daniël Willinkplein 41, A'dam. Wie ruilt 180 Hille-b. v. heele pt., 1—1, Vim Sunl., Radion, Rinso-b.? W. v. Gils, 3e Oosterparkstr. 2I0-I, A'dam (O.). Wie ruilt mijn Race-rijwiel voor jong.-rijwiel of goeden stofzuiger ? Adr.: Von Zesenstr. 124hs., A'dam (O.). Wie ruilt een zeilboot, 9 M.' zeil met fok voor een lichte motorfiets ? Vet, Oude Karselaan 21, Amstelveen. Wie ruilt ; 1-pers. ledik. m. stalen matr. voor vloerkl. V Adr. : v. Hogendorpstr. 145-III, A'dam (W.).

„Zeg, Kees, goed nieuwsI Moeder heeft de zeep vergeienI

ABONNÉ'S OP DIT BLAD.

De uil, die „nachtoogen"

echte heeft.

welke in onze registers zijn ingeschreven en in het bezit zijn van een door onze administratie afgegeven polis, zijn gratis verzekerd volgens polisvoorwaarden: f 2000.- bij levenslange invaliditeit; f 600. bij overlijden; f 400.- bij verlies van een hand, voet of oog; f 75.- bij verlies van duim of wijsvinger; f 30.-

bij verlies van een anderen vinger, een en ander ten gevolge van een ongeval.

Is het ongeval een gevolg van een aan een personentrein, tram of autobus enz. overkomen ongeval, waarin verzekerde als gewoon betalend passagier reist, dan wordt de uitkeering bij levenslange invaliditeit gesteld op f 3000.- en de uitkeering bij overlijden op f 1000.-. De uitkeering dezer bedragen geschiedt door de NIEUWE HAVBANK N.V. te Schiedam.

Denk er om bij een eventueel ongeval binnen 3x24 uur aan het kantoor der N.V. Nieuwe Havbank te Schiedam daarvan kennis te geven, ook al meent U, dat de directe gevolgen niet ernstig kunnen zijn

Anders vervalt het recht op uitbetaling. De

kop van leen sprinkhaan.

iets wat men telkens weer hoort beweren, moet dan ook naar het rijk der fantasie verwezen worden. Het dier kan er alleen maar mee zien; meer niet! Het zal den meesten menschen wel eens opgevallen zijn, dat ook een visch een volkomen onbeweeglijk en onveranderlijk oog heeft. Of het dier vroolijk in een aquarium rondzwemt of dat het angstig is, omdat men het in de hand houdt, of dat het pas gedood is — de uitdrukking der oogen blijft volkomen dezelfde! Afgezien echter van het feit, dat het ook voor een .dier onmogelijk is zijn gevoelens door middel van zijn oogen uit te drukken, blijft een .studie er van toch buitengewoon interessant. Hoeveel verschillende kleuren blijken er niet te zijn, en hoe verscheiden is de vorm van de pupil. Men heeft ronde, spleetvormige, en zelfs vierkante pupillen f Hoeveel kan de vakman ' reeds uit den bouw van 't oog opmaken omtrent de levenswijze van het dier. Groote oogen met pupillen, die heel sterk verwijd kunnen

men ook niet licht zal willen gelooven! — zal men bovendien tot de ervaring komen, dat het absoluut onmogelijk is uit te maken in wat voor een gemoedsgesteldheid iemand verkeert. Het oog drukt daarvan niets uit. Het blijft onder alle omstandigheden hetzelfde! Te spreken van valsche, loerende, kwade of goedige oogen is dus een onjuistheid, zoowel bij den mensch als bij het dier. De mogelijkheid nu om bepaalde gevoelens door de gelaatsspieren uit te drukken, zóó sterk als dit bij de menschen het geval is, treft meii alleen nog maar bij de hoogere zoogdieren aan. Reeds de vogels kunnen hun gemoedsbewegingen slechts uiten — afgezien van de geluiden die zij maken! — door het opzetten of neerleggen der veeren. Bij verreweg het grootste deel der dieren is dan ook niet alleen het oog, doch ook het gezicht absoluut onmachtig eenige innerlijke aandoeningen uit te drukken. Een reptiel bijvoorbeeld heeft al een zeer star aandoend oog, dat bij de slangen bovendien nog volkomen onbeweegbaar is, daar er een doorzichtig gedeelte van de huid overheen is gegroeid. Dat de slang haar prooi met de oogen zou hypnotiseeren en daardoor verhindert te vluchten.

worden, verraden direct, zooals bij den uil, het nachtdier, terwijl bijvoorbeeld het sterk gewelfde oog- van een zee-olifant ons inlicht over zijn leven in het water, waarbij het oog zich moet kunnen aanpassen aan de heel bijzondere breking van het licht! Hoe mooi is het oog- van de meestal voor

zoo leelijk uitgekreten pad! Daar kan geen mensch mee concurreeren! De pad heeft namelijk een iris, die g-linstert als stofgoud. De meeste kikkers hebben ook zulke oogen, en wie onder de menschen kan er op bogen gouden oogen te hebben? De bouw van een dierenoog kan, al naar de levenswijze, zeer verschillend zijn. Lang niet alle oogen zijn op hetzelfde principe gebaseerd als .die van den mensch. Het rnenschelijk oog en dit der hoogere dieren zijn — hoewel in verschillende graden van volmaaktheid — ingericht op het zien van vormen en voorwerpen. Het geheel anders gebouwde insectenoog, dat bestaat uit facetten, die ieder op zichzelf weer een apart oog vormen, is daarentegen geheel ingesteld op het waarnemen van kleuren! Een insect ziet een bloem dan ook geheel anders dan wij, en het is de kleur, die hem er heen doet vliegen. Nog veel verder van het zoo buitengewoon hoog ontwikkelde menschenoog staut de cel, die

/ich iiiiu den rund der schuul van een mossel bevindt, en die men nog ternauwernood 'n oog kun noemen. Hel is echter toch nog zoo gevoelig voor lichtindrukken, dat de schelp zich onmiddellijk sluit wanneer het in een schaduw komt, die de nadering van oenig gevaar zou kunnen beteekenen. Wij zouden nutuurlijk nog veel meer kunnen verlellen van 't dierlijk oog, .maar wij willen nu verder de foto's luien spreken, die bewijzen dat er wel bijna zooveel Sfiorten oogen zijn als er soorten dieren bestaan!

1.

De zeewolf.

2.

Het facet-oog vun een pijlstuui tkreeft.

5.

De neushoorn-leguuan, een soort hagedis.

4. 5.

Het oog van den kikvors« h, waarvan de iris vaak aan glinsterend stofgoud doet denken. Een Gulugo, of Muki.

6. De reusucblige, halfkogelvormige facet-oogen van een ruderdaus, waarmede het dier alleen kleuren en geen vormen kun onderscheiden. 7.

Het oog vun den kuuimun.

ö.

Het oog van den zee-olilant, dui ingericht is op het leven onder water.

9. De uitpuilende oogen vun de Biddende Mantis. 10. De Ara-kakatoe.

SjS^JfwWA'*W

cJoor ARWUR n/LLS (oeauf or is eenc/e verfo/i/nq Denis Moore, een bekend Engelsch beeldhouwer, woonachtig in Parijs, krijgt. kort voor hij naar Indo-China zal vertrekken om daar voor den keizer van Annam een beeldhouwwerk te vervaardigen, bezoek van zijn nichtje Julie, voor wie hij altijd een heel erg zwak heeft gehad. Julie is getrouwd met een der rijkste Engelsche peers. Lord Tamorley. Haar man is met een zending naar Nieuw-Zeeland en Julie vertoefde met haar moeder aan de Riviera, waar zij kennis had gemaakt met baron De Grignon. Op zekeren dag worden de zeer kostbare familiesmaragden, die Julie gedragen had, gestolen, terwijl tegelijkertijd de baron spoorloos verdwijnt. Julie begeeft zich naar Denis om zijn hulp in te roepen. Zij heeft voor de vaste waarheid gehoord, dat de baron met de boot naar Saigon is vertrokken. Ze wil nu tegelijk met Denis naar Indo-China gaan om zelf een onderzoek naar de smaragden in te stellen. Na Julies vertrek krijgt de jonge beeldhouwer bezoek van een in Parijs studeerenden Annamiet. Mr. Nygugen. die hem de vriendschap van een in Annam bestaande tang — een soort vereeniging. die zeer krachtig voor haar leden opkomt en degecn doodt, die haar wetten overtreedt — komt aanbieden, mits hij Julie belet om naar Annam te gaan. Denis weigert hierop in te gaan. Een arm tooneelspeelstertje. Ninon, maakt in een café kennis met Nygugen. Deze biedt haar een contract aan bij het theater te Saigon, mits zij hem een kleinen denst bewijst. Zij moet dan aan boord van het schip, dat haar naar Saigon brengt, een heer zooveel mogelijk uit het gezelschap houden van de dame. die hem vergezelt. Deze heer is Denis Moore. Ninon accepteert het aanbod en ontvangt dan van Nygugen een juwcelen spin als amulet, die zij onder haar kleeren moet dragen. Aan boord kan zij direct kennis maken met Denis. Vlak voor het vertrek ontvangt hij een dreigbrief, waarin medegedeeld wordt, dat hij zich nu in het web van de spin bevindt. In Port Said zal de spin naar hem komen kijken, in Colombo zal zij hem aanraken en in Singapore voor den eersten keer van zijn bloed proeven. In Port Said toont een Arabische straatgoochelaar Denis plotseling een metalen spin om dan snel en spoorloos te verdwijnen. In Colombo ziet hij tijdens het dansen de juweclen spin tusschen Ninons kleeren. Hij is eerst pijnlijk verbaasd, doch als zij elkaar alles vertellen, blijkt, dat het meisje geheel te goeder trouw is. Zij wil nu niets meer met Nygugen te maken hebben: ze denkt, dat hij wel meer van de smaragden afweet en ze wil Denis helpen. In Singapore wordt Denis, ronder dat hij begrijpt hoc het gebeuren kon. in het donker in rijn hals door een kris gewond. In Saigon vertelt Denis Julie alles. Zij wil echter toch doorzetten. Denis heeft ontdekt, dat De Grignon bestuursambtenaar is in Hué. waar hij voor den keizer het beeldhouwwerk moet maken. Hij wil er den volgenden dag heen gaan. Julie moet verder reizen naar Tonking. en daarvandaan ongemerkt ook in Hué trachten te komen. Terwijl zij gaat pakken, wacht Denis op Ninon, die naar haar schouwburg is gegaan, doch beloofd heeft 's avonds te komen.

„Dus is alles goed gegaan?" vroeg ny. „Prachtig! Het was allemaal waar, wat die Annamiet my had beloofd. De directeur van den schouwburg was op de kade om mü af te halen. Hy zei, dat Nygugen over my had getelegrafeerd, en dat hy bly was dat ik was gekomen, want dat ze onmiddellijk iemand noodig hadden voor in een nieuw stuk. Hy had kamers voor me besproken in een goed hotel, en toen ik wat had gerust, nam hü me mee naar den schouwburg en stelde me aan het gezelschap voor. Er iS geen twyfel aan, of de rol die ik heb gekregen, is werkelijk prachtig. Ik kon aan de gezichten der andere meisjes zien, hoe die me benydden! We hebben den geheelen dag gerepeteerd Morgen zal myn naam te lezen zyn op de borden vóór den schouwburg. Ik kan het haast niet gelooven — het lykt wel een droom die werkelijkheid is geworden." Denis kon zien, dat Ninon verrukt was over het geluk dat haar te beurt was gevallen. Maar had zy nog iets gehoord over de tang, en hoe stond het met het werk, dat zy beloofd had voor Nygugen te zullen doen? „Dus je hebt den directeur over my gesproken?" vroeg hy. „Ja; hy vroeg direct naar jou. Hy wilde weten of wy gedurende de reis bevriend geworden waren, en toen moest ik hem alles vertellen, wat je had gedaan." „En hèb je hem alles verteld?" „Ja, dat leek me het verstandigst. Ik heb hem zelfs verteld wal er in Singapore is gebeurd." „Wat zei hy?" „Hy lachte. Hy zei, dat het heelemaal niet ernstig was; dat Nygugen al net zoo was als alle andere Annamieten; dat hy altyd moest intngeeren en complotteeren, zelfs al was er niets of niemand om een complot tegen te smeden. Ik vertelde hem, dat ik er zeker van was, dat je geen enkele opdracht van de Engelsbhe Regeering had Hy beweerde daarvan overtuigd te zyn, en dat Nygugen er natuur lyk door een of ander dwaas verhaal in gevlogen was." „Zal die tang ons nu voortaan met rust laten?" Ninon wierp een blik achter zich. In de verte glinsterden de lichten van Saigon; ze reden over een breeden weg, die door het licht van de maan beschenen werd. Ze stak haar hand uit en greep Denis' hand. Er kwam een kellner naar Denis toe; hij liet Denis een velletje „Je vertrouwt me toch?" vroeg zy. papier zien, waarop iets stond geschreven. „Absoluut." „Monsieur Denis Moore," las Denis luid. En toen, op zichzelf wijzend, zei hy: „Ja, dat ben ik." „Ik moet ie iets vertellen, wat ik je niet eerder kon zeggen. „Telefoon," zei de kellner toen. Vanavond zul je worden voorgesteld aan het bestuur van de tang!" „Wat?" — Hij trok zyn hand terug. De man ging hem voor naar binnen en wees hem de telefoon„Je zei, dat je my vertrouwde. Ze hebben beloofd, dat je absoluut cel. De hoorn was reeds van het toestel genomen en lag er naast. „Hallo. ..." geen kwaad zal geschieden. Het lykt me heel goed, dat je kennis met hen maakt." / „Dag," klonk er een stem. „Ik ben het, Ninon. Luister eens: van„Wie zyn die „hen"? Wie heeft dat allemaal geregeld?" avond zullen we samen een tochtje gaan maken. Ik zal je om negen uur komen halen. Iemand heeft me een auto geleend." „De directeur van den schouwburg — de vriend van Nygugen. Hy zei, dat ik je met dezen auto moest gaan halen en dat ik je niets „Om negen uur kan ik niet; ik moet Lady Tapiorley naar de boot terugbrengen." zeggen mocht voordat we de stad hadden verlaten " „Blijft ze niet in Saigon?!" „Mag ik vlagen, waar je me heenbrengt?" „Naar Cholon." „Neen; ze is besloten verder te reizen naar Tonking. Kun je niet wat later komen?" Cholon! De Chineezenstad! Ninon legde haar hand op de sluiting van het portier en maakte „Om tien uur, als je dat beter schikt. Ik zal je ergens heen brenze open. gen waar je het zeer interessant zult vinden." „Graag. Tien uur is prachtig. Tot ziens, dus. Wat ik zeggen wil, je „Pas op wat je doet," riep Denis. „We ryden minstens zestig kilometer." kunt zeker nu niet hierheen komen om wat te gebruiken?" Denis durfde het door de telefoon niet te zeggen, doch hij zou Ze opende het portier verder en keerde haar rug naar hem too, terwyl ze wat voorover leunde. Hy greep haar by den schouder. Ninon graag hebben gesproken voordat Julie vertrok. Hy was „Ninon! Doe het portier dicht!" benieuwd te hooren of zij iets bijzonders had vernomen. „Ik kan nu onmogelijk; ik ben aan het repeteeren." Ze keek hem over haar schouder heen aan. „Luister! Indien je „Aan het repeteeren!" me niet vertrouwt, mag je my zóó op den weg gooien!" Als antwoord sloeg hy zijn arm om haar heen en drukte haer „Ja, ik heb een prachtige rol gekregen. Over vier dagen wordt het • tegen zich aan. Toen boog hy zich voorover en sloot het portier stuk reeds opgevoerd. Misschien ga ik later ook naar Tonking, om in den schouwburg daar op te treden. Maar ik zal je al het nieuws vanavond wel vertellen. Tot ziens." HOOFDSTUK XII. Ze leunde achterover, haar hoofd tegen zyn schouder. Hy voelt'c Julie besloot ten slotte toch liever den nacht in het hotel door dat zij volkomen gelukkig en tevreden was. te brengen en den volgenden ochtend naar de boot te gaan. Zoo„Dus je vertrouwt je Ninon?" doende had Denis dus niets anders te doen dan te wachten tot Jè Ninon! Hy had haar nooit „zyn Ninon" genoemd; hij had in Ninon kwam. Even na tien uur hield er een auto voor het hotel stil. dien zin nooit aan haar gedacht; maar het leek dien avond alsof Ninon zat achterin; ze wenkte hem om naar haar toe te komen. zy zich aan hem gehecht had, zooals een zwervend poesje naiir „Stap in," zei ze, toen hij bij haar was. „We gaan een eindje een haar geheel vreemd huis komt om er aangehaald en verzorgd rijden. te worden, en er ten slotte een tehuis te vinden. Een eigenaardig „Waarheen?" vreemd meisje. Het was onmogelijk om niet lief en aardig „Dat weet ik nog niet. De auto is van den directeur van den tegen haar te zyn. Maar toch — het feit dat zy hem zonder he3n schouwburg. Hij is alleraardigst voor my geweest. Ik heb hem ver- gewaarschuwd te hebben meenam naar het hoofdkwartier van
„Weet hy iets van Lady Tamorley al?" „Hy heeft haar naam niet genoemd." „En de smaragden! Weet hy daar iets van?" „Neen; hy heeft er althans evenmin over gesproken." „Je hebt hem dus niet verteld, dat de smaragden van Lady Tamorley zyn gestolen?" „Natuurlijk heb ik dat niet gedaan; je had me toch gezegd er met niemand over te spreken." „Wat voor soort man is je directeur? Een Franschman?" „Hy spreekt Fransch, en hy heeft zyn heele leven in de Fransche koloniën gewoond, maar ik geloof dat hy van geboorte Portugees is. Mogelyk heeft hy een Chinees onder zijn voorouders gehad. Hy heeft iets met de tang uitstaande, daar ben ik zeker van, want zoodra wy elkaar alleen spraken vroeg hy my de spin te mogen zien, die Nygugen my heeft gegeven." „En heb je hem laten zien?" „Natuurlijk! Daar hy wist dat ik hem had, was er geen enkele reden het niet te doen. Bovendien had Nygugen my gezegd, hem aan iedereen te laten zien die er om vroeg." Denis keek naar het zyden koord, dat om Ninons hals hing. „Je draagt 'm vanavond ook, zie ik." „Ik draag 'm altyd." Ninons vingers sloten zich over Denis' hand. „Toen Nygugen 'm aan my gaf, zei hij, dat-ie my geluk zou brengen; maar nu draag ik hem omdat hy ónze mascotte is." „Je bent .er toch wel hèèl zeker van, dat niemand vermoedt, dat...." Denis aarzelde — „dat je my helpt?" ) „Hoe zouden zy dat kunnen vermoeden! Ze kunnen ons nu niet zien!" Terwyl zy deze laatste woorden sprak, schoof zij wat dichter naar hem toe en hief haar gezicht naar hem op. Hy gaf baarbeen kus Ze drukte zich tegen hem aan, en sloeg haar arm om zyn hals. „Houd je een beetje van me?" „Je weet wel, dat ik van je houd " Hy was niet ingebeeld, maar hij kon toch begrijpen, dat zij aan zyn gevoelens ten opzichte van haar twijfelde. In Parijs was hy een figuur, een persoonlijkheid, bewonderd door vrienden, verafgood door de vrouwen. Ninon, het eenvoudige actricetje, moest het moeilijk vinden te gelooven dat zij iets voor hem beteekende. „Ik ben zoo bly, dat je de rol hebt gekregen die je graag had," zei hij tegen haar. „Als ik eenigszins kan, kom ik beslist naar de première." „En ik kom beslist naar het beeld kijken, dat je gaat maken! Het zal niet moeilyk voor my zyn om naar Hué te komen als we naar Tonking gaan." „Geloof je, dat jullie daarheen zullen gaan?" „De directeur heeft het in ieder geval gezegd. Hy wil dat ik in Saigon begin, om daarna als ster van het gezelschap naar Tonking te gaan." „Als ster! We maken wèl promotie!" „Het is natuurlijk niet veel — een theater-gezelschap in de koloniën, maar het is een begin en het is in ieder geval beter dan koristje in Parys." „Dat is zeker," zei Denis. „He, wat zyn dat voor lichten daar vóór ons?" „Dat moet Cholon zyn." Denis wist dat Cholon de voornaamste stad der Chineezen in Cochin China was — eigenlijk van heel Indo-China. Er woonden ryke kooplieden, wier inkomen op millioenen dollars geschat werd, evenals scheepseigenaren, thee- en opiumhandelaren. Maar in de nauwe straten van de stad krioelden (pok, net als mieren en zeker even vlytig, de arme Chineezen, allen met ongeloofelyke volharding zich inspannend om zich een bestaan op te bouwen. Een'zonderlinge stad, Cholon! Een stad waar lederen nacht aan de Chineesche speeltafels fortuinen werden gewonnen of verloren, waar zich slechts weinig Europeanen vertoonden, of beter zich geen enkele vertoonde, want degenen die er kwamen, verdwenen direct in een of ander laag, onaanzienlijk huisje en bleven er slechts eenige uren of hoogstens een langen avond, al naar de uitwerking die de opium, welke zy er schoven, op hen had. Ze waren de stad nu dicht genaderd. „Weet de chaufeur, waar hy ons heen moet brengen?" vroeg Denis. „O ja, dat weet hy. De directeur van den schouwburg zei me, dat hy ons naar het huis moest brengen waar de tang vergadert, dat hy op ons moest wachten en ons weer terugbrengen." Nu zy zich ten slotte definitief in het avontuur begeven hadden, begon Denis er zelf ook schik in te krygen. Het zou in ieder geval interessant zyn persoonlijk kennis te maken met deze heische tang, die hem wekenlang reeds in het geheim had achternagejaagd. Hy zou nu ten slotte kunnen vernemen, wat zy van hem wilde. Hij was er van overtuigd, dat de smaragden in ieder geval iets met de zaak te maken hadden. Waarom zouden de Annamieten er anders iets op tegen hebben gehad dat Lady Tamorley met hem meeging? Was 'iet slechts een kwestie van politieke, religieuze of economische be-

DE RUST VAN DEN AVOND

langen geweest, dan zou haar aanwezigheid geen verschil hebben uitgemaakt. Ten slotte baarde het feit dat Ninon bij hem was hem echter minstens evenveel zorg. „Je bent er toch beslist zeker van, dat zij niets omtrent jou vermoeden?" vroeg hij haar andermaal. „Absoluut!" „Waarom ben je er eigenlijk zoo zeker van?" „Omdat er niets is, dat zy hoeven te vermoeden. Ik heb hun alles vertéld." „Ik begryp het niet; je zei, dat je met niemand ook maar één woord over de smaragden had gesproken." „Ik.heb ook niet over de smaragden gesproken! Ik heb alleen over jou gesproken. Er was geen enkele reden voor iemand om over de juweelen te spreken. Nygugen had er nooit met een woord tegen mij over gerept. Hij zei, dat je betrokken was bij een politieke intrige, en dat hij wilde dat ik je zou bespionneeren om te Saigon rapport uit te brengen over hetgeen je had gedaan. Ik heb my aan myn opdracht gehouden en,' zooals ik je al zei, verklaard dat ik er zeker van was dat je in geen geval een of andere geheime opdracht van de Britsche regeering had. En ik heb ook gezegd, dat ik je erg aardig vond." „Wat zei de directeur van het theater hierop?" „Hy lachte alleen maar, maar je ziet nu, dat hij het weet. Geloof je ook niet dat het het beste was? Nu zal hij nooit, wat ik ook doe, achterdochtig worden." „Ik zou hebben gedacht dat hij er nog des te achterdochtiger door zou worden." „Waarom? Als ik had gedaan alsof ik een hekel aan je had en het was later anders uitgekomen, dan zou hij kunnen denken, dat ik hem wat had voorgelogen. Nu ik hem echter alles heb verteld, heeft hij geen enkele reden om mij te wantrouwen." Denis vroeg zich af, of de bevelen die aan den chauffeur van den auto gegeven waren, hierin bestonden, dat hij hun lijken, nadat zij in Cholon vermoord waren, buiten de stad moest brengen en ze daar ergens in een sloot of rivier gooien. Het leek hem dat Ninon zich door aan den vertegenwoordiger van Nygugen in Saigon te bekennen dat zij Denis erg aardig vond, volkomen aan do genade van de tang had overgeleverd! Ze zouden haar nu zeker niet meer vertrouwen. {Wordt vervolad.)

I—P""

OP BUFFEUACHT IN AUSTRALI Toen d«- Engelschfn in het begin vun Itt3t) voeren. Er was geen denken aan, dat Barrl een militair garnizoen hadden gelegd in ook thans zou kunnen ontkomen, want dl liet Noorden van Australië, duurde het buffel kwam nu regelrecht op hem af, en eel niet lang of de op Timor wonende inheemEEN REEKS SPANNENDE AVONhij zou hebben kunnen opstaan, zou zijn Ie schen brachten met hun kleine scheepjes TUREN NAAR WAARHEID VERTELD reeds bezegeld zijn geweest. Instinctief sloc allerlei handelswureo aan, die zij zonder veel hij de oogen, om den afschuwelijken dood nie, moeite van de hand wisten te doen. Vooral de kudde bestond uitsluitend uit koeien en jonge nader te zien komen. Plotseling klonk er echl Indische wilde buffels vonden gretig aftrek, dieren, die aangevoerd werden door een stier ter een schot. Healey's geweer had gesprokel daar deze dieren het garnizoen van uitstekend met enorm groote horens. en dit keer had zijn kogel doel getroffen. DJ ylcesch voorzagen. Toen de soldaten eenige Terwijl de jagers voorzichtig naderslopen, buffel was levenloos ter aarde gestort. jaren later echter vertrokken, bleven de weidekking zoekend achter het struikgewas, snoof Behalve eenige lichte verwondingen aan ziji nige dieren, die niet geslacht waren om als de stier argwanend in de lucht. Juist toen de lirkerbeen en zijn armen, had Barry jreen letl voedsel te dienen, in het woeste en verlaten beide mannen hun paarden de sporen gaven sei hekomen. Zijn paard was echter zoo deerl gebied achter, en uit hun nakomelingen onten zich gereed maakten om te vuren, stiet lijk verminkt, dat het ter plaatse diende tf stonden de wilde buffels, die thans nog in een het monster een luid gebrul uit. Bijna tegeworden afgemaakt. groot deel van Noordelijk Australië voorkolijkertijd snelde de kudde weg, langs den kant men, en die tol de wildste en gevaarlijkste Een gewonde mannetjes-buffel is een zee van het moeras. dieren worden gerekend, welke men in dit gevaarlijk dier, dat tot het laatste zal vechtei De aanvoerder volgde in de achterhoede, werelddeel kent. Ondanks 't feit, dat heroepsom zijn leven zoo duur mogelijk te verkoope maar terwijl de mannen de dieren nagalopjagers hen bijna zonder ophouden achter* Een bekende buffeljager, Donald McKenna. peerden, keerde de oude buffel zich plotseling volgd en geschoten hebben, vermenigvuldigwas op zekeren dag met zijn twee honden t om en rende, zonder zijn vaart ook maar den zij zich toch zoo snel, dat thans de uitgevoet op jacht gegaan. Na eenigen tijd ont eenigszins te verminderen, op de beide strekte vlakten in de omgeving van de Golf dekte hij in het lage hout een aantal koeiei jagers af! van Carpentaria letterlijk wemelen van déze en kalveren, die begeleid werden door ee De eersie van hen, Barry geheelen, legde groote, grauwe dieren. De kudden waarin zij stier. Hij slaagde er in den mannetjes-bufft snel zijn geweer aan en vuurde. De kogel verrondzwerven zijn soms zelfs zoo groot, dat tot op eenige meters afstand te naderen, voor oorzaakte een schaafwond op den rug van den wanneer zij op verren afstand voorbijtrekken, dat de kudde hem opmerkte. Onmiddellijk be buffel, maar het woedende dier verminderde de lucht van het geluid hunner hoeven wordt gon deze zich toen echter te verplaatsen, maa zijn snelheid absoluut niet. De andere jager, vervuld en het wel lijkt, alsof er in de verte McKennan, die de gelegenheid niet voorbi James Healey, vuurde nu op zijn beurt, doch een zwaar onweer woedt. wilde laten gaan, bracht snel zijn geweer aa miste. Voordat een der beide mannen opnieuw De buffel is een waardevol dier, vooral vanden schouder en schoot. kon schieten, had de buffel zich onder het uitwege zijn sterke, dikke huid, waarvan men De kogel trof den stier aan den hals, en he stooten van een vervaarlijk gebrul op Barry's kleedingstukken kan vervaardigen, waar zelfs dier plofte als een steen op den grond neer paard geworpen. de hevigste koude niet doorheen kan dringen. Het geluid van het schot deed de koeien e Het goed-getrainde dier maakte een scherBovendien vormt zijn vleesch, gedroogd en pen draai, op die manier althans den eersten^ kalveren ijlings de vlucht nemen, terwijl d gezouten, in vele landen een zeer gezocht honden, luid blaffend, naar den gewoilu hevigen naar boven gerichten stoot der machvoedsel. mannetjesstier toerenden. Toen zij hem had tige horens ontwijkend. Snel als het licht Aangezien de buffel een behoorlijken prijs den bereikt, kwam hij echter met een ruk draaide de buffel zich echter om en stootte opbrengt, is de jacht op deze dieren een looovereind en stormde op McKennan af. Dez. opnieuw. Een verschrikkelijke kreet sneed nende bezigheid. Een groot aantal mannen probeerde zijn geweer opnieuw te laden, maar door de lucht toen de vervaarlijke horens houdt er zich mee onledig, maar de gevaren tot zijn ontsteltenis haperde het wapen! Er diep in het lichaam van het ongelukkige dier die er aan hun beroep zijn verbonden, mogen was geen tijd om te trachten het defect te herdrongen. Het sprong hoog op en viel toen niet worden onderschat. De avonturen, die stellen. Hij wierp zijn geweer daarom weg en met een harden slag neer, Barry in zijn val sommigen hunner meemaken, toonen wel, dat klom zoo snel hij kon in den eersten den besmeesleurend. hun leven dikwijls aan een zijden draad hangt, ten boom, waarin hij zich maar net in veiligHet was een afschuwelijk oogenblik voor want het dier bezit in zijn groote, scherp geheid bad gebracht toen zijn belager snuivend den jager, want het geweer was hem door den punte horens een machtig en doodehjk bij den stam arriveerde! val uit de hand geslagen, en weerloos lag hij wapen! Op een dikken tak gezeten, keek McKennan op den grond, terwijl de buffel op nog geen naar beneden. De stier, die klaarblijkelijk teOen der meest ervaren buffeljagers van twee meter afstand van hem stond, zich anvreden was omdat hij zijn menschelijkeii Australië is Mr. George H. Sunter, die in een dermaal gereed makend voor den aanval, die tegenstander op de vlucht had gedreven paar jaar tijds kans gezien heeft meer dan dit keer op den jager zelf gericht was. Barry keerde zich nu tegen de beide honden, di( twaalfduizend dezer dieren te dooden. Om hooide het luide snuiven van het razende dapper probeerden hem op den grond te dezen rijken buit te kunnen bemachtigen, heeft monster; zijn oogen gloeiden als vuur en de trekken. Hulpeloos in den boom gezeten, wa^ hij vijfentwintigduizend mijl moeten afleggen, heete adem sloeg den man, die zich ten doode gemiddeld per dag twaalf buffels neerschieMcKennan nu gedoemd een verschrikkelijk opgeschreven waande, in het gezicht. Het kon tend! schouwspel gade te slaan. slechts een kwestie van seconden hoogstens Met een zwaai van zijn machtige horen? De jacht vindt gewoonlijk te paard plaats. zijn, voordat de buffel hem evenals het paard, wierp de stier een der honden in de luch Soms echler verdwijnt de buffel, wanneer hij met zijn geweldige horens het lichaam zou om hem vervolgens met zijn pooten te verachtervolgd wordt in het struikgewas waar openrijten. pletteren; de andere hond werd door één enke een ruiter niets kan uitvoeren. De jager heeft Hij wilde zich oprichten om zijn geweer te len stoot van de horens bijna geheel doordan geen andere keus dan de jacht te voet grijpen, dat op eenige meters afstand lag. midden gereten. voort te zetten, hetgeen een veel gevaarlijker Hij kon zich echter niet verroeren, daar hij Het nu in een staat van razernij verkeeren onderneming is. met zijn linkerbeen onder het paard terechtde dier begon vervolgens den grond meters in Bul fels kunnen een geweldige snelheid ontgekomen was. het rond met zijn horens om te woelen; toen wikkelen; in vollen ren draaien zij zich soms De buffel boog zijn kop, stiet e«;n woest gekeerde het zich plotseling om en stiet een zoo plotseling om. Wanneer dit gebeurt, verkeert brul uit en rende op Barry af. In uiterste wanvervaarlijk gebrul uit, dat McKennan meende, de jager die achter hem aan galoppeert, in hoop deed deze een poging zijn been onder er dfcn boom waarin hij zat, door te voelen groot gevaar, vooral wanneer het achtervolghet paard vandaan te rukken. Of hef kwam, trillen! Vervolgens, terwijl het bloed uit zijn de dier een slier is. Want deze valt dan ondoordat het dier zich bewogen had, of dat schotwonde vloeide, en het schuim hem dik middellijk aan en als de zwaar gehoornde kop Barry inderdaad nu meer kracht ontwikkelde, op den bek stond, liep hij weg in de richting, van het monster in botsing komt met iets zal wel moeilijk zijn vast te stellen. Hij slaagdie de kudde had genomen. Den volgenden anders dan een rots of een stoomwals, dan de er echter in zich op zijn zij te wentelen. ochtend vond McKennan hem niet ver van ontstaan er gewoonlijk moeilijkheden —' echWas hem dit niet gelukt, dan zouden de den boom liggen. Waarschijnlijk was hij door ter niet voor den buffel! horens van het machtige dier zich zeker in bloedverlies en uitputting gestorven. Eenigen tijd geleden ontmoetten twee hezijn lichaam geboord hebben. Nu schoot de Dergelijke gebeurtenissen zouden met honreden jagers een kleine kudde buffels in een buffel hem op slechts eenige tientallen centiderdtallen zijn te vermeerderen, want de bufmoerassige streek nabij de rivier de Roper, meters voorbij, om zich direct daarop om te fcljacht is stellig even' opwindend en gevaar die uitmondt in de Golf van Carpentaria. De keeren ten einde een nieuwe charge uit te lijk als de jacht op tijgers en leeuwen!

'iSJWpr;

Fi«-

n^m\

OP LEVEN EN DOOD

■-

j*&*

al£-

1

-

"ik

*■ ê •^J

*-

.

■

^^ZMm

•&$■■■ r *■

mmm:>-* w

- i

**s—-v ~.

-

„ -

. ^;>*»-'4aiÄ. w» '-'•-

■- • :■

r

f

M* •*afc-s. -f PIETER DE HOOCH - DE BINNENPLAATS

IM DE BE EM

woon ? vrijheid natuurg-eweld, weerden zich met al hun kracht en wisten hun oude zelfstandigheid te behouden. De Teil-sage heeft een historischen achtergrond en is tegelijkertijd een symbool; want het is zeker dat op deze wijze op verschillende plaatsen der bergen een strijd om de vrijheid is gestreden. Eén ding hadden de Zwitsers mee: door het eigenaardige voorkomen van hun land was het mogehjk met een gering aantal soldaten den grooten legermachten der ridders te weerstaan. De groote, vaak dichtbevolkte Alpendalen hadden namelijk meestal slechts een stnallen toegangsweg, die door weinige strijders met succes tegen een groote overmacht verdedigd kon worden. Toen de Zwitsersche kantons zich aaneensloten tot het eedgenootschap, legden zij daarmee reeds den grondslag voor de militaire superioriteit, die hen gedurende de gansche verdere Middeleeuwen stand deed houden tegen de macht van hen, die herhaaldelijk trachtten hen te overheerschen. Heeft dus in vroeger eeuwen in de Alpen de vrijheid gewoond, ook nu nog kan men dat zeggen, nu jonge menschen uit alle oorden van ons werelddeel, naar de bergen trekken om daar den korten tijd rust, dien de strijd om het bestaan hun schenkt, hun vacantie, in volkomen ongebonden vrijheid door te brengen. Waar is dit dan ook beter mogelijk dan in het hooggebergte, waar de moderne gejaagde mensch de rust van het alleenzijn zoo goed kan vinden en tot zichzelf in kan keeren in de paar dagen van eenvoudig, ongecompliceerd leven, wanneer hij met den rugzak op van hut naar hut trekt?

Alpen, met als kern Zwitserland, zijn door alle eeuwen heen een reservaat van de vrijheid geweest. De eerste menschen, die hier in verre, voorhistorische tijden kwamen wonen en aan de oevers der meren hun paalwoningen bouwden, waren vrije menschen, en dat bleven ook hun nakomelingen, die 't land introkken en die, ook nog in praehistorische eeuwen, reeds de hooggelegen Alpendalen bevolkten. In de Middeleeuwen, den lijd der ridders en grootgrondbezitters, kwamen de vrijheden van de landelijke bevolking ernstig in het gedrang, lerwijl de gilden aan de handwerkslieden bepaalde rechten waarborgden, werden de eens zoo vrije boeren tot lijfeigenen gemaakt. In de afgelegen streken der Alpen drongen de ridders eerst in de lale Middeleeuwen door. Doch de Zwitsersche bergboeren, sterk geworden in den strijd met het

Het zal wel daarom zijn, dat het alpinisme steeds meer aanhangers wint, onder alle lagen der bevolking. En in de bergen woont nog steeds een vrij en krachtig volk, dat hen met groote hartelijkheid ontvangt. Den invloed, die er steeds van de ongerepte natuur op den mensch uitgaat, ondervindt men wellicht nergens zoo sterk als in het hooggebergte. Voor koude hoeft men niet bang te zijn. Als de zon schijnt is het ook daar, waar de eeuwige sneeuw ligt, op de firnvelden en de gletschers, niet koud, doch integendeel zeer warm! Boven 1500 meter straalt de zon met dezelfde intensiteit als in... Noqrd-Afrikaï Zij straalt over een landschap, dat wel eenig op «Je aarde is en dat in grootschheid de Himalaya nog overtreft. De vierduizend meter hooge bergen der Alpen lijken namelijk veel majestueuzer dan de achtduizend meter hooge toppen van Azië, daar men de laatste meestal slechts van grooten afstand te zien krijgt, terwijl de Zwitsersche bergreuzen zich vaak op slechts een kilometer afstand tot hun indrukwekkende hoogte verheffen. In de bergen woont de vrijheid — ook nu nog. Op een paar minuten afstand van het eindpunt der bergbaan of der Alpenpost bevindt men zich te midden der meest woeste rotsformaties, in een ongerepte natuur. Daar groeien de zeldzaamste bloemen, terwijl de algemeener soorten, zooals de alpenrozen, geheele vlakten als met een bont tapijt hebben bedekt, waarboven de naakte machtige rotswanden zich verheffen of de watervallen klateren. Met bruingebrande gezichten, over-

De

vloeiend van levenslust en gezondheid door de bestraling der hoogtezon, keeren de alpinisten terug, en dragen het ideaal der bergen mee in hun hart naar hun woon- en werkplaatsen... 1. In den rugzak alles wat men noodig heeft, en dkn er op uit in de bergen! 2. Het majestueuze landschap van het hooggebergte. 3. Schapen scheren. 4. De resten van een ijslawine. 5. Rust op het zachte eener alpenweide.

gras

6. Een bergdorpje. 7. De berghut is bereikt. Waterputten.

-

VOOP ELKE IJZEN OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND 20 JULI

DE PRIJSWINNAARS

OPLOSSING GEÏLLUSTREERD KRUISWOORDRAADSEL

f.. ■

} ■ ■ ■ ■ ■L ■ ■ H■ O ■ L L

1 ■

U[LiFAnr

L J_AMP!

f:.

Lfaal

L'ÄAPi

[EGEL]

^LESELI

IVM]

AfpPEL]

|b>-MEP:

fijBEEtol J[TOK"

[-KiPOll

L[A^!P1

mejuffrouw mejuffrouw mejuffrouw mejuffrouw den heer B.

[EDAIUE

L/ 1 u

n DDEPI

De hoofdprijzen toegekend ann:

=

O PAP

,=0

rUELl Kr.-o

^1 ^i

([AT]

4.„ ,

nfsBAkf]

-M |

n^pl

nfuTo]

m mm mB m m m *m ■si m 1

' [LSMkJ

5

OPLOSSING SCHAKELWOORDRAADSEL

1

2

5

A

5

6

K

S

T

D

S

V In deze roulcllc motten woorden ingevuld worden lm de richting van de wijzers van de klok in ieder nummervakje één Ictlcr) van de volgende beteckenis: 0—21 polderwatcr in Noord-Holland 2-34 turfgrond 6—13 samentrekking van een voorzetsel en een lidwoord 36—23 planeet 10—24 vrucht 15—■» het tellen

MAXCKL

OPLOSSING INVULRAADSEL A

OPLOSSING HARMONICA-PUZZLE

L

E

G E

l

D-RAADSEL

"

1

7

AI L LAP P

L

L

A

A

A T

T [ S

HONINGRAATRAADSEL

D

7

o

L

D

L

9

OPLOSSING WOORDVIERKANT M

A

M

1

£

C

P

A

T

E

M

P

c u

Z

Z

L

E

P

V

T

M

0

M

n

A

T

U

U

P

K

0

M

1

E

K

(iliAAX

OPLOSSING ONZE FILMPUZZLE LETTERGREEPRAADSEL boschbe« cendenel Tiiislöv tandpasta ehstand RETTE DAVIS

D

Vul horizontaal in: 1. lyrisch gedicht 2. bevrachten 3. wegnemen 4. vaandelstok 5. balk die in de lengte draagt 6. loon dat elke maand betaald wordt 7. zooveel als een hand omvatten kan o. pluim 9. goedendag. Te gebruiken letters: a, a, a a a a a d. d, d, d. d, d, d, d, d, d, d, ;. ;, ,; e e' «. i.. é. h, I, I, 1, j, m, n, „^ n n „ '„ ' o, o, r, r, r, r, 5, s, t, t, v, v.

Om de cijfers - te beginnen bij en in de nchlmg van de pijltjes — woorden invullen die beteekenen: 1. smartelijke gewaarwordingen uiten 2. luid weerklinken 3. minder helder maken 4. vroeger 5. hard loopen 6. van dennenhout 7. voorwerp waarmede men een vlam dooft 8. iemand die in afzondering leeft 9. liefhebben.

^

6

8

9

n

10

u

15

19

^ Verticaal: 1. oren waarin de smeedijzeren platen tot gloeihitte worden gebracht — 2. aardheuvel — 3. stof om te voeren — 4, rente opleve-

deze

week

worden

Veling, Amsterdam; Ernste, Heerlen; Lirhtendahl. Harlingen; Riepen, Amsterdam; Bronner, Bussum.

De troostprijzen werden verworven door: mevrouw wed. A. v. feokhorst, Hilversum; mevrouw v. Eijnshergen, 's-Gravenhage; mevrouw de Caluwé, Utrecht; mejuffrouw C. v. Ameijden, Rotterdam; den heer J. v. d. Zon, Zoeterwoude; den heer Johs. Slootweg, Amsterdam; den heer K. W. de Vruch, 's-Gravenhage; den heer G. C. Nieuwendijk, Utrecht; den heer J. F. Colsen, 's-Gravenhage; den heer G. W. Wouters, Amsterdam; den heer A. Arnold, Roosendaal; den heer W. R. Hovingh, Appingedam; den heer K. Bout, Roosendaal; den heer P. v. Schaick. Maassluis; den heer H. Houternaf. Amsterdam; den heer J. den Outer, Rotterdam; den heer G. Plugboer, Amsterdam; den heer Joh. Piersma, Sneek; den heer J. Bekink. Renkum. den heer E. v. d. Craats, Ede; De hoofdprijs van de „Filmpuzzle" werd deze week gewonnen door:

16

rend — 6. naar het punt van uitgang — 8, strekking — 9. voorgevel van een gebouw — 12, denken over iets — 13. verzoek — 15. blijkbaar — 16. vervaardigen — 17 gissen.

mejuffrouw C. van Kempen, Rotterdam. De troostprijzen vielen ten deel aan: mejuffrouw H. Scherpenisse, Amsterdam; mejuffrouw C. E. Breuker, Amsterdam; mejuffrouw N. van Dalsum, Amsterdahi; mejuffrouw B. Joosen, Rotterdam; mejuffrouw H. Schmidt, 's-Gravenhage; mejuffrouw C. .1. Turfriier, 's-Gravenhage; mejuffrouw L. Thissen, Velden: den heer G. W. Karnekamp, Amsterdam; den heer B. Wilhers. Nijmegen; den heer W. Smit, 's-Gravenhage.

ONZE PRIJZEN. Voor goede oplossingen op iedere puzzle, rebus, probleem, enzoovoort, stellen wij een prijs van ƒ 2.50 benevens vier troostprijzen beschikbaar. In totaal dus deze week 5 prijzen van ƒ 2.50 elk en 20 troostprijzen.

De eerste letter van het woord hetwelk iedere teekening voorstelt, moet in de punten worden ingevuld. Bij goede invulling leest u in de punten de namen van twee filmsterren.

D

A j L "

ï

ONZE FILMPUZZLE TEEKENINGENRAADSEL

D D

0

A I T

A

De drie eerste letters van elk woord vormen te zamen den naam van een stad in N.-H.

D

STAAL L

Bij juistejnvulling zijn er drie woorden ontslaan: van u—34 - gemeente in de provincie Noord-Holland ■ o—' - begrafenis .. 22-26 = 't luchlomhulsel dat den aardbol omgeeft.

D

6

SLAAP P

22—7 gasvormige stof 28—26 district.

in ieder vakje moet een lettergreep inge7 vuld worden. Tezamen vormen deze lettergrepen woorden van de volgende beteckenis: Horizontaal: f. rooster waarop ii projectielen worden gegloeid — 3. van voeder voorzien — 5. latwerk tot afscheiding — 7. in het klein langs de huizen verkoopen — 9, verdich18 te vertelling — 10. 't beschouwen der zielebeelden — 11. voorvoegsel bij de namen van 't metriek stelsel, dat „tien" beteekent — 12. volk — 14. kleed tot beschutting tegen de koude — 16. wijnsoort — 18. van een kenmerk voorzien — 19. waarschijnlijk.

D

5

A

2

E. H. S. E. F.

konden

Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2,50 en tien filmfoto's beschikbaar om te verdeelen onder de goede oplossers. Antwoorden in te zenden vóór 10 Augustus aan Dr. Puzzelaar, Galgcwaler 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart a.u.b. duidelijk vermelden: FUmpuzzle 10 Angnstns.

DE OPLOSSINGEN op de in dit nummer voorkomende puzzles, enzoovoort, gelieve men vóór 10 Aug. in te zenden aan Dr. Puzzelaar, Galgewater 22, Leiden. Op enveloppe oE briefkaart vermelde men duidelijk: Oplossingen Zoek en Vind 10 Aug.

Deze puzzle kan tegelijk met de andere ingebonden worden, doch liefst op een apart velletje papier.

- 12 — 13

£^£&H.

UIT

HET IS EEN ZONDERLINGE WERELD

EEN WATERVAL VERPLAATST ZICH

SENTIMENTEELE RECHTERS. - Een jongedame in hel Engelsche plaatsje Eallng moest zich voor de rechtbank verantwoorden, omdat zij tegen de verkeersregels had gezondigd. Ze bekende schuld, maar verklaarde dat zij wat verstrooid was geweest omdat zij zich dien dag juist verloofd had. - Ze werd vrijgesproken! HET HUWELIJK IS EEN ERNSTIGE ZAAK. - In St. Louis V. St., vroeg een vrouw echtscheiding aan, omdat haar man op den eersten dag van hun huwelijk geweigerd had de zuurkool te eten die rij had bereid I

edurende de eeuwen, dat het water nu reeds over de stellte bij Niagara naar beneden stort, heeft het de rots waarover hel valt, onafgebroken doen afslijten.' Alleen reeds tijdens de laatste honderd jaar heeft de bekende Horseshoe-Waterval de stellte ongeveer honderdveertig meter naar achteren verplaatst. Het water slijpt de zachte leisteen-laag weg, met hel gevolg dat na verloop van lijd de hardere laag kalksteen topzwaar wordt en naar beneden valt. Op deze wijze slijt het gesteente steeds verder af en er is niets, wat hel kan tegenhoudenl

DE LOODGIETERS GAAN ZICH VERZETTEN In Engelsche humoristische tijdschriften worden nogal eens grapjes verkocht op de vergeetachtigheid van loodgieters. De loodgieters in Australië hebben zich thans vereenigd om hieraan een einde te maken. Ze zijn van dlrgelijke grappen met langer gediendl EEN UNICUM. -Een zestienjarige wielrijder te Crown Hill, Engeland, werd tot een boete veroordeeld omdat hij bij een verkeerssignaal niet had flestopt Getuigen verklaarden, dat de jongen uitstekend kon schrijven en ook bijzonder goed m wiskunde was, maar dat hij niet kon lezen. 9 .P^^1 " Het breke" '»" f en arm op bestelling vijf pond; dito voor een been tien pondvoor een vinger twee pond; voor het afbijten van een oor tien pond. - Dit was de „prijslijst" die „Frankie the Buil", een likeursmokkelaar in Amerika aan een van zijn „begunstigers" overhandigde.

DE NIEUWSTE ELECTRISCHE BEHANDELING

D

^e nieuwste wijze waarop men een patient n electrische behandeling doet ondergaan bestaat hierin, dat men hem in n soort ijzeren kooi plaatst en den electrischen stroom door de ijzeren draden laat gaan. Naar men beweert, heeft men met deze methode meer en betere resultaten verkregen dan met ullra-violetle stralen. Om den bals van den patiënt wordt er klein instrument gehangen, dat een lichtje vertoont wanneer de stroom passeert, maar onmiddellijk ophoudt ie branden wanneer de stroom wordt verbroken. DE VEERTIGSTE VORST

EVEN GOEDE VRIENDEN! - Te Denver, Colorado, V.St., was een man getuige bij hel huwelijk van zijn gescheiden vrouw.

wii-

K

oning George VI van Engeland Is de veertigste vorst, die over het eilanen ijk

i

J,

r /»e,9,eert-

De eerste k

O"infl was

William I die In 1066 gekroond werd. Vijf vorstinnen hebben vóór George VI de regeering uitgeoefend.

HET GEKOOIDE MONUMENT

M

lenigen bezoeker van de Engelsche hoofdstad zal 't zijn opgevallen, dal K^ . , erz,cnop de galerij van het Londen Monument in de Fish Street Hill een ijzeren kooi bevindt. Deze kooi werd er in het jaar 1842 geplaatst, nadat een dienstmeisje zelfmoord had gepleegd door van den top naar beneden te springen. Dit was de zesde zelfmoord, die van af het monument gepleegd werd.

Hiernaast

HOEVEEL SMAKEN ZIJN ER? HET LEVEN IN DEN OERTIJD In den zoogenaamden voorhislorischen tijd leefden er op aarde allerlei dieren, die er in onze oogen al zeer grotesk uitzagen. De teekemng hierboven, die volgens de laatste wetenschappelijke gegevens werd gemaakt, geeft er 'n zeer interessanten indruk van. In de takken van den geweldigen varen-boom zitten monsterlijk groote kikvorschen, die zich, met groote troepen Iegelijk, In de boomen ophielden.

mra

D

e

geleerden vertellen ons, dat er In werkelijkheid slechts vier soorten smaak zijn, die omschreven worden als zoet, zuuc, zout en bitter. Eenige geleerden voegen er nog twee anderen, aan toe, die zij alkalisch en metaalachtig noemen, maar deze zijn in werkelijkheid slechts combinaties van de anderen. Al de verschillende „smaakjes", die wijverder nog kennen, zijn samengesteld uit de vier grootere smaken. Typische voorbeelden voor ieder soort smaak zijn suiker voor zoet, azijn voor zuur, gewoon zout voor zout en quinine voor bitter. WELKE VOGEL ZINGT HET VROEGST? Een

aantal Engelsche ornithologen hebben 'n statistiek gemaakt van de volgorde, waarin de verschillende vogels beginnen te zingen als het dag wordt. De koekoek bleek er het eerste bij te zijn, want hij liet reeds om kwart vóór vier zijn karakteristiek geluid hooren. Achtereenvolgens kwamen toen- de woudduif om 3.48; het roodborstje om 3.57; de nachtegaal om 3.58; de zanglijster om 4 uurde merel om 4.02; de bastaardnachlegaal om 4 05de fazant en 't winlerkoninkje om 4.09; de boekvink om 4 10; het zwartkopje om 4.13; de lorteldutf om 4.16; de fills om 4.17; de mees om 4.23. Up den dag, waarop deze lijst werd gemaakt, kwam de zon om kwart voor vijf op. Het avondkoor is veel minder luid en algemeen dan dat van den ochtend. Merels en zangWsters laten zich nog geruimen tijd na zonsondergang hooren.

rechts:

DE DUIVELSTOREN IN WYOMING (V.St.). Deze geweldige en eigenaardig gevormde rotsmassa werd door een vulkanische eruptie gevormd, in een ver verwijderd verleden. De omtrek aan den top bedraagt meer dan vijftienhonderd meter. Men lette vooral op de loodrechte geulen in het gesteente.

In het midden van Mei beginnen de vogels reeds om ongeveer drie uur twintig in den ochtend te zingen. Gewoonlijk is 't hel roodborstje dat t sein geeft. De nachtegaal zingt met lusschenpoozen den heelen nacht, maar het grootste aandeel in den vogelenzang wordt geleverd door de merels en zanglijsters. Engeland heeft een grootere verscheidenheid van zangvogels dan eenig ander land.

14 -

HET VOLLE

LEVEN

1. Een dubbel huwelijksfeest in de familie Aalbersc. — Z. Exc. Prof. Mr. P. J. M. Aalberse, vierde dezer dagen zijn 40-jari(r huwelijksfeest, terwijl op denzelfden dag zijn jongste dochter in het huwelijk trad met Ir. H. M. A. Klep, scheikundig ingenieur te Delft. — De beide bruidsparen voor de woning van Prof. Aalberse. 2. De geheel vernieuwde zeilhaven van „de Koenen" aan de Nieuwe Meer te Amsterdam. — Op den achtergrond het nieuwe clubhuis. 3. De Amsterdamsche Rennersclub „Ulysses" organiseerde voor de tweede maal de „Ronde van Edam". — De renners onderweg. 4. Een honderdjarige in Amsterdam. — In Huize „Vredenburgh" op den O.Z. Voorburgwal vierde de weduwe Margaretha Frijhaus, geboren Ruwenhorst haar honderdsten verjaardag. 5. Een kijkje bij den tunnelbouw te Rotterdam, waarmee men goede vorderingen maakt. — De werkzaamheden aan den Noordelijken Maasoever. 6-7. De twee nieuwbenoemde commissarissen van politie te Amsterdam, de heer J. C. Krenning (6) en de heer M. O. F. van der Heul (7), tot dusver beiden hoofdinspecteur van politie te Amsterdam. 8. Tijdens de feestweek van V.V.V. te Utrecht hadden er ook „Ascot-raees" op twee- en driewielige transportfietsen plaats voor bestellers uit Utrecht en omgeving. — Bij den finish. ,-.„ 9. Te Amsterdam werd een legerd.in gehouden, waarvan hierbij 'n foto, die een demonstratie van een batterij van het regiment motorartillerie in beeld brengt.

Theresia

gaat als

vluchtelinge

naar

otlne wil zenden. Tallien

geland en roept de hulp in van Sir Pe, zoogenaamd

om

Tallien

ntr0UWt FrarnCkriirt ij e gaan.

haar

te

helpen.

^

Wei9e rt

gaat

;y

M ,,

.

met

aangespoord

eSPierre

"

deze

|n

'" ^

lijst

door

Tallien

Theresia,

Na,ionale

en

belooft

Co v

" «n«« ^ |eden> die he"" t 00»• \i

zoodoencje

orn

staat bovenaan, naar

Uan wordt Lady Blakeney, als haar n met diens bewind eens zijn op de hand afwezig is, door een truc uit huis geit jjjgen. gevangengenomen bracht. dell.jk waar

met hij,

mingen velin

en

naar

Frankrijk

.„ gedenkwaardige dag tijdens de Fransche

5^ Percy begeeft zich nu onn, ,|utie. zijn in

vrienden

een

van

naar

rijn

De

Frankr espierre

vele

Nationale

spreekt,

Conventie

Tallien

zit

is

bijeen,

angstig

rond

vermo (ijken, waar Theresia, zijn inspiratie, blijft,

n gesprek afluistert tusschen Ch der haar bemoedigende tegenwoordigheid

en Theresia. Hij hoort dan, dat , hij

vrouw den volgenden dag voor de Re,

niet durven spreken.

Dan wordt hem

briefje van Theresia in de hand geduwd:

lut-onnaire Rechtbank zal worden gebrac ben gearresteerd." Thans slaat Tallien op bir Percy maakt een ontvluchtingsplan , Spreekt, spreekt om zijn

eigen

leven

en

da echter door een Franschen spion Robespierre, dl« van Theresia te redden. geluisterd wordt. ■ . -n ., L r. . J _. reien naar de guillotine heeft gestuurd, De vlucht verloopt prachtig ... eigenl ditmaal het onderspit, en jubelend klinkt te mooi, en spoedig blijkt dan ook, dat door de herberg, waarheen Percy zijn vrouw brac espierrel" omsingeld is door revolutionnairen.

hem

dadehjk

dre.gt

hem

het pistool neer

te

op de

schieten.

borst

van Parijs:

inmidde|s

c.|

met

een

„Weg met

^h.,,

^

Marguerite doorgedrongen. ZIJ

van

hten, maar worden op het binnenplein tot

Alleen

, , gebracht

hij z,n vrouw ongehinderd wil laten gaa

lon.

ral

cht

Percy het pistool overgeven.

,s

ïrcy

Chauvelm stapt binnen, maar Percy , |e

straten

Chauv

lm gaat hiermede accoord, maar nauwelij

van

Chauvelin en een vuur-

door

Percy

m0et

nu

tijd

winnen

tot het

Robespierres val ook tot hier zal

doorgedrongen.

Hij

raadt

Chauvelin

en

is Marguerite weg, of Sir Percy weet r. soldaten aan om Robespierre af te vallen, zijn

vnenden

wordt

toch

Marguerite

te

ontkomen.

Hela

gevangengenomen

deze

, ,

de

natuurlijk

Robesp.erre bepaalt, dat zij den volgend, .Hen", en dag naar de guillotine zal worden g s.

bracht. Percy

naar

een

middel

om

I onder zijn

Robespierre,

De

Calmet,

een

geheim

nel, krijgt hij een lijst met verdachte led der Conventie

Loet C. Barnstyn-film.

Sir Percy Blakeney

Barry K. Barnes

^Lar9Ueri,e Theresia Cabarrus

Sophie Stewart Margaretha Scott

Sir Andrew Foulkes Lord Hastings

....

James Mason c • i . . Francis Lister Anthony Bushell patrick Barr

Robespierre

Henry

Zijn secretam, De Calmet De

O. B. Clarence

Frankrijk

Robespierre.

Pimpernel, gelsch

0scar

.... Hugh Miller

Marre

1794. van

gaat Het

dat zich

edelman,

Sir

gebukt verbond

onder van

de

den

onder

leiding

van

Percy

Blakeney,

terreur Rooden

een

En-

bijgenaamd

den Rooden Pimpernel, ten doel stelt de Fransche aristocraten van de guillotine te redden, en hun de

mogelijkheid

van dit verbond, maar deze heeft zijn vrouw Marguerite, een voormalige Fransche actrice, die het gevaar

^an Tallien Chauvelin

te

scheppen

naar

Engeland

vluchtten, zet zijn werk nog steeds voort.

Dan

volk bestormt

de

flev.n-

die

Robespierre

naar

bescherming door te verkla-

recht

heeft.

Het

volk juicht

hem

en grootmoedig neemt Percy zijn ouden


VAN DEN POODE IMPEPME

Scarlet Pimpernel)

Nog immer maakt Frankrijk jacht op den leider Regie: Hanns Schwartz.

doen.

„Robespierre Is

dat dit de buit is, waarop hij als Rood« sernel

van het verbond van den Rooden Pimpe

of the

het

durven

kreet:

len valt Chauvelin aan, maar Percy neemt ziet

vrouw te redden. Van den secretaris vi

(The return

niet

verlossende

te

beseft

waarin

hij

verkeert,

beloofd,

gedurende een jaar niet naar Frankrijk te

om

gaan.

Dit is overigens geen reden voor de leden van het verbond om niet met hun moedig werk voort te gaan. Robespierre

heeft

Chauvelin,

politie, opdracht gegeven

om

den den

prefect van Rooden

Pim-

pernel te vangen. Slaagt hij niet, dan zal ook hij naar de guillotine worden gestuurd. Tallien,

gematigd

lid

der

Conventie,

veraf-

schuwt de moordzuchtige politiek van Robespierre, al durft hij hier niet opelljk voor uit te komen. Toch is dit genoeg bekend om zijn leven in gevaar te brengen. Chauvelin heeft dan ook onder bedreiging haar geliefde te zullen dooden als zij weigert niet veel moeite om Talliens vriendin, de actrice

Theresia

Cabarrus,

over

te

hajen

voor

hem te werken en den Rooden Pimpernel in de val te lokken.

Het bezoek van het Engelsche Koningspaar aan Parij:

e^i veilig aixut LUK LLu} Uhtéie ondehaoeA

Een

indrukwekkMd

-J^;-" ^"^. bij hM p^.er.n v.n d. Pl.c. de I. Concorde te Pariis. In peneersten .uto zijn de^EngeUch. Koning end. Kransche Kresldert gezeten. In den tweedy de Engelsche Koningin en de echtgenoot* yan den President.

- HIJ WAS AF SCHUWELIJK... TACTLOOS ! EN WAAROM ZEGT U TOCH DAT HET MI|N TAN DK.\ ZIJN' U WEET DAT IK ZE GOED OETS

En toch is Lux zo goedkoop! Het standaardpak kosl121/2centen het reuzenpak, met meer dan de dubbele inhoud, kost slechts 25 cent. Bovendien bevat het standaardpak Lux nog een breipatroon en het reuzenpak twee breipatronen. En. . op elk pak een waardevolle bon voor fraaie geschenken

- EN TOCH KOMT SLECHTE ADEM VAAK DOOR DE TANDEN! WAAROM GA JE NIET EENS NAAR EEN TANDARTS >

X\>*»

■%V

SLECHTE ADEM ONTSTAAT MEESTAL DOOR VOEOSELREST. JES TUSSCHEN DE TANDEN, DIE GEWONE TANDPASTA'S NIET KUNNEN VERWIJDEKEN. IK BEVEEL COLGATE'S TANDPASTA AAN. HAAR SCHUIM DRINGT OVERAL DOOR.

&

*

cmgoedmichMl^ Weest niet langer een prooi van de ondragelijke last en de folterende jeuk, wanneer een eenvoudig middel uitkomst kan brengen. Een paar druppels van de heldere vloeistof D.D.D. op de pijnlijke plek en de jeuk bedaart onmiddellijk, de aandrang tot krabben verdwijnt. Denkt U eens in, weer rustig te kunnen slapen en 's morgens verkwikt aan den arbeid te kunnen gaan. Het D.Ü.D.-Recept van Dr. D. Dennis wordt sinds vele jaren met succes aangewend tegen Eczeem, Open Beenen, Zweren, Puistjes en andere huidaandoeningen. Flacons è 75 cent, f 1.50, en f 2.50 bij Apothekers en Drogisten.

— ZIE TRUUS NU EENS I

mmmmm

Te Vitlers-Bretonneux onthulde de Koning een gedenkteeken voor elfduizend Australische soldaten, die in den wereldoorlog zijn gevallen. De Koningin legt bloemen aan den voet van het monument.

\* ET haar aromatisch schuim dringt Colgate, in tegenstelling met gewone tandpasta's, tot in de kleinste hoekjes tusschen de tanden door. Het lost alle ongerechtigheden op, die de oorzaak zijn van slechte adem, doffe, tanden eptandbederf, en spoelt ze weg. Colgate polijst de tanden zonder het glazuur aan te tasten en maakt ze hagelblank.

Annonces betreffende

Geneesmiddelen en Geneeswijzen worden in dit blad slechts opgenomen, indien zij vooraf voorzien zijn van het stempel „Geen bezwaar" tegen de plaatsing, afgegeven door de Commissie van Controle op de Aanprijzing van Geneesmiddelen en

Bij de ontvangst op het gemeentehuis te Parijs. Van links naar rechts: de Koning, ,de Koningin en President Lebrun.

Belangrijke besprekingen. - De Engelsche minister van Oorlog, Hore-Belisha ie Villers-Bretonneux in gesprek met de Fransche generaals Gouraud (midden) en Gamelin. — 18

Geneeswijzen, waarvan het Secretariaat is gevestigd: Segbroeklaan 33, 's-Gravenhage.

EPH COMPLEET VB
NAGUT

ictor Dubois, oud-hoofdinspecteur van de „Om 's hemels wil, wacht en luister naar zeker wel verteld, dat ik een goede bekende Sürefé, den even bekenden als gevreesik heb te zeggen. Ik verkeer in groot van haar ben? Dus u moet ook weten," hij dcn Franschen Geheimen Dienst, had wat gevaar!" wachtte even, „dat ik in relatie sta met met zün vriend en opvolger Jean Cocteau Het was een jeugdige stem, de stem van de Süreté! Het is myn plicht alles te ongedineerd in een beroemd restaurant op den een vrouw of meisje, met een angstigen, derzoeken wat er hier in het hotel gebeurt linkeroever van de Seine. Ze hadden druk over den ouden tüd zitten praten en daar- smeekenden klank er in. Dubois, die natuur- als het maar even vreemd lykt. En het lijkt Ik moet u dus verzoeken mij door heel lang over hun koffie en likeur lijk was blyven staan, veronderstelde dat vreemd gedaan. Zoo kwam het, dat het reeds büna degene die dezen noodkreet in den donkeren alles te vertellen, wat u gehoord hebt van nacht geslingerd had, dicht by de gesloten dien dokter!" middernacht was toen de beide vrienden het deur moest hebben gestaan van een der restaurant verlieten. „Ach," zei madame Barrès na eenige aarwelke aan den tuin van het zeling, „voor u hoef ik eigenlyk niets te „Je had nog een jaar of wat bü de Süreté slaapkamers, hotel grensden. verbergen. De kwestie is, dat die dochter moeten blijven," merkte Jean Cocteau op, bent u en in welke kamer bevindt niet heelemaal normaal is. Geestelyk niet, terwijl zij door de verlaten straten van de u „Wie zich?" vroeg hy. ziet u. Haar ouders willen haar daarom onwyk liepen, waar zy woonden. „Je had je hoorde hy een andere stem, even- der de hoede stellen van een dokter, die een nog niet als particulier detective moeten eensToen van een vrouw, die op woedenden toon kleine privé kliniek bezit. Ze is niet gek, dat vestigen. Dan had je het nog een tydje wat gemakkelijker gehad. Ons werk by de Süreté te keer ging in een of ander Spaansch dialect, moet u niet denken, want anders zou ik is lang zoo moeilyk niet meer als vroeger, terwyl er in dezelfde taal geantwoord werd, natuurlyk geweigerd hebben haar in het op veel zwakkere wyze, door de stem hotel toe te laten." dank zy de vele wetenschappelyke hulpmid- doch „Hebt u haar gezien?" vroeg Dubois. delen, waarover wy thans beschikken en die die den noodkreet in het Engelsch had geuit. Hy wachtte en luisterde geruimen tyd, „Neen, dat niet. Haar maaltyden worden jy natuurlijk by je werk moet missen. Vooral bij den Vreemdelingendienst, waar jy je maar er kwam geen énkel geluid meer en het gebracht in de kamer naast die waarin zy altijd zoo voor interesseerde, hebben wy den holle, achttiende-eeuwsche gebouw was slaapt, dus in de kamer van haar ouders. Er laatsten tyd een paar zeer interessante ge- plotseling in de diepste stilte gehuld. Einde- is een verbindingsdeur tusschen de beide lyk, zy het ook met tegenzin, vervolgde hy vertrekken." vallen gehad." zijn weg naar zijn kamer. „Dan doet de moeder de slaapkamer van Victor Dubois haalde de schouders op. toen Dubois den volgenden mor- het meisje zeker zelf?" vroeg Dubois. „Ik vond het werk juist wat èl te eenvoudig genDirect wakker werd was het hem weer alsof „O neen, monsieur! Een van de werkgeworden door die wetenschappelyke hulpdien smeekenden kreet hoorde: „Ik ver- meisjes doet de kamer lederen morgen. Maar middelen! En er gebeuren ook buiten de hy in groot gevaar!" — Waarom zou hy die ziet het meisje ook niet, want de kamer Mirete om nog heel wat zonderlinge dingen. keer niet probeeren te weten te komen, uit welke wordt in den namiddag gedaan en dan zit De meeste er van worden juist, zooals de kamer het hulpgeroep geklonken had? Hy ze op de kamer van haar vader. Haar ouders volksmond zegt, buiten de politie en de stond op, kleedde zich aan en belde drie houden ontzaglyk veel van haar; ze laten rechtbank om beslecht. Ik heb zelfs gedurende den korten tyd, dat ik in Hotel Jacques keer. Dat beteekende, dat hy de nieuwe pa- haar nooit alleen. Of haar vader, of haar van het hotel, madame Barrès zelf, moeder is altyd by haar." woon, nog een paar zeer eigenaardige ge- tronne wenschte te spreken. Eindelyk verscheen „Welke dokter behandelt haar? Weet u vallen meegemaakt, en lederen keer waren deze met een rood, opgewonden gezicht van dat? er ook vreemdelingen by betrokken." de drukte. „Ja," zei de vrouw, diè bly was eindelyk „Wat voor gevallen waren dat?" „Ik zou graag willen weten," zei Dubois vryuit te kunnen spreken. „Hy heet Sardou, „In het eene geval was een allerliefste jon- abrupt, de kamers bewonen, die aan en hy woont in Clichy." ge vrouw bijna vergiftigd door een andere den tuin „wie grenzen, ongeveer drie deuren van „Hebt u er eenig idee van, hoe lang zijv jonge vrouw, die met den man van de eerste myn slaapkamer, naar den kant van de trap hier blyven?" wilde trouwen." Zijn het Engelschen?" „Dat soort dingen gebeurt over de heele „Ze waren van plan verleden week al te Barrès aarzelde. Toen antwoord- vertrekken, maar er zyn met betrekking tot wereld — en niet alleen onder vreemdelin- deMadame zy, maar niet van harte: „Non, monsieur, gen. Evenmin gebeuren ze alleen in Parys, meisje eenige moeilijkheden gerezen, zoohet zyn geen Engelschen. Het zyn ryke Ar- het of in jouw keurige Hotel Jacques. Maar toch gentynen, dat zy moesten blyven. Zoodra alles in orde verbaast het me eerlyk gezegd, dat daar zoo- Fransch." en ze spreken maar weinig is, gaan zy evenwel weg." lets kon plaats vinden, want het is toch Nadat Dubois had ontbeten, belde hy zijn „Een echtpaar?" vriend Jean Cocteau op. eigenlijk meer een privé woning dan een „Ja; een erg aardige oude dame en haar hotel? „Er is hier iets niet in orde," vertelde hy. man.' Dubois glimlachte. „En ik geloof dat het een geval is, waarby ik „Hoe heeten zy?" „Daarom ben ik er juist gaan wonen," zei „Dat kan ik u niet zeggen, monsieur Du- van je hulp gebruik zal moeten maken. Wil hy. „Je leert er de menschen beter kennen bois. myn man kan het wel. Het is je vandaag met me lunchen in hetzelfde en hoort dus meer. Maar het is er toch altyd zooietsMaar restaurant, waar we gisterenavond hebben als Parsoria of Cartosia." gedineerd?" tjokvol. Langzamerhand schynt het bekend „Alleen maar een man en vrouw, zegt u?" te zyn geworden, hoe goed het er is. Jammer graag zelfs! En je wèèt het: Hy zag madame Barrès' gezicht even ver- als„Natuurlyk, genoeg hebben monsieur en madame Voltin, ik je van dienst kan zyn, dan heb je het anderen toen zy antwoordde: „Ze hebben slechts te zeggen. Tot de eigenaars, een getrouwde dochter in Al- een ziens " dochter bij zich." giers wonen, waar zy ontzettend veel van Nadat Dubois zyn hoed en wandelstok „Juist. Hoe oud is die?" houden. Veertien dagen geleden zyn zy dan „Dat zou ik niet kunnen zeggen zonder gekregen had, liep hy langs de ontbijtzaal ook voorgoed naar haar toegegaan. Ze heb- gekeken welke lag tusschen zyn eigen appartement te hebben op het formulier, dat en ben het hotel nu verkocht aan een zuster haar vader het vertrek, waaruit, naar hy stellig geheeft ingevuld." van madame Voltin, en ik geef niets om loofde, die zonderlinge kreet om hulp tot „Hoe oud denkt u, dat zy is?" «lat mensch, noch om haar man." hem was doorgedrongen. Dubois merkte dat madame Barrès iets Victor Dubois was by zyn hotel aangeko- verborg, Hy bleef staan en luisterde. en dat maakte zyn nieuwsgierigmen en de beide vrienden namen afscheid. heid gaande. Uit de ontbijtzaal klonken de opgewekte Jiubois belde, en een oogenblik later ging stemmen van een familie, die bezig was denk," antwoordde de vrouw, „dat zij de deur als vanzelf open. Het mechanisme er een„Ikjaar de plannen voor den dag te bespreken. of negentien is." van was echter in werking gesteld door den Hy liep een eindje door en stond toen weer Dubois keek haar doordringend aan. , Wa^ stil, portier, die in zyn loge in zyn bed lag, tusschen de beide deuren der vertrekis er met dat meisje?" vroeg hy toen open aan het bellen reeds had gehoord, wie eens. „Kom, madame Barrès, ik weet dat er ken welke naar hy nu wist aan het Argenhet was. tynsche echtpaar en hun dochter behoorden iets niet in orde is!" Na zijn weg door de donkere vestibule te Maar hy kon niets anders hooren dan de „O, het is niets byzonders, monsieur Duhebben gezocht, besteeg Dubois de donkere, bois. Er was nu heel duidelyk een angstige opgewekte stemmen der plannenmakers. breede trap zonder licht aan te steken. Hij klank in haar stem. „Daar kan ik u de verI lotsehng kwamen deze naar buiten, om kende den weg en zijn appartement — een zekering van geven, want ik heb den dok- in hun slaapkamers te verdwijnen, waarna er zil- en slaapkamer — lag aan het einde van ter gesproken, die haar behandelt." een vreemde stilte intrad. Dubois hield zyn de gang op de eerste verdieping. adem in, maar uit geen der beide vertrek„Wat heeft hy u verteld?" Terwijl hy over de gang liep om zich naar ken kwam er ook maar eenig geluid. En toch Madame Barrès zag er niets op haar gezyn kamers te begeven, hoorde hy plotseling mak uit. was hetgeen madame Barrès hem had veraan zijn linkerhand en verrassend dichtbij teld waar en bevond er zich aan den ande„Kom, voor den dag er mee," zei Dubois eemge in het Engelsch gesproken woorden met onvriendelijk. „Uw zuster heeft u toch ren kant van een dezer lichtgrijs geverfde deuren een meisje dat waarschijnlijk niet — 20 -

heelemaal normaal was — en dat misschien zyn hulp noodig had! Hy stak zyn hand uit, draaide langzaam den knop van een der deuren om. Maar de deur bleek gesloten. „Is daar iemand?" vroeg hy in het Engelsch, doch er kwam geen antwoord. Hij keerde zachtjes naar zyn kamer terug, bleef er eenige minuten en ging toen weer de gang op. Toen hy de bewuste deur passeerde, gaf hy er, als per opgeluk, een duw met zyn elleboog tegen. Een woedende stem in slecht Fransch riep: „Wat beteekent dat? Pas een beetje op...." Zachtjes liep Dubois door. Er was een peinzende uitdrukking op zyn gezicht gekomen. II. „Wel, het is in ieder geval een interessante geschiedenis," zei Jean Cocteau, toen zyn vriend was uitverteld. „Het zou een boeiend eerste hoofdstuk vormen voor een of ander detective-verhaal, waarin een edele jongeman een mooi jong meisje redt uit de klauwen van een paar schurken, terwyl de geschiedenis zooals dat behoort, bekroond wordt door een gelukkig huwelijk." „Dus je denkt — ja, wät denk je eigenlijk?" vroeg Dubois, ietwat ontnuchterd. „Ik denk, dat die jongedame aan achtervolgingswaanzin of zooiets lydt. Uit hetgeen madame Barrès je heeft verteld, zou ik afleiden, dat zy niet gek, maar imbeciel is. Maar jy denkt er natuurlyk anders over, dat zie ik aan je heele gezicht, en ik ben .graag bereid je te helpen om de waarheid uit te vinden. Je zegt, dat de naam van dien dokter, die haar behandelt, Sardou is? Welnu, het moet niet zoo moeilijk zyn om met hem in contact te komen. Natuurlyk heb je daar zelf al aan gedacht? Laten we even een adresboek aan den kellner vragen, dan kunnen we zien, waar hy precies woont." Het groote in grijs linnen gebonden boek werd gebracht en Dubois zocht de afdeeling op, waarin al de namen van de in Parijs gevestigde dokters in alfabetische volgorde genoteerd stonden. Hy liet zyn vinger langs de lange lijst gaan, en keek toen zyn vriend aan. „Ik vind geen dokter Sardou." „Misschien pas gevestigd, nadat het adresboek werd gedrukt." „Dat is mogelijk, maar ik vertrouw de zaak nu eenmaal niet. — Ik zou die jongedame wel eens willen zien, waarvan ik gisterennacht dat hulpgeroep heb gehoord." „Dat zal je niet gemakkelijk vallen! Je zou je als werkmeisje kunhen vcrkleeden als madame Barrès het goedvond. Maar ik zie je al in een blauw katoenen japon met een schort voor...." Cocteau begon te lachen. „Verkleed als werkmeisje?" herhaalde Dubois peinzend. Deze woorden hadden hem plotseling op een idee gebracht. Maar hy zei niets tegen zyn vriend; hy zag dat deze het geval absoluut niet ernstig opnam. Na eenigen tyd verlieten zy het restaurant.

,IK HEB JE OORBEL NOG NIET GEVONDEN, LIEVE!"

III. „Ik denk, dat ik eens een praatje ga maken met myn ouden vriend van de vermommingen," mompelde Dubois in zichzelf, nadat hy zyn vriend naar de Süreté had gebracht, en toen deze in het groote gebouw verdwenen was, ging ook Dubois er even later naar binnen. Hy liep de lange gangen door, tot hij aan een groote, kale kamer kwam, waarin tegen de vier wanden niets dan diepe kasten stonden. Een oude, sombere man zat in een hoek van het vertrek weggedoken, maar zyn gezicht klaarde op, toen hy zag, wie zyn bezoeker was. Hy kwam overeind en trad op Dubois toe, hem hartelijk begroetend. „Heb je een oogenblikje den tyd voor my?" vroeg Dubois. De oude man glimlachte treurig. „Al was het den heelen dag, mynheer! Ik heb hier niets meer te doen. Er komt niemand meer, want die jongelui van' tegenwoordig gelooven dat het niet meer noodig is, dat ze zich vermommen. Ze denken het nu zóó wel te kunnen. Dat was vroeger anders, mynheer...." „Nou, dan heb je aan my weer eens een klant, want ik wilde me vermommen, Marchand! — Heb je iets om een steenhouwer of een metselaar van me te maken?" „Natuurlyk, mynheer." De oude man dribbelde bedrijvig naar een der groote kasten, die vol hing met allerlei oude kleeren. Hy haalde er een blauw boezeroen en een gryze broek uit. „Wat denkt u hiervan?" vroeg hy. „Het zal precies uw maat zyn!" „Uitstekend," zei Dubois, die zich direct begon te verkleeden. Toen hy klaar was, zei Marchand opgetogen: „Het staat prachtig, mynheer! Nu alleen nog maar iets voor op uw hoofd!" „Een platte pet, als je die hebt," zei Dubois, die inmiddels naar een spiegel was gegaan. „En dan nog een klein snorretje. Dat heb je natuurlyk ook wel voor me?" Marchand had de pet reeds gevonden en toen Dubois ze had opgezet en het snorretje had aangedaan, zou misschien alleen iemand die hem hèèl goed kende, hebben gezien dat hij het was. Een uur later zoowat hield er een klein wagentje waarop eenige

lange ladders lagen, stil voor Hotel Jacques. Het mooie oude huis leek geheel verlaten op dit uur van den middag, want de gasten die niet vertrokken waren, genoten op hun kamer van een korte siesta. Ook monsieur en madame Barrès lieten zich omstreeks dit uur van den dag nooit zien, zooals Dubois wist. De portier kwam echter te voorschijn en riep achterdochtig, toen Dubois en zyn helper de ladders naar binnen wilden dragen: „Hé, wat moet dat?" „We komen van de gemeente," antwoordde de oudste werkman. „We inoefen een onderzoek instellen naar het achttiende-eeuwsche beeldhouwwerk, dat jullie boven je ramen hebben. Ik .veronderstel dat je niet weet, dat jullie hotel een historisch monument is, voor welks onderhoud de gemeenta zich sterk interesseert. Terwijl hy deze laatste woorden zei, gaf hy zijn makker een wenk hem te volgen. „Hoe komen we het gemakkelijkst in den tuin?" vroeg hy den portier, die by hetgeen Dubois had gezegd, zwygend had geknikt als was de heele zaak hem opeens volkomen duidelijk. „We moeten vooral de beelden aan den achterkant onderzoeken." „Hierheen, door de hal," zei de portier.

AjJUJLlJLJJËVJÜk3k3JUJIt OVERPEINZINGEN AAN HET STRAND Het is een vreugde om naar hen te kijken, — al die kleine kleuters, die zoo naar hartelust genieten aan het zonnige strand. De gezondheid straalt van hun gebronsde lichaampjes af en de levenslust spreekt uit hun blye kijkers. Ze hebben het zoo geweldig druk met hun emmertjes en schopjes, want er moet zoo verschrikkelijk veel gegraven worden en geknoeid met water! „En dan letten ze er heelemaal niet op dat je hen verbiedt," zucht het jonge moedertje, dat met haar twee kleine jongetjes de zornervacantie aan zee doorbrengt. Inderdaad heeft ■dit moedertje geen kwartier rust. Haar twee jongetjes zijn wel erg stout. Ze schynen een ander deel van het gouden strand dan waar zy, spelen mogen, altyd veel mooier te vinden,'want dan loopt de een weg, dän de ander, ofwel zy nemen samen de vlucht bp hun korte dikke beentjes. Dan weer neemt een van hen het speelgoed weg van andere kinderen, waar een yselyk gekrakeel het gevolg van is, en terwyl moeder bezig is dit te sussen, haalt het broertje weer ander kattekwaad uit. Voortdurend is

de moeder aan het verbieden, doch de kleine bengels schynen zich daar weinig van aan te trekken. Zyn andere kinderen nu ook zoo lastig? vraagt de argelooze toeschouwer zich af. En als hij nauwlettender toeziet, komt by tot de conclusie: Neen, en het is de eigen schuld van het jonge moedertje, dat haar overigens schattige tweetal zoo stout is. Wat doet zy namelyk, of liever, wat doet zy niét? Zy verbiedt haar zoontje iets, maar deze, die reeds vier jaar levenswijsheid heeft, gaat rustig met de verboden bezigheid door zonder een woord van protest van moeder! Dit is de heele oorzaak van de ongehoorzaamheid van haar kinderen. Zy heeft nooit de energie gehad, om hun, hoe klein ze ook waren, te leeren, dat een eens gegeven verbod, onvoorwaardelijk opgevolgd diende te worden. Deden de kinderen steeds wat moeder zei — en ze had hun dit van hun geboorte af aan moeten bijbrengen — dan zou ze een heel wat rustiger vacantie aan zee hebben, en het ongetwijfeld thuis ook heel wat makkelijker hebben. En niet alleen, dat zy zelf meer rust zou hebben, maar, daar willen we hier even den nadruk op leggen het is voor de kinderen zelf ook veel beter! Want hoe zal het gaan, als ze straks op school zyn of als ze, nog later, in het leven staan, en ze hebben niet geleerd zich te

VOOR DE VACANTIE 1. Eenvoudig, doch flatteus jurkje van effen linnen. De rok verkrijgt de noodige ruimte door een ingestreken plooi. Hel lijfje heeft van voren en van achteren een ingezet stuk en sluit met gekleurde knoopen. Het kraagje en de mouwopslagen lijn van linnen, geborduurd met moesjes. Ben.: 3.25 M. van 0.80 M. breed.

schikken naar de maatregelen, die in een geordende maatschappij n'oodig zyn? Botsingen en nog eens botsingen zullen er het gevolg van zyn. Moeders, weest daarom zoo flink, er voor te zorgen, dat uw geboden — die ge toch immers voor het wélzyn uwer kinderen uitvaardigt — opgevolgd worden, en laat u er nooit toe verleiden, om maar te zeggen als uw kinderen niet doen wat u zegt: „Nou ia vooruit dan maar...." ' Het is voor uw beider bestwil. WEEKMENU. Bunderrollade, aardappelen en postelein; watergruwél. Dinsdag: Groentesoepi koud vleesch, gebakken aardappelen en kropsla. Woensdag: Carbonade, peultjes en aardappelen, griesmeelpudding met rabarbercompóte. Donderdag: Potage é la minute; gehakt, aardappelen en gestoofde tomaten. Vrydag: Zoutevisch, gesmolten boter, aardappelen en wortel■ tjes; vruchtenslaatje. Zaterdag: Haché met rystrand; sneeuwpudding met bessensapsaus. Zondag: Aspergesoep; ossenhaas, aardappelen en do per wt en; aardbeiencompóte met vanillevla. Maandag:

ENKELE RECEPTEN UIT HET WEEKMENU

batist werd gekozen voot dit meer gekleede japonnetje. De garneering bestaat slechts uit twee strikken van gelakt satijn. Ben.: 3.25 M. van 0.80 M. breed. 3. Kinderjurkje van effen linnen, dat dus makkelijk is te wasschen. De noodige ruimte wordt verkregen door de klokkende rijbaantjes. Een klein liggend kraagje en twee strikjes vormen de garaecring. Ben.: 1.50 M. van 0.80 M. breed voor de« leeftijd van 5 jaar. 6. Sportief modelletje van zijden linnen. De rok bestaat uit vier banen, die van voren doorloopen tot aan het puntige schouderstuk, dichtgehouden door een ritssluiting. Onder het schouderstuk zijn twee zakjes aangebracht. Manchetten, kraagje en ceintuur van gemoesd linnen. Ben.: 3.25 M, van 0.80 M. breed. Van deze modellen zijn bij de administratie van dit blad geknipte patronen verkrijgbaar tegen den prijs van ƒ 0.60 per stuk.

Hoeveelheden voor 4 personen. Aspergesoep. Benoodigd: iy2 L. bouillon (van 300 gram runderpoulet), 1 bos asperges, 60 gram boter, 60 gram bloem, y2 d.L. room, 1 eidooier, zout, iets peper. Bereiding: Trek op de gewone manier bouillon van 300 gram runderpoulet, water en zout. Schil de asperges nadat eerst de kopjes er afgebroken zyn. Breek de geschilde asperges in stukken van drie a 4 centimeter en kook ze gaar in den bouillon (ongeveer drie kwartier). Zeef den bouillon met de asperges. Kook de kopjes van de asperges apart gaar in weinig water met wat zout (ongeveer vyftien minuten). Smelt de boter in een pan; voeg de bloem er aan toe en roer tot men een gelijkmatige massa heeft gekregen. Voeg dan den bouillon met kleine boeveelheden tegelijk toe, terwyl men de massa steeds even laat doorkoken en daarna glad roert. Maak de gebonden soep op smaak af met room, een eidooier, iets peper en zoonoodig met wat zout. Geef de kopjes van de asperges als vulsel in de soep. Vruchtenslaatje. Benoodigd: 2 bananen, ^ pond aardbeien, 1 appel, 1 d.L. slagroom, citroensap, basterdsuiker. Bereiding: Schil de bananen en snydt ze aan plakjes die met citroensap besprenkeld worden. Wasch de aardbeien en bestrooi ze met basterdsuiker. Schil den appel en snydt haar aan kleine blokjes. Meng de vruchten dooreen, doe ze in een vlaschaaltje en bespuit ze met geslagen room met wat basterdsuiker.

die een heilzamen eerbied had voor de gemeentelijke autoriteiten. De beide werklieden droegen hun ladders door de hal en de gang den tuin in. Toen wachtten ze even, tot de portier weg was. „Ik moet eerlijk zeggen, dat ik wel wat bang was, dat hy me zou herkennen," zei Dubois. „Je moet je pet niet afzetten," zei de ander lachend. „En nou — tegen welk raam moet ik de ladder zetten?" „Tegen het derde raam van links, eerste verdieping," zei Dubois. Even later klom hy reeds naar boven. Zy hart klopte vlugger dan gewoonlijk, toen hy het raam had bereikt van de kamer, waarin hy geloofde dat zich het meisje moest bevinden, dat haar noodkreet in den nacht geslingerd had. Gretig tuurde hy door de nauwe opening tusschen de gordijnen. In het eerst zag hij niets, maar toen begon hy vaag het intérieur te onderscheiden van een groot vertrek, dat veel weg had van zyn eigen zitkamer. Er stonden twee bedden in, niet naast elkaar, maar een in eiken hoek van de kamer. De deur, die toegang gaf tot de gang, bevond er, zich tusschen. Op het linkerbed lag een oude vrouw geheel gekleed te rusten. En in een stoel aan den anderen kant ontdekte hy een tenger meisje, dat leek te slapen. Ze zag erg bleek en haar lippen waren zonderling bloedeloos. Hy tikte ongeduldig tegen het gesloten raam. Maar noch de vrouw op het bed, noch het meisje' in den stoel keken op. Toen riep hy zoo luid hy kon: „Doe het raam open!" De vrouw stond nu op van het bed; ze kwam naar het raam en keek zonder een woord te zeggen met groote oogen naar Dubois. Ze had een roode kleur, en ze leek zoowel verbaasd als geërgerd. „Doe het raam open," riep Dubois weer. Langzaam, klaarblijkelijk met den grootsten tegenzin, deed ze wat haar bevolen werd, maar voordat ze iets zeggen kon, was Dubois reeds over de vensterbank naar binnen gestapt. „Neem me niet kwalijk, madame," zei hy beleefd, „dit hotel is een historisch monument van Parijs en ik moet de buitenmuren en het dak onderzoeken. Er schynt iets niet in orde te zyn met den schoorsteen in deze kamer, dus ik moet hem even nazien." „Ga je gang," zei de vrouw, „als je het maar een beetje zachtjes doet want de jongedame daar moet rust hebben. Ze is niet erg goed!" „Ik zal er voor zorgen, madame," zei Dubois, en hy wierp een blik op het bleeke meisje in den stoel. Zelfs iemand, die minder ervaren was dan hy, zou direct hebben kunnen zien, dacht hij bij zichzelf, dat zy onder den invloed van een of ander verdoovingsmiddel was. Ze bewoog niet eens toen hij opzettelijk luid had geantwoord. Hy klopte met zyn knokkels tegen den schoorsteen, liep er eenige malen onderzoekend langs, ging op een afstand staan en zei toen: „Mag ik ook even in de andere kamer kijken?" „Ja, als je maar wat voortmaakt," zei de oude vrouw kort. Dubois knikte en gevolgd door de vrouw ging hy de slaapkamer van het meisje binnen. Op een tafeltje bij het bed stond een glas, waarin hy de rest van een grijze vloeistof ontdekte. De oude vrouw volgde zyn blik; met een nydig gezicht nam ze vlug het glas weg, en hield het in haar hand verborgen. Dubois keek nog even rond, klopte hier

en daar tegen de wanden om „zijn werk" te doen, en begaf zich toen weer naar de andere kamer. Het meisje zat nog steeds onbeweeglijk als een beeld in haar stoel. „Er is hier iets niet in orde," stelde Dubois vast, „maar wèt kan ik doen? Met vreemdelingen moet je erg voorzichtig zyn! Je haalt je direct een ernstige schrobbeering op je hals als je er naast grypt " „Waarom bent u niet binnendoor gekomen?" vroeg de vrouw plotseling. „We hebben opdracht gekregen het onderzoek van buiten af in te stellen," antwoordde Dubois. IV. Dien avond, toen Dubois weer gewoon gekleed het Hotel Jacques betrad, kwam madame Barrès naar hem toe. „Er zitten twee beeren boven op u te wachten," zei ze fluisterend. „Twee beeren?" vroeg Dubois geprikkeld. „Op myn kamer? Ik heb u toch gezegd, dat u nooit iemand op myn kamer mocht laten als ik niet thuis was?" „O, maaï deze beeren zyn van de politie! Ze hebben u telkens sinds een uur of twee opgebeld, want ze wilden maar per se weten waar u was. Maar ik kon het hun natuurlijk niet zeggen," besloot ze, baar schouders ophalend. ■» Dubois haastte zich naar boven. Op zyn kamer gekomen trof hy daar niet alleen zyn vriend Jean Cocteau aan, maar ook een slanken jongeman, van wien hy direct zag dat het geen Franschman was. Dubois begreep onmiddellijk dat dit bezoekA>een ernstige reden moest hebben, en hy was veel verbaasder dan hy liet blijken. — Wie kon die vreemde jongeman zyn? „Wil je me soms alleen spreken?" vroeg hy bijna onhoorbaar aan Cocteau, toen deze den tweeden bezoeker had voorgesteld. Maar Cocteau schudde het hoofd. „Ik kan alles wat ik te zeggen heb hier zeggen," antwoordde hy, „want deze jongeman verstaat geen woord Fransch. Hy is in den Argentynschen vleeschhandel, en spreekt goed Engelsch. Straks kun je dus zooveel met hem praten als je wilt. Maar luister eerst even. Het gaat over die geschiedenis van het meisje, dat in den nacht om hulp riep. Ik moet bekennen, dat jy waarschijnlijk gelijk hebt, en dat er inderdaad iets niet in orde schynt te zyn! Dat wil zeggen, als die jongeman hier ten minste gelijk heeft. Want er zyn natuurlijk honderden families die uit een vader, moeder en dochter bestaan, en die hier in Parys logeeren." „Wat bedoel je eigenlijk?" vroeg Dubois ongeduldig., „Je spreekt in raadselen." „Ik heb niet veel tyd, maar ik zal je de belangrijkste bijzonderheden vertellen. Ik heb ze gehoord door bemiddeling van onzen Spaanschen tolk. Deze jongeman werd hy me gebracht door iemand van de Argentynsche legatie, dus we kunnen wel aannemen, dat hetgeen hy vertelt juist is. Je spreekt uitstekend Engelsch, vraag hem dus straks wat hem naar Parys heeft gebracht. Ik zal de zaak in jouw handen laten, want jy hebt haar om zoo te zeggen ontdekt en wel, ik weet dat je er prys op stelt, ze af te handelen. Het lykt me net een kolfje naar je hand." „Uitstekend — maar vergeet niet dat ik geen gezag meer heb ik bedoel, ik ben nu maar een gewoon particulier en het is riskant tegenover vreemdelingen eigenmachtig op te treden " „Je kunt in deze kwestie alles doen wat je denkt dat noodig is. Ik sta volkomen ach-

Ondraaglijlce pijnen bij nat weer Rheumatische pijnen door zijn heele lichaam. De heer N. M. werd jarenlang gekweld door rheumatiek; vooral by nat weer leed hy het meest. Maar dat is nu allemaal voorbij — dank zy Kruschen. Hij schrijft ons: „Ik leed jarenlang aan rheumatiek. By nat of vochtig weer hield, de pijn geen oogenblik op en was niet te beschrijven. Het is in enkele ledematen begonnen, maar het duurde niet lang of de pijn zat door mijn heele lichaam. Toen ik Kruschen Salts begon te nemen, bemerkte ik, dat het mij meer goed deed dan eenig ander middel, wat ik daarvoor had geprobeerd en thans ben ik geheel bevrijd van mijn pijnen, zelfs bij nat weer. Ik kan Kruschen Salts van harte aanbevelen aan ieder, die aan rheumatiek lüdt". Rheumatische pijnen zyn meestal een gevolg van een overmaat van urinezuur in het lichaam. Twee van de zes zouten in Kruschen Salts lossen het urinezuur op, terwyl andere bestanddeclen de natuur op krachtige wijze helpen, dit langs de natuurlijke kanalen te verwijderen. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar by apothekers en erkende drogisten.

ter je. Ik zou trouwens niemand weten die deze zaak beter kan behandelen dan jy." „Uitstekend. — Wat ik zeggen wilde: kun je my binnen, laten we zeggen, twintig minuten dien handigen jongen dokter zenden van jullie, die Spaansch en Engelsch spreekt? Vraag hem beneden in de hal op my te willen wachten. Ik zal zyn diensten byna zeker noodig hebben. En stuur ook eens paar mannetjes in burger mee." „Uitstekend " Toen Cocteau was vertrokken, begon de bezoeker direct zyn geschiedenis te vertellen. Hy bleek erg opgewonden. „Myn verloofde, Juanita Maduro is door haar voogden, Antonio Partosia en zijn vrouw uit Argentinië naar Parijs gebracht. Hun bedoeling is stellig, zich meester te maken van het groote fortuin, dat Juanila geërfd heeft toen haar vader en moeder overleden waren. Ik heb haar sinds myn jeugd gekend, maar de laatste jaren heb ik haar heel zelden gesproken, want Partosia en zyn vrouw dwongen haar een eenzaam en teruggetrokken leven te leiden. We hielden echter van elkaar en onze verloving

RKO Radio Films brengt KATHARINE HEPBURN in 'n comedle vol pit, charme en „slap-stlck"

Hoe gaat het met je baby ? (Bringing up babyl

met GARY GRANT Een nieuwe Hepburn, zooals U haar nimmer zag

De machtigste avonturenfilm ooit vertoond

AANTREKKELIJKE LIPPEN.... .... zullen de Uwe zijn indien U van heden af de lippenstift „GUITARE" probeert — kussen zonder sporen— zonder er opgemaakt uit te zien verkrijgt U een doorschijnenden, lichtenden glans, die U aantrekkelijk maakt. De lippenstift „GUITARE" zal voor U een openbaring zijn en U zult geen andere meer willen gebruiken. De lippenstift „GUITARE" is uitgevoerd in 8 tinten, alle doorschijnend en lichtend en in 6 nieuwe tinten „Beauté Naturelle 1938". Overal verkrijgbaar: in luxeetui ƒ 1.30 en ƒ3.10. Proefstift voor een maand ƒ0.30. Importeur J, Schenker, Afd. F.A., 2, A'dam — 23 -

DE INVLIEGER CLARK GABLE - MYRNA LOY SPENCER TRACY Een Metro-Goldwyn-Mayer Film

zou juist .publiek gemaakt worden, toen „Juistl net lykt me naraelyk noodzake„Volkomen!" Jup.nita verdween!" lyk, dat we de voogden van uw verloofde Dubois begaf zich naar madame Rarrés Dubois wierp den jongeman een onder- dwingen hun toestemming tot een spoedig „Ik moet u verzoeken," zei hy, „al de gaszoekenden blik toe. „Hoe zyn uw eh. ... huwelyk te geven, opdat het meisje van hun ten van het hotel om hun paspoort te vraeigen omstandigheden, monsieur?" macht en invloed bevryd is. — Maar nu moet gen. Het is een bevel van de Préfectuur" „Goed," antwoordde de jongeman rustig. u my verontschuldigen. Daar staan een paar Hy zag hoe er een angstige blik in haar „Ik ben wel niet buitengewoon rijk, maar Engelsche romans. Maak het u gemakkelijk oogen kwam. toch ook verre van arm. Ik ben compagnon hier, terwyl ik even wegben, en neem maar in de zaak, die ik van myn vader heb aan, dat u uw verloofde weldra weer zult „U hoeft u nergens bezorgd over te maken! Het bevel staat in geen enkel verband met geërfd. Maar voor het oogenblik heb ik al- terugzien!" uw hotel. Het is een algemeene maatregel, les opgegeven om Juanita te vinden. Ik heb Ry zichzelf dacht hy echter: „Hoe kan ik die in heel Parys wordt doorgevoerd, in haar spoor tot Parijs kunnen volgen, maar te weten komen, of het meisje dat ik gezien waar zü door haar voogden wordt verbor- heb, werkelyk de verloofde is van dien jon- verband met de talryke vreemdelingen, die gen gehouden, heb ik niet kunnen ontdek- geman? Ik kan toch niet zonder meer de op het oogenblik in de stad vertoeven." „Ik vermoedde al zooiets, toen ik die beiken. Daarom heeft mijn neef, die gezant van bewuste kamer binnenstappen en het dien Argentinië in uw land is, my met de Süreté menschen vragen? Als ik dat deed, zouden de beeren van de Süreté zag," mompelde madame Rarrés. in verbinding gebracht." ze my waarschijnlijk geen antwoord geven, „Het moet direct gebeuren, en ik zal zelf „En wat veronderstelt u, dat er met uw en ik kan hen toch ook niet mee naar het met u meegaan." verloofde is gebeurd?" bureau nemen, alléén omdat een jongeman „Kunt u niet wachten tot myn man thuis„Ik vertrouw de Partosia's niet. Ze vertel- een Argentynsch meisje zoekt en Ha, ik Komt / len nu reeds sinds eenigen tyd, dat Juanita heb het!" „Er is geen tyd te verliezen." niet heelemaal normaal is. Excentriek en Hy begaf zich naar beneden, waar madame zoo — enfin, zwaar geestesziek! Door een Rarres hem mededeelde, dat er juist iemand Madame Rarrés keek hem besluiteloos aan. „ik heb juist zooveel te doen." toeval heeft een oude bediende, die erg aan voor hem gekomen was. „Als u niet weg kunt, zal ik wel voor u myn verloofde is gehecht, een briefje in Dubois begaf zich naar den doktpr, dien gaan, en de paspoorten opvragen." handen weten te krijgen, dat aan madame Cocteau van de Süreté gezonden had. „Als u zoo vriendelijk wilt zyn " Partosia was geadresseerd. Het kwam uit Dubois deelde hem mede, wat er van hem Parijs en de oude man heeft het aan my ge- verlangd werd. „Natuurlijk. — Wat ik zeggen wilde: ik geven, omdat hy begreep, dat het belangrijk verwacht nog twee beeren. Als deze komen, „U moet met my meegaan naar boven, en kon zijn in verband met het onderzoek dat daar op de gang wachten tot ik u zal roepen, 0P de gang VOOr m n kamer ^ ik naar Juanita's verblijfplaats instel. Hier terwyl ik in een bepaalde kamer ben. Ik wachte " is het." Dubois begaf zich naar boven, en gespankan u met zeggen, hoe lang u zult moeten De jongeman overhandigde Dubois het wachten, maar ik geloof beslist, dat ik u nen klopte hy aan de deur van de kamer briefje en deze las: noodig zal hebben. U zult dan in het waarin hy het meisje had gezien toen zij .Spaansch of in het Engelsch een jongmeisje bewegingsloos in den leunstoel had gezeten 105, Rue Madeleine, Clichy. Hy wachtte even, maar er kwam geen moeten ondervragen. Luister goed naar wat Madame, — In antwoord op Uw schrijven zy antwoordt en probeer uit te maken of zy, antwoord. heb ik het genoegen u mede te deelen, dat zooals ik veronderstel, langen tyd onder den Weer klopte hy, en wachtte andermaal, ik een plaats heb voor de jongedame, die u invloed van verdoovende middelen is ge- doch toen er ook dit keer geen antwoord wel zoo spoedig mogelijk aan mijn zorgen weest. De vraag die u zult hebben te beantneP hÜ: "D0e 0pen' in naam der wilt toevertrouwen. Ik heb er nota van ge- woorden is, of zy voldoende normaal is om weU™' nomen, dat zü niet gevaarlijk is. U kunt op geloof te kunnen hechten aan hetgeen zy verEr klonken nu snelle voetstappen en even mijn absolute geheimhouding rekenen. later werd de sleutel in het slot van de deur telt, en of er eventueel beletselen zouden zyn dät zy zoo spoedig mogelyk in het huwelijk omgedraaid. Er stond een klein, zenuwachHoogachtend, treedt. Ik vertrouw zoowel op uw medische tig mannetje voor hem. „Wat beteekent dat?" vroeg hy verschrikt. J. SARDOU. kennis als op uw goede hart! Ik hoop dat u my begrypt?" „Ik moet uw paspoort zien, monsieur, en Dubois vouwde het epistel weer dicht en die van uw familie. Ik kom van de Paspooroverhandigde het aan den jongeman. Kmafdeehng van de Préfectuur." „U is er volkomen zeker van," vroeg hy Dubois liep de kamer binnen. Ze was leeg. langzaam, „dat uw verloofde normaal is? — U moet my myn vraag natuurlijk niet „Wilt u even gaan zitten," vroeg de ankwalijk nemen." der nerveus. „Ik bewaar onze paspoorten in „Absoluut niet! Maar zy is net zoo normyn eigen kamer." maal als u en ik!" riep de ander uit. „Op Hy verdween in het vertrek er-fiaast en kostschool werd zy altyd als een der beste Dubois volgde hem. Toen was het hem alsleerlingen beschouwd. Ik heb mij in verof zyn hart bleef stilstaan, want in plaats binding gesteld met de directrice van het van zooals hy had verwacht, de oude vrouw pensionaat." en het meisje te zullen zien, merkte hij dat „Hoe oud is zy?" de kamer leeg was. „Negentien." De man kwam naar hem toe met twee pas„Waarom zouden ze met haar naar Parus poorten m de hand. Dubois opende ze — zijn gegaan?" vroeg Dubois. ja, dat was de naam van de menschen die „Daar hadden zy hun reden voor! In ons hy zocht.... Partosia land, dat wil zeggen volgens de Argentijn„Waar is het derde paspoort?" vroeg hij sche wet, wordt een meisje meerderjarig „Het derde paspoort?" De man keek hem wanneer ze trouwt, en zij krygt dan het beverbaasd aan. schikkingsrecht over alles wat zy bezit, zelfs „Ik heb gehoord, dat u een dochter hebt. al is zy nog geen één en twintig jaar. DaarUit is het paspoort van uw vrouw, en dit is om hebben zij haar meegenomen uit Argentinië, en haar hierheen gebracht. Ik kan u ^anu.U- uhebben. Jïoet, 00k het Paspoort van uw dochter met zeggen, monsieur, hoe ongerust ik my „Ik wist niet, dat u dit ook moest zien." over haar maak. Die menschen zijn tot alles „Hebt u met gehoord, wat ik vroeg?" Duin staat! Hun verleden is er naar om het bois keek den man doordringend aan, en ergste te veronderstellen. Denkt u dat u deze leek ineen te krimpen. Hy ging naar mij zal kunnen helpen?" een tafel, trok de lade er van open en haal„Dat geloof ik zeker. We zullen er geen de er een derde paspoort uit. Dubois begras over laten groeien." hoefde er slechts één blik op te werpen om De jongeman stond op en greep Dubois' te zien, dat terwyl de beide andere echt wahand. „Ik zou er erg dankbaar zyn. Die ren, dit vervalscht was. Er was aan den schurken zyn nergens te goed voor, en... " naam geknoeid. De houdster er van werd ..Dat geloof ik!" antwoordde Dubois en beschreven als de dochter van Antonio en hy dacht aan den toestand waarin het meisMana Partosia. je had verkeerd toen hy haar had gezien, en „Zyn uw vrouw en dochter uit?" vroeg aan haar noodkreet toen hij dien avond laaf Dubois. thuiskwam. De man keek opgelucht nu hy de waar„Wat ik u echter vragen wilde: veronderheid kon vertellen.. „Ze zyn naar Au Ron stel dat ik de jongedame vind, zoudt u dan Marche! "We laten onze dochter in Parys by direct met haar willen trouwen? Hebt u vrienden achter en ze had eenige kleeren daarvoor de benoodigde papieren?" noodig. /e is die met myn vrouw gaan „Ja. Al myn papieren zijn volkomen in koopen. orde. Het feit, dat de Argentynsche gezant een neef van rny is, zal de zaak zeker nog8 Dubois hoorde hoe er in de andere kamer DE BURCHT vergemakkelyken." een deur werd geopend en gesloten. Er kwam een gevoel van verlichting over hem. 24

„Ik geloof dat ik hen hoor," zei hij, den man scherp aankijkend. „Mag ik u verzoeken deze kamer te verlaten en even op de gang te wachten?" vroeg de man zenuwachtig, terwyl hy snel naar de deur ging en ze opende. „Neen," zei Dubois beslist. „Ik vrees juist, dat ik u moet verzoeken my bij uw vrouw en dochter te brengen. Ik moet aan de hand der foto's vaststellen of deze paspoorten inderdaad van uw vrouw en dochter zyn." De oude man gaf geen antwoord, maar hij begaf zich naar de kamer er naast, waar Dubois hem op heftige wijze met de oude vrouw in het Spaansch hoorde spreken. Na eenige oogenblikken trad de vrouw, gevolgd door haar dochter, de kamer binnen. „Heb ik het genoegen met madame Partosia?" vroeg Dubois hoffelyk. De vrouw schudde het hoofd. „Ik versta geen Fransch," antwoordde ze in het Spaansch. Dubois haalde verontschuldigend de schouders op en wendde zich tot het meisje. „Mademoiselle Juanita Partosia?" vroeg hij zakelijk. Het meisje staarde hem onbewogen aan. „Ze kent geen Fransch," merkte de oude man op. „Misschien kent zij Engelsch?" vroeg Dubois. En zich in die taal tot het meisje wendend, vroeg hy: „Heb ik het genoegen met Miss Partosia?" Het leek wel, alsof ze plotseling tot leven gewekt werd. „Neen, neen," mompelde ze, „zoo hèèt ik niet." Dubois wendde zich met een ruk tot den ouden man. „Ik dacht, dat deze jongedame uw dochter was?" vroeg hy. „Dat is zy ook." „En ze zegt, dat ze zoo niet heet!" De vrouw, die blykbaar vergat dat zij gezegd had geen Fransch te kennen, kwam snel tusschenbeide. „Ze is de stiefdochter van mijn man, mynheer. Ze is mijn dochter — uit myn eerste huwelijk/' „Juist," zei Dubois. „Maar dan kan ze dus geen Partosia heeten, hoewel die naam op haar paspoort staat. Dat is echter een ernstig geval in de oogen der Fransche politie. Neem me niet kwalyk, een oogenblik...." Hy ging naar de deur, opende deze en riep: „Komt u even hier?" De dokter 'trad binnen. Dubois greep het meisje bij den arm en nam haar mee naar de andere kamer, den dokter wenkend hem te volgen. Toen sloot hij de deur tusschen de beide vertrekken en trad alleen het vertrek weer binnen waar zich de vrouw en de man bevonden, die hem angstig en ontdaan aankeken. „Wat beteekent dat allemaal?" vroeg de vrouw eindelijk, haar stem trillend van verontwaardiging en angst. „Ik ben niet verplicht u op deze vraag te antwoorden," zei Dubois, „maar ik wil u toch wel zeggen, dat het paspoort van deze jongedame alle sporen vertoont vervalscht te zyn. Een dokter van de Parysche politie ondervraagt haar op het oogenblik...." De vrouw zette groote oogen op. „Dan moet ik u verzoeken, monsieur, naar haar toe te mogen gaan. Om u de waarheid te zeggen, is zy " „Wat?" vroeg Dubois snel. „Ze is helaas niet heelemaal bij haar verstand! We zijn naar Parys gekomen in de hoop betere medische hulp voor haar te vinden dan wy in ons land konden krygen." „Ik heb opdracht van den Geheimen Dienst gekregen een onderzoek in te stellen naar een zekere Juanita Maduro." De vrouw slaakte een nauwelijks onderdrukten kr«et. Ze keek snel om zich heen alsof ze een middel zocht om te ontsnappen. Dubois begaf zich naar de deur, draaide den sleutel om en stak hem in zyn zak. Toen wendde hy zich weer tot den man en de vrouw, die druk samen in het Spaansch stonden te fluisteren. „Het beste wat u kunt doen is hier rustig

te wachten," zei hy. „Het is mij onmogelijk u eenige belofte te doen. De zaak is nu in onderzoek en u zult den uitslag moeten afwachten!" Na eenige oogenblikken werd er op de verbindingsdeur geklopt. Dubois deed ze open. Het was de jonge dokter. „En?" vroeg hij benieuwd. „Het meisje is volkomen normaal, en als alles waar is wat zy my heeft verteld, dan is de guillotine nog te goed voor die paar schurken, die haar in dezen toestand hebben gebracht." De vrouw slaakte een kreet, terwyl de man als verslagen op een stoel neerviel. „Zou ze spoedig kunnen trouwen?" vroeg Dubois, zonder op de beide Partosia's te letten. „Ik bedoel, is zij geestelijk normaal?" „Zeker, ze verkeert alleen onder den invloed van een verdoovingsmiddel. Als het uitgewerkt is, is ze net zoo normaal als u en ik." Dubois wendde zich tot den man en de vrouw, die elkaar verslagen aankeken. „U kunt kiezen," zei hy. „Er zyn twee mogelijkheden: u kunt my volgen naar het bureau, óf u kunt direct een verklaring teekenen, waarby u toestemming geeft tot het huwelyk van uw pupil, Juanita Maduro. — Wat wilt u?" De vrouw keek hem woedend aan, terwijl de man zyn oogen strak op den grond voor zich gericht hield. „We zullen teekenen," zei ze. „Goed," zei hij. „Ik zal een notaris laten halen. U wacht hier op uw kamers. Ik zal zoo vry zijn, de deuren af te sluiten, en een paar mannetjes op post te zetten tot hy gearriveerd is." Hy liep naar het raam. „Daar kunt u niet door ontsnappen," zei hij dan. Hij wendde zich tot den dokter. „Ik dank u voor uw hulp. U hebt een menschlievend werk verricht," zei hij. Dubois leidde het meisje uit de kamer. Toen hij op de gang met haar gekomen was, vroeg hij: „Herinnert u zich, dat u gisterenavond in het Engelsch riep, dat u in levensgevaar verkeerde?" Ze keek hem aan. Er was niet veel uitdrukking in haar oogen als een gevolg van de verdoovende middelen die men haar had toegediend. „Ja, ik herinner het me," mompelde ze echter toch. „Ik had dat goedje gisteren niet gedronken. Madame Partosia was ziek, en ze had hém gezegd, het te geven. Maar hy lette niet goed oj) en ik zag kans het weg te gooien. O, ik was zoo bang. ..." Er kwam een blik van ontzetting in haar oogen. Dubois keek haar aan. „U moet nu alles vergeten," zei hij. „Er wacht u een gelukkige toekomst. Kijk maar...." Hij wierp de deur van zyn kamer open, en het meisje slaakte een kreet toen ze zag wie daar zat. Ze zou in onmacht gevallen zijn, als de Argentynsche jongeman niet was toegeschoten om haar op te vangen. „Ik laat u even alleen," zei Dubois glimlachend. „Ik ga telefoneeren om een notaris, en dan kom ik bij u terug. Kunt u haar vanavond nog naar uw neef den gezant brengen?" vroeg hy den jongeman. „Myn neef en zyn vrouw zijn verlangend haar te zien. ..." antwoordde deze. „Prachtig! Tot aanstonds!" Dubois belde een notaris op en een half uur later keerde hy by de twee jonge menschen terug. „Alstublieft," zei hy, hun het geteekende document gevend. „De zaak is in orde! U kunt zoo spoedig als u zelf wilt trouwen! Uw voogden," zoo wendde hy zich tot het meisje, „hebben het hotel reeds verlaten. Ik vermoedde, dat u liever geen ruchtbaarheid aan de zaak gaf?" De jongeman trad op hem toe en schudde hem de hand. „Ik weet niet, hoe ik u bedanken moet," zei hy. „Door alle twee erg gelukkig te worden," zei Dubois, die op zyn tyd erg sentimenteel kon zyn, glimlachend

„Vindt U het nu ook een beetje geflatteerd 7'

DE BEZORGDE VERLOOFDE

- " «v i De tenor: zacht. . .'

.Slaap zacht, mijn

prinsje,

slaap

JD-fft/JU 1^ iCf JU.!.%

SPORT

IJZERS EEN KLEED MET SERVETJES Dit keer gaan onze meisjes eens zelf een heel mooi koffietafelgarnituur maken, voor een of anderen verjaardag, bijvoorbeeld van moeder of oma. Moeilyk is het niet, dat zul je wel zien.

legde lapjes. We kunnen daarvoor allerlei restjes stof gebruiken als het maar geen kunstzijde is, want die rafelt te erg. Verder , hebben we noodig (ja, dit klinkt misschien raar, maar je zult zien, dat het toch goed is): een rijksdaalder, een gulden, een kwartje en een dubbeltje. Wat doen we daar nu mee, zul je vragen? Wel, daar gaan we onze bloemen mee uitteekenen. Je legt ze op de stofrestjes en trekt ze met een scherpgepunl potlood om. Zoo krijg je ronde lapjes van verschillend formaat. Op de groote teekei ning kun je zien, hoe je daar boeketjes mee maakt. Ze worden op het kleed en de servetjes met den festonsteek vastgezet en de stelen doen we met borduurzyde in den steelsteek.

EN

Twee leeuwtjes en een jonge hond, die goede maatjes zijn.

WEET GIJ DAT? Ik hap eerder dan jij in mijn boterham. Heeft Janna al bessen gerist? Jaap pelde garnalen voor Moeder. 1-2. Op het V.U.C.-teiTein te 's-Gravenhag'e vonden nationale athletiekwedstrijden plaats. — I. De start van de tachtig meter dames, fewonnen door mejuffrouw . Koen (midden). 2. De start van de drieduizend meter beeren, gewonnen door J. C. van Bakel. 3-4. In het Westbroekpark in de Residentie werd een groot tweedaagsch concours hippique gehouden. — 3. De K.L.M.-piloot Evert van Dijk bij het nemen van een hindernis op „Bluf. 4. In het nummer voor de Scheveningsche nettenwagens behaalde de wagen met de „bezetting" van Frans VroI lijk den eersten prijs. I 5-7. Te Scheveningen werd i het Wereld-Filmbal gehouden, waarop verscheidene bekende sterren van het witte doek elkaar rendeiJ' vous gaven, — 5. Louis Borel, die uit Londen overkwam, op Schiphol in gesprek met Buziau, die ter begroeting vart verschillende bekenden aanwezig was. 6. Adolf Engers geeft op zijn mondharmonica een nummertje ten beste voor (v.l.n.r.): Louis Borel, Marika Rökk en John Loder. 7. Jacques Feyder en Fran^oise Rosay, bekend uit haar vertolking in „Het Bälboekje", tijdens den eeredans.

In ieder van bovenstaande zinnen is de naam van een vrucht verborgen. Zoek er maar eens naar. Ik ken een haan, die nooit kraait. Jullie ook?

Het bestaat om te beginnen uit een langwerpig kleed van 60 x 40 cm en zes vingerdoekjes. Ik raad je aan, er linnen voor te nemen, dat borduurt prettig en blijft altijd mooi. We kunnen dit linnen in allerlei kleuren kiezen: zachtrose, lichtblauw, zeegroen, zachtgeel of wit. Het heele kleed wordt omgeboord met DMC-band in de kleur van het borduurwerk. Nu over het borduurwerk zelf, want dat is natuurlijk het voornaamste. Dit wordt uitgevoerd in appliqué, een moeilijk woord, maar het beteekent niets anders dan opge-

Je vindt me in de wolken Maar niet in de zon. Ik ben in een molen Maar niet in een ton. Ik ben steeds in een appel Maar nooit in een peer. Nimmer in schoenen Maar steeds in het leer. Welke traan komt niet uit iemands oogen? Je zult eens zien, wat een reuzeleuk ge; heel je krijgt en hoe blij de jarige is, dié dat krijgt!Als het kleedje en de vingerdoekjes klaar zijn strijk je ze aan den verkeerden kant netjes op en je cadeau is gereed!

Als iemand aan het werk is, gebruikt hij meestal twee oogen, nietwaar? Maar weet je ook iemand, die met vijf oogen bezig is, als hij werkt? Als je deze pagina omkeert, kun je zien of je antwoord goed was!

ALS HET REGENT.. -tl-et regent, het regent, De straten die zijn nat. Het druipt van alle boomen. Het sputtert en het spat.

Ik moet nu toch naar school toe. Ik moet er heusch nu door. Dat is nu niet zoo'n pretje. Nat word je door en door!

De goten loopen over. Bij stralen valt het neer. Op straat staan groote plassen Foei, wat een leelijk weer!

Maar gelukkig heb ik Een cape heel flink en groot. Die zou me zelfs beschermen Als 't nog veel harder goot!

OPLOSSINGEN •U9IBBU aj ijz do iuq uaa jam aip 'ja^Buuaa^ uag •UBB.I}J9A3'J l ja^ai aa 'J3B/A.a8 U33 UBA UBBq 3p JO U3JOJ U3p UBA 3f}UBBq jajj •pddE — soqpjB — jaa^

mmm WM i BPmm iill^r ^m^^^m jM 'ß: M^^H ^Ê

ir H WÊm

»-«*•" ^

""

>^

»«

B ~ 'M

ii

'

k' ■

■ ■31

FILM

1. De in onweerswolken gehulde top van den Kameroen, een 4070 melei Imogen vulkaan in liet gelijknamige mandaatgebied van Frankrijk, in equatoriaal Afiika. >X'a| lager zijn de hellingen geheel bedekt met het bijna ondoordringhuie oerwoud. 2. De kust van Guinea in den regentijd. De natte vlakten, die aan groote platte sleedon doen denken, worden met rijst beplant. — Lijkt het overigens niet sprekend op de kaart van Nederland? 3. Een gedeelte van de Ivoorkust. Op den voorgrond ziet men de branding van den oceaan, welks golven de zandige landtong bespoelen, waarop de hutten der inboorlingen zijn gebouwd en waar wat kokospalmen groeien. Daarachter het kalme water van de lagune, die aan de landzijde begrensd wordt door een woud van mangroves of luchtwortelboomen. 4. Een dorpje en bouwland in Guinea, dicht bij Conakry. 5. Een inboorlingendorp tusschen de kokospalmen aan de kust van de negerrepubliek I ibcria.

Qkim^ IMhBOVEMAF GCZIEtt PER VLIEGTUIG OVER ONDOORDRINGBAAR AFRIKA

Niet alleen dat het vliegtuig den mensch in staat heeft gesteld zich snel te verplaatsen, het heeft hem bovendien de gelegenheid geschonken een anderen en meer volledigen indruk te verkrijgen van de landschappen, waarmee onze aarde vaak op zoo schitterende wijze is gestoffeerd Hoog vliegend boven de wereld, doet men een totaal-indruk op, dien men zich onmogelijk op den beganen grond kan vormen, zelfs niet van af een hoog puntl Dit geldt vooral voor de tropische streken, zooals

bijvoorbeeld Afrika, waar 't uitzicht vaak volkomen wordt belemmerd door ondoordringbare oerwouden en ïfeweldige bergketens. Alleen wanneer men er overheen vliegt, kan men zich voorstellen, hoe dit donkere werelddeel er eigenlijk uitziet! De toto's, die wij hierbij reproduceeren en die door een onzer medewerkers tijdens een vliegtocht langs de Westkust werden gemaakt, geven nu ook onzen lezers een indruk van Afrika, zooals zij het stellig nog niet gezien hebbenl

DE AMATEVR-DETECTIVE De man van onze afbeelding beweert, dat hij met zijn auto in het moeras gereden is, doch zichzelf nog heeft kunnen redden. Kunt u nagaan, waarom dit niet juist kan zijn? Wij zullen weer een prijs van f 2.50 benevens twee troostprijzen verdeelen onder hen, die ons een goed antwoord zenden. De verdeeling der prijzen geschiedt op een manier, waarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het verkrijgen van een der prijzen. U gelieve Uw antwoord in te zenden vóór 10 Augustus aan Mr. Detective, Galgewater 22, Leiden. Op briefkaart of enveloppe duidelijk ver-

melden:

Amateur-Detective,

10

pe^VltREN STEij.

Augustus.

De oplossing van het verkeerd-probleem De foto was „gekeerd" geplaatst. Hierdoor kwam het borstzakje, de knoopen en de knoopsgaten aan den verkeerden kant te zitten. Wij plaatsen hierbij de foto in den juisten stand. Het verschil zal direct opvallen als men de afbeelding vergelijkt met die der opgave. De hoofdprijs van f 2.50 werd deze week toegekend aan: mejuffrouw T, Havers, Zwolle. De troostprijzen vielen ten deel aan: den heer Joh. Marchal, Utrecht en den heer J. Krook, Groningen.

DE VLIEG AVONTUREN VAN PETER EN DOTVenrolé

'j^cr

.C-.Tl

1 Wanhopig haalde Peter telkens weer de handles van het vliegtuig over en eindelijk slaagde hn er in het toestel van den grond te krijgen. Dot slaakte n zucht van verlichting. „Ha, gelukkig, we zijn aan die menschen ontsnapt, Peter," riep ze vroohjk. Maar nu moesten ze zoo gauw mogelijk benzine zien te krijgen.

2. Orue kleine piloot besloot daarom een eind verder bij een klein stadje te dalen. Ze hadden al gauw een garage gevonden, waar Peter genoeg benzine kon inslaan. De garage-houder vertelde hem, dat er een flinke zulderstorm verwacht werd, maar Peter maakte er zich niet erg ongerust over. Daarvoor had hij een VPR) te eroot vertrouwen in de „Zilveren Ster".

3. Ze hadden nog maar een heel klein eindje gevlogen, toen de storm hen al overviel. Het kleine vliegtuig had het zwaar te verduren. De regen sloeg er soms zoo fel op neer, dat het een eind naar beneden viel, en het weerlichtte zoo hevig, dat het zoo nu en dan in de cabine leek, of het toestel geheel en al brand stond.

4. Peter keek^heel ernstig; op zulk slecht weer had hij heelemaal niet gerekend en hij voelde zich dan ook niets op zijn gemak. Toen Dot hem dan ook toeriep, dat ze land zag, voelde hij zich dadelijk een stuk opgelucht. Hij stuurde er direct op af en met veel moeite lukte het hem slechts het toestel in zijn macht te houden.

5. Ze bereikten het eiland ten. slotte toch nog zonder ongelukken en Peter zette de machine een eindje landwaarts in keurig op den erond. „Blijf hier, .Dot," zei hij, terwijl hij uit „De Zilveren Ster" stapte. „Ik zal hier eens even rondkijken om te zien, waar we terecht zijn gekomen," Dot was wat blij, dat ze binnen kon blijven.

6. Peter liep ee.st eens naar den rand van het eiland. Hij merkte, dat het geheel uit ruwe rotsen bestond, waartusschen door enkele kleine paadjes liepen, waarlangs je gemakkelijk naar het strand kon afdalen. J.uist stond hij op het punt maar eens naar beneden te klauteren langs een van die paadjes, toen hij een geluid hoorde.

Df VOOR t/-Ct H. M; te G. - Bedoelde behandeling is niet geschikt voor heel kleine kinderen. U doet dan beter het hoofdje dikwijls te wasschen met dikke melk.

Films-Platen.Papieren-Chemikaliën • voor elke toepassing van de fotografie en cinematografie • voor elk type toestel en elke methode. .V r HANDELSOm^mWNC OHVAW: LANGE VOORHOW 24- t>BN HAAG

VOOR SLECHTS % CENT noodig om deze annonce uitgeknipt in open enveloppe als drukwerk aan ons op te zenden, ontvangt U uitvoerige brochures over het

HERSTEL

VAN

uw HAARGROEI

Vermeldt uw naam en adres op de achterzijde der enveloppe en K-d-Vradresseert aan :

Dr. H. NANNING'g Pharm. Fabriek N.V., DEN HAAG

J. A. H. te R. - U moogt een „stek" van een clivia afhalen wanneer het *en tamelijk flink plantje is. Dit geschiedt het beste in het voorjaar. Om de paar jaar wordt de oude clivia namelijk verpot. De wortelklult wordt dan goed nagespoeld en alle bruine wortels er uit gesneden. Men kan dan tegelijkertijd den stek met de wortels verwijderen. Men moet dezen niet af $ c h e u r e n, doch met een scherp mes af s n ij d e n. Jonge clivia-planten kunnen na twee of drie jaar reeds bloeien als . ze goed worden behandeld. U doet het beste de stek in het begin in een kleinen pot met zandige aarde te zetten, terwijl u haar later verpot in goede vruchtbare aarde, dat wil zeggen, een mengsel van bladgrond, mestgrond en graszodenaarde (de bloemist kan u hieraan wel helpen). In den groeitijd moet u mesten met wat kunstmest voor bloeiende kamerplanten. Een enkele maal wat vloelmest geven. Voorts moeten de planten steeds in het voile licht staan, doch nooit in de volle zon. Met October moet men het gieten wat gaan verminderen, daar dan de rusttijd voor de plant intreedt. Men moet pas weer meer gaan gieten wanneer de bloemsteel 15 cm lang is. Begint men eerder met volop te gieten dan blijft de bloem „zitten". De behandeling van de Ster van Bethlehem is als volgt: In de eerste plaats vraagt de plant zeer veel licht, op donkere plaatsen bloeit ze niet. U moogt haar zelfs gerust in de zon zetten. Bij zonnig weer moet u dan echter wel drie maal per dag gieten I Om de veertien dagen moet ze wat kunstmest voor bloeiende kamerplanten hebben. Uitgebloeide bloemen steeds verwijderen en na den bloei, als dus de winter begint, terugsnijden tot 5 cm boven den pot. Des winters koel houden, licht, luchtig en weinig gieten en vorstvrij laten overwinteren. In Februari kan men dan de plant weer warmer gaan zetten en langzamer hand meer gaan gieten, en als de hergroei weer volop aan den gang is mesten. Mej. J. v. D. te S. - Een ander huismiddeltje jken ik helaas niet, maar wendt u zich eens tot uw kapper. Die zal er misschien wel wat op weten. - Ik vind u heelemaal niet lastig. Vraagt u maar gerust. E. W. te O. - Uw geval is wel heel moeilijk om u raad te geven. Ge zult den man, dien u liefhebt, te kennen moeten geven, dat ge u vanzelfsprekend niet met een getrouwd persoon kunt afgeven en dat hij u ook niet langer mag lastigvallen. Indien hij zich daar niet aan stoort, zou ik u raden hem met de politie te dreigen. U kunt zelfs gerust zoover gaan, dat ge h^m in dien geest door een advocaat een brief laat schrijven. Mocht het inderdaad zoover moeten komen, dat de politie zich mét het geval bemoeit, dan behoeft ge daarover u geenerlei scrupules te maken. De politie weet zulke zaken bovendien zeer discreet te behandelen, zoodat u deswege heusch niet in opspraak zult komen. Ge moet echter wel weten wat ge doet. Wanneer ge op boven aangegeven wijze te werk gaat, verliest ge den man, dien u liefhebt, voor altijd. In elk geval moet u beginnen In een gesprek, waarbij ge u zeer koel en gereserveerd moet houden, uw standpunt uiteen te zetten. K

D

H

Tot

mi n

^\J- .-.*■* ; - ~ J »P'i* bedoelde schilders heel onbekend zijn. L

mo

«*

Ik

u

mededeelen, dat

De Secretaresse van de VOOR U-CLUB, Galgewater 22, Leiden

7» De jongen wachtte even en ja, daar kwamen een stuk of wat mannen het pad op met groots kisten en tonnen op hun schouders. „Visschers, misschien, dacht Peter en hij begon dadelijk een van de mannen aan te spreken. Die keek hem echter barsch aan en zei slechts: „Begrijp het niet. Ga weg."

GEWONE ADVERTENTIES: TEKSTADVERTENTIES:

8. De mannen hadden niet de eerlijke en trouwhartige gezichten van de visschers en Peter vertrouwde hun argwanende blikken heelemaal niet. Toen klonk er achter hem opeens een stem: „Halt, of ik schiet." Peter draaide zich onmiddellijk om in de richting vanwaar de stem kwam.

KOLOMHOOGTE 120

KOLOMHOOGTE

120

REGELS

REGELS

KORTINGEN

-

-

9. De mannen zetten dadelijk hun kisten i eer en sommigen staken hun handen omhoog. Ze zagen allemaal bleek van schrik. Toen kwam er van achter een boom een man te voorschiJTi met een geweer in de hand. ,„. , , . Wordt vervolgd

KOLOMBREEDTE 5 cM.

KOLOMBREEDTE

VOLGENS

6.7

cM.

TARIEF

-

REGELPRIJS 25 ets. BRUTO REGELPRIJS

50

ets.

BRUTO

H

U

.Dat heb je er nu van, als je zoo'n circuspaard kooptl

M

Johan, snij eens twee harten in dien boom voor mij, en teeken er een pijl door 1'

O

GESPREKKEN MET MIJN VRIEND PIETERSEN

R

Iss d< de beroemde filmster Rudolf Valentino eieigenlijk nooit getrouwd geweest? Ik S " herinner me alleen dat hij eens met Pola Negri verloofd was!" ,,Valentino is zelfs driemaal getrouwd geweest, zijn laatste echtgenoote leeft nog." ,,Wie was dat en wat doet ze nu?" ,,Zijn derde echtgenoote, Pietersen, was de eens zoo beroemde filmactrice Jean Acker. "Zij speelde vaak rollen in Valentino's films en een groot deel van Rudolfs populariteit straalde op haar af." ,,Ze is zeker wel rijk achtergebleven. Want Rudolf moet toch onmetelijk rijk zijn geweest." ,,Ze kwam er zeker beter af dan haar voorgangster, Natacha Rambova. Valentino had na een ongelukkig huwelijk een grooten hekel aan haar gekregen en zij erfde precies één dollar van hem." ,,Te veel is dat zeker niet en ze kan dan ook geen goede sier van dat bedrag gemaakt hebben!" ,,Natacha heeft van andere zijde een geweldig vermogen geërfd, maar ze wist het niet te beheeren. In 1929 was er nog maar driehonderdduizend dollar van over, toen probeerde ze haar geluk aan de beurs."

Straat-artist r „Die verdraaide windl

„En?" „Twee maanden later was ze alles kwijt en hiermede straatarm. Uit medelijden gaf David Selznik haar een baantje in zijn studio's als kleedster, maar ze was met het salaris niet tevreden en liet zich inschrijven op het arbeidsbureau voor figuranten." „En heeft ze nu wat te doen?" „Och, men is de eens beroemde vrouw nog niet vergeten en zoodoende krijgt ze nog wel wat te doen. Ze verdient zoowat dertig gulden per week. Ze beweert nu vee' gelukkiger te zijn dan vroeger, toen ze- zoo in het middelpunt der belangstelling stond." „Nou wat mij betreft, ik sta dan maar liever in het middelpunt der belangstelling! Wat jij?" De vacantieganger: „De boot staat half vol met water" De verhuurder: .O, dus dan bent u tien minuten langer dan een uur weg geWeestl" ^el Oostheut, die thans bij „De Hollandtehe Tooneeigroep" de hoofdrol vertolkt in „Judith', ran dr. Th. C. J. Gerritsen. Nel Oosthout studeerde -ian de Tooneelschool te Amsterdam en ■ij Fritz Basil, regisseur aan het Münchener Hoftheater. Aanvankelijk werkzaam bij verhüllende Tooneelgezelsehappen, o.a. Verkade, van Dalsum enz., treedt zij thans voornamelijk op als declamatrice.

De chauffeur: .Neem me niet kwalijkI Ik dacht, dat het een benzine-laadstation was!'

:

ILM-ENTHOUSIASTEN

„Zoudt u me nog eens willen vertellen waar u dien geheimen zak hebt gemaakt? Ik kan nergens mijn portefeuille vinden.'

„Zeg 's, kunnen jullie niet beter uitkijken waar je je anker uitgooit?'

.Morgen ga ik dien berg beklimmen. Wat voor aanwijzingen kunt u mij geven? -Uw hotelrekening te betalen!'

T. L. te Haarlem. Dorothea Wieck filmt veer in Duitschland. Het adres van Alice aye is: 1401 Western Avenue, Los ^igelos. Niet vergeten een antwoordupon in te sluiten. W. N. D. K. te 's-Gravenhage. Paid Muni, zijn ware naam is Weisenfreund, trd den 14den October te Lemberg geuren. Hij maakte zijn tooneel-debuut in et Yiddish Theatre te New York. Voor _ c film debuteerde hij in „The Valiant", ^ij is getrouwd. S. J. G. te Amsterdam. Ross niet Tad Alexander is gestorven. Tad trad als '>ning Paul in „Ambassador Bill" op. "'' zoon van Lon Cnancy heet Creiehton.

M. K. B. te Arnhem. Tim Holt is de zoon van den bekenden filmacteur Jack Holt.' Zijn adres is Universal Studio's, Universal-City, Californië. Wij zonden u een foto van Adolph Wohlbrück en van Gary Cooper. M. G. v. T. te Breda. ledere abonné heeft recht op twee gratis film-foto's. Deel ons a. u. b. mede welke foto u wenscht te ontvangen. Marlene Dietrich is niet gescheiden. Joseph von Sternberg is niet getrouwd. O. v. U. te Amsterdam. Lily Bouwmeester is getrouwd. Johan Heesters en Fritz van Dongen filmen ,in Duitschland, Dolly Moüinger in Frankrijk. Louis Borel zal voorloopig nog niet naar Hollywood vertrekken.

S. I. T. te Rotterdam. Greta Garbo kunt u schrijven p.a. Metro-Goldwyn-MayerStudio's, Culver-City, Californië. Voor foto drie antwoordcoupons insluiten. Het kan ongeveer een half jaar duren voordat u antwoord ontvangt. Helen Förster is geen zuster van Rudolph Forster. H. W. te Enschede. U mag ons wekelijks drie vragen stellen. Russell Simpson viert haar verjaardag den 1 /en Juni. A. A. G .te Dordrecht. Het adres van Akim Tamiroff is 5451 Marathon Street, Hollywood. Niet vergeten een antwoordcoupon in te sluiten; in het Engelsch schrijven. Wij zonden u een foto van Elisabeth Bergner en van Kay Francis. R. N. te Amersfoort. Hierbij de gevraagde vfijaardagen. In 't vervolg als 't belieft niet meer dan drie vragen per week. Louise Fazenda 17 Juni. Eddie Cantor 31 Januari. Claude Hulbert 23 December. Dorothy Mackaill 4 Maan Barbara Stanwijck 16 Juli en Sylvia Sidnii 10 Augustus.

DE

>^-

'♦

KunsT or 'E

Regie: Tay Garnett Maggie Dan Minerva Dennis Harrison Potter Salina Mike De Gerant Bert Dotsy Betsy : Marie " Dirigent ,.' Mac

RKO-Radio-füm Irene Dunne Douglas Fairbanks ir Alice Brady Guy Kibbee Jean Dixon Eric Blore Lucille Ball Warren Hynrn Billy Gilbert Frank Milan Dorothy Steiner Estclle Steiner Phyllis Kennedy Franklin Pangbom James Burk?

a de finale van de nieuwe revue wordt de ster Maggie Garret gecomplimenteerd door haar klaplooperige familie; papa Dennis, een grootdoenerige voormalige Shakcspcare-actcur; mama Minerva, eveneens een ..tooneelgrootheid" van weleer; haar jalocrsche zuster Salina en diens luie echtgenoot Bert Maggie denkt dat hun enthousiasme gemcenc is, doch haar nuchtere secretaresse Harrison ziet in de Garrets slechts een stel parasictrn teerend op Maggie. Maggie verlaat het theater via den too neeluitgang, waar zij opgewacht wordt dooi autogrammenjagers en Dan Brewster, hel zwarte schaap van een gefortuneerde familif in Boston en reeds geruimen tijd de stille bewonderaar van de actrice. Dan bescherm Maggie voor de opdringerige menigte ei draagt haar naar haar auto. Hem voor eet kidnapper houdend, roept Maggie een agen aan, die Dan oppakt. De agent, eveneens ee

N-

^Bld

f #

■

Maggi« lingt oen slaaplledj« voor Dotsy en Betsfl

LEVEH

vurig bewonderaar van Maggie, sluit vriendschap met Dan en laat hem vrij. Den volgenden morgen rijdt Maggie, om aan haar lawaaierige familie te ontkomen, met regisseur Mike uit voor het bestudeeren van een nieuwe scène voor de revue. Zittend op het bagagerek van den wagen, verstoort Dan de repetitie. Maggie laat Dan weer arrestceren op6 grond van het feit, dat hij haar lastig valt. Hij weet gedaan te krijgen voorwaardelijk te worden veroordeeld tot zes maanden en wordt, onder voorwaarde dat Maggie toezicht op hem zal houden, vrijgelaten. Dan neemt hij Maggie mee naar zijn jacht, waar hij haar vertelt van zijn eiland in de Stille Zuidzee, op welk Paradijs hij eens met zijn vrouw zal ,,regeeren". Zijn meening over haar egoïstische familie maakt, dat Maggie hem woedend verlaat. Den volgenden Maggie en Dan in «en vroolijke bui. dag biedt Dan zijn verontschuldigingen aan en zij gaan samen uit. Den morgen daarop ontdekken de Garrets dat Dan den nacht in Maggie's zitkamer heeft doorgebracht. Zij nemen Maggie hiervoor streng onder handen, haar voorhoudend, dat als zij in een schandaal betrokken werd, de revue stopgezet zou kunnen worden, waardoor zij allen Dm vtaagi Maggie met hem naai zonder een bron van inkomen zouden zijn. Dan weerlegt hun insinuaties en zegt den aanwezigen de Still« Zuidzee t« vertrekken, de waarheid. Maggie's verknochtheid echter aan haar familie is nog steeds heel sterk en zij zet Dan de deur uit. Verbitterd en gegriefd treft Dan maatregelen om naar China te vertrekken. Maggie hoort dit en verzoekt Dan dadelijk met haar te trouwen. Na de plechtigheid verneemt Dan tot zijn ontzetting dat Maggie aan het tooneel wil blijven om voor haar familie te zorgen. Ten einde raad rijdt Dan haar naar huis, biedt haar aan voor een scheiding in alle stilte te zorgen en vertrekt. Verslagen gaat Maggie haar binnen, waar zij haar familie totaal overstuur over haar huwelijk aantreft. De zelfzuchtige klaploopera klagen wat zij nu moeten doen om aan hun levensonderhoud te komen. Na kalm naar hun klachten, verwijten en beschuldigingen geluisterd te hebben, trekt Maggie haar schoenen uit en geeft die aan haar afgunstige zuster, die altijd zoo graag in Maggie's schoenen wou staan, terwijl zij zegt, dat Salina's kans gekomen is om haar talent te bewijzen. Barrevoets loopt Maggie naar buiten, den regen in, waar Dan staat te wachten om'haar.'' mee te nemen naar zijn eiland in de Stille Zuidzee,

Papa Dennis, een grootdoenerige acteur „in ruste".

ry>-

m%r

Dan vindt rolschaatsen lastige dingen.

ÉÊLMÊèmmM

mkÊmt. '

■

DE DERDE MUZE

■'*%

kr

jammm

iK.wm^j ' ^W - -^

Jjp&*^iSk

■

\

1» Alice Fay»

BOE DE TEEKENAAR ALBERTO VARGAS DE fI1MSTERREN ZIET

Low Ayr«!

De Haagsche Tooneelverg. „O.D.I.A." heeft het aangedurfd een voorstelling te geven van een stuk met alleen heerenrollen. Als afwisseling niet onaardig en bovendien voor de mannelijke leden der vereeniging eens een mooie gelegenheid te toonen, dat zij ook zonder de vrouwelijke charme naast zich de aandacht een geheelen avond kunnen blijven boeien! Niet minder dan twintig rollen telt Nielens blijspel „De gril van den hertog". Alle O.D.I.A.-nen waren dan ook opgeroepen om mede te werken. Plaatsruimte maakt het noodzakelijk — willen wij de vele spelers afzonderlijk noemen — kort te zijn. Een goed gespeelde hertog, die zijn kleeren verwisselt met den kastelein van het dorp — op beschaafd komische wijze alleraardigst gebfacht door P. van Zwieteren — en die hierdoor de waarheid hoort omtrent alles wat zich in zijn heiligdom afspeelt, zagen wij van H. van Zwieteren. Tot het personeel van den hertog behoorden een verdienstelijk hofmaarschalk van P. van Onselen; een kranige overste van F. Block; een keurige vriend van N. Ansems; een zwak gespeelde en niet tegen zijn rol opgewassen houtvester van D. van Lith; een weinig overtuigende, maar beschaafde geneesheer van J. Willemstijn; drie lakeien van J. Blokpoel, L. Gruen en J. Broers, waarvam eerstgenoemde verwachtingen voor de toekomst deed koesteren; een aardig gespeeld stalknechtje van B. Roding; een koetsier (J. Willemsüjn, doublure); een aardige dikke, maar fluisterende kok van G. Waardenburg. J. Rotteveel gaf in zijn doublure als de kamerdienaar en de dorstige cliënt twee zeer goede typeeringen. Verdere noemen wij nog den knecht van den kastelein, uitstekend gebracht door M. Stappers, een goeden veldwachter van N. Noort; en L. Winkelhoff en K. de Ru als bezoekers. Het tempo was verdienstelijk, al had het nog wel wat sneller gekund, evenals het samenspel wat geslotener De regie van P. van Zwieteren geeft geen aanleiding tot groote opmerkingen. HENRI A. VAN EIJSDEN Jr.

ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG Vraag vierhonderd vijf en negentig Wat verstaat men onder het plankton'? Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder hen, die vóór ï 5 Augustus (abonné's uit overzeesche gewesten 15 September) goede oplossingen zenden aan ons redactie-adres: Galgewater 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 4g5.

Bochttll« Hudson loan«* Dunn

HOE JOAN BENNETT GEKLEED GAAT

DE GRIL VAN DEN HERTOG

DE OPLOSSING Vraag vierhonderd een en negentig De Fraunhofersche lijnen zijn zwarte lijnen in het zonnespectrum. Het kleurengamma van rood tot violet, waarin het licht ontleed wordt wanneer het door een prisma valt, wordt bij het zonlicht telkens onderbroken door een smalle zwarte lijn, die zooals hierboven reeds gezegd, Fraunhofersche lijnen worden genoemd, naar hun ontdekker. Met de juiste beantwoording van deze vraag verwierf de heer J. J. Noël te Dordrecht den hoofdprijs, terwijl 3e troostprijzen verkregen werden door den heer C. L. H. v. d. Steen te Den Haag; mejuffrouw B. v. Holten te Rotterdam; mejuffrouw M. A. v. Waardenburg te Gorcum; den heer C. Balkema te Den Haag; mejuffrouw T. Wilke te Deventer.

Elegant en' sportief, dat zijn wat de kleeding betreft, vaak twee zeer uiteenloopende begrippen maar Paramounts ster Joan Bennett weet beide uitstekend te combineeren. 1. Een sportief geheel, bestaande uit een donkerblauw geplooid rokje en een mosterdkleurig Jasje met donkerblauwe knoopen. De stroohoed, de tasch, de bandschoenen en de schoenen zijn eveneens donkerblauw, terwijl de laatste een zeer origineele sluiting vertoonen.

NEEFJANSSEN had het met een kennis over de moeilijk heden, verbonden aan den echtelijken staat „Ik vind het leven van een getrouwe man vol problemen," zei de kennis. „Dat ben ik met je eens," antwoordd« mijn neef. „Het is bijvoorbeeld een pro bleem als je vrouw klaagt over te weinij ruimte in haar kleerkast, terwijl zij tegelij kertijd beweert „niets te hebben om aai te trekken."." „Wees vooral voorzichtig," zei de bang( dame toen zij in den taxi stapte. „Ali je bij een kruispunt komt, wacht dan totdai de politie zegt, dat je verder kunt gaan en als de straten 1nat zijn, rijdt dan voora heel voorzichtig." „Goed mevrouw, en als er een ongelul gebeurt, naar welk ziekenhuis wilt u dar gebracht worden?" Mevrouw: „Van den schotel, dien j< gisteren hebt gebroken, kan ik geen tweed« exemplaar meer krijgen." Dienstmeisje; „Bof ik even, ik was a bang, dat ik een nieuwen zou moeter koopen." Pummel: „Zie ik er anders uit zonder baard?" Wummel: „En of. Ik zou je nooit her kend hebben, als het niet aan mijn paraplu was geweest. Men moet nooit een been bij een hond vandaan halen — tenzij natuurlijk het been een deel van jezelf is. Inspecteur: deze mannen heeft ?" Lieve oude Hoeveel keer

„En, mevrouw, ziet u bij den dief, die u bestolen dame: „Ik zal eens kijken mag ik raden?"

Baas: „Heb je nog orders gekregen terwijl ik weg was ?" Bediende: „Eén. Van een kerel, die me order gaf mijn handen op te steker terwijl hij de toonbanklade leeghaalde." Ouwe zeebonk: „De heetste plek op aarde is de Perzische golf. Ik heb er visschen gezien, die met hun kop boven water zwommen, terwijl het zweet nog van hun gezicht stroomde." Hij beweende zijn verdwenen idylle. „Ik heb bemind en verloren," zei hij tragisch. „Ze heeft je toch zeker je ring teruggezonden ?" „Neen, dat bedoel ik juist: ze heeft hem niet teruggestuurd." Haar vader: „En, heb je goede kansen op promotie, jongeman?" Haar aanbidder: „En of, mijnheer. Er is niemand in de firma onder mij."

2. Een elegante zwarte kanten avondjapon behoort ook tot Joans uitgebreide garderobe. Een bleekrose ceintuur en corsage verleenen er een bijzonder cachet aan. 3. Ook bedrukte stoften zijn in Hollywood zeer in de mode en Joan heeft er een vlot wandelcostuumpje van laten maken in rood en wit. De stolpplooien van het rokje zijn zoowel aan de voor- als achterzijde aangebracht, terwijl het jasje sluit met roode knoopen en een rood leeren ceintuur. 4. Een beige tint vormt een idealen on' dergrond voor dit met teergetinte bouquetjes bedrukte middagtoiletje. De bijpassende hoed doet eenigszins aan een tulband denken en draagt als versiering eenige takjes mimosa.

5. Voor koele dagen is dit sportieve costuumpje Joans meest geliefkoosde dracht. De zeer eenvoudige donkerblauwe wollen trui wordt alleen wat opgevroolijkt door de rood en witte ceintuur. De verdere onderdeelen van haar toilet zijn geheel in wit gehouden.

mmm MARY CARLISL|8de Jaargang EN HAAR MOED». 30 - 6 Aug. 1938

HET WEEKBLAD

{Foto Paramoi I

CIMEMAs. THEATER

Vt »Sc HIJ NT WEKELIJKS - PRIJS PER KWARTAAL F. 1.»5 - RED. EN ADM CALCEWATER 21. LEIOEN. TEL. 7*0. POSTREKENING 4i*M

*

*

HET WEEKBLAD IMEMAs

THEATER 'v

lOcts

■

K1


W,

. S t

■^

*-.»V

•

■■

'

■ .,■ -' ,

3*r\

•

ß?^ ;

f• ' " -.

%\ .

■

■■■■

ifflBW»fr

t* .

y

[RROL FLYNN )LIVIA DE HAVIL-I LAND IN DE 'ARNER BROS-FILMI ^OBIN HOOD"

■.

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE