Downloaded from UvA-DARE, the institutional repository of the University of Amsterdam (UvA) http://hdl.handle.net/11245/2.31203
File ID Filename Version
uvapub:31203 Dankwoord unknown
SOURCE (OR PART OF THE FOLLOWING SOURCE): Type PhD thesis Title C1-inhibitor potentiation by glycosaminoglycans Author(s) G.A.C. Bos Faculty AMC-UvA Year 2003
FULL BIBLIOGRAPHIC DETAILS: http://hdl.handle.net/11245/1.212008
Copyright It is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the author(s) and/or copyright holder(s), other than for strictly personal, individual use, unless the work is under an open content licence (like Creative Commons). UvA-DARE is a service provided by the library of the University of Amsterdam (http://dare.uva.nl) (pagedate: 2014-11-16)
Dankwoord d
V A NN H E T C O N C E R T D E R P R O M O T I E K R I J G T N I E M A N D EEN P R O G R A M , MAARR WELEEN VERSLAG
UTRECHT,, SEPTEMBER 2003
Hett concert dat de afgelopen vijf en een half jaar is gespeeld, is een afwisselende aaneenschakelingg van wetenschappelijke klanken. Zo' n concert komt niet tot stand door éénn musicus of dirigent alleen. Het is juist het samenspel, de structuur die onstaat uit de afzonderlijkee elementen en de aaneenschakeling van de klankvolle bouwstenen dat het geheell 20 luisterrijk maakt. Zelf speel ik meestal altviool, maar voor één keer heb ik op hett podium van de dirigent plaatsgenomen. Zo heb ik een prima overzicht en kan ik u eenn samenvatting geven van het tot stand komen van de melodieën en de rol van de afzonderlijkee musici in dit concert. De volgorde waarin ik de afzonderlijke musici bespreekk is simpelweg de volgorde waarin zij in een orkest staan opgesteld. Iedereen die heeftt meegespeeld, ook als ze hier niet genoemd worden, wil ik allereerst simpelweg bedankenn voor de complementaire klanken die ze hebben laten weerklinken. Erik,, ik weet het, je speelt liever gitaar. Voor deze ene keer heb je, zonder het te weten, viooll gespeeld. En niet zomaar viool. Je was de concertmeester van dit orkest. Van jou hebb ik enorm veel geleerd. Je systematische manier van denken en muziek maken en je onuitputtelijkee enthousiasme en bron van kennis zijn voor mij een inspiratie geweest. Juistt als ïk dacht dat een deel van dit stuk niets bijzonders was maakte jij er iets moois van.. Ik heb niet de illusie dat ik als dirigent de leiding volledig in handen heb gehad. Jij gaff de toon aan, en onder jouw bezielende leiding zijn we van G-klein naar G-groot gegaan.. Overigens was dit niet zonder invloed van je buurman in dit orkest, Jan Pieter. Jann Pieter, de manier waarop jij mij stap voor stap hebt geleerd naar eiwitten te kijken en dee vergelijkingen die je bedenkt om helder voor ogen te krijgen hoe we de muziek moetenn beschouwen vind ik heel bijzonder. Gesprekken met jou waren niet alleen leerzaamm op het moment zelf maar heten me soms anders tegen dingen aan kijken. Eric, jijj speelt op de viool zittend achter de concertmeester. Jouw heldere vragen en back-tobasicc opmerkingen hebben ervoor gezorgd dat ik me niet te makkelijk liet afleiden naar eenn andere melodie en recht op de laatste maten af kon gaan. Ooit ben je in een andere toonsoortt aan eenzelfde concert begonnen, en ik vond het een plezier daarmee verder te kunnenn gaan. Erik, Jan Pieter en Eric, alledrie heel erg bedankt voor jullie inzet en het vasthoudenn aan G-groot. Naastt deze drie wijze mannen zaten er nog veel meer musici bij de eerste violen. Gerard, hethet duurde een poosje voordat ik doorhad dat als jij E-klein speelt, je eigenlijk E-groot bedoeltt en andersom. Maar samen speelden we zestienden in plaats van achtsten en af en toee een ontroerend Largo. Mieke, met jou heb ik heel wat toonsoorten uitgeprobeerd en voorall Fien en Gea zal ik niet vergeten. Jij speelt nu een heel andere melodie dan ik, maarr desalniettemin komen de noten regelmatig samen. Yani, jij speelde met een heel constantt en gestaag ritme, soms wat pianissimo, een stille kracht. Jouw bijdrage is een
142 2
DANKWOORD D
belangrijkee basis geweest voor de verdere ontwikkelingen in dit concert. Dorina, jij was all begonnen met dit muziekstuk, samen met Eric, voordat je wist dat ik bij het orkest zouu komen. Zo kreeg deel 6 vorm en klank. Daarnaast ben ik altijd erg blij met je kordatee ritme. Angela, de enige eerste viool die naast een altviool heeft gezeten in dit orkest.. Je bent een gezellige en vertrouwde buurvrouw, altijd klaar voor advies. Al spelenn we niet dezelfde melodie, we raken wel dezelfde snaar. Jessica, de muziekstukken diee wij samen hebben gespeeld in ons hok, de musici uit andere orkesten van wie we notenn ontfutselden, mijn contrabaslessen in jouw orkest, de Largo's en de refereeravond diee we nog ooit gaan houden zijn een goede herinnering. Diana, wat fijn dat jij zomaar altviooll wilde spelen als mijn opvolgster bij het ALIFI. Je enthousiaste loopjes en opbeurendee dynamiek hebben me vaak weer een snaartje hoger doen spelen. Ditt lijken me wel weer genoeg eerste violen, anders raakt het hele orkest uit balans. Bijj de tweede violen zitten ook een heleboel gezellige collega's. Ik denk wel dat als ik iederss muzikale inbreng afzonderlijk bespreek dit dankwoord nog een volledig proefschriftt gaat worden. Daarom ga ik het iets anders aanpakken. Caroline, Fabian, Anke,, Eric, Ingrid, Maarten en Roel jullie speelden allemaal een andere melodie dan ik. Desalnietteminn heeft ieders toon op ieders eigen snaar een rol in dit orkest gespeeld; serpinistischee klanken complementeerden de pipetten, de thee en de wijn. Wim en Gemma,, jullie bepaalden de dynamiek van het derde deel. Die was vriendelijk en rattig tegelijk;; voor mij heel iets anders dan de meeste andere delen, maar des te leerzamer. Aran,, Atoosa, Niubel en Edwin, ons hok heeft vele Andantes, plasmatische passages, snellee loopjes, hitte en kou gekend. Jammer dat er tegelijk met het einde van dit concert ookk een einde komt aan de wit-rode tafels en de tee smalle doorgang. Flip,, Maxim, Maurice en Rag, jullie muzikaliteit vormt de basis van het tweede deel. De virtuelee 3D-muziek die jullie hebben gemaakt was weer eens iets anders voor een bioloog. . Bijj de altviolen speel ik zelf, zoals gebruikelijk, en we gaan gelijk door naar de celli, bestaandd uit de andere leden van IP. Lucien, Els, Anneke, Piet, Henk, Margreet, Hannie, Shabnam,, Irma, Dörte, Dave, Robert, Anja, Sacha, Rishi, Silla en Miriam, het kwam goedd uit dat jullie tijdens dit concert op de autoimmunische piloot hebben gespeeld, dat heeftt een constant ritme voortgebracht. Jaap, Erica, Rob, Rob en alle andere mensen van allergie,, jullie IgE-akkoord was een interessante afwisseling van G-groot. Het cellospel vann Joep en Ingrid prioneerde het orkest in. Merell en Yvonne; ik ben erg blij dat jullie de contrabassen willen spelen. Als paranimfen hebbenn jullie een dragende functie in het hele concert, waar ik op kan bouwen. Van Andantee tot Presto, van piano tot forte. Merel, ik verbaas me er nog steeds over hoeveel melodieënn wij gemeen hebben. Daarom vind ik het ook zo leuk om je in verschillende concertenn meegemaakt te hebben. Yvonne, bijna zes jaar geleden leerde je mij mijn eerste noten.. Dat was een plezierig begin. Vooral het accellerando dat je op het eind wist te makenn vind ik erg knap en we zijn mooi samen geëindigd. Nuu hebben we het volledige strijkorkest gehad en is het tijd voor wat houtblazers. Onze fluitmeisjess Fatima, Wendy en Shirley hebben aardige deuntjes gespeeld en flinke noten gekraaktt als ik weer eens tussendoor kwam binnenwippen. Fatima, jij hebt wel een hele muzikalee invulling gegeven aan je rol als fluitiste. Koen en Masha, op de piccolo lieten
julliee af en toe een toontje horen zodat het orkest in de juiste toonsoort bleef. Elk concertt wordt voorafgegaan door de zuivere A van de hoboist. Jan, als jij zes jaar geledenn een andere A had gespeeld was ik misschien nooit met Erik in contact gekomen, enn daar ben ik je dankbaar voor. De klarinettisten zijn Ed, André, Wanda, Frits, Astrid enn Henk, jullie brengen een klank voort, die ook heel goed in een ander muziekgenre pastt en daardoor een leuke draai aan de toonkleur geeft. De engelse hoorn, José, jij brengtt een gedragen toon voort die goed gezelschap was op weg naar de orkestrepetities enn bij de solfege-lessen. Op de fagot speel jij, Bouke, je arti-melodie. Vann het hout maar snel door naar het koper; Ria, Mettine, Jakub, Niels, Patrick, Martine,, Karel, en alle anderen van stolling, jullie trompetgeschal droeg tot aan onze kantt van de gang en gaf een heldere klank. Ikk hoop niet dat al mijn lieve vriendinnen, veelal vioolmeisjes en pianisten, het heel oneerbaarr vinden dat ze bij het koper zijn ingedeeld. Jullie moeten het voor deze ene keerr als een compli(e)mentje beschouwen en flink terugtoeteren. Harriet,, Brita, Annemarie en Maita; zoals bij Mahler's symfonieën geven de hoorns het stukk echt muziek, soms achter de coulissen. De gedragen klank van jullie hoorns reikt tot overr onze landsgrenzen heen en breidt zich steeds verder uit. Anne-France, Marie en Cari,, zoals het trombonisten betaamt, heeft jullie getoeter al lang voordat het concert begonn een fundament gelegd waarin allerhande melodieën gespeeld kunnen worden, van Allegrettoo tot Largo, van Bach tot Mahler. Voor de blazers kan ik nu niemand meer verzinnen,, maar een ieder die ik nog genoemd heb en die een bijdrage heeft geleverd heeftt een mooie toeter gespeeld op de tuba. Bijj het slagwerk zitten papa, mama en Petra. Lieve Petra, al spelend op de triangel zorg jijj voor een vrolijke noot in ons gezin die de totale klankkleur alle kanten op kan bewegen.. Ik had nooit gedacht dat wij samen nog eens een boekje zouden maken, maar hett is gelukt. Ik ben trots op je, ook al snap jij dat woord niet eens. Lieve papa, je hebt eindelijkk op de bekkens en de pauken gespeeld zoals je altijd al zo graag wilt. Je hebt mij geleerdd zelf kritisch na te denken en door te vragen, toen ik er ruim 20 jaar geleden achterr kwam dat er helemaal geen koeien met scheve poten bestonden. Lieve mama, jij speeltt natuurlijk op de piano want het is jouw piano die de muziek in mijn concert heeft gebracht.. De piano is inmiddels net zo oud als ikzelf en ik ben je er nog altijd dankbaar voorr dat je me hebt leren doorzetten, op die piano en in de rest van mijn leven. Jullie hebbenn me altijd ondersteund bij alles wat ik wilde en eindeloos veel kansen aangeboden enn laten aannemen, zodat ik een afwisselend en vertrouwd leven kan leiden. Lievee Lodewijk, je raadt het al. Wij zitten met zijn tweetjes bij de altviolen te genieten onderr de Dom. Samen aan één lessenaar met elk onze eigen interpretatie van de noten; zoo houden we elkaar in evenwicht. Je schreef een half jaar geleden dat het moeilijk was mijnn hulp te evenaren bij het afronden van een proefschrift maar de manier waarop jij hethet ritme van het concert hebt aangegeven heeft veel meer geëvenaard. Ooit begonnen wee samen in Cis-klein en ik hoop dat we nog vele jaren samen in Des-groot kunnen zingen. .
