Uit het leven van Pa & Ma Heemskerk

Uit het leven van Pa & Ma Heemskerk

Hendricus Jacobus Heemskerk Geboren 1 Juni 1906

Maria Aleida Anna Wilhelmina Michels Geboren 27 Maart 1908.

Hendricus Jacobus HEEMSKERK, geboren Amsterdam 1 juni 1906, gedoopt St. Bonefatiuskerk Amsterdam 1 juni 1906, trouwt Amsterdam 23 februari 1933 Maria Aleida Anna Wilhelmina MICHELS, geboren Amsterdam 27 maart 1908, gedoopt Amsterdam 27 maart 1908, overleden Amsterdam 18 augustus 1990, ouders Antonius Josephus MICHELS en Maria Aleida DROSTE Gedoopt door L.J. Boogmans. Bij de volkstelling van 1947 woonde Hendricus samen met vrouw en kinderen in de Floris Versterstraat 5 hs te Amsterdam

VOORWOORD Bij de samenstelling van dit boekje is de informatie voor een groot deel ontleend aan mijn eigen ervaringen. Deze zijn aangevuld met de herinneringen van mijn vader en broers en zusters met behulp van de foto albums van mijn vader en mijn zuster Ria. Verder is een gedeelte van de informatie ook nog uit de herinneringen van de zusters en broer van mijn moeder Zr. Pia, Ko en Wil. Ik wil daarom ook iedereen bedanken die hebben meegeholpen voor die informatie. Vooral Ria, en Kees hebben, buiten natuurlijk mijn eigen vader, mij enorm geholpen. Maar mijn speciale dank gaat naar Nel, mijn vrouw, die mij meerdere malen heeft geholpen met het nakijken van de tekst. Indien er volgens jullie iets niet goed is verwoord of als er verkeerde informatie in staat, mijn excuses daarvoor. Ik hoop dat het bijdraagt aan het inzicht hoe mijn vader en moeder afgelopen honderd jaren hebben geleefd en hoe zij waren.

Paul Heemskerk

Niets uit dit document mag worden gekopieerd of overgenomen zonder toestemming van de samensteller.

2

Inhoudsopgave. Voorwoord

Blz. 02

Inhoudsopgave

Blz. 03

De eerste jaren

Blz. 04

Broers en zusters Pa en Ma

Blz. 07

Diensttijd

Blz. 08

Jeugdjaren

Blz. 09

Floris Versterstraat

Blz. 12

Mobilisatie

Blz. 14

Eten Halen in de kop van Noord-Holland

Blz. 15

Na de oorlog

Blz. 16

OVV

Blz. 19

De winkel

Blz. 20

De vakanties

Blz. 21

Bijzondere gebeurtenissen

Blz. 23

De kinderen van Pa en Pa

Blz. 28

Burgerbrug

Blz. 31

Jubilea

Blz. 32 Blz. 32 Blz. 47 Blz. 49 Blz. 57 Blz. 58 Blz. 62

12 ½ jarig Huwelijk 25 jarig Huwelijk 40 jarig Huwelijk plus sluiting zaak Pa 80 jaar Burgerbrug 50 jarig Huwelijk 55 jarig Huwelijk Overlijden Ma.

Blz. 64

Pa 90 jaar

Blz. 66

Straatbewoners

Blz. 71

Slotwoord

Blz. 76

Slotlied

Blz. 77

3

De eerste jaren. Pa leerde Ma kennen bij wilskracht: zie bijgaande foto. Pa en Ma kenden elkaar al wat langer uit hun jeugdjaren, meer dan 15 jaar, maar dan als grote vriendenclub met de broers van Ma: Antoon, Ger, Ma, Gerard en Pa. Pa had zo af en toe ook andere vriendinnen zoals, Marietje Rensen en Marie Hemelaar. Het ging dan weer aan en dan weer uit met Marietje Michels. Wel allemaal Marietjes. De broer van Marie Hemelaar is later toen Ria naar Lourdes is geweest haar tegengekomen. Ma had een vriendin op de van Lennepkade die Leida heette, waar zij zogenaamd heenging als zij met Pa naar de bioscoop ging. Dit is verklikt door tante Ria Droste welke een pianohandel had. Eerst zat Pa een jaar op een school in de kanaalstraat en vanaf de tweede tot de zesde klas op een school op de hoek van de Frederik Hendrikstraat en de Bilderdijkstraat vlak bij de Liefdekerk. Daar had hij ook een schoolkameraad v.d. Kruis die later auto‟s verhuurde aan Pa voor een vakantie en voor de reisjes naar het klooster van tante Ton in Berkel-Enschot. Ma zat op een school op de Nassaukade vlak bij de Kinkerstraat.

Daarna op de Oltmansschool op de Passeerdersgracht.

Verder waren er ook nog wielerwedstrijden in het Vondelpark en op het stadionplein waar Pa aan meedeed. Pa ging met zijn moeder, tot aan zijn 14e jaar toen hij ging werken, met vakantie altijd naar Ameland. Daar hielp hij de boeren met de paarden in- en uitspannen. Ook reed hij op het laatst de hooiwagen met het paard om het gras op te halen. Alles werd nog met de zeis gemaaid. Daar hield hij met de andere kinderen vakantie bij zijn oma. 4

De reis naar Ameland was omslachtig, met de trein naar Enkhuizen, dan met de boot naar Stavoren, dan weer met de trein naar Leeuwarden, daarna met de bus naar Holwerd en in Holwerd met de boot naar Ameland. Pa trok dan tijdens de reis de kar met de andere kleintjes erop. Toen Pa 14 jaar was moest hij van zijn vader van school af om een vak gaan leren. En daardoor een baas gaat zoeken. Zodoende kwam hij bij Karel van de Schot, zijn eerste baas, uit de van Lennepstraat. Eerst haalde Pa boeken, die besteld waren, op voor een boekhandelaar bij de boekencentrale. Later kwam hij bij Vroom en Dreesman terecht waar hij het stoffeerdervak leerde. Eerst kwam hij in het beddenvak terecht en daar heeft hij ongeveer vijf jaar matrassen gemaakt. Toen zijn chef bij Vroom en Dreesman wegging om zelfstandig te worden heeft Pa bij hem gesolliciteerd en is door hem aangenomen. De firma heette Remkes en Obbes. De werkplaats lag onder de woning van Ma in de Borgerstraat. De zaak ging echter failliet en toen heeft Pa nog bij een Verbeek op de Rozengracht gewerkt en kwam uiteindelijk bij een Jood Vigat terecht in de Willibrordesstraat. Daar waren op één hoog de stoffeerders en op twee hoog werkte Pa zelfstandig in de beddenmakerij. Nu was er bij de stoffeerders op één hoog een meesterknecht die vond dat Pa te veel materiaal gebruikte en hij kreeg opdracht van de werkgever om dat voor Pa uit te meten. Toen Pa de matrassen in elkaar naaide bleken zij te klein. Daarna werd Pa ziek door een A-griep en was via de werkgever naar huis op de Aalsmeerweg gegaan om het uit te zieken. Toen Pa na veertien dagen terug kwam om met werken te beginnen, vroeg de werkgever waar hij vandaan kwam en wilde hij die veertien dagen niet betalen. Pa is toen naar de vakbond gestapt en heeft via de vakbond toch zijn geld gekregen. Daarna was er geen werk meer voor Pa. Toen heeft hij besloten om melkboer te worden. (zie hoofdstuk Floris Versterstraat) Ma heeft in die tijd een ongeluk gehad met haar vinger waar zij per ongeluk op was gaan zitten en omdat zij les gaf aan een leerling kreeg zij via de ongevallenwet de verdienste van haar laatste leerling. Daarna zijn ze samen de melkzaak in de Floris Versterstraat begonnen. (zie ook dat hoofdstuk)

Pas later toen Pa in de Borgerstraat onder het huis van Ma kwam te werken bloeide de liefde op. Bekend uit die tijd, was het fluitje waarmee Pa aangaf, dat hij op de hoek op haar stond te wachten. Pa mocht niet zomaar bij Ma haar ouders binnen komen. Toen Pa dan voor het eerst echt op bezoek kwam bij de ouders van Ma, kreeg hij van Opa Michels meteen te horen dat hij nog het een en ander goed te maken had. Waarop Pa zei dat hij zich van geen kwaad bewust was en dat hij geen kroegloper was maar een nette oppassende jongeman. Ma speelde toen op de piano het “gebed van de jonkvrouw”. Van de kinderen Michels kon alleen Ma piano spelen. Pa kon het wel vinden met Oma Michels maar Opa Michels moest niets van Pa hebben. Opa Michels had toch wel een band met Pa, zij waren alle twee gek met wielrennen waarbij Co af en toe ook wel eens mee mocht en voor het voetbal waren zij echte Blauwwitters. Schaken deden zij ook, maar omdat Pa een betere schaker was, liet hij opa af en toe maar winnen, want die kon slecht tegen zijn verlies en daardoor stemde hij Opa Michels wat gunstiger. 5

Toen Ma ziek was mocht hij haar bij de gratie Gods in de achterkamer opzoeken waarbij Opa Michels chagrijnig in de voorkamer bleef zitten. Het gezin ging altijd naar de kindermis om 09.30 uur in de Vincentiuskerk omdat er in de St. Agneskerk geen kindermis was. Daarna gingen wij vaak door naar de Borgerstraat nummer 180 drie hoog. Opa en oma Michels hadden een ijsmolen. Dat was een houten vat met daarin een metalen ketel waar de puddingpap in gedaan werd. Daarna werd het ijs van de ijsstaaf (die bewaard was in een wollen deken twaalf en een halve cent kostte) erom heen gedaan en werd er speciaal paars ijszout over uitgestrooid. Dan ging men op het vat zitten en daarna moest je aan een slinger draaien. En zo werd er ijs gemaakt. Pa was een verwoede slingeraar. En zo was er Zondagsochtend altijd ijs. Wil was ook verzot op ijs maar omdat zij ‟s morgens geen griesmeelpap lustte deed mijn vader dit in de ijscoup met wat limonade er over heen en deed dan net of het ijs was. Toen er dan gevraagd werd of het lekker was zei Wil ja maar niet zo koud. Moeder was gek met beesten. Zij heeft een keer een eend gevonden die op het water steeds naar voren onderging. Na wat gespartel kwam hij dan weer overeind. Het beest bleef niet in leven, maar toen zij later hebben gekeken bleek de eend een fietsnippel te hebben ingeslikt. Indien hij wat wilde eten rolde dit naar voren waardoor het een duikelaartje werd. Ma heeft ook duiven op het balkonnetje gehad, opa had dit balkonnetje met glas dichtgemaakt. Af en toe zat er eentje bij juf van Zuilen. Oom Ko speelde vroeger met de sporen van het buiten model uniform van Pa. Later heeft Pa Oma Michels, die op drie hoog in de Borgerstraat woonde, regelmatig naar boven en beneden gedragen omdat oma “wat ze noemen”open benen had. Dat was erg moeilijk aangezien het een smalle en steile trap was. Ma werkte op een atelier waar zij opkwam voor “haar meiden”. Toen zij daarom weg moest hebben haar collega‟s voor haar gestaakt en kon zij alsnog blijven. Haar chef, ene van de Waal, heeft gezegd dat Ma beter advocaat had kunnen worden. Ook later in de winkel kwam dat van pas en zo stuurde zij ook kaasboer van de Woude weg omdat er een kaas niet goed was. In die tijd was Oma Michels in verwachting van tante Wil. Bij Opa en Oma Michels kwam de huisbaas het geld ophalen en tikte dan op de deur om geld, maar omdat er geen geld was deden zij het voorkomen alsof er niemand thuis was en kreeg tante Wil een speen in haar mond zodat zij stil zou zijn. Ma was weggelopen uit de Borgerstraat en heeft al haar kleren in een laken gepropt en is terecht gekomen bij de moeder van tante Fen. Tante Fen was een nicht van Ma, waar Ma veel mee optrok. Dat heeft ongeveer een klein jaar geduurd. Daarna is Ma naar de Bethelmanstraat gegaan en heeft bij de zusters van Pa geslapen. Daar was toen ook de moeder van opa Heemskerk. Later zijn ze nog verhuisd naar de Pieter Lastmankade en daarna naar de Aalsmeerweg. Daar werd op het zandland gevoetbald. In die tijd gingen zij ook vaak naar het volkstuintje van de moeder van tante Fen bij de Haringvlietstraat. Toen tante Fen zelf een volkstuintje had bij Sloterdijk is Ma er op een keer met de bromfiets en met Kees achterop heen gereden. Onderweg werd bij een banketbakker wat gebak gehaald voor bij de koffie. De bromfiets van Ma (een mobylette) moest eerst aangetrapt worden om de hulpmotor te starten. Kees rende 6

voorzien van de doos met gebak naast de bromfiets mee tot de motor startte, en wilde achteropspringen maar dat mislukte. Toen Ma bij de spoorwegovergang bij Sloterdijk moest stoppen, bemerkte ze pas dat Kees niet achterop zat. Na afloop van een verjaardagsfeestje bij oom Piet op de hoofdweg was Ma na afloop toen zij op Pa stond te wachten even op een vuilnisbak gaan zitten toen de vijf maal acht (politie) aan kwam rijden en vroeg of er iets bijzonders was. Zij kon ze gerust stellen door te vertellen dat ze op haar man zat te wachten.

Broers en zusters van Pa Oom Gerard was eerst vertegenwoordiger van Het Parool in Brabant en later portier bij de PTT en daarna suppoost van het Stedelijk museum. Hij trouwde met tante Antje Kars en kreeg twee zoons Jos en Stef. Oom Gerard kwam ook op het idee om de hond Turkie te laten dekken door een andere hond, maar die moest er niets van hebben en heeft staan kotsen in de slaapkamer, dus geen kleine Turkies. Tante Jo werkte in een bakkerij. Trouwde met Herman Wijnen en kregen vier kinderen Fons, Ed, Lies en Carla. Tante Agaath is dienstbode geweest en niet getrouwd. Zij heeft in de oorlog geholpen in het gezin van Pa en Ma. Zij kreeg goudinjecties tegen reuma. In 1962 zijn Kees en Jeanne bij haar op de Hoofdweg gaan inwonen. Marcel en Leo zijn daar geboren. Tante Tiny was winkeljuffrouw en is later getrouwd met Piet van Ingen en kreeg drie zoons Hans, Marcel en Charles waarvan de laatste plus minus 51 jaar is geworden. Oom Jan heeft op de ambachtschool gezeten bij de Amstelveenseweg in de buurt van het klooster waar ik nog eens retraite heb gehouden. Hij had later een melkzaak op de hoek Kostverlorenkade-van Lennepkade. (Kan ook de Kanaalstraat zijn geweest. Hij trouwde met Sjaan Vloeimans maar dit huwelijk hield maar kort stand.

Broers en zusters van Ma Oom Antoon was evenals zijn vader timmerman en was eerst getrouwd met Hieke. De kinderen uit dit huwelijk waren Antoon, Rinus, Joop, Gonda en Martha. Later trouwde hij met tante Alie den Dood. Haar vader had een slagerij. Uit dit huwelijk kregen zij nog een dochter, Annelies geheten. Oom Ger zat ook in de bouw en werkte voor Dura bouwwerken. Hij trouwde met tante Annie en zij kregen twee zoons, René en Martin. René had hart problemen en is ook op plus minus 36 jarige leeftijd overleden. Tante Ton die veel sociaal werk deed is later in het klooster getreden bij de trappistinen in Berkel-Enschot. Oom Co was ook aannemer timmerman en trouwde met tante Cilia. De kinderen uit dit huwelijk waren: Gerardus, Paulus, Louise, Johannes, Thomas, Christina en Maria. Tante Wil die later lerares werd op een internaat en tegenwoordig in Maarsenbroek woont. 7

Diensttijd

Pa zat in zijn diensttijd bij de Cavalerie. De huzaren van Boreel te Amersfoort en had toen twee paarden die hij Hennie en Tonnie had genoemd. Hij heeft toen ook nog op Prinsjesdag naast de gouden koets van koningin Wilhelmina gelopen. Ook heeft hij de wacht gehouden bij koningin Juliana op Soestdijk. In die tijd werd er, als iemand in de kazerne opgeroepen moest worden, een signaal gegeven met een trompet. Iedere officier had zijn eigen geluidsignaal. Pa was ingedeeld bij een officier, waar hij via de trompet mensen moest oproepen. Ook werd er via trompetsignalen aangegeven dat er iets (b.v. oproep om te gaan eten) moest gebeuren. Hierbij nog een kaart die Pa aan Ma schreef in zijn diensttijd.

8

Verder ging Pa een enkele keer naar zijn dienstmaatje Knoppert in Voorhout, zij reden bij de huzaren altijd samen op de paarden. (zie foto‟s).

Jeugdjaren. Pa ging in zijn jeugdige jaren veel om met Gerrit Schuurman. Dan gingen zij vaak wandelen in de Kalverstraat en Nieuwedijk, waar de mensen elkaar konden ontmoeten. Zo kwamen de mensen elkaar verschillende keren tegen. Dat was op dat moment het uitgaansleven. : zie bijgaande foto‟s

9

Opa Michels werkte samen met zijn zwager oom Joop (een van Droste) aan de puien in Amsterdam. Deze heeft hem beduveld (geld), waardoor er een eind kwam aan de samenwerking en opa alleen doorging. Opa was geen zakenman, maar wel een veelgevraagde man. Vooral de Bijenkorf wilde graag dat opa voor hen werkte, maar een zekere de Vries van de stadsschouwburg heeft niets betaald voor bewezen diensten. Een broer van Opa (Ben Michels) had een wijnwinkel. Oma en Opa Michels De vader van Pa was voordat hij conducteur op de tram werd politieagent. Hij heeft voor Gerard en Jan een melkzaak op de Aalsmeerweg op zijn naam gezet. Nadat Pa er een tijd had gewerkt is hij een eigen melkzaak begonnen op de hoek van de Floris Versterstraat nr. 1 en Wijsmullerstraat. Tengevolge van de scheiding van Jan Heemskerk met Sjaan Vloeimans is de zaak aan de Aalsmeerweg verkocht aan Schot een broer van Kren uit de Baarstraat. Opa en Opa Heemskerk Gerard begon een melkzaak in de Groenendaalstraat en Jan een melkzaak in de Kanaalstraat. Jan had altijd van die rare streken. Later heeft hij jaren bij de PTT gewerkt en was hij een fanatieke Ajax supporter die ook naar alle uitwedstrijden meeging.

10

Bij een wedstrijd van Ajax in Tsjecho-Slowakije heeft hij zijn vrouw Zenca leren kennen.(zie foto).

Oom Jippe Edes was getrouwd met Margaretha (Gritje) Spoelstra oudste zuster van Oma Heemskerk (Tjitske Spoelstra) die getrouwd was met Opa Heemskerk (Jacobus Heemskerk).

Oom Co heeft in zijn jeugd met TBC in het sanatorium Dekkerswoud te Nijmegen gelegen.

Pa met oom Co In 1938 hebben Co en Wil een paar weken in de Floris Versterstraat gelogeerd omdat oma Michels geopereerd was aan galblaasontsteking Pa had een lederen buidel die hij altijd bij zich had voor het afrekenen van de klanten. Ik zie hem nog die buidel te voorschijn halen en de muntstukken er uit zoeken om terug te geven. Co was 11

een keer op kerstnacht in Vincentius kerk toen Pa zijn buidel daar helemaal op de collecte schaal deed zodat de buidel leeg te voorschijn kwam. Hoeveel er in had gezeten wist Co niet meer, maar hij was toen wel onder de indruk. Oom Auke die getrouwd was met Jo Heemskerk (zus van opa Heemskerk) had een melkzaak in de Wagenaarstraat. Hij heeft twee eigen huizen in bezit gehad, die hij toen hij met pensioen ging eerst moest opeten. Hij had zich ingekocht in het Elizabeth tehuis. Opa Michels heeft nog een pui gemaakt voor de zaak van oom Auke.

Jan Mosterman uit Steggerda was getrouwd met de zus van oma Heemskerk, die had een eendenkooi op Ameland. Een dergelijk eendenkooi kreeg je alleen maar via connecties.

Floris Versterstraat. Het viel niet mee om je eigen klantenkring op te bouwen en de eerste klant was Oma Michels uit de Borgerstraat. Hij heeft toen een zwarte wijk van ene Oosterbaan gekocht om zijn quotum te halen. Als klanten had hij een kroeg in de Ferdinand Bol en in de Churchillaan, tevens een gasfabriek in Noord, waardoor hij met de pont naar de overkant moest varen. Knecht Willem bracht de melk op Zaterdag bij oma, waarbij oma en ma hem af en toe in de maling namen door telefonisch contact. Dan vroeg oma aan Willem en Willem heeft mijn dochter nog een boodschap voor mij meegegeven. Waarop Willem die dat niet kon onthouden, begon te stotteren en zij ja, maar het was iets met nootjes. Je bedoelt zeker biscuitnootjes, ja mevrouw die zijn het. De benaming biscuit nootjes heeft vaak tot veel hilariteit gebracht. Er waren in het begin twee wijken een binnenwijk en een buitenwijk. Ma deed de binnenwijk en Pa de buitenwijk. Pa had voor het afrekenen een speciale zwarte lederen buidel. Het handige ervan was dat hij hem met 1 hand uit zijn zak kon halen, en in een vloeiende beweging kon openklappen. Alles met 1 hand. Om vooral de mensen die verhuisd waren werd door veel melkboeren gevochten. Zo werden zij gepaaid met een flesje slagroom of een pakje roomboter. Oma was vaak bij ons omdat Ma de wijk moest lopen en er toch iemand op de winkel moest passen. 12

Pa was ook lid van de bond van melkboeren, welke uit ongeveer 1200 leden bestond. De OVV bedong ook nog een cent per liter melk voor de melkrijders, toen het een slechte winter was, maar de man van de bond wilde dat niet geloven. Pa was daar erg kwaad over en schold hem uit voor hufter. De melkzaak was een winkel met een dagverblijf. Later heeft hij pand nummer 5 erbij gehuurd en de huisbaas heeft een doorgang van de winkel naar het pand nummer vijf gemaakt. Hierdoor kon hij die ene kamer erbij betrekken en heeft hij tijdelijk nummer vijf verhuurd aan de broer van Herman Wijnen, die getrouwd was met zijn zuster Jo uit de Baarstraat. Later hebben zij een huis betrokken in de Wijsmullerstraat. Voor de melkbezorging had Pa een grote lange fiets met opzij twee bakken waarop twee melkbussen konden staan. In die bakken zaten laden voor de andere spullen zoals boter flessen yoghurt en pap plus de eieren. Later na de sanering hebben zij een grote handkar genomen. Oom Co heeft in het begin meegeholpen met de wijk in de Floris Versterstraat. Pa had een speciaal blikken doosje voor gekregen sigaretjes, die aantrekkelijk was voor sommige kinderen die rookten. Af en toe werd er dan een sigaret `geleend`. Pa & Ma hebben ook nog een paar jaar het kamertje naast de keuken verhuurd aan ene Jelle Bruins. Deze verkocht samen met zijn broer vis in een haringstalletje bij het Hoofddorpplein en de Aalsmeerweg. Het bleek een handige man want door middel van twee spelden heeft hij de radiodistributie afgetapt, zodat hij ook radio had. Later bleek dat hij een verhouding had met tante Fen haar Moeder, ze hebben geprobeerd tante Fen haar vader te vergiftigen, maar dat liep verkeerd af, en ze zijn gevangen genomen, en hebben in de koepel van Haarlem gevangen gezeten. (zie ook de foto waar Jelle op staat).

13

Mobilisatie. Toen de oorlog uitbrak, werd Pa opgeroepen. Hij moest direct naar Den Haag komen en zich daar melden. Daar waren wagens aangevoerd met paarden die uit de wagons gehaald moesten worden. Pa had verstand van paarden en hij had helpers die er bang voor waren. Zij moesten over pontons die in het water lagen ieder met twee paarden aan de hand. Pa ging voor en liet zien hoe het moest, maar achter zich hoorde hij paarden hinniken en er was een stel pardoes naast de pontons gestapt, zo het water in. Pa was ingekwartierd bij de Grebbeberg in het land van Maas en Waal tijdens de mobilisatie in de oorlog (1940-1945). Samen met zijn kameraden hebben zij een varken vetgemest. Na de mobilisatie zijn ze gaan kijken en ja hoor zie foto. Die kameraden waren: Verplancke die een groentezaak had. Landzaat Strik Verbreukelen (boerenjongen). Knoppert had een bollenbedrijf. Op de proviandwagen zaten Pa en Knoppert. Verbreukelen beheerde de keukenkar (ketels en fornuizen) Strik en Landzaat zaten op de bijwagens wat huifkarren waren.

Tijdens de mobilisatie hielp Oma Michels Ma vaak in de winkel of thuis. Zo is ook het verhaal bekend dat Kees buiten aan het spelen was, en na herhaaldelijk roepen niet op tijd thuis wilde komen waarop oma zijn pyjama, gewikkeld in een krant, in het portiek gooide en riep dat hij dan maar buiten moest slapen. ‟s Avonds werd er boven Amsterdam met luchtdoelartillerie geschoten. Je hoorde dan de scherven op de daken neerkomen. In die tijd kwam Oma Michels elke dag met tramlijn 17 op het Surinameplein aan om in het gezin te helpen. Vanaf daar liep ze naar de “Floris”. Kees die zoals vele kinderen in die tijd granaatscherven spaarde, vroeg aan Oma of ze voor hem naar scherven kon zoeken. Oma was immers al heel vroeg op pad. De volgende dag vroeg Kees of ze nog naar scherven had gezocht. Nou dat had ze en gaf een grote papieren zak aan Kees. Toen hij in de zak keek, bleken er een heleboel potscherven in te zitten. Oma Michels hield wel van een grapje. Ma had veel migraine (net als oma) en dan kwam oma Michels of tante Ton haar bijspringen. Wolf lag dan als een echte waakhond op het voeteneind en o wee als je te dicht bij kwam. Later is de migraine beter geworden omdat Ma een nylon vlecht op haar hoofd heeft gedaan op voordracht van dokter Bonke. In de oorlog wilde Ma niet hebben dat Pa in het verzet ging, maar hij had wel veel kennissen die in het verzet zaten a.o. Egthuizen de man van de sigarenwinkel aan de overkant. En een rechercheur die Dekker heette. Deze werd opgepakt door twee rechercheurs en via lijn 1 naar het Klein Gartmansplantsoen gebracht. Daar was toen het huis van bewaring. Ze hebben nog naar wapens gezocht maar die lagen verborgen tussen de sigarendozen rest en werden niet gevonden. 14

Pa is de tram gevolgd om te kijken waar ze hem naar toe brachten. Later is de man naar Scheveningen gebracht. Op het einde van de oorlog is hij bevrijd zie onderstaande foto‟s.

Tante Ton en Ma kon het met elkaar goed vinden. Ma heeft in de oorlog regelmatig samen met tante Ton berkenstammetjes in het Amsterdamse Bos (Bosplan) gezaagd, waarbij ze een keer tegen de lamp liep zodat zij in Amstelveen opgebracht werd. Gelukkig was het een “goede” rechercheur die haar de weg gewezen heeft hoe zij het beste met de fiets, waarbij een bagagedrager voorop zat, moest rijden. Wel heeft hij de zaag in beslag genomen waardoor opa Michels erg boos was. Als Pa dat had gedaan zou hij misschien op transport naar Duitsland zijn gezet. Later heeft ze veel hout onder een dekentje in een kinderwagen het bos uitgesmokkeld. Als ze Duitsers tegenkwam, deed ze het voorkomen of ze tegen haar baby sprak. Co heeft ondergedoken gezeten in de Floris waarbij Pa het een keer uitgeprobeerd heeft hoe snel Co onder de grond kon komen. Net toen hij het luik wilde sluiten zei Pa tot grote hilariteit dat het een test was.

Eten halen in de kop van noord-holland. Pa ging samen met een collega Deterink en diens zwager uit de Valeriusstraat met een driewieler en een gewone fiets waarvan de wielen waren bekleed met rubber van autobanden naar Medemblik. Daar kochten zij zes zakken aardappelen en gingen toen weer huiswaarts. In de polder kwamen zij verschillende dode mensen tegen die het niet gehaald hadden. Op de IJ-pont stond helaas de Sicherheidsdienst, waardoor zij genoodzaakt waren om de zakken een voor een naar de overkant te brengen, omdat anders de Sicherheidsdienst de aardappelen in beslag zou nemen. Dit heeft ongeveer een dag gekost om ze over te brengen waarbij zij de hulp van oom Gerard ingeroepen hadden. 15

Oom Gerard heeft geruild en heeft Pa een zak rijst gegeven en gezegd dat hij deze moest bewaren voor later. Dat heeft hij dan ook gedaan tot het eind van de oorlog toen het erg slecht met voedsel was en toen vermengd met aardappels opgegeten. Pa kreeg via een kennis van opa Heemskerk die in de Wijsmullerstraat woonde, en wagenbestuurder was, na een ruil, de beschikking over potjes brillantine voor tien gulden de liter. Waarmee hij met speciale drijvende pitjes een verlichting kon maken voor ‟s avonds en vooral „s nachts. Kees kan zich herinneren dat er een dergelijk drijvend kaarsje brandde op de plaats waar de gang een knik maakte. Pa is na een partijtje schaken in de Warmondstraat, toen hij ‟s avonds voor spertijd thuis moest zijn, in het donker tegen een lantaarnpaal gelopen waar hij zijn voorhoofd openscheurde. Toen hij later thuis kwam heeft hij Ma behoorlijk laten schrikken met zijn bebloede hoofd. Toen hij al het bloed op zijn hoofd zag zitten ging hij zelf onderuit. Onder de vloer lag veel spul opgeslagen zoals radio‟s ook van oma en opa Michels, koperwerk en de fietsen. Als de Duitsers het wisten zouden zij dit meteen in beslag nemen. Nu was er een N.S.B. er in de straat die de Boer heette maar toch niet verkeerd was, die mijn vader precies wist te vertellen wat er bij hun onder de grond lag. Hij heeft ze nooit verraden.

Na de oorlog.

Feesten Deze feesten werden na de oorlog door middel van een comité georganiseerd voor de jeugd van Putten. De Duitsers hadden daar in de oorlog de gehele mannelijke bevolking gefusilleerd. Bij deze feesten werden verkleedpartijen en wedstrijdjes (voetbal en hardlopen) plus een straatpolonaise georganiseerd. Tevens kreeg Pa in zijn melkzaak een vat bier van het café aan de Sloterkade (waar later de club van lange mannen (K.L.M.) in zat) voor de feestdagen. Zie ook onderstaande foto‟s.

16

Noorda repareerde radio‟s en woonde naast Dekker. Tijdens de oorlog werd er bij Pa thuis naar “Radio Oranje” geluisterd.

17

Pa had voor na de oorlog heel zuinig 10 sigaretten bewaard de beruchte piraatjes. Toen hij ze uitdeelde en op wou steken waren ze helemaal beschimmeld en vergaan. Zij waren niet meer te roken. Hij had ook een klein flesje vieux bewaard en deze werd wel opgedronken ook door Co die er bijna in stikte. Pa sneed de boter af als een plakje kaas. 18

Vlak na de oorlog heeft Ma ook met opa Heemskerk nog een tijd eerst krulspelden gemaakt en daarna badtassen in elkaar genaaid als bijverdienste. Daarbij moesten de bodems geknipt worden. Ook in de Groenendaalstraat werd dit gedaan door oom Gerard. Als kind, ik zal drie of vier jaar zijn geweest toen de krulspelden gemaakt werden, zat ik met de pinnetjes daarvan onder de tafel te spelen.

OVV. Ook moesten wij als kinderen regelmatig geld brengen naar de administratie van de OVV waarbij dan vaak ook nog een aflossing zat van een van de vorige facturen waarvan de rekening nog niet helemaal betaald was. Zo was er ook een “rooie” controleur, (had rood haar) zoals Pa hem noemde die kwam controleren of je niet sjoemelde met de melk. In de huiskamer achter de deur stond een bus die niet door de keuring zou zijn gekomen. De inhoud bestond uit tapte melk vermengd met gewone melk. Hij heeft het gelukkig niet gemerkt. Griffioen de melkboer op het Jacob Marisplein, naast “Molentje”, waar de krantenbezorgers van het Parool hun kranten ophaalden, is daarbij betrapt en moest voor zes maanden zijn zaak sluiten. Sinds die tijd stond hij bekend als de watertoren. Pa had uit de fabriek waar hij werkte de beschikking over doppen die op de melkflessen en eventuele andere flessen, zoals pap en vla, gezet konden worden met speciale rubberen ringen. Als er dan per ongeluk een dop stuk was kon hij er een nieuwe dop opzetten. Dit werd vooral voor de slagroom gebruikt. Hij kocht dan hele liters en goot deze dan weer over in 1/8e liter en 1/4e liter flesjes waardoor er meer winst gemaakt kon worden. Later werd het wat moeilijker omdat er een datum op de doppen werden gezet. Ook werd er in het keukentje, door te karnen, boter gemaakt. In de winkel stond eerst een klein koelkastje die gevuld werd met staven ijs van Loos uit Karperstraat. Staven die met een priem in tweeën werden gehakt. Daarvan ging een deel als voorraad in een deken en het andere deel in het koelkastje. Onder het koelkastje zat een bakje voor het lekken van het water en als het niet op tijd werd geleegd liep het over op de vloer van de winkel, wat dus regelmatig gebeurde. Doordat Pa bij de O.V.V. ging werken kreeg het gezin kinderbijslag en tevens alle faciliteiten. O.a. het huren van zomerhuisjes in st. Maartenszee, Voorthuizen en Schoorl. Zo waren er ook dagjes uit georganiseerd. (Zie foto).

19

De Winkel. Later werd er een gat in de muur van het keukentje gezaagd en kwam er het nieuwste van nieuwste een heel grote koelkast, waardoor Ma in de winkel ook vleeswaren kon verkopen. Ma maakte veel dingen zelf. Rosbief en fricandeau werd door haar zelf gebraden. Gekookte worst werd zelf gekookt, waarbij als het klaar was je het water in de mond voelde lopen. Ook bekend waren de kroketten die op Zaterdag werden verkocht en die volgens het recept van het kookboek van Bruins werden gemaakt. Roomboter- en chocoladelammetjes met de Pasen waarbij de gewijde blaadjes van palmpasen takjes werden gebruikt als oortjes. Ma deed alles om de klanten de behouden zelfs een half onsje kaas werd eventueel nabezorgd. Ook waren er klanten die eens per maand betaalden en alles dus op lieten schrijven, het zogenaamde poffen. Ma wist precies wanneer het betaaldag was, en ging dan voor dat het geld uitgegeven werd, de schulden innen. De kinderen moesten Pa ook wel eens van Ma uit de wijk ophalen omdat hij dan in haar ogen te lang bij een klant was. Voor de boekhouding hadden zij een goed aangeschreven boekhouder genaamd Zonneveld. Deze had bij de belastingdienst een naam onkreukbaar te zijn. Zelfs het pakje roomboter dat hij kreeg werd als verdienste genoteerd. Bekend is ook dat hij al knikkend met zijn hoed in de hand achteruit lopend het portiek uitviel. Evenals dat hij toen hij door Ma via de winkel naar de huiskamer werd gebracht om het een en ander te bespreken hij de losse poot van het opklapbed van Henk omver schopte en hij zich vreselijk liep te verontschuldigen. De man wist echter niet dat ma zeer regelmatig bepaalde facturen van bedrijven achterhield. En als ma dan bij de belastingdienst kwam vanwege achterstanden in de betaling had zij een speciale jas met een groot gat er in waar zij eerst een handtasje voor hield maar dit heel geraffineerd liet zakken zodat dit in het gesprek te zien was. Meestal hielp dit om een gedeelte van de belastingschuld kwijt gescholden te krijgen. Toen Pa in de oorlog ‟s morgens om acht uur melk ging bezorgen in de van Woustraat stond daar een Jood dood in het portiek.

20

Ma is ook een keer in Mei 1962 met brommer onderuit gegaan en heeft daar een verbrijzelde schouder aan overgehouden. Zij heeft toen een paar maanden in het Diaconessen ziekenhuis op de Overtoom gelegen. Ria heeft toen van haar baas vrijaf gekregen om in de melkzaak te staan.

De Vakanties. De eerste vakantie werd gehouden op de Hilversumse heide. En duurde drie dagen. Onderweg op de fiets werd er pauze gehouden waarbij Paul te kennen gaf dat hij toch wel achterop honger had gekregen. We hebben toen ook nog een lekke band gekregen en die is in een garage gerepareerd. Volgens Henk bestaat die garage nog steeds. Onderweg stortregende het en stonden alle mensen te schuilen, Een stel gebukt onder hun jassen stonden langs de weg en toen er een auto voorbij kwam werden zij onder veel hilariteit volledig onder water gezet door die auto. Tijdens de vakantie lag de gehuurde auto helemaal achterover, vanwege alle eten dat er meegenomen werd. Ook de kisten werden van tevoren naar de vakantiebestemming gestuurd door de firma‟s “Snelle Visser” en “de Boer”.

21

Pa met Gonda achterop. Op de brommer naar Sint Maartenszee Trees bij Pa en Paul bij Ma achterop. De brommers waren een Kaptein mobylet zonder versnelling. In Sint Maarten gingen Kees, Henk en Ton al rondjes hardlopen voor de conditie. Zij deden daar ook verstoppertje in het donker waarbij Henk dacht dat een sloot met kroos een weg was. De rest kun je wel raden.

De kinderen gingen op de fiets naar Voorthuizen. Wij hadden een hond van een van onze klanten Flappie genaamd. Die kon niet mee met hun op vakantie maar die is toen met ons mee naar Voorthuizen gegaan en de hond had in de zomer van 1957 de vakantie van zijn leven. Hele loopgraven heeft hij gegraven. Er was een probleem hij was wat wagenziek en aangezien mijn vader en moeder een auto hadden gehuurd zat hij achterin en kotste over de pudding. Alles werd er netjes afgeschept en de pudding was evengoed heerlijk. Tijdens de vakantie in Voorthuizen speelden wij ook graag verstoppertje. Henk kroop daar onder een wasteil en Kees liep heel hard het prikkeldraad in. Ton was goed in bomen klimmen en zwaaide heen en weer in de top van een hoge boom. Het was toch wel griezelig. Er was daar ook brand in een boerderij en Pa is daar toen met zijn brommer heen gereden en heeft nog spullen uit de boerderij gehaald voordat het huis in vlammen opging.

Opa en Oma Michels hadden een hond welke luisterde naar de naam Wolf. Als Opa Michels hem ‟s avonds uitliet ontsnapte deze regelmatig en kwam dan na in de polder te zijn geweest vaak naar de Floris Versterstraat toe. Regelmatig moest hij dan schoon geschrobd worden omdat hij dan via de polder achter de loopse teefjes aan zat. Wolf die teveel zakgeld had volgens 22

iemand die in de winkel kwam omdat hij in de Albert Neuhuysstraat een andere hond vooruit stond te duwen.

Bijzondere gebeurtenissen. Controleur In die tijd moest je ook nog kijk en luistergelden betalen. Als de controleur dan kwam, sprak Ma een tijdstip af en verborg de toestellen in de kast van het kamertje. Een antenne hadden wij niet, want de gordijnrails was onze antenne. Voetbaltoto. Pa deed altijd mee met de voetbaltoto maar won bijna nooit wat. Nu was er tijdens de kerst een speciale voetbaltoto. Daar kreeg men ook een prijs indien men alles fout had. En ja hoor pa had gewonnen een rijtje helemaal fout. Hij blij en vanwege zijn prijs hebben wij hem toen een ijstaart af getroggeld. Toen de prijs uitgekeerd werd, bleek dat een heleboel mensen alles fout hadden gehad en werd er maar een paar gulden uitgekeerd. Maar wij vonden het ijs lekker. Meeuwen. Tijdens een vakantie op Ameland klom Pa op een duin om onze positie te bepalen. Pa werd door een kolonie meeuwen aangevallen, omdat hij te dicht bij hun broedsel was gekomen. Zij vlogen af en aan en probeerden in zijn hoofd te pikken. Zich verwerend, door met zijn fotoboxje te zwaaien, probeerde hij de vogels van zich af te houden. Hij is er toen hard vandoor gegaan om zich in veiligheid te brengen. Parkieten. Ma was gek op parkieten en zo werd er een gedeelte van een kast in de kamer ontruimd om als kooi voor de parkieten te dienen. Het waren er eerst vier, maar al gauw hadden wij er, omdat er nestjes aangebracht waren een stuk of 12. Het was als de radio aanstond bij een voetbalwedstrijd een gekrijs van jewelste van die parkieten die boven het geluid van de radio uit wilden komen. Er werd dan een slof of een schoen tegen het gaas gegooid. Dan was het even stil, maar na een paar minuten begon er een parkiet, eerst zachtjes, maar allengs steeds luider te krijsen. Daarna begonnen de andere parkieten mee te kwetteren. Op het einde van de voetbalwedstrijd (meestal Nederland – België) lag er een grote berg schoenen bij de kooi. Er was ook een blauwe parkiet die wist altijd uit de kooi te ontsnappen. Deze noemde we naar de rasuitbreker uit de gevangenis in die tijd “Gerrit de Stotteraar”. Er was geen houden aan en op een ochtend zijn ze naar Artis gebracht. Ria heeft toen nog vrijkaartjes voor Artis gehad om te controleren dat ze niet aan de slangen of andere wilde beesten gevoerd werden. 23

Strandhuisje Zandvoort Opa en oma Michels hadden eerst op het strand een soort kermistent en later heeft opa een strandhuisje gebouwd. Ma was een strandmens. Zij lag zo vaak in het water dat oma Michels met een pasgeboren kind rondliep om het stil te houden. Hierover werden dan grapjes gemaakt dat het kind alleen maar zout water zou krijgen en daardoor niet zou groeien. Voor mijn vader was het een sport om nog eerder thuis aan te komen dan de familie die met de Haarlemse kikker reisden

Verbrande benen. Pa is op de fiets naar het eigengemaakte tenthuisje van Opa en Oma in Zandvoort gereden. De anderen waren met de tram (de Haarlemse Kikker) gegaan, die tram stond op de Admiraal de Ruiterweg in Amsterdam. Pa had er geen erg in dat de zon zo fel was. In de loop van de avond bleek dat zijn mooie witte benen zeer ernstig waren verbrand en toen heeft Ma er aldoor karnemelk op gesmeerd om de pijn maar enigszins te verzachten. Roet Toen Pa een keer terugkwam van schaken deed hij het licht aan maar dacht dat de lamp het niet deed. Nu was er zoveel roet door de verkeerde afstelling van de oliekachel ontstaan, dat je geen hand voor ogen kon zien. Toen de rook was weggetrokken bleek alles zwart te zijn van het roet. Ma had daarin liggen slapen en was alleen nog blank bij haar neusgaten. De rest van haar gezicht was pikzwart. Midden in de nacht hebben zij alles op straat uitgeklopt. Hoe zij het hebben schoon gekregen weet Pa niet meer, maar wel dat het een hels karwei was.

Klanten. Tijdens de zomer gebeurde het wel eens dat er Zondags klanten waren die aanbelden dat er producten niet goed waren of dat zij wat vergeten waren te halen. Als zij nu slagroom hadden wat een beetje zuur was geworden, vonden wij dit als kinderen helemaal niet erg. Wij mengden de zure slagroom met wat vanille vla en hebben er toen van gesmuld. 24

IJstaarten. Ma had met de OVV afgesproken dat wij ijstaarten die besteld waren bij de OVV in heel Amsterdam op eerste kerstdag rond zouden brengen, waarbij wij zouden zorgen voor een tijdige afgifte. Zo gezegd zogedaan. Het ging goed tot er opeens een eerste kerstdag was waarbij het ging vriezen. De ijstaarten konden nu wel mooi opgeslagen worden op het plaatsje maar de wegen werden spiegelglad. Ton en Paul zouden deze klus gaan klaren maar we konden bijna niet rijden en heel voorzichtig brachten wij onze ijstaarten weg waardoor wij bij de meeste mensen te laat kwamen. Ik heb nog op mijn netvlies staan de bus die voor onze ogen bij een brug van de weg afgleed. Het was een vreemde ervaring. Toen wij moe thuis kwamen bleek ook nog eens dat alles van het kerstdiner op was. Maaltijden. Ma kon heerlijk koken en bakken. Vooral bekend zijn de moorkoppen, appeltaarten en de Trilpuddingen uit de vorm van een tulband. Ook hadden wij vaak hele grote gehaktballen bij het eten. Alles kon thuis : Verstoppertje: als onze neven of nichten wel eens op visite kwamen deden wij vaak verstoppertje waarbij wij gebruik maakte van het hele huis. Een van de plaatsen nu was het opklapbed. Ma legde iemand op het bed en klapte het bed omhoog. Niemand die het zag. Ook wou Ton zich in de badkamer verstoppen, maar in het hoekje stond al iemand, dus dan maar in het bad, laat daar nu net een laagje water nog instaan. Hij kreeg toen wel natte voeten. Familie: Gonda dochter van oom Antoon en Hieke dus ons nichtje heeft een poosje bij ons gewoond, omdat het thuis niet zo goed ging met haar stiefmoeder. Ook Stef van oom Gerard en tante Annie heeft een poosje bij ons gewoond, omdat toen tante Annie was overleden oom Gerard erg omhoog zat. Ook heeft oom Gerard een woningruilbureau gehad waarbij hij bij ons in het halletje zijn zaken deed via onze telefoon. Maar op een gegeven moment was er zoveel telefoonverkeer dat ma zelf bijna niet meer kon bellen naar leveranciers e.d. Zij heeft toen gezegd dat hij op zoek moest gaan naar een andere ruimte. Gerard en zijn kinderen Stef en Jos bleven zondags vaak mee eten.

Spelletjes op de verjaardag van de kinderen. Op de verjaardag van de kleinkinderen was opa zeer geliefd en heeft menigeen vermaakt met zijn spelletjes zoals: oorlogsinvaliden, Vliegen, pollepel, lepeltje verwisselen etc.

25

Andere grappen waren: In bed een borstel of een dweil verstoppen. Een afbeelding van aap uit Artis die stond op de achterkant van het telefoonboek op je kussen leggen en als je dan je dekens opzij deed keek die aap je aan. Toen Kees een keer heel laat thuis kwam wilde hij Pa en Ma niet wakker maken en hij dacht ik klim door raam. Laat nu net vijf maal acht de hoek omdraaien en denken dat hij een inbreker was. Hij zei dus dat hij er woonde. Moest hij zijn naam zeggen en zij keken in het portiek ernaast maar daar stond geen Heemskerk op de naamplaatjes. Ton die in die kamer sliep zei toen met stemverheffing, of het niet afgelopen kon zijn omdat hij wilde slapen. Waarop de agenten tegen Kees zeiden, dat het goed was. Wij hadden grote gasgeiser met een bad waardoor wij voor die tijd zeer vooruitstrevend waren, want er waren er maar weinig mensen die dat hadden. Voor ons kinderen een geweldige ervaring de rand insmeren met groene zeep en ons dan onder water laten glijden. Het water stond in de gang. Toen Pa en Ma na een bezoek aan de familie Lemmers in Montfoort langs Schiphol reden gleed het vliegtuig de Paulus Potter, die een verkeerde start maakte, vlak voor hen de straat over, iets eerder en zij hadden er onder gezeten. Er was veel consternatie en zij hebben nog geholpen om mensen uit het vliegtuig te halen. Zij waren behoorlijk geschrokken van dit ongeval. Wij waren niet thuis omdat wij die dag roeibootjes hadden gehuurd op de poel en de anderen waren zeilen op de Westeinderplassen. Schaken: Pa was lid van de schaakvereniging “Het zuiden”die zat in de Schinkelstraat en heeft ook nog tegen wereldkampioen Euwe simultaan gespeeld.

Voetbal. Pa is altijd al gek van voetbal geweest. Na de oorlog ging Pa vaak naar Blauwwit, maar vanwege de financiën ging hij later naar K.B.V.. Je kwam daar door via de Sloterkade, langs de bioscoop Victoria en daarna het Jaagpad te lopen. Kwam je ook nog langs de sluisjes van het nieuwe meer en zo achter de dijk lag KBV en ook nog de voetbalvereniging Rivalen. KBV met Jantje Zonderland als snelle rechtsbuiten. Later gingen wij naar het Olympische stadion en kregen wij in de pauze een reep. 26

Mevrouw Olivier vroeg zich vaak af wanneer we sliepen omdat ze ‟s avonds en ‟s nachts veel licht zagen branden. Er was bijna altijd veel bedrijvigheid in huize Heemskerk. Deze mevrouw Olivier heeft ook nog strijkwerk voor Ma gedaan. Olivier had een auto en die bracht opa en oma Michels naar Berkel Enschot. Omdat zij opa en oma vanuit de winkel kenden. Daarna hebben Pa en Kees hun rijbewijs gezamenlijk behaald. Vrijdag werden opa en oma gebracht en Zondags weer opgehaald. De lichtgroene Ford Mercury was de eerste auto die gehuurd werd om Opa en Oma Michels naar Berkel Enschot te brengen. De auto zat propvol en de kleintjes Trees en Paul moesten bukken als er politieagent werd gepasseerd, zodat die niet zag dat er teveel mensen in die auto zat. Joop en Lenie gingen op de Motor er achteraan. Lenie die dacht dat we zaten te zwaaien terwijl wij wilden aangeven dat er getankt moest worden.

27

De Kinderen van Pa en Ma. Pa en Ma zijn getrouwd op 23 Februari 1933. Bij het huwelijk van Pa en Ma schreef oma Drost i.p.v. Droste. Wat veel consternatie veroorzaakte. Dokter Bonke heeft omdat het zo lang duurde voordat zij kinderen kregen iets gegeven waardoor het plotseling lukte. Ook werden er vele kaarsjes in de kerk gebrand. Toen er later twee kinderen in een jaar tijd werden geboren hebben zij de kaarsjes maar uitgeblazen.

Als eerste kind werd na geduldig wachten en veel bezoeken aan dokter Bonke op Zaterdag 27 Oktober 1934 Jacobus Anthonius Heemskerk geboren. Zij noemden hem Kees. Eerst had hij een andere naam, maar toen Opa Heemskerk op kraamvisite kwam, wilde hij dat hij naar hem vernoemd werd. Vandaar Jacobus. De verpleegsters in het ziekenhuis vonden dat geen mooie naam en veranderde de naam die op de wieg gespeld zat in “Kees” van de melkboer. Die naam heeft hij sinds die tijd ook gehouden, alleen zijn opa bleef hem altijd “Ko” noemen. Kees is na de lagere school na een mislukte mulo naar de naar de VGLO op de Kloveniersburgwal gegaan. Na een test bleek dat hij geschikt werd bevonden voor het vak elektricien. Hij is toen na de VGLO naar de B.N.S. (Bisschoppelijke Nijverheids school) gegaan. Hij was daar intern en kwam alleen in het weekend naar huis. Ik kan me nog herinneren dat wij hem op het Surinameplein opwachtten en/of wegbrachten bij de Maarse en Kroon bushalte. Hij had dan een rieten koffertje bij zich. Het koffertje was voor een groot deel gevuld met appeltjes. 28

Na de B.N.S. heeft Kees de H.T.S. doorlopen in de Dongestraat. Na afgestudeerd te zijn in het vak mechanische technologie, moest hij onder dienst. Na zijn dienstijd is hij gaan werken bij het instituut kernfysisch onderzoek (IKO) op de ringdijk in de Watergraafsmeer (Amsterdam oost).

Het tweede kind Hendricus Maria Heemskerk werd geboren op Dinsdag 3 Mei 1938. Hij werd genoemd Hennie wat later Henk werd en heeft dus dezelfde roepnaam als zijn vader. Na de lagere school (Augustinus school) ging Henk naar de Handelsschool in de Moreelse straat. Hij is toen gaan werken bij de N.M.B. (Nederlandsche Middenstandsbank) en na zijn diensttijd bij boekhandel Contact. Voordat hij een eigen zaak heeft opgericht in Nieuwkoop “Heemskerk Bouwspecialiteiten” heeft het vak geleerd bij van de Hoek Bouwmaterialen. Daarna heeft hij Stijl 2000 opgericht. Antonius Maria Heemskerk is het derde kind en is zondagmorgen 7 uur op11 juni 1939 geboren. Na de lagere school heeft Ton, zoals zijn roepnaam was, op de mulo gezeten en heeft deze school niet afgemaakt. Hij is gaan werken bij Rederij Koppe op kantoor. Voor zijn diensttijd zes maanden in vaste dienst bij de O.V.V. Na zijn diensttijd bij een bedrijf in Zwanenburg een dok gebouwd voor betonnen casco‟s voor woonschepen. Daarna bij Groenevelt & van der Pol waarvan een paar jaar als elektricien op Schiphol. In oktober 1963 rij-instructeur bij autorijschool Renes, welke in september 1963 door Ton werd overgenomen. Op zijn beurt werd zijn zoon Peter later weer eigenaar van deze rijschool, omdat Ton in 1983 ging samenwerken met zijn broer Henk in systeemplafonds en scheidingswanden. In 1986 is deze samenwerking beëindigd en is hij op non proffit basis gaan werken in Brink‟s wijnhandel. Deze wijnhandel in 1991 overgenomen met een winkel in de Staalstraat en een winkel op de Kromboomssloot. In 1993 samenwerking met wijnhandel LE JARDIN in de Jordaan. In 1989 de boekhouding van architectenbureau Westerweel op zich genomen.

29

In 2000 Brink‟s Wijnhandel teruggebracht naar één winkel en de naam gewijzigd in Schottenburch Wijnhandel. In 2000 onder zijn leiding en verantwoordelijkheid de renovatie aangegaan van het pand Staalstraat 6.

Hierna een meisje Maria Theresia Heemskerk geboren op Zondag 25 Augustus 1940. Zij werd Ria genoemd. Na de lagere school (St. Theresia) heeft zij VGLO school gedaan en heeft daarna op de modevakschool Meijer in de Haarlemmermeerstraat de diploma´s behaald van costumière en coupeuse. Zij is bij Piller als naaister en later als coupeuse en bij Elvie als modellennaaister aan de slag gegaan.

Daarna is er weer een jongen genaamd Paulus Petrus Maria Heemskerk geboren op Zondag 28 Februari 1943 met de roepnaam Paul. Deze is na de Augustinus school Orteliusstraat 5 (lagere school) naar de Dominicus Ulo in de Marco Polo straat gegaan. Daar heeft alleen de eerste klas afgemaakt en bij het kerstrapport in het tweede jaar hebben Pa en Ma hem laten testen waaruit bleek dat hij een technische inslag had. Dus naar de Don Bosco ambachtschool. Na deze school drie jaar te hebben doorlopen is hij naar de Hendrik de Keyser U.T.S. gegaan. Het eerste jaar afgemaakt en in het tweede jaar gestopt. Gesolliciteerd bij de Banque de Paris et des Pays-Bas en aangenomen op 1 Februari 1963. Hij heeft daar tot zijn pensioen ruim 40 jaar gewerkt.

Als laatste van de kinderen werd het meisje Theresia Maria Heemskerk op Vrijdag 28 Januari 1944 geboren met de roepnaam Trees. Trees is ook naar de lagere school St. Theresia op de Crusemanlaan 70 gegaan. Daarna op de VGLO school en daarna Au-pair in Utrecht bij Mevrouw Verhoeven.

30

Burgerbrug Toen de kinderen de deur uit waren en zij de leeftijd van vijfenzestig naderden hebben Pa en Ma op een stukje grond bij boer Meereboer een huisje laten bouwen op een bungalow parkje. Dit werd hun lusthof voor de weekenden en na de opheffing van de zaak. Af en toe kwamen de kinderen er langs. Paul en Nel zijn later in Heerhugowaard gaan wonen en vooral Monique hun dochter ging er zomers vaak in de weekenden heen om te kaarten en later om er in het café de Dageraad te bingoën en de beruchte paardenraces van de heer Polak. In de zomer werd om de kosten een beetje te dekken het huisje verhuurd aan derden of de kinderen. Bertus en Trees, Anneke en Nico, Kees en Jeanne en andere geselecteerden. Voor Paul was het in de zomer een mooi fietstochtje en regelmatig ging hij dan op de fiets door de week en in het weekend achter de bromfiets van Monique van Heerhugowaard naar Burgerbrug. Toen Pa en Ma wat ouder werden kwamen vooral Ria en Jan met de kinderen en Trees en Bertus in het voorjaar de tuin een grote opknapbeurt geven, waarbij af en toe ook Paul en Nel, Kees en Jeanne meehielpen. Op het bungalow parkje leerden ze vele mensen kennen en hadden er veel plezier. Totdat Meereboer overleed was er niets aan de hand, behalve dat er naast hun houten bungalow park er een nieuw stenen bungalow park gebouwd werd. Hun uitzicht over de weilanden was weg. Verder wilde de nieuwe eigenaar de huisjes weg hebben om er een nieuwe bungalow (lees duurder) park neer te zetten. De bewoners hebben zich toen verenigd in een vereniging geheten: “De Dageraad` Paul heeft deze statuten op papier gezet en voor alle leden uitgeprint. Na het overlijden van Ma zijn Kees en Jeanne vaak naar het huisje gegaan om de boel bij te houden en te repareren. Omdat het Pa allemaal teveel werd gebruiken nu Kees en Jeanne zomers het huisje tijdelijk, behalve als er liefhebbers zijn die het eventueel willen huren. De vier zonen Kees, Henk, Ton en Paul hebben op een Zaterdag het hele huisje geschuurd en geschilderd. Het was de zaterdag dat er door de luchtmacht een einde gemaakt werd aan de gijzeling door Molukkers van de trein bij Deil. Ook hebben wij er een keer onze jaarlijkse familiereünie gehouden welke meestal op de camping Harskamperdennen werd gehouden.

31

JUBILEA. 12 ½ JARIG HUWELIJK Bij het 12 ½ jaar trouwen van Pa en Ma op 24 Augustus 1945 overleed de moeder van mijn vader. Zij hebben het feest afgeblazen terwijl de gasten al gearriveerd waren. Die hebben nadat Pa en Ma vertrokken waren de afwas gedaan en de boel opgeruimd en gewacht tot Pa en Ma weer terug waren. Later werd het toch nog iets gevierd. Hiervan zijn geen foto‟s te zien. Maar er was wel een leuk draaiboek samengesteld.

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

43

44

Zie ook de bevrijdingsfoto‟s.

45

46

25 JARIG HUWELIJK De viering van hun 25 jarig huwelijk werd net als het 12 ½ jarig huwelijk in de Floris Versterstraat nr. 5 gehouden. Hier was ook Oma Michels er bij. Het was een geweldig feest, want feesten organiseren konden ze wel. ‟s Morgens eerst de H. Mis en daarna het ontbijt. ‟s Middags wat bijkomen en ‟s avonds het diner met vele gasten. Na het diner kwamen nog vele genodigden. Dat dit allemaal in die kleine kamer ging is toch wel wonderbaarlijk. Enkele namen en foto‟s van het feest.

Pa, Ma, oma Michels Tante Fen en Kees.

Herman, Tante Agaath, Fam. Edes,Piet van Ingen en Pa.

Oom Wil, Trees, Bap en Henk Edes

Paul, Gonda, Trees, Ma en tante Agaath

47

Oom Auke, oom Antoon, tante Agaath en Herman Wijnen

Ria, Henk, Oma Michels, Trees, Gonda, Annelies, oom Antoon en Pa.

Fons Wijnen, Hans van Ingen, Ed Wijnen en Charles van Ingen Ma, oma Michels, tante Fen, Herman Wijnen, Ed Wijnen, Hans van Ingen. Pa, tante Fen, oma Michels en Ma.

Vooraan: Henk, Trees, Carla Wijnen en Ria. Achteraan: Oom Auke, tante Agaath, tante Tiny, Herman Wijnen, fam. Edes oom Piet. 48

Ton, Carla Wijnen, Ria, Gonda, Rinus Michels met Freddy, Charles van Ingen, Ed Wijnen Hans van Ingen en Fons Wijnen.

Lies

40 JARIG HUWELIJK EN SLUITING VAN DE ZAAK Op 23 Februari 1973 werd dit gevierd met een H. Mis ter herdenking van dit feit in St. Jan de Doper aan de Poeldijkstraat nr. 1 om 11.30 uur. Daarna volgde een receptie in “De Schuilvinck” Poeldijkstraat nr. 3 onder de kerk van 15.00 tot 16.30 uur.

Hieronder enige foto‟s die gemaakt zijn voor de H. Mis. Er waren een overweldigend aantal bloemstukken en blijken van genegenheid gebracht.

49

Enkele foto‟s tijdens de H. Mis.

50

Na de H. Mis was er voor de genodigden een broodmaaltijd. Op weg naar “De Schuilvinck”.

51

De broodmaaltijd met de voordrachten van de kleinkinderen.

52

53

Gasten van de receptie waaronder veel klanten die afscheid kwamen nemen.

Familie Ballegooijer, mevr. V d Loo

Mevrouw Delver

Familie van der Eng. (Hij zong als ik toch Eens rijk was en zij speelde piano).

Familie Dekker en de Boer

Echtpaar Ballegooijer en de heer Olivier

Oom Auke en Gerrit Schuurman en Henk

54

Mevr. V d Woude, Mevr. Olivier, Meneer Olivier, Meneer Ballegooijer, Mevr. V d Loo.

Mevr. V d Loo, Mevr. Reuser, Mevr. Olivier, Mevr.v d Woude en Mevr. Visser.

Echtpaar Reuser. Het feest ‟s avonds op de boot:

55

Oom Gerard, Pa, Ma Paul

Gonda en Albert.

Trees, Ria, tante Agaath Nel en An

tante Mien, Ma, Pa oom Jan

Paul, Gonda, Albert, Corrie en Antoon

Pa, oom Jan en Zenka

Oom Antoon, tante Mien, Ma en Pa

Paul, oom Gerard, Gonda en Henk

We deden toen het spelletje een van de acht met een lopende band van Mies Bouman

56

PA 80 JAAR. Pa zijn 80e verjaardag werd gevierd in café Restaurant “De Dageraad”te Burgerbrug. Waar zij ook een zomerhuisje hadden. Het was er erg gezellig met vele mensen van de familie erbij. Zijn broers Gerard en Jan en zijn zus Tiny. Van mijn moeders kant haar broers Antoon en Co en haar zus Wil. Zie ook onderstaande foto‟s:

57

50 jaar getrouwd.

58

Mevr. Besson en Dochter Desi Bouterse

Mevr. Ballegooijer en mevr. Reuser

Mevr. Ydema, Hr. Oliviermevr. De Rijk en echtpaar Reuser.

Hr. Breedveld, de Boer en echtpaar Cremer

Mark, Lenie, Nel, Wil en pa Tox

Jeanne, echtpaar Brouwer en mevr. Annie Schuurman-de Jong

59

Mevr. Ydema, mevr. Helmer en Hr. Olivier

Mevr. Ballegooier

Antoon, oom Co, tante Cilia, Corrie, Wil en Gonda Tante Tiny, tante Jo en Carla

Tante Wil met de pinquin

de zangkunsten van Saskia, Marianne en Ellis

60

Voordracht fam. V d Hadelkamp

dankwoord Pa

oom Antoon en Annelies Bart, Christiaan en Robert

Voordracht oom Piet.

61

55 JARIG HUWELIJK

62

De genodigden:

Ria, Pa, Ma, oom Gerard, Ans en Klaas

tante Tiny, Emmie en Klaas de Boer, Jan en Ria

Tante Cilia, oom Co, oom Antoon, Corrie

Bertus, Wil en Wil, ??? en Christiaan.

Zenca, oom Jan, Jeanne, Trees en Bertus

Oom Co,Ton, Nelly, Albert, Gonda, Paul

63

Overlijden Ma. In Augustus 1990 werd Ma ziek op Burgerbrug en nadat zij Kees hadden gewaarschuwd is Ma met een ziekenwagen naar het Andreas ziekenhuis gebracht. In het ziekenhuis hebben zij van alles geprobeerd om haar weer beter te krijgen, maar het bleek een aflopende zaak te zijn. De kinderen en hun partners hebben een paar dagen gewaakt en toen is zij ‟s morgens op 18 Augustus 1990 overleden. Hieronder enige foto‟s daarvan.

64

Na de eerste opvang door Kees en Jeanne, nam Pa weer deel aan het leven. Hij ging weer schaken en kaarten in de “Schuilvinck” en werd lid van de Soos. In de zomer na het overlijden is hij samen met Paul en Nel voor twee weken mee geweest naar Granada in Spanje waar Mark voor de E.J.K. tafeltennis moest spelen. Daarna is hij nog in Rosas in Noord Spanje geweest en nog een week op de camping Arleblanc in Zuid Frankrijk. Daarna heeft hij Corrie van Tol leren kennen en is daar veel mee opgetrokken. Hij verbleef er graag en veel voor de gezelligheid en leerde ook haar familie kennen. Een paar jaar geleden ging Pa in de Laan van Vlaanderen waar Corrie woonde ‟s avonds laat onderuit. Na een paar uur kwam hij bij. Toen heeft hij zich zittend naar de slaapkamer van Corrie gesleept. Corrie had een alarm apparaat dat zij in werking stelde. Pa werd opgenomen in het A.M.C. te Amsterdam en heeft toen een pacemaker gekregen. Corrie moest toen, omdat Pa haar niet meer kon verzorgen, naar het verpleeghuis Amstelhof. Daar is zij op 19 Augustus 2003 in haar slaap overleden. Pa is toen verpleegd in de St. Jacob en heeft later daar een kamer gekregen. Daar woont hij tot nu toe. Hij wilde liever niet meer naar de Floris Versterstraat.

65

PA 90 JAAR. Toen Pa 90 jaar zou worden heeft Trees geïnformeerd op Ameland of er ergens ruimte was voor de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Daarna zijn Kees, Trees, Bertus en Paul naar het eiland gegaan om het een en ander te regelen.

Aan de hand hiervan werd een Dagindeling en een taakbeschrijving gemaakt.

66

Daarna werden de uitnodigingen verzonden aan Pa en Corrie en de gezinnen.

Toen kon het feest beginnen zie onderstaande foto‟s:

Pa krijgt een oorkonde van de burgemeester van Ameland:

67

Het gezin met Pa op de foto zoals vroeger.

De familie foto:

68

De receptie voor de Broers, neven, nichten en kennissen.

69

70

Straatbewoners. Boven de winkel nr. 3 een hoog woonde op Brink die zong als een zangeres en op twee hoog woonde Boon die violist was in het concertgebouworkest. Die Brink had een hond die aldoor zo jankte als hij alleen was. Op een avond toen het weer zover was, heeft Pa haar opgewacht. Hij heeft haar er over aangesproken, maar zij ging gauw met een wat oudere man naar binnen. Aangezien Pa altijd een speciale loper had draaide hij de deur gauw weer open en hoorde de man zeggen “wie is die man”waarop mijn vader hem de woorden toesnauwde “het is de melkboer ouwe zak”. De fam. Bruins die op een hoog in de Floris Versterstraat nummer 5 woonde had een kruidenierszaak op de Haarlemmermeerstraat (waar later een drogisterij Geurts in werd gevestigd). Meneer Bruins verkocht daar o.a. vleeswaren, slaatjes en kroketten. Toen hij met de zaak gestopt was kreeg Ma zijn kookboek (nu bij Paul). Zij heeft evenals haar kinderen er veel plezier aan beleefd. Met Hans en Beppie Geurts had ik veel contact. Met Hans Geurts ben ik samen naar Monchau in Duitsland gefietst met een enkeldoeks wit tentje, waar wij later Kees en Jeanne in Monchau ontmoet hebben. Na Bruins woonde Kremers op deze woning. Op vijf twee hoog woonde de familie Besson. De heer Besson deed eerst samen met zijn broer in koffie en hadden twee bijzondere driewielers. Later werden zij vertegenwoordigers. Moeder Besson heeft toen borstkanker gekregen maar is daarvan genezen (wat toen heel uitzonderlijk was). Zij hadden twee zoons (Clemens, ????? en 1 dochter (Loes) en de vader en moeder van vader Besson woonden op de hoek van de Jacob Marisstraat en de Andreas Schelfhoutstraat. Naast ons in de Floris Versterstraat op nummer 7 in de benedenwoning woonde een pedicure die Ma nog heeft behandelt toen zij ging trouwen. Op een hoog woonde Moens. En op twee hoog woonde Jongewaard van de Citroën. Die had de enige auto in de straat en als wij dan slagbal speelden vroegen wij of hij de auto om de hoek van de straat wilde zetten, wat hij dan meestal ook deed. Op nummer 9 in het benedenhuis woonde de rechercheur naam Companje. En op een hoog van de Brink Op twee hoog Sjon Apian. Naast de Pro Rege school woonde op 13hs Mevrouw Gubbels die Arie van Vliet werd genoemd omdat zij als bezetene door de straten reed. Zij werkte bij ma als werkster en hield het huis schoon. Zij sloeg een kleedje doormidden dat zij aan het uitkloppen was. Op een hoog woonde een vriendin van Ria José Leemans die later naar de Overtoom zijn verhuisd. Daarboven is onbekend. Op nummer 15 in het beneden huis woonde van de Berg waarvan de moeder met OMO of Lodaline in de krant stond en de moeder van Robbie van de Berg en Marianne van de Berg. De step was van van de Berg waar Ria haar enkel aan had opengehaald die later in het ziekenhuis is gehecht. Op een hoog woonde Noske, die fotografeerde voor het Parool en die een foto van onze fietswedstrijd in het Parool plaatste, en op twee hoog onbekend. 71

Op de hoek zat bakker Kampfens waarbij een grote krab in zijn broodkar is gegooid door Herman Wijnen “Lollige boord” de vader van Fons, Ed, Lies en Carla Wijnen met Luilak. Deze had die krab voor Ma meegenomen, maar Ma zette hem buiten de deur. Daar om de hoek woonde Beekman waar Henk meehielp met de gevulde koeken en spritsen. Daartegenover woonde Otten de rijwielhandelaar met een grote fietsenstalling die later met zijn dochter Anneke (vriendin van Trees) naar Italië is geëmigreerd en daar een camping is begonnen. Op nummer zes woonde Egthuizen en daarboven eerst Visser de burgemeester van Haarlemmerliede van wie de zoon Tom bevriend was met Kees. Op zolder hebben Kees en Tom Visser vuurwerk uit het dakraam naar beneden gegooid met oud en nieuw. Toen er een rotje niet afging heeft Axel Brink hem opgepakt, waarbij het rotje alsnog afging. Hij is naar het ziekenhuis gebracht waar gelukkig bleek dat het niet al te ernstig was. Tom had ook een broer Sjoerd en twee zusters Noortje en Betty of Hedwig? Later kregen zij nog een meisje wat luisterde naar de naam Constance. Dat meisje kwam bij ons TV kijken. Tom en Kees hebben later een auto (Ford Square met linnen dak) gekocht voor Fl. 200,-- om met vakantie te gaan, eerst naar Texel en later zijn ze nog naar de vierdaagse van Nijmegen geweest. Ook zijn zij nog naar Sint Maartenszee gekomen waar ik 14 dagen met angina in bed lag en daarvoor penicilline kreeg. Later is op één hoog de familie van de Eng er gaan wonen. Deze is later gescheiden. Zij hadden twee kinderen een tweeling waar Trees veel op paste. zie ook de foto van de kinderpartij bij mevr. Verheuselen (tweede vrouw). Op twee hoog woonde Raadgever nu Piet Keizer (ja de). Raadgever had altijd last met inparkeren en wilde ook zijn auto precies voor de deur hebben staan. Indoen er iemand anders stond wachtte hij boven net zo lang tot die weg reed en zette dan zijn auto er neer. Op nummer 4 huis woonde van Tol. Op nr. 4 een hoog hebben verschillende mensen gewoond waaronder Mina poetsdoek zo noemde Ma haar, en op twee hoog de familie van het Hout, waar Kees af en toe op de kinderen paste. Deze laatste familie op twee hoog ruilde met de vakantie vaak hun huis met een ander stel. Met een dergelijk vakantie vriendinnetje ging Paul namelijk om. Op nummer 2 hs was het magazijn van de kruidenierswinkel van de familie Dekker die zelf op een hoog woonde met hun kinderen Emmie en Dries. Emmie heeft nog in de oorlog met Trees en Paul in de kinderwagen gereden. Deze familie Dekker was op dezelfde dag getrouwd als Pa en Ma en op een gegeven moment stond er een draaiorgel “Lang zal ze leven” te spelen en Pa en Ma vroegen zich toen af wie dat gedaan had en bleek het voor de familie Dekker bestemd te zijn. Er is ook nog zo iets geweest als Keessie gaat met Emmie. Later zijn het geduchte concurrenten van elkaar geworden. Dekker verkocht ook de gasmunten die we in de meter moesten gooien.

Daarboven woonde de familie Wurpel. 72

Zij hadden twee dochters Saskia en Vera. Vera was geboren met een open ruggetje daardoor kon zij slecht lopen. Daar is in de grote schoorsteen ook een keer de bliksem ingeslagen. De grote ladderwagen van de brandweer moest er aan te pas komen. In de Wijsmullerstraat tegenover de winkel woonde de familie Noorda die hadden twee dochters, waar van er een Pukkie heette. Noorda had een groot zeiljacht. Naast Dekker in de Wijsmullerstraat woonde een mevrouw Fröger, die Pa altijd naar beneden droeg, omdat zij etalagebenen had, zo noemde men die ziekte.

Oostendorp woonde op Wijsmullerstraat 15 een hoog en in het huisje de familie Mulder waar Ma als er een leverancier betaald moest worden af en toe geld leende. Zoon van de Boer in de Wijsmullerstraat 7 (hier woonde eerst een Jodin in) staat samen met Kees op de step (zie foto). Guiting in de Wijsmullerstraat nr. ?? werd jampot genoemd omdat hij bij Flipje Tiel van de betuwe jam werkte. Ydema woonde Wijsmullerstraat nr. ?? en daaronder woonde de familie Huss die had een hond Flappie genaamd. Van de Hoorn woonde Wijsmullerstraat ??? Die zijn dochter werd door een vrachtwagen overreden en kwam in een rolstoel terecht. Bunnink woonde Wijsmullerstraat 30 en heeft later een beroerte gehad en is nog weer later nog op het huisje in Burgerbrug geweest. De man is bijna op hetzelfde moment als Ma overleden in Augustus 1990. Zie ook de foto.

Bij de familie Wanders gingen wij soms oude films en TV (tante Hannie) kijken. Zij hadden twee zoons en een dochter. De zoons heetten Ed en Jan de dochter heette Loes. Onder Wanders woonde een zus van Connie Stuwart die met Joop Doderer was getrouwd. In het huisje woonde Nijman die een overhemden wasserij had in de Andreas Schelfhoutstraat. Aan de andere kant van het portiek woonde de familie Verheuselen die een zoon had die Bennie heette waar ik nog op de foto sta bij een kinderpartijtje. (zie onder).

73

Daarboven woonde een stukadoor die bokste en die zich later heeft verhangen (volgens mijn vader). Op twee hoog woonde de familie Reuvekamp waar Ria en Kees op de kinderen pasten. Hij had een hoge positie bij het verhuurbedrijf “Rent a car system”. Kees heeft in zijn studietijd veel auto‟s afgeleverd en gehaald op Schiphol en verdiende aardig wat dollars aan tipgeld van de Amerikanen. Daarnaast woonden in het huis de mensen die naar Canada zijn geëmigreerd. De Boer Daarboven woonde van ‟t Loo. Die hebben de klederdrachtkleren geleend van het Friese boertje en boerinnetje van de bevrijding foto‟s. In dat portiek woonde ook nog een familie Hartholt. En daarboven woonde Koblenz. Tegenover de Boer woonde eerst de familie Molenaar die naar Canada zijn geëmigreerd en daarna de familie Pelzer met een klein hondje. Op een hoog woonde weer de familie Gras. Onder Visser woonde de familie v. Leeuwen die is nog met Ria naar het ziekenhuis gegaan omdat Ria met haar tenen tussen ketting en het tandwiel van haar fiets terecht was gekomen. En daarboven woonde Reuser met de kinderen John, Henne en Carla, die Trees en Paul ‟s morgens heel vroeg naar het koude Jan van Galen openluchtbad (14 graden) bracht om te leren zwemmen. In het portiek daartegenover in het huisje woonde Groen. Wijsmullerstraat nummer 19 een hoog woonde Wijnen, die tijdelijk bij Pa en Ma op nummer vijf hebben gewoond (verhuurd) de broer van lollige boord en daarboven Wolf. Omdat dokter Bonke niet op tijd was heeft mevrouw Van Kinsbergen Ma op Zondag geholpen met de geboorte van Ria. De dokter kwam pas een uur na de geboorte. De wachtkamers bij dokter Bonke waren altijd vreselijk vol op het Suriname plein.

Op de hoek van de Andreas Schelfhoutstraat en de Wijsmuller straat was een drogisterij De Rijk. Pa in gesprek met Mevrouw de Rijk. 74

Naast ons in de Wijsmullerstraat woonde de familie Ballegooijer.

Met deze familie ging Trees vaak naar België en zo heeft ze een keer een paar gulden gekregen om sokjes te kopen omdat zij zo vaak op blote voeten liep. Daarboven woonde de dames Helmer die Pa bijles moest geven, maar Pa gaf niet thuis. Ria heeft ook nog bijles gehad. Een van de dames heette Bep. Daarnaast woonde eerst Ensink en later Klooster. Voor Klooster deed Trees boodschappen waarbij zij altijd Marianne van de Berg meenam omdat zij hem toch wel wat eng vond. Hij kon fantastisch piano spelen en heeft Kees het ook laten proberen. Hij heeft een eigen breimachine ontworpen en gemaakt. Zij Petronella was coupeuse en lakte Trees haar nageltjes. Zij leidde een eigen bedrijfje. Ontwierp mooie jurken voor vaak Duitse dames. Zij heeft op een keer het hele huis leeggehaald. Er stond alleen nog maar een tafel en een bed en is met de noorderzon vertrokken. Tegenover Klooster woonde van de Berg

Familie Olivier, die boven Visser woonde, had een auto en die bracht opa en oma Michels naar Berkel Enschot. Omdat zij opa en oma vanuit de winkel kenden. Daarna hebben Pa en Kees hun rijbewijs gezamenlijk behaald. Vrijdag werd opa en oma gebracht en Zondags weer opgehaald. Olivier had winkels in elektrische apparaten zoals lampen etc. Hij had eerst een DKW motor en later een DKW auto. Visser woonde onder Olivier en had twee dochters Ilona en Martha. Daarnaast woonde ook een Visser In de Albert Neuhuisstraat woonde mevrouw Komst met haar Man die trompettist was in het concertgebouworkest. Daarnaast woonde de familie Breurens waarbij net na de oorlog hun kind is verdronken in de Sloterkade bij het openbare urinoir. Op de hoek zat een schoenmaker waar ik helaas de naam niet meer weet. Op de andere hoek woonde de familie v d Woude. 75

Slotwoord.

Pa wij hopen dat U dit boekje leuk vindt en wensen U nog vele jaren in goede gezondheid toe.

76

Henkie is geboren in negentienhonderd zes. Het duurde wel wat lang maar hij kreeg dan toch de fles. Daarna moest Henkie kort naar school. Maar Marie was zijn idool. Toen begon voor hen dan ook de levensles.

Wijze: Wilde Johnnie

Refrein: Henkie ja, ja is nog bij de tijd Henkie ja, ja heeft ons steeds verblijd En voor Henk is er niets te dol, Henkie hield het toch maar vol. Menigeen heeft hem daarom dan ook benijd. Hij was met Marietje meer dan vijf en vijftig jaar getrouwd En dat heeft hem al die jaren niet berouwd Zij kregen zes kinderen Maar dat kon de pret niet hinderen Dat krijg je als je veel van elkander houdt. Refrein: Henkie heeft de oorlog ook nog meegemaakt Hij heeft de foerage naar de mannen nooit verzaakt Het was dan ook geen fijne tocht Iets wat je zelf niet had uitgezocht En de Duitsers hebben hem gelukkig niet geraakt. Refrein: Henkie heeft jaren gewerkt bij de O.V.V. Daar deed hij zijn grote voordeel toch wel mee. Hij heeft daar pap staan koken. En de band doen laten lopen. En een paar zonen deden dapper met hem mee. Refrein: Op Burgerbrug had Henk en Marie een zomerhuis Het was daar jaren lang hun tweede thuis. Het was daar een pa-ra-dij-s Al was het een verre reis Voor Ma‟s pillen moest Pa wel eens terug naar huis Refrein: Henkie viert vandaag mooi zijn honderd jaar Dat kreeg hij nu dan toch maar voor elkaar Hij is nog steeds in ons midden Wij blijven voor hem bidden. Wij hopen op nog veel meer dan een jaar. Refrein: 77