NUMMER 38◆ MAART 2015
NUMMER 38 ◆
MAART 2015 ◆
TIJD VOOR EEN NEDERLANDSE LENTE
Hét nieuwe moslim opinieblad van Nederland
TURKIJE, PKK EN VREDE
3
Met westerse steun, onder andere door middel van Amerikaanse bommenwerpers en Duitse wapenleveranciers, konden de Koerden onder leiding van terreurorganisatie PKK de strijd tegen IS winnen
ISLAM, TERRORISME EN HET WESTEN Na de aanvallen in Parijs werd er geen aandacht geschonken aan de steun van het Westen voor fundamentalistische groeperingen zoals IS
5
DE PALESTINA PAPERS: BALFOUR EN DE KAPITALE BLUNDER
7
Op 2 november 1917 schreef de Britse minister van Buitenlandse Zaken, Arthur James Balfour, een brief aan Lord Rothschild, een leider van de joodse gemeenschap in Groot-Brittannië
RADICALISERING GAAT VOORT In Denemarken vormden moslims een menselijke ring rond een synagoge om deze te beschermen. In Israël staat zo een ring rond moslims, die iedere dag verder in de verdrukking komen
9
HAATZAAIEN OF NIET
AFRIKA ZONDER AFRIKANEN
11
De minister lapt de vrijheid van
13
Hoe langer Afrika blijft liggen, hoe meningsuiting van de imams aan beter ze het bloed uit het continent zijn zo bekende laars en zijn volkeren kunnen zuigen
EEN VREEMDELING & DRIE BLOSJES
16
VREEMDE EEND IN DE BIJT VAN JE SCHOONFAMILIE
25 JAAR BATATA
Sommige mensen hebben gelijk
Mijn schoonmoeder maakte alles
Het staat geschreven in de in-
al bij de eerste ontmoeting een
zelf, van brood, boter tot couscous
middels niet meer zo fijne lijnen
klik
17
19
op mijn voorhoofd
Redactioneel
Verkiezingsbeloftes: waar, of alleen voor eigen belang? Colofon Gedistribueerd: Maart 2015
Auteurs: Armand Sağ Burak Yildiz Sarah Seghier Jacques Visker Irene Schippers Nourdine Tighadouini Nora Uariachi
Hoofdredactie: Henny Kreeft
Eindredactie: Nora Naber
Grafische vormgeving: tMVI
Voor degenen die de Nederlandse politiek volgen, is het waarschijnlijk al bekend: er komen weer verkiezingen aan. Dit maal twee voor de prijs voor een: de provinciale verkiezingen en de verkiezingen voor de Waterschappen. Als ik ergens geen namen bij kan verzinnen, zijn het wel deze verkiezingen. Los van wat men denkt over politiek: een ieder die mag stemmen, wordt elke keer weer uitgenodigd om zijn of haar stem uit te brengen. En dat recht heeft u. Bij landelijke verkiezingen zijn de namen meestal wel bekend, maar deze keer kan ik er geen touw aan vast knopen. Het zijn geen landelijke verkiezingen, maar toch worden landelijke kopstukken in stelling gebracht. Op tv kan je debatten zien van landelijke partijleiders alsof zij er toe doen. Dat de landelijke kopstukken worden ingezet, heeft te maken met het feit dat na de verkiezingen van de Provinciale Staten, de Eerste Kamer wordt samengesteld door de gekozen leden van de Provinciale Staten. En daar zit hem nu net de kneep: de Eerste Kamer is belangrijk voor de partijen van de Tweede Kamer om wetten er door te krijgen of juist niet. En in de tijd van de verkiezingen worden beloftes gedaan, die mogelijk niet haalbaar zijn of worden zaken door geschoven tot na de verkiezingen omdat ze een te grote lading hebben. Het is allemaal van wat past er het beste bij de landelijke partijen, ook bij deze verkiezingen. Belangrijk omdat de inzet van het landelijk beleid is om te blijven zitten en door te gaan met aanpassingen en veranderingen, maar vooral met bezuinigingen. Zij die gebruik gaan maken van hun stemrecht, wens ik veel wijsheid toe. Ook door deze verkiezingen kan het landelijk beleid veranderd gaan worden. Dat ligt geheel en al bij de kiezer. U als kiezer heeft de sleutel in handen en gebruik die goed, insha’Allah, als u gaat stemmen.
Email:
[email protected]
Telefoon: 06 – 49400851
Henny A.J. Kreeft Hoofdredacteur De Stem van de Ummah
Dit is een uitgave van The Muslim Voice International
NUMMER 38 | MAART 2015
2
Turkije, PKK en vrede De afgelopen maand stond in het teken van PKK-leider Öcalan die een oproep deed om de wapens neer te leggen. De handreiking van, volgens Turkije, één van werelds meest bloeddorstigste terreurleiders komt voor velen als een verrassing. Met de verovering van Ayn al-Arab (beter bekend in het Westen als ‘Kobani’) kwamen de Koerden namelijk in een voordelige positie terecht. Met westerse steun, onder andere door middel van Amerikaanse bommenwerpers en Duitse wapenleveranciers, konden de Koerden onder leiding van terreurorganisatie PKK de strijd tegen IS winnen en Ayn al-Arab heroveren. Veel wapens werden daarna doorgesluisd naar de strijd van PKK om hun aanslagen op Turks grondgebied uit te breiden. Het Duitse actualiteitentijdschrift Der Spiegel meldde eerder al dat de Duitse wapens in handen van de PKK waren gekomen, terwijl ze eigenlijk alleen bedoeld waren voor de Koerden die Ayn al-Arab verdedigen tegen IS. De verwachting was daardoor dat de PKK met hernieuwde moed, en nieuwe wapens, de wapens tegen Turkije weer zouden oppakken. Dit gebeurde eigenlijk al met recente aanslagen eind 2014.
Indien Öcalan een succes boekt met zijn HDP, zal de PKK definitief de wapens neerleggen,is de verwachting Toen werd op 3 oktober 2014 een politiepost in Tunceli aangevallen met artilleriewapens. Meteen daarna werden in Bingöl, pal naast Tunceli, op 9 oktober 2014 drie hooggeplaatste Turkse functionarissen onder vuur genomen door een passerende auto. Twee mensen lieten daarbij het leven, terwijl de derde zwaargewond raakte. Onder de slachtoffers bevond zich de hoofdcommissaris van de politie, zijn assistent en een politiechef. Het was de eerste aanslag op een hoofdcommissaris in Turkije sinds dertien jaar. Overigens werd de auto met de aanslagplegers tot stoppen gedwongen door de militaire politie. Bij het hierop volgende vuurgevecht kwamen vier van de zes inzittenden om het leven, terwijl de overige twee opgepakt werden. Deze bloedige aanval kwam voor velen als een verrassing omdat het PKK-geweld geluwd was sinds PKKoprichter Abdullah Öcalan in 1999 was opgepakt door de Turkse politie. Vrijwel niemand verwachtte dan ook dat Öcalan ineens zou spreken van vrede vanuit zijn gevangeniscel. Vooral omdat hij tijdens de gevechten tussen PKK en IS nog had gedreigd met “het oproepen tot het plegen van aanslagen door de PKK in Turkije” als Turkije niet zou ingrijpen en de PKK zou helpen tegen IS. Turkije deed dit uiteindelijk mondjesmaat, onder andere door PKK-strijders te behandelen in Turkse ziekenhuizen net over de grens en het doorlaten van Iraakse Koerden naar Syrië zodat ze IS konden bestrijden. Hiermee leek de macht van Öcalan stijgende, ook al zit hij een levenslange straf uit omdat hij verantwoordelijk wordt gehouden voor de dood van 30.000 mensen. De uitspraak van Öcalan komt dan ook meer voort uit de naderende verkiezingen in Turkije. Voor het eerst zal namelijk de politieke tak van de PKK - op dit moment BDP als lokale partij en HDP als nationale partij - deelnemen aan de parlementsverkiezingen als een partij. In het verleden konden ze alleen deelnemen als onafhankelijke kandidaten, omdat ze dan de 10% kiesdrempel konden ontlopen; voor onafhankelijke kandidaten geldt deze namelijk niet.
3
NUMMER 38 | MAART 2015
“Leider van de terreurorganisatie PKK, Abdullah Öcalan, die momenteel een levenslange gevangenisstraf uit zit omdat hij verantwoordelijk wordt gehouden voor de dood van 30.000 mensen tussen 1979 en 1999.”
Nu lijkt Öcalan zich dus machtig genoeg te voelen om een politieke partij naar voren te schuiven in plaats van de PKK om zo een geweldloze strijd te voeren. Vanuit de regerende AKP lijken de stemmen op te gaan om de oproep van Öcalan te beantwoorden met een samenwerking. Hiermee hoopt Erdoğan’s AKP de stemmen van veel Koerden, die wel in zullen zien dat de marginale partij HDP geen potten zal kunnen breken, naar zich toe te trekken. Voor Erdoğan is dit vooral belangrijk omdat hij bij de verkiezingen een meerderheid van 67% nastreeft in het parlement zodat hij de Turkse grondwet kan aanpassen. Öcalan lijkt hiermee in te spelen op de keuze van Erdoğan; een onwil om in te gaan op de handreiking van Öcalan, kan Erdoğan’s electoraat zomaar doen besluiten om hem de rug toe te keren. Öcalan voelt ook de steun van Europa in zijn rug. Niet voor niets roemde hij Nederland tijdens zijn rechtszaak als “het land wat de basis van de PKK in Europa is”. Ook nu lijken Nederlandse media geen genoeg te krijgen van Öcalan en is er veel sympathie te bespeuren in de Nederlandse berichtgeving over Öcalan en zijn PKK, getuige onder andere het nu.nl-artikel ‘PKK-leider roept op tot gesprek over neerleggen wapens’.
De terreurgroep is inmiddels goed voor een omzet van ongeveer 500 miljoen dollar per jaar door mensensmokkel, heroïnehandel, de doorvoer van drugs naar Europa door afpersing van Turkse migranten in Europa
De handreiking van, volgens Turkije, één van werelds meest bloeddorstigste terreurleiders komt voor velen als een verrassing
“De Koerdische milities onder leiding van terreurgroep PKK (in het geel) konden zich staande houden tegen IS (grijs/zwart) en andere rebellen (groen).” Dit ondanks het feit dat de Öcalan veroordeeld is voor “het leiden van een terroristische organisatie” en verantwoordelijk wordt gehouden voor de dood van ongeveer 30.000 burgers in twintig jaar tijd (1979-1999). Als we de periode na 1999 meetellen, kan de PKK zelfs verantwoordelijk gesteld worden voor de dood van in totaal ruim 50.000 mensen. Toch geniet Öcalan veel steun, vooral van Nederland. Mede hierdoor lijken de komende verkiezingen toch nog spannend te worden. Indien Öcalan succes boekt met zijn HDP, zal de PKK definitief de wapens neerleggen, is de verwachting.
Of alle PKK-leden zich hieraan zullen houden of dat sommige toch nog door zullen gaan met terreuraanslagen, is nog maar de vraag. In het verleden is meermaals gebleken dat niet iedereen binnen de PKK zich houdt aan de uitspraken van Öcalan, mede omdat hij in een Turkse gevangenis zit. Ook is de terreurgroep inmiddels goed voor een omzet van ongeveer 500 miljoen dollar per jaar, waarvan 100 miljoen dollar door mensensmokkel, tussen de 50100 miljoen dollar met heroïnehandel, nog eens 75 miljoen dollar door de doorvoer van drugs naar Europa, en 25 miljoen dollar alleen al door afpersing van Turkse migranten in Europa.
Het grootste gedeelte komt echter van sigarettensmokkel, wat goed is voor nog eens 100 miljoen dollar. Andere inkomsten zijn ontvoeringen voor losgeld, vrouwenhandel, wapensmokkel en andere criminele activiteiten. Veel PKK-leden willen deze lucratieve handel niet opgeven, waardoor er soms ook binnen de PKK problemen ontstaan. De interne liquidatie van drie vrouwelijke PKK-leden in Parijs was daar recent een voorbeeld van. De handreiking van Öcalan lijkt er dan ook één waar nog veel haken en ogen aan zitten. Toch is er een goede kans van slagen. We wachten het af.
Armand Sağ
Advertentie De volgende keer uw advertentie hier? Neem gerust contact met ons op Stuur even een mailtje naar
[email protected]
NUMMER 38 | MAART 2015
4
Islam, terrorisme en het Westen
In welke context moeten we de recente gebeurtenissen in Parijs plaatsen? Daar waar politici de vingers wijzen naar de moslimgemeenschap, spraken Ali en Abulkasim Al-Jaberi over de rol van Westers imperialisme in het Midden-Oosten en hoe we anti-moslim sentimenten in Westerse samenlevingen moesten plaatsen. Het debat over de Islam wordt voornamelijk gevoerd door een leidende gedachte, namelijk dat er een connectie is tussen islam en terrorisme. Beiden spraken in Den Haag tijdens de lezing ‘Paris attacks in context – Islam, terrorism and the West’ aan de Leiden University College.
Jongste seksschandaal in Engeland De autoriteiten in Oxford hebben jarenlang een oogje toegeknepen bij het seksueel misbruik van honderden meisjes door Brits-Pakistaanse en Oostafrikaanse bendes. Dat staat in een schokkend onderzoeksrapport over het jongste seksschandaal in Groot-Brittannië. In een reactie heeft premier David Cameron voorgesteld om deze ‘cultuur van ontkenning’ te bestrijden door sociaal werkers en politieagenten die laks optreden strafrechtelijk te vervolgen. Het misbruik in de universiteitsstad, aan het licht gebracht door onderzoeksjournalisten van The Times, staat niet op zichzelf. De afgelopen jaren zijn ook honderden meisjes in steden als Rotherham, Rochdale, Bradford, Bristol en Derby het slachtoffer geworden van pooiers die vrijwel allemaal een afkomstig bleken te zijn uit allochtone kringen.
De lezing bestond uit twee delen: in het eerste deel sprak Ali over de militaire en economische inmenging in het Midden-Oosten en in het tweede deel sprak Abulkasim over de ideologische aspecten van anti-moslimsentimenten binnen Westerse samenlevingen. In het eerste deel van de lezing betoogde Ali dat Westerse inmenging in derdewereldlanden heeft bijgedragen aan het ontstaan van terroristische groeperingen zoals IS en Al Qaida. Tijdens de Koude Oorlog werden de Afghaanse Mujahideen gesteund door het Westen in de strijd tegen de Sovjet-Unie. Nadat de Sovjet-Unie zich terugtrok uit Afghanistan, werden de Mujahideen gezien als een vijand van het Westen. Voordat de Irak-oorlog uitbrak, werd Saddam Hussein gesteund door het Westen. Saddam Hussein onderdrukte de sjiitische en Koerdische minderheid in Irak. Toen de Amerikanen Irak binnenvielen vanwege de olie, stierven er ongeveer 500.000 Irakezen. Na deze oorlog werd er een nieuwe regering gevormd door de sjiitische minderheid waarna ze de soennitische bevolking begonnen te onderdrukken. De Amerikanen stonden dan ook pal achter deze nieuwe regering. Door deze ingrepen en steun aan pro-Westerse regeringen, ontstond er een voedingsbodem voor radicalisme en jihadisme. De topmannen van IS komen bijna allemaal uit Irak en hebben in Amerikaanse gevangenissen in Irak vastgezeten. In Syrië werden reactionaire groepen zoals het Vrije Syrische Leger gesteund door het Westen. Veel leden van het Vrije Syrische Leger stapten over naar IS. NAVO-bondgenoot Turkije opende haar grenzen voor jihadisten die naar Syrië reisden.
Volgens Cameron ligt een ‘krom gevoel van politieke correctheid’ aan de grondslag van dit systematisch wegkijken van de diverse instanties. De etnische afkomst van de daders lag erg gevoelig.
Afstand nemen Na de aanvallen in Parijs werd er geen aandacht geschonken aan de steun van het Westen voor fundamentalistische groeperingen zoals IS. De nieuwsbladen richtten hun aandacht vooral op de moslimgemeenschap. De moslimgemeenschap moest zich vooral uitspreken en afstand nemen van de gruwelijkheden in Uit het Oxford-onderzoek is gebleken Parijs. De bal werd duidelijk gelegd bij een gemeendat tussen de drie- en vierhonderd schap die niet heeft bijgedragen aan het ontstaan van meisjes in de leeftijd van elf tot zehet terrorisme in het Midden-Oosten. Wanneer het ventien jaar in handen van loverboys op moslims aankomt, wordt er gemeten met dubbele waren gevallen. Ze werden doorgaans standaarden. Want niemand heeft het over de afslachgebruikt als prostituees, waarbij leeg- ting van Rohingya moslims door boeddhisten in Birma. staande flats, pensions en kerkhoven Geen enkele christen moest afstand nemen van Anders dienden als locaties. Het misbruik Breivik die tientallen jongeren op een Noors eilandje besloeg een periode van vijftien had vermoord. En zelfs atheïsten blijken tegenwoordig jaar. Zes meisjes werden gevangen gevaarlijk te zijn. Laatst werden drie moslimstudenten gehouden als seksslaven, waarbij het door een atheïst in de Verenigde Staten op een koelbloemisbruik grensde aan marteling. Een dige manier vermoord. groot deel van meisjes stond onder toezicht van jeugdzorg. (bron: Volkskrant)
5
NUMMER 38 | MAART 2015
Deze dubbele standaard komt voornamelijk voort uit het jarenlang tolereren van moslimhaat en institutionele racisme in de Nederlandse samenleving
Deze dubbele standaard komt voornamelijk voort uit het jarenlang tolereren van moslimhaat en institutionele racisme in de Nederlandse samenleving. Allochtonen hebben vaker te maken met discriminatie dan autochtonen door de Nederlandse samenleving. Allochtonen worden minder vaak uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. En zijn ze drie keer zo vaak werkloos dan autochtonen. Uit een onderzoek van de Universiteit Leiden blijkt dat allochtonen vaker en langer in voorlopig hechtenis worden geplaatst dan autochtonen. Een ander onderzoek van Amnesty International toont aan dat allochtonen vaker staande worden gehouden door de politie dan autochtonen. Naast etnisch profileren, treedt de politie hardhandiger op jegens de Marokkaanse jeugd in de Schilderswijk. Politici maken zich schuldig aan discriminerende uitspraken over etnische minderheden in Nederland. Diederik Samsom zei dat Marokkanen een etnische monopolie op geweld hebben. Hans Spekman vindt dat de Marokkaanse jeugd voor de ogen van hun eigen mensen vernederd moeten worden. En Geert Wilders riep op tot een etnische zuivering van Marokkanen in Nederland in een Haags café. Slachting in Gaza Als deze aspecten in de context geplaatst worden van de aanvallen in Parijs, kan het niet anders dan dat vooral jonge moslims zich in Nederland niet meer welkom voelen. De reden dat jonge jihadisten de stap zetten om naar Syrië te gaan, heeft te maken met het feit dat de IS ze wel een identiteit en een doel in hun leven biedt. Veel jonge jihadisten hebben geen religieuze achtergrond, waren niet serieus bezig met religie en kenden een verleden van drugs, geweld en gevangenschap. Dat de islam ze oproept om deel te nemen aan de jihad, is volstrekt ridicuul en compleet uit zijn verband gerukt. Wat er ook toe bijdraagt dat jonge jihadisten de stap ondernemen om op jihad te gaan, is het feit dat westerse regeringen oorlogsgeweld tegen moslims niet bekritiseren.
‘Onze vrijheid’ is blijkbaar de vrijheid om gemarginaliseerde groepen te beledigen, kwetsen en te discrimineren Tijdens de slachting in Gaza door het Israëlische leger, werd de Israëlische regering niet op het matje geroepen. Er werden 2000 vrouwen, kinderen en mannen en daarnaast zeventien journalisten vermoord door het IDF. Waar waren alle regeringsleiders die in Parijs voorop liepen voor de vrijheid van meningsuiting? Hadden die zeventien Palestijnse journalisten geen recht op dezelfde vrijheid als de redactieleden van Charlie Hebdo? Het zijn daarom allerlei sociaal- en economische factoren die meespelen in de motieven van deze jongeren. Zwarte geschiedenis verheerlijken Naast de westerse inmenging in het Midden-Oosten en de sociaal- en economische factoren, keek Abulkasim vanuit een andere invalshoek naar de dubbele standaarden wanneer het om moslims gaat. Hij beschreef vooral het ideologische discours van de Nederlandse samenleving. Door middel van filmpjes liet hij het publiek zien hoe Arabieren en moslims worden afgebeeld door het Westen. In de filmpjes kwam dan ook naar voren dat de Arabier vooral uit is op geweld, westerse vrouwen en oorlog. Daarnaast is de Arabier incompetent, stom en rijdt op een kameel door de woestijn. In één van de filmpjes, genaamd American Sniper, werd de Amerikaan afgeschilderd als een volksheld die het gevecht aanging met de vijandige Arabieren. De hoofdpersonage werd beschreven als een goede christen en een huisvader. En was het goed om Arabieren te vermoorden. Het meest erge is dan ook dat American Sniper over de Irak-oorlog gaat. In deze oorlog hebben de Amerikanen 500.000 Irakezen vermoord. Vrouwen zijn verkracht en kinderen zijn wees geworden. Maar het allerergste is dan ook dat de Pentagon deze film heeft gefinancierd. Willen de Amerikanen soms hun eigen zwarte geschiedenis verheerlijken? Hebben deze anti-moslim sentimenten in films een geschiedenis? Abulkasim liet een kunstwerk zien van Napoleon toen hij Egypte binnendrong om het te veroveren. In dat kunstwerk is te zien hoe Egyptenaren als slaaf aan de voeten van Napoleon lagen. Er is dus een geschiedenis waarin moslims werden geportretteerd als minderwaardig.
‘Enige democratie in het Midden-Oosten’ Premier Rutte sprak over ‘onze vrijheid’ tijdens de aanvallen in Parijs. ‘Onze vrijheid’ is blijkbaar de vrijheid om gemarginaliseerde groepen te beledigen, kwetsen en te discrimineren. Tijdens de slachting in Gaza verdedigde Rutte Israël door te zeggen dat het zelfverdediging was. Dit was een duidelijke middelvinger naar de moslimgemeenschap in Nederland. Want de vrijheid die Rutte kent, is een vrijheid die blijkbaar niet voor moslims geldt. Joodse Nederlanders reizen af naar Israël om te dienen in het IDF en het leven van Palestijnen zuur te maken. Deze dubbele maatstaf met betrekking tot jonge moslims is terug te voeren op het racistische klimaat in de Nederlandse politiek. Geert Wilders spreekt over ‘de enige democratie in het Midden-Oosten.’’ Hij geeft een tegenstelling tussen islam en democratie. We zien wat de enige democratie in het Midden-Oosten teweeg heeft gebracht. Palestijnen worden tot op de dag van vandaag van hun huis beroofd en moeten plaats maken voor illegale Joodse kolonisten op de Westelijke Jordaanoever. Als er een ding is in de wereld dat niet heeft gewerkt, dan is het de democratie wel. Politici dansen naar de poppen van bedrijven en geven niets om de stem van het volk Al met al kan ik zeggen dat ik tevreden ben over deze lezing. Maar wat ik wel heb gemist is de link naar de bezuinigingsmaatregelen van kabinet Rutte II en de toenemende Europeanisering van Nederland. Terwijl het beleid van hogerop komt, wijst men met de vinger naar gemarginaliseerde groepen in de Nederlandse samenleving. Het is een veelgebruikt tactiek van het neoliberalisme om de samenleving te verdelen in ‘’wijzij’’ zodat niet iedereen naar de verantwoordelijken van de puinhoop in de samenleving wijst. Daarom denk ik dat dit aspect van verdeeldheid zaaien wel benoemd had moeten worden, omdat de bezuinigingen direct te maken heeft met de levens van alle mensen. Als allochtoon vlieg je er als eerst eruit, maar als autochtoon kan je net zo goed je baan verliezen. Het is een strijd die we met z’n allen zouden moeten voeren voor gelijkheid, vrijheid, gelijke kansen en tegen alle vormen van discriminatie, seksisme en racisme.
Burak Yildiz
Studenten voeren actie Invloed, daar draaide het afgelopen woensdag om. Invloed op de universiteit, invloed op het bestuur, invloed op het beleid. De actievoerende studenten houden nu al meer dan een week het Maagdenhuis, een pand van de Universiteit van Amsterdam (UvA) bezet houden uit protest tegen het huidige beleid, bezet. Op universiteiten in het hele land waren woensdag bijeenkomsten waar studenten, docenten en bestuurders met elkaar in gesprek gaan over meer democratie en inspraak van studenten. Alle onderwijsinstellingen geven daar op hun eigen manier invulling aan. Het probleem op veel universiteiten is volgens de Maagdenhuis-bezetters dat geld een te grote rol speelt bij veel beslissingen van universiteitsbesturen, waardoor er flink wordt bezuinigd op bepaalde studies. Verder vinden ze dat de aanstelling van het College van Bestuur op ondemocratische wijze geschiedt en dat transparantie ontbreekt. Het Maagdenhuis, het bestuursgebouw van de UvA, wordt sinds woensdag 25 februari Een dag eerder maakte de politie een einde aan de bezetting door een groep boze studenten van het Bungehuis, ook een pand van de UvA in Amsterdam. De bezetters gaan niet weg zolang het bestuur van de UvA hun eisen niet inwilligt. De UvA heeft maandag nog laten weten dat het pand voorlopig niet ontruimd gaat worden. (bron: AD, HP de Tijd)
NUMMER 38 | MAART 2015
6
De Palestina Papers Op 2 november 1917 schreef de Britse minister van Buitenlandse Zaken, Arthur James Balfour, een brief aan Lord Rothschild, een leider van de joodse gemeenschap in Groot-Brittannië. De brief was tot stand gekomen na een intensieve lobby door Chaim Weizmann en was bestemd voor de Zionistische Federatie.
Mens 500.000 jaar ouder dan gedacht De menselijke soort blijkt veel ouder dan tot nu toe werd aangenomen. Onderzoekers hebben in Ethiopië resten gevonden van een menselijke voorouder die zo’n 2,8 miljoen jaar oud zijn, schrijven ze in de vakbladen Nature en Science. Dat is een half miljoen jaar ouder dan tot nu kon worden aangetoond.
De Balfour-verklaring - zoals de brief later genoemd werd - stond niet op zichzelf. Eerder was er al een Franse verklaring geweest aan de Russische zionist, Nahum Sokolov, waarin de steun werd toegezegd voor de opbouw van de joodse nationaliteit in Palestina. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden in het geheim de toekomstige grenzen van de Joodse Staat reeds vastgelegd in het Sykes-Picot Verdrag van 16 mei door Frankrijk en Groot-Brittannië. Deze afspraken waren echter tegenstrijdig met toezeggingen aan de Arabieren die vastgelegd waren in de Hoessein-McMahoncorrespondentie.
Deel 2: Balfour en de kapitale blunder
Waarom in Palestina? Op het moment dat het Ottomaanse Rijk op instorten stond, waren Engeland en Frankrijk reeds bezig om de ‘erfenis’ te verdelen. Met name de Engelsen waren vanaf 1916 bezig bondgenoten te zoeken en de plaats van de Russen zou daarbij ingenomen kunnen worden Balfour-verklaring door de zionisten. Met name in de Verenigde Staten was De Nederlandse vertaling van de brief van Balfour duidelijke steun voor het zionistische project te vinden; aan Rothschild luidt: “Zijne Majesteits Regering staat positief tegenover de tevens was er steun van invloedrijke joden en de EuroHet gaat om een kaakbot met vijf pese joodse gemeenschap. vestiging in Palestina van een nationaal tehuis voor tanden dat in 2013 werd gevonden. De het joodse volk, en zal zich naar vermogen inspannen In het Westen ontstond een een pro-zionistische opstelonderzoekers konden de leeftijd van ling, met name in het Verenigd Koninkrijk, de Verenigom het bereiken van dit doel te bevorderen, waarbij de vondst bepalen door de sedimentde Staten, Duitsland en Oostenrijk. duidelijk wordt gesteld dat niets zal worden gedaan lagen waarin het werd aangetroffen te dat de civiele en religieuze rechten van bestaande dateren. niet-joodse gemeenschappen in Palestina zou kunnen Er werden echter niet alleen beloftes gedaan aan de zioschaden, dan wel de rechten en de politieke status van nistische gemeenschap maar ook aan de Arabische kant ‘Hoewel we er uitgebreid naar zoeken, joden in enig ander land.” (tekst van de site www. (tekst Jaffadoc.nl): “In een overeenkomst tussen Hoesgebeurt het zelden dat je fossielen van Jaffadok.nl) sein en Mc Mahon werd aan deze belangrijke Arabische het geslacht Homo vindt die ouder zijn Op het moment dat de brief geschreven werd, bestond leider Arabisch gebied (inclusief Palestina) beloofd.” dan 2 miljoen jaar”, zegt de leider van de bevolking van Palestina voor 10% uit joden en Natuurlijk voelden de Arabieren zich bedrogen aan het onderzoek. “Om iets te vinden dat voor 90% uit Palestijnse Arabieren. het eind van de Eerste Wereldoorlog en in 1919/1920 licht werpt op onze vroegste evolutie ontstonden de eerste opstanden en straatgevechten. Op is bijzonder opwindend.” dat moment gingen de Engelsen hun overeenkomst met De gebruikte woorden in de verklaring waren voorzichtig gekozen door de opstellers. Enkele kreten uit de zionisten uitvoeren. De onderzoekers willen niet specude brief: ‘een nationaal tehuis’ wat inhield dat er een leren over wat voor soort het precies Verenigd Koninkrijk gebied zou komen voor het joodse volk, maar niet gaat, omdat ze maar zo weinig resten dat er een natie werd gesticht. De zionistische bewe- Al in de negentiende eeuw werd door de Britten gedacht hebben. Misschien gaat het om een ging sprak echter in die tijd al van een joodse staat in over de mogelijkheid van een joodse gemeenschap oude voorganger van de mens, Homo in het Ottomaanse Palestina dat een bruggehoofd zou Palestina. En de gevolgen zijn ondertussen bekend. habilis, maar het kan ook zijn dat het kunnen zijn voor de eigen Britse belangen. Ook de een tot nu toe onbekende oermens Fransen hebben naar de joodse aandacht gehengeld, wat De opmerking dat ‘de rechten van de niet-joodse was. heeft geresulteerd in escalaties tussen de Britten en de bevolking niet geschaad mochten worden’, kon Fransen. door Engeland niet worden gegarandeerd. (bron: NOS) Voor 1840 werd er al openlijk gedacht aan een joods naBelangrijk ten aanzien van de verklaring was in feite tionaal tehuis onder Britse protectie (Lord Shaftesbury), wat later weer werd opgepakt door Lord Palmerston, datgene wat niet werd gezegd, namelijk de positie, status en bescherming van de Arabieren die 97% van David lloyd George en Lord Balfour. het land bezaten. Dit kwam mede uit het feit hoe de internationale westerse gemeenschap naar Palestina keek: de joden mogen en moeten naar Palestina. Op de Parijse vredesconferentie van januari 1919 werd zelfs nog gesproken over zelfbestemming voor de volkeren van het Ottomaanse Rijk. (Tekst van Jaffadoc.nl:) “De tekst van de Verklaring impliceert burgerrechten (“civil rights”) en economische rechten voor de Palestijnse Arabieren, maar zwijgt over politieke rechten.”
De betrokken politici wisten dat de “Arabieren” in het nieuwe Palestina wederom zouden worden bedrogen
7
NUMMER 38 | MAART 2015
Dit is een kapitale blunder geweest, alleen voor macht en eigen belang Het Balfour-project Op de site www.balfourproject.org wordt uitleg gegeven over het Balfour-project. Dit project is gemaakt door Britse burgers om het verhaal van Groot-Brittannië in Palestina te markeren voor en tijdens het mandaat. Het historische verslag toont een reeks van gebroken Britse beloften. Zo worden o.a. melding gedaan van: * 1915 De McMahon-Hussein correspondentie. Hierin bood Groot-Brittannië aan Sharif Hussein van Mekka een Arabische staat met inbegrip van Palestina aan * 1916 Sykes-Picot overeenkomst, waarin de geheime overeenkomst tussen Engeland en Frankrijk werd vastgelegd om het Midden-Oosten te verdelen * 1917 De Balfour-verklaring; een veelbelovende Ondanks de inspanningen van de Engelse regering ondersteuning voor een joods thuisland in Palestina, was er onder de bevolking geen brede steun voor de met daarbij de belofte om de rechten van de Arabische plannen, maar de regering zette haar plannen door. Er bevolking te beschermen kwam echter tegenstand van Engelse functionarissen in * 1918 Anglo-Franse verklaring waarbij Groot-BrittanPalestina, en ook in Engeland zelf ontstond een bewenië en Frankrijk onafhankelijkheid beloofden aan de ging om de regering op een minder pro-zionistische lijn gebieden die onderworpen waren aan de Ottomaanse te krijgen: “Men zag in de praktijk tot welke spanningen Turken, inclusief voor Palestina de politiek van Londen leidde met de oorspronkelijke * 1922 Mandaat voor Palestina. Groot-Brittannië had de bevolking.” Echter de regering ging door, met in het Volkenbond beloofd om Palestina voor te bereiden voor achterhoofd de mogelijkheid om de gebieden op den onafhankelijkheid, maar slaagde er niet in om dat doel duur over te dragen. te bereiken * 1939 Witboek. De doelstelling van het Witboek was Na de Tweede Wereldoorlog de oprichting van een onafhankelijke Palestijnse staat Vanaf de jaren ‘30 namen de vijandelijkheden tussen de binnen tien jaar. Voor de joodse gemeenschap duidde dit Engelse mandaatmacht en de joodse immigranten toe, op verraad maar richtte de zionistische lobby zich meer en meer op * 1948 Mandaat overgegeven. Aangezien Groot-Britde nieuwe wereldmacht: de Verenigde Staten. tannië haar beloften om de Palestijnse rechten niet na kwam/na kon komen, heeft de Engelse regering het Lang is er sprake van geweest dat de Engelse regering mandaat overgedragen, wat leidde tot een vluchtelinhet gevoel had dat ze door de zionisten, aangevoerd genstroom van 750.000 Palestijnen door Weizmann, om de tuin was geleid. Dat resulteerde in een Engelse afstandelijkheid ten opzichte van Israël. Blunder Echter uit recent vrijgekomen documenten “blijkt dat Het Westen, met Groot-Brittannië voorop, heeft geblunde betrokken politici wisten dat de “Arabieren” in het derd bij de bescherming van de Palestijnse rechten; niet nieuwe Palestina wederom zouden worden bedrogen en een keer maar meerdere malen. Zelfs de resoluties van met name dat de consequentie van de Balfour Verklade Veiligheidsraad van de Verenigde naties werden niet ring was dat er gewerkt zou worden naar een joodse nagleverd. meerderheid in Palestina” (tekst Jaffadoc.nl) Terugkijkend naar wat er allemaal gebeurd is en daarbij in ogenschouw nemend wat de bezettende macht de afgelopen jaren heeft uitgevoerd richting het Palestijnse volk, kan er alleen maar geconcludeerd worden dat dit een kapitale blunder is geweest, alleen voor macht en eigen belang.
Henny A.J. Kreeft
NUMMER 38 | MAART 2015
Kabinet werkt aan lijst ongewenste imams Het kabinet werkt aan een lijst met imams die niet gewenst zijn in Nederland. Daarvoor worden de criteria voor dit soort islamitische predikers aangescherpt en verduidelijkt. De betrokken diensten kunnen dan beter uit de voeten met de beoordeling voor een visum. Het Contactorgaan Moslims en Overheid (CMO) stelt dat het niet aan het kabinet is om theologische grenzen te bepalen. De zwarte lijst komt er omdat grote maatschappelijke onrust ontstond toen duidelijk werd dat drie ongewenste imams naar een bijeenkomst in Rijswijk zouden komen. De visa van deze predikers werden toen alsnog ingetrokken. Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding Dick Schoof vond het „zeer risicovol voor moslims en niet-moslims” dat het gala zou worden gehouden. Daarom verzocht hij het ministerie van Buitenlandse Zaken „dringend” de al verleende visa van drie van hen toch in te trekken. Het ging volgens Schoof om geestelijken die in contact staan met radicaal-islamitische personen of organisaties. Hun boodschap zou „sterk antidemocratisch” zijn en een „negatieve invloed” kunnen hebben op jongeren. Volgens het kabinet is er in de visumprocedure niets fout gegaan. Als een visum is verstrekt, kan deze alsnog worden ingetrokken op basis van nieuwe informatie of omstandigheden. (bron: Telegraaf)
8
Radicalisering gaat voort In België werden lange gevangenisstraffen uitgedeeld aan leden van Sharia4Belgium. In Nederland loopt een zelfde proces, maar daar zijn nog geen uitspraken gedaan. Burgermeester van Rotterdam Aboutaleb is ineens deskundig op dit gebied en mag zelfs gaan praten in New York. Ondertussen gaat de waanzin gewoon door. Wat is radicalisering? Hier kan ik alleen mijn mening over geven, want ieder ander plakt hier een andere definitie op. Volgens mij is het ‘het in een extreme mate aanhangen van een bepaalde mening of gedachtegoed en daardoor niet meer openstaan voor andere meningen’. Sterker nog, de mening van de geradicaliseerde is in zijn ogen de enige juiste. Hij of zij wil deze verdedigen tot het uiterste; zelfs geweld wordt dan niet geschuwd en in het extreme wordt het doden van andersdenkenden zelfs goed gepraat. Dit kan naar mijn mening dus nooit een gezonde meningsopvatting zijn. In de verdediging gedrongen Ik zelf ben ongeveer dertig jaar geleden bekeerd tot de Islam. Dat betekent dat ik ongeveer vijfentwintig jaar van mijn leven opgegroeid ben in een overwegend christelijke of humanistische omgeving. Het kan toch niet zo zijn, dat ik in vijfentwintig niets goeds zou hebben ontwikkeld en in die laatste dertig jaar niets verkeerds. Ik zal altijd een bepaalde kritische houding hebben tegenover alles om me heen en mijn eigen hersenen gebruiken om een mening te vormen. Toch merk ik ook bij me zelf, dat ik onder invloed van allerlei media een steeds extremere geloofsopvatting krijg. Ik zal echt niet mijn koffer pakken om IS te gaan verdedigen en ik haal het ook niet in mijn hoofd om ergens een of andere bom te laten ontploffen of iets dergelijks. Toch voel ik me door mijn omgeving steeds vaker in de verdediging gedrongen. Steeds weer brengen de westerse media de Islam op een negatieve manier in de publiciteit. Er is geen sprake meer van integratie, maar veel eerder van het gedwongen aannemen van de westerse identiteit. Zelfs een moslim, die het tot burgemeester van Rotterdam heeft geschopt, zegt dat je moet oprotten als je de westerse waarden en normen niet wilt accepteren. In Parijs, Verviers en Kopenhagen werd in ieder geval voorkomen dat de daders voor een rechtbank zouden worden gedaagd: ze werden door de politie al neergeschoten zonder dat er een serieuze poging tot arrestatie werd gedaan. Parijs werd al snel omgeven door complottheorieën. Het zou niet zo gegaan kunnen zijn, zoals de media dit in beeld brachten. Verviers was binnen een week weer uit het nieuws en Kopenhagen was zelfs maar heel even op de voorpagina. Ondertussen gingen er wel weer twee tienermeisjes op weg naar Syrië. Gewone meiden, die in een tijdsbestek van een zomer omgeturnd werden tot gezichtsbedekking-dragende moslima’s en enkele maanden later bereid waren om hun leven hier op te geven om als jihadbruid verder te gaan. Ik kan dit niet met mijn verstand volgen. Welke machten zijn er dan in het spel om tieners zo ver te brengen? Wie misbruikt zijn macht om mensen zo ver te krijgen?
Assimilatie Verdomhoekje In Denemarken vormden moslims een menselijke ring rond een synagoge om deze te beschermen. In Israël staat zo een ring rond moslims, die iedere dag verder in de verdrukking komen. Toch zijn het de moslims, die in het verdomhoekje worden gezet en vliegen er nog steeds geen F16’s naar Israël om de Palestijnen te beschermen. In Birma worden de Rohingya-moslims uitgeroeid; dit is echter nauwelijks een seconde in het nieuws. In het westen van China worden de Oeigoeren stelselmatig onderdrukt; dit komt alleen in het nieuws onder het mom van een gepleegde aanslag, als deze moslims zich weer eens durven te verdedigen tegen de onderdrukking. In Nederland mogen politici straffeloos de moslimgemeenschap beledigen en zelfs bedreigen met uitzetting; mogen imams geen lezingen houden, omdat ze zogenaamde haatpredikers zijn, maar krijgen anti-islam demonstranten wel toestemming om hun protestmars te organiseren ter ondersteuning van hun Duitse collega’s. Deze situatie maakt de radicalisering onder jongeren wel begrijpelijker, maar goedpraten wil ik dit allerminst. Radicalisering voorkomen Ik denk dat we ondertussen al te ver zijn om radicalisering onder moslims te voorkomen. We kunnen misschien wel de groei stoppen. Nederland wordt nog steeds een joods-christelijke samenleving genoemd. In Nederland zijn echter maar ongeveer vijftigduizend joden, terwijl er ongeveer een miljoen moslims zijn. Je kunt niet voorkomen dat deze miljoen medeburgers ook hun invloed hebben op de samenleving. Je kunt niet proberen een miljoen mensen te assimileren in een minderheidssamenleving.
De waanzin gaat door 9
NUMMER 38 | MAART 2015
Integratie ja, assimilatie nee Je kunt ook niet de westerse waarden en normen opleggen aan dit deel van de bevolking. Moslims hebben gewoon recht op hun deel van de maatschappij. Je kunt niet enerzijds een boottocht door de Amsterdamse grachten vol halfnaakte homo’s zien als een recht van vrijheid en anderzijds het dragen van islamitische kleding, zoals de niqaab, verbieden. Je kunt niet roepen, dat je voor het belang van dieren opkomt en tegelijkertijd halal slachten aan banden leggen. Als het westen de radicalisering binnen de islam niet langer wil aanjagen, dan zullen ze de moslims eerst eens als normaal en gewenst deel van de samenleving moeten zien. Je kunt niet troepen sturen om IS te vernietigen en anderzijds alle VN-resoluties die Israël aan de lopende band aan zijn laars lapt negeren. Voordelen Het accepteren van de Islam als onderdeel van het maatschappelijk leven biedt voor het westen ook enorme voordelen. De rechten van de vrouw zullen weer gerespecteerd worden. In de Islam mag een vrouw immers gewoon vrouw zijn, moeder en echtgenote en is zij gelijkwaardig aan de man, maar niet gelijk. In het westen is de vrouw immers gedegradeerd tot slavin van materiële behoeftebevrediging door mannen opgelegd en verworden tot een slachtoffer van een door mannen geregeld modebeeld. De vrijheid van het westen is zeker voor de vrouwelijke sekse een illusie. Niet alleen voor de vrouw zou het dus voordelen bieden om de islam te accepteren, maar zeker ook voor het milieu. De moslim is namelijk rentmeester van Allah’s schepping en door zijn geloof verplicht deze Schepping ook te koesteren. Een moslim dient zijn medemensen ook te helpen, daar waar hij of zij kan. Een moslim schuwt het hedonisme, waar de westerse samenleving momenteel de voorkeur aan geeft, met een steeds groter wordende kloof tussen arm en rijk ten gevolg.
Integratie Toekomst Als ik naar de toekomst van Nederland kijk, zie ik de voordelen van de islam, zoals deze bijvoorbeeld in Marokko wordt beleefd. Ik zie in dit land gelovig en ongelovig in allerlei gradaties gewoon door en met elkaar leven. Er is respect voor elkaars anders zijn, iets wat we in Nederland zijn vergeten. Natuurlijk zullen de zwakheden van de mens er ook altijd zijn, maar richten we ons op de kracht van het geloof, dan kunnen we er alleen maar beter van worden. Integratie kan alleen door middel van acceptatie. De richting die nu wordt gekozen leidt tot gedwongen assimilatie van groepen en dat mogen we nooit toestaan. We moeten afscheid nemen van politieke leiders als Wilders en Aboutaleb, die hier toe oproepen. Geen kwestie van oprotten voor sommige, maar een zaak van welkom voor iedereen.
© Jacques Isa Mohammed Visker
Advertentie De volgende keer uw advertentie hier? Neem gerust contact met ons op Stuur even een mailtje naar
[email protected]
NUMMER 38 | MAART 2015
10
Haatzaaien of niet? Laatst was er opgeklopte commotie over buitenlandse imams die een bijeenkomst zouden opluisteren met hun aanwezigheid. Maar aangezien minister Koenders luisterde naar zijn snel opgeroepen geweten, werd een drietal imams de toegang tot Nederland ontzegd. Op 8 maart zou er een benefietdag in Rijswijk worden georganiseerd waar zeker zeven buitenlandse sprekers waren uitgenodigd. Onder deze sprekers onder andere de “Belgisch-Marokkaanse radicale prediker Tarik Chadlioui” (volgens de Volkskrant) en de Egyptische prediker Mohamad Hassaan. De imams hadden in eerste instantie een visum gekregen om te kunnen spreken in Rijswijk, omdat ze nergens op een zwarte lijst stonden. Echter nadat de (rechtse) media lucht had gekregen van hun komst heeft de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) zogenaamd nog informatie ergens op de wereld ingewonnen en minister Koenders geadviseerd om de imams niet toe te laten. Vrijheid van meningsuiting Volgens de site www.rechtspraak.nl: “De vrijheid van meningsuiting is de vrijheid van burgers hun overtuigingen te uiten, zonder controle vooraf door de staat. Het is een belangrijk grondrecht in elke democratie.” Belangrijk in deze zin is dat deze vrijheid geen controle heeft vooraf door de staat. Met andere woorden: elke burger kan zeggen wat hij of zij wil, zonder eerst zijn speech te moeten overleggen aan de overheid. Tot zover de opmerking van de rechtspraak over de vrijheid van meningsuiting. Gezien het feit dat een imam ook een burger is, mag hij zijn overtuiging uiten zonder controle vooraf. Het feit dat de minister in al zijn wijsheid heeft besloten de toegang te weigeren, lapt de minister dus deze vrijheid van de imams aan zijn zo bekende laars.
‘Het is een openbare bijeenkomst. Misschien moeten we eerst eens afwachten wat daar gezegd wordt.’
woorden is er een controle vooraf door de staat geweest. Een feit wat indruist tegen de vrijheid van meningsuiting. Haatzaaien “Een op dit moment veelbesproken variant op discriminatie in Nederland is het zogeheten haatzaaien. Uitingen gedaan in het openbaar die bewust haat zaaien tegen bepaalde mensen of groepen in de samenleving zijn strafbaar.” De bovenstaande regels van de site Rechtspraak spreken over haatzaaien in het openbaar. Dit houdt dus in dat een speech waar haatzaaiende woorden vallen op je verjaardag thuis, niet strafbaar is.
In de meeste Europese landen wordt haatzaaien gezien als misbruik van de vrijheid van meningsuiting. Volgens de site Wikipedia: “Haat zaaien is het met woord of daad aanzetten tot haat jegens een individu of Het artikel van de site Rechtspraak gaat verder met de beperkingen bevolkingsgroep, bijvoorbeeld op grond van ras, geslacht, leeftijd, land van de vrijheid van meningsuiting: “Openbare uitingen mogen niet de van herkomst, godsdienst, seksuele voorkeur, handicap, opleidingsniveau, nationale of openbare veiligheid bedreigen. Ook mogen de gezondheid of levensbeschouwing, politieke overtuiging, sociaal-economische klasse, de goede zeden niet in het gedrang komen. Het beschermen van iemands beroep, uiterlijk en dergelijke” goede naam of het voorkomen van strafbare feiten kan eveneens een reden zijn om een rechtszaak te starten. Een andere bekende beperking is Politiek dat openbare uitingen niet beledigend of discriminerend mogen zijn.” Volgens CDA-kamerlid Pieter Omtzigt zouden de imams de daden van ‘terreurorganisatie’ Al-Nusra gesteund en de jihad in Europa gefinancierd Een zeer belangrijke beperking - zal de Nationaal Coördinator hebben. Stel dat dit allemaal waar is, waarom hoor ik dan het CDA Terrorismebestrijding en Veiligheid wel aangeven - is de bedreiging niet - en de andere politieke partijen - als er een Nederlandse delegatie van nationale of openbare veiligheid. Deze opmerking kan onmiddellijk afreist naar de begrafenis van een Saoedische koning? Een man die verworpen worden, want er zijn nog geen speeches gehouden door deze het wahabisme probeerde te verspreiden maar vooral direct en indirect imams op de benefietdag. Dat houdt in dat de minister zijn beslissing allerlei - in de ogen van het Westen - terreurgroeperingen financieel heeft gebaseerd op informatie van uit het buitenland en dus met andere ondersteunden. Men kraait op het moment dat ‘t het beste uitkomt.
11
NUMMER 38 | MAART 2015
Verbieden vooraf - zoals hier gebeurt is - is niet de juiste keuze gebleken De Volkskrant schreef in een artikel van 25 augustus 2014 dat het kabinet haatzaaien door imams wil tegengaan. Volgens minister Asscher: “ Het kabinet wil voorkomen dat de vrijheid van godsdienst wordt misbruikt door ‘haatimams’. ‘Als een imam uit Syrië hier wil gaan preken en hij heeft daar geen vredelievende bedoeling mee, dan krijgt hij geen visum. Maar ook Nederlandse imams, mensen die hier zijn opgegroeid en die helemaal geen gebruik maken van hun vrijheid, maar die haatzaaien, zullen we het leven moeilijker maken. Dat kan via burgemeesters die een gesprek met hen aangaan. Gematigde krachten moeten zich beschermd weten.’ “
Kom niet bij me aan met de opmerking dat een politicus meer kan zeggen dan iemand op straat, want die opmerking werp ik verre van me. Ook voor een politicus gelden de wet, de fatsoensnormen en de omgangsnormen in de maatschappij. De vraag is of minister Koenders zelf over de weigerimams had gehoord of gelezen of dat hij is gesouffleerd door zogenaamde adviseurs. Misschien zou de heer Koenders ook eens naar terrorismedeskundige Edwin Bakker kunnen luisteren die in de Volkskrant van 17 februari 2015 zegt: ‘Maar misschien schieten we nu wat door’, waarschuwt hij. ‘Het is een openbare bijeenkomst. Misschien moeten we eerst eens afwachten wat daar gezegd wordt.’
Ging het eerst over vrijheid van meningsuiting en haatzaaien, in het artikel van de Volkskrant was er sprake van de vrijheid van godsdienst. Tevens wordt door minister Asscher aangegeven dat er een controle vooraf door de Het was inderdaad een openbare bijeenkomst maar onder onechte druk staat wordt uitgevoerd. heeft de organisatie de bijeenkomst afgeblazen. Onder druk van “veiligheid, haatimams” zonder daarbij de mensen zelf gesproken te hebben. Haatzaaien door politici Het schijnt dat de democratie ook maar gedeeltelijk van toepassing is; In de politiek worden stevige woorden gebruikt, zeker als er gekeken wordt naar bepaalde rechtse politici. Over de uitspraken van PVV-voorman ik neem het woord ‘bananenrepubliek’ nog niet in mijn mond. Maar het Wilders heeft de rechtbank van Amsterdam in 2011 de politicus vrijgespro- riekt wel naar meten met meerdere maten. ken van haatzaaien, ondanks dat de uitspraken volgens de rechtbank “grof Ondertussen blijkt dat de conferentie toch doorgaat, maar dan via het en denigrerend” waren, zelfs op het randje van het toelaatbare, maar niet internet. Het internet schijnt dus machtiger te zijn dan de uitspraak van strafbaar ! de minister. Verbieden vooraf - zoals hier gebeurt is - is niet de juiste keuze gebleken. Waarschijnlijk was het beter geweest als de minister Hoe kan het zo zijn dat een imam op voorhand gecontroleerd wordt, niets had gedaan, aanwezig was geweest op de meeting en eventueel dan het verstrekte visum wordt ingenomen en dus de mond wordt gesnoerd, terwijl iemand die zegt in de politiek te zitten, gewoon de rand van de wet de discussie was aangegaan. Een gemiste kans. opzoekt en steeds verder gaat in het haatzaaien in Nederland.
Henny A.J. Kreeft
NUMMER 38 | MAART 2015
12
Afrika zonder Afrikanen ‘Het is de droom van Europeanen om een heel continent te transformeren in Zuid-Afrika of Kenia. Landen waar een blanke minderheid de lokale economie bezit en beheerst en de Afrikanen slechts goede consumenten of bedienden zijn. Afrika zonder Afrikanen is de droom van de lokale, roofzuchtige, arrogante, blanke minderheid.’ Dat schrijft vredesactivist en hoofdredacteur Mawuna Remarque Koutonin van SiliconAfrica.com ‘Het onderwerp is ongemakkelijk, maar we moeten er over praten. Anders zullen we wakker worden met kopieën van Robert Mugabe, die in Zimbabwe een geweldige klus klaart door de eeuwenlange overheersing van de blanke minderheid te herstellen en zo de uitbuiting van het volk in stand te houden’, zo schrijft Koutonin.
Afrikanen zijn nu slechts gasten op hun eigen continent
Zuid-Afrika ‘Laten we eens een blik werpen op Zuid-Afrika, een land met een blanke minderheid die minder dan 10% van de bevolking uitmaakt, maar meer dan 80% van het land en de economie in handen heeft. Terwijl ze dat land niet gekocht hebben. In Zuid-Afrika wordt het topmanagement in bedrijven voor 64% gevuld door blanken. Het bestuur van de Centrale Bank is zelfs voor 90% blank. Van de mainstream Zuid-Afrikaanse films wordt 97% geproduceerd en geregisseerd door niet-Afrikanen. Ook van de media is 90% in handen van blanken. Met hun content verspreiden zij een blanke boodschap, marginaliseren zij de Afrikanen en buiten ze uit. De adverteerders geven hierin geen tegenwicht, want ook daarvan is 85% blank. Met één opvallende uitzondering: 86% van de alcoholadverteerders is wel Afrikaans!’ Illegale geldstromen vanuit Afrika naar het Westen Een recent rapport weersprak het wijdverspreide idee, dat er grote geldstromen naar Afrika gaan doordat het Westen hulp biedt zonder dat daar iets tegenover staat. Het berekent juist dat Afrika in de periode van 1980 tot 2009 - door illegale geldstromen naar het Westen een verlies heeft geleden van 1,25 biljoen euro (1.250.000.000.000). Een bedrag dat 233 (!) keer zo groot is als de jaarlijkse 53 miljard aan hulp die Afrika van het Westen krijgt. Om welke soort illegale geldstromen gaat het dan? Het varieert van geldtransfers op basis van corruptie tot omkoping, belastingontduiking, criminele activiteiten en smokkelen. Het feit dat de geldstromen die Afrika uitgaan alleen maar toenemen, is volgens het rapport ook nog eens een flinke belemmering voor ontwikkeling op het continent. Volgens Koutonin is het duidelijk: ‘Deze illegale geldstromen worden georganiseerd door precies dezelfde buitenlandse mensen die beweren dat ze Afrika willen helpen opbouwen. Het gaat om dezelfde mensen die wij Afrikanen elke dag ontmoeten in Afrika. Ze kunnen je werknemers, je vrienden of je buren zijn, maar dat verandert niets aan wie ze zijn of wat ze doen.’ Africa is rising ‘Natuurlijk zijn ze geholpen door de ‘rijke ondergeschikten’, die hier voordeel uit trekken met hun grote huizen en hun grote auto’s. Maar Afrika als geheel heeft niets aan dit ‘ontwikkelingsmodel’ als het op weg wil naar een duurzame toekomst. Op deze manier is er geen verschil met de koloniale tijden! Wij noemen het op eufemistische wijze: “Africa is rising: het rijzende Afrika.”’
13
NUMMER 38 | MAART 2015
‘Zestig jaar na de fictieve onafhankelijkheidsverklaringen wordt Afrika nog steeds beheerst door Europese expats, oliemaatschappijen, strijdkrachten, banken, etc. Sommige Afrikanen denken dat het goed is voor Afrika. Zij zijn de rijke ondergeschikten. Anderen denken dat wij onszelf moeten bevrijden van het Europese kolonialisme en dat wij als Afrikanen moeten strijden voor meer autonomie.’ Koutonin nodigt ons uit eens te kijken naar de situatie in Kenia: ‘Dat land heeft niet geleden onder een apartheidssysteem zoals Zuid-Afrika. Toch bestaan de besturen van de meeste bedrijven aldaar ook uit buitenlanders en zijn ook daar de economische bezittingen in handen van een kleine blanke minderheid, geholpen door een horde lokale rijke ondergeschikten.’ Een Keniaanse vriend stuurde hem het volgende achtergrondverhaal: ‘Je hoeft alleen maar te onderzoeken wat de achtergrond en activiteiten zijn van de London Rhodesia Group (Lonrho), om de ernst van de situatie in Afrika te begrijpen. Lonrho heeft de kunst van het verzamelen van waardevolle productieve bezittingen over het hele continent geperfectioneerd door corrupte leiders om te kopen met giften en naïeve lokale mensen te confronteren met trucjes en verwarrende overeenkomsten.’
Landbouw verkwanseld ‘Een van degenen die het meest geprofiteerd heeft van deze aanpak was de voormalige president Moi van Kenia, die in feite de kroonjuwelen van het land, namelijk de landbouw en de horeca van Kenia, verkwanseld heeft voor rekeningen op de Kaaimaneilanden en giften voor zijn entourage van hielenlikkers. Grote stukken land van het sub-Sahara Afrika zijn zo in handen gekomen van buitenlandse landbouwbedrijven, die lage lonen uitbetalen en die de winst naar de westerse wereld terug brengen in de vorm van dividenden en vergoedingen voor het management. Het enige land dat de dingen anders doet is Nigeria. Een flink aantal Nigeriaanse bedrijven dingt mee naar oliewinning in nieuwe pas ontdekte olievelden in Oost- en Centraal-Afrika en ik ben er zeker van dat men Aliko Dangote en zijn conglomeraat aan bedrijven onder de vlag van de cementproductie-gigant, kent.’ Een andere Keniaanse vriend gaf het volgende commentaar: ‘Ik weet niet zo goed waarom, maar ik denk dat het deels te maken heeft met de koloniale mentaliteit, dat er gedacht wordt dat buitenlanders beter zijn dan Kenianen. Het kan deels ook te maken hebben met het feit dat de buitenlanders de belangen van de multinationals die in de bedrijven geïnvesteerd hebben behartigen. Dat is zeker het geval bij de investeringen van multinationals zoals Safaricom, Barclays, Standard Chartered en dergelijke.’ Blanke scholen Of klopt de analyse van nog een andere landgenoot: ‘Kijk maar naar het moderne Kenia van vandaag de dag, waar nu de zoons van koloniale stamhoofden en collaborateurs de nieuwe leiders en miljardairs zijn, die de status quo handhaven die ze geërfd hebben. Hun kinderen gaan naar de beste blanke scholen in Kenia of in het buitenland. Hoe kunnen we onszelf verlossen?!’
Het ging allemaal iets te voorspoedig
In discussies wijst men Koutonin regelmatig op het feit dat er ook veel goede blanke mensen zijn die Afrika echt willen helpen opbouwen: ‘En dat is waar. Zoals een Italiaanse vriend onlangs aan me vroeg: niet alle blanken zijn toch ‘duivels met blauwe ogen’? Ik schreef hem: “Het is werkelijk een ongemakkelijk onderwerp om over te praten voor alle partijen. Het feit is na vijf eeuwen, dat als Europa echt Afrika had willen helpen, dat Afrika er nu dan beter voor zou staan. In het algemeen is Europa alleen geïnteresseerd in de exploitatie van Afrika, alhoewel er ook Europeanen zijn die een gezonde relatie met de Afrikanen willen opbouwen. Het probleem is, dat deze mensen niet zo veel invloed hebben, omdat ze ofwel geen macht hebben, ofwel geen bijdrage kunnen leveren aan een structurele, substantiële verandering. Ze zijn slechts individuen die van goede wil zijn en met het hart op de juiste plaats. De westerse elite en hun machtsapparaat zijn echter tegen een echte Afrikaanse emancipatie. Dezelfde naties die jij oproept om hulp te bieden zijn op geen enkele manier geïnteresseerd om te helpen met Afrika’s herstel of renaissance. Hoe langer Afrika blijft liggen, hoe beter ze het bloed uit het continent en zijn volkeren kunnen zuigen. Afrikanen zijn nu slechts gasten op hun eigen continent. In feite zit er meer aan dit debat vast dan een e-mail kan dragen. Afrikanen hebben net als andere volkeren vrienden nodig, maar vertrouwen is moeilijk te winnen na vijf eeuwen van Europees machiavellisme.”’ Of zoals een Nigeriaanse man het verwoordde: ‘In het oude rijk van Benin ruilden de Portugezen suiker, witte wijn en zout tegen honderd slaven. Vandaag de dag is er weinig veranderd, aangezien de buitenlandse oliemaatschappijen komen boren en ondertussen de overheid grote sommen met geld toeschuiven zodat zij een oogje toe knijpen, terwijl de lokale gemeenschappen lijden onder de milieuvervuiling vanwege de olielekkage.’ ‘Zo is het kapitalisme de slavernij van de gentleman,’ aldus Koutonin in de wijze woorden van Kwame Nkrumah.
Vertaald door Nora Naber
NUMMER 38 | MAART 2015
14
Alleen de dieren op de verpakking hebben een ‘diervriendelijk’ leven gehad Ik bevond mij eens met enkele collega’s in een megastal. Ik herinner mij zeugen liggend in stalen constructies en de talloze zogende biggen. Mijn oog viel destijds al vrij snel op een aantal biggetjes die roerloos in de hoek lagen, maar nog wel in leven waren, ‘dat hoorde erbij’. De vee-industrie is een abjecte industrie, zij produceert met de hoogst mogelijke efficiëntie tegen de laagste kosten dierlijke producten. Plofkip, plofvarken, plofkoe en dat allemaal voor een kiloknaller. Het enige dier dat een diervriendelijk leven heeft kunnen leiden is het dier dat op de verpakking prijkt. En dat dier liep waarschijnlijk rond op een duurzame boerderij. Onderzoeken naar dierenwelzijn De universiteit van Wageningen voerde recent enkele onderzoeken uit waaruit bleek dat 74% van de zeugen maagafwijkingen heeft, 64% van de vleeskuikens heeft brandwonden aan de voetzolen; 20% aan de hakken en 6,5% ook op de borst. Uit een ander rapport van Dier&Recht en Varkens in Nood bleek dat boeren in de Pluimveehouderij, Varkenshouderij en Rundveehouderij jaarlijks minimaal 2,7 miljard keer de dierenwelzijnswetten overtreden. De Wet Dieren stelt dat dieren een intrinsieke waarde hebben, dit impliceert dat zij waarde hebben los van het gebruikersnut voor de mens. Dat is mooi (en zou evident moeten zijn), maar dierenwelzijn in de vee-industrie, is dat überhaupt wel mogelijk? Niets meer dan een illusie De Nederlandse vee-industrie produceert jaarlijks meer dan 560 miljoen dieren. Een varken in een megastal zal nooit het daglicht zien, de staarten worden onverdoofd geknipt, koeien kampen veelal met pootproblemen en daarnaast worden hun hoorns weggebrand, en een kuiken is na zes weken zelfs zo zwaar dat de poten het begeven. Er breken ook met regelmaat ziekten uit waardoor er massaal geruimd moet worden. Zo hebben we al de Q-koorts, vogelgriep, varkenspest en gekkekoeienziekte gehad. Door de alsmaar toenemende schaalvergroting, nodig om internationaal te kunnen concurreren, kunnen de NVWA-inspecteurs hun werk niet goed meer verrichten. Het erkennen van de intrinsieke waarde van dieren is belangrijk geweest. Echter dierenwelzijn in een sector, gedreven door winstbejag is een moeilijke zo niet onmogelijke combinatie. Duurzame veehouderij De Nederlandse vee-industrie is verwikkeld in een concurrentieslag met landen zoals Thailand en Brazilië waar grond en arbeid goedkoper zijn. Schaalvergroting biedt economisch bezien op de korte termijn soelaas, maar op de lange termijn is het een verloren strijd. De kansen liggen in specialisatie op het gebied van kwaliteit en dierenwelzijn. Zo vinden bijvoorbeeld ook wetenschappers en economen.
Echter dierenwelzijn in een sector, gedreven door winstbejag is een moeilijke zo niet onmogelijke combinatie
15
NUMMER 38 | MAART 2015
Alternatieven die de vee-industrie gedeeltelijk kunnen vervangen zijn de scharrelvleeshouderij en de biologische landbouw. De dieren die gehouden worden voor scharrelvlees hebben een beter leven dan de dieren in de vee-industrie. Zij krijgen stro en hebben een uitloop naar buiten. Ook is het gebruik van hormonen en antibiotica verboden, wat een positief effect heeft op de volksgezondheid. Immers in de vee-industrie wordt er massaal gebruikt gemaakt van antibiotica om ziekten bij dieren te voorkomen. Hierdoor kunnen consumenten resistent raken tegen antibiotica, wat voor een hoop ellende zorgt bij een ziekenhuisbezoek. De biologische landbouw voldoet aan de eisen die te vinden zijn in de Europese Verordeningen op het gebied van milieu, natuur en landschap, het welzijn van dieren en productiemethoden. En zo zijn er diverse andere mogelijkheden voor de vee-industrie. Maar dan moet de wil er wel zijn. Iemand vertelde mij eens ‘indien je het karakter van een ander wil beoordelen let dan goed op de manier, waarop degene omgaat met dieren’. Wat zegt diezelfde uitspraak over de vee-industrie en onze huidige maatschappij?
Nourdine Tighadouini
Een vreemdeling & drie blosjes Wel vaker heb ik het dat ik een wildvreemd persoon voorbij zie komen en heel sterk het gevoel heb dat die persoon mij zal aanspreken. Zelfs al is die persoon druk bezig of loopt die persoon mij compleet voorbij en ben ik niet eens gezien. Maar iedere keer weer wordt dat gevoel bevestigd. Zo ook laatst…
Alle drie de keren wanneer ik iets positiefs zei over de Islam, verscheen er een blosje op jouw wangen
Gemak Ik nam de trein richting Groningen en wist een 4-zits plek te bemachtigen. Halverwege de reis nam er een man plaats tegenover mij. Hij keek mij niet aan, opende zijn boek en ging er heel relaxed bij zitten. Normaal gesproken voel ik mij ongemakkelijk wanneer een man besluit in mijn buurt te gaan zitten, maar dit keer voelde het goed. Zijn houding zorgde er zelfs voor dat ik mij op mijn gemak voelde: hij gooide zijn ene been over de ander, zat in de hoek van de wand en de stoel en bladerde op zijn dooie gemak het boek door. Van binnen was ik verbaasd over hoe erg ik me mij op mijn gemak voelde. In gedachten dwaalde ik af en moest denken aan de hadith waarin gezegd wordt dat sommige mensen gelijk al een klik hebben, al bij de eerste ontmoeting. En dat dat samenhangt met het feit dat onze zielen elkaar voor de geboorte al ontmoet hebben. “Als PVV-aanhangers dit zouden zien dan zou dat een steek in hun hart zijn,” klonk de stem die mij uit mijn gedachtes haalde. Met ‘dit’ refereerde de man - die zich tot mij wendde - naar een allochtone moslima, met een hoofddoek op, die over allerlei scheikundige structuren aan het leren was. Dat waren dus twee victorieuze momenten in één: én hij praatte zoals voorspeld met mij en hij had vond het zelfs leuk dat een moslima zo’n klap kan uitdelen. Rente Ik kon erom lachen en luisterde aandachtig naar wat hij te vertellen had over zijn boek. Het ging over de hedendaagse economie en hij week even van het boek af om te vertellen dat hij wist dat de Islam tegen het rentesysteem is. Hij had zich er wat in verdiept en staat volledig achter datzelfde standpunt. Nadeel was echter wel dat het stoppen van het rentesysteem in zijn nadeel zou werken, gezien het rentesysteem de welvarende mensen juist ten goede komt. En hij was dus welvarend.
Gebouwen Hij vervolgde zijn verhaal en vertelde over de reizen die hij maakt met zijn vriendin. Zo liep hij weleens ergens met haar rond en wist hij haar aan de hand van de bouw te vertellen dat ze huizen bereikt hadden die gebouwd zijn door moslims. Zijn vriendin, een geschiedenisdocente, kon geen islamitische of Arabische stijl terugvinden en was benieuwd naar de redenatie. Hij vertelde haar dat de moslims zomin mogelijk hun handen vuil maken aan rente. Gezien lenen vanwege de rente geen optie is, zullen de huizen beetje bij beetje gebouwd moeten worden. De huizen die zij zagen, werden dan ook kamer voor kamer en etage voor etage gebouwd. Drie blosjes Even bleef hij stil en hij vroeg mij of hij mij wat vragen mocht, waarop ik nieuwsgierig met ‘ja’ antwoordde. “Alle drie de keren wanneer ik iets positiefs zei over de Islam, verscheen er een blosje op jouw wangen. Gezien die drie positieve reacties zoveel met jou doen, vraag ik het mij af of dat komt doordat jij zoveel negatiefs gewend bent van de media of van de mensen om jou heen?” Al-hamdoullilah kon ik zeggen dat ik zo goed als geen racisme of discriminatie heb gekend in mijn leven. Maar het deed inderdaad wel wat met mij. Ik was enorm onder de indruk, omdat hij mij verteld had niemand in zijn omgeving te hebben die moslim is. En toch had hij, ondanks het gebrek aan goede voorbeelden in zijn kringen, geen vertekend beeld door de media. Zonder hulp had hij dus een open blik naar de Islam. En ik legde hem uit dat ik half Nederlands ben en mijn moederskant al 25 jaar moslims in de familie heeft, maar qua kennis over de Islam een achterstand lijkt te hebben in vergelijking met hem. Het deed veel met mij, omdat het mij raakte dat ik mij geaccepteerd, begrepen, trotser en sterker voelde door een wildvreemde.
NUMMER 38 | MAART 2015
Sarah Seghier
16
Vreemde eend in de bijt van je schoonfamilie Veel moslims in Nederland dromen van een leven in een moslimland. Een droom die bijna nooit werkelijkheid wordt vanwege praktische bezwaren. Maar hoe is het om die stap wel te nemen? En hoe ga je om met de verschillen die er zijn? Lees mee met Irene Schippers die sinds 2011 met man en kinderen in Algerije woont. Als ik mijn leven vergelijk met dat van mijn schoonmoeder kan het verschil bijna niet groter. Omdat ze de laatste paar jaar aan bed gekluisterd is, brengen we haar vaak een bordje “Hollands” eten. Ik krijg als dank zakken vol met zelfgemaakte traditionele ingrediënten zoals berkoukes (soort mini-deegballetjes die je kookt in een tomatensaus) en ballot (couscous gemaakt van gemalen noten). Als jedda (oma) een goede dag heeft staat ze zelf in de keuken en maakt ze “msmen” - een soort droge pannenkoek in meerdere lagen - het lievelingskostje van de meiden. Ik heb dat expres nog niet willen leren maken, omdat ik bang ben dat ik anders altijd de klos ben! Nu is het nog steeds echt een traktatie. Noodgedwongen neemt mijn schoonmoeder het leven met de dag, maar soms zie ik opeens de energieke vrouw terug uit de verhalen van mijn man. Ze is geboren en opgegroeid in de tijd dat Algerije nog een kolonie van Frankrijk was. Zoals veel mannen en vrouwen uit die tijd is ze analfabeet, maar omdat ze in een sterke dorpsgemeenschap groot geworden is, heeft ze dat nooit gemist. Ze is op jonge leeftijd getrouwd met een weduwnaar en kreeg dus al vroeg de verantwoordelijkheid voor een groot gezin. Ze heeft als verpleegster meegewerkt in de strijd om de onafhankelijkheid en daarna natuurlijk aan de opbouw van postkoloniaal Algerije. Eigen moestuin Mijn man vertelt dat zijn moeder altijd bezig was in de keuken of aan het werk in haar eigen moestuin. Ze maakte alles zelf, van brood, boter tot couscous. Het is ongelofelijk hoe snel dit soort kennis nu verdwijnt, want de laatste decennia zijn veel mensen van het platteland naar de stad getrokken. Daar groeien de jongere generaties op in kleine portiekflats, zonder tuin en natuur om zich heen. Een deel van mijn schoonfamilie woont nog wel buiten de stad en daar krijgen we ook altijd grote zakken aardappels, uien en seizoensfruit van als ze op bezoek komen. Mijn man was en is tot nu toe het enige kind dat naar Europa vertrok. Het moet voor jedda toch erg vreemd zijn geweest om een Nederlandse schoondochter en kleinkinderen te krijgen.
Hier in Algerije lijkt het hoofddoel dat de familie als geheel goed functioneert, er wordt veel minder naar het individu gekeken Van de Algerijnse schoondochters kent ze de levensloop en hun opvoeding, vooral als er - zoals hier vaak gebeurt - wordt getrouwd met neven of nichten of met kinderen van buren of vrienden. Ook mijn ouders konden in eerste instantie een Algerijnse schoonzoon niet goed plaatsen omdat ze zijn achtergrond niet kenden. Maar gelukkig zijn we aan beide kanten met veel respect en vertrouwen opgenomen in elkaars familie. Altijd een gevulde pan En toch is het Algerijnse familieleven totaal anders dan in Nederland. Ten eerste zijn de gezinnen enorm veel groter en lopen de generaties door elkaar heen. Ik ken veel vrouwen die na hun eigen laatste kind binnen een paar jaar al oma worden van hun eerste kleinkind. Als je meer dan acht kinderen krijgt, met steeds twee of drie jaar ertussen, kan dat makkelijk. Ik vond het vroeger maar raar dat mijn man gewoon op pad ging zonder iets te zeggen. En dat hij het ook niet belangrijk leek te vinden om op tijd thuis te zijn voor het eten. Nu zie ik waar dat vandaan komt. Het is ondoenlijk om in een groot gezin op een vaste tijd met z’n allen aan tafel te zitten. En van acht kinderen onthouden waar ze zijn, kan ook niet. De oudere kinderen passen vaak op de jongere kinderen, want moeder zelf heeft haar handen meer dan vol aan de organisatie van het huishouden. Zeker vroeger, toen een wasmachine nog niet betaalbaar was. In Algerije is daarom iedereen gewend dat je eet wanneer je thuiskomt (hoe laat dat ook mag zijn) en staat er in de keuken altijd een gevulde pan op het fornuis. Dat verklaart meteen waarom eenpansgerechten en stoofpotten hier zo populair zijn. Nog steeds vergis ik me wel eens en betrap ik me erop dat ik op mijn man zit te wachten met het eten. Tja, die Hollandse punctualiteit zit er behoorlijk ingebakken. Gelijke aandacht Een Nederlandse familie is gewend om gezamenlijke familiebijeenkomsten te plannen en probeert daarbij iedereen gelijke aandacht te geven. Hier is die band losser; je valt gewoon binnen als dat zo uitkomt. Men lijkt minder met elkaar bezig, ook door het ontbreken van sociale gebeurtenissen als familieverjaardagen. Hier in Algerije lijkt het hoofddoel dat de familie als geheel goed functioneert, er wordt veel minder naar het individu gekeken. Bovendien zullen broers en zussen elkaar niet zo gauw afvallen, omdat ze veel meer dan wij zijn opgegroeid met het principe dat je je vuile was niet buiten hangt. Spanningen zijn er natuurlijk wel. Maar dan heb je in een groot gezin het voordeel dat je je makkelijker afzijdig kunt houden….
Irene Schippers
Ik krijg als dank zakken vol met zelfgemaakte traditionele ingrediënten
17
NUMMER 38 | MAART 2015
Advertentie
Jeruzalem in de Qur’an Jeruzalem in de Qur’an maakt zijn debuut op een cruciaal moment, namelijk het moment dat het moraal van de moslims een dieptepunt heeft bereikt. De onverholen onophoudelijke invallen in het Heilige Land door Israël gaan onverminderd voort, en de Moslims echoën dezelfde woorden die hun broeders in Mekka uitriepen, toen zij werden vervolgd door de ongelovigen van Mekka: “Wanneer zal de hulp van Allah komen?” Sheikh Imran’s inzicht in de gebeurtenissen die zich momenteel ontvouwen in de wereld is een bron van inspiratie voor Moslims, omdat hij met overtuigende argumenten komt vanuit zijn uitleg van het Goddelijke Boek (d.i. de Qur’an) en de overleveringen van de Profeet Mohammed (vrede zij met hem). Hij maakt duidelijk dat de hulp van Allah op handen is, dat het Heilige Land bevrijd zal worden, en dat de Islam opnieuw zal verrijzen als de heersende Wereldmacht. Dit boek is te koop door overmaking van het geldbedrag van € 21,00 op rekeningnummer NL71KNAB0721056857 van de stichting The Muslim Voice International (€ 17,50 voor het boek en € 3,50 voor de verzendkosten). De winst die wij maken op het boek wordt benut om ermee Palestijnse bloggers te ondersteunen en te stimuleren om te blijven schrijven.
NUMMER 38 | MAART 2015
18
25 jaar batata Mijn schoonzus kon er niet om lachen, toen ik haar een whatsapp bericht stuurde met de boodschap: “25 ans de batata”. Eigenlijk begreep ze het niet. Toen legde ik uit, dat haar broer en ik 25 jaar lang getrouwd zijn en dat hij soms voor de grap zegt: “Koeli yauwm batata”, oftewel “Elke dag aardappels”. Ze vond het absoluut niet romantisch. Maar romantisch is die man van mij ook niet. Alhoewel hij mij ooit wel een prachtige poëtische brief schreef waarin hij mij ondermeer beschreef als une fille aux jeux petillantes, een meisje met schitterende ogen. Daar moest ik het verder maar mee doen. Vijfentwintig jaar geleden trouwde ik met een moslimman uit Algerije, die ik had leren kennen in Frankrijk. Hij had geluk dat ik nog open stond voor een relatie, want ik had een paar vervelende ervaringen met mannen in Frankrijk achter de rug. In de trein, in de metro, op straat waren er veel irritante vieze mannetjes die tegen je aan gingen staan, die achter je aan gingen lopen, die hun potloodventersactie op mij probeerden te botvieren. Mannen: ik was er he-le-maal klaar mee. Maktoub Dus toen op die ene dag mijn vriendin werd aangesproken door zijn vriend op de trappen van de Sacré Coeur in hartje Parijs, daalde ik de trap een stukje verderaf om het ‘pril geluk’ te aanschouwen. Ze kwam mij vervolgens halen om mij voor te stellen aan mijn man die een eind verderop stond. Er was geen sprake van liefde op het eerste gezicht, noch van enig geflirt, dus toen mijn vriendin zei dat ze een afspraak had gemaakt met die ene jongen en dat ik ook mee moest komen, was ik niet van plan om mee te gaan. Maar mijn vriendin bleef maar zeuren en aandringen, totdat ik wel overstag móest gaan. Uiteindelijk viel ik voor de eerlijkheid in de ogen. Die ogen keken zo eerlijk in mijn ogen, dat het bijna pijn deed. Daarnaast nog het feit dat we veel te bepraten hadden. Een jongen die met mij over ‘het toeval’ sprak. Een jongen met wie ik urenlang kon filosoferen over de zin van het leven; dát was pas interessant! Hoe was het mogelijk, dat een jongeman uit een grote stad in Noord-Afrika en een jonge dame van het Drentse platteland zich tot elkaar voelden aangetrokken. “Het staat geschreven op de fijne lijntjes van je voorhoofd,” zei mijn toekomstige man. “Maktoub, het lot.” Hij was een moslim en vertelde er over zonder enige gêne. Dat had ik nog niet eerder meegemaakt. Ik voelde me door de gesprekken steeds meer aangetrokken tot de islam, het geloof dat ik uiteindelijk ook omarmd heb.
Werken, eten, slapen In de jaren die volgden, stokten die diepzinnige gesprekken. Het leven in Nederland viel hem zwaar. Hij ging eerst in de visafslag te werken, maar kwam elke dag halfbevroren thuis. Toen hij zich ook nog vertilde, is hij er op mijn verzoek mee gestopt. Vervolgens ging hij aan de slag in een Chinees-Indisch restaurant. Als de Chinese werknemers niet hard genoeg werkten, kreeg mijn man van de baas steevast de volle laag. Hij begreep nog maar weinig woorden Nederlands, maar hij voelde aan alles dat er iets niet klopte. Ook zijn eerste jaren bij de post had hij moeite met de grove humor en de subtiele discriminatie van sommige collega’s. Als hij thuis kwam, was hij moe. Hij wilde televisie kijken - het liefst de Arabische nieuwszenders - en daarna slapen. “Wat voor een leven is dit?” vroeg hij zich vaak hardop af. “Werken, eten, slapen.” Hij had zich er wel wat meer van voorgesteld. Na de geboorte van onze oudste werd hij zich er pijnlijk bewust van in welk ‘verdorven’ werelddeel hij terecht was gekomen. Hij wilde niet dat zijn kind hier zou opgroeien. Hij was zo bang, dat zijn kind ongelovig zou worden. Hij stelde voor om onze babydochter naar Algerije te sturen en op te laten voeden door zijn moeder. Ik maakte duidelijk, dat geen haar op mijn hoofd er over dacht om mijn kind door een ander te laten opvoeden, maar hij wilde niet luisteren, want er was toch niets mis met zijn moeder. Toen hij het onderwerp nog een paar keer te berde bracht, barstte de bom. Ik heb met de vuist op tafel geslagen en geroepen: “Over mijn lijk!” Hij heeft het er nooit meer over gehad. Levensdoel Het liefst keerde hij ook zelf terug naar zijn vaderland, maar behalve dat daar een burgeroorlog aan de gang was in de jaren negentig, realiseerde hij zich dat hij eerst zou moeten sparen. Als je in Algerije geld hebt, heb je een comfortabel leven. Dat werd een belangrijk levensdoel voor hem.
“Het staat geschreven op de fijne lijntjes van je voorhoofd,” zei mijn toekomstige man
19
NUMMER 38 | MAART 2015
We moeten elkaar niet willen veranderen, maar elkaar de ruimte geven
Als we genoeg geld hadden gespaard, en we zouden daar een lucratieve onderneming kunnen beginnen, zouden we gaan. In de jaren die volgden heeft hij vele ideeën bedacht, maar ze liepen allemaal op niets uit. Vanwege dat doel heeft mijn man zich nooit echt Nederlander gevoeld. Hij is als een boom zonder of met maar weinig wortels in dit land. Ondertussen is de boom wel gaan vertakken, omdat elke boom toch naar het licht zoekt. Zo gaat dat in een mensenleven. Kip-met-het-gouden-ei Doordat de discriminerende collega’s - die bijvoorbeeld voor iedereen koffie haalden, maar hem oversloegen - vertrokken, hij de taal beter ging beheersen en er meer moslims bij de post kwamen werken, kreeg hij het best naar zijn zin op het werk. Vandaag de dag komt hij over het algemeen vrolijk thuis. Hij is zo’n beetje de gangmaker geworden op de werkvloer en die rol past hem wel. Het leven wordt hierdoor stukken plezieriger. Toch blijft hij altijd op zijn qui vive. Er hoeft maar iets te gebeuren - Wilders komt aan de macht - of zijn wens om te remigreren zou weleens omgezet kunnen worden in een besluit. Mocht het zo ver komen, dan zou ik achter zijn besluit staan. Ook ik heb geen trek om geconfronteerd te worden met toenemende haat. Alhoewel het met het sparen niet zo goed lukt en er nog steeds geen kip-met-het-gouden-eiidee is opgekomen. Het is voor mij vaak wel lastig geweest om met zijn frustratie en heimwee om te gaan. Ik begreep hem wel, want ook ik voel me soms een vreemdeling in eigen land, maar we hadden ondertussen wel een gezin, ons huis en ons werk hier. Ik werkte zelf niet zozeer voor het geld, maar voor mijn persoonlijke ontwikkeling en om iets te kunnen betekenen voor de moslimgemeenschap. Ik was vooral bang dat we uit elkaar zouden groeien.
Onze kinderen groeiden op. Het werden vier stevige takken, steviger dan hij ooit had durven dromen, machAllah. Hij besefte, dat het wel degelijk mogelijk was om kinderen goed op te voeden in een niet-islamitisch land. Nu de kinderen wat ouder zijn, praat hij elke zondag aan de ontbijttafel urenlang met ze. Eigenlijk preekt hij vooral, en de kinderen luisteren vooral. Ik hoef niet proberen om er tussen te komen, want het zijn zíjn momenten. Kostbare momenten. Communicatie Ons huwelijk heeft zijn ups en downs gekend, waarbij de perioden dat het goed ging, gekenmerkt werden door liefde, humor en gezelligheid. En Godzijdank hebben de ups ervoor gezorgd, dat we de downs hebben overleefd. De sleutel tot een succesvol huwelijk blijkt toch de communicatie te zijn. Het is de wil om naar elkaar te luisteren, ook al verschillen we soms hemelsbreed van mening. Hij moet niet verwachten dat ik de vrouw van zes miljoen ben die alles aankan en die alles voor hem over heeft. En ik moet niet teleurgesteld zijn als hij geen behoefte heeft om samen ‘spiritueel te groeien’. We moeten elkaar niet willen veranderen, maar elkaar de ruimte geven. Toeval bestaat niet. Hij en ik waren voor elkaar bestemd. We zijn elkaars beste leermeester. Het staat geschreven in de inmiddels niet meer zo fijne lijnen op mijn voorhoofd: 25 jaren koeli yauwm batata. Gelukkig kan je aardappels op vele manieren bereiden.
NUMMER 38 | MAART 2015
Nora Naber @beanoorblogspot.nl
20
De wijsheid van problemen Zorgen, tegenslagen en problemen Iedereen heeft er wel eens last van Elk mens heeft gewoon zorgen Waarom je zoveel zorgen of problemen hebt? Het hoort bij het leven om wereldse moeilijkheden ervaren De vraag is: hoe ga je ermee om? De ene keer slaag je er in De andere keer niet Maar in die problemen zit wijsheid En er zitten beproevingen in Met deze beproevingen kun je weer dichter bij Allah komen Want in moeilijke tijden zoek je hulp En de beste helper is Allah Roep Hem aan en Hij zal jou horen Vertrouw ook op Allah en Hij zal Degene zijn die jou verder zal helpen
“Vertrouw dan op Allah. Waarlijk! Allah houdt van degenen die (op Hem) vertrouwen.” (Soerat Aali Imraan: 159)
Pak je paraplu en ga door Misschien ben je er nog niet Maar je komt er wel, in sha Allah.
Ook al zit je in moeilijkheden, probeer positief te blijven ook al lijkt dat soms onmogelijk. Door beproevingen vul je aan op de plekken waar je tekort komt. Er is geen enkel minpunt als je de wijze lessen in je leven opsomt. Soms moeten we iets meemaken, niet als straf maar om gezuiverd te worden. Zodat we niet weer in zo’n situatie terechtkomen. In moeilijke tijden moet je werken aan je zelfreflectie. Zelfverbetering is een proces dat elke dag aandacht vereist.
Tegenslagen, soms lastig om te begrijpen Met de tijd word je ‘wakker’ en ga je het op een andere manier bekijken Ja, het is een gunst Allah houdt van je Dus wees dankbaar en ga verder met je leven Neem de levenslessen mee als food for thought
Neem je doelen en dromen serieus en klim op de ladder Houd stevig aan de ladder vast Ook al is er tegenwind en valt de regen uit de hemel
21
NUMMER 38 | MAART 2015
‘“En waarlijk met de tegenspoed komt de voorspoed, waarlijk met de tegenspoed komt de voorspoed.” (Soerat ash-Sharh: 5-6)
Nora Uariachi
HELP IK BEN MOSLIM Is de moslim preuts of beschaafd?
Deel 32: Preuts
Laat ons gedrag spreken en niet ons uiterlijk Vroeger en nu Twee door Muslim overleverde hadiths geven duidelijk aan, dat het aanraken van een man door een vrouw zonder seksuele bedoelingen geen probleem hoeft te zijn. Oem ‘Atijjah zei: “Wij maakten samen met de Profeet (vzm) zeven tochten. Ik reisde in de achterhoede met de bagage. Ik maakte het eten klaar en behandelde de zieken en gewonden”. Anas zei: “De Profeet (vzm) ging eens op een tocht en nam Oem Saylam met zich mee en met haar nog wat vrouwen van Ansar. Zij brachten het drinkwater en behandelden de gewonden”. In een verzameling van Al Maroezi wordt zelfs gesproken over vrouwen die mannen bevrijden van neten en hen helpen bij het ontluizen. Het wordt dan ook als halal gezien, dat een man een vrouw behandelt of andersom, zelfs aan de geslachtsdelen. Zelfs bij het wassen van een dode mogen mannen een vrouw wassen of andersom, als er geen andere vrouwen of mannen bij zijn. Zelfs in de beschrijving van het leven van onze Profeet (vzm) kom ik nergens de overdreven preutse houding jegens het andere geslacht tegen, die we wel in deze moderne tijd tegenkomen. Nu zijn er vrouwen die niet door een mannelijke arts behandeld willen worden en mannen die niet door een vrouwelijke arts behandeld willen worden. Men vindt dit zelfs een kenmerk van de Islamitische zorg en terugkijkend op onze oorsprong slaat dit de plank naar mijn mening behoorlijk mis. Zeker van een medicus mag je toch op zijn minst respect voor het lichaam verwachten en geen seksuele bedoelingen bij het bekijken of aanraken van een lichaam, waar dan ook. Ik vraag me af, waar deze strenge scheiding van seksen in de moderne tijd vandaan komt.
Als je in de wachtkamer zit en je wordt binnen geroepen door een dokter en het bevalt je niet, sluit je gewoon weer achter aan in de rij. Een leuk voorbeeld dat ik ooit zelf meemaakte in de wachtkamer van een Marokkaanse tandarts, is het volgende. Er komt een volledig gesluierde dame binnen, witte handschoenen aan en alleen haar ogen waren zichtbaar. Ze nam plaats tegenover me. Ik vroeg me al af, hoe de mannelijke tandarts zo dadelijk zijn werk moest doen, toen de dame een Paris Match van de leestafel nam en geïnteresseerd een reportage van mannelijke bodybuilders begon te bekijken. De flonkering in haar ogen sprak boekdelen en toen zij mijn glimlach zag, legde ze het blad aan de kant en begon een gesprek. Helaas voor dat echt op gang kwam werd ik binnengeroepen. Ik zie in Marokko ook alle gradaties van bedekking op het strand rondlopen en niemand neemt daar aanstoot aan. Bikini en hijaab zonnen gewoon naast elkaar. Cultuur en religie Als ik naar het huidige gedrag van de moslim kijk inzake seksualiteit dan zie ik daar veel ontwikkelingen in, die de voorschriften, die in Koran en Soennah zijn terug te vinden vaak proberen te overtreffen. Het woord burkah is in de Koran niet terug te vinden, vrouwenbesnijdenis al helemaal niet en toch zijn dit zaken, die we terug vinden in sommige moslimlanden. Het uiterlijk vertoon overtreft het innerlijke. Meestal betekent dit, dat het innerlijke verborgen blijft. Laat ons dus meer via gedrag spreken en tonen wie we zijn, dan ons verbergen.
Nederland versus islamitisch land In Nederland lijkt dit een groter probleem te zijn dan bijvoorbeeld in Marokko. Natuurlijk zijn daar ook dames, die geen handen geven, niet door een mannelijke dokter geholpen willen worden, maar er peinst niemand over om daar een speciaal islamitische kliniek te openen.
NUMMER 38 | MAART 2015
© Jacques Isa Mohammed Visker
22
Aankondigingen: Palestina Benefiet
Internationale Vrouwendag
De organisatie The Netherlands for Palestine organiseert op 18 maart een Palestina Benefiet. Het doel is om de band met Gaza te versterken. Er zijn optredens met anasheed, recitaties, spoken words, comedy en nog veel meer.
In het kader van Internationale Vrouwendag organiseren de vrouwen van Vriendschap Community een feestelijke avond voor vrouwen, armen/rijken, gezonde en zieke mensen leven in onvrijwillig gescheiden werelden.
Plaats: partycentrum Jansen, Vijverhofstraat 116, Rotterdam Datum: 15 maart 2015
Plaats: Vriendschapshuis Assadaaka Palembangstraat 52, Amsterdam Datum: Zondag 8 maart 2015
Tijd: 13.00 uur tot 19.00 uur
Tijd: 13:00-17:30 uur
Entree: 10 euro (aan de kassa 15 euro)
Aanmelden verplicht 020 - 7525131 - 06-47440672
Voor meer informatie en kaartverkoop:
[email protected]
Voor meer informatie: Hanadi, Sherine, Souad, Layla, Barbara en Valentina