PAARDENSPRONGEN. clubblad Manege Geuzeneiland, winter

PAARDENSPRONGEN clubblad Manege Geuzeneiland, winter 2011-2012

Deze keer in de Paardensprongen: 3 4 5 6 7 8 9 11 12 13 15 16 18 19

Lesrooster / Tarieven / Contactgegevens Wist je dat…? Update verzelfstandiging: Manege Geuzeneiland op eigen benen Merlijn is Willemijns lievelingspaard Agenda Café Het Paard met de Vier Benen, deel 5: Het Kerstdiner Rijden met kerst Stalvriendjes maken spinnenwebben en enge maskers Tien vragen aan Marjo Bekkers Flexa schenkt 55 liter muurverf Onze adoptanten Paardentopsport in Boekelo De vrijdagavondtieners vieren kerstavond Klavier is één van Renskes meest geportretteerde paarden

Bestuurssamenstelling P(aardrij)K(ommissie) Annemieke van der Veen, voorzitter Dennis Spijkers, secretaris Saskia van Doorn, financiële commissie Michiel Kristel, financiële commissie Mylène Destellirer Judith Gootjes Shireen Keijzer Wendy Loopeker Marin Slaman Wilma van Driel

Deelnemer Instructeur Deelnemer Instructeur Instructeur Deelnemer Deelnemer Instructeur Instructeur Sociaal Cultureel Werker

Tips, foto’s en reacties Heb je mooie digitale foto’s, wil je een stukje schrijven voor de Paardensprongen, wil je reageren op een artikel, weet je zelf leuke wist-je-datjes of heb je andere goede ideeën? Deponeer ze dan in de ideeënbus in de kantine of stuur een mailtje naar [email protected]

Colofon De Paardensprongen is een uitgave van Manege Geuzeneiland, verschijnt viermaal per jaar en wordt verspreid onder de deelnemers, adoptanten, sponsors, adverteerders en Vrienden van Manege Geuzeneiland. Redactie: Leida Bontekoe en Mylène Destellirer. Met medewerking van: Willemijn van Ammers, Marjo Bekkers, Koos Broodbakker, Edwin Butter, Anuschka van Doesburg, Judith Gootjes, Claudia Hilster, Linda Kristel, Nicole Passchier, Jessica de Roo, Renske Schuilenga, Fred Teunissen en Annemieke van der Veen.

Odeon

2

Lesrooster De lessen op Manege Geuzeneiland worden gegeven op de volgende dagen en tijden: Maandag 10.00 uur 19.00 uur 21.00 uur

volwassenen tieners volwassenen

Dinsdag 10.00 uur 16.00 uur 19.00 uur 21.00 uur

volwassenen kinderen tieners volwassenen

Woensdag 13.30 uur 15.45 uur

kinderen kinderen

Donderdag 16.00 uur 19.00 uur 21.00 uur

kinderen tieners volwassenen

Vrijdag 09.45 uur 16.30 uur 19.00 uur 21.00 uur

volwassenen kinderen tieners volwassenen

Zaterdag 08.30 uur 10.30 uur 12.45 uur 14.45 uur

kinderen volwassenen kinderen kinderen

Zondag 20.00 uur

volwassenen

Lesgeld per maand (vanaf 1 januari 2012): kinderen tot 18 jaar: € 24,00 volwassenen: € 30,50 Inschrijfgeld: eenmalig: € 12,00 Proeflessen: kinderen: € 9,00

volwassenen: € 11,00

Privé- en springlessen: kinderen: € 15,00

volwassenen: € 15,00

Tienrittenkaart: kinderen: n.v.t.

volwassenen: € 100,00

Voor algemene informatie, inschrijvingen of verandering van lessen kun je terecht bij Diny de Roo. Zij is te bereiken op: • dinsdag van 10.00 tot 12.00 uur • donderdag van 15.00 tot 17.00 uur Contactgegevens: Manege Geuzeneiland Geleyn Bouwenszstraat 2, 1067 PJ Amsterdam Telefoonnummer (020) 611 54 14 Website: www.manege-geuzeneiland.nl E-mailadres: [email protected] Het bankrekeningnummer van de manege is: 4324149 (ING) Betaling lesgeld uitsluitend per incasso.

3

Wist je dat…? … … … … … … … … …

Leroy en Klavier bang zijn voor de tandarts? op 22 december jl. Stichting Manege Geuzeneiland is opgericht? per 1 januari 2012 de lesgelden met 1 euro zijn verhoogd? dat je op zondag 12 februari een privéles kunt nemen met je geliefde? er nieuwe regels zijn voor deelname aan wedstrijden en de Sporenproef? er extra administratie-uren zijn bijgekomen op de vrijdagavond van 19.00-21.00 uur? Milou Steen en Lena Schmidt zijn gepromoveerd tot instructeur? Kimberley van Wijland en Samantha Luttje zijn gestart als aspirant-instructeurs? de manege ook via Hyves, Facebook en Twitter te volgen is?

Heeft de manege jouw e-mailadres al? De Paardensprongen wordt zoveel mogelijk via mail verspreid. Is jouw e-mailadres nog niet bekend bij de manege? Geef dit dan door aan je instructeur of via [email protected].

4

Manege Geuzeneiland op eigen benen De ontwikkelingen rond de verzelfstandiging van de manege zijn op woensdag 4 januari jl. afgerond. Op 22 december 2011 is de Stichting Manege Geuzeneiland opgericht. Doel van deze stichting is het bieden en mogelijk maken van laagdrempelige en betaalbare paardrijmogelijkheden en -activiteiten ten behoeve van de bewoners van Amsterdam Nieuw-West en omgeving. Daarmee wil deze stichting onze manege voortzetten op de manier zoals we dat gewend zijn: betaalbaar, met veel betrokkenheid van iedereen. De stichting kent naast een bestuur (de voortzetting van de PK) ook een Raad van Toezicht, die de grote lijnen en de doelstelling zal bewaken. Op 4 januari is tijdens de Nieuwjaarsborrel een overeenkomst met Impuls getekend waarin de manege zelfstandig is geworden. In deze overeenkomst zijn onze belangrijkste wensen gehonoreerd. Heel in het kort komt het erop neer dat Impuls de opstallen (gebouwen), paarden, inboedel en liquide middelen (geld) aan de Stichting Manege Geuzeneiland wil overdragen voor de symbolische 1 euro. Ook zal de stichting het personeel in dienst nemen, hierbij kunnen we hen dezelfde arbeidsvoorwaarden bieden als voorheen. Wij verplichten ons in ruil hiervoor de doelstelling van de manege niet te wijzigen (tenzij in overleg met Impuls). Met het stadsdeel Nieuw-West (eigenaar van het eiland) tekenen we binnenkort een overeenkomst over de huur van de grond en een opstalovereenkomst. De praktische uitwerking zal nog enige tijd in beslag nemen. Naar verwachting wordt vanaf eind januari de deelnemersbijdrage geïnd op de nieuwe manegerekening. Namens de PK, Annemieke van der Veen

5

Mijn lievelingspaard Mijn naam is Willemijn, ik ben 11 jaar en gek op Merlijn! Veel mensen vinden hem niet zo leuk omdat hij (soms) een slecht humeur heeft. Dat is nou eigenlijk de reden waarom ik hem zo leuk vind. Toen ik voor de eerste keer op hem reed deed hij helemaal niks stouts in de stal en in de bak ook niet. Sindsdien vind ik hem leuk! Er ging een hele tijd voorbij voordat ik weer op hem reed, maar toen reed ik wel drie keer achter elkaar op hem. De derde keer ging zelfs aan de teugel lopen. Sindsdien heeft hij het bij mij helemaal gemaakt.

Merlijn is dan wel mijn lieveling, maar dat betekent niet dat hij mij niet bijt en schopt! Trappen is hem gelukkig nog nooit echt gelukt, maar hij heeft mij al zo vaak gebeten dat ik de tel kwijt ben! Dat vind ik nou eigenlijk zo leuk aan hem…

Er vanaf vallen hoort er natuurlijk ook bij. Dat is nog nooit gebeurd via de ‘ervandoor-bok-stilstaan’ methode, maar wel via de ‘zonderzadel-drafevenwichtverliezen-glij’ methode. Maar toen was hij zo lief om gelijk te gaan stappen.

Op Merlijns verjaardag heb ik hem een wortel gegeven met zijn naam en ‘Happy Birthday’ erin gegraveerd. Die heeft hij lekker opgepeuzeld. Zijn buurman vond die wortel ook heel interessant, maar sorry Leon, jij bent niet jarig! Wil jij ook samen met je lievelingspaard in de Paardensprongen? Stuur dan net als Willemijn een leuk tekstje en foto’s naar [email protected]

6

7

Café Het Paard met de Vier Benen, deel 5: Het Kerstdiner De manege is gesloten. Iedereen is na een drukke dag en avond naar huis. Op het eiland is het stil. Toch brandt er boven de trap licht en ja hoor, de kantine is weer open. Wanneer je onderaan de trap staat, hoor je zachtjes muziek en gepraat. Nou ja, praten… het klinkt een beetje als hinniken, maar het is wel duidelijk te verstaan. Leon en Norman zijn bezig met het ophangen van de kerstversiering in de kantine. ‘RUDOLF HET KLEINE RENDIER, HEEFT EEN GROTE RODE NEUS’, zingt Leon uit volle boeg. Norman kijkt hem met opgetrokken wenkbrauwen aan en vraagt: ‘Wie zong dit nummer ook alweer?’ ‘O’, antwoordt Leon, ‘dat zijn er zoveel geweest: Bing Crosby, Dean Martin, tegenwoordig Mariah Carry. Noem ze maar allemaal op.’ ‘Goed’, zegt Norman, ‘zou je dan zo vriendelijk willen zijn om het dan ook aan hen over te laten?’ ‘Als ik niet zing, dan heb ik ook geen zin om te versieren. Dus laat mij maar even, want als je het aan die mensen moet overlaten, dan komt er niets van terecht. Heb je gezien hoe die twee stonden te emmeren om die kerstboom in het midden van de binnenbak op te hangen? Eén op de trap, een ander het trapje vasthouden. Het leek Bananasplit wel! Hahaha.’ Op dat moment komen Sparky en Sariena hijgend en puffend samen de kantine binnen lopen. ‘Hé, de gezusters S’, zegt Leon. ’Waarom lopen jullie zo te zuchten en te steunen? Waar kunnen jullie nou moe van zijn?’ ‘Ik weet niet of je het weet, maar we zijn al de hele dag aan het slepen met boodschappen voor de kerst.’ ‘Moet er dan zoveel gehaald worden?’, vraagt Klavier, die op dat moment binnen komt lopen en aan de bar gaat zitten. ‘Ja, nogal. We moeten met iedereen rekening houden. De één lust dit niet, de ander wil weer dat…’ reageert Sparky. ‘En er is ook niemand die even een hoef uitsteekt om te helpen sjouwen.’ ‘Jullie zijn toch twee sterke meiden? Emancipatie, ook op de manege!’, roept Arend vanuit de deuropening. Sariena werpt hem een boze blik toe en snauwt: ‘Het was wel zo hoffelijk geweest als jij alleen maar even de tractor voor had gereden grootkop!’ ‘Doe allemaal eens rustig’, zegt Klavier. ‘Arend bedoelde het niet kwaad, het was een grapje.’ ‘Pff’, zucht Sariena en ze gooit haar hoofd in de lucht. ‘Zal ik even wat inschenken voor jullie?’, vraagt Leon. ‘Dat zal eens tijd worden!’, roepen drie hoofden die om de deur van de kantine steken. Odeon, Olaf en Leroy in koor: ‘Doe maar drie biksbier!’ ‘Jullie lijken de drie boefjes wel’, zegt Norman lachend, die snel een foto maakt van de hoofdjes om de deur. ‘Deze gaat in het plakboek.’ Als iedereen zit komen Merlijn en Igor samen de kantine binnen stappen en ook zij gaan aan de bar zitten en bestellen een biksbier. ‘Nu iedereen toch bij elkaar zit’, zegt Leon, wil ik even de taken verdelen voor het kerstdiner. Wie wat doet.’ Sariena en Norman nemen het koken op zich. ‘Ik dek de tafel’, roept Igor. ‘Mag ik je dan helpen?’, vraagt Leroy met een zangerige stem. ‘Ik vind dat toch ook zo leuk.’ ‘Ja lekker met servetjes friemelen! Worden het dit jaar bootjes of pauwtjes? Dan kan ik me er vast op verheugen’, zegt Olaf sarcastisch. ‘Doe toch eens lief’, reageert Odeon. ‘Alsof jij het niet dacht’, antwoordt Olaf terug. Net toen Odeon zijn mond wilde openen om weer wat terug te zeggen kwam er een grote snik tussendoor. Iedereen keek verbaasd op naar waar dat gesnik vandaan kwam. Het was Sariena die verdrietig voor haar uitstaarde waarbij er een grote dikke traan over haar wang liep. ‘Wat is er?’, vraagt Arend. ‘Ik denk dat ik dat wel weet’, zegt Leon. Voordat Leon verder kon gaan, zegt Sariena: ‘De verdeling was zo gemakkelijk geweest als iedereen er gewoon nog was. Met drie paarden boodschappen doen is sneller dan met twee. Alexis wist altijd precies waar je koopjes kon krijgen en Piet deed altijd de afwas na afloop.’ Even was het stil in de kantine en hadden ze even allemaal hun eigen gedachten. ‘Ja, en Piet bracht je naar stal wanneer je weer een glaasje haverwijn teveel op had en je niet meer op je hoeven kon staan’, verbrak Igor de stilte. Er verscheen een kleine glimlach om de mond van Sariena. ‘Ja’, zuchtte ze, ‘wie moet dat nu gaan doen?’ ‘Zou je mij niet willen aankijken?’, vraagt Merlijn met een glimlach. De volgende middag is het Eerste Kerstdag. Net nadat de stallen zijn gedaan en de rust is wedergekeerd zijn Norman en Sariena al in de keuken bezig met de voorbereidingen voor het diner van die avond. Igor en Leroy komen binnen stappen om de tafel te versieren en te dekken. ‘Wij zouden best een kopje haverkoffie lusten voor dat we beginnen.’ ‘Dat komt heel goed uit’, zegt Leon. ‘Ik heb net een verse pot gezet met een lekker stukje kerstbrood erbij.’ Langzaam komt de

8

hele groep bij elkaar. Klavier en Arend verschuiven de tafels en zetten deze aan elkaar zodat het één lange tafel wordt. Daaromheen zetten ze de stoelen. Leroy komt met een mooi linnen tafelkleed en servetten. Igor zet de kaarsen op tafel, terwijl Olaf en Odeon de glazen en de haverwijn op tafel zetten. Sparky helpt in de keuken met het maken van heerlijke biks- en haversausjes. Merlijn is bezig met de stereo-installatie voor de muziek. Zo verstrijken de uurtjes waarin alle voorbereidingen worden getroffen. ‘Zo’, zegt Sariena, terwijl ze naar de tafel stapt. ‘Alles is klaar. Hoever zijn jullie?’ ‘Wij zijn ook klaar met alles hier’, antwoordt Olaf. ‘Goed’, zegt Leon. ‘Als we even met z’n allen ons opfrissen, dan gaan we met een half uurtje aan tafel.’ ‘Dat is een goed idee’, reageert Klavier. Zo gezegd, zo gedaan. Leon en Norman waren iets eerder terug zodat zij alvast de kaarsen konden aansteken en de muziek konden aanzetten. Dan is het meteen al gezellig wanneer de rest zou binnenkomen. Ja hoor, met een goed half uur was iedereen aanwezig. Allemaal opgepoetst en afgestoft. Stuk voor stuk zagen ze er heel mooi uit. Sariena en Norman zetten het eten op tafel, waarna Leon iedereen uitnodigde om plaats te nemen. Olaf schonk iedereen een glaasje haverwijn in en het diner kon beginnen. Iedereen liet het zich heerlijk smaken en allemaal waren ze vrolijk en druk aan het praten. Opeens werd er twee keer gekucht. Leon stond aan de tafel. ‘Mag ik even jullie aandacht? Ik wil graag een toast uitbrengen op ons en iedereen die we niet willen vergeten. Dat we het nieuwe jaar in mogen gaan met nieuwe kansen en alle gezondheid voor iedereen. Jongens en meiden: PROOST!!’ ‘PROOST!!’, riepen ze allemaal in koor terug. De avond heeft nog lang geduurd met volop eten en drinken, muziek en zelfs een dansje. Hoe Sariena naar stal is gekomen en of Arend wel de goede deur binnenging, dat vertellen we maar niet.

Rijden met kerst Zoals jullie misschien al gelezen hebben op het schoolbord hebben wij tijdens de kerstvakantie voor het eerst extra paardrijden voor de jeugd georganiseerd. Het is een proef en bestemd voor de jeugd van 12 t/m 18 jaar met minimaal 1 jaar rijervaring. Er wordt een uur gereden en daarvoor betaal je dan 10 euro. De gedachte erachter is dat er voor deze groep weinig extra activiteiten zijn. Voor de jongere jeugd bestaat sinds enige tijd de ‘Stalvriendjes’ en vanaf 18 jaar kun je een tienrittenkaart kopen, waardoor je al vaker meer dan 1x per week kunt rijden. Op eerste en tweede kerstdag heeft een groep jongeren al gebruik gemaakt van de mogelijkheid om extra te rijden en ook voor 5 januari hebben zich al deelnemers opgegeven. Een deel van de ruiters die ook met kerst hebben gereden gaan ook op 5 januari rijden, dus blijkbaar is het goed bevallen. Het is natuurlijk altijd leuk om respons te krijgen op een nieuw idee. Zowel van ruiters die al meegedaan hebben als van ruiters die een volgende keer zouden willen meedoen. Want als dit experiment aanslaat, dan kan dit misschien vaker (in de vakanties) georganiseerd worden. Dus reacties en aanvullende ideeën zijn welkom. Anuschka van Doesburg

9

10

Het was voor de Stalvriendjes weer prachtig weer… …om heerlijk binnen te zitten knutselen! Tijdens de afgelopen herfstvakantie was er weer een Stalvriendjes bijeenkomst georganiseerd. Deze woensdagochtend regende het hard en veel. Om 10 uur waren de Stalvriendjes van harte welkom om samen met vriendjes en vriendinnetjes te komen knutselen. Spinnenwebben van kastanjes, satéprikkers en wol, enge maskers van karton en griezelige disco-egels werden er deze keer gemaakt. Er werd druk geknipt, geplakt en geglitterd met als resultaat prachtige disco-egels vol met glitters en stickers, multicolour spinnenwebben - waarvan sommigen met een echte pluche spin erin - en angstaanjagende maskers. Na ongeveer anderhalf uur zwaar geconcentreerd bezig te zijn geweest was het tijd voor een pauze. Na een beker heerlijke limo en tikkertje was iedereen weer opgeladen voor het afmaken van de knutselprojecten. Rond 12 uur waren de Stalvriendjes klaar. Sommigen gingen naar huis, anderen bleven omdat ze daarna les hadden. We hopen dat jullie het net zo leuk vonden als wij en dat we jullie allemaal weer terugzien op de volgende Stalvriendjes bijeenkomst! Groetjes van de Stalvriendjes commissie: Annemieke, Lena, Sarah, Patricia, Lisette, Milou en Nicole

Agenda 31 december 1 januari 4 januari 29 januari 12 februari 25 maart 8 en 9 april 30 april 13 mei 17 mei 27 en 28 mei 26 t/m 28 mei 10 juni 17 juni 8 of 15 juli 18 juli

Oudejaarsdag (manege ’s avonds gesloten) Nieuwjaarsdag (manege gesloten) Nieuwjaarsreceptie Sporenproef Valentijnsrijden (paardrijles met je partner) B-wedstrijd Pasen (manege gesloten) Koninginnedag (manege gesloten) Moederdagrijden Hemelvaartsdag (manege gesloten) Pinksteren Pinksterkamp L-wedstrijd Vaderdagrijden Springwedstrijd Laatste les van het seizoen, paarden naar de wei

(data evenementen onder voorbehoud)

11

Tien vragen aan… Marjo Bekkers In deze rubriek laten we je nader kennismaken met de instructeurs/trices van onze manege. Wilma gaf in de vorige uitgave het stokje door aan Marjo Bekkers. Zij geeft les op de zaterdagmiddag om 14.45 uur. 1) Als eerste de vraag van Wilma: ‘Marjo heeft vroeger op een commerciële manege gewerkt. Wat is volgens haar het verschil tussen een commerciële manege en onze manege? En dan bedoel ik vooral qua sfeer.’ ‘Het grootste verschil tussen een commerciële manege en Manege Geuzeneiland vind ik toch wel de wederzijdse betrokkenheid. En dat bedoel ik in de ruimste zin van het woord. Betrokkenheid naar elkaar (deelnemers, instructie), maar ook naar de manege ‘als bedrijf’ en helemaal naar het wel en wee van de paarden. Ik denk dat het feit dat deelnemers met elkaar een groep vormen de onderlinge betrokkenheid sowieso naar elkaar vergroot. Omdat de deelnemers ook meehelpen op stal en de paarden helpen verzorgen krijgen zij ook vaak met hen een band. En daarnaast zijn er de vele activiteiten die georganiseerd worden door de Wedstrijdcommissie, Feestcommissie en de PR. Daardoor komen deelnemers en instructieleden ook op andere manieren met elkaar in aanraking. De betrokkenheid bij ‘het bedrijf Manege Geuzeneiland’ werd in november weer zichtbaar tijdens de jaarlijkse deelnemersvergadering. Daar kunnen ook de deelnemers hun zegje doen en worden zij geïnformeerd over zaken zoals de financiën en verzelfstandiging. Bij de commerciële manege waar ik parttime heb gewerkt lag dat allemaal anders. De deelnemers zijn daar klanten. Als het een beetje ‘tegen’ zit mag je je paard niet eens zelf zadelen. Op stal helpen is zeker geen must. Bij een commerciële manege moet je er niet raar van staan te kijken als het paard waar je de ene week nog op gereden hebt, de volgende week is verkocht omdat er een mooie prijs voor gemaakt kon worden. Je wordt er zeker niet vooraf over geïnformeerd en uitleg achteraf is er vaak mondjesmaat. En ook over de bedrijfsvoering gaat natuurlijk alleen de eigenaar. Weinig inspraak en weinig gezamenlijkheid. Mijn voorkeur gaat echt uit naar Manege Geuzeneiland.’ 2) Hoe lang geef je al les? ‘Dat zal denk ik een jaar of tien zijn. Ik ben niet jong begonnen zoals de meeste andere instructieleden. Ik ben denk ik het enige instructielid dat nooit mee is geweest op Pinksterkamp, ook niet als kind. Een groot gemis heb ik begrepen.’ 3) Wat vind je leuk aan lesgeven? ‘Heel veel. Ik vind het om te beginnen al heel leuk om met mensen en paarden te werken. En lesgeven geeft heel veel voldoening. Het is leuk om te zien hoeveel plezier je deelnemers hebben als het allemaal lekker loopt en goed lukt. Zeker als het daarvóór allemaal wat minder ging of dat je iemand over zijn/haar angst heen moet helpen.’ 4) Hoe lang rijd je al paard? ‘Ik geloof dat ik een jaar of 13 was toen ik begon met het rijden op pony’s bij manege Koopman in Hillegom. Toen ik een jaar of 16 was ben ik bij manege ‘t Langeveld in Noordwijk gaan rijden. Ook heb ik een tijd privépaarden gereden en verzorgd. Dus al met al rij ik ruim 40 jaar.’ 5) Hoe ben je bij de manege terechtgekomen? ‘Op manege ‘t Langeveld heb ik Johan Lodewijk ontmoet. Die reed daar af en toe en deed ook staldiensten. Via hem ben ik op de manege terechtgekomen. Eerst als deelneemster en later ben ik gevraagd voor de instructie.’ 6) Heb je naast paardrijden ook andere hobby’s? ‘Ja hoor. Allereerst natuurlijk Gromit, mijn hond. Ik vind het leuk om met hem in de duinen en langs het strand te lopen. En verder lees ik veel en graag en de laatste tijd probeer ik ook andere dingen uit zoals breien. Maar dan moet het wel hééél eenvoudig zijn.’

12

7) Wat is je favoriete vakantiebestemming? ‘Eigenlijk heb ik die niet. Ik vind zoveel plekken leuk. We hebben ooit een reis naar Canada gemaakt. Dat was geweldig. Maar een stedentrip vind ik ook heerlijk. En met de hond naar Texel wil ik niet graag missen.’ 8) Welk boek moet iedereen gelezen hebben? ‘De Laatste Nacht in Twisted River. Van John Irving. In dat boek zit werkelijk alles: emotie, spanning, een goede plot en ontzettend veel humor.’ 9) Heb je huisdieren? ‘Ja, Gromit, onze hond. Momenteel is hij ons enige huisdier. Maar er heeft in de loop der jaren al aardig wat bij ons ingewoond hoor. Valkparkieten, zebravinken, een kat, een konijn, vissen.’ 10) Aan welke instructeur/trice kunnen we de volgende keer tien vragen stellen? En wat wil je dan van hem/haar weten? ‘Ik geloof dat het wel een mooi moment is voor Carin om de tien vragen te beantwoorden. Mijn vraag aan haar is: Hoe heb je de overgang ervaren van een heel actief en betrokken voorzitterschap van de PK naar ‘gewoon’ instructielid?’

Flexa schenkt 55 liter muurverf Onlangs is er een geweldige supportactie gehouden door de verffabrikant Flexa onder de naam: KLEUR EEN CLUBHUIS. Op een speciale website konden verenigingen en stichtingen hun eigen clubpagina aanmaken en aangeven hoeveel blikken muurverf zij zouden kunnen gebruiken voor een goede opknapbeurt van hun clubhuis. Als anderen dan een blik Flexaverf kochten, kregen zij een actiecode waarmee zij op de website hun stem konden uitbrengen op één van de clubs. Eelco en Susette Koning en Koos Broodbakker hebben onmiddellijk een clubpagina aangemaakt, compleet met foto’s etc. Vervolgens is iedereen opgeroepen om te stemmen op de manege. En dat heeft gewerkt: we hebben maar liefst 55 liter muurverf gekregen! Graag willen we nogmaals iedereen hartelijk danken voor alle stemmen. Zonder jullie hadden wij dit niet kunnen bereiken. De PK

13

14

Onze adoptanten Onderstaand een overzicht van onze adoptanten*. Wil je ook/nog een paard adopteren of een adoptiepaard aan iemand cadeau geven, kijk dan voor meer informatie en een inschrijfformulier op www.manege-geuzeneiland.nl of vraag een brochure aan je instructeur. Als adoptant ontvang je een adoptiecertificaat, krijg je de Paardensprongen toegezonden en word je vermeld in de Paardensprongen en op de website. Een paard adopteren kan al vanaf € 3,- per maand! *per 1 januari 2012

Arend Nathalie van Iperen-Slemmer Nicole Westerbaan Elisa Stapelvoort Tamara van Velse Bryan Kinneging Jennifer Rahman Dhr. L. Denekamp Patricia Brenker Igor Chantal Blom Petra Denekamp Valentijn Destellirer Sylvia Jansen Lina Doevendans Olivier Klavier Nine Kristel Lia Denekamp Dhr. W. Out Chantal Blom Annemieke van der Veen Govert Hooyman Leonard Dhr. J. van Driel Mw. M. van Bladeren Roxanne de Krijger Kitty Denekamp Thalassa Huijzer

Leroy Jasper Kristel Kim Wagter Zotos Beauty Elisa Stapelvoort Tamara Lescrauwaet Merlijn Dhr. J. van Driel Familie van Ammers Milou Steen Zotos Beauty Miranda Houweling Patricia Brenker Edwin Butter Familie Kristel Geralda Rietbroek Norman Carin Schut Jessy de Boer Julie Connell Tamara Lescrauwaet Yvonne Swart Annemieke van der Veen Lisa Blom

Namens alle paarden: BEDANKT!

15

Odeon Denise Klomp Mw. E. Halsema-Wagner Zotos Beauty Angela en Rosa v/d Kar Cindy Korf Mw. Helsloot Olaf Gaby van Doorn Jessy de Boer Berry Arends Claudia Hilster Mw. M.J. Hilster Denise Klomp Sariena Jessy de Boer Claudia Hilster Kimberley van Wijland Mw. C. Dijkstra Sparky Merel Heijster Zotos Beauty Sasha Butter Aygül Weller Lina Doevendans Olivier

Paardentopsport in Boekelo Afgelopen oktober werd traditioneel de grootste en belangrijkste eventingwedstrijd van Nederland gehouden in Boekelo. Koos Broodbakker was daarbij en brengt verslag uit.

De wedstrijd wordt gereden over vier dagen waarin ruiter en paard drie verschillende disciplines moeten rijden. Op woensdag of donderdag rijdt de combinatie een dressuurproef, op zaterdag een cross en op zondag een afsluitende springronde. Military had in het verleden een minder goede naam in vergelijking met andere paardensportdisciplines. De proeven waren lang en zwaar, waardoor er regelmatig ongelukken gebeurden. De afgelopen decennia heeft deze tak van paardensport een metamorfose doorgemaakt. De proeven zijn korter, de toelatingseisen hoger en de hindernissen zijn paardvriendelijker gemaakt. De sfeer tijdens het evenement is geweldig! Je kan dicht langs het parkoers lopen, de paarden van dichtbij zien springen, de mensen zijn vriendelijk, genoeg tentjes om te eten en te drinken. Dit jaar had het evenement een recordaantal inschrijvingen. Sue Benson had het parcours ontworpen en laat het precies ook deze dame zijn die het parcours van de Olympische Spelen ontwerpt. Uit alle werelddelen kwamen de ruiters en paarden naar Nederland, ze wilden allemaal ervaring opdoen op het ‘Olympische parcours’. Uitblinker na de dressuurproeven was de Nederlander Raf Kooremans met zijn paard Demeter. Hij stond op een gedeelde eerst plaats met Mark Todd uit Nieuw-Zeeland. Een topprestatie! De cross country verliep een stuk minder goed voor Kooremans. Demeter had één weigering en daarmee zakte de combinatie uit de top van het klassement. Todd reed foutloos naar de finish en bleef aan de leiding achter de sterk rijdende Duitser Andreas Dibowski. De afsluitende springronde verliep voor Todd dramatisch. Door twee afgevallen balken en een tijdsoverschrijding ging de overwinning op het laatste moment naar Andreas Dobowski. Wel was Kooremans met Demeter de beste Nederlandse combinatie. Achteraf bleek dit de laatste grote wedstrijd van deze combinatie te zijn geweest. Demeter is begin december verkocht naar Amerika. Hierdoor lijkt het voor Kooremans niet meer mogelijk te zijn om zich te kwalificeren voor de Olympische Spelen in Londen.

16

Na vier dagen afwisselende paardensport werd een prachtige hippische week afgesloten in het mooie Twente. Mijn tip voor de komende winter: Jumping Amsterdam, van 19 -22 januari in de RAI. Zie jullie daar!

17

De vrijdagavondtieners vieren kerstavond Je zou het niet zeggen, maar het is toch echt twee dagen voor kerst. In plaats van grote sneeuwhopen is de wei nog behoorlijk groen. Ook is het geen twee graden onder nul, maar tien graden erboven! Maar dat houdt onze vrijdagavondgroep niet tegen om er toch een gezellige avond van te maken. Manege Geuzeneiland viert kerst. Boven in de kantine legt iedereen zijn of haar cadeautjes onder de kerstboom. Er wordt stiekem in de tassen gekeken om te kijken wat men heeft meegebracht voor straks. Koekjes, chocolaatjes, zelfgemaakte cupcakes en ook een grote schaal met tiramisu. ‘Heb ik zelfgemaakt, maar zonder drank hoor!’, zegt Aniko, duidelijk trots op zichzelf. En dat mag ook, want het ziet er heerlijk uit. Jeshey en Cindy staan te popelen om Leon te poetsen. We gaan voltigeren, dus hij hoeft niet zijn normale tuig om. Ik help de meiden om de voltigeersingel om te doen. Voor sommigen is dit de eerste keer en ze staan ook lichtelijk vertwijfeld toe te kijken. Anderen die het wel al eens gedaan hebben praten enthousiast erover. ‘Het is leuk en als het je niet lukt, dan helpen wij je er wel op’, zeg ik lachend. Met z’n tienen staan we op een afstandje van Leonard, te kijken hoe hij gelongeerd wordt. Dat is ook wel even nodig, want hij is hartstikke fris. Tijdens het galopperen maakt hij enkele vrolijke bokkensprongen. En dat voor een oude rot! Na enkele minuutjes mogen we dichterbij komen en legt Sarah uit hoe we erop komen, terwijl Marin het voordoet. Marin is zo goed hierin dat het makkelijk lijkt en iedereen staat te popelen om het zelf te proberen. Jeshey mag met haar grote mond als eerste, maar wil liever dat ik eerder ga. ‘Zij kan het tenminste!’ Gelukkig zijn Marin en Sarah niet om te praten. We gaan het rijtje af. Cindy, die het nog niet eerder heeft gedaan, blijkt een natuurtalent te zijn. Ook bij Diliana ziet het eruit alsof ze dit iedere dag doet. Dominique en Myrne hebben iets meer moeite en ook Nicky heeft een kontje nodig. Toch komen ze er verrassend snel op! Nadat iedereen een keer erop en eraf gesprongen is, mogen we het in draf proberen. En dan is het de kunst om er niet af te hobbelen. Zo gauw men erop zit, drijft Samantha Leon in galop. ‘En nu je handen los’, wordt er geroepen. Iedereen heeft wel even de handen boven het hoofd gehad, in ieder geval eentje! De liefhebbers mogen daarna ook proberen om in galop op Leon te springen, wat enkelen dan ook doen. Daarna mogen we Leon longeren en worden er mooie foto’s gemaakt, terwijl we op zijn rug staan en de vlag doen. Leon staat het allemaal gedwee toe, terwijl hij zijn snotneus afveegt aan iedereen die bij hem in de buurt komt. Het uur voltigeren is alweer bijna om. Terwijl Jeshey en ik staan te wachten op onze laatste keer, vliegen de anderen naar boven om de tafels te dekken. Zometeen begint het uit snoepgoed bestaande feestmaal. Als iedereen zit, pakt Sarah een rode dobbelsteen. Bij één en zes mogen we een cadeautje pakken, bij twee van iemand pikken en bij vier moet je je cadeautje aan iemand anders geven. Het spel begint en al gauw hebben sommigen al een cadeautje op schoot. Rick heeft er zelfs al drie! Dominique aan de andere kant heeft er nog steeds geen. Het spel vordert en helaas moet Aniko haar cadeautje afstaan, maar gelukkig houdt ze er nog eentje over. De Toffifee, in een verpakking van ruim een halve meter, is zeer geliefd.

18

Jeshey zit er dan ook als een roofdier op te azen. Als ze eindelijk het lekkers in handen heeft, wordt het helaas weer afgepakt. De chocolade lekkernij heeft zo’n vier of vijf verschillende eigenaren gehad voordat het uiteindelijk belandt bij Nicky. We besluiten om het spel iets aan te passen. Nu moet iedereen een cadeautje aan de persoon rechts van hem/haar geven wanneer het getal zes gegooid wordt. Verrassend genoeg gebeurt dit best vaak. De mensen met maar één cadeautje hebben geen keuze en moeten geven wat ze hebben. Jammer van die oorbellen, hè Sarah! Rond negen uur zijn de meeste cupcakes opgegeten, zijn de dozen met koek en snoep bijna leeg en heeft iedereen minstens één cadeautje. Enkele vaders staan al te wachten en sommigen pikken een koekje mee. Iedereen helpt mee met het opruimen van de tafels. De kerstkaarten worden gauw uitgewisseld en de cadeaus met elkaar vergeleken. Ja, dit was wel een geslaagde kerstavond. Volgend jaar weer! Jessica de Roo

‘Klavier is één van mijn meest geportretteerde paarden’ Renske Schuilenga is beeldend kunstenaar en rijdt al sinds 2006 bij Manege Geuzeneiland. Ze is begonnen op de zaterdagochtend, maar ging na korte tijd naar de maandagochtendgroep en rijdt sinds vorig jaar vast op de dinsdagochtend. ‘Mijn favoriete paard is Olaf, maar ik mag ook Merlijn en Sariena erg graag, en niet te vergeten Klavier’, vertelt ze. ‘Door zijn charmante uitstraling is hij een van mijn meest geportretteerde paarden van de manege.’ Renske is vaak te zien met een schetsboekje in de hand om de paarden - en andere levende wezens die op de manege rondlopen - live vast te leggen. Naast paarden schildert ze ook (portretten) van mensen en landschappen, die voornamelijk buiten, ‘en plein air’ worden gemaakt. Ze exposeert een paar keer per jaar en doet regelmatig mee aan plein air schilderfestivals, zoals Schilderfestival Noordwijk waar kunstenaars uit heel Europa aan deelnemen. Ook doet ze regelmatig mee aan Open Atelierroutes, waarbij een weekend lang een kijkje kan worden genomen in het atelier van de deelnemende kunstenaars. Meer informatie over Renskes werk en komende exposities is te vinden op haar website: www.renskeschuilenga.nl

19

20