Onze missie: Spirituele reizigers in contact brengen met Jezus Messias, Verlosser en Heer van de schepping. Dat doen we door hen een gastvrij onderkomen te bieden en hen naar lichaam en geest van het nodige te voorzien.
DE PELGRIM NIEUWSBRIEF FEBRUARI 2011 Beste mensen, 2010 was een zegenrijk seizoen. Nog nooit hadden zich zoveel vrijwilligers aangemeld. En er waren veel pelgrims, die bij ons meer zochten en vonden dan de 3 B’s van bad, brood en bed. Een ieder die praktisch, biddend of financieel aan het welslagen van seizoen 2010 bijgedragen heeft; hartelijk dank en een herbergzaam 2011 toegewenst! We gaan met hoge verwachtingen een nieuw herbergseizoen tegemoet. Zo God wil komt er een nieuwe locatie bij: een pelgrimscafé in Spanje. Bovendien wordt er gepionierd in India, waarover in deze Nieuwsbrief meer. Namens het bestuur Marijn Burkunk
TERUGBLIK
VAN
BERT
VAN DER
MEIJDEN
Mij is gevraagd een stukje te schrijven over het afgelopen seizoen van de herberg. Ik had het voorrecht om 7 maanden de “hospitalero” te zijn. Via deze terugblik realiseer ik mij wederom dat deze periode van mijn leven een heel mooie is geweest. De Pelgrims. Zoveel verschillende landen, achtergronden, en verhalen. Het was erg leuk om al deze mensen te ontmoeten en van velen hun verhalen te mogen horen. Een paar schieten mij te binnen: - Susanne, zij vertelde tijdens de maaltijd bezig te zijn in het Boeddhisme. Ze kwam naar de meditatie en vanaf het begin zat ze in tranen. Na afloop mochten we voor haar bidden en aansluitend een gesprek over Jezus. - Ruben, de Zwitser. Hij is werkzaam bij de Zwitserse Garde van het Vaticaan. Na de meditatie bleek hij vol te zitten met vragen, waarop we met hem over God mochten delen. - Ken en Sally jong Koreaans echtpaar met RK achtergrond; nu bezig met Boeddhisme. Zij waren erg aangeraakt tijdens de meditatie, waarop een gesprek volgde. Onderweg hadden ze een boekje van Henri Nouwen op
Zie ook www.oasistrails.org
Vrijwilligers introductiedag! 16 april 2011
Bergweg 6 Zeist
gedoken hetgeen hen zeer aangesprak. Uiteindelijk ook voor hen mogen bidden. Ze waren dankbaar en blij. - Paul, een jonge Italiaanse man van 20 jaar, die door een ernstig ongeluk een lang ziekenhuisverblijf achter de rug had en nu met 2 kunstknieën (!) de Camino liep. Was erg aangesproken door die bijzondere albeelding boven de open haard; waarop Jezus hangend aan het kruis naar ons mensen uitreikt. Onder tranen mochten we met hem bidden. - Maria, de Argentijnse vrouw die last had van haar voet en veel pijn had. Na de meditatie voor haar mogen bidden en ze opende haar hart voor God, hetgeen tot gevolg had dat ze enorm blij en dankbaar werd. God heeft ook haar voet compleet genezen, waardoor ze de volgende dag 30 km (!) heeft kunnen lopen. - De vrouw zonder enige christelijke achtergrond die buiten stond te treuzelen om naar de meditatie te komen, uiteindelijk toch binnenkwam, geraakt werd door God en daarna deelde dat ze niet goed begreep wat er met haar gebeurde. Een half jaar daarvoor had ze in het ziekenhuis gelegen en vertelde een soortgelijke ervaring gehad te hebben, toen ze op de achtergrond christelijk gezang hoorde. We mochten met haar delen over de hemelse Vader, die haar graag wil ontmoeten. Zomaar even een paar verhalen uitgelicht. Er zijn nog
Wij zoeken nog medewerkers m/v Voor de herberg in Villamayor de Monjardin. Wij vragen: Christenen die het evangelie in daad en woord willen uitdragen. Hij of zij is praktisch, vriendelijk en gastvrij, meertalig en is tussen 1 april en 1 november enkele weken of maanden beschikbaar. Wij bieden: een onvergetelijke levenservaring, gratis verblijf, gevarieerd gezelschap, maar ook een pittige uitdaging. Wees er snel bij want het rooster loopt al aardig vol; voor mei, juni en september zijn er (bijna) genoeg liefhebbers. Voor aanmelding of info: Pieter en Els van den Tillaard 0343 421178 of info@oasistrails Zie ook: www.oasistrails.org
veel gesprekjes en gebeden voor - en met pelgrims geweest, waarin geestelijk zaad gezaaid is en mensen iets van God hebben mogen proeven.
“ALS
IK DE LIEFDE NIET HAD….”
Bijdrage van Betty ten Brinke. Een tijdje geleden, net nadat ik terug was van drie maanden in de herberg, hoorde ik een preek die behoorlijk indruk op me maakte. Het ging over Efeze 3 vers 14 t/m 19. De voorganger spoorde ons aan deze verzen tot ons dagelijks gebed te maken. Het deed me zo terugdenken aan het werken in de
De Vrijwilligers. Ik moet een beetje bekennen dat ik het interkerkelijke karakter van Oasis-trials een uitdaging vond, in de zin dat zoveel vrijwilligers met dito overtuigingen weleens tot spanningen zou kunnen leiden. Niets is minder gebleken, en het bleek juist iets moois te zijn. De kern van het evangelie bracht ons samen, en zorgde voor eenheid onderling. God heeft daar iedere keer weer in voorzien. Het samen schoonmaken, koken, boodschappen doen, een ‘thuis’ voor de pelgrims maken en de enorme lol die we hadden heeft ons telkens weer tot een team gemaakt. Het is verbazend hoe God vrijwilligers in zo’n korte tijd telkens weer kan samenbinden tot een gezin, waarin de vrede van God aanwezig is.
herberg! Bidden om de werking van de Heilige Geest in je hart, zodat je geworteld en gegrondvest blijft in de liefde van Christus, zodat je die mag gaan kennen en je zult volstromen met Gods volkomenheid. Wat een prachtig gebed! Voor je dagelijks leven hier in Nederland, maar dit is ook zo waar gebleken in de herberg!
Persoonlijk de meditaties waren toch wel het moment van de dag waar de uitdaging lag ‘het’ van God te verwachten. Werkelijk geloven dat God door de Heilige Geest in staat is mensen te raken, niet door onze stortvloed van woorden, intelligent gepraat, e.d., maar door de aanwezigheid van God te verwachten. De meditaties zijn een goed middel gebleken waardoor God mensen kan raken. Het sluit aan bij de belevingswereld van menig pelgrim, met het grote verschil dat wij God hierin verwachten en Jezus centraal stellen. Daar lag gelijk ook de grote uitdaging. Wanneer je namelijk heel veel meditaties mag doen is daar altijd de verleiding om te doen wat je al eerder hebt gedaan en dus meer op de auto-piloot te gaan. Ik heb ervaren dat God graag steeds iets nieuws wil geven, wat juist voor die groep / persoon op die avond bestemd is, zodat de impact het grootst is. Dat maakte het gelijk spannender, omdat ik dan buiten mijn eigen comfortzône moest gaan en dus echt moest vertrouwen op Hem en wat Hij zou willen doen die avond… Tijdens deze momenten mocht ik ook vaak de bewogenheid van God ervaren voor de pelgrims, hetgeen God dan weer gebruikte. Daarin ben ik alleen maar meer gaan verlangen naar de werkelijke aanraking van God in mensenlevens en ook in mij zelf.
Ik voel me bevoorrecht dat ik in het afgelopen seizoen drie maanden in de herberg mocht werken, nadat ik er in de voorgaande jaren al diverse malen een korte periode was geweest. Een bijzondere tijd, met fantastische teams, drukke dagen, vol met pelgrims vanuit de hele wereld, ieder (pelgrim èn medewerker) met zijn eigen verhaal. We hebben zoveel bijzondere momenten meegemaakt, wonderen van God! En altijd bleef het waar: het begint met vragen om de werking van Gods Geest in ons. Zonder kunnen we niet in ons dagelijks leven, maar zeker niet in de herberg. En zo gebeurde het, dat mensen in teams nader tot God en elkaar kwamen, elkaar bemoedigden en aanspoorden (na veel oefenen bak je de perfecte appeltaart!), met ruimte voor ieders individuele kwaliteiten, dat mede werkers zelf ook enorm veel van God ontvingen voor hun persoonlijk leven. Zo gebeurde het, dat God ons beschermde toen een pelgrim aan het eind van een fijne meditatie met ons een soort gebed wilde doen: staand in een kring, hand in hand, een gebed waarvan wij het idee hadden dat het niet Gods woorden zouden zijn. Op dat moment hebben we zo Gods kracht om ons heen ervaren, dat we onszelf heel stevig voelden staan op haast ‘heilige herberggrond’, dat deze man alleen maar “dank je wel” kon zeggen en met het gebed dat we daarvoor met hem baden ging slapen…. En heel letterlijk over Gods liefde en Zijn wonderlijke leiding gaat het volgende voorval: een stoere Duitse vrouw was te gast. Tijdens de maaltijd liet ze weinig persoonlijks los en straalde ze vooral uit dat ze het wel redde in haar leven. Ik had niet gedacht dat ze naar de meditatie zou komen….. Ze kwam toch….
Zonder de inzet van alle vrijwillers was het niet gelukt. Ik vond het erg fijn met jullie samen te werken en heb veel van jullie mogen leren en genieten. Hartelijk dank! Misschien tot een volgende keer ! Bert van der Meijden.
2
night’s “time with Jesus” which was a blessed oasis. Vicky UK
Ik las de woorden uit 1 Korintiërs 13 over de liefde: al heb je alles, al weet je alles, het betekent niets als je de liefde niet hebt.
13-05 So good i decided to stay here. Thank you so much , especially for the Evangelium. I do appreciate and I’ m really gratefull. God bless you! Hanz (Poland) 14-05 Worst place so far. Untill 4 pm all you get is a closed door and humid rooms... …what strikes me is their “Jesus-meditation”. I think they should meditate and see if they run this place with charity like Jesus taught… Stefano Italy 14-05 Thank you very much for this place – it wasn’t warm physically but from the spiritual perspective – it was boiling hot. Thank you! I really appreciate it very much. Jitla Czech rep. 01-06
. .
S.
Korea
11-07 Heerlijk om hier te zijn. Fantastisch eten met veel groenten. Fijne mensen werken hier en het geloof komt hier echt tot zijn recht. Klaas 02-08 Thank you for your hospitality. The meals were fantastic and the meditation very relaxing and inspiring. Elisabeth New Zealand
Na de meditatie liep ze direct weg, en….. kwam weer terug. Heel verbaasd vroeg ze me waar dit gedeelte staat in de bijbel. Voor haar Camino had een vriendin precies deze woorden voor haar gelezen en het als een soort motto meegegeven. Ze was door de woorden geraakt en had tijdens de afgelopen dagen al lopend steeds gevraagd: “God, laat me alstublieft zien waar ik deze woorden kan vinden”. En zo leidde Hij haar juist die dag naar de meditatie in het kleine plaatsje Villamayor de Monjardin, waar ik alleen die dag in die drie maanden deze woorden gebruikte in de meditatie….
05-08 Danke für Eure Gastfreundschaft, danke für das Essen, dass ich nicht bezahlen konnte, weil mir in Estella mein Geld gestohlen hatte. Es tat mir sehr gut. Gudrun Hamburg 05-09 A very comfortable peaceful place with a wonderful diner and buffet breakfast. Even as a nonChristian i felt comfortable here and left relaxed.
Afgelopen nacht met vrienden aangekomen – vrienden uitgeput en gewond – verwachtte ik een zware avond en nacht, beladen met moeilijke beslissingen over hoe de volgende dag verder te gaan … De warmte van jullie lieflijk gezelschap, het heerlijk diner en de inspirerende gebedssamenkomst keerde de situatie compleet om. We hadden deel aan een ontbijt met kaarslicht; vol van de geest van dankbaarheid en vreugde.
Deze momenten, en nog veel meer!, hebben me enorm geraakt: als je iedere dag opnieuw Gods Geest vraagt te werken in je hart, in je huis, in de herberg, zul je geworteld zijn in Zijn Liefde en bescherming. Dan zul je volstromen met Gods volkomenheid, waarvan je mag uitdelen, hier in Nederland en aan alle mensen die te gast zijn in de herberg! Het was een heerlijke tijd… Dank jullie wel, alle lieve teamgenoten! Dank je Bert, het was goed met je samen te werken. Maar bovenal: dank U, God, onze Vader, die deze tijd zo wonderlijk heeft gebruikt om me te leren over Uw Liefde, de bron van ons leven!
UIT
Dank jullie voor het werk dat jullie echt heel goed doen. De invloed van jullie inspanningen op dit punt van mijn leven kan niet gemeten worden. Maar als pelgrim, op zoek naar de vernieuwing van hoop voor de mensheid, heeft mijn verblijf bij jullie me gevuld met nieuwe betekenis en optimisme. Ga met God en weet, dat we jullie voor een lange tijd in ons hart zullen meedragen. Met liefde Emma uit Canada (vertaald uit het Engels)
HET GASTENBOEK
15-04 May God bless you + your ministry – thank you so very much for your care + kindness and also for last
3
de Nederlands Gereformeerde Kerk, van geboorte echter Rooms-Katholiek. Ik ga graag wandelen met Els (de camino) of alleen (Nijmeegse Vierdaagse), lees graag en veel, en hou van tuinieren. Ik studeerde ooit af in geschiedenis, maar verdien de kost als programmeur.
BESTUURSWISSELING Een bijdrage van Rik van Zutphen, die na ruim 13 jaar zijn functie als bestuurslid overdraagt.
En ter middernacht geschiedde een geroep: Ziet, de bruidegom komt, gaat uit hem tegemoet! (Mattheus 25:6)
September 2003 vertrokken Els en ik naar Spanje om aan de pelgrimage naar Santiago te beginnen. We houden beiden van wandelen, en verwachtten een soort wandelvakantie. Dat werd het ook, maar met een "plus". We deden onderweg o.a. de "alberge hollandés" in Villamayor aan. Gastvrij en vriendelijk was de ontvangst, we aten er een bocadillo en gingen verder ons weegs. Omdat we zoveel goeds onderweg hadden ondervonden van allerlei vrijwilligers, wilden we nadat we Santiago bereikt hadden graag iets terug geven aan "de weg". We herinnerden ons Villamayor en werkten als vrijwilligers een eerste seizoen mee in 2006. Het was een heel goede ervaring.
Hoe treffend is deze tekst als ik denk aan het werk onder pelgrims van Oasis Trails. De bruidegom is Jezus, de bruid is Zijn kerk, zijn wij, en de oproep geldt natuurlijk alle mensen. Wij worden geroepen te “zien”, op de komst van de bruidegom, en wij moeten gehoor geven en uitgaan in verwachting, op weg gaan, Hem tegemoet. En dat tegemoet gaan wijst ons op de zin van al ons werk en leven: een liefdevolle ontmoeting met de bruidegom.
Voor het eerst eten koken voor 30 man was natuurlijk een spannende bezigheid. Onze eerste maaltijd brandde aan... De zwartgeblakerde pan zetten we buiten op het terras om uit te walmen. Een hongerige Duitse pelgrim nam een likje van de rand en riep enthousiast: "I want to marry the cook!". Helaas voor hem, Els was al bezet... Door deze ervaring werden we genezen van onze "kookangst"! Met vele pelgrims werden er ook gesprekken aangeknoopt. Een van de meer bijzondere was die met een Nederlander uit Baarle-Nassau, die erg blij was met het Johannes-evangelie. Hij kende de verhalen, zei hij, want hij was lid van het kerkbestuur, maar had ze zelf nog nooit gelezen... Sinds 2006 hebben we nog verschillende malen met erg veel plezier en dankbaarheid in de herberg gewerkt. Sinds kort maak ik deel uit van het bestuur van Oasis Trails, en hoop daarmee nog meer voor de pelgrims te betekenen.
Pelgrims gaan op weg, zoekend, vaak met een onbestemd verlangen naar ontmoeting, met hun diepste zelf, of met God. Wij van Oasis Trails willen een wegwijzer zijn, in de ontmoeting met de ander, ook Hem tegemoet. Ik ben zo’n dertien jaren, vanaf de oprichting, als bestuurslid bij de missie van Oasis Trails betrokken geweest. Heb een beetje mogen helpen de bijzondere visie van Marijn en Bob in de praktijk gestalte te geven. Spijtig genoeg moet ik afhaken, onder meer vanwege de ontwikkelingen binnen mijn kerkgenootschap die veel aandacht vragen. Dit kan nu ook, want recent hebben enkele bekwame jonge mensen het bestuur versterkt. De samenwerking al die jaren heb ik steeds als heel bijzonder ervaren. Ik mag terugzien op vele gezegende momenten en het heeft mijn leven verrijkt. Ook mocht ik ervaren hoe God steeds weer op wonderlijke wijze voorziet als zich dilemma’s aandienen. Zo leer je de eigen zwakheden en het vertrouwen in de kracht van God. Ik ben verdrietig, het afscheid valt mij zwaarder dan verwacht. Tegelijk is daar dankbaarheid. Dankbaar ben ik voor de vele ontmoetingen met al die fijne mensen die zich steeds weer geroepen weten hun schouders te zetten onder de bijzondere missie van Oasis Trails.. Ik wens het verjongde bestuur een rijke zegen toe op het werk en de uitdagingen die er liggen. En dat geldt ook alle vrijwilligers. Zegen en groet, Rik van Zutphen
NB. Vrijwilligers zullen altijd met Pieter en Els te maken krijgen. Zij gaan binnenkort de werving en planning op zich nemen.
Nieuw bestuurslid: Mijn naam is Pieter van den Tillaard, 52 jaar en 22 jaar getrouwd met Els. Ik woon in Houten,en ben daar lid van
4
onbetaald verlof gekregen. Al diverse keren heeft hij in de herberg meegewerkt en in 2008 de Camino gelopen. Zijn seizoen in de herberg is hem zo goed bevallen dat hij besloten heeft om het in 2011 nog eens te doen. Hij is geknipt voor deze taak, zowel op het geestelijke – als het praktische vlak en hij kan goed uit de voeten met de diversiteit aan pelgrims en medewerkers.
[email protected]
HOSPITALEROS 2011
INDIA In november vertrokken Bert van der Meijden en ondergetekende voor veertig dagen naar India om te onderzoeken wat daar de mogelijkheden zijn voor een Oasis Trails project tbv. van low budget (reli)reizigers. We hebben via email vele ex-vrijwilligers al van deze reis op de hoogte gesteld.
Wij, Niels en José Zoeteman-Lagerweij hopen dit jaar met Bert van der Meijden het hostel in Villamajor de Monjardin te gaan runnen. Op deze manier willen we ons graag even voorstellen. We zijn eigenlijk nog maar pas getrouwd: 25 augustus 2010 en hebben allebei de opleiding Land en Water Management gedaan op Hogeschool Larenstein. Niels is hierna verder gegaan op Wageningen met een internationale variant van de studie; afgelopen november is het gelukt om het diploma te behalen. Tijdens de studie heeft Niels zich met name gefocust op drinkwaterproductie, -zuivering en –management. José is na de HBO opleiding gaan werken bij zand- en grindwinbedrijf Dekker en Van de Kamp. Ze is daar acceptant voor diverse locaties waar baggerspecie en/of grond wordt verwerkt. Als er een baggerwerk is, bijvoorbeeld het uitbaggeren van het Amsterdam-Rijnkanaal, komen er grote hoeveelheden slib vrij. Dit moet ergens worden opgeslagen/verwerkt, bijvoorbeeld in depots of natuurontwikkelingsprojecten. Alles wat hierbij komt kijken regelt José. Na 2,5 jaar bij dit bedrijf te hebben gewerkt en na lang studeren zijn we allebei wel toe aan iets totaal anders. Na ons trouwen zijn we erg op zoek naar onze plek in de wereld en Gods wil met ons leven. Deze mogelijkheid biedt ons wellicht kansen om meer te ontdekken. Niels heeft in 2009 al eens 2 weken gewerkt in de herberg en elk jaar zijn er weer mensen nodig die het hele seizoen paraat zijn. Het is een erg mooie combinatie van gastvrij zijn, legio verschillende mensen ontmoeten en praktisch bezig zijn. Verder is het een heel mooie gelegenheid om mensen te vertellen over Jezus: tijdens de maaltijd, tijdens de meditatie, tijdens het ontbijt. Inmiddels zijn we begonnen met een cursus Spaans, om onszelf toch een beetje verstaanbaar te kunnen maken. We hopen op een mooi en gezegend seizoen en dat we ons gedragen mogen weten door bidders uit Nederland. Voor contact kunt u ons mailen:
[email protected]
Interesse in het volledige verslag van de Indiareis? Mail
[email protected] en ‘t komt er aan. Het reisdoel was het bezoeken van connecties in Benares, Calcutta, Hampi en tenslotte in Goa. Deze reis is inderdaad volgens plan gelopen, zij het met een extra trip naar Gokarna; een Hindoe-heiligdom aan de kust, even onder Goa. Een toenemend aantal backpackers, die de drukte van Goa zat zijn, wijkt uit naar de bounty stranden van deze plaats… Maar in de email die voor aanvang van de reis rouleerde, is geen melding gedaan van het bezoek aan Mcleods Ganj; een oord in de Himalayas op 2000 m hoogte; niet ver van de Chinese grens. Het is de residentie van de Tibetaanse Dalai Lama en een toevluchtsoord voor tienduizenden gevluchte volksgenoten. Deze bestemming werd pas in de laatste week voor vertrek aan het reisprogramma toegevoegd. We kregen toen namelijk via het YWAM “Backpackers Ministry Network” contact met de Australisch/Amerikaanse zendeling Michael Graham. Deze zestiger was voorheen ruim twintig jaar volgeling van een bekende Indiase Yoga goeroe totdat 15 jaar geleden Jezus in zijn leven kwam. Hij werkt samen met de Indiase zendeling Prabhu voornamelijk onder de Tibetaanse vluchtelingen, waaronder Boeddhistische monniken en nonnen. Michael zou ons graag ontmoeten, maar moest naar een conferentie in Rajastan. Zo ontmoetten we hem onder-
Bert van der Meijden was de hospitalero gedurende het hele seizoen van 2010 (lees elders in deze nieuwsbrief over zijn belevenissen). Bert is 47 jaar oud. Hij heeft na jaren trouwe dienst van het bedrijf, waar hij als teamleider werkte, 1 ½ jaar
5
een Indiase stichting. Maar het ontbreekt aan continuïteit in de vrijwilligersbezetting en aan westerse medewerkers. Vooralsnog zijn we er nog niet uit hoe we daar kunnen samenwerken en de vraag is of die stichting volgend seizoen nog het onderkomen kan huren. Later in het jaar hopen we meer duidelijkheid over deze mogelijkheid te hebben. Voor een beeld van deze locatie, op youtube.com zoeken naar “all tribes café “. Marijn Burkunk
weg bij de YMCA in New Delhi en werden getroffen door zijn enthousiasme, zijn bijzondere bediening en de punten van overeenkomst met het vroegere leven van Marijn. Het eerste reisdoel werd zodoende MacLeods Ganj, waar we gedurende een vijftal dagen door Prabhu rondgeleid werden, hetgeen onze indruk van het potentieel van deze plaats nog versterkte. Dit oord maakte een diepe indruk op ons. Onlangs is in de bestuursvergadering vastgesteld dat Hampi en McLeods Ganj de meest voor de hand liggende oorden zijn om iets op te starten. Uiteindelijk is in eerste instantie voor McLeods Ganj gekozen. Deze plaats past het meest bij onze missie. De residentie van de Dalai Lama werkt als een magneet op talloze westerse “pelgrims”, die naar deze plaats trekken om er een antwoord te vinden op hun zoektocht. Het is er vrij gemakkelijk om contacten te leggen en er zijn collega zendelingen, die goed de weg weten en als coach kunnen functioneren. Bovendien heeft de Dalai Lama zijn monniken opgedragen zich in het Christendom te verdiepen omdat ze daar veel van kunnen leren. Natuurlijk willen wij hen wel enige voorlichting geven .
OPROEP!
Vrijwilligers M/V gezocht, die minstens voor enkele maanden in Macleods Ganji aan de slag willen. Gevraagd; geestelijke stabiliteit. pioniersmentaliteit. praktische instelling. verlangend het evangelie te verspreiden onder mensen die het in Oosterse religie zoeken. bij voorkeur India- of tropenervaring. redelijke beheersing van de Engelse taal. Geboden; een bijdrage in de reis- & verblijfskosten. begeleiding vanuit de organisatie.
We willen daar heel basaal beginnen met één of twee longterm vrijwilligers, die in een gasthuis een kamer huren en zich er op toe leggen om met de reizigers, de monniken en de nonnen relaties aan te knopen. De beste tijd om daar actief te zijn is van ½ oktober tot ½ juni. Van ½ december tot ½ februari is het er echt winter met sneeuw en ijs en zijn er minder toeristen, maar in de vele theehuizen en eetgelegenheden is er volop gelegenheid tot interessante ontmoetingen. Uiteindelijk doel is het vestigen van een centrum, dat gastvrijheid en eventueel een retraiteplaats biedt aan mensen, die door het evangelie aangetrokken worden.
DROEVIGE
BERICHTEN: David van Duin werkte in 2008 gedurende enkele weken in de herberg. Hij trouwde met Christine Velema in april vorig jaar. Zij was in 2009 vrijwilligster. Kort daarna werd bij hem een ernstige ziekte geconstateerd waaraan hij eind oktober overleed. Hij is 25 jaar geworden.
Dan en Lisa Leatherwood zijn Amerikaanse zendelingen en gemeentestichters. Velen van ons hebben hen thuis in Artagona of op hun zondagsdienst in Tafalla ontmoet. Eind 2009 werd bij Lisa kanker geconstateerd, waaraan zij begin januari 2011 overleden is. Zij is 37 jaar geworden en laat Dan met 5 jonge kinderen achter. Bidt a.u.b. voor Christine en voor Danny en zijn kinderen en overige nabestaanden dat de Heer hen als Trooster heel nabij is in hun verdriet en groot gemis.
Kom ook op de ochtend van
ontmoeting en gebed! Elke eerste zaterdag van de maand van 10 tot 12 Bergweg 6 te Zeist - vanaf 5 maart
(5 februari nog de Morgensterkapel te Driebergen)
Hampi, een Hindu pelgrimsoord in zuid India, is ook een zeer geschikte locatie. Er komen veel backpackers; voor het merendeel Israëlische jongeren. De plaats waar de reizigers zich ophouden is kleinschalig, zodat iedereen iedereen ontmoet en dagelijks een eventuele “missiepost” passeert. Er functioneert al een evangelisch koffie/theehuis, dat wordt beheerd door
6