Colofon Thabloid 12e jaargang, nr 4 01-07-2010
Redactie:
Sander Dorigo Feike Geerts Gaby Schaap Erik Steinmann Ko Stoffelen Eelco Versloot
Met dank aan: Bestuur Thalia
Layout:
Eelco Versloot Erik Steinmann Feike Geerts
Print:
Océ Nederland
Postadres:
Thalia Toernooiveld 1 6521 ED Nijmegen
Email:
[email protected]
Website:
www.thalia.nu/nieuws
Beste Thalianen, Zoals aan alles komt er aan dit collegejaar ook weer een einde. Dat geldt zowel voor de Thabloid, als voor mij als voorzitter van deze mooie commissie. Daarom wil ik beginnen met een korte oproep om actief te worden binnen de Thabloidcommissie. En waarom? Hier zijn vele redenen voor aan te dragen. Het is gezellig, het is leuk, het is leerzaam en je doet leuke ervaringen op. Bijvoorbeeld bij bedrijven om interviews af te nemen, of op het gebied van ontwerpen wanneer je bezig gaat met de lay-out van de Thabloid. Uiteraard heb je leuke vergaderingen waarbij uiteraard alcohol aanwezig is en ga je samen op kosten van Thalia nog eens wat doen waarvan dan een recensie wordt geschreven. Kortom, genoeg redenen om plaats te nemen in de redactie van de Thabloid. Interesse? Stuur maar een mail naar
[email protected] of naar het bestuur (
[email protected]). Terug naar de orde van de dag. Ten tijde van het uitkomen van deze Thabloid zullen de tentamens achter de rug zijn, wellicht ook het beroemde EOS feest en zullen de meesten van jullie zelfs al wel op vakantie zijn. Geen probleem! Heb je nog eens wat te doen tijdens je vakantie, of erna. Hopelijk is alles goed gegaan en kun je met gerust hart borrelen en barbecueën op de roemruchtige intro barbecue dit jaar op dinsdag 17 augustus zal plaatsvinden.
Hoofdsponsor Thalia
2
Vergeet niet jezelf op te geven door een mail te sturen naar
[email protected]. Zo, weer een item dat ik kan wegstrepen van mijn todo list. Aangezien ik dit keer ook wat weinig inspiratie heb om hele verhalen op te hangen rest mij slechts nog één ding, namelijk het wensen van een fijne vakantie en veel leesplezier met deze Thalboid. Eelco
Inhoudsopgave Rubrieken
Artikelen
Van de voorzitter
4
Kunstgras
6
Newsbits
9
Flowtraders
8
Photo Flash
13
Het open web
10
Rolfmao
17
Opzet en Geschiedenis Football
12
Mac OS Usability
14
Vaderdag
15
IT-Frustraties
16
I love Alaska
19
Standaard aanwezig!
Blijf op de hoogte van de IT-nieuwtjes Foto’s van de laatste activiteiten
Ook dit keer weer met de bekende philoseraptor
Eamonns hoveniers ervaringen Een verslag van het bezoek
Overzicht van de conferentie Nurer over zijn sport
De pluspunten van Mac OS op een rij Een stuk van wikipedia
Een aantal minpunten van het studeren aan de overkant
Zoekgegevens van gebruikers op straat
3
Van de Voorzitter Lieve Thalianen, Voor jullie ligt de 4e Thabloid van dit jaar. Zoals jullie wellicht wel merken lopen we ietwat achter met deze Thabloids. De inspiratie is op! En dan moet ik ook nog een stukje schrijven dat bij voorkeur eens niet over ‘binnenkort weer tentamens’ en ‘op naar de vakantie’ gaat… maar eigenlijk ontkom je er niet aan in het studentenleven. Natuurlijk kies je wel voor de studie waar je iets leuks mee wilt gaan doen later, iets waarbij je jezelf de komende jaren nog wel als arbeidsslaaf (want geef nou toe, niet iedereen wordt eigen baas en niet iedereen heeft het gewenste flexibele rooster met topsalaris!) kunt vermaken. Natuurlijk zou je het dus in feite niet erg moeten vinden om al die geweldige en uiteraard zeer nuttige kennis tot je te ‘mogen’ nemen en dus niet moeten talen naar weken vakantie vol bier, zon (hopelijk) en allerhande andere mogelijke dingen om die weken zonder college mee door te komen. Maar da’s natuurlijk wel heel moralistisch… zelf ben ik zeer gemotiveerd bezig op ‘t moment. Zoals velen van jullie weten doe ik nu Engelse Taal en Cultuur (meer hierover in deze Thabloid!), en laten we zeggen: dat is mij iets meer op de geschreven dan informatiekunde … :) Eigenlijk is er maar 1 college waar ik met schrijnende tegenzin naartoe ga, en is de rest vermakelijk en interessant! Maar ja, al die inspanning, al die informatie, doet je na een week of 7 wel weer schreeuwen om VERKANSIE! VERKANSIE! RUST! REINHEID! Want geef toe: hoe leuk (of hoe zwaar en saai) het ook is, alles kost energie, en veel ook! Dus hebben René en ik enkele weken geleden de vakantie maar ‘vastgelegd’. Met de motor, minimaal 2 weken naar de UK (uiteraard) om daar lekker rond te rijden en te gaan geocachen! Ook hierover verder in deze Thabloid wat meer informatie! Actieve vakantie dus! Lekker bezig zijn en ‘s avonds heerlijk met een pint in de pub bijkomen van al dat moois en leuks wat je gezien hebt. De volgende Thabloid zal naar alle waarschijnlijkheid na de vakantie verschijnen, en hoewel het wellicht weer een gevalletje van ‘je kunt beter tegen de muur praten…’ is, wil ik jullie bij deze oproepen jullie leukste vakantiefoto naar de Thabloid te sturen met daarbij in 1 korte zin de reden waarom deze foto jouw leukste vakantiefoto is! Verder gaat dit verhaaltje niet meer, want zoals boven te lezen valt heb ik jullie beloofd om over mijn nieuwe studie en over geocaching wat te gaan schrijven, en daar moet ook nog wat tijd voor over blijven! Dus. Heel veel succes nog met de laatste weken tentamens en veel plezier in de vakantie! Tot september op de introbarbecue (houd je mail in de gaten!!!), Gaby
4
5
Kunstgras Op moment van schrijven is het buiten in de zon bijna niet uit te houden. Een graad of 27 minstens. Een huisgenoot zit op het grasmaai trekkertje en de geur van vers gemaaid gras is onontkoombaar.
E
en jaar of drie geleden werkte ik nog in de weekenden en vakanties bij een hovenier. Dan waren dagen als dit ook gevuld met grasmaaien, het aanleggen van nieuwe tuinen, en helaas ook straatwerk. De eerste twee opties waren prima. Lekker rondbanjeren, her en der iets in de grond prikken, of achter een maaimachine aanlopen. Je hoefde nergens over na te denken, want de plannen voor de tuin maakte de hovenier natuurlijk zelf. Straatwerk in 27 graden is natuurlijk iets minder. Na ongeveer een uur had je het gevoel in een zwembad te liggen, terwijl het alleen maar zand was, vermengd met je eigen zweet…
badmatten. Een stugge, maar toch meegevende ervaring die je tenen beroerde. Last but not least, was de heerlijke geur van vers gras vervangen door een ‘eau de Tupperware’. Alsof je in een plastic kinderspeelparadijs stond… Wat de eigenaar ooit heeft doen besluiten deze prachtige tuin op deze wijze te verpesten, is mij helaas nooit duidelijk geworden. Voor de kosten van het kunstgras had hij namelijk minstens een jaar of vijf de tuin kunnen láten onderhouden. Op de een of andere vreemde wijze was hij zelf echter prima tevreden. Wellicht kwam hij toch nooit buiten, of was hij altijd aan het werk. Toch zou ik het nooit over mijn hart kunnen verkrijgen om met een graad of 27, op een vrije dag, de geur en textuur van heerlijk, vers, groen gras te verruilen voor een zachte Tupperware ondergrond…
Afijn, ook deze erbarmelijke omstandigheden heb ik overleefd. Zo af en toe moesten we echter de meest idiote tuininrichtingen volbrengen. De baas had een heerlijk nuchtere ‘als de klant het wil, en ik er aan kan verdienen’ instelling en deed dan ook niet moeilijk als de meest tuinonterende voorstellen werden gedaan. Zo kwam het voor dat we tuinen bijkans dicht asfalteerden met asfalt uit zakken (maar dan wel met een grote vijver in het midden…), of dat er klanten waren die een ‘natuurlijke tuin’ wilden hebben. Dit resulteerde in het lukraak strooien van bloemen en graszaden, wat dan na een half jaar niet bijhouden oogde als een braakliggend terrein. Ieder zijn smaak, zullen we maar zeggen. De tuin die mij echter het meest aan het denken zette, was een prachtig aangelegde tuin van ongeveer een halve hectare. Prachtig ingerichte borders, mooie bomen, subtiel straatwerk, her en der een leuk hoogteverschilletje. De perfecte tuin, zou je zeggen. Het enige dat er nog moest gebeuren, was het inzaaien van gras. Maar, praktisch ingesteld als deze tuineigenaar was, wilde hij kunstgras. Nooit meer maaien, nooit meer met het strimmertje langs de randen. Nee, kunstgras was perfect!
Door Eamonn Cassidy
Tot de tuin vol lag met groene plastic matten. Van een afstand was het ‘bijna niet te zien’. Het scheelde immers maar een tint of 6 met normaal gras, en de egaliteit van het gras zorgde voor een bijzonder vreemde uitstraling. De ervaring van door de tuin lopen is het best te omschrijven als een zee van Xenos
6
Arjan Kooistra. Software engineer Java/J2EE. Kan niet koken.
Ook zin in een succesweekend met een privé-kok? Als je bij Quinity komt werken, werk je mee aan het ontwikkelen van eBusiness-applicaties. Dat doen we voor grote, financiële organisaties en met goede resultaten. En boeken wij succes, dan boek jij ook succes. Sterker nog: we garanderen je een carrière waarin je veel successen op je naam kunt zetten. Ook als je nog maar net bent afgestudeerd. En om je daarvan alvast te laten proeven, krijg je van ons een geweldig succesweekend naar keuze aangeboden als we het met elkaar eens worden. Kijk meteen op www.werkenbijquinity.nl voor alle details en mogelijkheden. En ontdek dat je bij Quinity net zo succesvol kunt worden als je ambities reiken.
Upload meteen je cv. Quinity zoekt software engineers Java/J2EE, projectleiders, functioneel ontwerpers en consultants/informatie-analisten. Als je zo’n baan én een succesweekend wilt, upload dan snel je cv. Ook al heb je nog geen ervaring. Op www.werkenbijquinity.nl vind je uiteraard ook alle andere informatie en wetenswaardigheden over een baan bij ons bedrijf. Quinity B.V. – Maliebaan 50 – Postbus 13097 – 3507 LB Utrecht Telefoon +31(0)30 2335999
Werken bij Quinity. Succes gegarandeerd. 7
Op bezoek bij
Diep verstopt in het centrum van Amsterdam zit Flow Traders. Volgens hun website zijn ze een “onafhankelijk arbitragebedrijf”. Maar wat is arbitrage? En hoe komt IT daar bij kijken? Samen met Eamonn en Eelco toog ik naar Amsterdam, om Manuela van der Mast aan de tand te voelen. Zij is verantwoordelijk voor de werving bij Flow Traders, en kent alle ins en outs van de wereld waar Flow Traders zich in beweegt.
Handel Het was zoeken naar de exacte locatie van het bedrijf. In een hoek van een groot bedrijfpand zit een anonieme deur. Slechts de naam van het bedrijf siert die deur. Erachter, “that’s where the magic happens”. Manuela legt uit: “We zijn een onafhankelijk arbitragebedrijf. We handelen in aandelen op de beurs. We hebben dan ook geen klanten; we zijn onze eigen klant. De winst die we maken is voor ons. Het verlies dus ook”. Ze vertelt ons hoe de beurs is veranderd in de loop der jaren. Vroeger stonden de handelaren op de beursvloer, kopend en verkopend. Maar dat hoeft niet meer. Dankzij IT is het mogelijk om razendsnel te reageren op veranderingen op de beurs, zonder achter je bureaustoel vandaan te komen. Een digitale roundtrip langs alle beurzen kost het bedrijf slechts enkele milliseconden. Ché Schneider bevestigt dit. Hij is senior developer bij Flow Traders, en schuift aan bij ons gesprek. “Onze handelaren kunnen vanachter hun beeldschermen reageren op de beurs, door aandelen te kopen of te verkopen. Daarbij maken ze gebruik van zelfontwikkelde software”. Snelheid Dus wat doet Flow Traders nou precies? “Eenvoudig genoeg” zegt Manuela. “We handelen in aandelen, opties en futures op allerlei beurzen. Europa, de Verenigde Staten en Azië. We maken gebruik van prijsverschillen tussen landen, van bewegingen op de markt en de ervaringen van onze handelaren om geld te verdienen.”. Maar de concurrentie is groot. Om die voor te blijven moet Flow Traders zo snel mogelijk kunnen reageren op veranderingen op de beurs. Che: “Milliseconden duren ons te lang.”. Daarom investeert het bedrijf veel in hardware, software en developers die de programmatuur ontwikkelen waarmee die snelheid bereikt kan worden. “Vergeet alles wat je weet over IT”, schertst hij. Flow Traders gebruikt geen Scrum, Test-Driven-Development of watervalmethodes om software te ontwikkelen. De overhead is te groot, het kost teveel tijd. Als een nieuwe tool nodig is, is de doorlooptijd een dag, twee dagen, of maximaal een week. Zelf heeft hij net één van de grootste projecten uit de historie van Flow Traders opgeleverd. Doorlooptijd: vier maanden. Aantal developers: één. Hij legt uit hoe alles op de beurs draait om diegene die er het eerste bij is. Wie spot als eerste veranderingen op de markt? Wie kan doorzien wat bedrijven, markten of landen gaan doen? Je bent vleugellam als je niet kan reageren op die veranderingen. En dat betekent verlies. IT Om de handelaren te kunnen laten reageren, en ze de informatie te verschaffen die ze nodig hebben, heeft Flow Traders een zeer ruimhartig IT-budget en wordt elke uitgave toegestaan, mits die te verantwoorden is. “Budget is een beetje een vies woord”, verbetert Che. “We moeten op de markt reageren. Kan je een verbetering aanbrengen in onze mogelijkheden daartoe, doen! Als jouw idee een goed idee is, verdienen we die kosten echt wel terug. We omarmen veranderingen”. Bij Flow Traders krijgen developers alle vrijheid om tooltjes te ontwikkelen, te expirimenteren met nieuwe software en frameworks, of de bestaande pakketten aan te passen zodat ze de handelaren nog beter van dienst kunnen zijn. De hiërarchie is dan ook plat, en de communicatie zeer direct. “Een handelaar
reageert vaak emotioneel. Zeker als een deal mislukt. Je moet er als developer tegen kunnen dat je in zijn line-of-fire zit. Het is immers jouw werk dat zijn succes bepaalt”. Hoge eisen Flow Traders eist veel van hun developers. Vaak maken ze lange dagen en werken ze onder grote tijdsdruk. Je moet snel kunnen reageren, stressbestendig zijn en zeer communicatief vaardig zijn. Maar, er staat wat tegenover die werkdruk en stress. Manuela: “Niet veel beursbedrijven laten hun IT-personeel meedelen in de winst. Wij wel. Immers, als een developer goed werk verricht, dan verricht een handelaar goed werk. En dat betekent dat de developer net zo goed mee mag delen in de verdiensten van de handelaar”. Che beaamt dat: “Ik heb net een hectische dag achter de rug. Maar een verdieping hierboven is een lounge. Plasmaschermen, spelcomputers, een bar met hapjes en drankjes. Ik kan altijd even ontspannen als dat nodig is. Ik ga zo denk ik even een potje poolen.”. Werving Flow Traders is desgevraagd nauwelijks beïnvloed door de crisis. “Handelaren reageren vanuit emotie, en verkopen aandelen onder hun waarde. Dat betekent winst voor ons”. Ook de situatie in Griekenland is geen slecht nieuws voor een bedrijf als Flow Traders. “Hetzelfde verhaal. Op de internationale beurs is altijd geld te verdienen. De vraag is waar, en hoe. En dankzij onze IT, weten we dat”. Ondanks de crisis groeit Flow Traders dus. En hard ook. Zes jaar geleden begon het bedrijf, gestart door drie handelaren. Nu heeft het bedrijf drie vestigingen in Amsterdam, New York en Singapore. Bij de werving zoekt Manuela dan ook naar gedreven en ervaren IT-developers. De persoonlijkheid van een sollicitant is eigenlijk de belangrijkste eigenschap. Daar worden ze op geselecteerd. “In een veeleisend, groeiend, en plat bedrijf zoals dit ontkom je niet aan je collega’s. Daar moet je tegen kunnen”. Die manier van werven zorgt er al zes jaar lang voor dat het verloop zeer laag is. Toch veranderen er dingen in de selectieprocedure. “De laatste tijd hebben we de middelen vrij om minder ervaren mensen aan te nemen. Zeg, één à twee jaar. Daarmee zijn jongere mensen binnen ons bereik. Soms zijn ze net een jaar afgestudeerd en schuiven ze hier aan een bureau”. Afsluiting Flow Traders biedt elke gedreven developer een droombaan. Een snelle wereld, een goed salaris en vele uitdagingen. Tel dat op bij het ontbreken van bureaucratische hierarchie en het haast onbeperkte budget. Wij drieën zijn onder de indruk van de manier waarop Flow Traders werkt. Aan het eind van het gesprek lopen we richting de uitgang. Iemand vraagt aan Ché of hij straks bij video-gesprek aanwezig is. “Ach” zegt hij, “dat is waar ook. Geen potje pool voor mij”.
8
Door Sander Dorigo
Newsbits Dell leverde bewust gebrekkige pc’s Dell is aangeklaagd voor het bewust leveren van gebrekkige pc’s, maar ook van gebrekkige componenten ter vervanging. Het gaat om Optiplex-pc’s geleverd tussen mei 2003 en juli 2005. In de lopende Amerikaanse rechtszaak hierover komt nu naar buiten dat Dell de pc’s met kwalitatief slechte componenten willens en wetens heeft geleverd. Bovendien zijn klanten die hun pc’s kapot zagen gaan, voorzien van vervangende componenten of pc’s met dezelfde gebreken. De zaak, aangespannen door een Amerikaanse webhoster, loopt al drie jaar. ‘Wisten we niet’ Woordvoerster Simone Versteeg van Dell Nederland reageert dat zij over de levering van componenten geen informatie heeft. Zij erkent dat de toen geleverde Optiplex-pc’s inderdaad defecten bleken te bevatten. “Dell was één van de leveranciers die toen daarmee kampte. Het was via de leverancier echter niet te achterhalen om welke batch producten het ging. En dus ook niet om welke pc’s, en bij welke klanten, het ging.” In de rechtszaak stelt webhoster AIT dat Dell wel op de hoogte was van de defecten en bovendien ter vervanging onderdelen en complete pc’s uit dezelfde batch stuurde. Uit interne documenten van Dell blijkt nu dat het bedrijf op de hoogte was van de problemen en dat die van toepassing waren op nagenoeg alle Optiplex-pc’s die de pc-maker in die tijd verkocht. Miljoenen pc’s
De aanklager stelt ook dat Dell eigen onderzoek heeft uitgevoerd naar de problemen. Daaruit zou blijken dat de defecten zeer waarschijnlijk zouden optreden bij 97 procent van de in die periode geleverde pc’s, de GX270 en GX280-modellen. Bovendien waren de ter vervanging aan klanten gestuurde moederborden ook onderhevig aan het euvel. Dell zou het personeel hebben geïnstrueerd klanten niet pro-actief te waarschuwen. Volgens de aanklacht gaat het in totaal om 11,8 miljoen pc’s. Dell kan dat aantal niet bevestigen of ontkennen. Ook is onbekend hoeveel er van die Optiplex-modellen er in Nederland zijn geleverd tussen mei 2003 en juli 2005. Woordvoerster Versteeg: “Wij geven geen getallen vrij per land.” Zij benadrukt wel dat Dell in 2005 gestopt is met de afname van de defect blijkende producten. Condensatorplaag Dat waren de condensatoren (capacitors) op de moederborden in de getroffen Optiplexpc’s. De gebrekkige condensatoren waren afkomstig van producent Nichicon en bleken goedkope imitaties te zijn. Na verloop van tijd sprongen de condensatoren open en lekten ze chemicaliën. De Japanse producent heeft die gemankeerde producten begin deze eeuw verkocht aan onder meer Dell, HP en Apple. “Dell heeft toen ook besloten de garantie te verbreden”, vertelt woordvoerster Versteeg nu. Die garantieregeling is begin 2008 afgesloten. Saillant detail is dat de condensatoren niet alleen goedkope imitaties waren, maar geproduceerd op basis van gestolen ontwerpen van een concurrent.
Te zwaar belast Dell-woordvoerster Versteeg vertelt dat het optreden van de defecten “ook afhankelijk is van het gebruik en de omgeving.” AIT zou namelijk gewone Optiplex-desktops gebruikt hebben als servers, wat niet de bedoeling is van die kantoor-pc’s. De wiskunde-faculteit van de universiteit van Texas kampte toen ook met uitvallende Dell-pc’s, schrijft The New York Times. De conclusie van de fabrikant toentertijd was dat de pc’s te zwaar waren belast. De Amerikaanse beurswaakhond SEC (Securities and Exchange Commission) heeft nog een onderzoek naar deze kwestie lopen. Dell heeft begin deze maand 100 miljoen dollar winst opzij gezet voor een mogelijke schikking met de SEC. Verder heeft het bedrijf in 2005 al 300 miljoen dollar betaald voor de reparaties van de vele defecte Optiplex-systemen. Prijs voor luisteren naar klant Ondertussen heeft Dell nu net de Voice of the Customer Award 2010 gekregen van onderzoeksbureau Forrester. De pc-maker krijgt die oorkonde voor zijn focus op klanten en op werknemers. Daarvoor heeft het ideeënprogramma’s opgezet, respectievelijk IdeaStorm en EmployeeStorm, voor nieuwe producten en diensten. Volgens Forrester zijn er honderden van de ingediende ideeën geïmplementeerd. “Dell gebruikt ook klantenwaarderingen en recensies om productverbeteringen te bepalen, en het daagt de eigen ingenieurs uit om voor nieuwe producten gemiddelde beoordelingen te behalen van 4,5 op een schaal van 5.”
bron: http://webwereld.nl/nieuws/66439/dell-leverde-bewust-gebrekkige-pc-s.html
Sony waarschuwt voor oververhitting Vaio’s Sony waarschuwt voor oververhitting van Vaio laptops, met smeltend plastic en verbrandingsgevaar tot gevolg. De fabrikant haalt de pc’s niet terug, een BIOS update zou afdoende zijn.
Exploderende Sony batterijen Het incident is bijna identiek aan een voorval in 2008. Ook toen riep Sony een hele batterij laptops niet terug, maar bood gratis inspectie aan, om het risico op oververhitting vast te stellen.
Het gaat om ruim een half miljoen laptops uit de Vaio C en F-serie die sinds begin dit jaar verkocht zijn. In Europa gaat het om de VPCF11- en VPCCW2 serie. Het kan zijn dat de apparaten oververhit raken waardoor het materiaal vervormt, waarschuwt Sony.
In 2006 waren de batterijen van Sony, die zitten in veel laptops van andere fabrikanten zoals Lenovo, Toshiba, Apple en Acer, langdurig negatief in het nieuws vanwege oververhittings en zelfs explosiegevaar. In totaal haalde Sony toen bijna 10 miljoen batterijen terug.
Sony haalt de pc’s niet terug, zoals veel media eerder meldden, maar verzoekt eigenaren van de betreffende machines een BIOS firmware update te doen die speciaal gericht is om het oververhittingsprobleem te verhelpen. bron: http://webwereld.nl/nieuws/66445/sony-waarschuwt-voor-oververhitting-vaio---s.html
9
Het Open Web
NLUUG Najaarsconferentie 2009 door Bernard van Gastel Afgelopen 29 oktober was het zover: de najaarsconferentie van de NLUUG (zie kader). De focus lag op nieuwe kansen, uitdagingen en bedreigingen van het “open web”. Om de dag goed in te luiden was Steven Pemberton gevraagd om de openingspresentatie te geven, over Dimensions of Openness. Hij is een standaardenjunkie, die werkt bij het CWI in Amsterdam. Hij is ook het hoofd van de W3C Working Group die de XHTML standaard heeft gemaakt. Steven had op allerlei manieren een blik op toegankelijkheid, vooruitkijken en interoperability en de implicaties voor internet en Web 2.0. Hij maakt een opdeling in twee categorieën: sociaal open en technologisch open. Met de eerste bedoeld hij dat informatie en webpaginaʼs toegankelijk zijn, ook voor oudere mensen (zoals ook wij over 50 jaar), mensen met een handicap of mensen uit arme landen. Technologisch betekend het dat de gebruikte formaten uitbreidbaar zijn en onafhankelijk van het apparaat om het te bekijken zijn. In dit kader had hij een lijstje met slechte technologieën / eigenschappen: ¥ Flash ¥ Javascript ¥ HTML is niet uitbreidbaar Ook noemt hij een paar positieve: ¥ XML ¥ CSS ¥ XBL ¥ Net Neutrality (ter voorkoming van het plaatje met overzicht van de pakketen die je van een provider kunt kopen) ¥ Apparaat onafhankelijk (wat een rare vertaling is dat toch eigenlijk, ter voorkoming van de KLM website melding, zie screenshot van een Nokia telefoon) Hij voorspelt ook dat het internet een enorme verandering in de maatschappij teweeg gaat brengen, en dat we nu aan het begin van die ontwikkeling staan. Hij vergelijkt het zelfs met de boekdrukkunst, die door vele als het begin van de verlichting werd gezien. Daarnaast pleit die voor een verre toekomst
10
NLUUG is sinds 1983 een vereniging voor gebruikers van open systemen en open standaarden in Nederland. UNIX hoort hier ook bij, vandaar ook de oude naam van: the Netherlands Local Unix User Group. Met een speciale tarief voor studenten is het aantrekkelijk om lid te worden. Voor €37 euro per jaar krijg je gratis toegang tot twee symposia (inclusief proceedings), en korting bij informatica boekhandels. Je ondersteund dan ook de 13 TB aan open source software op ftp.nluug.nl. Meer informatie is te vinden op http://www.nluug.nl
gerichte aanpak: plan voor over jaren, niet voor over een paar jaar. Na dit geslaagde praatje ging de dag verder met allerhande presentaties over Comet, interoperability, Midgard2, Restful APIs, authenticated web portal, een GNU Flash player, de laatste versie van Firefox en HTML5. Op een leuke manier werden allerlei nieuw technieken en het beste uit de praktijk gepresenteerd. Een echte aanrader om een keer mee te maken! P.S. Nog even extra reclame: op zoʼn conferentie ga je altijd naar huis met een paar NLUUG goodies: een bierpul met nerd opdruk en een bieropener....
11
Voorjaarsconferentie 6 mei 2010 De NLUUG organiseert binnenkort weer een conferentie, dit maal over Systeembeheer. Hierbij zal o.a. OpenSSH, Monitoring, Private Cloud computing, Google App Engine en NanoBSD + ZFS + jails aan bod komen. Ook kan met een mini examen doen om BSD gecertiÞceerd te worden. Inschrijven kan via de webpagina van de NLUUG.
Opzet en geschiedenis van de National Football League De basics, offense en defense zijn nu duidelijk. We sluiten af met wat geschiedenis en de opzet van de NFL.
Korte geschiedenis De National Football League (NFL) is opgericht in 1920, maar is gefuseerd met de American Football League (AFL) in 1966. Ze gingen verder onder de naam NFL, maar de NFL bestaat dus eigenlijk uit twee delen, de NFC (National Football Conference) en de AFC (American Football Conference). De NFC en de AFC bestaan beide uit vier divisions (North, East, South, West). In totaal heb je dus 8 divisions, met ieder 4 teams en in totaal dus 32 teams. De eerste Super Bowl was in 1967. Tijdens de Super Bowl spelen de winnaars van de NFC en de AFC om de Vince Lombardy Trophy.
Een NFL seizoen Sinds 2002 ziet een NFL seizoen er als volgt uit: Preseason In de periode van augustus t/m september spelen alle teams 4 vriendschappelijke wedstrijden (2 thuis en 2 uit). Deze wedstrijden worden vooral gebruikt om nieuwe spelers te testen. De belangrijkste spelers spelen meestal maar een paar minuten waarna de nieuwe en reserve spelers het overnemen.
Regular season
Er zijn 17 speelweken in een regular season. Iedereen speelt 16 wedstrijd en heeft dus ergens een weekje vrij (bye-week). Aangezien ik het behoorlijk moeilijk vind om het volgende stukje uit te schrijven doe ik het even in het Engels. Hieronder kan je zien hoe een speelschema wordt gemaakt: Each team plays the other three teams in their division twice: once at home, and once on the road (six games). Each team plays the four teams from another division within its own conference once on a rotating three-year cycle: two at home, and two on the road (four games). Each team plays the four teams from a division in the other conference once on a rotating fouryear cycle: two at home, and two on the road (four games). Each team plays once against the other teams in its conference that finished in the same place in their own divisions as themselves the previous season, not counting the division they were already scheduled to play: one at home, one on the road (two games).
Playoffs De AFC en de NFC leveren beide 6 teams voor de playoffs. Hieronder zie je hoe het werkt: The four division champions from each conference (the team in each division with the best regular season won-lost-tied record), which are seeded one through four based on their regular season won-lost-tied record. Two wild card qualifiers from each conference (those non-division champions with the conference’s best record), which are seeded five and six. De #1 en #2 seeds krijgen de eerste week vrij. De hoogste seed speelt altijd thuis en speelt altijd tegen de laagste overgebleven seed. De playoffs wordt gespeeld in vier delen en iedere conference speelt apart. De Wild Card Weekend #3 vs. #6 #4 vs. #5 Divisional Playoffs #1 vs. lowest surviving seed #2 vs. highest surviving seed Championship Game De twee overgebleven teams spelen tijdens de championship game.
12
Super Bowl De winnaars van de twee Championship Games mogen naar de Super Bowl om de felbegeerde Vince Lombardy Trophy en Super Bowl rings proberen te bemachtigen.
De Super Bowl De Super Bowl is meer dan een sportevenement. Het is een mega happening waar meer dan 100 miljoen mensen naar kijken. Tijdens de half-time is er altijd een optreden van een bekende band en/of artiest (The Rolling Stone, Janet Jackson, Justin Timberlake, Prince, Bruce Springsteen zijn maar enkele namen die de half-timeshow hebben mogen doen). Tijdens de half-timeshow van de Super Bowl in 2004 veroorzaakte het optreden van Janet Jackson en Justin Timberlake een mega rel. Tijdens het optreden scheurde Justin Timberlake een stuk van Janet Jacksons kleding weg en werd er een tepel zichtbaar (o noes!). Hierdoor wordt de half-timeshow tegenwoordig met wat vertraging uitgezonden. Oordeel zelf ...
In Nederland kijken ongeveer 10.000 mensen naar de Super Bowl. In augustus begint het allemaal weer en persoonlijk kijk ik er erg naar uit. Nu jullie alles weten over American Football kunnen jullie hopelijk ook gaan genieten! Nurer Gergin
Photo Flash Paintball
Weekend
Cocktailborrel
Stormbaan
13
Top 10 Usability Highs Of Mac OS Although I’ve been a Windows power user for years, the transition to Mac couldn’t have been easier and more pleasant. I don’t want to turn this article into some endless rambling about how great Mac is, but as the user of both systems I can speak from my own experience quite objectively. Let’s take a look at some of the spots where Apple really has done it better in terms of user interface and usability.
Door: Juul Coolen
1. Consistency The whole OS and almost every application looks and feels the same, as if a single team developed the whole thing, thanks to Apple HI Guidelines. Official guidelines for user interface design made it possible for users to actually use most Mac-applications in a very same way, creating a seamless and comfortable experience in the end. Users are able to anticipate how system behaves and what to expect from its applications. In fact, consistency dramatically improves learnability and usability of interacting with the system. 2. Intuitiveness Installing and uninstalling applications is simply drag-and-drop. It can’t get much simpler and more intuitive than that. In fact, it’s hard to make any errors here, e.g. selecting some wrong option in a drop-down menu or clicking occasionally on the cancel-button. Quick and simple. 3. Effective and appropriate metaphors Mac effectively uses the power of unambiguous metaphors. The different overviews in the OS just work. Exposé does the right thing, Time Machine uses a 3D view where appropriate (none of that 3D-flip ‘just for the sake of it’-nonsense of Vista). Depth in Time Machine represents the location in time and therefore uses a neat metaphor helping the user, and browsing your albums with Cover Flow in iTunes (and Finder) feels almost like the real thing. 4. Informative error reporting on-demand Contrary to other user interfaces, Mac-applicatinos display user notifications only when something goes wrong, not permanent baloons when some process is being started or finished. Think of it, do we really need someone to tell us when something goes the way it should? 5. Hiding the technical details Manually having to defragment a hard drive? Hmm, not here. On Mac users use technical tools by communicating with simple and memorable metaphors. Most users are not savvy and they have no clue how to take care of technical details so why should a user interface prompt them to do this? 6. Fitts’ Law Essentially, the famous Fitts’ Law says that users are more productive with the mouse when they have less distance to travel and a larger target to click on to do their tasks. Mac’s design engineers have incorporated this rule in their design: almost all application menus are attached to the top of the screen, rather than to the applications’ windows. It improves the usability and reduces screen clutter. Compared to other user interfaces, regarding Fitts’ Law Mac performs better. 7. User input feedback Mac applications have no useless “OK” and “Apply”-buttons and changes are applied immediately and on the fly. Thus the system seems to be more responsive and requires less input from the users, making user feedback as effective as possible. 8. User support and navigation Remember Clippy? Mac has its own (OS wide) version as well, called Spotlight. The only difference is that it’s actually a lot more helpful and versatile. And damn speedy too! Really, navigating an OS hasn’t ever been that straightforward. It does calculations as well and launching applications is as easy as typing in its name and hitting Enter (see screenshot below*). 9. Workflow Mac doesn’t force you to focus on a single window, but keeps them all visible in the background ensuring a more efficient workflow. However this might be a thing of taste and getting used to. 10. Even kernel panic looks nice! A funny but still nice example of Apple’s attention to detail. On the rare occasions when Mac crashes, it still does so in a respectable manner. Usability-wise it’s not perfect, since it doesn’t let the user know what went wrong and only asks the user to reboot the system. Still, beautiful and elegant. *Zie http://www.smashingmagazine.com/2008/08/12/ top-10-usability-highs-of-the-mac-os/
14
“I’m not saying Mac’s user interface is perfect. There is probably no perfect solution which would satisfy everyone. Yet Mac has done it right a lot of times, at least from the usability perspective. What do you think? Do you have examples when Mac fails from the usability point of view? And how exactly is Mac’s user interface better than other interfaces?”
Vaderdag Door Iris Trepels
Na het vorige stukje over moederdag kan een stukje over vaderdag natuurlijk niet uitblijven. Vaderdag 2010 is trouwens ook al best dichtbij, namelijk 20 juni. Om de Thabloidlezende Thaliaan nog wat bij te brengen over vaderdag heb ik ook hierover maar een stukje van Wikipedia geplukt.
dag pas officieel in de VS erkend was tijdens het presidentschap van Richard Nixon in 1972. Vaderdag wordt sinds de jaren zestig ook in Nederland gevierd. Vaders gaan op Vaderdag dikwijls samen met hun kinderen activiteiten ondernemen en worden door hun kinderen in het zonnetje gezet. Er zijn ook vaders voor wie dat niet mogelijk is, omdat ze, bijvoorbeeld na een echtscheiding, geen of weinig contact hebben met hun kinderen. Om aan de behoefte van deze vaders tegemoet te komen wordt Vaderdag in elk geval in Nederland tevens gevierd met manifestaties van vadergroepen als Fathers 4 Justice. Deze vieringen staan in het teken van de emancipatie van het vaderschap. Er was bijvoorbeeld in 1997 een ballonnenactie in Arnhem, op Vaderdag in het jaar 2000 vond de bezetting van de Raad voor de Kinderbescherming Zutphen plaats. In 2005 vond een nationale vaderdagmanifestatie van Fathers 4 Justice plaats op de Botermarkt in Haarlem. In 2007 werd Vaderdag nationaal gevierd op de Brink in Deventer. Bij deze manifestaties staat de emancipatie van het vaderschap, en de strijd voor gelijkwaardig ouderschap voorop.”
“In België is Vaderdag de tweede zondag in juni, in Nederland pas de derde zondag. In Spanje, Portugal, maar ook in een deel van België (o.a. Antwerpen), wordt op 19 maart Vaderdag gevierd, de dag van Sint Jozef, de voedstervader van Jezus. In Duitsland wordt het gevierd op Hemelvaart (Jezus keert terug naar zijn Vader in de hemel). Vaak krijgt vader op Vaderdag van zijn kinderen ontbijt. Ook geven de (kleinere) kinderen knutselwerkjes die zij op de basisschool voor hun vader gemaakt hebben. Verder krijgt hij typisch op mannen gerichte cadeaus, die de commercie in winkels, etalages, reclame, etc. duidelijk in beeld brengt. Traditionele voorbeelden zijn stropdassen, sokken en sigaren, maar ook scheerapparaten en elektronica.
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Vaderdag
Naar verluidt is Vaderdag in 1909 geïntroduceerd door mevrouw Sonora Smart Dodd, uit de staat Washington, waarbij zij haar vader wilde eren, William Jackson Smart, een veteraan uit de Amerikaanse burgeroorlog, die weduwnaar was geworden, nadat zijn vrouw in het kraambed bij de geboorte van het zesde kind gestorven was. Toen zijn dochter volwassen geworden was, wilde ze de kracht en het doorzettingsvermogen van haar vader onder de aandacht brengen. Zij was hiervoor geïnspireerd door Anna Jarvis, die een moederdag lanceerde. De eerste Vaderdag vond toen plaats op 19 juni 1910 in Spokane in de staat Washington. President Calvin Coolidge steunde in 1924 het idee om een Vaderdag te vieren, maar het geheel uit mannen bestaande Amerikaanse congres wilde niet iets doorvoeren dat zo de mannen in het zonnetje zette. Het effect hiervan was dat de
15
IT-FRUSTRATIES AAN DE OVERKANT door: Gaby Schaap
It’s still, on the other side… it’s still, on the other side.. Met het WK op komst wel een leuke stone coal Engelse vertaling van een van Oranjes favorieten in tijden van positieve scores op ‘t scorebord. Maar is het dan echt zo still aan die andere kant van de campus? Om eerlijk te zijn was ik ook wat sceptisch. Ondanks het feit dat de studie zelf, Engelse Taal en Cultuur dus, echt ontzettend leuk en uitdagend is, was ik wel wat angstig voor het cultuurtje daar. Want zeg nou zelf. Op de beta, en vooral bij ons geliefde Informatica en Informatiekunde, heerst een heerlijk mannencultuurtje. Wellicht is dat voor de mannen onder jullie niet echt een voordeel, en ook niet echt merkbaar of bijster opvallend, maar wanneer je als dame liever en vaker met mannen omgaat dan met vrouwen, dan is een plek met een groot percentage X-chromosomen een huiveringwekkende gedachte. De eerste collegeweek werd mijn angst wel een beetje beantwoord. Naast constant gekwetter over ‘die ene leuke gozer in die geweldige serie’ en het uitwisselen van make-up tips, zat er naast mij iemand haar nagels, die zo lang zijn dat ze zonder make-up in een handreclame voor heksen mee zou kunnen spelen, te verzorgen. Verzorgen ja.. De eerste keer dat ik ‘de nagels’ aanschouwde waren ze gelakt ‘in de vorm van’ dobbelstenen. Mooi zwart, met een vernislaagje en daarop dan weer mooie perfect ronde witte stippen. 1 tot en met 5. Want ja, zelfs tellen kunnen ze aan de andere kant van de campus! Met een tergend geluid zat ze deze dobbelsteentjes bij te veilen aan de onderkant, en toen ik met een verbaasde blik haar kant op keek, keek ze met een even verbaasde blik aan toen ze mijn afgekloven stompjes zag; ik ben zelf een fervent nagelbijter! Maargoed, naast nagelveilende dames, is het verder eigenlijk wel meegevallen. Dit incident deed mij ernstig twijfelen of de kwaliteit van het leven daar wel uit te houden zou zijn, maar na het het voordeel van de twijfel te hebben gegeven, is het allemaal best meegevallen. Het ‘meisje met de nagels’ is inmiddels een vriendin van me, en ondanks dat we compleet verschillen in interesses en manier van leven, brengt onze studie ons op de een of andere manier toch samen. Is het niet mooi, het studeren? Maar waarom dan dat ‘it’s still on the other side’? Nou, je hoort er vrij weinig van. Net als omgekeerd overigens, horen beta’s buiten eventuele minoren om nagenoeg niets over hoe het er op andere faculteiten aan toe gaat. Het is een soort eilandje, dat Huygensgebouw. Maar wel een heel fijn eilandje. Oh, dat brengt me op een zeer groot minpunt op practisch gebied op de alfa, en waarvoor ik met alle plezier nog terug kom naar het Huygensgebouw: het PRINTEN. The Printingz. Them paperz withz them infoz! De hell on the alfa earth! Yes! Certainly!
Als je daar achter je computertje zit te werken (oh shit, nog een minpunt! Kom ik zo op!) en bijvoorbeeld eea wilt uitprinten, we nemen: wat powerpointpresentaties van blackboard gehaald, een essay, wat samenvattingen, de agenda voor een commissievergadering en oh, nog meer ppt’s, want ja, die stonden ook nog ergens. Dus je denkt! [PRINT]. Je loopt naar dichtsbijzijnde printer en drukt op Enter, want dat zegt het schermpje dat je moet doen. Vervolgens selecteer je een opdracht, steek je je chippas in het apparaatje en geef je de opdracht ‘JA’ zodat je opdracht ook geprint wordt. En ja.. dat moet je bij ALLE opdrachten doen.. ook als je er 10 hebt. De briljante oplossing die de meneer van de balie aan mij gaf, toen ik vroeg of er geen mogelijkheid was om alles in een keer te printen, was: “Dan plak je toch alles in 1 word bestandje onder elkaar? Easy does it!” ARGH!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Het tweede minpunt van de geweldige ICT hier, is het feit dat NIETS op je account wordt bewaard en als je al bij je eigen map kunt (ja, Mijn Documenten is niet overal en altijd bereikbaar) dan zou ik daar ook geen geld op durven verwedden dat dat volgendjaar nog in je mapje staat…! We hebben hier geen letteren account, alleen je RU account met studentnummer en KISS wachtwoord. Maargoed, ook als je met je RU account meerdere keren op dezelfde pc inlogt, heeft hij niets van je instellingen onthouden, dus elke inlogsessie begint weer met het installeren van Chrome, daarna Media Player en vervolgens moet je de geluidsinstellingen weer gaan bijwerken zodat je nog enigszins fatsoenlijk geluid krijgt uit je (overigens wel zeer fijne!) koptelefoons! Kortom: qua sfeer is het allemaal zo rot nog niet, maar ICT technisch moet je duidelijk op de beta zijn. En dat is ook niet zo raar natuurlijk. Er hier over zeuren heeft niet zo’n zin geloof ik, heb ik al uit betrouwbare bron vernomen, want ja.. het werkt nu toch ook al? En zo hebben we het ‘altijd al gedaan’…. Well, make that the cat wise… vroeger hadden ze alleen papyrus en wat inktvisinkt… en ook dat is verbeterd! Ach.. als dat ‘t ergste is, dan houd ik het hier nog wel een jaartje of 3 is, al zal ik wel het kneuterige van de beta gaan missen. Want ondanks de hypermoderne look, is het een kneuterig bolwerkje, van info’s, bio’s, scheiko’s en ander gespuis. Onze eigen kantines, informele omgang met docenten, geweldige terminalkamers en heerlijk rustig studielandschap…. Ik zal ‘t missen en daarom nog vaak daar te vinden zijn, ook als ik volgend jaar geen bestuur van Thalia meer ben. Maar kom gerust eens een kijkje nemen ‘bij ons’, en doe vooral een minor bij Engels! Of natuurlijk een andere letteren studie. Het is best gezellig, en als man zit je daar tussen al die vrouwen stiekem best goed ;) Andere opties zijn natuurlijk leuke activiteiten samen organiseren, een Open Thaliafeest organiseren en daar veel andere verenigingen uitnodigen! Dus dat raad ik het nieuwe bestuur dan ook van harte aan! Dus. Yes. Yours sincerely, Gaby
16
ROFLMAO zzv
17
Aia Software is naast hoofdsponsor van Thalia de ontwikkelaar en leverancier van de documentcreatie software genaamd ITP (Intelligent Text Processing). ITP is de beste methode om bedrijfsdocumenten met bestaande gegevens en conform de huisstijl automatisch te produceren, printen, publiceren of als e-mail te versturen. Aia Software is
een spin-off van de Universiteit Nijmegen en nog steeds een Nederlands bedrijf. Sinds haar oprichting in 1988 is Aia gegroeid van een onderneming die vooral de Benelux bediende, tot een wereldwijd opererend bedrijf met 5 buitenlandse kantoren. We werken nu in totaal met zo’n 100 medewerkers. Het hoofdkantoor zit in Nijmegen.
www.aia-itp.com -
[email protected]
18
I love Alaska Erik Steinmann
Oorspronkelijk was ik van plan een artikel te schrijven over internetcensuur (of meer algemeen staatscontrole) door Westerse overheden maar dat kwam niet echt van de grond. Daarom heb ik maar besloten om een specifiek onderdeel van staatscontrole op het internet uit te lichten: het bewaren van zoekopdrachten. Vraag: Wat hebben het vermoorden van irritante vogels in de achtertuin, een snurkende echtgenoot, de aanwezigheid van homokerken in Houston en de overdraagbaarheid van AIDS via zweet met elkaar te maken? Antwoord: het zijn allemaal zoekopdrachten en vragen van gebruiker #711391, een (waarschijnlijk) getrouwde vrouw van middelbare leeftijd uit Texas. En daar zijn we aangeland bij de titel van dit schrijfsel.
op je eigen naam) en het invoeren van andere persoonlijke zoekopdrachten goed mogelijk deze anonieme identificatiecodes aan een fysiek persoon te hangen. De New York Times achterhaalde van diverse gebruikers de echte identiteit [2]. Een voorstel (eigenlijk een verzoek aan de commissie) om de, beruchte, Europese bewaarplicht van telecommunicatieverkeer uit te breiden met het opslaan van onze zoekopdrachten is onlangs door het Europees Parlement aangenomen. Met dank aan de ondertekening door vijf Nederlandse parlementariërs van de Christelijke partijen [3]. Of dat een goede of slechte zaak is moet iedereen natuurlijk voor zichzelf uitmaken. Maar voor mij maken de besproken filmpjes eens te meer de kracht (en het gevaar) van verbonden data duidelijk.
Dit stukje gaat niet over mijn liefde voor Alaska, daar ben ik immers nooit geweest. De enige bewoner uit die staat die ik ‘ken’ is Sarah Palin. I love Alaska is de titel van een minifilm van Nederlandse makelij [1]. De filmpjes van Lernery Engelberts en Sander Plug draaien om een uitgelekt bestand met zoekopdrachten van AOL-klanten. I love Alaska toont beelden van het mooie, maar toch wel desolate landschap van Alaska met daaronder een vrouwenstem die zoekopdrachten van #711391 voorleest. Langzaam maar zeker ontspint uit de verzameling querys een tragisch
[1] http://www.minimovies.org/documentaires/view/ ilovealaska [3] http://en.wikipedia.org/wiki/AOL_search_data_scandal [2] https://www.bof.nl/2010/06/24/ bewaren-zoekgegevens-dichterbij-dankzij-5-nederlanders/
verhaal. Drie dagen lang stond het bestand met zoekopdrachten voor iedereen open en komt er opvallend gevoelige data van personen naar buiten. Voordat AOL de toegang had afgesloten was het bestand natuurlijk reeds vele malen gekopieerd en verspreid. Namen stonden er niet in maar over de nummers op het lijstje weet je nu meer dan je ooit zou willen weten. Bovendien is door de praktijk van “ego searching” dat bijna iedereen weleens doet (het zoeken
19