23 juli – 8 augustus 2014
Costa Rica; het lijkt wel de gedroomde reisbestemming voor ons gezin: kindvriendelijk land, volop natuur, strand en zwembad, veel afwisseling, grote en kleine beesten die zich doorgaans gewillig laten fotograferen, lekker eten en drinken… De keuze was dan ook vrij snel gemaakt. Voorafgaand aan deze reis contacteerden we verschillende reisorganisaties voor een individueel reisprogramma voor een gezinsvakantie van 14 dagen. De vlucht boekten we afzonderlijk (dit was iets voordeliger dan vlucht mee boeken in één pakket bij de reisorganisaties). Uit de verschillende voorstellen die we kregen bood Travelnauts (www.travelnauts.nl) de interessantste programma/prijs verhouding, en bovendien waren ze zeer klantgericht en behulpzaam om het programma te fine-tunen, wat zeker niet van elke organisatie kon gezegd worden. Daarna de ESTA voor de tussenlanding in de US aangevraagd, wandelschoenen, insecten-repellent en co aangeschaft, inpaklijsten opgesteld,… En dan is het aftellen. En hopen dat het geen foute gok zal blijken om toch maar in het regenseizoen naar daar te vertrekken. Al is ‘droog seizoen’ een relatief begrip in Costa Rica, zo blijkt uit andere reisverslagen. En wolkenluchten kunnen bovendien mooie foto’s opleveren, heh. Verder is het ook hopen dat het programma niet te zwaar zal uitvallen, met veel verschillende locaties over het hele land verspreid en bijhorende autoritten over niet zo denderende wegen. Aan de ene kant willen we er zoveel mogelijk uithalen op die 14 dagen, maar aan de andere kant blijft het toch een (gezins)vakantie. We zien wel! gidsen en kaarten: Costa Rica Insight Guide (2014) isbn 9789066554313 Birds of Costa Rica, Richard Garrigues isbn 9780713683691 The wildlife of Costa Rica, Fiona Reid isbn 9780801476105 Mammals, Amphibians, and Reptiles of Costa Rica, Carrol L. Henderson isbn 9780292722743 Costa Rica Travel Reference Map 1 : 300 000, International Travel Maps alle foto’s © Bart Vancoppenolle op de voorpagina: white-throated mountain-gem, San Gerardo de Dota
Verblijf: Buena Vista Hotel http://www.hotelbuenavistacr.com/ Eindelijk de grote dag. We hoeven niet eens schandalig vroeg op te staan. De koffers staan gepakt, enkel nog wat last-minute dingetjes regelen. Beestjes eten geven, ijskast afzetten, gaskraan dicht en als allerlaatste het water afsluiten, ge kent dat. Maar je zal altijd zien: op de allerlaatste minuut breekt de aftapkraan van de hoofdleiding af en op een vloek en een zucht staan waskot en ondergetekende onder water, zodat we ons uiteindelijk nog moeten haasten om onze trein te halen. Maar we halen hem, en aansluitend onze vlucht naar Atlanta. Daar worden door de paranoïde grenscontrole bijna onze zes Belgische appels geconfisceerd. Gelukkig is er ene met gezond verstand die beseft dat de appels sneller het land zullen verlaten als ze gewoon in onze rugzak blijven dan als ze daar blijven. Soit, drie uur later zitten we, met appels, op onze vlucht naar San Jose. Vermoeidheid en wat turbulentie zorgen er voor dat Emma gefaseerd haar maaginhoud moet prijs geven. ‘t Is tijd dat we er zijn! De opvang aan de luchthaven in San Jose is prima geregeld. We krijgen een bondige maar voldoende uitleg (ne mens heeft ook geen zin in een half uur blabla na 20 uur reizen), de nodige paperassen worden overhandigd en het taxibusje rijdt voor. Een half uurtje later komen we aan in het Buena Vista Hotel en krijgen we onze sleutel van de mooie en ruime familiekamer met twee uitstekende tweepersoonsbedden, maar helaas ook 1 belabberd zetelbed. We gaan rond 21u30 lokale tijd (5u30 in België) slapen. Nu ja, veel slapen zit er, wellicht door het uurverschil, eigenlijk toch niet in.
Verblijf: Mawamba Lodge http://www.mawamba.com/ Standaard wordt door Travelnauts een dagje rust en acclimatisatie voorzien in San Jose. Maar in San Jose is au fond geen knijt te zien. Omdat wij niet zo veel zin hadden in zo’n dagje ‘wachten’ hadden we die rustdag op voorhand laten annuleren en gaan we ineens voor de verplaatsing naar Tortuguero. Achteraf hebben we daar zeker geen spijt van gehad. Het taxibusje komt ons om halfzes aan het hotel ophalen maar we zijn al ruim op voorhand wakker. De koffiezet in onze kamer voorziet ons van de eerste voortreffelijke Costaricaanse koffie. Bij het verlaten van onze kamer zien we een eerste kolibri rondsnorren, maar het is nog te donker om er iets van te maken. Het busje is mooi op tijd en brengt ons samen met een Nederlands gezin naar de afspraakplaats bij de luchthaven waar we overstappen op grotere bus met gids Cynthia. Papiertje afgeven met onze reservatie en klaar! Geen gedoe dankzij de vouchers
De rit gaat dwars door het centrum van San Jose. We pikken nog wat mensen op aan hun hotel en vertrekken voor een rit van een paar uur in de motregen doorheen het Braulio Carillo National Parc. Onderweg zien we van uit de bus great-tailed grackles, die zullen bijna de hele reis dagelijks te zien zijn. We komen langs de samensmelting van de ‘witte’ Rio Hondura, die helder regenwater uit het nationaal park afvoert, en de gelige Rio Succio ofte ‘vuile rivier’. De gele kleur is het gevolg van zwavelbevattende sedimenten van de Irazu vulkaan die door de rivier meegevoerd worden.
Rio Hondura meets Rio Succio
aardbei pijlgifkikker
In Guapilles stoppen we voor het ontbijt in een open restaurant. Het is onze eerste kennismaking met de Costaricaanse keuken. Rijst met bonen, gebakken eitjes, gebakken worstjes, iets muffinachtigs en veel vers fruit. Eens rondpiepen in de onmiddellijke omgeving levert Great kiskadee, een vijftal strawberry poison dart frog, een grote luidruchtige cicade en de eerste blue morpho op. Tijdens het ontbijt krijgen we ook de eerste tropische vlaag te verwerken, maar na een half uurtje klaart het alweer op. We vertrekken dan ook uit Guapilles met een stralend zonnetje, en onmiddellijk zitten er heel veel roofvogels in de lucht, vooral zwarte en kalkoengier. Er zijn nog veel andere opvliegende vogels te zien, maar vanuit de rijdende en schuddende bus (de wegen zijn behoorlijk rampzalig) valt er geen naam op te plakken. Bij de verspreide groepjes zeboe-koeien zitten meestal wel wat koereigertjes. Het laatste stuk naar Tortuguero gaat over een onverharde weg vol putten, bulten en uit hun oever getreden riviertjes. Geen probleem toch met een bus? Onderweg stopt de chauffeur ook even om een vastgelopen busje te depanneren, en voor overstekende bananen (die worden aan katrollen via kabels over de weg getransporteerd). Pura vida! Waarnemingen: three-coloured heron, house sparrow.
riviertje bij de stop in Guapilles
Onder een stralende hemel stappen we in La Pavona over van de bus op het bootje en vertrekken voor een uurtje varen richting Mawamba lodge, met onderweg een drietal central American spider monkey, Jezus Christ lizards, cattle egret, threecolored heron, spotted sandpiper, southern roughwinged swallow en white collared swift. Er zit veel stroming op het water, dat bruin ziet van het meegevoerde sediment. Maar de stuurman vaart probleemloos langs meanders, omgevallen bomen en meedrijvend wrakhout. We varen richting Tortuguero, een klein dorp gelegen op een langgerekte zandbank van een paar kilometer lang en een goeie honderd meter breed, geprangd tussen de lagune en de Caraïbische zee. Onze lodge ligt op diezelfde landtong, net buiten het eigenlijke dorp.
pendelbootjes bij La Pavona
selfie!
via de kanaaltjes naar Tortuguero
Aan de mawamba lodge worden we opgewacht met een lekkere fruitshake. Verspreid zitten behoorlijk wat green iguana. We krijgen onze kamers toegewezen: twee naast elkaar gelegen hutten met vliegengaas in plaats van ramen, een badkamertje en terras met hangmatten en schommelstoelen. Prima! Na het middagmaal (buffet, lekker) en een eerste plons in het zwembad stapt ons groepje de boot op naar Tortuguero-dorp, waar we een korte rondleiding krijgen van Cyntia en dan op eigen houtje terug richting lodge mogen wandelen. Maar niet vooraleer we kokosmelk recht uit de noot (flets), Costaricaanse Fanta (zoeter dan hier en knaloranje) en Imperial (lokaal biertje, best ok) proeven. De lucht zit donker en dreigend tijdens onze wandeling langs de Caraïbische zee terug naar Mawamba, maar we houden het droog. De rest van de namiddag spenderen we in de tuin en het zwembad van de Mawamba-lodge. Waarnemingen Mawamba en Tortuguero: vleermuis spec, Collared araçari, gierzwaluw spec, kolibri spec, great kiskadee, blue gray tanager, great tailed grackle, anhinga, magnificent fregatebird, black vulture, turkey vulture, montezuma oropendola, striped basilisk, green iguana, veel andere hagedissen, giant toad, blue morpho, postman en veel andere vlinders. green iguana
local bar in tortuguero
tortuguero dorp
vers kokossap
een van de talrijke hagedissen
tortuguero
kunst met kokosnoten
striped basilisk
green iguana
blue-gray tanager
zwembad Mawamba lodge
hagedis
Mawamba
in het zwembad
dreigende wolken boven de Caraïbische zee
montezuma oropendola
Er staat een vroegmorgenboottocht van 5u30 tot 8u op het programma. De wekker staat op, maar is eigenlijk is het niet nodig: we zijn probleemloos op tijd wakker. Een lekkere kop koffie aan de receptie en dan met ons groepje de boot op. Het zonnetje schijnt en de dieren lijken zich niks aan te trekken van motorgeluid of gebabbel. Het is dus niet nodig om een peddelbootje te reserveren, want je legt er veel minder afstand mee af (het meeste hebben we vrij ver van de lodge gezien) en de beesten zijn er echt gerust op. De stuurman kent z’n vak en heeft een scherp oog (en kent waarschijnlijk ook wel ‘de plekjes’). We krijgen heel mooie waarnemingen van white faced capuchin, mantled howler monkey, central american spider monkey, maar ook green iguana, blue morpho, anhinga, bare throated tiger heron, little blue heron, great egret, green heron, green ibis, black vulture, laughing falcon, northern jaçana, spotted sandpiper, crimson fronted parakeet, redlored parrot, mealy parrot, great green macaw, rufous tailed hummingbird, bluegray tanager, green kingfisher, ringed kingfisher, keel-billed toucan, collared araçari, chestnut-colored woodpecker, great kiskadee, great tailed grackle en Montezuma oropendola. En dan moeten we nog aan het ontbijt beginnen. laguna de Tortuguero
great green macaw
bare-throated tiger heron
rietveld aan de rand van de lagune
keel-billed toucan
mantled howler monkey
anhinga
laguna de Tortuguero
Na het ontbijtbuffet staat er een korte begeleide wandeling gepland rond de lodge met een bezoek aan de lokale kikker- en vlindertuin. Het is ondertussen behoorlijk warm en zweterig. De aandacht gaat vooral naar een paar planten- en boomsoorten en naar de kikkers en vlinders in de afspanningen. Met de vruchten van een struik (naam vergeten) mogen de meisjes hun lippen rood verven en de jongens indianenstrepen op hun gezicht schilderen. Of beiden natuurlijk.
Vogels vliegen er ook wel rond, maar die moet je zelf op naam brengen : blue-gray tanager, rufous tailed jacamar (vlak voor m’n neus op de cacaoboom vlak voor onze bungalow, maar ik had natuurlijk mijn fototoestel niet in mijn pollen, djutoch!), clay colared robin (continu fouragerend rond onze hut), common tody flycather, great kiskadee, great tailed grackle, Montezuma oropendola, black cowled oriole, magnificent fregatebird, bananaquit. Hier en daar ook de gigantische spinnenwebben van de golden orbweaver. Na de wandeling zoeken de kinderen het zwembad op, waar ze verder verbroederen met Meike en Nienke, twee Nederlandse zusjes uit ons groepje.
Vanaf 13 uur kan er aan de receptie gereserveerd worden voor de schildpaddenexcursie ’s avonds. De schildpaddenstranden liggen gewoon voor de deur van de lodge. Er is ruim plaats genoeg, dus geen nood om je te haasten. Er dient cash betaald te worden (30 US dollar per persoon), want het geld gaat handje contantje naar de lokale gidsen en het nationaal park. Visitor payback , beter zo dan dat ze de schildpadden en hun eieren stropen zoals vroeger gebeurde. Na de lunch maken we een tweede boottocht in het Tortuguero Nationaal Park. Met dezelfde stuurman als deze morgen, hoera! Deze keer in een ander deel van het mangrovebos. We vertrekken droog maar na ongeveer een uurtje begint het te regenen zodat we uiteindelijk kletsnat uit de boot zullen stappen. Als het hier regent, dan valt het met emmers uit de lucht. Grote emmers. Veel emmers. Toch zien we heel wat beestjes, en vaak heel mooi en van dichtbij: Hoffmann’s two-toe sloth, mantled howler monkey, white faced capuchin, spectacled caiman, double-crested basilisk, black river turtle, anhinga, green heron (van op een metertje, met jongen in het nest), turkey vulture, northern jaçana en de spectaculaire montezuma’s oriole. We hebben een uurtje tijd om kleren uit te wringen, een douche te nemen en iets droogs aan te trekken. Om 17 uur is er een (verplichte) infosessie over de nachtelijke zeeschildpaddenexcursie. één ding is duidelijk: er wordt niet mee gelachen. Geen foto’s, geen geurtjes, geen lichtgekleurde kleren, geen licht, niet aanraken, niet praten,… regels overtreden betekent zonder pardon van het strand vliegen (de hele groep) en een werkverbod voor de gids voor de rest van het seizoen. Domper op de vreugde: de zeeschildpadden laten op zich wachten dit jaar: sommige nachten is er niks te zien, soms 1 schildpad, uitzonderlijk een paar. Don’t get your hopes up met andere woorden. Na het dinnerbuffet is het nog enkele uren wachten, want we werden ingedeeld in de late groep van 22 tot 24u. De kinderen doen (begrijpelijkerwijs uitgeput) een dutje, Isa en ik drinken alvast een ‘green turtle’-coctail (vodka, ginger ale, limoen en een flinke scheut kleurstof) op de goede afloop. Om 21u30 worden we ingedeeld in kleine groepjes en vervolgens naar een wachtpost dicht bij het strand gebracht waar zo’n 150 man zit te wachten. Het regent dat het giet (Nog grotere emmers! Nog meer!) maar we zitten gelukkig onder een afdak. Na zo’n drie kwartier zet de hele groep zich in beweging, allemaal naar die ene schildpad die die avond eieren komt leggen. Het is een flink eind stappen, terwijl het hele eierleggen maar een klein uurtje duurt. Geen tijd te verliezen dus, en we soppen doorheen plasjes en plassen. Maar we zijn op tijd! De groene zeeschildpad is net klaar met haar werk als we aankomen. We zien haar in het rode licht van de gidsen van haar nest terugkeren naar de zee. Hoop en al een goeie minuut, maar het blijft indrukwekkend, zo’n mastodont. En dat in een gigantische tropische plensbui met donder en bliksem boven de Caraïbische zee. We zijn allemaal dóór en dóór nat tot op onze onderbroek, inclusief schoenen en jassen. Maar wat zijn we blij met onze schildpad. Doodop vallen we in ons bed. De hele nacht zijn er niet-aflatende regenbuien en gigantische onweders. Het golfplaten dak van onze lodge klinkt als een ratelende trommel. ’s Morgens staat alles blank en regent het nog altijd stevig. Welkom in het regenseizoen.
