17 mei 2004 Afvalprobleem bedreigd volksgezondheid en milieu Oplossing in zicht Het grootste milieuprobleem in Suriname is afval. Er is geen adequate afvalinzameling, geen behandeling van afvalwater en nauwelijks afvalverwerking, waardoor de gezondheid van mens en milieu ernstig wordt bedreigd. Het ministerie van OW tracht een begin te maken aan de oplossing van dit probleem door de desbetreffende verouderde wetgeving te moderniseren. Door de snelle economische ontwikkeling is de hoeveelheid afvalstoffen (huisen tuinafval, grof vuil, gevaarlijk en industrieel afval de laatste jaren vermeerderd. Groot Paramaribo alleen producert gemiddeld 180 ton afval per dag. Dit afval bestaat uit aluminium blikken, plastiek, tuinafval, voedselafval, papieren, kartonnen, consustructie afval, industrieel afval, vloeibaar afval, medisch afval en groot afval zoals autowrakken en koelkasten. Het afval wordt niet of onregelmatig opgehaald en doordat adequate wetgeving ontbreekt, dumpen burgers en industrieen in bepaalde wijken daarom illegaal hun afval langs de straten of in het water. De vuilophaal en –verwerking en het storten van afval is echter de taak van het ministerie van OW in groot Paramaribo en het ministerie van Regionale Ontwikkeling in de distrikten, inclusief de markten. Het ministerie van Volksgezondheid zorgt voor de milieuhygiene en de controle Voor zover het afval wordt ingezameld wordt deze door de verantwoordelijke instanties gewoon gedumpt op officiële open stortplaatsen. Dumping Zowel op de offficiële als op de illegale stortplaatsen dumpen officiele authoriteiten en burgers ongecontroleerd (zonder milieuvoorzieningen, voorzieningen om de hinder te beperken en zonder toezicht geen leiding, prive personen en bedrijven kunnen zich op elk moment en op elke plek ontdoen van afval). Dit ongecontroleerd dumpen veroorzaakt een grote milieubelasting, hinder, aanwezigheid van ongedierten zoals gieren, ratten, vliegen en andere insecten en verontreiniging van de lucht en het grond en oppervlakte water. Giftige substanties en gassen komen immers vri. De afvaldumping op zowel illegale als legale stortplaatsen bedreigt de gezondheid van mens en milieu ernstig. Water gerelateerde ziekten zijn dan ook doodsoorzaak nummer een bij kinderen in Suriname en tijdens de regentijd heerst er een griepepidemie. De vegetatie in de omgeving van de stortplaatsen en het aquatisch leven van bijvoorbeeld de Pararivier worden ook vernietigd. De huidige wettelijke bepalingen (politiestrafwet, hinderwet en vier decreten) bieden de mogelijkheid enkele van deze problemen op te lossen, maar deze wetten zijn verouderd en de overheid heeft niet de capaciteit de naleving van de wetten mogelijk te maken. Specifieke wetten en bepalingen die lozing, inzameling, opberging, transport, recycling en verwerking van afval regelen, ontbreken. Bezorgdheden De laatste twintig jaar hebben wetenschappers en overheidsvertegenwoordigers zich gedurende congressen, seminars, workshops en studies met bezorgdheid gebogen over het afvalprobleem in Suriname. Ze concludeerden, dat het afval gecontroleerd moet worden gestort. Gecontroleerd storten is de basisvorm van afvalverwijdering. Het betekent, dat het afval op een gecontroleerde en beheerse wijze via een strak management wordt verwerkt. Een gecontroleerde strotplaats is geisoleerd van de
omgeving, waardoor er geen uitstroom van percolaat kan plaatsvinden. Bodem, grond en oppervlaktewateren worden derhalve niet verontreinigd. Na het storten vindt compactering en afdekking plaats, waardoor hinder in de omgeving wordt voorkomen. Een gecontrolelelrde stortplaats is ook bewaakt om afvalrapers te vermijden. De participanten aan het seminar concludeerden tevens, dat een systeem moet worden ontwikkeld voor de ophaal en verwerking van huisvuil en industrieel afval en ander vuil in stad en distrikt, dat de water wingebieden moeten worden beschermd en dat er een wet moet komen op de inzameling van vast afval.
Afvalstoffenwet Om een begin te maken met de oplossing van het afvalprobleem in Suriname heeft het ministerie van OW een afvalstoffenwet ontworpen. De ontwerpwet voorziet in regelgeving voor de verwerking van afval en de bescherming van het milieu. Deze wet gaat uit van het internationaal gangbare principe van ‘de vervuiler betaalt’. Voor elk soort afval wordt afzonderlijk regels vastgesteld die moeten voorzien in een duurzame en milieuvriendelijke verwerking. In het wetsontwerp zijn regels opgenomen voor de wijze waarop de verschillende soorten vuil verzameld, getransporteerd en verwerkt moeten worden. De ontwerpwet stelt een verwerkingsmethode (zie elders op deze pagina) voor van composteren en vergisten van organische afvalstoffen en verwerking gericht op verbetering van de kwaliteit van afval en gecontroleerd storten van die afvalstoffen die niet doelmatig op een andere wijze verwerkt kunnen worden. In de ontwerpwet zijn ook sancties opgenomen die overtreders strafbaar stellen met een zware boete of inhechtenisneming. Het ministerie van OW is thans samen met het ministerie van Justitie en Politie bezig met de laatste wijzigingen van de ontwerp afvalstoffenwet, waarna die zal worden aangeboden aan de Raad van Ministers en De Nationale Assemblee. In het wetsontwerp zijn er ook bepalingen opgenomen voor de bescherming van het milieu, die zullen corresponderen met het ontwerp milieuwet, die het NIMOS in november 2002 heeft ingediend bij het ministerie van Arbeid Technologische Ontwikkeling en Milieu (ATM). Volgens de minister van ATM is na bestudering van de wet gebleken dat deze niet in lijn is met het regeringsbeleid en dat een commissie is ingesteld om ervoor te zorgen dat de wet in lijn wordt gebracht met het ministerie Bron: PAHO, ........ Rio Verklaring over Milieu en Ontwikkeling, 1992 NIMOS, Politieke moed: een noodzaak voor milieu en gezondheid”, een overzicht van gedane aanbevelingene, 2000 NIMOS, Afvalmanagement in Suriname toen en hoe nu?, 2002 Seminar Afvalverwerking, 7 november 1997 NIMOS, state of the environment, NIMOS, milieuwet NIMOS,….. De West, 11 mei 2004
Afvalverwerking Voor de ene is het afval, voor de andere is het een grondstof, dat verwerkt kan worden tot een produkt.. Afval kan op verschillende manieren worden verwerkt. Het kan of worden verbrand, gecomposteerd of gepermenteerd.Verbranding vindt plaats in gesloten ovens. Het vuil wordt gestort in een bunker en gesorteerd de verbrandingsoven ingevoerd. De afvalgassen moeten worden gereinigd, omdat er meer giftige stoffen in zitten, zoals dioxine, de giftigste stof op aarde. Composteren is het proces, waarbij uit organisch afval compost wordt gemaakt Bacteriologische werking
breekt het organisch afval af tot een materiaal dat in de praktijk geschikt is als bodemverbeteraar. Composteren kan alleen bij een gescheiden inzameling van het afval. Dit vergt echter een gedisciplineerd aanbiedingsgedrag. Fermenteren of vergisten van afval is het proces waarbij het afval in een gesloten reactor wordt afgebroken. Ook hier doen de bacteriën het werk Bij het afbraakproces ontstaan gassen zoals methaan die kunnen worden gebruikt om energie op te wekken. Verschillende landen verwerken afval. In een kleine proeffabriek in Philadelphia kan een proces dat thermische deppolymerisatie heet per dag zeven ton organisch afval omzetten in drie waardevolle en milieuvriendelijke producten: olie, gas en mineralen. Het proces is ontworpen om bijna elk type afval op koolstofbasis (slachtafval, banden, plastic flessen, oude computers, stadsafval, riool afval, industrieelafval, olieraffinageresten en zelfs biologische wapens zoals miltvuursporen) in deze drie eindproducten afbreken. In Suriname zijn ondernemers nog niet echt tot het besef gekomen, dat afval een grondstof kan zijn voor een eindproduct.. Slechts enkele zoals Fernandes.die petflessen recycled. DWT, 16 december 2003 Seminar Afvalverwerking, 7 november 1997
Dodelijk afval geretourneerd aan de VStroepen Irak, Baghdad – Ze beweerden massavernietiginswapens te zoeken, maar laten wel toe dat er tonnen aan nucleair materiaal worden vervoerd. Ze zeggen, dat het nucleair afval geen gevaar vormt voor de gezondheid van de mensen in Irak, maar weigeren de toegang tot experts. Dorpen rondom Tuwatha, een nucleair complex ten zuiden van Baghdad, worden besmet met dodelijke radiatie. Een convooi van voertuigen met banieren van Greenpeace, met het opschrift ‘ Al Tuwatha – nucleaire ramp – Handel nu!’ begaf zich naar de kerncentrale. Een milieuactivist liep aan de voorkant met een witte vlag en plaatste een grote uranium mengbus voor de militaire bewakers van de nucleaire centrale. De bus, die een grootte heeft van een kleine auto, bevatte beduidende hoeveelheden radioactief materiaal en was gedumpt in een druk deel dichtbij de Tuwaitha centrale. Ondanks de militairen hiervan op de hoogte waren, bleef de bus langer dan 20 dagen open. Als dit was gebeurd in de Verenigde Staten (VS), Engeland of een ander land, zouden de dorpen rond Tuwaitha krioelen van de radiatieexperts en ontsmettingsteams. Het gebied zou aangemerkt worden als een nucleair rampgebied en de inwoners zouden onmiddelijk medisch onderzocht worden. De mensen van Irak verdienen niet minder van de internationale gemeenschap. Het is schandalig dat de Irakezen zo genegeerd worden en dit moet rechtgetrokken worden, aldus Mike Townsley van Greenpeace International. De radiatieexperts van Greenpeace hebben verlaten uraniumbussen en radioactieve bronnen verspreid in de gemeenschap gevonden. Veel van het materiaal werd gestolen in de kerncentrale door de dorpelingen. Ze gebruiken de bussen om hun huizen te bouwen en om voedsel en water in op te slaan, zonder zich te realiseren hoe gevaarlijk dit voor hen is. Onderzoek van een week heeft onder andere uitgewezen dat de radioactiviteit wel 10.000 maal hoger dan normaal is in een anntal huizen en dat er voortdurend verhalen zijn van onbekende ziekten na in contact te zijn gekomen met het matriaal van de Tuwaitha centrale. De VSauthoriteiten staan erop de verantwoordelijkheden te dragen voor de bescherming van de gezondheid van de mensen, maar blijven consequent ontkennen dat er gevaar is voor de lokale populatie en weigert de nucleaire experts van de VN, de International Atomic Energy Agency, een behoorlijke ontsmetting en documentatie te laten plegen in Irak. Het laatste nieuws uit Tuwatha is, dat het Greenpeace team de militairen die gestationeerd zijn bij de nucleaire kerncentrale zover heeft gekregen te gaan naar het huis waar de radiatienivo’s 10.000 maal hoger zijn dan normaal. Zij hebben de radioactieve bron toen verwijderd en teruggebracht naar de centrale. Het hoofd van de radiatieafdeling van het VS leger gaf toe dat de WHO en de IAEA zo snel mogelijk daar zouden moeten zijn.
Bron: Greenpeace
Bomaanvallen vernietigen toerisme Indonesië Bali, Indonesië – Dodelijke bomaanvallen op nachtclubs in 2002 hebben bijna de vitale toerisme industrie van Bali evrnietigd. Nu worden de toeristen afgeschrikt door vuile stranden, stinkende rivieren en voedselvergiftigingen, waardoor de toerismesector zich niet voledig kan herstellen. Van de economie van het eiland is 90% gebaseerd op toerisme. Bali heeft een zware slag gehad toen een bom ontplofte in een nachtclub op 12 oktober 2002, waarbij er 202 mensen, overwegend toeristen, omkwamen. Deze aanval, welke waarschijnlijk kwam van een AlQaeda extremistische groep, maakte dat het aantal toeristen afnam met 60% en duizenden Balinezen verloren hun werk. De oorlog tussen Irak en de VS en de uitbraak van SARS, droegen nog meer bij aan de problemen van het eiland. Bali is juist begonnen zich te herstellen, maar gemeenschapsgroepen vrezen, dat de groeiende degradatie van het milieu in de meeste bevolkte gebieden op lang termijn een grotere bedreiging vormt voor de economie, dan een terroristische aanval. In het hoofd toeristisch gebied van Kuta, liggen hopen vuil op het strand en komen er stinkende wasems uit de afvoerbuizen die soms verstopt zijn met rioolvuil. In het ziekenhuis werden 25 toeristen van Taiwan opgenomen met dysenterie, na gegeten te hebben in een Chinees restaurant. Milieu activisten waarschuwen dat rioolwater vaak de rivieren vervuilt en vele toeristen hierdoor diarree krijgen. Ook krijgen surfers en zwemmers, die lang in zee blijven, koorts door de lage kwaliteit van het water. Er is geen coördinatie tussen de districtsbesturen en de provinciale besturen, zegt de directeur van de Bali Tourism Authority. Elk district streeft ernaar hotels te bouwen zonder rekening te houden met de schade die zij kunnen veroorzaken aan het milieu. Een milieugroep, genoemd A Wave Of Fresh Air, heeft publieke toiletten gebouwd en heeft de leiding over de vuilophaal op populaire surfstranden. Deze groep werkt ook met hotels en kleermakers om het afval dat de waterwegen binnen komt te verminderen. We hebben jarenlang voordeel getrokken uit de schoonheid van Bali. Het is nu tijd om iets voor haar terug te doen, zegt de leider van de groep. Bron: San Diego……….
Nieuwe mondiale extincie Een gedetailleerd onderzoek van vogels en vlinders in engeland vertoont een vermindering van 5471% in hun populatie. Dit suggereert dat de wereld weer een grote extinctie zal meemaken. Onderzoekers zeggen dat de zesde grote extinctie op weg is en dat de mens de oorzaak is van deze. De resultaten van het onderzoek, welke gedaan is over een periode van 40 jaar in engeland, Schotland en Wales, waarbij er 20.000 vrijwilligers alle vogels, vlinders en palnten die ze konden vinden hebben geteld, wijzen uit dat er een scherpe vermindering is in de populaties en dat sommige soorten reeds zijn verdwenen. Van de 1254 plantsoorten is er een vermindering van ongeveer 28% in de laatste 40 jaren. De gegevens van dit onderzoek ondersteunen het idee dat de opkomst van de mens in de tienduizenden jaren samen met de klimaatsveranderingen, de uitsterving veroorzaken van vele diersoorten en de natuurlijke wereld hervormen op manieren die niet helemaal worden begrepen.wetenschappers hebben 5 uitstervingen geidentificeerd, waarvan de laatste en meest populaire, de uitsterving van de dinosaurussen (63 miljoen jaar geleden) is, veroorzaakt door een astroide die op de aarde insloeg. De grootste extinctie maakte een einde aan de Permiaanse Periode, 250 miljoen jaar geleden, waarbij er 4% van alle levende wezens gespaard bleef. We zijn in het midden van de zesde uitsterving, die 50.000 jaar geleden is begonnen, maar het is niet duidelijk als het zo erg zal zijn als sommige van de vorigen, zegt een
zooloog. De fossiele gegevens wijzen uit dat vele dieren in Australie, Madagascar en Nord Amerika begonnen uit te sterven met de komst van de mens in die gebieden. Een voorbeeld hiervan is de verdwijning van de mammoets, kamelen, reuzen luiaards en de sabeltandtijger uit het natuurlijk milieu van Noord Amerika. Bron: CNN
Comfortabele Keniaanse schoenen van … oude autobanden! Een delagatie van ouderen van een pastorale gemeenschap kreeg een paar sandalen als gift toen zij een bezoek bracht aan een voormalige vrijheidsstrijder die nu de minister van veeteelt is in Kenia. De sandalen, die bekend staan als ‘Akala’ zijn gemaakt door een vakman van een stam in de pas onafhankelijke staat en de Kenianen zijn er trots op. De minister verklaarde, dat de sandalen de veerkracht en weerstand symboliseren, welke de vrijheidsstrijders hebben getoond gedurende het langdurig gevecht om te komen vanonder het koloniaal juk van Engeland. De traditionele akala sandalen worden gewoonlijk gedragen in de herderlijke stammen zoals de Maasai in Kenia. Het is sterk schoeisel die alle weercondities en scherpe woestijndorens weerstaat en het verslijt niet. Er is weinig geschreven over deze wondersandaal, maar schoeisel gemaakt van oude banden bestaat al generaties lang in vele delen van de wereld. Met deze achtergrond hebben 2 amerikaanse studenten in Kenia, Benson Wikyo en Mathew Meyer, een project ontwikkeld in 1995 om oude banden te recyclen. Dit project voorziet in werkgelegenheid voor ongeveer een half miljoen inwoners van de sloppen, waar men leeft van minder dan een dollar per dag en waar geweld, drugs, criminaliteit en onhygienische toestanden aan de orde van de dag zijn. In 1 maand kan de export van van de sandalen ongeveer $ 33.000 opbrengen. Momenteel werken er 30 sandaalmakers in het project. De jonge sandaalmakers verdienen ongeveer $ 30 per maand. Lokaal gezien is dat een redelijk salaris, waarmee ze hun gezien kunnen voeden en er nog geld overblijft voor andere benodigdheden. Dit project geeft de Keninanen ervaring in het runnen van een klein bedrijf en geeft ze de mogelijkheid een aspect van hun cultuur te delen met de erst van de wereld. Het project voorziet ook in basis en computeronderwijs. Hoewel het project is begonnen te werken met met jonge mannen, heeft een scherpe toename in de verkoop ook jonge moeders de gelegenheid gegeven sandaalwerkers te worden.Door het maken sandalen uit gebruikte banden wordt er ook een belangirjke positeiev bijdrage geleverd aan het behoud van het milieu. Er worden elk jaar ongeveer 240 miljoen auto en truckbanden weggegooid en er zijn reeds 2 miljard banden verzameld in hopen die vatbaar zijn voor brand. Zulke branden kunnen voor een enorme luchtvervuiling zorgen. Ook zijn de banden goedee broeiplekken voor muskieten. Het project richt zich niet alleen op vermindering van de schade die de banden het milieu toebrengen. Het leert jongeren ook het belang van de conservering van het milieu. Een belangrijk aspect van het succes van het project is een winstmakende premie voor aandeelhouders. 30 % van de verkoop gaat naar de sandaalmakers, 30 % is voor de administratiekosten en 40% wordt teruggestort in het project. Dit zorgt ervoor dat de educatie en training beschikbaar zullen blijven voor toekomstige werknemers, die de vicieuze cirkel van armoede, ontbering en milieuvernietiging trachten te ontvluchten. Om het project te beschermen tegen corruptie en om het duurzaam te houden, ligt de verantwoordelijkheid in handen van een groep gemeenschapsleiders.Bron: IslamOnline
