10 Tips voor meer Vertrouwen en Respect van jouw paard Hallo en welkom op dit Eboek! Mijn naam is Wendy Joris en ik ben van kleins af aan een echte paardengek. Toen ik klein was droomde ik van paarden en na veel aandringen kon ik mijn ouders zover krijgen om mij op rijles te laten gaan in de manege bij ons in buurt. Klinkt dit bekend? En in mijn wildste dromen, galoppeerde ik met een paard, zonder zadel, de zonsondergang tegemoet… zelfs over hooibalen springen en steigeren, dat ging allemaal vanzelf in mijn dromen.. De realiteit in mijn eerste rijles was echter een beetje anders. Ik herinner mij nog hoe ongemakkelijk ik mij voelde op dat paard, een reus van 1.80m schofthoogte. Ik hobbelde, kon niet blijven zitten, was in de war met mijn teugels en verloor regelmatig mijn stijgbeugels waardoor ik bang werd om te vallen. Nu, ik was hardnekkig en zou leren paardrijden, ik heb dan ook jaren op maneges gereden, wel op 10 verschillende, elke keer omdat ik voelde dat er meer was dan alleen dressuur en springen en hoopte dit te vinden in een andere manege. Vaak tijdens de lessen, was ik teleurgesteld, bang, voelde ik mij vernederd en vooral voelde ik mij niet goed genoeg, zeker niet zo goed als de anderen, die zoveel beter leken dan ik. En hoewel ik altijd graag naar de les ging, vond ik het veel leuker om gewoon in de stal bij een paard te zijn, en te proberen begrijpen wat hij deed of waarom hij het deed. Dit werd echter niet aangeleerd op maneges. Het enige wat ik leerde, was zijn anatomie en ook om harder zijn mond te trekken en om mijn paard te laten zien wie de baas was! Ik wist op intuïtief niveau dat er meer was dan dat en mijn grootste droom was om ooit een eigen paard te hebben en om er een band mee op te bouwen dat ik tot nu toe nog nooit gehad had op een manege. Maar in de competitieve omgeving van het paardrijden werd het mij al snel duidelijk, dat enkel wedstrijden winnen een doel was, en al snel ging ik hierin mee. Ik droomde ervan de beste ruiter te worden en in Nationale en Internationale jumpings te springen. Aan mijn grote droom kwam abrupt een einde toen ik op 12 jarige leeftijd van een paard viel tijdens een springles in de manege. Mijn arm was gebroken op een heel moeilijke plaats en ik kon een jaar niet meer rijden. Daarna wou ik het rijden terug oppikken, maar het lukte niet goed. Ik was zo verschrikkelijk bang geworden om te vallen, dat elk paard dit aanvoelde, en waardoor ik er ook keer op keer terug afviel. Pagina 2 van 13 ©wendyjoris 2012
http://www.mirrorhorses.com
Ik maakte de paarden zo nerveus met mijn angst, dat ik ongevallen veroorzaakte, of zo leek het toch toen. Ik was vooral bang, omdat de leraars geen rekening hielden met mijn angst, en mij keer op keer terug op het paard zetten, en dingen lieten doen waar ik niet klaar voor was. Elke keer ik viel was dit natuurlijk een serieuze breuk in mijn ego, want ik was een heel goede ruiter, en nu was ik een wrak, en iedereen zag dat ik viel. En een goede ruiter hoort niet te vallen. Mijn grote droom leek hopeloos. Uiteindelijk liet ik het rijden voor wat het was en ging ik mij concentreren op jongens, tja ik was dan ook een tiener. Maar op 19 jarige leeftijd voelde ik nog steeds die kriebel, die passie voor paarden en besloot ik er iets aan te doen. Ik ging heel veel lezen over op een natuurlijke manier met paarden omgaan, want ik dacht, als ik een paard beter begrijp, zal ik zo bang niet meer zijn. Ik kwam allerlei nieuwe dingen tegen, die ik nooit geleerd had en die mijn interesse wekten. Maar in België was er toen geen enkele plek waar je dit kon leren, of dit was toch niet te vinden op internet of in telefoonboeken. Dus schreef ik mij in voor een 7-daagse trektocht te paard in Frankrijk. Dit was een serieuze stap voor mij en ik was ergens doodsbang, maar wist dat dit een ommekeer ging worden in mijn angst en dat gaf terug hoop om die droom waar te maken. En de eerste 4 uur op dat paard waren een hel. Ik was zo bang, en durfde de teugels niet los te laten, zoals mijn leider maar bleef herhalen, keer op keer. Ik was gewoon bang om de controle los te laten. Deze paarden waren nl. gewoon om op een natuurlijke manier gereden te worden, maar ik niet. Na die 4 uur begon ik eindelijk te ontspannen en kwam mijn zelfzekerheid stukje bij beetje terug. Op het einde van de 7 dagen was het alsof ik mijn hele leven al op de rug van een paard had doorgebracht en dit was de beste vakantie ooit! Daarna ben ik terug in een manege les gaan volgen en ben ik nooit meer gevallen, maar ik werd terug in die oude manier van rijden geduwd en dat lag mij gewoon helemaal niet. Ik weigerde een zweep te gebruiken en ik kreeg constant opmerkingen dat ik mijn teugels te los hield. Na een tijdje ben ik er dan ook mee gestopt. Vele jaren later, op 30-jarige leeftijd, zelf 2 kindjes hebbende, voelde ik terug die passie opborrelen. En toen had ik wel iets gevonden op internet, nl. een thuisstudie pakket van Natural Horsemanship. Dit heb ik besteld, hoewel ik geen eigen paard had. Om te oefenen ging ik dan aan de slag met mijn honden en soms de kinderen, vooral om te leren zacht om te gaan met het touw en de stok die ik hierbij gebruikte. Pagina 3 van 13 ©wendyjoris 2012
http://www.mirrorhorses.com
In die tijd besloot ik om een half pension te nemen op een paard in de manege, maar dit leek achteraf geen goed idee, want hoewel ik veel vooruitgang boekte met haar, leek het elke keer weer om zeep wanneer iemand anders haar een paar dagen in handen had genomen. Het was net alsof ik één stap vooruit deed om er dan weer 2 achteruit te zetten. Ik was op dat moment de enige in de manege die reed zonder bit, en we hebben het nodige bekijks gekregen. Maar ze was wel veel rustiger om te rijden zonder bit, ik voelde dus dat ik goed zat. Omdat ik echt mijn droom wilde waarmaken van een eigen paard hebben, zijn we op zoek gegaan naar een huis met een wei, en het was niet eenvoudig, want waar wij woonden was dit verschrikkelijk duur. Maar met een beetje geluk en 50km verder, vonden we dan toch een geschikt huis waar we konden wonen en toen kocht ik Fresco. Fresco is een Fries en ik ben altijd verliefd geweest op de elegantie en bombastische van een Fries. We haalden hem in Nederland en hij leek daar heel erg rustig en zelfzeker, behalve tijdens het rijden. Hij was zo opgefokt, dat vanaf de moment dat ik mijn benen tegen hem legde, hij in galop sprong, en zeker geen rustige galop. Hij was heel erg nerveus en ik moest de teugels heel hard vast houden omdat hij er anders vandoor ging. Maar hij had mijn hart veroverd, want toen ik hem voor het eerst zag en ik naar hem toe ging, lekte hij meteen mijn hand af, en toen smolt ik. Raar toch hé, hoe zo iets kleins een grote beslissing teweeg kan brengen, mannen zouden wel een kunnen zeggen dat wij als vrouw gewoon watjes zijn voor zoiets! In het begin stond hij nog in de manege omdat we nog niet verhuisd waren en daar heb ik ook de nodige commentaar gekregen op mijn natuurlijke manier. Ik zou hem verwennen en verpesten door zo met hem bezig te zijn. Mijn leraar noemde mij suïcidaal toen ik zonder bit wou rijden. Wel, ik ben verre van suïcidaal, geloof mij, ik ben een bange scheet op dat gebied en zal nooit risico’s nemen die niet berekend zijn. En er kan altijd wel iets mislopen, zoals die keer dat Fresco nerveus werd en begon te galopperen en mijn zadel wegschoof, niet goed vast gesingeld. En ik in het zand beet. Maar al bij al, op al deze jaren dat ik op een natuurlijke manier bezig ben, heb ik nog nooit iets ergs voorgehad, in tegenstelling met de honderden keren op maneges vroeger. Paarden staan ook niet meer op voeten, bijten mij niet meer, duwen mij niet meer omver en hebben algemeen gezien veel meer respect voor mij. En al bij al zag ik de resultaten, ik had nu een conversatie met mijn paard, i.p.v. dat ik een monoloog afstak waar mijn paard geen boodschap aan had. Niemand kon mij dus overtuigen van de oude manier, dat stadium was ik al lang voorbij. Regelmatig heb ik geweend, niet van verdriet deze keer, maar tranen van geluk omdat mijn paard Pagina 4 van 13 ©wendyjoris 2012
http://www.mirrorhorses.com
gewoon zo’n mooie dingen ging aanbieden en dat had ik nog nooit zelf mogen ervaren, ik had het enkel nog maar gezien in films… Ik heb veel geleerd, en het meeste over mezelf, en vooral heb ik mijn intuïtie moeten leren vertrouwen, want die zit er nooit naast. Ik heb ook vooral geleerd om uit mijn comfort zone te komen en steeds een stapje verder te gaan om mijn angsten het hoofd te bieden, en ik moet zeggen dat ik toch van heel ver gekomen ben. Vele jaren, en paarden later, is er 1 ding dat altijd de rode draad is geweest bij alles wat ik doe en aanleer, nl. Het antwoord ligt niet bij jouw paard, of bij omstandigheden of zelfs het materiaal, het antwoord ligt binnen in jou, altijd! Want deze eenvoudige stelling is mijn waarheid geworden: “als je iets niet kan veranderen, verander dan jezelf.” En “blijven doen wat je altijd gedaan hebt, zal blijven dezelfde resultaten leveren.” Ondertussen ben ik er van overtuigd dat ik een gave heb, een unieke kijk op dingen en een aangeboren gevoel die maken dat ik gewoon veel gemakkelijker met paarden kan omgaan en ze beter kan aanvoelen. Maar ik ben er ook van overtuigd, dat er niets is dat je niet kan aanleren. Ik heb dan ook jaren geleden de moedige stap genomen om mijn goedbetaalde job op te geven, om mijn leven te geven aan paarden en aan mensen die open staan om op een natuurlijke manier met hun paard om te gaan. Menigeen hebben mij gek verklaard, en soms denk ik ook wel dat ik een beetje gek ben, maar dan wel gek van paarden en ik ben een vrouw met een passie. Ik stel mijn leven in het teken van vertrouwen en respect met paarden, kinderen en volwassenen. Ik heb ondertussen gespeeld (want werken is dit niet) met de nodige paarden, mijn eigen paarden, ondertussen heb ik er 4, en paarden van vrienden, alsook van klanten die echt hulp nodig hadden, en nog nooit heeft er 1 paard niet positief gereageerd. Misschien niet altijd meteen, maar met het nodige geduld en begrip, altijd! En dit kan gaan van problemen oplossen, zadelmak maken, tot dressuur en springen aanleren, want alles gebeurd uiteindelijk via diezelfde taal. Want geef toe, als je Chinees spreekt, kan je gewoon gemakkelijker communiceren met een Chinees die jouw taal niet spreekt. Zo is dit ook met paarden, als jij hun taal spreekt, kan je gemakkelijker communiceren met hen, en krijg je gewoon meer gedaan, want het paard snapt tenminste wat jij van hem vraagt. Of het paard het dan ook voor jou wil doen, is een heel andere zaak, en als je dit wil leren, dan raad ik jou aan om de volgende 10 Tips te lezen en toe te passen en op verschillende manieren te volgen wat ik jou te leren heb, of dit nu is met een persoonlijke cursus, via video’s of via mijn blog en Facebook, alles wat je opdoet van inspiratie zal jou een stukje verder helpen in jouw reis. En buiten het feit dat ik een voorkeur heb voor probleemgedrag bij paarden, is deze manier nu voor mij gewoon mijn eigen taal geworden, want zo spreek ik met elk paard dat ik tegenkom, of dat die nu
Pagina 5 van 13 ©wendyjoris 2012
http://www.mirrorhorses.com
een probleem heeft of niet en elk paard begrijpt mij. En ook al zou ik het anders willen, ik zou het niet meer kunnen! Ik wens je alvast veel plezier met de 10 Tips die ik hieronder geef, ik zou zeggen, pas ze toe en kijk hoe ze jouw band veranderen met jouw paard. En vooral laat mijn weten wat jij hebt gehad aan deze tips, je kan dit doen via E-mail of via de Facebook Pagina.
Volg Mirror Horses via Facebook:
www.facebook.com/mirrorhorses
Stuur een email:
[email protected]
Pagina 6 van 13 ©wendyjoris 2012
http://www.mirrorhorses.com
10 Tips voor meer Vertrouwen en Respect van jouw paard 1. Geef je paard nooit de schuld. Een paard is een vluchtdier dat van kleins af aan aangeleerd is om de minste verandering in spierspanning en emoties van andere dieren op te vangen, dit is wat hem levend houdt. Zo verzekeren wilde paarden zich ervan dat ze niet sterven door ten prooi te vallen aan een roofdier. Als 1 paard in de kudde zijn spieren opspant, hebben alle andere dieren dit gevoeld en zetten ze zich schrap om ervandoor te gaan. Nu onze paarden zijn wel al wat generaties verwijderd van wilde paarden, maar hun instinct verdwijnt nooit helemaal. Ze blijven dus sceptisch en vooral als ze iets nieuws ontdekken, gaan ze voorzichtig te werk. Bekijk het paard dus als je spiegel. Ooit al gemerkt dat je maar heel even een gedachte had en dat je paard hierop reageerde, zonder dat je iets vroeg, als bij toverslag? Dit is geen toeval, een paard voelt meer aan dan jij je kan inbeelden, want hij is gemaakt om energie aan te voelen, een heel andere manier dan waarop wij het doen. Wij hebben woorden of duidelijke signalen nodig, een paard heeft enkel een gedachte of een spierspanning nodig om te reageren. Indien iets niet vlot gaat, of wanneer je paard niet doet wat jij hem vraagt, is de kans groot dat je het op de verkeerde manier vraagt of je iets moet veranderen opdat je paard op de juiste manier zou reageren, dit kan zijn uit angst, of uit een gebrek aan respect of leiderschap. Of het nu je instelling is, je houding of lichaamstaal, de manier waarop je het vraagt of de werktuigen of technieken die je gebruikt. Elk paard is verschillend, dus de techniek die jij op één paard gebruikt kan minder of helemaal niet doeltreffend zijn bij een ander paard. Wees dus flexibel en creatief, vind andere manieren om jouw paard iets aan te leren of te vragen. Probeer ook eerst jouw gedachten te veranderen en elk probleem te bekijken als een spel dat je moet winnen, of een puzzel dat je moet oplossen, dat haalt sowieso de druk weg van jouw paard en zet jou ook meteen in een positievere stemming.
2. Stap niet steeds langs de linkerkant van jouw paard op Dit is een hele goede oefening om “outside the box” te denken. Probeer dus zeker eens langs de rechterkant van jouw paard op te stappen, want eigenlijk is er geen enkele reden waarom je dit niet zou doen, integendeel, het is beter voor jouw paard zijn lichaam, dat je af en toe ook eens langs de rechterkant opstapt. De enige reden waarom aangeleerd wordt om op de linkerkant op te stijgen is omdat dit afstamt van in de oorlog, toen soldaten met een zwaard (dat aan de linkerkant hing) moesten opstappen langs de linkerkant omdat ze anders hun zwaard moeilijk over het paard kregen, niet echt actueel dus… Paarden zijn laterale denkers terwijl wij rechtlijnige denkers zijn. M.a.w. wij hebben een doel, zoals bv. Van hier naar onze auto lopen, en wij gaan recht op ons doel af. Dat is eigen aan roofdieren. Prooidieren daarentegen, zoals paarden, denken lateraal en de hoofdreden is dat ze hiermee roofdieren te slim af kunnen zijn. Lateraal denken is niets anders dan, anders denken. I.p.v. recht naar je doel af te gaan, ga je bv. van links naar rechts en loop je eigenlijk niet rechtstreeks op jouw Pagina 7 van 13 ©wendyjoris 2012
http://www.mirrorhorses.com
doel af, dat is ook de reden waarom jonge paarden vaak van links naar rechts gaan i.p.v. op een rechte lijn te lopen. Om dit zelf toe te passen, kan je bv. eerst eens even wat tijd doorbrengen met jouw paard, hem iets anders vragen voordat je gaat doen wat je van plan was te doen. Zo zal je merken dat bij paarden bepaalde oefeningen sommige problemen vanzelf doen oplossen. Een goed voorbeeld hiervan is trailer laden. Als jij jouw paard kan laten trailer laden zonder dat jij zelf in de trailer stapt, zal je merken dat jouw paard ineens veel meer zelfvertrouwen heeft, jouw leiderschap beter volgt en gewoon gemakkelijker is in omgang.
3. Longeer jouw paard niet totdat hij zijn energie kwijt is Longeren is de beste manier om jouw paard te leren gevoelloos worden en vooral om als een robot te functioneren. Door hem heel de tijd aan te sporen om sneller te gaan of in dezelfde gang te blijven gaan, leer je jouw paard aan om niet meer op subtiele hulpen te reageren. Longeren , op de traditionele manier, doet niets aan jouw relatie met jouw paard en zet hem helemaal niet aan om aandacht aan jou te besteden en een conversatie aan te gaan met jou. Het is zelfs een activiteit dat, indien te lang en te vaak gebruikt, ervoor zorgt dat veel druk op de verkeerde spieren van jouw paard wordt gezet en hierdoor fysieke klachten kunnen opduiken. Het effect van longeren kan je vergelijken met de pony’s op de kermis die steeds maar rondjes en rondjes draaien. En ik denk dat je het daar met mij eens bent, dat deze pony’s niet echt gemotiveerd zijn of gelukkig, toch? En het idee dat paarden hierdoor hun energie kwijt geraken is eigenlijk een fabeltje, want hoe meer en hoe vaker je dit doet, hoe atletischer jouw paard word en hoe moeilijker het wordt om hem uit te putten met longeren. I.p.v. dit kan je beter een aanpak gebruiken dat jouw paard interesseert en dat hem niet uitput maar wel gewillig maakt en zin geeft om met jou te gaan werken, zonder gekke dingen te gaan doen. I.p.v. het longeren zijn er een paar dingen dat je kan doen. Als jouw paard de hele dag op stal staat, raad ik je aan om hem een uurtje voor het werken op een wei of los in een piste of dergelijke te laten rondelopen, liefst met andere paarden indien mogelijk. Hij kan dan op zijn eigen manier zijn energie kwijt en gebruikt hierbij steeds de juiste spieren, het helpt hem ook om mentaal sterker te staan omdat niemand hem meteen dwingt om “iets” te doen. En indien dit niet genoeg is om jouw paard rustig te kunnen berijden, raad ik je aan om Mirror Horses lessen te volgen zodat je leert hoe jij jouw paard rustig en geïnteresseerd krijgt voordat je op zijn rug kruipt. Leren hoe je met jouw paard op de grond omgaat, kan ook wonderen doen in jouw rijden en alles wat je met jouw paard wil bereiken (denk maar aan dat lateraal denken).
Pagina 8 van 13 ©wendyjoris 2012
http://www.mirrorhorses.com
4. Trek niet harder aan de teugels of ga niet over naar zwaardere bitten Als jouw paard niet aan de hand wil lopen, of steeds zijn hoofd naar boven zwaait of niet trager wil gaan, ga je niets veranderen door een zwaarder bit of een martingaal te gebruiken. Wat je dan op dat moment doet is de oorzaak van het probleem negeren en onderdrukken en vaak heeft dit enkel ergere gevolgen dan het probleem wat je eerst had. Want het is geen toeval dat elk paard dat ik zie met een martingaal, zijn hoofd nog steeds naar boven trekt. Wat je doet met deze werktuigen is jouw paard, of lastiger maken, of onderdrukken, waardoor zijn motivatie en zin om iets te doen verdwijnt. In uitzonderlijke gevallen gaan paarden ook gewoon ineens ontploffen zonder voorafgaande tekens met ernstige ongelukken tot gevolg. Wanneer een paard deze gedragingen vertoont, wil hij jou iets duidelijk maken, en dat kunnen veel uiteenlopende dingen zijn. Dit kan gaan van fysieke pijn, naar angst of onbegrip. Als je hierover twijfelt kan je best raad komen vragen bij mij, je kan lessen komen volgen of jouw paard op Mirror Horses Bootcamp sturen, waar ik op 7 dagen tijd heel precies weet waar de oorzaak ligt, er een nieuwe gewoonte aanleer en hoe jullie dit beiden kunnen aanpakken in de toekomst. Want als je realistisch bent, kosten al die werktuigen jou een fortuin, zonder dat ze echt jouw probleem oplossen of zelf andere problemen veroorzaken, die je daarvoor niet had.
5. Behandel jouw paard niet als een mens Jouw paard is geen mens. Hij is een prooidier terwijl jij een roofdier bent. Hij loopt, schopt, bijt om te kunnen overleven en is gebouwd om buiten te overleven in de ergste weersomstandigheden. Ga er nooit van uit dat jouw paard zoveel van jou houd dat hij jou nooit pijn zou doen, want dat is een illusie. Want paarden die van elkaar houden, die spelen spelletjes, en dat zijn geen zachtaardige spelletjes, ze bijten in elkaars benen, ze jagen elkaar weg om dan terug bij elkaar te staan en elkaar te gaan krabben. Het is een ruwe soort liefde zeg maar. Kleren (zoals dekens), 3 maaltijden per dag, warm blijven buiten, lief zijn tegen andere paarden, rustig blijven en knuffelen, zijn allemaal menselijke trekken waarvan we denken dat paarden ze ook willen. En dit allemaal omdat we het beste voorhebben voor hun, maar dat is helemaal niet zo goed voor hun. Dekens zijn eigenlijk boosdoeners omdat ze de natuurlijke weerstand van het paard tegenhouden, een paard dat het lekker warm heeft door een deken maakt geen extra winterhaar aan en gaat hierdoor kouder krijgen en gemakkelijker ziek worden. Best kan je vanaf de zomer geen deken meet op doen. Meer hierover op http://www.paardnatuurlijk.nl/index_js.htm?http://www.paardnatuurlijk.nl/weetjes/dekens.htm Hoefijzers houden de natuurlijke werking van de hoeven tegen, hoeven worden nl. breder elke keer ze de grond raken, en met een hoefijzer kan dit niet. De hoeven gaan hierdoor anders groeien dan in de natuur en het is zelfs bewezen dat de doorbloeding in de onderbenen van paarden zo goed als Pagina 9 van 13 ©wendyjoris 2012
http://www.mirrorhorses.com
verdwijnt waardoor er meer kans is op kwetsuren en hoefziektes. Je kan meer informatie hierover vinden op http://www.hoefnatuurlijk.nl/index_js.htm?http://www.hoefnatuurlijk.nl/bekappen/ijzers.htm Paarden eten eigenlijk de hele dag door en hebben in principe geen krachtvoer nodig, tenzij ze zware sportprestaties moeten leveren. Zorg dus voor onbeperkt hooi voor jouw paard, zodat hij de hele dag door kan eten. Je kan hier alles over lezen op http://www.paardnatuurlijk.nl/weetjes/index.htm
Hoe meer je de natuurlijke manier waarop paarden leven kan nabootsen, hoe beter. En in de natuur zijn er geen dekens, hoefijzers, 3 maaltijden per dag of al die dingen waarvan wij denken dat ze goed zijn voor paarden. Er zijn ook geen stallen, paarden leven in de natuur en zoeken zelf beschutting als ze dit nodig hebben en geloof mij, mijn paarden staan dag en nacht buiten en ze zoeken enkel beschutting op momenten die wij niet verwachten, zoals wanneer het heel erg warm is. In de gietende regen blijven ze gewoon op de wei staan, als ook tijdens sneeuwval.
6. Als iets niet lukt, dwing jouw paard niet om het toch te doen. Een paard heeft een goede reden om iets niet te doen, en meestal kunnen wij hem hierbij helpen. Het kan zijn dat we in zijn ogen nog niet genoeg “leider” zijn, dat wat hij moet doen niet duidelijk genoeg is, of dat hij ons niet vertrouwd. In al deze gevallen, is het aan ons om iets te veranderen, niet aan het paard. In plaats van hem te dwingen, probeer creatief te zijn en zoek naar een manier waarop hij zijn eigen antwoorden kan vinden. Vaak ligt dit in de omgekeerde psychologie. Een goed voorbeeld is wanneer een paard niet door een plas water wil stappen. Onze reactie is vaak om te blijven duwen, trekken en vragen totdat hij erdoor loopt. Doe dus het omgekeerde, stuur hem achteruit totdat je een stuk verwijderd bent van de plas, wacht totdat hij ontspant, en vraag hem dan opnieuw om vooruit te gaan, je zal elke keer wat dichter geraken en uiteindelijk over die plas kunnen gaan. Vaak gaan we ook onze teugels heel kort houden wanneer ons paard nerveus of bang is, dit heeft echter het omgekeerde effect, laat hem vrij om dingen te onderzoeken en grijp pas in als hij er echt vandoor gaat. Zorg ervoor dat je ook een noodstop oefent met jouw paard, voordat je met hem naar buiten gaat. Een noodstop is met 1 teugel jouw paard tot stilstand brengen.
7. Probeer niet om jouw paard in de trailer te zetten, 5 minuten voordat je moet vertrekken Zet het allemaal op voor succes en oefen minstens eenmaal per week met de trailer, maak van de trailer een leuke plek voor jouw paard door er wat eten in te zetten. Zo leert hij de trailer associëren met iets positiefs i.p.v. iets negatiefs. Vind nieuwe en creatieve manieren om jouw paard met trailer in contact te brengen, zet hem bv. Pagina 10 van 13 ©wendyjoris 2012
http://www.mirrorhorses.com
niet altijd in de trailer, maar vraag hem ook eens om dwars over de loopplank te lopen. Ik leer al mijn paarden om zelfstandig de trailer in te gaan, waarbij ik buiten blijf staan, zo weet je zeker dat hij niet enkel zijn leider volgt, maar ook genoeg zelfvertrouwen heeft om er helemaal alleen in te gaan, dit helpt ook bij het rustig blijven tijdens de rit. Is hij heel erg gewoon aan de trailer, dan kan je hem zelfs proberen achterwaarts in de trailer te laten gaan of bv. in draf. De algemene regel is, hoe meer je met de trailer oefent, hoe minder stress je zal hebben als je moet vertrekken, en hoe minder kans dat je te laat bent of moet afzeggen.
8. Werk niet altijd met jouw paard We zijn allemaal zo gewoon van in de manege ons paard in de stal te gaan poetsen en zadelen en meteen de piste in te gaan. Na het rijden, zetten we hem terug in de stal, zadelen we af en zijn we weg. In sommige gevallen staat het paard zelfs al gezadeld voor ons. Kan jij je voorstellen, hoe jij je zou voelen als je een beste vriend had, die enkel maar naar jou toe kwam om jou rondjes te laten lopen, en hierna weer naar huis ging? Ik durf te wedden dat je al snel je deur niet meer zou willen open doen, of op zijn minst zou weglopen als je hem ergens zou tegenkomen. En toch vragen wij ons af waarom we onze paarden op de wei niet kunnen vangen. Wat jij hebt met jouw paard, is een relatie, en een relatie is meer dan alleen maar werken, een paard is geen motor die je achteraf in de garage kan zetten om er niet meer naar om te kijken. Je kan ook enorm veel plezier hebben met jouw paard, en dat is volgens mij belangrijker dan het werk. Zorg er dus voor dat je regelmatig leuke dingen doet voor jouw paard, wat hebben paarden graag? Dat je gewoon bij hun bent, zonder iets te vragen, in de wei zitten of gewoon mee wandelen, want dat is wat paarden onder elkaar doen. Paarden eten graag, ze grazen graag, gewoon even gaan wandelen met jouw paard aan de hand en hem laten grazen, genietend van de natuur, kan wonderen doen voor jouw relatie. Leer hem trucjes aan, sommige paarden vinden het heerlijk om dingen met hun mond vast te nemen, leer hem aan om dingen te brengen of op te pakken. Breng dus tijd door met jouw paard, bekijk hem, leer hem kennen op een andere manier en beleef plezier. De gouden regel hier is 80/20, dus als jij 100 minuten hebt met jouw paard, werk dan gedurende 80 minuten en hou 20 minuten over om te relaxen en lekker niets te doen.
Pagina 11 van 13 ©wendyjoris 2012
http://www.mirrorhorses.com
9. Stap niet zomaar op jouw paard wanneer je bang bent Dit is waarschijnlijk de moeilijkste tip om toe te passen, want we worden van kleins af geleerd om te doen alsof we niet bang zijn. “Laat het paard niet zien dat je bang bent”, of “als je nu afstapt heeft het paard gewonnen” zijn uitspraken die ik heel vaak gehoord heb in mijn leven en die achteraf helemaal fout bleken. Er is een reden waarom je bang bent, en ofwel is het omdat je zelf een negatieve ervaring hebt gehad, ofwel is het omdat je aanvoelt dat jouw paard niet rustig is en er ongelukken kunnen gebeuren. Volg jouw gevoel! Ik bekijk het zo, ik heb nog duizenden kansen om terug op mijn paard te stappen, maar vandaag is dus niet de goede dag om dit te doen, en dan doe ik dit ook niet. Want als ik verongeluk, kan ik misschien nooit meer op een paard zitten. Ja, zelfs ik stap soms niet op een paard, omdat ik intuïtief aanvoel dat er iets niet klopt, en het is heel erg belangrijk geworden voor mij om dit gevoel te volgen. Angst is een verdedigingsmechanisme en heeft een nut, het behoed jou voor ongevallen. Laat dus niemand jou vertellen dat je laf bent omdat je afstapt, want jouw veiligheid is belangrijker dan wat die anderen wel denken. Er zijn heel veel manieren om met die angst om te gaan, en in mijn lessen hou ik hier heel erg rekening mee en leer ik aan mensen aan hoe ze hieraan kunnen werken, omdat dit vaak is wat mist in traditionele rijlessen.
10.Blijf niet doen wat je aan het doen bent als je gefrustreerd bent We kennen allemaal dat gevoel wel, dat we gefrustreerd zijn omdat iets niet lukt, het paard wil niet mee, of hij doet gewoon niet wat je vraagt en je voelt boosheid naar boven komen of zelfs verdriet. De beste tip die ik je hier kan meegeven, is: “stop met wat je aan het doen bent”. Ga terug naar iets dat wel lukt, zodat je toch met een goed gevoel kan stoppen. En ga daarna even overlopen wat er gebeurd is, ga eventueel wat opzoekingzwerk doen op internet, zodat je juist weet hoe je het de volgende keer anders gaat aanpakken. Want als je blijft verder doen vanuit een plek van frustratie zal je merken dat de dingen enkel erger worden en dat jouw paard misschien zelfs gespannen of bang wordt. Morgen is er een nieuwe dag en kan je opnieuw aan de slag. Dit betekent niet dat je opgeeft, enkel dat je verstandig genoeg bent om jouw aanpak te herbekijken, een kenmerk van een ware leider!
Pagina 12 van 13 ©wendyjoris 2012
http://www.mirrorhorses.com
Wat doet Mirror Horses? De waarden van Mirror Horses zijn: Vertrouwen,Respect, Leiderschap, Relatie, Angst loslaten De werking van Mirror Horses is Tweeledig: Enerzijds help ik paarden om meer respect en vertrouwen te krijgen voor mensen En anderzijds help ik mensen om meer respect en vertrouwen te krijgen van en naar hun paard. Soms zeg ik wel eens: ik help probleempaarden met mensen om te gaan en probleemmensen met paarden om te gaan ervan uitgaande dat er geen probleemmensen of paarden zijn, enkel gedrag dat kan veranderd worden. Momenteel zijn er 3 formules die je kan volgen: Mirror Horses Bootcamp Jouw paard komt 7 dagen bij mij te staan en ik werk elke dag aan zijn probleemgedrag waardoor hij op het einde van de 7 dagen een nieuwe gewoonte heeft aangeleerd. Dit kan gaan van problemen bij trailerladen, oren niet laten aanraken, steigeren, bokken, bijten of problemen bij het zadelen of bij buitenritten. Na deze 7 dagen krijg jij 2 uur les dat helemaal op jouw paard gericht is, zodat je exact weet wat je verder kan gaan doen zodat jullie relatie beter wordt. Meer informatie: http://mirrorhorses.com/problemen-met-jouw-paard/ Lessen voor kinderen Elke Zaterdag gaan er lessen door voor kinderen van 6j tot 12j om te leren op een natuurlijke manier met paarden om te gaan op de grond. Hierdoor leren kinderen een leiderschap aan dat hen in staat stelt om een mooie balans te vinden tussen assertiviteit en liefdevol gedrag. De eerste les is steeds gratis. Meer informatie: http://mirrorhorses.com/natuurlijk-omgaan-met-paarden-lessen-voor-kinderen/
Privé lessen Je kan met of zonder paard privé lessen volgen bij Mirror Horses. Hierbij leer je de basis aan van natuurlijk omgaan met jouw paard waardoor jouw relatie verbetert en je meer met je paard zal kunnen. Je leert om een conversatie aan te gaan en om problemen aan te pakken op een creatieve manier. Deze lessen kunnen doorgaan doorheen de week overdag of op zaterdag. Elke les kost 35€ en als je meteen een pakket koopt van 10 lessen, krijg je 1 les gratis, dus 11 lessen voor de prijs van 10. Gelieve mij te contacteren via email om een les te boeken:
[email protected]
Heb je liever dat ik bij jou langskom, dit kan in bepaalde gevallen, contacteer mij eerst voor informatie te vragen. Pagina 13 van 13 ©wendyjoris 2012
http://www.mirrorhorses.com