DOV BOTLEK SPIJKENISSE CLUBKRANT

DOV BOTLEK SPIJKENISSE CLUBKRANT 2014-NUMMER 3

Wij zijn ook te vinden op: WWW.DOVBOTLEK.NL

DOV Botlek Evenementen 1

“ Drie Miskende Uitvinders” Deel 3 (slot) De echte uitvinders van de autonome ademhalingsapparatuur Vertaling/samenvatting: Het resultaat van verbeteren van de Snuit”, hogedruk pomp en duikpak zie je hieronder en is in feite het standaard pak zoals dit tot ver in de 20e eeuw is gebruikt.

Ron Vis ademtoestel van Rouquarol/Denayrouze en de schier eindeloze luchtstroom welke naar de duiker kon worden gepompt. De afhankelijkheid voor de duiker van de luchtvoorziening aan de oppervlakte speelde hierbij geen rol. De gebr. Denayrouze ontpoppen zich als een ware uitvinders/constructeurs met weinig oog voor de realiteit om zich heen.

De NV bleef geloven in slechts een toekomst (alleen ¾ eeuw te vroeg maar dat konden ze niet weten) van hun autonome ademapparaat en zagen, omdat het in hun ogen slechts een tussenstap betrof maar ook samenvoeging van bestaande vindingen geen noodzaak en kans het prototype van het hiervoor beschreven duikuitrusting te patenteren, naar later bleek met grote consequenties.

Gesterkt door het succes in het aparte duikerswereldje van de sponzenduikers die de weliswaar beperkte verblijfsduur en diepte maar grotere vrijheid van het oorspronkelijke toestel waardeerden bleven de Denayrouzes vasthouden aan hun aloude ideeën om “vrij” te kunnen duiken en Louis ontwikkelde uit de grote “Aerophore” welke als bufferset in de mijnen werd gebruikt in 1875 een draagbaar exemplaar welke bestond uit 3 onderling gekoppelde 25 bar cylinders met daarop het ademtoestel van Rouquayrol en liet een verblijf tot 20 m toe gedurende ca 30 min.

Tussen 1875 (toen ook het patent van Rouqauyrol eindigde) en 1895 storten diverse firma’s zich wereldwijd op het vervaardigen van deze duikuitrusting zoals o.a. Siebe & Gormann en F. Casassas in 1875, fa Jon Date Reg’d in 1895 gevolgd door nog vele andere bedrijven. De veelal bergingsduikfirma’s gebruikten allemaal de koperen helm, canvas overall en luchtpomp vanwege de grotere diepte waarop gewerkt kon worden t.o.v. het 2

Echtwaar mededuikers en duiksters ons “setje” is zo modern niet ! De draagbare Aerophore voegde echter niets toe. De sponzenduikers konden uit de voeten met de laatste verbeterde versie van het oorspronkelijke “keteltje” en de bergers zaten niet te wachten op een toestel dat nog steeds de luchtdruk niet “reguleerde”. Doordat het standaard pak niet was gepatenteerd- hetgeen ook niet kon- en de eerder genoemde firma,s zich op de markt hadden begeven verloor de sponzenduiker NV snel terrein evenals de eerste NV die de ademapparaten produceerde. Benoit Rouquarol overleed op 14 nov 1875 te Rodez en maakte de teloorgang van zijn bedrijf niet meer mee. De NV voor de sponzenduikerij sukkelde voort en de uitvinder Louis Denayrouze ontwikkelde tussen neus en lippen door een onderwaterlamp op carbidgas simpel door een waterdicht huis met een slang aan de luchtpomp te koppelen. Verbrandingsgassen ontsnapten, al pruttelend door een ventiel maar eindelijk hadden duikers na jaren van duisternis eens wat licht bij hun werkzaamheden.

trad en grote delen van de stad overstroomden en de ondergrondse leidingen danig werden aangetast. Tijd voor het stadsbestuur, om mee te gaan met de moderne tijd en over te stappen op totale elektrificatie van de stadsverlichting iets wat Louis net niet meer mee maakte want hij overleed in februari 1910. Dit zou het einde worden van de NV’s welke ooit door B. Rouquarol en de beide Denayrouzes waren opgericht. Het duurde tot 1926 voordat er weer een man zich over het probleem van de drukregeling zou buigen en de barrière die dit vormde om los van enige luchtvoorziening vanaf de oppervlakte vrij te kunnen duiken. In dat jaar vond Commadant Le Prieur, uiteraard een Franse marineman, de drukregelaar uit bestaand uit drukmeter voor de flesdruk en een manometer om de ademdruk in te stellen dmv een kraan onder een reduceerventiel.

Helaas ontbreekt een afbeelding van deze vinding omdat Louis zich fulltime richtte op de ontwikkeling van een gaslantaarn voor de Parijse straatverlichting. De grote opdracht om heel Parijs te voorzien van zijn goedgekeurde ontwerp leverde de NV weer voor jaren werk en inkomsten op. Auguste Denayrouze overleed in 1883 als rijk en gevierd man en broer Louis zette diens aktiviteiten voort tot het laatste koperen ademtoestel werd geproduceerd en verkocht in 1905. Tussen 1897 en 1910 lag de nadruk vooral op het gaslichtnet van de Franse hoofdstad totdat in 1910 de Seine buiten haar oevers

Commandant Le Prieur met z’n vinding

3

Le Prieur was geprikkeld door de nadelen van de Rouquarol/Denayrouze duikset en die van de standaard duikpakken en bewees dat zijn vinding deze nadelen niet had, hij dook er voornamelijk tot eigen genoegen lustig op los maar zijn vinding vond geen weerklank bij de gevestigde firma’s die de standaardpakken wereldwijd verkochten en van service voorzagen. Dit kwam omdat bij elke wijziging van duikdiepte de drukregelaar handmatig moest worden bijgesteld en voor de duiker als te veel afleiding werd gezien. Deze drukregelaar is echter tot op vandaag de dag wel in gebruik gebleven bij b.v. het snijbranden met gas en zuurstof. Le Prieur’s naam zakt weg in de vergetelheid.

schaarse oorlogsjaren, als benzine/diesel uitsluitend voor militaire doeleinden mogen worden gebruikt, een mogelijkheid te zoeken om vloeibaar stadsgas als autobrandstof te gebruiken. Hun samenwerking leidt in 1943 tot de samenvoeging van het membraamtoestel van Rouquarol/Denayrouze met de drukregelaar van Le Prieur, waarmee de “vergeten” uitvindingen weer in de belangstelling komen te staan. De technieken welke in de oorlogsjaren werden ontwikkeld om gepantserd staal in meerdere te vormen te persen leiden tot het vervaardigen van hogedruk cylinders en de eerste volledig autonome duikset waarmede ook tot grotere dieptes gedoken kan worden ziet in 1943 het levenslicht.

En dan beste lezers en lezeressen duiken eindelijk de namen op van de mannen waarop je al 3 afleveringen zit te wachten en die voor hedendaagse duikers zoveel van betekenis zijn geweest !!! In de jaren van de tweede wereld oorlog worden drie opmerkelijke bewonderaars van hun Franse voorgangers gegrepen door het vraagstuk hoe je een ademapparaat kunt maken dat zowel de druk op variabele diepte automatisch reguleert en volledige bewegingsvrijheid toestaat. Helaas is het motief voor hun interesse de onderwaterjacht maar het waren dan ook andere tijden. Overeenkomstig de traditie zijn het de franse marinemensen Philippe Taillez, Jacques-Yves Cousteau en Frédéric Dumas die op zoek gaan naar de oplossing.

De verdere ontwikkelingen van de ademautomaten hebben we allemaal zelf wel kunnen volgen, de geschiedenis en het ontstaan van de eerste versies is hierbij jullie nu ook bekend.

In 1942 loopt Cousteau, Emile Gagnan tegen het lijf een civiel ingenieur op het gebied van vloeibaar gas/lucht mengsels die door de overheid was verzocht in de

En mocht je belangstelling hebben; het museum in Espalion met duikhistorische afdeling is er nog altijd. Ron Vis 4

Defensie Duikschool Angelo schreef in de vorige clubkrant al over zijn bezoek aan de Marine Duikschool, dus vond ik het wel heel aardig dat ik enkele dagen later een artikel kreeg dat over hetzelfde onderwerp ging. Mijn schoonvader was beroepsmilitair en ontvangt daarom nog het verenigingsblad van de officieren van de genie “GENIE”. In de editie van mei 2014 staat een uitgebreid verslag, geschreven door luitenant-kolonel b.d. Theo van Kauuwen. Hier geef ik een beknopte weergave, met toestemming van de redactie van GENIE. Den Helder: Thuishaven van alle defensie duikopleidingen Op 1 april 2014 bestaat de duikschool binnen de Koninklijke Marine 107 jaar en wordt tevens de verantwoordelijkheid voor de opleiding van de landmachtduikers ondergebracht binnen de Defensie Duikschool (DDS). De DDS bestaat sinds 1837 en is opgericht als gevolg van een scheepsramp. In 1835 zonk een stoomschip in de buurt van Hellevoetsluis. De toenmalige luitenant ter zee Uhlenbeck werd naar Engeland gestuurd om het duikvak te leren en vervolgens in te schatten of het wrak geborgen kon worden. Momenteel is de DDS in Den Helder één van de best toegeruste duikscholen binnen de NAVO.

Ieder jaar worden er in Den Helder circa 300 duikers opgeleid dan wel bijgeschoold in zeer uiteenlopende disciplines. Dit zijn niet alleen de maritieme EOD duiker (Explosieven Opruimingsdienst Defensie), maar ook de kikvorsmannen van de Maritime Special Forces en andere eenheden van de krijgsmacht. De brede samenwerking tussen alle onderdelen van de krijgsmacht wordt vol trots uitgedragen. Binnen de Defensie Duikgroep kunnen teams worden samengesteld ten behoeve van bescherming van havens en is er 24/7 een duikteam paraat voor calamiteiten in de kop van Noord-Holland. Ook wordt nauw samengewerkt met het Duik Medisch Centrum, dat ook in Den Helder is gevestigd. Het centrum heeft de beschikking over diverse waterbassins waarin realistisch geoefend kan worden. Zo is TRITON21 een vierkant bassin van 21 meter diep, waarin op verschillende dieptes werkzaamheden verricht kunnen worden. Ook het oefenen van “auto te water” is mogelijk. In het zwembad Het Heersdiep, dat gebouwd is samen met de gemeente Den Helder, staat een 5

duiktank van 14 meter hoog van waaruit ontsnappingen uit een onderzeeboot kunnen worden geoefend. Voor zover bekend is dat laatste slechts op vijf plaatsen ter wereld mogelijk. Ten slotte nog een boodschap over veilig werken. “Duiken, en dan ook nog eens vaak op grote diepte, wordt gezien als arbeid met een verhoogd risico. Om veilige arbeidsomstandigheden te garanderen, heeft het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid de Stichting Werk onder Overdruk (SWOD) ingesteld en is overgegaan op certificatie. Het bestuur van de SWOD bestaat uit vertegenwoordigers van de drie sectoren van de duikbranche: Civiel, Brandweer en Defensie. Daarin opereert ook een Centraal College van Deskundigen met experts uit de drie sectoren. Ik kan niet genoeg benadrukken dat naleving en handhaving van de nieuwe certificering naast kennis en kunde ook veiligheid voor de duiker opleveren,” aldus overste Visser, hoofd van de certificerende instelling van Defensie. Peter Blanker

DOV berichten september 2014 Van de voorzitter In de vorige clubkrant schreef ik dat we als bestuur gaan bekijken hoe we kunnen omgaan met de licentieregeling die de NOB invoert. Vanaf 2015 moet elke instructeur zichzelf jaarlijks bijscholenen kan door het volgen van workshops en bestuderen van nieuwe ontwikkelingen op het gebied van lesgeven of op inhoud. Als je dit niet doet, verlies je je bevoegdheid om instructie te geven en moet je opnieuw de proeve van bekwaamheid afleggen. Inmiddels heeft de ledenraad ingestemd met deze regeling en de vorm dat iedere instructeur 25 euro per jaar betaalt. Ik ben zeker een voorstander van het je blijven bekwamen. Bij de reguliere zwembadtrainingen passeren alle aangeleerde technieken regelmatig de revue en ook de reanimatielessen zijn een must. Er is ongetwijfeld ontwikkeling in nieuwe technieken, lesgeefmethoden en ook de cursussen worden inhoudelijk steeds bijgesteld. Alle reden om daarin bij te blijven, nog los van de voorbeeldfunctie die je hebt als instructeur. Voor DOV Botlek is het van belang dat we voldoende bevoegde instructeurs hebben, aangezien elke activiteit die nieuwe aangeleerd wordt, door of onder toezicht van een bevoegd instructeur dient plaats te vinden. Wat we als bestuur hebben afgesproken dat we vinden dat iedere instructeur zelf moet besluiten of hij (we hebben geen vrouwelijke instructeurs) actief wil blijven en dus de bijscholing volgt. Wel vinden we dat een instructeur die een volledige opleiding verzorgt ook deze kosten mag declareren en dat we dan ook die licentiekosten in de opleiding verrekenen. In de zomermaanden is er volgens mij regelmatig gedoken en met veel plezier en best een goede opkomst, als ik de verslagen op Facebook lees. Ik ben erg benieuwd naar de ervaringen. Veel leesplezier weer! Peter

6

Reddingsoefening met een 25 persoons reddingsvlot in het Oostvoornse Meer We hebben al een aantal keer in het zwembad met een reddingsvlot oefeningen gedaan voor noodgevallen op zee. We hebben toen aangegeven dat dit een vervolg zou krijgen in het buitenwater. Dit gaat gebeuren op zondag 19 oktober, aan het Oostvoornse Meer. We beginnen om 12.00 uur, helemaal aan het eind van het Oostvoornse Meer. Als we hierna allemaal moe uit het water komen dan sluiten we de dag af met een barbecue. Wij zorgen voor het vlot, reddingsmiddelen, barbecue en het eten. Je moet zelf zorgen voor je duikpak, duikschoentjes, drinken en iets om op te zitten. De kosten voor deze middag zijn € 10,- pp. maar als je niet het water in gaat maar wel mee doet met de barbecue dan is dit € 5,- pp. Iedereen mag meedoen dus als je nog iemand weet, familie of vrienden die het ook leuk lijkt om mee te doen laat mij dit dan weten. Als je geen pak hebt maar wel mee wil doen laat dit dan ook weten is er altijd een mogelijkheid om een pak te huren. Opgeven kan via mail bij: [email protected] Tot ziens op zondag 19 oktober,

Maarten

Zo doen wij dat… training geven DOV Botlek is een zeer actieve vereniging met een aantal vaste succesnummers. Zo wordt het clubblad gretig gelezen, verzorgen we goede opleidingen waar veiligheid hoog in het vaandel staat en hebben we een actieve evenementencommissie. In deze aflevering wil ik echter in gaan op de zwembadlessen. We hebben een club van zeer enthousiaste leden die om beurten langs de waterkant willen staan om de rest van ons bezig te houden. Daarnaast zijn Adri en Angelo regelmatig in de weer om het lesrooster op te stellen. Hierbij wordt met diverse factoren rekening gehouden:   



Hoe vaak willen we een perslucht training? Welke andere activiteiten zijn er in zwembad? Denk aan opleidingen, scubadoo, snorkelen voor volwassenen. Op welke data gebruiken we het zwembad? Met kerst, meivakantie en bijvoorbeeld dit jaar op 5 december 2014 verwachten we weinig leden en dan huren we het bad dus niet. Welke lesgevers zijn inzetbaar?

Vervolgens maken we een mix van conditie, techniek, perslucht en bijzondere lessen en delen we de beschikbare trainers in. Als voorbereiding op de training zelf maken we zoveel mogelijk gebruik van een vast formulier: het praktijk instructie formulier (PIF). Dit formulier helpt je om de les goed op te bouwen, een helder leerdoel aan te geven, te bedenken welke materialen je wanneer je tijdens de les nodig hebt en vooral maakt het de les overdraagbaar. Als een trainer op het laatste moment verhinderd is kan de PIF doorgegeven worden aan diens vervanger. 7

En zelf gebruik ik ze ook vaak om terug te kijken wat we in het verleden gedaan hebben. Soms doe ik hem gewoon hergebruiken en soms gebruik ik het als basis en bedenk ik nieuwe variaties. Peter Blanker

Antillen 2014, deel II Donderdag 13 maart zijn we vanaf Curaçao gevlogen met een Fokker50 naar Bonaire, nadat Peter en Ria nog even hebben gezwommen. Daarna de auto ingeleverd, die opeens allemaal deuken in het dak had ???, maar waar we gelukkig niet voor hoefden te betalen. Gonda rijdt dan wel stevig door over de hobbelige wegen, maar die deuken waren toch niet door haar gemaakt. Na een wat hobbelige vlucht (niet de schuld van Gonda) waren we rond half drie op Flamingo Airport. Daar duurde het wachten op de koffers langer dan de hele vlucht..... Toen de auto ophalen en door naar Hamlet Oasis. Dat lag gelukkig nog op dezelfde plek als de vorige keer, dus we reden er zo naar toe. Omdat we even moesten wachten op de schoonmaak, zijn de heren alvast naar de duikschool gegaan en hebben de nodige formulieren meegekregen. Na het uitpakken zijn Leo en de jonkies boodschappen wezen halen. De Hollandsche Bakker zit er nog steeds! En 's avonds op weg naar restaurant Eddy's. Dachten we. Want de auto weigerde te starten.... Het duurde even, maar toen kwamen ze een nieuwe en ietwat roestige (motorkap is op plekken bijna dóór) pick-up brengen. Maar, deze startte. Bij Eddy's, waar ze ons herkenden (we zijn locals!) lekker gegeten en toen vroeg naar bed. De volgende ochtend, vrijdag, via de duikshop voor flessen en lood naar het noorden gereden en gedoken bij de Salt Pier. Daar kan en mag je alleen duiken als er geen schip ligt, en we hadden dit jaar mazzel! Eerst zijn de dames gaan snorkelen, en hebben grote trompetvissen, papegaaivissen en een murene gezien, en de pijlers van de pier waren volledig begroeid met koraal. Daarna gingen de heren duiken en hebben ook veel vis en een grote tarpon van een meter gezien. De dames zijn bij gebrek aan schaduw in de auto gaan zitten, waarbij Ria las en Gondasliepzzzzzzzz. In de middag hebben we weinig gedaan (zwemmen, slapen, lezen, het is net vakantie....). We wilden bij Spice eten, maar daar zat de rest van de inwoners van Bonaire al, we moesten parkeren ongeveer bij ons eigen resort. Dus maar weg gereden en uiteindelijk beland bij Patagonië, een nieuw Argentijns restaurant. Heel erg lekker gegeten in een niet zo sfeervol restaurant, en afgesloten met een ijsje bij Gio's. Die zat er gelukkig nog, maar heeft er wel een concurrent bij gekregen. Zaterdag hebben de jonkies eerst de felicitaties in ontvangst genomen voor hun 15 jarige trouwdag. Geen taart, want die zou direct wegsmelten.... Het wordt hier steeds warmer! maar dat weerhield ons niet om te gaan shoppen in kralendijk. Na de 18 winkels :-) langs de supermarkt voor geitenkaas van Aletta's goatfarm (ja, die van Boer zoekt vrouw). Thuis 8

geluncht (toch maar besloten om niet meer te gaan duiken als de zon op z'n hoogst staat) en door naar Weber'sjoy. Hier hebben de dames gesnorkeld en twee murenes en twee HELE GROTE papegaaivissen gezien. Deze vissen bleven ook in zicht van de dames bij de kust zwemmen toen de heren gingen duiken. Teruggereden via de scenic tour: Goto meer en Rincon. ‘s Avonds heerlijk gegeten bij Spice, waar nu wel plek was! Met een speciaal toetje voor het drievoudig lustrum van de jonkies. Zondag niet al te laat opgestaan, want Washington Slagbaai park stond op de planning! Hier zijn we eerder geweest, het blijft fantastisch! Waar het Christoffelpark hoge hellingen op soort van asfalt heeft, zijn de hellingen in Bonaire wat lager maar de weg iedere keer wat slechter. Dat dat nog kan is ons een raadsel, want soms is het balanceren over de kuilen heen. De auto komt iedere keer wat schever te rijden :-). Bij BokaSlagbaai hebben de heren twee keer gedoken en de dames gesnorkeld. De heren hebben een rog gezien én gefilmd, Ria heeft een platvis gescoord en Gonda heeft een ietwat agressieve zeekat op de foto gezet. Helaas was het restaurantje dicht en hing er een vervelende vislucht. Het werd er niet minder mooi op! Na de zo mogelijk nog hobbeligere weg terug waren we voor sluitingstijd het park uit. De jonkies hebben nog voor het eten de monovin opgehaald bij Carlos Coste - wereldkampioen freediving - met die vin is daadwerkelijk het record gevestigd! De jonkies hebben meteen wat Surinaams eten afgehaald. Na het verorberen van de Pom, de Roti en de Bakabana hebben de jonkies gewonnen met klaverjassen.....

Maandag is Peter helemaal uit zijn dak gegaan met het vinzwemmen bij ons huisrif. Op de duikbeurs, Duikvaker, in Houten had Peter de tip gekregen om contact op te nemen met Mene Carlos Coste. Dat is een Freediver die sinds kort ook op Bonaire les geeft. Toevallig heeft hij dezelfde schoenmaat en mocht Peter zijn monovin gebruiken!Meer informatie over Carlos Coste op: http://www.carloscoste.com/ Maar eerst uitgeprobeerd in ons zwembad. We hebben er foto's en film van! En de oudjes hebben gesnorkeld. Daarna zijn de heren gaan duiken op het huisrif en hebben mooie foto's gemaakt van zeekatten en tarpons. De dames zijn boodschappen gaan halen. Na de lunch weer heerlijk genikst (poco poco zit er langzamerhand wel in). Na de zelf gefabriceerde pastamaaltijd hebben de heren een nachtduik gemaakt op het huisrif, waar Leo is aangevallen door een nog onbekende slangachtige. Hierbij heeft Leo ter verdediging dat 9

beest doormidden gebroken? We weten nog niet of het een tuinslang of een wormachtige ofzo is, iemand ideeën? Dinsdag zijn we na een rustige start vertrokken naar de duikplek Andrea I. Broodjes mee, maar daar hebben we niet op een normale manier van genoten. Twee grote, wel erg nieuwsgierige leguanen, kwamen bijna op schoot zitten! We hebben de tassen dichtgedaan, anders waren ze erin gekropen... En de broodjes hebben we rennend opgegeten.... Gelukkig was de plek het wel waard! De heren hebben een schildpad gezien. De dames zijn daarna gaan snorkelen, en hebben dezelfde schildpad, een Franse keizersvis, scholen vissen, een platvis en twee murenes gezien. De schildpad lag lekker rustig in een holletje, maar vond het op een gegeven moment welletjes en zwom weg. Gonda mocht zomaar een kwartier lang met de schildpad meezwemmen... Het is dat Ria haar terugriep, anders was Gonda zo naar Venezuela toe gezwommen ;-) De heren zijn na het voeren van de ietwat stekeblinde leguanen nog een keer gaan duiken en hebben een grote murene gezien, die kregen ze niet eens op de foto! De dames hebben uitgepuft op het strand en de boomklimmende leguanen in de gaten gehouden. En stenen gegooid naar de hagedissen, waarbij Ria één hagedis een steen op de kop gooide (per ongeluk hoor). Terug gereden via de bakker, waar ze verse suikerbrood hadden, hebben we die middag lekker genikst en gezwommen. Ook de duikspullen zijn weer ingeleverd en gespoeld. ‘s Avonds zijn we gaan eten bij It RainsFishes en hebben we ijs gegeten bij Gio's. Het tweede potje klaverjassen werd gewonnen door Ria en Peter. Woensdag, onze laatste hele dag, hebben we doorgebracht in Rincon. Eerst, na een snelle autorit (!), want we moesten op tijd zijn, naar Mangazina di Rei. Dit is een museum voor bescherming van het cultureel erfgoed van Bonaire. We kregen een rondleiding en hebben locale drankjes gekregen (we weten nu wat het geheime ingrediënt van cola is). Ook kregen we een workshop muziek en dans. De dames op de triangel, Leo op de 'soort van bas' en Peter op de trommel, en dan nog 5 instrumenten. Met wisselend succes, want ritmegevoel is ons niet allen van nature gegeven :-). Daarna dansen, waarbij vooral Peter erg blij was dat er een vreemde man (de gids) met ons groepje meedanste. We hebben er foto's van! En gelukkig geen filmpje ;-). Toen op zoek naar de Bonairse pasteitjes in Rincon voor lunch. Een heel erg klein dorp, oudste nederzetting van de Antillen. Alle pasteitjes waren uitverkocht. Wel waren de drie (!?) Chinese restaurants open. Uiteindelijk beland in de supermarkt voor broodjes kaas en krentenbollen, die we op een bankje voor de kerk hebben opgegeten. We hadden wel een stevige bodem nodig, want daarna gingen we naar de likeurdistillerijCadushy of Bonaire. Na wat uitleg kregen de dames een proeverij, en werd de nodige alcohol ingeslagen. Lekker! Terug bij de bungalow hebben de drie jongsten gesnorkeld op het huisrif. En daar hadden ze geen spijt van! Een blauwe papegaaivis (zeldzaam), murene, twee steenvissen waarvan 1 zwemmend, coneyvissen, een koninginnevis en een egelvis. Helemaal onder de indruk hebben de jonkies de senior in siësta opgehaald en zijn we gaan eten bij Unbelievible, met uitzicht op zee. Terug bij de bungalow hebben Peter en Leo gewonnen met klaverjassen. We zien een patroon.... Peter wint altijd. Maar schrijft ook altijd..... Donderdagochtend. De koffers staan klaar terug naar de kou in Nederland! Ria Blanker & Gonda Neddermeijer 10

Toezicht in het Rivièrabad Elk jaar moeten we opgeven wie er tijdens de trainingen aan de waterkant staan en dat die trainers voldoende gekwalificeerd zijn. Zo ook dit jaar, waarbij het mij opviel dat de trainers moesten verklaren dat ze het toezichtsplan van het Rivièrabad kenden. Ja, dan moet je dat wel hebben, natuurlijk! Dus, via Adri, kregen we keurig digitaal een exemplaar en dat hebben nu alle trainers. Als ik het goed samenvat dan moeten wij gedurende ons badgebruik zorgen voor bevoegde medewerkers (leden) die:   

de zwemkunst machtig zijn; een EHBO diploma hebben; kunnen reanimeren.

Dat zie ik als geen enkel probleem, aangezien elk lid basale of diepgaandere kennis heeft van EHB(D)O, een aantal leden een BHV en/of EHBO diploma heeft en we jaarlijks reanimatielessen verzorgen (met AED) voor onze leden. Daarnaast is er bij elke groep leden altijd minimaal één trainer die overzicht heeft en houdt. Dat ze kunnen zwemmen (en redden) staat buiten kijf...alhoewel er uiteraard wel verschil is in geoefendheid ;-) Vanuit het zwembad mogen we er van uit gaan dat er altijd iemand bij de badmeesterspost is (recreatiebad). Verder is het voor ons allen van belang dat we de huisregels kennen en wat specifieke aandachtspunten: Huisregels zwembadbezoekers De huisregels staan op het pictogrammenbord in de hal van het zwembad. Iedere bezoeker kan er kennis van nemen. Op basis van de huisregels gaat iedere klant naar binnen en maakt gebruik van de accommodatie en haar attributen. Op diverse plaatsen en/of bij speelattributen staan gedragsregels aangegeven waar de klant zich aan moet houden (denk aan gebruik van de glijbaan). Het is van belang dat de huisregels ook goed zichtbaar zijn voor de bezoekers. Voor de Optisport accommodaties is gekozen voor het pictogrammenbord dat gebruikt wordt voor het convenant “Vrolijk en Veilig”. Dit zijn voor het merendeel standaardregels. Daarnaast kan elke accommodatie hier enkele accommodatie-specifieke regels aan toevoegen.  

     

Bezoekers die zich niet aan de gedragsregels houden, kunnen zonder verdere opgave van redenen, namens het management, uit het zwembad worden verwijderd. De directie is niet verantwoordelijk voor verlies, schade en/of diefstal van uw eigendommen en/of lichamelijk letsel in en om de gebouwen. Zij kan als zodanig niet aansprakelijk worden Hinderlijk gedrag ten opzichte van andere bezoekers dient achterwege te blijven. Nooduitgangen mogen alleen in geval van nood geopend worden. Het is niet toegestaan met straatschoeisel in de zwemzaal of aangrenzende ruimtes te komen. Hardlopen op de perrons is niet toegestaan. Duiken in water dat ondieper is dan 1.40 meter is niet toegestaan. Alle aanwijzingen van het dienstdoende personeel dienen strik te worden opgevolgd. 11



Het verstellen in hoogte van de beweegbare bodem kan alleen met behulp van een sleutel en de bodem mag alleen versteld worden als er geen mensen in het bassin aanwezig zijn. Controleerdat de diepte, aangegeven op het display, overeenkomt met de werkelijke diepte.

Bij het betreden van deze accommodatie geeft u aan zich te houden aan de hier geldende huisregels. Bij het plegen van een strafbaar feit wordt te allen tijde de politie ingeschakeld. Zoals gezegd, weinig verrassende zaken maar goed om dat helder met elkaar te delen. Peter

Duikje Zoetermeer Op dinsdagavond 5 augustus 2014 had ik tijd en zin om ’s avonds een duikje te doen en plaatste via de mail een oproep. Even leek het er op dat we met ons vijven zouden gaan duiken, maar door uitlopende werkverplichtingen gingen uiteindelijk alleen Pascal Pansier en ik te water. Deze stek, duikpark Zoetermeer, is al uitgebreid beschreven. Ik heb er wat foto’s van boven water aan toegevoegd. Pascal had zijn mooie onderwater camera weer bij zich en hoopte wat zoetwatervissen te kunnen schieten. Vissen waren er genoeg, aardig wat baarzen van best wel stevig formaat en bij het 4 meter platform lag een giga-snoek ons op te wachten. Helaas was het zicht dusdanig matig dat we letterlijk over de snoek moesten struikelen om hem te zien. Geen mooie foto’s dus, wel een verkeersbord geloof ik. En wat ook erg tegenviel was de temperatuur! Een deel van het parcours ligt dieper dan 10 meter en als je touwlijn volgt kom je daar netjes terecht. Dan zie je ook een wrakje liggen en mogelijk was het daar helderder. Echter, de temperatuur sprong vanaf 10 meter zeker 5 graden omlaag en dat voelde ik zeker. Pascal, die zonder handschoenen dook, voelde het nog meer! We besloten daarop om dezelfde weg weer terug te gaan en te kijken of de snoek er weer lag (die was ons op een gegeven moment zat geworden en verdwenen). We hebben hem niet meer gezien en na een duiktijd van 40 minuten hebben we de duik beëindigd. Enkele dagen later was ik bij Divepost in Zoetermeer, waar ze me vertelden dat die snoek zijn vaste stek heeft bij dat 4 meter platform. En ook dat zomers duiken in zoetwater heel vaak een koude ervaring is, door het grote verschil in temperatuur aan de oppervlakte en dieper. En ik kreeg de tip om bij Leiden de zoetwaterplas “Vlietland” te bezoeken. Deze plas schijnt een hoop mogelijkheden te bieden met mooie drop-offs en aardig wat grote vissen zoals snoekbaars en paling. Peter

12

Fototentoonstelling Woerden In het Algemeen Dagblad las ik een aankondiging dat de bekende onderwater fotograaf Willem Kolvoort een expositie had in Woerden. Willem maakt prachtige opnames in zoetwaterplassen en Woerden ligt op de route van mijn huis naar mijn werk en vice versa.

In de kelder van het Kasteel Woerden hingen een kleine twintig foto’s. Ik was op dat moment geheel alleen en kon dus in alle rust de foto’s in die bijzondere sfeer bewonderen. Peter

Uit de oude doos. Ik ben in 1986 lid geworden van Dov Botlek. Ik kan mij zelf dus rekenen tot 1 van de oudgedienden onder ons. Er zijn nog een paar leden over die er al voor mij waren, en het best weet ik mij Pascal Gunneweg nog te herinneren die toen ik begon met mijn theorie, hij het al voor de derde keer deed. Hij was nog te jong om echt met duiken te beginnen en zijn ouders waren ook niet van plan om voor een kind in de groei ieder jaar een nieuw pak aan te schaffen. Omdat hij de theorie al meerdere malen gehad had wist hij op iedere vraag het antwoord al en kwam iedere keer die vinger omhoog, en het meester, meester, zal ik mij altijd heugen. Daar ik toen nog om het weekend moest werken heb ik er twee jaar over gedaan om mijn 1* brevet te halen. De rest van de van de cursisten konden wel iedere zondag oefenen op het Oostvoornse Meer maar ik maar 1 keer in de twee weken. 13

Voor de theorie heb ik zelfs een rekenmachine aangeschaft want het berekenen van trimflesjes uit je grote fles, en wat je dan nog overhield, was een hels karwei. Archimedes schijnt ergens in een ver verleden nog Eureka geroepen te hebben toen hij in een bad ging zitten, en het had iets met waterverplaatsing te maken. De formule p x v = c heb ik tot uit den treuren uit mijn hoofd moeten leren. Geen modules op je eigen tempo, het hele boek uit je hoofd leren, vooral het medisch gedeelte was iets waar een arts jaloers op zou zijn. Geen examen als je een hoofdstuk uit had, maar het gehele boek in 1 keer op een avond voor het zwemmen. Wat niet uitgebreid genoeg in het boek geschreven stond werd door Frits en Hans aangevuld met stencils (jongeren vraag maar aan je ouders wat stencils zijn) die op de stencilmachine in elkaar gedraaid waren. En geloof mij het boek was al zeer uitgebreid maar de instructeurs wisten het altijd nog verder uit te diepen. Het ging ze net iets te ver om net als in het leger je automaat geblinddoekt in elkaar te zetten, maar ze hadden het volgens mij maar wat graag gedaan. Ondertussen allerlei oefeningen in het zwembad, want duiken is afzien, en pijn lijden. Je moest toen ook nog eerst een examen doen in het zwembad, eerst het snorkelgedeelte en vervolgens allerlei oefeningen in het zwembad. Als je dat gehaald had mocht je het buitenwater in. Na het theorie gedeelte en de ellenlange zwembadoefeningen het buitenwater in. Frits en Hans hadden toen nog de onhebbelijke gewoonte nadat je je in je pak had gehesen, lood om je middel, en fles op je nek, midden op een warme zomerse dag, een complete theorieles aan de waterkant te geven. Dat deze bij tijd en wijle een half uur duurde was jammer, want duiken is afzien, en pijn lijden. Ik vergeet nooit meer mijn eerste buitenwater duik. Het was in het Oostvoornse meer, en meer dan wat zand heb ik niet gezien, maar wat een indruk maakte dat op mij. Op 25-06-1988 heeft Leo Langendoen mijn logboek afgetekend na een examen wat toen nog een examen was. Het begon rond 10.00 uur en als je mazzel had was je rond een uurtje of 15.00 klaar. Honderden meters snorkelen op buik en rug. Vrije duik maken naar een meter of 8 om daar een handje zand van de bodem te halen. Had natuurlijk niks met duiken te maken maar alles met conditie. Diversen oefeningen op 3, 6 en 9 meter samen met je buddy. Dit alles gadegeslagen door onze “oud” instructeurs Frits en Hans die geen meter van onze zijde afweken, en de minuut uittrimmen op 9 meter nauwlettend bekeken of je geen halve meter naar boven of onder ging. Er waren in die tijd twee normeringen fout of goed iets anders bestond er niet bij die oude instructeurs. Geen discussie was mogelijk, je was meer dan een halve meter afgeweken, dus dit was fout. Het examen was 1 keer per jaar en als je niet geslaagd was mocht je het volgend jaar opnieuw proberen. Ook toen was duiken afzien en pijn lijden. Volgende keer zal ik verhalen over mijn 2* brevet. Daar heb ik ook zo`n 2 jaar over gedaan, en ook toen was duiken afzien en pijn lijden.

Nadenkertjes: Geluk ontmoet men steeds per ongeluk. Rijkdom alleen maakt nog niet ongelukkig. Met een beetje geluk vang je ook áchter het net nog vis. Velen bereiken in het leven alleen iets met staan en opvallen. 14

"Ben ik wel duikproef" was een goed bezochte lezing door duikarts Olga de Bakker.

Lezing over de duiksportkeuring Op dinsdag 9 september stond er een lezing op het progamma over de duiksportkeuring gegeven door Olga de Bakker. Ondanks de goede opkomst viel het mij op dat er maar weinig DOV-ers waren. Aan de locatie kon het niet liggen want het werd gegeven in het door ons bekende Altlas hotel. Als je gaat duiken dan wordt je lichaam blootgesteld aan verhoogde drukken, dit heeft gevolgen voor het lichaam. Bij een keuring wordt onderzocht of er eventuele risico’s zijn gelet op jouw lichamelijke situatie. Hoewel sportduiken niet gevaarlijk is, kunnen er wel gevaarlijke situaties ontstaan doordat je niet fit bent of geen goede conditie hebt. Bij een keuring kan een duikkeuringsarts onderzoeken en bepalen of er factoren zijn die bij jouw bepaalde risico’s met zich meebrengen. Dit is uiteraard van groot belang voor jezelf, maar aangezien je altijd met 2 of meer personen duikt, kan dit ook van groot belang zijn voor je buddy’s. Indien je een cursus volgt in binnen- of buitenland bij een duikschool, of in sommige gevallen als je gewoon wilt gaan duiken, dien je een medische vragenlijst in te vullen. Een groot aantal vragen welke direct of indirect met duiken te maken hebben en je in een risicogroep

15

kunnen plaatsen. Ervaring heeft geleerd dat de meeste mensen deze lijst zo invullen dat er geen keuring wordt vereist, waardoor ze zichzelf kwetsbaar opstellen voor risico’s. In Nederland is een keuring voor sportduikers nog niet verplicht. In sommige andere landen is een duikkeuring wel verplicht. Het is goed te weten dat zulke keuringen beter hier uitgevoerd kunnen worden dan in het buitenland. Je kunt vraagtekens zetten bij de kwaliteit van een keuring in het buitenland en vaak zijn het keuringen die ongelooflijk veel geld kosten, tenslotte kun je daar niet duiken zonder keuringsbewijs.

Nogmaals het is geen verplichting, maar wel aan te raden. Op deze avond werden er in en outs gegeven over de duiksportkeuring en kwamen er diversen voorbeelden naar voren. Aangezien de meningen nogal verschillen over een duikkeuring van: onzin, het is maar een moment opname, de kosten zal ik in dit stukje niet op de details ingaan die zijn besproken op deze avond. Ikzelf heb me de laatste keren ook laten keuren door mijn huisarts en als ik nu kijk wat de keuring inhoud die een erkend duikkeuringsarts doet zie ik hier nogal een groot verschil in. Mij heeft het in ieder geval overgehaald om voortaan naar een erkende duikkeuringsarts te gaan. En ja, het kost meer en blijft ook een moment opname In het onderstaande stukje kun je zien waar er naar gekeken word bij de duikkeuring die Olga uitvoerd. Vergelijk die is met jou keuringsarts. De duikkeuring bestaat uit: 1. Een uitgebreide anamnese a.d.h.v. een vragenformulier om te weten of u eerdere ziektes en/of ongevallen heeft gehad en of er andere relevante medische zaken zijn van belang voor uw gezondheid en het duiken (zie 'contact'). 2.

Algemeen lichamelijk onderzoek:

a.

Alg. indruk lichaam: gewicht/ lengte/ BMI/ vetpercentage

b.

Bloeddrukmeting, zuurstofmeting en hartslagmeting in rust en ná de inspanningstest

c.

Beluisteren van hart, longen en halsvaten

d.

Onderzoek van ogen/ keel, neus, oren: met klaren

e.

Algemeen neurologisch onderzoek: evenwicht, oriëntatie,

16

looppatroon, zenuwen, coördinatie etc. f.

Onderzoek lichaam (o.a.lever, milt, lymfeklieren, bloedvaten)

g.

Longfunctietesten: 1.

Vitale capaciteit (VC)

2.

Forced expiratory Volume (FEV1)

3.

FEV1/VC

4.

Peakflow (PF)

h.

Inspanningstest: (Astrand steptest), op indicatie fietsergometerproef met perslucht

i.

Urineonderzoek: zuurgraad (pH), suiker en eiwit, op indicatie nader uit de breiden.

j.

Ogentest zo nodig/ leestest zo nodig

h.

Uitgebreide cholesterolmeting op verzoek (€10 euro extra)

De keuring duurt 35-45 minuten. Indien u wordt goedgekeurd ontvangt u ter plaatse een internationaal erkende “fit to dive” verklaring en/of een vermelding in uw NOB logboek. Geldig voor alle duikopleidingen nationaal en internationaal. Tevens ontvangt u een verslag van de belangrijkste keuringsbevindingen.

Arie in actie bij een stukje longtest. Al met al een leerzame avond. Angelo

17

Hallo duikvriend(in). Mijn vorige stukje was door omstandigheden niet geplaatst in de vorige krant en ik hoop dat Max dat alsnog gaat doen (tuurlijk Adri!) want dit is een vervolg op datgene wat ik toen aan het papier heb toevertrouwd. In die tijd was de NOB overgegaan van een ingebonden boek naar een losbladig systeem, dit was handig want dan konden eventuele veranderingen makkelijk ingevoegd worden. Ik geloof niet dat ik ooit een nieuw blaadje heb ontvangen wat ik in mijn ringband heb ingevoegd. Wisselende inzichten hebben de NOB doen besluiten om weer over te gaan tot een boek. Maar goed mijn 2* opleiding; Begonnen in 1990 en afgerond in 1992 dit was mede zo lang omdat ik nog steeds om het weekend werkte en er alleen op de zondagen geoefend werd. Ik deed er dus dubbel zo lang over als de andere kandidaten. Ook dit keer waren onze vertrouwde instructeurs Frits en Hans. Dat dit ook toen al bikkels waren getuige wel van het feit dat we ergens eind november gingen oefenen en dat het flink aan het sneeuwen was. Hans stond als eerste omgekleed aan de waterkant en maande ons aan tot spoed want het begon ook al donker te worden. En dat dit geen geplande nachtduik was laat zich raden. Toen we eindelijk uitgeoefend waren en ik het water uitkwam kreeg ik een plastic bekertje koffie van Pleun Doollaar (oud lid) ik kon mijn spieren niet meer in bedwang houden en heb het complete bekertje leeggeschud voordat ik er ook maar een slok van kon nemen. Hoezo opletten met onderkoeling. Ik heb de eisen van die tijd nog eens opgezocht. Voor de theorie, die we ook nog iedere week kregen in het zaaltje naast het zwembad, moesten we het volgende kennen. Alle stof van het 1* brevet. (uiteraard werd dit tot in den treure herhaald. Eisen, werking, gebruik, beperkingen en onderhoud van de duikuitrusting. Wet van Henry, duiken in bergmeren, luchtverbruik berekeningen. Bloedsomloop, E.H.B.D.O. bij duikersziekten en ongevallen, zuurstofkoffer, hartmassage en mond op mond/neus beademing, schockhouding, decompressieziekte, stikstof narcose, zuurstofvergiftiging. NOB veiligheidsreglement, NOB US Navy tabellen 1 tot en met 9 voor duiken met perslucht, brevetbevoegdheden, getijden en stroming, duikleiderschap, hydrobiologie. De tijd voor beantwoording van de 40 vragen bedraagt 90 minuten. Hallo zijn jullie er nog? Dit was alle theorie en dit werd op 1 avond geëxamineerd, en niet goed dan had je volgend jaar een nieuwe kans, niks geen modulair systeem. Dit was de theorie nu gaan we naar het onvolprezen Oostvoornse Meer. Evenals het 1 * examen was ook dit op 1 dag vanaf een uurtje of 10. En ook hier gold goed of niet goed, als het niet goed was dan mocht je het volgend jaar opnieuw proberen. We gaan beginnen met 300 meter snorkelen en 300 meter snorkelen op de rug, met gebruiksklare apparatuur. Dus met complete uitrusting aan, (goed voor je conditie). Vanaf 20 meter diepte een gecontroleerde opstijging maken met behulp van het trimvest met een snelheid van 18 meter per minuut. Tijdens de opstijging wordt een stop gemaakt van 2 minuten op 3 meter diepte. Met een mededuiker een geassisteerd opstijging maken van 9 meter diepte met een stijgsnelheid van 18 meter per minuut, ademend uit 1 ademautomaat, waarbij 1 kandidaat stijgsnelheid en luchttoevoer regelt.

18

Een zich bewusteloos houdende duiker vanaf 9 meter diepte met behulp van de zijgreep omhoog brengen. Aan de oppervlakte het trimvest opblazen. De mededuiker transporteren met behulp van de duwgreep over een afstand van 50 meter, in de aangegeven richting. Ten minste 100 meter vanaf een markering op een diepte tussen de 2 en 4 meter met behulp van het kompas naar de markering zwemmen en aankomen binnen 15 meter vanaf die markering. Als je geluk had was het een mooie zomerse dag, maar als je pech had moest je de oefeningen doen met windkracht 6 of meer, want de examen datum stond al lang vast. Bij alle oefeningen stond precies vermeld wat goed was en wat fout was, en de instructeur ging overal mee dus sjoemelen was niet aan de orde. Het trimmen mocht een marge hebben van een halve meter. De instructeur hing naast je en als hij omhoog of omlaag ging mocht je absoluut niet meegaan maar op je eigen meters vertrouwen. Hij kon je anders op het verkeerde spoor zetten en was je alsnog gezakt. Zo als ik in mijn eerdere stukje al vertelde. Duiken was afzien en pijn lijden. Misschien volgende keer over mijn 3*. Samen met Pascal naar 20 meter en weer omhoog. A3

NOB rondje Nederland Om meer interactie met de leden en de duikverenigingen te hebben, doet de NOB regelmatig een zogeheten “Rondje Nederland”. Er wordt dan een locatie gezocht en de omliggende verenigingen worden uitgenodigd om in gesprek te gaan met de medewerkers van het bondsbureau en elkaar. Op donderdag 18 september 2014 was de NOB in Spijkenisse. Op mijn aanraden was het Atlas Hotel afgehuurd en daar ontvingen Riana Wassing, Arjen de Vries en Anne Schulze dan ook 19 leden. Deze leden kwamen vanuit Aqua Viva Rotterdam, Duikvereniging Rotterdam, OWSV Stella Maris Roosendaal, Rotterdamse Onderwatersport Vereniging (ROV), Fire Divers Rotterdam, Duikteam Argonauta Breda, OWSV OKE Hellevoetsluis, Duikschool de Dijk Zonnemaire, OSW De Grot Rotterdam en natuurlijk was DOV Botlek ook vertegenwoordigd door Angelo en ondergetekende. Overigens waren Leo en Magda Langendoen er ook en het was leuk om deze oude opleiders weer eens terug te zien en te spreken. Vroeguh, toen we zelf nog geen instructeurs hadden, kwamen Leo en Magda altijd onze examens afnemen. Heel veel oud(ere)-leden hebben dan ook minimaal een brevet dat is afgetekend door instructeur nummer 75. Na een voorstelronde waarbij je kennis moest maken met iemand die je nog niet kende vertelde Anne Schulze vanuit de NOB waar de bond zich mee bezig houdt. Uiteraard ging dat over het WK onderwater fotografie, maar ook de verenigingsondersteuning, toezicht in het zwembad nieuwe specialties en de vernieuwingen bij de licenties voor instructeurs. Het was een leuke avond met veel discussie over hoe je jeugdopleidingen kan verzorgen, wat nu precies de voordelen zijn van een verzekering voor instructeurs en waar de 19

verenigingen tegen aan lopen. Ik heb ook niet veel nieuws gehoord, maar het is altijd goed om op de hoogte te blijven. Wel organiseren wij de catering beter! De binnenkomst was ok, met koffie en cake, maar in de pauze was er alleen (weinig) water. Dat zal de stijging van de bondscontributie wel beperkt houden, denk ik dan. ;-) Peter Blanker 

Sport4Support Op zondag (14 september 2014 vond op de Willem Alexander Roeibaan de tweede editie van het Sport4Support evenement plaats. Een uitgebreidere editie dat die van 2013 omdat nu naast een vinzwemwedstrijd en sponsorzwemmen ook een prestatiezwemtocht voor leden van reddingsbrigades onderdeel uitmaakt van het programma. De prestatiezwemtocht voor leden van reddingsbrigades is een nieuw onderdeel binnen het programma. Dit onderdeel wordt georganiseerd door de ‘Reddingsbrigade Waddinxveen’. Jos Koppen: “We bestaan dit jaar 40 jaar en dat vieren we met een groot aantal activiteiten. We wilden ook een zwemwedstrijd organiseren en via de roeibaan kregen we contact met Orka’97. Die opperden het idee om het te integreren in Sport4Support. Dat zorgt ervoor dat we een deel van de organisatie kunnen combineren. En natuurlijk zorgen wij, als reddingsbrigade, ook voor de veiligheid van de zwemmers in het water”. Het prestatiegedeelte wordt namens de reddingsbrigade georganiseerd door Irene van der Reijken: “We bieden prestatiezwemmers de mogelijkheid 500, 1000, 1500, 2000 of zelfs 4000

meter te zwemmen. Dat zijn héél véél baantjes in een zwembad. En zonder de mogelijkheid aan de kant te hangen!”.

Het sponsorgedeelte is ook iets uitgebreid. Vorig jaar namen twee teams deel die voor beide goede doelen ongeveer 1500 euro ophaalden. Dit jaar kwamen vier deelnemende teams, waaronder hetzelfde team van Orka’97 dat vorig jaar deelnam. Woordvoerster Hiltje Mijderwijk: “we zwemmen dit jaar voor de voedselbank Gouda, die ook Moordrecht onder het verzorgingsgebied heeft. Het was erg leuk vorig jaar mee te doen. Het is prettig om in de roeibaan te zwemmen en het feit dat er aardig wat toeschouwers maakte het nog leuker. We gaan dit jaar 1000 meter zwemmen. Ook waterpolovereniging Niemo laat zich niet onbetuigd. Kevin Neleman: “we doen dit jaar voor het eerst mee en hopen 3 teams te kunnen laten zwemmen, waaronder een jeugd- en een damesteam. Tijdens Sport4Support op zondag 14 september zwemmen alle NieMo leden en vrijwilligers voor hetzelfde goede doel. Er is gekozen voor lunchcafé Juuls uit Gouda. Lunchcafé Juuls wordt gerund door mensen met een verstandelijke of geestelijke beperking.”.

Peter Blanker: “De vinzwemwedstrijd is uniek omdat er in Nederland eigenlijk geen echte grote jaarlijkse vinzwemwedstrijd in open water is. Onze roeibaan leent zich daar uitstekend voor: het is een rechte baan en het water is zo helder dat de vinzwemmers goed de positie kunnen bepalen. Er zwommen uiteindelijk 8 20

vinzwemmers mee die 1000, 2000 of 4000 meter hebben afgelegd. Het vinzwemmen is een populaire zwemsport die vooral ‘lekker snel’ gaat. Een zogenaamde ‘monovin’ (één vin aan beide voeten) zorgt ervoor dat je een maximaal stuwend vermogen hebt en dat je een hoge snelheid kunt bereiken. Bij Orka’97, de zwemvereniging in Moordrecht, hebben we al 10 jaar ervaring in deze sport. Elke woensdagavond om 20:00 uur kun je terecht om kennis te maken met deze sport, of je nu amateur of geoefend zwemmer bent”.

De dag zelf was een prachtige, zonnige dag. De omstandigheden waren geweldig: zowel in het water als op de kant konden zwemmers, vrijwilligers en toeschouwers genieten van een heerlijk zonnetje. Bijna

45 zwemmers zijn het water ingegaan en ook nagenoeg iedereen heeft zijn of haar afstanden gezwommen. Ook aan de veiligheid van de zwemmers is gedacht: “we zijn natuurlijk erg blij met het feit dat de veiligheid nu is ondergebracht bij de reddingsbrigade. Zij hebben er verstand van en weten nog beter waar je op moet letten en hoe je bij calamiteiten moet handelen. Gelukkig hebben ze niet vaak in actie hoeven te komen”, aldus coördinator Gerard Veurink. Naast de individuele prestaties werd 1740 euro bijeen gezwommen voor twee goede doelen: de voedselbank Gouda en lunchcafé Juuls in Gouda. Bij deze bedanken we alle zwemmers voor hun deelname aan dit evenement. En in het bijzonder alle vrijwilligers die belangeloos hun tijd en energie in dit evenement hebben gestoken – zonder jullie was het niet mogelijk geweest. Een foto-impressie vind je op de Facebook pagina van Sport4Support. Gerard Veurink & Peter Blanker

Van de redactie Hartelijke dank voor alle leuke opbeurende beterschapskaarten die ik mocht ontvangen, na het breken van mijn linker scheen- en kuitbeen. Wist niet dat vliegvissen zo gevaarlijk kon zijn. Maar nadat de trauma- en militair chirurg van het SMC een pen in mijn scheenbeen en een plaatje met 10 schroeven aan mijn kuitbeen heeft vastgezet kan ik na zes weken rusten alweer een beetje met krukken vooruit komen. Wil hierbij alle instuurders van kopij hartelijk danken voor hun hulp bij het maken van het DOV blad, vooral Peter, Adri, Ron en Angelo hebben weer erg hun best gedaan. Het was een lange hete zomer waarin alle geplande vrijdagavondduiken ook gemaakt zijn. Er was weer een snelle bootduik en er is zelfs een nacht-snorkel-duik gemaakt in het Grevelingsemeer door Ingrid en Jannie! Een les over zuurstof in de kantine en een lezing door een duikarts ter lering en vermaak. En er staan een aantal leuke traingen in het zwembad (zie het zwembadschema) en evenementen in en buiten het zwembad in de planning: Op 19/10 de oefening met een 25persoonsreddingsvlot met aansluitend een BBQ bij het Oostvoornsemeer kan ik iedereen aanbevelen. Vergeet niet de reanimatietraining met AED op 4 december in je agenda te zetten. Gaarne uw kopij, liefst zo spoedig mogelijk, maar uiterlijk 5 december in te sturen. Max Mersel 21

22

ZWEMBADschema van 3 oktober 2014 t/m 2 januari 2015

DATUM 3 oktober

TRAINING Spelavond B.U.

INSTRUCTEUR Michel + Michael.

LESDOEL Verzin het maar.

10 oktober

Conditie B.U.

Henk

17 oktober

Freediving

Nanja v.d. Broek

24 Oktober

Techniek P.U.

Pascal G.

31 oktober

Spelavond B.U.

Evenementencommissie

Halloween

7

Conditie B.U.

Maarten

Rugby en Hockey.

Pascal P.

En ja hoor, daar is ie weer….

november

Conditie B.U.

21 November

Techniek P.U.

Angelo Wilfred

28

Spelavond. B.U.

Evenementencommissie

Zwembad is gesloten

Sinterklaasavond

Conditie B.U.

Patty A3

Open avond P.U.

Bestuur

Zwembad is gesloten

Kerstmis

Geen les

Zwembad is gesloten

Nieuwjaar

Geen les

november

14

november

5 december

12 December

19 december

26 December

Hoeveel meter zwem jij??? Dynamisch

“Vreemde” uitrusting.

Circuit onderwater.

Sinterklaas op bezoek. Geen les Plank en Bal Neem iemand mee voor een introductieduik of snorkelles

2014 2 Januari 2015

In verband met de veiligheid dient op elke zwembadles de zuurstof- en EHBO koffer aanwezig te zijn. 23

Scubadoo opleiding voor de jeugd gaat binnenkort van start.

24