Deurgèven:
4 & 5 mei 2014
As vri’jwilliger loop ik zundesmörgens met bewoners van zorginstelling Wilhelmina van Sonsbeeck an de Bagijnesingel èven een blukkien umme. Op veer mei e-k de rolstoelen aover ’t festivalterrein in ’t pärk de Wezenlanden edouwd umme de bewoners te laoten zien oevölle mensen der nog an ’t wärk waren umme de boel op tied klöör te kriegen. Onder de indruk waeren zi’j wel en ze adden geluk, want ik ebbe ze ook nog an Niek van der Sprong kunnen veurstellen en uut-elegd dät die man ’t dit jöör al veur de 24e keer örganiseren. Niek is wel zo beskei’jen dät ij bi’jnao standaerd zeg dät ij dät niet allenig döt, maer der ook nog zo’n 700 vri’jwilligers an metelpen. Toch alen ij veur de bewoners een paer bukies op ( vers van de pers ) wöörin alle teksten van de lieties van Harry Bannink stonnen of-edrukt. Dät bint de lieties die De Zotte Zussies bi’j de opening van ’t bevri’jdigsfestival zollen gaon zingen. Wi’j adden ze mooi een dag eerder en danderbi’j wier Arlette Swärties ook nog èven naor buten e-aald zodät ik die, as de mooiste gekke meid die ik kenne, an de olde dames eb veur-esteld en verteld dät zi’j ’t is die de volgende dag die lieties giet zingen. ’t Bint tenslotte de kleine dingen die ’t doen nietwöör?
s’Aoms bint wi’j weer met twie dames in de rolstoelen naor de Spinuusbrede-oek egaon umme met de stille umgang mèè te lopen.
’t Verzaemelpunt liepen be-oorlijk vol en naodät de otemetoten met onderandere de Burgemeester Henk Jan Meijer en de commissaris van de koning, Ank Bijleveld, waeren ekommen wier de stoet in gang ezet.
Zwiegzaam trokken de stoet die, toch nog wel een beoorlijke lange slierte was ewörren, aover ’t Groot Wezenland, langes de singel, deur de Sassenstraote en Ni’je Markt, an de Synagoge veurbi’j, de Wilhelminasingel aover, umme döörnao op ’t ter Pelkwiekpärk bi’j ’t oorlosmonement uut te kommen.
Deur gewoon met de rolstoelen achter de oogwardigeidbekleders an te kuieren stonnen wi’j mooi veuran en konnen de dames alles goed zien.
Indrukkekkend ! . . dät was ’t .
Der ston mi’j toch een kladde volk !
Maer nao ’t spöllen van de Last Post wörren ’t ärtstikke stille. En dan ’t Wilhelmus wier in-ezet deur ’t groot Mannenkoor, döör bi’j niet allenig bi’j , maer . . dät belèèf ie.
Nao de kranslèggingen wier ’t defilé estärt, maer binnen wi’j met de dames weer naor de zörginstelling egaon. De dames waeren mooi uut ewest en èven nao alf negen weer thuus.
Op 5 mei bin-k nog èven naor ’t monument egaon umme wat foto’s van de kransen en bloemen te maken.
En a-j dan wat brutaoler bint en èven ier en döör in de kärties lèèst bi’j de individuele bussies bloemen, ku-j zomaer e-tröffen wörren deur de ienfolt op een kärtien van een zesjörig kind. Dank u wel voor vrijheid Dát is toch zekers deurgèven van bewustwörring van de baovenste planke ? Iernao bin-k weer naor ’t zorguus Wilhelmina van Sonsbeeck egaon en bint wi’j met een ele groep vri’jwilligers en pärremetaosie van bewoners, met die bewoners naor ’t bevri’jdigsfestival elopen. De leste veer jöör kriegen de senioren uut de diverse zörginstellingen ’t anbod umme bi’j de start en opening van ’t bevri’jdingsfestival anwezig te ween. Met busladingen wörren zi’j op-e-aald.
Bi’j binnenkomst kreeg iederiene dät bukien met de teksten en een bekertien koffie of thee an-eböden en ebben wi’j een plekkien veur ’t grote podium uut ezöcht.
Dát giet zo . . een paer klapstuulties an de kante . . de rolstoel op de plekke . . en klöör ! Willem Alkema, as vaste presentator van ’t festival praoten de estafettelopers van PEC naor binnen en ’t podium op, umme döörnao symbolisch de vredesfakkel an te stèken.
De veteranen esen de vlaggen in top en ’t Wilhelmus wier ezunngen.
Nao de toespraak van burgemeester Henk Jan Meijer, stärten de Zotte Zussies un optreden. Samen met de kinderkoor Konstantijn en jeugdkoor Voices wieren de leidjes uut onder andere ja zuster – nee zuster ezungen en konnen de anwezigen vanuut de bukies teksten ook nog is mèlèzen.
Ach de zunne begon te skienen dus de dag wier steeds mooier.
De Zotte Zussies gaven een bewegelijk show en wisten de mensen wel an ’t metzingen te kriegen.
De kat van Ome Willem was weliswöör in Paries eblöven en wier dus aovereslagen, maer der bleef nog genog aover.
Toen wi’j later weer op ’t te-uus angongen, stromen ’t festivalterrein al be-oorlijk vol. Oewel ik niet gauw naor festivals met grote mensenmassa’s zal gaon en ook nog niet eerder op ’t bevri’jdingsfestival ware ewest, mu-k toch toegèven dät ’t wel mooi is um ’t is een keertien mèè te maken. A-k de bewoners zo ebbe kunnen peilen vinnen die ’t toch ook wel ärg leuk, en kunnen die een dergelijke aktie wel degelijk waerderen. En zo ebben wi’j met mekaere de gevallenen in een stille umgang erdacht umme de vri’jeid te kunnen vieren en kunnen wi’j dit deurgèven deur ’t te vertellen en der op te wiezen dät ’t te gemakkelijk is umme ’t as normaal te beskouwen.
Dät ! . . . is onze missie.
De vri’jeid ma-j vieren . . umdät ’t ier kan ! Görendrögien W.
